Ο νέος δικομματισμός και οι δορυφόροι του

Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη*

            Ο δικομματισμός στην Ελλάδα καλά κρατεί από την εποχή του Χ. Τρικούπη και του Θ. Δηλιγιάννη, δηλαδή λίγο μετά το 1880. Από τότε ελάχιστες φορές έχει αμφισβητηθεί η κυριαρχία του στην πολιτική σκηνή. Μία από αυτές ήταν το 1958, όταν η Ε.Δ.Α. αναδείχτηκε δεύτερη δύναμη με ποσοστό 24,42% και εξέλεξε, αν θυμάμαι καλά, 79 βουλευτές. Στις πρόσφατες εκλογές του Ιανουαρίου υπήρχε μια δεύτερη ευκαιρία με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να δεχτεί ένα μεγάλο πλήγμα, αν η υπό τον Αλέξη Τσίπρα κλειστή κυβερνητική ομάδα δεν αποφάσιζε αλλαγή πλεύσης. Έτσι σχηματίστηκε πια ο νέος δικομματισμός, ο οποίος έχει όλα τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων, δηλαδή πολιτικές διαφορές σε δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα, αλληλοκαταγγελίες για το θεαθήναι, αγώνας για τη νομή της εξουσίας κ.α. Στα ουσιαστικά, όμως, ζητήματα, όπως π.χ. η ψήφιση και η εφαρμογή της τελευταίας συμφωνίας, υπάρχει απόλυτη ταύτιση παρά τους εκατέρωθεν λεκτικούς υπαινιγμούς, αφού και δύο υπόσχονται ότι θα μας πάνε μπροστά με όχημα το 3ο μνημόνιο. Το τελευταίο μάλιστα διάστημα μεθοδεύεται και προξενιό ανάμεσα στους δύο πόλους από εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο.

            Δεν ξέρω ποια κατάληξη θα έχει το συνοικέσιο, αλλά είναι αλήθεια ότι και τα δύο κόμματα μιλάνε για συνεργασία. Η μεν Ν.Δ ξεκάθαρα ακόμη και με το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο τελευταίος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμαχιών με τα υπόλοιπα τμήματα του μνημονιακού τόξου, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και βέβαια τους ΑΝΕΛ. Ποιοι θα συνεργαστούν με ποιους τελικά θα το δούμε μετά την 20η Σεπτεμβρίου και θα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων. Γιατί, όμως, γίνεται τέτοια προσπάθεια από τώρα; Γιατί μπορεί να καταλήξουν σε ένα γάμο το παλιό και το νέο που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιστοίχως; Τα δύο κόμματα και οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι ξέρουν καλά ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι, γιατί θα πρέπει να ψηφιστούν πολύ σκληροί εφαρμοστικοί νόμοι οι οποίοι προβλέπονται στο μνημόνιο. Αυτούς δεν μπορεί να τους περάσει ένα μόνο κόμμα, αλλά και δε θέλει να τους χρεωθεί ένας μόνο πολιτικός αρχηγός. Αν υπάρχουν ελπίδες να εφαρμοστούν τα μέτρα , αυτό είναι πιθανόν να γίνει μόνο από ένα μεγάλο συνασπισμό των δυο μεγαλύτερων σε ποσοστά κομμάτων. Έτσι θα εκπληρωθεί και ο στόχος ευρωπαίων παραγόντων   για εκγερμανισμό της πολιτικής ζωής της χώρας, αφού θα συγκυβερνούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ. στο πρότυπο της συγκυβέρνησης CDU και SPD. Αν αυτό δεν είναι εφικτό, τότε θα αναζητηθεί λύση από την πηγή των δορυφόρων του δικομματισμού.

            Γιατί στο νέο πολιτικό τοπίο υπάρχουν και τα μικρότερα κόμματα τα οποία όχι μόνο δεν αμφισβητούν ουσιαστικά το δικομματισμό, αλλά τον στηρίζουν και μάλιστα ανταγωνίζονται ποιος θα είναι ο επόμενος κυβερνητικός εταίρος. Έτσι βλέπουμε να διαφημίζουν την πολιτική τους προίκα για να γίνουν πιο ελκυστικά. ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ μας προειδοποιεί ότι αρκετά τους πληρώσαμε και επιχειρεί να εμφανιστεί ως ο εγγυητής του εκσυγχρονισμού της χώρας, ενώ το για μια ακόμη φορά μεταμφιεσμένο ΠΑΣΟΚ έχοντας ως συνεταίρο τμήμα της ΔΗΜΑΡ υπό τον τίτλο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ. επιχειρεί να μας πείσει ότι δεν έχει παρελθόν, ότι προήλθε από παρθενογένεση και με ατού το επώνυμο της αρχηγού εμφανίζεται ως η κρίσιμη, χρήσιμη και ευρωπαϊκή δύναμη η οποία προσφέρει λύση τετραετίας. Τέλος οι ΑΝΕΛ θυμίζουν την κυβερνητική τους θητεία και υπόσχονται στο μικρό Αλέξη ότι θα τον μάθουν να γράφει και με το δεξί. Κοινό τους χαρακτηριστικό η δέσμευση για την εφαρμογή του μνημονίου την επόμενη μέρα.

            Όπως φαίνεται το μνημονιακό- δικομματικό τόξο και οι δορυφόροι του συγκεντρώνουν ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών δυνάμεων. Θα καταφέρουν, άραγε, με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ, με την τρομοκρατία του ευρώ, τη διαστρέβλωση και τη λασπολογία να πείσουν ότι τα μνημόνια αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα και να κλέψουν ξανά με ψεύτικες υποσχέσεις την ψήφο των πολιτών; Το σίγουρο είναι ότι αυτήν την ώρα μόνον ο λαϊκός παράγοντας, αυτή η κρίσιμη και καταλυτική δύναμη, στηριζόμενος στα μεγάλα ΟΧΙ της ιστορικής του πορείας και στο τελευταίο μεγαλειώδες του δημοψηφίσματος μπορεί να βρεθεί απέναντι τους, να ορθώσει το ανάστημα του, να δώσει δύναμη με την ψήφο του στις συνεπείς αντιμνημονιακές δυνάμεις που συγκροτούν το μέτωπο της ΛΑΕ και να χαλάσει τα σχέδια τους ανοίγοντας ένα δύσκολο, αναμφισβήτητα, δρόμο, αλλά μια διέξοδο ελπίδας για την καθημαγμένη χώρα , για την προδομένη και πολλαπλώς ταπεινωμένη ετούτη πατρίδα.

Ψηφίζετε και μετά περνάτε απο το…. ταμείο - «Φοροκαταιγίδα» 11 δισ ευρώ ως το τέλος της χρονιάς

Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από το το χώρο των «μνημονιακών» κομμάτων, το φορολογικό κοστούμι είναι ήδη ραμμένο…

του ΔΑΝΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Σύμφωνα με το μνημόνιο και τα «προαπαιτούμενα», που ψήφισε η προηγούμενη Βουλή, από την επομένη των εκλογών οι εργαζόμενοι, αλλά και τα μεσαία στρώματα θα αντιμετωπίσουν μια- στην κυριολεξία- φορολογική καταιγίδα. Και, πιστέψτε μας, δεν θα...

έχει καμιά απολύτως διαφορά αν νικητής θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ή η Νέα Δημοκρατία.

Στα 11 δισ. ο λογαριασμός! 

Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, ο συνολικός λογαριασμός που θα πρέπει να πληρωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου, ξεπερνά τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ. Μόνον έτσι μπορεί να κλείσει ο προϋπολογισμός, με το πρωτογενές πλεόνασμα του 0,25%, όπως ορίζει το μνημόνιο.

Υπολογίζεται ότι μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου θα πρέπει να έχουν εισπραχθεί 2,6 δισεκατομμύρια (πρώτη δόση φόρου εισοδήματος, αύξηση της εισφοράς των συνταξιούχων για την υγεία, κλπ), ενώ τα υπόλοιπα 7,8 δισ είναι προγραμματισμένο να εισπραχθούν μετά τις εκλογές.

Ίσως, αυτό να εξηγεί τους λόγους που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη ημερομηνία για τη διεξαγωγή των εκλογών, αφού σε διαφορετική περίπτωση οι εκλογές θα διεξάγονταν εν μέσω της «φορολογικής καταιγίδας», γεγονός που θα ήθελε να το αποφύγει οποιοδήποτε «μνημονιακό» κόμμα.

ΑΥΞΗΣΗ ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ:  Η πρώτη δόση του πακέτου των φορολογικών μέτρων του 3ου μνημονίου, άρχισε στα τέλη Αυγούστου, όταν πάνω από 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι είδαν τη σύνταξη τους να μειώνεται, μετά την αύξηση της εισφοράς υπέρ υγείας στις συντάξεις. Ο σχετικός συντελεστής αυξήθηκε σε 6%, τόσο για τις κύριες, όσο και για τις επικουρικές. Υπολογίζεται ότι το συγκεκριμένο μέτρο θα αποδώσει 422 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα αφαιρεθούν από το γλίσχρο εισόδημα των συνταξιούχων.

ΦΟΡΟΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ: Στο τέλος Αυγούστου, άρχισε και η καταβολή του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Από τις εκκαθαρίσεις που έγιναν μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι το κράτος θα εισπράξει από το φόρο εισοδήματος περίπου 3 δισ ευρώ. Αν υλοποιηθεί ο προγραμματισμός της κυβέρνησης, ως τα τέλη Σεπτεμβρίου, θα έχει εισπραχθεί 1 δισ, ενώ ως τα τέλη Νοεμβρίου θα πρέπει να εισπραχθούν και τα υπόλοιπα 2 δισ.

ΑΥΞΗΣΗ ΦΠΑ: Ηδη άρχισαν να γίνονται αισθητές οι συνέπειες από την αύξηση του ΦΠΑ, με αυξήσεις σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών. Υπολογίζεται ότι από την αύξηση του ΦΠΑ, θα μπουν στα ταμεία του κράτους, ως το τέλος του χρόνου, πάνω από 800 εκατομμύρια ευρώ.

ΕΝΦΙΑ: Βεβαίως, το μεγάλο πλήγμα για τους φορολογούμενους θα είναι ο ΕΝΦΙΑ. Η πρώτη δόση θα πρέπει να πληρωθεί ως το τέλος Οκτωβρίου. Ο φετεινός ΕΝΦΙΑ θα πληρωθεί σε πέντε και όχι σε έξη (όπως πέρισυ) δόσεις και υπολογίζεται ότι θα φέρει στο κράτος έσοδα 2,65 δισ ευρώ. Οι τρεις πρώτες δόσεις (συνολικά 1,5 δισ ευρώ) θα πληρωθούν εντός του 2015 και οι υπόλοιπες δύο (1,1 δισ ευρώ) το 2016.

ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ 100%:  Περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ θα πρέπει να πληρώσουν οι εταιρείες μέχρι το τέλος του 2015. Απ΄ αυτά, έχουν εισπραχθεί 900 εκατομμύρια και εκκρεμούν περί τα 2 δισεκατομμύρια. Βεβαίως, η «κεραμίδα» για τα «νομικά πρόσωπα» έρχεται με το «καπέλο» 400 εκατομμυρίων ευρώ λόγω της προκαταβολής του 100% (από 80%) του φόρου της επόμενης χρονιάς!

ΑΛΛΟΙ ΟΡΟΙ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ 100 ΔΟΣΕΩΝ: Οι αλλαγές στη ρύθμιση των 100 δόσεων, θα υποχρεώσει τους φορολογούμενους να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη. Οι αυξημένοι τόκοι, θα ξεκινήσουν να υπολογίζονται από τον Οκτώβριο (μετά την κάλπη). Μόνο η διαφορά από τους πρόσθετους τόκους, εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει για φέτος τα 100 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να υπολογίζεται η όποια επίπτωση από την μείωση του επιτρεπόμενου αριθμού δόσεων.

ΚΤΕΟ, ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ, ΤΕΛΗ: Τέλος, μετά τον Οκτώβριο θα σταλούν τα ειδοποιητήρια για τα ανασφάλιστα αυτοκίνητα ενώ από τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει η μαζική κινητοποίηση των οδηγών για να περάσουν τα ΚΤΕΟ. Ο συνολικός λογαριασμός από τα δύο «πακέτα» που αφορούν στους ΙΧηδες, ανέρχεται περίπου στα 200-300 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ, το Δεκέμβριο, έρχονται τα τέλη κυκλοφορίας: Κόστος για τα νοικοκυριά περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Στο κείμενο αυτό αναφερόμαστε αυστηρά στο τι θα πρέπει να πληρώσουμε ως το τέλος αυτή της χρονιάς, δηλαδή του 2015. Γιατί από τον Ιανουάριο του 2016 έρχεται και το επόμενο κύμα της «φορολογικής καταιγίδας», με εισφορά αλληλεγγύης, με μείωση του αφορολόγητου, με αλλαγή του καθεστώτος των εξώσεων και των κατασχέσεων, με εξοντωτικά- κυριολεκτικά- μέτρα για τους αγρότες κ.ά …

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

ΖΑΝ (ΑΛΕΞΗΣ) ΚΛΟΝΤ (ΒΑΓΓΕΛΗΣ) ΓΙΟΥΝΚΕΡ

           

Του ΣΤΑΘΗ*

Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ: «Οποιος κοιτάει όμως την Ελλάδα βλέπει ότι πέρασαν οι χαμένοι μήνες. Είχαμε μια συζήτηση εδώ με τον κ. Τσίπρα, αλλά πρέπει να πω ότι αξίζει σεβασμό η αλλαγή πορείας που έκανε, γιατί χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν έχει μέλλον η χώρα. Ετσι, ο κ. Τσίπρας απέδειξε ότι η αριστερή ιδεολογία απέτυχε σ’ αυτήν την ήπειρο, γι’ αυτό και υποχωρούν οι Podemos στην Ισπανία».

Κατόπιν τούτου λέω να πάω να πιω έναν καφέ (με κώνειο), αλλά ο Ζαν-Κλοντ (έχουμε αποκτήσει πλέον μιαν κάποια οικειότητα) με «τραβάει απ’ το μανίκι» και μου λέει: «Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να σεβαστεί τους όρους του Μνημονίου, αλλιώς η αντίδραση της Ε.Ε. θα είναι διαφορετική». Ε, τότε «τι τις χρειαζόμαστε τις εκλογές;», που λέει και ο κ. Δραγασάκης.

Δεν τις χρειαζόμαστε! Ετσι κι αλλιώς ο επόμενος Ελληνας Πρωθυπουργός θα «κυβερνά» υπό τας διαταγάς του Ευρωπαίου Υπερπρωθυπουργού - εν προκειμένω του Ολλανδού Μάαρτεν Φερβέι.

Τι να τις κάνουμε τις εκλογές; το αποτέλεσμά τους είναι προδιαγεγραμμένο. Δηλαδή, αν ο ΣΥΡΙΖΑ (ή η Ν.Δ.) δεν συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ. (ή η Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ) και συγκυβερνήσουν είτε ο ένας είτε η άλλη είτε και οι δύο με το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, δεν θα είναι η φάση Γιάννης και θα είναι Γιαννάκης;

Η ουσία είναι μία: «Η όποια κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει το μνημόνιο» (Ζαν-Κλοντ) και κακώς η Αριστερά «δαιμονοποίησε το μνημόνιο» (Γιάννης Δραγασάκης). Πράγματι δεν χρειαζόμαστε εκλογές, αν πλέον η αστική δημοκρατία στη χώρα μας είναι το μνημόνιο. Αν δεν έχουμε Σύνταγμα κι έχουμε μνημόνιο. Κι όσοι λένε (νεόκοποι νεομνημονιακοί) ότι θα μπορέσουν να απαλύνουν τις συνέπειες απ’ την εφαρμογή του μνημονίου με άλλα ισοδύναμα μέτρα ή δομικές αλλαγές που θα αποδώσουν στο μέλλον, λένε το ίδιο ψέμα που έλεγαν και οι παλαιομνημονιακοί - ή μήπως όχι; Μήπως δεν έλεγαν ψέματα οι παλαιομνημονιακοί και τους παρεξηγήσαμε;

Μήπως έχει δίκιο ο κ. Βορίδης όταν καγχάζει με τους νεομνημονιακούς που (πριν να αυτομολήσουν στις τάξεις των παλαιομνημονιακών) χαρακτήριζαν τα ανδρείκελα των μνημονίων «γερμανοτσολιάδες» και «δωσίλογους»;

Μήπως σφάλαμε, σύντροφοι, κι έχουμε αδικήσει τον Αδώνιδα, την κυρία Βούλτεψη και τονΕΝΦΙΑ; Ευτυχώς που η ηγεσία του αυτομολήσαντος ΣΥΡΙΖΑ σχίζει τα ιμάτιά της και διακηρύσσει ότι όσο συνεργάζεται με την κυρία Μέρκελ, δεν θα συνεργασθεί ποτέ με τον κ. Μεϊμαράκη. Εξοχα!

Λένε κάποιοι σύντροφοι (κι ανάμεσά τους ορισμένοι αγαπητοί) ότι πρέπει να δώσουμε στον ΣΥΡΙΖΑμια «δεύτερη ευκαιρία». Να τη δώσουμε, βρε σύντροφοι. Με ποιες προδιαγραφές; Με τους γκαουλάιτερ στα υπουργεία; Προσδοκώντας σε τι; σε ισοδύναμα (για το 10% του κακού) που εκ προοιμίου απαγορεύει αυστηρώς και διά ροπάλου το Μνημόνιο; (διαβάστε το!)

Να δώσουμε μια «δεύτερη ευκαιρία» προσδοκώντας ότι ο κ. Τσίπρας θα διαπραγματευθεί για το χρέος καλύτερα απ’ όπως διαπραγματεύθηκε για το Μνημόνιο; Και να θέλει δεν μπορεί! Εχει ήδη δεσμευθεί από το Μνημόνιο για το είδος, τον χρόνο και το εύρος των διαπραγματεύσεων που (του) επιτρέπεται να γίνουν για το χρέος. Λέει πια ψέματα και για το χρέος ο Αλέξης, διότι το Μνημόνιο το έχει διαβάσει - διαβάστε το κι εσείς. Ονομαστική απομείωση του χρέους, ούτε για αστείο. Επιμήκυνση (όπως και επί Ν.Δ.) - κι αυτή, αφού ολοκληρωθεί το τρίτο Μνημόνιο. Με τις

αυτοκτονίες να συνεχίζονται, την ανεργία να διογκώνεται και τα απομεινάρια του εργατικού δικαίου να ξεχαρβαλώνονται! Αστειευόμαστε; Με ποιους αστειευόμαστε; με τα θύματά μας; Καγχάζουμε μαζί με τον κυρ Σαγιά και τον κυρ Μάρδα για όσα έλεγε η Αριστερά πριν ένα μέρος της να αυτομολήσει στη δεξιά και έτσι να «αποδείξει ότι η αριστερή ιδεολογία απέτυχε σ’ αυτήν την ήπειρο» (Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ).

Καμιά Αριστερά δεν απέτυχε. Απέτυχαν εκείνοι που γονάτισαν. Εκείνοι που τώρα αναθέτουν στον κ. Καμμένο τη βρόμικη δουλειά να στοχοποιήσει τον κ. Βαρουφάκη. Ανήκουστα πράγματα! -ανοίκεια για την Αριστερά! Ολων των ειδών και αποχρώσεων. Ως φαίνεται, πολλά κομματικά στελέχη της Αριστεράς έχουν μείνει επί μακρόν εκτός κοινωνίας κι εντός των κομματικών τειχών. Εχουν γίνει αυτά τα στελέχη σέχτες και ομάδες μιας αυτοαναφορικής, αυτοσυντηρούμενης και αυτοεκπληρούμενης γραφειοκρατίας, Απ’ ό,τι γίνεται πλέον φανερό, η Αριστερά επαναπαυόταν για πολύ καιρό στις δάφνες μιας ηθικής που δεν χρειαζόταν να αποδείξει ότι διαθέτει.

Τώρα, που ο λαός μάς χρειάσθηκε, ζυγιζόμαστε και πολλοί εξ ημών βγαίνουμε ελλιποβαρείς. Αν λοιπόν τώρα κάτι επείγει, αυτό είναι η αναβάπτιση της Αριστεράς στην ηθική της.

ΥΓ.1: Πριν δέκα μέρες η Γερμανία γιόρτασε την επέτειο της ενοποίησής της το 1990. Ουδείς (πλην δυο-τριών Λακεδαιμονίων) υπενθύμισε με αυτήν την ευκαιρία στη χώρα του Γκαίτε την υπόσχεσή της, ότι μετά την ενοποίησή της θα προχωρήσει στις αποζημιώσεις που οφείλει στα θύματα της χώρας του Χίτλερ.

Ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο για εκείνους που ηττώνται; όταν αρχίζουν να μηρυκάζουν τη ρητορική εκείνων που τους νικούν. Λέξη δεν έλεγε η κυβέρνηση Τσίπρα τον τελευταίο καιρό για τις Πολεμικές Αποζημιώσεις, λέξη και για τη ρύθμιση των χρεών της Γερμανίας το 1953. Γιατί;

Δεν ξέρουμε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις η σιωπή μας γίνεται η φωνή τους;

ΥΓ. 2: Προς τον αγαπημένο μου Χάρρυ Κλυνν, που μου έστειλε ανοιχτή επιστολή, μία και μόνη ανοιχτόκαρδη απάντηση: Κυριακή κοντή γιορτή. Οχι βεβαίως για τις εκλογές. Αλλά για το τι εστί ο καθείς. (Και τότε θα ξαναγιορτάσουμε πάλι μαζί, Χάρρυ...)

*Δημοσιεύθηκε στο www.enikos.gr την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015.

Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

: EΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, ΠΡΟΣΩΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 14-9-2015

Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ Β' ΑΘΗΝΑΣ

Αν κάτι βρίσκεται στο επίκεντρο των εκλογών της 20^ης Σεπτέμβρη ‘15, εκτός από το νέο Μνημόνιο, είναι το ζήτημα του εθνικού νομίσματοςπου για πρώτη φορά τέθηκε από κοινοβουλευτικό κόμμα στη δημόσια συζήτηση, με την πρόταση της «Λαϊκής Ενότητας», ως προϋπόθεση για την προοδευτική έξοδο της χώρας από την κρίση. Ασφαλώς η συζήτηση δεν είναι καινούργια αφού το θέμα της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη (Grexit) τα τελευταία χρόνια ήταν και παραμένει πάντα στο προσκήνιο.

ΤΟ «ΧΡΩΜΑ» ΚΑΙ Η «ΜΥΡΟΥΔΙΑ» ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Γύρω από το ρόλο του νομίσματος υπάρχει μια μεγάλη σύγχυση που από τα κυρίαρχα media καλλιεργείται σκόπιμα. Ένας είδος «φετιχοποίησης» του νομίσματος «αυτού καθ’ αυτού» με «θετικές» (ευρώ) και «αρνητικές» (δραχμή) ιδιότητες. Ωστόσο το ουσιαστικό δεν είναι το «χρώμα» (οι απεικονίσεις στο νόμισμα), αλλά η «μυρουδιά» του, δηλαδή η νομισματική πολιτική που εκφράζει. Πριν το 2000, όταν η Ελλάδα είχε τη δραχμή ως εθνικό νόμισμα, οι επιλογές της νομισματικής πολιτικής από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποτελούσαν συστατικό στοιχείο της γενικότερης οικονομικής πολιτικής, η οποία εξυπηρετούσε κατ’ εξοχήν τα συμφέροντα της κυρίαρχης ελίτ. Παρ’ όλα αυτά έδινε στη χώρα μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση εθνικής πολιτικής και αντιμετώπισης έκτακτων οικονομικών προβλημάτων, σε σχέση με το ευρώ, όπου οι επιλογές νομισματικής πολιτικής ανήκουν πλέον στην ΕΚΤ και στον κ.Ντράγκι.!

Ασφαλώς η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, δεν σημαίνει αυτόματα και φιλολαϊκή νομισματική και οικονομική πολιτική, αλλά μόνο «εν δυνάμει», εφ’ όσον ο έλεγχος τους βρεθεί στα χέρια μιας αριστερής κυβέρνησης. Αντίθετα όσο έχουμε ευρώ με δεδομένες τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της ευρωζώνης, η κατάσταση είναι δύο φορές χειρότερη, δεδομένου ότι νόμισμα «ευρώ» εξυπηρετεί κυρίως τις επιλογές του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου και ιδιαίτερα των κυρίαρχων ελίτ Βρυξελών και Βερολίνου. Κατά συνέπεια η ανάκτηση του ελέγχου της νομισματικής πολιτικής μαζί και συναλλαγματικής, δίνει πλεονεκτήματα σε κάθε ελληνική κυβέρνηση (βαθμούς ελευθερίας), πολύ περισσότερο σε μια αριστερή κυβέρνηση στην άσκηση οικονομικής πολιτικής.

Δυστυχώς αυτή τη δυνατότητα η άρχουσα τάξη της χώρας μας, για συγκεκριμένους πολιτικούς και οικονομικούς λόγους την έχει απεμπολήσει, παρ’ ότι στην πράξη αποδείχτηκε ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και στο ευρώ, ήταν και παραμένει καταστροφική για την οικονομία επιλογή. Αντίθετα η κυρίαρχη ελίτ επιμένει στην πολιτική της «πάση θυσία» παραμονής στην ευρωζώνη, αποφεύγοντας σκόπιμα να δώσει σαφή απάντηση για τους βαθύτερους λόγους (οικονομικούς και πολιτικούς) της συγκεκριμένης επιλογής. Ειδικότερα από οικονομική άποψη, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα θα επιφέρει υποτίμηση (σε ξένο νόμισμα) υλικών και άυλων αξιών που κατέχει η κυρίαρχη ελίτ, ενώ από πολιτική άποψη, θα αποδυναμώσει τα πρόσθετα στηρίγματα που έχει η παραμονή της στην ευρωζώνη, στη διασφάλιση της πολιτικής της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης του ελληνικού λαού.

ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΜΕ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Παρ’ ότι η ένταξη στην ευρωζώνη-ευρώ ήταν τραγικό λάθος, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα με τις σημερινές συνθήκες κρίσης και αυστηρής οικονομικής επιτήρησης από την «τερα-τρόϊκα» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΜΣ), δημιουργεί εξ’ αρχής ορισμένες δυσκολίες (οικονομικές-θεσμικές). Εάν η μετάβαση γινόταν «συναινετικά» τα πράγματα θα ήταν σχετικά ευκολότερα απ’ ότι με όρους «ρήξης» (μονομερής αποδέσμευση), ιδιαίτερα στην αρχική περίοδο, λόγω των ενδογενών κερδοσκοπικών τάσεων που θα προκύψουν στην πορεία μετάβασης και της ανακατανομής εισοδημάτων που θα επέλθει από τη διακύμανση τιμών, με επιπτώσεις ακόμα και σε τμήματα της αστικής τάξης.

Ωστόσο σε κάθε περίπτωση η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα ανοίγει ελπιδοφόρους προοπτικές στην οικονομία, ενώ τα όποια προβλήματα θα είναι προσωρινά και διαχειρίσιμα με κατάλληλη φυσικά προετοιμασία. Ειδικότερα με τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και την υπαγωγή της Τράπεζας Ελλάδος στο δημόσιο έλεγχο, εξασφαλίζεται η παροχή ρευστότητας στην οικονομία. Δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα έχοντας το εκδοτικό προνόμιο θα λειτουργεί ως «φορέας δανεισμού τελευταίας καταφυγής» του ελληνικού δημοσίου, για την κάλυψη των αναπτυξιακών δαπανών (εφ’ όσον δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές), όπως κάνουν κατά κανόνα όλες οι χώρες που έχουν δικά τους νομίσματα (ΗΠΑ, Αγγλία, Ρωσία, Ιαπωνία, Ελβετία, κοκ). Ταυτόχρονα η Τράπεζα Ελλάδος θα λειτουργεί ως φορέας εξασφάλισης ρευστότητας στις εμπορικές τράπεζες, θέτοντας κανόνες χρηματοδότησης της οικονομίας και διευκολύνοντας την ανάληψη ιδιωτικών επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και η αναπροσαρμογή της συναλλαγματικής ισοτιμίας, διευκολύνει την ανάκτηση μεγάλου μέρους της εγχώριας αγοράς με την υποκατάστασηεισαγόμενων (γίνονται ακριβότερα) από εγχώρια προϊόντα, την αναζωογόνηση των ΜμΕ, αύξηση του ΑΕΠ και της απασχόλησης. Διευκολύνει επίσης τις εξαγωγές (γίνονται φθηνότερες) καθώς επίσης και τον τουρισμό, με αποτέλεσμα την αύξηση εισροής συναλλάγματος και τόνωση τηςεγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής.

Επίσης η αποδέσμευση από την ευρωζώνη και η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, διευκολύνει την ανάκτηση του ελέγχου της δημοσιονομικής, της εισοδηματικής και αναπτυξιακής πολιτικής (ΠΔΕ-ΕΣΠΑ), καθώς και την κατάργηση της λιτότητας, τη δικαιότερη αναδιανομή εισοδήματος (φορολογία, κοινωνικές δαπάνες κά), την τόνωση της ζήτησης, παραγωγής και απασχόλησης. Βέβαια η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα δημιουργεί στην αρχική περίοδο, κίνδυνο εκροής κεφαλαίων και απώλεια καταθέσεων από τις τράπεζες. Ωστόσο ο κίνδυνος μαζικής εκροής έχει σχεδόν εκλείψει μετά την υιοθέτηση ελέγχων στις ροές κεφαλαίων. Με την εθνικοποίηση των τραπεζών και τη σταθεροποίηση του εθνικού νομίσματος, οι έλεγχοι θα αρθούν σταδιακά, αλλά οι έλεγχοι στιςεξαγωγές κεφαλαίων θα διατηρηθούν από ένα ύψος και πάνω θα διατηρηθεί. Από την άλλη με το δημόσιο έλεγχο στις τράπεζες οι λαϊκές καταθέσεις θα διασφαλιστούν πλήρως.

Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα αρχικά θα γίνει σε ισοτιμία 1:1 (1 ευρώ = 1 νέα δραχμή). Στην πορεία αναπόφευκτα θα γίνει αναπροσαρμογή της ισοτιμίας (υποτίμηση γύρω στο 20%), η οποία θα οδηγήσει σε μικρή αύξηση τιμών λόγω ακριβότερων εισαγωγών που χρειάζεται να γίνουν οπωσδήποτε (καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, κά). Ωστόσο επειδή το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών είναι σχεδόν ισοσκελισμένο (μετά από επταετή ύφεση), δεν θα προκύψουν μεγάλες ανάγκες για συναλλαγματικά αποθέματα για την κάλυψη τους. Από την άλλη θα έχουμε αύξηση συναλλάγματος από εξαγωγές και τουρισμό, πράγμα που θα λειτουργήσει σταθεροποιητικά τόσο για το νόμισμα όσο για την οικονομία.

Όσον αφορά την ομαλή τροφοδοσία της αγοράς με βασικά είδη (τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα), μπορούν με συντονισμένες κρατικές ενέργειες να αντιμετωπιστούν οι όποιες έκτακτες ανάγκες για σχετικά μικρό χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι η Ελλάδα καλύπτει ήδη βασικές ανάγκες τροφίμων και φαρμάκων από εγχώριες πηγές, ενώ έχει ικανοποιητική εγχώρια κάλυψη στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Από την άλλη η προώθηση διακρατικών συμφωνιών με άλλες χώρες, μπορούμε να καλύψουμε οποιεσδήποτε ανάγκες σε βασικά είδη (καύσιμα, φάρμακα, κλπ) με αντίστοιχη προώθηση δικών μας προϊόντων.

Γενικότερα με την εφαρμογή πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής ισότιμωνσχέσεων με όλες τις χώρες, θα αναβαθμιστεί η θέση της Ελλάδας, οικονομικά, πολιτικά καιγεωστρατηγικά. Από την άλλη με την αποδέσμευση από την ευρωζώνη, η χώρα δεν θα γίνει λιγότερο ευρωπαϊκή, αλλά θα ακολουθήσει διαφορετική πορεία από τις χώρες της ζώνης του ευρώ, όπως κάνουν για παράδειγμα άλλες χώρες που είναι μεν στην ΕΕ, αλλά δεν είναι στην ευρωζώνη, πχ. Σουηδία και Δανία.

Ασφαλώς η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, εκτός από πολιτική βούληση, χρειάζεται σχέδιο και συγκεκριμένη οργανωτική προετοιμασία. Πρώτα απ’ όλα ενημέρωση του λαού και ενεργή υποστήριξη, ώστε να αντιμετωπιστούν οι αρχικές δυσκολίες, οι οποίες σε κάθε περίπτωση είναι διαχειρίσιμες, μέχρι να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας και να τεθεί σε αναπτυξιακή τροχιά.

ΒΑΣΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Βασικός στόχος της «Λαϊκής Ενότητας» είναι η προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησηςκαι η δραστική μείωση της ανεργίας με την εφαρμογή μεταβατικού οικονομικού προγράμματος προοδευτικής εξόδου από την κρίση, με ορίζοντα τη σοσιαλιστική προοπτική. Δεν θα αναφερθούμε αναλυτικά στους στόχους του προγράμματος, αλλά θα περιοριστούμε επιγραμματικά στους βασικούς άξονες ώστε να αναδειχτεί η «λογική» του.

Κατ’ αρχή μιλάμε για ένα «σχέδιο» κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης στη βάση των αρχών του δημοκρατικού προγραμματισμού, με τομεακή, κλαδική, περιφερειακή και χωροταξική διάσταση, στην οποία θα εξασφαλιστεί πλατιά λαϊκή συμμετοχή στην επεξεργασία και υλοποίηση των στόχων του. Κεντρικός στόχος του σχεδίου είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η δραστική μείωση της ανεργίας.

Κρίσιμοι κλάδοι ενίσχυσης της παραγωγής και αύξηση της απασχόλησης είναι ο αγροτικός τομέας, βιομηχανία, ενέργεια, κατασκευές, έργα υποδομής, μεταφορές, ναυτιλία, τουρισμός, περιβάλλον, χρηματοπιστωτικός τομέας, σφαίρα κοινωνικών υπηρεσιών, εμπόριο και άλλοι τομείς υπηρεσιών. Δυνητικά οι κλάδοι με τη μεγαλύτερη εξαγωγική προοπτική είναι ο αγροτοδιατροφικός, φαρμακοβιομηχανία, χημική βιομηχανία, βιοτεχνολογικές εφαρμογές, ναυπηγική βιομηχανία, νέα υλικά, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εξειδικευμένες εφαρμογές πληροφορικής, αεροναυπηγικής, τηλεπικοινωνιών, παραδοσιακοί κλάδοι με βιώσιμες και ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, κά.

Οι φορείς παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι πρώτα απ’ όλα ο ευρύτερος δημόσιος τομέας,κεντρικές υπηρεσίες και αυτοδιοίκηση, καθώς και οι δημόσιες επιχειρήσεις με επέκταση τους σε στρατηγικούς κλάδους της οικονομίας. Σημαντικό ρόλο θα έχει ο κοινωνικός τομέας, με την ανάπτυξη συλλογικών και συνεργατικών σχημάτων (συνεταιρισμοί, αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, εταιρίες λαϊκής βάσης, ομάδες παραγωγών, κοινοπραξίες, κά). Τέλος κρίσιμο ρόλο έχει να παίξει οιδιωτικός τομέας, πρώτα απ’ όλα με στήριξη και ανάπτυξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και δημιουργία νέων πλαισίων επιχειρηματικής δράσης των μεγάλων επιχειρήσεων με κατάργηση των προκλητικών προνομίων και του ελέγχου της ασυδοσίας τους (πρακτικές καρτέλ, φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, κά).

Για την προώθηση του «σχεδίου» παραγωγικής ανασυγκρότησης κρίσιμο ζήτημα είναι η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων. Ένα ζήτημα που έρχεται και ξανάρχεται, παρ’ ότι έχει απαντηθεί αρκετές φορές. Χωρίς να υποτιμάμαι τις δυσκολίες του, θεωρούμε ότι οι αναγκαίοι πόροι μπορούν να εξευρεθούν: πρώτον, από ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής των «εχόντων» και «κατεχόντων», δεύτερον, από την ορθολογική διαχείριση των δημόσιων πόρων με την καταπολέμηση της διαφθοράς, της σπατάλης και της «διαπλοκής», τρίτον, από την άμεση αναστολή πληρωμής των τόκων και χρεολυσίων του δημόσιου χρέους μέχρι την οριστική διευθέτηση του, τέταρτον, με την παροχή ρευστότητας από τις δημοσιοποιημένες τράπεζες και την άμεση εποπτεία της Τράπεζας Ελλάδος, πέμπτον, από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και την ορθολογική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων (ΕΣΠΑ), καθώς από την ίδια την ανάπτυξη με την αύξηση της απασχόλησης και του εισοδήματος.

Σημαντικός προωθητικός παράγοντας επανεκκίνησης της οικονομίας και προώθησης της παραγωγικής ανασυγκρότησης είναι η κατάργηση της λιτότητας, η τόνωση της ζήτησης, της παραγωγής και απασχόλησης. Κατά συνέπεια η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 750 €, της 13^ης σύνταξης, η ίση αμοιβή για ίδια δουλειά στους νέους, αφορολόγητο 12.000 € για κάθε φορολογούμενο, προστασία της α’ κατοικίας από πλειστηριασμούς, παροχή στήριξης σε οικογένειες και άτομα που ζουν στα όρια της φτώχειας, κά, είναι ποιοτικά στοιχεία εξόδου από την κρίση. Ταυτόχρονα χρειάζεται η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και προσφοράς δημοσίων αγαθών (υγείας, παιδείας, πρόνοιας, κοινωνικής ασφάλισης κά), με όρους αναβάθμισης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Όλα αυτά είναι μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, αλλά ταυτόχρονα μέτρα και μηχανισμοί τόνωσης της ανάπτυξης, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της κοινωνικής αναγέννησης της χώρας.

Ο ΛΑΟΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ Η «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» ΔΥΝΑΜ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Ωστόσο η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν συνοδευτεί από μέτραεκδημοκρατισμού του κράτους, αρχίζοντας από την αναβάθμιση του ρόλου της Βουλής, την αποτελεσματική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, της δημοτικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, της δικαιοσύνης και της προστασίας του πολίτη και όλων των κρατικών θεσμών, με θεσμοθέτηση παράλληλα μορφών άμεσης δημοκρατίας (δημοψηφίσματα) και ουσιαστικής συμμετοχής των εργαζόμενων στα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Η «Λαϊκή Ενότητα» κρατώντας τις καλύτερες παραδόσεις, αγώνων και ριζοσπαστικών ιδεών της Αριστεράς, προβάλλει ως σύγχρονος πολιτικός εκφραστής των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας, μικρομεσαίων αγροτών, επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων, μικροεπιχειρηματιών, άνεργων και της νεολαίας, που τα ζωτικά τους συμφέροντα βρίσκονται σε αντίθεση με τις πολιτικές των μνημονίων και των κομμάτων που τις στηρίζουν. Η αποδοκιμασία τους στις επερχόμενες εκλογές και στήριξη της «Λαϊκής Ενότητας», είναι το πρώτο βήμα για να ανοίξει ο δρόμος σε μια ελπιδοφόρα προοπτική στον ελληνικό λαό, στη νεολαία και γενικότερα στη χώρα.

 

Share on facebookShare on twitterShare on googleShare on bloggerShare on deliciousMore Sharing Services

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΔΕΥΤΕΡΑ 14-9-2015

ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤH

«Όσο υπάρχουν μνημόνια υπάρχει μια μνημονιακή χούντα που καθορίζει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας την πορεία της χώρας» δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στο Ηράκλειο, ο επικεφαλής της Λαϊκής ΕνότηταςΠαναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος ξεκίνησε διήμερη περιοδεία στην Κρήτη.

Ο πρόεδρος της Λαϊκής Ενότητας Παν. Λαφαζάνης χαρακτήρισε την εκλογική μάχη πολύ κρίσιμη, λέγοντας ότι ίσως είναι η κρισιμότερη μετά από τον πόλεμο ενώ επίσης μίλησε για εκλογές- εξπρές που σύμφωνα με τον ίδιο έγιναν για δύο βασικούς λόγους:

«Για να αποφύγει να δει ο κόσμος τις τρομακτικές συνέπειες του τρίτου μνημονίου υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών» και «για να αιφνιδιάσει όλους εμάς που είπαμε "όχι" στο μνημόνιο και δεν υποκύψαμε στους εκβιασμούς».

Επίσης ο επικεφαλής της ΛΑΕ κατά τη συνέντευξη εκτίμησε ότι «ο κ. Τσίπρας αποφάσισε τις εκλογές νομίζοντας ότι είχε την αυτοδυναμία στο τσεπάκι του. Μπορεί να πήγε για μαλλί αλλά μπορεί να βγει και κουρεμένος» είπε.

Αφού ανέφερε ότι τα μνημόνια καταστρέφουν τον τόπο και τον λαό και μίλησε για εγκλήματα σε βάρος του λαού πρόσθεσε: «Μπήκαμε με αποφασιστικότητα και τόλμη στη μάχη και θα τη δώσουμε θετικά για τον λαό και τον τόπο».

Δήλωσε ότι ο ίδιος και οι σύντροφοί του είναι περήφανοι που δεν κράτησαν τους υπουργικούς θώκους και τα βουλευτικά έδρανα «για να πουν 'όχι' στο μνημόνιο και να συνεχίσουν τον αγώνα για την πατρίδα, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Για τις δημοσκοπήσεις τόνισε: «Να μην τις ακούτε και να μην τις πιστεύετε» σημειώνοντας ότι θέλουν να δημιουργήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα και όχι να το αποτυπώσουν.

Μίλησε για «στημένο παιχνίδι, έξω από την κοινωνία» και πρόσθεσε: «Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τα ρεύματα της κοινωνίας, ειδικά των νέων και των φτωχών στρωμάτων» και για αυτό στις δημοσκοπήσεις αυτές δεν καταγράφουν τη δυναμική της ΛΑΕ κάνοντας λόγο γιασυστημικές σκοπιμότητες.

«Αν δείχνουν για μας ποσοστά που τείνουν η είναι στο διπλάσιο νούμερο τότε τα μνημόνια τέλειωσαν» υποστήριξε και μίλησε για στημένο διπολισμό.

Αναφερόμενος στο μετεκλογικό σκηνικό τόνισε ότι «θα είμαστε ισχυροί θα έχουμε καθοριστικό ρόλο και εκ των πραγμάτων θα είμαστε η μοναδική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση στη νέα μνημονιακή συγκυβέρνηση μετά τις εκλογές». Πρόσθεσε ότι «το δίλημμα δεν είναι ποιος θα είναι πρωθυπουργός ή ποιος θα έρθει πρώτος από τους δύο γιατί ανεξάρτητα απ' αυτό θα συγκυβερνήσουν και θα έχουμε κυβέρνηση μνημονιακής ενότητας».

Ο κ. Λαφαζάνης εκτίμησε ότι το τρίτο μνημόνιο δεν θα εφαρμοσθεί «γιατί δεν μπορεί να εφαρμοστεί η μνημονιακή εξόντωση σε έναν λαό».

Έκανε αναφορές στη νεολαία λέγοντας ότι σήμερα αναγκάζεται σε μεγάλα τμήματά της να καταφεύγει στο εξωτερικό. 

«Γιατί δεν υπάρχουν μόνο πρόσφυγες που καταφθάνουν στα νησιά, πρόσφυγες έχουμε και εμείς τα παιδιά μας, είναι οι νέοι σύγχρονοι πρόσφυγες».

Κλιμακώνοντας την επίθεσή του ο Π.Λαφαζάνης είπε ότι «όσο υπάρχουν μνημόνια υπάρχουν οπερετικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα και πως όσο υπάρχουν μνημόνια η χώρα θα είναι αποικία και προτεκτοράτο.

Ο πρόεδρος της ΛΑΕ επανέλαβε τις θέσεις του για εθνικό νόμισμα, λέγοντας: «Αυτή την ώρα η ανάγκη επιτάσσει να έχουμε εναλλακτική λύση ρεαλιστική και γι αυτό εμείς λέμε ότι υπάρχει διέξοδος αν χρειασθεί με εργαλείο το εθνικό νόμισμα, που μπορεί να είναι απόλυτα βιώσιμη και θα μπορέσει να προσφέρει ελπίδα και προοπτική».  

Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει σημεία από τη συνέντεξη τύπου που παραχώρησε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτης Λαφαζάνης, κατά τη διάρκεια της περιόδειας του στο Ηράκλειο της Κρήτης:

«Η πρόταση της Λαϊκής Ενότητας είναι η μόνη εναλλακτική, ρεαλιστική προοδευτική λύση σήμερα για το λαό και τον τόπο. Δεν υπάρχει άλλη πολιτική δύναμη που να καταθέτει σαφή, συγκεκριμένη αντιμνημονιακή πατριωτική δημοκρατική εναλλακτική προοδευτική πρόταση. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός φορέας που να μπορεί να αμφισβητήσει αποτελεσματικά τα μνημόνια ανοίγοντας θετικούς δρόμους. Αυτό το μήνυμα μεταφέρουμε σε όλη την Ελλάδα μια βδομάδα πριν τις εκλογές. Και πιστεύουμε ότι αυτό το μήνυμα το πιάνουν οι πολίτες και θα έχει μεγάλη απήχηση».

Αυτά τόνισε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας Παναγιώτης Λαφαζάνης σήμερα το μεσημέρι σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο Ηράκλειο, κατά τη διάρκεια της περιοδείας που πραγματοποιεί στην Κρήτη.

«Όσο υπάρχουν μνημόνια, δεν υπάρχει δημοκρατία», επισήμανε ο Π. Λαφαζάνης και συνέχισε: «Όσο υπάρχουν μνημόνια, η χώρα είναι υποτελής. Όσο υπάρχουν μνημόνια, οι κοινωνικές αδικίες θα αυξάνουν. Όσο υπάρχουν μνημόνια, η εξόντωση του ελληνικού λαού θα παίρνει όλο και μεγαλύτερο εύρος και βάθος. Και, κυρίως, θα έχει ως αποτέλεσμα την εξόντωση της ελληνικής νεολαίας, που αναγκάζεται σήμερα, προκειμένου να επιβιώσει, να καταφεύγει στην ξενιτιά. Με το τρίτο μνημόνιο θα χάσουμε τη νεολαία μας. Όσο υπάρχουν μνημόνια, υπάρχει μιας μνημονιακή χούντα που καθορίζει μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας την πορεία αυτής της χώρας. Μέχρι και το πότε θα ανοίξουν τα φαρμακεία. Όσο υπάρχουν μνημόνια, οι κυβερνήσεις είναι οπερετικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Όσο υπάρχουν μνημόνια, οι κυβερνήσεις είναι εντολοδόχοι. Όσο υπάρχουν μνημόνια, οι κυβερνήσεις είναι πολιτικοί υπάλληλοι της μνημονιακής χούντας. Όσο υπάρχουν μνημόνια, η χώρα μας θα είναι νεοαποικία και προτεκτοράτο. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, γερμανική αποικία και προτεκτοράτο. Αυτοί θα καθορίζουν την πορεία και το μέλλον μας. Εμείς θέλουμε να ακυρώσουμε αυτά τα μνημόνια και μπορούμε να τα ακυρώσουμε».

«Οι δημοσκοπήσεις – και μάλιστα την τελευταία βδομάδα – θέλουν να διαμορφώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα κι όχι να αποτυπώσουν τις πραγματικές τάσεις που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία», επισήμανε σε άλλο σημείο ο Π. Λαφαζάνης και συμπλήρωσε: «Οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να συλλάβουν τα ρεύματα που υπάρχουν σήμερα στο κοινωνικό σώμα και ιδιαίτερα στη νεολαία και στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα. Κι αυτό πέρα από το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις υπηρετούν συστημικές πολιτικές σκοπιμότητες. Επομένως αυτές οι δημοσκοπήσεις δεν καταγράφουν τη δυναμική της Λαϊκής Ενότητας. Θέλουν να υποβαθμίσουν και να απομειώσουν τη δυναμική της Λαϊκής Ενότητας, διότι αν αποτυπωθεί αυτή η δυναμική, τότε καταστρέφεται το μνημονιακό παιχνίδι. Αν δείξουν ποσοστά που τείνουν ή υπερβαίνουν τα διψήφια νούμερα, τότε δεν υπάρχουν μνημόνια. Τότε δεν υπάρχει ο στημένος διπολισμός-καρικατούρα, ΣΥΡΙΖΑ–ΝΔ. Αυτά θα γίνονταν όνειρο θερινής νυκτός. Γι’ αυτό οι δημοσκοπήσεις παίζουν αυτό το ρόλο και στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά σε βάρος της δυναμικής που αντιπροσωπεύει η Λαϊκή Ενότητα μέσα στην κοινωνία».  

«Ξέρουμε τι θα γίνει στο νέο μετεκλογικό σκηνικό, επισήμανε σε άλλο σημείο ο Π. Λαφαζάνης. Ξέρουμε ότι πάμε σε συγκυβέρνηση του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ του Αλ. Τσίπρα με τη ΝΔ του Β. Μεϊμαράκη. Αυτό είναι το μοντέλο πάνω στο οποίο θα παιχθεί το παιχνίδι μετεκλογικά. Θα έχουμε κυβέρνηση πέντε κομμάτων της μνημονιακής συναίνεσης, ή τουλάχιστον όσων από αυτά μπουν στη Βουλή, με ναυαρχίδα τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Το δίλημμα δεν είναι Τσίπρας ή Μεϊμαράκης, γιατί ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι πρώτος απ’ τους δύο που θα συγκυβερνήσουν, θα έχουμε κυβέρνηση μνημονιακής ενότητας, όπως λέγεται».

«Εμείς θέλουμε να ματαιώσουμε αυτά τα σχέδια. Εμείς – τόνισε ο Π. Λαφαζάνης - δίνουμε μια μάχη και ξέρουμε ότι στο αυριανό σκηνικό θα είμαστε ισχυροί, θα έχουμε καθοριστικό ρόλο και εκ των πραγμάτων θα είμαστε η μοναδική αντιπολίτευση στη νέα μνημονιακή συναίνεση και στη νέα μνημονιακή συγκυβέρνηση μετά τις εκλογές. Η μοναδική αντιπολίτευση που θα αμφισβητεί το μνημονιακό κατεστημένο και τα θυελλώδη μέτρα που έρχονται».  

Τα χειρότερα μέτρα με το τρίτο μνημόνιο στρέφονται κατά της περιφέρειας της χώρας και ιδιαίτερα κατά του αγροτικού πληθυσμού, τόνισε ο Π. Λαφαζάνης. «Εξοντώνουν τον αγροτικό πληθυσμό», ανάφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Εμείς είμαστε αντίθετοι στη φορολεηλασία».

ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΣΥΡΙΖΑ –ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΠΟΤΑΜΙ – ΑΝΕΛ ΕΘΑΨΑΝ ΒΑΘΙΑ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

Ο επικεφαλής της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά τη διήμερη περιοδεία που πραγματοποιεί στην Κρήτη επισκέφτηκε χτες αργά το απόγευμα τη μαρτυρική περιοχή της Βιάννου, με τα εκατοντάδες θύματα της θηριωδίας των δυνάμεων της γερμανικής ναζιστικής κατοχής. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο Δημαρχείο της πόλης περιηγήθηκε στην Έκθεση Φωτογραφίας που εγκαινιάστηκε στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Μνήμης και Διεκδίκησης για τη συμπλήρωση 72 χρόνων από το Ολοκαύτωμα της Βιάννου. Στη συνέχεια, συνοδευόμενος από τους υποψήφιους βουλευτές με τη ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ στο νομό Ηρακλείου, επισκέφτηκε το Μνημείο Θυμάτων του Ολοκαυτώματος και απέτισε φόρο τιμής στους εκατοντάδες πεσόντες από τους ναζί κατακτητές.

Στο χώρο του Μνημείου, ο Παναγ. Λαφαζάνης έκανε την ακόλουθη δήλωση στους δημοσιογράφους:

«Είμαστε εδώ στον τόπο του μαρτυρίου στη Βιάννου, στο θυσιαστήριο, για να τιμήσουμε τη μνήμη των εκατοντάδων θυμάτων της ναζιστικής γερμανικής θηριωδίας. Κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ μπροστά τους. Τους οφείλουμε τα πάντα. Γιατί θυσιάστηκαν για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία τη χώρας. Δυστυχώς, όμως, σήμερα 72 χρόνια μετά, η Ελλάδα δεν είναι ούτε ελεύθερη, ούτε ανεξάρτητη. Δυστυχώς είμαστε αποικία. Και μάλιστα γερμανική ευρωζωνική αποικία. Αυτή είναι η σύγχρονη τραγωδία. Και οι Έλληνες εξακολουθούμε να είμαστε σκλάβοι. Σκλάβοι μιας μνημονιακής χούντας. Επομένως το μήνυμα που στέλνουμε από δω, από τον μαρτυρικό αυτόν τόπο, από το ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σύμβολο αγώνα και αντίστασης, είναι να αγωνιστούμε, να αντισταθούμε και να συνεχίσουμε ένα μεγάλο «ΟΧΙ» μέχρι το τέλος. Μέχρι να νικήσουμε. Μέχρι να δούμε την Ελλάδα δημοκρατική, πραγματικά ανεξάρτητη και δίκαιη. Χωρίς μνημόνια, χωρίς λιτότητες, χωρίς νέες ανθρωποθυσίες, οι οποίες υπάρχουν αλλά δεν γίνονται τόσο ορατές όσο τότε. Ο αγώνας μας συνεχίζεται. Από αυτόν τον μαρτυρικό τόπο τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας μας καλούν σε αντίσταση. «ΟΧΙ» στα μνημόνια, «ΟΧΙ» στην υποτέλεια, «ΟΧΙ» στο ξεπούλημα της χώρας μας».

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τις γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και τις οικογένειες των θυμάτων που περιμένουν δικαίωση, ο Παναγ. Λαφαζάνης, δήλωσε τα εξής:

«Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα. Κατ’ αρχάς η ζωή και η θυσία αυτών των ανθρώπων δεν αποτιμώνται. Δεν μπορούν να αποτιμηθούν. Αλλά όμως δεν μπορούμε να μην πούμε ότι η Ελλάδα δεν έχει πάρει ούτε ένα ευρώ ως αποζημίωση για τις καταστροφές και τις πληγές που άφησαν πίσω τους οι ναζιστές Γερμανοί. Ούτε ένα ευρώ! Και τώρα λένε ότι τους χρωστάμε. Εγώ απ’ αυτή τη θέση θέλω να σας πω με πολύ ειλικρινή και ευθύ τρόπο ότι στη Γερμανία δεν χρωστάμε, μας χρωστάει. Μας χρωστάει το κατοχικό δάνειο ως χώρα, το οποίο το έκλεψαν και δεν το επιστρέφουν. Ένα νόμιμο δάνειο, καταγεγραμμένο και διεθνώς αναγνωρισμένο. Μας χρωστάει τις αποζημιώσεις, οι οποίες ποτέ δεν εδόθησαν. Είναι ντροπή, λοιπόν, να μη διεκδικούμε αυτά τα οποία είναι ιερά και απαραβίαστα για την πατρίδα μας, για το λαό μας, που αντιστάθηκε, που πάλεψε, που αγωνίστηκε. Αυτήν η ώρα, λοιπόν, είναι ώρα διεκδίκησης. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουμε μέχρι και το τελευταίο ευρώ τους πιστωτές και αυτά που μας χρωστάνε να τα αγνοούμε. Δεν είναι απλώς λάθος, είναι έγκλημα. Είναι έγκλημα το ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και ΑΝΕΛ μαζί με το τρίτο μνημόνιο έθαψαν βαθιά το κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές αποζημιώσεις».

ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ

Σήμερα το πρωί της Κυριακής (13/9) ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας  Παναγιώτης Λαφαζάνης,  επισκέφτηκε το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων και είχε συνάντηση με το Σύλλογο Εργαζομένων του Νοσοκομείου. Μετά τη συνάντηση ο Π. Λαφαζάνης έκανε την ακόλουθη δήλωση στους δημοσιογράφους:

«Μπαίνουμε στην τελική ευθεία των εκλογών, στην ουσία έχουμε μία εβδομάδα, και αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι η χώρα οδεύει σε μια μετεκλογική συνεργασία ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα και τη ΝΔ του κ. Μεϊμαράκη. Οι δυο αυτοί συνέταιροι στην ψήφιση του τρίτου μνημονίου πάνε να συγκυβερνήσουν. Αυτό το μετεκλογικό συνοικέσιο, κυβερνητικό συνοικέσιο, θα φέρει μόνο συμφορά στον τόπο. Διότι είναι ένα συνοικέσιο που έχει έναν και μόνο σκοπό: Να εφαρμοστεί με σκληρό, σκληρότατο τρόπο, το τρίτο μνημόνιο. Η εφαρμογή όμως του τρίτου μνημονίου σημαίνει εξόντωση και εξουθένωση του ελληνικού λαού. Σημαίνει μια Ελλάδα αποικία και προτεκτοράτο, χωρίς μέλλον και χωρίς καμιά προοπτική, με τους τους νέους και τις νέες μας πρόσφυγες πλέον, αναγκασμένους να ξενιτευτούν για να επιβιώσουν. Δεν αξίζει η Ελλάδα μια τέτοια τύχη. Δεν αξίζει μια τέτοια προοπτική. Η Ελλάδα χρειάζεται αυτή τη στιγμή ελπίδα και ελπίδα δεν μπορούν να δώσουν τα μνημόνια. Τα μνημόνια ακυρώνουν τη δημοκρατία, σημαίνουν εθνική υποτέλεια, σημαίνουν λιτότητα και ξεπούλημα της πατρίδας μας, σημαίνουν φορολεηλασία. Επομένως για να φέρουμε την ελπίδα σε αυτή τη χώρα, πρέπει να ακυρώσουμε τα μνημόνια. Η μόνη δύναμη αυτή την ώρα που έχει ρεαλιστική, εναλλακτική πρόταση για την ακύρωση των μνημονίων και μια νέα προοδευτική πορεία της χώρας, παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, είναι η Λαϊκή Ενότητα. Η ισχυροποίηση της Λαϊκής Ενότητας θα ακυρώσει τα μνημόνια. Θα ακυρώσει τα μετεκλογικά σχέδια διάλυσης και καταλήστευσης της χώρας. Γι’ αυτό η Λαϊκή Ενότητα δίνει έναν αγώνα, ο οποίος δεν είναι παραταξιακός, είναι κατεξοχήν εθνικός και δημοκρατικός αγώνας. Είναι αγώνας για την επιβίωση και τη σωτηρία αυτού του τόπου.

Και με την ευκαιρία, επειδή η φορολεηλασία ακολουθεί, και γι’ αυτό έγιναν οι εκλογές εξπρές, για να μην αναδειχθεί η φοροληστεία σε βάρος του ελληνικού λαού, θέλω να κάνω δύο προτάσεις, οι οποίες είναι σημαντικές. Πρώτη πρόταση, την οποία κάνει η Λαϊκή Ενότητα, την οποία θα εφαρμόσει και σε κάθε περίπτωση θα αγωνιστεί για να υλοποιηθεί είναι να υπάρξει αφορολόγητο 12.000 ευρώ για κάθε φυσικό πρόσωπο, ανεξαρτήτως προέλευσης των εισοδημάτων του. 12.000 αφορολόγητο για κάθε φυσικό πρόσωπο, δηλαδή για μισθωτούς, για συνταξιούχους, για αγρότες, για επαγγελματίες, για έμπορους, κλπ. Αυτό το μέτρο είναι ένα στοιχειώδες μέτρο άμυνας αυτή την ώρα, για να μπορέσει το νοικοκυριό να επιβιώσει και να έχει προοπτική. Το τερο μέτρο που προτείνουμε, είναι πάρα πολύ σημαντικό και αυτό γιατί θα έρθουν τα χαρτιά της εφορίας σύντομα, είναι η πλήρης κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Ο ΕΝΦΙΑ πρέπει και μπορεί να καταργηθεί, μέσα στο πλαίσιο μιας νέας αντιμνημονιακής πολιτικής, διότι είναι ένας φόρος πάρα πολύ άδικος, είναι ένας φόρος δημευτικός της ακίνητης περιουσίας των μικρομεσαίων, των Ελλήνων με μικρομεσαία εισοδήματα, αλλά κυρίως είναι ένας φόρος αντι-αναπτυξιακός. Όσο υπάρχει ΕΝΦΙΑ, δεν υπάρχει δυνατότητα ανάκαμψης και ανάπτυξης. Γιατί το πρώτο βήμα, για να έχουμε ανάκαμψη, είναι η αναθέρμανση της κατασκευαστικής και οικοδομικής δραστηριότητας. Με τον ΕΝΦΙΑ όμως νεκρώνει η οικοδομική και κατασκευαστική δραστηριότητα. Δεν μπορεί να υπάρξει οικοδομική και κατασκευαστική δραστηριότητα. Γι’ αυτό είναι επείγουσα ανάγκη η άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Αν δεν πάμε σε ανάπτυξη, δεν έχει σωτηρία ο τόπος. Η ανάπτυξη είναι αυτή που θα φέρει και έσοδα στο δημόσιο και εργασία και βελτίωση των εισοδημάτων και δικαιοσύνη. Επομένως ό,τι βοηθάει την ανάπτυξη πρέπει να το έχουμε ως πρώτη προτεραιότητα. Και ό,τι υποσκάπτει την ανάπτυξη και πολύ περισσότερο τη θάβει, όπως ο ΕΝΦΙΑ, πρέπει να το βάλουμε στο περιθώριο, να το πετάξουμε στον κάλαθο των αχρήστων».

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

«ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ - ΕΓΓΥΗΣΗ» Ο ΤΣΙΠΡΑΣ!

           

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ωραία που τα είπε στα Γιάννενα ο Αλέξης Τσίπρας! «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί πρώτον, την πολιτική σταθερότητα, δεύτερον, την εφαρμογή με όρους μάχης και όχι άνευ όρων παράδοσης…» είπε μεταξύ άλλων ο τέως πρωθυπουργός! Εφαρμογή πάνω απ’ όλα του Μνημονίου, αλλά με μαχητικό τρόπο! «Αν σήμερα φορούν εθνική προβιά είναι για να πετύχουν την αριστερή παρένθεση με άλλον τρόπο» εξήγησε, αναφερόμενος στη ΝΔ και τοΠΑΣΟΚ.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι την κυρίαρχη κυβερνητική παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ την είδαμε, την «αριστερή» κυβερνητική πολιτική όμως ούτε την είδαμε μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να τη δούμε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ που πέρασε πλέον ανοιχτά στο μνημονιακό στρατόπεδο, μετά τη θεαματικότατη «μνημονιακή κωλοτούμπα» του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμα πιο ωραία τα είπε, όμως, ο επίδοξος αντικαταστάτης του στην πρωθυπουργία, σε περίπτωση συνεργασίας κυβερνητικής με τη ΝΔ, ο Γιάννης Δραγασάκης, σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι Σταρ. Είπε μια κουβέντα πολύ βαριά και βαθιά, παρόλο που ακούστηκε από όλους, σαν μεγαλοπρεπής …μπούρδα! «Η επόμενη κυβέρνηση δεν θα είναι μνημονιακή, το Μνημόνιο θα είναι μέρος του προγράμματος (!!!)» δήλωσε εμβριθώς ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Τι είπε ο άνθρωπος! Ναι μεν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόζει το Μνημόνιο και θα ασκεί μνημονιακή πολιτική, αλλά αυτό δεν αρκεί για να την χαρακτηρίσουμε μνημονιακή! Φοβερή ιδέα! Ευτυχώς που δεν τη σκέφτηκε ο Σαμαράς, γιατί αν το είχε σκεφθεί, θα ήταν ίσως ακόμη πρωθυπουργός! Σωθήκαμε! Ευτυχώς που μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έξυπνα στελέχη!

Όσο για το τι κυβέρνηση θα σχηματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, διαλέγετε και παίρνετε. «Τον Ιανουάριο πήραμε 149 βουλευτές. Τώρα δεν ζητάμε πολλούς, ζητάμε δύο παραπάνω (!)», δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας μιλώντας την Πέμπτη στα Γιάννενα. Ο Τσίπρας δηλαδή ζητάει αυτοδυναμία – ούτε που τον νοιάζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει εφτά, οχτώ ή και δέκα εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερο ποσοστό! Άρχοντας ο τύπος. Ο στενός συνεργάτης του Νίκος Παππάς, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Άλφα FM για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, τόνισε: «Τα πάντα αλλάζουν» στο ΠΑΣΟΚ, «αλλά τα βαρίδια στέκονται». Αντιθέτως, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM, ο πολιτικός μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, ο Αλέκος Φλαμπουράρης απέρριψε το ΠΑΣΟΚ ως κυβερνητικό εταίρο. Ακούγοντας τη Φώφη Γεννηματά, είπε, «δεν κατάλαβα ότι μπορεί να συνεργαστούμε»! Λίγη ώρα αργότερα, μιλώντας στον ΕΡΤ, ο Αλέκος Φλαμπουράρης δήλωσε πομπωδώς ότι η ισχυρή (!) πλειοψηφία στη Βουλή «είτε θα γίνει μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είτε, αν αυτό δεν φτάνει, θα σκεφτούμε εκτιμώντας την πολιτική κατάσταση εκείνη τη στιγμή»! Η …«στρατηγική» δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ είναι το …«βλέποντας και κάνοντας»!

Σε απλούστερα ελληνικά αυτό σημαίνει ότι «με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα, θα συνεργαστούμεμε όποιον να ‘ναι, αφού έτσι κι αλλιώς μνημονιακή πολιτική θα εφαρμόσουμε»! Απερίγραπτος είναι ο προεκλογικός αγώνας φέτος. Επικρατεί πλήρης πολιτική σύγχυση και όλα τα κόμματα προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους για την άθλια κατάσταση επιτιθέμενα εναντίον των υπολοίπων κομμάτων για οποιοδήποτε θέμα, σχετικό ή άσχετο. «Η ΝΔ επιδιώκει να περάσουν οι υπόλοιπες μέρες με το δίλημμα ΣΥΡΙΖΑ εναντίον ΣΥΡΙΖΑ» είπε π.χ ο Ν. Παππάς, ο στενότατος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, στο ραδιοσταθμό Άλφα. Δεν φταίει δηλαδή το «μνημόνιο Τσίπρα» για τη δημιουργία της Λαϊκής Ενότητας και την κρίση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η …«αρνητική καμπάνια» της ΝΔ, η οποία θέλει «να απουσιάζει η ίδια ως πολιτικό πρότζεκτ» κατά τον ισχυρισμό του τέως υπουργού Νίκου Παππά του ΣΥΡΙΖΑ! Τι αναδεικνύει ως αιτία των δεινών μας η ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Μα φυσικά το γεγονός, όπως δήλωσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ότι ο Πάνος Καμμένος, ο αρχηγός των Ανεξάρτητων Ελλήνων «δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα, καθώς βλέπει ότι δεν μπαίνει στη Βουλή και κοντεύει να τρελαθεί»! Ο Β. Μεϊμαράκης μάλιστα κατήγγειλετον Π. Καμμένο ότι «δεν είναι δεξιός, αφού συνεργάζεται με τον Αλέξη Τσίπρα σε αριστερή πορεία και όχι για συγκεκριμένο πρόγραμμα».

 *Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ της Κυριακής 13 Σεπτεμβρίου 2015- ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

TO ΝΟΜΙΣΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΦΕΤΙΧ, ΟΥΤΕ ΤΑΜΠΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΑ 14/9/15 

ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΤΡΟΪΚΑΝΗ - ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΧΟΥΝΤΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ THΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ(13/9) ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΠΟΚΑ

ΕΡ: Το διαφημιστικό σποτ με το ταξί αποτελεί τρολάρισμα, αυτοσαρκασμό;

AΠ: Αποτελεί πριν από όλα μια διακωμώδηση όσων με κατηγόρησαν ότι προτείνω, τάχα, ως εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στο τρίτο μνημόνιο το ριφιφί στο Νομισματοκοπείο και στην Τράπεζα της Ελλάδος. Κι αυτοί που με κατηγόρησαν είναι άσπονδοι φίλοι από τη σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ένας ολόκληρος εσμός από ΜΜΕ που επιχείρησαν να μας παρουσιάσουν ως καρικατούρα. Τελικά, όλοι εκτίμησαν το χιούμορ του σποτ. Και τα γλαφυρά σχόλια από πολλά ΜΜΕ τα αντιλαμβάνομαι ως δικό τους αυτοσαρκασμό για όσα ανόητα έχουν πει και γράψει σε βάρος μας.

EΡ: Δηλαδή, αν σας δοθεί ευκαιρία να κυβερνήσετε δεν θα πάτε στο Νομισματοκοπείο να το θέσετε σε λειτουργία;

AΠ: Μα, δεν χρειάζεται να πάμε στο Νομισματοκοπείο. Το Νομισματοκοπείο ήδη λειτουργεί και εκτυπώνει όλων των ειδών τα χαρτονομίσματα: Πεντάευρα, δεκάευρα, εικοσάευρα… Μάλιστα, την περίοδο που η χώρα είχε τεράστιο πρόβλημα ρευστότητας κι η οικονομία στραγγαλιζόταν, στο Νομισματοκοπείο υπήρχαν μερικά δισεκατομμύρια σε χαρτονομίσματα. Φυσικά, με μια κυβέρνηση προοδευτική, γνήσια αριστερή, με μια κυβέρνηση που για να εφαρμόσει ένα προοδευτικόπρόγραμμα ανασυγκρότησης, θα ακολουθήσει πολιτική εξόδου από την ευρωζώνη, το Νομισματοκοπείο θα λειτουργεί ακόμα πιο εντατικά, για να εκτυπώσει το καινούργιο εθνικό νόμισμα και να διασφαλίσει ταχεία κυκλοφορία και ανανέωση των νέων χαρτονομισμάτων.

EΡ: Σας ακούμε να επιμένετε στην υιοθέτηση εθνικού νομίσματος. Μήπως τελικά το νόμισμα είναι φετίχ για όλους; Για τους άλλους το ευρώ και για εσάς το εθνικό;

ΑΠ: Αλίμονο αν μια σύγχρονη ριζοσπαστική Αριστερά έχει φετίχ και ταμπού ένα νόμισμα, είτε είναι ευρώ, είτε λίρα, δολάριο, ρούβλι ή δραχμή. Μακριά από μας κάθε τέτοια αντίληψη, είναι εντελώς ξένη προς την ιδεολογία και το πρόγραμμά μας. Κάτι έχουμε διδαχθεί από τον Μαρξ για τον φετιχισμό του χρήματος και φροντίζουμε να μην μολυνθούμε απ’ αυτόν. Το νόμισμα ασφαλώς παίζει μεγάλο ρόλο στην οικονομική πολιτική, θα έλεγα ότι είναι η καρδιά της. Όπως η καρδιά παίζει ρόλο κινητήρα στο ανθρώπινο σώμα, έτσι και το νόμισμα είναι μέσο κινητοποίησης μιας οικονομίας. Αλλά μέσο, όχι αυτοσκοπός. Θα ήμασταν οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων αν μπορούσαμε να υλοποιήσουμε το ριζοσπαστικό μας πρόγραμμα και να βρούμε διέξοδο από την κρίση εντός ευρωζώνης. Δεν θα είχαμε καμιά προκατάληψη με το ευρώ. Αλλά, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε: Το ευρώ δεν είναι απλώς ένα νόμισμα-ομπρέλα, κάτω από την οποία μπορούν να ασκηθούν διαφορετικές, εναλλακτικές πολιτικές. Είναι το επιστέγασμα ενός οικοδομήματοςπου αντιπροσωπεύει μια ολοκληρωτική ιδεολογία. Και, κυρίως, είναι ένα σκληρό, νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα με σημαία του τη λιτότητα. Και σε εξουθενωμένες οικονομίες όπως η ελληνική, αυτό το σκληρό πρόγραμμα οδηγεί κυριολεκτικά σε κοινωνική και οικονομική εκθεμελίωση της χώρας, σε νέο-αποικιοποίησή της. Εν κατακλείδι: Δεν μπορούμε εντός ευρώ να εφαρμόσουμε ένα ριζοσπαστικό, φιλολαϊκό πρόγραμμα. Επομένως, η επιλογή του εθνικού νομίσματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δυνατότητα εφαρμογής ενός προοδευτικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

ΕΡ: Όταν μιλάτε για «εθνικό νόμισμα» εννοείτε τη δραχμή ή κάτι άλλο; Πως θα το πείτε;

ΑΠ: Εμείς μιλάμε για εθνικό νόμισμα, χωρίς να το έχουμε ονοματίσει. Κάποιοι βεβαίως μας αποκάλεσαν «κόμμα της δραχμής». Δεν ξέρω γιατί το κάνουν αυτό. Ίσως θεωρούν ότι η αναφορά στη δραχμή είναι υποτιμητική, κι επομένως δυσφημιστική της πρότασής μας. Αλλά, δεν καταλαβαίνω, για ποιόν λόγο η ταπεινή δραχμή πρέπει να κατηγορείται τόσο πολύ από τους ευρωλάγνους, τους «Νονούς» του ευρώ κι όλους εκείνους που προτιμούν το μεταμφιεσμένο μάρκοως νόμισμα της ευρωζώνης; Εν πάση περιπτώσει, δεν έχουμε βαφτίσει ακόμη το εθνικό νόμισμα. Στα βαφτίσια θα κληθούν όλοι και θα ρωτήσουμε τη γνώμη τους...

ΕΡ: Σύμφωνα πάντως με τις δημοσκοπήσεις ο κόσμος φοβάται την μετάβαση. Πιστεύει ότι θα πεινάσει, δεν θα έχει φάρμακα και πετρέλαιο. Ισχύει;

ΑΠ: Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας πρωτοφανούς τρομοκρατικής επιχείρησης. Στις δημοσκοπήσεις ο κόσμος εκφράζεται υπό την επίδραση μιας συστηματικής χειραγώγησης. Ουδέποτε στον τόπο μας έχει γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για το εθνικό νόμισμα. Η συζήτηση αυτή ήταν και παραμένει απαγορευμένη. Η Λαϊκή Ενότητα ανοίγει, για πρώτη φορά, αυτή τη συζήτηση, σε μια προεκλογική περίοδο-εξπρές, με ασφυκτικά χρονικά περιθώρια. Τώρα, για τα όσα λέγονται ότι ο κόσμος θα πεινάσει, θα μείνουμε χωρίς πετρέλαιο, φάρμακα κ.λπ., όλα αυτά μπορείτε να τα διαπιστώσετε ρίχνοντας μια ματιά στις χώρες της Ε.Ε. που έχουν εθνικά νομίσματα. Δεν βλέπετε τη Σουηδία ή τη Δανία; Δεν έχουν ούτε φάρμακα ούτε πετρέλαιο και πεινάνε φρικτά!... Έλεος, ας σταματήσουμε τις τερατολογίες κι ας προσγειωθούμε…

EΡ: Και πώς εγγυάστε ότι δεν θα συμβούν αυτά τα σημεία και τέρατα;

ΑΠ: Θα σας πω μόνο ένα απλό δεδομένο. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας και το 2013 και το 2014, αλλά όπως φαίνεται και το 2015 ήταν και θα παραμείνει πλεονασματικό. Περίπου κατά 1% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι για όλες τις εισαγωγές μας, στα σημερινά τουλάχιστον επίπεδα, για φάρμακα, πετρέλαιο, ακόμη και προϊόντα πολυτελείας, υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα που τροφοδοτείται από τις εξαγωγές μας, τα εμβάσματα, τον τουρισμό κ.α. Επομένως, πρόβλημα για όσα δραματικά περιγράφετε δεν υπάρχει.

ΕΡ: Γιατί η ανάκαμψη της οικονομίας και η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν μπορεί να γίνει με ευρώ; Πώς το κάνουν οι άλλες χώρες;

ΑΠ: Κατ’ αρχάς, δεν το κάνουν ούτε οι άλλες χώρες του ευρώ. Όλη η Ευρωζώνη, και κάθε χώρα της χωριστά, βρίσκονται σε βαθύτατη κρίση. Η Ευρωζώνη είναι η κατ’ εξοχήν περιοχή του σύγχρονου παγκόσμιου καπιταλισμού που αντιμετωπίζει χρόνια ύφεση και στασιμότητα. Το νεοφιλελεύθερο, μονεταριστικό μοντέλο της πνίγει τις οικονομίες και τις προοπτικές ανάπτυξης, πιέζει ασφυκτικά τις χώρες να πριονίζουν ή και να κατεδαφίζουν ό,τι κοινωνικά επωφελές οικοδομήθηκε μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ευρωζώνη είναι ένας οικονομικός χώρος βαθύτατης οικονομικής παρακμής. Και αν συνεχίσει με αυτή την αρχιτεκτονική, δεν θα έχει μέλλον. Και δεν εννοώ το μακρινό μέλλον, αλλά το εγγύτατο.

Φυσικά, η Ελλάδα δέχθηκε πολλά περισσότερα πλήγματα από την κρίση. Διότι, λόγω του ευρώ, από το 2000 και μετά, στήριξε τους όποιους αναπτυξιακούς ρυθμούς στον υπέρμετρο δημόσιο καιιδιωτικό δανεισμό. Ο δανεισμός έγινε εύκολος στο ευρώ, αλλά δεν διασφάλισε μια διατηρήσιμη ανάπτυξη, με ενδογενή δυναμική. Τώρα που η χώρα βρίσκεται στη δίνη της κρίσης, είναι αδύνατο να βγει απ’ αυτήν μ’ ένα σκληρό νόμισμα, χωρίς τη δυνατότητα γενναίας ρευστότητας -που ουσιαστικά είναι απαγορευμένη εντός ευρώ- και με ένα δυσβάσταχτο χρέος που πρέπει αιωνίως να αποπληρώνεται. Όσο η Ελλάδα παραμένει στην ευρωζώνη, «δικαιούται» μόνο να ακολουθεί αένααπρογράμματα μνημονιακής λιτότητας και εξουθένωσης, χωρίς καμιά προοπτική ανάκαμψης.

ΕΡ: Πάντως, όσοι ψήφισαν «ΟΧΙ» δεν σημαίνει ότι προτιμούν έξοδο από την ευρωζώνη...

ΑΠ: Πότε είπαμε εμείς ότι ο κόσμος που ψήφισε «ΟΧΙ», ψήφισε για να βγούμε από την Ευρωζώνη; Το βέβαιο όμως είναι ότι ψήφισε όχι στα Μνημόνια. Ότι δεν έδωσε σε κανένα την εξουσιοδότηση να συνομολογήσει μνημόνια και μάλιστα, μια εβδομάδα μετά το δημοψήφισμα. Λέμε επίσης ότι όλος αυτός ο κόσμος έβαζε την ακύρωση των μνημονίων πάνω από τις «εξετάσεις» που κάποιοι έσπευσαν να δώσουν στο ευρωπαϊκό, και ιδιαίτερα στο γερμανικό κατεστημένο. Και πιστεύουμε ότι δεν θα έθετε τη συμμετοχή στην Ευρωζώνη ως όριο της αντιμνημονιακής του βούλησης. Σε τελική ανάλυση, όσοι είχαν αμφιβολίες για τη βούληση του κόσμου, ας προσέφευγαν ξανά στη λαϊκή ετυμηγορία. Επέλεξαν όμως το χειρότερο: Το τρίτο μνημόνιο.

ΕΡ: Πριν από ένα χρόνο αν σας έλεγε κάποιος ότι ο κ. Τσίπρας θα υπογράψει ως πρωθυπουργός μνημόνιο τι θα του απαντούσατε;

ΑΠ: Κοιτάξτε, κι εγώ και πολλοί άλλοι στον ΣΥΡΙΧΑ είχαμε -και εκφράζαμε- τις επιφυλάξεις μας για το αν η αντιμνημονιακή ρητορική του Αλέξη Τσίπρα θα ήταν συνεπής μέχρι τέλους. Στον κόσμο όμως, στη μεγάλη πλειοψηφία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως των φίλων και οπαδών του, αν λέγατε πριν από ένα χρόνο ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα έφερνε ένα τρίτο και τόσο σκληρό μνημόνιο, υποθέτω ότι θα έπεφτε το γέλιο της αρκούδας...

ΕΡ: Ποιο κόμμα εκτιμάτε ότι θα είναι πρώτο την επόμενη Κυριακή; ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ;

ΑΠ: Δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω πρόβλεψη και δεν είναι άλλωστε δική μου δουλειά. Πιστεύω ότι και τα δύο αυτά κόμματα βλάπτουν πολύ σοβαρά, βλάπτουν μέχρι καταστροφής τον τόπο. Μπορώ, επίσης, να σας πω με σιγουριά ότι η απόπειρα να ξαναστηθεί μια καρικατούρα δικομματισμού μπροστά στις κάλπες μόνον ως φάρσα εκλαμβάνεται. Και τα δυο κόμματα κινούνται πλέον σε πολύ χαμηλά ποσοστά. Κι όποιο κι αν είναι πρώτο, παρά το εξωφρενικό μπόνους των 50 εδρών, δεν θα έχει αυτοδυναμία.

ΕΡ: Πιστεύετε ότι θα ασκηθεί η ίδια πολιτική είτε βγει ο κ. Τσίπρας είτε ο κ. Μεϊμαράκης;

ΑΠ: Δεν είναι απλά δική μου πεποίθηση, αλλά πραγματικότητα αδιάψευστη, ότι αυτά τα δύο κόμματα έχουν ένα και το αυτό πρόγραμμα: Το τρίτο μνημόνιο! Το στήριξαν και το ψήφισαν από κοινού, με μια πλειοψηφία 220 βουλευτών. Είναι παράδοξο το 62% του ελληνικού λαού να λέει «ΟΧΙ» στα μνημόνια και η Βουλή, με 70%, να ψηφίζει υπέρ του τρίτου Μνημονίου! Δεν έχουμε ξαναδεί στην πολιτική ιστορία του τόπου τέτοια κραυγαλέα δυσαρμονία μεταξύ λαϊκής ετυμηγορίας και κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Ούτε έχουμε ξαναδεί μια τέτοια εξωφρενική πολιτική ταύτιση, κάτω από τις εντολές της μνημονιακής χούντας που κηδεμονεύει την πολιτική ζωή της χώρας.

ΕΡ: Το θέμα της διακυβέρνησης σας ενδιαφέρει; Εσείς υπό ποιες προϋποθέσεις και με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα συνεργαζόσασταν;

ΑΠ: Ασφαλώς και μας ενδιαφέρει η διακυβέρνηση. Δεν είμαστε απλώς ένα πολιτικό μέτωπο διαμαρτυρίας, χωρίς να υποβαθμίζουμε την αξία της τελευταίας. Επιδιώκουμε την ανάδειξή μας στην κυβέρνηση, όπως και την κατάκτηση της εξουσίας από το λαό. Και επιθυμούμε ευρύτατες συνεργασίες για να εφαρμόσουμε ένα ριζοσπαστικό, φιλολαϊκό πρόγραμμα παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας με σοσιαλιστικό ορίζοντα. Συνεργασίες, φυσικά, όχι με κόμματα και δυνάμεις που υποστηρίζουν και εφαρμόζουν μνημονιακές πολιτικές. Αλλά με αριστερές, προοδευτικές, δημοκρατικές δυνάμεις, με σαφή αντιμνημονιακό, πατριωτικό, δημοκρατικό προσανατολισμό.

ΕΡ: Υπάρχει έστω μια πιθανότητα να στηρίξετε ή να δώσετε «ψήφο ανοχής» σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΠ: Καμία απολύτως! Εκτός κι αν ήταν δυνατό ο αυτοαποκαλούμενος, σήμερα, ΣΥΡΙΖΑ να ακυρώσει τα μνημόνια και να ανακαλύψει ξανά τον παλιό ριζοσπαστισμό του. Αλλά κάτι τέτοιο μοιάζει πλέον με όνειρο θερινής νυκτός…