Ανανεωμένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή

 που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία και πρακτικά εφαρμόσιμη. ( Δεκ. 2015)


ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12/2015 

Η μετάβαση στη δραχμή είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία όσο και πρακτικά εφαρμόσιμη. Αναγκαία γιατί έχει πλέον φανεί ολοκάθαρα ότι, η χώρα με τις σημερινές υφεσιακές πολιτικές ακραίας λιτότητας σε συνδυασμό με το υπερτιμημένο ευρώ, κατολισθαίνει συνέχεια στον οικονομικό Καιάδα, χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης. Και είναι πρακτικά εφαρμόσιμη, αφού αυτό επιθυμεί το Βερολίνο ως προαπαιτούμενο για την ισχυροποίηση του ευρώ που προωθεί έναντι του δολαρίου. Τα capital controls αποτελούν επί πλέον, ένα ιδιαίτερα υποβοηθητικό υπόστρωμα προς την ίδια κατεύθυνση. Μόνιμη επωδός των μνημονιακών κομμάτων και των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι ότι, δεν υπάρχει, δεν έχει καταρτιστεί συγκροτημένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από διάφορους άλλους μελετητές Έλληνες και ξένους, η επιστημονική μας ομάδα έχει εκπονήσει μελέτες, βιβλία, άρθρα, συγκροτημένα και τεκμηριωμένα σχέδια για το όλο θέμα αντλώντας και από την πλούσια σχετική ελληνική και διεθνή εμπειρία. Στα πλαίσια των τελευταίων εξελίξεων και νέων  δεδομένων, παρουσιάζουμε εδώ μια ανανεωμένη και εκσυγχρονισμένη σύνοψη συγκροτημένου, μελετημένου όσο και σαφούς σχεδίου μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα, που αποτελεί  τη μόνη λύση για τα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας

[1].

Αρχική φάση: στάση πληρωμών και παροχή ρευστότητας στην οικονομία
Στην αρχική φάση, η χώρα κηρύσσει  στάση πληρωμών, διοχετεύοντας ρευστότητα στην οικονομία με “Υποσχετικές του Δημοσίου” (Άτοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου (ΑΓ/ΕΔ,  Interest-Free Bonds of the Hellenic StateIFB/HS), σε ισοτιμία 1:1 προς το ευρώ, Με δεδομένα τα capital controls και την καθιέρωση των συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικού  χρήματος, μπορεί να χορηγηθεί με τον τρόπο αυτό μέρος των μισθών, συντάξεων, παροχών κοινωνικής προστασίας κλπ. Μια «Υποσχετική» που θα πιστώνεται στις κάρτες των δικαιούχων μισθωτών, συνταξιούχων κλπ., θα ισούται με ένα ευρώ και θα χρησιμοποιείται από τους δικαιούχους για συναλλαγές στην εσωτερική αγορά με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Επισημαίνεται εδώ ότι, σε σύνολο τρεχουσών ετήσιων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού ύψους περίπου 56 δις ευρώ, οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, ανέρχονται περίπου σε 33 δις, ξεπερνούν δηλ. το 60% του συνόλου των δαπανών. Στην περίπτωση που ποσό 25 δις, δηλ. περίπου τα 2/3 από τα ως άνω 33 δις χορηγηθούν σταδιακά μέσω των «Υποσχετικών», τότε προκύπτει ένα τεράστιο ισοδύναμο ετήσιας εσωτερικής ρευστότητας ανάλογου ποσού.
Με το ισοδύναμο αυτό των «Υποσχετικών», απελευθερώνεται συνάλλαγμα 25 δις ευρώ, με το οποίο μπορεί να υπερκαλυφθούν οι ετήσιες  δανειακές μας υποχρεώσεις και ένα μέρος του να διοχετευτεί στην καθημερινότητα της οικονομίας. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, οι δανειστές φαίνεται να δέχονται ως ετήσια αποπληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων,  ποσό κάτω του 15% που μπορεί να φτάσει και στο 10% του ΑΕΠ, δηλ. περίπου 20 δις ευρώ. Το ποσό αυτό είναι προφανώς διαπραγματεύσιμο για να μειωθεί, αν μη τι άλλο, με παράταση της αποπληρωμής του.  Με τη στάση πληρωμών, αναμενόμενο είναι οι δανειστές να παγώσουν τις χορηγήσεις δόσεων που απαιτούνται για την αποπληρωμή παλαιών δανείων και την  παροχή ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Με δεδομένο ότι, σήμερα το ισοζύγιο  πληρωμών μας είναι πλεονασματικό σε επίπεδα της τάξης του 1,8 δις ευρώ,  δεν υφίστανται άμεσες πιεστικές ανάγκες για τις εισαγωγές αναγκαίων αγαθών και κυρίως καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων. Η συναλλαγματική μας αυτοδυναμία, (βλέπε, Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος,2014,σελ113 και ανάλογες αναφορές σε έκθεση 26/2/2015)
[2]
, ενισχύεται επί πλέον από τη μεγάλη  πτώση της τιμής των καυσίμων τον τελευταίο καιρό, καθώς και από τις βάσιμες προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.
Η δυνατότητα άμεσης παροχής ρευστότητας στην οικονομία, αποτελεί το κλειδί για αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, οι οποίοι δε θα είναι σε θέση να ανοιγοκλείνουν εκβιαστικά τον κρουνό παροχής χρήματος όπως κάνουν τώρα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να  υπερεκτιμήσουμε τις απαιτήσεις και προσδοκίες μας, αγνοώντας τη γεωπολιτική υπεροπλία των δανειστών. Με τη γλώσσα της λογικής, με κατάλληλες κινήσεις και ενέργειες, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα από το σημερινό απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αυτή η διαπραγμάτευση αν μη τι άλλο, δε θα γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο.
Εκτός από ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, η  άμεση ανάσα ρευστότητας όπως περιγράφηκε πιο πάνω, παρέχει δυνατότητες επανεκκίνησης της οικονομίας, τη στήριξη υγιών επιχειρήσεων, μικρομεσαίων εισοδημάτων, κοινωνικών παροχών και κυρίως τη δημιουργία κλίματος αναπτυξιακών προσδοκιών. Μια τέτοια προοπτική, θα ενισχύσει τα μικρομεσαία εισοδήματα και κατ’ επέκταση την εσωτερική κατανάλωση και εγχώρια ζήτηση, θα αναστρέψει την πορεία αποπληθωρισμού χωρίς κινδύνους υπερπληθωρισμού και γενικότερα, θα σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η  προοπτική αποπληρωμής των χρεών υπολογίζεται σε επίπεδα της τάξης των 20 δις ετησίως. Αυτό προϋποθέτει αντίστοιχο δημοσιονομικό ετήσιο πλεόνασμα, γεγονός που μοιάζει με σενάριο ανεκδιήγητης επιστημονικής φαντασίας. Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζεται ότι τον επόμενο χρόνο θα βγούμε στις αγορές. Ποτέ και πουθενά, δεν αντιμετωπίστηκε  αποτελεσματικά μια κατάσταση βαθιάς οικονομικής ύφεσης με ακόμα περισσότερα υφεσιακά μέτρα, που συνδυάζονται μάλιστα με ένα σκληρό υπερτιμημένο νόμισμα.
Έκδοση εθνικού νομίσματος
Σε δεύτερη φάση και με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, εισάγεται η νέα δραχμή υποτιμημένη κατά 25% περίπου έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία ευρώ/δραχμή να γίνει 1 : 1,33. Ένα ευρώ δηλ. θα ισούται με μιάμιση δραχμή. Στην πρώτη περίοδο της μετάβασης διάρκειας ενός χρόνου περίπου, διασφαλίζεται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών και φυσικά η επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες που σήμερα με το ευρώ και τη λυμφατική πορεία της οικονομίας, έχει αρχίσει να στερείται η χώρα. Το ευρώ θα συνεχίσει να συνυπάρχει παράλληλα με τη νέα δραχμή, μέχρις ότου ομαλοποιηθεί η οικονομία και αποφασιστεί, αν αποφασιστεί, η απόσυρσή του, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φραγκφούρτη. Χωρίς αμφιβολία, η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και τη συγκρατημένη υποτίμησή του με έλεγχο των κινδύνων υπερπληθωρισμού. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, τα εισοδήματα και τις κρατικές εισπράξεις.
Η στάση πληρωμών ως αναγκαία διεθνής πρακτική
Μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι έχουν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Κάτι ανάλογο έγινε και με τη πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όπου μετοχές τους αγοράστηκαν στο υποπολλαπλάσιο της αξίας τους, κάτι που δεν επιτράπηκε σε Έλληνες λόγω και των capital controls. Είναι προφανώς παράλογο  να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 50% -70% και ίσως περισσότερο. Αν και αυτό απαγορεύεται από τους ευρωδανειστές μας, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει άμεσα ή έμμεσα. Όσον αφορά τις ρήτρες δανεισμού που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, παρόμοια θέματα υπόκεινται σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας, στην οποία χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκοσμίους πολέμους. Από το 1824 έως το 2009 σημειώθηκαν τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει επισήμως τα έτη 1827, 1834, 1893, 1932 και με ιδιόμορφο τρόπο το 2010 και 2012.
Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν την δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Η μετάβαση στη δραχμή θα μας επιτρέψει να προσφύγουμε σε διεθνείς συναλλαγές, σε διακρατικές συμφωνίες και προσφυγή στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις των Μνημονίων. Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές και έχουμε πτωχεύσει δύο φορές με την έλευση της κρίσης στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι διεθνείς κερδοσκόποι. Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει και ουδείς μας δανείζει, ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις των Μνημονίων, δεν επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από αλλού. Και σήμερα, μετά από τον πρόσφατη ληστρικό αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών, έπεται συνέχεια και χειροτέρευση της ολισθηρής μας πορείας με τη  μεταφορά τεράστιας περιουσίας στο νέο Υπερταμείο που τίθεται υπό τον έλεγχο των δανειστών, με τη επικείμενη δυνατότητα αγοράς και διαχείρισης των κόκκινων δανείων, ακόμα και της πρώτης κατοικίας, από ξένα αρπακτικά funds, με τις  περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων κλπ.
Η πρόταση για φιλικό Grexit
Σύμφωνα με τη πρόταση του «κακού» αλλά ρεαλιστή Βόλφαγκ Σόϊμπλε η οποία γίνεται για λόγους υποστηρικτικούς της Γερμανικής οικονομικής υπεροπλίας όπως εξηγείται συνοπτικά πιο κάτω, σε περίπτωση φιλικού Grexit, προσωρινού ή μόνιμου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μας παράσχει 50 δις ευρώ σε δύο δόσεις και θα εγγυηθεί τη στήριξη της ισοτιμίας της νέας δραχμής, η οποία με υποτίμηση κατά 25%, θα έχει σταθερή ισοτιμία 1:1,33 προς το Ευρώ. Η πρόταση αυτή  η οποία είναι σαφώς διαπραγματεύσιμη για βελτιώσεις, καταγγέλλεται άκριτα σχεδόν από παντού, επειδή γίνεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που θεωρείται ύποπτος κακών προθέσεων και μαντάτων. Όμως, παραδόξως, αυτή η πρόταση αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την ελληνική οικονομία. Ο λόγος που τίθεται στο τραπέζι είναι όχι φυσικά γιατί το Βερολίνο ξαφνικά συμπάθησε τη δύστυχη Ελλάδα, αλλά στα πλαίσια του υποβόσκοντος πολέμου νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και στο ευρώ. Το Βερολίνο επιδιώκει να ισχυροποιήσει το δεύτερο και να το αναγάγει σε βασικό ανταλλάξιμο νόμισμα διεθνώς, κάτι στο οποίο αντιτίθεται η Ουάσιγκτον. Έτσι εξηγείται και η μέχρι υστερίας εμμονή της τελευταίας για την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη, μια εμμονή στην οποία συμπαρίσταται και η Γαλλία, η οποία φοβάται την περαιτέρω ενδυνάμωσης της Γερμανίας. Η προσπάθεια του Βερολίνου για ισχυροποίηση του ευρώ, ασφαλώς και θα καταρρεύσει αν υιοθετηθεί μια χαλαρή πολιτική για την Ελλάδα, η οποία θα μεταδοθεί ως ντόμινο και στις άλλες αδύναμες χώρες του νότου. Αν θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις σκληρές του συνέπειες, μοιάζει να μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.
Ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ και αύξηση εισοδημάτων κατά 5-10%
Το φιλικό Grexit που προτείνεται εδώ, προϋποθέτει  συνετή και χρηστή κρατική διαχείριση, συγκροτημένη αναπτυξιακή στόχευση, ορθολογική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η επανάκτηση του κρατικού ελέγχου των τραπεζών με ανακεφαλαιοποίησή τους με εθνικό νόμισμα, κάτι που βέβαια οι δανειστές δε θα δεχτούν εύκολα. Για το συγκροτημένο Grexit, προσωρινό ή μόνιμο, εκτιμάται ότι, απαιτείται διάστημα ενός χρόνου περίπου για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Ύστερα από το διάστημα αυτό, με την προϋπόθεση ότι, θα γίνουν οι σωστοί διαπραγματευτικοί χειρισμοί και θα ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ των μισθών, συντάξεων και μέσων εισοδημάτων κατά 5-10% ετησίως.
Αλματώδης αύξηση της απασχόλησης και ΄συμπίεση της ανεργίας
Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και υποτίμησή του κατά 25%. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. Κατά τη διάρκεια και κυρίως μετά από την αρχική περίοδο προσαρμογής του πρώτου χρόνου, προβλέπεται ισχυρή συμπίεση της ανεργίας σε ποσοστά κάτω του 12%, με δημιουργία σταδιακά άνω του 1,5 εκ. θέσεων εργασίας Συμπληρωματικά μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας είναι, η επιδοτούμενη απασχόληση με ειδική έμφαση σε νέους, ΑΜΕΑ, γυναίκες, ώριμους απολυμένους εργαζόμενους, άτομα του κοινωνικού περιθωρίου κλπ. Επίσης, η αναβάθμιση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η δημιουργία χάρτη εθνικών και τοπικών αναγκών για την αγορά εργασίας και η σύνδεσή του με την εκπαίδευση, προγράμματα δια βίου κατάρτισης, ο εκσυγχρονισμός των γραφείων εργασίας του ΟΑΕΔ, η επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της καινοτομίας, η προώθηση αποδοτικών πρωτοβουλιών τοπικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της υγιούς μεταποιητικής δραστηριότητας και ειδικότερα των εξαγωγών, η αποτροπή παρασιτικών δραστηριοτήτων της ήσσονος προσπάθειας.
Πληθωρισμός
Ο πληθωρισμός αποτελεί το μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης στη δραχμή. Ο κίνδυνος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του δείκτη Μ2. Ο τελευταίος, με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ,  δηλ. σε 34-38 δις ευρώ. Παράλληλα, θα πρέπει να ακολουθηθεί συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών, ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. Σύμφωνα με οικονομοτεχνικές μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση της μετάβασης. Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας που σήμερα κατολισθαίνει με συρρίκνωση του ΑΕΠ και πρωτοφανή αρνητικό πληθωρισμό της τάξης του 1-2%. Αργότερα, ο πληθωρισμός, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%.
Δάνεια και τραπεζικές καταθέσεις
Με την μετάβαση στην δραχμή, για λόγους οικονομικής δεοντολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, το κράτος οφείλει να προστατεύσει τους έντιμους δανειολήπτες για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια όπως και τους καταθέτες. Όσον αφορά τα τραπεζικά στεγαστικά δάνεια, λόγω της μεγάλης υποτίμησης στις αξίες των κατασκευών, προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι, ένα στεγαστικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 133.000 νεες δραχμές. Η πρώτη κατοικία προστατεύεται ειδικότερα, ενώ προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για περιπτώσεις αποδεδειγμένα αναξιοπαθούντων δανειοληπτών. Για τα επιχειρηματικά δάνεια προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 25% και κατά συνέπεια ένα επιχειρηματικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 166.000 νέες δραχμέςΓια δάνεια άνω των 200.000 ευρώ, προτείνεται η κλιμακωτή μείωση του οφέλους για τους δανειολήπτες. Τα «θαλασσοδάνεια» υπάγονται φυσικά σε δικαστικές διαδικασίες, όπως βεβαίως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά κωλυσιεργούν την αποπληρωμή των δανείων τους, παρότι έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ θα προστατευθούν με τη μετατροπή σε νέες δραχμές, με αναλογία ευρώ/δραχμής 1:1,33. ώστε να καλυφθεί πλήρως η υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις 100.000 ευρώ θα ισούνται με 133.300 νέες δραχμές κ.ο.κ.
Τρόφιμα και φάρμακα
Το οριακά έστω πλεονασματικό ισοζύγιο πληρωμών κατά την τρέχουσα περίοδο όπως μας διαβεβαιώνουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, διασκεδάζει τους έωλους φόβους για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Ειδικότερα  το ισοζύγιό εισαγωγών - εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, όπως αποδεικνύεται και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να αγοράζουμε, να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε την χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 85% των ασθενειών. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα  υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα. Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είτε γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, είτε γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Ενώ πολλά φάρμακα για απλές όπως και βαριές αρρώστιες, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν σήμερα στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία.
Πρώτες ύλες και καύσιμα
Σε αντίθεση με μεγάλες χώρες όπως η Γερμανία η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ελλάδα διαθέτει, αναλογικά με το μέγεθός της, μεγάλα αποθέματα πρώτων υλών, ορυκτού και φυσικού πλούτου. Το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας σε αργό πετρέλαιο καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες. Τα διυλιστήριά μας εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο ακόμα και σε πετρελαιοπαραγωγικές χώρες! Επιπλέον, η πτώση της τιμής των καυσίμων βοηθά την αυτάρκειά μας σε καύσιμα. Επισημαίνεται επίσης ότι, η υψηλή τιμή των υγρών καυσίμων στην Ελλάδα δεν οφείλεται στο κόστος αγοράς, αλλά στην βαρύτατη επιβάρυνσή τους από φόρους. Με τη δραχμή, ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ. Και τονίζεται και πάλι εδώ ότι σήμερα το οριακά πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, συνεπάγεται επάρκεια σε εισαγωγές αγαθών πρώτης ανάγκης και ειδικότερα καυσίμων, πρώτων υλών, τροφίμων, φαρμάκων.
Γεωργία και κτηνοτροφία, αλιεία
Η ελληνική γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία αποκτά μεγάλη αναπτυξιακή δυναμική αμέσως μετά τη μετάβαση στη δραχμή και την υποτίμηση της κατά 25% έναντι του ευρώ. Το γεωργικό προϊόν είναι έντασης εργασίας (η συμμετοχή δηλ. του κόστους εργασίας ανέρχεται περίπου στο 70-80% του συνολικού κόστους), με συνέπεια η προστιθέμενη αξία των αναγκαίων εισαγωγών σε λιπάσματα και καύσιμα, να έχει περιορισμένη επίπτωση στο συνολικό κόστος. Το κόστος παραγωγής εκτιμάται ότι θα μειωθεί κατά 20%, με συνέπεια τα γεωργοκτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα να γίνουν περισσότερο ελκυστικά και ανταγωνιστικά, αφού θα πωλούνται πολύ φτηνότερα στο εσωτερικό και το εξωτερικό, αφήνοντας μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους για τους παραγωγούς. Και αυτό αφορά τους πραγματικούς παραγωγούς και μόνο. Η αύξηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής πρωτογενούς παραγωγής, εκτός από τα τεράστια οφέλη για την εθνική οικονομία, το ισοζύγιο πληρωμών, την απασχόληση, θα επιτρέψει την περαιτέρω ποιοτική της βελτίωση και την ανάγκη περιφερειακής αποκέντρωσης και ανάπτυξης της χώρας.
Στα πλαίσια και των γενικότερων εξελίξεων στην Ευρώπη, επιδιώκεται η αποδυνάμωση ή και αποδέσμευση από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την καταστροφική πρακτική των επιδοτήσεων και περιορισμών σύμφωνα με τις επιλογές των Βρυξελών και η στροφή σε προϊόντα συμβατά με το ελληνικό κλίμα, την εσωτερική και κυρίως, τη διεθνή ζήτηση. Για τον ίδιο λόγο, δημιουργείται χάρτης παραγωγής επιθυμητών γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων κατά περιοχή. Λαμβάνονται μέτρα για την ενοποίηση αγροτικής γης για ενιαίες καλλιέργειες έκτασης τουλάχιστον 200τμ. Ενισχύονται ειδικότερα, σύγχρονες ανταγωνιστικές, καινοτόμες, οικολογικές, υδροπονικές και θερμοκηπευτικές καλλιέργειες, καθώς και τοπικά παραδοσιακά προϊόντα. Καθιερώνεται σήμα ελληνικού προϊόντος, σήμα ελληνικού βιολογικού προϊόντος και σήμα ελληνικού παραδοσιακού προϊόντος. Ενισχύεται η ιχθυοκαλλιέργεια με προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως και η παραδοσιακή αλιεία, με παράλληλα αυστηρά μέτρα για την παράνομη αλίευση. Επαναδημιουργείται η Αγροτική Τράπεζα σε νέες υγιείς βάσεις, η οποία σε συνεργασία με Πανεπιστημιακούς και ερευνητικούς φορείς, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και ελεγχόμενη ρευστότητα σε σύγχρονες μορφές αγροκτηνοτροφικών εταιρειών-συνεταιρισμών που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η Αγροτική Τράπεζα ασφαλίζει την παραγωγή από κλιματολογικές και κάθε τύπου καταστροφές και επιδοτεί κατά περίπτωση, την παροχή ενέργειας για ιδιαίτερα ενεργοβόρες καλλιέργειες. Παρέχονται ισχυρά κίνητρα για τη δημιουργία ειδικών γεωργικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών εταιρειών με νέα νομοθετική ρύθμιση, με επίκεντρο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της συνεταιριστικότητας και της ενασχόλησης νέων ανθρώπων με την πρωτογενή παραγωγή. Ενισχύεται η απ’ ευθείας σύνδεση του παραγωγού με τον καταναλωτή, καθώς και εξαγωγικές συνεταιριστικές και ιδιωτικές εταιρείες αγροτικών προϊόντων.
Προωθούνται διεθνείς διακρατικές συμφωνίες για την εξαγωγή ελληνικών γεωργικών, κτηνοτροφικών και αλιευτικών προϊόντων. Καταργούνται οι μνημονιακές διατάξεις που πλήττουν την ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία και ειδικότερα την παραγωγή ελληνικού γάλατος. Νομιμοποιούνται οι σταυλικές εγκαταστάσεις, επαναλειτουργούν άμεσα τα εργοστάσια λιπασμάτων, η βιομηχανία ζάχαρης και αλατιού, οι δύο τελευταίες με τη μορφή κρατικού μονοπωλίου, με σκοπό την κερδοφορία προς όφελος του ελληνικού δημοσίου. Δημιουργούνται σύγχρονα κέντρα παραγωγής σπόρων. Θεσπίζεται Μητρώο Αγροτών, Κτηνοτρόφων και Αλιέων για άτομα που κατοικούν μόνιμα στην ύπαιθρο και απασχολούνται κυρίως με την πρωτογενή παραγωγή, για τους οποίους θεσπίζεται αφορολόγητο εισόδημα μέχρι 10.000. Παρέχονται ειδικές ενισχύσεις για απομακρυσμένες νησιώτικες και ορεινές περιοχές και λαμβάνονται ειδικά μέτρα για την προώθηση του αγροτουρισμού. Γενικότερα η επιστροφή στη γη και στη θάλασσα, η ενίσχυση της δημιουργικής παραγωγής του Έλληνα αγρότη, κτηνοτρόφου και αλιέα,  αποτελούν πρώτιστο στόχο για το μέλλον της χώρας.
Τουρισμός
Με τη μετάβαση στη δραχμή και την υποτίμηση της, το ισχυρότερο οικονομικό εφαλτήριο της χώρας, ο τουρισμός, θα γίνει κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικός και ελκυστικός. Αν το 2014 με το σκληρό, το ακριβό ευρώ, είχαμε πάνω από 20 εκ. τουρίστες, και τουριστικό πλεόνασμα περίπου 15 δις ευρώ, με την νέα υποτιμημένη δραχμή, η χώρα μας θα γίνει πολύ περισσότερο ελκυστική και αναμένεται να εισρεύσουν τον πρώτο χρόνο πάνω από 25 εκ. τουρίστες που θα ξοδεύουν περισσότερα, αφού το εδώ κόστος ζωής θα είναι χαμηλότερο. Μια μετριοπαθής προσέγγιση για το προσδοκώμενο τουριστικό συνάλλαγμα με υποτιμημένο εθνικό νόμισμα είναι της τάξης των 35 δις ευρώ, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος θα εισάγεται και θα φορολογείται στην χώρα και δε θα παραμένει στα χέρια των tour operators στο εξωτερικό όπως συμβαίνει σήμερα. Η υποτίμηση της δραχμής, θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον εσωτερικό τουρισμό και την αποτροπή τουριστικών μετακινήσεων σε ξένους προορισμούς, με πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση.
Επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη
Με τη μετάβαση στη νέα δραχμή και την υποτίμησή της, προβλέπεται η προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων και κεφαλαίων που θα εισρεύσουν μετά την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Για την αποφυγή επαχθών μονοπωλιακών εξαγορών από διεθνή συμφέροντα, θα υπάρξει ειδική μέριμνα. Επιπλέον, η έκδοση εθνικού νομίσματος πάντα με φειδώ και μέτρο, σε συνδυασμό με την κατάλληλη πολιτική επιτοκίων, θα παράσχει την απαραίτητη ρευστότητα στις τράπεζες για τη χρηματοδότηση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Από την επιστημονική μας ομάδα έχει καταρτιστεί συγκροτημένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και εγχώριας παραγωγής, των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, των υγιών βιομηχανικών και κατασκευαστικών μονάδων, την αξιοποίηση του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου της χώρας, με παροχή δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε ελληνικές εταιρείες και διεθνείς ομίλους, συνεκτιμώντας τα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα της χώρας. Ειδικότερη έμφαση δίνεται στην περιφερειακή ανάπτυξη και αποκέντρωση με προτεραιότητα για τις απομακρυσμένες νησιώτικες και ορεινές περιοχές, αλλά και με αποτροπή φαινομένων εγωιστικού τοπικισμού.
Προωθούνται στρατηγικοί τομείς της οικονομίας και ειδικότερα στον ορυκτό, ενεργειακό πλούτο και την εναλλακτική ενέργεια, τον ποιοτικό τουρισμό, την ιατρική και κοινωνική φροντίδα, τη σύγχρονη και οικολογική γεωργία, τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων, τη βιομηχανία λιπασμάτων, τη βιομηχανία αμυντικών προϊόντων, τη φαρμακοβιομηχανία, τις μηχανολογικές κατασκευές και ανταλλακτικά, τον ιματισμό και την μόδα, τη ναυτιλία και τροφοδοσία πλοίων, τα ναυπηγεία και τις ναυπηγοεπισκευές, τις κατασκευές και τα δομικά υλικά, την τσιμεντοβιομηχανία και χαλυβουργία, τις μεταφορές και logistics, τις νέες τεχνολογίες, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες, την έρευνα, την καινοτομία και τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, ειδικότερα με τη δημιουργία διεθνών Πανεπιστημιακών και ερευνητικών φορέων υψηλού επιπέδου που θα προσελκύσουν φοιτητές από όλο τον κόσμο, με συνακόλουθα οικονομικά και εθνικά οφέλη.
Εξοικονόμηση πόρων
Με την απεξάρτηση από την ευρωζώνη, υπάρχουν διάφοροι τρόποι εξοικονόμησης κρατικών πόρων, που βέβαια μπορεί να προσκρούουν σε αντιρρήσεις της Ε.Ε., αλλά σήμερα πολλές απ’ αυτές έχουν ανατραπεί ή τείνουν να ανατραπούν διεθνώς. Λίγο πριν από τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, μπορεί να επιστραφούν στους δανειστές μας ποσά της τάξης των 100 δις ευρώ που μας έχουν χορηγήσει ως λογιστικό χρήμα για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών που δε θα μας χρειάζονται πλέον, ύστερα από την έκδοση εθνικού νομίσματος. Έτσι, θα απαλλαγούμε άμεσα από σημαντικό μέρος του χρέους,  θα μειωθούν σημαντικά οι ετήσιοι τόκοι και ο δείκτης ΑΕΠ/ελλείμματος που σήμερα συνεχώς αυξάνεται. Πολλές άλλες «έξυπνες» λύσεις υπάρχουν για τη μείωση του χρέους, προς όφελος φυσικά του δημόσιου συμφέροντος και όχι κερδοσκόπων ιδιωτών.
Τέτοια μέτρα είναι μεταξύ άλλων: 1) η έγκαιρη αγορά ελληνικών ομολόγων από μη κρατικούς φορείς στο 10-12% της αξίας τους όπως γίνεται σήμερα από διεθνείς οίκους, 2) η διεκδίκηση κεφαλαίων που διαφεύγουν σε φορολογικούς παράδεισους, 3) η εξοικονόμηση τουλάχιστον 10 δις ετησίως και ίσως περισσότερο, από τους ελέγχους διαρροής παράνομων ή αδικαιολόγητων εκροών συναλλάγματος, 4) η επιβολή φορολογίας σε διαδικτυακές συναλλαγές που διενεργούνται από τη χώρα μας, όπως καθιερώθηκε πρόσφατα στην Ιταλία, 5) η φορολόγηση μέρους των πληρωμών που εισπράττουν οι tour operators στο εξωτερικό, 6) η ενίσχυση των εξαγωγών και η κατά το δυνατόν περιστολή εισαγωγών πολυτελών αγαθών κυρίως μέσα από τα capital controls, 7) η δημιουργία κερδοφόρων κρατικών μονοπωλίων σε ορισμένες δραστηριότητες, κάτι που δεν επιτρέπεται μέχρι σήμερα από την ΕΕ αλλά υφίσταται  σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και ο Καναδάς, 8) οι διακρατικές συμφωνίες για την προώθηση των ελληνικών προϊόντων και του ελληνικού τουρισμού.
Μεταναστευτικό
Με τη μετάβαση στη δραχμή, επιλύεται αποτελεσματικά χωρίς επώδυνα κατασταλτικά μέτρα, το μείζον πρόβλημα της μαζικής εισροής μεταναστών στη χώρα μας. Μόνο οι νόμιμοι μετανάστες θα μπορούν να εξάγουν συνάλλαγμα με ίδιους όρους όπως και οι Έλληνες πολίτες, προσκομίζοντας το πόθεν έσχες των χρημάτων τους. Οι παράνομοι μετανάστες δε θα μπορούν να το κάνουν και αυτό τερματίζει το τεράστιο αυτό πρόβλημα που υποσκάπτει την εθνική υπόσταση της χώρας. Επιπλέον μέτρα είναι, η  διασφάλιση των συνόρων, η αυστηρή πάταξη της δουλεμπορίας, ο σεβασμός στους πραγματικούς πρόσφυγες και η επιλεκτική νομιμοποίηση ποσοστού μέχρι 8% του ελληνογενούς πληθυσμού ενσωματώσιμων μεταναστών. Προκρίνεται η αποφυγή δημιουργίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, μέσω της αποτροπής μαζικής εισόδου μη ενσωματώσιμων μεταναστών, η ισχυρή ενίσχυση της γεννητικότητας της Ελληνίδας μητέρας και η  αποτροπή της φυγής των νέων μας στο εξωτερικό.
Εκπαίδευση
Ενισχύεται η δημόσια παιδεία και τα δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πρόβλεψη της σταδιακής χωροταξικής και θεματικής τους κατανομής, σύμφωνα με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές εξελίξεις και τις ανάγκες των τοπικών αγορών εργασίας. Δημιουργούνται διεθνή ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστημιακές σχολές υψηλού επιπέδου για σύγχρονες και κλασικές ειδικότητες με διδασκαλία στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, με σκοπό τη μαζική προσέλκυση φοιτητών από διάφορες χώρες, καθώς και Ελλήνων Πανεπιστημιακών και ερευνητών που διαπρέπουν διεθνώς. Οι σχολές λειτουργούν με ειδικό νομοθετικό καθεστώς ως Ιδρύματα με τριμερή συμμετοχή του δημοσίου, Ιδρυμάτων και ιδιωτών. Η χώρα μας οφείλει να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, για την ανάπτυξη μιας ισχυρής διεθνούς «βιομηχανίας της εκπαίδευσης». Είναι η αρχέγονη πατρίδα της γνώσης η οποία διαθέτει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν διεθνώς,  άριστες κλιματολογικές της συνθήκες και κεντρική γεωγραφική θέση μεταξύ βορρά και νότου, δύσης και ανατολής. Ειδικότερη βαρύτητα δίνεται στην επαγγελματική-τεχνική εκπαίδευση, στη συνεχιζόμενη κατάρτιση, στην κατάρτιση μέσω του διαδικτύου, ενώ επανασυστήνονται και αναβαθμίζονται οι υποδομές του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού που κατάργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Πολιτισμός, αθλητισμός, περιβάλλον
Η καλλιέργεια και ενίσχυση των τεχνών και του ελληνικού πολιτισμού, αποτελούν το ισχυρότερο στοιχείο της ιστορικής μας κληρονομιάς και σοβαρή επένδυση για το μέλλον. Όλα τα σχολεία της χώρας, δημόσια και ιδιωτικά, επισκέπτονται δωρεάν, αρχαιολογικούς και μουσειακούς χώρους, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Στο κτήμα Τατοΐου, δημιουργείται συγκρότημα αναπαράστασης της αρχαίας Αθήνας, με παράλληλες δημιουργικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες για την προσέλκυση Ελλήνων και διεθνών επισκεπτών. Το νησί της Δήλου, προβάλλεται διεθνώς ως κορυφαίο παγκόσμιο ιστορικό μνημείο, με εντατικοποίηση της αναστήλωσής του και επισκεψιμότητα  από το πρωί στις 6πμ. μέχρι το βράδυ στις 12μμ., όπως γίνεται και με πολλούς άλλους σημαντικούς αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς θησαυρούς της χώρας μας. Ενισχύεται σημαντικά η καλή ελληνική μουσική και το ελληνικό θέατρο, εκτός των άλλων, με υποχρεωτική ποσοστιαία παρουσία τους στη δημόσια και ελληνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Η προαγωγή του αθλητισμού της γειτονιάς και λιγότερο του πρωταθλητισμού, συνιστά επίσης ουσιώδη στόχο για την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Πατάσσεται ο αθλητικός παραγοντισμός, ελέγχεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα διαιτησίας των αγώνων και λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για τον εξοστρακισμό της βίας από τα γήπεδα, με αυστηροποίηση των δικονομικών διατάξεων για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς επεισοδίων. Οι αθλητικές ομοσπονδίες ενισχύονται με βάση τη δημοφιλία του αθλήματος και τις επιδόσεις των αθλητών τους. Η προστασία του περιβάλλοντος και η συμβατότητά του με την αειφόρο ανάπτυξη, αποτελεί πρώτιστο μέλημα. Ειδική προστασία παρέχεται για τα ποτάμια, τα ρέματα, τον αιγιαλό κλπ από καταπατήσεις και ρύπανση. Δημιουργείται μητρώο εξωτερικών ελεγκτών περιβάλλοντος και προωθείται η δημιουργία εθνικού κτηματολόγιου.
Υγεία και κοινωνική ασφάλιση
Η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση όπως και η κοινωνική πρόνοια αναβαθμίζονται, εκσυγχρονίζονται και συγκεντρώνονται σε τρεις αντίστοιχους κεντρικούς πυλώνες, το ΕΣΥ, το ΙΚΑ και τον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας). Η σύνταξη καταβάλλεται το αργότερο σε ένα μήνα και το εφ’ άπαξ χορηγείται σύμφωνα με τα παλαιότερα δεδομένα, με ανώτερο πλαφόν 100.000 νέες δραχμές (50.000 ευρώ). Τα κέντρα υγείας, τα ιατρικά εργαστήρια και η υλικοτεχνική υποδομή του ΕΟΠΠΥ που καταργείται, εντάσσονται στο ΕΣΥ, το οποίο παρέχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας, καλύπτοντας όλη τη χώρα με ενιαίους κανόνες και ελεύθερη πρόσβαση όλων των ασφαλισμένων. Για μη ασφαλισμένους πολίτες γίνονται ειδικές ρυθμίσεις. Οι περισσότερες ιατρικές εξετάσεις, ολοκληρώνονται από δημόσια εργαστήρια και ιατρικό εξοπλισμό του ΕΣΥ, το αργότερο σε τρεις ημέρες. Καθιερώνεται η επτάωρη πλήρης και αποκλειστική απασχόληση γιατρών με αξιοπρεπή αντιμισθία και ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού. Λαμβάνεται μέριμνα για την ιατρική κάλυψη απομακρυσμένων και απομονωμένων περιοχών και δημιουργείται Εθνικό Κέντρο Τηλεϊατρικής. Δημιουργείται λίστα φαρμάκων σύμφωνα με διεθνή πρότυπα, σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική συνταγογράφησή τους και ενισχύεται η ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Καταρτίζονται διακρατικές συμφωνίες για την εξαγωγική προώθηση του ελληνικού φάρμακου και τη δημιουργία διεθνών ιατρικών υπηρεσιών από ελληνικούς ιατρικούς ομίλους
Κοινωνική πρόνοια, ΑΜΕΑ, αναξιοπαθούντες, ηλικιωμένοι, ναρκωτικά
Η αναβάθμιση, η ορθολογικοποίηση και ο εκσυγχρονισμός του κοινωνικού κράτους, η στοχευμένη προστασία των αδύνατων μελών της κοινωνίας, αποτελούν πρώτιστο στόχο. Όλοι οι φορείς κοινωνικής πρόνοιας υπάγονται στον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Κοινωνικής Πρόνοιας), ο οποίος λειτουργεί με σύγχρονες ενιαίες αρχές κοινωνικής προστασίας για τα ΑΜΕΑ τους ανέργους, τους άστεγους, τα άτομα του κοινωνικού περιθωρίου. Εκσυγχρονίζεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα προσδιορισμού της αναπηρίας που συνδυάζεται με εισοδηματικά κριτήρια. Δημιουργούνται ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα για ΑΜΕΑ που διαχειρίζονται οι συλλογικοί τους φορείς υπο τον έλεγχο του ΟΑΕΔ και παρέχονται ισχυρά κίνητρα για την ένταξη τους στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία.
Θεσπίζεται ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για αναξιοπαθούντες πολίτες. Ενισχύονται τα ΚΑΠΗ που μετονομάζονται σε Λέσχες Φιλίας, καθώς και το σύστημα βοήθειας στο σπίτι για τους ηλικιωμένους. Δημιουργείται δίκτυο κοινωνικής μέριμνας για προβληματικές οικογένειες ειδικότερα όσον αφορά τα παιδιά και εκσυγχρονίζεται το καθεστώς υιοθεσιών. Αναβαθμίζονται τα προγράμματα ταχύρρυθμης επαγγελματικής κατάρτισης των φυλακισμένων και ενισχύονται οι φορείς αντιμετώπισης των ναρκωτικών με βασικό κριτήριο την αποτελεσματικότητα των πρακτικών εφαρμογών τους.
Προστασία των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών
Η Ελλάδα γερνάει. Η ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας απειλεί να την αφανίσει στις επόμενες δεκαετίες, αφού οι ελληνικές οικογένειες γεννούν περίπου ένα παιδί κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια, ενώ οι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τις γεννήσεις. Η διαπίστωση αυτή, σε συνδυασμό με τη συνεχόμενη μέχρι σήμερα μαζική εισροή και την ύπαρξη περίπου 2 εκ. μουσουλμάνων στη χώρα μας με μέση γεννητικότητα πέντε παιδιών ανά μητέρα, οδηγεί μαθηματικά στον αφανισμό του ελληνισμού στις επόμενες δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η «πολιτική πρέπει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις επόμενες γενιές και λιγότερο για τις επόμενες εκλογές», η ΔΡΑΧΜΗ, προτείνει τη λήψη γενναίων μέτρων με εισοδηματικά και άλλα ειδικά κριτήρια για αναστροφή αυτής της οδυνηρής προοπτικής. Τέτοια μέτρα είναι, μεταξύ άλλων, η παροχή αξιοπρεπούς επιδόματος για το δεύτερο παιδί και η ιδιαίτερα ισχυρή εισοδηματική ενίσχυση της ελληνίδας τρίτεκνης και πολύτεκνης μητέρας. Επίσης, προβλέπεται η δημιουργία δικτύου οικογενειακής μέριμνας, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, οι φορολογικές απαλλαγές, η παροχή διάφορων ενισχύσεων, όπως οι άδειες περιπτέρων, λαϊκών αγορών κλπ. για τους πολύτεκνους.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί, «πόθεν εσχες», δικαιοσύνη
Προωθείται η αντικειμενικοποίηση, ο εκσυγχρονισμός και η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η μείωση του ΦΠΑ, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, η απλούστευση και ο αποκλεισμός των μεσαζόντων από μεγάλες κρατικές προμήθειες που θα γίνονται με διαφανείς διακρατικές συμφωνίες. Προάγεται η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα η αξιοκρατία, οι σύγχρονοι μέθοδοι διοίκησης, η ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την τοπική αυτοδιοίκηση. Καθιερώνονται προϋπολογισμοί μηδενικής βάσης, αντιμετωπίζονται δραστικά η γραφειοκρατία, η σπατάλη, η διαφθορά, με ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και επιβολή αυστηρών κυρώσεων. Απλουστεύεται ριζικά, εκσυγχρονίζεται και επιταχύνεται η απονομή δικαιοσύνης, με στόχο να ολοκληρώνονται οι δικαστικές υποθέσεις το αργότερο σε τέσσερα χρόνια.
Ελεγκτικοί μηχανισμοί και καταλογισμοί ευθυνών
Ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των καταθέσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, καθώς και ο καταλογισμός των συνακόλουθων αστικών ή και πολικών ευθυνών αποτελεί πρώτιστο στόχο. Το ίδιο ισχύει και για Εξωχώριες εταιρείες που στηρίζονται σε εγχώρια εισοδήματα ή διατηρούν περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα. Ελέγχεται το  περιουσιολόγιο, το «πόθεν έσχες» όλων των δημόσιων λειτουργών των τελευταίων τριάντα χρόνων,  πολιτικών, υπουργών, βουλευτών, δημοτικών αρχόντων, γενικών γραμματέων Υπουργείων, προέδρων, διοικητών  και γεν. Διευθυντών δημόσιων φορέων και  τραπεζών, όπως και  υπηρεσιακών παραγόντων ειδικότερα σε εφορίες, τελωνεία, πολεοδομία, αστυνομία, προμήθειες του δημοσίου κλπ. Θεσμοθετούνται αυστηρότατες κυρώσεις για καταχραστές δημόσιου χρήματος σε όλα τα επίπεδα της κρατικής ιεραρχίας, με σημαντική ενίσχυση  ελεγκτικών μηχανισμών όπως το Σώμα Ελεγκτών-Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας, ο ΣΔΟΕ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, με το τελευταίο να αποτελεί και το κορυφαίο ανεξάρτητο ελεγκτικό όργανο της Πολιτείας.
Επιπλέον, ελέγχονται δικαστικά όσοι πολιτικοί ευθύνονται για τη σημερινή καταστροφή. Προβλέπεται η καθιέρωση ενιαίου μηχανογραφημένου κωδικού αριθμού για κάθε πολίτη (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αριθμός αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο κλπ), σε συνδυασμό με προσαρμογή και διασύνδεση των μηχανογραφικών βάσεων όλων των υπηρεσιών του κράτους, ώστε α) να ταυτοποιηθεί η φορολογική και ασφαλιστική κατάσταση όλων των πολιτών που διαμένουν νόμιμα στη χώρα και β) να είναι εφικτή η ολοκληρωμένη και ταχεία εξυπηρέτηση των πολιτών, με ευθύνη μιας και μόνης υπηρεσίας ανά περίπτωση. 
Η δραχμή δεν είναι στόχος αλλά το μέσο για την ανόρθωση της χώρας
Το υπερτιμημένο, σκληρό ευρώ, σε συνδυασμό με την πολιτική της αυστηρής και αντιαναπτυξιακής λιτότητας στα οποία επιμένει το Βερολίνο, ευθύνεται για την περιδίνηση ύφεσης και φτώχειας των χωρών της νότιας κυρίως ευρωζώνης. Αλλά και για το γεγονός ότι ολόκληρη η ευρωζώνη, βρίσκεται στον πυθμένα της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Η απαλλαγή από το μνημόνιο, η έξοδος από την κρίση, η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, αυτή η ίδια η ύπαρξη της χώρας, δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο με τη συγκροτημένη μετάβαση στη δραχμή. Η υπόθεση ότι το Μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί χωρίς απαλλαγή από το καταστροφικό ευρώ, είναι ένα πολιτικάντικο ψέμα. Το ευρώ είναι απόλυτα αλληλένδετο με το μνημόνιο και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, που δεν έχει τέλος.
Αν το ευρώ είναι ταμπού, τότε και το μνημόνιο είναι ταμπού. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εξόντωση των συντάξεων, των μισθών, των γεωργοκτηνοτρόφων, των ελληνικών επιχειρήσεων, η υπέρπτηση της ανεργίας, η ρήψη των ΑΜΕΑ στον Καιάδα, το ξεπούλημα της χώρας, με την παράδοση των τραπεζών, των κόκκινων δανείων, των σπιτιών, του ΤΑΙΠΕΔ και ότι άλλο συνολικής αξίας εκατοντάδων δις, οφείλεται σε ένα κεντρικό αίτιο. Στην προσήλωση  των κυβερνώντων στη θρησκοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ» που αποτελεί την άλλη όψη του Θατσερικού δόγματος της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative - Δεν Υπάρχει Εναλλακτική). Αυτή η θρησκόληπτη εμμονή οδηγεί στο αναπόφευκτο. Σε συνεχείς υποχωρήσεις που επιβάλλουν οι δανειστές, ανοιγοκλείνοντας ανάλογα την κάνουλα της ρευστότητας σε ευρώ. Όταν οι κυβερνώντες δείξουν, αν δείξουν, δυσανεξία και καθυστέρηση σε κάποιο από τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές, τότε κλείνει η στρόφιγγα. Και ανοίγει όταν η κυβέρνηση υποχωρήσει. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά μια κατάσταση συνεχούς  ικεσίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για τον κατά το δυνατό περιορισμό ή αναβολή επιβολής ακραίων μέτρων. Κανένα παζάρι δεν μπορεί να γίνει όταν ο ένας από τους δύο διαπραγματευόμενους εξαρτάται απόλυτα από τον άλλο. Όταν δηλ. δεν έχει εναλλακτική λύση. Κάθε φορά που οι δανειστές απειλούν ότι θα καθυστερήσουν ή δε θα  καταβάλλουν τη δόση, η ελληνική πλευρά πέφτει στα γόνατα. Οι δανειστές παραγγέλλουν τη μουσική και εμείς χορεύουμε σαν τη νηστική αρκούδα. Είναι περισσότερο από σαφές ότι, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή.
Τι κάνουμε
Σήμερα, ύστερα από επτά χρόνια συνεχόμενης  και απέραντης φτωχοποίησης της χώρας μέσα στον «παράδεισο της ευρωζώνης», οφείλουμε επιτέλους να απαλλαγούμε από τις ανίερες, ατεκμηρίωτες, γελοίες φοβίες με τις οποίες μας βομβαρδίζει συστηματικά και σαρωτικά το κατεστημένο υπέρ του ευρώ και κατά του εθνικού νομίσματος, το οποίο χρησιμοποιούν οι περισσότερες χώρες του κόσμου διεθνώς.Το κίνημα του ευρωσκεπτικισμού ενάντια στη γερμανοποίηση της Ευρώπης, επεκτείνεται σήμερα σαρωτικά. Μεγάλες χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία, ακόμη και η επικριτική προς την Ελλάδα Φινλανδία, βρίσκονται στα πρόθυρα της εξόδου από την ευρωζώνη, ενώ μόλις πρόσφατα οι Πολωνοί αρνήθηκαν κατηγορηματικά να εισέλθουν στην ευρωζώνη, για να αποφύγουν την οικονομική τους καταστροφή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι, την δική μας επιλογή προτείνουν και οι περισσότεροι διεθνείς διαπρεπείς οικονομολόγοι και αναλυτές όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Οι προτάσεις μας για φιλικό και συγκροτημένο Grexit αποτελούν εφικτό στόχο που έχουμε επεξεργαστεί και τεκμηριώσει με μελέτες, δημοσιεύσεις, βιβλία, άρθρα κλπ και μπορεί να αναζητηθούν στις ιστοσελίδες μας  www.drachmi5.gr και www.odosdrachmis.comwww.theodore-katsanevas.blogspot.com και ειδικότερα  στο τελευταίο βιβλίο «Η μετάβαση στη δραχμή».  
Η  πρότασή μας για προσφυγή στο εθνικό μας νόμισμα, δεν αποτελεί ιδεοληψία ή αυτόνομο στόχο αλλά το κεντρικό μέσο για την έξοδο από την κρίση, από τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία που δεν έχει βιώσει ποτέ στο παρελθόν ο ελληνικός λαός με το εθνικό του νόμισμα. Σήμερα αναγκαία Γιατί καλό θα είναι να θυμηθούμε πως ζούσαμε με τη δραχμή και πως ζούμε σήμερα με το ευρώ. Και να κρίνουμε με τη λογική και όχι με βάση κατευθυνόμενες, πονηρές, ατεκμηρίωτες θρησκοληψίεςΓια όλους τους παραπάνω λόγους, αναγκαία είναι σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η δημιουργία ενός Ενιαίου Αντιμνημονιακού Μετώπου, ενός νέου ΕΑΜ, με τη συμμετοχή όλων των πατριωτικών δημοκρατικών δυνάμεων, αριστερών, κεντρώων, δεξιών που συμφωνώντας σε ένα μίνιμουμ πολιτικό πρόγραμμα, θα αγωνιστούν για την απελευθέρωση της πατρίδας από την ξένη κατοχή σε μετωπική σύγκρουση με τους εδώ γνωστούς εκπροσώπους τους της ευρωφυλακής και καταστροφής της χώρας.
...............................................................................................................

[1]
Το παρόν σχέδιο μετάβασης στηρίζεται σε μελέτες επιστημονικής ομάδας υπό τον καθηγητή οικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιώς Θεόδωρο Κατσανέβα και τη συνεργασία του οικονομολόγου Γιάννη Καραμολέγκου.
[2]
Στη σελ. 113 της έκθεσης του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος του 2014 αναγράφονται τα ακόλουθα: θετική πορεία του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (ΙΤΣ) - σύµφωνα µε τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος που παρατηρήθηκε στο διάστηµα 2010-2013 συνεχίστηκε και το 2014, µε την καταγραφή, για δεύτερο συνεχές έτος, πλεονάσµατος, το οποίο διαµορφώθηκε στο 0,9% του ΑΕΠ (βλ. Πίνακα V.13). Η κεντρική κινητήρια δύναµη ήταν η βελτίωση του ισοζυγίου υπηρεσιών, η οποία αντιστάθμισε πλήρως την αύξηση του εµπορικού ελλείμματος, µε αποτέλεσµα το συνολικό ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών, που αντιπροσωπεύει και το µεγαλύτερο µέρος του ΙΤΣ, να εμφανίσει πλεόνασµα 1,8 δισεκ. ευρώ. Ανάλογες αναφορές γίνονται και στην έκθεση του Διοικητή της 

http://www.drachmi5.gr/
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/ananeomeno-shedio-metavasis-sti-drahmi-poy-simera-oso-pote-allote-einai-anagkaia#sthash.tXs4Skme.dpuf

«ΤΙ» ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟ ΒΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12/15 
Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*
Το «απερχόμενο» 2015 αφορά ιστορικό σταθμό για τημεταπολιτευτική περίοδο της χώρας, καθόσον για πρώτη φορά μια αμιγώς πολιτική δύναμη της αριστεράς κλήθηκε να κυβερνήσει τη χώρα. Η διαδικασία αυτή βεβαίως επικουρείται από κομματικό οργανισμό που έχει αποκοπεί από την παραδοσιακή δεξιά -ανήκει όμως στην παραδοσιακή δεξιά. Ωστόσο, το «τμήμα αυτό της δεξιάς» κράτησε μέχρι την ανάληψη της εξουσίας με το ΣΥΡΙΖΑ σταθερή αντιμνημονιακή στάση.
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το πρώτο εξάμηνο του 2015 διαπραγματεύτηκε με τουςΘεσμούς προκειμένου να αντιμετωπισθούν μέτρα λιτότητας και να αποκατασταθεί στο μέτρο του δυνατού η κοινωνική συνοχή και ασφαλώς η αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Προς την κατεύθυνση αυτή το Εκλογικό Σώμα με αποκορύφωμα το Δημοψήφισμα του Ιουλίου, στήριξε απολύτως την κυβέρνηση και όπως αποδείχθηκε από την στη συνέχεια νέα εκλογική ετυμηγορία, το Εκλογικό Σώμα «προσχώρησε» στις πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ, παρά την «εισαγωγή» της νέας δανειακής σύμβασης και του τρίτου μνημονίου.
  • Η ΝΕΑ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Η εισαγωγή της νέας δανειακής σύμβασης και του τρίτου μνημονίου προκάλεσε αναταράξεις στο ΣΥΡΙΖΑ με αποχώρηση σημαντικού τμήματος της κοινοβουλευτικής ομάδας και διάσπαση της οργάνωσης.
Η αποχώρηση αυτή είχε ως επακόλουθο τη συγκρότηση νέου πολιτικού σχηματισμού, της ΛΑΕπου ωστόσο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου οριακά βρέθηκε εκτός Kοινοβουλίου. Αντιθέτως για πρώτη φορά εισήλθε στο Κοινοβούλιο ένας «προσωποπαγής» κομματικός σχηματισμός, η «Ένωση Κεντρώων».
Τούτων δοθέντων το 2015, από τον Ιανουάριο (νέα περίοδος) έως το Σεπτέμβριο και έκτοτε (νέα περίοδος), έχει διαφορετικό στη σύνθεσή του πολιτικό προσωπικό το Κοινοβούλιο. Ωστόσο, «η διαφορετικότητα αυτή» είναι μονοσήμαντη. Και τούτο γιατί τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου έχουν νομιμοποιήσει άνευ άλλου τινός τις δανειακές συμβάσεις.
  • ΤΟ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Το σχιζοφρενικό δε της υπόθεσης είναι ότι η μεν κυβέρνηση υποστηρίζει ότι καλείται να εφαρμόσει δανειακή σύμβαση στης οποίας τις πολιτικές διαφωνεί, ενώ η αντιπολίτευση (σχεδόν στο σύνολό της), συμφωνεί μεν με τις πολιτικές που εφάρμοσε ή υποστήριξε, και που σε κάθε περίπτωση υπερψήφισε στις 14 Αυγούστου 2015, πλην όμως, ως αντιπολίτευση, στην παρούσα φάση ισχυρίζεται ότι δεν νομιμοποιεί τις συμβατικές δεσμεύσεις των μνημονιακών πολιτικών, συνεπεία της τρίτης σύμβασης, αυτής δηλαδή της σύμβασης που υπερψήφισε!...
Η παράλογη αυτή «λογική» αποδεικνύει και το μέγεθος του πολιτικού προβλήματος στην Ελλάδα. Το πολιτικό δε αυτό πρόβλημα θα ενταθεί εντός του 2016, καθόσον η κυβέρνηση θα επιχειρεί προκειμένου να μην ενεργοποιηθούν ρήτρες της δανειακές σύμβασης εξόχως καταχρηστικές και άκρως επικίνδυνες (όπως παρακάτω αναλύεται). Από την άλλη η αντιπολίτευση θα κινείται στον παραλογισμό να μην νομιμοποιεί το επακόλουθο της δανειακής σύμβασης που δεσμεύει της χώρα, και ισχύει εξ αιτίας και της δικής της ψήφου!..
Η διαδικασία αυτή που ως προεκτεθηκε δεν αφορά απλώς αντίθεση ή διαπολίτευση, αλλά σχιζοφρενική πολιτική στάση, ουδόλως θα επηρεασθεί από όποιον χρηστεί την προσεχή Κυριακή Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας που αφορά στην αξιωματική μάλιστα αντιπολίτευση.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της οποίας οι πολιτικές έχουν νομιμοποιηθεί από το Εκλογικό Σώμα, αλλά και από την αντιπολίτευση στην πανηγυρική ψηφοφορία της 14ης Αυγούστου 2015, καλείται να εφαρμόσει μέτρα με ενδεχόμενο ρήξης με την κοινωνία που αφορούν κυρίως: α) στο ασφαλιστικό και β) στη φορολόγηση των αγροτών.
Ωστόσο, η επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής και η παράταση του βίου της στην εξουσία, πλην της όποιας ρήξης της με την κοινωνία, εξαρτάται και από άλλους παράγοντες διαχείρισης.
  • Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗΣ ΡΗΤΡΩΝ
Κομβικό όμως σημείο είναι, για να ξεπεραστεί η όλη διαδικασία, να μην ενεργοποιηθούν ρήτρες της δανειακής σύμβασης του Αυγούστου που μπορούν να φέρουν τη χώρα και την παρούσα κυβέρνηση σε ακραία κατάσταση.
Η πολιτική επιτυχία της παρούσας κυβέρνησης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το εάν θα ενεργοποιηθούν ρήτρες που αναγορεύουν τον ΕΜΣ ως τον κυρίαρχο των πολιτικών πραγμάτων και εξελίξεων στη χώρα. Και τούτο γιατί θα πρέπει να επισημειωθεί ότι η δανειακή σύμβαση αναγορεύει κυρίαρχο τον ΕΜΣ στον οποίο έχει απονεμηθεί η μονομερής εξουσία να ανατρέπει οποιοδήποτε όρο της σύμβασης εφόσον κρίνει ότι είναι προς το συμφέρον του!..
Υπ’ όψιν ότι σκοπίμως δεν αναδεικνύεται πως η Ελληνική Δημοκρατία έχει δεσμευθεί με τη δανειακή σύμβαση του Αυγούστου 2015 έτσι ώστε: παν ό,τι έχει συνομολογηθεί να τελεί υπό την αίρεση της μονομερούς μεταβολής των συμφωνηθέντων, αρκεί να το κρίνει και να το θέλει ο ΕΜΣ !
Έτσι, όποτε το κρίνει και για οποιοδήποτε λόγο: «ο ΕΜΣ μπορεί να ρευστοποιεί περιουσιακά στοιχεία του κράτους με ιδιωτικοποιήσεις ή και με άλλα μέσα ή να διεκδικεί άλλα έσοδα, καθώς και να ζητεί παροχή άλλων εγγυήσεων και δεσμεύσεων και ανάληψη άλλων υποχρεώσεων ή άλλων δικαιωμάτων που κρίνει αναγκαία για την υποστήριξη της θέσης του...»(sic).
Κατά συνέπεια ο ΕΜΣ, πέραν των ιδιωτικοποιήσεων, μπορεί να αξιώσει έσοδα και με άλλους τρόπους και με άλλα μέσα, όπως επί παραδείγματι έσοδα από εκμετάλλευση φυσικών πόρων, έσοδα από αρχαιολογικούς χώρους ή μουσεία, έσοδα από οποιαδήποτε υποδομή, έσοδα ακόμη και από εκποίηση ακατοίκητων νήσων και Κύριος οίδε τι άλλο!...
Επίσης, ο ΕΜΣ μπορεί να ζητεί και άλλες εγγυήσεις από οποιαδήποτε, περιουσιακά στοιχεία του κράτους ή ακόμη και εγγυήσεις υπαγωγής της όλης δανειακής σύμβασης ως προς την εφαρμογή και ερμηνεία των κανόνων σε καθεστώς άλλου δικαίου (π.χ. αγγλικού), καθόσον αποκλεισμός τέτοιας εκδοχής δεν έχει ρητώς συνομολογηθεί(!) ενώ αντιθέτως έχουν συνομολογηθεί νέες εγγυήσεις!
Συνεπώς όταν ο ΕΜΣ έχει το δικαίωμα να επιβάλει και άλλες εγγυήσεις, τίποτα δεν εμποδίζει τη μονομερή μεταβολή της όλης νομικής δογματικής της δανειακής σύμβασης και υπαγωγής της σε καθεστώς κανόνων δικαίου που εξασφαλίζουν μονομερώς τα συμφέροντά του ΕΜΣ σε βάρος του ελληνικού δημοσίου συμφέροντος.
Υπ’ όψιν δε ότι η μονομερής μεταβολή των ήδη συμφωνηθέντων επαφίεται (ως έχει προεκτεθεί) στη διακριτική ευχέρεια του ΕΜΣ χωρίς τη σύμπραξη της Ελληνικής Δημοκρατίας! Δηλαδή ο ΕΜΣ έχει εξουσιοδοτηθεί με μονομερές δικαίωμα αυτοσύμβασης(!) ακόμη και για να ακυρώσει την ψήφο των 222 βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου!
Όταν η πολιτική κατάσταση της χώρας, λόγω δημοσιονομικής πολιτικής και λιτότητας, ενεργοποιήσει τις ρήτρες που έχουν ρητώς συμφωνηθεί ως προς τα μονομερή δικαιώματα του ΕΜΣ, τότε ουδείς μπορεί να εγγυηθεί την παραμονή της παρούσας κυβέρνησης στην εξουσία!...
Ο Πέτρος Ι. Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (E.C.H.R. /GC-EU)
http://www.iskra.gr/index.php

Η Θράκη, το Αιγαίο και το μεταναστευτικό

ΣΑΒΒΑΤΟ 19-12-2015

Στις βουλευτικές εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου του 2015 σημειώθηκε μια εξέλιξη που είχε την αξία του ως πολιτικό και εθνικό γεγονός, αν ληφθεί υπόψιν η γενικότερη συγκυρία. Στη Ροδόπη, δύο κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι, έβαλαν σε εκλόγιμες θέσεις μόνο μουσουλμάνους υποψηφίους... 
tsipras_erdogan_0
του ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΠΑΤΡΑΚΟΥΛΗ
Το αποτέλεσμα ήταν ότι στη Ροδόπη εκλέχθηκαν τρεις μουσουλμάνοι βουλευτές, ο Μουσταφά Μουσταφά και ο Αϊχάν Καραγιουσούφ από τον ΣΥΡΙΖΑ και ο Αχμέτ Ιλχάν από το Ποτάμι. Δηλαδή, στη Ροδόπη δεν εκλέχθηκε κανείς χριστιανός βουλευτής.
Ορισμένοι είχαν προσπαθήσει και το 2014 να γιορτάσουν την 29η Ιανουαρίου ως «ημέρα της εθνικής αντίστασης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης κατά της ελληνικής καταπίεσης». Εκδηλώσεις είχαν πραγματοποιηθεί τόσο στην ελληνική Θράκη, όσο και...
στην Τουρκία – π.χ. στην πόλη Ιζμίτ (Νίκαια). Έτοιμο να πραγματοποιήσει έναν τέτοιο γιορτασμό εμφανίστηκε το «κόμμα» Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας (Dostluk, Eşitlik ve Barış, DEB)! Tο «κόμμα» Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας εξέδωσε ανακοίνωση, με την ευκαιρία της «επετείου της 29ης Ιανουαρίου 1988», όταν ορισμένοι εκ των μελών της μειονότητας προκάλεσαν επεισόδια, με αφορμή την απαγόρευση του όρου «τουρκικός» από συλλόγους και σωματεία της μειονότητας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, ότι στην ιστοσελίδα του, το κόμμα DEB είχε αναρτήσει τη σχετική ανακοίνωση μόνο στα τουρκικά. Η ανακοίνωση (μεταφρασμένη): «29 Ιανουαρίου 1988, μέρα ουσιαστικής και αξιοπρεπούς αντίστασης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις κατά της εθνικής τους ταυτότητας. Είναι η μέρα που, ο λαός, βροντοφώναξε σε αυτούς που αρνούνται τη εθνική του ταυτότητα πως είναι Τούρκος, και ότι θέλει να ζήσει σε αυτή την χώρα σαν ένας περήφανος πολίτης χωρίς να εγκαταλείψει τις τουρκικές παραδόσεις. Το κόμμα Ειρήνης, Ισότητας και Φιλίας (DEB) δεν θα ξεχάσει την σημερινή επέτειο. Θα τιμά τον επιδειχθέντα ηρωισμό, θα αισθάνεται ευγνωμοσύνη για τη γενναιότητα και θα ζητά το θείο έλεος για τους νεκρούς. Η Τουρκική Μειονότητα Δυτικής Θράκης είναι η μοναδική μειονότητα, που τα δικαιώματά της καθορίζονται με συνθήκες. Περιμέναμε για χρόνια την απόδοση των μη αποδιδόμενων μειονοτικών μας δικαιωμάτων… Η πατρίδα μας η Ελλάδα όπως έκανε και στο «νόμο των 240 ιμάμηδων», συνεχίζει να βγάζει νόμους με βία και ωμότητα, αγνοώντας την φωνή και την βούληση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης, με την επιβολή των οποίων σφετερίζεται τα δικαιώματα μας.» Το δυσάρεστο είναι ότι την προαναφερόμενη επιχειρηματολογία της μη απόδοσης των δικαιωμάτων της «τουρκικής μειονότητας» της Δυτικής Θράκης την αποδέχονταν και κάποια κόμματα επιρροής όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Ένδειξη αποτελούσε το γεγονός ότι κορυφαία τοπικά στελέχη τους συμμετέχουν σ’αυτές τις παράνομες γιορτές. Μόνο με κίνητρο την ψηφοθηρία; Άραγε κάποιοι θεωρούσαν την ελληνική Θράκη χαμένη υπόθεση;
         Το ΚΙΕΦ/DEB, με τις ευλογίες και την υποστήριξη του Τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, δραστηριοποιείται όλο και εντονότερα στη Θράκη, υπό την ηγεσία του Μουσταφά Αλί Τσαβούς (αντιπρόεδρος Οζάν Αχμέτογλου). Συγκρότησε «ανεξάρτητο» συνδυασμό στις ευρωεκλογές της 25ηςΜαΐου 2014, ενώ ήταν γνωστό ότι είχε σχέσεις με το σλαβομακεδονικό «Ουράνιο Τόξο» και με άλλους αλυτρωτικούς κύκλους εντός και εκτός Ελλάδας. Στις 10-11 Απριλίου 2014 τα κεντρικά γραφεία του ΚΙΕΦ/DEB επισκέφθηκαν ο πρώην βουλευτής δικηγόρος Αχμέτ Ιλχάν, η υποψήφια δημοτική σύμβουλος του δήμου Κομοτηνής Σιμπέλ Μουσταφάογλου (με τον συνδυασμό του -υποστηριζόμενου από το ΠΑΣΟΚ- απερχόμενου δημάρχου Κομοτηνής Γιώργου Πετρίδη και ευχήθηκαν επιτυχίες στις ευρωεκλογές. Επίσης τα γραφεία του ΚΙΕΦ/DEB στην Ξάνθη επισκέφτηκαν οι υποψήφιοι περιφερειακοί σύμβουλοι του συνδυασμού Περιφερειακή Αναγέννηση του Γιώργου Παυλίδη (υποστηριζόμενου από τη Νέα Δημοκρατία) Μπιρόλ Ιντζεμεχμέτ, Ιρφάν Χατσιγγενέ, Ριντβάν Αχμετσίκ, Σουνάι Αλή Οσμάνογλου και Ιμπραήμ Αμούτσκα. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του ΚΙΕΦ/DEB «εξέφρασαν τα συγχαρητήρια τους για την απόφαση του κόμματος αυτού να μετάσχει στις ευρωεκλογές και δήλωσαν έτοιμοι να του παράσχουν κάθε στήριξη». Τα παραπάνω συνέβαιναν ενώ η ομάδα που έλεγχε τα κομματικά όργανα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., με ανοίκειο τρόπο εκπαραθύρωσε από το ευρωψηφοδέλτιο την Σαμπιχά Σουλεϊμάν (τσιγγάνα από το Δροσερό Ξάνθης και πρωτεργάτη του συλλόγου «Ελπίδα»), μια υποψήφια η οποία είχε εκλεγεί τρίτη σε αριθμό ψήφων από την κεντρική επιτροπή του κόμματος. Παράλληλα, ανέδειξε και πρόβαλε ως κεντρική επιλογή του κόμματος τον καθηγητή Δημήτρη Χριστόπουλο, γνωστό τόσο ως υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό όσο και για τις αναφορές του περί «μίας συμπαγούς τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη.
         Εν έτει 2015, το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB), που ακολουθεί τα βήματα του Αχμέτ Σαδίκ, οργανωνόταν σε όλη την Ελλάδα, με στόχο την εκλογική κάθοδο, με συνδυασμούς σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Για όσους αναρωτιούνται πώς μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, θα μπορούσαν να αναλογιστούν ότι το κόμμα αυτό και ο γιός του Σαδίκ χρησιμοποιούσαν αστείρευτα μαύρα χρήματα του τουρκικού κράτους, με τα οποία επεξέτειναν την επιρροή της Άγκυρας σε κοινωνικές ομάδες και περιοχές πέραν της μουσουλμανικής μειονότητας και της Θράκης. Στόχος του κόμματος αυτού ήταν «οι σλαβόφωνοι και βλαχόφωνοι διαφόρων νομών της Μακεδονίας, διάφορες ομάδες αναρχικών και αντιεθνικιστών, που μισούν οτιδήποτε είναι Ελληνικό και πατριωτικό, ενώ είναι έτοιμοι να ταυτιστούν και να συνασπιστούν με οτιδήποτε είναι ανθελληνικό, και φυσικά οι μουσουλμάνοι και οι αλλοδαποί που αποκτούν και θα αποκτήσουν σταδιακά κατά δεκάδες χιλιάδες ελληνική υπηκοότητα, με βάση τους σχετικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί από τα κόμματα της… προόδου στη Βουλή των Ελλήνων… Η αβελτηρία της κ. Τασίας, του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της προστασίας των ελληνικών συνόρων απέναντι στην εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών στο ελληνικό έδαφος, έχει δημιουργήσει ένα σοβαρότατο θέμα στην πατρίδα μας, το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε ατομικής ισχύος βόμβα στα θεμέλια του κράτους και του έθνους. Με βάση το ρυθμό εισβολής αλλοδαπών στην πατρίδα μας, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια και όχι δεκαετίες, η Ελλάδα θα είναι μια χώρα αλλοιωμένη εθνοφυλετικά και δογματικά, μια χώρα όχι Ελληνική αλλά πολυεθνική και μάλιστα με μεγάλη μουσουλμανική κοινότητα…». Η Ελλάδα βρίσκεται υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εποικισμού. Αυτό ελάχιστη σχέση έχει με ανθρωπιστική ανάγκη βοηθείας. Ακόμα μικρότερη σχέση έχει με μια προσωρινή παραμονή κάποιων ανθρώπων που ζητούν να επιστρέψουν πίσω στην χώρα τους μόλις τερματιστεί η κρίση εκεί. Η εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών στο ελληνικό έδαφος έχει δημιουργήσει σοβαρότατο θέμα στη χώρα, το οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τεράστιας ισχύος βόμβα στα θεμέλια του κράτους και του έθνους.
        Το δόγμα των «Τριών Πολέμων» -που έχει υιοθετήσει η Κίνα-, «εντάσσεται στην ασαφή περιοχή μεταξύ ειρήνης και πολέμου που κυριαρχεί σήμερα στα διεθνή δρώμενα και στην οποία κυριαρχούν μοντέλα όπως αυτό «του υβριδικού πολέμου» (hybrid warfare Το δόγμα λοιπόν υποστηρίζει ότι στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, και ιδιαίτερα στη Μυτιλήνη, λόγω του ζητήματος της μαζικής εισόδου μεταναστών και προσφύγων, έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για την εκδήλωση ενός παρόμοιου φαινομένου, το οποίο απειλεί την Ελλάδα ακόμα και με γεωπολιτικό ακρωτηριασμό…Επιπροσθέτως, οι ανοχές -πραγματικές ή φαντασιακές, δεν έχει σημασία- των ευρωπαϊκών χωρών είναι περιορισμένες…Οι αριθμοί είναι απλά τεράστιοι… Η κατευθυνόμενη αυτή ροή ανθρώπων ενδέχεται να μην έχει μία, αλλά πολλαπλές γεωπολιτικές στοχοθετήσεις από πλευράς των πλούσιων αραβικών κρατών και της Τουρκίας. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο ένας από αυτούς τους στόχους να είναι και η αποδόμηση των νησιών του Αιγαίου και η μετατροπή τους σε μια ‘’γκρίζα ζώνη’’ χωρίς ξεκάθαρη εθνική ταυτότητα και κυριαρχία… Ενδέχεται να φθάσουμε σε μίνι πόλεμο πολιτισμών στα ελληνικά νησιά, με αποτέλεσμα η Ελλάδα, ό,τι και να κάνει, να βρεθεί να βάλλεται πανταχόθεν έτσι  διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την ‘’τέλεια καταιγίδα’’ στο Ανατολικό Αιγαίο…
        Η πολυδιάσπαση επίζηλων μερών της ευρωπαϊκής και άλλων ηπείρων εμφανίζεται ως σενάριο που διευκολύνει επιδιώξεις των σημαντικών γεωπολιτικών και περιφερειακών δρώντων («παικτών») της Ευρώπης και του κόσμου. Η υιοθέτηση λύσεων τύπου «Κοσσυφοπεδίου», η «κοσοβοποίηση», ουσιαστικά δεν αποσύρθηκε ποτέ από το τραπέζι της υψηλής διπλωματίας. Με αφορμή την ουκρανική και τη συριακή κρίση, μπορούσε να αυξηθεί η χρησιμοποίηση τέτοιων σεναρίων ως πρώτα «χαρτιά» στο διπλωματικό πόκερ. Εξάλλου, η εσωτερική κατάσταση στην Τουρκία -όπου στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου το ΑΚΡ του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν αναδείχθηκε σε απόλυτο κυρίαρχο, κατακτώντας 317 από τις 550 έδρες της Εθνοσυνέλευσης-, σε συνδυασμό με την τροπή που θα έπαιρναν η συριακή και η ουκρανική κρίση και τις εξελίξεις στην εκμετάλλευση και διοχέτευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, θα έχει σημαντικές συνέπειες στην διεθνή συμπεριφορά και στον διεθνή ρόλο της Τουρκίας. Και πρέπει να έχουμε πάντοτε κατά νου ότι, πέραν των ευθυνών της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, οι βασικοί παράγοντες υπoδαύλισης και συνέχισης του πολέμου στη Συρία και ενίσχυσης των τζιχαντιστικών δυνάμεων είναι οι πετρελαιοπαραγωγές μοναρχίες του Περσικού Κόλπου, κυρίως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, και βεβαίως η Τουρκία. Τα σουνιτικά αυτά κράτη επιδίωκαν την πτώση του καθεστώτος Άσαντ και την διάσπαση του σιιτικού άξονα Ιράν-Συρίας-λιβανικής Χεζμπολάχ.
         Μια σημαντική μεταβολή στην ισορροπία δυνάμεων πραγματοποιήθηκε με την στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία. ‘Όπως, επισήμαινε ο Paul Craig Roberts, «η παρορμητική χρήση βίας από την Ουάσιγκτων αποτελεί κίνδυνο για την Αμερική και για τον κόσμο. Αυθάδεις πολιτικοί της Ουάσιγκτων και ανισόρροποι νεοσυντηρητικοί στριγγλίζουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να καταρρίψουν τα ρωσικά αεροπλάνα που ενεργούν εναντίον δυνάμεων εφοδιασμένων από τις ΗΠΑ οι οποίες σπείρουν τον θάνατο και την καταστροφή στη Συρία, εξωθώντας εκατομμύρια προσφύγων στην Ευρώπη, στην προσπάθεια της Ουάσιγκτων να ανατρέψει τη κυβέρνηση της Συρίας. Ακόμη και ο Zμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, άλλοτε συνάδελφος στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, φυσιολογικά ένα λογικό αν και κάποτε παραπλανημένο άτομο, έγραψε στους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς ότι η Ουάσιγκτων πρέπει να απευθύνει τελεσίγραφο στη Ρωσία να «σταματήσει και να απόσχει από στρατιωτικές ενέργειες που επηρεάζουν αμέσως αμερικανικά κεφάλαια». Ως ‘’αμερικανικά κεφάλαια’’ ο Μπρεζίνσκυ εννοεί τις δυνάμεις των τζιχαντιστών που η Ουάσιγκτων εξαπέλυσε εναντίον της Συρίας… Υποθέτω ότι κανένας στην αλαζονική και υπεροπτική Ουάσιγκτων δεν άκουγε όταν ο Πούτιν έλεγε στην ομιλία του της 28 Σεπτεμβρίου στον ΟΗΕ: « Δεν μπορούμε πλέον να ανεχθούμε αυτή την κατάσταση στον κόσμο». Η ανυπόφορη κατάσταση είναι το χάος που η Ουάσιγκτων έχει φέρει στη Μέση Ανατολή, το χάος που απειλεί να επεκταθεί σε όλες τις χώρες με μουσουλμανικό πληθυσμό και το χάος από το οποίο εκατομμύρια προσφύγων κατακλύζουν την Ευρώπη…».
         Η Ε.Ε. γενικώς, ως διεθνές πολιτικό περιβάλλον, δεν ευνοεί τις αποσχίσεις. Χωρίς πάντως αυτές να αποκλείονται. Η διασύνδεση του Κουρδικού ζητήματος με τη Θράκη μπορεί και να μην έχει νόημα. Η Τουρκία, τις επόμενες δεκαετίες, έμελλε να διαχειριστεί ένα πολύ μεγάλο ζήτημα, που ήταν πιθανό να την συνταράξει συθέμελα. Αυτό συνεπαγόταν ότι αν η Ελλάδα ήταν αποφασισμένη να υπερασπιστεί τη Θράκη, θα ήταν από εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να προωθήσει εκεί αποσχιστικές τάσεις η Τουρκία. Αλλά, όπως προαναφέρθηκε το παιχνίδι έδειχνε να παίζεται όχι μόνο με τις περιοχές αλλά και με τους πληθυσμούς. Και ίσως είναι πιο πιθανό να συμβούν εκτοπίσεις και αλλοιώσεις πληθυσμών και γενοκτονίες παρά απλώς ανεξαρτητοποιήσεις και αποσχίσεις. Επιπροσθέτως, όπως προαναφέρθηκε, είναι ακριβώς η νοοτροπία και η στάση των ελλαδικών πολιτικών δυνάμεων που γεννάει σοβαρές ανησυχίες και ερωτηματικά.
         Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, σύμφωνα με το δόγμα του «στρατηγικού βάθους», θεωρεί την Ευρασία πρωτεύουσα γεωπολιτική περιοχή. Κατά τη νεοθωμανική αντίληψη σ’αυτό το ευρύτερο σύστημα τοποθετούνται και τα Βαλκάνια, και βεβαίως η Ελλάδα. Στις μέρες μας η Ελλάδα και η Κύπρος μετατράπηκαν σε πιόνια διαδοχικών παρτίδων γεωπολιτικού σκακιού που εξελίσσονται στο ευρύτερο σύστημα Βαλκάνια-Ανατολική Μεσόγειος-Μέση Ανατολή-Καύκασος ανάμεσα στους ισχυρούς διεθνείς δρώντες.
         Η Τουρκία έχει, εδώ και περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες, πάγια συνολική στρατηγική στοχοθεσία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Αιγαίο Πέλαγος, στο Κυπριακό και στη Θράκη. Αφετέρου, τα κεφάλαια αυτά επηρεάζονται από τις τρέχουσες εξελίξεις στο ευρύτερο γεωπολιτικό σύστημα, από την επιβολή των Μνημονίων σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και από τις εξελίξεις στο θέμα των υδρογονανθράκων. Η Θράκη αποτελεί ένα από τα πεδία όπου εκδηλώνεται η συνολική αναθεωρητική/επεκτατική πολιτική του τουρκικού κατεστημένου έναντι του Ελληνισμού.
         Είναι προφανές εδώ και χρόνια ότι η Ελλάδα είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Κατάσταση που θέτει επιτακτικά το ζήτημα μιας ειρηνικής πολιτικής επανάστασης που θα φέρει μια πολιτειακή αλλαγή προς την κατεύθυνση αλλαγών με φορά κίνησης την δημοκρατία και την ελευθερία (πολιτική ελευθερία και συλλογική ελευθερία, δηλαδή εθνική ανεξαρτησία). Η χώρα χρειαζόταν μια πολυδιάστατη εθνική στρατηγική -που εκπληρώνει τα ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα- βασισμένη στα διδάγματα της γεωιστορίας και της γεωπολιτικής. Για να αντιμετωπίσει την τουρκική στρατηγική, η Ελλάδα όφειλε να είναι ενεργά και συνεχώς στο πλευρό του κυπριακού Ελληνισμού, στην επιδίωξη μιας αντικατοχικής λύσης αυτοδιάθεσης, που θα διασφαλίζει την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιπλέον, η χώρα μας όφειλε να προωθήσει μια καλά σχεδιασμένη συνεργασία των βαλκανικών λαών και κρατών. Αυτό έπρεπε να γίνει και αυτοτελώς και συμβάλλοντας στη συγκρότηση ενός «βαλκανικού πόλου» στο πλαίσιο της Ε.Ε. Εξάλλου, η Ελλάδα έπρεπε να σχεδιάσει την μεταναστευτική της πολιτική με ορισμένα σαφή και αυστηρά εφαρμοζόμενα κριτήρια. Αυτό, κυρίως στο πεδίο ελέγχου των μεταναστευτικών ροών από χώρες της Μέσης Ανατολής -πρωταρχικά διά μέσου της Τουρκίας-, και διοχέτευσής τους προς την Γερμανία και τις άλλες χώρες της ΒΔ. Ευρώπης. Και βεβαίως, χρειαζόταν και μια πολιτική δημογραφικής ανάπτυξης.
         Ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. η Ελλάδα έπρεπε να συμβάλει αποφασιστικά στην απόρριψη από τους Ευρωπαίους της τουρκικής επιδίωξης. Ελληνοτουρκικός διάλογος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αν πρώτα η Τουρκία: – Δεν άρει την ανακήρυξη ως «αιτίας πολέμου» της άσκησης από την Ελλάδα του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια. – Δεν αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας του 1982 και ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ.) – Δεν διακηρύξει σεβασμό στις συνθήκες της Λωζάννης και των Παρισίων και στο Ιταλικό πρακτικό παράδοσης των Δωδεκανήσων (1947), που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα. – Δεν αποσύρει τα στρατεύματα κατοχής και δεν σταματήσει το διαρκές έγκλημα του εποικισμού από την Κύπρο.
*Δρ Γεωπολιτικής, Δικηγόρος
 «Αν και χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πατρίδα μας, η Ελλάδα, παραβιάζει τα δικαιώματά μας και τα ευρωπαϊκά κράτη παραμένουν σιωπηλά και αδιάφορα. Αυτές οι πολιτικές των δύο μέτρων και δύο σταθμών της ΕΕ, στα θέματα της ελευθερίας της έκφρασης και σε έννοιες όπως η πίστη μας, μας προκαλεί απορίες. Η από πολλά χρόνια λογική που επικρατεί στη Δυτική Θράκη, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν Τούρκοι, σκιάζει τη ζωή μας. Είμαστε τώρα μια μειονότητα στη χώρα μας και θέλουμε να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματά μας. Ποτέ μην απελπίζεστε. Δεν υπάρχουν στόχοι που δεν μπορούν να επιτευχθούν με την ενότητα και την αλληλεγγύη. Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει, ότι ο αγώνας μας, με όλη τη δύναμή μας, θα συνεχιστεί απτόητος, μέχρις οι ζωές μας να κυριαρχούνται από τη συμμετοχή μας στο μετοχικό κεφάλαιο της ειρήνης και της φιλίας. Καλή εθνική ημέρα της αντίστασης και αλληλεγγύης για τον Λαό μας». «27-01-2014 29 OCAK MİLLİ DİRENİŞ VE DAYANIŞMA GÜNÜ» (27-01-2014. 29 Ιανουαρίου: Ημέρα Εθνικής Αντίστασης και αλληλεγγύης), http://www.debpartisi.org/.  Προσπελάστηκε 28 Ιανουαρίου 2014.
 Για τις θέσεις και τον δημόσιο λόγο του κόμματος DEB βλ. και τον επίσημο ιστότοπό τουhttp://www.debpartisi.org (κείμενα σε τουρκικά, ελληνικά και αγγλικά).
Η Σιμπέλ Μουσταφάογλου ήταν επικεφαλής του μειονοτικού δημοτικού σχήματος Κομοτηνής «Πρώτο βήμα για την ισότητα», που είχε υποστηριχθεί από το DEB το 2010 και είχε πάρει 8,4%.
Το 2014, στον Δήμο Κομοτηνής ο Γιώργος Πετρίδης επανεξελέγη από την πρώτη Κυριακή, με ποσοστό 57,11%. Ο συνδυασμός Περιφερειακή Αναγέννηση με υποψήφιο Περιφερειάρχη τον (πρώην Νομάρχη Ξάνθης) Γιώργο Παυλίδη επικράτησε στον β΄ γύρο των περιφερειακών εκλογών με 56,34% των εγκύρων ψήφων και 31 έδρες έναντι του συνδυασμού Κοινωνική Συμμαχία για την Α. Μακεδονία-Θράκη του απερχόμενου Περιφερειάρχη Αριστείδη Γιαννακίδη με 43,65% και 10 έδρες. Ο συνδυασμός Ριζοσπαστική Αυτοδιοίκηση με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Μορφίδη πήρε 11,40% και 3 έδρες.
 Πρβλ. Σάββας Καλεντερίδης, «Εθνοκτόνοι και πατριδοκτόνοι πολιτικοί, ξεπουλούν στους τουρκομουσουλμάνους τη Θράκη και την Ελλάδα ολόκληρη», Δημοκρατία, 24.10.2015,http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/10/blog-post_339. html#more
 Κωνσταντίνος Γρίβας, «To ‘’δόγμα των Τριών Πολέμων’’ απειλεί την Ελλάδα», Hellenic Nexus, Τεύχος 100, Οκτώβριος 2015, σσ. 50-53.
 Πρβλ. Les Harding, Dead Countries of the Nineteenth and Twentieth Centuries: Aden to Zululand. Lanham (MD): Scarecrow Press, 1998.
 Πρβλ. Χρήστος Αναγνώστου / Γρηγόρης Tσάλτας (επιμ.), Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειος. Σύγχρονες Προκλήσεις και Προοπτικές Εκμετάλλευσης Υποθαλάσσιων Φυσικών Πόρων, Αθήνα: Εκδ. Σιδέρη, 2013.
 Ο Paul Craig Roberts επέμενε, στην αρθρογραφία του, να κάνει την αντιδιαστολή μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ουάσιγκτων, καταγγέλλοντας την υφαρπαγή της εξουσίας από  συμφέροντα, οικονομικά και άλλα, που αντιστρατεύονται και καταστρέφουν τα ζωτικά συμφέροντα του αμερικανικού έθνους.
 Paul Craig Roberts, «Μια αποφασιστική αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων έχει πραγματοποιηθεί»,13.10.2015, http://www.activistis.gr/2015/10/blog-post_84.html (Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού).
 Ahmet Davutoğlu, Stratejik DerinlikTürkiyenin Uluslurarasι Konumu (Στρατηγικό βάθος. Η Διεθνής θέση της Τουρκίας), Κωνσταντινούπολη:  Küre Yayιnlarι 2008, 24η έκδ. [ελληνική έκδοση: Το Στρατηγικό βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας, Αθήνα: Ποιότητα (μετάφρ. Νίκος Ραπτόπουλος, επιστ. επιμέλεια Νεοκλής Σαρρής), 2010]. Παναγιώτης Ηφαιστος, «Aντί εθνικής στρατηγικής ένα νέο πολιτικό σπορ, η κωλοτουμπολογία…», στην ομάδα του Facebook Ειρηνική πολιτική επανάσταση, σοφή ανεξάρτητη πολιτική ψήφος, 01.11.2015.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ-ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΝΙΚΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ



Εκτύπωση
19/12/15 
Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΚΡΙΔΗ*
Η ρωσική πολιτική ηγεσία έχει κάθε λόγο να τρίβει τα χέρια της από ικανοποίηση με βάση τις τελευταίες γεωπολιτικές εξελίξεις. Και αυτό, όχι βέβαια επειδή έχουν λυθεί όλα τα «καυτά» ζητήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στην ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή που «περιτριγυρίζει» και τη δική μας χώρα, αλλά επειδή όλες οι τελευταίες κινήσεις της σε πολιτικό, διπλωματικό, οικονομικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο «της έχουν βγει» και έχει αποκτήσει ισχυρό πλεονέκτημα απέναντι στις χώρες που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανταγωνίζονται τη Ρωσία σε διεθνές επίπεδο.  
Η Ρωσία έχει επιτύχει τρεις σημαντικές νίκες επιμέρους στρατηγικού χαρακτήρα και τα αποτελέσματα αυτών των νικών έχουν αρχίσει να φαίνονται, πλέον, δια γυμνού οφθαλμού. Και λέμε «επιμέρους στρατηγικού χαρακτήρα», εννοώντας πως οι νίκες αυτές είναι κάτι παραπάνω από νίκες τακτικής και, επιπλέον είναι νίκες που εξυπηρετούν τον γενικότερο στρατηγικό στόχο της σημερινής Ρωσίας, που δεν είναι άλλος από τη διαμόρφωση, σε βάθος χρόνου, ενός «πολυπολικού» κόσμου, όπου δεν θα υπάρχει μία υπερδύναμη που θα «διαφεντεύει» τις τύχες του ολόκληρου του πλανήτη με μοναδικό γνώμονα τα δικά της συμφέροντα.  
Νίκη 1η: εναντίον του ISIS. Η εμπλοκή της Ρωσίας στις στρατιωτικές συγκρούσεις στο έδαφος της Συρίας ήταν οι πρώτες που έδωσαν έως και εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση, απόκρουση και, στο ορατό μέλλον, στην κατανίκηση, σε στρατιωτικό επίπεδο των τζιχαντιστών του του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους». Επί πάνω από 1 χρόνο οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ που βρίσκονται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής προσποιούνταν, ουσιαστικά, ότι μάχονται εναντίον του ISIS, ενώ ήταν και είναι τοις πάσι γνωστό ότι οι ΗΠΑ έχουν συμβάλει τα μέγιστα στη δημιουργία και στην τροφοδότηση αυτού του μορφώματος με χρήματαόπλα κα στρατιωτική τεχνογνωσία. Την ίδια ώρα, η γειτονική Τουρκία αντί να επιτίθεται στους – υποτιθέμενους – «εχθρούς» της εξτρεμιστές του ISIS, συνεργαζόταν άψογα μαζί τους και εμπορευόταν παράνομο πετρέλαιο με προέλευση κυρίως τις πετρελαιοπηγές του – κουρδικού, ουσιαστικά – Βορείου Ιράκ, ενώ παράλληλα βομβάρδιζε περιοχές της Συρίας που κατοικούν Κούρδοι (ΚόμπανεΡουτζαβά κοκ), δείχνοντας με κάθε τρόπο, ότι το βασικό της μέλημα είναι η εξαφάνιση των κουρδικών πληθυσμών και όχι, ασφαλώς, η αντιμετώπιση της «ισλαμικής τρομοκρατίας». Χρειάστηκε μόλις 1 μήνας (τώρα, πλέον, διανύουμε τον 3ο) για να αποδείξουν οι Ρώσοι πως, όταν κανείς ασχοληθεί σοβαρά με την αντιμετώπιση ενός φαινομένου όπως ο ISIS και διαθέτει την ικανότητα και τη βούληση να το καταπολεμήσει, θα έχει θετικά αποτελέσματα. Η ρωσική πολεμική αεροπορία, που βοηθά τις συριακές ένοπλες δυνάμεις μετά από επίσημη πρόσκληση της νόμιμης συριακής κυβέρνησης Άσαντ, κατάφερε μέσα στο διάστημα της παρουσίας της στην περιοχή τόσα βαρύτατα πλήγματα στις δυνάμεις του ISIS, όσα δεν είχαν πετύχει όλοι οι άλλοι ξένοι εμπλεκόμενοι στρατοί μέσα σε διάστημα περίπου 2 χρόνων παρουσίας τους εκεί. Με αυτόν τον τρόπο οι Ρώσοι κέρδισαν τη συμπάθεια ακόμη και σημαντικού μέρους της κοινής γνώμης των δυτικών χωρών, που μέχρι τώρα τους αντιμετώπιζαν, εν πολλοίς, ως «δύναμη του κακού». Κάτι που, φυσικά, σε πολλές δυτικές ιμπεριαλιστικές ηγεσίες δεν αρέσει, αλλά δεν είναι και σε θέση, από ένα σημείο και μετά, να το αποτρέψουν.  
Νίκη 2η: εναντίον της Τουρκίας. Η αλλοπρόσαλλη, από πλευράς γεωπολιτικής σκοπιμότητας, απόφαση της κυβέρνησης Ερντογάν-Νταβούτογλου, να καταρρίψει το ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος Su-24 εντός του συριακού εναέριου χώρου, όταν μάλιστα την επόμενη μέρα ήταν προγραμματισμένη η επίσκεψη του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόβ στην Άγκυρα, γύρισε από πολλές απόψεις «μπούμερανγκ» προς την Τουρκία. Μπορεί οι «γαλαντόμοι» Τούρκοι πολιτικοί και διπλωμάτες να κατάφεραν να αποσπάσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματική ενίσχυση και «ξεπάγωμα» της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, κρατώντας στο χέρι τους Ευρωπαίους ηγέτες με την απειλή της ανεξέλεγκτης ροής προσφύγων προς τη «μητροπολιτική» Ευρώπη, ωστόσο με τη Ρωσία τέτοιου είδους «παιχνίδια» ήταν και είναι αδύνατο να γίνουν. Επιπλέον, η οικονομία της Τουρκίας ήταν μέχρι σήμερα σε μεγάλο βαθμό εξαρτώμενη από τις συναλλαγές της με τη Ρωσία, αφού ο συνολικός όγκος τους έφτανε σε ετήσια βάση τα 68,5 δισ. ευρώ. Η άμεση αντίδραση της Ρωσίας κυρίως με οικονομικές κυρώσεις (ο γράφων αναφέρθηκε λεπτομερώς σε αυτές στο προηγούμενο άρθρο του στην Iskra με τίτλο «Η Τουρκία έχυσε την καρδάρα με το γάλα στις σχέσεις της με τη Ρωσία»), αλλά και με κινήσεις στρατιωτικού εκφοβισμού της Τουρκίας έφερε το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και την οικονομία της χώρας τους σε ακόμη δυσκολότερη. Ειδικά στους τομείς της ενέργειας, του τουρισμού και της αγροτικής οικονομίας το πλήγμα για την Τουρκία είναι ιδιαίτερα βαρύ και αυτό θα διαφανεί πολύ περισσότερο μέσα στους επόμενους μήνες, εάν και εφόσον δεν υπάρξει εξομάλυνση στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Η συνέχιση του ανταγωνισμού της Τουρκίας προς τη Ρωσία μπορεί να βγάλει ζημιωμένη μόνο την Τουρκία, δεδομένου ότι η Ρωσία, ήδη από την εποχή της επιβολής κυρώσεων εναντίον της από το δυτικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, είχε αρχίσει την προσαρμογή της οικονομίας της στον περιορισμό των εισαγωγών και την αντικατάστασή τους από εγχώρια προϊόντα. Επιπλέον, το χτύπημα της παράνομης διακίνησης πετρελαίου από τον ISIS προς την Τουρκία θα επιφέρει σταδιακά την εξομάλυνση και την άνοδο της τιμής του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, επιστρέφοντας στη Ρωσία τα περισσότερα, τουλάχιστον, από αυτά που έχασε στο πρόσφατο παρελθόν από τη στοχευμένη (κυρίως από τους Δυτικούς) μείωση της τιμής του «μαύρου χρυσού».  
Νίκη 3η: εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων της (κυρίως εντός της ΕΕ): η  επίσκεψη του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι στη Μόσχα και οι συναντήσεις του με τον Πρόεδρο Πούτιν, αλλά και με τον ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόβ έβγαλαν πραγματικά «λαβράκια», ως προς τη στάση των ΗΠΑ στο Συριακό. Παρά το γεγονός ότι ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ προσπάθησε να μετριάσει, κατά κάποιον τρόπο, τις δηλώσεις του γύρω από το πρόσωπο του Προέδρου Άσαντ, έκανε την παραδοχή (κάτι που συνιστά στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο συγκεκριμένο ζήτημα) ότι «δεν είναι σημείο αφετηρίας» των οποιωνδήποτε συζητήσεων γύρω από το Συριακό η αποχώρηση του Άσαντ από την εξουσία και οι συνομιλίες με τους Ρώσους αξιωματούχους περιστράφηκαν γύρω από την εξεύρεση μιας πολιτικής λύσης, που θα επιτρέψει στους Σύριους πολίτες, όταν η κατάσταση εξομαλυνθεί και ο ISIS εκδιωχθεί οριστικά από το έδαφος της χώρας τους, να αποφασίσουν οι ίδιοι για την πολιτική τους ηγεσία. Επίσης ο Αμερικανός υπουργός δήλωσε, ότι η χώρα του δεν επιδιώκει την διεθνή απομόνωση της Ρωσίας και έδειξε για πρώτη φορά μετά από χρόνια διάθεση συνεργασίας της αμερικανικής με τη ρωσική πολιτική ηγεσία πάνω σε διάφορα διεθνή ζητήματα. Από την άλλη πλευρά, η διαρκώς εντεινόμενη δυσφορία αρκετών χωρών-μελών της ΕΕ για την παράταση της διάρκειας των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας με αφορμή τα όσα – δήθεν – έπραξε αυτή στο ζήτημα της Ουκρανίας, είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σύντομα στην ατόνηση και, τελικά στην άρση των κυρώσεων, αφού εκτός από πολιτικά υποκριτικές, αποδείχθηκαν και άκρως αναποτελεσματικές.  
Η Ρωσία κατά παράδοση έβγαζε και βγάζει εξαιρετικούς σκακιστές, πολλοί εκ των οποίων έχουν ανακηρυχθεί και πρωταθλητές κόσμου. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, οι Ρώσοι πολιτικοί αναδεικνύονται σε εξίσου ικανούς παίκτες στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα. Και ο κόσμος που γνωρίζουμε σήμερα, είναι πολύ πιθανό να έχει εντελώς διαφορετική μορφή σε χρονικό διάστημα πολύ μικρότερο, απ’ ό,τι φανταζόμαστε…  
*Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος της Σχολής Δημοσιογραφίας του πρώην Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού, νυν Νοτίου Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Ρωσίας.

http://www.iskra.gr/index.php