H Ελληνική «Δικαιοσύνη» εχθρός του λαού

ΤΡΙΤΗ 5 Ιανουαρίου 2016

Η απόφαση για τα αναδρομικά των βουλευτών - Βουλευτές: Αναδρομικά εκατομμυρίων ευρώ μέσω… κυβέρνησης Καραμανλή – Η επίμαχη ΚΥΑ και ο νόμος του 2008 (έγγραφα)

Σχετικό: Βουλευτές και Δικαστές στο επίκεντρο της διαφθοράς στην Ελλάδα!

Οι σκέψεις που ακολουθούν γράφονται λήγοντος του παράξενου έτους 2015 και έχουν αφορμή την επιδίκαση αναδρομικών στους συνταξιούχους βουλευτές.
Αντί Προλόγου: Αιγιαλώ λαλείς: Δίνουν "χρυσά" αναδρομικά σε συνταξιούχους βουλευτές, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον: Λεφτά υπάρχουν...
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική δήθεν Δικαιοσύνη, δηλαδή η συντεχνία των δικαστών και των εισαγγελέων, που ευθύνεται κυρίως αυτή για την οικτρή κατάσταση της Χώρας μας, μένει στο απυρόβλητο ενώ βρίσκεται πίσω και από αυτήν την σκανδαλώδη διεκδίκηση αναδρομικών από τους συνταξιούχους βουλευτές, αφού η υπόθεση αυτή έχει τη νομική ρίζα της στα αναδρομικά που πήραν εκβιαστικά οι δικαστικοί το 2008, σε εφαρμογή της αριθμ. 13/2006 απόφασης του Μισθοδικείου, της πιο βρώμικης από καταβολής της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Με βάση μάλιστα την ίδια αυτή απόφαση έγινε και η ανάκτηση με την αριθμ. 88/2013 του Μισθοδικείου των περικοπών (το 2012) των δικαστικών αποδοχών, καθώς και η δικαστική αναγνώριση και νέων αναδρομικών τους το 2013, όπως επίσης για τους συνταξιούχους βουλευτές το 2014, και έτσι επιβεβαιώνεται ότι η θεσμοθετημένη διαφθορά καλά κρατεί στη χώρα μας από το… 500 πΧ, οπότε καθώςδιασώζει ο Στοβαίος «Δημοκράτης ιδών κλέπτην υπό των ένδεκα απαγόμενον, Άθλιε, είπε, τι γαρ τα μικρά έκλεπτες αλλ’ ου τα μεγάλα, ίνα και εσύ άλλους απήγες»,δηλαδή, "κάποιος ονόματι Δημοκράτης όταν είδε ένα κλεφτρόνι να το πηγαίνουν φυλακή, του λέει, βρε άθλιε, έκλεβες ψιλοπράματα, ενώ αν έκλεβες εκατομμύρια θα πήγαινες εσύ τους άλλους φυλακή, γιατί θα ήσουν εσύνομοθέτης και δικαστής." 

Για να καταλάβει κανείς το τι «νόμιμη» κλεψιά είχε πέσει, το που εκτίναξε τις αποδοχές των δικαστικών η βρώμικη 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου (πέρα από τα αναδρομικά που πήραν, 140.000 ευρώ μέσο όρο ο καθένας) αρκεί να γίνει η εξής σύγκριση των πριν τις περικοπές αποδοχών των υπαγομένων στο ειδικό μισθολόγιο, με 17 χρόνια υπηρεσίας και τριτοβάθμια εκπαίδευση:
Ο στρατιωτικός (ταγματάρχης) είχε ετήσιες αποδοχές 28.796 ευρώ, ο πανεπιστημιακός (αναπληρωτής καθηγητής) 43.420 και ο δικαστικός (εφέτης) 82.547!!!

Συνεχίζουμε:

Με την αριθμ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου (δικαστήριο συγκροτούμενο από 3 δικαστικούς, 3 καθηγητές πανεπιστημίου και 3 δικηγόρους, αρμόδιο για την εκδίκαση διαφορών από δικαστικές αποδοχές) εξομοιώθηκαν οι αποδοχές των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων (και αυτομάτως αναλογικά ΟΛΩΝ των 6000 δικαστικών και των ομόσιτων μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ) προς τις πρωτοφανείς αποδοχές ΕΝΟΣ ατόμου, του προέδρου της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων.
Το κόστος αυτής της απόφασης του Μισθοδικείου ξεπερνούσε τα δύο δισεκατομμύρια. Άλλωστε γι’ αυτόν το λόγο οι καθηγητές πανεπιστημίου που μετείχαν στη σύνθεσή του μειοψήφησαν, με το σκεπτικό ότι, λόγω του σωρευτικού αποτελέσματος, αυτή η απόφαση «κινδυνεύει να εξουθενώσει τα οικονομικά της χώρας με συνέπεια την πρακτική αδυναμία του Κράτους να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του», όπως και έγινε!
Τι μπορούσε να κάνει η τότε κυβέρνηση Καραμανλή για να αποσοβήσει τα καταστρεπτικά αποτελέσματα αυτής της απόφασης; Εδώ χρειάζεται να εξηγηθεί το εξής:
Η απόφαση του Μισθοδικείου έχει το εξής σκεπτικό:
Κρίθηκε ότι είναι αντισυνταγματικές οι αποδοχές οποιουδήποτε λειτουργού ή υπαλλήλου του δημοσίου κατά το ποσό που υπερβαίνουν τις δικαστικές αποδοχές. Ας μην εξετάσουμε εδώ την ορθότητα αυτής της κρίσης. Πάντως η λογική, δίκαιη και νομικά ορθή συνέπεια αυτής της παραδοχής θα ήταν να ακυρώσει αυτό το δικαστήριο κατά το ισόποσο της υπέρβασης τις αποδοχές του προέδρου της ΕΕΤΤ. Αντί γι αυτό έγινε το εξής απίστευτο:
Για την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης (!!!) το δικαστήριο ανέβασε τις δικαστικές αποδοχές στο ύψος των αποδοχών του προέδρου της ΕΕΤΤ!!!
 Έτσι, με βάση την απόφαση του Μισθοδικείου έβγαιναν περίπου 200.000 ευρώ αναδρομικά κατά μέσο όρο για κάθε δικαστικό και μέλος του ΝΣΚ. Δηλαδή τινάσσονταν στον αέρα τα οικονομικά της Χώρας.
Λοιπόν, τι μπορούσε και τι έπρεπε κατά Νόμο να γίνει; Έπρεπε να μειώσει η κυβέρνηση τις αποδοχές του προέδρου της ΕΕΤΤ κατά το ποσό που το ίδιο το Μισθοδικείο τις έκρινε αντισυνταγματικές, δηλαδή να τις κατεβάσει στο ύψος των αποδοχών των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων.
Δεν θα επρόκειτο για περικοπή αποδοχών αλλά για αποκατάστασή τους στο νόμιμο ύψος. Αλλά ποιος έπρεπε να συμβουλεύσει την κυβέρνηση να κάνει αυτήν τη νόμιμη ενέργεια; Φυσικά οι φυσικοί σύμβουλοι του Κράτους, τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αλλά δεν το έκαναν. 
Γιατί; 
Διότι απλούστατα φρόντισαν σε ανύποπτο χρόνο να βάλλουν στο Σύνταγμα τη διάταξη αριθμ. 100Α με την οποία εξομοιώθηκαν οι αποδοχές τους προς τις δικαστικές αποδοχές, δηλαδή είχαν παχυλό συμφέρον να μην εξουδετερωθούν τα αποτελέσματα της απόφασης του Μισθοδικείου.

Έτσι αντί να κάνει αυτήν τη νόμιμη και σωτήρια ενέργεια, η κυβέρνηση Καραμανλή συμβιβάστηκε με τους δικαστές και τους έδωσε, με την ΚΥΑ 2/10601/0022/30.1.2008, συνολικά 830.000.000 ευρώ αναδρομικά και αύξηση των αποδοχών τους, με το Ν 3691/2008, γύρω στο 80%. ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΖΗΤΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΑ ΑΙΣΧΡΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΔΙΚΑΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ.

Αλλά πως συνδέονται αυτά; Ας το εξηγήσουμε:

Κατά το Σύνταγμα ( άρθρο111 παρ. 2 που διατηρεί την ισχύ του Ζ/1975 Ψηφίσματος) η βουλευτική αποζημίωση, με βάση την οποία ορίζεται και η βουλευτική σύνταξη, είναι ίση με τις αποδοχές του προέδρου του Αρείου Πάγου.
Λοιπόν, προσέξτε και φρίξτε:
Οι συνταξιούχοι βουλευτές, μετά την παροχή των αναδρομικών 830.000.000 ευρώ προς τους δικαστικούς, είχαν διεκδικήσει με αγωγές κατά του Κράτους τα ίδια αναδρομικά και μάλιστα με μέτρο υπολογισμού τις αποδοχές των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων. Αλλάοι αγωγές τους απορρίφθηκαν με τις αποφάσεις αριθμ. 2 και 3/2013 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που τρομοκρατημένο από την λαϊκή αγανάκτηση που σίγουρα θα ξεσπούσε, όπως πρέπει να ξεσπάσει και τώρα, ανακάλεσε την προγενέστερη αριθμ. 2078/2010 της ίδιας Ολομέλειας που δικαίωνε τους βουλευτές, κρίνοντας αυτή τη φορά (κατ’ αποδοχή του σκεπτικού κατώτερου δικαστηρίου, της αριθμ. 13/2012 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών!) ότι εκείνα τα αναδρομικά που πήραν οι δικαστές, τα 140.000 ευρώ μέσο όρο ο καθένας, δεν συνιστούσαν αναδρομική αύξηση τακτικών αποδοχών (οπότε ίδια αύξηση θα εδικαιούντο, κατά το Σύνταγμα, και οι συνταξιούχοι βουλευτές) αλλά έκτακτη εφάπαξ παροχή προς αυτούς για τον εξής λόγο: 
Διότι από το 2003 μέχρι το 2007 υπήρξε, λένε αυτές οι αποφάσεις, «πρόσθετος μεγάλος φόρτος εργασίας για τους δικαστικούς λειτουργούς…… και για το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους…… αφενός εξαιτίας της εισόδου μεγάλου αριθμού οικονομικών μεταναστών……… αφετέρου λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων……».
Τι πρόστυχο σκεπτικό! Και πρέπει να πω ότι δεν πρέπει να φοβούμαστε τα λόγια μας όταν αναφερόμαστε σε εκείνους που δεν φοβήθηκαν τις πράξεις τους.
Δηλαδή ουσιαστικά μας είπε αυτό το δικαστήριο ότι ενώ οι νεολαίοι μας ως εθελοντέςέδιναν την αλκή τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι δικαστές και τα μέλη του ΝΣΚ τα τσέπωναν χοντρά, επειδή τσακίστηκαν στην κούραση από αυτούς τους Αγώνες και από τους μετανάστες – και εκείνοι οι εθελοντές που δούλεψαν χωρίς τσακιστή δεκάρα για την έστω εφήμερη δόξα της πατρίδας τώρα ρέβουν στην ανεργία και την κατάθλιψη ή πήραν τον δρόμο για την ξενιτιά.
ΟΣΟ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΑΙΣΧΡΑ ΤΟΥ ΦΕΡΘΗΚΕ Η ΔΗΘΕΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΣΟ ΘΑ ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ.
Βέβαια, όπως είπα, ο πραγματικός λόγος της απόρριψης των αγωγών των συνταξιούχων βουλευτών ήταν ότι αν γινόταν δεκτές θα ξεσπούσε σάλος και θα έρχονταν στην επιφάνεια ότι το νομικό θεμέλιο της «δικαίωσης» των βουλευτών ήταν η αριθμ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου, που έδωσε τα αισχρά αναδρομικά στους δικαστικούς.
Λοιπόν, τα δικαστήρια προστάτεψαν αυτήν την πλουτοφόρα γι’ αυτούς απόφαση από τις παρενέργειές της, δηλαδή από την επιδίκαση 200 – 300 χιλιάδων ευρώ σε καθέναν από τους γύρω στους 700 συνταξιούχους βουλευτές που είχαν τότε κάνει αγωγή για να πάρουν και εκείνοι εκείνα τα πρώτα αναδρομικά των δικαστών.
Αλλά όπως προανέφερα, η απόφαση αριθμ. 13/2006 του Μισθοδικείου, πέρα από τα αναδρομικά που επιδίκαζε στους δικαστές προκάλεσε και την θηριώδη αύξηση ΤΩΝ ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΤΟΥΣ με τροπολογία στο νόμο 3691/2008 – πρόκειται, τι σατανική σύμπτωση, για το νόμο περί βρώμικου χρήματος….
Επομένως σε περίπτωση που οι συνταξιούχοι βουλευτές επικαλούμενοι την αύξηση των δικαστικών αποδοχών διεκδικούσαν αντίστοιχη αύξηση βάσει αυτού του νόμου και του Ζ/1975 Ψηφίσματος, δεν θα μπορούσε να απορρίψει το δικαστήριο, το Ελεγκτικό Συνέδριο, τις απαιτήσεις τους για αναδρομικά, αφού δεν μπορούσε βέβαια να πει ότι και αυτές οι (τακτικές και όχι έκτακτες!) αυξήσεις στους δικαστές δόθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και για τους οικονομικούς μετανάστες! Λοιπόν, η Δικαιοσύνη παγιδευμένη στο παλιό της αμάρτημα, στην αριθμ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου, επιδίκασε δια του Ελεγκτικού Συνεδρίου τα νέα αναδρομικά στους συνταξιούχους βουλευτές
ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΙΔΙΚΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΕΤΟΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ,
 δηλαδή θα υπάρχει πάντοτε μια ανοιχτή πληγή για τα δημόσια οικονομικά και μια αιτία διασυρμού του κορυφαίου θεσμού της δημοκρατίας μας, της Βουλής.

Και θα ρωτήσει κάθε απελπισμένος έλληνας, τι μπορούμε να κάνουμε;

Αν ο Χαρίλαος Τρικούπης έγραφε άρθρο με τίτλο «Τι πταίει;» αντί για το «Τις πταίει;» που έγραψε, αν δηλαδή η πολιτική κουλτούρα μας προέτρεπε να επιδιδόμαστε περισσότερο στον εντοπισμό των αιτιών αντί των αίτιων της κακοδαιμονίας μας, τότε η μοίρα της Χώρας θα ήταν πολύ διαφορετική, θα είχαν ίσως αποφευχθεί και μεγάλες εθνικές καταστροφές.
Έτσι και τώρα, αντί μόνο να στηλιτεύουμε τους συνταξιούχους βουλευτές και να κάνουμε εκκλήσεις στο εθνικό φιλότιμό τους για να παραιτηθούν από τα αισχρά αναδρομικά (πρέπει να το κάνουμε και αυτό αλλά όχι κυρίως αυτό), ας κοιτάξουμε να θεραπεύσουμε το κακό στη ρίζα του, δηλαδή να εξαλείψουμε τις αιτίες που το προκαλούν.
Και για να γίνει αυτό πρέπει 
α) Με την πρώτη ευκαιρία, δηλαδή με την πρώτη Αναθεωρητική Βουλή πρέπει να καταργηθεί το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος που ορίζει ότι «Οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών είναι ανάλογες με το λειτούργημά τους».
Αυτή η διάταξη υπέστη ερμηνευτική κακουργία από το 1986 και μετά, αφότου θεωρήθηκε νομολογιακά ότι καμιά κατηγορία δημοσίων λειτουργών ή υπαλλήλων (αλλά ούτε και ένα μόνο άτομο, σύμφωνα με την αισχρή αριθμ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου) δεν δικαιούται να πάρει αποδοχές μεγαλύτερες από τις δικαστικές.
Αυτή η νομολογία (που ήδη συνιστά και νομοθετική διάταξη, άρθρο 57 Ν 3691/2008) πέραν των άλλων εμποδίζει το Κράτος και γενικά τον δημόσιο τομέα να προσλαμβάνει ειδικό εξειδικευμένο προσωπικό ακόμα και από την διεθνή αγορά, τόσο μάλιστα απαραίτητο στις συνθήκες κρίσης που προβλέπεται μακροχρόνια.
Βέβαια αυτή η συνταγματική διάταξη ,88 παρ. 2, θα ήταν ανώδυνη αν δεν ερμηνευόταν τόσο διεστραμμένα, αν δηλαδή δεν θεωρούσαν τα ιδιοτελή για τους δικαστές δικαστήρια ότι σε αυτήν θεμελιώνεται αδικοπραξία του Δημοσίου και υποχρέωσή του προς αποζημίωση των δικαστών αν τυχόν δοθούν σε κάποια κατηγορία λειτουργών ή υπαλλήλων αποδοχές μεγαλύτερες από τις δικαστικές χωρίς ταυτόχρονη αύξηση και των δικαστικών αποδοχών.
β) Πρέπει έστω και τώρα, έστω και τόσο αργά να ακυρωθούν αναδρομικά οι από το 2003 μέχρι το 2007 αποδοχές του προέδρου της ΕΕΤΤ κατά το ποσό που υπερέβαιναν τις αποδοχές των προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων ώστε να εξαλειφθεί η νομική βάση της απόφασης αριθμ. 13/2006 του Μισθοδικείου και να γίνουν οι κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις για να θεραπευθούν όσο είναι δυνατό οι καταστροφικές για τα δημόσια οικονομικά αλλά κυρίως για το κύρος του βουλευτικού αξιώματος και του δικαστικού λειτουργήματος συνέπειες αυτής της απόφασης.
Και πρέπει εδώ να σημειώσω ότι οι αποδοχές του προέδρου της ΕΕΤΤ, στο ύψος των οποίων αύξησε το Μισθοδικείο τις δικαστικές αποδοχές, ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ διότι ο νόμος (παρ. 9 άρθ. 3 Ν 2867/2000) που εξουσιοδοτούσε τους υπουργούς Οικονομικών και Μεταφορών όριζε ότι μπορούν να τις καθορίζουν «κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων» εννοώντας φυσικά παρέκκλιση από διατάξεις τυπικών νόμων και όχι συνταγματικών διατάξεων, ενώ, όπως έκρινε το Μισθοδικείο, οι αποδοχές αυτές παραβίαζαν συνταγματικές διατάξεις, τις 26, 87 παρ. 1 και 88 παρ. 2 Συντ. και άρα η ΚΥΑ που τις καθόρισε βρισκόταν εκτός του εξουσιοδοτικού πλαισίου και συνεπώς ήταν παράνομη , λόγος άλλωστε και αυτός (που δεν πρόσεξε το Μισθοδικείο…) για τον οποίο δεν μπορούσαν αυτές οι αποδοχές να επεκταθούν (αλλά επεκτάθηκαν…) στους δικαστικούς (ad hocΑΠ 95/2011).

Και εν κατακλείδι έχω να προτείνω κάτι:
Ας μπούμε με γέλιο και χαρά στο έτος 2016 που ανέτειλε. Και μπορούμε να γελάσουμε μέχρι δακρύων, να ξεκαρδιστούμε και νε πέσουμε ξεροί απ’ τα γέλια (και να πλαντάξουμε στο κλάμα) αν σκεφτούμε τα εξής:
Ότι η απόφαση αριθμ. 13/2006 του Μισθοδικείου λέει ότι ο νομοθέτης, δηλαδή οι βουλευτές και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρανόμησαν μη εξισώνοντας τις δικαστικές αποδοχές με τις αποδοχές του προέδρου της ΕΕΤΤ.
Αποδίδοντας λοιπόν παρανομία στους βουλευτές, καταδικάστηκε το Κράτος σε αδικοπρακτική αποζημίωση των δικαστών βάσει του άρθρου 105 του ΕισΝΑΚ.
Μεταξύ όμως των βουλευτών που, κατά το Μισθοδικείο, παρανόμησαν, είναι και οι συνταξιούχοι βουλευτές που τώρα ζητούν τα πολυσυζητημένα αυτές τις μέρες αναδρομικά!
Και ζητούν αυτά τα αναδρομικά οι βουλευτές επικαλούμενοι την αριθμ. 13/2006 απόφαση του Μισθοδικείου, δηλαδή επικαλούμενοι την δική τους παρανομία!!! 

Σου λένε δηλαδή, Έλληνα πολίτη, οι συνταξιούχοι βουλευτές τα εξής: 
Η παρανομία μας, ημών των πρώην βουλευτών, θεμελίωσε τα αναδρομικά των δικαστικών. Οι δικές μας συντάξεις είναι κατά το Σύνταγμα συνάρτηση των δικαστικών αποδοχών.
Άρα πλήρωνε, φορολογούμενε πολίτη, τους δικαστές για την παρανομία μας, και μετά γύρνα πλήρωνε και σε εμάς για την ίδια παρανομία μας!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΕ ΕΛΛΗΝΑ, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΗ ΠΑΤΡΙΔΑ.

http://tinyurl.com/j5c7hoh

Μετά την αποκάλυψη του aftodioikisi.gr για τους 117 βουλευτές που με αγωγές τους από το ελληνικό Δημόσιο ζητούσαν εκατομμύρια ευρώ ως αναδρομικά, η ιστοσελίδα έλαβε εκατοντάδες μηνύματα τόσο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όσο και μέσω των social media. Ένα από αυτά e-αναγνώστη του aftodioikisi.gr υπενθύμισε το ρόλο της κυβέρνησης Καραμανλή η οποία μετά την περίφημη απόφαση του Μισθοδικείου στις 5.12.2006 έδωσε (το 2008) πρώτα αναδρομικά -με την ΚΥΑ 2/1601/022/30.1.2008-  800 εκατ. ευρώ στους Δικαστικούς (σ.σ. υπολογίζεται ότι καθένας τους πήρε περί τις 200.000 ευρώ!)  και στη συνέχεια και υπέρογκες  αυξήσεις στους μισθούς τους (Ν 3691/2008 – άρθρο 57). Μ’ αυτό τον τρόπο άνοιξε η όρεξη σε πολλούς βουλευτές να διεκδικήσουν κι εκείνοι αναδρομικά για τους ίδιους.

ΚΥΑ - Ν 3691/2008

Διαβάστε επίσης:

Στους 117 είχαν ανέλθει, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του aftodioikisi.gr, οι βουλευτές που με αγωγές τους στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών είχαν ζητήσει με το νόμιμο τόκο και αναδρομικά, διαφορές αποδοχών εκατοντάδων εκατ. ευρώ, αλλά και αποζημιώσεις για ηθική βλάβη. Οι αγωγές είχαν κατατεθεί μετά την απόφαση του Μισθοδικείου το 2006 με την οποία αυξήθηκαν οι αποδοχές των δικαστικών λειτουργών και, όπως ισχυρίζονται οι βουλευτές, η συγκεκριμένη απόφαση δεν εφαρμόστηκε στους δικούς τους μισθούς και συντάξεις.  Σύμφωνα με πληροφορίες, οι συγκεκριμένες αγωγές συνδέονται με την διάταξη με την οποία το Δημόσιο αποδέχεται δικαστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου που δίνουν αναδρομική αύξηση (σ.σ.: έως και 100.000 ευρώ ανά περίπτωση) σε συνταξιούχους βουλευτές περιλαμβάνεται σε νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών!

Όπως είχε γράψει το ΑΠΕ σε ρεπορτάζ του το 2011, μεταξύ αυτών είναι ηχηρά ονόματα που πρωταγωνίστησαν στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου επί χρόνια, όπως οι Άκης Τσοχατζόπουλος, Τ.Μαντέλης, Γ.Ανωμερίτης, Γ.Δρυς, Ελισ.Παπαζώη, Π.Δούκας, Ελ.Ζαγορίτης, Αν.Καραμάριος, Θ.Κασίμης, Ν.Κατσαρός, Π.Τατούλης, Αντ.Φούσας κ.ά.

Από τους 117, οι 62 είναι πρώην βουλευτές της ΝΔ και 52 πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ το ακριβές ποσό που ζητούν οι 117 πρώην βουλευτές μέσω των Διοικητικών Δικαστηρίων δεν μπορεί να προσδιοριστεί, καθώς οι διεκδικήσεις κυμαίνονται ανάλογα με τα χρόνια που διετέλεσε ο καθένας βουλευτής. Ορισμένοι μάλιστα έχουν καταθέσει και δύο αγωγές για διαφορετικές βουλευτικές περιόδους, όπως  οι Ι.Βαϊνάς, Μυρσίνη Ζορμπά, Εμμ.Λουκάκης και Σωτ.Στολίδης. Από τις αγωγές τους ενώπιον της Διοικητικής Δικαιοσύνης παραιτήθηκαν δύο πρώην βουλευτές, οι Μιχ.Λιάπης και Λεων.Τζανής, καθώς και η χήρα του Παναγιώτη Κοσιώνη.

Οι Βουλευτές ΠΑΣΟΚ

Οι 52 πρώην και συνταξιούχοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσαν αγωγές και διεκδικούν αναδρομικά διαφορές αποδοχών είναι: Αλ. Ακριβάκης, Ιωάν. Ανθόπουλος, Ελένη Ανουσάκη, Παν. Αντωνακόπουλος, Γεωργ. Ανωμερίτης, Μαρία Αρσένη, Ιωαν. Βαθειάς, Ιωάν. Βαίνας, Βασ. Βασιλακάκης, Ηλ. Βλαχόπουλος, Χρ. Βοσνάκης, Αλέξ. Βούλγαρης, Δημ. Γεωργακόπουλος, Ιωάν. Γιαννακόπουλος, Μόσχος Γικόνογλου, Γκαλήπ Γκαλήπ, Μ.Ζορμπά, Χρήστος Θεοδώρου, Ιωαν. Θωμόπουλος, Λάμπρος Κανελλόπουλος, Θεόδ. Κατσανέβας, Ελεονώρα – Νόρα Κατσέλη – Καλογεροπούλου, Ιωάν. Καψής, Θεόδ. Κολιοπάνος, Ευτ. Κοντομάρης, Βασ. Κοντογιαννόπουλος (1974 – 1993 ΝΔ και 1996 – 2000 ΠΑΣΟΚ), Σωκρ. Κοσμίδης, Θεόδ. Κοτσώνης, Δημ. Κουλουριάνος (ευρωβουλευτής), Φλώρος Κωνσταντίνου, Εμμ. Λουκάκης, Αναστ. Μαντέλης, Αλεξ. Μπαλτάς, Αθαν. Μπάτσος, Φραγκ. Παπαδέλλης, Ελισάβετ Παπαζώη, Ηλ. Παπαηλίας, Βασ. Παπανικόλας, Χρ. Σμυρλής – Λιακατάς, Ιωάνν. Σουλαδάκης, Σωτ. Στολίδης, Λεων. Τζανής, Ιωάνν. Τσακλίδης, Παντ. Τσερτικίδης, Βασ. Τσιλίκας, Αποστ. Τσοχατζόπουλος, Παν. Φωτιάδης, Αλεξ. Χρυσανθακόπουλος και Αναστ. Χωρέμης.

Οι Βουλευτές ΝΔ

Από την πλευρά της ΝΔ οι 62 πρώην βουλευτές που κατέθεσαν αγωγές είναι: Νικ. Αγγελόπουλος, Παν. Αδρακτάς, Θεοδ. Αναγνωστόπουλος, Απ. Ανδρεουλάκος, Ιωαν. Βαληνάκης, Δημ. Γαλαμάτης, Σταυρ. Δαϊλάκης, Γεωργ. Δεικτάκης, Θεοφ. Δημοσχάκης, Πέτρ. Δούκας, Ελεύθ. Ζαγορίτης, Σοφία Καλαντζάκου, Ηλ. Καλλιώρας, Γεώργ. Καλός, Κρινιώ Κανελλοπούλου, Αναστ. Καραμάριος, Αντ. Καρπούζας, Θεόδ. Κασίμης, Νικ. Κατσαρός, Θεόδ. Κατσίκης, Σταυρ. Κελέτσης, Κεφαλογιάννης, Αθηνά Κόρκα – Κώνστα, Βασ. Κορκολόπουλος, Ιωάν. Κοσμίδης, (ευρωβουλευτής), Ανδρ. Κουτσούμπας, Γεώργ. Κωνσταντόπουλος, Θεόφ. Λεονταρίδης, Μιχ. Λιάπης, Αναστ. Λιάσκος, Λεων. Λυμπερακίδης, ‘Αρια Μανούσου – Μπινοπούλου, Πέτρ. Μαντούβαλος, Παν. Μελάς, Αντων. Μπέζας, Μιχ. Μπεκίρης, Νικ. Νικολόπουλος (σ.σ. με πρωτοχρονιάτικη δηλωσή του υποστηρίζει ότι παραιτήθηκε κάθε αξιώσεως από το Ελληνικό Δημόσιο στις 15.3.2012), Γεώργ. Ορφανός, Βασ. Παππάς, Αριστ. Παυλίδης, Ιωάνν. Πλακιωτάκης (με δήλωσή του στα μέσα είπε ότι παραιτήθηκε των διεκδικήσεών του), Αδάμ Ρεγκούζας, Γεώργ. Σαλαγκούδης, Δημ. Σαμπαζιώτης, Παν. Σκανδαλάκης, Θεοδ. Σολδάτος, Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Αριστ. Σταθάκης, Νικ. Σταυρογιάννης, Αποστ. Σταύρου, Πέτρ. Τατούλης, Ιορδ. Τζαμτζής (σ.σ. με χθεσινή του δήλωση κάνει γνωστό ότι την Παρασκευή 23/3/2012 και ώρα 12:04, με Γενικό Αριθμό Κατάθεσης 6451/2012, κατατέθηκε Δήλωση Παραίτησής του από την διεκδίκηση αναδρομικών), Νικ. Τσιαρτσιώνης, Κων. Τσιπλάκης, Αριστ. Τσιπλάκος, Σάββας Τσιτουρίδης, Γεώργ. Τσούρνος, Παρθένα Φουντουκίδου – Θεοδωρίδου, Αντ. Φούσας, Χρ. Φώλιας, Ηλ. Φωτιάδης και Ευγέν. Χαϊτίδης.

Ποιοι διαχώρισαν τη θέση τους

Σε δήλωσή του εκείνη την εποχή ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Π.Τατούλης είχε αναφέρει: «Από τις αρχές του 2010 έχω παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση διαφοράς αποδοχών μου από τη Βουλή των Ελλήνων και μένω έκπληκτος για το γεγονός ότι περιλαμβάνεται το όνομα μου σε κατάλογο βουλευτών και πρώην βουλευτών που διεκδικούν αναδρομικά. Συνεπώς δε με αφορά η όποια διεκδίκηση βουλευτών και πρώην βουλευτών που διεκδικούν αναδρομικά. Την πρόθεσή του να μην εισπράξει το οποιοδήποτε χρηματικό ποσό ως αποτέλεσμα της προσφυγής του στη Δικαιοσύνη είχε εκδφάσει και ο πρώην βουλευτής και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Άκης Τζοχατζόπουλος.

Εκκρεμούν και στο Ελεγκτικό Συνέδριο αγωγές

Υπενθυμίζεται ότι μεγάλος αριθμός ανάλογων βουλευτικών αγωγών εκκρεμούν και στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Συγκεκριμένα, το αρμόδιο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχει δικαιώσει συνταξιούχους βουλευτές, κρίνοντας ότι με βάση το Ζ’ Ψήφισμα της Βουλής του 1975, οι αυξήσεις στις αποδοχές των δικαστικών λειτουργών συμπαρασύρουν και τις αποδοχές των βουλευτών.

Στην απόφαση αυτή έχει αντιδράσει το υπουργείο Οικονομικών καταθέτοντας αίτηση αναίρεσης ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η Ολομέλεια έχει αναπέμψει και πάλι την υπόθεση στο Τμήμα το οποίο όμως έχει «παγώσει» το όλο θέμα.

Ήδη, από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έχουν δικαιωθεί οι τέως βουλευτές Β. Μπρακατσούλας (ΠΑΣΟΚ), Αγ. Αγγελούσης και Καλλιόπη Μπουρδάρα (ΝΔ) οι υποθέσεις των οποίων έχουν παραπεμφθεί στο αρμόδιο Τμήμα, χωρίς ωστόσο να έχει προσδιοριστεί η εκδίκασή τους.

Επίσης εκκρεμούν προς εκδίκαση στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι αγωγές των κληρονόμων του Γιαν. Σκουλαρίκη (ΠΑΣΟΚ) του Αντ. Ντετιδάκη (ΠΑΣΟΚ), Ε. Ανθόπουλου (ΠΑΣΟΚ) και Ν. Παπαηλία (ανεξάρτητος).

Να σημειωθεί πάντως, ότι παραιτήθηκε από την αγωγή που είχε καταθέσει ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου η χήρα του βουλευτή του Σπ. Πλασκοβίτη.

Στο μεταξύ το Μέγαρο Μαξίμου, έδωσε απάντηση για το θέμα των αναδρομικών των συνταξιούχων βουλευτών, ενώ στη συνέχεια τη σκυτάλη πήρε η Βουλή η οποία υποστηρίζει ότι πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις. 

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ανακήρυξα προσφάτως το 2015, ως χρονιά της πουστιάς και του πούστη

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου 2016

Γράμμα (με e-mail) που ήλθε από την φίλη μας την κα Βίτσα: 

Αγαπητέ κύριε σκηνοθέτα του διαδικτύου

Σου γράφω ξανά γιατί με εμπνέει σκωπτικά η όρεξή σου να εξακολουθείς να μάχεσαι. Απομείνατε λίγοι.

Ανακήρυξα προσφάτως το 2015, ως χρονιά της πουστιάς και του πούστη (δεν είναι ύβρις, είναι νόμιμη κατάσταση και ιδιαιτερότητα). 

Η ανακήρυξη έγινε πρώτα μεταφορικά και προς το τέλος του έτους και κυριολεκτικά. Επιτέλους, οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να ζουν επίσημα μαζί και με την βούλα του κράτους.

Οι πολιτικοί ομοφυλόφιλοι και τα ομοφυλόφυλα κόμματά τους το είχαν καταφέρει μερικούς μήνες πριν, επισήμως, γιατί ανεπισήμως το έχουν κατορθώσει από την εποχή του Οθωνος και το αποκαλούν με ωραίες λέξεις, όπως εθνική ενότητα, εθνική ομοψυχία, κοινωνική ειρήνη κλπ. .

Και εάν η κυριολεκτική αναγνώριση του δικαιώματος των ομοφυλόφιλων δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα (εκτός από τα ισοδύναμα που θα πρέπει να πληρώσω από την στέρηση εσόδων στον φόρο κληρονομίας που προκαλούν δαπάνη στο κράτος ... ), αυτό που βασικά με ενδιαφέρει είναι η πολιτική ομοφυλοφιλία, κοινώς ονομαζόμενη “πουστιά”.

Θυμάμαι ακόμα, παρότι τώρα με ψεκάζει ο Καμμένος, με πόση αισιοδοξία ελπίδας, ανοϊκών ή εθελοτυφλούντων ξεκίνησε το έτος, με πόση υπερηφάνεια και συναισθηματική ανάταση είδαμε την κυβέρνηση της αστικής αριστεράς να αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας, πόσο όμορφα νοιώθαμε με αυτόν τον τσαμπουκά του Τσίπρα και του Βαρουφάκη μπροστά στις κάμερες και στα φλας των φωτογράφων. Ετοιμοι για πανηγύρια ήμασταν, για να καταλήξουμε τελικά “να είμαστε για τα πανηγύρια”.

Είναι γνωστό ότι σκύλος που γαυγίζει δεν δαγκώνει και αυτός ο σκύλος ακολούθησε τον κανόνα, κούνησε την ουρά του, έπεσε στα τέσσερα, έκανε χαρές και ως πιστό πλέον σκυλί γλύφει με υποταγή τα αφεντικά του, που τα γαύγιζε μάλλον για να αποδείξει ότι είναι σκύλος και όχι άλλο ζώο.

Και ως σκύλος, έχει την ηθική και την αιδώ του κυνός, δηλ. είναι “κίναιδος”. Και εάν η κυναιδημοσύνη είναι για τα σκυλιά αποτέλεσμα βιασμού και αντίληψης κατωτερότητας, για τον άνθρωπο είναι και προϊόν εγκεφαλικής κατάστασης και αντίληψης.

Αγαπητέ κύριε σκηνοθέτα του διαδικτύου...

   

Αυτοί που ορκίζονταν στην τιμή και την υπόληψή τους, στην μάνα τους και στον πατέρα τους, στων Ελλήνων τα κόκαλα τα ιερά, ότι θα σκίσουν τα μνημόνια, ότι θα απελευθερώσουν την Ελλάδα και τους Ελληνες από την ξένη κατοχή και δεκάδες άλλα δίκαια και ηρωϊκά, τώρα, στα τέσσερα πεσμένοι δηλώνουν υποταγή σε υπαλλήλους των αφεντικών τους, ούτε καν στα ίδια τα αφεντικά τους και κοιτούν να κάνουν και αυτοί καμιά “μπίζνα της αριστεράς”.

“Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο;” αναρωτήθηκε πριν από δεκαετίες ο Κωνσταντίνος “εθνάρχης” Τριανταφυλλίδης. Η αλήθεια είναι ότι ήξερε καλά και ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο και ποιος και πως τον είχε κάνει πρωθυπουργό. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι κύριε σκηνοθέτα, που η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν οι γενικές συνθήκες είναι ίδιες ή παρόμοιες.

Αφού λοιπόν με υπερηφάνεια αγωνιστήκαμε για το νέο “ΟΧΙ” στις απειλητικές φάλαγγες των νεοναζί του νεοφιλελευθερισμού, ο στρατηγός Τσολάκογλου ο Β' μας ενημέρωσε ότι είναι μάταιο να αγωνιζόμαστε πια, ότι η χώρα θα καταστραφεί εάν πολεμήσει, ότι ανήκομεν εις την Δύσιν (ακριβές το ρήμα: ανήκομεν) και ότι έξω από το ευρώ υπάρχει δυστυχία, φτώχεια και κίνδυνος. Καπεταναίοι και τσοπάνηδες, γκέυ  της πολιτικής, με τα προαιώνια επιχειρήματα του συμβιβασμού, της υποτέλειας και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πραγματικών αφεντικών τους: καραβοκυραίων, τσελιγκάδων και κοτζαμπάσηδων της Ελλάδας και της Ευρώπης, μας επανέλαβαν το αυτό τροπάριο της υποτέλειας και της κλεψιάς της χώρας και του λαού, που είναι πολύ πιο αρχαίο από τα τροπάρια της χριστιανικής λειτουργίας και πάντοτε έχει απήχηση στον λαό: αφού ζεις ακόμα μην μιλάς καθόλου ... .

Αυτό που σκέφτηκα κάποια στιγμή τον Γενάρη πριν τις εκλογές, κύριε σκηνοθέτα μου, ήταν ότι αυτά τα αστικά που-αστάκια της “αριστεράς” μπορεί να έγιναν πιο αποφασιστικά μέσα από τις διαδικασίες του μνημονίου και όσα έβλεπαν να ζει ο λαός (ο λαός, όχι αυτοί) που δεν ευημερούσε μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ.  Οπως καταλαβαίνεις η σκέψη μου, ακόμα και ως απλή υπόθεση, ήταν εσφαλμένη, διότι οι άνθρωποι αυτοί έκαναν καριέρα ως συμπαθείς εργολάβοι, εκφράζοντας και επενδύοντας στο αστικό προβληματισμό/κλισέ : που πάει τελικά αυτή η κοινωνία ... . Είναι ο ίδιος προβληματισμός που εκφράζουν οι Ανθιμοι και οι Αμβρόσιοι, που με άλλο σκεπτικό καταλήγει πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα.

Αγαπητέ κύριε σκηνοθέτα, έχω την εντύπωση ότι ο Σημίτης και ο Κωστάκης Καραμανλής ήταν περισσότερο αριστεροί από τον Τσίπρα. Ακόμα και αυτός ο Πάκης, που μας φόρτωσε η “αριστερά” για πέντε χρόνια ως αρχηγό του κράτους, πιο “αριστερός” είναι, από τον πρωθυπουργό του τίποτα. Κάτι ήξερε ο Καμμένος με τα τρενάκια του, ο έτερος “αντιμνημονιάκιας”. Αυτοί οι δύο τύποι προτάθηκαν φέτος για το νόμπελ ιατρικήςμ αφού εφηύραν την αυτοεξέταση για τον προστάτη, ξέρεις αυτή με το δάχτυλο ... .

Εγιναν όμως εκλογές τον Σεπτέμβρη και τις έκρινε η ψήφος των δημοσίων υπαλλήλων κάθε απόχρωσης, που ήταν αυτοί που πήγαν και ψήφισαν τον αριστερό Τσίπρα και δεξιό Καμμένο, για να υπάρξει συνέχεια του κράτους, δηλ. της ίδιας σιχαμένης εξουσιαστικής γραφειοκρατίας και της δικής τους καλοπέρασης. Οι υπόλοιποι απλώς δεν πήγαν ...

Να μου πεις, ποιον να ψήφιζαν οι υπόλοιποι, όταν σχεδόν σύσσωμη η Βουλή των Εθνοπατέρων της μαϊμούς δημοκρατίας των νεοπλατωνικών, ανακήρυττε την πολιτική ομοφυλοφιλία και την κυναιδημοσύνη ως εθνική και κοινωνική ανάγκη ? Εντάξει υπήρχαν λύσεις, που ως γνωστόν δεν έπειθαν και δεν πείθουν, καθώς όλα τεκταίνονται σε αυτή την χώρα μέσα σε μία μάντρα, σε ένα μαντρί, ίσως και σε τίποτα σκιερές στοές, όπου συνεδριάζουν και αποφασίζουν οι “σοφοί'.

Απέδειξε λοιπόν ο λαός αυτός, ότι είναι έτοιμος και την κατωτερότητά του να αναγνωρίσει και στα τέσσερα να πέσει και τις δαγκωματιές του να φάει αδιαμαρτύρητα και ότι, τέλος πάντων, αποδέχεται την κυναιδημοσύνη εις βάρος του και ας την φάει και ο ίδιος όταν έλθει η σειρά του, αφού την τρώνε όλοι οι άλλοι (γείτονες, συγγενείς, γνωστοί κλπ.). Είπαμε κύριε σκηνοθέτα, ήταν “η χρονιά του πούστη” ... .

Ολόθερμα και ολόψυχα εύχομαι, κύριε σκηνοθέτα, στους Ελληνες: καλή χρονιά και να πάρουν με πλαστικό χρήμα ένα μαξιλαράκι για τα γόνατα και ένα τετράκιλο βαζελίνη, για να αντέχουν τις πολύωρες καθημερινές παθητικές ερωτικές συνερεύσεις, στις οποίες συναινούν να υποβληθούν ατομικώς, οικογενειακώς και ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.

Και εις άλλα με υγεία ... . 

                                                                                                      Βίτσα (με το συμπάθιο)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

"Η Τουρκία έχει από καιρό διαμελιστεί! Το γράφουν πλέον και οι Τούρκοι

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου 2016

Ο διαμελισμός της Τουρκίας είναι ο διαρκής εφιάλτης των ηγεσιών της πολλά χρόνια τώρα. Ερντογάν και Νταβούτογλου κάνουν ότι μπορούν για να ζήσουν τον εφιάλτη που απευχονται. “Η Τουρκία έχει από καιρό διαμελιστεί”. Όταν αυτό γράφεται σε τουρκική εφημερίδα είναι είδηση. Κι όμως έγινε...

Το κείμενο στην εφημερίδα SOZCU το υπογράφει ο Μπεκίρ Τζιοσκούν και το έχει μεταφράσει ο Χαράλαμπος Καραγκιοζούδης.

Έχετε διαμελιστεί προ πολλού… Πως γίνεται ο διαμελισμός μάστορα; Ανέβα στο αυτοκίνητο και αν δεν υπάρχουν από τον αέρα ελικόπτερα, από το έδαφος χιλιάδες αστυνομικοί και...

δεινοί σκοπευτές στις καμινάδες, πήγαινε σε μια πόλη της Νότιας Ανατολίας… Μπορείς να πας; Τη στιγμή που έφυγε και ο κοινοτάρχης σου… Τότε που είναι αυτό το μέρος;

Άραγε είναι ένα μέρος όπου δεν συλλέγονται φόροι, δεν παρέχεται εκπαίδευση, τον έπαρχο τον απήγαγαν και υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας στους δρόμους;

Ακόμα και στη Μυτιλήνη αν πας, κανείς δεν σε ενοχλεί…

Πήγαινε φάε ψάρια, αριάνι, κάνε βόλτα και έλα…

Όμως στο χώρο που εσύ διαχειρίζεσαι, αν δεν υπάρχουν 5000 φρουροί ώστε να υπάρχει αποκλεισμός της περιοχής, δεν μπορείς να κάνεις βήμα..

Εάν δεν έχετε διαμελιστεί, τότε τι έχει μείνει…

Λένε ότι δεν υπάρχει δάκτυλος του Αλλάχ, αλλά υπάρχει…

Θα βγει από κάποιο μέρος..

Με το μυστηριώδη θάνατο δυο αστυνομικών στην Ούρφα και τις επιχειρήσεις που ξεκίνησαν σε μια στιγμή, έχει χαθεί η ευκαιρία για να αναιρέσετε την επιλογή (κατά τις εκλογές).

Ξαφνικά η Τουρκία μετατράπηκε σε λίμνη αίματος και ξεκάθαρα έγινε αντιληπτό πως αυτό που λέγονταν «αν δεν δίνατε την ψήφο σας στο ΑΚΡ, θα χάνονταν η σταθερότητα», ιδού… Στο τέλος η εκλογή πάρθηκε πίσω αλλά η Τουρκία έφυγε…

Η τελευταία κατάσταση έχει ως εξής:

➢ Αυτοί που νόμιζαν ότι κέρδισαν, έχασαν…

➢ Αυτοί που ήρθαν ως επιτυχημένοι, νικήθηκαν..

➢ Αυτοί που νόμισαν ότι έρχονται, έφυγαν…

➢ Λες «μένω» αλλά τελείωσες…

Στα άνανδρα και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ όσο και αν θέλουν να το αποκρύψουν, τα Γερμανικά ΜΜΕ το πέταξαν (η εφημερίδα Suddeutsche Zeitung): «Η Τουρκία έχει διαμελιστεί προ πολλού..»

Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα του 2016

Ή αυτό το έθνος πλέον θα ξυπνήσει, θα έρθει μέχρι την πόρτα και θα ζητήσει πίσω την πατρίδα, τη γη, την ηρεμία και την ειρήνη, ή όλοι μαζί θα περάσετε στην ιστορία…

Ένας ψεύτικος δικτάτορας θα πέσει και πίσω απ’ αυτόν θα πέσει ένα έθνος…

on alert

ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΗ ΠΑΣΑΡΕΛΑ ΑΡΧΗΓΩΝ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ “ΔΗΜΙΟ” ΤΟΥ ΚΟΥΑΡΤΕΤΟΥ

ΤΡΙΤΗ 5/1/2016    

ΘΛΙΒΕΡΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ “ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟ” ΤΩΝ "ΘΕΣΜΩΝ" Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟ.

ΝΤΕΚΟΡ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΦΑΓΙΑΣΜΟ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ

Ο Γ. Κατρούγκαλος δίνει σήμερα μια απεχθή καιαπωθητική παράσταση συναντήσεων με τουςπολιτικούς αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου, τάχα, να τους “ενημερώσει” για τη λαιμητόμο που στήνει προκειμένου να κατακρεουργήσει το Ασφαλιστικό και τις συντάξεις.  

Δεν θα έχει υπάρξει πιο θλιβερό θέαμα από εκείνο της πασαρέλας των αρχηγών κομμάτων που θα διαδέχονται ο ένας τον άλλον σε ένα σκηνικό σκιών μπροστά από την τελευταία και πιο “υπαλληλική” τρύπα της φλογέρας, που αντιπροσωπεύει ο Γ. Κατρούγκαλος. Πολύ περισσότερο που ο τελευταίος θα κρατάει χαμογελαστός το “τσεκούρι” της εξόντωσης των συντάξεων.  

Βεβαίως η κυβέρνηση, με αυτού του είδους τα εμετικά επικοινωνιακά τεχνάσματα, τη δουλειά της κάνει. Αναζητάει εικόνες διαλόγου, συναίνεσης και ανοχής, αλλά και “συνομιλητές” και “συνυπεύθυνους”, προκειμένου να εξωραΐσει την καρμανιόλα που έχει στήσει.  

Η κυβέρνηση δια του “υπαλληλίσκου” των "θεσμών" Γ. Κατρούγκαλου θέλει να δείξει μια επίπλαστη εικόνα στο λαό ότι “συζητάει”, “διαλέγεται”, “ακούει”, “προτείνει” και “ενημερώνει” τους πάντες σε μια διαδικασία δήθεν, δημοκρατική, η οποία θέλει να αποκρύψει την σκληρή χούντα του κουαρτέτου, το οποίο άτεγκτα επιβάλλει το ασφαλιστικό σφαγείο με βιτρίνα και ντεκόρ τον αποκαλούμενο πολιτικό κόσμο.  

Τοε ερώτημα είνα: “καλά” η κυβέρνηση, τη δουλειά της κάνει. “Καλά” και τα μνημονιακά κόμματα, τη μνημονιακή χούντα υπηρετούν. Το ΚΚΕ, όμως, γιατί σπεύδει στο μακάβριο θέατρο των δήθεν συναντήσεων για, δήθεν, ενημέρωση; Σε τι να ενημερωθεί;

Οι όποιες διαφωνίες που μπορεί να εκφρασθούν μετά τις συναντήσεις των αρχηγών με τον κυβερνητικό “υπαλληλίσκο” των "θεσμών", ανεξαρτήτως έκτασης, έντασης και βάθους, ολίγη σημασία θα έχουν.  

Είναι και αυτές μέρος του σκηνικού και της επικοινωνιακής εικόνας που η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει στην κοινή γνώμη.  

Ο “δήμιος” δεν θα είναι μόνος του, στιγματισμένος και απομονωμένος. Θα έχουν σπεύσει γύρω του, δυστροπούντες και παραπονούμενοι και ίσως αγανακτισμένοι οι εκπροσωπούντες, δήθεν, τα θύματά του, ενώ στην πραγματικότητα δεν εκπροσωπούν τίποτα. Τον “δήμιο” διευκολύνουν!

http://www.iskra.gr/index.php    ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΛΥΜΠΟΥ

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΝ…Το ψέμα που ζούμε! ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ…

Όπως είπαμε είναι ένα από τα καλύτερα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Σκοπός του «παιχνιδιού» είναι να αφυπνιστεί αυτός που ΔΕΝ είναι αφυπνισμένος, γι’αυτό ζητάμε να προωθήσετε το βίντεο με όποιον τρόπο μπορείτε ώστε να βάλετε τον συνάνθρωπό σας, είτε αυτός είναι φίλος, είτε γνωστός, να σκεφτεί και να αναρωτηθεί σε τι κόσμο ζει και ποιος είναι ο ρόλος του.

Το ταγκό των γελοίων και η αξεπέραστη βλακεία των Ελλήνων

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου 2016

Το 2015 άνοιξε με το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης και κλείνει με το δίδυμο Τσίπρας-Λεβέντης! Όπως τότε καθημερινά βλέπαμε τον Βαρουφάκη στα «κανάλια», σήμερα βλέπουμε τον Λεβέντη. Και ο βαθμός έκπτωσης αυτής της χώρας προσμετράται ακριβώς από το δίλημμα που θέτουν οι «αναλυτές», αλλά δυστυχώς και η πραγματικότητα:... 

Άραγε, το πρώτο δίδυμο, το «ηρωικό» ή το δεύτερο, το «κωμικό», είναι  χειρότερο! Και η απάντηση είναι προφανής: το πρώτο! Το δίδυμο Τσίπρας-Βαρουφάκης κατέστρεψε τη χώρα, έκλεισε τις τράπεζες, μας φόρτωσε ένα...

ανυπολόγιστε κόστος, 80 ή 90 δισεκατομμύρια ευρώ, άνοιξε διάπλατα την μεγάλη πληγή του προσφυγικού-μεταναστευτικού, μας έφερε μια παρέα Φλαμπουράρηδων που στρογγυλοκάθισαν στο σβέρκο του ελληνικού λαού. Το δεύτερο, το κωμικό είναι μάλλον θεραπευτικό για τη βλακεία των Ελλήνων. Διότι αποκαλύπτει την πραγματική φύση του πρώτου συνθετικού του διδύμου: «΄Ομοιος-ομοίω, αεί πελάζει». Και επί τέλους μπορεί να προκαλέσει και ολίγο γέλιο στο πικρό χειλάκι των Ελλήνων.

Μέσα στα τόσα και τα τόσα που είδαν τα μάτια μας σε αυτό το αξέχαστο 2015, δίπλα στη Ζωή ως πρόεδρο του Κοινοβουλίου, τον Καμμένο στα τέσσερα, την Τασία Χριστοδουλοπούλου να ηλιάζεται στην πλατεία Βικτωρίας, την Σία Αναγνωστοπούλου να χειρουργεί την ελληνική ιστορία, τον Κατρούγκαλο, τον Αλέξη Μητρόπουλο και τόσα άλλα αξιοθέατα, προφανώς πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο Γιάνης· ήταν πράγματι ο δεύτερος πρωταγωνιστής του θιάσου, με διεθνή αναγνώριση, και τα κορίτσια να σφάζονται στο πέρασμά του, τόσο που κάποτε να επισκιάζει και τον πρωταγωνιστή. Ανήκω σε κείνους που τον θεωρούσαν πάντοτε γελοίο, εδώ και μερικά χρόνια, από τότε που εμφανιζόταν σε κανάλια και εκδηλώσεις. Κρατούσα όμως και μία επιφύλαξη, ίσως από μειωμένη αυτοπεποίθηση, ίσως από υπερβολική μετριοπάθεια (sic!) και κυρίως γιατί πολλοί, κατά τεκμήριο σοβαροί άνθρωποι, με διαβεβαίωναν για τη «σοβαρότητα» του ανδρός. Όμως το 2013, σε μία εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ξενοφώντος 4, στην Αθήνα, στον χώρο του Άρδην, ήταν ομιλητής και ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος μας αποκάλυψε ότι εάν διαχειριζόταν τα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μία εβδομάδα θα έλυνε το οικονομικό πρόβλημα της… Ευρώπης. Έτσι ο Γιάνης με ένα «ουάου» θα τρόμαζε τους… Κινέζους και θα ανέστρεφε τη ρότα της παγκόσμιας οικονομίας που οδηγεί στη μεταφορά του κέντρου βάρους της στην Ανατολή και στην αποβιομηχάνιση και την κρίση στην Ευρώπη. Ανώτερος από όλους τους υποψήφιους πρωθυπουργούς των ελληνικών καφενείων, μάγος της παγκόσμιας οικονομίας.

Και όμως εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έπιναν νερό στ’ όνομά του και ο Τσίπρας «γοητεύτηκε» από τις απόψεις του. Τη συνέχεια τη ζήσαμε, και εκείνοι που τον έφεραν και τον ψήφισαν και δυστυχώς και εγώ που τον θεωρούσα απλώς έναν άθλιο καμποτίνο – όμως σύμφωνα με μια πασίγνωστη Ελληνική παροιμία «ο τρελός με την τρελάρα του γεμίζει την κοιλάρα του».

Μετά από τόσες περιπέτειες και καταστροφές του annus mirabilis 2015, οι Έλληνες ανέδειξαν από τις κάλπες έναν νέο ρυθμιστή του πολιτικού βίου της χώρας, που ήρθε να προστεθεί και να υπερακοντίσει τους Θεοδωράκη Καμμένο, κ.ά.  Το όνομα αυτού Βασίλης Λεβέντης! Και παρά την γελοιοποίηση του στο παρελθόν, ως ενός επίμονου περιθωριακού «προέδρου» της πολιτικής ζωής, που πολλοί τον παρουσίαζαν ως σύγχρονο Δελαπατρίδη– κατόρθωσε εν τέλει να αναδειχτεί σε υπαρκτή πολιτική δύναμη. Επιπλέον δε κατόρθωσε να φαντάζει «σοφός» σε σύγκριση με τον προκάτοχο του, δηλαδή τον «Γιάνη». Βαρουφάκης-Λεβέντης, 0-1, κατά τον ίδιο τρόπο που πριν 22  χρόνια είχε γελοιοποιηθεί ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, όταν προσπάθησε να κάνει «πλάκα» με τον «πρόεδρο» στην περιβόητη εκπομπή με τις πίτσες. Και εδώ όντως ισχύει και μια άλλη παροιμία του «κάποτε» ελληνικού λαού: «από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια». Με τη διαφορά ότι απλώς «μαθαίνεις την αλήθεια», δεν μπορείς όμως και να τους αναθέτεις τη διακυβέρνηση της χώρας.

Πάντως πάλι καλά να λέμε. Η χρονιά τελειώνει με Λεβέντη και όχι με Βαρουφάκη! Είναι προφανές λοιπόν πως το μεγάλο πρόβλημα πρέπει να αναζητηθεί στο πρώτο συνθετικό και των δύο διδύμων. Εκείνου που πέρυσι επέλεξε τον Βαρουφάκη, για να καταστρέψει τη χώρα και φέτος κατέληξε στον Λεβέντη για να σώσει το τομάρι του.

Ένας απαίδευτος αμοραλιστής νεο-γιάπης μπορεί να είναι εκλεκτός των ξένων καγκελαριών, γιατί κάποιος πρέπει να περάσει τα μνημόνια στη χώρα, να επιβάλει ένα νέο σχέδιο Ανάν και να παραχωρήσει στην τόσο αναγκαία για τη «συμμαχία» Τουρκία την Κύπρο, να υπογράψει με τα Σκόπια και να κάνει την Ελλάδα αποθήκη προσφύγων και μεταναστών. Είναι κατανοητό, όσο χαμηλότερο και ευκαιριακότερο είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, τόσο πιο εύκολα θα περάσουν τα σχέδια τους. Το πρόβλημα «θέτεται» (sic!) για τους άλλους, για εμάς τους Έλληνες· που τον θεωρήσαμε «χαρισματικό», «ηγέτη», «νέο Ανδρέα» και ανάμεσά τους  τόσοι  πολλοί  διακεκριμένοι Έλληνες που τον επέλεξαν. Αυτόν που ασύγγνωστα μας έφερε ο Αλέκος Αλαβάνος –και τώρα βαράει το κεφάλι του–, προώθησε ο Μανόλης Γλέζος, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, και ο Φώτης Κουβέλης· έσπρωξε υποδορίως, ως μη όφειλε, ο Κώστας Καραμανλής· εκθειάζει επί έναν ολόκληρο χρόνο, –προσωπικό ρεκόρ– ο Χρήστος Γιανναράς· αυτόν που ψήφισαν επανειλημμένα οι Έλληνες, με το γελοίο επιχείρημα πως δεν έχουν άλλη επιλογή, λες και ήταν δυνατό να υπάρξει καταστροφικότερη  επιλογή από τον Τσίπρα.

Το πρόβλημα δηλαδή είμαστε εμείς αδελφέ μου. Το ότι επιλέξαμε έναν τέτοιο θίασο και έναν τέτοιο θιασάρχη αποκαλύπτει το μέγεθός της δικής μας παρακμής. Και ακόμα χειρότερα όταν ακόμα χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες παριστάνουν ακόμα τον έκπληκτο, ακριβώς γιατί δεν θέλουν να αναγνωρίσουν αυτά που οι ίδιοι παρήγαγαν. Ποιος άραγε εξέλεξε πρώτο βουλευτή τον Γιάνη στην Αθήνα; Ποιοι ακολούθησαν σαν πρόβατα τον Γιάνη τη Ζωή και τον Αλέξη στο αισχρότερο, παραπλανητικότερο και καταστροφικότερο εγχείρημα που έγινε ποτέ, με το δημοψήφισμα του Ιουλίου, ποιος άραγε επέλεξε ως μοναδική ανανέωση της πολιτικής σκηνής τον Βασίλη Λεβέντη και επανεξέλεξε  τον θιασάρχη;

Τις τελευταίες ημέρες προσπαθώ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου και να αρθρώσω μερικά λόγια για τον χρόνο που έρχεται. Που όντως πιστεύω πως ίσως ανοίξει το δρόμο για κάτι αυθεντικά νέο. Για να γίνει όμως αυτό προηγείται η κάθαρση και ίσως είναι προτιμότερο, τελευταία ημέρα μιας απίστευτης χρονιάς, να γελάσουμε λίγο. Να γελάσουμε λίγο με τον εαυτό μας. Μήπως και απαλλαγούμε, με μια σαρκαστική και αυτοκριτική γελωτοθεραπεία, από κάποιες, πολύ βαριές, αυταπάτες, μήπως αποφασίσουμε πως όντως αξίζει να σκύψουμε σοβαρά και αυτοκριτικά πάνω στην παρακμή μας. –Μήπως όπως οι προγονοί μας «Αλεξανδρινοί» του Καβάφη σοβαρέψουμε και πάρουμε επί τέλους στο ψιλό τους γελοίους που μας κυβερνούν.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ

Τελειώνουν με "αριστερό" πρόσημο όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων

Δευτέρα, 4 Ιανουαρίου 2016

2016 θα είναι...οι ώρες μας - Ετοιμάζουν τη νέα κοινωνική τάξη των φτωχών πριν το Μνημόνιο 4...

Κατερίνα Γκαράνη-Μαρία Τσολακίδη

Το 2016 θα είναι η αρχή του τέλους της εποχής της ελπίδας. Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να είναι έτοιμοι για την πραγματοποίηση όλων των μνημονιακών υποχρεώσεων των τριών μνημονιακών συμβάσεων το πρώτο εξάμηνο του 2016 και να ετοιμάζονται για... ένα νέο μνημόνιο που θα έρθει ως "σωτηρία" αφού για πολλοστή φορά ο λογαριασμός δεν θα βγαίνει.

Ο κ. Τσίπρας θυμήθηκε την παλιά τακτική της Άνοιξης του 2015 και στην πρώτη συνέντευξή του για το 2016 δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα τηρήσει το πρόγραμμα αλλά δεν θα δεχθεί αδικίες από τους δανειστές. Οι λεονταρισμοί είναι ένα παιχνίδι του νηπίου της πολιτικής αλλά στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή απλά προετοιμάζει τους Έλληνες ότι οι αδικίες είναι το μόνο σίγουρο που θα δουν στην από εδώ και πέρα ζωή τους. Οι αδικίες για τις οποίες μιλά ο κ. Τσίπρας δεν είναι τίποτε άλλο από την υλοποίηση όλων των μνημονιακών νόμων που έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα από το 2010 και οι πολίτες έχουν πάρει μέχρι στιγμής μόνο μία γεύση και όχι το κυρίως πιάτο του τεράστιου πάρτι δις ευρώ στο οποίο συμμετέχουν αποκλειστικά δανειστές και κυβερνώντες.

Αποχαιρέτα την σύνταξη που ήξερες

Το συνταξιοδοτικό που λύνεται άμεσα απλά θα είναι η αρχή του τέλους των συντάξεων εφόσον θα στηρίζεται αποκλειστικά στην εθνική σύνταξη (πρόκειται για ένα επίδομα) το οποίο θα αναπροσαρμόζεται βάση της ρήτρας ανάπτυξης της χώρας. Οι κυβερνητικοί το παρουσιάζουν ως την τέλεια λύση προβάλλοντας το επιχείρημα ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας από το 2016 θα ανεβαίνουν με αποτέλεσμα να ανεβαίνει και το ποσό των 384 ευρώ (ποσό που υπόσχεται η κυβέρνηση ως "εθνική σύνταξη"). Δηλαδή, η κυβέρνηση δηλώνει ότι έχει ως σίγουρο ποσό το περίπου 1 δις για την σύνταξη των 2,656,007 (αριθμός συνταξιούχων τον Ιούνιο του 2015) το μήνα. Θέλει να πείσει πως το πτωχευμένο και χρεοκοπημένο κράτος θα καταφέρει να εισπράττει από φόρους πάνω από 12 δις ευρώ το χρόνο για να καλύπτει το κατώτατο ποσό συντάξεων διαχωρίζοντας τα δανεικά των μνημονίων για την πληρωμή τους.

Οι δανειστές θέλουν να τελειώνουν το θέμα των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων τάχιστα και να μπει η χώρα σε μια νέα πραγματικότητα, αυτή της ιδιωτικής ασφάλισης για τις επόμενες γενιές και όχι όπως λέει ο κ. Τσίπρας ότι φτιάχνει ένα ασφαλιστικό που να καλύψει τους συνταξιούχους του αύριο. Από την ρήση του "αν δεν αλλάξουμε το ασφαλιστικό σε 5 χρόνια δεν θα υπάρχουν συντάξεις" και από την τελευταία δήλωση του Γ.Γ του υπουργείου Εργασίας, Α. Νεφελούδη ότι "αν δεν αλλάξει το ασφαλιστικό του χρόνου δεν θα υπάρχουν συντάξεις", ας κρατήσουμε ότι τελικά δεν θα υπάρχουν συντάξεις από του χρόνου μέσω ασφαλιστικών φορέων όπως μέχρι σήμερα γνωρίζουμε.

Το τέλος του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού έρχεται από την στιγμή που όλοι οι πολίτες θα πληρώνουμε φόρο σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής κάλυψης μέσω των τραπεζικών συναλλαγών. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα κόλπα που έχει σκεφτεί τεχνοκρατικός νους. Η ασφάλεια και η σύνταξη των πολιτών θα είναι αλληλένδετα με την τραπεζική συναλλαγή και οι Τράπεζες θα είναι ένας νέος φορέας μεταφοράς του ασφαλιστικού φόρου προς το κράτος. Αν μιλούσαμε για εθνικές τράπεζες ή για τράπεζες που ελέγχονταν από το κράτος ίσως αυτό να ήταν μια λύση. Όμως από την στιγμή που όλες πλέον οι Τράπεζες είναι κράτος εν κράτη στην χώρα και έχουν ως μητρικές εταιρείες ασφαλιστικές τότε το πράγμα αρχίζει να βρωμάει πολύ άσχημα.

Η κυβέρνηση σπρώχνει το θέμα του ασφαλιστικού σε ιδιωτικούς φορείς με την ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι βάση του εισοδήματός σου, που πλέον μέσω αποκλειστικά της χρήσης τραπεζικής κάρτας για τους κάτω των 75 χρόνων ελέγχεται και χρησιμοποιείται, θα έχεις και την ανάλογη ασφαλιστική κάλυψη. Αυτή είναι η "δίκαιη" λύση που θέλει η σημερινή κυβέρνηση. Έχεις εισόδημα μεγάλο θα έχεις μεγάλη ασφαλιστική κάλυψη, έχεις εισόδημα φτωχού θα έχεις φτωχή κάλυψη η οποία θα σού παρέχεται μέσω των ασφαλιστικών εταιρειών που στηρίζονται αποκλειστικά από τράπεζες. Η εθνική σύνταξη δεν θα είναι τίποτε παραπάνω από το επίδομα φτωχού ή με μνημονιακή ορολογία "επίδομα ελάχιστου εισοδήματος" που αυτή την στιγμή φτάνει έως τα 370 ευρώ. Πρόκειται για μια λύση για τα εκατομμύρια ανέργων και αναξιοπαθούντων. Ένας μισθός για να μην κοιμάσαι κάτω από τα αστέρια και να μην εξαθλιώνεσαι από την πείνα.  Αν "κάτσει η μπίλια" της εθνικής σύνταξης στα 370 ευρώ τότε τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από ποτέ και η αρχή του τέλους θα έχει ξεκινήσει.

Το εργασιακό είναι ο πραγματικός εφιάλτης

Όμως το 2016 δεν θα είναι η λύση του ασφαλιστικού αλλά του σημαντικότερου τομέα ενός κράτους που δεν είναι άλλο από το εργασιακό. Καθόλου τυχαία οι κυβερνήσεις δεν έβαλαν αντίστροφα τις λύσεις των προβλημάτων της χώρας. Πρώτα έκαναν  ισχυρές και ανεξάρτητες τις τράπεζες, επέβαλλαν την χρήση πλαστικού χρήματος, λύνουν το συνταξιοδοτικό το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις τράπεζες και τελευταίο έβαλαν το εργασιακό.

Η κυβέρνηση στηρίζει όλο το μέλλον της εργασίας στην χώρα μόνο σε ξένες επενδύσεις και μόνο σε επιδοτήσεις μέσω ΕΣΠΑ, δηλαδή μέσω τραπεζών και πάλι.  Με την ανεργία να κινείται από το 26% με 28% στα επίσημα στοιχεία, η Ελλάδα έχει γίνει μια χώρα των μεγάλων ευκαιριών για φθηνά εργατικά χέρια με την προϋπόθεση οι επενδυτές να έχουν τα κεφάλι τους ήσυχο από όλους τους εργασιακούς νόμους που κατοχύρωναν τα δικαιώματα των εργαζομένων.  Ο μνημονιακός νόμος που ο Λοβέρδος ξεκίνησε με την ευθυγράμμιση της νομοθεσίας για ομαδικές απολύσεις και για τον κατώτατο μισθό μέσα στο 2016 πρέπει να γίνουν καθεστώς. Οι δανειστές έχουν στρώσει όλο το έδαφος για την μεγαλύτερη αλλαγή που θα έρθει στην ζωή των Ελλήνων πολιτών. Ξεκαθαρίζουν ότι ανάπτυξη, επενδύσεις και μικρό ποσοστό ανεργίας σημαίνει ότι το δικαίωμα για εργασία θα στερήσει πολλά από τα εργασιακά δικαιώματα που είναι συμβεβλημένα με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν συμφέρουν ούτε τα ταμεία ανεργίας, ούτε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα όταν μπορούν να έχουν δούλους που θα παίρνουν λίγο παραπάνω από τα 370 ευρώ (ως κατώτατο μισθό) και θα παράγουν χωρίς το δικαίωμα απεργιών και όλων των ασφαλιστικών δικλείδων που μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος. Το απίστευτο στα χρονικά για μια λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση είναι ότι βάζει ως δίκαιο αίτημα της στις διαπραγματεύσεις ότι οι συντάξεις των μελλοντικών συνταξιούχων θα είναι είναι αλληλένδετες με τις εισφορές τους για την ασφάλεια και την σύνταξή τους. Από την στιγμή που ο εργοδότης-επενδυτής θα έχει την εξουσία του μισθού τότε ο εργαζόμενος θα δουλεύει μόνο και μόνο για να μπορεί στα 70 του να μην ζει στον δρόμο ενώ για την ιατροφαρμακευτική του κάλυψη τον πρώτο λόγο θα έχει το ποσό που δίνει στην ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία και όχι η αξία της ζωής του. Πάμε ολοταχώς για εργαζόμενους δύο ταχυτήτων και για Υγεία δύο ταχυτήτων.

Το Μνημόνιο 4 θα αφορά την Πολιτεία της Ελλάδας

Παρόλα αυτά τα μέτρα οι στόχοι δεν βγαίνουν. Μπορεί η κυβέρνηση με το αριστερό πρόσημο (όπως λέει και η κυβερνητική εκπρόσωπος) να δίνει μάχες για τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα αλλά η αλήθεια είναι ότι η νυν κυβέρνηση συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων θέλει το 80% του ελληνικού λαού να καταστεί το χαμηλότερο κοινωνικό στρώμα. Αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία του λαού να μην μπορεί να εκπληρώσει τις υποσχέσεις που δίνει η κυβέρνηση για στόχους και για για αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεών της. Οι συντάξεις και οι μισθοί θα πέφτουν και οι υποχρεώσεις θα ανεβαίνουν. Αυτή την στιγμή δημιουργείται  η νέα μεγάλη κοινωνική τάξη της χώρας αλλά παράλληλα φορτώνει με χρέος την χώρα απαιτώντας από την νέα χαμηλή τάξη να πληρώσει από το  2022 μέχρι το 2024 μαζεμένους λογαριασμούς που φτάνουν τα 86,33 δις μόνο σε τοκοχρεολύσια. Στα έξι αυτά χρόνια ακόμα και επενδύσεις να γίνουν, ακόμα κι αν ξεκινήσει η οικονομία να παίρνει μπροστά δεν θα προλάβει την αλήθεια των αριθμών. Η κυβέρνηση στηρίζει την ανάπτυξή της σε ξένους επενδύτες που τους ζητά εμμέσως ότι θα πρέπει να πληρώσουν τα δάνεια των δικών της πολιτικών λαθών. Οι επενδυτές θα έρθουν αλλά έχοντας την διασφάλιση των Ευρωπαϊκών Θεσμών ότι θα αρμέγουν την Ελλάδα αλλά το χρέος θα πρέπει να το φορτώνονται οι Έλληνες και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι η χώρα να μπει, αφού ολοκληρωθεί το ασφαλιστικό και εργασιακό, σε ένα άλλο μνημόνιο το οποίο δεν θα είναι απλά δανειοδότηση της χώρας αλλά αποκλειστική διαχείριση της χώρας από τους ίδιους τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς.

Ο διοικητής της ΤτΕ έκανε την προαναγγελία σε αυτό που έρχεται και το Μνημόνιο 3 που "αναγκάστηκε"  να υπογράψει ο κ. Τσίπρας με την στήριξη όλων των φιλοευρωπαϊκών ελληνικών κομμάτων θα μοιάζει μια πολύ όμορφη ανάμνηση σε αυτό θα υπογραφεί όταν ο λογαριασμός για πολλοστή φορά δεν θα βγαίνει:

«Μια ενδεχόμενη αποτυχία στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά, επαναφέροντας στη μνήμη την αρνητική εμπειρία του πρώτου εξαμήνου του 2015. Επανάληψη αυτής της εμπειρίας εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους που δύσκολα θα τους αντέξει αυτή τη φορά η ελληνική οικονομία. Τα προβλήματα θα εμφανιστούν στο τραπεζικό σύστημα, οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων θα πρέπει να ενταθούν αντί να χαλαρώσουν, η μείωση της εμπιστοσύνης θα οδηγήσει σε νέο κύμα μη εξυπηρετούμενων δανείων, η δημοσιονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί και οι χρηματοδοτικές ανάγκες του Δημοσίου θα οδηγήσουν εκ νέου σε πρακτικές συσσώρευσης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας και, τελικά, σε όξυνση των συνθηκών ύφεσης". 

Η φιλοσοφία του κ. Στουρνάρα δεν απέχει καθόλου από την γραμμή του κ. Σόιμπλε ο οποίος αναμένει την στιγμή στην οποία η Ελλάδα δεν θα μπορεί να βγει από το αδιέξοδο με καμία κυβέρνηση και οικονομικό πρόγραμμα βάζοντας την χώρα σε κατάσταση πλήρους εποπτείας με μία χρεοκοπία εντός του ευρώ δίνοντας λύση στις απαιτήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων για μείωση του χρέους προσφέροντας όμως ως εγγύηση όχι μόνο την χώρα αλλά και τις ζωές των ίδιων των Ελλήνων εις το διηνεκές.

ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ