Αυτοί θα διαλέξουν μόνο το πώς θα

     Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2011

 Αυτοί θα διαλέξουν μόνο το πώς θα 

 

 φύγουν...

 

Την ίδια ώρα που εκατομμύρια Ινδοί πανηγυρίζουν στον Γάγγη για το γεγονός ότι η Ινδία δεν θα γίνει Ελλάδα, καθώς ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει Ινδία, ο κ. Παπανδρέου αναζητά σε σενάρια εκλογών διέξοδο στα αδιέξοδα της κυβέρνησής του. Θα είναι η τελευταία κακή υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει η οικογένεια Παπανδρέου στην χώρα. Οι εκλογές δεν είναι λύση, είναι αυτοκτονία...

Η κυβέρνηση αυτή απέτυχε οικτρά. Πιστέψαμε ότι δεν μπορούσε να υπάρξει χειρότερη κυβέρνηση από εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεώτερου. Σφάλαμε! Εχθρός του κακού είναι το χειρότερο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδείχτηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει και τα πιο απλά προβλήματα της χώρας, πόσο μάλλον να πείσει ότι μπορεί να μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.

Το χειρότερο, όμως, που μπορεί να συμβεί είναι να εγκαταλείψουν άτακτα την εξουσία και να οδηγήσουν την χώρα σε αναρχία. Οι καταλήψεις δημοσίων υπηρεσιών είναι ένας κακός προάγγελος...

αυτών που μπορούν να συμβούν.

Την κρισιμότητα αυτή των στιγμών δεν μπορεί καν να την αντιληφθεί ο κυβερνητικός θίασος που υποδύεται τον ρόλο μιας δήθεν υπεύθυνης κυβέρνησης. Οι άνθρωποι έχουν παρασυρθεί από τον ρόλο τους, έχουν πιστέψει ότι ο πλανήτης γη εξαρτάται από τις δικές τους επιλογές. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος δεν τους χρειάζεται και τους έχει ήδη ξεγράψει. Το πώς θα φύγουν, όμως, έχει σχέση με το πώς θα επιλέξουν οι ίδιοι να φύγουν. Σαν πατριώτες, παραδίδοντας την εξουσία σε όσους τίμιους Έλληνες έχουν ακόμη την διάθεση να κρατήσουν το πλοίο στην καταιγίδα ή σαν κυνηγημένοι κλέφτες, αναζητώντας καταφύγιο στην κολυμπήθρα των εκλογών;

Θανάσης Μαυρίδης από capital μοντάζ  Γρέκι

Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2011

Τσίπρας: «Δώστε στη δημοσιότητα τις 

 

επιστολές Παπανδρέου και Βενιζέλου προς τη 

 

τρόικα»

 

Να κατατεθούν οι επιστολές του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου και του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου προς ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Οι βουλευτές, με πρώτο τον κ. Αλέξη Τσίπρα, κατέθεσαν την αίτηση στη Βουλή υποστηρίζοντας ότι «για πρώτη φορά ζητείται από πρωθυπουργό επιστολή υποταγής και εγείρεται τεράστιο θέμα δημοκρατίας».

Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «κανείς δε δικαιούται να αναλαμβάνει δεσμεύσεις με όρους...

πλήρους αδιαφάνειας και εν κρυπτώ από την Ελληνική βουλή και τον ελληνικό λαό».

Πηγή: in.gr

Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2011

 

Ακόμη πιο φθηνά...ΦΤΟΥ ΣΑΣ!! 

 

ΑΧΡΗΣΤΕΙ!

Γράφει ο Δευκαλίωνας
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/

Συνεχίζοντας το επετειακό αφιέρωμα για την νίκη του ΠΑΣΟΚ και την ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην Πρωθυπουργία, δεν είναι δυνατόν να μην αναφερθώ σε μερικούς αριθμητικούς δείκτες και τιμές που αποδεικνύουν περίτρανα την καταστροφή που έφερε στην οικονομία ή έλευση αυτών των απίθανων τύπων στην εξουσία.

Στις 2 Οκτωβρίου 2009, ημέρα Παρασκευή, το spread των 10-ετων Ελληνικών κρατικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων Γερμανικών ήταν 129 μβ.

Στις 3 Οκτωβρίου 2011 το spread των 10-ετών Ελληνικών κρατικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων Γερμανικών ήταν 2.081 μβ.

Στις 2 Οκτωβρίου 2009, ημέρα Παρασκευή, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έκλεισε στις 2.593,43 μονάδες.

Στις 3 Οκτωβρίου 2011, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών έκλεισε στις 779,29 μονάδες.

Στις 2 Οκτωβρίου 2009, ημέρα Παρασκευή, η τιμή της μετοχής της Εθνικής Τράπεζας στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ήταν 20,01 ευρώ και η τιμή του ADS της Εθνικής Τράπεζας στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ήταν 6,88 δολάρια.

Στις 3 Οκτωβρίου 2011, η τιμή της Εθνικής Τράπεζας στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ήταν 2,55 ευρώ και η τιμή του ADS της Εθνικής Τράπεζας στο...
Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ήταν 0,60 δολάρια.

Η σύγκριση δεικτών και τιμών μεταξύ του 2009 και του 2011 δείχνουν την απόλυτη αλήθεια. Διέσυραν την αξιοπιστία των Ελληνικών Ομολόγων, βύθισαν στα τάρταρα το Ελληνικό Χρηματιστήριο και απαξίωσαν την μετοχή της μεγαλύτερης και καλύτερης τράπεζας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Λεκάνης της Μεσογείου, στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών και στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, το μεγαλύτερο του πλανήτη. Ουσιαστικά κατάφεραν με την πολιτική τους να κλείσουν την στρόφιγγα του δανεισμού για την Ελληνική Οικονομία, δημόσια και ιδιωτική, και να απαξιώσουν την αξία όλων των εισηγμένων εταιρειών δημόσιων και ιδιωτικών.

Με δύο κουβέντες. Σήμερα η τιμή της οποιαδήποτε Ελληνικής Αξίας (άϋλης ή υλικής) έχει υποστεί μία πρωτοφανή μείωση που κυμαίνεται περίπου από 3 έως 10 φορές. Δηλαδή ότι Ελληνικό (πχ ADS Εθνικής) αγόραζες τον Οκτώβριο του 2009 με 6,88δολάρια, σήμερα μπορείς να το αγοράσεις με 0,60 δολάρια.

Άρα από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Mister George Soros μπορεί σήμερα να αγοράσει Ελλάδα πάρα πολύ φθηνά και να κερδίσει σε βάθος χρόνου πάρα πολύ μεγάλα ποσά. Φυσικά αν περιμένει λίγο ακόμα και εφ’ όσον στην εξουσία συνεχίσει να παραμένει ο Γιώργος Παπανδρέου, υπάρχει η βάσιμη πιθανότητα να βρει τα ίδια πράγματα ακόμη ποιο φθηνά.

Ο Θεός να βάλει το χέρι του γιατί αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι κρυπτό-βασιλόφρονες είναι ικανοί να βγάλουν στο σφυρί έναντι πινακίου φακής ακόμα και την Ακρόπολη!

Τετάρτη, 5 Οκτωβρίου 2011

Γιατί δεν υπάρχει συντονισμός και αποτέλεσμα στην αντίδραση μας!

 

Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός


Πολλοί διερωτώνται γιατί ενώ ο Ελληνικός λαός υποφέρει από τις επιλογές και τις αποφάσεις των κυβερνόντων εν τούτοις συνεχίζει να παραμένει επί της ουσίας αδρανής.

Κάνοντας μια προσεχτική ανάλυση των δεδομένων μπορούμε να ανιχνεύσουμε τα στοιχεία που ... 
μας δίνουν την ερμηνεία στο παραπάνω ερώτημα.

Πιστεύω ότι η στρατηγική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια ήταν βασισμένη στην γνωστή φράση “Διαίρει και βασίλευε”.

Αυτή την στιγμή η Ελληνική κοινωνία αποτελείτε από “αλληλοσπαρασσόμενες” ομάδες τις οποίες εντέχνως δημιούργησαν οι κυβερνόντες διαχρονικά βασισμένοι και στο έμφυτο κουσούρι που κουβαλάμε στο DNA μας δηλ. αυτό της διχόνοιας μεταξύ μας. Ένα κουσούρι που είναι καταγεγραμμένο πάμπολλες φορές μέσα στο ρου της πολύχρονης ιστορίας μας.

Έτσι λοιπόν στην σημερινή πραγματικότητα εκτός από τους κλασικούς διαχωρισμούς μας κοινωνίας δηλ. μεταξύ της.....αστικής, της μεσαίας και της κατωτέρας τάξης έχουμε τους κομματικούς διαχωρισμούς που ο δικομματισμός τους μετέτρεψε και σε κομματικούς στρατούς μέσω των διορισμών όπου και εκεί τους διέσπασε σε υποκατηγορίες δηλ. αυτές των υψηλόμισθων π.χ των ΔΕΚΟ των επιλεγμένων υπουργείων και των υπολοίπων που πήραν μια θέση και ένα αξιοπρεπή μισθό.

Παρένθεση ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε σκοπίμως για να καλύψει την ανεργία που δημιουργήθηκε λόγω του ότι δεν υπήρχε αναπτυξιακή πολιτική που θα έφερνε παραγωγή και θέσεις εργασίας.

Αυτή η κατάσταση οδήγησε σε δύο ακόμα μεγαλύτερες αντίπαλες ομάδες δηλ. αυτές των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων οι οποίοι δικαίως αγανακτούσαν για τα προνόμια των πρώτων οι οποίοι όντας πολλοί και για να δικαιολογήσουν την παρουσία τους δημιούργησαν ένα αντιπαραγωγικό, δαιδαλώδες και γραφειοκρατικό κράτος.

Θυμηθείτε τις πολλές υπογραφές που χρειάζονταν να μαζέψουμε από όροφο σε όροφο και από γραφείο σε γραφείο στις διάφορες υποθέσεις μας με το δημόσιο.

Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για άλλους διαχωρισμούς όπως αυτός των κλειστών επαγγελμάτων ακόμα και για τον “οπαδικό” φανατισμό στα αθλητικά μας πιστεύω.

Εν κατακλείδι λοιπόν τώρα που η  υπάρχουσα εξουσία υλοποιεί το τελικό σχέδιο του ξεπουλήματος της χώρας μας αλλά και όλων μας εμείς μαζευόμαστε στις πλατείες σε πηγαδάκια χωρίς συνοχή, χωρίς σχέδιο και με μούντζες και κατάρες προσπαθούμε να ξορκίσουμε το κακό που μας βρήκε.

Σαν μουσικός θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα από το χώρο μου για να γίνω πιο κατανοητός.

Αυτή την στιγμή μοιάζουμε με μια ορχήστρα=κοινωνία η οποία αποτελείτε από πολλούς μουσικούς=λαός οι οποίοι ανήκουν σε διάφορες ομάδες οργάνων=εργασιακές και κοινωνικές ομάδες όπου κάποιοι παίζουν διάφορα μουσικά μέρη=διάφορες θέσεις και απόψεις και όλοι αυτοί προσπαθούν να συντονιστούν για να έχουν ένα θετικό ηχητικό αποτέλεσμα.

Τζίφος! Δεν θα το καταφέρουν ποτέ γιατί λείπει ο Μαέστρος=Ηγέτης του οποίου τις οδηγίες και τα νεύματα θα πρέπει να ακολουθήσουν για να μπορέσουν να συγχρονιστούν για να αποδώσουν το προσδκόμενο αποτέλεσμα.

Αυτό κατά την γνώμη μου είναι το πρόβλημα που έχουμε και δεν μπορούμε να αντιδράσουμε σαν κοινωνία και αυτό εκμεταλλεύονται τα πολιτικά ξόανα που μας τρομοκρατούν και μας δέρνουν.

Μας λείπει ένα Ηγέτης ο οποίος θα εμπνεύσει αλλά κυρίως θα συντονίσει την αντίσταση μας για την τελική νίκη.

Μακάρι να βρεθεί σύντομα και τότε να δείτε που θα τρέχουν να κρυφτούν όλα αυτά τα ξεπουλημένα “ανθρωπάρια” που μας κατέκλεψαν την ζωή και τα όνειρα μας!!!

e-mail: prevejohn@yahoo.gr 

Ανατροπή του πολιτικού συστήματος, πατριωτική κυβέρνηση, τιμωρία των ενόχων και επιστροφή στη δραχμή.

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Μελέτης Μελετόπουλος

  Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε προφανή και πρωτοφανή δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα. Η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τα κόμματα έχει καταρρεύσει. Το κοινωνικό συμβόλαιο διαρρηγνύεται βίαια.

   Η  κυβέρνηση, αφού κατέκτησε την εξουσία με ένα πελώριο ψεύδος («λεφτά υπάρχουν»), έχει στραφεί με μανία εναντίον της κοινωνίας, την οποία κατακρεουργεί  προκειμένου να περισώσει τα ολιγαρχικά της προνόμια. Η άγρια φορολογική επιδρομή, που αναιρεί την ίδια την έννοια της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας, είναι το υποκατάστατο της περικοπής δαπανών. Η τρόϊκα δεν ζήτησε φορολογική εξόντωση των μικρών και μεσαίων στρωμάτων, των επιχειρήσεων και των ιδιωτών, η κυβέρνηση την επέλεξε, αρνούμενη να προβεί σε οιαδήποτε σοβαρή περικοπή δαπανών. Αλλά περικοπή δαπανών σημαίνει κλείσιμο των κομματικών εκτροφείων των ΔΕΚΟ, μείωση των υπέρογκων απολαυών των χρυσοκάνθαρων δημοσίων υπαλλήλων, κλείσιμο κάποιων από τα 25(!) πανεπιστήμια όπου βολεύθηκαν οι οργανικοί ψευδοδιανοούμενοι φίλοι των κομμάτων εξουσίας (και της ψευδοανανεωτικής αριστεράς), σημαίνει περικοπή της κρατικής επιχορήγησης στα κόμματα, κατάργηση των προνομίων της ολιγαρχίας και φυσικά είσπραξη του φόρου από μεγαλοσχήμονες διαπλεκόμενους ολιγάρχες,  φίλους των πολιτικών της Μεταπολίτευσης.  Όχι μόνον αυτά δεν έγιναν, αλλά, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Τραπέζης Ελλάδος, το τελευταίο εξάμηνο η κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες και προσέλαβε 24.000 δημοσίους υπαλλήλους(!).

    Η αντιπολίτευση αδυνατεί να λειτουργήσει ως εναλλακτική λύση. Όχι μόνον σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είναι ανίκανη να απορροφήσει την δυσαρέσκεια (η οριακή άνοδός της οφείλεται στην κατάρρευση της κυβέρνησης, ενώ σε απόλυτους  αριθμούς η αντιπολίτευση παραμένει καθηλωμένη σε ποσοστά της τάξεως του 18-20 %). Αλλά και ουδείς εμπιστεύεται ως σοβαρό ενδεχόμενο διακυβέρνησης την «ηγετική ομάδα» που διαμόρφωσε ο Α. Σαμαράς  με δευτερεύοντα πρόσωπα της οικτρής διακυβέρνησης Καραμανλή.

     Οι επαναστατικές φαντασιώσεις της Αριστεράς, που μόλις αποκατέστησε τον άνθρωπο που προκάλεσε έναν εμφύλιο πόλεμο (και που στο τέλος διαγράφηκε από τις τάξεις του ΚΚΕ  ως πράκτορας)  Νίκο Ζαχαριάδη, αν δεν είναι γραφικές και εξωπραγματικές ,πάντως θεωρούνται απαράδεκτες και επικίνδυνες από την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Η μετατροπή της Ελλάδας σε σοβιετική δικτατορία, που απεφεύχθη με ποταμούς αίματος το 1944-9, ασφαλώς είναι γελοίο και να την φαντάζεται κανείς έστω και ως υποθετικό ενδεχόμενο είκοσι χρόνια μετά την παταγώδη αποτυχία και κατάρρευση του κομμουνισμού στην Σοβιετική Ένωση και την Ανατολική Ευρώπη και την μετατροπή της Κίνας σε καπιταλιστική υπερδύναμη.

    Συνολικά το πολιτικό σύστημα έχει αποκοπεί από την κοινωνία, όπως δείχνουν τα τεράστια ποσοστά απαξίωσης στις δημοσκοπήσεις και βεβαίως  οι συνεχείς και πρωτοφανείς διαδηλώσεις, οι προπηλακισμοί των πολιτικών προσώπων, τα μέτρα φρούρησης που ταιριάζουν σε τριτοκοσμικά δικτατορικά καθεστώτα. Η τυπική λειτουργία του κοινοβουλίου δεν συνεπάγεται ουσιαστική δημοκρατική ζωή και η διεξαγωγή εκλογών με συμμετοχή του ημίσεως του εκλογικού σώματος θέτουν σοβαρό ζήτημα όχι τυπικής νομιμότητας αλλά ουσιαστικής νομιμοποίησης του κοινοβουλευτικού καθεστώτος της Μεταπολίτευσης.

    Για πρώτη φορά μετά την εκτροπική περίοδο 1965-1974 υπάρχει τόσης μεγάλης έκτασης συζήτηση για την νομιμότητα της εξουσίας. Αμφισβητείται από έγκυρους συνταγματολόγους (τους πανεπιστημιακούς  δασκάλους μάλιστα των συνταγματολόγων υπουργών Βενιζέλου, Λοβέρδου κλπ.) η νομιμότητα των διαφόρων εξοντωτικών μέτρων ,εκτάκτων εισφορών, τελών μέσω ΔΕΗ, αναδρομικών πληρωμών, της παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και της φοροδοτικής ικανότητας στην φορολογία, της κατάργησης των κοινωνικών δικαιωμάτων, του ίδιου του μνημονίου. Η υπερψήφιση διαφόρων μέτρων από την Βουλή δεν σημαίνει αυτομάτως την συνταγματικότητά τους.

    Το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης οδηγεί τώρα την χώρα στην χρεωκοπία, στον εξευτελισμό και στον διεθνή διασυρμό, στην πλήρη αποικιοποίηση, εξωθεί την νεολαία στην μαζική φυγή στο εξωτερικό, την εθνική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια στο βάραθρο.

    Το δε καταπληκτικό είναι η παντελής απουσία παραιτήσεων. Μετά από δύο χρόνια τραγικής αποτυχίας, με βαρύτατες συνέπειες για το σύνολο του Ελληνικού λαού, δεν βρέθηκε ένας αξιωματούχος του κράτους, πρωθυπουργός, υπουργός, υφυπουργός κλπ., να αναλάβει την ατομική έστω ευθύνη του για τα οικτρά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής και να υποβάλει την παραίτησή του.

    Εξωθείται υπ’ αυτές τις συνθήκες η κοινωνία των πολιτών να απαιτήσει, μέσα σε συνθήκες χάους, την αυτοπροστασία της. Το 1843, το 1909, το 1922, το 1974 ο Ελληνικός λαός ανέλαβε τις ευθύνες του, ανέτρεψε με  συλλογικές, γνήσια λαϊκές και αυθόρμητες  διαδικασίες την φαυλοκρατία, ανέδειξε νέους, δημοκρατικούς θεσμούς και νέα, άξια ηγεσία, διέσωσε την αξιοπρέπειά του και εξασφάλισε την επιβίωσή του.

    Σήμερα, το περισσότερο που μπορεί να πράξει το πολιτικό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης είναι να εξασφαλίσει την ευθανασία του, παραδίδοντας με ψήφο εμπιστοσύνης την διακυβέρνηση της χώρας σε μία κυβέρνηση προσωπικοτήτων και αποχωρώντας οριστικά από το προσκήνιο. Σε μία κυβέρνηση προσώπων που δεν θα προκύπτουν από τα κομματικά φυτώρια της Μεταπολίτευσης, δεν θα έχουν πελατειακές δεσμεύσεις, σκοτεινό παρελθόν, μαύρο χρήμα και εγνωσμένη ανικανότητα. Σε μία κυβέρνηση έντιμων και ικανών πολιτών, ηθικά απρόσβλητων, που θα λάβει άμεσα τα απαιτούμενα μέτρα για την διάσωση της Πατρίδας, θα αποκαταστήσει τον νόμο και την δικαιοσύνη, θα τιμωρήσει τους υπεύθυνους της εθνικής συμφοράς και θα προκηρύξει δημοψήφισμα για την κατάργηση του ολιγαρχικού, διαπλεκόμενου κοινοβουλευτισμού ,την αλλαγή του Συντάγματος και την εγκαθίδρυση μίας υγιούς και αποτελεσματικής προεδρικής δημοκρατίας.

 .
 *ο Mελέτης Η. Μελετόπουλος είναι  Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών   Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης
Πηγή

 Μια πρόταση για το μεγάλο πλιάτσικο

Αναρτήθηκε από " Ο Τρίτος "δρόμος

 

Ένα ακόμη εναλλακτικό σχέδιο «διάσωσης» της Ελλάδας μέσω γενικής πώλησής της…

Κάθε εβδομάδα και μια καινούργια ιδέα. Η ιδέα αυτής της εβδομάδας συμπυκνώνεται σε μια αγγελία. «Ελλάδα: πωλείται όπως είναι… επιπλωμένη έναντι 125 δισ. ευρώ». Εμπνευστής της τελευταίας ιδέας «διάσωσης» της Ελλάδας μέσω της απογύμνωσής της είναι η εταιρία συμβούλων στρατηγικής (sic!) Roland Berger, με έδρα το Μόναχο, τακτικός συνεργάτης της γερμανικής κυβέρνησης που, κατά τις πληροφορίες, παρήγγειλε και την πρόταση αυτή.

Η πρόταση διέρρευσε μέσω Γα. λλίας, από την εφημερίδα La Tribune, αλλά προορισμός της ήταν μάλλον η ίδια η Γερμανία. Φαίνεται ότι η ιδέα μιας ολοκληρωτικής ιδιωτικοποίησης της κρατικής περιουσίας της Ελλάδας, που είναι και η ουσία του σχεδίου Eureca της Roland Berger, ενθουσίασε τους Γερμανούς βουλευτές που υπερψήφισαν με τεράστια πλειοψηφία τη διεύρυνση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, EFSF. Και η Ανγκέλα Μέρκελ άφησε να πλανάται πάνω από την ανήσυχη γερμανική κοινή γνώμη ότι τα λίγα λεφτά που βάζουν στο EFSF θα τα πάρουν πίσω και με το παραπάνω.  Το σχέδιο Eureca αποτελεί μια ακραία εφαρμογή νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Εν ολίγοις προτείνει τα εξής: 
Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους μέχρι την αξία των 125 δισ. ευρώ συγκεντρώνονται σε μια ή περισσότερες εταιρίες συμμετοχών. Τα περιουσιακά στοιχεία ομαδοποιούνται σε επί μέρους κατηγορίες. 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω του EFSF ή άλλου μηχανισμού, εξαγοράζει την εταιρία με τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας έναντι 125 δισ. ευρώ- η έδρα της εταιρείας ορίζεται, φυσικά, το Λουξεμβούργο, το «πλυντήριο» της διεθνούς τοκογλυφίας. Με τα χρήματα αυτά η Ελλάδα επαναγοράζει τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ κι επομένως μειώνει το ελληνικό χρέος κατά το αντίστοιχο ποσό των 125 δισ. Άρα, το χρέος μειώνεται περίπου στο 88% του ΑΕΠ. Έτσι, η ΕΚΤ απαλλάσσεται από την έκθεσή της στον «ελληνικό κίνδυνο». Η Ε.Ε., ιδιοκτήτης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων πλέον, αναλαμβάνει την ιδιωτικοποίησή τους. Την ενισχύει, όμως, με ένα πρόγραμμα επενδύσεων 20 δισ. ευρώ για να βελτιώσει την αξία των περιουσιακών στοιχείων κατά 40 – 60 δισ. Κατά τους εισηγητές της πρότασης αυτό θα επιφέρει ετήσια ανάπτυξη 5% του ΑΕΠ, αλλά και των φορολογικών εσόδων κατά 4%. Κατά τους εισηγητές της πρότασης, τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας θα μειωθούν στο μισό, η χώρα θα αναβαθμιστεί πιστοληπτικά κι οι ελληνικές τράπεζες θα κερδίσουν 30 δισ. από τα ανατιμημένα πια ομόλογα που θα έχουν. Ταυτόχρονα, η χώρα θα πρέπει να δεσμευτεί σε ένα πρόγραμμα επιπλέον ετήσιας μείωσης του χρέους κατά 1% του ΑΕΠ το χρόνο, με στόχο να έχει μειωθεί κάτω από το 60% μέχρι το 2025. Αν το πρόγραμμα πώλησης των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων αποφέρει κέρδη, αυτά θα δοθούν στην Ελλάδα για να μειώσει κι άλλο το χρέος της. Αν, όμως, το πρόγραμμα αποδειχθεί ζημιογόνο, δηλαδή δεν συγκεντρωθεί το ποσό 125 δισ. και μείνουν απούλητα περιουσιακά, τότε η Ελλάδα υποχρεούται να ξαναγοράσει τα απούλητα περιουσιακά στοιχεία και να επεκτείνει το πρόγραμμα μείωσης του χρέους της κάτω από το 60% μέχρι το 2025. 
Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν αυτό το εξωφρενικό σχέδιο απογύμνωσης του ελληνικού κράτους από κάθε περιουσιακό στοιχείο, δηλαδή, απόλυτης πτωχοποίησής του και μετατροπής της Ε.Ε. σε μεσίτη πωλήσεων, απηχεί και σε ποιο βαθμό απόψεις της ευρωπαϊκής ελίτ. Ξέρουμε, όμως, ότι η φιλοσοφία του υπάρχει ήδη σ’ ένα βαθμό στη εταιρία για την αποκρατικοποίηση περιουσίας ύψους 50 δισ. που έχει ήδη συγκροτηθεί. Ξέρουμε ακόμη ότι το μοντέλο αυτό, που ενδεχομένως συγκινεί για ιστορικούς λόγους τη Γερμανίδα καγκελάριο, πήρε την απόλυτη μορφή του κατά την ενοποίηση των δύο Γερμανιών. Η εταιρία Τρόιχαντανσάλτ που ιδρύθηκε για τον ίδιο σκοπό στην Ανατολική Γερμανία, μέσα σε 4 χρόνια ξεπούλησε αντί πινακίου φακής 8.500 επιχειρήσεις, άφησε χωρίς δουλειά σχεδόν 2,4 εκατομμύρια Ανατολικογερμανούς και μετέτρεψε την περιοχή σε παραγωγικό κρανίου τόπο. Ουσιαστικά αποτέλεσε ένα μεγάλο πλιάτσικο που δεν πρόσθεσε ούτε χιλιοστό ανάπτυξης. Αντίθετα, εκτός από εκκολαπτήριο σκανδάλων που περιείχαν δολοφονίες, διαπλοκή με το οργανωμένο έγκλημα και ατασθαλίες που παραλίγο να καταστρέψει πολιτικά τον τότε καγκελάριο Χέλμουτ Κολ, εξελίχθηκε σε μηχανισμό οικονομικής ερημοποίησης της ανατολικής Γερμανίας την οποία η δυτική αναγκάστηκε να αντισταθμίσει με ενισχύσεις 1,6 τρισ. ευρώ από το 1994 μέχρι σήμερα. 
Επί της ουσίας, η πρόταση είναι ένα σχέδιο με το οποίο οι πιστωτές της χώρας όχι μόνον δεν θα χάσουν ούτε ευρώ από τα χρήματά τους, αλλά θα βγάλουν και κέρδος από τον «αφρό» του κρατικού πλούτου που θα αποκτήσουν κοψοχρονιά, εν μέσω ύφεσης, καταβαράθρωσης του χρηματιστηρίου και γενικής υποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων. 
Άλλωστε, κι επειδή ο κόσμος είναι μικρός, υπάρχει μια όχι και τόσο μακρινή σχέση των εμπνευστών του σχεδίου «πωλείται χώρα» με τον σκοτεινό χρηματοπιστωτικό υπέρκοσμο. Ο Roland Berger, ιδρυτής της ομώνυμης εταιρίας που εισηγείται το «Eureca», είναι και πρόεδρος του ομίλου Blackstone, άλλοτε μητρικής εταιρίας της Blackrock, της εταιρίας που σήμερα «ξεψαχνίζει» τις ελληνικές τράπεζες με επιλογή κυβέρνησης και τρόικας, αποκτώντας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε πολύτιμα στοιχεία για τις κρατικές συμμετοχές στις τράπεζες και όχι μόνο. Σ’ αυτές τις διαχρονικές σχέσεις λένε πως το αίμα νερό δεν γίνεται. Ιδιαίτερα σε οντότητες που στις φλέβες τους δεν ρέει αίμα, αλλά χρήμα…

Από το “Δρόμο” 1/10/2011

 

 

Mε απατη επεσε και η Τροια

 

Αν υπαρχει κανενας στην χωρα να υποστηριξει οτι η διαχειριστες μας δεν εχουν κανει καλη δουλεια θα ειναι αδικος,εχουν πετυχει οσα ακριβως ηθελαν,και με το παραπανω.

Δεν κανει σε κανεναν εντυπωση,ουτε το συζηταει κανεις το οτι απο τον Οκτωβρη του 2009 εχει συμβει κατι περιεργο.....
Συγκεκριμενες καθυστερησεις μεχρι να αναγκαστουμε να παρουμε χειροτερα μερα κατω απο απειλες και εκβιασμους,προγραμματισμενες καθυστερησεις.
Ο Παπανδρεου  ξεκινησε την θητεια του και ενω γνωριζε την οικονομικη κατασταση την χειροτερεψε με δηλωσεις και κινησεις εντυπωσιασμου,με διαφορα επιδοματα που τα εκοψε στην μεση και νομοσχεδια για να υπαρχει αντιπαραθεση οσο αυτος συκοφαντουσε την χωρα στο εξωτερικο...περασαν 6 μηνες απραξιας στον οικονομικο τομεα,και οταν τα σπρεντς ειχαν εκτιναχτει στα υψη,και η ελστατ ειχε φτιαξει το ελλειμα κατα την προτιμηση του....μας εχωσε με δικη του αποφαση στο ΔΝΤ.......το οποιο ηταν η μονη επιλογη του απο οτι λεει και υπουργος του.
Απο την αρχη...ηταν η πρωτη επιλογη του.
Απο τοτε ζουμε ενα θεατρο σκιων,καθυστερησεις,βεβαιωσεις οτι δεν θα ξεπουληθει η δημοσια περιουσια ενω τελικα γινεται το αντιθετο,βεβαιωσεις οτι δεν θα απολυθει κανενας ενω τελικα γινεται και εδω το αντιθετο.
Και φτανουμε απο συμβουλιο σε συμβουλιο..στην μεγαλη νικη της 21ης Απριλ...Ιουλιου συγνωμη,και αρχιζει παλι το θεατρο..ολοι το θυμομαστε,θα παραιτηθω και θα πεσω στον γκρεμο,με εκβιασμους διοτι αν δεν το ψηφισουν χρεοκοπουμε.... πειθει τους βουλευτες του και τελειωνει και αυτο το δραμα.
Και οι απολυσεις ειναι μερος του μακροπροθεσμου,και ολοι περιμενουμε τοτε να κανει κατι,να εκτελεσει....οχι τον λαο αλλα αυτα που ο ιδιος εχει εκβιασει τους υπολοιπους να ψηφισουν.
Αντι αυτου εκεινος παιρνει το κανό και το ποδηλατο του και αρχιζει τουρνε στα νησια επι ενα μηνα και κατι,ενω ο ιδιος ελεγε τον Ιουλιο οτι δεν θα ξεκουραστει καθολου.
Και με την επιστροφη του αρχιζει η επαναληψη της τραγωδιας με αυτον σε υπερατλαντικο ταξιδι και τον αλλον να τον καλει πισω λογω κρισιμων θεματων...και να τον χανουμε τον Παναγη.
Για να καταληξουμε να ακουσουμε απο το στομα των Τροικανων οτι επι 6 μηνες η εξαιρετη κυβερνηση δεν εχει κανει απολυτως τιποτα,ειναι ανικανοτητα η σχεδιο αυτο?
Με μονο σκοπο να φερνει τα πραγματα εκτος ελεγχου και μετα με την απειλη και τον εκβιασμο να απαιτει απο τους υπολοιπους να ψηφιζουν χειροτερα μετρα απο εκεινα που θα εφαρμοζε αν ειχε κανει λιγη δουλεια?
Μιλαμε για ανικανους η για εγκληματιες απο προθεση?
Αυτο θελω να καταλαβω...απλα.
Και επειδη αυτο δεν θα τελειωσει εδω,και θελω να μπειτε και εσεις σε αυτη την παρακολουθηση της τακτικης αυτου του ασυδοτου ανθρωπου.....περιμενετε μεχρι τον Δεκεμβριο.
Εκει θα εχουμε αλλο επεισοδειο,με νεες απειλες,με νεους εκβιασμους,νεες υστεριες.
Προσωπικα πιστευω οτι ζουμε την παρανοικη επιθυμια ενας απολυτα ανικανου ανθρωπου ο οποιος εχει σχεδιασει και εκτελει τις εντολες αυτων που μοναδικο σκοπο εχουν την καταστροφη της Ελλαδας.
Και αν θυμομαστε λιγο πως επεσε η Τροια,με το να θεωρησει οτι το δωρο που της εκανε ο Οδυσσεας ηταν ειλικρινες και οχι απατη και να το φερει μεσα απο τα τειχη στην πολη.
Ετσι κι εμεις...θεωρησαμε την απατη δωρο,και δεν καταλαβαμε οτι το χαμογελο και η υποσχεση μπορει να κρυβουν απο πισω μια τεραστια παρανοια και ενα σχεδιο καταστροφης της χωρας.

ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ

Του Πέτρου Αργυρίου 

Στην Αίγυπτο φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.

Στην Συρία φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω

Στην Αθήνα φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.

Στο Λονδίνο φωνάξαν: Θέλουμε τη ζωή μας πίσω.

Στη Νέα Υόρκη, έξω  από το δρόμο των τοίχων, των τοίχων της ντροπής, τη Wall Street, φωνάξαν: τα λεφτά σας ή τη ζωή μας

Στην Αργεντίνα  πήραν τη ζωή τους πίσω

Στην Ισλανδία, χώρα των πάγων, σπάσαν τους πάγους και  τα τείχη: Πήραν τη ζωή τους πίσω

Στον Ισημερινό, το Equador, η ισότητα επανήλθε...

Τη ζωή μας πίσω

Από ένα μικρό  αεράκι φουντώνει η θάλασσα.

Το κύμα σπάει  τον κυματοθραύστη

Θέλει τη ζωή του  πίσω 

Από ένα μικρό  ποίημα, θεριεύει η έρμη η ψυχή: Θέλει  τη ζωή της πίσω

Μας δώσατε αυτοκίνητα για να ατροφήσει το σώμα.

Κινητά για να είμαστε για πρώτη φορά τόσο κοντά και ακόμη πιο μακριά.

Αχρείαστο φαί για  να πεθαίνουμε χορτάτοι από παχύσαρκη  ασιτία.

Μας φιλοδωρήσατε για  να κλέψατε τα πάντα

Η βουή. Ο κρότος. Το σούρσιμο. Το βήμα προς την ελευθερία:

Θέλουμε τη ζωή μας  πίσω

Οι ψιλοκουβέντες, ο ψίθυρος, η σύσσωμη και ολόψυχη κραυγή:

Θέλουμε τη ζωή μας  πίσω

Τι καμώνεστε πως  δεν ακούτε τη βροντή;

Σάμπως αυτοί που  ζούνε στα ψηλά, άλλα ουράνια έχουν  για σκέπη;  

Τι αλληθωράτε με το βλέμμα καρφωμένο στους έρημους τόπους της πλεκτάνης σας;

Κούφια η ψυχή σας, κούφια και η σπορά σας. Ανεμογκάστρια τα μεγαλόπνοα σας.

Αλλά τ’ αγέρι  θα φυσήξει. Πρώτα απαλά. Σαν χάδι έτοιμο να αποσυρθεί όταν αγγίζει  αυτό που υβρίζει τη στοργή. Σαν  φύσημα που θέλει να μάθει στο χνούδι που πρωτοανατριχιάζει πως είναι να πετάς στους καθάριους ανέμους.

Ε, σιδηρά, για ποιον  σφυρηλατείς τα όπλα τα λολά;

Ε, αλογά, σε ποιανού  τα άρμα έζεψες τα ζα;

Γεια σου βρε  ψαρά, μα σε ποιανού τραπέζι θα αφήσεις  τη δική σου τη ψαριά;

Ε, αλευρά, για ποιον  νοθεύεις τα ψωμιά;

Ε αγροτιά, γέμισε ο  τόπος με πικρή σοδειά.

Ε εργατιά, τι χτυπάς την κάρτα σε αυτούς που σου  κλέψαν τη δουλειά;

Τώρα, με τα βλέμματα αδειανά, θωρούμε αυτό που μας κρύβαν από παλιά.

Στην έλλειψη φωτός  που παραδόξως γιγαντώνει τη σκιά. Με βήματα έντρομα μικρά, μες στην ασήκωτη σκλαβιά, θα τη ρημάξουμε τη δόλια την προβιά.

Ε αφεντικά, σκατά  τα κάνατε ξανά.

Και τα μελλούμενα και  τα σκοπούμενα, τα πάντα τα κακώς  νοούμενα τα βάλατε σε αεριωθούμενα, τις αρετές μας κάνατε πρόστυχα υπονοούμενα.

Ψιτ, γραβατωμένα  ανδρείκελα. Εσείς που γκρεμίζετε βωμούς για να μοιάζετε με θεούς. 

Εσείς που γελάσατε την κάθε αντιξοότητα. Ρίξτε μια  ματιά ξανά.

Γιατί όσα και  αν κλέψατε με αμείλικτη μικρότητα.

Όσο και αν εξυμνήσατε την κάθε ποταπότητα

Ρίξτε μια ματιά  ξανά…

Δεν είσασταν, δεν  είστε και δεν θα γίνετε ποτέ:

«Εμείς»

Η ανθρωπότητα.

Αν είμαι γάιδαρος λοιπόν, με καμτσικιές που πρέπει τους τόνος σου σκατά να καβαλήσω.

Τιμώ σου κάνω που ξανά και πάλι θα γκαρίσω.

Να τρέμουν τα αυτάκια σου όταν θα ακούσεις φωναχτά:

Θέλω τη ζωή μου  πίσω

Μεταφέρουν την χρεοκοπία του καθεστώτος στο λαό

 

 Περί αυτού ακριβώς πρόκειται και αν δεν ξεσηκωθούμε να τους πετάξουμε από την εξουσία, θα μας χρεοκοπήσουν όλους ανεξαιρέτως. Κανείς να μην πιστέψει ότι θα την γλιτώσει. Κανένα καθεστώς δεν λυπήθηκε το λαό που εξουσίαζε. Είναι γνωστό πλέον σε όλη την υφήλιο, το δείχνουν τα spreads, το δείχνουν οι παράλογες απαιτήσεις των κερδοσκόπων εταίρων μας στην ΕΕ, το λένε όλοι οι διεθνείς οικονομολόγοι, ότι το ελληνικό κράτος χρεοκόπησε. Τελεία και παύλα. Θέλετε κι άλλη απόδειξη; Ας μην δοθεί λοιπόν η επόμενη δόση μέσα στον Οκτώβριο (η οποία δυστυχώς θα δοθεί) και θα δείτε τι έχει να γίνει. Απομένει μόνο η επίσημη πιστοποίηση που θα ενεργοποιήσει τα CDS. Μετά πάπαλα… Από αυτό το κράτος, που όχι μόνο δεν προσφέρει τίποτα στην ιδιωτική οικονομία, αλλά τουναντίον της βάζει συνεχώς εμπόδια, ζει, διατρέφεται και πλουτίζει ένα ολόκληρο κρατικοδίαιτο πελατειακό και σάπιο καθεστώς, που έχει κάτσει στο σβέρκο μας, με χρήματα που αρπάζει μέσω φόρων από τον ιδιωτικό τομέα ή με δάνεια από τοκογλύφους. Τα τελευταία, κατάφερε και τα αναπλήρωσε προσωρινά με τις δόσεις της τρόικας. Μπορεί λοιπόν το κράτος να χρεοκόπησε, αλλά οι πολίτες και οι περιουσίες τους δεν είχαν πάθει τίποτε μέχρι τώρα. Τώρα όμως, έρχεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και διατηρώντας με πολιτικό θράσος, αλώβητο το κρατικοδίαιτο καθεστώς, μεταφέρει μέσω του κρατικού καταναγκασμού, την χρεοκοπία του καθεστώτος στους πολίτες, αρπάζοντας με τη βία τις περιουσίες τους και τις καταθέσεις τους για να συντηρήσει το χρεοκοπημένο αυτό καθεστώς. Πρέπει να καταλάβουμε, όσοι τέλος πάντων δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα, ότι τα χρήματα που μας αρπάζουν, δεν βοηθάνε την πατρίδα, αλλά ταΐζουν μόνο το καθεστώς και πρέπει να αντισταθούμε. Εξάλλου αυτό το καθεστώς που εμείς με το αίμα μας ταΐζουμε, συζητά ξεδιάντροπα να χαρίσει την ελληνική δημόσια περιουσία, δηλαδή την ίδια την πατρίδα, μέσω του «Εύρηκα» στους τοκογλύφους, αρκεί να πάρει κι άλλα χρήματα για να φάει….

Σκεφτείτε και πάρτε τις αποφάσεις σας…
Το άρθρο 120 του Συντάγματος, δεν αποκλείεται πολύ σύντομα να φιλοξενήσει τους Έλληνες…

από το προεδρική δημοκρατία

Καταραμένε Παπαδόπουλε…

     Καταραμένε Παπαδόπουλε…

 

Καταραμένε Παπαδόπουλε, 40 χρόνια μετά, και ακόμα 

τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε; Νομίζεις πώς δεν

θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα πετρελαίου και τον 

χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και 

τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω 

σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα! Και ειλικρινά τσατίζομαι 

γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, 

χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα;

Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας 

οι άνθρωποι και κοντά σ’ αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι.

Ποιός σου είπε ρε παλιάνθρωπε ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και 

ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας

από τα Οινόφυτα;

Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες… Γιά να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, 

τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε

να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο; Ποιός σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε 

προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε!

Δεν φτάνει αυτό παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα 

μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους

και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε 

συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε 

εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.

Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία!

Κάθε μέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους 

και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα όποτε πηγαίναμε σινεμά!

Τι κατάφερες ρε; Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης 

το 73 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη;

Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις το δολάριο επί τόσα χρόνια;Ακούς εκεί! 

Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!

Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δισεκατομμύρια 

ευρώ χρέη;

Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες

τίποτα να αφήσεις. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου!

Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν 

με αυτήν!

Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις 

τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους

καλούς μας γείτονες τους Τούρκους;

Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου

σαν τους αραπάδες;

Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Μεγαλόπολη την Πτολεμαΐδα ή στους

Φιλίππους που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές για ποιόν λόγο 

τα έκανες;

Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες 

στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο! Βρε μανία.

Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει «κάθε πόλη και στάδιο 

κάθε χωριό και γυμναστήριο»! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες

στις καφετέριες;

Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ 

να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το 

βράδυ για πλιάτσικο;

Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι…

Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα;

Γιατί βρε,

πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες.

Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους 

για χάρη των Αράβων που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα 

τους σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα 

τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά;

Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το –

ΠΑΣΟΚ πρώτα τα… κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα – και τώρα

επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!

Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;

Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε

14 τραγούδια του Θεοδωράκη; Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε 

εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!

Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον

έξαλλο τον γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα 

ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!

Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια «Πού είσαι Παπαδόπουλε…» όταν πέφτω στα μπλόκα 

της Εθνικής οδού όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών – ποδοσφαιρόφιλων

και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα –

πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας – να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς

και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών όπου φιλήσυχοι πολίτες 

εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος 

τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, 

τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που 

σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.

Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της ασφάλειας. 

Ούστ Φασισταριά!

Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η 

Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας 

ταλαιπωρούμαι

όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το

βράδυ 

μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός μετανάστης… αφού βέβαια ενημερωθώ 

πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και 

τόσων

πρώην υπουργών – πράσινων και γαλάζιων – που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά;

Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας

μετά την μεταπολίτευση!

Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης ρέ! Τ’ ακούς;

Κείμενο αγνώστου Έλληνος “Δημοκράτη” από το Διαδίκτυο

Από : Γένος Ελλήνων

Ο εκφυλισμός της ελληνικής “μεγαλοαστικής τάξης”

Η ιστορία με τους «στημένους» αγώνες, γνωστή εδώ και χρόνια στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, δεν είναι ξεκομμένη από το γενικότερο ημεδαπό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο. 

Ο -σε μεγάλο βαθμό- παρασιτικός χαρακτήρας της ελληνικής μεγαλοαστικής τάξης, είχε κάποτε την έννοια της αποβιομηχάνισης Η μεταπρατική φύση του τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες εξελίχθηκε σε χρηματιστηριακή-τραπεζική, γενικότερα υπηρεσιών, εξυπηρετήσεων

 και διευκολύνσεων (Το εφοπλιστικό κεφάλαιο εξαιρείται καθώς οι δραστηριότητες του σε μεγάλο βαθμό ήταν και είναι έξω από τα στενά όρια της ελληνικής οικονομίας). Η πρόσδεση της λεγόμενης ελληνικής «αστικής τάξης» στο άρμα της εκάστοτε εξουσίας, εξασφάλιζε την αναπαραγωγή της. Παράλληλα δημιουργούσε νέους αντιπαραγωγικούς πόλους. Η ποιότητα των μελών της έφθινε, καθώς το δαιμόνιο της επιχειρηματικότητας, αντικαταστάθηκε από τον δαίμονα της πρόσβασης στα πολιτικά κλιμάκια. Η στενή αυτή σχέση που έμεινε στην καθημερινή ορολογία ως «διαπλοκή» ήταν στην πραγματικότητα ο εκφυλισμός της μεγαλοαστικής τάξης, σε μια εκδοχή «λούμπεν αστική».Οι«φωτογραφικοί» διαγωνισμοί ,τα «φιλέτα» του Δημοσίου ,η «επιστήμη των μεσαζόντων» γαλούχησαν Γενιές επί γενεών «αστών» κρατικοδίαιτους ,εξαρτώμενους, αντιπαραγωγικούς Δεν ήταν λίγες οι φορές που για να πετύχουν τους στόχους τους, «τάιζαν» ολόκληρα συστήματα. Στην πραγματικότητα  υπερτιμολογούσαν έργα και υπηρεσίες προκειμένου να πάρουν όλοι το «μερτικό» τους, να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι και να μην «κελαηδήσει» κανείς στα ΜΜΕ. Στην πράξη επιβάρυναν τον φορολογούμενο και το χρέος με δυσθεώρητα και αναίτια ποσά. Με λίγα λόγια η δομή των κρατικών προμηθειών κάθε είδους, έκρυβε από πίσω της μια θλιβερή παθογένεια. Οι αρχές της ελεύθερης οικονομίας αλλά και της λογικής αντικαταστάθηκαν από τις απαιτήσεις των συμμετεχόντων στο πάρτι.Ο εύκολος και γρήγορος πλουτισμός, οι «παράγοντες» του οικονομικού βίου που φύτρωναν σαν τα μανιτάρια και πόζαραν φιλάρεσκα για τις κυριακάτικες εκδόσεις, ήταν στην πραγματικότητα η ελληνική εκδοχή μιας  λατινοαμερικανικού  τύπου αστικής τάξης: Διαβρωμένη, εκφυλισμένη, αποϊδεολογικοποιημένη, η τάξη αυτή όχι μόνο δεν μπόρεσε να παίξει το ρόλο της ως εγχώριο «κεφάλαιο» αλλά ταυτίστηκε και με ξένα συμφέροντα και εταιρείες, απεμπολώντας την όποια εθνική της ταυτότητα. Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι κονδυλοφόροι – προπαγανδιστές των «ιδανικών» της Νέας Τάξης, της Παγκοσμιότητας και της πολιτισμικής άλωσης δεν είναι παρά μίσθαρνα όργανα αυτής της χωρίς ιδανικά, αρχές και πατρίδα «αστικής τάξης». Το γεγονός ότι χάρις στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα αυτή η τάξη κατάφερε να αποκτήσει και τον έλεγχο του ΜΜΕ είχε ως αποτέλεσμα και τον εκμαυλισμό της κοινωνίας. Η οποία καθισμένη στον καναπέ της έπαιρνε μάτι στα απόκρυφα της «καλής κοινωνίας»και ονειρευόταν να γίνει σαν κι αυτήν. Επίορκοι δικαστές και αστυνομικοί, επαγγελματίες δολοφόνοι και κουστουμαρισμένοι εκτελεστές κρατικών συμβολαίων, λαθρέμποροι ναρκωτικών και ιδεών, ντοπαρισμένοι αθλητές και πουλημένοι διαιτητές, κράτος και παρακράτος, παιδεραστές και αργυρώνητοι προστάτες των ηθών, παρήλαυναν καθημερινά στα τηλεοπτικά «παράθυρα» και την ζωή μας, διαπλεκόμενοι με «ροζ ιστορίες» και σκοτεινές διαμεσολαβήσεις, υπό την αιγίδα σκανδαλοθήρων δημοσιογράφων που λάτρευαν μόνο το λογαριασμό τους στην τράπεζα. Αυτή ήταν η ζωή που πλάσαραν στον λαό. Καθ εικόνα και ομοίωση τους. Φτάσαμε όμως στο τέλος. Και στην αποκάλυψη της πραγματικής φύσης τους. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε σε ονόματα. Τους βλέπουμε όλοι στην τηλεόραση και τους διαβάζουμε στις δικογραφίες των κοριών. Ποια είναι η ουσία; Η καθημερινή συναναστροφή και η επιχειρηματική διαπλοκή σε  στοιχηματικές και άλλες μπίζνες των σπουδαίων και τρανών που αγόραζαν πολιτικούς και ΜΜΕ με άτομα του κοινού ποινικού δικαίου. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται πλέον μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από την γκλαμουριά και το «δήθεν» που αποπνέουν συνήθως τα ρεπορτάζ για τους γάμους, τα βαφτίσια και τις ευεργεσίες τους. Αλλά όπως έλεγε και ο Μαρξ «ο καπιταλισμός φτιάχνει το σκοινί που θα τον κρεμάσει». Θα “σφαχτούν” μεταξύ τους όσο η κρίση θα βαθαίνει.