Ρημάζουν την Ελλάδα Βενιζέλος και 

Παπανδρέου


  • Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ*
Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων και των εμπόρων να κατηγορούν δημοσίως τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπαν δρέου –είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τρομάρα του!– και την κυβέρνησή του ως... αντεργατικούς απατεώνες και δωσίλογους! Δυστυχώς, όχι μόνο έγινε κι αυτό, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έχουν και καθόλου άδικο στις κατηγορίες τους!

«Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια χούφτα τεχνοκρατών “μερικής απασχόλησης” (Σ.Σ.: εννοεί την τρόικα) σε συνεργασία με κάποιους λίγους “πρόθυμους γενίτσαρους” θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Β. Κορκίδης.
Καταπέλτης ήταν και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος: «Ο ΣΕΒ έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό», τόνισε.
«Κακοστημένο θέατρο»
Ο πρόεδρος των βιομηχάνων να υπερασπίζεται τους μισθούς των εργαζομένων εναντίον μιας κυβέρνησης «πρόθυμων γενίτσαρων» που θέλει να τους λεηλατήσει! Κυβέρνησης, μάλιστα, του... προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!
Ούτε το πιο διεστραμμένο μυαλό συγγραφέα θεατρικών έργων του παραλόγου δεν θα μπορούσε να γεννήσει πιο ψυχεδελική σκηνή, την οποία, όμως, βιώνουν δέκα εκατομμύρια Ελλήνων όχι ως αποκύημα παραισθησιογόνων φαρμάκων, αλλά ως οικτρή πραγματικότητα.
«Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν για άλλη μια φορά το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζομένους του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στο βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.
Ο δεξιός βιομήχανος κατηγορεί το «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό για πολιτική «εξόντωσης» των εργαζομένων – κι έχει και δίκιο από πάνω! Τα ύστερα του κόσμου!
Μισθός Δημοσίου... 660 ευρώ!
Η ανατριχιαστική απόδειξη του απύθμενου μίσους της κυβέρνησης Παπανδρέου εναντίον των εργαζομένων είναι, μεταξύ πολλών άλλων, και το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.
Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, το μισθολόγιο αυτό ορίζει για τους πρωτοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς καθαρό μισθό... 660 ευρώ!
Γνωρίζουμε ότι όλοι οι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές και δά σκαλοι, πλην ειδικών περιπτώσεων, τοποθετούνται στην επαρχία, άρα μακριά από το σπίτι τους. Αν δώσουν ένα ελάχιστο ποσό 250 ευρώ για νοίκι, τους μένουν 400 ευρώ, με τα οποία πρέπει να πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, να τρέφονται έναν ολόκληρο μήνα, να ντύνονται, να μετακινούνται, να αγοράζουν βιβλία, να ξοδεύουν βγαίνοντας έξω... Δηλαδή, ούτε... 5 (πέντε!) ευρώ την ημέρα δεν τους μένουν για φαγητό!
Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά σήμερα είναι και «ανεπρόκοποι» και «αφιλόξενοι» οι επαρχιώτες για να πηγαίνουν στους λιπόσαρκους δασκάλους... αβγά, χυλοπίτες ή ζαρζαβατικά, όπως έκαναν οι «καλοκάγαθοι χωριάτες» τη δεκαετία του 1950 κι έτσι επιβίωναν εν εντίμω πενία οι εξίσου κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί...
«Δανία του Νότου» είχε προεκλογικά υποσχεθεί να κάνει την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου. Αντί γι’ αυτό τη μετατρέπει ταχύτατα σε... «Ινδία του Βορρά»!
Ερείπια οι συμβάσεις
Αγανάκτησε με την κυβερνητική πολιτική ακόμη και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, σύμβολο της πιο ακραίας συμβιβαστικής τάσης που υπάρχει στο συνδικαλισμό, ο οποίος ουδέποτε κατηγορήθηκε για μαχητικότητα, έστω και φραστική.
«Η κυβέρνηση ας μην “κοπιάζει” άλλο να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προοπτικής, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική Ευρώπη», δήλωσε και συνέχισε: «Η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό... Την ύστατη στιγμή καλώ την κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η τρόικα επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα ή μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ιν δίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου».
Αν εξαιρέσει κανείς τις αφελείς αυταπάτες του Γ. Παναγόπουλου για την κατά φαντασίαν «πραγματική Ευρώπη» (αφού το σημερινό ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της ΕΕ είναι ακριβώς το αποκρουστικό, μισητό πρόσωπο της τρόικας που ζητά το αίμα των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων), η ουσία είναι ότι μέχρι και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου πως φέρνει στη χώρα εργασιακές σχέσεις και αμοιβές τριτοκοσμικές.
Εφεδρεία ίσον απόλυση
Τίποτα δεν αφήνει όρθιο από τις εργασιακές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα το ολέθριο δίδυμο Παπανδρέου - Βενιζέλου, το οποίο θα περάσει στην ιστορία για το αβυσσαλέο μίσος που τρέφει εναντίον του κόσμου της εργασίας και για το επαίσχυντο έργο του στην αποδόμηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών κατάργησαν τη λεγόμενη «ευνοϊκή ρήτρα» που πρόβλεπε ότι ισχύει η σύμβαση πάντοτε που είναι πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο. Ανέστειλαν την υποχρεωτική επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στο σύνολο του κλάδου, όταν υπογραφούν από το 51% των εργοδοτών. Κατάργησαν τη διάταξη ελέγχου των επιχειρησιακών συμβάσεων από το Συμβούλιο Εργασίας. Διασπούν το συνδικαλισμό, επιβάλλοντας στα δικαστήρια να εγκρίνουν ή όχι μέσα σε δέκα (!) μόλις ημέρες τις αιτήσεις για επιχειρησιακά –δηλαδή κατά κανόνα εργοδοτικά– σωματεία, ενώ δίνουν το δικαίωμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων ακόμη και σε «ενώσεις προσώπων» σε επιχειρήσεις που είναι τόσο μικρές, ώστε δεν έχουν καν είκοσι έναν εργαζόμενους για να συγκροτήσουν επιχειρησιακό σωματείο. Αρκούν... τρεις εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση με πέντε υπαλλήλους για να υπογράψουν επιχειρησιακή σύμβαση! Το παν είναι να υπονομευτεί ο συνδικαλισμός – και αναφερόμαστε, βεβαίως, αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα.
Όσο για τον δημόσιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Βενιζέλου άφησε πια κατά μέρος τα προσχήματα και δείχνει καθαρά τα σχέδιά της να απολύσει εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, αν κατορθώσει να ολοκληρώσει την τετραετή θητεία της μέσω του κόλπου της «εφεδρείας».
Ανενδοίαστα πλέον νομοθετεί με το πολυνομοσχέδιό της ότι «η ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε νόμιμη συνέπεια», όπως αναφέρει επί λέξει.
Οι μάσκες έπεσαν, αλλά οι «κουκουλοφόροι» συνεργάτες των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων παραμένουν στην εξουσία...
Πήγαν το χρέος στο... 190%!
Λεηλασία των μισθών, λεηλασία των συντάξεων, λεηλασία του εφάπαξ, άγρια φορολόγηση, χειρότερη κι από την εποχή της Τουρκοκρατίας – αυτό είναι το έργο της συνεργασίας της κυβέρνησης Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Έτσι θα μας έσωζαν, με την εξαθλίω ση, μας έλεγαν πέρσι. Γδέρνοντάς μας και κρεμώντας μας στο τσιγκέλι θα βελτιωθούν οι μακροοικονομικοί δείκτες, ισχυρίζονταν. Έλεγαν συνειδητά ψέματα.
Παπανδρέου, ΕΕ και ΔΝΤ παρέλαβαν το 2009 από την κυβέρνηση Καραμανλή το δημόσιο χρέος στο 115% του ΑΕΠ. Τι έκαναν; Λεηλατώντας τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, το εκτόξευσαν σε δύο μόλις χρόνια στο... 160% (!) του ΑΕΠ και του χρόνου, όπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ, θα το έχουν εκτοξεύσει, στα τέλη του 2012 συγκεκριμένα, στο... 190% του ΑΕΠ!
Κατακρήμνισαν στα Τάρταρα της δυστυχίας και της μιζέριας τον ελληνικό λαό δήθεν για να τον σώσουν, στην πραγματικότητα για να τον ληστέψουν και να τον εξανδραποδίσουν, και το αποτέλεσμα είναι ότι αύξησαν κατά 75 εκατοστιαίες μονάδες το δημόσιο χρέος, διασφαλίζοντας έτσι ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί οπωσδήποτε σε χρεοκοπία με τους όρους που θα επιβάλει το Βερολίνο μέσω της ΕΕ, ώστε να καταστεί υποτελής επαρχία του Γερμανικού Ράιχ. 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 13/10/11

Πανικός για τις καταθέσεις

Πανικός για τις καταθέσεις


Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και ο τρόπος που η κυβέρνηση χειρίζεται το ζήτημα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, έχουν πανικοβάλλει κυριολεκτικά τους καταθέτες.
Αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται σοβαρότατες εντάσεις στα υποκαταστήματα σχεδόν όλων των τραπεζών με απλούς πολίτες που προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν από τις οικονομίες μιας ζωής.
Έτσι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κατά τις οποίες μικροκαταθέτες πιάστηκαν ακόμη και στα χέρια με υπαλλήλους τραπεζών απαιτώντας να αναλάβουν το σύνολο των χρημάτων που έχουν καταθέσει.
Οι εντάσεις δημιουργούνται επειδή στα υποκαταστήματα δεν υπάρχει τόσο ρευστό αφού η τράπεζα της Ελλάδος παρέχει χρήματα με ιδιαίτερη φειδώ στα τραπεζικά ιδρύματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η 48ωρη απεργία (Τετάρτη και Πέμπτη) επέτεινε το πρόβλημα αφού ναι μεν οι «κρατικές» τράπεζες συμμετείχαν στις απεργιακές κινητοποιήσεις, το σύνολο όμως των ιδιωτικών λειτουργούσε κανονικά.
Το διήμερο αυτό δεν πραγματοποιήθηκαν χρηματαποστολές με αποτέλεσμα τα τραπεζικά υποκαταστήματα κυριολεκτικά να στεγνώσουν από μετρητά. Δεν είναι τυχαίο ότι σε πολλά ο απλός καταθέτης δεν μπορούσε να αναλάβει περισσότερα από 5.000 ή στη καλύτερη περίπτωση 10.000 ευρώ!
Ακόμη και στις περιπτώσεις που ειδοποιούσαν από την προηγούμενη ημέρα για αναλήψεις μεγαλύτερων ποσών, αυτά δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 20.000- 25.000 ευρώ! «Θέλω τα λεφτά μου τώρα» ήταν η φράση που ακούγεται πλέον όλο και συχνότερα σε υποκαταστήματα μικρών και μεγάλων τραπεζών με τους υπαλλήλους να μην είναι σε θέση να πείσουν τους απλούς πολίτες ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν.
Η σύσκεψη
Η αβεβαιότητα και ο φόβος που δημιουργούν οι κυβερνητικοί χειρισμοί στερεύουν τη δεξαμενή μετρητών των ελληνικών τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο ότι στην έκθεση της τρόικας αναφέρεται πως μέσα στις τελευταίες 60 ημέρες, δηλαδή από τα τέλη Αυγούστου έως και σήμερα οι ελληνικές τράπεζες έχουν χάσει περίπου 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ, γεγονός που οδηγεί σε μείωση του συνολικού αποθέματος των καταθέσεων κατά περίπου 5%! Και όλα αυτά σε μια περίοδο σχετικά νεκρή αφού οι πολίτες δεν είχαν ακόμη επανέλθει από την καλοκαιρινή ραστώνη. Με δεδομένες βέβαια τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και τα όσα ακούγονται έγκυρα ή μη για το ενδεχόμενο «κούρεμα», ουδείς είναι σε θέση να προεξοφλήσει πόσες απώλειες θα έχουν οι τράπεζές μας τα επόμενα 24ωρα. Στο πλαίσιο αυτό πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στην Τράπεζα της Ελλάδος έκτακτη σύσκεψη για το πώς θα αντιμετωπιστεί η κατάσταση από τη Δευτέρα και με δεδομένη την επιτεινόμενη αβεβαιότητα εξαιτίας των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής την Κυριακή αλλά και μέχρι την Τετάρτη.
Ελλείψεις σε χαρτονομίσματα 100 και 500 ευρώ
Ένα άλλο θέμα που φαίνεται να δημιουργεί εντάσεις είναι το γεγονός ότι έχουν εκλείψει από την αγορά τα χαρτονομίσματα των 100 και 500 ευρώ. Όσο κι αν μοιάζει περίεργο είναι τα χαρτονομίσματα που προτιμούν κατά μείζονα λόγω οι μικροκαταθέτες στις μαζικές αναλήψεις τους. Τα χαρτονομίσματα των 100 ευρώ γιατί είναι πιο διαχειρίσιμα σε περίπτωση κρίσης τα δε των 500 ευρώ επειδή «κρύβονται» πιο εύκολα και καταλαμβάνουν μικρότερο χώρο στην αποθήκευσή τους σε κρυψώνες στα σπίτια.
Θυρίδες: Είδος υπό… εξαφάνιση
Βέβαια και οι τραπεζικές θυρίδες αποτελούν είδος εν ανεπαρκεία αφού πλέον ελάχιστες είναι αδιάθετες και χρειάζεται «γνωριμία» για να μπορέσει κάποιος ενδιαφερόμενος να αποκτήσει μία, προκειμένου να κρύψει σε αυτήν είτε χρήματα είτε πολύτιμα αντικείμενα που έχει στην κατοχή του. Ίσως, αυτή τη στιγμή, να θεωρείται ο πλέον ασφαλής τρόπος για τη διαφύλαξη των κόπων μιας ζωής αφού οι διαρρήξεις και οι κλοπές στα σπίτια έχουν αυξηθεί δραματικά. Οι κακοποιοί θεωρούν ότι αυξάνουν τις πιθανότητες να βρεθούν, με την εισβολή τους σε ένα σπίτι, μπροστά σε «ζεστό χρήμα» το οποίο έχουν αναλάβει οι ιδιοκτήτες από τις τράπεζες.
Υπερζήτηση ξένων νομισμάτων
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι ορισμένοι επιθυμούν να μην κρατήσουν τις οικονομίες τους σε ευρώ αλλά ψάχνουν εναγωνίως να τα μετατρέψουν σε άλλο νόμισμα με κυριότερο αυτό του ελβετικού φράγκου ή των δολαρίων του Καναδά και της Αυστραλίας, που θεωρούνται από τα πλέον ασφαλή παγκοσμίως. Το αποτέλεσμα είναι τα συγκεκριμένα τρία νομίσματα να έχουν εξαντληθεί πλέον από τις περισσότερες τράπεζες. Εντύπωση προκαλεί ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη ζήτηση για αμερικανικά δολάρια προφανώς εξαιτίας των δημοσιευμάτων που θέλουν την οικονομία της υπερδύναμης να βρίσκεται επίσης σε κατάσταση κρίσης.
kentrinews
triklopodia

ΛΙΓΟ ΑΡΓΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ… Η ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ ΘΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ.

Κι αυτό το τέλος, θα είναι το δικό σας το τέλος. Και αυτό το τέλος θα είναι αμείλικτο. Είναι χρέος αυτού του λαού, να είναι τόσο αδίστακτος και αμείλικτος στην κρίση του, όσο αδίστακτη και εγκληματική ήταν και η δική σας πολιτική απέναντί του.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η τελευταία συνεδρίαση της βουλής δεν άνοιξε την ταφόπλακα μόνο για τον δολοφονημένο συμπολίτη μας από τα δολοφονικά τάγματα εφόδου του κράτους και του παρακράτους που συνεργάζονται άψογα.

Όλα δείχνουν πως η ταφόπλακα γι αυτό το άθλιο σύστημα εξουσίας που μισεί την Ελληνική κοινωνία και ντροπιάζει τον τόπο μας, έχει ανοίξει οριστικά και περιμένει να το καταπιεί.

Και αυτή την αλήθεια την συνειδητοποιούν πρώτα απ όλους οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του.

Εξαπάτησαν, κορόιδεψαν, εκβίασαν, υποκρίθηκαν, εξόντωσαν, δολοφονούν καθημερινά απελπισμένους και χρεοκοπημένους συμπολίτες μας, με τη συνενοχή των 154 βουλευτών - δημίων που ως αμετανόητοι μασκαράδες επιμένουν να φοράνε την κουκούλα του δήθεν «σωτήρα» μας, και να οδηγούν τον τόπο μας στην καταστροφή.

Για όλους αυτούς, πάντα υπήρχε η δικαιολογία της «τελευταίας φοράς». Όσο όμως έβλεπαν την κοινωνία να αντέχει και να επιμένει να αντιστέκεται, επέμεναν και αυτοί να μεταχρονολογούν την «τελευταία φορά», υπηρετώντας πιστά τον ηγέτη τους και τον όρκο ντροπής που έδωσε στα εξωθεσμικά αφεντικά του.

Τα ψέματα όμως τελείωσαν και το συνειδητοποιούν και οι ίδιοι.

Ξέρουν καλά πως οι νταβατζήδες στους οποίους λογοδοτούν, θα απαιτήσουν τον πλήρη και απόλυτο ξεφτιλισμό τους πριν αποφασίσουν να τους ξεφορτωθούν οριστικά επιχειρώντας να επιβάλουν τη «διάδοχη λύση», και σπεύδουν με τον τρόπο τους να αποστασιοποιηθούν από τα μελλούμενα.

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σε αυτό το μοτίβο» λένε…
«Δεν αντέχει να ξανάρθει στη θέση να συζητάει πάλι το υπουργικό συμβούλιο τα ίδια πράγματα και να συμμετέχει σε τέτοιες αποφάσεις σκληρών μέτρων» δηλώνει ο κ. Καστανίδης…
Read more...

Από την κλεπτοκρατία στη χρεοκοπία. Από τον κ. Σταύρο Λυγερό

Η ακτινογραφία της κρίσης & τα σενάρια για το αύριο
Η κρίση χρέους σηµατοδοτεί την κατάρρευση ενός µοντέλου πλασµατικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον ανορθολογισµό, τον παρασιτισµό, την αυθαιρεσία και την ατιµωρησία. Μαζί µ’ αυτό το µοντέλο καταρρέει και το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο ανάµεσα στην άρχουσα τάξη και στα µικροµεσαία στρώµατα, το οποίο αποτέλεσε το υπόβαθρο αυτού του µοντέλου. Εκτός από την ιθαγενή πτυχή της κρίσης, όµως, υπάρχει και η ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα δεν είναι το µαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης, όπως ισχυριζόταν το ευρωπαϊκό ιερατείο. Είναι ο πιο αδύναµος κρίκος µιας όχι και τόσο στέρεας αλυσίδας. Το ευρώ απειλείται από τη συστηµική κρίση του. Η Ελλάδα έχει σήµερα µετατραπεί σε πειραµατόζωο. Είναι η πρώτη χώρα-µέλος της ΕΕ όπου εφαρµόζεται η θεραπεία-σοκ και επιχειρείται η αποδόµηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτηµένου. Από την
έκβαση του πειράµατος θα κριθεί το µέλλον όχι µόνο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα.
Το βιβλίο έχει αρθρωθεί στα εξής επτά µέρη:
Ο κύκλος της µεταπολίτευσης
Η βαριά σκιά της κλεπτοκρατίας
Το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο
Ο πρόδροµος ∆εκέµβρης
Το πορτρέτο του καπετάνιου
Το µετέωρο βήµα της Ευρώπης
Μνηµόνιο και χρεοκοπία
Σ’ αυτά, µεταξύ άλλων, ο συγγραφέας ανιχνεύει τις ρίζες της κρίσης, αναλύει τα χαρακτηριστικά και τις πτυχές της, απαντά σε καίρια ερωτήµατα (π.χ. εάν υπήρχε άλλος δρόµος το 2009), αποδοµεί το δίληµµα “Μνηµόνιο ή χρεοκοπία”, αξιολογεί µε αριθµούς τη θεραπεία-σοκ, δίνει απαντήσεις για το “κούρεµα” του χρέους και εκτιµά τις επιπτώσεις από την απονοµιµοποίηση της εξουσίας. Τέλος, διερευνά τα σενάρια για τη συντεταγµένη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, για την παραµονή ή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας, στόχος του ήταν να γράψει μια συνεκτική αφήγηση για τις ρίζες, τα χαρακτηριστικά, τις πτυχές και τις προοπτικές της κρίσης. Μια αφήγηση η οποία να είναι ταυτοχρόνως ακριβής, διεισδυτική και ευκολοδιάβαστη. Μια αφήγηση η οποία να προσφέρει καθαρές και τεκμηριωμένες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα για τις αιτίες που ανατρέπουν τις σταθερές του βίου εκατομμυρίων Ελλήνων. 
Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, ο μόνος τρόπος για να αμβλυνθεί η οξύτατη κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης είναι η υπέρβαση του πολιτικού συστήματος που έφερε την Ελλάδα στον γκρεμό.

Λίγα λόγια για το συγγραφέα:

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΥΓΕΡΟΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Πτυχίο Μαθηµατικών από το Πανεπιστήµιο Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές ∆ιεθνών Σχέσεων και ∆ιεθνούς Oικονοµίας στην École des Hautes Études (Παρίσι). Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέµβριο 1973. Συνιδρυτής και µέλος της συντακτικής οµάδας του περιοδικού Τετράδια πολιτικού διαλόγου, έρευνας και κριτικής (κυκλοφορεί από το 1980).
Πολυδιαβασµένος συγγραφέας και αρθρογράφος γύρω από θέµατα διεθνών σχέσεων και ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής.
Έχει εργαστεί σε εφηµερίδες, περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθµούς. Σήµερα, εργάζεται στην εφηµερίδα Καθηµερινή και συνεργάζεται µε την εφηµερίδα Κόσµος του Επενδυτή και µε το περιοδικό Επίκαιρα.


Σσσ! Ο "Κατοχικός προθυπουργός" στοχάζεται για να διαπραγματευτεί

Αυτοί που σήμερα φιλοτεχνούν την «διάσωση» της Ελλάδας, ερήμην των Ελλήνων, ούτε διανοούνται να απευθύνουν σε κάποιον που υποδύεται τον πρωθυπουργό και στο παρασκήνιο οργανώνει την απόδραση του. Ο κύριος Παπανδρέου δεν έχει ιδέα τι του επιφυλάσσουν οι «δάνειες δυνάμεις».  Θλιβερός κομπάρσος είναι σε μια τραγωδία που υπερβαίνει κατά πολύ το ρηχό πολιτικό του ανάστημα.
Αυτό φάνηκε και από τους 5 άξονες…μη διαπραγμάτευσης που εξέθεσε στο προχθεσινό υπουργικό. Όμως τα γεγονότα, ούτως ή άλλως, έχουν προ πολλού ξεπεράσει τον μικρόκοσμο του ελληνικού κυβερνητικού θιάσου. Η ανάφλεξη είχε ως θρυαλλίδα το δικό μας δημόσιο χρέος, πλέον όμως δεν αφορά σχεδόν καθόλου την Ελλάδα. Εξελίχθηκε σε άγριο καβγά μεταξύ γιγάντων για το ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο των υπερεκτιθεμένων, σε κρατικά ομόλογα της περιφέρειας, ευρωπαϊκών τραπεζών.
Δυστυχώς παρότι το πρόβλημα ξέφυγε από την «ελληνική περίπτωση»,  η μέθοδος…αποτοξίνωσης θα ξεκινήσει πάλι από την Ελλάδα. Και στην κυοφορούμενη «λύση», ο κ. Παπανδρέου δεν είναι συνδιαμορφωτής. Ούτε συνομιλητής. Ούτε ακόμη-ακόμη και απλός συνακροατής.
Σύντομα θα κληθεί να παραλάβει στη βαλίτσα του τα μαύρα μαντάτα  που θα του σερβίρουν σε πακέτο τελεσιγράφου οι πιστωτές-δυνάστες. Δεν γνωρίζει τι θα προστάζει το γερμανο-γαλλικό φιρμάνι. Μυρίζεται όμως, με το ένστικτο του παγιδευμένου αρουραίου ότι το φορτίο θα είναι βαρύ. Για αυτό έφτασε μες την απόγνωση του, να «ιδεολογικοποιήσει» το…βαθύ κούρεμα εξαπολύοντας μία φαινομενικά «απρόκλητη» επίθεση εναντίον των Ελλήνων τραπεζιτών.
Ας μη γελιόμαστε. Η ψήφιση του επαίσχυντου πολυνομοσχεδίου, καμία σχέση δεν είχε με την πρόθεση του κυρίου Παπανδρέου να διαπραγματευτεί.
Κι όμως το πιό ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο του Έλληνα πρωθυπουργού, θα μπορούσε να είναι η τελευταία έκθεση της τρόικας. Που πιστοποιεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι ούτε τους στόχους πιάνουμε, ούτε το χρέος είμαστε σε θέση να εξυπηρετήσουμε, αλλά παρόλα αυτά, προδιαγράφει ως θεραπεία την συνέχιση της ίδιας υφεσιακής συνταγής!
Μ΄αυτό το αυτοαναιρούμενο μπακαλόχαρτο έπρεπε να πάει ο κ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες και να τους τρίψει στο πρόσωπο! Απαιτώντας εδώ και τώρα:
  1. Οριστική λύση του δημοσιονομικού προβλήματος με συνολική απομείωση χρέους.  Αναλογικό «κούρεμα» δηλαδή με αυτό του  PSI, στα ελληνικά ομόλογα της ΕΚΤ και στο μέχρι τώρα ποσό του δανείου της τροικας που εκταμιεύθηκε, ώστε η διαγραφή χρέους στους ιδιώτες να μην είναι τέτοια που θα πυροδοτήσει πιστωτικό γεγονός.
  2. Γενναίο αναπτυξιακό πακέτο.
  3. Εγγυημένη στήριξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και των ασφαλιστικών ταμείων που κατέχουν ελληνικά ομόλογα
  4. Κανένα άλλο φορολογικό μέτρο για την διετία 2013-14.
Αυτές θα έπρεπε να είναι οι μίνιμουμ αξιώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού. Γιατί αλλιώς μπορούμε να…κουρευτούμε και μόνοι μας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δυστυχώς ο κ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση ούτε να κοιτάξει τους Ευρωπαίους στα μάτια. Δειλός, άβουλος και μοιραίος οδηγεί την χώρα στην ταπείνωση και την πρωθυπουργική του θητεία στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας…
(* δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής)

Εγκαταλείπουν την Ελλάδα στο έλεος του Θεού


Όταν ο ελληνικός τύπος στο σύνολό του αναπαρήγαγε τους ευσεβείς πόθους της εθνικής μας ελίτ, ότι δηλαδή ναι μεν η συμφωνία της 21ηςΙουλίου δεν ισχύει, αλλά το κούρεμα δεν θα ξεπεράσει το 30 -35% γιατί δεν το αντέχουν οι τράπεζες, πρώτοι εμείς στο antinews σας δώσαμε την πραγματική διάσταση του θέματος και σας αποδείξαμε, γιατί οι Γερμανοί επιμένουν για κούρεμα από 50 – 70%. Αρκετά νωρίτερα, όταν η υπηρεσία προπαγάνδας επαίρονταν για τη συμφωνία του Ιουλίου, σας είχαμε με επιτυχία αναλύσει γιατί η συμφωνία είναι μούφα και δεν πρόκειται να ισχύσει. Τον πρόλογο αυτό τον οφείλουμε για να αποδείξουμε, ποια μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα είναι ανεξάρτητα και ποια παίζουν επιχειρηματικά παιχνίδια.
Επί του πιεστηρίου τώρα, μην περιμένετε πολλά πράγματα αυτό το Σαββατοκύριακο. Οι Γερμανοί έχουν το χρόνο με το μέρος τους και δε βιάζονται καθόλου να συρθούν σε μια επώδυνη λύση. Ήδη οι καμπάνες έχουν αρχίσει να κτυπάνε και όλοι, επίσημα πλέον, μιλάνε όχι για το αν θα υπάρξει κούρεμα, αλλά πόσο μεγάλο θα είναι. Σας θυμίζω εδώ τις ανακοινώσεις τις Υπηρεσίας που με τόση αφέλεια πιπίλιζαν καθημερινά τα καθεστωτικά μέσα, ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα, ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει, ότι δεν θα υπάρξει κανένα κούρεμα και ότι η χώρα θα βγεί στις αγορές το 2011 (τώρα που τελειώνει το 2011, λένε ότι θα βγει το 2012).
Βέβαια αντιλαμβάνεστε ότι τα συγκεκριμένα ψεύδη μόλις μας τελείωσαν, χωρίς φυσικά να αισθανθεί κάποιος την ανάγκη να απολογηθεί για αυτά. Τώρα κυκλοφορούν δύο πιο φρέσκα, το πρώτο ότι ο επόμενος προϋπολογισμός θα παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα (μούσια) και το δεύτερο ότι στρατηγική επιλογή της Ελλάδας είναι να μείνει στο Ευρώ. Το γεγονός και μόνο ότι ο Πρωθυπουργός προβαίνει σε τέτοια δήλωση, σημαίνει ότι επικρατούν στην ευρωζώνη επίσημες συζητήσεις περί εξόδου. Αναλογιζόμενοι ανάλογες διαψεύσεις του κ. Παπανδρέου όπως τότε με την εμπλοκή του ΔΝΤ, οφείλουμε να ανησυχούμε πολύ για τους χειρισμούς του.
Στη σύνοδο κορυφής που βρίσκεται σε εξέλιξη, οι εταίροι μας αποφασίζουν για εμάς, χωρίς εμάς. Η κόντρα που γίνεται στην Ευρώπη και το Eurogroup δεν αφορά την Ελλάδα και τα βάσανα του λαού της. Αφορά την Μέρκελ και τον Σαρκοζί επειδή η Γερμανία πρόλαβε και ξεφόρτωσε τα τοξικά ελληνικά ομόλογα, ενώ η Γαλλία κολυμπάει στα …merde επειδή οι τράπεζές της είναι εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Γι αυτό φωνάζει ο Σαρκοζί να ενισχυθεί το EFSF (που θα πεί ταμείο …σωτηρίας).
Το σχέδιο είναι να μας δανείζουν μόνο για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Για τα εσωτερικά θέματα θα μας αφήσουν στο έλεος του Θεού, ήτοι θα πρέπει να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούςκαι το εσωτερικό χρέος να το πληρώνουμε μόνοι μας. Αν π.χ. δενμπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, θα τους κόβουμε.Αν δεν έχουμε να πληρώσουμε φάρμακα θα κάνουμε περικοπές στιςιατροφαρμακευτικές δαπάνες κ.λπ.
Κύριος καυγάς των διαπραγματεύσεων στην Ευρώπη είναι το ύψος του κουρέματος. Όλοι οι νηφάλιοι οικονομολόγοι του πλανήτη γνωρίζουν ότι ένα κούρεμα μικρότερο του 65% θα είναι σαν να μην έγινε και θα θεωρηθεί ακόμα μια ατολμία. Ωστόσο οι Γάλλοι, εκπροσωπώντας και τους τραπεζίτες, πιέζουν για ένα μικρότερο κούρεμα και μάλιστα όχι κανονικό, αλλά σε συνάρτηση με τη συμφωνία του Ιουλίου, δηλαδή με ‘’εθελοντική’’ συμμετοχή των ιδιωτών. Πηγές ισχυρίζονται μάλιστα ότι οι Γάλλοι έχουν εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη των πανικόβλητων τραπεζιτών ακόμα και για ποσοστό 55%.
Η πρόβλεψή μας είναι ότι τελικά ίσως οι Γερμανοί υποχωρήσουν στο ποσοστό και στον τρόπο, λαμβάνοντας ανταλλάγματα που θα αγγίζουν το όριο της διαστροφής. Η απόφαση αυτή θα παρουσιαστεί ως τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης, η οποία επίσης θα παρουσιάσει την επερχόμενη κρατικοποίηση των τραπεζών ως επιστροφή στο σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ. Η πραγματικότητα είναι ότι μια τέτοια απόφαση, εκτός του ότι θα είναι απολύτως καταστροφική για τη χώρα και το τραπεζικό της σύστημα, ενδεχομένως να αντιμετωπίσει τη μήνη των αγορών και να οδηγήσει πολύ σύντομα σε μία κανονικότατη άτακτη χρεοκοπία, ιδιαίτερα αν επιβεβαιωθούν δύο πολύ πιθανές προβλέψεις:
1. Το μέγεθος της ύφεσης να εκμηδενίσει τις ελπίδες για πρωτογενές πλεόνασμα
2. Τα μέτρα ύψους περίπου 8 δις που έχει ήδη προεξοφλήσει η Τρόικα για την ερχόμενη άνοιξη, να αποδειχθούν νέα χίμαιρα
Ακόμα ένας κίνδυνος που ελοχεύει είναι οι οίκοι αξιολόγησης να εκλάβουν το ΄΄εθελοντικό’’ κούρεμα ως μια κανονικότατη αναδιάρθρωση και να κατεβάσουν την αξιολόγηση της χώρας στο D (Default, πτωχευμένη), πράγμα που θα πυροδοτήσει τα CDS και θα μας βάλει σε άγνωστα νερά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα, με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση στο τιμόνι.
Η πιθανότερη βέβαια εξέλιξη είναι οι Γερμανοί να συνεχίσουν το ‘’κατενάτσιο’’ μέχρι που οι υπόλοιποι θα εκλιπαρούν για οποιαδήποτε λύση. Γι αυτό λοιπόν, ες αύριον τα σπουδαία.