Σαμαράς: ανυποχώρητος αγώνας μαζί με τον λαό για μια νέα μεταπολίτευση

Share

Ανίκανη και επικίνδυνη για τον ελληνικό λαό και το μέλλον του χαρακτήρισε την κυβέρνηση ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, τονίζοντας ότι πρέπει να φύγει το γρηγορότερο δυνατό. Μιλώντας πριν από λίγο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος απηύθυνε παράλληλα κάλεσμα ενότητας προς τους πολίτες, καλώντας τους «να διώξουμε όλοι μαζί την κυβέρνηση» και να «ξαναχτίσουμε τον τόπο».
Ο κ. Σαμαράς επανέλαβε το αίτημά για πρόωρες εκλογές και εξαπέλυσε σφοδρή προσωπική επίθεση κατά του Πρωθυπουργού τον οποίο χαρακτήρισε τυχοδιώκτη και τον κατηγόρησε ότι μιλά για εκτροπή «εκείνος που αναστάτωσε όλον τον πλανήτη για μια συμφωνία που δεν υπάρχει ακόμη». Αναφερόμενος στην εξαγγελία του δημοψηφίσματος, μίλησε για «παρωδία», «απόδειξη εσχάτου αδιεξόδου» και «αποκάλυψη ακραίας ανευθυνότητας».
Το πιο σημαντικό όμως κομμάτι της ομιλίας του ήταν εκείνο που αναφέρθηκε στην παλλαϊκή κατακραυγή εναντίον της κυβέρνησης και στα γεγονότα της 28ης   Οκτωβρίου.
Η μεταπολίτευση πέθανε στους δρόμους και τις παρελάσεις, είπε με λίγα λόγια. Αν δεν δώσουμε στον λαό ελπίδα και ανάκαμψη, η οργή των δρόμων θα συνοδεύει και τους 300 της Βουλής. Η θα το αντιληφθούμε αυτό, ή τα γεγονότα θα ξεπεράσουν όλους μας. Η αδιαμφισβήτητη δυσαρμονία λαού κυβέρνησης επιβάλει τις εκλογές.
Αποσπάσματα από την ομιλία του:
Τα γεγονότα της περασμένης Παρασκευής πρέπει να δώσουν σε όλους μας ένα μάθημα: ότι έχει πια ανατραπεί η παραδοσιακή λογική που θέλει τους πολίτες να αντιδρούν μόνον κάθε τέσσερα χρόνια στην κάλπη των εκλογών.
Η τεράστια κοινωνική δυσαρέσκεια από τα μέτρα της κυβέρνησης, η κόπωση του λαού από τη μάταιη αναμονή για να δει κάποια έστω «χαραμάδα» προοπτικής  για καλύτερες μέρες που δεν έρχονται, μας, έχουν οδηγήσει σε μιαν άνευ προηγουμένου διαμαρτυρία των Ελλήνων, εναντίον ολόκληρου του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Πέρα και πάνω από κόμματα, ο κόσμος διαμαρτύρεται για την ταπείνωση διαρκείας που βιώνει. 
Σας καλώ να ξεπεράσουμε μαζί τη συμβατική λογική της Μεταπολίτευσης, αναγνωρίζοντας την νέα αυτή πραγματικότητα.
Φοβάμαι ότι όποιος δεν το κάνει, σε λίγο θα αισθάνεται αυτό-εξόριστος, ακόμη και μέσα στην ίδια την εκλογική του περιφέρεια.
Οφείλουμε, λοιπόν, να μάθει ο κόσμος ότι απέναντι από τον κ. Παπανδρέου υπάρχει μία Παράταξη, η δική μας Παράταξη, που νοιώθει και τον πόνο του κόσμου και τα αίτια του πόνου αυτού. Συνειδητά και χωρίς τον «ξύλινο» λόγο μιας εποχής που έχει πια πεθάνει.
Ότι υπάρχει μια Παράταξη, η δική μας Παράταξη, που μπορεί να προσφέρει άλλο δρόμο. Και που ζητά τη στήριξη όλων των Ελλήνων πολιτών, χωρίς τα υποκριτικά κουστούμια του ξεπερασμένου κομματικού φανατισμού.
Αυτή η Παράταξη δεν ήταν, άλλωστε, εκείνη που προέβλεψε το στείρο, το άγονο και το επικίνδυνο αυτής της πολιτικής;
Ας το καταλάβουμε καλά, μια για πάντα: χωρίς Ελπίδα και χωρίς προοπτική Ανάκαμψης, η οργή των δρόμων θα συνοδεύει από ’δω και πέρα τα βήματα και των 300 της Βουλής. Και θα γίνει το νέο μόνιμο και φοβερά επικίνδυνο χαρακτηριστικό της πολιτικής μας ζωής.
Γι’ αυτό και θα απευθυνθώ σήμερα και σε εκείνους που είχαν διαφωνήσει μαζί μας όταν αρνηθήκαμε να ψηφίσουμε το Μνημόνιο.
Πίστευα πάντα, βαθιά μέσα μου, ότι καμιά κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να υποβάλει το λαό σε συνεχείς θυσίες χωρίς αντίκρισμα και χωρίς ελπίδα.
Δύο χρόνια αργότερα, μόνον όποιος εθελοτυφλεί, δεν το βλέπει…
Ή, λοιπόν, θα αντιμετωπίσουμε τη νέα πραγματικότητα κοιτάζοντάς την στα μάτια, ή τα γεγονότα θα ξεπεράσουν όλους μας!
Προχθές, είπα ότι «ο κύκλος της σημερινής κυβέρνησης έκλεισε».
Τώρα πια, μετά την ολέθρια πρωτοβουλία της να ζητήσει δημοψήφισμα,  τελειώνει!
Καθήκον δικό μας, να ανοίξουμε το δρόμο για το πιο αυθεντικό και ακίνδυνο δημοψήφισμα: τις εκλογές!
Καθήκον δικό μας, να πείσουμε όλη την κοινωνία και να ανοιχθούμε σε όλη την κοινωνία.
Καθήκον δικό μας, να αποδείξουμε ότι «δεν είμαστε ίδιοι».
Δείξαμε ότι ξέρουμε που πατάμε και που πάμε. Όλες οι εκτιμήσεις μας επαληθεύθηκαν. Όλες οι προτάσεις μας δικαιώνονται.
Ακόμα και εκείνοι που μας πολέμησαν, παραδέχονται σιγά-σιγά ότι είχαμε δίκιο.
Μερικοί δεν βρήκαν το θάρρος ακόμα να το πουν. Άλλοι το παραδέχονται δημόσια…
Προσπάθησαν να μας αμφισβητήσουν, προσπάθησαν να μας απομονώσουν, προσπάθησαν να μας βάλουν κι εμάς «στο κάδρο της αποτυχίας. Προσπάθησαν να μας τορπιλίσουν. Απέτυχαν σε όλες τις προσπάθειες!
Και με την πρόταση για δημοψήφισμα-παρωδία, έπεσαν οι μάσκες, φάνηκε πόσο ανεύθυνοι και επικίνδυνοι ήταν εξ αρχής.
Τώρα, η Νέα Δημοκρατία έχει ταυτόχρονα και το πολιτικό και το ηθικό πλεονέκτημα:
Πρώτα να ενώσουμε τον κόσμο, πείθοντάς τον για την πολιτική μας.
Κι ύστερα να μπορέσουμε να κυβερνήσουμε, και να αλλάξουμε όλα αυτά που πρέπει.
Μιλάω γι αυτά που προκαλούν αγανάκτηση στον κόσμο.
Γι αυτά που προκαλούν απελπισία στα νέα παιδιά.
Γι αυτά που διαλύουν κάθε μέρα τη μεσαία τάξη.
Γι αυτά που σπαταλούν το δυναμισμό και λεηλατούν τον πλούτο της χώρας.
Δεσμεύομαι σήμερα, μπροστά σας, για πράγματα ταπεινά και πράγματα μεγάλα:
Τα πιο ταπεινά: να κάνω ό,τι μπορώ, να τα δώσω όλα – να τα δώσουμε όλοι, όλα – για να υπάρξει Ανάκαμψη και διατήρηση της Κοινωνικής Συνοχής.
Και το πιο μεγάλο: Να προστατέψω ανυποχώρητα, το εθνικό συμφέρον, το δημόσιο συμφέρον και την εθνική κυριαρχία.
Και το πιο άμεσο: να διώξουμε όλοι μαζί μια κυβέρνηση ανίκανη και επικίνδυνη. Που όσο μένει, τόσο ζημιά κάνει στην Ελλάδα.
Τώρα, όλοι οι Έλληνες προσβλέπουν σε μας για ένα πράγμα τουλάχιστον: να μην αφήσουμε τον κ. Παπανδρέου να πάρει μαζί του την Ελλάδα στο γκρεμό!
Ο αγώνας μας θα είναι ανένδοτος και ενωτικός.
Σε όλους απευθυνόμαστε, ανεξάρτητα από το τι ψήφιζαν στο παρελθόν, ανεξάρτητα από το τι τους πλήγωσε στο παρελθόν.
Δεν ποντάρουμε σε κάποιον ή σε κάποιους. Ποντάρουμε στο μέλλον του τόπου. Πιστεύουμε στο μέλλον του τόπου. Και θα κάνουμε τα πάντα για να βρει η Ελλάδα το δρόμο για αυτό που μπορεί και γι’ αυτό που της αξίζει.
Δεν είμαστε πια απλώς ένα κόμμα της Αντιπολίτευσης, που σύντομα θα γίνει κυβέρνηση.
Είμαστε η Παράταξη που απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες, πιστεύει στις δυνάμεις τους, και τους συσπειρώνει όλους για να κτίσουμε μαζί το μέλλον του τόπου αυτού.
Είμαστε η εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας, της Ευρωπαϊκής προοπτικής και –πάνω απ΄ όλα- της Αξιοπρέπειας της Πατρίδας μας!
Θα αγωνιστώ για να δημιουργηθεί ένα κίνημα μέσα στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό νότο, για μια διέξοδο από τον κρίση με Ανάκαμψη και Ανάπτυξη.
Θα αγωνιστώ για να βρούμε συμμάχους, εντός κι εκτός Ευρώπης. Και ετοιμάζω ταξίδια εντός κι εκτός Ευρώπης.
Γιατί αυτή η λογική διεξόδου με Ανάκαμψη, δεν είναι μειοψηφική.
Αρχίζει να γίνεται πλειοψηφική. 
Και πολύ σύντομα μπορεί να γίνει κυρίαρχη.
Κι αν επιτραπεί στην Ελλάδα να ανακάμψει, τότε όλα τα άλλα θα αρχίσουν να βρίσκουν το δρόμο τους.
Αυτό μπορώ να κάνω και θα το κάνω.
Αυτό μπορεί να γίνει. Κι είναι το μόνο που μπορεί να γίνει…

ΤΕΤΆΡΤΗ, 2 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ



5 άντρες δεν υπάρχουν στο ΠαΣοΚ;

Ακούστε Κύριοι! Την ημέρα που θα ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο στη Βουλή, έστειλα σε καθεμιά και καθέναν σας, εκεί στο ΠΑΣΟΚ, από ένα προσωπικό e-mail, το θυμόσαστε βέβαια:
«Απόψε, πρόκειται να σας γράψει η Ελληνική Ιστορία. Με δυό τρόπους: Είτε με νέκταρ, είτε με σκατά. Η επιλογή είναι δική σας...»
Και εκτός από τον Κουρουπλή,(που γράφτηκε με νέκταρ ευψυχίας και αληθινής ελληνικής συνείδησης), οι άλλοι όλοι, διαλέξατε τον δεύτερο δυστυχώς τρόπο…


Πριν από κάποιους μήνες επίσης, απευθύνθηκα στις Κυρίες του κόμματός σας, που ψήφισαν το Μνημόνιο, δηλαδή την ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ της Πατρίδας ΜΑΣ. Ώστε τις αφήνω απέξω σήμερα και ζητάω το λόγο από σας.

Και παίρνω την ευθύνη του «αγγελοκρουσμένου», όπως με λένε κάποιοι, ή του «γραφικού» αν θέλετε εσείς, να εκπροσωπήσω αυθαίρετα αυτήν την Ιστορία που γράφεται στις μέρες μας.

Γιατί, οι Μεγάλοι Ποιητές μου πέθαναν όλοι, -ευτυχώς γι αυτούς, δεν έζησαν τη σημερινή μεθοδευμένη εξαφάνιση της Ελλάδας- κι οι «μικροί», που ζουν, είναι νεκροζώντανοι..

Και, είτε δεν μιλάνε φοβισμένοι, είτε ξεπουλήθηκαν για τριάκοντα ευρωαργύρια στο ΔΝΤ και στην Παγκόσμια Συμμορία που διαλύει τα ΄Εθνη και τους Λαούς.

Πρωτοφανές κι αυτό στην Παγκόσμια Ιστορία της Λογοτεχνίας, να έχουμε να κάνουμε και με… Ποιητές-Προδότες, αν είναι δυνατόν!

Μόνοι σας, δεν βγαίνετε και ζητάτε να ειπωθεί όλη η αλήθεια στο λαό; Εσείς δε λέτε επίσημα και ανοιχτά ότι το Μνημόνιο δεν ήταν η λύση; Εσείς πάλι, δεν έχετε κάνει το κόμμα σας μπάχαλο από την διαρκή αμφισβήτηση;

Λοιπόν,5 αληθινοί άντρες δεν υπάρχουν ανάμεσά σας, να το πάτε λίγο παραπέρα και να ρίξετε αυτή την αρνητικά μοναδική στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά «κυβέρνηση» και να ξαναστήσουμε τον τόπο, όσο προφταίνουμε τέλος πάντων, από τα ερείπια που φτιάξατε, (κι εσείς μαζί), με τον Αμερικάνο;

Γυναίκες δεν έχετε, ρε; Μανάδες δεν έχετε; Φιλενάδες δεν έχετε; Κόρες δεν έχετε; Γιούς δεν έχετε; Πατεράδες, δεν έχετε; Δεν σας λένε τίποτε, όταν γυρνάτε το βράδυ στο σπίτι; Αφήνω τους –μέχρι προχτές- ψηφοφόρους σας..

Με τις γυναίκες σας, πώς ξαπλώνετε να κοιμηθείτε; Τι σκέφτεστε όταν αγκαλιάζετε τη συντρόφισσα της ζωής σας και μάνα των παιδιών σας;

Ότι τα καταφέρατε και μπήκατε στο Κοινοβούλιο και είσαστε μ' αυτή την «κυβέρνηση» και περνάτε ζωή και κότα πάνω στο πτώμα της πατρίδας σας;

Και μ αυτή τη σκέψη ερεθιζόσαστε; Και φτάνετε και σε οργασμό;
Γιατί τότε σημαίνει πως είσαστε τουλάχιστον ψυχοπαθείς!

Αφού, δεν υπάρχει άνθρωπος που να γνωρίζει ότι έχει ανακατευτεί στα σοβαρά σε μια σπείρα εθνοπροδοτών που βουλιάζει έναν ολόκληρο λαό στη μιζέρια, στην αγραμματοσύνη και στην απελπισία και να τα καταφέρνει να του… σηκώνεται κιόλας, μ αυτή τη σκέψη!

Εκτός από τους ψυχοπαθείς δικτάτορες, και τους αποτυχημένους της ζωής, που υπηρετούν σα σκυλιά με την ουρά στα σκέλια κάποιο αφεντικό, για να απολαύσουν λίγα ψίχουλα εξουσίας απέναντι στους συνανθρώπους τους.

Είσαστε όλοι λοιπόν τέτοιο φύραμα; Δεν υπάρχουν έστω 5 υγιείς ανάμεσά σας; Είσαστε όλοι άρρωστοι;


Δεν το πιστεύω! Είναι έξω από κάθε Ελληνική Λογική κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί άντρες που γεννήθηκαν κάτω από αυτό το φως και οι περισσότεροι είσαστε και αυτοδημιούργητοι, να καταντάνε τόσο άρρωστοι.

Δεν μιλάω για ό,τι έρχεται, δεν πρόκειμαι να σας απειλήσω εν ονόματι αυτού του λαού, του λαού μας.

Απλώς, σας καλώ να σκεφτείτε το όποιο μέλλον σας σ' αυτό τον τόπο, ιδίως αν ανήκετε και σε σχετικά νεότερη γενιά.

Τι θα κάνετε αύριο και μεθαύριο; Ποιος σας είπε ότι τα αφεντικά που θα αγοράσουν την πατρίδα που δεν θα μιλάει τη γλώσσα της και θα είναι πια μια μνήμη παρελθόντος, θα σας χρειαστούν;

Δεν το ξέρετε ότι έτσι που το πήγατε το πράγμα, αν το αφήσετε κι άλλο, σε λίγους μονάχα μήνες, θα εξωπεταχτείτε κι εσείς απ το παιχνίδι;

*Και στο κάτω-κάτω της γραφής, το Φωνή Λαού, Οργή Θεού, δεν σας λέει τίποτε;

Τι σας μένει άλλο λοιπόν, από λίγο φιλότιμο αλλά και στοιχειώδη λογική, εν όψει της Ιστορίας που καταφθάνει αγριεμένη σα χιονοστιβάδα;

Καλά, ας πούμε, την Ελληνική Ιστορία δεν τη σκέφτεστε. Την οικογένεια σας μωρέ, δεν τη σκέφτεστε; Και τα παιδιά σας που θα ζήσουν στην ξευτίλα, και τα παιδιά των παιδιών σας που θα ντρέπονται να πούνε το όνομά τους;

Ξαναρωτάω: 5 αληθινούς ΑΝΤΡΕΣ, δεν έχετε εκεί μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

Να ρίξετε αυτή την αστεία και επικίνδυνη κυβέρνηση εδώ και τώρα; Και να βοηθήσετε με το κύρος του λαϊκού ήρωα που θα έχετε αστραπιαία αποκτήσει, (γιατί είσαστε εκτός από τρομαγμένοι και υπηρέτες, μάλλον και ευήθεις, απ ότι φαίνεται…)να αλλάξουμε τα πάντα απ την αρχή σ’ αυτή την πανέμορφη και χιλιοπροδομένη πατρίδα;

Και πάλι, εσείς θα είσαστε οι πρώτοι, που απ όλο το λαό θα επιλεγείτε, να πάτε τη χώρα μπροστά, δεν το καταλαβαίνετε ούτε αυτό;

Τόσο πανικόβλητοι είσαστε; Σας έχουν απειλήσει τίποτε «χορηγοί» ότι θα βγείτε από τα pay-lists και θα χάσετε τα σημερινά προνόμια;

Ή σας έχουν περάσει υπογείως κι άλλες απειλές, ότι όποιος τα βάζει με το ΔΝΤ, μπορεί και να τον αποσύρουν βιολογικά;

Πέστε την αλήθεια. Τι φοβόσαστε μωρέ;

Γιατί αφήνετε την Ελλάδα να οθωμανοποιείται, να καταστρέφεται, να εξαφανίζεται, να φτωχαίνει και να αργοσβήνει;
5 άντρες που να γεμίζουν το παντελόνι τους και με λίγη ψυχή, εκτός από μια χούφτα μαραγκιασμένη σάρκα, δεν υπάρχουν ανάμεσά σας;

Εκεί λοιπόν, έφτασε η πατρίδα μου;

Γιατί αν έφτασε εκεί, ε, τότε, ας πάμε όλοι μαζί να φουντάρουμε στο Φάληρο..

Μας αξίζει..
 
ΔΗΜ. ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΣΤΡΩΜΕΝΕΣ... ΦΡΟΝΤΙΣΤΕ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΣΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ

Για όσους πίστεψαν πως το ξεσκέπασμα της δημοψηφισματικής πολιτικής απάτης αρκεί, και πως η εκλογική προετοιμασία των μηχανισμών τους είναι αρκετή για να εξασφαλίσει τις πολιτικές ανατροπές που έχει ανάγκη ο τόπος, έχουμε να πούμε ότι πλανώνται πλάνην οικτράν. Και δυστυχώς αυτό το έχουν κάνει κανόνα...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσο οι αμετανόητοι εγωπαθείς ή μη, σύρονται πίσω από τις εξελίξεις, εμείς θα επιμένουμε νηφάλια και στο μέτρο του δυνατού μεθοδικά, να «ανακαλύπτουμε» τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν την ταυτότητα της επόμενης μέρας.

Αυτό κάναμε όταν επιμέναμε πως όσο η κοινωνία «εισβάλει» μαζικά σε μια δράση στοχευμένη, τόσο το πολιτικό σύστημα θα αποκαλύπτεται, και θα δρομολογούνται ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.

Η μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση στο Σύνταγμα και ο άδικος χαμός ενός διαδηλωτή, μπορεί να μη συνοδεύτηκε από την ενδεδειγμένη συνέχεια για ένα έγκλημα που επί της ουσίας έμεινε ατιμώρητο και «ορφανό» ως προς την ταυτότητα του δολοφόνου, συνέβαλε όμως καταλυτικά ώστε να αποκαλυφθεί το μέγεθος της απάτης όλων εκείνων που υποκρίνονται δηλώνοντας αγαπητικοί της Δημοκρατίας, ενώ την ώρα της κρίσης φλερτάρουν προκλητικά και επικίνδυνα με τις μαύρες λογικές και τις μεθόδους του φασισμού. 
Και προφανέστατα δικαιωθήκαμε… 
Αρκετούς φαφλατάδες ωστόσο ημικρότητα ψυχής και ο καιροσκοπισμός δε τους επέτρεπε να το αναγνωρίσουν

Αυτό ακριβώς κάναμε και όταν προειδοποιούσαμε πως το «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ του ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ» δε συνιστά μια ενδοπασοκική διευθέτηση εκκρεμοτήτων, αλλά μια (έστω και κεκαλυμμένη) φασιστικής έμπνευσης έκκληση σε τμήματα της κοινωνίας, προκειμένου να συγκροτήσουν αδίστακτα τάγματα εφόδου σε βάρος εκείνων που επιμένουν να αντιστέκονται. 

Τα γεγονότα της Αθήνας μας δικαίωσαν και πάλι...
Read more...

Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011

Το μαγαζάκι του τρόμου που νόμιζε πως είναι Ιερόν Παλάτιο...

 

Οταν γίνεται ένα λαθάκι αλά γκρηκ στατίστικς στον γερμανικό προϋπολογισμό της τάξεως των 50 δισ., θεωρείται «αβλεψία» και η επιθεώρηση της αναθεώρησης των αριθμών συνεχίζεται κανονικά. Ετσι συμβαίνει όταν οι αριθμοί αφορούν αέρα, δηλαδή λογιστικό χρήμα, επιδέχονται «δημιουργική λογιστική». Και ούτε γάτα ούτε ζημιά... ...όταν όμως οι αριθμοί αφορούν ανθρώπους, 1.000.000 φέρ' ειπείν ανέργους στην Ελλάδα, ή το 21,5% του εργατικού δυναμικού της Ισπανίας, το πράγμα δεν έχει να κάνει με «αβλεψίες», αλλά με τραγωδίες, προσωπικές τραγωδίες σε μαζική κλίμακα. Τόσον που να προσδιορίζουν τις τύχες ολόκληρων λαών...
«Αβλεψίες» κυκλώπων. Κυκλώπων κανίβαλων, που τρώνε σωρηδόν ζωές ανθρώπων μόνον και μόνον για να έχουν τα χαρτοφυλάκιά τους λίγον αέρα περισσότερον...
Εδώ και πολλούς μήνες έβλεπα τα τρομαγμένα μάτια του Πρωθυπουργού...

...κάθε φορά που έβγαινε στις οθόνες μας τα μάτια του τρεμόπαιζαν από τρόμο. Πάνω σε ένα...
πρόσωπο που γερνούσε και γερνούσε και γερνούσε όπως του Ντόριαν Γκραίη χωρίς το πορτραίτο του· μπροστά στον καθρέφτη του ο Γιώργος, από τις οθόνες μας εμείς, βλέπαμε δυο μάτια που σπαρταρούσαν από τρόμο τα μάτια του «γυμνού βασιλιά» -τη μια φορά- ή της μάγισσας που ρωτάει τον καθρέφτη της τι χρη δραν - την άλλη.

Μάτια της καρικατούρας ενός ξεπεσμένου Αμλετ που του έπεσε βαρύ το φορτίο μιας ξεθυμασμένης δυναστείας, ένας Σελευκίδης Καβαφικός,

ή τα τρομαγμένα μάτια εκείνου που βλέπει να χάσκει μπροστά του ο αγρός του Κεραμέως.
***
Οχι, ο Γιωργάκης δεν προσπάθησε να διαχειριστεί υποθέσεις που τον υπερέβαιναν, όχι. Εγινε από καιρό υποχείριο κι ανδράποδο επιλέγοντας τον μόνον τρόπο ύπαρξης που μπορούσε να σταθεί στο ύψος του

σπιθαμιαίο ενδεχομένως, αλλά ικανό να ξεγελάσει πολλούς, έστω για λίγο. Ο Παπανδρέου έλαβε ένα 46% και σε δύο μόλις χρόνια αποδομήθηκε.

Οχι διότι έτρεχε πίσω απ' τα γεγονότα,

αλλά διότι δημιουργούσε ο ίδιος τα γεγονότα που μπορούσε να διαχειρισθεί. Ή που του έλεγαν πώς να διαχειρισθεί.

Διότι με δύο μόνον τρόπους λειτούργησε και κυβέρνησε: τους εκβιασμούς και τις υπαγορεύσεις.

Εκβιασμούς προς τον λαό.

Υπαγορεύσεις από τους πάτρωνές του.

Ντόπιους και ξένους.

Οι εκβιασμοί του Παπανδρέου προς τον λαό περιείχαν ψέμματα, δολιότητα, αλαζονεία, τετελεσμένα, περιφρόνηση, συκοφαντίες κι αναλγησία.

Και οι υπαγορεύσεις που δεχόταν απ' τους Δυνατούς, περιείχαν τη δουλικότητα, την ιδιοτέλεια και τη μωρία των προθύμων.

Αγόμενος και φερόμενος απ' την εποχή της Ωλμπράιτ τότε έως την εποχή της Μέρκελ σήμερα, έγινε από ανδράποδο ανδρείκελο, ενώ το μόνο πραγματικό προϊόν που μπόρεσε να παράξει ο Παπανδρέου, ή μάλλον ο τρόμος του Παπανδρέου ήταν ο φόβος,

ο φόβος διασκορπισμένος πάνω απ' το κεφάλι της επικράτειας, ο φόβος πάνω απ' το κεφάλι των πολιτών, ώσπου να μετατραπεί ο λαός σε ένα φοβικό κοπάδι.

Η διαχείριση του φόβου που παρήγαγε ο τρόμος του, ήταν το μόνον τάλαντο του Γιώργου, ή μάλλον για την ακρίβεια, του αδελφού του Νίκου.

Ολους τους εκβιασμούς που εξαπέλυσε σαν τις πληγές του Φαραώ κατά των Ελλήνων ο γιος του Ανδρέα, τους εμπνεύστηκε και τους εισηγήθηκε ο άλλος του γιος και πάντως όλη μαζί η αγία οικογένεια των Παπανδρέου.
..............................................
Τώρα, που αυτός ο επικίνδυνος άνθρωπος πέφτει, μπορεί να γίνει ακόμα πιο επικίνδυνος -ως και κάποιο θερμό επεισόδιο κάπου θα μπορούσε ενδεχομένως να στηθεί, προκειμένου να μείνει αγκιστρωμένος στην καρέκλα του, άχθος αρούρης, ο θλιβερός αυτός τυχοδιώκτης

που κυκλοφορεί πλέον σαν απασφαλισμένη χειροβομβίδα...

Εκείνοι, οι βουλευτές του, τα στελέχη του, όσοι εξ αυτών πίστεψαν τέλος πάντων, ότι ο Παπανδρέου είναι ο καπετάνιος τους, βλέπουν τώρα μπροστά στα μάτια τους έναν πειρατή,

έναν Σαμψών της ελεεινής μορφής.

Εναν καταστροφικόν άνθρωπο και τώρα αυτοκαταστροφικόν, ό,τι χειρότερο για την κοινωνία και την πατρίδα.

Μετράει μέρες, καλό θα ήταν να μετράει ώρες...

Υ.Γ.: Η στήλη θυμάται που ορισμένοι απορούσαν με όσα έγραφε από την πρώτη στιγμή για όσα μας περίμεναν με τον Γιώργο τον Β' Παπανδρέου τον Γ'. Δεν προέβλεπε ο «ναυτίλος», απλώς έβλεπε...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. από enet

Δημοψήφισμα για ιθαγενείς

Share
Θαύμα παιδάκι μου θαύμα, θα κάνουμε δημοψήφισμα λοιπόν.
Στους ιθαγενείς κάποτε δίνονταν χάντρες και καθρεπτάκια τώρα πλέον δημοψηφίσματα.
Με ποιο διακύβευμα;
Την επικύρωση ή όχι της δανειακής σύμβασης;
Μα τότε θα έπρεπε να κάνουμε και για το Μνημόνιο….
Αλλά ας πάμε στα πεζά και καθημερινά:
1. Γιατί να πληρώσει κάποιος πλέον, νομιμότατα, το τέλος ακίνητης περιουσίας στους λογαριασμούς της ΔΕΗ; Αν το Δημοψήφισμα είναι ΟΧΙ; Όλες οι έκτακτες εισφορές έχουν ως πυρήνα τις επιταγές επίτευξης Δημοσιονομικών στόχων που το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο επιτάσσουν …εκτός αν βγει η Κυβέρνηση και μας πει ότι η φορολογική λαίλαπα των δύο  τελευταίων ετών που οδήγησε σε ύφεση ανεργία υπερφορολόγηση και έκτακτες εισφορές είναι ως επί το πλείστον επιλογές  της και τόσο καιρό απλά μας δούλευε.
2. Πως θα καταρτίσει η παρούσα κυβέρνηση και θα επικυρώσει η Βουλή προϋπολογισμό; Η απάντηση του δημοψηφίσματος, όποια και αν είναι, δεν θα μεταβάλλει τις οικονομικές μεταβλητές, στρατηγικές και πολιτικές;
3. Έχω βαρεθεί να ακούω ότι είμαστε σε πόλεμο, εθνικό καθήκον κλπ κλπ κλπ…. θα κάνουμε δημοψήφισμα για την επιλογή της Α ή Β στρατηγικής; Αν ναι τότε οι «στρατηγοί», οι ηγήτορες, οι ΚΕΦΑΛΕΣ περιττεύουν.
4. Το Δημοψήφισμα θα έχει και ερώτημα εξόδου ή παραμονής της χώρας από την ΕΕ; Από το €; ή θα επικυρώνει ή ΟΧΙ μια  δανειακή σύμβαση που οι όροι ακόμα διαμορφώνονται;
5. Γιατί ο οποιοσδήποτε θα συμμετάσχει στο κούρεμα όταν εκκρεμεί το Δημοψήφισμα;
6. Γιατί  η επιτυχία  της 26ης /10/2011  έγινε δημοψήφισμα την 31η /10/2011.
7. Πόσους εκβιασμούς σε τελική ανάλυση μπορεί να ανεχθεί για θυσίες η κοινωνία; Μάρτιος 2010, Καστελόριζο και 6 δόσεις που       κάθε     φορά ήταν το τέλος, δεν θα είχαμε νέα μέτρα και τώρα ….δημοψήφισμα.
8. Μπορεί οποιοδήποτε δημοψήφισμα να αποφασίσει για την εκχώρηση ή μη μέρους εθνικής κυριαρχίας;
9. Γιατί δημοψήφισμα για τη δανειακή σύμβαση και όχι για τις επιλογές της χώρας; Πότε οι πολιτικοί σχηματισμοί θα μιλήσουν   ξεκάθαρα παραθέτοντας τις προτάσεις τους και τις συνέπειες αυτών; ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη δανειακή σύμβαση χωρίς την δυνατότητα επιλογής του μετά; Θα στείλουμε για διαπραγματεύσεις δηλαδή πάλι όσους θέτουν τις αποφάσεις για επικύρωση μετά την λήψη τους;
Θα μπορούσα να παραθέτω ερωτήματα για ώρες.Είναι περιττό.
Το διακύβευμα λοιπόν οποιουδήποτε δημοψηφίσματος, δεν είναι καμία δανειακή σύμβαση.
Είναι αν ανεχτούμε ή ΟΧΙ μια κυβέρνηση που απλά μας δουλεύει και μας εκβιάζει.
Μια κυβέρνηση που πάνω από όλα θέτει τις καρέκλες και το ΕΓΩ.
Θα μπορούσε οποιαδήποτε Κυβέρνηση να παραθέσει τις επιλογές τις συνέπειες και να ζητήσει νωπή λαϊκή εντολή.
Εδώ έχουμε δημοψήφισμα….
Για να κάνουμε εκλογές αν βγει ΟΧΙ μετά; ή αν βγει ΝΑΙ σε οποιοδήποτε ερώτημα σημαίνει επιβράβευση και αποδοχή των Κυβερνητικών πολιτικών;
Αλλά έστω και έτσι ας συμφωνήσω με τις παπαρολογίες περί λαϊκής έκφρασης κλπ κλπ κλπ του δημοψηφίσματος.
Το κόστος; Την δημοσιονομική σπατάλη δύο εκλογικών αναμετρήσεων εντός διμήνου;
ΑΣ ΣΤΗΘΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΛΠΕΣ: ΕΚΛΟΓΕΣ & ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ.
Εκλογές: για να επιλέξει ο κυρίαρχος λαός την Κυβέρνηση που θα υλοποιήσει τις αποφάσεις που οι πολίτες με το Δημοψήφισμα επιλέξουν. 
Γιατί οι πολιτικοί πρέπει να θυμηθούν ότι δεν είναι η πολιτική τίποτα άλλο παρά ένα ταξίδι στην Υπηρεσία των πολιτών και του έθνους, για την επίτευξη στόχων. Ας αποφασίσουν μια φορά στη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» μας οι πολίτες τον προορισμό, το μέσο και το κόστος, μια έστω φορά, γιατί έχουμε βαρεθεί πλέον να τρώμε όλοι μαζί και σε εμάς απλά να αναλογεί μόνο ο λογαριασμός.
Στις Δημοκρατίες λοιπόν δεν υπάρχουν αδιέξοδα γιατί υπέρτατος ρυθμιστικός παράγοντας είναι οι πολίτες και η έκφρασή τους οι κάλπες.
Ας το θυμηθούν οι εκπρόσωποί μας.
Ιθαγενής