Ο Ράιχενμπαχ στο… Μαξίμου

Ο Ράιχενμπαχ στο… Μαξίμου

Για όλα τα πιθανά σενάρια με­τά τις εκλογές ετοιμάζονται σε Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον. Οι δανειστές κινούνται βάσει των δημοσκοπήσεων που δη­μοσιεύονται στις ελληνικές εφημε­ρίδες και προεξοφλούν ότι μια πο­λυκομματική Βουλή με αντιμνημονιακούς βουλευτές και κόμματα θα επιφέρει σκλήρυνση της πολιτικής τους προς την........

Ελλάδα. Ένας ακόμη εκβιασμός σε εξέλιξη, πάνω από την κάλπη αυτή τη φορά...
Το ΔΝΤ επιδιώκει σαφέστατα τη σύμπραξη Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ, ώστε να είναι η κυβέρνηση πιο εύκολα διαχειρίσιμη. Θεωρούν επίσης ότι η τραγική πορεία της ελ­ληνικής οικονομίας θα ωθήσει τους αρχηγούς των δύο κομμάτων να βά­λουν στην κυβέρνηση - τουλάχιστον για τους πρώτους έξι μήνες - τεχνο­κράτες που μπορεί να παρασυρθούν από το τσουνάμι των μέτρων του Ιου­νίου και του Οκτωβρίου, ώστε να μην κάψουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη τους.
Βεβαίως, αν και επιθυμούν την πα­ραμονή του Λουκά Παπαδήμου στην πρωθυπουργία, γνωρίζουν πολύ κα­λά ότι ούτε ο Αντώνης Σαμαράς ού­τε ο Ευάγγελος Βενιζέλος κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Κανείς από τους δύο δεν έχει σχέση εμπι­στοσύνης με τον νυν πρωθυπουργό.
Έτσι, με τις υποδείξεις της Ουάσι­γκτον και του Βερολίνου, που κρα­τούν πλέον τα ηνία των αποφάσεων για την Ελλάδα, ετοιμάζονται να σφί­ξουν απότομα τα ζωνάρια μετά τις εκλογές.
Υπουργοί εντολοδόχοι
Όπως μας ανέφερε Ευρωπαίος αξιωματού­χος, εάν το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλά­δα ανεβάσει τους αντιμνημονιακούς, τότε το σχέδιο της αυξημέ­νης (έως απόλυτης) επιτήρησης θα μπει... αμέσως σε εφαρμογή. Δηλαδή οι αξιωματούχοι της τρόικας και της Ομάδας Δράσης, που ήδη βρίσκονται μόνι­μα στην Αθήνα και κι­νούνται στο παρασκήνιο για να μην προκαλέσουν, θα βγουν μπροστά.
Δεν αποκλείεται, επίσης, εάν την περίοδο Μαΐου και Ιουνίου η Ελλά­δα παρουσιάσει καθυστερήσεις στην εφαρμογή του νέου προγράμματος, τότε να δούμε και την επιβολή του αρχιεπιτηρητή. Ο ρόλος αυτός έχει ήδη αποφασιστεί και επικυρωθεί ως όρος για να λάβουμε το δεύτερο δά­νειο, παρότι αποσιωπήθηκε από την κυβέρνηση.
Όμως ο αρχιεπιτηρητής θα είναι παρών και στο πρωθυπουργικό γρα­φείο, ώστε να δίνει εντολές για τις αποφάσεις. Συνεργάτες του θα βρί­σκονται δίπλα στους υπουργούς που είναι άμεσα ή έμμεσα μπλεγμένοι με την εκτέλεση του προϋπολογισμού και ουσιαστικά θα καταργήσουν κάθε υπόνοια δημοσιονομικής κυριαρχίας. Οι τοποθετήσεις αυτές είναι άλλες από τις αφίξεις που ήδη σημειώθη­καν σε υπουργεία και κρατικούς ορ­γανισμούς και που θεωρούνται «τε­χνικά κλιμάκια». Θα έχουν πολιτικό χαρακτήρα.
Αφεντικό ο Σόιμπλε
Στο ευρωπαϊκό επίπεδο ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, παρά τα μεγάλα προβλήμα­τα υγείας που αντιμετωπίζει, έχει αρχίσει να καλοβλέπει τη θέση του προέδρου του Eurogroup, που ανοίγει με την αποχώρηση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο τέλος Ιουνίου. Ήδη σε δηλώσεις του για την Ελλάδα εμφανίζεται πιο διπλωματικός και κά­νει λόγο για «καταστροφή», εάν η χώ­ρα μας βγει από την ευρωζώνη.
Από την άλλη, όμως, ετοιμάζεται να θέσει τον Χορστ Ράιχενμπαχ ως τον νέο αρχιεπιτηρητή τον Ιούνιο, με πρόφαση τον αναμενόμενο νέο δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Ακόμη και αν ο Ράιχενμπαχ αρνηθεί, ο Σόιμπλε διε-μήνυσε ότι η θέση θα πάει σε γερμα­νικά χέρια.
Έχοντας τη δυνατότητα πλέον να καθορίζει την ατζέντα του Eurogroup, η Γερμανία και τυπικά θα έχει ηγεμο­νική θέση στα δρώμενα της ευρωζώνης, κάνοντας τη ζωή δύσκολη για όποιον Έλληνα πολιτικό - ή τεχνο­κράτη - αναλάβει την ηλεκτρική καρέκλα του υπουργείου Οικονομικών μετά τις εκλογές.
Ευρωμπάχαλο
Η στάση αναμονής στις δηλώσεις των δανειστών μας ενόψει των εκλο­γών θα σταματήσει την επομένη της κάλπης και θα δούμε μπαράζ δηλώ­σεων για πιστή εφαρμογή όσων έχου­με υπογράψει και βεβαίως απαγό­ρευση ακόμη και των... σκέψεων για επαναδιαπραγμάτευση όρων του μνημονίου.
Ήδη τον τόνο της νέας μορ­φής των απειλών έδωσε την Τρίτη ο Πολ Τόμσεν. Μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο ο Δανός αξιωματούχος είπε ότι, ακόμη και με την υποχώρη­ση του ελληνικού χρέους στο 117% του ΑΕΠ το 2020, «το χρέος θα συνεχίσει να κινείται σε πολύ υψηλά επί­πεδα». Άρχισε δηλαδή να επιμηκύνει τον χρόνο της «προσαρμογής» και της σκληρής λιτότητας και μετά το 2015, οπότε τυπικά τελειώνει η μνημονιακή πολιτική.
Όπως είναι σε θέση να αποκαλύψει το «Π», η διαπίστωση των Ευρωπαίων ότι θα χρειαστούμε και τρίτο δάνειο τους βάζει σε επεξεργασία πιο μακροπρόθεσμων πλάνων και θα αρχί­σουν τους επόμενους μήνες να προ­ετοιμάζουν το έδαφος για παραμονή της τρόικας και της επιτήρησης έως το 2020. Αυτό σχετίζεται και με τη διαπίστωση ότι οι αγορές έχουν αρχίσει συντονισμένα να χτυπούν τις τελευ­ταίες μέρες τα ισπανικά ομόλογα και να προκαλούν τριγμούς στο ευρωπαϊ­κό οικοδόμημα.
Την ώρα που οι ευρωζωνάτοι ακό­μη παλεύουν να συμφωνήσουν εάν θα αυξήσουν τα κεφάλαια του μη­χανισμού διάσωσης ESM, η Ισπανία σπρώχνεται προς τα εκεί, τη στιγμή μάλιστα που όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν τα κονδύλια για να στηρι­χθεί η οικονομία της. Προ των θυρών βρίσκεται και η Ιταλία.
Εάν τους επόμενους μήνες επικρα­τήσει το αρνητικό σενάριο για Ιταλία και Ισπανία, τότε θεωρείται σίγου­ρο ότι η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές θα αργήσει μια δεκαετία πε­ρίπου. Έτσι η Ε.Ε. θα κληθεί να απο­φασίσει εάν τη συμφέρει να συνεχίσει να δανείζει την Ελλάδα ή εάν πρέπει να επικεντρώσει τη διοχέτευ­ση των κονδυλίων της στις άλλες προ­βληματικές οικονομίες. Το σίγουρο είναι πάντως ότι Πορ­τογαλία και Ιρλανδία, οι άλλες δύο μνημονιακές χώρες, προχωρούν παρασκηνιακά σε διαπραγμα­τεύσεις για το κούρεμα του χρέους τους, το οποίο και αυτές αδυνατούν να διαχειρι­στούν.
Τις εξελίξεις αυτές θα κληθεί να διαπραγματευ­θεί και να διαχειριστεί ο Σόιμπλε. Και όλοι πλέον γνωρίζουμε τις από­ψεις του για το μέλ­λον της Ελλάδας στην ευρωζώνη...
ποντίκι
πηγη

Πρώτη η Αριστερά με 36.5% – Άνοδος και για Καμμένο, δεν μπαίνει στη βουλή το ΛΑΟΣ

Πρώτη η Αριστερά με 36.5% – Άνοδος και για Καμμένο, δεν μπαίνει στη βουλή το ΛΑΟΣ

Νέα στοιχεία φωτιά δείχνει νέα δημοσκόπηση. Καταγράφεται μικρή πτώση της Νέας Δημοκρατίας, συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ που περνά από την πέμπτη στην δεύτερη θέση και επτακομματική Βουλή με τον ΛΑΟΣ να μένει εκτός. Αυτά δείχνει δημοσκόπηση της Public Issue που θα δημοσιευτεί στην Καθημερινή της Κυριακής....



Σύμφωνα με πληροφορίες, η Νέα Δημοκρατία φτάνει το 22,5% έναντι 25% που είχε πριν από δύο εβδομάδες σε δημοσκόπηση της ίδιας εταιρείας. Το ΠΑΣΟΚ από το 11% φτάνει το 15,5% και ανεβαίνει στην δεύτερη θέση.


Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ με 12,5%, ενώ είχε 12%. Στην τέταρτη και πέμπτη θέση βρίσκονται το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ με 12%. Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη στην προηγούμενη δημοσκόπηση ήταν δεύτερο με 15,5%.


Αξίζει να σημειωθεί η άνοδος για τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου που φτάνουν στο 8,5% από 6%.


Ο ΛΑΟΣ, σύμφωνα με αυτή τη δημοσκόπηση, μένει εκτός βουλής βλέποντας τα ποσοστά του να υποχωρούν στο 2% από το 4% της προηγούμενης δημοσκόπησης, ενώ η Χρυσή Αυγή εκτοξεύεται στο 5% από το 2% που είχε πριν από 15 μέρες.


Οι Οικολόγοι Πράσινοι συγκεντρώνουν 3% ενώ η Δημοκρατική Συμμαχία παραμένει στο 2%.

ΠΗΓΗ

Read more: http://www.oparlapipas.com/2012/03/365.html#ixzz1qhtAbtB5

Ξεπούλημα της Ελλάδας άνευ όρων με τη νέα δανειακή σύμβαση

Γη, ήλιος, αέρας, υπέδαφος και ιθαγενείς παραδόθηκαν αμαχητί από τα κόμματα της χρεοκοπίας στην ακόρεστη όρεξη των αγορών και των σύγχρονων αποικιοκρατών

Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά οι θριαμβολογίες για το εθελοντικό που τελικά έγινε αναγκαστικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων (PSI) αρχίζουν να σβήνουν σιγά σιγά. Τι τα θέλουμε τα πολλά πολλά. Είπαμε, ή μάλλον μας είπαν, ότι πέτυχε.

Η εικονική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ανέρχεται σε 105,4 δισ. ευρώ.Έτσι μας είπαν κι όποιος δεν το πιστεύει, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Σαμαράς και οι λοιποί συγγενείς είναι έτοιμοι να ορκιστούν στην τιμή τους. Και ξέρετε δα σε τι υπόληψη έχουν την προσωπική τους τιμή. Πόσο ειλικρινείς και αδέκαστοι είναι. Πόσο αδιάφθοροι.

Τώρα τα κεφάλια μέσα. Ηρθε η ώρα για να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και να καταβληθούν τα πολύτιμα ανταλλάγματα που έχουν συμφωνηθεί.
Ας πάρουμε, ωστόσο, την εκδοχή ότι το PSI ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Όπως ακριβώς μας λένε. Καταρχάς δεν θα έπρεπε να ρωτήσουμε το εξής απλό: Πώς αποσοβήθηκε ο κίνδυνος χρεοκοπίας όταν η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως η οποία μετά το 2001 επίσημα έχει πτωχεύσει με βάση όλους τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης; Δεν μας έλεγαν ότι ολόκληρη η προσπάθεια έγκειται στο να μη βαθμολογηθούμε σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Και οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης έχουν βαθμολογήσει την Ελλάδα σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης, στο χαμηλότερο σκαλί που έχει βρεθεί χώρα παγκοσμίως μετά τις καταρρεύσεις των Ασιατικών Τίγρεων το 1999. Τα πρώτα δυο χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού έγιναν με το στόχο να μη φτάσουμε στο σημείο που τελικά φτάσαμε. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επιτυχία. Μπορεί να μας στοίχισε κάτι παραπάνω σε ανθρώπινες ζωές, σε εισοδήματα, ανεργία, ανέχεια και σε ύφεση, αλλά χαλάλι του.

Μας είπαν ότι ναι μεν θα γινόταν αυτό με το PSI, αλλά κι αυτό ήταν αναπόφευκτο και γενικά δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Αρκεί να μη συμβεί «πιστωτικό γεγονός» και έτσι πυροδοτηθούν τα περίφημα CDS. Εγινε κι αυτό. Μπορούμε πια να είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι. Οι κερδοσκόποι που πόνταραν στη χρεοκοπία της Ελλάδας πήραν γενναίες αποδόσεις. Οι αναλυτές της αγοράς λένε ότι τα ελληνικά CDS αποδείχτηκε η πιο προσοδοφόρα επένδυση των τελευταίων δεκαετιών. Όπως και να ‘χει κάτι είναι κι αυτό. Είναι κάτι για το οποίο ο ελληνικός λαός οφείλει να είναι εθνικά υπερήφανος!

Δεν πρέπει να μας εξαπατούν. Η Ελλάδα υπέστη τη χειρότερη χρεοκοπία που έχει υποστεί στην ιστορία της. Τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα. Από την εποχή του Τρικούπη. Κι αυτό γιατί δεν φτάνει το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει καταδικαστεί για τις επόμενες δεκαετίες σε απίστευτα βάσανα, σε ανείπωτη μιζέρια χωρίς καμμιά προοπτική, η χώρα έχει πουληθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» -όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στις συμβάσεις και τις συμφωνίες που έχει αποδεχτεί η συγκυβέρνηση των δοσιλόγων – στους δανειστές σαν ένα απλό οικόπεδο. Γη, ήλιος, αέρας, υπέδαφος και ιθαγενείς παραδόθπκαν αμαχητί από τα κόμματα της χρεοκοπίας στην ακόρεστη όρεξη των αγορών και των σύγχρονων αποικιοκρατών.

Σας φαίνονται υπερβολές; Ας τα πάρουμε με τη σειρά.

Καταρχάς ως προς το κατά πόσο γίνεται «βιώσιμο» το δημόσιο χρέος μετά το PSI, αρκούν μόνο μερικά νούμερα. Η συνολική απομείωση του χρέους εικάζεται ότι θα είναι 105,4 δια ευρώ. Για αυτά η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 30 δισ. ευρώ σε ρευστό στους ξένους τραπεζίτες για την ευαρέσκειά τους να συμμετάσχουν στο PSI. Πόσα νομίζετε ότι έβαλαν στο PSI οι ευρωπαϊκές τράπεζες για «κούρεμα»; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δεν υπερβαίνουν τα 40 δια ευρώ. Από αυτά κουρεύτπκαν τα 18 δισ. ευρώ. Έκοψαν εικονικά 18 για να εισπράξουν 30 δισ. ευρώ!

Και δεν είναι μόνο αυτά. Το ελληνικό δημόσιο με σύμβαση που υπέγραψε με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ήδη από την 1η Μαρτίου, θα δανειστεί 5,7 δισ. ευρώ για να πληρώσει δεδουλευμένους τόκους στους τραπεζίτες κατόχους ομολόγων που μπήκαν για κούρεμα.

Η όλη υπόθεση ήταν εξαρχής τόσο ξεκάθαρα στημένη υπέρ των ευρωπαϊκών τραπεζών, που ακόμη και το Bloomberg (15/3) σχολίαζε: «Η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του χρέους στην Ελλάδα κατά περισσότερο από ένα χρόνο περιόρισε τις πιθανές απώλειες των τραπεζών, καθώς οι επιχειρήσεις ξεφορτωθήκαν μεγάλο μέρος των ομολόγων τους και το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου μετατοπίστηκε προς τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Όταν η Ελλάδα για πρώτη φορά διασώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το Μάιο του 2010, οι δανειστές σε άλλες χώρες της EE διέθεταν 68 δις δολάρια του δημόσιου χρέους της, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Εάν η Ελλάδα είχε πτωχεύσει τότε, οι τράπεζες θα είχαν χάσει 51 δισεκατομμύρια δολ…» Και η Ελλάδα θα είχε γλυτώσει τα μνημόνια.

Τι γίνεται όμως με τους εγχώριους τοκογλύφους; Αυτοί θα φύγουν με άδεια χέρια; Όχι βέβαια. Σε ό,τι αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το σχέδιο που εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει ότι το συνολικό πακέτο, αν χρειασθεί, μπορεί να πλησιάσει τα 50 δισ. ευρώ. Δηλαδή, εκτός από τα 23 δισ. ευρώ που θα δοθούν άμεσα, να δοθούν άλλες δύο δόσεις, μία στα τέλη του 2012 και η άλλη το 2013.

Μετράτε ακόμη τα δισ. ευρώ που προορίζονται για τους τραπεζίτες, ή χάσατε το λογαριασμό;

Επίσης άλλα 35 δια ευρώ θα δοθούν στην ΕΚΤ για να πληρωθούν κρατικοί τίτλοι που χρησιμοποίησαν ως εγγύηση οι ελληνικές τράπεζες για να αντλήσουν χρήμα και τώρα δεν έχουν να τους καλύψουν. Πόσο μας κάνουν όλα αυτά; Αισίως 120,7 δισ. ευρώ! Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε ρευστό 120,7 δια ευρώ για μια εικονική απομείωση χρέους της τάξης των 105,4 δισ. ευρώ. Κι αυτό φυσικά θεωρείται επιτυχία!

Και πού θα τα βρει αυτά η Ελλάδα; Μα φυσικά θα δανειστεί ξανά. Πρόκειται για 109 δια ευρώ νέο δάνειο που δίνει η ευρωζώνη διαμέσου του ΕΤΧΣ έως το 2014 και άλλα 28 δια ευρώ από το ΔΝΤ έως το 2015. Σύνολο νέου δανεισμού; 137 δια ευρώ για την περίοδο 2012-2015, από τα οποία τα 120,7 θα δοθούν, όπως είπαμε, απευθείας στους τραπεζίτες και περισσεύουν άλλα 16,3 δισ. ευρώ για να πληρωθούν τα τρέχοντα τοκοχρεωλύσια του χρέους που έχει παραμείνει. Πόσα είναι αυτά για τπν τριετία 2012-2014; Τουλάχιστον 70 δισ. ευρώ! Πού θα βρεθούν; Από το αίμα αυτού του λαού και τις σάρκες τπς χώρας του.

Στο σημείο αυτό μπαίνει η νέα δανειακή σύμβαση για τα 109 δια ευρώ της ευρωζώνης. Η νέα αυτή δανειακή σύμβαση έχει μια σειρά καινοτομίες:

Πρώτο: Αναγκάζει το ελληνικό κράτος να συμβληθεί με έναν ιδιωτικό οργανισμό, το ΕΤΧΣ, που έχει καθεστώς Ανώνυμης Εταιρείας με έδρα το Λουξεμβούργο.

Δεύτερο: Δεν υπάρχει κανενός είδους δέσμευση για την έγκαιρη εκταμίευση των δόσεων του δανείου από το ΕΤΧΣ. Το Ταμείο αυτό θα μπορεί να εκταμιεύει δόσεις μόνο όσο εκδίδει εγγυημένα από το ελληνικό κράτος δικά του ομόλογα.

Τρίτο: Δεν υπάρχει κανένα χρονοδιάγραμμα καταβολής του δανείου και κυρίως αποπληρωμής του, ούτε δέσμευση για τα επιτόκια που θα κληθεί να πληρώσει το ελληνικό κράτος.

Τι εξασφαλίζει αυτή η δανειακή σύμβαση; Βασικά μόνο ένα πράγμα: ότι οι δανειστές μπορούν με απλή απόφαση των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου να εκτελέσουν εναντίον του οφειλέτη εντός της ελληνικής επικράτειας χωρίς κανένα εμπόδιο. Ούτε από την εθνική κυριαρχία, ούτε από οποιαδήποτε άλλη ασυλία ή νομικό κόλλημα. Σ’ αυτό η νέα δανειακή σύμβαση είναι πολύ πιο προχωρημένη και ξεκάθαρη από την πρώτη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης του Μαίου 2010 Να πώς γίνεται η ερμηνεία των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης με βάση τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ελληνικού κράτους (Παράρτημα 2 της νέας σύμβασης): Το να μιλήσει κανείς για ξεπούλημα ολκής είναι μάλλον λίγο.

Οπως και να ‘χει θυμηθείτε τι σημαίνει και για ποιον σκοπό έγινε το PSI τώρα που τα κόμματα της χρεοκοπίας θα σας τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Σκεφτείτε όταν όλοι τους εν χορώ κίνδυνολογούν ότι χωρίς αυτούς η χώρα θα οδηγηθεί σε μια μεγάλη περίοδο ανασφάλειας.

Αλήθεια, γνωρίζουν τι σημαίνει ανασφάλεια; Να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει αύριο. Να μην ξέρεις αν θα μπορείς να τα βγάλεις πέρα ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη. Να μην ξέρεις αν θα έχεις να θρέψεις και να στεγάσεις την οικογένειά σου. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί σήμερα να αισθάνεται σίγουρος ότι θα μπορέσει, αυτός και η οικογένειά του, να επιβιώσει μέσα στους επόμενους μήνες; Και να φανταστείτε ότι το πρώτο κύμα μέτρων του Μνημονίου 2 δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Επομένως ψήφος στα κόμματα που έχουν δεσμευτεί με τα Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος όχι μόνο για την οριστική καταδίκη της χώρας και του λαού της σε μια πορεία αφρικανοποίησης χωρίς επιστροφή.

Αντίθετα, η ανατροπή των Μνημονίων και η καταγγελία των Συμφωνιών με τις οποίες μας αλυσόδεσαν ερήμην μας, είναι ο μόνος δρόμος για να αποκατασταθεί η σταθερότητα πρώτα και κύρια για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να αρχίσει ξανά ο Ελληνας να ελπίζει ότι ο ίδιος και τα παιδιά του θα βρίσκουν δουλειά με προοπτική στην πατρίδα τους και με εισόδημα που θα εξασφαλίζει την ευημερία τους, τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, την αξιοπρέπειά τους.

Ομως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: Πρέπει με κάθε τρόπο να ξεπλυθεί η χώρα από τη σύγχρονη κόπρο του Αυγεία. Από ολόκληρο τον συρφετό πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, που ρήμαξαν για δεκαετίες αυτήν την έρμη τη χώρα και την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Πρέπει εμείς οι ίδιοι, εμείς η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, να πάρουμε τη χώρα στα χέρια μας. Πρέπει να πιστέψουμε επιτέλους ότι αυτός ο ευλογημένος τόπος μας ανήκει. Οχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Και μας ανήκει όχι για να τον πουλήσουμε σε τιμή ευκαιρίας, αλλά για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας και το μέλλον των γενιών που έρχονται.

Κι όταν γίνει αυτό ακόμη κι ο πιο φοβισμένος Ελληνας σήμερα θα ανακαλύψει με έκπληξη πόσο γρήγορα ανατάσσεται αυτή η χώρα, πόσο γρήγορα μπορεί να δει γνήσια βελτίωση στην ίδια την ζωή του και τις προοπτικές του.

Του Δημήτρη Καζάκη – «Το Χωνί»

Πηγή: Ξεπούλημα της Ελλάδας άνευ όρων με τη νέα δανειακή σύμβαση - RAMNOUSIA 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ!

Η αθλιότητά τους δεν έχει όριο.


Ποτέ δεν είχε. Τώρα, προεκλογικά, φτάσαμε να παρακολουθούμε:

• Τον ένα κυβερνητικό εταίρο, τον ίδιο που λέει ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε» και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «κοπρίτες», να θυμάται τις «ανάγκες για προσλήψεις» σε τομείς του δημοσίου.

• Τον άλλο κυβερνητικό εταίρο να κατηγορεί (τον... κυβερνητικό του εταίρο) για «προεκλογική ψηφοθηρία», για «κομματικά ρουσφέτια» και να υπόσχεται πως αν αναδειχτεί αυτοδύναμος στις εκλογές, τότε θα κάνει εκείνος τις... προσλήψεις, αλλά με «αξιοκρατία»!

Πρόκειται για πολιτική αλητεία της χαμηλότερης υποστάθμης.
Αρκεί να σκεφτεί κανείς το εξής:

Και οι μεν - που θέλουν προεκλογικές προσλήψεις -
και οι δε - που δε θέλουν ρουσφετολογικές και προεκλογικές, αλλά υπόσχονται... αξιοκρατικές μετεκλογικές προσλήψεις,
είναι αυτοί που μαζί και από κοινού
έχουν υπογράψει,
έχουν συμφωνήσει,
έχουν αποφασίσει,
έχουν καταστήσει νόμο του κράτους
και πανηγυρίζουν (!!!)
γιατί όχι μόνο δε θα κάνουν «προσλήψεις», αλλά, όπως διατρανώνουν και περηφανεύονται (!!!), ως «πατριώτες» και σωτήρες» που είναι,
μέσα στο 2012 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 15.000
και μέχρι το 2015 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 150.000, όχι προσλήψεις,
αλλά ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ δημοσίων υπαλλήλων!

«ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ»

«Κίνδυνο ακυβερνησίας», είδε το «Βήμα» την περασμένη Κυριακή. Με κίνδυνο «ακυβερνησίας»... απειλούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι τους, αν ο λαός δεν συμπεριφερθεί στην κάλπη με πυξίδα το «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω».

Αλλά, τώρα πια, ξέρουμε τι εννοούν όταν μιλούν για «ακυβερνησία» όλοι αυτοί που - με τις ισχυρές και τις στιβαρές κυβερνήσεις τους - οδήγησαν τον τόπο εδώ που τον οδήγησαν. Ξέρουμε, επίσης, τι συνιστά γι' αυτούς «κίνδυνο»: «Κίνδυνος ακυβερνησίας» γι' αυτούς δεν είναι τίποτα άλλο από το να υποχρεωθούν στο σχηματισμό εκείνων των ανήμπορων, των αδύναμων και ανίσχυρων κυβερνήσεων, που, ακριβώς λόγω της αδυναμίας και της ανημπόριας τους - που θα έχει προκύψει από την λαϊκή τους αποδοκιμασία - δεν θα μπορούν να επιβάλουν την επόμενη μέρα των εκλογών όσα έχουν ήδη σχεδιάσει, έχουν ψηφίσει και όσα ετοιμάζονται να ψηφίσουν:

Μειώσεις και νέες μειώσεις μισθών, μειώσεις και νέες μειώσεις συντάξεων, μειώσεις και νέες μειώσεις κοινωνικών δαπανών, καταργήσεις και νέες καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ. Αλλά, να που η «κινδυνολογία» τους αρχίζει να επιστρέφει στους ίδιους ως μπούμερανγκ, για τον εξής λόγο:

Εφόσον ομολογούν ότι με το λαό απέναντί τους στους τόπους δουλειάς, στους δρόμους και στην κάλπη, θα αδυνατούν και θα δυσκολεύονται να διαπράξουν τα προαποφασισμένα τους κοινωνικά εγκλήματα, τότε εκείνο με το οποίο μας...απειλούν,ο «κίνδυνος» της «ακυβερνησίας» δηλαδή,
όχι μόνο δε συνιστά «κίνδυνο» για το λαό, αλλά - για να θυμηθούμε και τον Πάγκαλο - περισσότερο με «ευλογία» μοιάζει.

«ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ» ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ!

Η λεπτομερής καταγραφή των μέτρων φρούρησης και περίφραξης των στρατοπέδων κράτησης των μεταναστών που σχεδιάζει η συγκυβέρνηση είναι από μόνος του ένας επιπλέον λόγος που δικαιώνει το κάλεσμα του ΚΚΕ

ο λαός να αντισταθεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Διαβάζοντας τα εν λόγω μέτρα, που ανακοίνωσαν η συγκυβέρνηση και η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., δυσκολεύεται κανείς να μη σκεφτεί ότι ο όλος προγραμματισμός τους είναι προφανώς επηρεασμένος από την «αρχιτεκτονική» του Γκουαντανάμο, την οποία φιλοδοξούν να δημιουργήσουν στην ελληνική εκδοχή του και μάλιστα με την ίδρυση 30 στρατοπέδων «φυτεμένων» σε όλη τη χώρα.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τους σχεδιασμούς των ιθυνόντων, που δόθηκαν στη δημοσιότητα, προβλέπεται ότι:

• Κάθε κέντρο κράτησης θα έχει τριπλή περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ και θα είναι ύψους 3 μέτρων.
• Η εξωτερική φύλαξη θα γίνεται από οπλισμένο αστυνομικό προσωπικό.
• Η εσωτερική φύλαξη του χώρου θα γίνεται από προσωπικό ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης.
• Κάθε χώρος των «κέντρων φύλαξης» θα επιτηρείται από κλειστό κύκλωμα καμερών (κάμερες CCTV).
• Η εγκατάσταση θα είναι χωρισμένη σε 4 τομείς, χωρητικότητας 250 ατόμων.
• Ο κάθε τομέας θα χωρίζεται σε πέντε πτέρυγες, όπου θα κρατούνται από 50 άτομα.
• Επίσης, θα ιδρυθούν αστυνομικές υπηρεσίες (η κάθε μία θα διαθέτει 150 αστυνομικούς), ενώ κάθε στρατόπεδο θα φυλάσσεται από 300 φύλακες εταιρειών σεκιούριτι.
Αυτή είναι η ...δημοκρατία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., των πάσης φαιότητας μεταναστοφάγων, της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου «Προστασίας του Πολίτη».

Και ακριβώς επειδή τέτοια είναι η ...δημοκρατία τους, η στήλη θέλει να προφυλάξει τους αναγνώστες από παρερμηνείες και να το καταστήσει σαφές:

Στην είσοδο των «κέντρων συγκέντρωσης μεταναστών» - τους οποίους, λέει, θα βάλουν να προσφέρουν και «κοινωνική εργασία» - δεν προκύπτει από πουθενά ότι έχουν πρόθεση να τοποθετήσουν τη γνωστή και φρικιαστική πινακίδα που χρησιμοποιήθηκε σ' άλλα στρατόπεδα, σ' άλλες εποχές:

«Η εργασία απελευθερώνει»!

Είπαμε: Τώρα έχουμε δημοκρατία...

Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Πηγή: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ! - RAMNOUSIA 

Εκλογές και Τιμωρία

Δεν τους πιστεύουμε και δεν παζαρεύουμε τις ζωές μας
στα χρηματιστήρια και τις αγορές του νεοφιλελευθερισμού...

Τα δυο κόμματα εξουσίας θα αποφασίσουν κάποια στιγμή για το ποτέ θα γίνουν εκλογές. Τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γραφόταν το κείμενο, δεν είχαν καταλήξει για το ποια θα είναι η κατάλληλη στιγμή. Το σημαντικό, όμως δεν είναι αυτό, αλλά οι λόγοι που τους οδηγούν στη λαϊκή ετυμηγορία.

Ουσιαστικά αναγκάζονται, λόγω της πίεσης που τους ασκεί η κοινωνία, αλλά και υπό το φόβο, πως τα ποσοστά τους μπορεί να επηρεαστούν προς το χειρότερο όσο αφήνουν το χρόνο να κυλάει.
Άλλωστε, κατάφεραν να περάσουν τη δανειακή σύμβαση και να ολοκληρώσουν το PSI. Τώρα μπορούν, εκ του ασφαλούς, να ζητήσουν την ψήφο των πολιτών και μάλιστα επενδύοντας επικοινωνιακά στην ελπίδα της ανάπτυξης που έρχεται...

Αντιλαμβάνονται όμως ότι, η μαζική στροφή των νέων προς τον πολιτικό προβληματισμό και ακτιβισμό, εγκυμονεί κινδύνους. Γνωρίζουν πολύ καλά πως το μεγαλύτερο κομμάτι των ψηφοφόρων μεταξύ 18 και 40 ετών τους έχει γυρίσει την πλάτη, οριστικά και αμετάκλητα.

Το ξέρουν γιατί οι νέοι διακόπτουν τα καθωσπρέπει συνέδρια των πρώην πρωθυπουργών.
Γιατί κρυφοκοιτάνε από τα παράθυρα της βουλής και βλέπουν τα επαναστατικά πανό, κατά μήκος της πλατείας.
Το ξέρουν γιατί η νιότη διεκδικεί στα πεζοδρόμια, μια πραγματική αλλαγή.
Γιατί ο παλμός των διαδηλώσεων κάνει τις καρέκλες τους να τρίζουν...

Φοβούνται γιατί έναν παρόμοιο παλμό έζησαν κάποτε πολλοί από τους σημερινούς υπουργούς και βουλευτές, όταν συμμετείχαν στα κινήματα, με σκοπό να ρίξουν την δικτατορία... Πέρασαν όμως πολλά χρόνια από τότε. Αρκετά, ώστε να μην θυμούνται τι ακριβώς συνέβη και αρκετά ώστε να φτάνουν στο σημείο, να χρησιμοποιούν την αστυνομία με τον ίδιο τρόπο που την χρησιμοποίησαν κάποτε οι Συνταγματάρχες. Δεν θα ήταν υπερβολικό, αν λέγαμε ότι το πολιτικό κατεστημένο φοβάται και για τον λόγο αυτό καταφεύγει στην βία, τις προληπτικές συλλήψεις, τις μηνύσεις και την καταστροφολογία. Μέσα στην απόγνωση που το περιβάλει, επιχειρεί σπασμωδικά να εκφοβίσει την κοινωνία και κυρίως τους νέους.

Στις προσεχείς εκλογές τα δυο μεγάλα κόμματα είναι σίγουρο ότι δεν θα κάνουν τα «γνωστά» καλέσματα στη νεολαία. Το πολιτικό κατεστημένο προτιμάει οι νέοι να απέχουν από την εκλογική διαδικασία.
Άλλωστε τα ποσοστά τους είναι ήδη πολύ χαμηλά, σε βαθμό που ίσως ακόμα και μια μετεκλογική συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, να μην είναι ικανή να τους δώσει το απαραίτητο ποσοστό για να ξανά αναλάβουν την εξουσία. Για το λόγο αυτό επιθυμούν να υπάρχει μεγάλο ποσοστό αποχής, έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος της ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών.
Θέλουν οι πολίτες που έχουν αηδιάσει, να μην πάνε καθόλου να ψηφίσουν αλλά να προτιμήσουν «να πάνε για καφέ».
Θέλουν την ώρα που η πλειοψηφία θα τους απαξιώνει, να γεμίσουν τις κάλπες με τις ψήφους των κομματικών τους στρατών.
Έτσι με την μέθοδο της αναγωγής ψήφου (αφαίρεση των ποσοστών αποχής/λευκού/άκυρου) να πριμοδοτηθούν τα ποσοστά τους και να ξεπεράσουν το 37% που απαιτείται. Ο απώτερος σκοπός είναι να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας με 180 έδρες 

Αν βεβαία δεν επιτύχει αυτό έχουν κι άλλες λύσεις. Διότι όπως έχουμε καταλάβει, ιδιαίτερα τα τελευταία δυο χρόνια, οι Έλληνες πολιτικοί ξέρουν από τεχνάσματα και ψηφοθηρικές απατές.
Έτσι έχουν δημιουργηθεί αρκετά νέα κόμματα που στοχεύουν στο να απορροφήσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους. Απευθύνονται κυρίως στους ψηφοφόρους του κέντρου, που συνήθως επηρεάζουν καθοριστικά το εκλογικό αποτέλεσμα. Επιχειρούν να τους στρέψουν προς συγκεκριμένους και ελεγχόμενους πολιτικούς σχηματισμούς, όπως εκείνον του, μετριοπαθή, Κουβέλη.
Υστέρα, αν χρειαστεί, θα κάνουν τις γνωστές κουμπαριές και θα σχηματίσουν μια «διαφορετική» κυβέρνηση συνεργασίας, εξαπατώντας και πάλι τους πολίτες. Γιατί περί απατής πρόκειται, όταν ο πολίτης στρέφεται με την ψήφο του σε ένα νέο κόμμα, με την πεποίθηση ότι αυτό έχει διαφορετικές ιδέες από αυτές που εφαρμόζονται, ενώ στην πραγματικότητα το κόμμα αυτό αποτελεί το δούρειο ίππο των παρατάξεων εξουσίας, προκειμένου να εισβάλουν, ανανεωμένα, στα γραφεία και τις καρέκλες τους.

Είναι δεδομένο λοιπόν ότι, θέλουν να μην πάμε να ψηφίσουμε ή να ψηφίσουμε κάποιον από εκείνους που δεν λένε ένα ξεκάθαρο «όχι» στην ακολουθουμένη πολιτική. Μια πολιτική που έχει στείλει χιλιάδες ανθρώπους («άνθρωπος» ,αυτή είναι η σωστή λέξη και όχι το «τεμπέλης» ) να κοιμούνται σε χαρτόκουτα στα πεζοδρόμια. Και μάλιστα στα πεζοδρόμια του ιστορικού κέντρου για το οποίο κάποιοι θλίβονται όταν καίγονται τα ντουβάρια του ... παρόλο που καίγονται, καθημερινά, τα θεμέλια του Πολιτισμού από την αδικία, την υποκρισία και την απανθρωπιά...

Στις εκλογές που πλησιάζουν έχουμε την ευκαιρία να τους θυμίσουμε αλλά και να θυμηθούμε, το ποιός είναι ο λαός, που οδηγούν στην εξαθλίωση.
Να ξεπεράσουμε τους φόβους που εντέχνως καλλιεργούν οι συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Να τους αποδείξουμε πως δεν τους πιστεύουμε και δεν παζαρεύουμε τις ζωές μας στα χρηματιστήρια και τις αγορές του νεοφιλελευθερισμού.
Να επιβεβαιώσουμε τις ανησυχίες που τους οδήγησαν στο να μην κάνουν εκλογές, αλλά ούτε και δημοψήφισμα, πριν υπογράφει η νέα δανειακή σύμβαση.

Δεν είναι δύσκολο να ψηφίσουμε όλοι εκείνοι, που υπό άλλες συνθήκες θα απείχαμε. Να συμμετέχουμε για να ελαχιστοποιήσουμε την αποχή και ψηφίζοντας κόμματα που λένε ξεκάθαρα «Όχι» .
Δεν έχει σημασία σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκουν ή ανήκουμε, αρκεί τα κόμματα που θα επιλέξουμε να λένε «Όχι» στην πολιτική των μνημονίων.
Μπορούμε όλοι την ήμερα των εκλογών να καταθέσουμε την άρνηση μας στις κάλπες και κάθε ψήφος να αποτελεί κομμάτι του εκρηκτικού μηχανισμού, που θα εκραγεί στα δελτία ειδήσεων το βράδυ, την ώρα των εκλογικών αποτελεσμάτων.
Να αγχώσουμε τους Πρετεντέριδες και τους Παπαχελάδες, να κάνουμε «αβέβαιο» το επαγγελματικό τους μέλλον.
Να τους φοβίσουμε όπως μας φοβίζουν... 

Είναι καιρός να σταματήσουμε να ψελλίζουμε κακόμοιρα εκείνες τις μίζερες φράσεις «και εγώ τι να κάνω...; δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα» ή «και να ψηφίσω τι θα αλλάξει...;». Εκείνο που αρχικά θα αλλάξει, είμαστε εμείς σαν πολίτες. Είναι ευκαιρία να νικήσουμε την αδιαφορία και τον μηδενισμό που μας καταδυναστεύει.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως φτάσαμε εδώ, για ένα και μόνο λόγο. Δεν κάναμε ΤΙΠΟΤΑ..., πολλά χρόνια τώρα. Ήμασταν θεατές. Χωρίς όνειρα και χωρίς οράματα για έναν καλύτερο κόσμο. Βάλαμε στον θρόνο των ιδεών, τα gucci και τα iphone ,τα spa και τις ferrari. Ταξιδεύαμε χωρίς πνευματικές πυξίδες, μόνο με το χρήμα και την επιδειξιομανία στο τιμόνι της κοινωνικής κιβωτού... και τελικά πιάσαμε στεριά. Μια άγρια στεριά, όπου ο άνθρωπος είναι απλά ένας αριθμός. Ένα γρανάζι, που οφείλει να κινείται σύμφωνα με τον μηχανισμό, που κάποιοι άλλοι δημιούργησαν. Καταδικάσαμε τους εαυτούς μας σε ρόλων μυρμηγκιών, ακολουθώντας πιστά την πορεία που χάραξε με το δάχτυλο, κάποιο ανέμελο παιδί, καθώς έπαιζε στην άμμο...

Τα πράγματα, ωστόσο, δείχνουν ότι δειλά-δειλά αλλάζουν. Γεννιούνται προβληματισμοί, ακόμα και σε ανθρώπους που ήταν παντελώς αδιάφοροι. Αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε, πως άλλο είναι η πολιτική και άλλο ο πολιτικαντισμός των κομμάτων.
Τώρα δεν είναι μικρό το κομμάτι της νεολαίας που ονειρεύεται κόσμους πιο χαρούμενους και δίκαιους.
Τώρα στις διαδηλώσεις συμμετέχουν άνθρωποι, χωρίς κομματική ταυτότητα.
Έχει έρθει η ώρα της κοινωνικής ζύμωσης. Μοιραζόμαστε με περισσότερο ενθουσιασμό τις ιδέες μας. Τώρα που καταρρέει ο κόσμος των ψευδαισθήσεων, είναι ευκαιρία να μεταμορφωθούμε. Αυτή είναι η πραγματική ευκαιρία που παρουσιάζεται και όχι εκείνη που θέλει να μας ακρωτηριάσει, για να χωρέσουμε μέσα στα όρια ενός πιο «ορθολογικού νεοφιλελεύθερου κράτους».

Ένα από τα βήματα, που έχουμε ανάγκη σαν κοινωνία, μπορεί να γίνει στις προσεχείς εκλογές. Μέσα από αυτή την εκλογική διαδικασία μπορούμε να ταρακουνήσουμε το πολιτικό κατεστημένο και να συνειδητοποιήσουμε κάτι που είχαμε ξεχάσει. Η αυθεντική πολιτική δράση φέρνει, πάντοτε, και την αντίστοιχη αντίδραση. Επιπλέον, μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα σε όλους, να βιώσουν την εμπειρία της προσπάθειας γιαανατροπή του μεταπολιτευτικού κατεστημένου.
Να δράσουμε συλλογικά για να μηδενίσουμε την αποχή, τα άκυρα και τα λευκά, με στόχο την αποσταθεροποίηση ενός πολιτικού συστήματος που ανήκει στο παρελθόν και το οποίο δεν εκφράζει πλέον την πλειοψηφία.

Αν τα κόμματα εξουσίας καταφέρουν να σχηματίσουν εκ νέου, ισχυρή κυβέρνηση με 180 έδρες, όπως σχεδιάζουν, οι διαδηλώσεις και η επαναστατικότητα θα χάσουν την λαϊκή νομιμοποίηση που έχουν, χωρίς να προλάβουν να διαμορφώσουν συνειδήσεις. Η κατάσταση θα σταθεροποιηθεί και η κοινωνία θα συμβιβαστεί με το αδιέξοδο και την ταπείνωση που τις έχουν επιβάλλει.

Αξίζει να αποτρέψουμε την εξέλιξη αυτή. Πηγαίνοντας συνειδητά στις κάλπες με μοναδικό σκοπό την διασπορά των ποσοστών και την αποφυγή αυτοδυναμίας, έχουμε πιθανότητες.

Έστω για λίγο... να καταφέρουμε να δράσουμε ενωμένοι ενάντια στην απανθρωπιά των δημοσιονομικών αριθμών και ίσως το σκοτάδι να δειλιάσει...

Πηγή: Εκλογές και Τιμωρία - RAMNOUSIA