Οι New York Times συγκρίνουν τους δείκτες της ελληνικής οικονομίας με την Ύφεση στις ΗΠΑ του 1929!

Ελλάδα Μετά από πέντε χρόνια

When the Great Recession began five years ago, there were fears it could turn into a new Great Depression. That did not happen — except in Greece. This week Greece reported that its real gross domestic product fell for the fifth consecutive year, leaving the 2012 Greek economy 20 percent smaller than it was in 2007. The charts contrast the past five years in Greece with the same period after 1929 in the United States. All figures are adjusted for inflation. The economic numbers show the total change for each year compared with the base year.

Όταν η Μεγάλη Ύφεση ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια, υπήρχαν φόβοι ότι θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια νέα Μεγάλη Ύφεση. Αυτό δεν συνέβη - με εξαίρεση την Ελλάδα. Αυτή την εβδομάδα η Ελλάδα ανέφερε ότι το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της μειώθηκε για πέμπτη συνεχή χρονιά, αφήνοντας την ελληνική οικονομία το 2012 20 τοις εκατό μικρότερη από ό, τι ήταν το 2007. Τα διαγράμματα αντίθεση, τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα με την ίδια περίοδο μετά το 1929 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλα τα αριθμητικά στοιχεία είναι προσαρμοσμένα για τον πληθωρισμό. Οι οικονομικοί αριθμοί δείχνουν τη συνολική αλλαγή για κάθε έτος σε σύγκριση με το έτος βάσης. Σχετικό άρθρο »

Ηλικίες 45 έως 64

2012

Q3

2007

Q4

Ηλικίες 30-44

2012

Q3

2007

Q4

Ηλικίες 25 έως 29

2012

Q3

2007

Q4

Ηλικίες 20 έως 24

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ MEN

Τέταρτο τρίμηνο 2007, με το τρίτο τρίμηνο του 2012.

Τριμηνιαία Ποσοστά ανεργίας

Δεκέμβριος 2012

Δεκέμβριο του 2007

Δεκέμβριο του 1934

Δεκέμβριος 1929

2012

Q3

2007

Q4

30

25

20

15

10

5

0

%

'34

'12

'33

'11

'32

'10

31

'09

'30

'08

-40

-30

-20

-10

0

%

+10

'29

'07

ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ

Ελλάδα

-50

-40

-30

-20

0

-10

%

+10

'34

'12

'11

'10

'09

'08

'07

'33

'32

31

'30

'29

ΕΞΑΓΩΓΕΣ

'34

'12

'33

'11

'32

'10

31

'09

'30

'08

-70

-60

-50

-40

-30

-20

%

-10

0

'29

'07

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

'34

'12

'33

'11

'32

'10

31

'09

'30

'08

-30

-20

-10

0

+10

+20

+30

%

'29

'07

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

'34

'12

'33

'11

'32

'10

31

'09

'30

'08

-20

-15

-10

- 5

0

%

+ 5

'29

'07

'34

'12

'33

'11

'32

'10

31

'09

'30

'08

Ηνωμένες Πολιτείες

Ελλάδα

Ηνωμένες Πολιτείες

Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, 1929-1934

-30

-25

-20

-15

-10

%

- 5

0

%

0

10

20

30

40

50

60

70

'29

'07

Ελλάδα, 2007-2012

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Μηνιαίο Ποσοστό Ανεργίας

ΑΕΠ

Σημειώσεις: Ελληνική οικονομικά μεγέθη αναφέρονται στο σύνολο των τεσσάρων τριμήνων για κάθε έτος. Τα στοιχεία για τις ΗΠΑ είναι ετήσια σύνολα. Τα ποσοστά ανεργίας είναι εποχικώς διορθωμένα. Τα οικονομικά στοιχεία προσαρμοσμένο για τον πληθωρισμό.

Πηγές: Ελληνική Στατιστική Αρχή και Haver Analytics (ελληνικά στοιχεία)? Bureau of Economic Analysis και το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών, όλα μέσω Haver Analytics (στοιχεία από τις ΗΠΑ).

Το Νταβός δεν πιστεύει πως η Ελλάδα επιστρέφει φέτος στις αγορές

«Η χρεοκοπημένη χώρα του ευρώ θέλει να επιστρέψει φέτος στις αγορές, αλλά οι ισχυροί της πολιτικής και οικονομικής σκηνής στο Νταβός δεν το πιστεύουν και σχεδόν κανείς δεν θέλει να μιλά για αυτό», αναφέρει ρεπορτάζ από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ που δημοσιεύει το γερμανικό οικονομικό περιοδικό Wirtschaftswoche, υπό τον τίτλο «Θέμα ταμπού η Ελλάδα».

Το εν λόγω δημοσίευμα έρχεται τη στιγμή που, σύμφωνα με την Καθημερινή της Κυριακής, η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδιο εξόδου στις αγορές πριν τις Ευρωεκλογές του Μαΐου. «Η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει ένα τεστ, να δει πόσα ζητάνε οι αγορές για να τη δανείσουν», ωστόσο, «από άποψη ευρωπαϊκής εποπτείας έχουμε ακόμα δρόμο, δήλωσε στον ΣΚΑΪ ο επικεφαλής της αντιπροσωπίας της Κομισιόν στην Αθήνα Πάνος Καρβούνης.

Στο δημοσίευμα του Wirtschaftswoche αναφέρεται ότι ο Μπάρι Άιχενγκριν, οικονομολόγος από το Μπέρκλεϊ απάντησε αινιγματικά στην ερώτηση για την προοπτική επιστροφής της Ελλάδας στις αγορές. «Η χώρα έχει συχνά διαψεύσει ελπίδες. Ενδεχομένως η Αθήνα χρειάζεται απλώς χρόνο» απάντησε σηκώνοντας τους ώμους, σημειώνει ο δημοσιογράφος και επισημαίνει ότι η Ελλάδα αναφέρθηκε μόνο μια φορά σε μια πολλά υποσχόμενη ανοιχτή συζήτηση με τη συμμετοχή κορυφαίων προσωπικοτήτων, παρά το γεγονός ότι ήταν η χώρα στην οποία εκδηλώθηκε η κρίση και υπήρχαν θέματα να συζητηθούν.

«Η οικονομία της χώρας θα παρουσιάσει επιτέλους ανάπτυξη και θα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Ταυτόχρονα αυξάνεται η ανεργία και το χρέος. Πώς συμβιβάζονται αυτά με το γεγονός ότι η χώρα ανακοίνωσε την επιστροφή της στις αγορές στο τέλος του χρόνου;», ερωτά τον καθηγητή του Χάρβαρντ Κένεθ Ρογκόφ, ο οποίος απαντά: «Φοβάμαι πως δεν συμβιβάζονται. Ακόμη και με την υποστήριξη της ΕΚΤ, θα πρόκειται για μικρά ποσά, με μικρές περιόδους αποπληρωμής και θα είναι δύσκολο να βρεθούν επενδυτές. Κατά πόσο ισχύουν οι αισιόδοξες προβλέψεις, αυτό το γνωρίζουν μόνον οι Έλληνες».

Στο άρθρο γίνεται αναφορά και στον πρώην υπουργό Εθνικής Οικονομίας Νίκο Χριστοδουλάκη, ο οποίος, όπως επισημαίνεται, «ήταν απολύτως προετοιμασμένος για τη συνέντευξη, με πληθώρα στοιχείων και εγγράφων αλλά χωρίς θετικές απόψεις για τους διαδόχους του: «Το πρόγραμμα λιτότητας το οποίο διαπραγματεύτηκε η Ελλάδα με την τρόικα ήταν βιαστικό και πρόωρο. Η χώρα είχε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή της για να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά. Το αποτέλεσμα ήταν να συμφωνήσει σε μια καταστροφή και για τις δύο πλευρές. Η μεγάλη αύξηση του χρέους οδήγησε σε ένα νέο πρόγραμμα που και αυτό ήταν ελάχιστα αποτελεσματικό».

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, εάν αντί για κούρεμα, διοχετευόταν χρήμα στην πραγματική οικονομία, η ύφεση θα είχε τελειώσει το καλοκαίρι του 2012 και το χρέος θα βρισκόταν στο 157%, το οποίο είναι 23% αυτού που καταγράφεται σήμερα. Ο κ. Χριστοδουλάκης σημειώνει ότι οι αριθμοί της κυβέρνησης και του ΔΝΤ για ανάπτυξη 3,7% και πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% είναι πολύ αισιόδοξοι».

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου από πού προέρχονται αυτοί οι αισιόδοξοι αριθμοί, ο κ. Ρόγκοφ αρκέστηκε να σημειώσει ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ δεν ήταν πάντα σωστές, ενώ ο κ. Άιχενγκριν απάντησε χαμογελώντας και αφήνοντας τις ερμηνείες για άλλους, λέγοντας, «αυτό επιλέχθηκε από την Ευρώπη».

Ο κ. Χριστοδουλάκης προειδοποιεί ακόμη για τον κίνδυνο η Ευρώπη να εξέλθει διχασμένη από τις εκλογές του Μαΐου, καθώς σε οικονομικά ισχυρές χώρες, όπως η Ολλανδία, Φινλανδία, ακόμη και η Γερμανία, διαμορφώνεται διάθεση εναντίον των «άχρηστων Ελλήνων», ενώ στην Ελλάδα, ακραία κόμματα προσπαθούν να κινητοποιήσουν τους πολίτες εναντίον των «αδίστακτων Ευρωπαίων».

Ο πρώην τραπεζίτης Άξελ Βέμπερ περιγράφει μάλιστα τις Ευρωεκλογές ως την μεγαλύτερη πρόκληση εντός του 2014 μαζί με τα στρες-τεστ των τραπεζών και προβλέπει ότι τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα θα κερδίσουν μεγάλη δύναμη, γεγονός το οποίο θα δυσκολέψει την λήψη αποφάσεων στις Βρυξέλλες. Στο επίκεντρο βρίσκονται, αναφέρει το ρεπορτάζ, η Βρετανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, η Γερμανία, ακόμη και η Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ της ριζοσπαστικής αριστεράς καλλιεργεί μετά το ξέσπασμα της κρίσης συναισθήματα κατά των Βρυξελλών και του ευρώ και θα μπορούσε με μια εκλογική επιτυχία να ανατρέψει την κυβέρνηση Σαμαρά.

Το δημοσίευμα αναφέρεται ακόμη στην πρόσφατη μελέτη της PricewaterhouseCoopers (PwC), σύμφωνα με την οποία στο τέλος του έτους το 40% των δανείων δεν θα εξυπηρετείται, για να επισημάνει ότι έτσι αυξάνεται η πίεση προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προσπαθεί να μεταδώσει θετική διάθεση.

«Με θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, ελπίζει ότι θα καταφέρει να περιορίσει την δυσαρέσκεια των πολιτών. Την ίδια ώρα θέλει να εμφανίζεται ως σκληρός διαπραγματευτής με τις Βρυξέλλες. Ο κ. Σαμαράς έχει προειδοποιήσει τους εταίρους του ότι, αν δεν δώσουν μια ένδειξη ότι προτίθενται να βοηθήσουν στην μείωση του χρέους, είναι πιθανό αυτό να πληρωθεί στις κάλπες του Μαΐου», συνεχίζει το ρεπορτάζ και επισημαίνει ως πρόβλημα το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να ισορροπήσουν μεταξύ των παραχωρήσεων και της αυστηρής στάσης προς τις χρεοκοπημένες χώρες, καθώς «οι μεγάλες υποσχέσεις μπορεί να στείλουν στην Δυτική Ευρώπη τους ψηφοφόρους στους ευρωσκεπτικιστές».

«Οι υποτιθέμενες καλές ειδήσεις από την Αθήνα είναι το ίδιο βολικές για τις χώρες-πιστωτές όσο και για τον ίδιο τον Έλληνα πρωθυπουργό. Η ανάπτυξη έρχεται, τα δάνεια θα αποπληρωθούν. Αυτή η είδηση ακούγεται ευχάριστα», καταλήγει το δημοσίευμα.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/finance/article/250621/wirtschaftswoche-to-davos-den-pisteuei-pos-i-ellada-epistrefei-fetos-stis-agores/#ixzz2rdbk5oSJ 

ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Εξεταστική για το Μνημόνιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προανήγγειλε ο Τσίπρας

Εξεταστική επιτροπή που θα διερευνήσει όλη την αλήθεια για το Μνημόνιο και θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί όπου ανήκουν, προανήγγειλε ο  Αλ. Τσίπρας ότι θα συστήσει η επόμενη Βουλή με την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την επίσκεψη στην Αθήνα των δύο συνεισηγητών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που εξετάζουν το ρόλο και τη λειτουργία της τρόικας στα κράτη-μέλη, τα οποία βρίσκονται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί και επιδιώκει να χυθεί άπλετο φως στο ντροπιαστικό παρασκήνιο των Μνημονίων, καθώς και να τεκμηριωθεί, για ακόμα μία φορά, η απόλυτη χρεοκοπία της μνημονιακής πολιτικής» δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας,

«Το Ευρωκοινοβούλιο, ο πιο δημοκρατικός ευρωπαϊκός θεσμός, έκανε το βήμα που η ελληνική Βουλή δεν τόλμησε να κάνει, με ευθύνη φυσικά της κυβερνητικής πλειοψηφίας» ανέφερε ο κ. Τσίπρας και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι με δική της ευθύνη καθυστέρησε να έρθει η Επιτροπή στην Ελλάδα, ενώ απέρριψε και το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ «για ουσιαστική συζήτηση σε βάθος ανάμεσα στους συνεισηγητές και τις εμπλεκόμενες κοινοβουλευτικές επιτροπές, σε πλήρη σύνθεση».

«Η παρουσία της Επιτροπής στην Ελλάδα θα έπρεπε να συνοδεύεται από την ευρύτερη δυνατότητα διαλόγου, αλλά και από μια συντονισμένη διεθνή προσπάθεια εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να γίνουν φανερές και κατανοητές διεθνώς όλες οι πτυχές της ελληνικής ανθρωπιστικής κρίσης. Όλες οι πτυχές των θεσμικών αντιδημοκρατικών εκτροπών που συνέβησαν για να επιβληθεί η καταστροφή του μνημονίου στην Ελλάδα» σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και προσέθεσε:

«Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι φανερό ότι κάνει ό,τι περνά από το χέρι της προκειμένου να κουκουλώσει τις ευθύνες της τραγωδίας που βιώνει η χώρα και ο λαός μας. Γι' αυτό και προσπαθεί να υποβαθμίσει και σχεδόν να κρύψει την έρευνα που διεξάγει το Ευρωκοινοβούλιο και την παρουσία την παρουσία των εισηγητών του στην Ελλάδα».

Ανέφερε, επίσης, ότι ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί και επιδιώκει να χυθεί άπλετο φως στο ντροπιαστικό παρασκήνιο των Μνημονίων καθώς και να τεκμηριωθεί, για ακόμα μία φορά, η απόλυτη χρεοκοπία της μνημονιακής πολιτικής, γι' αυτό θα εξαντλήσει τις θεσμικές του δυνατότητες για να συμβάλει με κάθε τρόπο στο έργο των δύο συνεισηγητών.

«Η επόμενη κιόλας Βουλή, με την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, θα συστήσει Εξεταστική Επιτροπή και θα διερευνήσει όλη την αλήθεια για το Μνημόνιο και θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί όπου ανήκουν. Το έργο της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου θα αποτελέσει μια σημαντική συμβολή σε αυτή τη κατεύθυνση. Ο λαός μας έχει δικαίωμα να γνωρίζει και εμείς έχουμε την ηθική και πολιτική υποχρέωση να αποκαταστήσουμε το δικαίωμά του στην πληροφόρηση και τη γνώση. Και θα το πράξουμε» κατέληξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΥΡΙΖΑ: Η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με προεκλογικά πυροτεχνήματα

 

Αθήνα

«Κυβερνητικά προεκλογικά πυροτεχνήματα» χαρακτηρίζει η Αξιωματική Αντιπολίτευση τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός για την καταπολέμηση της ανεργίας, προσθέτοντας ότι είναι ανίκανα να την αντιμετωπίσουν.

Πρόκειται, προσθέτει, για απλή διαχείριση και όχι αντιμετώπιση της ανεργίας με ανακύκλωση ανέργων σε θέσεις προσωρινής, ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας ή κατάρτισης που δεν οδηγεί σε εύρεση εργασίας.

Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ εκφράζει την ικανοποίησή του τονίζοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι επιτέλους ο κ. Σαμαράς υιοθέτησε τις προτάσεις του.

Για «εμπαιγμό δυο εκατομμυρίων ανέργων» κάνει λόγο ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, σχολιάζοντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.

ΠΑΣΟΚ: προχωρεί η υλοποίηση των προτάσεων μας
Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ εκφράζει την ικανοποίησή του για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, κυρίως γιατί ο κ. Σαμαράς «εξήγγειλε την υλοποίηση της πρότασης της 11ης Ιανουαρίου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου, για την δημιουργία του Κυβερνητικού Συμβουλίου Απασχόλησης».

«Μόνον έτσι θα υπάρξει ο ευρύτερος στρατηγικός σχεδιασμός και ο συντονισμός των δράσεων και των πόρων από το σύνολο της κυβέρνησης (με ενεργή συμμετοχή των αναπτυξιακών υπουργείων) ώστε να ανασχεθεί ο εφιάλτης της ανεργίας, να δημιουργηθούν χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας» προσθέτει το ΠΑΣΟΚ.

«Είναι ακόμη θετικό ότι προχωρεί η υλοποίηση των Προγραμμάτων που υιοθετήθηκαν μετά από προτάσεις και νομοθετικές παρεμβάσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως αυτό της Κοινωφελούς Εργασίας» καταλήγει.

ΣΥΡΙΖΑ: Κακόγουστη επανάληψη πολυχρησιμοποιημένων πολιτικών

«Η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με κυβερνητικά προεκλογικά πυροτεχνήματα» τονίζει ο Δημ.Στρατούλης, υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά.

«Τα μέτρα για την 'αντιμετώπιση' της ανεργίας που εξήγγειλαν σήμερα ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εργασίας είναι μια κακόγουστη επανάληψη πολυχρησιμοποιημένων από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ πολιτικών διαχείρισης και όχι αντιμετώπισης της ανεργίας και ανακύκλωσης των ανέργων σε θέσεις προσωρινής, ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας ή κατάρτισης που δεν οδηγεί σε εύρεση εργασίας» τονίζει.

«Η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με προεκλογικού τύπου ληγμένα πυροτεχνήματα, εφόσον συνεχίζονται οι μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας και της ύφεσης, που την αυξάνουν συνεχώς, ιδιαίτερα στους νέους, σε πρωτοφανή ιστορικά για τη χώρα μας επίπεδα» προσθέτει και καταλήγει:

«Η ανεργία μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από μια αριστερή κυβέρνηση που θα ακυρώσει τα καταστροφικά μνημόνια και θα τα αντικαταστήσει με ένα αναπτυξιακό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα έχει ως προτεραιότητα τη δημιουργία θέσεων εργασίας με δραστική αύξηση των δημόσιων και κοινωνικών επενδύσεων, ενίσχυση της ρευστότητας, κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και αποκατάσταση των λαϊκών εισοδημάτων και πρώτα και κύρια του κατώτερου μισθού».

ΑΝ.ΕΛ: εμπαιγμός 2 εκατ. ανέργων

Για «εμπαιγμό δυο εκατομμυρίων ανέργων» και για «απώλεια της δεδηλωμένης», κάνει λόγο ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, σχολιάζοντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.

«Μετά τα 18 μέτρα που εξήγγειλε ο κ. Σαμαράς στις προηγούμενες εκλογές, από τα οποία δεν εφαρμόστηκε κανένα, η κυβέρνηση που χάνει πλέον την αρχή της δεδηλωμένης, παίζει με την ελπίδα των δυο εκατομμυρίων Ελλήνων, που έστειλε στην ανεργία», τόνισε ο κ. Καμμένος.

«Θα λάβει σύντομα την απάντηση του ελληνικού λαού» κατέληξε ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ.

Newsroom ΔΟΛ

Αλέξη πρόσεξε την παγίδα…

Ανάρτηση από (periodista)

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας

“ Δημιουργείται μια αίσθηση ότι από εκεί που «δεν υπήρχε σάλιο» και η φοροεπιδρομή της κυβέρνησης στα συνήθη υποζύγια είναι ανελέητη, και θα συνεχίσει να είναι για το «καλό της πατρίδας», ξαφνικά αρχίζει να μυρίζει χρήμα. Στην Ελλάδα βέβαια όταν μια κυβέρνηση αρχίζει να μοιράζει χρήμα, τότε οι εκλογές βρίσκονται πολύ κοντά ”

Του Κώστα Καπνίση

Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2014 07:37

• Εκτύπωση 
• E-mail

Ο πανικός και ο τρόμος, έχουν κάνει την εμφάνισή τους στα πρόσωπα των κυβερνώντων, καθώς σε επίπεδο πολιτικής, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου έχει αποδείξει ότι δεν έχει και το παραδέχεται και δημοσίως, με πολλά κυβερνητικά στελέχη να παρουσιάζουν ως πρόγραμμα το Μνημόνιο. Την συνειδητή επιλογή καταστροφής της συντριπτικής πλειονότητας της ελληνικής κοινωνίας δηλαδή. Από την άλλη μεριά, τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για τη λεγόμενη «επικοινωνιακή» τακτική της ΝΔ, με βουλευτές του κόμματος της Λ. Συγγρού να λένε ότι δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν και επικοινωνιακή τακτική τύπου «γαλάζιας μονταζιέρας».

Πέρα από αυτή την διαπίστωση, την οποία μπορεί να κάνει ο καθένας, ακόμα και αν δεν παρακολουθεί στενά τις πολιτικές εξελίξεις ή ακριβέστερα το διαρκές παραλήρημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αξίζει προσοχής μια άλλη εξέλιξη, η οποία με τη σειρά της προμηνύει σειρά μεγάλων εξελίξεων και ανατροπών τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Κανείς άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι ευρωπαϊκές κάλπες είναι πια πολύ κοντά και στα τέλη της Άνοιξης οι ευρωπαϊκοί λαοί θα κληθούν να δείξουν αν εμπιστεύονται και κατά πόσο τη σημερινή ευρωπαϊκή «ηγεσία», την οποία με τη σειρά της στηρίζει η Άνγκελα Μέρκελ και η νεοφιλελεύθερη «παρέα» της.

Σε αυτά τα πλαίσια, έχει γίνει κατανοητό στο σύστημα και στους διαδρόμους των Βρυξελλών, του Βερολίνου, της Φρανκφούρτης, αλλά και αλλού, ότι το «πειραματόζωο» χρειάζεται άλλο ένα «σπρώξιμο», όσο γίνεται πια, προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Όλα αυτά βέβαια, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει να εφαρμόζει πιστά και χωρίς καμιά διάθεση καθυστερήσεων το Μνημονιακό πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων». Επειδή όμως οι Ευρωπαίοι έχουν και άλλες «δουλειές», να καταφέρουν δηλαδή να εκλέξουν τους δικούς τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δε θα τους κακοφαινόταν ένα σενάριο εθνικών εκλογών στην Ελλάδα λίγο πριν ή λίγο μετά τις ευρωπαϊκές κάλπες. Άλλωστε, οι αγωνιώδεις εκκλήσεις του Αντώνη Σαμαρά στους εταίρους – δανειστές, προκειμένου να του δοθεί κάτι στα χέρια του πριν από τις ευρωεκλογές ώστε να μπορέσει κι εκείνος να κάνει την καμπάνια του στην Ελλάδα, δε φαίνεται να έπιασαν τόπο.

Ο Αντώνης Σαμαράς, προφανώς έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι μετρά αντίστροφα στη θέση του πρωθυπουργικού αξιώματος και αφού κατάλαβε πως η συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή για εκείνον, καθώς και οι άλλες χώρες στην Ευρώπη έχουν εκλογές, διάλεξε έναν εναλλακτικό δρόμο. Φαίνεται πως έπεισε τους εταίρους – δανειστές να αρχίσουν να κάνουν δηλώσεις «στήριξης» προς την Ελλάδα, ότι δηλαδή το Μνημονιακό πρόγραμμα πηγαίνει καλά και έρχεται η …ανάπτυξη, έστω κι αν δε συζητηθεί τώρα το ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (κάτι που επιβεβαίωσε και ο Όλι Ρεν). Το σενάριο των πρόωρων εθνικών εκλογών φαίνεται πως έχει αρχίσει να μπαίνει μπροστά στο Μέγαρο Μαξίμου, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι έρχεται πανωλεθρία για ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, γεγονός το οποίο και θέλουν να αποτρέψουν. Αυτό έχουν αρχίσει πλέον να το βλέπουν και οι δανειστές.

Ο πρωθυπουργός, έστειλε τα απαραίτητα σήματα καπνού προς τους εταίρους και ξαφνικά σταμάτησαν οι συνεχείς το τελευταίο διάστημα «επιθέσεις» προς την κυβέρνηση Σαμαρά, τόσο από Ευρωπαίους αξιωματούχους, όσο και από μερίδα του διεθνούς Τύπου, ο οποίος κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του 2012 στήριξε λυσσαλέα τον σχηματισμό μιας συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, αλλά και «χτύπησε» ανελέητα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε αυτά τα πλαίσια, άνδρες όπως ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης της Ευρωζώνης, Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος σημείωσε ότι «Έχουν περάσει τα χειρότερα όσον αφορά το βάρος της προσαρμογής. Φυσικά όταν μιλά κανείς με τον μέσο Έλληνα δεν το βλέπει έτσι. Δεν βλέπω ότι υπάρχει ανάγκη περαιτέρω περικοπών στην Ελλάδα», για να προσθέσει με απίστευτη κυνικότητα ότι «Ο κύκλος της εσωτερικής υποτίμησης, έχει κάνει τον κύκλο της στην Ελλάδα».

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία αλλάζει τον αριθμό του πρωτογενούς πλεονάσματος με συχνότητα οβιδιακών μεταμορφώσεων, λέγοντας ότι είναι άλλοτε 2 δισεκ. ευρώ, άλλοτε 1,5 δισεκ., άλλοτε 1 δισεκ., άλλοτε 800 εκ. και άλλοτε 603 δισεκ., προσπαθεί να πείσει ότι αυτό το ποσό θα μοιραστεί στις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Βέβαια μόνο η επιστροφή των περικοπών στους ένστολους στοιχίζει περίπου 500 εκ. ευρώ, αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά, δε διστάζει να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες. Το τελευταίο μάλιστα «πυροτέχνημα» είναι ότι θα μοιραστούν και τα χρήματα από τις …μίζες (ύψους 17,5 εκ. ευρώ) πάλι στους κοινωνικά αδύναμους. Δημιουργείται, εν ολίγοις, μια αίσθηση ότι από εκεί που «δεν υπήρχε σάλιο» και η φοροεπιδρομή της κυβέρνησης στα συνήθη υποζύγια είναι ανελέητη, και θα συνεχίσει να είναι για το «καλό της πατρίδας», ξαφνικά αρχίζει να μυρίζει χρήμα. Στην Ελλάδα βέβαια όταν μια κυβέρνηση αρχίζει να μοιράζει χρήμα, τότε οι εκλογές βρίσκονται πολύ κοντά.

Κοντολογίς, ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς, διαπλοκής και δυσωδίας, δίνει μια τελική μάχη επιβίωσης και σε αυτό το επίπεδο, ο ήδη εξαθλιωμένος ελληνικός λαός θα τα δει και θα τα ακούσει όλα. Οι εκλογές του 2012, το κλίμα τρόμου και υστερίας που καλλιεργήθηκε τόσο στο εσωτερικό της χώρας με την ντόπια ολιγαρχία να «κόβει και να ράβει», όσο και στο εξωτερικό, με στοχευμένα δημοσιεύματα να υπαγορεύουν στην ελληνική κοινωνία το τι να ψηφίσει, θα μοιάζουν με έναν υγιεινό περίπατο στο δάσος. Όσο νυχτώνει όμως, τόσο το δάσος γίνεται πιο επικίνδυνο και δεν είναι εύκολο, ακόμα και για εκείνον που θέλει να ολοκληρώσει τον περίπατο να δει τις ξώβεργες και τις παγίδες. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν ακόμα χειρότερο πόλεμο από ότι το 2012.

Πλέον, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πείθει όχι μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς και αυτό σημαίνει ότι οι εχθροί πολλαπλασιάζονται. Το ίδιο και οι παγίδες. Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι στήνεται το σκηνικό της τελικής μάχης τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε ελληνικό έδαφος. Η αγέλη των λύκων πλησιάζει ουρλιάζοντας και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα. Ένα από αυτά είναι ένα προ - συνεννοημένο σκηνικό καυγά με την τρόικα για δήθεν μη λήψη νέων μέτρων, πράγμα που θα οδηγήσει και σε …ηρωική απόφαση για εκλογές…

Η μετά τρόικα εποχή

Η μετά τρόικα εποχή

Οι «κακοί» μπορεί να φύγουν, αλλά η… μέγγενη είναι δεδομένη. Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Όσοι ελπίζουν ότι η ζωή χωρίς την τρόικα, είτε το έργο της ολοκληρωθεί στην ώρα του είτε πολύ νωρίτερα, θα είναι καλύτερη μάλλον θα διαψευστούν σύντομα. Η ζωή -πολιτική, οικονομική, κοινωνική- μπορεί να είναι εξίσου αφόρητη και χωρίς την τρόικα. Τη βρομοδουλειά των κυρίων με τα γκρι κουστούμια μπορεί να την κάνει ένα άλλο όργανο, πιο ευρωπαϊκό, πιο νομιμοποιημένο από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και χωρίς τη βασανιστική τελετουργία των αφίξεων, των αναχωρήσεων και των εξουθενωτικών ελέγχων.
Ο έλεγχος της ευρωπαϊκής «νομιμοποίησης» της τρόικας από το Ευρωκοινοβούλιο, πέρα από τον προφανή επικοινωνιακό του χαρακτήρα, ίσως αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον ένα καλό πρόσχημα για απόσυρση της τρόικας από το προσκήνιο. Ο επικεφαλής των Ευρωπαίων σοσιαλιστών Χάνες Σβόμποντα -στην ποδιά του οποίου σφάζονται ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ- κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας επανέλαβε την εντυπωσιακή εκ πρώτης όψεως διακήρυξη: «Ήρθε η ώρα να αποχωρήσει η τρόικα και η Ελλάδα να αναλάβει την ευθύνη των μεταρρυθμίσεων».
Και δεν είναι ο μόνος που έχει υποστηρίξει κάτι τέτοιο. Με εξαίρεση τον στενό πυρήνα της Κομισιόν, που έχει κάθε λόγο να υπερασπίζεται τον μηχανισμό που επινόησε, πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι αναρωτιούνται αν υπάρχει όφελος από τη διατήρηση ενός δύσκαμπτου φορέα που στην περίπτωση της Ελλάδας έχει αποτύχει παταγωδώς. Στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία τη δουλειά την τελείωσε, απομένει η Ελλάδα ως «ιδιαίτερη περίπτωση», με εκκρεμείς πολλές ακόμη δόσεις και αξιολογήσεις, αλλά και με μια σημαντική εκκρεμότητα από την οποία εξαρτάται αν το ΔΝΤ θα ολοκληρώσει στην Αθήνα την ευρωπαϊκή του «θητεία» με τον δανεισμό που οφείλει να παράσχει μέχρι το τέλος του 2016.
Η εκκρεμότητα αφορά το περίφημο χρηματοδοτικό κενό από την κάλυψη του οποίου εξαρτά το ΔΝΤ την παραμονή του στο πρόγραμμα. Από τη συνεχιζόμενη διελκυστίνδα Αθήνας- Βρυξελλών- Ουάσιγκτον για το αν και πότε θα επιστρέψει η τρόικα, αλλά και από τις δηλώσεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ και του επιτρόπου Όλι Ρεν προκύπτει ότι η όποια απόφαση για νέο δάνειο ή παράταση του τρέχοντος δεν πρόκειται να ληφθεί πριν από το καλοκαίρι, έστω κι αν τον Απρίλιο η Eurostat πιστοποιήσει το περιβόητο πρωτογενές πλεόνασμα.

Δεύτερες σκέψεις 
Το διάστημα που μεσολαβεί είναι μεγάλο, ο κίνδυνος πολιτικού «ατυχήματος» στην Ελλάδα ανά πάσα στιγμή παρών, η δοκιμασία των ευρωεκλογών έχει μάλλον δεδομένη έκβαση και, καθώς οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν αποφασίσει σιωπηρά να ανεχθούν -ανέξοδα, και χωρίς εκταμιεύσεις δόσεων- την «αντίσταση» της κυβέρνησης στην απούσα τρόικα, γεννιούνται δεύτερες σκέψεις διακριτικής απόσυρσης της τρόικας από το προσκήνιο. Η απόσυρση αυτή μπορεί να γίνει για λόγους καθαρά λειτουργικούς: μια παράταση και επέκταση του δανειακού προγράμματος για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού που είναι αναπόφευκτη θα αφορά μόνο τον ένα ευρωπαϊκό πυλώνα των πιστωτών, τον EFSF που έχει ήδη υπόλοιπα, τα διακρατικά δάνεια έχουν ήδη καταβληθεί και το ΔΝΤ απλώς παρίσταται, προεδρεύει και εκταμιεύει τα δικά του υπόλοιπα, εφόσον πληρούνται οι όροι βιωσιμότητας του χρέους.
Επομένως, το να μεταλλαχθεί η τρόικα σε έναν καθαρά ευρωπαϊκό μηχανισμό επιτήρησης είναι κάτι που ήδη προβλέπεται από το πανευρωπαϊκό «μνημόνιο», το διαβόητο δημοσιονομικό σύμφωνο το οποίο έτσι κι αλλιώς προβλέπει πολύ πιο δρακόντειους κανόνες επιτήρησης και συμμόρφωσης στα «μεταρρυθμιστικά ευαγγέλια».

Πολιτικά χρήσιμη
Επιπλέον, μια σταδιακή και διακριτική απόσυρση της τρόικας μπορεί να αποδειχθεί και πολιτικά χρήσιμη σε πολλούς. Στην κυβέρνηση που έχει ανακηρύξει το 2014 έτος αποδέσμευσης από το μνημόνιο, στις κυρίαρχες ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου που θέλουν να αντέξουν στις πολύπλευρες πιέσεις «ευρωσκεπτικισμού» κατά τις επικείμενες ευρωεκλογές, στο ευρωπαϊκό ιερατείο που αδημονεί να ασκήσει τον νέο ρόλο του, που πηγάζει από το δημοσιονομικό σύμφωνο, ακόμη και στην εγχώρια οικονομική ελίτ, πρωτίστως την τραπεζική, που η παρουσία της τρόικας συχνά της είναι ενοχλητική.
«Η τρόικα δεν αφήνει την οικονομία να ανασάνει», επισημαίνεται σε πρόσφατη ανάλυση μιας από τις συστημικές τράπεζες, κάτι ανάλογο έχει πει ο Γ. Στουρνάρας, ενώ σε επιχειρηματικούς κύκλους που προσδοκούν πολλά από την μεγάλη, αιματηρή αναδιάρθρωση, από το χρηματιστήριο και από την παρέλαση κερδοσκοπικών κεφαλαίων συζητείται το περίφημο «troika effect», δηλαδή η «χαλάστρα» που προκαλεί στην αγορά και στην ισχνή οικονομική δραστηριότητα το αλισβερίσι με την τρόικα.
Προς το παρόν ακούγεται σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αλλά όταν το ευρωσύστημα διαθέτει εξίσου τερατώδεις μηχανισμούς κι όταν υπάρχουν κυβερνήσεις και δυνάμεις αρκετά εθελόδουλες για να «μεταρρυθμίσουν» μέχρι θανάτου την ελληνική οικονομία και κοινωνία, τι ακριβώς προσθέτει η τρόικα, εκτός από ένα κακοπαιγμένο θέατρο; 

Από την εφημερίδα ( δρόμος της αριστεράς)

Ελεεινό ξεπούλημα των πάντων το κυβερνητικό έργο

Το οπλοστάσιο της τρομολαγνείας, η παρωδία κεντροαριστεράς, το αγκάθι της Χ.Α. και η εκλογική προσήλωση της Αριστεράς.

 Του Δημήτρη Υφαντή

Από την εφημερίδα (δρόμος της Αριστεράς)

Είναι εξηγήσιμο για ποιο λόγο το πρωθυπουργικό κέντρο έχει πολύ περιορισμένα περιθώρια, αναβαθμίζοντας και εμπλουτίζοντας το ρεπερτόριο της ακροδεξιάς ατζέντας. Το ευνοϊκό περιβάλλον, το οποίο βαυκαλιζόταν ο Σαμαράς πως θα απολάμβανε μετά τις γερμανικές εκλογές αποδείχτηκε κόλαφος. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει άλλον έναν επώδυνο γύρο εκβιασμών έως την «τελική συμφωνία» που προεξόφλησε ο συνήθης μαρτυριάρης Στουρνάρας. Το κυβερνητικό οικοδόμημα «πρωτογενές πλεόνασμα, έξοδος στις αγορές, ανάκαμψη, νέα ελάφρυνση του χρέους» καταρρέει . Από τον ΕΟΠΥΥ και την ΕΛΒΟ, μέχρι την άγρια φορολογία, τις απολύσεις, και το ελεεινό ξεπούλημα των πάντων το κυβερνητικό έργο στοιχειοθετούν αλλεπάλληλα σοκ «ξαφνικού θανάτου». Είναι ενδεικτικός ο πανικός μετά την απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές στους ένστολους. Ανεξάρτητα από εικασίες και ερμηνείες, συνέπεσε και η φυγή Ξηρού, ώστε το πολιτικό περιβάλλον να λάβει όλα τα χαρακτηριστικά της παροδοξότητας. Ροντέο… Ενώ οι «εγκυρότατοι» σε Βήμα και Καθημερινή φιλοτεχνούσαν λίγες μέρες πριν μια χώρα στα πρόθυρα της πολυπόθητης «κανονικής χώρας», που την απειλούσαν οι περιθωριακές εξαλλοσύνες ορισμένων ακραίων του ΣΥΡΙΖΑ σε αντίστιξη με το λαϊκισμό της Χ.Α., αίφνης τους προέκυψε ζήτημα αναβίωσης της τρομοκρατίας μετά από «επίσημη άδεια». Η τρομολαγνεία δεν αρκεί, η προσφυγή στο Θεό (που «δεν πιστεύει ο Τσίπρας») ήταν μάλλον αναμενόμενη.
Ο μοναδικός, στοιχειωδώς υπό συγκρότηση, πυλώνας του καθεστώτος, η Ν.Δ. του Σαμαρά, μόνο στα ακροδεξιά αντανακλαστικά και σε επικίνδυνα σενάρια προβοκάτσιας ποντάρει ώστε να συγκρατήσει ένα σκληρό συντηρητικό πυρήνα. Και στα υπό κατάρρευση υποστυλώματα, η περαιτέρω ανάλυση υπό τον τίτλο «κεντροαριστερά» θα ήταν πλεονασμός. Η εικόνα τα λέει όλα. Ποιος είδε πρώτος τον επικεφαλής των σοσιαλιστών ευρωβουλευτών, ο Βενιζέλος ή ο Κουβέλης; Έχουν δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης ο Λυκούδης και ο Ψαριανός ή το καταστατικό της ΔΗΜΑΡ απαγορεύει την είσοδο σε διευθύνσεις με το νούμερο 58; Και άραγε θα υπάρχει πουθενά τυπωμένο το λογότυπο του ΠΑΣΟΚ στα ψηφοδέλτια των Ευρωεκλογών; Έτσι πληρώνονται η «Αριστερά της ευθύνης» για τη ΔΗΜΑΡ, και η «προγραμματική συμφωνία», για τον Βενιζέλο. Κι επειδή αυτούς τους ενδιαφέρει μόνο η ψηφοθηρική διάσωση γύρω στο 5-8%, ο λαός τους προσλαμβάνει μόνο ως ανακυκλώσιμα υλικά ενός σάπιου συστήματος. Ο κίνδυνος της ολοσχερούς διάλυσης είναι ορατός. Εξού και η αποχαλίνωση των αποσυνθετικών και εκφυλιστικών φαινομένων.
Η αποτύπωση της συγκυρίας θα είναι ανακριβής, χωρίς την επισήμανση της αποφασιστικής εδραίωσης της Χ.Α. Οι «αναλυτές» σιωπούν αμήχανα εκφωνώντας την «αντοχή» των ποσοστών. Η φαντασμαγορική επικοινωνιακή και επιχειρησιακή κυβερνητική στρατηγική απέτυχε παταγωδώς. Και παγιώνεται ένα βαθύ ρήγμα πολιτικής και κοινωνίας εκ θεμελίων. Τι νοείται ως «Συνταγματικό», «Δημοκρατικό», «Εγκληματικό»; Χάσμα, για ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι λαϊκών στρωμάτων, που βιώνουν ακραίες συνθήκες ασφυξίας και απόγνωσης. Η «μαύρη τρύπα» -με την έννοια του δυσερμήνευτου- το εμπεδωμένο πλέον κενό εκπροσώπησης αποδεικνύεται πηγή άντλησης μιας ιδιότυπης «παθητικής» υποστήριξης που αναδεικνύει σε δυνητικά καθοριστικό παράγοντα μια όποια εκδοχή της Χ.Α. Οι σχεδιασμοί περί αποκλεισμού και «εκτός νόμου» ήδη διαρρέουν προς ανίχνευση. Κι είναι ζητούμενο ποιες προσδοκίες ενδεχομένως επενδύονται σε ένα υπό εκκόλαψη σχήμα «λαϊκής Δεξιάς» κατά του Μνημονίου υπό τον παλαιοκομματικό Πολύδωρα. Γιατί έχει αποδειχτεί πως ούτε η Ευκλείδειος Γεωμετρία, ούτε η Επίπεδη Γεωγραφία ερμηνεύουν πλέον τις δυναμικές, απρόβλεπτες και τεκτονικές πολιτικές μετατοπίσεις της νέας φάσης.
Τούτων όλων δοθέντων, που δεν είναι ούτε «λίγα» ούτε και προφανή στον προσδιορισμό και την ανάλυσή τους, πώς αντιλαμβάνεται και πώς προβάλλει η Αριστερά την ανάδειξή της σε όλο και πιο πειστικό ρόλο «κυβέρνησης σε αναμονή», σύμφωνα με την αποστροφή Τσίπρα στην ομιλία του στην Ολλανδία; Ο ευτελισμός της κυβερνητικής εικόνας δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε «ρεύμα νίκης» για τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι σε αυτή τη φάση εμφανίζεται προεξοφλημένο ως μαζική αίσθηση. Ο κίνδυνος του εγκλωβισμού στην ένταση και την πόλωση που επιδιώκει το πρωθυπουργικό επιτελείο και καλλιεργούν τα ΜΜΕ της διαπλοκής, δεν αποφεύγεται χωρίς την οικοδόμηση «αντίπαλου δέους». Μόνο το δύσκολο έργο του ριζώματος και της ανάπτυξης του ιδεολογικού και πολιτικού λαϊκού ρεύματος θα προσδώσει καταλυτικά χαρακτηριστικά στην κυβερνητική ανατροπή.
Υφίστανται ανοιχτά μέτωπα αντίστασης και μάχης επιβίωσης, σχεδόν παντού στην κοινωνία. Το κατεστημένο σύστημα αποσυντίθενται και ταυτόχρονα λεηλατεί ό,τι έχει απομείνει προσφέροντας υπηρεσίες στα ξένα αφεντικά του. Το ευρωπαϊκό θέμα δεν εξαντλείται στη «λιτότητα», προέχει η απολυταρχική ευρωδομή. Όσο οι ζωτικές προτεραιότητες δεν ιεραρχούνται και τα ελλείμματα παγιώνονται, είναι αναμενόμενο να κυριαρχούν οι άστοχες προσεγγίσεις του «εκάστοτε» Σταθάκη. Δεν είναι θέμα συγγραφής άρτιου προγράμματος. Είναι κυρίως η ανάληψη δεσμεύσεων που θα «δουλευτούν» ως κτήμα μιας μάχιμης ενεργοποιημένης κοινωνικής πλειοψηφίας. Αλλιώς, περίπου όπως τώρα δηλαδή, η κυβέρνηση της Αριστεράς (θα) είναι σε… αναμονή. Δεν ακούγεται και πολύ ευοίωνο…