Γιατί η Eurostat "σταύρωσε" τον Α.Σαμαρά για το "πρωτογενές πλεόνασμα"

ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΕ ... ΚΥΡΩΣΕΙΣ!

09/02/14 
"Στον αέρα τινάχθηκε" ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές που είχε βασιστεί επάνω στον μύθο του πρωτογενούς πλεονάσματος ("μύθος" απ'όλες τις πλευρές όπως θα δούμε) μετά την "σφαλιάρα" που έριξε στην Αθήνα ο Γερμανός επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ραντερμάχερ σχετικά με τα στοιχεία της κυβέρνησης για το έλλειμμα και το χρέος του 2013.
 
Αλλά δεν περιορίστηκε εκεί: Τόνισε σε δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung υπό τον τίτλο «Ωραίοι Λογαριασμοί από την Αθήνα»  ότι "οι δηλώσεις Σαμαρά οφείλονται στην δύσκολη πολιτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται" και του συστήνει "να...μάθει να υπολογίζει τους αριθμούς"!
 
Οχι, αυτά δεν τα είπε ο Α.Τσίπρας, ούτε ο κάποιος αντιπολιτευόμενος. Τα είπε ο σκληρός πυρήνας της τρόικα, ο επικεφαλής της Eutostat,  ο οποίος μάλιστα απείλησε τον Α.Σαμαρά και με ... προσωπικές κυρώσεις!
 
Συγκεκριμένα είπε ότι "η Eurostat είναι αυτή που έχει τον τελευταίο λόγο και αν αποκαλυφθούν παραποιήσεις, υπάρχει η πρόβλεψη για βαριές ποινές τόσο εναντίον του κράτους, όσο και εναντίον προσώπων”.
 
Αν αυτό δεν είναι ευθεία απειλή κατά του ίδιου του πρωθυπουργού, τότε τι είναι;
 
Το ερώτημα είναι "Γιατί ειπώθηκαν αυτά" και "που αποσκοπούσαν;".
 
Γιατί δεν μπορεί να βγαίνει έτσι "στα καλά του καθουμένα" ο επικεφαλής της Eurostat και να διαλύει ολόκληρη την κυβερνητική πολιτική σε ότι αφορά τον σχεδιασμό που είχε για "έξοδο από την κρίση".
 
Ουσιαστικά ο Γερμανός, βασικά η τρόικα, γιατί περί αυτού πρόκειται, έριξε μια σαφή προειδοποιητική βολή σε αυτούς που κάποτε την έφεραν στην Ελλάδα και τώρα βιάζονται να την "ξαποστείλουν", βλέποντας ότι έρχεται το πολιτικό τους τέλος.
 
Μέσα στο Μνημόνιο υπάρχει η πρόβλεψη ότι η τρόικα θα αποχωρήσει από την χώρα από την στιγμή που επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Δηλαδή πάψει η ανάγκη συνεχούς αναχρηματοδότησης των ελληνικών πρωτογενών δημοσιονομικών αναγκών.
 
Εκεί εντοπίζεται και η προσπάθεια Σαμαρά: Να καταφέρει να πει στον ελληνικό λαό "Έδιωξα την τρόικα, καλύτερες ημέρες ξημερώνουν".
 
Το θέμα είναι κατ'αρχήν αν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα. Το ζήτημα είναι πώς το μετράεικάποιος το πλεόνασμα.
 
Γιατί η τρόικα που δεν έχει καμία διάθεση να εγκαταλείψει την χώρα, έδειξε με τις δηλώσεις του Γερμανού, ότι το μετράει αλλιώς και ας κόπτονται στο υπουργείο Οικονομικών να δηλώνουν ότι"Εμείς είμαστε πιο αυστηροί στον υπολογισμό του ελλείμματος".
 
Αρα η τρόικα δεν πρόκειται να πάει πουθενά από μόνη της. Η λεηλασία της χώρας μόλις άρχισε δεν πρόκειται να αφήσουν στην μέση το έργο τους.
 
Και επί της ουσίας φυσικά και δεν υπάρχει πλεόνασμα, αφού αν ξεκινήσουν να επιστρέφονται όσαν εκλάπησαν από τους πολίτες (δικαστικούς, στρατιωτικούς, πνεπιστημιακούς κλπ), όπως προβλέπουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, το ταμείο θα είναι όχι απλά μείον, αλλά θα καταρρεύσει.
 
Όσο και αν "μαγειρεύουν" τα νούμερα οι κυβερνητικοί.
 
Eπιτρέποντας με αυτό τον τρόπο έναν Γερμανό υπάλληλο αναλυτή στατιστικής (αυτό είναι ο Γερμανός επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ραντερμάχερ) να ... απειλεί με κυρώσεις την Ελλάδα και τους ίδιους τους ηγέτες της...
 
Και σε τελική ανάλυση τι σημαίνει "Πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013" όταν η ύφεση θα είναι περί το 4% και συνολικά την τελευταία πενταετία 23%;
 
Και το έλλειμμα στο 170% του ΑΕΠ (και ετοιμάζονται να μας φορτώσουν και άλλο δάνειο).
 
Δεν ντρέπονται καθόλου να διατυμπανίζουν τέτοιες πομφόλυγες;
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Εις μνήμην EθνάρχηΤάσσου Παπαδόπουλου

Αναρτήθηκε από τον/την ONLINE-PRESS στο Φεβρουαρίου 9, 2014
papa
Μεταξύ άλλων σοφών επιχειρημάτων, ο Τάσσος Παπαδόπουλος είπε για το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, στις 7 Απριλίου του ίδιου έτους: «Καλούμαστε να καταλύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία, το μόνο έρεισμα ασφάλειας του λαού μας, τη μόνη ασπίδα και εγγύηση της ιστορικής μας φυσιογνωμίας. Να καταλύσουμε τη διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική μας οντότητα ακριβώς τη στιγμή που αυτή ενισχύεται, η διεθνής πολιτική της βαρύτητα ενισχύεται με την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Οφείλουμε να εκτιμήσουμε με σοβαρότητα τους κινδύνους από μια πιθανή κατάρρευση της νέας κατάστασης πραγμάτων, γιατί τα δεδομένα που θα δημιουργηθούν δεν θα είναι δυστυχώς αναστρέψιμα.
Κατάρρευση του ομόσπονδου κράτους θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σ’ αυτό που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε: Στη διχοτόμηση μέσα από τη διεθνή αναγνώριση των δύο συνιστώντων κρατών. Συνεκτιμούμε τους κινδύνους και κρίνουμε ότι οι κίνδυνοι από το “ναι” είναι πολύ, πολύ μεγαλύτεροι και μη αναστρέψιμοι από το “όχι”».
«Παρέλαβα κράτος»
«Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα, αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και που μου έχετε αναθέσει, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως τελικά διαμορφώθηκε.
Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω “κοινότητα” χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Εναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, [...] Εχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Οτι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση. Οτι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας. Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, Δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη.
Ελληνικέ κυπριακέ λαέ, στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ. Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν. Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ. Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία σου. Καλή Ανάσταση σε όλους!»Το 75% του Κυπριακού Ελληνισμού είπε το μεγάλο ΟΧΙ!
Παναγιώτης Λιάκος – Δημοκρατία (8/2/2014)

Πέφτουν ψηφίζοντας νέο μνημόνιο


Του Γιώργου Δελαστίκ*










Ραγδαίες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας, αν στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι η βέβαιη εκλογική ήττα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ενδέχεται να μετατραπεί σε συντριβή τέτοιας έκτασης που θα συνεπιφέρει την κατάρρευση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. 

«Η αποδυναμωμένη κυβέρνηση της Ελλάδας κινδυνεύει να ταπεινωθεί στις ευρωεκλογές του Μαΐου από τα κόμματα που είναι εναντίον της τρόικας» ομολογεί ως και το δεξιό οικονομικό περιοδικό Εκόνομιστ της Βρετανίας. «Ακόμη και οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών στην Αθήνα φωνάζουν “φονιάδες!” στα μέλη της τρόικας που το επισκέπτονται» σημειώνει.

Αν όντως το ΠΑΣΟΚ κινηθεί στις ευρωεκλογές γύρω στο 5% και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέχει τουλάχιστον 5, ίσως και 10 εκατοστιαίες μονάδες της ΝΔ, θεωρείται βέβαιο ότι το κάποτε κραταιό κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου, το οποίο διέλυσε κυριολεκτικά ο γιος του Γιώργος Παπανδρέου με την πανάθλια μνημονιακή πολιτική του οδηγώντας το από το 44% στο 13% (!), θα αποσυντεθεί ενδεχομένως ταχύτατα, ρίχνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Είναι εξαιρετικά πιθανό οι ευρωεκλογές αυτές να ανάψουν πολιτική πυρκαγιά σε ολόκληρη την ΕΕ, αν τα δεξιά εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα πάρουν και στις κάλπες ποσοστά συγκρίσιμα με αυτά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις. Πέραν όμως από το αν η Μαρί Λεπέν θα βγάλει το Εθνικό Μέτωπο που ίδρυσε ο πατέρας της πρώτο στις ευρωεκλογές στη Γαλλία, αν θα κάνει το ίδιο ο Χέερτ Βίλντερς στην Ολλανδία ή αν το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ φάρατζ θα περάσει σε ψήφους τους… Συντηρητικούς (!) στη Βρετανία, υπάρχουν και άλλα στοιχεία που δείχνουν ότι βρισκόμαστε στις παραμονές σοβαρών ανακατατάξεων σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο.

Δεν μπορεί π.χ. να μην προκαλεί ενθουσιασμό το γεγονός ότι στην Ολλανδία το 37% τάσσεται αυτή τη στιγμή υπέρ της αποχώρησης της χώρας από την… ΕΕ (!), ενώ μόνο το 45% των Ολλανδών είναι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ!

Μπορεί να μη μας αρέσει το γεγονός ότι ηγείται της αμφισβήτησης της ΕΕ μια σκληρή πτέρυγα της αστικής Δεξιάς αντί για την… «ευρωλιγούρικη» Αριστερά ή τα λαμόγια της Σοσιαλδημοκρατίας, αλλά αυτό δεν αλλάζει τα γεγονότα. Όχι μόνο το ευρώ αλλά και η ίδια η ΕΕ πλέον γίνεται διαρκώς πιο αντιπαθής σε ολοένα και ευρύτερα στρώματα πολιτών και λαών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Έρχονται πολιτικές ανακατατάξεις μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη. Όσο και αν στην αρχική τους φάση δεν ξεκινούν με πρωταγωνιστή την Αριστερά, εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε γι' αυτές ταχύτατα. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι δυνάμεις της Αριστερός θα παραμείνουν μέχρι τέλους σε ρόλο περιθωριακού παράγοντα ή παρατηρητή των εξελίξεων αυτών – και σε κάθε περίπτωση εμείς πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να μην περιοριστεί η Αριστερά της αντικαπιταλιστικής ανατροπής σε παθητικό ρόλο. Δεν θα χαρακτηρίσουμε την ευκαιρία μοναδική, αλλά σίγουρα είναι μια πολύ σπάνια συγκυρία, όπου πολλές από τις λύσεις της ριζοσπαστικής Αριστερός, έστω και αποσπασματικά και φυσικά χωρίς το βάθος που τους δίνει η συνενωτική ιδεολογία, τις συμμερίζονται πλέον μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού. Οι δυνατότητές μας είναι πρωτοφανείς για τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Είναι φυσικά άλλο θέμα αν θα κατορθώσουμε να τις εκμεταλλευτούμε. Αξίζει όμως πρώτα πρώτα να έχουμε επίγνωση αυτών των δυνατοτήτων.

Πολύ περισσότερο ίσως από την Αριστερά έχουν συνειδητοποιήσει τους κινδύνους που απειλούν με κατάρρευση το πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης η οικονομική ολιγαρχία και οι αστοί πολιτικοί. Πέρα από τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ που του έχει απομείνει, και στο οποίο κανείς δεν δίνει σημασία, το ένα μετά το άλλο κορυφαία στελέχη της ΝΔ αρχίζουν να γράφουν τον Σαμαρά στα παλιά τους τα παπούτσια.

Ο Νικήτας Κακλαμάνης έχει από μόνος του ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είτε τον θέλει είτε δεν τον θέλει η ΝΔ και ο Σαμαράς – ο οποίος σίγουρα δεν τον θέλει. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας, παρά την προσωπική επικοινωνία του με τον Σαμαρά τη νύχτα της Τετάρτης, απέρριψε την πρόταση του πρωθυπουργού να «μετακομίσει» από νυν περιφερειάρχης στο ρόλο τού εκ των προτέρων ηττημένου υποψήφιου δημάρχου Θεσσαλονίκης και αυτοανακηρύχτηκε υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας! Το χειρότερο απ' όλα όμως δεν είναι το «ψώνιο» του Τζιτζικώστα. Είναι το γεγονός ότι οι… 46 (!) από τους 50 περιφερειακούς συμβούλους της ΝΔ τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του Τζιτζικώστα, θεωρώντας τον Σαμαρά πολιτικά «τελειωμένο», πιθανότατα με ορίζοντα τον Μάιο.

Χαστούκι για τον Αλέξη Τσίπρα και για το δεξιό «τσούρμο» που μαζεύει στον ΣΥΡΙΖΑπροκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση ήταν η πανελλαδική εξέγερση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον της υποψηφιότητας του δεξιού Θόδωρου Καρυπίδη ως περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας. Το εντυπωσιακό είναι ότι, ακόμη και μετά τον πανελλαδικό θόρυβο που ξέσπασε όταν αποκαλύφθηκε το πολιτικό ποιον του Καρυπίδη, εννέα από τα στελέχη του Περιφερειακού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Μακεδονίας τάχθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας Καρυπίδη και μόνο τρία κατά 

Μέσα σε αυτό τον πολιτικό βούρκο, είναι αναγκαίο η πολιτική αλλά και ηθική υπεροχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να εκφραστεί και με ψήφους υπέρ της.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ 9/2/14

Έξω από τα Δόντια: Οι Συνεντεύξεις του Π.Λαφαζάνη

ΔΥΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΟΥ Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΗ REAL NEWS KAI ΣΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ


E-mailΕκτύπωσηPDF
(Σάββ. 08/02/14 - 20:30)
Η Iskra, παραθέτει δύο νέες συνεντεύξεις του Π. Λαφαζάνη, στην "Real News" της Κυριακής (09/02) και στον Β. Σκουρή, καθώς και στα "Επίκαιρα" και σον Β. Παπαδημητρίου.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Π. Λαφαζάνη στη Real News έχει ως εξής:
*Η περίπτωση Βουδούρη μήνυμα και για άλλα πασοκογενή στελέχη που αναμένουν τη διεύρυνση ώστε να προσέλθουν ενόψει των εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ κ. Λαφαζάνη;
    Το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου για το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να κλείσει τις πόρτες του γενικώς σε στελέχη και πολύ περισσότερο μέλη που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν τα μνημόνια και είχαν ουσιαστική ευθύνη για την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών. Από κει και πέρα μετατοπίσεις προς τ’ αριστερά προερχόμενων από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, που δεν γίνονται για παραγοντικές βλέψεις και ευκαιριακές ιδιοτελείς σκοπιμότητες και οι οποίες εκφράζονται στην πράξη και αγωνιστικά με κοινές αγωνιστικές και κινηματικές διαδρομές, είναι ευπρόσδεκτες.
    *Το καταλαβαίνω. Πιστεύετε, όμως, ότι θα ακολουθήσουν και άλλες περιπτώσεις παρόμοιες με αυτήν του Ο. Βουδούρη;
      Ελπίζω όχι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν αναφέρομαι εδώ στον Ο. Βουδούρη ή κάποιον άλλο, χρειάζεται να οικοδομεί μια όσο το δυνατόν πιο ισχυρή σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερή ταυτότητα, να επεξεργάζεται συνεχώς το πρόγραμμά του και να το καθιστά όλο και πιο αξιόπιστο, πιο ριζοσπαστικό και συνεκτικό και να ασκεί μια πολύ πλατιά ενωτική εργατική λαϊκή πολιτική. Αυτός είναι ο δρόμος για να κατακτήσει η Αριστερά την κυβέρνηση και να διασφαλίσει, ταυτόχρονα, μια πετυχημένη κυβερνητική πορεία διεξόδου για τον τόπο.
      *Υπάρχει κατά τη γνώμη σας διολίσθηση του κόμματος από τις θέσεις του Συνεδρίου; Και με ποιον αντικειμενικό σκοπό;
        Δεν θα ήθελα να σπεύσω εύκολα και να μιλήσω για διολίσθηση του ΣΥΡΙΖΑ από τις θέσεις του Συνεδρίου. Αυτό, όμως, που παρατηρώ είναι ότι κεντρικά στελέχη του Κόμματος «στρογγυλεύουν» συχνά στο δημόσιο λόγο τους τις πιο αιχμηρές εκ των αποφάσεων του Συνεδρίου μας, χωρίς να διευκρινίζουν ότι η άποψη που καταθέτουν είναι προσωπική. Αυτή η τακτική προκαλεί προβλήματα και συγχύσεις.
        *Κάποιοι, πάντως, επιμένουν πως ρίχνοντας νερό στο κρασί του ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ευκολότερα κυβέρνηση. Και ευκολότερα θα συνδιαλλαγεί με τους δανειστές…
          Ενδεχόμενη αναδίπλωση, οπισθοχώρηση και συστημική προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει καλά αποτελέσματα. Αντίθετα, θα είναι καταστροφή όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως για τον τόπο. Δεν πιστεύω, όμως, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει τη χάρη στο σύστημα και ότι θα παίξει το παιχνίδι του και το παιχνίδι των πιστωτών. Κάθε άλλο!
          *Και όσον αφορά στις συμμαχίες κ. Λαφαζάνη. Επιμένετε σε κυβέρνηση της αριστεράς;
            Δεν επιμένω εγώ σε κυβέρνηση της Αριστεράς, επιμένουν οι αποφάσεις μας. Η κοινή δράση , η συνεργασία , η συμπόρευση και η συμπαράταξη όλων των αριστερών δυνάμεων από τον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το ΚΚΕ, ως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής αντισυστημικής οικολογίας, είναι το μεγάλο θεμέλιο για να ανασάνει ο λαός και να ανατραπούν τα σκληρά κατεστημένα.
            *Ναι, αλλά το ΚΚΕ σας επιτίθεται ακόμα και προσωπικά. Η Αλέκα Παπαρήγα είχε δηλώσει πως με τα «ποντίκια» που έφυγαν το ’89 το ΚΚΕ δεν πρόκειται ποτέ να συνεργαστεί και ο Δ.. Κουτσούμπας λέει πως ο Χαρίλαος σας πέταξε με τις κλωτσιές έξω από τον Περισσό…
              Είναι πρωτοφανές για τη μεγάλη και ηρωική παράδοση του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας ηγετικά στελέχη του να χρησιμοποιούν σήμερα τέτοιους φραστικούς χαρακτηρισμούς και μια προσωπική υβριστική φρασεολογία. Αυτές οι παρεκτροπές υποδηλώνουν έλλειψη ψυχραιμίας. Το τι έλεγε ο αείμνηστος Χ. Φλωράκης για μένα είναι γνωστό και είναι γραμμένο. Από κει και πέρα η συνεργασία της Αριστεράς είναι αναγκαιότητα και ανεξάρτητα από τις επιθυμίες προσώπων, θα προχωρήσει και θα προχωρήσει με αμοιβαίες μετατοπίσεις. Αν σήμερα υπήρχε ένα μέτωπο της Αριστεράς στην Ελλάδα η πορεία του τόπου θα είχε ήδη αλλάξει.
              *Ενόψει και του Φόρουμ, να υποθέσω πως στελέχη όπως η Λούκα Κατσέλη δεν έχουν κατά τη γνώμη σας θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ…
                Δεν προσωποποιώ τις πολιτικές μου επιλογές. Έχω ήδη μιλήσει με σαφήνεια για όσους/ες έχουν ευθύνη για τις μνημονιακές πολιτικές στη χώρα μας.
                *Πρόσφατα είχαμε αντιπαράθεση στελεχών για το πρωτογενές πλεόνασμα και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Τι θα συνιστούσατε στο οικονομικό επιτελείο…
                  Εγώ δεν δίνω «συμβουλές» σε κανένα. Αυτά που καταθέτω είναι απόψεις και επιχειρήματα. Λέω, λοιπόν, ξεκάθαρα ότι πρωτογενή πλεονάσματα και πολύ περισσότερο ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, είναι ασύμβατα με μια προσπάθεια διεξόδου από την κρίση. Φυσικά, δεν μιλάω για οποιαδήποτε ελλείμματα. Ομιλώ αυστηρά για παραγωγικά επενδυτικά και γνήσια κοινωνικά ελλείμματα και σε λογικά σχεδιασμένο μέγεθος που θα τροφοδοτούν μια ανάπτυξη σε μεγαλύτερο ποσοστό από το εύρος τους.
                  *Άρνηση του Μνημονίου εντός του ευρώ για πολλούς πολύ δύσκολα μπορεί να υπάρχει. Συμμερίζεσθε προσωπικά τους προβληματισμούς αυτούς κ. Λαφαζάνη;
                    Η άρνηση και ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων είναι σε κάθε περίπτωση και έτσι κι αλλιώς μια δύσκολη υπόθεση, που απαιτεί αγωνιστική ενότητα του ελληνικού λαού και σύγκρουση με σκληρά συμφέροντα. Επίσημη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ακύρωση των μνημονίων με ταυτόχρονη προσπάθεια αλλαγής της αρχιτεκτονικής της σημερινής Γερμανικής Ευρωζώνης. Από κει και πέρα είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται χάρη οποιασδήποτε σκοπιμότητας και στο όνομα οποιουδήποτε εκβιασμού να εγκαταλείψει το αντιμνημονιακό προοδευτικό πρόγραμμά του. Η Ελλάδα της Αριστεράς δεν θα γίνει Κύπρος του Ν. Αναστασιάδη.
                    *Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να έχει plan b για σύγκρουση με τους δανειστές; Και τι χρειάζεται να περιλαμβάνει αυτό το plan b κατά τη γνώμη σας;
                    Σχέδια για οποιοδήποτε ενδεχόμενο μπορεί να προκύψει, ανεξάρτητα από επιλογές, πρέπει να διαθέτει η χώρα και όχι απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε αυτό έχουν κάνει ακόμα και χώρες που με το μεγαλύτερο φανατισμό στηρίζουν την ευρωζώνη.
                    *Ο Αλ. Τσίπρας σας ρώτησε αν θα πάτε μαζί στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Τι απαντάτε;
                    Η ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και η ριζοσπαστική του προοπτική είναι αυτονόητες και δεδομένες σε όλες τις εκλογικές μάχες και πρώτα απ΄ όλα στη μεγάλη μάχη για την κοινωνική δραστηριοποίηση των πολιτών και την ανάπτυξη μεγάλων ενωτικών κοινωνικών αγώνων.
                    *Κάποιοι κατηγορούν το «Ρεύμα» ότι θέτοντας θέμα Βουδούρη και Καρυπίδη, οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εσωστρέφεια. Τι απαντάτε; Και πού πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες κυρίως για την υπόθεση Καρυπίδη;
                    Δεν ξέρω ποιοι και αν κατηγορούν το «Αριστερό Ρεύμα» ( ΑΡ) και την «Αριστερή Πλατφόρμα» (ΑΠ). Οσοι έχουν να πουν κάτι, καλύτερα πάντως να το λένε δημοσίως. Από κει και πέρα οι αιτιάσεις της «Αριστερής Πλατφόρμας» για κάποιες επιλογές υποψηφιοτήτων δεν θα μπορούσαν από μόνες τους να προκαλέσουν θόρυβο. Το πρόβλημα προκλήθηκε απ΄ αυτές καθ΄ εαυτές τις επιλογές. Και θα προκαλείτο ανεξάρτητα από τι είπε ή δεν είπε η «Αριστερή Πλατφόρμα».
                    *Πού τοποθετείτε τον πήχη στις ευρωεκλογές κ. Λαφαζάνη; Τι θα αποτελεί νίκη του ΣΥΡΙΖΑ;
                    Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε ποσοστά. Αυτό που έχω να πω με σιγουριά είναι ότι το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα είναι πολύ μεγάλο και καταλυτικό για ανατρεπτικές εξελίξεις στη χώρα.
                    *Ήθελα ένα σχόλιό σας για την «Κίνηση των 58». Πώς την χαρακτηρίζετε;
                    Η «κίνηση των 58» εισήγαγε και αντιπροσωπεύει πολιτικά την αντίληψη που κατέστρεψε κυριολεκτικά και με τη μεγαλύτερη ανευθυνότητα τη χώρα από τη δεκαετία του ΄90. Δυστυχώς για τον τόπο η ίδια καταστροφική αντίληψη των «58» κυριαρχεί και σήμερα στις επιλογές της κυβέρνησης.
                    *Όλα δείχνουν πως οδηγούμαστε σε ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό. Τι εκτιμάτε κ. Λαφαζάνη;
                    Προσωπικά, φοβούμαι πάρα πολύ ότι η Κύπρος ενδεχομένως βαδίζει ολοταχώς σε μια νέα, εξίσου επικίνδυνη, έκδοση του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν. Ελλάδα και Κύπρος δεν πρέπει να επιτρέψουν η μνημονιακή τραγωδία που βιώνουν να χρησιμοποιηθεί εκβιαστικά και να μετατραπεί και σε εθνική τραγωδία.
                    Διαβάστε παρακάτω τη συνέντευξη του Π. Λαφαζάνη στα "Επίκαιρα" και στον Β Παπαδημητρίου:
                    "ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ"
                    *Η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε, τους δεκατρείς υποψήφιους περιφερειάρχες. Εισέρχεστε στην μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών, τελικά όχι όπως είχε υποστηριχθεί με πρωτοκλασάτα στελέχη σας, σε κάποιες συγκεκριμένες περιοχές. Θα μπορούσαν να υπάρχουν διαφορετικές επιλογές;
                    Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την ώρα διέθετε την ευχέρεια να κάνει πολλές επιλογές και με πολύ ικανά στελέχη και προσωπικότητες σε όλες τις περιφέρειες, που θα μπορούσαν να υπηρετήσουν επάξια και νικηφόρα τον κατ’ εξοχήν πολιτικό θεσμό της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Η τελική επιλογή υποψηφίων που έγινε, ανάμεσα σε πολλαπλές δυνατότητες, με την έγκριση και της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές είναι σε καλή κατεύθυνση και θα έχει θετικά και νικηφόρα αποτελέσματα.
                    *Για τον ΣΥΡΙΖΑ οι αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι και πολιτική μάχη. «Μνημονιακοί εναντίον αντιμνημονιακών». Ο Οδυσσέας Βουδούρης είχε ψηφίσει μνημόνια. Γιατί τον στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ;
                    Όπως γνωρίζετε πολύ καλά τόσο προσωπικά όσο και η Αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής εκφράσαμε την ριζική αντίθεσή μας στην υποψηφιότητα στην οποία αναφέρεστε. Οι λόγοι της δικής μου αντίθεσης υπήρξαν καθαρά πολιτικοί, τους εξέθεσα αναλυτικά στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος και έχουν γίνει δημοσίως γνωστοί. Από κει και πέρα η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε, όπως αποφάσισε και εγώ δεν θα ήθελα να προσθέσω τίποτα.
                    *Λέγεται πως ο στόχος για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι 6+1 περιφέρειες. Σε αντίθετη περίπτωση θα είναι ήττα;
                    Δεν γνωρίζω από πού προκύπτει ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να κερδίσει 6+1 περιφέρειες. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοια εκτίμηση ή κατεύθυνση. Αντίθετα, θεωρώ ότι η προσπάθειά μας είναι να έχουμε νικηφόρα ψηφοδέλτια παντού. Είμαι αισιόδοξος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παλεύει όλες τις περιφέρειες ακόμα και τις πιο «δύσκολες» και θεωρώ ότι στις παρούσες πολιτικές και τραγικές κοινωνικές συνθήκες τα ψηφοδέλτια που στηρίζουμε μπορούν να κόψουν πρώτα το νήμα ακόμα και εκεί που κάποιοι το θεωρούν απίθανο. Οι πολίτες καλούνται παντού απ’ άκρου εις άκρον της Ελλάδας να στείλουν απ΄όλες τις κάλπες που θα στηθούν ένα μήνυμα προοδευτικής ανατροπής και ελπίδας.
                    *Έχετε πει ότι πρέπει να διαγραφεί μεγάλο του χρέους ή και ολόκληρο. Αν οι δανειστές αρνηθούν, τι πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
                    Η προσωπική μου θέση είναι ότι πρέπει να τεθεί θέμα διαγραφής όλου του κρατικού χρέους, το οποίο, έχω επανειλημμένα δηλώσει, είναι άδικο, βαθύτατα ταξικό και καθόλου βιώσιμο. Η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει για να ανασάνει η χώρα. Άλλωστε και όλο το χρέος να διαγραφεί, πάλι το οικονομικό και αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας θα είναι δυσεπίλυτο. Θα μου πείτε ότι είναι εύκολο να επιτευχθεί με διαπραγματεύσεις η διαγραφή και μάλιστα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους; Όχι, δεν είναι καθόλου εύκολο. Είμαι ο τελευταίος που θα ήθελε να εξωραΐσει τα πράγματα. Εδώ που έχουμε φτάσει, όμως, δεν υπάρχει καμιά άλλη διέξοδος. Το χρέος αυτό δεν θα πνίξει, ήδη πνίγει, μόνο την Ελλάδα αλλά και όλη της Ευρώπη, της οποίας, άλλωστε, οι περισσότερες χώρες είναι υπερχρεωμένες. Είναι προφανές ότι αν μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορέσει να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις, τότε όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η αριστερή κυβέρνηση θα προχωρήσει, με τη θέληση του ελληνικού λαού, μπροστά, έτσι και αλλιώς, για να προασπίσει την επιβίωση του τόπου με όλα τα μέσα που διαθέτει.
                    *Επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου αλλά και πάση θυσία παραμονή στην ευρωζώνη, θεωρείτε ότι είναι εφικτός στόχος; Ο Αλέξης Τσίπρας αλλά και στελέχη το οικονομικού επιτελείου έχουν ξεκαθαρίσει ότι η επιλογή μια κυβέρνηση σας, θα είναι η παραμονή της χώρας στο ευρω και ότι η ενδεχόμενη έξοδος θα είναι καταστροφή. Θα επαναλάβω την ερώτηση αναφορικά με το μνημόνιο. Αν οι εταίροι δεν δεχθούν, τι προβλέπετε ότι θα γίνει;
                    Τα μνημόνια έχουν καταστρέψει κυριολεκτικά τη χώρα και η τραγωδία είναι ότι η κυβέρνηση οδεύει ολοταχώς για να βάλει τον τόπο σε νέο μνημονιακό κάτεργο. Τα μνημόνια πρέπει να ακυρωθούν και να καταστούν παρελθόν, αν θέλουμε να βγούμε από την κρίση και το τέλμα. Αυτή η θέση είναι αδιαπραγμάτευτη για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν είναι διαπραγματεύσιμη η επιβίωση της χώρας και του λαού. Για τις χώρες και τους λαούς που θέλουν να υπάρξουν και να έχουν προοπτική, δεν υπάρχουν μονόδρομοι και μάλιστα μονόδρομοι που σε πάνε στο γκρεμό. Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν πρόκειται να υποκύψει σε οποιονδήποτε εκβιασμό του τύπου: διατηρήστε το μνημόνιο και συνεχίστε τη λιτότητα αλλιώς θα πάθετε εκείνο ή το άλλο ή θα βγείτε από δω και από κει. Η Ελλάδα της Αριστεράς δεν θα γίνει δεύτερη Κύπρος του Ν. Αναστασιάδη.
                    *Πιστεύετε πως η κυβέρνηση θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές και πότε;
                    Οι πρόωρες εθνικές εκλογές είναι θέμα χρόνου για την κυβέρνηση και ή θα γίνουν μαζί με τις ευρωεκλογές ή θα πραγματοποιηθούν μετά το «βατερλώ» που θα υποστούν τα κυβερνητικά κόμματα στην ευρωεκλογική και τοπικοαυτοδιοικητική αναμέτρηση.
                    *Μεγάλη συζήτηση γίνεται για τις πολιτικές συμμαχίες. Με ποιους θα συνεργαστεί, τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Με την ΔΗΜΑΡ, τους ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ;
                    Το λαϊκό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς διογκώνεται και με την πάροδο του χρόνου λαμβάνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Η κατάκτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, μέσα σε αυτές τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες και υπό τον παρόντα εκλογικό νόμο, δεν είναι καθόλου απίθανη. Αντίθετα, μπορεί να αποδειχθεί πολύ εφικτή.
                    Πέραν τούτου, όμως, ακόμα και κοινοβουλευτική πλειοψηφία αν διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα που όπως είπα είναι ρεαλιστικό, θα επιδιώξουμε, έτσι κι αλλιώς, κυβερνητικές συνεργασίες, προσανατολισμένες, όμως, προς τα αριστερά.
                    Μια κυβέρνηση της Αριστεράς που θα προκύψει από τις εκλογές, θα πρέπει, για να υπηρετήσει τον τόπο και το λαό, να ακολουθήσει με συνέπεια και σταθερότητα, χωρίς ταλαντεύσεις και αναδιπλώσεις, μια πολιτική τόσο αντιμνημονιακή όσο και ριζοσπαστικά προοδευτική. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν θα μπορεί να βοηθήσει τη χώρα και δεν θα έχει μέλλον. Γι΄αυτό η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να συμπεριλάβει στις γραμμές της, χωρίς να χάσει το ρόλο και την αποστολή της, δυνάμεις μνημονιακού προσανατολισμού και διαχείρισης εκείνης ή της άλλης μορφής, δυνάμεις που θα πατάνε σε πολλές βάρκες ή δυνάμεις αντιμνημονιακής ρητορικής χωρίς σαφές προοδευτικό πρόσημο πολιτικών επιλογών.
                    *Ενόψει και των ευρωεκλογών και της επιδίωξης του ΣΥΡΙΖΑ να είναι πρώτο κόμμα θεωρείτε πως δικαιώνεται η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να είναι υποψήφιος πρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής;
                    Η υποψηφιότητα του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν είναι πλέον δεδομένη, δεν έχει νόημα να γυρίζουμε πίσω και όλοι πρέπει να εργαστούμε για να πάει όσο το δυνατόν καλύτερα και να έχει τις θετικότερες δυνατές επιδράσεις στις εσωτερικές και ευρωπαϊκές εξελίξεις. Κατά τ’ άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι, έτσι κι αλλιώς, πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές και με μεγάλη διαφορά.

                    ΙΤΑΛΙΑ Συνάντηση Λέττα-Σσίπρα

                    Μηνύματα με πολλούς αποδέκτες η συνάντηση Λέττα –Τσίπρα στο πρωθυπουργικό Μέγαρο της Ρώμης



                    Μεγάλη προβολή της επίσκεψης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από τα ιταλικά ΜΜΕ- Χαρακτηρίζεται μεσσίας για την ιταλική αριστερά
                    Το ευρωπαϊκό προφίλ του προσπαθεί να χτίσει με αφορμή την υποψηφιότητα για την θέση του προέδρου της Κομισιόν, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βρίσκεται στη Ρώμη και συναντάται με τονπρωθυπουργό Λέττα.
                    Η συνάντηση με τον πρωθυπουργό Λέττα, είναι η σημαντικότερη έως τώρα επαφή που είχε με ευρωπαίο ηγέτη και ο κ. Τσίπρας θέλει να το αξιοποιήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό.Συνεργάτες επισημαίνουν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-αποκτά ισχυρό εκτόπισμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο
                    είναι το νέο πρόσωπο που θα επηρεάσει τις εξελίξεις στην Ευρώπη και την Ελλάδα ενόψει των ευρωεκλογών και αμέσως μετά τις γενικές εκλογές

                    Ανατροπή Λιτότητα

                    Με βάση τα δεδομένα αυτά, ο κ. Τσίπρας δείχνει αποφασισμένος να παίξει μέσω της Ελλάδας το πιο σημαντικό χαρτί που έχει στη διάθεσή του και να ανατρέψει την εφαρμοζόμενη σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πολιτική λιτότητας.
                    Ο κ. Τσίπρας αναμένεται να συζητήσει με τον κ. Λέτα τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την υπέρβαση της κρίσης, η οποία έχει πανευρωπαϊκό χαρακτήρα και πλήττει όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά συνολικά την ευρωζώνη και κυρίως τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.
                    Η παρουσία του κ. Τσίπρα στη γειτονική προκαλεί ποικίλες συζητήσεις και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται μεσσίας για την ιταλική αριστερά

                    Λίστα Τσίπρα

                    Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρίσκεται στην ιταλική πρωτεύουσα από την Παρασκευή στο πλαίσιο προγραμματισμένης τριήμερης επίσκεψης για την παρουσίαση της ιταλικής «Λίστας Τσίπρα».Με εκτενή ρεπορτάζ τους οι εφημερίδες της γειτονικής χώρας γράφουν πως “ο 39χρονος έλληνας ηγέτης κερδίζει σαφώς υποστηρικτές και έξω από τα σύνορα της χώρας του’, και πως μετατρέπεται σε “σύμβολο της ιταλικής και ευρωπαϊκής Αριστεράς – ριζοσπαστικής μεν, αλλά που δεν επιθυμεί την έξοδο από το Ευρώ” .Είναι χαρακτηριστικό πως και το δελτίο ειδήσεων του Rai uno, σε εκτενές ρεπορτάζ του, αναφέρει ότι “ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε, ουσιαστικά, στους Ιταλούς το μήνυμα ότι δεν μπορείς να φέρεις την αλλαγή με φθαρμένα, παλιά υλικά, και ότι αυτή, ίσως, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του ψηφοδελτίου που θα φέρει το όνομά του στην Ιταλία”.

                    ανάρτηση από exedra

                    Τάσσος Παπαδόπουλος: Το μεγάλο «ΟΧΙ» Ενός Μεγάλου Εθνικού ΗΓΕΤΗ

                    Πολίτες κακής ποιότητας... Ου να μου χαθείτε!


                    Ουκ αν λάβοις παρά του... ξεζουμισμένου!

                    Δύσκολοι καιροί για τα παιδιά της τρόικας και των δανειστών...
                    Οι κρατικές εισπράξεις του Ιανουαρίου και τα στοιχεία βάζουν σε κίνδυνο το πρωτογενές πλεόνασμα! Έως και την προηγούμενη εβδομάδα είχαν καταβληθεί στις τράπεζες περίπου 300 εκατ. ευρώ, από τα 800 εκατ. συνολικά που αναμένονταν από τους πέντε φόρους οι οποίοι έπρεπε να εξοφληθούν έως και τις 31 Ιανουαρίου.
                    Οι ανεύθυνοι φορολογούμενοι, αντί να ξεπουλήσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν, αντί να κόψουν και το φαγητό που συσσωρεύει άχρηστο λίπος στα χαμένα τους κορμιά, κάνουν το κορόιδο και δεν πληρώνουν.
                    Δεν είμαστε λαός κύριοι (που λέει ο κάθε ελληναράς που σέβεται τη σημαία του) και κυρίες (που δεν το λέει ο ελληναράς, γιατί το θεωρεί περιττό)!
                    Πέντε ψωροφόρους έβαλε το οικονομικό επιτελείο και δεν είμαστε ικανοί να τους πληρώσουμε. Βάζουμε την επιβίωσή μας πάνω από τους στόχους της τρόικας και του Στουρνάρα. Βάλλουμε με την ανευθυνότητα και την επιπολαιότητά μας κατά του σχεδίου Σαμαρά.
                    Ζητώντας ταπεινά συγγνώμη από τα δελτία ειδήσεων και τους αναλυτές, που τους κλέβω τα επιχειρήματα, αναφωνώ:
                    Ου να μου χαθείτε, πολίτες κακής ποιότητας!
                    - See more at: http://left.gr/news/polites-kakis-poiotitas-oy-na-moy-hatheite#sthash.SGxpDMbI.dpuf

                    Αντώνης Σαμαράς, πείθει μόνο τον εαυτό του


                    samarasΑξίζει να παρακολουθήσουμε βασικούς σταθμούς της καταβαράθρωσης του «success story», την οποία πλέον συνοδεύουν εκτιμήσεις περί επικείμενου εκλογικού βατερλό των δυνάμεων του σημερινού κυβερνητικού συνασπισμού. «Εύθραυστη και καθόλου δημοφιλή» χαρακτήρισαν τον Ιανουάριο την ελληνική κυβέρνηση οι New Times. Λιγότερο «τακτ» επέδειξε ο Μίκαελ Μάρτενς, αρθρογράφος της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine Zeitung•. «Η κυβέρνηση στην Αθήνα πλέει προς εκλογική καταστροφή».
                    Η ανασκόπησή μας εκκινεί από το καλοκαίρι. Τον περασμένο Αύγουστο μαζί με τις μύγες, χόντρυνε και ένα πολιτικοοικονομικό παραμύθι: το «πρωτογενές πλεόνασμα». Για χάρη του δεν έγιναν μόνο κουτοπόνηρες αλχημείες, αλλά και οδυνηρές, μεγάλες περικοπές πέραν όσων καθόριζε ο προϋπολογισμός. Αυτό το «πέραν» ισοδυναμούσε με 1,3 δισ. ευρώ στα κονδύλια δημοσίων επενδύσεων, με 1,9 δια στις πρωτογενείς κρατικές δαπάνες κτλ. Μια χώρα, άλλωστε, που βιώνει ύφεση επί έξι συναπτά έτη, μόνο τρώγοντας τις σάρκες της εμφανίζει «πλεονάσματα».
                    Αυτός ο κανιβαλισμός ήταν και παραμένει ακλόνητος στην οικονομική και κοινωνική πολιτική Σαμαρά-Βενιζέλου, αλλά το «διά ταύτα» της αντανάκλασής του στο «πρωτογενές» αποδείχθηκε «λάστιχο»: το πλεόνασμα για το 2013 υπολογιζόταν καλοκαιριάτικα σε 2,9 δισ. ευρώ, όμως στις Οκτωβρίου, στο προσχέδιο του νέου προϋπολογισμού, είχε μειωθεί στα 540 εκατομμύρια. Κοινώς, φιάσκο.
                    Δήλωνε ο Γ. Στουρνάρας, στις 25 Αυγούστου 2013: «Αν χρειαστεί περαιτέρω στήριξη η Ελλάδα, αυτή θα είναι της τάξεως των 10 δια ευρώ (…).  Μιλάμε για ένα πακέτο οικονομικής στήριξης χωρίς νέους όρους». Αίγες μέρες αργότερα τον διέψευδε ανηλεώς ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι: «Η πιθανή επέκταση του ελληνικού προγράμματος δεν θα πραγματοποιηθεί χωρίς πρόσθετους όρους».
                    Απτόητος απ” όλα αυτά, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, ο Αντώνης Σαιιαράς το Σεπτέμβριο επιδόθηκε σε μια ανεπανάληπτη, σουρεαλιστική«αισιόδοξη» συρραφή μαθηματικών αυθαιρεσιών, που έχουν αναλυθεί. Ενα μόνο στοιχείο της παρουσίας του στη ΔΕΘ πρόδιδε επαφή με την πραγματικότητα: η απόφασή του να μη δεχθεί ερωτήσεις.
                    Στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου γίναμε σοφότεροι – κι όχι μόνο επειδή μάθαμε ότι το εξαγγελθέν «πρωτογενές πλεόνασμα» του μπορεί να «κονταίνει» κατά 85%, χωρίς η κυβέρνηση να δίνει εξηγήσεις.  Μάθαμε, επίσης, ότι οι ψυχροί τεχνοκράτες της Standard & Poors μπορούν να «βγαίνουν από τα αριστερά» στον Α. Σαμαρά, εκφράζοντα -σε έκθεση τους- ανησυχίες για την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα. Μάθαμε κάτι ακόμη: ο πρωθυπουργός, που καμάρωνε για την -περίπου παγκόσμια- «αναγνώριση» της ορθότητας της πολιτικής του, δεν είχε πείσει καν τους επιστήμονες οικονομολόγους του Γραφείου Προϋπολογισμού της ελληνικής Βουλής.
                    «Μάλλον αμηχανία -αν όχι εκνευρισμό- προκάλεσε στην Αθήνα η έκθεση της Standard & Poors» έγραψε στις 5 Οκτωβρίου ο οικονομικός ρεπόρτερ Γ. Παππούς στην ιστοσελίδα iefimerida. Ο λόγος; «Ο Oίκος ψαλιδίζει τις προβλέψεις για την αύξηση του ΑΕΠ το 2015, ενώ υπολίζει ότι το χρέος στο κλείσιμο του μεθεπόμενου έτους θα βρίσκεται περίπου 9 ποσοστιαίες μονάδες ψηλότερα απ” ό,τι υπολογίζει η τρόικα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στην τρισέλιδη έκθεση δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη σε ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας στις αγορές το 2014, όπως προβλέπει ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης».
                    Αυτό που η S&P άφησε σιωπηρώς να εννοηθεί, το τόνισε ξεκάθαρα στην έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής: «Είναι ψευδαίθηση να αναμένουμε ότι η χώρα θα επιστρέψει στις αγορές μετά το 2014 για να καλύψει με λογικούς όρους τις ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους». Επίσης: «Η χώρα είναι σε χειρότερη θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του δημόσιου χρέους της, αφού έχει καταρρεύσει η παραγωγική της βάση». Ακόμη: «Η επίτευξη και κυρίως η διατήρηση μεγάλων πρωτογενών πλεονασμάτων στο μέλλον (πάνω σε μια εξασθενημένη οικονομία είναι σχεδόν αδύνατη. Ούτε μπορεί κανείς να αναμένει σοβαρή μείωση του χρέους μέσω ιδιωτικοποιήσεων».
                    Όσα ελληνικά μήντια τολμούσαν να κάνουν το λογαριασμό, δύσκολα έκρυβαν το «πάγωμά» τους για την «επιτυχία» της «δημοσιονομικής προσαρμογής»: στην τετραετία 2013-2016, η χώρα υποχρεούται να πληρώσει το τρομακτικό ποσό των 111,2 δισ. ευρώ – 74,7 για ομόλογα που έχει. εκ και 36,5 σε τόκους δανείων. Ως προς τα επιπρόσθετα βάρη για την ελληνική κοινωνία, το ΔΝΓ «άδειασε» πάλι την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου που διατεινόταν: «Κανένα νέο μέτρο μέσα στο 2014, μόνο για το 2015 και 2016 θα απαιτηθούν μέτρα ύψους 4,1 δισ. ευρώ, που συμπεριλαμβάνονται στο επικαιροιημένο Μνημόνιο του Αυγούστου». Το ΔΝΤ ξεκαθάρισε ότι το βάρος θα είναι κατά 60% μεγαλύτερο, αλλά και άμεσο: θα ληφθούν μέτρα 6,7 δισ. ευρώ από το 2014 έως το 2016…
                    Στα μέσα Νοεμβρίου, εναγωνίως η κυβέρνηση έσπευσε να δανειστεί 5 δισ. ευρώ με μηνιαία και τρίμηνα έντοκα γραμμάτια, για να αποπληρώσει τίτλους δανείων που εξέπνεαν. «Η Αθήνα αγοράζει χρόνο» ήταν ο τίτλος πρωτοσέλιδου άρθρου των Financial Times του Λονδίνου. Η εφημερίδα τόνιζε, μεταξύ άλλων, για την Ελλάδα πως το ΔΝΤ «είχε συναινέσει απρόθυμα σε ένα ουδόλως ρεαλιστικό σχέδιο, που καταρτίστηκε έτσι ώστε να αποφύγουν ζημιές πολιτικά επαχθείς οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης και η ΕΚΤ». Εκτιμήσεις δυσοίωνες για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας έκαναν εκείνη την περίοδο και οι New York Times, η γαλλική Le Monde, η Frankfurter Allgemeine. Ο Α. Σαμαράς, όμως, συνέχιζε το χαβά του. «Γυρίζω στην Ελλάδα ακόμη πιο αισιόδοξος» έλεγε κατά την επιστροφή του από το Eurogroup των Βρυξελλών.
                    Η 9η Δεκεμβρίου 2012 ήταν η μέρα της Αγίας Αννας, εκκωφαντικής γερμανικής «καμπάνας»: φύλλο και φτερό έκανε τους ισχυρισμούς Σαμαρά για το «πρωτογενές πλεόνασμα» η Frankfurter Allgemeine, η συντηρητική εφημερίδα, που συνήθως απηχεί τις απόψεις της γερμανικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
                    Εν αρχή, ειρωνεία: «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συμμεριστεί κανείς τον θεϊκό λόγο του πρωθυπουργού Σαμαρά…». Κατόπιν, η αποσαφήνιση: το Βερολίνο δεν είναι αφελές, άλλο αν το παριστάνει για πολιτικούς λόγους. Επί λέξει: «Αυτό το πλεόνασμα είναι αποτέλεσμα και υπολογιστικών κόλπων (…). Οι δανειστές της Ελλάδας το γνωρίζουν αυτό, αλλά το ανέχονται, επειδή πριν από τις ευρωεκλογές του 2014 πρέπει να ηχήσει στην Αθήνα η είδηση πως η τάση αναστρέφεται…». Ταυτοχρόνως η -επίσης δεξιά- γερμανική εφημερίδα Die Welt επιβεβαίωνε ότι έπονται νέες περικοπές, κατ” εντολήν των διεθνών δανειστών.
                    Από τότε, ουδείς στην Ευρώπη δείχνει διατεθειμένος να βοηθήσει τον Σαμαρά να σώσει κάποια προσχήματα στην εσωτερική, ελληνική παρτίδα. Έπειτα από μια πλημμυρίδα ειρωνικών δημοσιογραφικών σχολίων με αφορμή την ανάληψη της εξάμηνης προεδρίας στην EE, ο ευρωπαϊκός Τύπος άρχισε να αναγνωρίζει αλήθειες που δικαιώνουν -ετεροχρονισμένα μεν, πλήρως δε- τις θέσεις της ελληνικής αντιπολίτευσης, και ιδίως της Αριστεράς!
                    Χαρακτηριστικό το άρθρο του Βόλφγκανκ Μπεμ στην αυστριακή εφημερίδας Die Presse. Σταχυολογούμε: «Η Ελλάδα δεν σώθηκε με τα μέχρι τώρα δάνεια των 240 δισ. ευρώ. Διασώθηκαν μόνον οι διεθνείς τράπεζες, ορισμένες εκ των οποίων ίσως καταστρέφονταν σε περίπτωση ολικής παύσης εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους». Επί της ουσίας, ο αρθρογράφος υποστήριξε ό,τι ακριβώς παραδέχθηκε προσφάτως και ο Όλι Ρεν. Συνέχισε δε -ο Μπεμ- ασυγκράτητος: «Από τη λεγόμενη φόρμουλα σωτηρίας των εταίρων ξεπήδησαν έξι πακέτα λιτότητας, υψηλότεροι γενικευμένοι φόροι, χαμηλότεροι μισθοί και συντάξεις, καθώς και σημαντική αύξηση της ανεργίας. _.) Ακόμη και αν κατόρθωνε η κυβέρνηση -πράγμα που σχεδόν κανένας δεν πιστεύει- να απαλλαγεί στο τέλος του έτους από την ευρωπαϊκή ομπρέλα διάσωσης, θα παραμείνει ένα θεόρατο βουνό χρέους πολύ πάνω από 300 δισ. ευρώ (…). Με το ισχνό κράτος που επέβαλαν οι δανειστές, παραμένει ψευδαίσθηση η προοπτική θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, που θα ισοσκελίσουν την απώλεια θέσεων στον δημόσιο». Υπό αυτές τις διεθνείς συνθήκες και παραδοχές, ουδείς παραξενεύτηκε όταν το Γραφείο Προϋπολογισμού της Ελληνικής Βουλής διατύπωσε εκ νέου την πεποίθησή του για το αβάσιμο του – success story».
                    Τίποτε όμως δεν συμβόλισε την κατάπτωση της πολιτικής Σαμαρά τόσο θεαματικά, όσο η 15η Ιανουαρίου 2014. Τότε που ευρωβουλευτές από όλες τις πτέρυγες, από τον δεξιό Βρετανό «ευρωσκεπτικιστή» Φάρατζ και τον Αυστριακό σοσιαλδημοκράτη Σβόμποντα έως την αριστερή Γερμανίδα Τσιμέρ, εξηγούσαν στον Α. Σαμαρά πόσο ολέθρια είναι για την ελληνική κοινωνία τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας. 
                    Πηγή: Διονύσης Ελευθεράτος – «Unfollow»

                    Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

                    ανάρτηση από iskra

                    Εκτύπωση

                    Του ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
                    Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να κυβερνήσει. Εχθροί και φίλοι, εντός και εκτός της χώρας, σχεδιάζουν για το μέλλον με βάση αυτή την προοπτική. Το πρώτο καίριο, αποφασιστικό, πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση είναι της ρευστότητας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν αυτό το πρόβλημα μπορεί να περιοριστεί σε διαπραγματεύσεις απ’ ευθείας και αποκλειστικά με τους δανειστές μας ή αν πρέπει να αναζητηθούν (και) άλλες πηγές άμεσης χρηματοδότησης, εκτός ΕΕ. Η στρατηγική παραμονής στο ευρώ σημαίνει και διαπραγματεύσεις μόνο με τους δανειστές, τους εταίρους στην ΕΕ;
                    Ζήτημα ρευστότητας θα θέσουν επισήμως οι δανειστές μας πριν από τις εκλογές και οπωσδήποτε την επόμενη μέρα των εκλογών, όπως έγινε, εκβιαστικά, με την Κύπρο, απειλώντας με «ξαφνικό θάνατο» της χρηματοδότησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ για να μπορεί να διαπραγματευτεί με τους δανειστές πρέπει να έχει έτοιμη απάντηση πολύ νωρίτερα. Αν δεν λυθεί, εκ των προτέρων, το ζήτημα της άμεσης ρευστότητας, η μια οδός θα είναι η άτακτη, απροσχεδίαστη και απρογραμμάτιστη, έξοδος από την ευρωζώνη ενώ η άλλη θα είναι μια διαπραγμάτευση με τους δυσμενέστερους όρους, χειρότερους ίσως και από τους σημερινούς. Αυτή είναι η αλήθεια και είναι θέμα Ισχύος, όχι επιθυμιών, ιδεολογίας.
                    Ο Σόϊμπλε ετοιμάζει ήδη νέο δάνειο και νέα μέτρα. Αν καταλήξουμε, αναγκαστικά ή όχι, να αποδεχθούμε λύσεις αλά Σόϊμπλε τότε δεν υπάρχει ζήτημα, θα ξαναζήσουμε όσα ήδη έχουμε ζήσει και ακόμα χειρότερα. Διότι το Βερολίνο/ Βρυξέλλες έχουν κάθε λόγο να επιμείνουν άκαμπτα στην πολιτική τους ώστε να υποταγεί το τελευταίο τμήμα των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που αντιστέκεται, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Οι δανειστές θα διαπραγματευτούν μόνο αν η νέα κυβέρνηση διαθέτει και άλλες λύσεις, άλλες πηγές άμεσης χρηματοδότησης. Η αναζήτηση και εξεύρεση-αν υπάρχουν- άλλων πηγών άμεσης χρηματοδότησης αποτελεί ανατροπή των συσχετισμών ισχύος εντός της ευρωζώνης, ως πρώτο βήμα. Με λίγα λόγια: Το ζητούμενο από τη Ρωσία ή/και την Κίνα δεν είναι να κάνουν ογκώδεις επενδύσεις στην Ελλάδα παίρνοντας κάποια ανταλλάγματα, όσο σημαντικά και αν είναι. Το ζητούμενο είναι αν Μόσχα ή/και Πεκίνο θα συμφωνήσουν να παράσχουν άμεση ρευστότητα με ανταλλάγματα που θα καθοριστούν αρμοδίως. Ο καθένας καταλαβαίνει πως η τελική έκβαση δεν εξαρτάται μόνο από την Ελλάδα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ή όποια άλλη κυβέρνηση. Το καθοριστικό μερίδιο απόφασης το έχει η άλλη πλευρά διότι εκείνη θα έχει να μετρήσει τα ευρύτερα, πλανητικά και ειδικά περιφερειακά, συμφέροντά της, τους συσχετισμούς ισχύος κλπ. Ο Πούτιν απείλησε, εμμέσως, τους Ευρωπαίους ότι θα μπορούσε να αναμιχθεί ενεργά στα ελληνικά πράγματα. Το ερώτημα αν πράγματι είναι διατεθειμένος να το κάνει μένει εκκρεμές.
                    Το δίλημμα «εντός-εκτός ευρώ» είναι διμερές, της Ελλάδας και της ΕΕ, με ισχυρό παίκτη το Βερολίνο. Η εξεύρεση ρευστότητας βάζει άμεσα και τρίτο παίκτη στο παιχνίδι, αν η Μόσχα (ή/ και το Πεκίνο) θελήσουν να μετάσχουν και τότε η Ισχύς επιμερίζεται. Στην πραγματικότητα η τυχόν συγκατάθεση της Μόσχας να μας παράσχει ρευστότητα θα φέρει στο τραπέζι όλους όσοι «παίζουν» στην περιοχή και ο Πούτιν ασφαλώς το γνωρίζει άριστα. Η επίσκεψη του Τσίπρα στη Μόσχα, αρχές της Άνοιξης, θα είναι καθοριστικό για τη συνέχεια, τις πραγματικές (και όχι τις φανταστικές) δυνατότητες της νέας κυβέρνησης να διαπραγματευτεί με το Βερολίνο. Είναι άχαρο και διόλου παραγωγικό να ασχοληθεί κανείς με τα άπειρα σενάρια των πιθανοτήτων που μπορεί να προκύψουν από την επίσκεψη Τσίπρα και τις πραγματικές προθέσεις (ή δυνατότητες) της Μόσχας. Είναι επαρκές, προσώρας, να γίνει σαφές ποιο είναι το επίμαχο, ότι δεν πρόκειται απλώς «για μια χούφτα δολάρια» αλλά για μέγιστο γεωπολιτικό και οικονομικό παιχνίδι.
                    Οι Νατοϊκές και Ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της χώρας μας δεν αποκλείουν άνοιγμα προς τη Ρωσία και οποιαδήποτε άλλη χώρα, κατά το παράδειγμα άλλων Νατοϊκών και Ευρωπαίων Εταίρων, των ισχυρών είναι η αλήθεια. Το αποκλείει, ως τώρα, μόνο η πολιτική της άνευ όρων υποτέλειας- ο Μπάϊντεν, λένε αρμοδίως, παραπονέθηκε {με τη γνωστή ωμότητα (ή ευθύτητα) των Αμερικανών} σε Έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία Ομογενή ότι οι εξ Ελλάδας επίσημοι δεν συζητούν μαζί του αλλά «του γλύφουν τα παπούτσια». Σχετικά, Αμερικανοί και Ρώσοι έχουν ένα κοινό σημείο ως προς την Ελλάδα: Μας θεωρούν αναξιόπιστους, δηλαδή τους Έλληνες πολιτικούς που γνώρισαν τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό δεν εμπόδισε πάντως τον ΥΠΕΞ Τζον Κέρι να ζητήσει, μόλις προχθές, από τον Βενιζέλο να συνταχθεί η Ελλάδα με τις ΗΠΑ στην πολιτική τους κατά της Ρωσίας. Είπαμε, όλοι προετοιμάζονται για τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ. Θεμιτή υπόθεση εργασίας είναι ότι προετοιμάζεται και ο ίδιος, ως σύνολο.