Οι δανειστές αλυσοδένουν τρεις γενιές Ελλήνων

Ο πρωθυπουργός είναι πολιτικά απομονωμένος όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Τόσο στο εσωτερικό πεδίο όσο και στην Ε.Ε. 

Την ίδια ώρα που στην Αθήνα το οικονομικό επιτελείο και οι τροϊκανοί ελεγκτές συνεχίζουν σήμερα για 175η ημέρα τις συζητήσεις για την αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου με επίκεντρο το πρωτογενές πλεόνασμα, την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, τις απολύσεις και την "εργαλειοθήκη" του ΟΟΣΑ, στο παρασκήνιο οι δανειστές απεργάζονται το νέο σχέδιό τους για το χρέος της χώρας. Σχέδιο το οποίο θα κρατά ομήρους τρεις γενιές Ελλήνων καθώς θα αναγκάζονται να δουλεύουν, όσοι θα δουλεύουν-αποκλειστικά για να επιβιώνουν και για να πληρώνουν για 50 χρόνια τόκους στις τράπεζες. Αυτόν τον ζόφο διάρκειας μισού αιώνα προοιωνίζεται η επιμήκυνση της αποπληρωμής των ομολόγων στα 50 χρόνια που ανέφερε προχθές σε άρθρο της η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, πόσο μάλλον όταν αυτή η επιμήκυνση θα συνοδεύεται και από μια μακρόχρονη επιτροπεία εκ μέρους των δανειστών ...

Παρότι οι προθέσεις των τροϊκανών είναι να "αλυσοδέσουν" τη χώρα και με τρίτο Μνημόνιο και με 50ετή επιμήκυνση του χρέους, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να χαλαρώσουν τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούν επίμονα για πολιτικές που αφανίζουν κοινωνία και οικονομία στη χώρα μας. Τελευταίο δείγμα αποτελεί ο εξαναγκασμός της κυβέρνησης από τους Π. Τόμσεν, Μ. Μορς και Κλ. Μαζούχ να μην "πειράξει" το πρωτογενές πλεόνασμα, παρά μόνο να διαθέσει ως «κοινωνικό μέρισμα» κάποιο μικρό μέρος του, ενδεχομένως έως του ύψους των 300 εκατ. ευρώ το πολύ, και αυτό τμηματικά και-κυρίως-μόνο κατόπιν προηγούμενης έγκρισης των δανειστών.

Αυτή η υπαναχώρηση ήταν το πρώτο ουσιαστικό βήμα οπισθοχώρησης που πραγματοποίησε η Αθήνα στον υπό εξέλιξη γύρο συνομιλιών. Και, όπως όλα δείχνουν, προετοιμάζεται και για άλλες υποχωρήσεις. Ας σημειωθεί πως, εκτός από το λεγόμενο «κοινωνικό μέρισμα», η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμναν και στις προθεσμίες για τις τράπεζες.

Συγκεκριμένα το υπουργείο Οικονομικών υπέβαλε εν τέλει μια πιο «μετριοπαθή» πρόταση στους τροϊκανούς για το θέμα της προθεσμίας που θα δοθεί στις τράπεζες για να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες. Ενώ η κυβέρνηση ζητούσε σε πρώτη φάση προθεσμία έως το τέλος του 2015, στη συνέχεια υπέβαλε νέα πρόταση για διορία έως και τον Αύγουστο του 2015, ενώ δεν αποκλείεται να υπαναχωρήσει και για τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους.

Ωστόσο, παρά τις υποχωρήσεις αυτές, δεν εθεωρείτο έως χθες καθόλου βέβαιο το αν οι συνομιλίες με τους επικεφαλής ελεγκτές με την τρόικα θα έχουν τελειώσει απόψε, όπως άφηνε όλες τις προηγούμενες ημέρες η κυβέρνηση να εννοηθεί. Περισσότερο παραπέμπει η αισιόδοξη, όπως αποδεικνύεται, αυτή πρόβλεψη σε ευσεβή πόθο, αφενός λόγω της επιδιωκόμενης άμεσης έγκρισης για την αποδέσμευση της νέας δόσης και αφετέρου για να προλάβει η κυβέρνηση μια άλλη ημερομηνία, πριν από το Eurogroup της 1ης Απριλίου και τη δόση, δηλαδή την 21η Μαρτίου.

Εάν όλα "έκλειναν" ομαλά την ερχόμενη Παρασκευή, δηλαδή με ολοκλήρωση των συνομιλιών κυβέρνησης και τρόικας και ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, τότε η Αθήνα θα μπορούσε να ελπίζει βάσιμα τουλάχιστον σε μια αναβάθμιση του outlook της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο αξιολόγησης Standard & Poors σε θετικό πρόσημο ώστε να βελτιωθεί έτσι κάπως η εικόνα στην αγορά (και με την έκδοση "κλειστού" ομολόγου να βρίσκεται σταθερά στο πίσω μέρος του εγκεφάλου των οικονομολόγων της κυβέρνησης).

Στο μεταξύ, παντοιοτρόπως συνεχίζουν να σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό της χώρας οι δανειστές της εντείνοντας ακόμη περισσότερο πιέσεις και εκβιασμούς. Σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg, διατυπώνουν σοβαρές αντιρρήσεις στο ενδεχόμενο να επιχειρήσει η ελληνική κυβέρνηση την επιστροφή της στις αγορές μέσα στο τρέχον έτος. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο λόγος για τον οποίο οι δανειστές αντιδρούν στα ελληνικά σχέδια περί επιστροφής στις αγορές μέσα στο 2014 δεν είναι άλλος από το ότι, εάν η Ελλάδα επιστρέψει σε αυτές, τότε θα χαλαρώσει η Αθήνα τα προγράμματα που της έχουν ανατεθεί από τους τροϊκανούς για την οικονομία.

Επιπλέον το πρακτορείο επισημαίνει πως η τρόικα ανησυχεί ότι η Αθήνα είναι επίφοβο "να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος" εάν επιχειρήσει να παρεκκλίνει από τους όρους του οικονομικού προγράμματος που της επιβλήθηκαν.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν μάλιστα οι αναλυτές της Royal Bank of Scotland: "... Η τρόικα πλέον αντιλαμβάνεται το εξής: Όταν η Ελλάδα είχε έλλειμμα 10%, η τρόικα είχε όλη τη διαπραγματευτική δύναμη και επέμενε για την εφαρμογή της λιτότητας, όχι τόσο για την ανάγκη υλοποίησης των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων Μια επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μπορεί να σημάνει το εξής:. Ορισμένες από τις πιο σκληρές μεταρρυθμίσεις μπορεί να μην εφαρμοστούν ποτέ ".

Και ενώ οι συνομιλίες συνεχίζονται, το Eurogroup έχει θέσει μια πιο ελαστική διορία για την επίτευξη συμφωνίας, όχι για απόψε, αλλά για την ερχόμενη Τετάρτη, παραμονή της Συνόδου Κορυφής, ενώ κύκλοι του ΔΝΤ έκαναν από προχθές το βράδυ λόγο για άτυπη προθεσμία έως αύριο Δευτέρα .

Το υπερβολικά («εξωπραγματικά» για κάποιους) φιλόδοξο πλάνο να έχουν τελεσφορήσει ως απόψε οι απανωτές συσκέψεις και συναντήσεις υπουργών με την Τρόικα, προκειμένου να καταλήξουν οι δύο πλευρές σε συμφωνία για την κάλυψη των προαπαιτούμενων για την επόμενη δόση, προκύπτει και από το ότι θα πρέπει να έχει κλείσει η συμφωνία ώστε όλα τα προαπαιτούμενα, και ειδικά εκείνα με τις κεφαλαιακές ανάγκες τραπεζών, τη λίστα του ΟΟΣΑ και τα φορολογικά, να ψηφιστούν σε ένα πολυνομοσχέδιο εντός της ερχόμενης εβδομάδας. Ωστόσο, παραμένουν ακόμη ανοικτά διάφορα ζητήματα, όπως:

* Τα δημοσιονομικά μέτρα για το 2015. 
* Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. 
* Το θέμα του γάλακτος, των βιβλίων και των φαρμάκων ("εργαλειοθήκη" ΟΟΣΑ). 
* Οι ομαδικές απολύσεις. 
* Η κινητικότητα στο Δημόσιο. 
* Οι ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις.

Στο μεταξύ αμετακίνητοι ήθελαν να δείχνουν έως και χθες στις θέσεις τους για αλλαγές στα εργασιακά και απολύσεις στο Δημόσιο τόσο η κυβέρνηση όσο και οι επικεφαλής της τρόικας, ωστόσο οι κυβερνητικοί τονίζουν ότι "υπάρχει η θέληση να τα βρούμε".

Ειδικά για το θέμα των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, κυβερνητικός παράγοντας επισήμανε ότι δεν νοείται να ζητά η τρόικα μετά από τόσες αλλαγές στην αγορά εργασίας, και ενώ υπάρχει μια ισορροπία, νέα απελευθέρωση. Σύμφωνα, επίσης, με τον ίδιο, ούτε η απαίτηση της τρόικας για κατάργηση των τριετιών από το 2017 έχει φύγει από την ατζέντα των συνομιλιών. Ο ίδιος παράγοντας ανέφερε ότι για τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων το 2015 η τρόικα δεν έχει αποσύρει τη σχετική απαίτηση, αλλά η ελληνική πλευρά προσπαθεί να πείσει τους εκπροσώπους των δανειστών ότι είναι ένα μέτρο που δεν μπορεί να γίνει δεκτό και ακόμη περισσότερο να ψηφιστεί από τη Βουλή , διότι θα προξενήσει, όπως τονίζεται, γενικότερη αναστάτωση σε ένα σύνολο 600.000 υπαλλήλων.

Ρεπορτάζ: ΘΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ- ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ LEFT

ΓΚΑΛΟΠ (ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ).

ανάρτηση από iskra

( Δευτ. 17/3/14 - 08:35)

Του ΣΤΑΘΗ*

Συγκλονιστικές εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα.

Από την Ουκρανία εξαφανίσθηκαν όλοι οι φασίστες. Ο κ. Παντελής Καψής μετέβη αεροπορικώς στο Κίεβο, ξεψάχνισε όλη την πρωτεύουσα της Ουκρανίας και τα πέριξ, χωρίς να μπορέσει ούτε έναν φασίστα. Κατόπιν τούτου πυκνό μυστήριο καλύπτει τις εξελίξεις στην περιοχή βορείως της Κριμαία και νοτίως της Πολωνίας: τί έγιναν οι φασίστες; τους κατάπιε η γη; τους απήγαγαν ούφο; Μήπως οι φασίστες δεν υπήρξαν ποτέ; Γιατί τα κρούσματα της νόσου των τρελών αγελάδων έχουν αυξηθεί εκ νέου; Χρειάζεται προσοχή. Και ψυχραιμία. Σε ταραγμένους καιρούς ανθίζουν θεωρίες συνωμωσίας –όπως για τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την Τρόικα. Η πραγματικότης είναι απλή: η Τρόικα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας. Έχουμε πλεόνασμα, βγαίνουμε στις αγορές, δεν θα τρώμε πια λάθος φουσκιές, θα νοθεύουμε το λάδι μας όσο γουστάρουμε , θα πίνουμε το γάλα μας ληγμένο, τα φάρμακά μας ληγμένα, τέλος οι τριετίες, μνημόνιο τέλος και κυρίως δεν θα ξαναψεκάσει ποτέ ο κ. Τόμσεν τον κ. Στουρνάρα – ως εδώ τα καραγκιοζιλίκια.

(Μην ακούτε τί σας λένε οι άλλοι! η στήλη αντλεί τις πληροφορίες της απ’ το «μαύρο κουτί» των συνομιλιών)…

Συνεπώς μην ανησυχείτε! Όλα θα πάνε καλά – εκτός απ’ το ξεκίνημα του κ. Σταύρου Θεοδωράκη στα Χανιά. Τρεις και ο κούκος ήτανε. Ευτυχώς επρόκειτο για συγκέντρωση κι όχι για γκάλοπ, διότι σταγκάλοπ το ποτάμι πάει απ’ το καλό στο καλύτερο, αυτή τη στιγμή έχει φθάσει στον Ινδικό Ωκεανό, ενώ ένας παραπόταμος του εν λόγω ρεύματος έχει μπουκάρει και πλημμυρίζει το Καζακστάν.

Για αυτό μην ανησυχείτε! αν δυο – τρεις χιλιάδες από σας σήμερα χάσετε τη δουλειά σας, αν εκατοντάδες χιλιάδες δεν έχετε φράγκο στην τσέπη σας κι αν εκατομμύρια από σας έχετε απλήρωτους λογαριασμούς, μην το παίρνετε κατάκαρδα, το σύστημα μας δουλεύει για τα καλά! Όταν δεν παίρνει 15% η Ελιά,παίρνει όσο τοις εκατό θέλει ο δάκος. Πρόκειται για (σοφή) δικλείδα ασφαλείας του συστήματος. Πού να μπλέκεις τώρα με την Ιστορία, τις πανευρωπαϊκές προκλήσεις και τη ζωή σου την ίδια, αφού είναιβέβαιον ότι θα αποτύχεις (το λέει και ο κ. Κουτσούμπας). Κάτσε κι άκου τα γκάλοπ. Άλλωστε βελτιώνονται. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πλέον χρήσιμη ως τρίτο κόμμα, στη θέση της ανεδείχθη ο Μπέπε Γκρίλο – δεν είναι αυτό μια πρόοδος;

Είναι, και μάλιστα σε πυκνό χρόνο! Ο Μπέπε χρειάσθηκε δυο χρόνια για να αρχίσουν να τον εγκαταλείπουν οι «ιδρυτικοί» του, ενώ το ποτάμι σε δέκα μέρες το εγκατέλειψαν έξι απ’ τους «ιδρυτικούς» του, ή απ’ όσους είχε δηλώσει ως «ιδρυτικούς», χωρίς να το καλοξέρουν ούτε οι ίδιοι, ο αρχηγοϊδρυτικός...

Γελοίες μέρες σε τραγικούς καιρούς...

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΜΕ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ (1)

ανάρτηση από iskra

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Με αφορμή την πρωτοβουλία του Νίκου Χατζηνικολάου να αφιερώσει την περασμένη Δευτέρα την τηλεοπτική του εκπομπή στον «Ενικό» στο ρόλο των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων, καταθέτουμε ορισμένες σκέψεις. Διευκρινίζουμε ότι όταν μιλάμε για τον ρόλο των ΜΜΕ (και των δημοσιογράφων) σε μεγάλο βαθμό το μυαλό μας βρίσκεται στα τηλεοπτικά ΜΜΕ, λόγω ακριβώς του κυρίαρχου ρόλου που διαδραματίζουν στο μιντιακό τοπίο.

Ξεκινάμε με ανορθόδοξο, ίσως, τρόπο. Παρακαλούμε την προσοχή σας στις δηλώσεις που ακολουθούν:

α) «Μια πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου - θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».

β) «Κάποιες φορές, όταν μας το ζητούν οι πελάτες μας μπορεί να συμμετέχουν και ζητάμε δημοσιογράφους να συμμετέχουν σ' αυτό».

Αυτές ήταν δυο χαρακτηριστικές απαντήσεις που δόθηκαν κατά την εξέταση μάρτυρα (ειδικού σε θέματα επικοινωνίας) στην εξεταστική για τη «Ζήμενς», τον Ιούνιο του 2010. Απαντήσεις που αφορούσαν, η πρώτη σε επαφές του ΔΝΤ με ΜΜΕ και δημοσιογράφους, η δεύτερη σε επαφές δημοσιογράφων με «πελάτες», όπως η «Ζήμενς»...

«Πτώσεις από τα… σύννεφα»

Οι τοποθετήσεις αυτές και οι συζητήσεις που ακολούθησαν τότε (για την παροχή υπηρεσιών από εταιρείες δημοσίων σχέσεων και από δημοσιογράφους, ώστε η γερμανική πολυεθνική και το ΔΝΤ να «επικοινωνήσουν» τα μηνύματά τους στον ελληνικό λαό) έδωσαν την ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται ότι... «έπεσαν από τα σύννεφα».

Βέβαια η πραγματικότητα είναι πως «από τα σύννεφα έπεσαν» (και «πέφτουν») μόνο αυτοί που τους αρέσει να προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα». Εμείς οι υπόλοιποι, που κατοικούμε στη Γη, κάτι διαισθανόμασταν…

Υποψιαζόμαστε, δε, ότι αυτού του τύπου η παροχή υπηρεσιών συνιστά την τυπική λειτουργία εκείνου του μοντέλου «επικοινωνίας» που έχει ανάγκη να βαφτίζει το «μαύρο – άσπρο».

Επιπλέον: Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν τέτοιες υπηρεσίες προσφέρονται από δημοσιογράφους στο πλαίσιο της «αχρημάτου οικονομίας». Λογικές οι επιφυλάξεις καθότι κάτι τέτοια δε συνηθίζονται. Αλλά πού ξέρεις πάλι, κάποιοι, όταν συκοφαντούν την κοινωνία και παριστάνουν τους εισαγγελείς εναντίον των εργατών, των ανέργων, των δασκάλων, των φαρμακοποιών, των χαλυβουργών, των δημοσίων υπαλλήλων και οποιουδήποτε δεν θεωρεί την τρόικα «ευλογία», μπορεί να το κάνουν γιατί είναι… ιδεολόγοι. Αυτό, μάλιστα, καθιστά την αθλιότητά τους μεγαλύτερη.

«Ενσωματωμένη δημοσιογραφία»

Πέραν, όμως, όσων υποπτευόμαστε και όσων διαισθανόμαστε, υπάρχουν και αυτά που γνωρίζουμε. Δεν περιμέναμε το ΔΝΤ, δηλαδή, ή τη «Ζήμενς», για να μάθουμε την ύπαρξη της λεγόμενης «ενσωματωμένης δημοσιογραφίας». Έχουμε ενημερωθεί σχετικά, εδώ και χρόνια - ειδικά δε κατά τη διάρκεια της απόβασης των Αμερικανών στο Ιράκ - για την αγαστή συνεργασία των πεζοναυτών με τους «ενσωματωμένους δημοσιογράφους» διεθνών ΜΜΕ και λοιπών «επικοινωνιακών πρακτορείων».

Δεν περιμέναμε, επίσης, την κάθοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα για να ψυλλιαστούμε τι (μπορεί να) συμβαίνει στις επαφές μεταξύ διεθνών οργανισμών με δημοσιογράφους. Άλλωστε, όπως αποκαλύφθηκε στην εφημερίδα «Ελ Μούντο» (31/5/1999), στις μυστικές εκθέσεις του ΝΑΤΟ, ένα από τα βασικά καθήκοντα της συμμαχίας είναι και τούτο: «Να εντοπιστούν εκείνοι οι δημοσιογράφοι κάθε χώρας που είναι ικανοί και να προσκληθούν σε συνάντηση, όπου θα εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους βελτίωσης του μηνύματος του ΝΑΤΟ προς την κοινή γνώμη κάθε χώρας».

Σημειώστε ότι τότε - στο πλαίσιο της «βελτίωσης του μηνύματος» - το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Μετά από κάθε βομβαρδισμό, «διμοιρίες πρόθυμων δημοσιογράφων» παρομοίαζαν τα Στελθ, που πετούσαν πάνω από το Βελιγράδι, με «φτερά αγγέλων»! Ήταν την ίδια περίοδο που αποκαλύφθηκε το απόρρητο ΝΑΤΟικό έγγραφο στο οποίο το Συμβούλιο του ΝΑΤΟ καλούσε την Πολιτική Επιτροπή «να εξασφαλίσει ότι θα προσαρμόσει τα κεντρικά μηνύματα των κυρίων μέσων ενημέρωσης, όπως χρειάζεται» («Ριζοσπάστης», 8/5/99)...

Στα παραπάνω προσθέστε ότι η διοίκηση του αμερικανικού στρατού στο Ιράκ είχε προσλάβει την ιδιωτική εταιρεία «Lincoln Group» προκειμένου να πληρώνει διάφορες ιρακινές εφημερίδες για να δημοσιεύουν έτοιμα άρθρα που παρουσιάζονταν ως ρεπορτάζ και τα οποία εξήραν τη δράση των κατοχικών και ιρακινών δυνάμεων. Τα άρθρα πληρώνονταν από 50 δολάρια το καθένα...

Άραγε, όταν τέτοια κόλπα είναι γνωστά στο ΝΑΤΟ, λέτε στο ΔΝΤ ή στις «Ζήμενς» να είναι άγνωστα;... Έτσι, λοιπόν, στα πέντε χρόνια από την έναρξη της κρίσης και στα τέσσερα από το διάγγελμα του Καστελόριζου, στο φόντο των εξελίξεων που ακολούθησαν, θα ήταν μωρία να ισχυριστεί κανείς ότι οι μιντιακές μνημονιακές ερπύστριες δεν επανδρώθηκαν και από γυμνοσαλιαγκάκια που από τα στασίδια της ηλεκτρονικής λοβοτομής είχαν και έχουν αναλάβει (με ή χωρίς επαφές με το ΔΝΤ) να λερώνουν την έννοια της αλήθειας και να μαγαρίζουν τη δημοσιογραφία καθιστώντας την τσανακογλείφτη της εκάστοτε κυβέρνησης και της τρόικας.

«Μυστικά κονδύλια»

Κάθε φορά που αναθερμαίνεται η συζήτηση για το ρόλο των ΜΜΕ, πολύ λογικά τίθεται το ερώτημα: Και οι δημοσιογράφοι τι κάνουν; Γιατί δεν αντιδρούν στον κατήφορο; Και ακόμα: Τι γίνεται με όλες αυτές τις ιστορίες, με τα «παπαγαλάκια», με τα «βαποράκια», με τις λίστες εκείνων των δημοσιογράφων που «τα πιάνουν»;

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο: Αν υπάρχουν δημοσιογράφοι που «τα πιάνουν», τότε υπάρχουν κάποιοι που τους «τα δίνουν». Ποιοι, λοιπόν, τα δίνουν και γιατί; Τι σχέση έχουν αυτοί οι «κάποιοι» με τα πολιτικά κόμματα; Πόσο ψηλά βρίσκονται στην πυραμίδα της πολιτικής εξουσίας; Ποιά συμφέροντά τους προωθούν με τα μαύρα λεφτά που μοιράζουν κάτω από το τραπέζι;

Ο τόπος είναι μικρός και όλοι, λίγο - πολύ, γνωριζόμαστε. Από το 1992 που δέσποζαν οι αναφορές στα «μυστικά κονδύλια» του υπουργείου Εξωτερικών, μέσω των οποίων σιτίζονταν δημοσιογράφοι (όπως ελέγετο), έχουν περάσει 22 ολόκληρα χρόνια. Έχουν αλλάξει τόσες κυβερνήσεις (Μητσοτάκης, Α.Παπανδρέου, Σημίτης, Καραμανλής, Γ.Παπανδρέου, Σαμαράς), όμως οι περίφημες λίστες ποτέ δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Συνεπώς: Ή αδίκως «βούιζε ο τόπος», ή οι λίστες υπήρχαν και ...χάθηκαν, ή απλώς έχουμε ένα ακόμα κουκούλωμα...

Σταράτες κουβέντες…

Σήμερα στην ΕΣΗΕΑ είναι εγγεγραμμένοι περίπου 10.000 επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Οι μισοί είναι άνεργοι. Οι υπόλοιποι, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, εργάζονται σε συνθήκες «γαλέρας», κακοαμειβόμενοι, βρίσκονται στο πόδι 24 ώρες το 24ωρο, πολλές φορές χωρίς ασφάλιση, τελούν υπό τη δαμόκλειο σπάθη της εκάστοτε «γραμμής» του τάδε ή του δείνα εργολάβου στα ΜΜΕ, ζουν με το άγχος αν θα έχουν δουλειά την επόμενη μέρα. Αυτοί είναι, που συγκροτούν τις θανατερές στατιστικές με τα υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από κάθε άλλο επαγγελματικό πεδίο στο χώρο των «εργατών του λόγου».

Φυσικά υπάρχει και μια μικρή μειοψηφία που συγκροτεί το «ανφάντ γκατέ» αυτού που θα λέγαμε «συστημική δημοσιογραφία». Ένα μέρος της χρησιμοποιεί τη δημοσιογραφία ως πασαρέλα συμμετοχής της στο κλαμπ των «VIPs». Ένα άλλο αποτελεί κρίκο της αλυσίδας του θεάματος. Ένα τρίτο  υπηρετεί δυο και τρεις «αφεντάδες» ταυτόχρονα, όχι γιατί πρέπει να βγάζει το ψωμί της, αλλά γιατί έτσι εξασφαλίζει το παντεσπάνι της. Και φυσικά έχουμε το πολιτικό κομμάτι αυτής της κατηγορίας, το οποίο:

α) Την δική του υποκειμενική και βαθύτατα στρατευμένη στο σύστημα άποψη, που συμβαδίζει με τα συμφέροντα των ισχυρών και λειτουργεί μονίμως ως προπαγανδιστής της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας, την βαφτίζει «αντικειμενικότητα».

β) Πίσω από αυτές ακριβώς τις μπαλαφάρες περί «αντικειμενικότητας» υποδύεται τον «ελεγκτή της εξουσίας» ενώ στην πραγματικότητα είναι όχι μόνο βαστάζος, αλλά και μέρος της εξουσίας.

γ) Εκπροσωπεί τη ζωντανή απόδειξη της μεγάλης αλήθειας που με παρρησία είχε παραδεχτεί και ομολογήσει ο Σταύρος Ψυχάρης: «Δεν υπάρχουν όμως εφημερίδες (σσ: και πολύ περισσότερο τηλεοπτικά δίκτυα, συμπληρώνουμε εμείς) που να εκδίδονται για να εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από εκείνες του ιδιοκτήτη τους ή να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα». Η θέση αυτή διατυπώθηκε νέτα-σκέτα στο «Βήμα της Κυριακής» (8/1/2012).

Δημοσιογράφοι: Θύματα και «θύτες»

Η πρώτη κατηγορία, οι εργάτες του λόγου, από άποψη θέσης, είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, ουδεμία σχέση έχουν με τη δεύτερη κατηγορία, που  όσοι την συγκροτούν, συμμετέχοντας στο τρίγωνο«οικονομική εξουσία - πολιτική εξουσία - μιντιακή εξουσία», μόνο καταχρηστικά μπορούν να καμώνονται τους τιμητές της τιμής του δημοσιογραφικού κόσμου.

Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι: Γιατί η κοινωνία που η «συμπάθειά της» για τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους βρίσκεται στο ναδίρ, που σέρνει τα μύρια όσα για τους «αλήτες, ρουφιάνους, δημοσιογράφους», διαμορφώνει αυτή την άποψη για τους δημοσιογράφους, όταν οι δεύτεροι, αυτοί που μόνο για την «τιμή» τους στο χρηματιστήριο της διαπλοκής μπορούν να μιλάνε, είναι τόσο λίγοι;

Πρέπει να είμαστε σαφείς σ' αυτό το θέμα: Η τίμια δουλειά της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων - και εκείνων των εκδοτών που όταν σέβονται την αποστολή τους κατά βάση προέρχονται από τον δημοσιογραφικό κόσμο - είναι μεν η αναγκαία, αλλά δυστυχώς δεν είναι και η ικανή συνθήκη για μια δημοκρατική, αντικειμενική, πλουραλιστική ενημέρωση. Όπως δεν είναι η τίμια δουλειά των χιλιάδων γιατρών για να έχει ο λαός υπηρεσίες Υγείας ή η τίμια δουλειά των χιλιάδων δασκάλων για να έχει ο λαός Παιδεία.

Ο τόνος δίνεται  από αυτούς που ελέγχουν τον Τύπο και κυρίαρχα από αυτούς που ελέγχουν τα τηλεοπτικά ΜΜΕ. Και τα τηλεοπτικά ΜΜΕ τα ελέγχει η οικονομική ολιγαρχία. Ισχύει παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα (σσ: κάτι που το είχε «καταλάβει» πολύ καλά η κυβέρνηση Καραμανλή, όταν «τόλμησε» να πάει στην ΕΕ το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο» και οι «αδέκαστοι» επίτροποι το έσκισαν πριν καν το δουν)…

Όσο, επομένως, θα είναι οι εργολάβοι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και εν γένει οι κεφαλαιοκράτες που θα ελέγχουν τα κανάλια της ενημέρωσης, η αμεροληψία των πολλών δουλευτάδων του Τύπου ή των έντιμων εκδοτών, δεν είναι  συνθήκη ικανή ώστε να εξασφαλίζεται στη δημοσιογραφία η δυνατότητα να παίξει το ρόλο της, στο πλευρό της κοινωνίας και της αλήθειας.

«Πολίτης Κέιν»

Όταν το κουμάντο στο χώρο του Τύπου, και όχι μόνο, διαμορφώνεται με τους όρους που περιέγραφε ο Όρσον Ουέλς στον «Πολίτη Κέιν», ήδη από το 1941, τότε όσοι «Τερτσέτηδες» και «Πολυζωίδηδες» κι αν υπάρχουν στο χώρο της δημοσιογραφίας (σσ: τέτοιοι υπήρχαν και θα υπάρχουν σε όλες τις συνθήκες), ας μην υπάρχουν αμφιβολίες: Θα κατισχύσει εκείνος που εκπροσωπεί την ισχύ των μίντια και τη διαβρωτική φύση της εξουσίας.

Που σημαίνει ότι: Αν τα συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας είναι με το Μνημόνιο, τότε όσο κι αν τρέξει ο ρεπόρτερ για να καλύψει αντικειμενικά την απεργία, τη διαδήλωση, την κινητοποίηση ενάντια στο Μνημόνιο, εκείνο που θα μεταδοθεί το βράδυ ως είδηση θα είναι «ζήτω το Μνημόνιο, κάτω οι ταραξίες». Αν τα συμφέροντα της διεθνούς ελίτ εξυπηρετούνται από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, την ώρα που ο λαός θα πληρώνει «αθανάτους», ταυτόχρονα θα υφίσταται και την πλύση εγκεφάλου για το «εθνικό ολυμπιακό ιδεώδες». Ας αγανακτεί η κοινωνία με τις τράπεζες όσο θέλει. Αυτό που θα πλασαριστεί σαν «είδηση» θα είναι η «ανάγκη να ανακεφαλαιοποιηθούν». Ας φωνάζει η κοινωνία για τις αυξήσεις στα διόδια από το πρωί μέχρι το βράδυ. Αν θυμηθείτε ένα ρεπορτάζ στο «Mega» στα 25 χρόνια που εκπέμπει που να καταγγέλλει τις αυξήσεις στα διόδια, τρυπήστε μου τη μύτη…

Υστερόγραφο: Τα παραπάνω, φυσικά, κάθε άλλο παρά μειώνουν την απαίτηση από τον δημοσιογράφο να ασκεί το ρόλο του με αξιοπρέπεια. Κάθε άλλο παρά τον απαλλάσσουν από το καθήκον της ηθικής – επαγγελματικής αρτιότητας. Κάθε άλλο παρά αναιρούν το στοιχείο της προσωπικής ευθύνης οποιουδήποτε παίρνει ένα μαρκούτσι στο χέρι και δεν ξέρει τι λέει, ή αρπάζει έναν υπολογιστή και δεν ξέρει τι γράφει. Κάθε άλλο παρά αμφισβητούν το ουσιαστικό νόημα όσων έγραφε ο Καμύ το 1939, όταν στο μανιφέστο του για τον «ελεύθερο δημοσιογράφο» εξαιρούσε τη δημοσιογραφία που υπηρετεί τη«σαθρή ανοησία», την «οργανωμένη νωθρότητα» και την «επιθετική βλακεία». Αντίθετα, τα προηγούμενα, καταδεικνύουν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: Ότι στο πλαίσιο της συστημικής λειτουργίας του Τύπου, που ορίζεται από το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος για τους δημοσιογράφους να μετατραπούν, είτε ενσυνείδητα είτε εξ αντικειμένου, σε μέρος του προβλήματος.

(Συνεχίζεται…)

*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr"

Η ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Κομβικό σημείο και σημαντικός διάδρομος διέλευσης ενεργειακών πόρων μεταξύ της Κασπίας, της Ευρώπης, Ασίας και Μέσης ανατολής, αλλά και θέατρο ανεπίλυτων εθνικών διενέξεων, η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας συγκαταλέγεται πια στις περιοχές υψηλής προτεραιότητας στην παγκόσμια οικονομία και πολιτική...

του ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΚΟΛΟΣΟΦ

Η Μαύρη θάλασσα,μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα,αποτελούσε εσωτερική θάλασσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Μετά την εξάπλωση της Ρωσικής αυτοκρατορίας και στη συνέχεια την...

εδραίωση της ΕΣΣΔ και την γενικότερη επέκτασή της στην περιοχή,το status εξαρτιόταν από την αντιπαράθεσή της Μόσχας με την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην αρχή και την Τουρκία στη συνέχεια.  Με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου η Τουρκία έγινε μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ Ρουμανία και Βουλγαρία εντάχθηκαν στον Οργανισμό του Συμφώνου της Βαρσοβίας, του οποίου ηγείτο η Σοβιετική Ένωση. Αυτή η αντιπαράθεση των δύο πόλων είχε καθιερώσει μια σχετική ισορροπία της γεωπολιτικής κατάστασης. Η περιοχή της Μαύρης θάλασσας ήταν μακριά από το προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής.

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ

Τις τελευταίες δυο δεκαετίες η γεωπολιτική κατάσταση στη Μαύρη θάλασσα περιπλέχθηκε σημαντικά. Πρώτον, κατέρρευσε το «σοσιαλιστικό σύστημα» και στην περιοχή εμφανίστηκαν νέοι «παίκτες». Η Γεωργία και η Ουκρανία, μια από τις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης. Η Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας, καταλαμβάνει το 37,5% του μήκους της ακτογραμμής, ενώ η Ρωσία μόνο το 10,9%. Τα άλλα νέα κράτη, η Μολδαβία, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, αν και τυπικά δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα, ιστορικά όμως είναι στενά συνδεδεμένα με τις χώρες της περιοχής της Μαύρης θάλασσας και αναμφισβήτητα εντάσσονται σε αυτή.

Σήμερα η περιοχή περιλαμβάνει μια σειρά από χώρες, οι οποίες διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους σε πληθυσμό, σε οικονομικό και στρατιωτικό-πολιτικό δυναμικό. Οι χώρες της Μ. θάλασσας, στο εσωτερικό τους είναι εξαιρετικά ανομοιογενείς σε εθνολογική και θρησκευτική σύνθεση. Ο γνωστός αμερικανός αναλυτής γεωπολιτικής, Saul Cohen, είχε επισημάνει ότι μια τέτοια κατάσταση οδηγεί σε ανταγωνισμό τις δυνάμεις με τη μεγαλύτερη επιρροή, με στόχο την ηγεμονία. Παράλληλα, ο συσχετισμός στο επίπεδο ανάπτυξης μεταξύ των χωρών μεταβάλλεται διαρκώς.

Πλούσιοι και φτωχοί

Στην ομάδα των ηγετικών χωρών εξακολουθούν να βρίσκονται η Ρωσία και η Τουρκία. Οι φτωχότερες χώρες της περιοχής της Μ. θάλασσας είναι -όπως και δέκα χρόνια πριν- η Γεωργία, η Αρμενία και η Μολδαβία. Την ίδια ώρα, το Αζερμπαϊτζάν χάρη στα έσοδά του από το πετρέλαιο πραγματοποίησε σημαντικό άλμα. Αντίθετα, η Ουκρανία «υποβιβάστηκε» στο επίπεδο των αουτσάιντερ και υστέρησε πολύ από τους δυτικούς γείτονές της (εκτός από τη Μολδαβία).

Εθνικές διενέξεις

Δεύτερον, η γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή της Μ. θάλασσας περιπλέχθηκε εξαιτίας της εσωτερικής αδυναμίας των νέων εθνικών «παικτών» και των ανεπίλυτων διεθνών διενέξεων. Στην περιοχή υπάρχουν τέσσερα μη αναγνωρισμένα ή μερικώς αναγνωρισμένα κράτη τα οποία βρίσκονται στον πρώην σοβιετικό χώρο. Η Μολδαβική Δημοκρατία της Υπερδνειστερίας, η Αμπχαζία, η Νότια Οσετία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Στις διενέξεις γύρω από αυτές, άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται επτά κράτη της περιοχής, δηλαδή η Γεωργία, η Μολδαβία, η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, η Ρωσία, η Ουκρανία και η Ρουμανία. Η επίδραση της εσωτερικής πολιτικής αστάθειας στη γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή της Μ. θάλασσας φαίνεται καθαρά από το παράδειγμα της Ουκρανίας, η οποία βιώνει σήμερα τη βαθύτερη πολιτική κρίση της την τελευταία δεκαετία.

Ενεργειακοί πόροι

Τρίτον, η παγκοσμιοποίηση έκανε τα όρια της περιοχής της Μ. θάλασσας λιγότερο διακριτά, και τα διεύρυνε, ενώ προσέλκυσε στα θέματα που την αφορούν μη περιφερειακούς και μη κρατικούς παράγοντες, όπως πολυεθνικές εταιρίες, εθνικά κινήματα και κοινότητες προσφύγων. Το αποτέλεσμα είναι η Μ. θάλασσα να συγκαταλέγεται τώρα στις περιοχές υψηλής προτεραιότητας στην παγκόσμια οικονομία και πολιτική.

Το αντικειμενικό αίτιο αυτής της διαδικασίας είναι η ανακάλυψη πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Κασπία θάλασσα, στο Καζακστάν και στην Κεντρική Ασία. Το έδαφος της περιοχής διαπερνά σήμερα ένας σημαντικός διάδρομος διέλευσης ενεργειακών πόρων μεταξύ της περιοχής της Κασπίας, της Ευρώπης και άλλων περιοχών του κόσμου, γεγονός που επιτρέπει να γίνει λόγος για τη διαμόρφωση μιας ενιαίας περιοχής την οποία συνθέτουνΚασπία και Μαύρη θάλασσα. Το Καζακστάν, οι χώρες της Κεντρικής Ασίας και η Κίνα, εμπλέκονται όλο και περισσότερο στα τεκταινόμενα στη συγκεκριμένη περιοχή.

Διέλευση αγαθών

Η διέλευση αγαθών κατέστη για πολλές χώρες της περιοχής μια από τις βασικότερες κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης, σημαντικότατη πηγή σκληρού νομίσματος και παράγοντας δημιουργίας σύγχρονων επικοινωνιών. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις χώρες της περιοχής για επενδύσεις και για κατασκευή στο έδαφός τους αγωγών και τερματικών σταθμών, όξυνε τη μάχη για την πρωτοκαθεδρία. Μια άλλη σημαντική παράμετρος ήταν η έξοδος πολλών περιοχών από την παραδοσιακή απομόνωση. Σύντομα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, εξαλείφθηκε το μονοπώλιο της Ρωσίας στη μεταφορά ενεργειακών πόρων από την περιοχή της Κασπίας και την Κεντρική Ασία, οι οποίες απέκτησαν νέες προσβάσεις στην Κίνα και στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού.

ΝΑΤΟ και ΕΕ

Ταυτόχρονα με την ανακάλυψη νέων πηγών υδρογονανθράκων, αυξήθηκε κατακόρυφα το ενδιαφέρον των κορυφαίων διεθνών μη περιφερειακών παραγόντων, δηλαδή των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οι ΗΠΑ υποστήριξαν έντονα το αίτημα της Γεωργίας και της Ουκρανίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, μια επιδίωξη όμως που αξιολογήθηκε από τη Μόσχα σαν σοβαρότατη απειλή για την εθνική της ασφάλεια. Για την Αμερική, η περιοχή της Μ. θάλασσας και ο Νότιος Καύκασος παίζουν επίσης στρατηγικό ρόλο και σε σχέση με τα συμφέροντά της στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, με την αντιμετώπιση του φονταμενταλιστικού καθεστώτος στο Ιράν. Σημαντικά μετέβαλε το ισοζύγιο ισχύος στη λεκάνη της Μ. θάλασσας η ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ρουμανίας και Βουλγαρίας.

Επίσης, για πολλές χώρες της περιοχής είναι ελκυστική και η μακρινή προοπτική της ένταξης στην ΕΕ. Εδώ και πολλά χρόνια επιχειρεί να γίνει δεκτή στην ΕΕ η Τουρκία. Τον στρατηγικό στόχο της ένταξης στην ΕΕ έχουν θέσει η Ουκρανία και η Μολδαβία. Η ευρωπαϊκή διπλωματία βασίζεται στη χρήση των οικονομικών μοχλών και της «ήπιας ισχύος», υποστηρίζοντας μέσω των ΜΚΟ τις διαδικασίες εκδημοκρατισμού, συμμετέχοντας στη διευθέτηση των διενέξεων που σχετίζονται με τα μη αναγνωρισμένα κράτη. Ωστόσο, η Ρωσία αντιμετωπίζει με άκρα επιφυλακτικότητα την περαιτέρω διεθνοποίηση των θεμάτων που αφορούν τα κράτη της περιοχής.

Πολιτικές ζυμώσεις

Τα σύνορα της Μ. θάλασσας είναι ένα προϊόν πολιτικών ζυμώσεων. Η εμφάνιση τέτοιων περιοχών είναι επίσης αναμφίβολα το αποτέλεσμα της ενίσχυσης των πολύπλευρων σχέσεων μεταξύ μιας ομάδας χωρών που συνορεύουν μεταξύ τους ή τις συνδέει ο θαλάσσιος χώρος. Η διαμόρφωση των σχέσεων συχνά προηγείται της εντατικοποίησηςτου πολιτικού διαλόγου ή της εδραίωσης του επίσημου στάτους της εκάστοτε περιοχής.

ΟΣΕΠ

Εν τω μεταξύ, σήμερα τα όρια της περιοχής της Μ. θάλασσας έχουν οριοθετηθεί με τη σύσταση το 1992 του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου, ο οποίος περιλαμβάνει 12 κράτη. Ο ΟΣΕΠ δεν ένωσε μόνο τις χώρες που έχουν άμεση πρόσβαση στη Μαύρη θάλασσα, αλλά και το Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία, τη Μολδαβία, την Αλβανία, την Ελλάδα και τη Σερβία. Παρά τις συγκεκριμένες επιτυχίες του ΟΣΕΠ, για τις χώρες που συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν, οι σχέσεις με τα έξωθεν «κέντρα ισχύος» -προς το παρόν- είναι κατά κανόνα πολύ σημαντικότερες από τις περιφερειακές.

*Ο Βλαντίμιρ Κόλοσοφ είναι καθηγητής, διδάκτορας γεωγραφικών επιστημών, επικεφαλής του Κέντρου γεωπολιτικών μελετών του Ινστιτούτου Γεωγραφίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Είναι επίτιμος διδάκτορας του γαλλικού πανεπιστημίου της Χάβρης, καθώς και πρόεδρος της Διεθνούς Γεωγραφικής Ένωσης.

Η ΡΩΣΙΑ ΤΩΡΑ

Ο ΣΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Έπεσε το τελευταίο προπύργιο ανταρτών στα Δυτικά - Συριακές δυνάμεις με την υποστήριξη μαχητών της Χεζμπολάχ έθεσαν υπό τον πλήρη έλεγχό τους την στρατηγικής σημασίας πόλη Γιάμπρουντ, που αποτελούσε το τελευταίο σημαντικό προπύργιο των ανταρτών κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, βόρεια της Δαμασκού...

Με αυτόν τον τρόπο οι κυβερνητικές δυνάμεις εξασφαλίζουν τον έλεγχο του οδικού άξονα που συνδέει...

την πρωτεύουσα Δαμασκό με το Χαλέπι στα παράλια της Μεσογείου και παράλληλα κόβουν τη γραμμή τροφοδοσίας των αντικαθεστωτικών από το Λίβανο.

"Ο στρατός της Συρίας έχει υπό τον πλήρη έλεγχό του την Γιάμπρουντ και «χτενίζει» την περιοχή για να την καθαρίσει από βόμβες που ενδέχεται να έχουν τοποθετηθεί από τους τρομοκράτες», ανέφερε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας. Την είδηση επιβεβαίωσε στη συνέχεια και αξιωματικός τους στρατού. «Ήταν μια δύσκολη μάχη. Πρώτα καταλάβαμε τα υψώματα και στη συνέχεια μπορέσαμε να μπούμε στην πόλη. Σήμερα η επιχείρηση ολοκληρώθηκε», ανέφερε.

Σύμφωνα με πληροφορίες που μεταδίδουν διεθνή μέσα ενημέρωσης οι αντάρτες έχουν αποχωρήσει από την περιοχή. Εκπρόσωπος της ισλαμιστικής Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα, υποστήριξε πως οι δυνάμεις του Μπασάρ Αλ Άσαντ δεν έχουν καταλάβει ολόκληρη τη πόλη και οι μάχες μαίνονται στις παρυφές της Γιάμπρουντ.

Ωστόσο άλλη πηγή από τους αντικαθεστωτικούς δήλωσε πως οι αντάρτες έχουν υποχωρήσει σε γειτονικά χωριά. Μέσα ενημέρωσης του Λιβάνου αναφέρουν πως πολλοί αντικαθεστωτικοί έχουν καταφύγει στις ορεινές περιοχές στα σύνορα των δύο χωρών, κοντά στην πόλη, Αρσάλ, που αποτελεί σημείο διέλευσης ανταρτών και προσφύγων. Μάλιστα τοπικοί αξιωματούχοι επισημαίνουν πως ήδη οι καθεστωτικές δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει αεροπορικές επιδρομές στα προάστια.

Όπως υπογραμμίζει το Al Jazeera, οι κυβερνητικές δυνάμεις το τελευταίο διάστημα έχουν σημειώσει σημαντικές νίκες κατά μήκος των συνόρων με το Λίβανο και περιμετρικά της Δαμασκού και του Χαλεπίου, ενώ ο εμφύλιος στη Συρία βρίσκεται στο τέταρτο χρόνο. Πάνω από 140.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων.

TVXS

ΣΕ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ ΑΙΣΧΟΥΣ ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ

Όποιος δει τον κατάλογο του ΤΑΙΠΕΔ θα φρίξει: Η χώρα τελεί υπό καθεστώς γενικού πλειστηριασμού...

 

 

του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

 

Βγάζουν στο σφυρί από επιχειρήσεις και δημόσιες εκτάσεις, όπως το Ελληνικό, μέχρι τα Προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας! Λένε ότι... άμα ξεπουλήσουν τα πάντα (σ.σ.: χρησιμοποιούν τον όρο «ιδιωτικοποίηση») θα μειωθεί το χρέος, θα έρθει «ανάπτυξη».

Ας προσπεράσουμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς, θα μειώσουν το χρέος... στερώντας έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο! 

 

Πάμε στην ουσία: Αν το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δεν γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τους Τομ Πάπας και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της; 

Οι κυβερνώντες, που σήμερα είναι συγκυβερνώντες, την τελευταία 20ετία διέπραξαν τα κάτωθι: Ιδιωτικοποίησαν Σκαραμαγκά, ΑΓΕΤ, ΟΤΕ, λιμάνι του Πειραιά, Ολυμπιακή, διώρυγα της Κορίνθου, οδικούς άξονες της χώρας. Ξεπούλησαν πακέτα από ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Ελληνικά Πετρέλαια, ΟΠΑΠ, Εθνική Τράπεζα.

Αλλά: Μόνο κατά την περίοδο 2000-2011, περίοδο γενικού ξεπουλήματος, το χρέος αυξήθηκε κατά 227,8 δια. ευρώ!

Συμπέρασμα: Δεν ξεπουλούν για να «μειώσουν» το χρέος ή τα ελλείμματα. Αντίθετα: Όσο περισσότερο ξεπουλούν, τόσο περισσότερο το χρέος αυξάνει! Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». 

Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτ, αποστερώντας τον λαό από τον δημόσιο πλούτο και τη δημόσια περιουσία του.

 

REALNEWS

«Ποτάμι»: To ανέκδοτο της φαιάς (απολιτικής) φρενοβλάβειας.

Aν αυτή η αστειότητα που υψώνει τη βλακεία στο τετράγωνο (δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο) πάρει στις ευρω-εκλογές πάνω από 2%, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας…

Τότε σημαίνει ότι το καθεστώς έχει καταφέρει να παγιώσει ένα συμπαγές απολιτικό στρώμα ανοησίας: και αυτό θα είναι ανησυχητικό...

Πράγματι το πείραμα αυτό είναι για να «τεστάρει» την πολιτική μας νοημοσύνη και τη «μάζα» της βλακείας, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνουν...

οι «παπατζήδες»:

http://papatzides.blogspot.gr/2014/03/blog-post_6325.html

Γι αυτό «σπρώχνεται» με τέτοια υστερία από τις μήτρες εκροής της βλακείας: Τις «πόρνες» των ΜΜΕ…

Γι αυτό έχουν αφηνιάσει τα γκάλοπ, σε διατεταγμένη ενορχήστρωση, να φουσκώνουν τα ποσοστά αυτού του ΤΙΠΟΤΑ. Και μάλιστα μερικά των επιδοτούμενων λακέδων της «επιστήμης», να του δίνουν και 13% πριν καν μιλήσει ο «πρωταγωνιστής»…

Είναι τόσο κραυγαλέα και ξετσίπωτη αυτή προβολή και το δημοσκοπικό «φούσκωμα», που σου φέρνουν παραζάλη και αναρωτιέσαι: «Είναι δυνατόν να σε δουλεύουν τόσο κυνικά και ξεδιάντροπα»;

Είναι δυνατόν στην πρώτη του εμφάνιση στα Χανιά η μαϊμού αυτή να μαζεύει κοινό μιας «παρεούλας» και τα γκάλοπ να δίνουν από 7-13%!!!

Είναι δυνατόν να ξεστομίζει κάποιος τέτοιες αρλούμπες και να τον παίρνουν στα σοβαρά;

Τέτοια ποσοστά συνιστούν ιστορικό ανέκδοτο. Ούτε το ρωμαλέα επιδημικό Κίνημα του ΠΑΣΟΚ, με ηγέτη έναν Ανδρέα, δεν κατάφερε να πετύχει ένα τέτοιο άθλο…

Τον πέτυχε η μαϊμού, ο Θεοδωράκης…

Φυσικά στα στημένα γκάλοπ. Γιατί αν υπήρχε και ελάχιστη αλήθεια σ’ αυτά τα γκάλοπ, τώρα θα έπρεπε να υπάρχει τεράστιο λαϊκό ρεύμα (κοινωνικό ποτάμι) και ΟΧΙ τρεις και ο κούκος στην πρώτη συγκέντρωση…

Δείτε ένα μικρό δείγμα από τα Χανιά, εδώ:

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_878.html

Δείτε και το «κράξιμο» από έναν ηλικιωμένο, εδώ:

http://greki-gr.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7734.html

Τέτοιο δούλεμα μας κάνουν οι «πόρνες» των δημοσκοπικών εταιρειών και των ΜΜΕ…

Το ξαναγράψαμε: Ποντάρουν στη «μάζα» της απολιτικής απελπισίας και ανοησίας που έχουν δημιουργήσει…

Αν καταφέρουν και την οργανώσουν στην κοίτη του «ποταμιού», μιας μαϊμούς, τότε θα έχουμε και ένα άλλο παρακλάδι του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που επελαύνει (του 4ου Ράιχ).

Η οργάνωση της απολιτικής απελπισίας και της ΒΛΑΚΕΙΑΣ είναι το ψυχολογικό ισοδύναμο του ΦΑΣΙΣΜΟΥ…

Το «ποτάμι» πρέπει να θαφτεί μέσα στις ακαθαρσίες του…

Συγκεντρωμένα κείμενα για το ίδιο θέμα θα βρείτε ΕΔΩ:

http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=8462

Από resaltomag

Διμοψήφισμα στη Κριμαία: Συντριπτική πλειοψηφία για απόσχιση

21:46, 16 Μαρ 2014 | tvxsteamtvxs.gr/node/150508

 

Φωτογραφία από το ΑΠΕ - ΜΠΕ

Στις κάλπες προσήλθαν την Κυριακή οι πολίτες της Κριμαίας για να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για την απόσχιση της περιοχής από την Ουκρανία και την προσάρτηση της στη Ρωσία, με τη συμμετοχή στην ψηφοφορία να φτάνει στο 80%. Σύμφωνα με το exit poll πάνω από 90% ψήφισαν υπέρ της απόσχισης. Το δημοψήφισμα καταγγέλλεται ως «παράνομο» από το Κίεβο και τη Δύση, που επισημαίνει πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το αποτέλεσμα. Από την πλευρά της η Ρωσία αναφέρεται στο δικαίωμα της «αυτοδιάθεσης» και επισημαίνει το αναφαίρετο δικαίωμά της, όπως διαμηνύει, για προστασία των συμφερόντων της και του ρωσικού και ρωσόφιλου πληθυσμού, που αποτελεί την πλειονότητα στην περιοχή. Στην Κριμαία μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος πλήθος κόσμου βγήκε στους δρόμους ξεσπώντας σε πανηγυρισμούς. Ο πρωθυπουργός της Κριμαίας Σεργκέι Αξιόνοφ χαιρέτισε την «ιστορική» απόφαση και ανακοίνωσε πως τη Δευτέρα θα ζητήσει και επισήμως την ένωση με τη Ρωσία. 

Η Κριμαία κατοικείται κυρίως από Ρώσους, ενώ το ρωσόφιλο στοιχείο κυριαρχεί. Η χερσόνησος παραχωρήθηκε το 1954 με απόφαση του Ν. Χρουστσόφ στην Ουκρανία και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης δημιουργήθηκε η «Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας». Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν αναμενόμενο με τη συντριπτική φιλορωσική πλειοψηφία να έχει ταχθεί υπέρ της απόσχισης και της προσάρτησης στη Ρωσία από την ημέρα της ανατροπής του Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Σημειώνεται πως η ουκρανική κοινότητα και η μειονότητα των Τατάρων που τάσσονται κατά της απόσχισης είχαν καλέσει σε μποικοτάζ. 

Σύμφωνα με το exit poll που πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Πολιτικών και Κοινωνιολογικών Ερευνών της Δημοκρατίας της Κριμαίας, «το 93% των κατοίκων της Κριμαίας ψήφισε υπέρ της ένωσης με τη Ρωσία και το 7% υπέρ τη διατήρησης του καθεστώτος αυτονομίας εντός της Ουκρανίας». Το αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από τα exit polls, ξεπέρασε και τις εκτιμήσεις των δημοσκοπήσεων οι οποίες έδειχνα επικράτηση της θέσης για προσάρτιση στη Ρωσία με ποσοστό περίπου 80%. Τα επίσημα αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν το πρωί της Δευτέρας. Για την κάλυψη του δημοψηφίσματος βρέθηκαν στην Κριμαία 623 δημοσιογράφοι που εκπροσωπούν 129 μέσα ενημέρωσης, καθώς και 135 ξένοι παρατηρητές από 23 χώρες.

Και ενώ το δημοψήφισμα έχει την απόλυτη υποστήριξη τη Ρωσίας – εξάλλου μετά την ανατροπή Γιανουκόβιτς η περιοχή βρίσκεται ουσιαστικά υπό ρωσικό έλεγχο – η Δύση και το Κίεβο το έχουν καταγγέλλει ως «παράνομο» διαμηνύοντας πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα. «Το αυριανό δημοψήφισμα δεν έχει καμία νομική αξία», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ καλώντας της δύο πλευρές να «βαδίσουν στον δρόμο της διαπραγμάτευσης».

Σε κοινή ανακοίνωσή τους ο πρόεδρος της Κομισιόν και ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζοζέ Μπαρόζο και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπάι, υπογραμμίζουν πως η ΕΕ δεν πρόκειται να αναγνωρίσει την απόσχιση της Κριμαίας, και καλούν τη Ρωσία να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις της ώστε να επιστρέψουν στα προ της κρίσης επίπεδα και να παραμείνουν εντός των στρατοπέδων τους. Τη Δευτέρα θα συνεδριάσουν και οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ στις Βρυξέλλες σχετικά με το ενδεχόμενο επιβολής πρόσθετων κυρώσεων στη Ρωσία. 

Σημειώνεται πως το Σάββατο το βράδυ ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον αμερικανό ομόλογό του, Τζον Κέρι, για τις εξελίξεις στην Κριμαία και το δημοψήφισμα. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση ο Λαβρόφ επανέλαβε στον Κέρι τη θέση της Ρωσίας πως το δημοψήφισμα συμμορφώνεται πλήρως με το διεθνές δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και ότι τα αποτελέσματα θα αποτελέσουν την αφετηρία για τον καθορισμό του μέλλοντος της χερσονήσου». Παράλληλα επισήμανε την «ανάγκη οι αρχές του Κιέβου να χαλιναγωγήσουν την ανεξέλεγκτη βία των υπερεθνικιστικών και ριζοσπαστικών οργανώσεων που τρομοκρατούν τους αντιφρονούντες ρωσόφωνους, τους συμπατριώτες μας». Από την πλευρά του ο Κέρι επανέλαβε πως το δημοψήφισμα είναι παράνομο και οι ΗΠΑ δεν θα αναγνωρίσουν την έκβασή του.

Επίσης ο Λευκός Οίκος με ανακοίνωσή του επανέλαβε ότι απορρίπτει το δημοψήφισμα στην Κριμαία, ενώ χαρακτήρισε «επικίνδυνες και αποσταθεροποιητικές» τις ενέργειες της Ρωσίας και προειδοποίησε ότι η Ρωσία θα πληρώσει τίμημα για την στρατιωτική επέμβαση μέσω της επιβολής κυρώσεων και της αύξησης της αστάθειας.

«Όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί μας έχουν καταστήσει σαφές, η στρατιωτική επέμβαση και η παραβίαση του διεθνούς δικαίου θα έχουν υψηλό τίμημα για τη Ρωσία - όχι μόνο εξαιτίας των μέτρων που επιβάλλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί μας, αλλά επίσης ως άμεσο αποτέλεσμα των ίδιων των αποσταθεροποιητικών ενεργειών της Ρωσίας» δήλωσε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζέι Κάρνεϊ. «Αυτό τον αιώνα, έχουν παρέλθει προ πολλού οι εποχές που η διεθνής κοινότητα στεκόταν και παρακολουθούσε μία χώρα να καταλαμβάνει δια της βίας το έδαφος άλλης χώρας», είπε.

Την Κυριακή ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε τηλεφωνική επικοινωνία με την καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τη Γερμανία η Άνγκελα Μέρκελ πρότεινε να σταλούν περισσότεροι παρατηρητές του Οργανισμού για τη Διάσκεψη και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στην Ουκρανία, γεγονός το οποίο ο Πούτιν αποδέχτηκε. Ωστόσο ο πρόεδρος της Ρωσίας δήλωσε για πολλοστή φορά πως το δημοψήφισμα στην Κριμαία είναι καθ' όλα νόμιμο και συμβατό με το Διεθνές Δίκαιο, και όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Κρεμλίνου «δεσμεύτηκε να σεβαστεί την απόφαση της Κριμαίας».

Το Σάββατο συνεδρίασε και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το δημοψήφισμα στην Κριμαία, ωστόσο η Ρωσία άσκησε βέτο στην απόφαση της Δύσης για καταγγελία της διαδικασίας, ενώ η Κίνα απείχε από την ψηφοφορία. Ο υπουργός Εξωτερικών της Κίνας εξηγώντας του λόγους που απείχε το Πεκίνο ανέφερε πως «αντιτίθεται σε κάθε αντιπαράθεση» και θέλει «να αποφύγει την κλιμάκωση της έντασης». «Η ψήφιση αυτού του σχεδίου απόφασης θα οδηγούσε μόνο σε ακόμη μεγαλύτερη αντιπαράθεση και θα περιέπλεκε ακόμη περισσότερο την κατάσταση, κάτι που δεν συμφέρει τους Ουκρανούς και τη διεθνή κοινότητα», τόνισε, σημειώνοντας πως «η Κίνα τηρεί αντικειμενική και δίκαιη στάση στο θέμα της Ουκρανίας».

Το σχέδιο της απόφασης που προώθησαν οι δυτικές χώρες έλαβε 13 ψήφους υπέρ και απορρίφθηκε, αφού αρκεί το βέτο ενός από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για να μπλοκάρει οποιαδήποτε απόφαση. Στο σχέδιο απόφασης που συντάχθηκε από τις ΗΠΑ, το δημοψήφισμα για την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία χαρακτηριζόταν «άνευ καμίας εγκυρότητας» και το κείμενο ήταν αρκετά μετριοπαθές για να εξασφαλισθεί η υποστήριξη της Κίνας.

Αναβρασμός και στην Ανατολική Ουκρανία

Μετά και την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος στην Κριμαία τα βλέμματα στρέφονται και στην ευρύτερη φιλορωσική ανατολική Ουκρανία, όπου το τελευταίο διάστημα κλιμακώνονται οι διαδηλώσεις υπέρ της Ρωσίας και κατά της κυβέρνησης του Κιέβου. Στην καρδιά του φιλορωσικού κινήματος της ανατολικής Ουκρανίας βρίσκονται το Ντόνετσκ και το Χάρκοβο. Στο πρώτο φιλορώσοι καταλαμβάνουν κυβερνητικά κτίρια, ενώ στο δεύτερο το Σάββατο νεοναζί του Δεξιού Τομέα, που έχει έντονη παρουσία στις αρχές του Κιέβου, άνοιξαν πυρ κατά φιλορώσων διαδηλωτών σκοτώνοντας δύο ανθρώπους. 

Συμφωνία εκεχειρίας Ρωσίας – Ουκρανίας για την Κριμαία

Ο μεταβατικός υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης του Κιέβου, Ιχόρ Τενιούχ, ανακοίνωσε το Σάββατο πως Ρωσία και Ουκρανία συμφώνησαν σε μια εκεχειρία για την Κριμαία έως τις 21 Μαρτίου  «Έχει επιτευχθεί συμφωνία με τον (ρωσικό) Στόλο της Μαύρης Θάλασσας και το ρωσικό υπουργείο Άμυνας για μια εκεχειρία στην Κριμαία έως τις 21 Μαρτίου», δήλωσε ο κ. Τενιούχ στο περιθώριο μιας συνεδρίασης του υπουργικού συμβουλίου.

«Κανένα μέτρο δεν θα ληφθεί εναντίον των στρατιωτικών εγκαταστάσεών μας στην Κριμαία στη διάρκεια της περιόδου αυτής. Οι στρατιωτικές μας θέσεις προχωρούν κατόπιν τούτου με μια αναπλήρωση των εφεδρειών», πρόσθεσε. Σημειώνεται πως λίγο νωρίτερα ο Ιχόρ Τενιούχ είχε καταγγείλει πως η Ρωσία συνεχίζει την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Κριμαία, υποστηρίζοντας ότι πλέον στη χερσόνησο βρίσκονται 22.000 Ρώσοι στρατιώτες. Ο Ουκρανός υπουργός κατηγόρησε το Κρεμλίνο πως παραβιάζει τις διμερείς συμφωνίες με το Κίεβο όσον αφορά τον αριθμό των ανδρών του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας που θα σταθμεύουν στην Κριμαία το 2014. Ο εν λόγω αριθμός όπως ανέφερε έχει οριστεί σε 12.500 στρατιώτες. 

Ευχαριστώ τους Έλληνες που τίμησαν το παιδί μου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ 03/16/14 

 Ο θάνατος του 15χρονου Μπερικίν Ελβάν βύθισε στο πένθος την Τουρκία και ξύπνησε στην Ελλάδα μνήμες από το χαμό του Αλέξη Γρηγορόπουλου.   Ο 15χρονος που είχε τραυματιστεί από κάλυκα δακρυγόνου κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο πάρκο Γκεζί, από όπου περνούσε, έχασε τη μάχη μετά από 269 ημέρες που βρισκόταν σε κώμα.   Ο πατέρας του, μιλώντας στο «Εθνος» ευχαρίστησε τους Ελληνες που τίμησαν τη μνήμη του παιδιού του.   «Θέλω όλοι να θυμούνται τον γιο μου όπως τους ναυτικούς, τους στρατιώτες, τους μάρτυρες», είπε ο Σάμι Ελβάν για τον 15χρονο γιο του.   «Δεν θέλω να ξεχαστεί.   Εφόσον ζουν οι άνθρωποι που βγαίνουν και διαδηλώνουν στον δρόμο, θα πει ότι ζει και ο δικός μου γιος », πρόσθεσε ο άνθρωπος στον οποίο έστειλαν μηνύματα συμπαράστασης και οι γονείς του Γρηγορόπουλου.   «Στέλνω τα βαθιά μου χαιρετίσματα σε όλους τους φίλους στην Ελλάδα που έδειξαν ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή και που τίμησαν την μνήμη του παιδιού μου.   Μοιραζόμαστε μαζί σας όλα αυτά τα συναισθήματα.   Είστε και εσείς οικογένειά μου, γιατί πάνω απ 'όλα αυτά που μετράει είναι ο άνθρωπος » , πρόσθεσε ο Ελβάν, που σημείωσε πως τη ζωή του παιδιού του δεν την πήρε ο Αλλάχ, αλλά ο Ερντογάν.   «Πέρασαν 269 ημέρες και ακόμα δεν έχει βρεθεί ο δολοφόνος του παιδιού μας.   Πλέον έχω μία τεράστια οικογένεια.   Και από εδώ και πέρα, το λέω μέσα από την ψυχή μου, έχω εκατομμύρια Μπερκίν.   Εύχομαι ο Μπερκίν μας να γίνει για όλους ένα φως ελπίδας », κατέληξε ο τραγικός πατέρας.  

Πηγή: iefimerida.gr

Το ποτάμι χωρίς οργή.

Αναρτήθηκε από τον / ΤΗΝ Εξουσία ΣΤΟ Μαρτίου 16, 2014  

Ο Καραμανλής είχε ευθέως μιλήσει για σύστημα ΠΑΣΟΚ, δηλαδή για ένα ολόκληρο καθεστώς, το οποίο είχε εγκατασταθεί και διοικούσε τη χώρα. Επιπλέον, σύμφωνα με φήμες, ο ίδιος ο Καραμανλής, από την ταβέρνα «Μπαϊρακτάρης» μίλησε για 4-5 κρατικοδίαιτους «νταβατζήδες» που ελέγχουν τη χώρα. Τελικά, ούτε ο Καραμανλής κατάφερε να διαλύσει το σύστημα αυτό.

Είναι προφανές, πως αυτό το ολιγαρχικό σύστημα ΠΑΣΟΚ (δηλαδή μια ολόκληρη νομενκλατούρα, στον οικονομικό, πνευματικό και κοινωνικό χώρο) είχε Ως Πολιτικό ΤΟΥ εκπρόσωπό ΤΟΝ Πολιτ ι κό φορέα ΠΑΣΟΚ, μέσα από το οποίο αιματοδοτούταν και επιβίωνε σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα, ο πολιτικός φορέας ΠΑΣΟΚ διαλύεται, όμως μένει αλώβητο ολόκληρο το κρατικοδίαιτο σύστημα ΠΑΣΟΚ, το οποίο τώρα κινδυνεύει κι αυτό με άμεση κατάρρευση και απελευθέρωση των κοινωνικών δυνάμεων.

Μέχρι στιγμής αυτό το σύστημα καταφέρνει να επιβιώνει και να κερδίζει, όταν η ελληνική κοινωνία σαρώνεται από σφοδρή οικονομική κρίση, μέσω της συνεργασίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε πολιτικό επίπεδο, εκμεταλλευόμενο τους υπαρξιακούς μικροπολιτικούς υπολογισμούς ορισμένων πολιτικών. Αλλά αυτή η συνεργασία σε λίγο θα πάψει λόγω πλήρους κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Και απ 'ότι φαίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν δείχνει πρόθυμος να στηρίξει την υπάρχουσα κατάσταση, θέλοντας να στήσει το δικό του πολιτικοοικονομικό σύστημα, για να εδραιωθεί στην εξουσία.

Εκτιμούμε πως όλες αυτές οι προσπάθειες που βλέπουμε εμβρόντητοι στα καθεστωτικά ΜΜΕ να εξελίσσονται, μέσα από κινήσεις τύπου «58», «ελιών», «ποταμιών» κ.λ.π. οι οποίες ξαφνικά εμφανίζονται ψηλά στις δημοσκοπήσεις και το ίδιο ξαφνικά εξαφανίζονται, είναι οι σπασμοί αυτού του συστήματος, που απροκάλυπτα πλέον θέλει σε μία ύστατη προσπάθεια να καπελώσει και πάλι την ελληνική κοινωνία. Θέλει να παρεμβάλει πολιτικά σχήματα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους στις στάνες των νέων σχημάτων, ώστε να μπορεί να ελέγχει το πολιτικό παιχνίδι. Ταυτόχρονα διαλύει τη ΧΑ από τα δεξιά της ΝΔ, γιατί απειλούσε να πάρει το μαγαζί από τα δεξιά.

Αν υποθέσουμε πως οι δημοσκοπήσεις είναι σωστές, τότε, ρίχνοντας μια ματιά βλέπουμε έκπληκτοι πως τα νεοεμφανιζόμενα (από το πουθενά) πολιτικά σχήματα, που είναι σχήματα χωρίς λαό, δηλώνουν πρώτοι ότι θα τα ψηφίσουν εκείνοι οι πολίτες που δεν τους αγγίζει η κρίση. Δηλαδή, η καλοβολεμένη κρατικοδίαιτη ολιγαρχία του τόπου.

Πέτρος Χασάπης