Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ

ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ

Οι ολιγάρχες δεν έχουν πατρίδα. Χρησιμοποιούν τις πατρίδες των άλλων. Οι άλλοι, οι πολλοί, είναι συναισθηματικοί, έχουν αξίες, έχουν ρίζες, έχουν πρότυπα, έχουν οράματα, συνδέονται με την Ιστορία και με τη γη γιατί έχουν χύσει αίμα για να την υπερασπιστούν και να την οργώσουν ... 

του ΣΤΕΛΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΑΔΗ

Πιστεύουν-ακόμα και στις χειρότερες στιγμές τους-σε κάτι πέρα ​​από τα ευτελή. Οι ολιγάρχες έχουν μόνο ένα δισυπόστατο θεό, το χρήμα και την εξουσία. Χρειάζονται την πατρίδα των άλλων για να έχουν βάση εξόρμησης για τη λεηλασία του κόσμου, για να έχουν στρατό για το πλιάτσικο.

Από μικρός εντυπωσιαζόμουν από την ευκολία με την οποία ...

οι ηγεμόνες πάσης φύσεως έστελναν τους απλούς ανθρώπους στους πολέμους. Από την άνεση με την οποία οδηγούσαν στη σφαγή, στο θάνατο, τον ακρωτηριασμό και την αιχμαλωσία μιλιούνια ανθρώπους, απλούς ανθρώπους που τους έπαιρναν με τη βία ή με την παραπλάνηση από τα σπίτια τους, από τις οικογένειές τους, από τις δουλειές τους, για να τους ρίξουν στα χαρακώματα, να σκοτώσουν άλλους, ίδιους σαν κι αυτούς από την άλλη πλευρά, και να σκοτωθούν απ "αυτούς. Κι από μικρός ενθουσιαζόμουν από το θάρρος και την αυτοθυσία των απλών ανθρώπων να υπερασπιστούν τις ιδέες, τον πολιτισμό, τη γη και τους συνανθρώπους τους.

Μεγαλώνοντας καταλαβαίνει κανείς πώς αυτή η αγάπη για τη ζωή και η αγάπη για τα ιδανικά που έχουν οι απλοί άνθρωποι γίνεται εργαλείο στα χέρια επιδέξιων μαστόρων που κυριαρχούν και ευημερούν προκαλώντας πολέμους, διχάζοντας κοινωνίες, αρπάζοντας τον κοινό πλούτο, διαστρέφοντας τις αξίες, καταστρέφοντας τη φύση, υφαρπάζοντας τις ζωές των άλλων.

Ναι, οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα που τους διαχωρίζει από τους άλλους εργάτες. Ναι, οι εργάτες ανεξαρτήτως γεωγραφικής θέσης, υπηκοότητας, εθνικότητας, φυλής, πολιτισμού και θρησκείας δεν έχουν ανταγωνιστικές πατρίδες. Έχουν μόνο ανταγωνιστικές εξουσίες που διαχωρίζουν τους εργαζόμενους για να τους εκμεταλλεύονται και για να τους χρησιμοποιούν σαν κρέας για τα κανόνια τους διεκδικώντας μεγαλύτερες αγορές και μεγαλύτερα πλούτη για πάρτη τους.

Αλλά οι εργάτες και οι αγρότες, και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, και οι επιστήμονες και οι νέοι και οι συνταξιούχοι, όλοι έχουν ιδεατές πατρίδες. Μεγάλα και ευρύχωρα σπίτια μέσα στα οποία αναπτύσσουν τους πολιτισμούς τους, εργάζονται, γεννάνε τα παιδιά τους και ονειρεύονται. Μεγάλα και μικρά κοινόβια. Πατρίδες με σύνορα και πατρίδες χωρίς σύνορα, πατρίδες που συνυπάρχουν με τις πατρίδες των άλλων, που δεν ανταγωνίζονται, που ανταλλάσσουν τα προϊόντα των χεριών τους, των μηχανών και της διάνοιάς τους, δίκαια και ισότιμα.

Οι διανοητές που περιέγραψαν με τόσο ωραία λόγια τις καινούργιες πατρίδες που στηρίζονταν στα έθνη είτε απέκρυψαν ένα σοβαρό μέρος της αλήθειας είτε δεν κατάλαβαν πού οδηγούν οι πατρίδες όταν βρίσκονται στα χέρια όχι των απλών ανθρώπων, αλλά των ολιγαρχών που τις κυβερνούν. Αυτός ο καινούργιος θαυμαστός κόσμος, που προέκυψε από τη βιομηχανική επανάσταση, που έδινε τη δυνατότητα στην ανθρωπότητα να αναπτυχθεί παράγοντας πλούτο τόσο πολύ που θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι της γης να ζουν άνετα και ωραία, εξελίχθηκε στο εντελώς αντίθετο του στα χέρια των ολιγαρχών, με οποιονδήποτε μανδύα κι αν αυτοί εμφανίζονται, της δικτατορίας, της βασιλείας ή της κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας.

Γι αυτές τις πατρίδες, μόνο μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια, έγιναν εκατοντάδες πόλεμοι, αμέτρητες γενοκτονίες και σφαγές. Πάνω από εκατό εκατομμύρια είναι μόνο οι νεκροί. Πάνω από 70 εκατομμύρια είναι οι νεκροί μόνο από τους δύο παγκόσμιους πολέμους, που σχεδιάστηκαν και πραγματοποιήθηκαν από τις ολιγαρχικές ελίτ των κρατών, πρωτίστως της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας και της Αμερικής, με την επίκληση του έθνους και της πατρίδας.

Τώρα, έχουν προσθέσει και τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο οπλοστάσιο της προπαγάνδας που δικαιολογεί • και στηρίζει τους πολέμους, την υποταγή, τη λεηλασία και την εκμετάλλευση. Αυτοί που παρακολουθούν με τα πιο εξελιγμένα μέσα της τεχνολογίας όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες όλης της γης σε εικοσιτετράωρη βάση. Αυτοί που διαμελίζουν χώρες και καταστρέφουν πολιτεύματα και πολιτισμούς. Αυτοί που κλείνουν νοσοκομεία και ανοίγουν φυλακές. Αυτοί που εξαντλούν τον πλούτο των λαών, που μολύνουν την ατμόσφαιρα και το νερό, αυτοί που εξαφανίζουν τα δάση και καταστρέφουν τους σπόρους που τζάμπα προσφέρει η φύση στους ανθρώπους και τα ζωντανά.

Πατριώτες ευκαιρίας

Οι σημερινοί ολιγάρχες είναι τρισχειρότεροι από τους παλιοκαιρινούς. Δεν διακινδυνεύουν τίποτα, δεν θυσιάζουν τίποτα, νοιάζονται μόνο για το συμφέρον τους. Τουλάχιστον, οι αρχαίοι ηγεμόνες και πλούσιοι πολεμούσαν με τα ξίφη στην πρώτη γραμμή και σκοτώνονταν πρώτοι στις πολεμικές συγκρούσεις. Οι σημερινοί ολιγάρχες σκοτώνουν με τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους, με μισθοφόρους εκτελεστές και με μαριονέτες πολιτικούς. Αυτοί σίγουρα δεν έχουν πατρίδα. Είναι παντού, όπου μυρίζονται λεία. Επικαλούνται την πατρίδα για να πείσουν τους ευκολόπιστους, τους αφελείς και τους απολίτικους, αλλά κι αυτούς που συνδέουν μοιρολατρικά τη ζωή τους με τα αφεντικά τους. Που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να διανοηθούν τη ζωή τους χωρίς αφέντες, χωρίς ζυγό. Και δεν είναι λίγοι αυτοί, γιατί οι ολιγάρχες είναι οργανωμένοι, οι μηχανές τους δουλεύουν στο φουλ, διαβρώνουν τις συνειδήσεις, χειραγωγούν και ναρκώνουν τους υπηκόους.

Πιο πρόθυμα πεθαίνει κανείς για τα συμφέροντα του αφεντικού του παρά για τα δικά του και των παιδιών του. Δείτε τους φτωχούς που φιλούν τα χέρια του Σαμαρά. Δείτε τους νεαρούς από τις λαϊκές οικογένειες με τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, που γίνονται αστυφύλακες και με μένος χτυπούν, μέχρι θανάτου μερικές φορές, αυτούς που φωνάζουν για δουλειά, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, δημοκρατία και ελευθερία, αυτούς που φωνάζουν για τα δίκια τα δικά τους και των γονιών τους. Δείτε πόσοι υπερασπίζονται όχι τις δικές τους πατρίδες, αλλά τις εικονικές πατρίδες των ολιγαρχών του πλούτου και της εξουσίας.    Σκέψεις που αναζωπυρώθηκαν μέσα μου παρακολουθώντας τη δική μας κρίση, αλλά και τα γεγονότα στη Βενεζουέλα και την Ουκρανία.

Στο Ντινπροπετρόφσκ, ο καινούργιος κυβερνήτης της περιφέρειας που διορίστηκε από το μόρφωμα που κυριάρχησε στο Κίεβο, ένας απ "αυτούς που σε πολύ νεαρή ηλικία έγιναν ζάμπλουτοι διαμοιράζοντας τα ιμάτια της χώρας, γύρισε από το Ισραήλ όπου ήταν εγκαταστημένος, για να αναλάβει τα ηνία. Όπως ο ολιγάρχης Μπερεζόφσκι στη Ρωσία, που όταν τα χάλασε με τον Πούτιν πήρε ισραηλινή υπηκοότητα και την έκανε. Κυβερνήτης στην Περιφέρεια του Ντονιέτσκ ανέλαβε ένας ολιγάρχης, προσκείμενος στον αρχιολιγάρχη της ανατολικής Ουκρανίας, που αφού εγκατέλειψε τον πρόεδρο Γιανουκόβιτς που αυτός είχε αναδείξει, τώρα συνεργάζεται με τους νικητές. Η ίδια η Τιμοσένκο, πήγε φυλακή για τις καταχρήσεις που έκανε όταν συνεργαζόταν με τους Ρώσους για το εμπόριο του αερίου που την έκανε πάμπλουτη κι αφού φλερτάριζε με τον Πούτιν, τώρα αγκαλιάζεται με τη Μέρκελ. Ο πρόεδρος του κόμματος «Γροθιά», ο πυγμάχος Κλίτσκο, Γερμανός πολίτης, υπερπατριώτης χρηματοδοτούμενος από το "Ιδρυμα Αντενάουερ. Οι απόγονοι των συνεργατών των Γερμανών που κρεμούσαν και έθαβαν ζωντανούς Ουκρανούς, Ρώσους και Εβραίους, εμφανίζονται με ενδυμασίες δημοκράτη και φιλοευρωπαίου σήμερα. Ατέλειωτη η λίστα τους. Πατρίδες ευκαιρίας, σαν τις σημαίες ευκαιρίας, που έχουν στα πλοία τους οι πατριώτες εφοπλιστές μας. Τι Ελλάδα τι Λιβερία!

Εθνικές καταστροφές

Στον τόπο μας, τα τελευταία εκατό χρόνια, όλες οι μεγάλες εθνικές καταστροφές προκλήθηκαν και εκτελέστηκαν από τους υπερπατριώτες με εθνικιστική ρητορεία. Η τυχοδιωκτική εκστρατεία στη Ρωσία και την Ουκρανία, το 1919, με ταπεινωτική ήττα και χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες! Η τεράστια μικρασιατική καταστροφή που επέφερε την πλήρη εξαφάνιση του Ελληνισμού από τη Μικρά Ασία μετά από χιλιάδες χρόνια συνεχούς παρουσίας και πολιτισμού, με δυόμισι εκατομμύρια νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους και πρόσφυγες! Η υποταγή στην αμερικανοκρατία μετά τη γερμανοκρατία και την αγγλοκρατία, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, φυλακισμένους και πρόσφυγες!

Η τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Κορέα, με εκατοντάδες τραυματίες και νεκρούς την ώρα που οι Τούρκοι κατέστρεφαν και διέλυαν χωρίς καμία αντίδραση από τους Έλληνες υπερπατριώτες τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης! Η παράδοση της μισής Κύπρου στην Τουρκία έγινε από εθνικιστές Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους! Η κατάλυση της δημοκρατίας έγινε πολλές φορές από τους θιασώτες της Αρχαίας Ελλάδας υπερπατριώτες, Πάγκαλους, Μεταξάδες και Παπαδόπουλους!

Οι σημερινοί υπερπατριώτες, εκούσιοι υποτελείς των ξένων, υπέγραψαν τα Μνημόνια ξεπουλώντας ολόκληρη την Ελλάδα χωρίς αναστολές, χωρίς τσίπα! Ποτέ και σε καμία περιοχή του κόσμου δεν έχει συμβεί τέτοια άνευ αντιστάσεως και άνευ όρων παράδοση μιας ολόκληρης χώρας στους διεθνείς κηδεμόνες!

Στην Ελλάδα του σήμερα και η προδοσία είναι άνευ ορίων! Μπορεί κάποιοι να μην θέλουν να έχουν πατρίδες, ούτε από ύλη ούτε από πνεύμα. Δικαίωμά τους. Αλλά κι εμείς που έχουμε, η δική μας πατρίδα καμία σχέση δεν έχει με την πατρίδα των καθαρμάτων που μας κοροϊδεύουν, μας εκμεταλλεύονται και μας πουλάνε σ "όποιον τους δίνει τα περισσότερα.

Μην συγχέουμε τις πατρίδες. Άλλος ο δικός μου θεός κι άλλος του Σαμαρά, του Βενιζέλου, του Αγγελόπουλου και του Μπόμπολα.  Οσοι περισσότεροι το καταλάβουν, κι όσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο για όλους μας. Και για την Ελλάδα-μάς! Γιατί, Ελλάδα-τούς δεν υπάρχει παρά μόνο στα μυαλά των ηλιθίων που τους πιστεύουν και τους ακολουθούν.

http://www.edromos.gr/ 

40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΝΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ "ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ" ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Μετά από σαράντα χρόνια οι Τούρκοι διαπίστωσαν ότι εισέβαλαν σε λάθος γεωγραφική πλευρά της Κύπρου... 

του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ

Εισέβαλαν, το 1974, στις βόρειες ακτές όπου καλοκάθισαν για δεκαετίες διακηρύττοντας διεθνώς ότι το Κυπριακό πρόβλημα λύθηκε επί του εδάφους με την τουρκική εισβολή. Ωστόσο, οι Τούρκοι συμπεραίνουν σήμερα, ότι...

έπρεπε να είχαν εισβάλει στις γεωγραφικά νότιες ακτές και όχι στις βόρειες. Διότι είναι στις νότιες που τελικά εντοπίστηκαν υδρογονάνθρακες, ο πραγματικός πλούτος-ισχύς της Κύπρου. 
Επιπλέον, οι Τούρκοι διαπιστώνουν σήμερα, ότι κάθε άλλο παρά λύθηκε το πρόβλημα με την εισβολή του 1974. Τώρα επείγονται για λύση. Λέτε, να ‘‘ευθυγραμμιστούν τα άστρα’’ και να υπάρξει τελική λύση όπως πιστεύει ή θέλει να πιστεύει ο Ελληνοκύπριος διαπραγματευτής, ο κύριος Ανδρέας Μαυρογιάννης; 
 
Εάν θυμηθούμε και την τουρκική εκδοχή για την εισβολή, τότε η ιστορική ειρωνεία είναι διπλή. Κατά την Άγκυρα, οι Τούρκοι δεν εισέβαλαν στην Κύπρο, αλλά εκτέλεσαν μια ‘‘ειρηνευτική επιχείρηση’’. Αυτό το έπραξαν εξ ανάγκης ισχυρίστηκαν, για να αποτρέψουν την επαπειλούμενη ‘‘γενοκτονία’’ των ομοθρήσκων τους που φέρεται να είχε αρχίσει το 1963/64 με θύτες τους “αιμοσταγείς” συμπατριώτες τους, τους Ελληνοκύπριους. 
 
Εάν όντως έτσι είχαν τα πράγματα, τότε οι Τούρκοι έπρεπε πραγματικά να είχαν εισβάλει από τις νότιες ακτές, διότι η μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων διέμενε στις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου. Δεν διέμεναν στην επαρχία της Κερύνειας και στις περιοχές Μόρφου και Καρπασίας. Αντίθετα, στις περιοχές αυτές, που σήμερα βρίσκονται υπό την στρατιωτική κατοχή 40 χιλιάδων νατοϊκά εκπαιδευμένων και αμερικανικά εξοπλισμένων τουρκικών στρατευμάτων, διέμεναν πριν το 1974, διακόσιες σχεδόν χιλιάδες αυτόχθονες Ελληνοκύπριοι. Ο αυτόχθων αυτός πληθυσμός ήταν διπλάσιος ολόκληρου του τουρκοκυπριακού πληθυσμού, ο οποίος, πριν την εισβολή ήταν διεσπαρμένος σε ολόκληρη την Κύπρο. 
 
Τον Ιούλιο του 1974, όταν η Χούντα των Αθηνών οργάνωσε το πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης, οι Τουρκοκύπριοι δεν διέτρεχαν κανένα κίνδυνο που να δικαιολογούσε και να επέβαλλε την τουρκική επιδρομική επίθεση. Αυτός, δεν είναι αυθαίρετος ισχυρισμός. Επιβεβαιώνεται από τον Ραούφ Ντενκτάς, στις 15 Ιουλίου, ημέρα του πραξικοπήματος. Δυστυχώς για όσους έχουν ελληνοποιήσει την τουρκική προπαγάνδα, οι δηλώσεις Ντενκτάς δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Κατεγράφησαν ζωντανά από τους, υπό την διοίκηση της CIA, αμερικανικούς σταθμούς παρακολούθησης στην Κύπρο (Foreign Broadcast Information Service), στις 15 Ιουλίου. Το πραξικόπημα, δήλωσε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, ήταν εσωτερική υπόθεση των Ελληνοκυπρίων και δεν αφορούσε τους Τουρκοκύπριους. Ωστόσο, πέντε μέρες αργότερα, εκδηλώθηκε η μαζική τουρκική επίθεση, άλλως πως ‘‘ειρηνευτική επιχείρηση’’, για την διάσωση δήθεν των Τουρκοκυπρίων. Μια από τις τραγικότερες συνέπειες της Τουρκικής αυτής επίθεσης υπήρξε ο βίαιος θάνατος, του ενός περίπου τοις εκατό, του συνόλου του κυπριακού πληθυσμού. 
 
Η τουρκική επιδρομική και όχι ειρηνευτική επιχείρηση, είχε διττό στόχο. Οργανώθηκε για να στηρίξει ένα έωλο τουρκικό επιχείρημα, αφού η γεωγραφία και η διασπορά του κυπριακού πληθυσμού δεν επέτρεπε στην Άγκυρα να διεκδικήσει αξιόπιστα, τον γεωγραφικό διαμελισμό της Κύπρου. 
 
Η εισβολή και η κατάκτηση εδαφών, υπήρξαν “ικανές και αναγκαίες συνθήκες” του τουρκικού στρατηγήματος, του 1974. Δεν ήταν, ωστόσο, αρκετές. Έπρεπε, ταυτόχρονα, να υπάρξει και εθνοκάθαρση κατά του πλειοψηφούντος αυτόχθονος ελληνοκυπριακού στοιχείου στις κατακτημένες περιοχές, ώστε οι Τουρκοκύπριοι που θα μεταφέροντο εκεί, να αποτελούν πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, ο αυτόχθων ελληνοκυπριακός πληθυσμός της περιοχής δεν προσφυγοποιήθηκε λόγω της τραγωδίας του πολέμου, αλλά λόγω του σχεδιασμού της εισβολής. Διότι χωρίς την οργανωμένη εθνοκάθαρση, μετά τον τερματισμό των εχθροπραξιών, οι πρόσφυγες θα επέστρεφαν στις εστίες τους (όπως απαιτήθηκε από τους Δυτικούς να επιστρέψουν, και επέστρεψαν οι πρόσφυγες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας) και θα συνέχιζαν να αποτελούν την πλειοψηφία στην περιοχή, με αναλογία δύο προς ένα. Το γεγονός αυτό, θα ακύρωνε τον πολιτικό στόχο της τουρκικής επιδρομής, έστω και αν η περιοχή παρέμενε υπό τουρκικό στρατιωτικό έλεγχο. 
 
Και πάλι, εάν ο τουρκικός στόχος δεν ήταν ο ανομολόγητος, αλλά ο διακυρηγμένος τής διασφάλισης των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι άρχισαν να θυματοποιούνται μαζικά όπως και οι Ελληνοκύπριοι, μετά την εκδήλωση της τουρκικής επίθεσης, οι εισβολείς θα έπρεπε να κινηθούν στον άξονα βορρά-νότου και όχι ανατολής-δύσης όπως έγινε στην δεύτερη εισβολή του Αυγούστου. Ακολουθήθηκε τότε, ο άξονας ανατολής-δύσης με αποτέλεσμα την ντε φάκτο διχοτόμηση της χώρας και την προγραμματισμένη εκδίωξη των αυτόχθονων κατοίκων. 
 
Ο κατ’ εξοχήν στρατηγικός στόχος της Άγκυρας το 1974, που είχε ήδη αρχίσει δέκα χρόνια νωρίτερα, ήταν βέβαια η κατάλυση του κράτους. Αντίθετα με τον πολιτικό στόχο της κατάκτησης και εθνοκάθαρσης, ο στρατηγικός αυτός στόχος της κατάλυσης του κράτους απέτυχε παταγωδώς. Αν και λαβωμένο, το κυπριακό κράτος επιβίωσε, απέτρεψε όλες τις λυσσώδεις προσπάθειες της Άγκυρας που ακολούθησαν, για την απονομιμοποίηση του, ενώ, το 2004 εντάχθηκε με όλη την επικράτεια του στην Ε.Ε. Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. υπήρξε περίτρανη απόδειξη της αποτυχίας του τουρκικού στρατηγικού στόχου. Μάλιστα, η συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε. στέφθηκε και με την εξάμηνη κυπριακή προεδρία της Ένωσης το 2012, γεγονός που σηματοδότησε το ναδίρ της τουρκικής πολιτικής έναντι της Λευκωσίας. Εξ’ ου, και το γεγονός ότι η Άγκυρα διέταξε την διακοπή των, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ενδοκυπριακών συνομιλιών για την επίλυση του κυπριακού. 
 
Συνεχίζει να υφίσταται ωστόσο, το κυπριακό πολιτικό πρόβλημα εδώ και δεκαετίες. Και αυτό πρέπει να επιλυθεί επ’ ωφελεία του κυπριακού λαού, ο οποίος, μέσα σε δύο γενιές δοκιμάστηκε από ένα αντιαποικιακό αγώνα, ένα εμφύλιο πόλεμο, ένα πραξικόπημα και μια στρατιωτική εισβολή. 
​ 
Για να επιτευχθεί ειρήνη στήν Κύπρο πρέπει να υπάρξει πραγματική και όχι πλασματική ‘‘ευθυγράμμιση των άστρων’’. Για μια τέτοια εξέλιξη πρέπει να συνυπάρξουν δύο προϋποθέσεις. 

Η πρώτη αφορά στην αναθεώρηση των περί Κύπρου αποικιακών και ψυχροπολεμικών θέσεων των ΗΠΑ και της Βρετανίας, χωρίς τις οποίες, η τουρκική ‘‘θέση’’ και ‘‘αφήγηση” θα είχε, προ πολλού, καταρρεύσει. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 και για στρατηγικούς κυρίως λόγους, η Ουάσινγκτον και το Λονδίνο παρεχώρησαν δικαίωμα βέτο στην Τουρκία επί της Κύπρου. Η συνθήκη αυτή συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας και εκδηλώθηκε, με ακραίο και κυνικό τρόπο, με το κρατοκτόνο σχέδιο Ανάν του 2004, το οποίο παραχωρούσε τον στρατηγικό έλεγχο της Κύπρου στην Άγκυρα. 
 
Η δεύτερη προϋπόθεση για την πραγματική ‘‘ευθυγράμμιση των άστρων’’, αφορά στην Τουρκία. Η Άγκυρα πρέπει να εγκαταλείψει το μηδενικού αθροίσματος παιχνίδι της, όπως και τη συναφή με αυτό αντίληψη, ότι η Κύπρος δεν μπορεί να λειτουργεί ως συγκροτημένο κράτος, αυτόνομο και αυτεξούσιο, παρά μόνο ως σατραπεία της. Δεν είναι λύση μια τουρκική ειρήνη στην Κύπρο και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. 
 
Μπορεί οι παραπάνω δυο προϋποθέσεις να φαντάζουν εξωπραγματικές. Τίθεται, όμως, το ερώτημα: Γιατί οι ινδονησιακές δυνάμεις απεχώρησαν από το Ανατολικό Τιμόρ μετά από δεκαετίες κατοχής, γιατί οι Σοβιετικοί απεχώρησαν από το Αφγανιστάν (και πριν από αυτούς, οι Αμερικανοί από το Βιετνάμ και αργότερα από το Ιράκ), γιατί οι Ισραηλινοί απεχώρησαν από τον Λίβανο και γιατί πέντε χρόνια αργότερα, -το 2005-, θα αποχωρήσουν και οι συριακές δυνάμεις κατοχής από την ίδια χώρα και θα πρέπει να εξαιρείται η αποχώρηση του Αττίλα από την Κύπρο; 
Και, γιατί στο πλαίσιο μιας πιθανά διαφαινόμενης λύσης, θα πρέπει, όπως απαιτείται, να παραμείνουν τουρκικά ‘‘εγγυητικά’’ στρατεύματα στη Κύπρο; Γιατί όλοι, σήμερα, συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση στην ουκρανική-κριμαϊκή κρίση χωρίς την αποκατάσταση της νομιμότητας, χωρίς τη χρήση βίας και με σεβασμό για την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας; Γιατί αυτοί που πρωτοστατούν στην περίπτωση της Ουκρανίας-Κριμαίας, υποστηρίζουν με πάθος τα περί ‘‘κόκκινων γραμμών’’ της Τουρκίας στην Κύπρο, που συνεπάγονται την εσαεί παρουσία ξένων στρατευμάτων στο νησί; 
 
Το επιχείρημα, σήμερα, που φαίνεται να υιοθετείται ‘‘καθολικά’’ από την λεγόμενη Διεθνή Κοινότητα, όπως και από την κυβέρνηση Αναστασιάδη, είναι ότι το ‘‘αναπάντεχο’’ γεγονός της εντόπισης υδρογονανθράκων στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου θα λειτουργήσει ως ‘‘καταλύτης’’ για μια λύση, όχι μηδενικού αθροίσματος. Αφήνω αναπάντητο το θεμιτό ερώτημα κατά πόσον η Άγκυρα θα μετετρέπετο σε θιασώτη ‘‘ειρήνης’’ στην Κύπρο, όπως παρουσιάζεται σήμερα, εάν οι υδρογονάνθρακες εντοπίζοντο στις βόρειες ακτές της Κύπρου και όχι στις νότιες. 
 
Το υπό εξέλιξη σήμερα σενάριο ειρήνης στη Κύπρο, είναι ότι με τα καινούργια δεδομένα και μαζί με τις επάλληλες κρίσεις στην Μέση Ανατολή και τώρα στην Ουκρανία, επείγει όσο ποτέ, μια λύση του Κυπριακού η οποία με την ‘‘ευθυγράμμιση των άστρων’’ θα επιτρέψει την οικοδόμηση ενός υποσυστήματος ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο. Το υποσύστημα, αυτό, θα έχει επίκεντρο την Κύπρο και θα συμπεριλαμβάνει Ισραήλ, Τουρκία και Ελλάδα. Οψόμεθα. Ωστόσο, ένα τέτοιο υποσύστημα ασφαλείας θα πρέπει να οικοδομηθεί με τέτοια ευρηματικότητα ώστε να λειτουργήσει με όρους ισοτιμίας, με όρους αμοιβαιότητας, αλληλοσεβασμού και χωρίς να καταστρατηγεί τον ευρωπαϊκό νομικό και πολιτικό πολιτισμό. 

mignatiou.com

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ! ΔΙΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟ ΜΙΣΟ ΔΙΣ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΟΥΣΕ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ HOECHTIEF!

ναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Μαρτίου 15, 2014

ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΙΑΡΗΔΕΣ ΓΙΑ 500 ΕΥΡΩ,

ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΜΕ ΔΙΣ ΟΦΕΙΛΕΣ.

ΕΙΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ.

Το Ολυμπία είχε αποκαλύψει από πέρυσι το έγγραφο που…πιστοποιούσε την οφειλή. Σήμερα το Παρον αποκαλύπτει πως την διέγραψαν. Το κράτος παρανομεί εις βάρος των πολιτών. Η αντίδραση πρέπει να είναι κάθετη. Δείτε το ντοκουμέντο:

ΤΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ: ΝΑΙ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΤΟΝ ΦΠΑ ΚΑΙ 

ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

ανάρτηση από ρεσάλτο

Του Γιώργου Κ. Καββαδία
22 Μάρτη οι δείκτες των ρολογιών θα γυρίσουν πίσω δείχνοντας. Μεσαίωνα. Για πρώτη φορά μετά το 1911, έπειτα από 103χρόνια, θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, για να «σπάσει το ταμπού της μονιμότητας». 
Η αρχή γίνεται με τους καθηγητές της ΤΕΕ και τους σχολικούς φύλακες, που θα προστεθούν στους περίπου 1,5 εκατομμύρια ανέργους του ιδιωτικού τομέα. 
Θα είναι απλά η αρχή μιας μακάβριας ακολουθίας, που από μήνα σε μήνα θα προσθέτει χιλιάδες νέους ανέργους από όλους τους τομείς του Δημοσίου.
  
Φέτος εργάζονται 15.000 λιγότεροι, από πέρσι, εκπαιδευτικοί στα σχολεία και 25.000 λιγότεροι εργαζόμενοι στο Δημόσιο λόγω των συνταξιοδοτήσεων, με αποτέλεσμα πολλές υπηρεσίες να υπολειτουργούν ή να κλείνουν, ενώ ετοιμάζονται άλλες 11.400 διαθεσιμότητες-απολύσεις στο Δημόσιο. 

Στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής, όπως σχεδιάζεται από ΕΕ και ΔΝΤ είναι η μόνιμη και σταθερή εργασία, ενώ η δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση, κοινωνικά αγαθά, δημόσια περιουσία παραδίδονται ως λάφυρα στο μεγάλο κεφάλαιο. 

Στο κράτος, θα παραμείνουν μόνο «οι αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς» ( Α. Μανιτάκης (!). 

Η πολιτική του λιγότερου Κράτους σημαίνει καθόλου δημόσιες κοινωνικές δομές κράτος-κράτος στην υπηρεσία της ανάπτυξης και της προστασίας του κεφαλαίου. 

Η επίκληση της παθογένειας του Δημοσίου είναι προσχηματική, αφού καταρρίπτεται ο μύθος για το υπερδιογκωμένο δημόσιο, αφού σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ μόλις το 7,9% του εργατικού δυναμικού της Ελλάδας απασχολείται στο δημόσιο, έναντι ΜΟ 15,5% του ΟΟΣΑ. 

Την ίδια, όμως, ώρα το κράτος χρησιμοποιείται ως «σωσίβιο» από το τραπεζικό κεφάλαιο, τους εθνικούς προμηθευτές και την κρατικοδίαιτη και εξαρτημένη άρχουσα τάξη που καρπώνεται τη βίαιη αναδιανομή πλούτου με αποτέλεσμα οι κοινωνικές ανισότητες να διευρύνονται, όσο ποτέ άλλοτε, δικαιώνοντας, έτσι, την άποψη ότι το κράτος δεν είναι τίποτε άλλο από «όργανο για την εκμετάλλευση των καταπιεζομένων τάξεων». 

Οι απολύσεις περίπου 11.400 μέχρι τέλος του 2014 σε σύνολο πάνω από 25.000 διαθεσιμοτήτων είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. 

Σημαίνουν την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, τη μετάβαση στην εποχή της ...Κλαυθμώνος,όπου ο εργαζόμενος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μετατρέπεται σε σύγχρονο δούλο. 

Είναι φανερό ότι η επίθεση έχει βάθος χρόνου μέχρι να φυσήξει ούρειος άνεμος για υψηλότερη κερδοφορία του κεφαλαίου. Όλο και πιο έντονα γίνεται φανερός ο στόχος της κυβερνητικής πολιτικής που είναι η μετατροπή της Ελλάδας σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη (ΕΟΖ). 

Αυτό θα σημάνει και τη μετατροπή της χώρας σε «μπανανία» - προτεκτοράτο με εργαζόμενους με εξευτελιστικούς μισθούς, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, πενιχρές συντάξεις και περιορισμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. 

Μετά την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ) με τους αντεργατικούς νόμους 3899/2010 και 4024/2011, οι σχεδιασμοί της Τρόικας προβλέπουν ουσιαστικά την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, καθώς το 50%+1 των μελών μιας επιχείρησης για τη λήψη σχετικής απόφασης είναι όριο απαγορευτικό, την «απελευθέρωση» των απολύσεων, προσλήψεις - όχι αορίστου χρόνου - αλλά με ορίζοντα 3 ετών, χωρίς αποζημίωση, μισθολογική καθήλωση ανεξαρτήτως χρόνου υπηρεσίας με κατάργησητριετιών και επιδομάτων, δανεισμοί(!) εργαζομένων από την Εταιρεία Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ). 

Με δυο λόγια οι εργαζόμενοι καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας στην ανεργία και την εξαθλίωση. 

Ταυτόχρονα διαμορφώνεται ένα πρωτόγνωρο τοπίο στο δημόσιο με τη σύνδεση της «αξιολόγησης» με βαθμό - μισθό. Η αξιολόγηση γίνεται ο μοχλός χειραγώγησης - ομηρίας και απολύσεων. 

Στο όνομα της ατομικής αξιολόγησης εισάγεται η υποχρεωτική ποσόστωση διαμορφώνοντας ένα κλίμα ακραίου ανταγωνισμού για να κυριαρχήσει «ο θάνατός σου, η ζωή μου», αλλοτριώνοντας και εξαχρειώνοντας συνειδήσεις και ενδυναμώνοντας το καθεστώς της πελατειακής και κομματικής φελλοκρατίας και ρουσφετολογίας. 

Με αυτό το τρόπο το 15% των Δημοσίων Υπαλλήλων, κάθε φορά, θα αποτελεί την ανεξάντλητη «δεξαμενή» των διαθεσιμοτήτων- απολύσεων του επόμενου διαστήματος. 

Η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να προχωρά σε μαζικές απολύσεις «αξιολογώντας» ακόμα και έναν ολόκληρο φορέα του δημοσίου για να τον κλείσει και να καταδικάσει το σύνολο των εργαζομένων του σε ανεργία. 

Ο πρόσφατος νόμος για την πρωτοβάθμια Υγεία οδηγεί στη συρρίκνωση και στο κλείσιμο υγειονομικών μονάδων του ΕΟΠΥΥ και ταυτόχρονα 8.500 γιατροί, υγειονομικοί και διοικητικοί υπάλληλοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. 

1.676 συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολείων προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2014. 
Παράλληλα διαμορφώνεται ένα τοπίο εργασιακής βαρβαρότητας που κρατά τους δημοσίους υπαλλήλους όμηρους, χωρίς δικαιώματα και σκυφτούς μπροστά σε μια αυταρχική εξουσία, αφού επικρέμεται πάνω από το κεφάλι τους η δαμόκλειος σπάθη της απόλυσης γενικά και ειδικά της «αργίας» και της «δυνητικής αργίας» σε περίπτωση «πειθαρχικής ποινής». 

Σε αυτές τις συνθήκες ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και ο συνδικαλισμός της ανώδυνης διαμαρτυρίας της κοινοβουλευτικής αριστεράς που επενδύει σε ψήφους οδηγούν σε αδιέξοδο. 

Ο κατακερματισμός των εργαζομένων και οι αποσπασματικές απεργίες όχι μόνο έχουν χρεοκοπήσει, αλλά αποτελούν το δούρειο ίππο για την άλωση και των τελευταίων δικαιωμάτων των εργαζομένων. 

Αντίπαλο δέος στην πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας και της μαζικής εξαθλίωσης, όπως επιτάσσουν τα Μνημόνια και η δανειακή σύμβαση, δεν μπορεί παρά να είναι η συλλογική αφύπνιση και αντίσταση. Αυτός είναι πρωταρχικός όρος επιβίωσης του λαού παρά τις μεγάλες δυσκολίες. 

Αναπόφευκτη η αναγκαιότητα να κρατήσουμε ψηλά τις σημαίες του αγώνα για την υπεράσπιση βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατακτήθηκαν με αίμα και μακροχρόνιους αγώνες την ώρα που οι εντολοδόχοι των ξένων επικυρίαρχων εφαρμόζουν τις εντολές της ΕΕ και του ΔΝΤ. Για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στη σταθερή εργασία ορθώνοντας το ανάστημα μας σε αυτούς που θέλουν μαζικές απολύσεις και στρατιές ανέργων. 

Σήμερα περισσότερο από ποτέ απαιτείται ένα παλλαϊκό μέτωπο ανατροπής της βαρβαρότητας για την υπεράσπιση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, για την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής μας. 

ΠΗΓΗ: 
http://www.alfavita.gr/

Αυτοί είναι οι πολιτικοί «μας»…

Γράφει ο Διογένης ο Κυνικός 

 

Έλληνες πολιτικοί… Κατέστρεψαν έναν λαό ολόκληρο, τον έριξαν στην άβυσσο της φτώχειας, διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα, επέτρεψαν για δεκαετίες ολόκληρες φίλια και μη τρωκτικά να λυμαίνονται το δημόσιο, αλλά τώρα μας σώζουν…  Όχι δεν είναι ανέκδοτο!!! Αυτό μας σερβίρουν…  Και τι δεν διαβάζουμε για τις ηρωικές μάχες που δίνει η κυβέρνηση και ειδικά ο κ. Σαμαράς με την Τρόικα.  Και για να μην ξεχνιόμαστε, τώρα, παραμονές εκλογών, όχι πριν από 6 μήνες ή ένα χρόνο… Έχει φθάσει δε σε τέτοιο σημείο ο αγώνας του κ. Σαμαρά που θα πατήσει πόδι, θα παλέψει, προκειμένου να μοιράσει...

το πλεόνασμα στις ασθενείς κοινωνικές ομάδες. Κάτι που ως γνωστόν δεν δέχεται η Τρόικα.  Και αυτό από πονοψυχιά των κυβερνώντων την χώρα μας… Και εμείς που σκεπτόμαστε ότι εκλογές έρχονται, χρήματα μοιράζουν οι πολιτικοί, τι να κάνουμε… Είμαστε κακοί ή απλά ισχύει για τους πολιτικούς το «παλιά μου τέχνη κόσκινο»…
 

Ο κατήφορος και ο ευτελισμός όμως των πολιτικών δεν έχει όριο.  Και φροντίζουν οι ίδιοι για αυτό με τις διάφορες δηλώσεις τους. Αντί να σιωπούν τουλάχιστον... Επειδή τώρα, όπως μας λένε τουλάχιστον, βάζουν τάξη στο δημόσιο, πολεμούν την διαφθορά, μάχονται, ιδρώνουν, σκουπίζονται, έρχονται οι δικαστικές αρχές και τους ξεγυμνώνουν ολοκληρωτικά… Το διαχρονικό πάρτι που γινόταν, και προφανώς θα γίνεται ακόμη και σήμερα, στον τομέα της Υγείας είναι γνωστό.  Δύο ειδήσεις όμως χθεσινές κυριολεκτικά τσακίζουν κόκαλα και φανερώνουν και τις προθέσεις αυτών που μας κυβερνούν.  Πρώτη είδηση η σύλληψη προμηθευτή υλικών των νοσοκομείων μας που θησαύρισε υπερκοστολογώντας προφανώς και τον αέρα που αναπνέουμε… Δεν εξηγείται διαφορετικά πως αιμοστατικό από την Τσεχία αξίας 2,5 € το τεμάχιο φέρεται να χρεώθηκε στα νοσοκομεία προς 500 €!!!  Και φυσικά ο προμηθευτής που συνελήφθη δεν θα ήταν ο μοναδικός που έκανε το «σπορ» αυτό σε βάρος του δημοσίου…

Η επιτυχία αυτή, το ότι ξεσκεπάστηκε δηλαδή η κομπίνα αυτή, το ότι ο σεβαστός αυτός επιχειρηματίας, με αυτοκίνητο Ferrari κυκλοφορούσε μπορεί να μην ήταν σεβαστός τουλάχιστον για κάποιους, αντιμετωπίζει βαρύτατες κακουργηματικές κατηγορίες οφείλεται αποκλειστικά στις δικαστικές αρχές.  Συγκεκριμένα στην Εισαγγελέα κατά της Διαφθοράς κυρία Ε. Ράικου και στους Εισαγγελείς που ανέθεσε να ερευνήσουν την υπόθεση και την έφεραν σε πέρας, τους κκ. Δραγάτση και Ελευθεριάνο.  Οι πολιτικοί «μας» όμως έκαναν κάτι ή τι έκαναν για την υπόθεση αυτή ή για παρόμοιες;  Πως πολεμούν την διαφθορά, την κατασπατάληση ή και κλοπή του δημοσίου χρήματος;

Η απάντηση είναι πολύ απλή.  Με τον δικό τους τρόπο…. Με «νόμο-πλυντήριο» όπως γράφτηκε στο Τύπο το 2011!!!  Τι είναι δυνατόν;  Οι «μαχητές» αυτοί;  Οι «σωτήρες» αυτοί;  Απίστευτο (εδώ γελάμε) αλλά αληθινό… Ο Νόμος 3867 της 3/8/2010 (εν μέσω κρίσης δηλαδή) θεωρήθηκε ότι ήταν η κολυμπήθρα του Σιλωάμ αφού έδινε «άφεση» αμαρτιών ακόμη και για μίζες από προμήθειες σε νοσοκομεία, μετά από απευθείας αναθέσεις.  Σκεφθείτε ότι ήταν έτσι γραμμένος ο νόμος ώστε κατηγορούμενοι που θα οδηγούντο στα δικαστήρια για μίζες και για προμήθειες με απευθείας αναθέσεις, θα αθωωνόντουσαν απλά επιδεικνύοντας το νόμο!!! Και ποιοι τον είχαν υπογράψει τον νόμο; Οι Γ. Παπακωνστανίνου ως υπουργός Οικονομικών, ο Α. Λοβέρδος ως υπουργός Εργασίας, η Λ. Κατσέλη ως υπουργός Οικονομίας, ο Γ. Ραγκούσης ως υπουργός Εσωτερικών και ο Χ. Καστανίδης ως υπουργός Δικαιοσύνης.  Έτσι για να μην ξεχνάμε τους «ήρωες» μας…

Και αν για κάποιους το 2010 ή το 2011 είναι μακριά διαβάστε τι κάνουν σήμερα…  Μόλις χθες ο βουλευτής και εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ κ. Ο. Κωνσταντινόπουλος, ξέρετε του κόμματος που συγκυβερνά, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ και ο διοικητής του κ. Κοντός δεν επέτρεψαν τη διενέργεια ελέγχων σε ιδιωτικές κλινικές και χάθηκαν 150 εκατ. Ευρώ σημειώνοντας μάλιστα  ότι τα «τα λεφτά πήγαν σε τσέπες κάποιων»…!!!  Και τον άλλο τον «κακομοίρη», με την Ferrari και την έπαυλη στην Γλυφάδα, τον κατηγορούν οι δικαστικές αρχές για απάτη σε βάρος του δημοσίου ...για μόλις 10.000.000 ευρώ που τσέπωσε… Άδικο δεν είναι;  Αλλά η απάντηση του υφυπουργού Υγείας κ. Μπέζα για το θέμα ήταν αποστομωτική!!!  Που λέει ο λόγος… Είπε: «όπως όμως είναι φυσικό μια τέτοια πρωτόγνωρη διαδικασία (δηλαδή ιατρικού και οικονομικού ελέγχου των παραστατικών των κλινικών) δεν είναι εύκολο να υλοποιηθεί για πρώτη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα… Από τον Ιούλιο του 2013 έχει δημοσιευτεί ο νόμος…  Ο δε λαλίστατος κ. Γεωργιάδης, όχι ο τηλεπωλητής βιβλίων, ο άλλος, ο Υπουργός Υγείας, τι μας είπε; Ήταν ένα σύστημα εντελώς ξεχειλωμένο "τώρα πια δεν μπορεί να γίνει αυτό γιατί έχουν πέσει οι τιμές"…  Όχι γιατί έχουν λάβει τα μέτρα, όχι γιατί έχουν θωρακίσει από απάτες το σύστημα προμηθειών, αλλά γιατί έχουν πέσει οι τιμές!!! Θαυμάστε τον…   

    

Βερναρδάκης: Πως να ερμηνεύσουμε τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις

20:07, 14 Μαρ 2014 | Νίκος Μίχοςtvxs.gr/node/150455

 

 

 

Φωτογραφία: Μαρία Μαρογιάννη/ΑΠΕ

Τα ποσοστά των κομμάτων είναι υπό διαμόρφωση και τα ερωτηματικά που γέννησε το 41% της αδιευκρίνιστης ψήφου στην δημοσκόπηση της Public Issue για την Εφημερίδα των Συντακτών, δεν θα έπρεπε να προβληματίζουν, σύμφωνα με τον δημοσκόπο Χριστόφορο Βερναρδάκη. Μιλώντας στο tvxs.gr λέει ότι είναι πολύ νωρίς να γίνεται λόγος για τάσεις στις ευρωεκλογές καθώς δεν έχει τεθεί ακόμη η ατζέντα της κάλπης. Επιπλέον, λόγω των κοινωνικών συνθηκών το κοινό που απαντά στις δημοσκοπήσεις είναι τέτοιο που διαμορφώνει μονόπλευρα το αποτέλεσμα και συνεπώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα ως εργαλεία ανάλυσης.  

Πως ερμηνεύεται το τεράστιο ποσοστό αδιευκρίνιστης ψήφου στην δημοσκόπηση της Public Issue;

Είναι λογικό. Πρέπει να συνεκτιμήσουμε ότι η ερώτηση αφορούσε τις ευρωεκλογές οι οποίες είναι σε τρεις μήνες. Είναι πολύ νωρίς.  

Επίσης, δήλωση ψήφου κάνει περίπου ο ένας στους δυο. Στην διαμόρφωση αυτής της εικόνας συμβάλλουν και οι αρνήσεις, τα κλειστά σπίτα, τα ακατάλληλα άτομα. Σκεφτείτε ότι πλέον εκτός του «φακού» των δημοσκοπήσεων είναι το 80%-90%. Άρα έχουμε να διαχειριστούμε ένα πολύ μικρό κομμάτι του εκλογικού σώματος, λόγω κοινωνικών συνθηκών, κάτι που κάνει και το εργαλείο των δημοσκοπήσεων κάπως επισφαλές. Κάποτε δουλεύαμε με το 50% του εκλογικού σώματος. 

Όμως αυτό το 90% κάπως θα πρέπει να κινηθεί εκλογικά. 

Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον σημείο, αλλά δεν επιδέχεται απάντησης. Υπάρχει ένα ερώτημα, εάν θα πάει το ποσοστό αυτό στην κάλπη. Πόσο θα πάει; Οι μισοί; Σχεδόν όλοι; Κανένας;  

Επιπλέον, εφόσον φτάσουν όλοι αυτοί στην κάλπη, η ψήφος τους δεν θα είναι συστημική: δηλαδή δεν θα είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ελιά, ΔΗΜΑΡ ή άλλοι σχηματισμοί των τελευταίων ετών. Το που θα πάει βέβαια είναι ασαφές. 

Η ψαλίδα μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως κλείνει. Μάλιστα, στην συγκεκριμένη δημοσκόπηση εμφανίζονται να έχουν ακριβώς το ίδιο ποσοστό. Γιατί συνέβη αυτό; Έχει κάνει λάθη ο ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν μπορεί να αξιολογηθεί αυτό βάσει των λαθών που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.  

Ο λόγος που εμφανίζεται το κλείσιμο είναι ότι το 10% του πληθυσμού το οποίο πλέον απαντά στις δημοσκοπήσεις, όπως προείπαμε, είναι ένα κομμάτι που δεν αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα μέσα στην κρίση. Είναι πιο άνετο και ενός πιο ανεβασμένου επιπέδου. Είναι κάπως πιο ήσυχο, πιο εξασφαλισμένο και λιγότερο εκτεθειμένο. Συνεκτιμώντας αυτά, το ποσοστό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο.  

Κανονικά θα έπρεπε η Νέα Δημοκρατία να έχει υπεροπλία σε αυτό το κομμάτι και το ΠΑΣΟΚ να είναι ελαφρώς πιο ανεβασμένο.  

Αλλά και εδώ να τονίσουμε ότι οι ερωτήσεις αφορούσαν τις ευρωεκλογές και όχι τις βουλευτικές - όπου τα αποτελέσματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Όμως είμαστε τρεις μήνες πριν τις ευρωεκλογές, χωρίς διακύβευμα, με έντονο ευρωσκεπτικισμό. Συνεπώς είναι νωρίς για να αντιμετωπίζουμε αυτά τα νούμερα ως τάση. 

Το Ποτάμι μπορεί να ξεφουσκώσει;

Προφανώς. Αλλά το πως εξηγείται το ποσοστό του ακριβώς θα πρέπει να περιμένουμε ένα δεκαπενθήμερο για να το δούμε. Μέχρι στιγμής υπάρχει η απήχηση στα μίντια. Και επειδή μιλάμε, όπως είπαμε για ένα 10% του εκλογικού σώματος πιο ασφαλές οικονομικά και πιο εκτεθειμένο στα μίντια είναι επόμενο να βλέπουμε αυτά τα ποσοστά. Όμως όπως είπαμε, όλα αυτά δεν εκφράζουν απολύτως την γενική τάση. 

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ κινδυνεύουν να τους… πάρει το ποτάμι;

Βέβαια. Εάν δούμε όλα όσα προείπαμε αντίστροφα, στο συγκεκριμένο κοινό έχουν το ΠΑΣΟΚ 3,5% και η ΔΗΜΑΡ 1,5%. Εάν τα πάρω αυτά τοις μετρητοίς, στις εκλογές θα δούμε την ΔΗΜΑΡ στο 0,3% και το ΠΑΣΟΚ στο 1,8%. 

Όταν στο κομμάτι που έχει μια πιο συστημική συμπεριφορά τα κόμματα αυτά έχουν τέτοια ποσοστά, σε ένα σύνολο όπου θα μπει και το αντισυστημικό και η διαμαρτυρία και η φτώχεια και η ανέχεια μόνο κάτω μπορούν να πάνε. 

Η Χρυσή Αυγή εμφανίζει κάποια σταθερά ποσοστά. Μπορούμε να πούμε ότι «μέχρι εκεί είναι» ή έχει κρυμμένους ψηφοφόρους; 

Δεν μπορούμε να το πούμε με βεβαιότητα. Είναι πολύ πιθανό να έχει κρυμμένους ψηφοφόρους. Το ζήτημα της μεγάλης αποχής από τις δημοσκοπήσεις και το ζήτημα ότι μιλάμε για ευρωεκλογές κάνουν το τοπίο πιο θολό. 

Έτσι δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν οι διώξεις της Χρυσής Αυγής δημιουργούν κρυμμένους ψηφοφόρους ή απομακρύνουν το κοινό από το κόμμα. Η δημοσκόπηση, μια ποσσοτική έρευνα, δεν μπορεί να το δείξει αυτό. Θα πρέπει να έχουμε άλλα δεδομένα για να μελετήσουμε τις διακυμάνσεις που έχουν γίνει. 

Άλλα, και πάλι, όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις ενόψει των ευρωεκλογών εν γένει θα πρέπει να είμαστε πιο επιφυλακτικοί καθώς δεν υπάρχει το δίλημμα, δεν υπάρχει το διακύβευμα και δεν έχει τεθεί ατζέντα. 

Οι ευρωλιγούρηδες συνεχίζουν το έργο τους…

Η κατεδάφιση των Ελλήνων επήρθε αργά και σταθερά από το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. !!!  Ανέτρεψαν τις σταθερές του βίου εκατομμυρίων νοικοκυραίων, διαπράττοντας τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδος… Τώρα αποδέχονται και το τρίτο Μνημόνιο το οποίο μάλιστα ετοιμάζονται να μας το σερβίρουν με  ένα πιο κομψό περιτύλιγμα. 
Οι ευρωπαϊκές ελίτ  ετοιμάζουν πολιτικές λιτότητας, οι οποίες θα «κινεζοποιήσουν» την εργασία και θα αποδομήσουν τελείως το κοινωνικό κράτος.  Τα δικά μας ευρωλιγούρια δεν έχουν κανέναν άγχος !!! 
Οι πολιτικάντηδες δεν θα φέρουν καμία  αντίδραση σε αυτό που συμβαίνει, παρά μόνο εκ των υστέρων μόνο για να κάνουν ντόρο. 
Έχουν μάθει να υπακούν και ξέρουν  ότι θα τα φέρουν από εδώ θα τα φέρουν από εκεί και τελικά θα κάνουν επιθυμίες τους πράξη!!!!

Το επιβεβαίωσε και ο Στουρνάρας όταν είπε «Πάμε στο Eurogroup με λυμένο το θέμα των τραπεζών»δηλώνοντας μάλιστα αισιόδοξος ότι έως Κυριακή, θα έχουν ολοκληρωθεί και οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα στο σύνολό τους.

Αυτό από μόνο του όσοι θέλουμε να θυμόμαστε σημαίνει περισσότερο δυστυχία και μιζέρια!!!

Ακόμη και οι δικοί τους πανεπιστημιακοί σε μελέτες τους όπως αυτή του καθηγητή Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Σάιμον Ρεν-Λιούις,   το λένε… 

Οι πολιτικές λιτότητας, που εφαρμόζονται στην Ελλάδα, δεν είναι απλά λανθασμένες στη θεωρία, αλλά προκαλούν. 
Παραλληλίζει δε τη δραματική κατάσταση στην  χώρας μας λόγω της λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα, με τον μεγάλο λιμό της Ιρλανδίας με 1,5 εκατομμύριο νεκρούς (1845-53), τις τραγικές επιπτώσεις του οποίου επέτεινε η βρετανική κυβέρνηση.

Μιχαλού

topontiki 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Γιατί η ΚΑΠΑ Research ψηφίζει... Καμίνη

“Εκατομμύρια ευρώ έχει λάβει η γνωστή εταιρεία δημοσκοπήσεων 
από το ελληνικό δημόσιο στα χρόνια του μνημονίου” 

Πριν από μερικές ημέρες η εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής"δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα μιας δημοσκοπικής έρευνας της εταιρείας KΑΠΑ Research, η οποία κατέστη αντικείμενο αμφισβήτησης από τον ΣΥΡΙΖΑ σε ότι αφορά στην ανάλυση της εφημερίδας για το κατά πόσο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η Νέα Δημοκρατία είναι ισόπαλα κόμματα και κατά πόσο η πρωτιά συνιστά εκλογικό θρίλερ εν όψει της μάχης των ευρωεκλογών. 

Στην ίδια δημοσκόπηση δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα σε ότι αφορά στους μεγάλους δήμους και στις Περιφέρειες της χώρας. 
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση, στο Δήμο Αθηναίων, ο νυν Δήμαρχος Γιώργος Καμίνης έδειξε να προηγείται με πολλές μονάδες έναντι των υπόλοιπων υποψηφίων, συγκεντρώνοντας ποσοστό της τάξης του 25,8%.

Εκείνο, όμως, το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η ειδική σχέση που έχει η εταιρεία δημοσκοπήσεων KΑΠΑ Research με τον Δήμο Αθηναίων επί δημαρχίας Καμίνη. 

Φυσικά κανείς δεν έχει την πρόθεση να αμφισβητήσει τα επιστημονικά στοιχεία που δημοσιοποιεί μια μεγάλη εταιρεία δημοσκοπήσεων. 

Όμως, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση αμφισβητεί σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα των ερευνών στη βάση της διαπίστωσης ότι συγκεκριμένες εταιρείες λαμβάνουν δουλειές είτε από το ελληνικό δημόσιο, είτε από Δήμους, τότε δεν μένει παρά να έρθουν στο φως τα στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν ειδικές σχέσεις οι οποίες διαμορφώνονται ανάμεσα σε πολιτικά πρόσωπα, πολιτικούς φορείς, εταιρείες δημοσκοπήσεων και μιντιακά συγκροτήματα και μάλιστα στην εποχή του μνημονίου, δηλαδή στην εποχή της σφοδρής οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα. 

Όλες οι δουλειές που έχει αναλάβει η ΚΑΠΑ Research 

από τον Δήμο Αθηναίων το 2012

Ο Δήμος Αθηναίων Ανώνυμη Αναπτυξιακή Εταιρεία Μηχανογράφησης και Επιχειρησιακών μονάδων Ο.Τ.Α. με το διακριτικό τίτλο « ΔΑΕΜ Α.Ε.» υπέγραψε με την  εταιρεία «ΚΑΠΑ RESEARCH A.E.», το οικονομικό έτος 2012,  τρεις συμβάσεις με τα εξής αντικείμενα:

1)Σύμβαση Υποστήριξης και Λειτουργίας της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων με τίμημα 18.880 ευρώ + ΦΠΑ  και διάρκεια τριών μηνών από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης.

2)Σύμβαση Μελέτης και Οργάνωσης των Λειτουργικών Διαδικασιών και Μηχανογράφησης Κοινωνικής υπηρεσίας του Δήμου με τίμημα 18.880 ευρώ + ΦΠΑ και διάρκεια δύο μηνών από την ημερομηνία υπογραφής της σύμβασης.

3)Σύμβαση Υποστήριξης και λειτουργίας της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου Αθηναίων με τίμημα 19.780 ευρώ + ΦΠΑ. με την προϋπόθεση η εταιρεία να λειτουργήσει πιλοτικά το έργο για δύο μήνες.

Το συνολικό ποσό των συμβάσεων είναι 70.774 ευρώ, εξοφλήθηκε ποσό 64.485 ευρώ και υπολείπεται προς εξόφληση  ποσό των  6.289 ευρώ.    

To Periodista.gr αποκαλύπτει και τα τρία ιδιωτικά συμφωνητικά που σύνηψαν ο Δήμος Αθηναίων Ανώνυμη Αναπτυξιακή Εταιρεία Μηχανογράφησης και Επιχειρησιακών μονάδων Ο.Τ.Α με την Kapa Research. 
Το εντυπωσιακό είναι ότι το αντικείμενο των συμβάσεων δεν έχει να κάνει με δημοσκοπήσεις αλλά με το γραφείο κοινωνικής οικονομίας στο Δήμο Αθηναίων το οποίο δεν έχει λειτουργήσει ακόμα.

Δείτε τα τρία ιδιωτικά συμφωνητικά: 

Σύμβαση 08/02/2012  

Σύμβαση 25/05/2012  

Σύμβαση 29/06/2012  

Εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό δημόσιο στα χρόνια του μνημονίου

Τη χρονική περίοδο  2010-2013 εταιρείες δημοσκοπήσεων όπως οι ALCO, GPO, ΚΑΠΑ RESEARCH, MARC, METRON ANALYSIS και MRB, έλαβαν εκατομμύρια ευρώ από το ελληνικό δημόσιο, σε μία συγκυρία σκληρής λιτότητας. 
Τα στοιχεία  δίνουν μια πρώτη εικόνα για το συνολικό μέγεθος των έργων που ανέλαβε κάθε μία από τις παραπάνω εταιρείες και από τα χρήματα που εισέπραξε ή δέσμευσε από το ελληνικό δημόσιο και το ΕΣΠΑ. 
Πρωταθλήτρια στα έργα και στις εισπράξεις εμφανίζεται η εταιρεία Kapa Research και ακολουθούν η MRB, η GPO και η Metron Analysis και μετά οι MARC, VPRC, ALCO και Public Issue, οι εισπράξεις των οποίων φθάνουν τις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

Σύμφωνα με την διαύγεια για την τετραετία 2010 - 2013 
κάθε εταιρεία έλαβε τα εξής ποσά: 

Η ΚΑΠΑ RESEARCH, έχει λάβει το ποσό των 3.126.900 ευρώ.

Η MRB το ποσό των 877.423 ευρώ

H GPO 395.003 ευρώ

Η Metron Analysis 273.574 ευρώ

Η Marc 82.650

Η VPRC 55.500 ευρώ

H ALCO 50.677

Η ΚΑΠΑ RESEARCH

Η Kapa Research, η οποία δημοσιοποίησε τα πρόσφατα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που διενήργησε για την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής» έλαβε για την αποπεράτωση του έργου με τίτλο "Υγειονομικός Χάρτης: Διοικητική και συντονιστική υποστήριξη" που ανέλαβε από το ΚΕΕΛΠΝΟ στις 21 Απριλίου 2010, περίπου 3 εκατ. ευρώ. 

Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή επίσης ανέθεσε τον Δεκέμβριο του 2010 στην ίδια εταιρεία δημοσκοπήσεων τη λειτουργία του τηλεφωνικού κέντρου 1520 με πρόχειρο διαγωνισμό και ετήσιο αντίτιμο 30.000 ευρώ, ενώ ακόμη η ίδια εταιρεία ανέλαβε το έργο "Έρευνα Ικανοποίησης Πελατών" των ΕΛΤΑ στις 5 Ιουλίου του 2013 έναντι του ποσού των 36.900 ευρώ.

Πολιτικοί κύκλοι διερωτώνται σήμερα: 

"Πως θα ήταν δυνατόν εταιρείες δημοσκοπήσεων που λαμβάνουν τέτοιου μεγέθους έργα από το ελληνικό δημόσιο με συγκεκριμένες κυβερνήσεις να δυσαρεστήσουν εν τέλει τους... πελάτες τους;".

του Δημήτρη Μπεκιάρη 

periodista.gr

ΟΣΟ ΣΚΥΒΕΤΕ ΤΟΣΟ ΘΑ (τον) ΠΑΙΡΝΕΤΕ...

Όλα προεκλογικά - Μερική συμφωνία με την Τρόικα, δόση σε δόσεις και πολυνομοσχέδιο-σκούπα...

H ψηφοφορία για το νομοσχέδιο Μητσοτάκη την Πέμπτη στη Βουλή ήταν αποκαλυπτική των δυσκολιών συνοχής που έχει η κυβέρνηση. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ υποχρέωσαν τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης να...

πάρει πίσω την κατάργηση ενός φορέα (ΕΙΑΔ) και επτά από αυτούς κινήθηκαν εκτός γραμμήςστην ψηφοφορία των άρθρων και τροπολογιών. Εκτός γραμμής κινήθηκε και ο βουλευτής της ΝΔΝικήτας Κακλαμάνης, ενώ διαφοροποίηση εκδηλώθηκε και στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ από τονΒ. Οικονόμου, ο οποίος υπερψήφισε το κλείσιμο του Οργανισμού Κωπαϊδας που έχει γίνει σύμβολο των παρασιτικών φορέων του Δημοσίου. Το γεγονός ότι υπήρξαν ξεσπάσματα ανυπακοής, ειδικά από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, σε ένα νομοσχέδιο που δεν φέρνει αυξήσεις φόρων ή μειώσεις εισοδημάτων, ούτε αλλάζει τους στόχους που έχουν τεθεί για τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις, επιβεβαιώνει ότι υπάρχει κατάσταση πλήρους αταξίας στο εσωτερικό του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου και αυτό εμποδίζει το Μέγαρο Μαξίμου να κάνει σχεδιασμούς στη βάση ασφαλών δεδομένων.

H  προσπάθεια του οικονομικού επιτελείου είναι να παρουσιαστεί κάποια συμφωνία με την Τρόικα μέχρι την Κυριακή, με βάση την προθεσμία που έχουν θέσει οι εταίροι/πιστωτές, ώστε στο Eurogroup που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα την 1η Απριλίου να ανακοινωθεί η εκταμίευση της δόσης ή τουλάχιστον ενός τμήματός της, όπως είναι το πιθανότερο. Πρόκειται για τον έλεγχο που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο και συνεχίζεται χωρίς αποτέλεσμα και πρόκειται για 10 δισ. ευρώ που είναι απαραίτητα ώστε τον Μάιο να καλυφθούν ομόλογα που λήγουν και ανέρχονται σε ανάλογο ποσό.

Πρόθεση είναι όλα τα προαπαιτούμενα να περιληφθούν σε ένα πολυνομοσχέδιο -σκούπα ώστε να αποφευχθούν οι πολλαπλές ψηφοφορίες και επομένως να λιγοστέψουν οι ευκαιρίες για αντάρτικα. Ακόμη δεν έχει αποφασιστεί αν σε αυτό το πολυνομοσχέδιο θα περιληφθεί και η νομοθετική ρύθμιση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ως προς την οποία ακούγεται ότι υπάρχουν ενστάσεις από παπανδρεϊκούς βουλευτές ή και από τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.

Όσα περιλαμβάνονται στην λεγόμενη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ (γάλα, φάρμακα κοκ) θα συζητηθούν πρώτα στις Κοινοβουλευτικές Ομάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να προληφθούν τυχόν ατυχήματα, αλλά η κατάσταση είναι τόσο ρευστή και σε μεγάλο βαθμό ανεπίδεκτη προβλέψεων, ώστε μέχρι τη δωδεκάτη ώρα κανείς στα επιτελεία Σαμαρά και Βενιζέλου δεν θα μπορεί να είναι σίγουρος ότι δυσάρεστες εκπλήξεις αποκλείονται.

Κυβερνητικές πηγές αισιοδοξούν - ή και γνωρίζουν - ότι από τον Απρίλιο και μετά, όταν η προεκλογική περίοδος θα κορυφώνεται, Βρυξέλλες και Βερολίνο θα κάνουν ό,τι μπορούν για να στηρίξουν την κυβέρνηση. Αναμένονται θετικά μηνύματα από τις αγορές, από οίκους αξιολόγησης και παγκοσμίου φήμης οικονομικούς αναλυτές, όπως επίσης δηλώσεις στήριξης από ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες και κοινοτικούς αξιωματούχους που θα εξαίρουν το «ελληνικό θαύμα». Οι επικεφαλής του κλιμακίου της Τρόικας δεν θα βρίσκονται στη χώρα και όλοι θα υπόσχονται πως δεν θα επιστρέψει, ενώ το τέλος του μνημονίου θα είναι το κεντρικό σύνθημα της κυβέρνησης. Το αν θα δοθεί νέο πακέτο στήριξης και με ποιους όρους είναι κάτι που θα μάθουμε μετά τις εκλογές του Μαίου μαζί με το περιεχόμενο της συμφωνίας για την απομείωση του ελληνικού χρέους, επομένως προεκλογικά μπορεί κανείς να υποθέτει ό,τι θέλει.

Το πιο βαρύ χαρτί της κυβέρνησης είναι το μοίρασμα ενός δώρου Πάσχα σε διάφορες κατηγορίες πολιτών (ένστολοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, άγαμες θυγατέρες κα), μια εφάπαξ παροχή, που θα δημιουργήσει την αίσθηση ότι λεφτά υπάρχουν, χάρη στο πρωτογενές πλεόνασμα, και στο εξής θα μοιράζονται.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα με 2,5 εκ πολίτες να χρωστούν στην εφορία, 1,5 εκ. ανέργους, 2 εκ. κόκκινα δάνεια φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, 1 εκ απλήρωτους λογαριασμούς της ΔΕΗ, 600.000 απλήρωτους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, τους μισούς ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ να αδυνατούν να καταβάλουν εισφορές. Η κυβέρνηση αντέχει ακόμη παρόλα αυτά και η αξιωματική αντιπολίτευση δυσκολεύεται να φύγει μπροστά. Δεν είναι απλώς η μία πλευρά της ελληνικής εξαίρεσης, είναι μια μοναδική παραδοξότητα που δεν θυμίζει κανένα ιστορικό προηγούμενο ή οποιοδήποτε ευρωπαϊκό παράδειγμα.

TVXS