Οι Γερμανοί βλέπουν τον Τσίπρα πρωθυπουργό

Ηεκλογή νέου Προέδρου Δημοκρατίας πυκνώνει τις ενδείξεις ότι η Ελλάδα οδεύει σε εκλογές και βλέπουν τον Α. Τσίπρα πρωθυπουργό. Το Βερολίνο προετοιμάζεται και εμπειρογνώμονες διερωτώνται τί θα σήμαινε αυτό.

«Νέες προοπτικές για την Ελλάδα»; Με αυτό τον ερωτηματικό τίτλο το Ίδρυμα Χανς- Ζάιντελ και η Εταιρεία Νοτιοανατολικής Ευρώπης προσκάλεσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο Έλληνες και Γερμανούς πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και ειδήμονες στο Μόναχο για να ανταλλάξουν...

απόψεις γύρω από την Ελλάδα της κρίσης, των ευκαιριών αλλά και των εκλογών που διαφαίνονται στον ορίζοντα με αφορμή την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

«Τα πράγματα σοβαρεύουν τους ερχόμενους μήνες»

"Τα πράγματα κινδυνεύουν τους επόμενους μήνες"

Ο αρθρογράφος της Frankfurter Allgemeine Zeitung που παρακολούθησε τη διημερίδα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πορεύεται σε εκλογές, αρχές του 2015. «Τους τελευταίους μήνες επικράτησε ησυχία γύρω από την Ελλάδα, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει το αργότερο μέχρι τον Φεβρουάριο του 2015, οπότε και θα αποφασιστεί εάν θα γίνουν πρόωρες εκλογές», γράφει στο σχετικό άρθρο. Και υπενθυμίζει ότι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο σε δύναμη κόμμα, θα έχει, όπως είχε και η ΝΔ στις εκλογές του 2012, το μπόνους των 50 εδρών. Σε αυτή την περίπτωση θα γίνει πρωθυπουργός ο Τσίπρας; 

Κωστής Χατζηδάκης: Την απόφαση των ελλήνων θα την πληρώσουν και οι Ευρωπαίοι

 Οι εκτιμήσεις κυρίως των προσκεκλημένων από την Αθήνα συνοψίστηκαν στις προειδοποιήσεις του πρώην υπουργού Οικονομίας Κωστή Χατζηδάκη: “Οι λαϊκιστές”, είπε, “θέλουν να ακυρώσουν τις μεταρρυθμίσεις και υπόσχονται πράγματα που καμιά χώρα του κόσμου δεν μπορεί να υλοποιήσει σε περίοδο κρίσης. Τα θύματα είναι οι Έλληνες, αλλά θα την πληρώσουν και οι Ευρωπαίοι”. Ο κοινός παρονομαστής και από άλλες παρεμβάσεις είναι ότι η ελληνική κρίση δεν πέρασε, τα πράγματα γίνονται και πάλι σοβαρά τους επόμενους μήνες. Ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, υπουργός Εσωτερικών μέχρι το 2013, απέδωσε τα αυξημένα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στο ότι η μιζέρια έχει ρίξει τους ψηφοφόρους στην αγκαλιά του κόμματος. Όπως τόνισε, η μεσαία τάξη υφίσταται τη μεγαλύτερη αύξηση φόρων και ένα τμήμα της στρέφεται προς τις λαϊκιστικές και εθνικιστικές δυνάμεις.

Προετοιμάζεται το Βερολίνο για τον Α. Τσίπρα πρωθυπουργό. 

“Κινδυνεύουν οι μεταρρυθμίσεις”

Το ζήτημα είναι ότι το Βερολίνο προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή θα έχει να κάνει με τον Τσίπρα ως πρωθυπουργό. Ο αρθρογράφος αναφέρεται σε πρόσφατες συναντήσεις αντιπροσωπείας πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ με στελέχη των υπουργείων Οικονομίας και Οικονομικών. Το ενδιάμεσο πρόσωπο αυτής της προσεκτικής προσέγγισης, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, είναι ο Γιεργκ Άσμουσεν, υφυπουργός στο υπουργείο Εργασίας και πρώην μέλος του διευθυντηρίου της ΕΚΤ, ο οποίος έχει συναντηθεί με τον Τσίπρα πολλές φορές, στη Φραγκφούρτη, στην Αθήνα και στο Βερολίνο. Επικρατεί η εντύπωση μάλιστα ότι σε προσωπικές συζητήσεις ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του δείχνουν πιο πραγματιστές από δηλώσεις που επιλέγουν για δημόσια χρήση. «Αυτό δεν είναι καινούργιο», παρατηρεί ο γερμανός αρθρογράφος υπενθυμίζοντας ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου πριν από τις εκλογές του 1981 σκέφτονταν δυνατά για έξοδο της Ελλάδας από την τότε ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, μετά την εκλογική του νίκη όμως τα ξέχασε όλα.

DW μέσω  papaioannou-giannis

Οι πλούσιοι Έλληνες δεν έκαναν καμία θυσία για να βοηθήσουν

 Την κρίση πλήρωσαν οι πολίτες με τη μύωση των μισθών & συντάξεων από 35-50%!! & με υπερβολική υπερφορολόγηση των φορολογουμένων πολιτών, αποτέλεσμα να γονατίσουν 7.000.000 Έλληνες!! Να κλείσουν 300.000 επιχειρήσης ! & η ανεργία να φτάσει στο 27% κάπου 2.000.000 άνεργοι! & 6000 αυτοκτονίες!

Ακολουθεί το δημοσίευμα των Financial Times:

Την εκτίμηση ότι οι πελατειακές πρακτικές και η δωροδοκία θα επιμείνουν στην Ελλάδα εκφράζει ο αρθρογράφος των Financial Times Τόνυ Μπάρμπερ, προσθέτοντας ότι οι πλούσιοι Έλληνες παρακολουθούσαν απαθείς την καταστροφή της χώρας.

Ο Μπάρμπερ, ο οποίες έχει σπουδάσει σύγχρονη ιστορία στο Κολέγιο St John’s του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, είναι ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής και οικονομίας και πριν τους Financial Times, είχε εργαστεί στον Independent και στο Reuters.

Ο αρθρογράφος των FT υποστηρίζει πως το πρόγραμμα στήριξης της τρόικας θυμίζει στους Έλληνες πως οι μεγάλες δυνάμεις συχνά ασκούσαν τον έλεγχο στη χώρα τους, από την επανάσταση του 1821 ενάντια στην Οθωμανική κυριαρχία, ενώ για τους μεγαλύτερους σε ηλικία Έλληνες θυμίζει την κατοχή των Ναζί την περίοδο 1941-44 καθώς και την επιρροή των Βρετανία και ΗΠΑ στη μεταπολεμική Ελλάδα. Στη  βάση αυτή υποστηρίζει πως το «αίτημα για αυτοδιάθεση είναι κεντρικής σημασίας για την ελληνική ταυτότητα».

Ο ίδιος σημειώνει πως αυτό που έχει σημασία για την Ελλάδα δεν είναι εάν θα παραμείνει στην κυβέρνηση ο κ. Σαμαράς ή εάν θα τον αντικαταστήσει ο κ. Τσίπρας, αλλά το εάν η πενταετία κακουχιών και υποταγής στην τρόικα οδήγησαν στον εκσυγχρονισμό της πολιτικής κουλτούρας και της στάσης του κόσμου προς το κράτος.

Όπως υπογραμμίζει, η κρίση επέφερε πλήγμα στο σύστημα των πελατειακών σχέσεων, των δωροδοκιών, ωστόσο η διαφθορά στο δημόσιο τομέα και οι πελατειακές σχέσεις παραμένουν.  Για τον ιδιωτικό τομέα, υποστηρίζει πως οι πλούσιοι Έλληνες δεν έκαναν καμία θυσία για να βοηθήσουν τη χώρα τους με αποτέλεσμα η κρίση να πλήξει τις μεσαίες και φτωχές τάξεις.

«Οι πελατειακές σχέσεις και ο εγωισμός των πλουσίων επιβίωσαν όλα τα δεινά του 20ού αιώνα, δύο παγκόσμιους πολέμους, ξένη κατοχή, εμφύλιο πόλεμο και χούντα. Μην απορείτε εάν επιβιώσουν και την τρόικα, αφού φύγουν οι τελευταίοι ξένοι ηγεμόνες της χώρας», σημειώνει ο αρθρογράφος των FT.

Ο Μπάρμπερ, περιγράφοντας στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter το άρθρο του στους FT, αναφέρει πως «οι παλιές συνήθειες θα πεθάνουν δύσκολα στην Ελλάδα ακόμη και μετά την αποχώρηση της τρόικας».

Πηγή: Το Βήμα

ΖΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ!

Αυτό το χάρτη έχουν στο μυαλό τους οι γείτονες!! Ο κίνδυνος ελοχεύει από πιθανή κοινή επίθεση, Τούρκων,Αλβανών,Σκοπιανών! Είναι άλλωστε εποχή που επαναχαράσονται τα σύνορα στην Ευρώπη & όχι μόνο!!

Γράφει ο Ανδρέας Ν. Αθανασιάδης 

Το πέρασμα της Τουρκίας σε μια διεκδικητική στρατηγική δεν είναι καινούργιο. Ξεκίνησε (1973) με την εκχώρηση αδειών έρευνας για υδρογονάνθρακες στην περιοχή της ελληνικής αιγαιακής υφαλοκρηπίδας, συνεχίστηκε (1974) με την απειλή πολέμου σε περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, κορυφώθηκε (1974) με την εισβολή στην Κύπρο, πήρε νέες διαστάσεις με τις απόπειρες τετελεσμένων στο Αιγαίο (1976 και 1987), διευρύνθηκε (1996) με τη διεκδίκηση ακαθόριστου αριθμού νησίδων και φτάνει τώρα στην πειρατική δράση του Μπαρμπαρός.
Κατέγραψε έκτοτε η Τουρκία σημαντικές επιτυχίες σε βάρος του Ελληνισμού: εξαναγκασμό της Ελλάδας να κρατά ανενεργά τα δικαιώματά της για επέκταση των χωρικών υδάτων, ανακήρυξη Συνορεύουσας Ζώνης στο Αιγαίο, αποχή από κάθε έρευνα και γεώτρηση σε ολόκληρη την αιγαιακή υφαλοκρηπίδα, «γκρίζες ζώνες».
Και βέβαια, κατοχή, εποικισμό, εθνοκάθαρση και εκτουρκισμό της κατεχόμενης Κύπρου.
Αλλά και επιβολή της αξίωσης για νέο ομόσπονδο κράτος, άρνηση αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της.
Μία πορεία που συνεχίζει με όσα πειρατικά επιχειρεί σήμερα στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Μείζονος σημασίας ζήτημα εγείρεται, στο μεταξύ, και με την απόπειρα της τουρκικής πολιτικής να περάσει, από την έγερση του μειονοτικού ζητήματος, στην υποκίνηση αυτονομιστικού κινήματος στη Θράκη. Με πρωταγωνιστές το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή και τους αυτο-αποκαλούμενους «τουρκικούς συλλόγους», αναπτύσσονται, την ώρα αυτή, συντονισμένες κινήσεις στην ίδια κατεύθυνση.
Προετοιμάζεται για το πρώτο εξάμηνο του χρόνου, σύναξη στην Κομοτηνή των αυτονομιστικών κινημάτων της Ευρώπης.
Υποβάλλονται διαμαρτυρίες σε ξένες πρεσβείες για δήθεν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων.
Συντελείται, με την αρωγή τουρκικών τραπεζών, μεταβίβαση μεγάλων εκτάσεων γης από τον χριστιανικό στον μουσουλμανικό πληθυσμό.
Μεθοδεύεται ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών, μαζική μεταφορά από τη γείτονα, μουσουλμάνων με ελληνική ιθαγένεια, προκειμένου να αναδείξει η Θράκη αποκλειστικά και μόνο μουσουλμάνους βουλευτές.

Ακριβώς παραδίπλα, το κράτος των Σκοπίων, αφενός αντιμετωπίζει την απειλή των Αλβανών εθνικιστών που θέλουν ένα μέρος του στους κόλπους της «Μεγάλης Αλβανίας» και αφετέρου επιμένει στις ανιστόρητες αλυτρωτικές εμμονές και την εχθρότητα απέναντι στην Ελλάδα.
Με κατασκευάσματα μικρομεγαλισμού και μία μάταιη απόπειρα να διαγράψουν, να παραγράψουν και να ξαναγράψουν την ιστορία αιώνων, αποδεικνύουν στείρα αντιπαλότητα και υπονομεύουν την προοπτική ένταξης στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.

Το ενδιαφέρον των Αμερικανών, των Γερμανών και άλλων για ταχεία ένταξη, όχι μόνο των Σκοπίων, αλλά γενικότερα των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιφυλάσσει ένταση των πιέσεων προς την Αθήνα.
Η Ελλάδα, ωστόσο, είναι οχυρωμένη στην ομόφωνη απόφαση που πήρε το ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι και η θέση αυτή δεν εγκαταλείπεται.
Παρ’ όλα αυτά, η εκκρεμότητα δεν παύει να συνιστά πίεση στη χώρα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, επανεμφανίζονται παραδίπλα, όπως φάνηκε με το πρόσφατο συμβάν στο Βελιγράδι, οι Αλβανοί εθνικιστές, που επισείουν απειλή αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή, ανεβάζουν την ένταση Αλβανίας – Σερβίας, τροφοδοτούν τις αποσχιστικές τάσεις στα Σκόπια και επιβαρύνουν τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις.
Δεν είναι άλλωστε, μόνο ο χάρτης της «Μεγάλης Αλβανίας» με τις επεκτατικές βλέψεις στη Δυτική Μακεδονία, την Ήπειρο και την Κέρκυρα. Είναι και η εισβολή των εξτρεμιστών στο μειονοτικό χωριό Δερβιτσάνη, σαν συνέχεια πολλών άλλων επιθέσεων εναντίον του εκεί Ελληνισμού.
Είναι προπάντων η πολιτική και διπλωματική ένταση που προκαλείται από τα Τίρανα, καθώς παρά τη θετική ψήφο της Ελλάδας για την πορεία τους προς την Ε.Ε., αρνούνται να αποδεχτούν τη συμφωνία Καραμανλή – Μπερίσα για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, απαιτούν την ανατροπή της και αφήνουν να εννοηθεί πως δεν αποκλείουν προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Πηγή «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»

Χωρίζουν οι δρόμοι ΗΠΑ – Τουρκίας στο Κουρδιστάν

Η κρίση του Κομπάνι βάζει τα θεμέλια για νέες συμπράξεις, δυνάμει καθοριστικές για την «επόμενη ημέρα» της περιοχής 

Γράφει ο Κώστας Ράπτης

Οι αμερικανοί αρέσκονται στους νεολογισμούς. Διαθέτουν, επίσης, μακρά πείρα στη διαχείριση δύστροπων ή διπρόσωπων περιφερειακών πελατών. Εξ ου και έπλασαν τον όρο «frenemies» για εκείνες τις δυνάμεις που είναι δυσδιάκριτο αν κατατάσσονται στους φίλους (friends) ή στους εχθρούς (enemies). Η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν αποδίδεται επακριβώς από τη λέξη αυτή, όπως τουλάχιστον καταδεικνύουν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών σχετικά με την πολιορκία από τους τζιχαντιστές της κουρδικής πόλης Κομπάνι στα συρο-τουρκικά σύνορα.

Πρόκειται για την κορύφωση μίας πολυετούς απόκλισης των επιλογών των δύο πλευρών, όσο και αν Άγκυρα και Ουάσιγκτον ομνύουν στη στρατηγική συμμαχική τους σχέση, την οποία διαρκώς επιχειρούν να αναζωογονήσουν. Όμως η πολιορκία του Κομπάνι λειτούργησε καταλυτικά, καθώς εξέθεσε την Τουρκία ως οιονεί συνεργό των τζιχαντιστών, ενώ έφερε για πρώτη φορά την Ουάσιγκτον να ανοίγεται δημοσίως προς τις παραφυάδες του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡΚΚ).

Ήδη την περασμένη εβδομάδα η εκπρόσωπος του State Department, Τζεν Ψάκι, είχε επιβεβαιώσει ότι αμερικανός διπλωμάτης ήρθε σε επαφή με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) του συριακού Κουρδιστάν (την αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ, που δίνει τη μάχη υπεράσπισης του Κομπάνι), αιφνιδιάζοντας δυσάρεστα την Άγκυρα. Εξ ου και το Σάββατο ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε προς τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής του από το Αφγανιστάν: «Για εμάς το PYD είναι ό,τι και το ΡΚΚ, ήτοι τρομοκρατική οργάνωση. Αν μία φίλη χώρα και σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, όπως οι ΗΠΑ, παραδέχεται ανοιχτά τη στήριξή της προς μία τέτοια τρομοκρατική οργάνωση, δεν μπορεί να περιμένει θετική απάντηση από εμάς».

Ωστόσο, η προσγείωσή του στα πάτρια ήταν και μία απότομη προσγείωση στη γεωπολιτική πραγματικότητα, καθώς ο τούρκος πρόεδρος δέχτηκε την ίδια ημέρα τηλεφώνημα του Μπάρακ Ομπάμα, με το οποίο ο αμερικανός ομόλογός του τον προϊδέαζε για ό,τι θα ακολουθούσε την επομένη, δηλαδή την ρίψη από αμερικανικά αεροσκάφη ελαφρού οπλισμού, πολεμοφοδίων και ιατρικού υλικού (που διέθεσε το αυτόνομο Ιρακινό Κουρδιστάν) στους υπερασπιστές του Κομπάνι.

Το σχετικό ανακοινωθέν που εξέδωσε τη Δευτέρα η Κεντρική διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, εκτάσεως μόλις τεσσάρων γραμμών, αποτέλεσε για τους τούρκους ιθύνοντες πραγματική ψυχρολουσία.

Μέχρι τότε, η τουρκική πλευρά όχι απλώς παρακολουθούσε απαθής τα τεκταινόμενα στην άλλη πλευρά των συνόρων, αλλά παρεμπόδιζε και τη διέλευση οποιουδήποτε ήθελε να συνδράμει τους πολιορκούμενους, ενώ ο Ερντογάν είχε δημοσίως προεξοφλήσει την άλωση του Κομπάνι, πυροδοτώντας αιματηρές διαδηλώσεις του κουρδικού στοιχείου της Τουρκίας με 48 νεκρούς. Επιπλέον η Άγκυρα αξιοποιούσε την κρίση για να παζαρέψει σκληρά την επιχειρησιακή συνδρομή της στον διεθνή συνασπισμό κατά του «Ισλαμικού Κράτους» (π.χ. με τη διάθεση της αεροπορικής βάσης του Ινσιρλίκ), διεκδικώντας τον αναπροσανατολισμό της προσπάθειας για την «αλλαγή καθεστώτος» στη Δαμασκό, αρχής γενομένης με τη δημιουργία μίας «ασφαλούς ζώνης» στη Βόρεια Συρία. «Δεν θέλουμε στην άλλη πλευρά των συνόρων μας με τη Συρία ούτε το «Ισλαμικό Κράτος» ούτε τον Άσαντ», δήλωνε ο Ερντογάν, επαιρόμενος ότι απορρίπτει το ερώτημα «και μετά τι;» κάθε φορά που τίθεται από ξένους ηγέτες, όπως λ.χ. τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Όμως, η Ουάσιγκτον ούτε ήταν πρόθυμη να αναπροσαρμόσει τις προτεραιότητες της εκβιαζόμενης ούτε είχε λόγους για να συνδράμει τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Άγκυρας για όλη την περιοχή, σε μία φάση που αφενός είναι υποχρεωμένη να λαμβάνει υπόψιν την αντίθεση άλλων καθεστώτων της Μέσης Ανατολής (π.χ. Σαουδική Αραβία) σε μία τέτοια προβολή τουρκικής ισχύος και αφετέρου αποκτά μεγαλύτερη γκάμα επιλογών για την επανασταθεροποίηση της περιοχής, δυνάμεις της εν εξελίξει εξομάλυνσης των σχέσεών της με το Ιράν. Ούτε πάλι μπορούσε πια η υπερδύναμη να παραβλέπει την επιχειρησιακή (και επικοινωνιακή) σημασία μιάς κοσμικής δύναμης, όπως είναι οι μαχητές του PYD, αποφασισμένης να αντισταθεί αποτελεσματικά στους τζιχαντιστές.

Πηγή εφημ. «Κεφάλαιο» ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Οι γενναίοι χτίστες των αμερικάνικων ουρανοξυστών…αεροβάτες του θανάτου -photos

Η Αμερική δεν θα ήταν ίδια χωρίς τέτοιους χτίστες…Πιθανόν ο μόνος γενναιότερος αυτού του εργάτη, να είναι αυτός που τράβηξε την φωτογραφία

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΑΝΟΙΧΤΟΜΥΑΛΟΣ

Ο σχεδιασμός του ξεπουλήματος της χώρας ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980!

Ο σχεδιασμός του ξεπουλήματος της χώρας ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν οι Αμερικανοί και οι Εβραίοι είχαν αντιληφθεί το τέλος του κομμουνιστικού "δράκου" και έτρεχαν να προλάβουν τις εξελίξεις. 

Ο βενιζελικός Ανδρέας έκανε μια πρώτη "αρπαχτή" με τον Κοσκωτά και κατόπιν παρέδωσε τη σκυτάλη στον βενιζελικό Μητσοτάκη.

Πήρε μια προκαταβολή από "pampers", για να έχει να πορεύεται, αλλά παρέδωσε την εξουσία στον παλιό του "συνέταιρο". 

Γιατί; 

Για να νομοθετήσει η "παλατιανή" Δεξιά και άρα να χρεωθεί η ίδια αυτά, τα οποία θα εισέπραττε στη συνέχεια το "σοσιαληστρικό" καθεστώς των βενιζελικών. 

Συνέβη για άλλη μια φορά αυτό, το οποίο συμβαίνει πάντα από την Αποστασία κι εντεύθεν.

Η "παλατιανή" Δεξιά παίρνει την εξουσία μόνον όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει την "παρακατιανή". 
Συνήθως "εγκληματεί", για να επωφελείται η "παρακατιανή". "Εγκληματεί" η ίδια εις βάρος της και αυτοπαγιδεύεται, ώστε να μην υπάρχει ποτέ αντίδραση. 

Όταν ο εγκληματίας αυτοπληγώνεται, δεν μπορεί ούτε καν να φωνάξει για βοήθεια.

Αυτό παθαίνει μόνιμα η "παλατιανή" Δεξιά καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. 
Επειδή εξουσιάζεται από τους προδότες της ή από "παρακατιανούς", κάνει πάντα ό,τι βολεύει τους "απέναντι". 

Οι "παλατιανοί" εγκληματούν εις βάρος του λαού και "αυτοτραυματίζονται". Μετά αναλαμβάνουν οι "παρακατιανοί" να μας "σώσουν" και να επωφεληθούν, έχοντας ατράνταχτο άλλοθι, εφόσον οι "παλατιανοί" ήταν εκείνοι, που έκαναν τις ηλιθιότητες. 

Η "παλατιανή" Δεξιά στήνει Χούντες που καταστρέφουν την ίδια και συμφέρουν την "παρακατιανή".

Η "παλατιανή" Δεξιά καίει τους φακέλους των εγκληματιών, που συμφέρουν την "παρακατιανή" …

Η "παλατιανή" Δεξιά, η οποία ήταν κι εξακολουθεί να είναι το "γαϊδούρι" της μεταπολίτευσης. 

Το ίδιο θα γινόταν και τώρα. 

Η "παλατιανή" Δεξιά θα νομοθετούσε, για να "κονομήσουν" τα μέλη της "παρακατιανής" Δεξιάς. Αυτή ήταν μόνιμα ο εύκολος στόχος του Ανδρέα, για να "ξεφορτώνεται" τις πολιτικές, οι οποίες θα είχαν κόστος γι' αυτόν. Έβαζε άλλους να κάνουν τη "βρόμικη" δουλειά.

Ο Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ θα έπαιρναν μόνον τα κέρδη των πολιτικών και όχι τα κόστη τους. 

Το κόστος της αθλιότητας, που μας οδήγησε στη σημερινή χρεοκοπία, το φορτώθηκε η "παλατιανή" Δεξιά, γιατί της το φόρτωσε ο πρώην φίλος και σύντροφος του βενιζελικού Ανδρέα …ο βενιζελικός Μητσοτάκης. 

Ο προδότης Καραμανλής ο πρεσβύτερος είχε παροπλιστεί και την αυτοκτονική μεθόδευση της "παλατιανής" Δεξιάς θα την αναλάμβανε ένας αυθεντικός "παρακατιανός".  Ο Μητσοτάκης. 

Από τότε μεθοδευόταν αυτό, το οποίο βιώνει σήμερα ο λαός ως απόλυτη καταστροφή. Από τότε σχεδίαζαν να μας βάλουν στο ΔΝΤ, για να μας τ' αρπάξουν όλα. 

Απλά αυτό δεν έπρεπε να το "φορτωθεί" το ΠΑΣΟΚ, αλλά η ΝΔ. 

Δεν έπρεπε να το "φορτωθεί" το φιλοαμερικανικό "μαγαζί", αλλά το παλαιοδεξιό "μαγαζί". 

Το ΠΑΣΟΚ θα "φορτωνόταν" μόνον το χρήμα. 

Θα "φορτωνόταν" μόνον τις προμήθειες από αυτό το ξεπούλημα. 

Θα φορτωνόταν μόνον τις βαλίτσες με τα χρήματα. 

Γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν απαραίτητος ο βενιζελικός Μητσοτάκης. 

Ο "φουνταριστός" του βενιζελισμού. 
Ο πιο αδίστακτος βενιζελικός της ιστορίας. 

Ποιον άλλον θα χρησιμοποιούσαν και βεβαίως θα πλήρωναν, για να κάνει τη βρόμικη δουλειά; …
Τη βρόμικη δουλειά, για ν' ανοίξει τον δρόμο στον Ανδρέα; 

Αυτόν, τον οποίο τον γνώριζαν, τον είχαν ξαναπληρώσει και βέβαια τον εμπιστεύονταν …
Αυτόν, που είχε ξανακάνει την ίδια δουλειά. Αυτός, ο οποίος μας πέρασε από την PAX BRITANNICA στην PAX AMERICANA, θα ήταν ο ίδιος, που θα μας έβαζε στην PAX HEBRAICA

Ο αμερικανόφιλος Αποστάτης του Κέντρου, που, ως "φουνταριστός", είχε κατορθώσει στο μεταξύ να καταλάβει την ηγεσία της παραδοσιακής Δεξιάς. 

Ξανά τα ίδια κόλπα μέχρι να γίνει η δουλειά τους. 

Πρόκληση αστάθειας μέσω "τρομοκρατίας", πράκτορες μυστικών υπηρεσιών, πιστόλια, σφαίρες …αλλά και αίμα. 

Χάρη στη θυσία του Μπακογιάννη τελικά γίνεται ο Μητσοτάκης πρωθυπουργός και τα πάντα δρομολογούνται όπως βόλευε τους Αμερικανούς. 

Αυτό, το οποίο λέμε, δεν απαιτεί κάποιες μυστικές πληροφορίες, για να το καταλάβει κάποιος. 

Όλοι οι νόμοι, οι οποίοι οδήγησαν στη "χαλαρότητα" του συστήματος, στο ξεπούλημα των στρατηγικών ΔΕΚΟ και στις σκανδαλώδεις προμήθειες του δημοσίου, είναι μητσοτακικής εμπνεύσεως. 

Ποιοι ήταν τότε επικεφαλής των οικονομικών επιτελείων της "παλατιανής" Δεξιάς; 

Ο Στέφανος Μάνος και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος …

Κατά σύμπτωση καί οι δύο απόφοιτοι του βενιζελικού Κολεγίου Αθηνών. 

Τότε απελευθερώθηκε η ενημέρωση από τον Έβερτ και άρα από έναν δεξιό "ανακουφισμένο" από τους Αμερικανούς. 

Τότε "άνοιξε" το χρηματιστήριο στον "λαό". 

Στην ουσία τότε δημιουργήθηκε η Διαπλοκή …

Η Διαπλοκή, η οποία σήμερα έχει λεηλατήσει τα πάντα και μας έβαλε στο ΔΝΤ. 

Τότε μετατράπηκαν οι φτωχομπινέδες σε μεγιστάνες με χρήματα του λαού, ταΐζοντάς τον νεοταξικά και φιλελεύθερα "φούμαρα" από τα κανάλια τους …Κατά σύμπτωση και πάλι στο σύνολο τους από τον βενιζελικό χώρο. 

Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι είχαν δημιουργηθεί από τη Χούντα και είχαν προοδεύσει στη "σοσιαλιστική" μεταπολίτευση, έγιναν μεγιστάνες της νεοταξίτικης Διαπλοκής. 

Όλοι τους σχεδόν με "αγωνιστικό" παρελθόν και βέβαια βενιζελικής "καταγωγής". Βαρδινογιάννηδες, Λάτσηδες, Μπομπολαίοι, Λαμπράκηδες, Τεγόπουλοι κλπ.. . . . . . . .





Πηγή