Π.ΚΑΜΜΕΝΟΣ «Δεν θα δώσουμε εμείς το φιλί της ζωής στον κ. Σαμαρά και στον κ. Βενιζέλο».

ΚΑΜΜΕΝΟΣ: ΔΕΝ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΩ ΤΟΝ ΔΗΜΑ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Καμμένος: Δεν μου ζήτησε να στηρίξω τον Δήμα ο Μητσοτάκης
Ολοκληρώθηκε η συνάντηση του προέδρου των ΑΝΕΛ, Πάνου Καμμένου με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
«Δεν μου ζήτησε να στηρίξω τον Σταύρο Δήμα ο κ. Μητσοτάκης», ανέφερε, μεταξύ άλλων, σε δηλώσεις του στους εκπροσώπους του Τύπου ο κ. Καμμένος.
Τον προέτρεψε, όμως, όπως είπε, να βρεθεί συναινετική λύση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο κ. Καμμένος τέτοιου είδους λύση δεν μπορεί να βρεθεί πριν από τις εκλογές και επανέλαβε τη θέση του για προσφυγή στις κάλπες το συντομότερο δυνατό.
Όπως είπε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι τα πράγματα έχουν φτάσει στα άκρα σε σχέση με την οικονομία.
«Μου ζήτησε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές της πατρίδας μας να βρεθεί μια λύση συναίνεσης, όπου όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να έχουν μια εθνική πολιτική για να μπορέσουν να διαπραγματευτούν. Του απάντησα πως μπορεί να υπάρξει μια τέτοια λύση μετά τις εκλογέςΜετά τη λαϊκή εντολή, οι δυνάμεις του τόπου να αποκτήσουν εθνική κοινή θέση που θα καταργήσει τα μνημόνια», ανέφερε ο κ. Καμμένος.
Ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ εξαπέλυσε πυρά κατά της συγκυβέρνησης, λέγοντας πως Σαμαράς και Βενιζέλος αρνούνται τον διάλογο.
Μάλιστα, ο κ. Καμμένος επιτέθηκε προσωπικά στον πρωθυπουργόλέγοντας πως δεν έρχεται στη Βουλή και αρνείται τη συζήτηση για τα εθνικά θέματα.
Καταλήγοντας, ο κ. Καμμένος είπε χαρακτηριστικά: «Δεν θα δώσουμε εμείς το φιλί της ζωής στον κ. Σαμαρά και στον κ. Βενιζέλο».
Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται γραπτή δήλωση του επίτιμου προέδρου της ΝΔ για τη συνάντηση, εντός της ημέρας.
ανάρτηση από newsbombgr


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/political-parties/story/534331/kammenos-den-moy-zitise-na-stirixo-ton-dima-o-mitsotakis#ixzz3MFAPjA6S

Τελικά, θέλουν εκλογές οι πολίτες;

 
                    του Κώστα Πουλάκη, μέλους της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή : www.tvxs.gr

Με δεδομένη την αδυναμία του κυβερνητικού – και ευρύτερα του μνημονιακού – μπλοκ να αμφισβητήσει πειστικά την απήχηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, η επόμενη “γραμμή άμυνας” που επιστρατεύεται, τουλάχιστον όσον αφορά στην ανάγνωση και ερμηνεία των δημοσκοπήσεων, έχει να κάνει με το αν οι πολίτες θέλουν ή δεν θέλουν πρόωρες εκλογές, αν θέλουν ή δεν θέλουν να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Ο στόχος, προφανής : Να παρουσιαστεί το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για άμεση προσφυγή στις κάλπες, ως ιδιοτελής μικροπολιτικός “βιασμός” της πραγματικής βούλησης της κοινωνίας.
Είναι όμως έτσι;
Πράγματι, εκ πρώτης όψεως, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων φαίνονται εν προκειμένω να συνηγορούν υπέρ της άποψης που λέει ότι οι πολίτες δεν θέλουν εκλογές. Ή ότι, εν πάση περιπτώσει, το εκλογικό σώμα είναι τουλάχιστον διχασμένο ως προς το θέμα αυτό.
Ωστόσο, η προσεκτικότερη ανάγνωση των δημοσκοπικών ευρημάτων και η συστηματική τους ανάλυση, τόσο μαθηματικά όσο και πολιτικά, δίνει τελείως άλλη απάντηση στο ερώτημα.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να τονιστεί ότι διαχρονικά υπέρ των πρόωρων εκλογών τασσόταν το πολύ ένα 10-12% του εκλογικού σώματος, ακόμα και στις δυσκολότερες για το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα στιγμές. Αντίθετα, σήμερα βλέπουμε πως υπέρ της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών τάσσεται ένα 40-47%, ποσοστό αξιοσημείωτο που στέλνει από μόνο του ισχυρά πολιτικά μηνύματα.
Έπειτα, και η ίδια η στάση του μισού περίπου εκλογικού σώματος κατά του ενδεχομένου διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, πρέπει να “διαβαστεί” σε συνδυασμό και με άλλα ευρήματα.
Είναι δεδομένο ότι οι εκλογές αποτελούν μία διαδικασία εξόδου από την “κανονικότητα”, από την καθημερινότητα των πολιτών. Ο μέσος λοιπόν πολίτης είναι απίθανο να επιδιώξει να διαταράξει τη ρουτίνα του, εκτός και αν αυτό παραστεί ως απόλυτη ανάγκη. Κατ’ αρχήν λοιπόν αρκετοί πολίτες τοποθετούνται αρνητικά έναντι των πρόωρων εκλογών.
Ταυτόχρονα όμως, και σε συντριπτικά ποσοστά που ξεπερνούν το 90%, οι πολίτες διατυπώνουναρνητικές και απαισιόδοξες εκτιμήσεις για το παρόν και το μέλλον, τόσο της χώρας όσο και των ίδιων προσωπικά, ενώ θεωρούν δεδομένο σε επίσης πολύ μεγάλα ποσοστά (άνω του 70%) ότι εξακολούθηση της διακυβέρνησης από τη ΝΔ θα σημάνει τη λήψη νέων μέτρων.
Άλλωστε, σε κάθε περίπτωση, εφόσον τελικώς προκηρυχθούν εκλογές, είναι σαφώς μεγαλύτερο το ποσοστό των πολιτών που προτιμά να προκύψει από αυτές μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ενώ είναι συντριπτικό το ποσοστό εκείνων που πιστεύουν ότι, πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο νικητής των εκλογών.
Όλα λοιπόν αυτά, εάν διαβαστούν “συνθετικά”, αποδεικνύουν ότι οι πολίτες όχι μόνο δεν αρνούνται, αλλά επιζητούν την αλλαγή, την ανατροπή της παρούσας ζοφερής συγκυρίας, αποδεχόμενοι επομένως, σε τελική ανάλυση, την ανάγκη των πρόωρων εκλογών.
Για να δανειστώ μια μεταφορά από την ιατρική, εάν ρωτήσουμε κάποιον αν θέλουμε να τον κόψουμε με νυστέρι, προφανώς θα απαντήσει αρνητικά. Αν όμως ρωτήσουμε τον ίδιο άνθρωπο αν θέλει να τον χειρουργήσουμε, διότι αυτός είναι ο μόνος – ή πάντως ο ενδεδειγμένος και ο προσφορότερος – τρόπος να θεραπευτεί από κάποια σοβαρή, επώδυνη και δυνητικώς θανατηφόρα πάθηση, σίγουρα η απάντηση θα είναι τελείως διαφορετική.
Το αίτημα, επομένως, για πρόωρες εκλογές παρουσιάζει πέραν πάσης αμφιβολίας σημαντικότατη και πρωτοφανή απήχηση, συγκρινόμενο με το παρελθόν. Ο λόγος δε που δεν έχει – ακόμα – αποκτήσει πάνδημη υποστήριξη, είναι γιατί οι πολίτες, το περίπου 50%, που ακόμα τάσσονται κατά της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών, δεν έχουν ακόμα πειστεί ότι η διεξαγωγή εκλογών και η ανάδειξη μίας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα απαντήσει αποτελεσματικά στα συσσωρευμένα προβλήματα των ίδιων και της χώρας.
Αν λοιπόν έχει ένα στοίχημα μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ όλες τις επόμενες μέρες είναι να επαναφέρει τη δημόσια συζήτηση στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Να θέσει το αίτημα των εκλογών όχι ως ένα συνταγματικό ζήτημα, ως κάτι που θα αποφασίσει κεκλεισμένων των θυρών η Βουλή στις τρεις προεδρικές ψηφοφορίες, αλλά ως έναν κοινωνικό μονόδρομο, που προκύπτει από τα προβλήματα, τις ανάγκες και τις διεκδικήσεις των πολιτών.
Και με αυτό το πρίσμα, το αίτημα για άμεση διεξαγωγή εκλογών και ανατροπή της μνημονιακής συγκυβέρνησης θα γίνει όχι απλώς ισχυρό, αλλά πάνδημο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας.

Το Βατερλό της κυβέρνησης και τα σχέδια …ανωμαλίας!



Στην αποψινή ψηφοφορία, η κυβερνητική συμμορία δεν έπιασε ούτε το κατώτατο όριο των βουλευτών που υπολόγιζε… 
Και αυτοί που μίλαγαν καιροσκοπικά και διφορούμενα, σαν πυθίες, κατέληξαν στο «Παρών» : Ούτε ένας δεν ψήφισε «Σταύρο Δήμα». 
Πολιτικά, αυτό λέει πολλά και δείχνει ακόμα περισσότερα:

Ότι υπάρχει «ρεύμα» καταψήφισης της κυβερνητικής πρότασης, δηλαδή, με όρους πολιτικής «ΟΜΑΛΟΤΗΤΑΣ», οδεύουμε αναπόφευκτα σε εκλογές… 

Το «Παρών» του Μελά, ο οποίος θορυβωδώς περιφερόταν στις πασαρέλες των καναλιών σαν «κράχτης» και «λαγός» υπέρ της εκλογής Προέδρου και του Δήμα, απλώς χρωματίζει πιο έντονα το «ρεύμα» καταψήφισης των ανδρεικέλων…

Τα ποικίλα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, καθώς και οι ποικίλες κυβερνητικές πόρνες επιχειρούν, όπως σε κάθε ζήτημα να εμφανίσουν το μαύρο σαν άσπρο και να μας πείσουν ότι ΤΙΠΟΤΕ δε έχει ακόμα κριθεί, τα πάντα θα κριθούν στην τελευταία ψηφοφορία…

ΟΝΕΙΡΑ θερινής νύχτας…

Τα πάντα κρίθηκαν.
 Όταν κάποιος ψηφίζει «Παρών» είναι δύσκολο, σε συνθήκες ομαλότητας, να ψηφίσει σε λίγες μέρες ΑΝΤΙΘΕΤΑ. Θα γίνει καταγέλαστος και θα φέρει ανεξίτηλα το στίγμα του εξαγορασμένου…

Θα μπορούσαν, λοιπόν, να κρατήσουν, οι υπολογιστές, καιροσκόποι και πουλημένοι, μια κάποια πισινή στην πρώτη ψηφοφορία. Της αποχής π.χ…

Υπό ομαλές, λοιπόν, πολιτικές συνθήκες το «ΟΧΙ» στον Πρόεδρο (Δήμα) δε γίνεται «ΝΑΙ» σε λίγες ημέρες... 

Το «ΟΧΙ» μπορεί να γίνει «ΝΑΙ» σε «ανώμαλες» πολιτικές συνθήκες:


α). Συνθήκες που κατασκευάζονται από γεγονότα εθνικών εντάσεων και τρομοκρατικών προβοκατσιών ή από άλλα ποικίλα γεγονότα πραξικοπηματικών διαστάσεων…

β) Συνθήκες που προωθούν την κατασκευή «εθνικών» προδοσιών και συναινέσεων…

Η εικόνα δείχνει ότι η «ανωμαλία» που προωθείται είναι αυτή της κατασκευής ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ: «Ανωμαλία» εγκλωβισμού του ΣΥΡΙΖΑ και διάσωσης της κυβερνητικής συμμορίας του 4ου Ράιχ…

Οι «αριστεροί λαγοί», τύπου Λυκούδη, Ψαριανού και σία, αυτή τη «συναίνεση» την προωθούν, ανοικτά, ξεδιάντροπα και κυνικά από την αρχή: Τα δωσίλογα και χυδαία αυτά πολιτικά μορμολύκεια γίνανε «πολιτικοί παράγοντες» και κήρυκες της «συναίνεσης» του 4ου Ράιχ, από τους τηλεοπτικούς άμβωνες…

ΤΩΡΑ, μετά την πρώτη, οικτρά αποτυχημένη, ψηφοφορία από παντού ακούγονται φωνές …συναινετικές!!!

Από παντού προλειαίνεται το έδαφος συναινετικής καταστροφής, το έδαφος της ΥΠΟΤΑΓΗΣ στη «συναίνεση» του 4ου Ράιχ: Της υποταγής στους ληστές, τους δημίους και εκτελεστές μας… 

Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει το κλειδί των πολιτικών εξελίξεων: Των ιστορικών πολιτικών εξελίξεων, διότι χωρίς αυτόν κανένα σχέδιο «συναίνεσης» του 4ου Ράιχ δεν μπορεί να προχωρήσει…

Θα σταθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων και από την όχθη του ελληνικού λαού ή θα συναινέσει στη διάσωση των ανδρεικέλων και στο ΣΚΟΤΟΣ του 4ου Ράιχ;;;



http://www.resaltomag.blogspot.gr

ΗΜΕΡΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

 ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

Η Ελλάδα, δε θα χρησιμοποιηθεί αύριο ως το παράδειγμα προς αποφυγήν μιας χώρας που ξεστράτισε και την έφαγαν για παραδειγματισμό των υπολοίπων...


Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ήδη σήμερα ως το παράδειγμα μιας χώρας, που όσο υποτάσσεται και προσκυνά, τόσο πιο βαθειά βυθίζεται στο τέλμα της αναξιοπρέπειας και της απόλυτης υποταγής στα κελεύσματα του Γκεσταπίτικου Σουλτανάτου.

Στο ρυθμό του απόλυτου εξευτελισμού χορεύει και επίσημα πλέον από σήμερα ολόκληρη η χώρα. 

Υποτίθεται πως τα ακριβοπληρωμένα της ανδρείκελα θα κληθούν να ψηφίσουν «κατά συνείδηση» για τον επόμενο αχυράνθρωπο που θα συνεχίσει να προσυπογράφει - προσδίδοντας σ αυτά ελληνοπρέπεια - τα κατοχικά διατάγματα που θα του προσκομίζουν οι κλητήρες της Βουλής.

Πρόκειται για ένα «κατά συνείδηση» που στην ουσία του έχει καταρρεύσει και τυπικά, από την ημέρα που η πολιτική συμμορία του Καστελόριζου δε συνελήφθη πάνω στο ίδιο το νησί, για το ολέθριο εθνικό έγκλημα που επιτέλεσε σε βάρος της χώρας.

Πρόκειται για ένα «κατά συνείδηση» που έχει γίνει περίγελος των αγορών, των υπαλλήλων και των συμμοριών, που όλες αυτές τις μέρες σπεύδουν να θυμίσουν στους πάντες...
ποιος είναι τα αφεντικό, σε ποιόν οφείλουν όρκο υποταγής και αιώνιας ταπείνωσης, ποιος και ποιους έχει στο χέρι.

Μέσα σ αυτό το ζοφερό σκηνικό, το πολιτικό σύστημα έχασε ήδη την πρώτη του μάχη. 

Πρόκειται για τη μάχη της αξιοπρέπειας που δε την έδωσε καν. Παραιτήθηκε άνευ όρων από την αυτονόητη υποχρέωσή του να τη δώσει τιμώντας έτσι το ρόλο του αλλά και την πατρίδα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί.
  • Ο απόλυτα ξεφωνημένος πρωθυπουργός της χώρας, αντί να σταθεί όρθιος απέναντι στις προκλήσεις Γιούνγκερ, ξένων κέντρων, οίκων και ΜΜΕ που ταπεινώνουν απροκάλυπτα τη χώρα του και τη Δημοκρατία, επέλεξε ενοχικός και άτολμος, όχι να αντισταθεί στην επιχειρούμενη εθνική ταπείνωση, αλλά να την επικαλείται ως θέσφατο για να υπηρετήσει την προσωπική του ματαιοδοξία.
  • Ο «άνετος» και κατά τα λοιπά λαλίστατος πρόεδρος της Βουλής, δεν τόλμησε να βγει με μια ανακοίνωση – δήλωση και να υπερασπιστεί το κύρος του θεσμού στον οποίο προεδρεύει, αποστομώνοντας τους ελεεινούς  για τις πρωτοφανείς παρεμβάσεις του.
  • Το γηρασμένο ανταρτόπουλο που προσυπέγραψε τα πάντα στη θλιβερή του θητεία, δεν τόλμησε να βγει με δήλωσή του και να υπερασπίσει το θεσμό του οποίου υπήρξε καλοπληρωμένος (αν και κατοχικός) υπηρέτης.
  • Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ, προτίμησε να αντιπαραβάλει στην απροκάλυπτη θρασύτητα την γλώσσα του καθωσπρεπισμού και της «διπλωματίας» - έτσι για την τιμή των όπλων – αντί να πει με τρόπο ξεκάθαρο: «Ως εδώ… Τα ανδρείκελα που σας υπηρέτησαν αποκαθηλώνονται. Το δωσιλογικό καθεστώς που στήσατε θα αποδομηθεί ολοκληρωτικά. Και απέναντί σας δε θα έχετε πλέον την πουτανίτσα που γνωρίσατε, αλλά μια περήφανη χώρα που ξέρει να σέβεται μονάχα όσους την τιμούν»…
Και φυσικά δεν κάλεσε το λαό στο Σύνταγμα προκειμένου να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στην αξιοπρέπεια και στη Δημοκρατία.

Ας μην παραμυθιαζόμαστε λοιπόν μ επικοινωνιακά πυροτεχνήματα…
Οι συμμορίες της Ευρώπης προς το παρόν δε σκιάζονται τον Τσίπρα έναντι του απόλυτα δουλόφρονα Σαμαρά. Επεχείρησαν – και φυσικά πέτυχαν – να σύρουν τους πάντες σε ένα πρωτοφανές κρεσέντο δουλοπρέπειας, γιατί αυτό που βλέπουν, δεν είναι τη σημερινή ψήφο των προβάτων στο κοινοβούλιο της ντροπής, αλλά την επόμενη μέρα στο στρατηγικό σχεδιασμό τους.

Στην Ευρώπη και στο θέατρο που λέγεται «ΕΛΛΑΣ», το 4ο Ράιχ «χτίζει» την Ηπειρωτική πολιτική της επόμενης μέρας. «Χτίζει»…
Γεωγραφικούς χώρους χωρίς κυριαρχία…
Πολιτικούς υπηρέτες χωρίς αξιοπρέπεια…
Κοινωνίες χωρίς βούληση και αυτοπεποίθηση…
Κατοχικούς θεσμούς με ψευδεπίγραφες εθνικές ταυτότητες…
Υποταγμένα προτεκτοράτα στο μελλοντικό χάρτη της ντροπής.

Η Ελλάδα, δε θα χρησιμοποιηθεί αύριο ως το παράδειγμα προς αποφυγήν μιας χώρας που ξεστράτισε και την έφαγαν για παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ήδη σήμερα ως το παράδειγμα μιας χώρας, που όσο υποτάσσεται και προσκυνά, τόσο πιο βαθειά βυθίζεται στο τέλμα της αναξιοπρέπειας και της απόλυτης υποταγής στα κελεύσματα του Γκεσταπίτικου Σουλτανάτου.

Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με τα άσφαιρα επικοινωνιακά τσαλίμια του, όσο και η συγκυβέρνηση του αίσχους με την απόλυτη δουλικότητά της, χρησιμοποιούνται απλώς σαν εργαλεία χρήσιμα σ αυτή τη χορογραφία της ταπείνωσης, με στόχο την αξιοπρέπεια, την αυτοπεποίθηση και τη συνείδηση του λαού, και από αυτήν ακριβώς τη φυλακή υποχρεούμαστε να αποδράσουμε πριν χαθεί οριστικά το παιχνίδι.


«ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ»



Εκτύπωση
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦ. ''ΑΠΟΨΗ'' & ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΣΑΓΚΑΤΑΚΗ
Δεδομένου ότι ξεκινούν οι διαδικασίες για την προεδρική εκλογή, εκτιμάτε ότι το 2015 θα μας βρει ή όχι με νέο Πρόεδρο Δημοκρατίας;
«Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πρακτικά πιθανότητες εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή. Οι πιθανότητες είναι μόνο… θεωρητικές. Από την άλλη, η εκλογή Προέδρου συνεπάγεται νέο Μνημόνιο και νέα σκληρά μέτρα τα οποία έχει δεχτεί η κυβέρνηση με e-mail στην τρόικα. Πρόκειται για παραπέρα “τσεκούρεμα” συντάξεων (τουλάχιστον 20%), νέες μειώσεις μισθών στο Δημόσιοαύξηση έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, κ.ά.), περικοπές κοινωνικών δαπανών, κατάργηση δικαιώματος απεργίας, κ.λπ.). Όσοι βουλευτές ψηφίσουν για εκλογή προέδρου, παίρνουν τεράστια ευθύνη στον ελληνικό λαό.
Οι εκβιασμοί και οι υπόγειες ενέργειες για την απόσπαση ψήφων πρέπει να καταγγελθούν. Πάνω απ’ όλα πρέπει να αποδοκιμαστεί η “κινδυνολογία” της κυβέρνησης και του ίδιου του κ. Σαμαρά, που βλέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ως νέο… “σατανά”, καλώντας μάλιστα σε βοήθεια Μέρκελ, Σόιμπλε, Γιούνγκερ κ.ά. Αυτή η αθλιότητα δεν πρέπει να συνεχιστεί. Χρειάζεται άμεση προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, ανάδειξη αριστερής κυβέρνησης και εφαρμογή πολιτικής προοδευτικής εξόδου από την κρίση».
Τις προηγούμενες ημέρες το Χρηματιστήριο κατρακυλούσε. Συμφωνείτε με τη διατύπωση του Δ. Στρατούλη ότι η πτώση ήταν μία «τρομοκρατικού τύπου παρέμβαση» των αγορών και μήνυμα στον ΣΥΡΙΖΑ;
«Η πτώση στο Χρηματιστήριο είναι σε μεγάλο βαθμό “στημένη” και εκφράζει γνωστές πρακτικέςχειραγώγησης που έχουν πολιτικούς αλλά και κερδοσκοπικούς στόχους. Ωστόσο, δεν πρέπει να την υπερβάλουμε, διότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής ζωής (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) κινούνται εκτός γεγονότων Χρηματιστηρίου. Παρ’ όλα αυτά, δημιουργούνται εντυπώσεις και τροφοδοτούν την “κινδυνολογία” ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έχουμε γενικώς “αναστάτωση”, “αβεβαιότητα”  κ.ά. Στην πραγματικότητα, θα γίνει το αντίθετο. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα τεθούν σε εφαρμογή άμεσα  μέτρα: πρώτον, αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, δεύτερον, επανεκκίνησης της οικονομίας, τρίτον, ανάκτησης εργασιακών δικαιωμάτων και, τέταρτον, θεσμικής ανασυγκρότησης του κράτους. Έτσι, ο λαός θα ανακουφιστεί άμεσα, ιδιαίτερα οι μισθωτοί, συνταξιούχου, επαγγελματίες, νεολαία, κ.ά. Το άγχος για το “χειρότερο αύριο” θα φύγει, θα σταματήσει η βύθιση στη φτωχοποίηση, θα ανοίξουν οι δουλειές, θα μειωθεί η ανεργία, κ.ά. Αυτά αποτελούν στοιχεία σταθερότητας και θεμελιώνουν μια αισιόδοξη και ελπιδοφόρα προοπτική για την ελληνική κοινωνία».
Μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί συμφωνίες που έχει κάνει η Ελλάδα με τους εταίρους της, χωρίς να διακυβευτεί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός και η αναγκαία χρηματοδότηση της χώρας;
«Οι δεσμεύσεις των ελληνικών κυβερνήσεων στην τρόικα είναι άκυρες, διότι έγιναν κατά παράβαση του Συντάγματος (κανένα Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση δεν πέρασε στη Βουλή με 2/3). Κι αυτό το γνώριζε η τρόικα. Αυτά δεν είναι απλές “παραλείψεις”, αλλά κεφαλαιώδη θέματα εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξ αρχής δηλώσει ότι αν γίνει κυβέρνηση θα ακυρώσει τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Επίσης, ενώ παραμένει σταθερός στην ιδέα της “Ευρώπης των λαών και εργαζόμενων”, θεωρεί ως προτεραιότητα τη σωτηρία του ελληνικού λαού και όχι τη σωτηρία της Eυρωζώνης θυσιάζοντας τον ελληνικό λαό.! Ωστόσο, οι κυρίαρχες ελίτΒρυξελών και Βερολίνου με το Μνημόνιο είχαν στόχο τη σωτηρία του ευρώ, μετατρέποντας τον ελληνικό λαό σε πειραματόζωο. Τότε, τι νόημα έχει η κοινή “ευρωπαϊκή πορεία”, όταν η Ε.Ε. μετατρέπεται σε γερμανικό “στρατόπεδο συγκέντρωσης” των λαών; Δυστυχώς, σε αυτό συναίνεσαν και οι μνημονιακές κυβερνήσεις στην Ελλάδα. Αν δεν είναι ραγιαδισμός και ξενοδουλεία, τότε τι είναι; Τέτοια γεγονότα δεν μπορούν να περάσουν έτσι. Θα ζητηθούν ευθύνες».
Τι περιλαμβάνει το εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ;
«Το μεγάλο θέμα που έχουμε μπροστά μας είναι το θέμα του τεράστιου δημόσιου χρέους. Παρά τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού, εξαιτίας των πολιτικών Μνημονίου, είχαμε αύξηση αντί μείωση (από 125% του ΑΕΠ το 2009, έφθασε σήμερα 175%). Μεγάλες ευθύνες σε αυτό έχουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., καθώς και η τρόικα (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Η ανάγκη διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η εξόφληση του υπόλοιπου με ρήτρα ανάπτυξης είναι η μόνη ρεαλιστική και βιώσιμη λύση. Επίσης, χρειάζεται δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών. Δεν μπορεί να ματώνει ο ελληνικός λαός με δάνεια για εξυγίανσή τους, και οι τράπεζες να μένουν στους ιδιώτες. Επί πλέον, για στήριξη της παραγωγικής ανασυγκρότησης χρειάζεται παροχή ρευστότητας, και αυτό μπορεί να διασφαλιστεί με τη δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας, στα πλαίσια εξειδίκευσης του ρόλου κάθε δημόσιας τράπεζας. Επίσης, βασικό ρόλο θα έχει ο ευρύτερος δημόσιος τομέας (ΔΕΚΟ, ΠΔΕ, Αυτοδιοίκηση κ.ά.). Να σημειώσω ότι το μεταβατικό οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει από τα άμεσα μέτρα που ανακοίνωσε στη Θεσσαλονίκη και κλιμακώνονται με τη στήριξη πάντα του ελληνικού λαού, έχοντας ορίζοντα τη σοσιαλιστική προοπτική».
Τελικά, η πολυφωνία του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικός πλούτος, ή μήπως εξελίσσεται σε πρόβλημα ιδεολογικής ταυτότητας που μπερδεύει τους ψηφοφόρους, ενόψει και των συνεργασιών που θα απαιτηθούν μετεκλογικά;
«Θεωρώ ότι ο θόρυβος που ξεσηκώνεται από τα “διαπλεκόμενα” media της συγκυβέρνησης γύρω από την πολυφωνία του ΣΥΡΙΖΑ είναι υπερβολικός και “εν πολλοίς” υποκριτικός. Θα ’λεγα τη λαϊκή φράση “η καμήλα δεν κοιτάζει την καμπούρα της”. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει από τη φύση του πολυσυλλεκτική δομή και εσωτερική πολυφωνία, την οποία θεωρώ δείγμα “πολιτικής υγείας”, αντί “σιγή νεκροταφείου” ή “ό,τι πει ο αρχηγός”. Αυτό που έχει σημασία, και δικαίως ο ελληνικό λαός το απαιτεί, είναι να εκφωνείται δημόσια από τα στελέχη του η κοινή θέση τού όλου ΣΥΡΙΖΑ. Εφ’ όσον εκφωνείται η κοινή θέση, ακόμα και αν συμπληρωματικά εκφράζεται προσωπικόςπροβληματισμός, θεωρώ ότι δεν δημιουργείται πρόβλημα. Ένα αριστερό κόμμα πρέπει να έχει συλλογικότητα, δημοκρατική λειτουργία και αποτελεσματική δράση, που μαζί με τα αξιακά φορτία της Αριστεράς και τις θεμελιωμένες προτάσεις αποτελούν πόλο συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων και της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, για προοδευτική διέξοδο από την κρίση και ένα ελπιδοφόρο φωτεινό μέλλον για τη νέα γενιά».
*Ο Γιάννης Τόλιος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
Η συνέντευξη δημοδιεύτηκε στην εφημερίδα ''Η ΑΠΟΨΗ'' (12/12/14) ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA

Σκοτεινό προεδρικό παρασκήνιο



Προτού ξεκινήσει η χθεσινή άκαρπη πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, οργίασαν οι φήμες και τα δημοσιεύματα, με επίκεντρο μάλιστα την έκτακτη συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου, ότι κυοφορείται άλλη υποψηφιότητα για την τρίτη, και κρίσιμη, ψηφοφορία. Η υποψηφιότητα Δήμα ήταν εξαρχής αναλώσιμη. Γι' αυτό ο Σαμαράς αναγκάστηκε να πει ότι θα την υποστηρίξει και στις τρεις ψηφοφορίες. Η αμιγώς κομματική υποψηφιότητα Δήμα σχεδιάστηκε απ' τον Σαμαρά προκειμένου να διασφαλιστεί η εσωκομματική συνοχή της Ν.Δ. προεκλογικά αλλά και ο έλεγχος του κόμματος μετεκλογικά.
Ήδη καταγράφεται η κινητοποίηση του παρασκηνίου οικονομικών και πολιτικών παραγόντων για να υπάρξει άλλη υποψηφιότητα στην τρίτη ψηφοφορία, αυτή τη φορά, όπως λένε, "κεντροαριστερής κατεύθυνσης". Θέλουν να κατασκευάσουν άλλοθι για να πυροδοτηθούν αποσχιστικές μεθοδεύσεις στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν χρειάστηκε καν να ανακοινωθεί άλλο όνομα και ήδη τα συστημικά μέσα ενημέρωσης υπονομεύουν με βάναυσο τρόπο την ενότητα της ΔΗΜ.ΑΡ. και των ΑΝ.ΕΛΛ., επιδίδονται σε ενορχηστρωμένη επιχείρηση απαξίωσης του Κουβέλη και του Καμμένου. Αυτή η ασυγκράτητη μικροπολιτική μεθόδευση (χθες, π.χ., εφέρετο υποψήφια για υποψηφιότητα η Μ. Δαμανάκη) συνδυάζεται με τον πολιτικό σχεδιασμό για τη συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού, προκειμένου να υπογραφούν οι παλιές αλλά και οι νέες μνημονιακές υποχρεώσεις και να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πιστωτών. Τα σενάρια αυτά, τα οποία εξαρχής έχει καταδικάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, σκοντάφτουν επίσης στην άρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου να κάνουν στην άκρη. Και οι δυο τους δεν συγκατανεύουν σε κυβέρνηση τύπου Παπαδήμου, που είχε ως προϋπόθεση την έκπτωση του εκλεγμένου πρωθυπουργού, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το τότε κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Ο αντίλογος Σαμαρά είναι ότι με την τακτική των "αστραπιαίων εκλογών" η Ν.Δ. τουλάχιστον γλιτώνει την τύχη του ΠΑΣΟΚ και παραμένει "πυλώνας" του μνημονιακού πολιτικού κατεστημένου, σε αναμονή εν όψει των δυσκολιών της αριστερής διακυβέρνησης. Δηλαδή, ο κήνσορας "της πολιτικής σταθερότητας" μετατρέπεται σε παράγοντα πολιτικού ρεβανσισμού και πολιτικής αστάθειας.
Η δημόσια υποστήριξη αξιωματούχων της Κομισιόν καθώς και η αντιθεσμική παρέμβαση του Στουρνάρα εγγράφονται, σε τελευταία ανάλυση, στους σχεδιασμούς για πάση θυσία εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απ' αυτή τη Βουλή, ακόμη κι αν εξαναγκαστεί σε παραίτηση ο Σαμαράς. Η όψιμη "στροφή" του Μαξίμου προς την ηπιότητα είναι απόδειξη της απομόνωσης στην οποία έχει περιέλθει το σύστημα Σαμαρά. Γι' αυτό προσπαθεί να υποδυθεί τον συναινετικό. Σ' αυτή τη γραμμή σύρεται ο Σαμαράς με τη σιγουριά ότι δεν πρόκειται να προκύψει τέτοιου είδους "λύση".
Στα επιχειρήματα που προβάλλονται για να αποφευχθεί ο... κίνδυνος των εκλογών είναι ότι πρέπει να υπογραφεί η συμφωνία με την τρόικα και να συμφωνηθεί η πιστοληπτική γραμμή για να αποφευχθεί η "χρεοκοπία της χώρας". Πρόκειται για επιχείρημα που συνηγορεί ακριβώς περί του αντιθέτου. Διότι το ζητούμενο προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων είναι να μην υπογραφεί η συμφωνία με την τρόικα, δηλαδή να γίνουν εκλογές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον (και επινοητικότητα...) για την προεδρική εκλογή και τα συναφή σενάρια δείχνει η εγχώρια διαπλοκή. Τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ, οι εργολάβοι και οι προμηθευτές του Δημοσίου και πάνω απ' όλους οι τραπεζίτες, οι οποίοι δεν πρόλαβαν να ξαναρπάξουν τις τράπεζες, που διασώθηκαν με δημόσιο χρήμα. Δεν τους αρκεί ο έλεγχος των διοικήσεων, τους ενδιαφέρει ο έλεγχος της μετοχικής σύνθεσης.
Όπως έχει συμβεί και σε άλλες οριακές ιστορικές στιγμές, η Δημοκρατία, έστω και με την τυπική ισχύ της ψήφου, ορθώνεται ως ισχυρό αντίβαρο στις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις του κατεστημένου. Η προσφυγή στη λαϊκή ψήφο προσημαίνει καθαρές - δημοκρατικές λύσεις. Τώρα! Χωρίς αναβλητικούς όρους, κόλπα και συνυποσχετική εκλογών αργότερα... Δηλαδή, χωρίς να βυθιστεί η χώρα σε πολύμηνη πολιτική κρίση και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Νίκος Φίλης

Στραπάτσο για τον Σαμαρά, νίκη για τη Δημοκρατία


  • 18.12.2014
Οι εκβιασμοί και το κλίμα κατατρομοκράτησης δεν απέδωσαν. Ο σχεδιασμός της ομάδας Σαμαρά απέτυχε, η χώρα βαδίζει σε εκλογές και είναι ο λαός που θα αποφασίσει ανάμεσα στα δύο αντιτιθέμενα σχέδια. Νέο Μνημόνιο ή νέα προοπτική και ελπίδα;
Στη χθεσινή πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας η κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη που η ίδια, δι' ημιεπίσημων διαρροών, είχε θέσει. Η ρευστοποίηση ολόκληρων κομμάτων που επαγγελλόταν η κυβέρνηση δεν πέτυχε. Η ερμηνεία είναι ότι το πολιτικό κλίμα και η συνειδητοποίηση της κομβικής στιγμής στην οποία βρίσκεται η χώρα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν πίσω από την ψευδεπίγραφη σταθερότητα διά της εκλογής του Προέδρου. Οι βουλευτές γνωρίζουν ότι ψηφίζουν υπέρ ή κατά του e-mail με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ο κ. Σαμαράς έναντι της τρόικας. Ήδη, με την ανακοίνωση του αποτελέσματος, οι τριγμοί στη συγκυβέρνηση που καταγράφονται εδώ και ημέρες με τα σενάρια σωτηρίας περί κυβερνήσεων ειδικού σκοπού κ.λπ. αποδιαρθρώνουν το σύστημα Σαμαρά, καθώς εμφανίζεται πλέον να μην έχει συμμάχους και να αμφισβητείται ακόμα και μέσα στη Ν.Δ.
Με την προοπτική ότι βαδίζουμε προς εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση της Αριστεράς φαίνεται να συμβιβάζονται μέρα με τη μέρα ακόμη και οι ευρωπαϊκές ελίτ, όπως προκύπτει από δηλώσεις αξιωματούχων, αλλά και από τον διεθνή Τύπο, ο οποίος μετράει με περισσότερη προσοχή πλέον και τείνει ευήκοον ους στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τις επόμενες ημέρες από διάφορα πολιτικά και επιχειρηματικά κέντρα αναμένεται να εκδηλωθούν πολιτικές πιέσεις με στόχο την παράταση του βίου της παρούσας Βουλής. Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν ακουμπούν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι πιθανόν να αποβούν μοιραίες για το πολιτικό μέλλον του κυρίου Σαμαρά εάν συναινέσει ή αν υποχρεωθεί να συμμορφωθεί. Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος για τις εκλογές είναι ορθάνοιχτος. Έρχεται η ώρα του λαού!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΓΗ

ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!


Όλα δείχνουν πρόωρες εκλογές!
«Δημιουργείται κλίμα μη εκλογής», λένε οι περισσότεροι βουλευτές – Μονόδρομος η λαϊκή ετυμηγορία
Η απογοήτευση και η ηττοπάθεια είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στο στρατόπεδο των συγκυβερνώντων μετά τα αποτελέσματα της πρώτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μπορεί μεν να λένε δημόσια ότι... το «160» είναι κάτι «αναμενόμενο» που δεν προδικάζει για το τι τελικά θα γίνει, αλλά στην πραγματικότητα άλλα περίμεναν. Ανέμεναν πάνω από 160, ένα αριθμό κοντά στο 165. Μάλιστα είχαν «στοχοποιήσει» και συγκεκριμένους βουλευτές, οι οποίοι θα ψήφιζαν υπέρ του Στ. Δήμα και θα προσέγγιζαν αυτό το νούμερο...
Μάλιστα είχαν θεωρήσει πολύ κοντά στο «ναι στο Στ. Δήμα» τους Π. Μελά, Γ. Κουράκο, Μ. Ιατρίδη, Κ. Γιοβανόπουλο, ίσως το Γ. Κασαπίδη, ενώ θεωρούσαν «πιθανούς» και τους ανεξάρτητους, προερχόμενους απ' τη Χρυσή Αυγή Στ. Μπούκουρα και Χρ. Αλεξόπουλο.
Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό, ότι τα παραπάνω ονόματα με αυτές τις προβλέψεις τα είχαν διαρρεύσει σε δημοσιογράφους ελεγχόμενους απ' τα κέντρα της κυβερνητικής προπαγάνδας, οι οποίοι –φυσικά- τα αναπαρήγαγαν...
«Δημιουργείται κλίμα μη εκλογής», είναι σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας η εκτίμηση του Κ. Καραμανλή, όπως τη μετέφερε σε συνομιλητές του αμέσως μετά το πέρας της πρώτης ψηφοφορίας.
Αλλά αυτή είναι και η εκτίμηση πάρα πολλών βουλευτών της Ν.Δ. και κυρίως του ΠΑΣΟΚ.
Μάλιστα στο ΠΑΣΟΚ είναι κυρίαρχη η εκτίμηση, ότι «αποκλείεται να συγκεντρωθούν 180 και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
Ακριβώς γι' αυτό και ο Β. Βενιζέλος προσπαθεί να απεμπλακεί απ' τον συνεταίρο του Αντ. Σαμαρά, όπως σας έχουμε επισημάνει, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί κρίση στις σχέσεις τους...


Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/534105/ola-deixnoyn-proores-ekloges#ixzz3MBMA8AzK

Την λύση θα δώσει ο λαός, δηλώνει ο Α. Τσίπρας