ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ!



E-mailΕκτύπωσηPDF
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3-4-2015
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*  
Δεν πάει να είναι δεξιός ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος - δηλαδή ομοϊδεάτης της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ και του υπουργού της επί των Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; Και μόνο το γεγονός ότι εξελέγη αρχηγός του ελληνικού κράτους με πρόταση του αριστερού πρωθυπουργού της χώρας, αρκεί για να τον κατηγορήσουνανοιχτά οι Γερμανοί για αντιγερμανισμό. «Πολλές φορές μπορεί να απορεί κάποιος γιατί ο αρχηγός της ελληνικής κυβέρνησης Αλέξης Τσίπρας έβαλε τον ΣΥΡΙΖΑ του να εκλέξει Πρόεδρο του κράτους ακριβώς έναν συντηρητικό» αρχίζει ένα άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η γνωστή πλέον σε όλους τους Ελληνες εφημερίδα της γερμανικής ελίτ. «Η αιτία είναι απλή» συνεχίζει ο αρθρογράφος και εξηγεί: «Ο Προκόπης Παυλόπουλος έχει την τάση να καθιστά τη Γερμανία υπεύθυνη για όλα τα κακά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Δεν τον ξεπερνά κανείς από όσους ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό της Αθήνας»! Ο Μίκαελ Μάρτενς, ανταποκριτής της «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» στη χώρα μας και πραγματικά ο Γερμανός δημοσιογράφος με την κατά πολύ υπέρτερη γνώση της ελληνικής πολιτικής κατάστασης από όλους τους ομοεθνείς συναδέλφους του, συνεχίζει ακάθεκτος: «Αυτό τον καθιστά, συντηρητικό-ξεσυντηρητικό, αποδεκτό ακόμη και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι τώρα η στάση του Παυλόπουλου ελάχιστη εντύπωση προκαλούσε, επειδή πρώτον, τελευταία, δεν ανήκει πλέον στην πρώτη γαρνιτούρα της αθηναϊκής πολιτικής και δεύτερον αυτός ο πολιτικός ντύνει ακόμη και τους πιο κακόβουλους ισχυρισμούς με το ένδυμα ψυχρής διανοητικότητας, γι' αυτό και δεν προσφέρονται για κουρελότιτλους». Ο Μάρτενς εννοεί εδώ ότι έτσι που τα λέει ο Παυλόπουλος δεν μπορεί η «Μπιλντ», αυτό το... αγλάισμα της γερμανικής δημοσιογραφίας, να βγάλει ανθελληνικούς τίτλους!
Ο Μάρτενς είχε δυστυχώς την ατυχία το άρθρο του να δημοσιευθεί ακριβώς την ημέρα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος βρισκόταν στην Κύπρο και έκανε μια διά της δήθεν αρνήσεως περιγραφή της εξωτερικής πολιτικής της Γερμανίας στην Ευρώπη. Δεν θα ήθελα να σκεφθώ, είπε ο Ελληνας Πρόεδρος, ότι «μπορεί η πλειοψηφία τουλάχιστον του γερμανικού πολιτικού συστήματος να θεωρεί ότι είναι δυνατόν να υπάρξει η Ευρωπαϊκή Ενωση ως μια γερμανική Ευρώπη». Δεν τολμώ να σκεφθώ καν, συνέχισε ο Ελληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ότι «οποιοσδήποτε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης -αυτής της ΕΕ που δημιουργήθηκε με όλα εκείνα τα οράματα, τα οποία ξέρουμε τι ήθελαν να αποφύγουν αμέσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- σκέπτεται, όση ισχύ μπορεί και να έχει, με όρους εκβιασμών».
Σιγά μην υπάρχει άλλη γερμανική πολιτική, διαφορετική από εκείνη των ανελέητων εκβιασμών και της ισχύος! Αποκλειστικά και μόνο αυτή μπορούν να καταλάβουν και να ασκήσουν οι Γερμανοί! Φυσικά είναι αδύνατον να υπάρχει στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης άρθρο ή εκπομπή εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης το οποίο να μην αφιερώνει μερικές γραμμές εναντίον των ΑΝΕΛ. Η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» δεν ξεφεύγει από αυτό τον κανόνα, αποδεικνύοντας εμπράκτως πόσο πολύ ενοχλεί τη γερμανική ελίτ το γεγονός της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι εξόφθαλμο ότι δεν αριστερή. Είναι στο αστικό πλαίσιο, αλλά είναι αντιμνημονιακή - δηλαδή κατ' ουσία αντιγερμανική και ως εκ τούτου συνιστά παράδειγμα για όλα τα αντιγερμανικά κόμματα της Ευρώπης,ανεξαρτήτως αν αυτά είναι δεξιά, αριστερά ή κεντρώα. «Ενώ ο δεξιός λαϊκιστής υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος εκπροσωπεί τον φτηνό τύπο του ''ξυλοδαρμού'' των Γερμανών, ο Παυλόπουλος καλλιεργεί έναν αντιγερμανισμό των σαλονιών δοκιμιακού επιπέδου σε ακαδημαϊκά περιοδικά.
Ως παράδειγμα επίδειξης μπορεί να θεωρηθεί άρθρο (σ.σ. του Προκόπη Παυλόπουλου) στο εβδομαδιαίο περιοδικό ''Επίκαιρα'', που ασχολείται με την κρίση του ευρώ. Το άρθρο αυτό φαινομενικά βαδίζει πιο κομψά από τις χοντροκομμένες γελοιογραφίες του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ή της Ανγκελα Μέρκελ με στολές των Ες Ες, χρησιμοποιούν όμως το ίδιο συρτάρι» ισχυρίζεται ο Γερμανός αρθρογράφος. Με εντυπωσιακό μίσος καταφέρεται εναντίον του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας: «Είναι ένας αντιπρόσωπος εκείνης της ελίτ, η οποία πρώτα οδήγησαν τη χώρα τους στον τοίχο και στη συνέχεια κατηγορούν άλλους ότι είναι υπεύθυνοι γι' αυτό» υπογραμμίζει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Δεν συγχωρούν οι Γερμανοί στον Προκόπη Παυλόπουλο τη θέση ότι εν μέσω κρίσης έλαβαν χώρα στα κράτη του Νότου της Ευρωζώνης βίαιες δομικές και οικονομικές στρεβλώσεις, όλες τους αποκλειστικά γερμανικής προέλευσης. Εχει απόλυτο δίκιο και στο θέμα αυτό όμως ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ξέρει τι λέει.  
*Δημοσιεύθηκε στο ''ΕΘΝΟΣ''' την Πέμπτη 2 Απριλίου 2015- ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Ο Πύργος του ΤΕΣΛΑ…ένα ακόμα καλά κρυμμένο μυστικό της Ρωσίας


2-4-2015

images (1)
Καλά κρυμμένος μέσα στα πυκνά δάση έξω από τη Μόσχα, ο μυστηριώδης «Πύργος του Τέσλα» αποκαλύπτεται για πρώτη φορά από ψηλά, από το ελικοπτεράκι του RT.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ερευνητικό κέντρο της σοβιετικής εποχής, που αποτελεί μια από τις πιο ισχυρές γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως.tesla 001nikola-tesla-and-his-wardenclyffe-tower-and-laboratory5images
Κατασκευασμένος τη δεκαετία του 1970, ο Πύργος κατασκευάστηκε αρχικά με σκοπό την έρευνα για τις συνέπειες του χτυπήματος από κεραυνό στα αεροσκάφη, καθώς και για την κατασκευή ηλεκτρομαγνητικών όπλων.
Με ύψος που ξεπερνάει τα 150 μέτρα και εμφάνιση που θυμίζει… ταινία επιστημονικής φαντασίας, ο Πύργος που πήρε το όνομα του από τον διάσημο Σέρβο επιστήμονα θα μπορούσε επίσης να παράγει ενέργεια, ικανή να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρης της Ρωσίας!
Όπως αναφέρει το RT, ο Πύργος του Τέσλα δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ, καθώς έρευνες και πειράματα διεξάγονται εκεί μέχρι και σήμερα, με τις τελευταίες δοκιμές να αφορούν στην προστασία του πολεμικού αεροσκάφους Sukhoi από τους κεραυνούς…tesla_high_freq_transformer


ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ "ΠΑΡΑΞΕΝΟ"

Ζωή Κωσταντοπούλου: είναι τιμή μου πού υπερασπίστηκα τόν Γ.Σερίφη


Αναδημοσιεύουμε αυτό τό άρθρο γιά να εμπεδώσουν επιτέλους κάποιοι τι ρόλο βαράνε πολιτικάντηδες του «Ναού της δήθεν Δημοκρατίας» πού εχθές καταφέρθηκαν εναντίον τών αντιεξουσιαστών πού ανάρτησαν τό πανό στο προαύλιο χώρο της Βουλής
 page (1)
Στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» εμφανίζεται σε πλαίσιο φωτογραφία της κας Ντόρας Μπακογιάννη με φόντο την σφραγίδα της 17Ν και τίτλο «Ντόρα Μπακογιάννη: Ποιους από τον ΣΥΡΙΖΑ έδειξε για τη 17Ν».
Το πρωτοσέλιδο παραπέμπει σε ανυπόγραφο άρθρο με τίτλο «Πόλεμος για τους μάρτυρες υπέρ της 17Ν»

Η ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Με κατάπληξη ανέγνωσα ότι, σύμφωνα με το άρθρο, μνημονεύονται ως «μάρτυρες υπέρ της 17Ν» άνθρωποι που προσήλθαν σε υπεράσπιση του Γιάννη Σερίφη, γνωστού συνδικαλιστή και αγωνιστή των κινημάτων, ταυτισμένου με την διαφανή και δημόσια δράση του για τα εργασιακά δικαιώματα και όχι, βέβαια, με τη 17Ν. 
Ο Γιάννης Σερίφης, τον οποίο είχα την τιμή να υπερασπισθώ από κοινού με τους έγκριτους συναδέλφους Σπύρο Φυτράκη και Γιάννη Ιωαννίδη (τ. Γ.Γ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης), έχει αθωωθεί αμετακλήτως για την υπόθεση αυτή και μάλιστα δύο φορές, αφού είχε το θλιβερό προνόμιο να στοχοποιείται κατ’ επανάληψη από μηχανισμούς τους οποίους ενοχλούσε η δράση του υπέρ των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας.
Η κα Μπακογιάννη προφανώς λησμόνησε και αυτήν την… «λεπτομέρεια». Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», όμως, που ισχυρίζεται ότι ανέτρεξε «στα πρακτικά των δύο δικών, αλλά και στα δημοσιεύματα της εποχής», δεν είδε ότι ο Γιάννης Σερίφης έχει αθωωθεί δύο φορές;
Ποια ακριβώς είναι η είδηση, την οποία προέβαλε στο πρωτοσέλιδό της, με ενοχοποιητική διάθεση για έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο; Ότι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ενεργώντας ως υπεύθυνοι πολίτες και όχι ως κομματικοί εκπρόσωποι, υπερασπίσθηκαν έναν άνθρωπο που αθωώθηκε πανηγυρικά από τη Δικαιοσύνη; Και ποια η επικαιρότητα για να γίνει αυτό το παραπλανητικό δημοσίευμα πρωτοσέλιδο; Οι δίκες, ως γνωστόν, τελείωσαν και σε δεύτερο βαθμό το 2007!
Εκείνοι που επιτελούν την παραπληροφόρηση, ας είναι πιο προσεκτικοί, και ας εφαρμόσουν επιτέλους τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της αντικειμενικής δημοσιογραφίας.
Η διαβλητή «ενημέρωση» εκθέτει τους ίδιους τους διαβολείς.
Κατά τα λοιπά, φαίνεται ότι ορισμένοι τηρούν τη δική τους ατζέντα με τα στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που επιθυμούν να ενοχοποιήσουν ή να στοχοποιήσουν.
 Εμείς, από την άλλη, είμαστε ευτυχείς που δεν μας έχει στην ατζέντα του κανένα εξωθεσμικό κέντρο διαπλοκής 
   Αυτή  είναι Ζωη !
 
Αυτή η Θεο(δώρα) κατά κόσμον Ντόρα
seisaxthia.

ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία


02.04.2015 | από Σύνταξη
ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία (φύλλο 256)
ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Δημοσίευση: Φύλλο 256 – 28/3/2015
       
  • Τα μεγάλα κανάλια έκαναν τη δουλειά τους στην περίπτωση Κατρούγκαλου. Και η δουλειά τους είναι το ψέμα και η παραπληροφόρηση. Το θέμα είναι τι κάνει η κυβέρνηση. Από τις πρώτες της ενέργειες θα έπρεπε να είναι η σύγκρουση με τη διαπλοκή και τους καναλάρχες. Όσο υπάρχει χάιδεμα και παρέλαση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια σαν να μην τρέχει τίποτα, τόσο αυτά θα αποθρασύνονται. 
  • Ποινή-χάδι για τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Ένα χρονάκι με αναστολή για τις παρεμβάσεις στη λίστα Λαγκάρντ. Το σίριαλ «θα μας ταράξει η νομιμότητα» συνεχίζεται… 
  • Πολλοί θυμίζουν ότι τον πρώην υπουργό και άλλα στελέχη των προηγούμενων κυβερνήσεων περιμένει η Εξεταστική για το πώς φτάσαμε στα μνημόνια. Βέβαια, ο υπουργός Αλ. Φλαμπουράρης δήλωσε ήδη ότι η Εξεταστική θα γίνει για να… μάθει ο κόσμος και συμπλήρωσε: «Δεν θεωρώ ότι υπάρχει θέμα ποινικών ευθυνών. Εμένα, τουλάχιστον, ούτε περνούν από το μυαλό μου ποινικές ευθύνες». Α-πα-πα, ούτε εμένα μου περνάει από το μυαλό τέτοιο πράγμα. Δεν μας φτάνει η «ανεξάρτητη Δικαιοσύνη», έχουμε και τους… ανεξάρτητους υπουργούς. 
  • Τουιτάρισμα της Ρένας Δούρου: «Χρειαζόταν η θυσία των 150 για να σκεφτούν κάποιοι και 2η φορά πριν ξεδιπλώσουν τον τυφλό αντιγερμανισμό τους». Αλήθεια, ποιοι είναι αυτοί οι «κάποιοι», τυφλωμένοι από τέτοιο αντιγερμανισμό που έπρεπε να δουν δεκάδες ενήλικους και παιδιά να χάνουν τη ζωή τους για να πειστούν για ποιο ακριβώς πράγμα; 
  • Αξιολογεί η περιφερειάρχης ότι στην ελληνική κοινωνία αναπτύχθηκε ένας τυφλός αντιγερμανισμός που ζητούσε αίμα αθώων και τώρα πρέπει να το ξανασκεφτούμε; Δεν έχω αντιληφθεί καθόλου κάτι τέτοιο. Αντίθετα, ο «αντιγερμανισμός» των τελευταίων χρόνων είχε την έννοια της οργής για τις πολιτικές που ασκήθηκαν, για τη μετατροπή ειδικά του Νότου και της Ελλάδας σε οικονομική και πολιτική «αυλή» της Γερμανίας. Αυτός ήταν δίκαιος «αντιγερμανισμός» και δεν βοηθούν οι δηλώσεις που τείνουν στην ενοχοποίησή του. 
  • Και, τέλος πάντων, η πληγή της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια ήταν ο «αντιγερμανισμός»; Ή ο «φιλογερμανισμός» και η υποταγή στην πολιτική της Μέρκελ; 
  • Αντίστοιχο προβληματισμό δημιουργούν και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού μετά τη συνάντηση με τη Μέρκελ. Εξισώνονται και παρουσιάζονται σαν δύο εξίσου λανθασμένα στερεότυπα το «οι Έλληνες είναι τεμπέληδες» και το «οι Γερμανοί φταίνε για όλα τα δεινά της Ελλάδας». Συγγνώμη αλλά το πρώτο υπήρξε η νομιμοποιητική βάση μιας ληστρικής και εγκληματικής πολιτικής, έχει μια μικρή διαφορά… 
  • Με το σταγονόμετρο η ενημέρωση για τη λίστα μεταρρυθμίσεων που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Από όσο ξέρω, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει συζήτηση σε κάποιο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. 
  • Πάντως, ο Φώτης Κουβέλης ενημερώθηκε σε συνάντηση που είχε χτες με τον πρωθυπουργό και δήλωσε ότι στηρίζει την κυβέρνηση και συμφωνεί με τη λίστα. Αφού συμφωνεί ο Φώτης, καλή θα είναι. Ο άνθρωπος είναι εγγύηση και έχει εμπειρία διαπραγμάτευσης με τους εταίρους… Μήπως, πάντως, πρέπει να γραφτούμε στη ΔΗΜΑΡ να μαθαίνουμε εγκαίρως κι εμείς τίποτα; Γιατί, στον ΣΥΡΙΖΑ, τηρούνται πολύ αυστηρά οι κανόνες συνωμοτικότητας… 
  • Η λαϊκή εντολή, πάντως, επειδή πολλοί την ερμηνεύουν όπως νομίζουν, δεν ήταν να συνεχίσει η χώρα να χορεύει στο ρυθμό των mail, των λιστών και των προθεσμιών που θέτουν οι «δανειστές». 
  • Άκουσα την ομιλία του πρωθυπουργού στο ΕΚΠΑ για το 1821. Η Ελληνική Επανάσταση απαλλαγμένη από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, από το εθνικοαπελευθερωτικό, ριζοσπαστικό και επαναστατικό της περιεχόμενο, μια απλή μηχανιστική μεταφορά κάποιων ιδεών που γεννήθηκαν στην Ευρώπη. Και το συμπέρασμα, ένα και μοναδικό, απόλυτα διατυπωμένο: Η Ελλάδα κομμάτι της Ευρώπης. Κι όμως, το 1821 είναι πολλά περισσότερα. Ο ριζοσπαστισμός και οι συμβολισμοί του, ειδικά σήμερα, πολύ πιο πλούσιοι και αιχμηροί.
 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Στα άκρα το «τεστ κοπώσεως»


Στα άκρα το «τεστ κοπώσεως»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
       
Υπό τον διαρκή χρηματοδοτικό εκβιασμό των δανειστών, η κυβέρνηση υποβάλλει τη λίστα μέτρων- Σε διπλή δοκιμασία, εντός και εκτός, οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις

Στο τεστ κοπώσεως ενίοτε συμβαίνει και το «ατύχημα». Γι’ αυτό κι οι γιατροί είναι διαρκώς παρόντες και κατεβάζουν τον ασθενή από το διάδρομο, όταν η πίεσή του ανεβαίνει σε επικίνδυνα επίπεδα. Ειδάλλως, μετατρέπουν ένα σωτήριο διαγνωστικό μέσο σε φονικό όπλο. Οι δανειστές εξακολουθούν και αντιμετωπίζουν τη χώρα ως πολλαπλό εμφραγματία τον οποίο υποβάλλουν σε παρατεταμένο τεστ κοπώσεως, χωρίς φρένο και σημείο συναγερμού. Η μόνη σωτηρία για τον ασθενή είναι να πετάξει τα βύσματα από το σώμα του και να κατέβει μόνος του από τον διάδρομο.
Παρά τη βελτίωση του πολιτικού σαβουάρ βιβρ μετά την οκταμερή των Βρυξελλών και τη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα στο Βερολίνο, οι «θεσμοί» πίσω από τους οποίους κρύβονται οι δανειστές συνέχισαν την ακραία δοκιμασία αντοχής προς την κυβέρνηση, με κύριο μοχλό τη χρηματοδοτική ασφυξία. Η ΕΚΤ εξακολουθεί να παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό το παιχνίδι, υπενθυμίζοντας «ποιος κυβερνά αυτή την Ένωση». Η διπλή της απόφαση να διευρύνει την πρόσβαση των τραπεζών στον ELA κατά 1,3 δισ. ευρώ (στα 71,1 δισ.), αλλά ταυτόχρονα να τους «απαγορεύσει» τη συμμετοχή στις επόμενες εκδόσεις εντόκων γραμματίων περιέχει το σαφές μήνυμα: «στηρίζω τη ρευστότητα των τραπεζών ΜΟΥ και σφίγγω τη θηλιά στη ρευστότητα του δημοσίου ΣΑΣ».

Ο ρόλος του ΔΝΤ
Τον δεύτερο ρόλο στο βασανιστήριο του χρηματοδοτικού στραγγαλισμού τον παίζει το ΔΝΤ. Από το 2012, οπότε ενέκρινε το δεύτερο δάνειο περίπου 28 δισ. ευρώ, έχει διαθέσει στην Ελλάδα μέσω των εξευτελιστικών μνημονιακών αξιολογήσεων μόλις 8,2 δισ. ευρώ. Την τελευταία δόση την εκταμίευσε το καλοκαίρι του 2013. Έκτοτε, δεν έχει δώσει ούτε ευρώ, κι ας εξοφλείται κανονικότατα, έχοντας εισπράξει μέχρι σήμερα πάνω από 10 δισ. Μέχρι και το τέλος του 2018 έχει λαμβάνειν περίπου 16 δισ., έναντι 17 δισ. που είναι να δώσει ως υπόλοιπο δανείου.
Εν ολίγοις, όπως τα παίρνουμε τα δίνουμε, οπότε προκύπτει το ερώτημα αν όντως η Ελλάδα κερδίζει το παραμικρό από τον δανεισμό, εκτός από μια πρόσκαιρη ρευστότητα. Μόνο για φέτος το ΔΝΤ έχει λαμβάνειν 8,6 δισ. στην ώρα τους, χωρίς το ίδιο να δεσμεύεται να κάνει το ίδιο για το υπόλοιπο του δανείου. Επομένως, ο «εκβιασμός» που διατυπώθηκε από τον εκπρόσωπό του Ουίλιαμ Μάρεϊ ότι «μη εξόφληση οφειλής προς το ΔΝΤ σημαίνει διακοπή της χρηματοδότησης», οικονομικά τουλάχιστον, είναι άσφαιρος.
Εξού και η κυβέρνηση λογικά προειδοποίησε διά «κύκλων» της με το αυτονόητο: Αν οι δανειστές δεν αρχίσουν να εκταμιεύουν δόσεις του δανείου που εκκρεμούν από το 2014, σταματάμε την πληρωμή του χρέους». Εκ των υστέρων, η προειδοποίηση ανακλήθηκε με «διορθωτικό» non paper (σ.σ. η διά των non paper επικοινωνία, εκτός από αδιαφανής, καθίσταται και προβληματική και… γραφική). Ωστόσο, στον βαθμό που η προειδοποίηση έχει και επίσημα διατυπωθεί στην επιστολή Τσίπρα προς Μέρκελ, είναι σαφές ότι αφορά πρωτίστως το ΔΝΤ, στο οποίο αντιστοιχεί το μεγαλύτερο υπόλοιπο δανεισμού (17 δισ.). Από τους ευρωπαίους εταίρους τα «διεκδικούμενα» δεν είναι πάνω από 5 δισ., από τα οποία μάλιστα τα 3 δισ. δεν είναι καν δανεικά, αλλά οφειλόμενα και παρανόμως παρακρατούμενα από τους δανειστές (1,2 δισ. από το «λάθος» του ΤΧΣ που επέστρεψε στο EFSF και δικά του χρήματα συν 1,9 δισ. από τα κέρδη της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα). Κι όμως, ακόμη κι αυτά, οι «θεσμοί» τα εξαρτούν από την αξιολόγηση της λίστας μεταρρυθμίσεων, όπως κατέδειξε η απόφαση του Euro Working Group να παραπέμψει το κυβερνητικό αίτημα στο EFSF.

Η λίστα των μέτρων
Η κυβέρνηση επιχειρεί να «κόψει δρόμο» στο ναρκοθετημένο μαραθώνιο που της έχουν στρώσει οι δανειστές. Ενώ τα τεχνικά κλιμάκια «ανακρίνουν» εδώ και μέρες υπηρεσιακούς παράγοντες των υπουργείων στο Χίλτον, προκειμένου να κτίσουν μια εικόνα για το δημοσιονομικό κενό και το μακροοικονομικό σενάριο του έτους, το λεγόμενο Brussels Group εξετάζει από σήμερα, Σάββατο, τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που κατάρτισε η κυβέρνηση. Αυτή θα αξιολογηθεί πιθανότατα μέχρι την Πέμπτη διαδοχικά από το Euro Working Group και το Eurogroup.
Από την αντίδραση των δανειστών θα εξαρτηθεί αν υπάρχει πραγματικά διάθεση για συμβιβασμό ή θα οδηγηθεί στα άκρα του το «πείραμα» με τη νέα κυβέρνηση. Οι ενδείξεις από τις συναντήσεις Τσίπρα στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο κλίνουν υπέρ ενός συμβιβασμού, η ποιότητα και η κατεύθυνση του οποίου θα κριθεί όχι μόνο από τυχόν εκταμιεύσεις δόσεων και από κάποια χρηματοδοτική χαλάρωση, αλλά και από την κατεύθυνση της λίστας μέτρων που υπέβαλε η κυβέρνηση.
Η λίστα αυτή τελεί υπό διπλή δοκιμασία, εξωτερική και εσωτερική. Η εξωτερική δοκιμασία, αυτή των δανειστών, αφορά κυρίως το δημοσιονομικό αποτύπωμα των μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση. Ακόμη και με την αποδοχή ενός πρωτογενούς πλεονάσματος 1,5%, το δημοσιονομικό κενό του 2015 υπερβαίνει τα 3 δισ. ευρώ. Κι αν υποθέσουμε ότι αυτό, κουτσά στραβά, μπορεί καλυφθεί από πρόσθετα φορολογικά, αλλά «μη υφεσιακά» μέτρα (φοροδιαφυγή και ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων) τι θα γίνει με το αβυσσαλέο χρηματοδοτικό κενό περίπου 8 δισ. ευρώ; Αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί μόνο αν, ως εκ θαύματος, το ΔΝΤ και οι λοιποί δανειστές κατέβαλλαν εντός του έτους το σύνολο των δανειακών υπολοίπων και αν η ΕΚΤ ανταποκρινόταν στην πίεση της κυβέρνησης για αύξηση -σχεδόν διπλασιασμό- της δυνατότητας έκδοσης εντόκων γραμματίων. Αλλά, ακόμη κι αυτές οι λύσεις έχουν ποικίλες παρενέργειες: στεγνώνουν το τραπεζικό σύστημα και αυξάνουν το αβίωτο χρέος.

Η πολιτική δοκιμασία
Η εσωτερική δοκιμασία για την κυβερνητική μεταρρυθμιστική λίστα είναι κυρίως πολιτική, αλλά δεν στερείται κι αυτή λογιστικού ενδιαφέροντος. Θα πρέπει να είναι διπλά πειστική έναντι της κοινωνίας και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ότι δεν περιέχει υποψία νέας λιτότητας, είτε διά περικοπών είτε μέσω φορολογίας, άμεσης ή έμμεσης. Θα πρέπει να μην απομακρύνεται έτι περισσότερο από τις προεκλογικές και προγραμματικές εξαγγελίες. Θα πρέπει να μην περιλαμβάνει δραματικές υποχωρήσεις από εμβληματικές δεσμεύσεις, όπως στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων. Και θα πρέπει να προβλέπει ένα minimum αναδιανομής του πλούτου, ώστε να χρηματοδοτηθούν κάποια στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων.
Εκ πρώτης όψεως, το να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα και οι «έξω» και οι «μέσα» φαίνεται από δύσκολο έως αδύνατο. Οι μεταρρυθμιστικές «ανάγκες» των δανειστών και της κοινωνικής πλειοψηφίας στην Ελλάδα είναι εξ ορισμού ασύμβατες. Το μόνο που θα μπορούσε, κάπως, να τις γεφυρώσει είναι μια συμφωνία για ελάφρυνση του χρέους, με ισχύ από φέτος. Αλλά αυτό το κεφάλαιο δεν πρόκειται να ανοίξει πριν από το καλοκαίρι.
Στο μεταξύ, οι δανειστές οδηγούν στα άκρα του το τεστ κοπώσεως προς την κυβέρνηση. Την ώρα που εξορκίζεται η στάση πληρωμών και η κυβέρνηση αναγκάζεται να στραγγίξει κάθε διαθέσιμο ευρώ από το ευρύτερο Δημόσιο, ο επικεφαλής της Bundesbank και μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ Γενς Βάιντμαν προειδοποιεί την Αθήνα για «άτακτη χρεοκοπία». Και το ίδιο περίπου κάνουν αξιωματούχοι πολλών κυβερνήσεων, σταθερά ο Β. Σόιμπλε, το Bloomberg, η Wall Street Journal, η Bank of America και κάθε πικραμένος που διατυπώνει σενάρια κατάρρευσης ή ταπεινωτικής υποταγής.
Έτσι, το ενδεχόμενο «ατύχημα» πάνω στον διάδρομο του τεστ κοπώσεως εξελίσσεται σε προμελετημένη εξόντωση του ασθενούς. Ο οποίος έχει πάντα την επιλογή που περιγράψαμε στην αρχή. Να πετάξει τα βύσματα και να κατέβει από τον διάδρομο, για ν’ αποφύγει το έμφραγμα. Ας υποθέσουμε ότι αυτή την εναλλακτική υπαινίσσονται οι αναφορές υπουργών της κυβέρνησης στο ενδεχόμενο «ρήξης, εάν…».
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ - ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Λαφαζάνης: «Εξαιρετικά επικοδομητική η επίσκεψη στη Μόσχα»


Πηγή: EPA/Vostock-photo

Sputniknews.com
Μόλις μερικές ημέρες πρίν από την ιδιαιτέρως σημαντική επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης βρέθηκε στη ρωσική πρωτεύουσα, έχοντας στην ατζέντα του ως ένα από τα βασικά θέματα συζητήσεων, την ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας — Ρωσίας.
Εξαιτερικά θετική χαρακτηρίζει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης την επίσκεψή του στη Μόσχα και ειδικά τις επαφές του με τις ηγεσίες του ρωσικού υπουργείου Ενέργειας και του ενεργειακού κολοσσού, Gazprom. Παράλληλα, ο ίδιος τονίζει ότι η Ελλάδα θα εξετάσει σοβαρά το ζήτημα του νέου ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου που θα περνάει υποθαλάσσια (Μαύρη Θάλασσα) στην Τουρκία και θα καταλήγει στα σύνορα Τουρκίας — Ελλάδας.

Ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξής του.
ΕΡ: Πώς αποτιμάτε τις συναντήσεις που είχατε στη Μόσχα αυτές τις μέρες;
ΑΠ: Οι συναντήσεις μου, ιδιαίτερα με τον κύριο Μίλερ (σ.σ. επικεφαλής της Gazprom), αλλά πρώτα απ΄όλα με τον κύριο Νόβακ, υπουργό Ενέργειας, ήταν πάρα πολύ ουσιαστικές, εξαιρετικά εποικοδομητικές, και θα έλεγα ότι ανοίγουν ένα νεό κεφάλαιο στις ενεργειακές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες προς όφελος των δύο λαών και της περιοχής μας. Πιστεύω επίσης ότι συμβάλλουν στη γενικότερη ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων σε μια κρίσιμη φάση για την Ευρώπη, πράγμα που υποβοηθάει σημαντικά τη σταθερότητα, την ασφάλεια στην περιοχή μας, και τη βελτίωση των πολιτικοοικονομικών συσχετισμών προς όφελος των λαών της ευρύτερης περιοχής.

Αγωγός στα ελληνοτουρκικά σύνορα

ΕΡ: Κύριε υπουργέ, το Δεκέμβριο ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι σταματάει το σχέδιο για το αγωγό South Stream. Λίγες μέρες αργότερα, είπε ότι θα κατασκευαστεί ενας καινούριος αγωγός φυσικού αεριού που θα σταματάει στα σύνορα της Τουρκίας - Ελλάδος. Τι σημαίνει αυτός ο αγωγός για την Αθήνα, και πώς θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει η Ελλάδα;
ΑΠ: Γι' αυτό το θέμα υπήρξαν αρκετές σκέψεις και προτάσεις από τη ρωσική πλευρά προκειμένου ο αγωγός που θα φτάσει τα ανατολικά σύνορα (της Ελλάδος), να συνεχίσει η πορεία του μέσα από ελληνικό έδαφος, και να κατευθυνθεί μέσω της Σερβίας προς την Κεντρική Ευρώπη. Εμείς θα εξετάσουμε αυτές τις προτάσεις, οι οποίες είναι ενδιαφέρουσες, και η κυβέρνησή μας θα δει συνολικά τις δυνατότητες που υπάρχουν για την ουσιαστική συνεργασία με τη ρώσικη πλευρά. Αυτή την ώρα δεν μπορώ να πω επισήμως κάτι περισσότερο σε σχέση με το ρώσικο αγωγό που θα έρθει στα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Ο μύθος του αμερικάνικου υγροποιημένου

ΕΡ: Αυτές τις μέρες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συζητείται το θέμα του υγροποιημένου αερίου, το οποίο θα μπορούσε να μεταφέρεται από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να γίνει το υγροποιημένο άεριο εναλλακτική λύση για την Ευρώπη, ώστε να σταματήσει να παίρνει αέριο από τη Ρωσία;
ΑΠ: Σε καμία περίπτωση αυτό το αμερικάνικο υγροποιημένο άεριο δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Νομίζω ότι η κίνηση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι περισσότερο ένας τακτικός ελιγμός, που θέλει να βοηθήσει την ενεργειακή απομόνωση της Ρωσίας -και γενικότερα, θα έλεγα- τα αντιρώσικα σχέδια των κυρίαρχων κύκλων των ΗΠΑ. Η ροή του ρώσικου φυσικού αερίου προς την Ευρώπη είναι απαραίτητη για να καλύψει τις ανάγκες της, είναι και συμφέρουσα, θα έλεγα, για την Ευρώπη. Επομένως, από αυτή την άποψη, έτσι είναι η κατάσταση.

Μια δημοσκόπηση που δεν πρόκειται να σχολιαστεί




Το 53% επιθυμούν την έξοδο από το ευρώ και την εισαγωγή εθνικού νομίσματος, αλλά το 62% πιστεύει ότι η χώρα δεν είναι έντιμη ακόμη. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία πια πιστεύει ότι δεν πρέπει να μείνουμε στο ευρώ, αλλά ακόμη δεν έχει πειστεί ποιος, ποια πολιτική δύναμη θα ηγηθεί αυτής της εξόδου.


Η αθλιότητα των ΜΜΕ και η σωστή στάση της Ζ. Κωνσταντοπούλου (2 Βίντεο)


«Ιερή» αγανάκτηση κατέλαβε αστούς πολιτικούς και ΜΜΕ γιατί σήμερα κάποιοι πολίτες ανταποκρινόμενοι στοκάλεσμα από το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων για διεθνή ημέρα δράσης ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ πολιτικών κρατουμένων από 2/3, πέρασαν ειρηνικά στο προαύλιο του κοινοβουλίου, χωρίς κανένας απ’ αυτούς να έχει καλύψει τα χαρακτηριστικά του, φώναξαν συνθήματα και έριξαν τρικάκια.

Αυτόφωρη αντίδραση από τους μπάτσους δεν θα μπορούσε να υπάρξει γιατί θα έπρεπε να έχει προηγηθεί δήλωση της Ζωής Κωντσαντοπούλου ότι παρακωλύεται η λειτουργία της βουλής. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν υπήρξε αλλά με δήλωση της η πρόεδρος της βουλής χαρακτήρισε την ενέργεια διαμαρτυρία που εντάσσεται στο συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών.
Επίσης τα άτομα που πήραν μέρος στην διαμαρτυρία στο προαύλιο της βουλής και προσήχθησαν στην ΓΑΔΑ δεν προβλέπεται να αντιμετωπίσουν κατηγορίες αφού σε κατάθεση του, στην κρατική ασφάλεια, ακόμα και ο ίδιος ο φρούραρχος της βουλής δήλωσε ότι δεν συνέβη απολύτως τίποτα, «ηρθαν κάτι παιδιά, έριξαν φέι βολάν τους ζητήσαμε να φύγουν και αποχώρησαν».

Στο παρακάτω βίντεο ο προβοκατόρικος τρόπος που παρουσίασε το γεγονός το δελτίο ειδήσεων του Mega

Στα πλαίσια του καλέσματος για συμπαράσταση στους απεργούς πείνας είχαμε σήμερα μπαράζ καταλήψεων σε πανεπιστημιακά κτίρια, δήμους, νομαρχίες αλλά και κομματικά γραφεία. Καταλήφθηκε το κτίριο της διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στην Θεσσαλονίκη, ενώ για τρίτη μέρα συνεχίζεται η κατάληψη της Πρυτανείας του πανεπιστήμιου Αθήνας.  Για τον ίδιο λόγο έγινε κατάληψη σήμερα το πρωί στο δημαρχείο της Νέας Σμύρνης, καθώς και στο δημαρχείο της Ξάνθης. Επίσης ομάδα αντιεξουσιαστών εισέβαλαν σήμερα το πρωί και στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στην Πατρα.


Και ενώ τα ΜΜΕ όλο αυτό τον καιρό που οι πολιτικοί κρατούμενοι συμπληρώνουν σχεδόν ένα μήνα απεργίας ρισκάροντας την ίδια την ζωή τους με αιτήματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, δεν έχουν αναφερθεί καθόλου, ξαφνικά ξεσάλωσαν ανακαλύπτοντας «κινδύνους» για την δημοκρατία.  
Κι όσο αν μπορείς να καταλάβεις τις δηλώσεις των αστών πολιτικάντηδων και τα εμέσματα των δημοσιοκάφρων του Αλαφούζου, του ΔΟΛ και του Βαρινογιάννη που κάνουν λόγο για «κατάσταση ανομίας», τόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις πώς μπορεί να βρίσκει χώρο στην ιστοσελίδα της «Εφημερίδας των Συντακτών» ένα άθλιο κείμενο που λες και έχει γραφτεί από τον Κασιδιάρη.
Μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό έρχεται η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της βουλής να βάλει τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.
 
«Με αφορμή τη διαστρεβλωτική της πραγματικότητας «ενημέρωση», από τα γνωστά «έγκυρα» ΜΜΕ, διευκρινίζονται τα εξής προς πάσα κατεύθυνση:
Ουδεμία «εισβολή» σημειώθηκε στη Βουλή. Ας μην ανησυχούν, επομένως, όσοι εμφανίζονται ως Κασσάνδρες για να αναγγείλουν κινδύνους για το Κοινοβούλιο, με δηλώσεις οι οποίες αυτονοήτως ανοίγουν πολλές ορέξεις.

Τα πραγματικά περιστατικά:

Περί ώρα 13.15 εισήλθαν στον Προαύλιο χώρο της Βουλής περί τους 15 πολίτες, με εμφανή τα χαρακτηριστικά τους και με ειρηνικό τρόπο εκδήλωσαν τη διαμαρτυρία τους για τις φυλακές Τύπου Γ΄ και τη συμπαράστασή τους σε κρατουμένους οι οποίοι πραγματοποιούν πολυήμερη απεργία πείνας. Οι πολίτες έριξαν μικρών διαστάσεων φυλλάδια που συνοψίζουν τη διαμαρτυρία τους και κράτησαν για λίγη ώρα πανώ στην είσοδο της Βουλής, το οποίο ανέγραφε «Αλληλεγγύη στους Απεργούς Πείνας Άμεση Ικανοποίηση των Αιτημάτων τους».

Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις καταγραφές, ουδέν ανησυχητικό ανέκυψε και η διαμαρτυρία εντάσσεται στο αντίστοιχο Συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών. Οι πολίτες δεν επιχείρησαν να εισέλθουν στο εσωτερικό του Κοινοβουλίου, ούτε και θα είχαν τέτοια δυνατότητα, αφού ελήφθησαν προληπτικά από τη Φρουρά της Βουλής όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του κτηρίου και των ευρισκομένων εντός του. Οι πολίτες εξήλθαν οικειοθελώς του προαυλίου χώρου, αμέσως μετά τη διαμαρτυρία τους, υπό την επίβλεψη της Φρουράς της Βουλής.

Κάθε προσπάθεια δημιουργίας πανικού και αισθήματος ανασφάλειας αφενός ενεργεί ως προβοκάτσια και αφετέρου δυναμιτίζει καταστάσεις σε μία περίοδο κατά την οποία επίκειται η συζήτηση στη Βουλή της νομοθετικής πρωτοβουλίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά και διακυβεύεται η ζωή κρατουμένων οι οποίοι βρίσκονται σε απεργία πείνας.

Προς τους ανησυχούντες: Τα μέτρα ασφαλείας της Βουλής είναι επαρκή για την αντιμετώπιση κάθε περιστατικού. Η Φρουρά της Βουλής έχει την εμπειρία να αξιολογεί γεγονότα και προθέσεις και αναλόγως να κινείται, πάντα στο πλαίσιο του Συντάγματος και του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των πολιτών, ακόμη και εκείνων που μπορεί να διαμαρτύρονται εναντίον του Κοινοβουλίου, όπως έχουν δικαίωμα σε μια δημοκρατία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Φρουρά διαπίστωσε ότι πρόκειται περί ειρηνικής διαμαρτυρίας και, προκειμένου να μην προκαλέσει περαιτέρω ένταση, προέβη στο πρώτο μέτρο προστασίας του Κοινοβουλίου, κλείνοντας για καθαρά προληπτικούς λόγους όλες τις εισόδους του κεντρικού κτηρίου και επιβλέποντας την αποχώρηση των διαδηλωτών».


http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Υπάρχει απάντηση στους εκβιασμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ: Διαγραφή του χρέους!


Πάνος Κοσμάς
Μπαίνουμε ίσως στο πιο αποφασιστικό δεκαήμερο ύστερα από τις εκλογές. Η χρηματοδοτική ασφυξία του ελληνικού δημοσίου έχει φτάσει στο οριακό σημείο όπου είναι αδύνατο πλέον να συνεχίσουν να πληρώνονται ταυτόχρονα μισθοί και συντάξεις αλλά και τοκοχρεολύσια του κρατικού χρέους, οπότε η κλεψύδρα του πολιτικού χρόνου αδειάζει. Είναι η ώρα που δεν μπορεί να «αγοραστεί» χρόνος και που τα διλήμματα γίνονται απόλυτα. είναι η ώρα των μεγάλων και καθαρών αποφάσεων.
Το δίλημμα

Ύστερα από τη συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα, η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε ότι πλέον δεν είναι οι δανειστές που βιάζονται αλλά η ελληνική κυβέρνηση, που είναι αναγκασμένη να «τρέξει» με τις «μεταρρυθμίσεις», ώστε να ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης. Πράγματι, η συμφωνία στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου δεν εξασφάλισε ανάσα χρόνου για την κυβέρνηση αλλά για τους δανειστές. Καθώς δεν προέβλεπε καμία χρηματοδότηση του ελληνικού Δημοσίου για το άμεσο διάστημα του Μαρτίου και του Απριλίου, η κυβέρνηση βρέθηκε «με το πιστόλι στον κρόταφο», να πρέπει να πληρώνει τόσο μισθούς και συντάξεις όσο και τοκοχρεολύσια, ενώ τα ρευστά διαθέσιμα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη και των δύο αυτών κατηγοριών δαπανών. Έχοντας αποκλείσει τη στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια, η κυβέρνηση κατέφυγε στη «λύση» να «σκουπίσει», δεσμεύοντας με τα repos, τα ρευστά διαθέσιμα οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα για να συνεχίσει να πληρώνει τους τοκογλύφους. Ο χρόνος που κερδήθηκε έτσι είναι πληρωμένος με «αίμα»: αυτά τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν σύντομα στα ταμεία των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, για να μην κάνουν αυτοί πλέον στάση πληρωμών σε δικές τους πιεστικές ανάγκες.

Στο μεταξύ όμως, ακόμη κι έτσι, και αυτή η πηγή ρευστότητας έχει «στραγγίξει». Τώρα η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη είτε να επιβάλει με νομοθετική ρύθμιση τη δέσμευση ρευστών διαθεσίμων και άλλων οργανισμών, για να «κερδηθεί» λίγος ακόμη χρόνος πληρωμένος με αίμα, είτε να απαντήσει άμεσα στο δίλημμα «στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις ή στα τοκοχρεολύσια?».


Η παγίδα του διπλού νομίσματος

Οι δανειστές προτείνουν εδώ μια νέα «λύση», που θα μας βάλει ακόμη πιο βαθιά στην παγίδα: το παράλληλο νόμισμα. Λένε: Αφού δεν κάνετε στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια και ταυτόχρονα θέλετε να πληρώνετε και μισθούς και συντάξεις, μία λύση υπάρχει: να πληρώνετε τοκοχρεολύσια σε σκληρό νόμισμα (ευρώ) και μισθούς-συντάξεις ή και άλλες κατηγορίες κοινωνικών δαπανών σε παράλληλο νόμισμα. Αυτό το παράλληλο νόμισμα είναι κουπόνια του Δημοσίου που θα λειτουργούν ως μέσο πληρωμών στην εσωτερική αγορά. Για τους τοκογλύφους το σκληρό νόμισμα, για τους μισθωτούς και συνταξιούχους το «εσωτερικό νόμισμα», που θα υποτιμηθεί ταχύτατα, θα ανταλλάσσεται με ευρώ σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από την ονομαστική του ισοτιμία και εν ολίγοις θα σημαίνει μια γενναία υποτίμηση του εργατικού μισθού στην πράξη, δηλαδή μια καθολική και σκληρή μνημονιακή ρύθμιση αναδιανομής του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου! (1)
Η απάντηση

Όταν το δίλημμα γίνεται τόσο απόλυτο και τόσο πιεστικό χρονικά, η μόνη αποδεκτή απάντηση από τη σκοπιά της Αριστεράς είναι η στάση πληρωμών στα τοκοχρεολύσια. Όμως, η «ιδρυτική» αυτή πράξη της ρήξης με τους δανειστές και το σύστημα έχει αυτόματες συνεπαγωγές, που όλες εντάσσονται στη γενική κατεύθυνση «οι κοινωνικές ανάγκες πάνω από το χρέος», στη διαγραφή του χρέους, ώστε να μπορέσει να υλοποιηθεί μια πολιτική κατάργησης των μνημονίων, ανατροπής της λιτότητας και υλοποίησης μέτρων και πολιτικών με μεταβατικό χαρακτήρα και σοσιαλιστική κατεύθυνση.

Η δέσμευση των ρευστών διαθεσίμων των οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα βάζει στα χέρια των δανειστών άλλο ένα όπλο εκβιασμού (να χρηματοδοτήσουν αυτοί την επιστροφή αυτών των χρημάτων, αλλά βέβαια στο πλαίσιο μιας νέας χρηματοδοτικής σύμβασης και του τρίτου μνημονίου) ή μας οδηγεί στο διπλό νόμισμα και μάλιστα στην απόλυτα μνημονιακή και αντεργατική εκδοχή του: να πληρώνουμε τους τοκογλύφους δανειστές-εκβιαστές σε ευρώ και τους εργαζόμενους με υποτιμημένα «χαρτιά»!

1. Όπως για κάθε νομισματική επιλογή, έτσι και για το παράλληλο νόμισμα, η πραγματική του λειτουργία καθορίζεται από το συνολικό πλαίσιο στο οποίο λειτουργεί, από το συνολικό σχέδιο στο οποίο εντάσσεται. Είναι άλλη η λειτουργία του διπλού νομίσματος (όπως και του εθνικού νομίσματος γενικότερα) όπως την προτείνουν οι δανειστές και άλλη η λειτουργία του αν επρόκειτο για επιλογή ενταγμένη σε ένα πολιτικό σχέδιο στάσης πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές πλαισιωμένη με μέτρα δέσμευσης των ευρώ των πλουσίων. Πρέπει λοιπόν να σπάσει η μυθολογία που θεωρεί το παράλληλο νόμισμα αυτονόητα συνώνυμο της ρήξης.


http://rproject.gr