Μετάβαση στη ΔΡΑΧΜΗ με αύξηση 20-30% σε εισοδήματα!

Μείωση της ανεργίας κάτω του 10% και αύξηση των εισοδημάτων κατά 20-30% ύστερα από τη συγκροτημένη μετάβαση στη δραχμή

Δευ, 08/06/2015 
Η υπόθεση ότι οι μνημονικές επιταγές που έχουν καταδικάσει τη χώρα μας σε αποικία χρέους και ατελέσφορη φτωχοποίηση μπορεί να ανατραπεί χωρίς έξοδο από το θανατηφόρο ευρώ, αποτελεί φρούδα ελπίδα, όπως αποδέχτηκε και από τις τελευταίες ανάλγητες προτάσεις  των δανειστών. Το ευρώ είναι  αλληλένδετο με το μνημόνιο και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, η οποία δεν έχει τέλος. Η επιχείρηση κατάληψης της Ευρώπης από το Βερολίνο δεν μπορεί να ανατραπεί από τον μικρούλη του ευρωπαϊκού νότου, την Ελλάδα, όταν οι γύρω χώρες, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, έχουν υποταχθεί στην οικονομική Γερμανική κατοχή.
Η συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ, η έκδοση εθνικού νομίσματος, η συνετή διαχείριση της νομισματικής πολιτικής με έκδοση εθνικού νομίσματος που δε θα ξεπερνά το 10-15% του ΑΕΠ, και η υποτίμηση της νέας δραχμής μέχρι 30-50% για την ανάκτηση της νεκρής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, αποτελούν τα αναγκαία μέσα για την ανατροπή του μνημονίου και την ελπιδοφόρα φυγή προς τα εμπρός. Για το σκοπό αυτό έχουμε εκπονήσει μελέτες που αντλούν από την επιστημονική θεωρία, δημοσιεύσεις έγκυρων διεθνών οικονομολόγων και Ινστιτούτων για τα ευρύτερα οικονομικοπολιτικά δεδομένα όσον αφορά τη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, τις διαπραγματευτικές τακτικές, την πορεία του πληθωρισμού,κλπ., τις προβλεπόμενες συνέπειες και μεταξύ άλλων επιμέρους μέτρα πολιτικής που παρουσιάζουμε πολύ συνοπτικά εδώ.( βλέπε βιβλία και σχετικές μελέτες για τη μετάβαση στη δραχμή).  
Μείωση της ανεργίας κάτω του 10% και αύξηση των εισοδημάτων κατά 20-30%
Η αρχική περίοδος της μετάβασης στη δραχμή εκτιμάται ότι θα διαρκέσει μέχρι 14 μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων, μπορεί να κυκλοφορεί παράλληλα και το ευρώ. Σύμφωνα με το δικό μας μελετημένο σχεδιασμό, θα πρέπει να διασφαλιστούν οι τραπεζικές καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ, καθώς και η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών, η επάρκεια σε τρόφιμα,φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες, κλπ. και να προσαρμοστεί ομαλά η οικονομία στο εθνικό νόμισμα, χωρίς ιδιαίτερους κλυδωνισμούς. Αν η δραχμή υποτιμηθεί κατά 50%, τότε η αναλογία ευρώ προς δραχμή θα είναι 1: 2, δηλ. 100 ευρώ θα ισούνται με 200 δραχμές. Με την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και τη διοχέτευση ρευστότητας σε αναπτυξιακές δράσεις, προβλέπεται σταδιακά η μείωση της ανεργίας κάτω του 10% με τη δημιουργία πάνω απο 1,3 εκ. θέσεων εργασίας και η αύξηση των μισθών και των συντάξεων κατά 20% μετά τους αρχικούς 14 μήνες, στη διάρκεια των οποίων διατηρείται η σημερινή αγοραστική τους αξία με τιμαριθμική αναπροσαρμογή. Το αγροτικό εισόδημα προβλέπεται να αυξηθεί άνω του 30% και το ίδιο ισχύει και για την επιχειρηματικότητα κυρίως στον τουρισμό και  τις εξαγωγικές δραστηριότητες.
Αναβάθμιση και εξορθολογισμός της δημόσιας υγείας, ασφάλισης και πρόνοιας
Αναβαθμίζεται η δημόσια υγεία και το κράτος πρόνοιας, η σύνταξη καταβάλλεται το αργότερο σε ένα μήνα, επανέρχεται το εφ’ απαξ στα πρότερα δεδομένα με ανώτερο πλαφόν τις 100.000 νέες δραχμές( 50.000 ευρώ), θεσπίζεται ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους πραγματικά αναξιοπαθούντες πολίτες, ενισχύεται το σύστημα οικογενειακής μέριμνας και βοήθειας στο σπίτι και λαμβάνονται μέτρα για την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας. Η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια υγεία εντάσσεται στο ΕΣΥ, όλοι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί στο ΙΚΑ και όλοι οι φορείς πρόνοιας στον ΕΟΠ ( Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας), με ενιαίους, σύγχρονους κανόνες υγείας, ασφάλισης και κοινωνικής πρόνοιας.  Ενισχύεται η δημόσια παιδεία και ιδιαίτερα τα δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ και δημιουργούνται Πανεπιστημιακές σχολές υψηλού επιπέδου  με διδασκαλία στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, για την προσέλκυση φοιτητών και Ελλήνων Πανεπιστημιακών από όλο τον κόσμο με τη μορφή ιδρυμάτων και τη σύμπραξη του κράτους, φορέων και ιδιωτών.
Μείωση των δανείων κατά 50% και αποτροπή κατάσχεσης κατοικιών
Τα δάνεια μέχρι 100.000 ευρώ μειώνονται κατά 50%, με ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για αποδεδειγμένα δίκαιες περιπτώσεις και δημιουργείται Στεγαστική Τράπεζα για  αποτροπή πλειστηριασμού κατοικιών, κατά το πρότυπο του Ρούσβελτ το 1937.  Για δάνεια άνω των 100.000 ευρώ, προβλέπεται αναλογικά μικρότερη διασφάλισή τους, ενώ οι περιπτώσεις θαλασσοδανείων αντιμετωπίζονται δικαστικά.
Αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός του δημοσίου
Καθιερώνεται ενιαίος μηχανογραφημένος κωδικός αριθμός (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αριθμός αστυνομικής ταυτότητας), θεσπίζεται αντικειμενικοποίηση, εκσυγχρονισμός και σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, μείωση του ΦΠΑ, πάταξη της φοροδιαφυγής και αποκλεισμός των μεσαζόντων από μεγάλες κρατικές προμήθειες. Προωθούνται σύγχρονες αρχές διοίκησης με ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού, ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, επιβολή αυστηρών κυρώσεων, εκσυγχρονισμό και επίσπευση  απονομής της δικαιοσύνης, προαγωγή της αξιοκρατίας, της διαφάνεια, της  αποτελεσματικότητας.
Ανάπτυξη
Προβλέπεται η στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και εγχώριας παραγωγής, με προώθηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στον ορυκτό,  ενεργειακό πλούτο και την εναλλακτική ενέργεια, τον ποιοτικό τουρισμό,την κοινωνική φροντίδα,τη σύγχρονη γεωργία, τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων,τη βιομηχανία λιπασμάτων, των αμυντικών προϊόντων, της φαρμακοβιομηχανίας, των ναυπηγείων των μηχανολογικών κατασκευών και ανταλλακτικών,του ιματισμού και της μόδας, της ναυτιλίας και τροφοδοσίας πλοίων, των κατασκευών και δομικών υλικών, την τσιμεντοβιομηχανία και χαλυβουργία, τις μεταφορές και logistics, τις νέες τεχνολογίες, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες, την έρευνα, την καινοτομία και τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, και ειδικότερα με τη δημιουργία διεθνών Πανεπιστημιακών και ερευνητικών φορέων υψηλού επιπέδου.
Εθνικά θέματα και παράνομη μετανάστευση 
Αναζητούνται και διασφαλίζονται διεθνή ερείσματα ως ανάχωμα απέναντι στην γερμανοποίηση της Ευρώπης. σε ΗΠΑ, Ισραήλ, Μ.Βρετανία, Κίνα, Ρωσία, Αίγυπτος κλπ. Προωθείται η ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, διασφαλίζεται η εθνική ταυτότητα και τα συμφέροντα της χώρας με ελληνοκεντρικό προσανατολισμό, χωρίς ιδεοληψίες και ακραίες αντιλήψεις, με στήριξη του πολιτισμού, των τεχνών, του περιβάλλοντος και των παραδόσεων, με ενίσχυση των δεσμών με την ομογένεια, με προαγωγή της αμυντικής  ικανότητας και αμυντικής μας βιομηχανίας. Επιλύεται το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης με απαγόρευση εξαγωγής συναλλάγματος που δεν έχει αποκτηθεί νόμιμα, οι νόμιμοι μετανάστες αντιμετωπίζονται με σεβασμό και καθιερώνεται επιλεκτική εισροή ενσωματώσιμων μεταναστών μέχρι 8% του ελληνογενούς πληθυσμού, παράλληλα με την καταπολέμηση της υπογεννητικότητας.
Ο παράλογος φόβος
Ο παράλογος φόβος που έχουν καλιεργήσει τα συστημικά ΜΜΕ, δε στηρίζεται σε σοβαρή επιστημονική βάση, αλλά ούτε και σε πραγματικά συγκριτικά και ιστορικά  εδομένα. Θα πρέπει να θυμηθούμε πως ζούσαμε με τη δραχμή και πως ζούμε τώρα με το ευρώ. Και επιπλέον, σκόπιμο είναι, όλοι οι καλοπροαίρετοι σκεπτικιστές να δουν γύρω τους, τις άλλες χώρες εκτός ευρώ και ΕΕ που αναπτύσσονται με άλματα ή με ικανοποιητικούς ρυθμούς, την ίδια ώρα που η ευρωζώνη στο σύνολό της και ιδιαίτερα στην περιφέρεια,υποφέρει απο μόνιμη ύφεση και οικονομίκή αδυναμία.  

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/meiosi-tis-anergias-kato-toy-10-kai-ayxisi-ton-eisodimaton-kata-20-30-ystera-apo#sthash.G5Ii50hv.dpuf

Λαφαζάνης: Ρήξη τώρα και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα


-      Δεν με ενδιαφέρουν τα οφίτσια, λέει ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας 
Δεν βλέπει φως ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας Παναγιώτης Λαφαζάνης, όπως τονίζουν συνομιλητές του, αν παραμείνουμε σε μια πολιτική που δεν θα διαφέρει από αυτήν που υπηρέτησαν με πάθος οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, υλοποιώντας κατά γράμμα τα Μνημόνια και τις εντολές των δανειστών, που οδήγησαν στην εξαθλίωση.
Θα συνεχιστεί η ίδια τακτική. Θα δανειζόμαστε για να πληρώνουμε τις δόσεις των δανείων που μας έχουν δώσει και η κατάσταση του έλληνα πολίτη θα χειροτερεύει, ενώ το χρέος θα μεγαλώνει. Αυτές είναι οι θέσεις του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τις οποίες έχει καταθέσει σε κυβερνητικές και κομματικές συσκέψεις.
Το πρόβλημα είναι ένα και μόνο, και χωρίς την αντιμετώπισή του κανένας τομέας δεν μπορεί να λειτουργήσει ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς την ανάπτυξη. Λέγεται ρευστότητα. Τους τέσσερις και παραπάνω μήνες, όμως, που διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις δεν έχει ακουστεί τίποτε για το κύριο αυτό θέμα ζωής για την Ελλάδα, για το πώς θα εξασφαλισθεί η ρευστότητα, τονίζει σε συνομιλητές του ο Λαφαζάνης, σύμφωνα με καλές πηγές. Αντίθετα, οι δανειστές θα ζητούν όλο και περισσότερα μέτρα εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, που θα πλήττουν κυρίως τις ευπαθείς ομάδες, εκβιάζοντας με τη δόση της… δόσης, η οποία θα επιστρέφεται στους δανειστές, όπως συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια του μαρτυρίου που ζει η χώρα μας.
Ο Π. Λαφαζάνης είναι κατηγορηματικός στο ότι από τη στιγμή που οι έξω επιμένουν στην ίδια πολιτική -και αυτό το βιώσαμε στην ακραία μορφή του την εβδομάδα που πέρασε, με τους δανειστές να ζητούν πλήρη παράδοση βάζοντάς μας το πιστόλι στον κρόταφο- η κυβέρνηση δεν έχει άλλη διέξοδο από τη ρήξη και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Και θα πρέπει να στρέψουμε τα μάτια και προς άλλες πλευρές, όπου υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας και στήριξης. Θα δυσκολευθούμε για έξι μήνες, το πολύ για έναν χρόνο, και μετά θα τα καταφέρουμε, τονίζει.
Αναφερόμενος στα εσωκομματικά και στον πόλεμο που δέχεται η Αριστερή Πλατφόρμα από τη σημερινή ηγεσία, με το επιχείρημα ότι με τις θέσεις της λειτουργεί υπονομευτικά και σπέρνει… ζιζάνια, παραπέμπει στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, όπου οι θέσεις της Αριστερής Πλατφόρμας ψηφίστηκαν από το 44% των συντρόφων-μελών της ΚΕ.
Σε εκείνους δε που αφήνουν να διαρρεύσει ότι επιδιώκει να έχει… μερίδιο στην εξουσία απαντά ότι ποτέ δεν τον ενδιέφεραν τα οφίτσια, ούτε και τώρα είναι ο στόχος του. Και για επιβεβαίωση θυμίζει ότι, όταν ήταν στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, δεν μπήκε εμπόδιο στη Μαρία Δαμανάκη, στον Νίκο Κωνσταντόπουλο και στον Αλέκο Αλαβάνο, που διεκδίκησαν και ανέλαβαν κατά διαστήματα την ηγεσία.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ

Κίνα και Ρωσία "χτίζουν" την μεγάλη Ευρασία

ΠΩΣ ΟΙ ΡΩΣΙΚΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΟΔΩΝ

08/06/2015
Kίνα και Ρωσία "χτίζουν" την Μεγάλη Ευρασία και το Πεκίνο μέσω της ηπειρωτικής τροφοδοσίας του σε υδρογονάνθρακες από την Μόσχα εξασφαλίζει την ανεξαρτησία του από την Ουάσιγκτον η οποία ελέγχει όλους τους θαλάσσιους δρόμους και μπορεί να διακόψει της κινεζικές ενεργειακές προμήθειες από την Άπω Ανατολή όποτε το θεωρήσει σκόπιμο.
 
Στο συνέδριο του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων που διεξήχθη στη Μόσχα και το οποίο ήταν αφιερωμένο στις ρωσο-κινεζικές σχέσεις, πολλά ελέχθησαν για την εμφάνιση ενός νέου τύπου συνεργασίας με το Πεκίνο.
 
Για το θέμα αυτό, η Ροσίσκαγια Γκαζέτα συνομίλησε με τον κοσμήτορα της έδρας παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, πολιτικό επιστήμονα Σεργκέι Καραγκάνοφ.
 
Ροσίσκαγια Γκαζέτα: Ποιός είναι ο νέος τύπος συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας;
 
Σ.Κ.: Θεωρώ ότι το καινούριο το τελευταίο διάστημα είναι η συμφωνία Κίνας και Ρωσίας για την ενσωμάτωση και το συντονισμό δυο μεγάλων προγραμμάτων. Πρόκειται για την Κινεζική οικονομική ζώνη του “Δρόμου του μεταξιού” και την Ευρασιατική οικονομική ένωση, της οποίας ηγείται η Ρωσία. Προηγουμένως, οι περισσότεροι παρατηρητές υπέθεταν ότι αυτοί οι δυο στόχοι θα ήταν ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Τώρα, τα πάντα εξελίσσονται ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο. Είναι πολύ πιθανό ότι στο κέντρο της Ευρασίας θα σχηματιστεί ένα νέο πεδίο οικονομικής ανάπτυξης, το οποίο θα προσφέρει όφελος σε όλους και θα καταστεί πιθανόν το κέντρο μιας νέας κοινότητας, της Μεγάλης Ευρασίας.
Κινδυνεύει η Ρωσία από την Κίνα;
 
ΕΡ: Ενίοτε ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι στους σχεδιασμούς αυτούς η Ρωσία μπορεί να βρεθεί στο ρόλο του φτωχού συγγενούς της Κίνας.
ΑΠ: Ανάλογες ανησυχίες υπάρχουν, αλλά εκείνους που τις εκφράζουν θα τους συμβούλευα να μην υποτιμούν τις δυνατότητες της Ρωσίας. 
 
Ναι, υπολειπόμαστε της Κίνας στην οικονομία, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε το ίδιο μεγάλοι παράγοντες στην παγκόσμια σκηνή. Προκειμένου να διατηρηθεί και στο μέλλον η ισοτιμία μεταξύ Ρωσίας και Κίνας υπάρχουν δυο επιλογές, οι οποίες θα πρέπει ν’ αναπτυχθούν παράλληλα. Η πρώτη και σημαντικότερη είναι ότι η Ρωσία θα πρέπει ν’ αλλάξει δραστικά οικονομική πολιτική επιτυγχάνοντας ανάπτυξη -ειδικά στους τομείς εκείνους όπου είμαστε ανταγωνιστικοί- και να την κατευθύνουμε προς την Ανατολή. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι ότι στο ευρασιατικό πρόγραμμα θα πρέπει να παρίστανται και άλλοι ισχυροί παίκτες, όπως η Ινδία, το Ιράν και άλλες χώρες της περιοχής. Η Κίνα φυσικά είναι ισχυρή δύναμη, ίσως η σημαντικότερη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ο αρχηγός.
 
ΕΡ: Θα πρέπει η Ρωσία να συμμετάσχει στη δημιουργία αυτού του νέου οικονομικού συστήματος μαζί με την Κίνα;
 
 
ΑΠ: Εννοείται. Θα εργαστούμε και με βάση το παλαιό σύστημα, αλλά η εμφάνιση παράλληλων Τραπεζών ανάπτυξης, παράλληλων αποθεματικών νομισμάτων, παράλληλων συστημάτων πληρωμών, όλα αυτά είναι προς το συμφέρον της Ρωσίας, είναι κάτι που διευρύνει το πεδίο ελιγμών της και την καθιστά πιο αυτόνομη και ανεξάρτητη.
ΕΡ: Πολλά ακούγονται σήμερα για την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Κίνας. Σε τι διαφέρει η συνεργασία αυτή από εκείνη που υπάρχει ήδη, για παράδειγμα μεταξύ Κίνας και Σαουδικής Αραβίας, με το Ιράν, ή με τα αφρικανικά κράτη;
 
ΑΠ: Η Κίνα, εξυπακούεται, όπως και κάθε άλλη χώρα που ενεργεί με υπευθυνότητα, ενδιαφέρεται για τη διαφοροποίηση των εξωτερικών πηγών προμήθειας ενεργειακών πόρων. Είναι μια απόλυτα φυσιολογική και συνετή στρατηγική. Οι προμήθειες από την Αφρική ή τη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά ευάλωτες και αυτό είναι κάτι που οι Κινέζοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Όλες αυτές οι προμήθειες πραγματοποιούνται μέσω θαλάσσης και στη θάλασσα σήμερα, αλλά και στο προσεχές μέλλον, θα κυριαρχούν οι ΗΠΑ. Γι’ αυτό υφίσταται η θεωρητική πιθανότητα διακοπής αυτών των προμηθειών ή της απειλής διακοπής τους. Οι ηπειρωτικές προμήθειες ενεργειακών πόρων δεν εμπεριέχουν τέτοιες απειλές.
 
ΕΡ: Η Ρωσία είναι μέλος μαζί με την Κίνα σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς, στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, στη BRICS. Δεν υπάρχει ο κίνδυνος κυριαρχίας της Κίνας σ’ αυτές τις δομές; 
 
ΑΠ: Η φιλοσοφία του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και της BRICS αποσκοπεί σε μεγάλο βαθμό στο να είναι συμμαχίες και ενώσεις ισότιμων χωρών. Φυσικά η Κίνα διαθέτει τεράστιες δυνατότητες, μεγαλύτερες απ’ ότι τα άλλα κράτη, από οικονομική άποψη. Όμως και οι άλλες χώρες πραγματοποιούν εκεί μια απόλυτα ανεξάρτητη πολιτική.
 
Και ως τώρα βγαίνουν όλοι κερδισμένοι, απλούστατα επειδή έχοντας ενωθεί λαμβάνουν επιπρόσθετο πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς να καταθέτουν επιπρόσθετους πόρους.
 
ΕΡ: Η στροφή της Ρωσίας προς την Ανατολή δεν θα επηρεάσει τις σχέσεις της με τη Δύση;
 
ΑΠ: Για τη Ρωσία, με την γενικά ευρωπαϊκή ταυτότητά της, το να αποκοπεί από την Ευρώπη θα ήταν ασύμφορο και οικονομικά και πολιτικά, ακόμη και από ηθική πολιτική άποψη. Επομένως, πρέπει να αναζητηθούν οι δυνατότητες διαλόγου. Πιστεύω όμως ότι ο διάλογος αυτός θα μπορέσει να είναι πολύ πιο παραγωγικός αν διεξαχθεί σε ένα πιο ευρύ, ευρασιατικό πλαίσιο.
 
ΕΡ: Η Κίνα αγοράζει δραστήρια επιχειρήσεις στη Δυτική Ευρώπη, στις ΗΠΑ και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Θα έπρεπε να φοβόμαστε μια τέτοια οικονομική εξάπλωση;
 
ΑΠ: Η Κίνα διαθέτει τεράστιο πλεόνασμα κεφαλαίων. Σήμερα όμως διαπιστώνεται ότι αυτή η τεράστια εξοικονόμηση πόρων καθίσταται ευάλωτη. Δεν αποκλείεται αργά ή γρήγορα οι ΗΠΑ να προχωρήσουν σε υποτίμηση του δολαρίου προκειμένου -μεταξύ άλλων- να μειώσουν και το δικό τους χρέος. Αυτές οι τάσεις είναι ήδη ορατές. Στην προκειμένη περίπτωση οι Κινέζοι προσπαθούν, αντί χρημάτων, να αποκτήσουν περιουσιακά στοιχεία, αγοράζοντας σε όλο τον κόσμο σπίτια, επιχειρήσεις. Είναι μια αρκετά λογική φιλοσοφία που πρέπει να εφαρμόζεται για το ίδιον συμφέρον.
 
Στη Ρωσία δυστυχώς εξακολουθεί να υπάρχει από τα παλιά χρόνια ένα στερεότυπο, δηλαδή το να βλέπουμε μόνο τους κινδύνους και να μη θέλουμε να δούμε τις δυνατότητες. Πρέπει να είμαστε μεγάλοι, αλλά πρέπει να είμαστε και ισχυροί, επιτυχημένοι. Και η ύπαρξη ενός μεγάλου γείτονα όπως η Κίνα θα φέρει στη Ρωσία πρώτα απ’ όλα τεράστιες δυνατότητες. Τότε ο κινεζικός άνεμος θα φυσήξει στα πανιά μας.
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Λαπαβίτσας: «Ελάχιστα τα περιθώρια για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων»


Οι προτάσεις της κυβέρνησης αντιπροσωπεύουν έναν πολύ επώδυνο συμβιβασμό και πρέπει οπωσδήποτε να γίνει εσωτερική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ για τις επιπτώσεις τους όσον αφορά στην υλοποίηση του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, αναφέρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Λαπαβίτσας σε άρθρο του που αναρτήθηκε στο προσωπικό του ιστολόγιο.

«Είναι φανερό ότι η διαπραγματευτική στρατηγική της κυβέρνησης είναι να κλείσει την αξιολόγηση παίρνοντας μια ανάσα ρευστότητας, ενώ παράλληλα επιδιώκει να εξασφαλίσει δέσμευση των δανειστών για το χρέος και την ανάπτυξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να κάνει βήματα μακριά από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά προσπαθεί να διατηρήσει την ελπίδα μιας εναλλακτικής πορείας στο μέλλον» αναφέρει ο κ. Λαπαβίτσας για την ελληνική πρόταση.

Όσον αφορά στην αντίδραση των δανειστών παρατηρεί πως από το κείμενο των τριών θεσμών συνάγεται πως «οι δανειστές απαιτούν σκληρά και ‘υψηλής ποιότητας' φορολογικά μέτρα για να επιτευχθούν τα ‘χαμηλά' πρωτογενή πλεονάσματα. Παράλληλα, ζητούν σκληρά συνταξιοδοτικά μέτρα, σκληρά εργασιακά μέτρα και πλήθος μέτρων απορρύθμισης και απελευθέρωσης των αγορών. Δεν προτείνουν όμως καμία λύση για το χρέος και κανένα πρόγραμμα επένδυσης».

«Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτά θα ακολουθήσουν αργότερα, ίσως μετά από μια ‘μεγάλη' διαπραγμάτευση για το χρηματοδοτικό κενό της χώρας» σημειώνει.
zougla.gr
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι «δεν πρόκειται να υπάρξει πρόταση των δανειστών που δεν θα εμπεριέχει μεγάλο πολιτικό κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του» και ο λόγος είναι ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει κίνδυνο για το status quo της Ευρώπης. Οι δανειστές επιδιώκουν να δείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε».

Παράλληλα, εκτιμά ότι «δεν πρόκειται να υπάρξει πρόταση των δανειστών που θα επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τώρα ή στο μέλλον» και ότι «το πεδίο στο οποίο οι δανειστές σταδιακά παρασύρουν τον ΣΥΡΙΖΑ είναι όλο και πιο μακριά από τις προεκλογικές του θέσεις».

Αν υπογραφεί συμφωνία με όρους που θα επιβάλλουν οι δανειστές, η Ελλάδα θα επιστρέψει ουσιαστικά στο καθεστώς των μνημονίων, σημειώνει ο κ. Λαπαβίτσας και προσθέτει ότι το ζητούμενο αυτήν τη στιγμή δεν είναι να βρεθεί κάποιο κοινό πεδίο ανάμεσα στις προτάσεις της κυβέρνησης και σε αυτές των δανειστών για τον προφανή λόγο ότι κάτι τέτοιο θα μας πάει ακόμη πιο μακριά από το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και στην ουσία θα έχουν νικήσει οι δανειστές.

«Τα περιθώρια που υπάρχουν για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων είναι ελάχιστα», τονίζει και προσθέτει ότι «η στρατηγική της ριζοσπαστικής αλλαγής της Ελλάδας κρατώντας τη χώρα στο πλαίσιο της ΟΝΕ έχει φτάσει στο τέλος της. Αυτό είναι το ουσιαστικότερο και σημαντικότερο μήνυμα που έστειλε ο οδοστρωτήρας των δανειστών».

Αναφέρει, ακόμη, ότι «αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει πραγματικά να αλλάξει την κοινωνία, να αποτρέψει την εθνική κατάπτωση, να βάλει την οικονομία σε πορεία ανάπτυξης και να κερδίσει μια νέα δυναμική θέση για την Ελλάδα στο διεθνές γίγνεσθαι, πρέπει να εξετάσει εναλλακτικούς δρόμους. Η γνώση και η ανάλυση υπάρχουν. Χρειάζεται πολιτική θέληση και αποφασιστικότητα».

Γιατί η Μέρκελ θέλει να στηρίξει Τσίπρα

ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΣΥΖΗΤΟΥΝ "ΚΟΥΡΕΜΑ" ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

08/06/2015
Τη βούληση της Άνγκελα Μέρκελ να βοηθήσει τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση του, έτσι ώστε να βρεθεί μία λύση στην οικονομική κρίση και στο χρέος αναδεικνύει η Frankfurter Allgemeine και τεκμηριώνει τους λόγους. «Ο Τσίπρας δεν έχει τις σχέσεις που είχαν οι προκάτοχοί του με τους ολιγάρχες και μπορεί να εξαλείψει τις ανισότητες», είναι ένας από τους λόγους κατά την εφημερίδα, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος φέρεται να έχει δηλώσει πως «όσο είμαι εγώ στην εξουσία δεν πρόκειται να υπάρξει Grexit».
 
Το δημοσίευμα περιγράφει ως εγκάρδια τη σχέση που έχει αναπτυχθεί τους τελευταίες μήνες μεταξύ της Γερμανίδας καγκελάριου και του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και παρά τις διαφωνίες για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα και παρά το γεγονός ότι ακόμη δεν διαφαίνεται λύση στην ελληνική κρίση, η κ. Μέρκελ εμφανίζεται να θέλει να βοηθήσει την κυβέρνηση Τσίπρα.
 
Υψηλόβαθμος Γερμανός πολιτικός σχολιάζει πως «η Μέρκελ βρίσκει τον Τσίπρα συμπαθητικό. Κατανοεί ότι έχει μπροστά του ένα απίστευτα δύσκολο έργο και ότι δεν έχει εμπειρία διακυβέρνησης και θέλει να τον βοηθήσει». Πιστεύει πως δεν είναι ένας λαϊκιστής που δεν έχει καμία ιδέα για την οικονομία και ότι μέσα σε διάστημα μερικών μηνών θα πρέπει να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις τις οποίες οι προκάτοχοί του ανέβαλαν για χρόνια.
 
Διότι, όπως εξηγεί η γερμανική εφημερίδα, σε κάθε έλεγχο του προγράμματος βοήθειας οι πιο δύσκολες και πολιτικά επικίνδυνες μεταρρυθμίσεις αναβάλλονταν για τα επόμενα χρόνια. Ουσιαστικά, το πρόγραμμα θα έπρεπε να είχει ολοκληρωθεί τα προηγούμενα χρόνια.
 
Παράλληλα, η Μέρκελ βλέπει μια ευκαιρία με τον Τσίπρα, επισημαίνει η FAZ, καθώς ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έχει φιλικές σχέσεις με τους ολιγάρχες στην Ελλάδα, όπως οι προκάτοχοί του.Έτσι, θα μπορούσε να σπάσει τις υπάρχουσες δομές και να εξαλείψει τις ανισότητες. 
 
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι όταν είχε συναντηθεί ο Μέρκελ με τον Τσίπρα στο Βερολίνο, για τα πρώτα λεπτά εγκωμίαζε την κίνηση της κυβέρνησης να επιβάλει πρόστιμο στον Μπόμπολα για φορολογικές υποθέσεις και τον παρότρυνε να προχωρήσει και σε άλλες κινήσεις κατά της διαπλοκής στην Ελλάδα που της «πίνει» το αίμα. 
 
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες και τη φορολόγηση των σταθμών που ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση και έχει προκαλέσει τη μήνη των «βαρόνων» των ΜΜΕ που καθημερινά θέλουν την Ελλάδα να καταρρέει, να διαλύεται, να μην υπάρχει τίποτα άλλο παρά μία συμφωνία με επώδυνα μέτρα για τον ελληνικό λαό.
 
Σύμφωνα επίσης με την εφημερίδα, όταν ο Σόιμπλε δήλωσε ότι σκέφτεται ένα Grexit, η Μέρκελ τηλεφώνησε στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, για να ξεκαθαρίσει: «Όχι όσο βρίσκομαι στην εξουσία». 
 
Την προηγούμενη Δευτέρα η Γερμανίδα καγκελάριος πήρε το θέμα στα χέρια της και ενεπλάκη στις διαπραγματεύσεις όσο ποτέ άλλοτε. Κάλεσε στο Βερολίνο το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τους επικεφαλής των τριών θεσμών.
 
Σύμφωνα με τη FAZ, η Μέρκελ, ο Ολάντ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εξετάζουν μια μείωση του ελληνικού χρέους, όχι μέσω ενός κουρέματος, αλλά μέσω της παράτασης του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και μικρότερων επιτοκίων.
 
Η Γερμανίδα καγκελάριος έχει επενδύσει μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο για να βοηθήσει τον Τσίπρα, υπογραμμίζει η γερμανική εφημερίδα. Γνωρίζει τις διαφωνίες του Σόιμπλε. Γνωρίζει ότι θα είναι δύσκολο να πείσει το κόμμα της να συμφωνήσει σε μια παράταση του προγράμματος βοήθειας της Ελλάδας, αλλά ξέρει πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Ένα ενδεχόμενο Grexit θα ήταν καταστροφικό.
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ελλάδα η Ανάπτυξη που δεν θα Έρθει Ποτέ!!

Αυτοί μιλούν για «ανάπτυξη», και όλο το σύστημα της προσκυνημένης επικοινωνίας, στηρίζει με νύχια και με δόντια αυτή την εκφραστική φούσκα. Και όλοι μαζί (κυβερνώντες, αντιπολιτευόμενοι, ΜΜΕ και συμμορίες ευρωμαφιόζων) εξαντλούν την «περί ανάπτυξης» συζήτηση, στο ύψος και στην εισπρακτικότητα του ΦΠΑ…


Και δε ρωτά κανείς τον  πρωθυπουργό… Κανείς δε τον πιέζει να δώσει μια ξεκάθαρη απάντηση για το αν και κατά πόσον μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ουσιαστική στροφή στην αξιοποίηση και της τελευταίας δυνατότητας, προκειμένου να μπει δυναμικά μπροστά η παραγωγική διαδικασία στη χώρα.

Κανείς δε ρωτά το απλούστατο: Πως δηλαδή μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς έκρηξη της αγροκτηνοτροφικής και της βιομηχανικής παραγωγής.

Κανείς δε ρωτά τους ξεφτιλισμένους που κυβέρνησαν αλλά και αυτούς που τους διαδέχτηκαν στη διακυβέρνηση της χώρας, ποιο είναι το πλάνο… ποιος είναι ο προγραμματισμός… ποιοι τομείς, με ποιο τρόπο, με ποιο ρόλο του δημοσίου τομέα, προβλέπεται να μπουν μπροστά μέσα στην τρέχουσα διετία, προκειμένου να ξεκινήσει δυναμικά η παραγωγική διαδικασία στον τόπο μας.

Κανείς δεν απαντά αν είναι λυμένα τα χέρια της χώρας, να αποφασίσει αυτή τον προσανατολισμό και το εύρος της παραγωγικής διαδικασίας, ή αν δεσμεύεται από...

τις ευρωενωσιακές συνθήκες, που απαιτούν και επιβάλουν, η χώρα να παραμείνει μια κακοπληρωμένη Φιλιππινέζα παροχής υπηρεσιών, στα πλαίσια ενός ιδιότυπου κατοχικού και υποτελούς καταμερισμού οικονομικών δραστηριοτήτων.
  • Μπορεί επομένως να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς ουσιαστική στροφή στην παραγωγική διαδικασία??? Ασφαλώς και δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
  • Μπορεί να υπάρξει ουσιαστική στροφή στην παραγωγική διαδικασία, χωρίς άμεση και αποφασιστική ρήξη με τα δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα οδηγήσει στην πλήρη αποδέσμευση της χώρας??? Ασφαλώς και δεν μπορεί.
Πάμε τώρα μια βόλτα και στη γειτονική Ιταλία. 
Στη χώρα δηλαδή που οι τσιμινιέρες κάπνιζαν και συνεχίζουν να καπνίζουν. Στη χώρα που υπήρξε η πρώτη παραγωγική δύναμη στην Ευρώπη, ξεπερνώντας κατά πολύ τις επιδόσεις και αυτής της Γερμανίας.

Ποια είναι η κατάσταση???
2 τρις εξωτερικό χρέος… Κρίση ασφυκτική… Και μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Συμπέρασμα…
Με τη χώρα αλυσοδεμένη στα δεσμά των ευρωενωσιακών υποχρεώσεων και απαγορεύσεων, ανάπτυξη δε μπορεί να υπάρξει γιατί ακριβώς δεν μπορεί να υπάρξει εθνικός σχεδιασμών στην οργάνωση της αγροκτηνοτροφικής και βιομηχανικής παραγωγής.

Με τη χώρα αλυσοδεμένη στα δεσμά των ευρωενωσιακών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων, χώρες όπως η Ιταλία, με ιδιαίτερα αναπτυγμένη τη βιομηχανική και αγροκτηνοτροφική παραγωγή, όχι μόνο δεν εξασφάλισαν ανάπτυξη, αλλά τίναξαν στα ουράνια το εξωτερικό τους χρέος και βρίσκονται σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Αμφιβάλλετε ακόμη λοιπόν πως έχουν φυλακίσει τη ζωή και την ελπίδα μας σε ένα βρώμικο, ύπουλο, πλην καλοστημένο επικοινωνιακά παραμύθι, που ανατροφοδοτεί το φαύλο κύκλο των αυταπατών, χωρίς να προδιαγράφουν καμία απολύτως διέξοδο???


Έχασε την αυτοδυναμία το κόμμα του Ερντογάν




Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχασε την αυτοδυναμία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών που έχουν ανακοινωθεί με καταμετρημένο σχεδόν το 98% των ψήφων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μεταδίδουν τουρκικά μέσα ενημέρωσης το AKP, που κυβερνά από το 2002, προηγείται με 41% και 259έδρες, ενώ για την πλειοψηφία απαιτούνται 276 έδρες (συνολικά 550 έδρες). Ακολουθούν το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) με 25,2% και 131 έδρες, το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης με 16,5% και 82 έδρες και το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών με 12,5% και 78 έδρες.
Σε ρυθμιστή των εξελίξεων αναδείχθηκε το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών. Το φιλοκουρδικό κόμμα πέρασε το εκλογικό όριο 10% των ψήφων και εισέρχεται στη Βουλή ως τέταρτο κόμμα μειώνοντας τη δύναμη του πρώτου κόμματος, δηλαδή του κυβερνώντος ΑΚΡ, και βάζοντας φρένο στα σχέδια του προέδρου Ερντογάν να μετατρέψει το πολίτευμα σε προεδρευομένη δημοκρατία, ενισχύοντας τις εξουσίες του.
Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών στην Τουρκία καταδεικνύουν την ξεκάθαρη απόρριψη εκ μέρους του εκλογικού σώματος της προσπάθειας του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν να ενισχύσει τις εξουσίες του και της επιδίωξής του για μια ισχυρή εκτελεστική προεδρία, δήλωσε σήμερα ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος του CHP. 
Ο εκλογικός χάρτης
* Με κίτρινο οι νομοί που πλειοψηφεί το ΑΚΡ, με κόκκινο το κεμαλικό το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, με μωβ το φιλοκουρδικό HDP και με βαθύ κόκκινο το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (Γκρίζοι Λύκοι).
Τα σενάρια για κυβέρνηση συνεργασίας
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στην Τουρκία άρχισε η σεναριολογία για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού με πρωταγωνιστές τα τέσσερα κόμματα που θα εκπροσωπηθούν στην εθνοσυνέλευση. Ωστόσο, η εν λόγω σεναριολογία πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν συνδυαστικά με το ενδεχόμενο διεργασιών εντός του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Τα σενάρια αφορούν την κυβέρνηση συνασπισμού με ή χωρίς το ακροδεξιό κόμμα. Στην πρώτη περίπτωση θεωρητικά πρόκειται για συνεργασία του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος ή του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών. Το τελευταίο όμως κατά την προεκλογική περίοδο είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτό. Η όποια κυβέρνηση συνασπισμού μπορεί να είναι και βραχύβια και να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές.
Αρχική

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ Αρχική

Το διακύβευμα δεν είναι «ευρώ ή δραχμή», αλλά αξιοπρέπεια ή υποτέλεια!


Posted by olympiada στο Ιουνίου 8, 2015
Γράφει ο Μαγια
Προς τι η έκπληξη (και δη δυσάρεστη), που οι δανειστές και δυνάστες μας, ζητούν από την κυβέρνηση «δήλωση μετανοίας» κι απ’ την Αριστερά να προδώσει τον εαυτόν της; Που θέτουν όρους, τους οποίους μια κυβέρνηση στοιχειωδώς πατριωτική ουδέποτε θα υπέγραφε;
Ούτε ο Τσίπρας, ούτε κανείς άλλος (πλην των Αντώνη Σαμαρά, Σταύρου Θεοδωράκηκαι Ευάγγελου Βενιζέλου) θα μπορούσε να προσυπογράψει μια ατιμωτική συμφωνία, που θα συμπεριλαμβάνει όλους ανεξαιρέτως τους γερμανικούς όρους εναντίον της Ελλάδας.
Η ιταμή, αποικιοκρατικού τύπου πρόταση των «θεσμών» περιλαμβάνει μέτρα παράτασης της ύφεσης, απαξίωσης της οικονομίας και της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, περαιτέρω υποβάθμισης της εγχώριας παραγωγικής βάσης και απορύθμισης της κοινωνίας. Επιδιώκει την υποταγή και η λεηλασία του ελληνικού λαού κι όχι για την σωτηρία της χώρας. Αλλά και τον εξευτελισμό της Αριστεράς, ώστε να μην εξαπλωθεί η «σχολή ΣΥΡΙΖΑ» στην Ευρώπη, καθιστώντας, έτσι, την πολιτική της βαρβαρότητας μονόδρομο.
Είναι τυχαίο το γεγονός ότι από το συγκεκριμένο κείμενο απουσιάζει κάθε αναπτυξιακή πρόταση και κάθε αναγκαία μεταρρύθμιση για την καταπολέμησητης διαφθοράς και της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα;
Όπως αναφέρει, ακόμη και η φιλοσυστημική εφημερίδα Realnews, οι δανειστές: «»Xτυπούν» τουρισμό, φαρμακοβιομηχανία και μεταποιητικές επιχειρήσεις με τις αυξήσεις-σοκ που προτείνουν στον ΦΠΑ, ευνοώντας τους ξένους ανταγωνιστές. Zητούν «ξεπούλημα» των κρατικών «φιλέτων» και διατήρηση της εξοντωτικής φορολογίας στα ακίνητα που απαξιώνει την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Επιμένουν στη συνταγή της σκληρής λιτότητας με μέτρα ύψους 4,8 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2016 και κωλυσιεργούν για τη μείωση του χρέους που θα απελευθέρωνε πόρους για αναπτυξιακές πολιτικές».
Οι Έλληνες ζητούν να μην υποχωρήσουμε από τα δίκαια αιτήματά μας, διεμήνυσε προχθές στη Βουλή ο πρωθυπουργός, για να προσθέσει πως, «αν στην Ευρώπη δουλεύουν για να ταπεινώσουν ή να υποτάξουν ένα λαό να ξέρουν ότι θα έχουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα».
Ορθώς. Αλλά υπάρχει μια …μικρή λεπτομέρεια, που ίσως κρύβει τον …διάβολο. Μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, μετά τον πρώτο ενθουσιασμό, παρακολουθεί ανήσυχη τα τεκταινόμενα (ας όψεται η σκανδαλώδης επιχείρηση κατατρομοκράτησής της από την ασύδοτη «Πέμπτη Φάλαγγα») και εμφανίζεται έτοιμη να αναφωνήσει «άντε τελειώνετε, αν είναι να βγει η ψυχή μας, ας βγει μια ώρα αρχύτερα. Το σφίξιμο της θηλειάς γύρω από το λαιμό δεν αντέχεται άλλο».
Μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστά την αποδοχή της υποταγής και της παραδοχής, πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ό,τι χειρότερο, δηλαδή.
Συνεπώς, η κυβέρνηση, έστω και αργοπορημένα, πρέπει να ενεργοποιήσει και να φέρει στο προσκήνιο τον λαικό παράγοντα, γεγονός που θα ισχυροποιήσει σημαντικά τη θέση της. Το διακύβευμα δεν είναι «ευρώ ή δραχμή», αλλά ανεξαρτησία ή υποτέλεια!
ΥΓ. Το «δόγμα του Χότζα» δεν αποτελεί διαπραγματευτική τακτική!…

ΌΣΟ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΑΤΑΤΡΑΚ...


Εκτύπωση
ΔΕΥΤΕΡΑ 8-6-2015
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*
Κι αν δεν; Κι αν δεν προσχωρήσουν στο ρεαλισμό οι δανειστές; Κι αν αγνοήσουν την προειδοποίηση Τσίπρα, ότι ούτε ένας βουλευτής δεν θα ψήφιζε όσα προτείνουν; Κι αν δεν υπάρξει τελικώς συμφωνία, με όλα τα παρεπόμενα για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Κι αν δεν επικρατήσει πνεύμα συμβιβασμού, ή, ακόμα χειρότερα, αν αποδειχτεί ότι δεν υπάρχει κανένα πνεύμα συμβιβασμού από κάποιες ισχυρές φράξιες των δανειστών; Και υπάρχει μόνο πνεύμα και πολιτική ταπείνωσης της κυβέρνησης και συνέχισης του εξανδραποδισμού; Τόσο απίθανο το έχετε;
Όλα παίζουν. Και τούτα, και κείνα. Γιατί μπορεί να είναι πολύ κοντά μια συμφωνία. Αλλά δεν μπορεί κανείς και να αποκλείσει ένα "ατύχημα". Ή μια σκόπιμη μετωπική από κύκλους και συμφέροντα, που έχουν εμμονή με την τιμωρία της Ελλάδας. Και θεωρούν ότι το πιο αποτελεσματικό μάθημα για όλους τους ανυπάκουους της Ευρώπης θα είναι, πολιτικά μιλώντας, μια φωτογραφία του Τσίπρα να φιλάει το χέρι, ή άλλο μέρος του σώματος, του Σόιμπλε. Ή το κεφάλι του κρεμασμένο έξω από το Eurogroup. Και τα δυο θα τους ικανοποιούσαν εξίσου.

Αυτά είναι τα δεδομένα. Και δεν χρειάζεται σοφία για να πει κανείς ότι βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού. Αν όμως ψάχνετε κάποια παραμυθία, τότε σκεφτείτε ότι έτσι γίνεται σε κάθε δύσκολη διαπραγμάτευση. Όσο πιο κοντά έρχονται οι υπογραφές, τόσο πιο μακριά πηγαίνουν οι απαιτήσεις. Παίζουν δηλαδή οι πιο ισχυροί με τα νεύρα των πιο αδύναμων. Πάρτε τώρα αυτά που σας δίνουμε, γιατί η εναλλακτική θα είναι η πλήρης καταστροφή σας. Έτσι εξάλλου δεν φτάσαμε στην αθλιότητα του καθεστώτος των μνημονίων;
Καλά όλα αυτά, αλλά αν δεν; Αν δεν, λοιπόν, τρία πράγματα: Ψυχραιμία, ψυχραιμία, και ψυχραιμία. Η κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει, και δεν θα κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές της. Τελεία-παύλα. Και με αυτό το δεδομένο, πρέπει να έχει στις δύσκολες στιγμές μαζί της μια ψύχραιμη κοινωνία. Διότι ακόμα κι αν υποτεθεί ότι η συγκεκριμένη διαπραγματευτική διαδικασία ναυαγεί, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα ναυαγεί και η χώρα. Υπάρχουν πάντα περιθώρια -είδατε τι έγινε με τη δόση στο ΔΝΤ- για να μη φτάσουν τα πράγματα στο απρόβλεπτο.
Στο εσωτερικό υπάρχει η διέξοδος της δημοκρατίας -η προσφυγή στο λαό, που θα αλλάξει ριζικά πολλά δεδομένα. Ο νοών νοήτω... Και στο διεθνή χώρο υπάρχει η διπλωματία της κολούμπρας που θα πιάσει μεγάλες δυνάμεις και μεγάλες αγορές. Τουτέστιν, ψυχραιμία. Προς όλους. Έχουμε δρόμο ακόμα. Κι αυτοί θα μας στριμώχνουν τόσο περισσότερο να διαλέξουμε ανάμεσα στις αλυσίδες και στο πατατράκ, όσο περισσότερο φοβόμαστε το πατατράκ...
*Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΓΗ την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015  ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΙΣΚΡΑ

Στο όνομα της ευρωζώνης δεν μπορεί να ζητείται η εξόντωση του ελληνικού λαού


Κυρ, 08/06/2015 
Κάποιοι το προέβλεπαν εξαρχής. Από την προηγούμενη Πέμπτη, ωστόσο, έγινε φανερό σε όλους: Οι τρεις ομοούσιοι και αδιαίρετοι «θεσμοί» (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) δεν διαπραγματεύονταιεπιζητώντας μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση. Το μόνο που κάνουν είναι μια διαρκή άσκηση πιέσεων και εκβιασμών, με απώτερο στόχο να οδηγήσουν την κυβέρνηση, με το πιστόλι στο κρόταφο (βλέπε: μεθοδευμένη οικονομική ασφυξία), σε πλήρη υποταγή και άτακτη υποχώρηση από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και τον ελληνικό λαό να συνεχίσει να ζει σε ένα ακόμη πιο ζοφερό παρόν, χωρίς καμιά προοπτική για το μέλλον.  
Αυτό που ζητούν οι «θεσμοί» με το περιβόητο κείμενο των προτάσεών τους δεν είναι παρά ένα ακόμησκληρότερο μνημονιακό πρόγραμμα νεοφιλελεύθερου μοντέλου κηδεμονίας και λιτότητας. Ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει πρόσθετα μέτρα – «φωτιά» ύψους 3 δις. ευρώ μόνο για φέτος. Πουαπαιτεί βάρβαρες απορρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, όπως την περικοπή του ΕΚΑΣ από τους ανήμπορους χαμηλοσυνταξιούχους! Που προδιαγράφει σειρά ιδιωτικοποιήσεων σε στρατηγικούςτομείς της οικονομίας, όπως στην ενέργεια, το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων, του Ελληνικού κ.ά. Που επιδιώκει τη συντήρηση και εμβάθυνση του εργασιακού «Μεσαίωνα» στις εργασιακές σχέσεις. Που επιβάλλει συντελεστές ΦΠΑ που θα οδηγήσουν σε κατακόρυφες αυξήσεις σε είδη πρώτης ανάγκης και στα τιμολόγια της ΔΕΗ και των άλλων πρώην ΔΕΚΟ.  
Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα εξόντωσης του ελληνικού λαού η κυβέρνηση με κορμό τονΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να δεχτεί ούτε καν ως βάση συζήτησης. Και φυσικά αυτό έκανε. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα ακύρωνε μόνο την πρόσφατη λαϊκή εντολή που έλαβεαλλά θα ακύρωνε την ίδια την αριστερή πολιτική της φυσιογνωμία.  
Δεν μπορούμε ωστόσο να πούμε ότι μας γεμίζει αισιοδοξία και η φερόμενη ως ελληνική «κυβερνητική πρόταση» των 47 σελίδων προς τους δανειστές. Δυστυχώς, πρόκειται για ένα κείμενο συμβιβασμώνκαι υποχωρήσεων καθόλου ανώδυνων για το λαό και τη χώρα. Που περιλαμβάνει επίσης πρόσθεταφορολογικά αντιλαϊκά μέτρα, όπως η αύξηση του ΦΠΑ και η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, που ανοίγει παράθυρα για ιδιωτικοποιήσεις, που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης και προωθεί την «απελευθέρωση» της αγοράς διαφόρων τομέων της οικονομίας.  
Ασφαλώς και όλοι καταλαβαίνουν ότι το κείμενο αυτό της «κυβερνητικής πρότασης», που απέχει αρκετά από όσα ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε προεκλογικά στον ελληνικό λαό, είναι προϊόν συμβιβασμού, προκειμένου να επιτευχθεί μια συμφωνία με τους άτεγκτους πιστωτές και υποτιθέμενους «εταίρους». Αυτό, όμως, δεν είναι επαρκής δικαιολογία, πολύ περισσότερο που οι δανειστές δεν αρκούνται σε μερικές μόνο υποχωρήσεις. Τα θέλουν όλα και τα θέλουν εδώ και τώρα. Και όσο βλέπουν ότι η κυβέρνηση δείχνει δεκτική σε υποχωρήσεις τους ανοίγει η όρεξη για να ζητήσουν την επόμενη φορά ακόμη περισσότερα!  
Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Αρκεί στο λαό και στη χώρα μια οποιαδήποτε συμφωνία, όπως εκλιπαρούν τα κόμματα της «εσωτερικής τρόικας»: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ; Αρκεί μια συμφωνία που θα υποχρεώνει έναν λαό να ζει στη λιτότητα για να εξοφλεί αιωνίως τα δανεικά με δανεικά; Ή απαιτείται μια συμφωνία που όχι μόνο δεν θα περιέχει μέτρα λιτότητας, νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και θα προβλέπει δραστική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και μια μεγάλη αύξηση της ρευστότητας ώστε να πάρει μπρος η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας;  
Νομίζουμε πως είναι προφανές ότι μόνο η θετική απάντηση στο τελευταίο ερώτημα μπορεί ναωφελήσει και το λαό και τον τόπο. Διαφορετικά συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει. Και δεν είναι δυνατόν στο όνομα της παραμονής στην ευρωζώνη να επιζητείται η εξόντωση του ελληνικού λαού.  
Πιστεύουμε ότι αυτό είναι και το πραγματικό δίλημμα των ημερών και αυτό που πρέπει να θέσει η κυβέρνηση και προς τον ελληνικό λαό και προς τους δανειστές. Και να επιμείνει. Να μην κάνει ούτε βήμα πίσω από το ριζοσπαστικό, ανορθωτικό πρόγραμμά της και να εφαρμόσει αταλάντευτα τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. 
Κι αν αρνηθούν οι δανειστές; Τότε είναι σίγουρο πως αυτοί θα χάσουν πολύ περισσότερα από ό,τι η χώρα μας. Όσο κι αν κάποιοι σπεύδουν να κατατρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό προβλέποντας οικονομικούς τυφώνες και άλλου τύπου βιβλικές καταστροφές, αν αμφισβητήσουμε «ιερά και όσια» της αποπληρωμής του χρέους και της Ευρωζώνης, η χώρα μας διαθέτει πολλές εναλλακτικές λύσεις που παρά τις προσωρινές δυσκολίες, μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για ελπιδοφόρες, προοδευτικές εξελίξεις. Που μπορούν να γεμίσουν αισιοδοξία το λαό και μπορούν να ανοίξουν το δρόμο για την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου.
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΔΡΑΧΜΗ
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/sto-onoma-tis-eyrozonis-den-mporei-na-ziteitai-i-exontosi-toy-ellinikoy-laoy-0#sthash.Ii2W1vlq.dpuf