Στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας

ΣΑΒΒΑΤΟ 5 Δεκεμβρίου 2015

 που δεν τίμησαν, οι σφετεριστές της ταυτότητας και της εξουσίας

Δυστυχώς στην Ελλάδα της ευνουχισμένης και παράλυτης κοινωνίας, στο όνομα του «πολιτικού πολιτισμού», φτάσαμε να καταμετρούμε λαμόγια, μειοδότες και ταπεινωμένα ανδρείκελα…

του Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ θα έπρεπε πλέον στις σελίδες της ιστορίας, που θέλει να σέβεται τον τόπο που την γεννά, να απαριθμούμε ήδη την πρώτη φουρνιά εκτελεσμένων ανδρεικέλων, «στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας» που δεν τίμησαν.

Να γιατί αρνηθήκαμε πεισματικά και απολύτως ενσυνείδητα να φυλακίσουμε τη σκέψη μας και τον πολιτικό μας λόγο με τα δεσμά της υποκριτικής τυπολατρείας σ αυτό το επικίνδυνο μπουντρούμι, που σκόπιμα το αποκάλεσαν «πολιτικό πολιτισμό».

Όχι γιατί διαφωνούμε με την ανάγκη ύπαρξης πολιτικού πολιτισμού στη μάχιμη πολιτική και στη ζώσα καθημερινότητα. Αλλά γιατί θεωρούμε πως για να εξασφαλίζεται η αληθινή του υπόσταση και να μην ευνουχίζεται στις συμπληγάδες της υποκρισίας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι αυτό το κατασκεύασμα  - για να είναι πολιτικός πολιτισμός, ως σύστημα αντιλήψεων στην πολιτική πρακτική και αντιπαράθεση – θα πρέπει…

• Να είναι πολιτικό…
• Να συνιστά πολιτισμό…
• Να αναδεικνύει το υπέρτερο και το αδιαπραγμάτευτο της πολιτικής αλήθειας στον ανελέητο καθημερινό της πόλεμο με την πολιτική βρωμιά και το πολιτικό ψεύδος…
• Να διαπερνάται από εθνισμό, και να τον δικαιώνει κάθε στιγμή, στον ασυμβίβαστο αγώνα του με την εθελοδουλία, τη δουλοπρέπεια, το δωσιλογισμό και... την εθνική μειοδοσία.

Οτιδήποτε άλλο πέραν αυτών, δεν είναι πολιτικός πολιτισμός, αλλά η αθλιότητα του σφετερισμού του. Μια αθλιότητα που κανέναν πολιτισμό (ούτε βεβαίως τον πολιτικό) δε δικαιώνει, αντίθετα χρησιμοποιείται ως βολικός φερετζές και πρόστυχο άλλοθι για να συγκαλύψει εγκλήματα, μηδέ εξαιρουμένου και αυτού της εσχάτης προδοσίας.

Σε αυτήν λοιπόν την αθλιότητα, ούτε σεβασμό οφείλουμε, ούτε σε υποταγή υποχρεούμαστε, και οποιαδήποτε περί του αντιθέτου άποψη, απλά αποσκοπεί στο να κατασκευάσει συνενόχους.

Δυστυχώς στην Ελλάδα της ευνουχισμένης και παράλυτης κοινωνίας, στο όνομα αυτού του «πολιτικού πολιτισμού», φτάσαμε να καταμετρούμε λαμόγια, μειοδότες και ταπεινωμένα ανδρείκελα, ενώ θα έπρεπε πλέον στις σελίδες της ιστορίας που θέλει να σέβεται τον τόπο που την γεννά, να απαριθμούμε ήδη την πρώτη φουρνιά εκτελεσμένων ανδρεικέλων, «στο όνομα του Ελληνικού λαού και της πατρίδας» που δεν τίμησαν.

Αυτό φυσικά δεν συνέβη. Και δε συνέβη γιατί η παραλυμένη κοινωνία, αντί να σηκωθεί όρθια και να απαιτήσει τα αυτονόητα, παρέμεινε θεατής στο παρά φύσην ειδύλλιο της προκλητικότατης συμβίωσης του εκτρωματικού «πολιτικού πολιτισμού» με τον διαστροφικό «νομικό πολιτισμό» που επιδίδεται εργολαβικά στη συγκάλυψη και στην προστασία ενόχων.

Αυτό λοιπόν το επικίνδυνο δίδυμο του «κώδικα» μιας απαράδεκτης «δεοντολογίας», μας«υποχρεώνει» να αποδεχτούμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως «κυβέρνηση της Ελλάδας» διότι οι τύποι τηρήθηκαν στη διαδικασία της συγκρότησής της, και ως «Αριστερά» επειδή έτσι αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται οι πρωταγωνιστές αυτού του τσίρκου.

Αν δραπετεύσουμε όμως από τη λατρεία των τύπων, θα διαπιστώσουμε πως αυτό που έχουμε απέναντί μας - και νομικά θεωρείται «Ελληνική κυβέρνηση» - είναι μια παρέα άβουλων και προσκυνημένων ανδρεικέλων, που δε μπορεί να θεωρείται «κυβέρνηση»…

• Πρώτον γιατί εξέπεσε την επομένη της εκλογής της μέσα στο βούρκο του πολιτικού ψεύδους της και της συνειδητής εξαπάτησης του λαού που την ψήφισε…
• Δεύτερον γιατί δεν αποφασίζει στο «όνομα του Ελληνικού λαού» και του Συντάγματος στο οποίο ορκίστηκε, αλλά μεταφέρει και υλοποιεί εντολές ξένων.
• Τρίτον γιατί δεν κυβερνά τον τόπο αλλά διαχειρίζεται υποθέσεις συμφερόντων τρίτων, με βάση τη δική της βούληση, τις δικές τους εντολές και τις δικές τους επιδιώξεις.
• Τέταρτον γιατί δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, αλλά στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου δημοσίου συμφέροντος – το οποίο μέσα στο πολιτικό της ψεύδος το προσέγγιζε με τρόπο διαφορετικό (άρα και υπαρκτό… άρα και νόμιμο), επιβουλεύεται τα συμφέροντα του κάθε πολίτη ξεχωριστά και του Ελληνικού έθνους στο σύνολό του.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, αυτό το μόρφωμα στο οποίο προσδίδεται υπόσταση συνταγματική, και αυτοπροσδιορίζεται ως «κυβέρνηση», επιπροσθέτως δεν είναι και «Ελληνική». Και επιπλέον δεν είναι ούτε Ελληνική διότι…

Στη διαχείριση των διεθνών υποθέσεων της χώρας, διατηρεί για τους τύπους μόνο το ελληνόφωνο των εκπροσώπων της, ενώ απεμπολεί στο σύνολό τους με πρακτικές αλλά και ενυπόγραφα, το σύνολο των εθνικών προτεραιοτήτων της χώρας, στο όνομα δήθεν των διεθνών της δεσμεύσεων. Έτσι αυτή η κυβέρνηση…

• Μετά την αποκαθήλωση του συνόλου των εθνικών προτεραιοτήτων στη διεθνή πολιτική και διπλωματία…
• Μετά την οβιδιακή μεταμόρφωσή της σε στυλοβάτη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής πολιτικής, κόντρα και ενάντια ακόμη και σ αυτά τα εθνικά συμφέροντα της χώρας…
• Μετά την απερίσκεπτη όσο και επικίνδυνα ιδεοληπτική πολιτική που άσκησε στη διαχείριση του λαθρομεταναστευτικού…

Οδηγεί τώρα τη χώρα και σε διεθνή καραντίνα, με απρόβλεπτες συνέπειες στην πορεία των κορυφαίων εθνικών θεμάτων, με σειρά επικίνδυνων εξελίξεων να έχουν ήδη δρομολογηθεί, και με τον κίνδυνο του εθνικού διαμελισμού, να φαντάζει απειλητικότερος όσο ποτέ άλλοτε μετά την αποφράδα περίοδο της δικτατορίας. Και μάλιστα πολιτικά, ηθικά και στρατιωτικά αποδυναμωμένη, μέσα σε μια πραγματικά πυρακτωμένη γεωστρατγική εποχή.

Αυτό το μόρφωμα τέλος, που με την πραγματική έννοια των όρων, ούτε «κυβέρνηση» συνιστά… ούτε για την «ελληνικότητά» της καμαρώνει, επιπροσθέτως δεν έχει και καμία σχέση με την Αριστερά.

Είναι ένα κίβδηλο νεοταξίτικο δημιούργημα, με ευνουχισμένη ταυτότητα, με ρευστή εθνική συνείδηση, και με ανύπαρκτη κοινωνική ευαισθησία, που βολεύει τους πάντες να αυτοπροσδιορίζεται ως «Αριστερά», για να χρεώσει στην Αριστερά  το βρώμικο ρόλο που κλήθηκε να επιτελέσει, και ο οποίος επεκτείνεται και ταυτίζεται με την πεμπτουσία της εθνικής τραγωδίας.

Αυτό λοιπόν το κίβδηλο νεοταξίτικο και εθνομηδενιστικό δημιούργημα, μέσα στο βρώμικο ρόλο που κλήθηκε να επιτελέσει, επιδιώκει να ευνουχίσει ακόμη περισσότερο το μυαλό μιας κοινωνίας που - παράλυτη ούσα – είναι ταυτόχρονα και πρόθυμη να καταπιεί την κάθε αηδία που θα της σερβίρουν.

• Μέσα στην απόλυτη κατάπτωσή του, αποκρύπτει σκόπιμα από την κοινωνία, και εμπορευόμενο τη μιζέρια και τη δική του δουλοπρέπεια, πως ο Αριστερός, δεν εξαναγκάζεται.... Δεν υποκύπτει... Δεν προσκυνά...
• Γιατί ο Αριστερός αντιστέκεται. Γι αυτό υπάρχει και όχι για να διαχειρίζεται τη δουλοπρέπεια των προσκυνημένων...
• Αποκρύπτει πως ο Αριστερός υπάρχει για να οργανώνει την εξέγερση, και όχι για να προσκυνά τους δυνάστες.

Αυτή η επικίνδυνη συμμορία λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά και τις αξίες της. Είναι μια επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγα που καπηλεύεται μια ταυτότητα την οποία σφετερίζεται συνειδητά, για να φέρει σε πέρας την πιο βρώμικη αποστολή, πιο βρώμικη απ όσα προσυπέγραψαν και υλοποίησαν όλοι μαζί οι προηγούμενοι.

Για όλους αυτούς τους λόγους, και πέρα και ανεξάρτητα από τις όποιες επιμέρους ή και συνολικότερες διαφωνίες του καθένα με την πραγματικά αριστερή πολιτική, είναι χρέος όλων μας να ξεσκεπάσουμε τα νεοταξίτικα τέρατα που σφετερίζονται ταυτότητα και εξουσία.

Κόντρα στη δόλια επιδίωξη αυτών των τεράτων, που επιχειρούν να καταστήσουν την Αριστερή αντίληψη για τη ζωή και την κοινωνία, σε αντικείμενο μίσους, είναι χρέος όλων μας να τη διαφυλάξουμε ως σύμβολο τιμής και αξιοπρέπειας, διότι αν και αυτό το κάστρο καταρριφθεί στο μυαλό και στην ψυχή μας, τότε για την πατρίδα δεν υπάρχει σωτηρία και καλό είναι να μην τρέφουμε αυταπάτες επ αυτού.

Δεν είναι ζήτημα πολιτικής αντίληψης με τη στενή έννοια του όρου. Είναι ζήτημα στάσης ευθύνης, απέναντι στην αξιοπρέπεια όλων μας και πραγματικής αγάπης για την πατρίδα.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΠΙΟ ΓΙΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12/15 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ

Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ

Η εξυπηρέτηση με ληστρικούς όρους του ιδιωτικού χρέους των λαϊκών τάξεων συνεργεί στην περαιτέρω φτωχοποίησή τους και ταυτόχρονα αποτελεί ένα μηχανισμό διαρκούς ελέγχου και εξάρτησης ατόμων και νοικοκυριών από τράπεζες, δημόσιο, δικαστήρια.  

Σύμφωνα με στοιχεία, περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο είναι οι καθυστερούμενες, πάνω από 1 μήνα, οφειλές προς τις τράπεζες από μικρά επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες (300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλέτες πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων). Τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες υπολογίζονται σε 109,5 δις €. Σημαντικά είναι, επίσης, τα χρέη των νοικοκυριών στο δημόσιο (ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες) και τις ΔΕΚΟ - βλέπε χρέη στη ΔΕΗ που συνεπάγονται διακοπή ρευματοδότησης. Το ύψος των κόκκινων δανείων σε αυτούς τους φορείς υπολογίζεται σε 100 δις €.  

Για τη χιονοστιβάδα των κόκκινων δανείων δεν ευθύνονται οι λαϊκές οικογένειες που πήραν στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια, ούτε οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και μικροεπιχειρηματίες που έλαβαν επιχειρηματικά δάνεια. Ευθύνεται από τη μια μεριά η τοκογλυφική πολιτική των τραπεζών με τις τεράστιες ψαλίδες μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων χορηγήσεων (ιδίως για τα καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες), τις παράνομες ρήτρες με τις οποίες φόρτωναν έξοδα στο δανειολήπτη, την πολιτική προώθησης επισφαλών προϊόντων (όπως τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο). Από την άλλη ευθύνεται η πολιτική των μνημονίων που στραγγάλισε με την ύφεση κάθε δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων (για να μην αναφερθούμε σε όσους μικρομολογιούχους είδαν να εξανεμίζονται οι αποταμιεύσεις τους με το PSI). Η πολιτική αυτή, που οδήγησε σε απόγνωση και αυτοκτονίες,έχει καταστήσει τον ιδιοκτήτη ενοικιαστή στο σπίτι του, ανεξάρτητα από το είδος του δανείου που έχει λάβει, καθώς οι τράπεζες σε μεγάλο βαθμό εξαρτούσαν τις ρυθμίσεις των καταναλωτικών ή επιχειρηματικών δανείων από την παροχή εμπράγματων εγγυήσεων ή την εγγύηση τρίτων. (Δημήτρης Σαραφιανός, νομικός).  

Σήμερα η δυνατότητα ιδιοκατοίκησης, που αποτελούσε με διάφορες μορφές την κυρίαρχη στεγαστική πολιτική της χώρας μας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ναυαγεί στην απώλεια χιλιάδων ιδιόκτητων κατοικιών ενώ οι τράπεζες και προοπτικά οι ξένοι επενδυτές αποκτούν τον στρατηγικό έλεγχο ενός βασικού πόρου επιβίωσης των λαϊκών τάξεων. Οι μικροί ιδιοκτήτες ακινήτων περιορίζονται δραστικά σε βάθος χρόνου και πολλαπλασιάζονται οι ενοικιαστές, γεγονός που διευκολύνει την κινητικότητα των εργαζομένων. Σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ η πολιτική επιδότησης της αγοράς λαϊκής στέγης, είτε μέσω δημοσίων επενδύσεων είτε μέσω τραπεζικού δανεισμού, πρέπει να αντικατασταθεί από πολιτική επιδότησης ενοικίων.  

ΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ

Ο νόμος 3869/2010, γνωστός ως νόμος Κατσέλη, τροποποιήθηκε τον Αύγουστο 2015 και εκ νέου πρόσφατα με τις διατάξεις περί «προαπαιτούμενων» (19/11/2015). Αφορά στη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Στο νόμο δεν περιλαμβάνονται οι έμποροι επειδή έχουν δυνατότητα πτώχευσης. Στο πεδίο εφαρμογής του νόμου εμπίπτει το σύνολο των οφειλών των φυσικών προσώπων προς ιδιώτες (εδώ περιλαμβάνονται οι τράπεζες), επίσης, βεβαιωμένες οφειλές στην Εφορία, στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού και τα νομικά πρόσωπα αυτών, καθώς και ασφαλιστικές εισφορές προς τους οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι οφειλέτες που έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους με τον νόμο Κατσέλη του 2010 και μπορούν ν’ ανταποκρίνονται στις τότε ρυθμίσεις παραμένουν στο ίδιο καθεστώς. Όλοι οι υπόλοιποι εντάσσονται στο δυσμενώς τροποποιημένο - σύμφωνα με τις απαιτήσεις των λεγόμενων «θεσμών» - νόμο, ο οποίος έχει ήδη συμπληρωθεί με την ενεργοποίηση του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών για τον στενό έλεγχο των δανειοληπτών και με τον τροποποιημένο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που περιορίζει τα δικαιώματα των δανειοληπτών υπέρ των τραπεζών (μείωση των εισοδηματικών ορίων για επιβολή κατασχέσεων, παρακράτηση μέρους μισθών, κ.λπ.).  

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Οι οφειλέτες διαπραγματεύονται αρχικά με τους πιστωτές για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού. Αν δεν καταλήξει αυτή η διαδικασία οι οφειλέτες υποβάλλουν αίτηση για ρύθμιση οφειλών στο αρμόδιο δικαστήριο (ειρηνοδικείο). Σε κάθε περίπτωση οι δανειολήπτες εμπλέκονται, όσο παραμένουν χρεωμένοι, σε διαδικασίες και υποχρεώσεις για τις οποίες χρειάζονται οπωσδήποτε συνδρομές δικηγόρων ή άλλων φορέων δημόσιων ή ιδιωτικών, όπως ορίζει ο νόμος. Βρίσκονται σε συνεχή εποπτεία από τους πιστωτές, είναι υποχρεωμένοι να ενημερώνουν για την παραμικρή αλλαγή της περιουσιακής και οικονομικής τους κατάστασης και κυρίως ν’ αποπληρώνουν τις δόσεις τους, αν καταλήξουν σε διακανονισμό - εξωδικαστικό ή μέσω δικαστηρίου. Αν δεν τις αποπληρώνουν πολύ σύντομα εκπίπτουν της ρύθμισης. Δηλαδή, όπως ορίζει ο νόμος, οι δανειολήπτες πρέπει να είναι «συνεργάσιμοι» υπό την έννοια της Απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας, Ευρωσύστημα, Επιτροπή Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων. Χαρακτηριστικά για τις ασκούμενες πιέσεις και ελέγχους είναι όσα αναφέρονται στο άρθρο 8 του νόμου με τίτλο : Δικαστική Ρύθμιση Χρεών :

«Αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι ε­παρκή, το δικαστήριο, αφού αφαιρέσει το ποσό που α­παιτείται για την κάλυψη των ευλόγων δαπανών διαβίω­σης του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του … διατάσσει την καταβολή μηνιαίως, για χρονικό διά­στημα τριών (3) ετών, του ποσού που απομένει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τα πάσης φύσεως εισοδήματά του, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών». Δηλαδή το δικαστήριο επεμβαίνει με απόλυτο τρόπο στους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών με στόχο να διασφαλιστούν πρωτίστως οι οριζόμενες δικαστικά δόσεις των δανείων.  

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Επικεντρώνουμε στην προστασία της κύριας κατοικίας γιατί αυτή αποτελεί στρατηγικό πόρο επιβίωσης και ανασύνταξης ατόμων και οικογενειών. Χάνοντας το σπίτι τους οι άνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικά στο κενό. Οικογένειες διαλύονται, χιλιάδες οδηγούνται στο δρόμο, αλλά και οι προσωρινά φιλοξενούμενοι αποδιοργανώνονται και συνήθως χάνουν τις ισχνές δυνατότητες εξεύρεσης εργασίας και διεκδίκησης των ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων που δικαιούνται. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σπίτι. Είναι δε φανερό ότι όσοι δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους δάνειο, για το οποίο πιθανότατα έχουν ήδη πληρώσει αρκετά, δεν θα μπορούν ούτε να νοικιάσουν σπίτι.

Η προστασία της κύριας κατοικίας αφορά σε όλες τις περιπτώσεις οφειλετών που ορίζει ο τροποποιημένος νόμος Κατσέλη. Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών, ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει ή υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών, ορίζεται εκκαθαριστής και ακολουθούνται διαδικασίες εκκαθάρισης.  

«Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018 ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης και σχέδιο διευθέτησης οφειλών ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση ενυπόθηκο ή μη ακίνητο, εφόσον, συγκεντρώνει τις παρακάτω προϋποθέσεις : α) το συγκε­κριμένο ακίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα δεν υπερ­βαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά εβδομήντα τοις εκατό (70%), γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας κατά τον χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκα­τόν ογδόντα χιλιάδες (180.000) ευρώ για τον άγαμο ο­φειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες ευρώ (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία (3) τέ­κνα και δ) ο οφειλέτης είναι συνεργάσιμος δανειολή­πτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών. Το σχέδιο διευθέτησης οφειλών θα προβλέπει ότι ο οφειλέτης θα καταβάλλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και ότι καταβάλλει ποσό τέτοιο ώστε οι πιστωτές του δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυ­τήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστι­κής εκτέλεσης.

Εύλογες δαπάνες είναι : 13.906 € για τον άγαμο, 23.659 € για τον έγγαμο, 29.372 € για τον έγγαμο με ένα παιδί και 35.086 € για τον έγγαμο με δύο παιδιά.  

Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018, στις περιπτώσεις κα­τά τις οποίες ο οφειλέτης συγκεντρώνει τις εξής προϋποθέσεις: α) το συγκεκριμένο α­κίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα υπολείπεται ή εί­ναι ίσο των ευλόγων δαπανών διαβίωσης, γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι χιλιάδες (120.000) ευρώ για τον άγαμο οφειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα, δ) είναι συνεργάσιμος δανειολήπτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών και ε) βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία πληρωμής των μηνι­αίων καταβολών, όπως αυτές ορίζονται στο σχέδιο διευ­θέτησης οφειλών της προηγούμενης παραγράφου, δια­σφαλίζεται ότι οι πιστωτές δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συ­ναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης, με τον ακόλουθο τρόπο. Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει αίτηση στο Ελληνικό Δημόσιο για τη με­ρική κάλυψη του ποσού της μηνιαίας καταβολής του σχεδίου διευθέτησης οφειλών το οποίο ορίζει η δικαστική απόφαση. Ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπλη­ρωμής του και σε κάθε περίπτωση υποχρεούται στην κα­ταβολή ελάχιστης συνεισφοράς. Η συνεισφορά του Ελ­ληνικού Δημοσίου στο παραπάνω σχέδιο διευθέτησης ο­φειλών αφορά στο θέμα και καταβάλλεται στους πιστωτές, υπό την προϋπό­θεση ότι ο οφειλέτης παραμένει συνεπής στην καταβολή της ελάχιστης συνεισφοράς». Η παραπάνω επιδότηση μπορεί να γίνει μόνο μέχρι τέλους του 2016 και αποτελεί μέρος του οφειλόμενου κεφαλαίου.

Εύλογες δαπάνες είναι : 8.180€ για τον άγαμο, 13.917€ για τον έγγαμο, 17.278€ για τον έγγαμο με ένα παιδί και  20.639€ για τον έγγαμο με δύο παιδιά.  

Τι σημαίνουν τα παραπάνω ; Ότι προστατεύονται οι πιστωτές (τράπεζες, κ.λπ.) και όχι οι οφειλέτες. Οι πιστωτές δεν θα πάρουν σε καμία περίπτωση χαμηλότερο ποσό από αυτό που θα ελάμβαναν αν έβγαζαν το σπίτι σε πλειστηριασμό και το ύψος των δόσεων αποπληρωμής ορίζεται με κριτήριο να μη ζημιωθούν οι πιστωτές. Δηλαδή, μέσω της διευθέτησης των οφειλών, σώζονται κατά προτεραιότητα οι τράπεζες, κ.λπ., όχι τα χρεωμένα νοικοκυριά. Ακόμα και για την κατηγορία των πιο φτωχών νοικοκυριών που υπολογίζονται στο 25%, οι οφειλέτες πρέπει να συνεισφέρουν οπωσδήποτε ένα ποσό το οποίο θα συμπληρώνει το δημόσιο υπό μορφή δανείου και μόνο εφόσον αυτοί καλύπτουν την οριζόμενη συνεισφορά. Χαρακτηριστικό της αρπακτικής λογικής των ρυθμίσεων είναι τα αναφερόμενα στο άρθρο 9.

«Αν κατά τη διάρκεια της αποπληρωμής του σχεδίου δι­ευθέτησης οφειλών, ο οφειλέτης πωλήσει την κύρια κα­τοικία του και το τίμημα από την πώληση υπερβαίνει το ποσό της διευθετημένης δανειακής οφειλής, όπως αυτή καθορίζεται από τη δικαστική απόφαση,…. τότε το ήμισυ της διαφοράς κατανέμεται υπέρ των ενέγγυων και προνομιούχων πιστωτών. Σε κάθε περί­πτωση το ποσό το οποίο λαμβάνει ο κάθε πιστωτής από την παραπάνω κατανομή, δεν μπορεί να είναι ανώτερο του ποσού που θα λάμβανε δυνάμει του σχεδίου διευθέ­τησης οφειλών».  

ΤΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ FUNDS ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΟΥΝ

Στα προαπαιτούμενα του Δεκεμβρίου περιλαμβάνονται περαιτέρω ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων οι οποίες αφορούν στη φύση των εμποδίων που υπάρχουν στην αγορά και στον προσδιορισμό όρων και προϋποθέσεων δραστηριοποίησης των funds υπό την εποπτεία της ΤτΕ. Το Υπουργείο Οικονομίας διαρρέει ότι δεν θα πωληθούν κόκκινα δάνεια σε funds - δεν το επιτρέπει η κείμενη νομοθεσία - αλλά θα βρεθεί «λύση» εντός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους πιστέψουμε. Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύεται να παρουσιάσει προτάσεις που θα καταστήσουν λειτουργικό τον νόμο Δένδια, που αφορά στα κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων.  

ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ VERSUS ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗΣ

Η βασική αντίληψη του νόμου είναι η εξατομίκευση των δανειοληπτών. Οι ρυθμίσεις δεν είναι γενικές και πάγιες, αλλά ειδικές και ασταθείς, ξεχωριστές για την κάθε περίπτωση διαπραγμάτευσης, εξωδικαστικής ή δικαστικής.

Η βαθιά αντιδραστική αυτή προσέγγιση μεταφέρει τους λόγους της ύπαρξης χρέους στο άτομο και την «ασυνέπειά» του, ενοχοποιώντας τον χρεωμένο άνθρωπο για την αδυναμία πληρωμής. Είναι γνωστό ότι χιλιάδες νοικοκυριά χάνουν τα σπίτια τους μέσα στη σιωπή.

Πρώτος στόχος, λοιπόν, του κινήματος για την υπεράσπιση των δανειοληπτών των κόκκινων δανείων και ιδιαίτερα εκείνων που κινδυνεύουν να χάσουν την κύρια κατοικία τους, είναι να συγκροτηθούν κοινωνικές συλλογικότητες και δεσμοί αλληλεγγύης μεταξύ των χρεωμένων νοικοκυριών, αρχικά τοπικά σε επίπεδο γειτονιάς ή πόλης, ή στο πλαίσιο συνδικαλιστικών οργανώσεων και οργανώσεων δανειοληπτών. Χρειάζεται ενημέρωση, νομική στήριξη, συμπαράσταση σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση από Επιτροπές Αγώνα με αυτοπρόσωπη συμμετοχή των χρεωμένων προσώπων. Μέσα από τις επιμέρους ομάδες θα μπορέσει να γεννηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα, το οποίο θα θέσει αποτελεσματικά τα βασικά αιτήματα που αφορούν στην προστασία των δανειοληπτών από υφαρπαγή του εισοδήματός τους και βασικών περιουσιακών τους στοιχείων, πρωτ’ απ’ όλα της κύριας κατοικίας.  

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ  

• Αναστολή πλειστηριασμών για χρέη λαϊκών νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτών προς Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικούς Οργανισμούς και ΔΕΚΟ.
• Κατάργηση των νομοθετικών ρυθμίσεων του Κώδικα Δεοντολογίας και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που διευκολύνουν την υφαρπαγή της κύριας κατοικίας.
• Η κύρια κατοικία να κατοχυρωθεί ως ακατάσχετη.
• Απαγόρευση μεταβίβασης δανείων σε κερδοσκοπικά funds.
• Ρύθμιση δανείων με διαγραφή μέρους ή του συνόλου της οφειλής ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη.
• Καθορισμός δόσεων ώστε να διασφαλίζεται ένα επαρκές επίπεδο ζωής για τους οφειλέτες.
• Περίοδος χάριτος με πάγωμα χρεών και εκλογίκευση επιτοκίων.
• Συσχέτιση τρέχουσας αξίας ακινήτων με το αρχικό ποσό του δανείου, το υπάρχον υπόλοιπο και το εισόδημα.
• http://www.iskra.gr/index.php

Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 5/12/15

Του ΣΤΑΘΗ*

Απορώ γιατί ο κ. Τσίπρας χρονοτριβεί με τον αδέξιο κ. Φίλη και δεν διορίζει κατευθείαν υπουργό Παιδείας τον επιτήδειο κ. Λιάκο! Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει (τα τελευταία δύο χρόνια στα φανερά, για νωρίτερα δεν γνωρίζω) να θαυμάζει τον καθηγητή κ. Λιάκο.

Απόδειξη του θαυμασμού τού κ. Τσίπρα υπήρξε η (άκρως ασυνήθιστη) ονομαστική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού στον κύριο καθηγητή, σε ομιλία του πρώτου ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 (όταν, κατά τον κ. Μπαλτά, η Επανάσταση γεννούσε το νέο ελληνικό έθνος, αγνώστου πατρός η ίδια).

Μύλος; Οχι, απλά πράγματα. Ο κ. Λιάκος, με λαμπρή σταδιοδρομία στο πλευρό του κ. Σημίτη, είναι από τους ιστορικούς εκείνους που αναλύουν το παρελθόν με κριτήρια του παρόντος. Ετσι ο κ. Λιάκος συγκρίνει, αν δεν ταυτίζει, τους Μακεδονομάχους, φέρ’ ειπείν, με τους Ταλιμπάν. Θεωρεί τη Γενοκτονία των Ποντίων μιαν κακή στιγμή μιας καλής πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μάλιστα εισηγείται την απάλειψη του όρου «Τουρκοκρατία») και ενώ αντιλαμβάνεται πλήρως την εθνική συνέχεια των Κινέζων ή των Εβραίων, με την εθνική συνέχεια των Ελλήνων παρουσιάζει κάποια αντιληπτική δυσκολία.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτές είναι οι επιστημονικές απόψεις του κ. Λιάκου και τα σκυλιά δεμένα. Ο καθένας μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ιστορία είναι ένα «αφήγημα» ή ότι η αλήθεια δεν χρειάζεται την απόδειξή της. Λογικόν και σεβαστό. Ομως ο κ. Λιάκος χαρακτηρίζει όσους τους αντιλέγουν «νοικοκυρές, εργάτες (!), αγράμματους, εσμούς, κτηνοτρόφους, εθνικιστές,φαιοχίτωνες, παράφρονες» και άλλα τέτοια επιστημονικά. Α, ξέχασα! και «ψυχωτικούς»! Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο!

Κάπως παράδοξο, διότι οι απόψεις αυτές είναι μάλλον ρατσιστικές παρά αριστερές, αλλά δεν είναι το μόνον παράδοξον. Ο κ. Τσίπρας θαυμάζει επίσης (τουλάχιστον αυτό ελπίζω) προσωπικότητες της Αριστεράς όπως τον Ρίτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σβορώνο, τον Κορδάτο, τον Λειβαδίτη, τους οποίους όμως ο κ. Λιάκος βρίσκει εθνικολαϊκιστές, συντηρητικούς και πολύ μπανάλ.

Ο κ. Λιάκος έχει πάρει εργολαβία ό,τι αφορά την αποδόμηση της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων (για των Κινέζων δεν παίρνω όρκο). Διακηρύσσει ότι οι παίδες πρέπει να αποκτούν «ιστορική και όχι εθνική συνείδηση». Δεκτόν κι αυτό. Ομως τι είδους ιστορική συνείδηση μπορεί να αποκτήσει κανείς διά της λήθης; Διότι ο κ. Λιάκος (όπως και ο Γιωργάκης με τον Τζεμ συμφώνησαν, καθώς και ο κ. Σόρος με τα λεφτά του προσπάθησε) εισηγείται την απάλειψη όσων γεγονότων υπομιμνήσκουν «οικεία κακά» και συνεπώς γεννούν το μίσος μεταξύ των λαών, όπως η Μικρασιατική Καταστροφή ή οι διωγμοί επί Τουρκοκρατίας, ενώ, αντιθέτως, πρέπει να τονίζονται οι ημέτερες αγριότητες, όπως η σφαγή της Τριπολιτσάς, κατά την οποίαν το προγονικό δεν πολέμησε ως όφειλε τους Τούρκους με ροδοπέταλα, αλλά με αιμοσταγείς και εκδικητικές, για αιώνες σφαγών και σφαγών, χατζάρες. Ντροπή μας! Υπήρξαμε και τότε άκρως «ψυχωτικοί» και «εθνικολαϊκιστές». Ομως ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο!

Είναι φανερό ότι ο κ. Λιάκος αντιλαμβάνεται την ιστορία ως προπαγάνδα στον δημόσιο λόγο. Προσαρμόζει τα γεγονότα στις ιδεολογικές του αναφορές (όποιες κι αν είναι αυτές), όπως ακριβώς έκανε και όταν υποστήριξε το δυσώνυμο βιβλίο Ρεπούση - ένα βιβλίο με 78 πραγματολογικά λάθη (!!!) διαπιστωμένα απ’ όλους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ενα βιβλίο που οι συγγραφείς του δεν αντιλαμβάνονταν τη διαφορά μεταξύ ΕΣΣΔ και Ρωσίας. Μεγάλη επιστημονικήεπιτυχία, για την

οποίαν ο βαθειά μορφωμένος κ. Λιάκος απαγόρευε στις «νοικοκυρές», τους «γλωσσολόγους των ταξιτζήδων» και τους «εργάτες» να έχουν λόγο!!! Τώρα όμως θα έχει ο ίδιος τον πρώτο λόγο στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, διότι ο κ. Τσίπρας θαυμάζει τον κ. Λιάκο. Οχι μόνο για την επιστημονική του επάρκεια, αλλά και για τις πολιτικές του παρεμβάσεις, όπως όταν υποστήριζε το Σχέδιο Ανάν, τις «μακεδονικές μειονότητες» κι όλα τα υπόλοιπα φληναφήματα του «εκσυγχρονιστικού» συρμού.

Ομως, γιατί αυτή η μάνητα του κ. Λιάκου με τον πατριωτισμό της Αριστεράς; γιατί, για αυτόν, κάθε τι εθνικό είναι εθνικιστικό; Θα τολμήσω μιαν εξήγηση τελείως προσωπική και απολύτως υποθετική. Στη διάρκεια της κατοχής ορισμένες τροτσκιστικές ομάδες στη βάση της αντίθεσής τους προς τον Σταλινισμό έβαζαν την ΕΣΣΔ και το Γ’ Ράιχ στον ίδιο παρονομαστή (όπως, αργότερα, οι μαοϊκοί έβαζαν στο ίδιο σακί την ΕΣΣΔ με τις ΗΠΑ). Ανέλυαν λοιπόν τότε και έλεγαν ορισμένοι τροτσκιστές ότι ο πόλεμος στην Ευρώπη θα έπρεπε να είναι ταξικός και ότι τα εθνικά του χαρακτηριστικά αποπροσανατολίζουν τους εργάτες και τις μάζες. Αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης των ίσων αποστάσεων ήταν οι περισσότερες τροτσκιστικές ομάδες να μη λάβουν μέρος στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, να είναι στην κόντρα με το ΕΑΜ, ενώ ορισμένοι τροτσκιστές συνεργάσθηκαν κιόλας με τους Ναζί - μεγάλο το όνειδος. Τεταρτοδιεθνιστής

στα νιάτα του ο κ. Λιάκος, «εκσυγχρονιστής» στη συνέχεια, κάνει εν πολλοίς την ίδια ανάλυση, υποβαθμίζοντας το έθνος σε μια «φαντασιακή» κατασκευή (μάλιστα ανύπαρκτη πριν από τον Διαφωτισμό) και καθαιρεί τον πατριωτισμό των μαζών σε λαϊκισμό (παρ’ ότι οι λαοί δεν μπορεί να είναι λαϊκιστές, λαϊκιστές μπορούν να είναι κάποιοι απ’ τους ηγέτες τους - με τους «εκσυγχρονιστές» ηγέτες να πρωτεύουν σε κάτι τέτοια). Οπως οι αμύντορες του κ. Λιάκου έχουν αποδείξει, για να κυριαρχήσουν όλες αυτές οι ανοησίες στην κοινωνία, χρειάσθηκε να εξαπολύσουν οι ίδιοι ιδεολογική τρομοκρατία με το καντάρι! Δεν υπάρχει άνθρωπος

που να έχει τολμήσει να κριτικάρει τον μέντορα της κυρίας Ρεπούση και του κ. Τσίπρα, χωρίς μια συγκεκριμένη ομάδα δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων απ’ τα ΜΜΕ να τον λούσει με συκοφαντίες και ρετσινιές του στυλ: αντισημίτης, ρατσιστής, φασίστας, εθνικιστής, σταλινικός, ψυχάκιας, αμόρφωτος, παράφρων, αγράμματος, ομοφοβικός, λαϊκιστής, φαιοκόκκινος - αυτοί είναι μονάχα ελάχιστοι απ’ την αρμάδα των «αριστερών» χαρακτηρισμών που πέφτουν στο κεφάλι του αμαρτωλού.

Από ποιους; Οχι από ανθρώπους που γράφουν ο καθένας τη γνώμη του(κάτι το σεβαστόν, πλην των χαρακτηρισμών), αλλά από ανθρώπους που γράφουν ύστερα από προσυνεννόηση, συντονισμένα και οργανωμένα, ο ένας κατ’ ακολουθίαν του άλλου, που γδέρνουν κάθε φορά και διασύρουν όποιον στοχοποιούν. Προσφάτως, βγήκε κατά λάθος στη δημοσιότητα ένα τσατ ρουμ   όπου τα παλληκάρια αυτά συναντώνται σαν σε κρυφό σχολειό, συνομιλούν και αναθέτουν το ένα στο άλλο δουλειές, ποιος θα γράψει για τι πράγμακαι πότε, ποιος θα ακολουθήσει και πώς θα αλληλοϋποστηριχθούν.

Τέτοια και τοιαύτα συνέβαιναν και συμβαίνουν στα ενδότερα της διατεταγμένης δημοσιογραφίας σε όλες τις δραματικές στιγμές και τα σημεία καμπής. Οταν διέλυε η Δύση τη Γιουγκοσλαβία, οι λεβέντες αυτοί θρηνούσαν για τις σφαγές στο Σεράγεβο. Τώρα βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι πράκτορες της CIA και ομολογούν ότι η κοινή γνώμη στη Δύση εσύρθη από τη μύτη με προβοκάτσιες (όπως στο Σεράγεβο), τη μία μετά την άλλη. Οι ελάχιστοι πέντε-δέκα που γράφαμε

από τότε όσα τώρα αποτελούν κοινόν τόπο ήμασταν συνωμοσιολόγοι, εθνικιστές, κομπλεξικοί κ.τ.λ. Οι δε Ελληνες που είχαν πάρει μυρωδιά τι πραγματικά γινόταν ήταν για αυτά τα παλληκάρια «έθνος ανάδελφο», αλλοπαρμένοι της Ορθοδοξίας, αμετανόητοι κομμουνιστές και, καλά το καταλάβατε, λαϊκιστές!

Ο ίδιος αυτός όμιλος υποστηρικτών Λιάκου μυξόκλαιγε για τις «παράπλευρες απώλειες» του πολέμου στο Ιράκ, υποστήριζε όμως την «εξαγωγή της δημοκρατίας» κι έβρισκε τον πόλεμο «ανθρωπιστικό».

Τώρα οι ίδιοι οι Αμερικανοί ομολογούν τα αντίθετα, αλλά οι λεβέντες αυτοί παραμένουν το ίδιο στοχοπροσηλωμένοι (με έναν αξιοθαύμαστο μιθδριδατισμό), συνεχίζοντας να υβρίζουν και να ψεύδονται.

Ομως ενίκησαν! Μπορεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η «σχολή» αυτή να εξέφραζε ένα μικρό ποσοστό του κόμματος κι ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό, έως ελάχιστο, στην ελληνική κοινωνία, αλλά με τις δύο κυβερνήσεις που έχει σχηματίσει ο κ. Τσίπρας έχουν επικρατήσει πλέον πλήρως! Τώρα είναι πιο δυνατοί παρά ποτέ. Απλωμένοι σε ορισμένες εφημερίδες, ελέγχουν πολλούς κόμβους στο διαδίκτυο, εξαφανίζοντας όσους τους έχουν πάρει μυρωδιά, γλείφοντας άλλους, τακτοποιώντας επίσης και βολεύοντας πολλούς, ώστε να διευρύνουν την επιρροή τους και την πελατεία τους. Γνωρίζουν την τεχνογνωσία! Συνέπλευσαν με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., δηλώνοντας «αριστεροί» οι περισσότεροι, δεν θα συνέπλεαν τώρα με μια κυβέρνηση που δηλώνει αριστερή η ίδια, κυβερνώντας όπως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ.;

Θα έλεγε κανείς, τι σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο Προσφυγικό, το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό, την Ανεργία κι όλα τα υπόλοιπα δυσθεόρατα προβλήματα που μας ταλανίζουν; Θα έπεφτε έξω. Διότι

για να χειραγωγηθεί η πολιτική συμπεριφορά του καθενός μας, προϋποτίθεται η πολιτισμική του αλλοτρίωση. Το πολιτικό πρόβλημα των Ελλήνων σήμερα είναι η πολιτισμική τους κατάρρευση. Η «εκσυγχρονιστική» φάουσα βαράει στο ψαχνό, στην ψίχα και την ψυχή - χωρίς Ρίτσο, χωρίς Παπαδιαμάντη, μισάνθρωπος με την κοινότητά σου εξ αφορμής της όποιας παθολογίας της, πορεύεσαι όλο και πιο μόνος, όλο και πιο ιδιώτης, όλο και πιο ανυπεράσπιστος. Ή γίνεσαι πελάτης. Για να φθάσεις στο τέλος να λες: «Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς». Απ’ τον

Τσάβες (που άλλωστε ήταν λαϊκιστής) ο μονόδρομος της ομογενοποιημένης σκέψης σε πάει στον Σόιμπλε. Τώρα, αν ο Σόιμπλε σου σκοτώνει τη ζωή, μη γίνεσαι μαξιμαλιστής! Πήγαινε να ζήσεις στο Περιστέρι (Τσακαλώτος), φάε γεμιστά (Φωτίου), φταίει η κυβέρνηση Σαμαρά που δεν ολοκλήρωσε τα μνημόνια (Μάρδας), αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε (ένας κάποιος Γεωργιάδης του ΣΥΡΙΖΑ), πάψε να κλαίγεσαι και στήσε μια ΜΚΟ, μη γίνεσαι ψυχάκιας(Λιάκος), νοικοκυρά (Λιάκος), κτηνοτρόφος(Λιάκος), φαιοκόκκινος (Λιάκος) κι όσα άλλα σου καταλογίζει ένας άνθρωπος που αγαπάει βαθειά τον λαό και θαυμάζεται από τον κ. Πρωθυπουργό.

Πλην όμως, για να κάνουμε και λίγο πλάκα στην ήττα μας, θα έρθει, έχει ήδη έρθει η ημέρα εκείνη που ο κ. Λιάκος με τον κ. Λεβέντη βρίσκονται στην ίδια βάρκα! Φοβάμαι, όμως, ότι η Νέμεσις αυτήδεν έχει επιπέσει πάνω στον κ. Λιάκο, αλλά στον κ. Λεβέντη...  

*Δημοσιεύθηκε στο enikos.gr την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ.: Ξεπέρασαν κάθε όριο εθνικής υποτέλειας

4-12-2015

Share Tweet 0 Σχόλια e-mail

Τσίπρας και Καμμένος υποχωρούν σε όλους τους εκβιασμούς Ε.Ε. και ΗΠΑ ακόμα και για ζητήματα που αφορούν την Εθνική μας ασφάλεια – Τι κρύβεται πίσω από την επίσκεψη Τζον Κέρι και τα βρώμικα παιχνίδια των Τούρκων

Οι πολίτες αυτής της χώρας αναρωτιούνται αν η εθνική υποτέλεια έχει κάποιο όριο. Μάλλον όχι. Οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος υποχωρούν σε όλους τους εκβιασμούς της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Μετά το σβήσιμο των tweets του πρωθυπουργού, μετά τις υποχωρήσεις μας στα βρώμικα παιχνίδια των Τούρκων για «συνδιαχείρηση» στο Αιγαίο τα οποία στηρίζουν οι Γερμανοί, έρχονται και οι σύμμαχοί μας οι Αμερικανοί για να ολοκληρώσουν το καθεστώς προτεκτοράτου κάτω από το οποίο έχει περιέλθει η χώρα μας.

Οι υποχωρήσεις των «εθνικά υπερήφανων, υπερπατριωτών» Τσίπρα και Καμμένου διαδέχονται η μια την άλλη.

Με πρόσχημα τον εκβιασμό του Grexit υπέγραψαν νέα δάνεια και νέο επαχθές μνημόνιο και τώρα με πρόσχημα την έξοδό μας από τη συνθήκη Σένγκεν, δεχόμαστε την διαχείριση των συνόρων μας από τη Frontex.

Τι σκοπιμότητα μπορεί να έχει η ανάπτυξη της Frontex στα εσωτερικά μας σύνορα και μάλιστα στο σημείο όπου υπάρχουν κράτη με αλυτρωτικές βλέψεις; (βλέπε Σκόπια). Ξέρουν κάτι οι φίλοι μας οι Αμερικανοί που δεν ξέρουμε εμείς;

Kαι στα αλήθεια, τι σχέδιο έχουν οι προστάτες – κατά δήλωσή τους – της εθνικής μας αξιοπρέπειας, κύριοι Τσίπρας και Καμμένος όταν θα «σκάσει» στα χέρια τους το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων και το Κυπριακό;

Απίστευτες υποχωρήσεις που είναι προφανές ότι καμία άλλη ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να δεχθεί.

Aλήθεια ο «αυτοαποκαλούμενος» Ανεξάρτητος Έλληνας κ. Πάνος Καμμένος που κουβαλάει μαζί του και «πατριδόμετρο» τι έχει να πει για όλα αυτά;

Θα τα καταπιεί για να παραμείνει ο ίδιος και οι υπουργοί του στις κυβερνητικές θεσούλες που έχουν εξασφαλίσει;

Και δυστυχώς η κατρακύλα δεν έχει τέλος, διότι η επίσκεψη του Τζον Κέρι στην Αθήνα καταγράφεται ως εξαιρετικά κρίσιμη.

Για όσους κάνουν πως δεν κατάλαβαν ο Κέρι ήρθε στην Ελλάδα, από τη Λευκωσία, έχοντας στις βαλίτσες του «λύση – πακέτο» για το Κυπριακό, προφανώς πολύ χειρότερη από το σχέδιο Ανάν που απέρριψε ο Κυπριακός λαός με δημοψήφισμα.

Μόνο που οι Αμερικανοί τώρα απευθύνονται στον Τσίπρα και όχι στον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο.

Βλέπετε ο Τσίπρας έχει τη μοναδική ικανότητα να μετατρέπει τα ΟΧΙ των δημοψηφισμάτων σε ΝΑΙ.

Τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, πολλοί τις άκουσαν, λίγοι τις κατάλαβαν.

Είναι κάτι παραπάνω από ανατριχιαστικές:

«Η Κύπρος θα γίνει ένα επιχειρηματικό κέντρο. Θα είναι μοντέλο για άλλους τόπους που χρειάζονται πολυεθνικό μέλλον», είπε ο κ. Κέρι, χωρίς να διευκρινίσει περισσότερο για αυτό το μέλλον και τους άλλους τόπους που εννοεί.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών θα πιέσει αφόρητα για πλήρη “εξομάλυνση” των ελληνοτουρκικών σχέσεων και αγαστή συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας, προτάσσοντας το θέμα των προσφύγων και τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή, παρακάμπτοντας φυσικά την προκλητικότητα και τις απαράδεκτες βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας.

Στο όνομα της ασφάλειας των συνόρων και των ελέγχων τους για “τζιχαντιστές”, τις επίμονες προτάσεις της ΕΕ για κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες στο Αιγαίο οι φίλοι μας οι Αμερικανοί θα πιέσουν κι αυτοί με τη σειρά τους στη ρευστοποίηση και στη συνδιαχείριση του Αιγαίου και μην εκπλαγείτε αν αρχίσουν να μιλούν για «ενιαίο αμυντικό χώρο”» με απροσδιόριστα σύνορα και δικαιώματα...

Είναι κλασική πρακτική των ΗΠΑ.

Στο τέλος, κι αφού θα έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε αποικία, θα μας «χρυσώσουν» το χάπι δήθεν με μείωση του δημόσιου χρέους και οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος θα διεκδικήσουν κι αυτοί τον ρόλο του... σωτήρα.

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/ethnika/story/648799/kyvernisi-syriza-an-el-xeperasan-kathe-orio-ethnikis-ypoteleias#ixzz3tOAnIJSQ

Η μέρα που κάναμε πέρα το φόβο και ξηλώσαμε τα πεζοδρόμια...

Η «Απογευματινή» μιλούσε για «επιτελικό σχέδιο» των κομμουνιστών που, κατά το «ρεπορτάζ», έκαναν επιθέσεις σε 15 σημεία «με σκοπόν να διασπαρούν αι αστυνομικαί δυνάμεις»

Τότε που ξήλωσαν τα πεζοδρόμια - 55 χρόνια από την ιστορική απεργία των οικοδόμων της 1ης Δεκέμβρη 1960

Η απεργία των οικοδόμων της 1ης Δεκέμβρη του 1960, από την οποία φέτος συμπληρώνονται 55 χρόνια, πέρασε στην Ιστορία σαν «η μέρα που κάναμε πέρα το φόβο και ξηλώσαμε τα πεζοδρόμια». Παραμένει σημείο αναφοράς για την πάλη όλων των εργατών, σταθμός του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για τη...
μαχητικότητα και την αποφασιστικότητα των απεργών οικοδόμων, που έγιναν σύμβολο και εμπροσθοφυλακή του εργατικού κινήματος εκείνη την εποχή, αλλά και αργότερα.

Η επέτειος δίνει αφορμή για να φωτιστεί η πορεία που διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις να οξυνθεί η ταξική πάλη, να αναδειχθεί ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος ως πολιτικής πρωτοπορίας, η δράση των κομμουνιστών σε δύσκολες και σύνθετες συνθήκες. Τα συμπεράσματα αυτού του αγώνα είναι χρήσιμο όπλο στις αυξημένες απαιτήσεις της ταξικής πάλης σήμερα στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου.

Τι προηγήθηκε

Η απεργία έγινε σε πολύ δύσκολες συνθήκες, τότε που το ΚΚΕ ήταν στην παρανομία. Τότε που βάραινε η ήττα του εργατικού - λαϊκού κινήματος στον Εμφύλιο και η κρατική καταστολή χτυπούσε όποιον σηκωνόταν. Τότε που ο συνδικαλιστικός αγώνας σήμαινε φυλακές, βασανιστήρια, εξορία. Σ' αυτές τις συνθήκες, το κίνημα των οικοδόμων, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές, πήρε τη σκυτάλη από τους τσαγκαράδες και τους καπνεργάτες της δεκαετίας του '30 και οργάνωσε την πρώτη μεγάλη μετεμφυλιακή μαχητική απεργία.

Η απεργία δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Προετοιμάστηκε από τα προηγούμενα χρόνια με αγώνες του κλάδου. Οι δυσμενείς συσχετισμοί δύναμης προς όφελος του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού έβαζαν εμπόδιο στη συσπείρωση και αποτελεσματικότητα των αγώνων. Παρ' όλα αυτά, υπήρξαν νικηφόρες μάχες. Η απεργία των μπετατζήδων της Αθήνας, το 1953, με αίτημα την αύξηση του μεροκάματου, οι απεργίες των οικοδόμων στη Θεσσαλονίκη το 1953, 1954 που πέτυχαν τη υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι κινητοποιήσεις άνεργων οικοδόμων και η απόσπαση ορισμένων επιδομάτων. Το 1957 έγινε η πρώτη μαζική απεργιακή κινητοποίηση.

Η αντιπαράθεση των δύο γραμμών μέσα στο οικοδομικό κίνημα και γενικότερα δυνάμωνε. Ταυτόχρονα, δυνάμωνε και η επιρροή του ταξικού κινήματος. Το 1959 οκτώ ταξικά σωματεία της Αθήνας και του Πειραιά συγκρότησαν τη Συντονιστική Επιτροπή. Στις αρχές του 1960, η Συντονιστική Επιτροπή αριθμούσε 15 σωματεία.

Ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς του '60 ήταν ο πιο μαχητικός, μαζικός των τελευταίων χρόνων και στην Αθήνα πήρε πανεργατικό χαρακτήρα. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, μπροστά στην ψήφιση του αντιασφαλιστικού νόμου έγινε απεργία παρά την αντίθεση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Οι παράνομες Οργανώσεις του ΚΚΕ, που είχαν απομείνει μετά την απόφαση της διάλυσης, αποφάσισαν και σχεδίασαν την απεργία. Η απεργία ήταν μαζικότατη, χιλιάδες έδωσαν το «παρών» στο απεργιακό προσκλητήριο. Τα σωματεία περιφρούρησαν την απεργία και αντιμετώπισαν τις συλλήψεις που έκανε η αστυνομία. Η Επιτροπή Αγώνα ολοένα και ανέβαζε την επιρροή της μέσα στους οικοδόμους.

Η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση

Στις 2 Οκτώβρη του '60 σε πανοικοδομική συγκέντρωση στο «Ιντεάλ» πήραν μέρος 5.000 οικοδόμοι που επιβεβαίωσαν την ανάγκη του αγώνα απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πραγματοποιήθηκε συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων οικοδόμων από 93 σωματεία σε όλη την Ελλάδα. Αποφασίστηκε η οργάνωση και η καθοδήγηση των αγώνων σε όλη την Ελλάδα από τη Συντονιστική Επιτροπή.

Αφορμή για την απεργία την 1η Δεκέμβρη του ΄60 στάθηκε η ψήφιση το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου του αντιασφαλιστικού νόμου 4104/1960 με πρόσχημα την εξυγίανση του ΙΚΑ, το νοικοκύρεμα των ασφαλιστικών ταμείων. Σύμφωνα με το νόμο, οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης αυξάνονταν από 2.500 στα 4.050 ένσημα.

Η οργάνωση της απεργίας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Η απόφαση διάλυσης των Κομματικών Οργανώσεων, που είχε παρθεί το 1958, δυσκόλευε την ταξική πάλη. Ομως ο ρόλος και η παρέμβαση των κομμουνιστών δε σταμάτησε. Η παράνομη Οργάνωση των οικοδόμων του Κόμματος δούλεψε συγκεκριμένα για την οργάνωση της μάχης πάνω σε ένα μακρόχρονο σχέδιο με προσαρμογές και μέτρα για το ξεπέρασμα των δυσκολιών. Είναι χαρακτηριστική η συνεδρίαση της Κομματικής Οργάνωσης των οικοδόμων, η οποία αποφάσισε η απεργία να γίνει τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη το '60, και πήρε μέτρα προπαγάνδας, μέτρα για αντιμετώπιση της ταχτικής του κυβερνητικού, εργοδοτικού συνδικαλισμού, για την αντιμετώπιση των κατασταλτικών δυνάμεων 

Η απεργία.

Η «Καθημερινή» μιλούσε επίσης για ευθύνη των κομμουνιστών που «ανασκάπτουν τα πεζοδρόμια και ρίπτουν λίθους και ξύλα»

Την 1η του Δεκέμβρη, από τις 8 το πρωί, οι απεργοί οικοδόμοι συρρέουν από όλους τους δρόμους προς το Εργατικό Κέντρο Αθηνών. Μέσα σε λίγη ώρα ολόκληρη η περιοχή από την πλατεία Κουμουνδούρου μέχρι την οδόν Ζήνωνος έχει κατακλυσθεί από απεργούς. Μια πραγματική ανθρωποθάλασσα που πάλλεται από ενθουσιασμό για την απόλυτη επιτυχία της απεργίας. Από τα μεγάφωνα του Εργατικού Κέντρου ανακοινώνεται ότι σ' ολόκληρη την Ελλάδα η απεργία σημείωσε τεράστια επιτυχία και ότι σε όλα τα Εργατικά Κέντρα της χώρας πραγματοποιούνται την ίδια στιγμή μεγαλειώδεις πανοικοδομικές συγκεντρώσεις. Για την απεργία στην Αθήνα γίνεται γνωστό ότι όλα τα γιαπιά έχουν νεκρωθεί και ότι αστυνομικές δυνάμεις απεστάλησαν σ' όλες τις μεγάλες οικοδομές. Αγανάκτηση προκάλεσε στους συγκεντρωμένους η είδηση ότι η αστυνομία το πρωί διενήργησε συλλήψεις απεργών, οι οποίοι κρατούνται σε διάφορα αστυνομικά τμήματα.

Μετά τις ομιλίες, αντιπροσωπεία ξεκίνησε να πάει στο υπουργείο Εργασίας για να καταθέσει τα αιτήματα. Τότε δόθηκε η εντολή για το χτύπημα από την Αστυνομία. Καταγράφονται σκηνές πρωτοφανούς αγριότητας. Οι απεργοί πέφτουν αναίσθητοι από τα χτυπήματα των κλομπς, ποδοπατούνται από τους αστυνομικούς, ενώ άλλων απεργών τους στρίβουν τα χέρια, τους ακινητοποιούν και τους χτυπούν στο πρόσωπο, στο στομάχι, στην κοιλιά. Οι απεργοί υποχωρούν προς το κτίριο του Εργατικού Κέντρου, ενώ χάμω στο δρόμο σφαδάζουν τραυματίες οικοδόμοι καταματωμένοι, με σπασμένα κεφάλια και σχισμένα πρόσωπα.

Γίνεται ανασύνταξη δυνάμεων μπροστά στο Εργατικό Κέντρο. Νέα αστυνομική επίθεση, ενώ καταφτάνουν και στρατιωτικά οχήματα από τα οποία οι στρατιώτες κατέρχονται και προχωρούν με τα όπλα προταγμένα και σε σχηματισμό μάχης. Πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Η αγανάκτηση φθάνει στο αποκορύφωμά της. Οι οικοδόμοι αρπάζουν τα ξύλα που βρίσκουν μέσα σε μια αποθήκη της οδού Αγησίλαου, ξηλώνουν τις πλάκες των πεζοδρομίων και ετοιμάζονται να αμυνθούν ενεργητικά, υπερασπιζόμενοι τη ζωή τους. Οι αστυνομικοί επιχειρούν νέα επίθεση αλλά αποκρούονται από τους οικοδόμους. Αλλεπάλληλες επιθέσεις από την αστυνομία αντιμετωπίζονται με βροχή από πέτρες. Ενας αστυνόμος βγάζει το περίστροφό του και πυροβολεί. Ενας νέος εργάτης πέφτει αιμόφυρτος. Η μάχη γίνεται σώμα με σώμα, οι αστυνομικοί τρέπονται σε φυγή. Ο απολογισμός ματωμένος: 173 συλλήψεις και 66 τραυματίες (3 από σφαίρες).

Κι όμως, την επομένη 2 Δεκέμβρη, 45.000 οικοδόμοι δίνουν απάντηση με νέα απεργία και διαδήλωση που επίσης χτυπιέται από το στρατό και την αστυνομία. Κάτι, όμως, πλέον έχει αλλάξει. Πριν από την απεργία όλα τα «σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά». Μετά την απεργία «οι οικοδόμοι», έγραφε ο «Νέος Κόσμος», «έσπασαν τη φοβία που επικρατούσε και έγιναν το αγωνιστικό παράδειγμα για όλους τους άλλους κλάδους, αναδείχθηκαν στην πρωτοπορία των κλαδικών αγώνων».

Ανοιχτή επιστολή του Γλέζου στους Έλληνες βουλευτές

 4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Να «ελευθερώσουν τις συνειδήσεις τους» καλεί τους Έλληνες βουλευτές ο Μανώλης Γλέζος, με ανοιχτή του επιστολή, την οποία δημοσιεύει η ιστοσελίδα «Ενεργοί Πολίτες».

Ολόκληρη η επιστολή:

«Σπάστε τα δεσμά των κομματικών παρωπίδων και ελευθερώστε τις συνειδήσεις.

Καθισμένος στο παραγώνι των στερνών κατωφλιών της ζήσης μου, απευθύνομαι σε σας τους Τριακόσιους της Βουλής των Ελλήνων, στον κάθε ένα ξεχωριστά και του βροντοφωνάζω.

Σύνελθε.

Από το αφιόνι της κομματικής γραμμής ξύπνα.

Τι υποσχέθηκες στον κόσμο και σ΄εμπιστεύθηκαν όσοι σε ψήφισαν και σε ανέδειξαν αντιπρόσωπο του Έθνους. Δεν το αισθάνεσαι.

Η συνείδησή σου αλυσοδεμένη στα έγκατα του είναι σου σπαρταρά.

Ελευθέρωσέ την.

Όσοι, παρ’ ελπίδα, είστε κουφόνοες, αφουγκραστείτε επιτέλους τις γοερές κραυγές των πεινασμένων που λιμοκτονούν για να ξεχρεωθούν τα δάνεια των δανειστών.

Όσοι πάλι βαυκαλίζεστε με την ιδέα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά το δανείζεσθαι και η εποπτεία για την εξόφλησή τους, ξεχάσατε τόσο εύκολα τα λόγια του Μενάνδρου: «Τα δάνεια δούλους τους ανθρώπους ποιεί»

Όσοι, επί πλέον, διακηρύσσετε πως εμείς καταψηφίζουμε όλα τα μέτρα που παίρνονται σε βάρος του λαού, έχω να πω, αυτό που λέω και στον εαυτό μου.

Τι δεν λες σωστά και δεν πείθεις τον αδαή.

Ανατριχιάζω να θωρώ ν’ ανεμίζουν οι σημαίες της αχαλίνωτης υποκρισίας και του εκμαυλισμού των συνειδήσεων και βροντοφωνάζω. Ηχείστε σάλπιγγες ιερές, ανακρούσετε τον παιάνα της Αντίστασης:

Ελευθερίην μ΄ αιτείς, μέγα μ΄ αιτείς, ου τοι δώσω.

Βουλευτές του Κοινοβουλίου, μην αφήσετε τον άνεμο της υποταγής να στεγνώσει τα δάκρυα του πόνου, να θερίσει το μέλλον των νέων γενεών.

Συναχτείτε στης παραστιάς το φωτογύρι, συσκεφτείτε γύρω από τα μέτωπα της σκέψης, ακούστε τις προγονικές παρακαταθήκες κι αντισταθείτε.

Όχι στην υποτέλεια, όχι στους δανειστές.

Ελευθερώστε τις συνειδήσεις σας.

Αποφασίστε κατά συνείδηση.

Αθήνα 4-12-2015»

http://hellasforce.com/

Ηνωμένες Πολιτείες Αποικιών

4-12-2015

γράφτηκε στον Τοιχο about 5 hours ago -  0 Comments

Το κέρδος των ΗΠΑ κλείνει το Κυπριακό και η Ελλάδα  γίνεται μεσάζοντας των Αμερικανών για την ενέργεια της Ευρώπης.

Ξενοφώντας Ερμείδης

Το τελειώνουν το θέμα της Κύπρου οι Αμερικανοί και η δημιουργία δικοινοτικής ομοσπονδίας δεν είναι πλέον θεωρία αλλά οδεύει προς πραγμάτωση. Στην επίσκεψή του στην Κύπρο ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, μετά τις συναντήσεις με τον Κύπριο πρόεδρο και τον πρόεδρο του ψευδοκράτους δήλωσε εντυπωσιασμένος "και από τον Νίκο και από τον Μουσταφά". Περισσότερο εντυπωσιασμένοι από τις προτάσεις των ΗΠΑ ήταν όμως ο Νίκος και ο Μουσταφά. Περισσότερο εντυπωσιασμένος από τον Νίκο, τον Μουσταφά και τον Τζον είναι ο Ερντογάν που θα κρατάει την Ε.Ε όχι μόνο με το "προσφυγικό πρόβλημα" αλλά και με τη νέα του προέκταση προς την Ευρώπη που θα είναι η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία της Κύπρου.

Ο τρίτος Αττίλας είναι το φυσικό αέριο

Ο μόνος δρόμος είναι ένα ομόσπονδο κράτος γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενά του Τζον Κέρι  "μια ενωμένη Κύπρος θα γίνει φάρος ειρήνης σε μια περιοχή αβεβαιότητας". Το σχέδιο Ανάν ποτέ δεν τελείωσε αντιθέτως τώρα είναι η στιγμή που θα πραγματοποιηθεί αφού όπως τόνισε ο Αμερικανός υπουργός "το κυπριακό δεν είναι βάρος που μόνο οι Κύπριοι πρέπει να σηκώσουν και για αυτό οι ΗΠΑ στηρίζουν τις προσπάθειες του ΟΗΕ για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία".

Οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ βρήκαν την κατάλληλη στιγμή για να ολοκληρώσουν το τέλος της Κύπρου. Χρειάστηκε μία τραπεζική κρίση, ένα αναγκαίο ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της Κύπρου και μία Τουρκία να γίνεται τόσο φίλη προς την Δύση όσο ποτέ άλλοτε.

Η Αμερική είναι έτοιμη να δώσει και πάλι την οικονομική βοήθεια που χρειάζεται αυτό το ομόσπονδο κράτος επίτευγμα, βοήθεια που δεν θα είναι άλλη από την εμπλοκή των ΗΠΑ στον ορυκτό πλούτο της Κύπρου και βέβαια στις επενδύσεις "ανάπτυξης" που θα ακολουθήσουν αφού θα έχει ανοίξει ο δρόμος με την Τουρκία και οι αγωγοί φυσικού αερίου θα περνούν εύκολα από το νησί στην ανατολική στεριά του Αιγαίου όπως πέρασαν υποθαλάσσια οι αγωγοί νερού από την Τουρκία προς το ψευδοκράτος.

Όσον αφορά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, ο υπουργός Κέρι απλά είπε: "δεν πρέπει να είμαστε αιχμάλωτοι του παρελθόντος". Είθισται για τις αποικίες να πρέπει να ξεχνούν γρήγορα ό,τι δημιουργούν οι αποικιοκράτες τους αν θέλουν να έχουν ανάπτυξη δυτικήςπροέλευσης.

Ο πόλεμος του φυσικού αερίου με την Ρωσία

Οι ΗΠΑ μετά από πολύ καιρό στην αορατότητα κάνουν την εμφάνισή τους σε Κύπρο και Ελλάδα αφού μετά την Κύπρο επόμενος σταθμός του Τζον Κέρι είναι η Αθήνα όπου θα κλείσει το θέμα προστριβών της Ελλάδας με την νατοϊκή εταίρο Τουρκία για τον κοινό πόλεμο εναντίον της "τρομοκρατίας" και βέβαια να βάλει μπροστά της μηχανές για τους αγωγούς φυσικού αερίου αμερικανικών συμφερόντων. 

Η πρόθεση των Αμερικανών είναι  να τροφοδοτήσουν με υγροποιημένο σχιστολιθικό αέριο (LNG shale gas) την Ευρώπη, με την Ελλάδα να είναι ένας από τους προορισμούς και  αυτό προϋποθέτει τόσο την ολοκλήρωση της επέκτασης της δυναμικότητας του τερματικού σταθμού της Ρεβυθούσας όσο και τη δημιουργία δεύτερου τερματικού σταθμού επαναεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη. Στόχος των αμερικανικών εταιρειών είναι το φυσικό αέριο να διοχετεύεται από την Αλεξανδρούπολη στην Βουλγαρία στον αγωγό IGB και στην συνέχεια σε όλες τις χώρες που είναι εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο.

Η Αμερική θέλει να μπει στο παιχνίδι της Κοινής Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Πολιτικής στριμώχνοντας την Ρωσία αφού η αμερικανική εταιρεία Cheniere σχεδιάζει εξαγωγές αερίου από το 2016 και δεν αποκλείεται  να υπάρξουν κάποιες ανακοινώσεις με την επίσκεψη Κερί στην Ελλάδα. Αυτό το σχέδιο είναι ένας από τους λόγους που και η βουλγαρική πλευρά ζητά να αυξηθεί η χωρητικότητα του IGB.  
Ωστόσο ενώ στο παιχνίδι του  φυσικού αέριου στην Ευρώπη μπαίνει ξεκάθαρα και αμερικανός παίκτης, ο υπουργός Ενέργειας, κ. Σκουρλέτης, βρίσκεται στην Μόσχα για να συζητήσει τους όγκους και την τιμή ρωσικού φυσικού αερίου που θα παίρνει η Ελλάδα με την υπογεγραμμένη σύμβαση που λήγει το 2026. 
Ο πόλεμος της Ενέργειας είναι παράλληλος με τον πόλεμο στην Συρία και γενικώς στη Μέση Ανατολή. Τόσο τα ρωσικά συμφέροντα όσο και τα αμερικανικά στόχο έχουν να χρησιμοποιήσουν τα ανίσχυρα οικονομικά κράτη  όσο το δυνατόν καταλληλότερα για την αύξηση του δικών τους κερδών. Κερδισμένη σε κάθε περίπτωση η  πελάτης Ε.Ε που μέσω της Κοινής Ενεργειακής Πολιτικής κατάφερε να σφάζονται οι προμηθευτές Ρωσία και ΗΠΑ στην ποδιά  της. 

http://www.stontoixo.com/