Η ΜΑΎΡΗ ΒΊΒΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΆΔΑΣ

• 
  

11-3-2017 γράφτηκε στον Τοίχο about

του Γιάννη Λαζάρου

Σε έναν λαό(;) που έχει πεισθεί πως η βαριά του βιομηχανία είναι ο τουρισμός, ο Αρναούτογλου είναι δημοσιογράφος, ο Τσίπρας πρωθυπουργός, ο Ζουράρις σοβαρός άνθρωπος, ο Κούλης αυτοδημιούργητος, ο Μιχαλολιάκος πατριώτης, η Κανέλη κομουνίστρια, η Φώφη σοσιαλίστρια, μπορείς να του αλλάξεις τα πάντα.

Τα ονόματα τυχαία αναφέρθηκαν, θα μπορούσαμε να γράψουμε από την αρχή τον τηλεφωνικό κατάλογο της Ελλάδας βάζοντάς τους όλους ή για να μην κουραζόμαστε βάζουμε τον οπαδό λαό που άνευ Ευρώπης δεν μπορεί. 

Ο οπαδός λαός δεν μπορεί πια να αναμασάει το "δεν ήξερα", "δεν πήρα χαμπάρι", "με κορόιδεψαν", τσεπώνοντας το χαρτζιλίκι που του πετάνε και περιμένοντας να ξαναέρθουν οι ένδοξες μέρες της εύπεπτης ζωής. Κι αυτό γιατί είναι τέτοια τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα ώστε ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο χωριό φτάνουν τα μαντάτα αλλά και τα πεπραγμένα των δυναστών που υλοποιούνται από τους ντόπιους υπαλλήλους τους.

Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος και η Ευρώπη είναι έτοιμη να ανακοινώσει την Λευκή Βίβλο με την οποία σε πρώτο στάδιο η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία θα είναι στην πρώτη γραμμή και οι υπόλοιποι θα είναι η πλέμπα της Ευρώπης. Αυτό γίνεται βέβαια για καθαρά πληθυσμιακούς λόγους και όχι γιατί οι οικονομίες των Γαλλίας, Ισπανίας και Ιταλίας δεν έχουν πρόβλημα. Στη δεύτερη φάση θα πέσουν κι αυτές όταν ωριμάσουν οι συνθήκες.

Την Λευκή Βίβλο την λένε και "Ευρώπη πολλών ταχυτήτων". Για να μην κουράζεσαι με αναλύσεις του τι μπορεί να σημαίνει αυτό θα σου πούμε πολύ απλά πως:

Στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, ΕΣΥ θα είσαι στο μυαλό του Γερμανού ότι ήταν ο Βούλγαρος για σένα πριν λίγα χρόνια. Με την διαφορά πως ο Βούλγαρος μπορούσε να βγάλει και κανένα μεροκάματο παραπάνω σε κάποια Ελλάδα. ΕΣΥ δεν θα μπορείς γιατί δεν θα σου το επιτρέπουν οι νόμοι της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων.

Το σχέδιο Ευρώπη (μπορείς να το δεις εδώ), δεν άλλαξε στο ελάχιστο το πρόγραμμά του και συνεχίζει την ολοκλήρωσή του με Λευκές Βίβλους και άλλες μπουρδολογίες που πλασάρουν οι δυνάστες οι οποίοι στο κάτω- κάτω δεν φταίνε και τίποτε διότι ο οπαδός λαός μόνος του παραδόθηκε και ακόμη σκίζεται για το συμφέρον των κατακτητών του.

Προτιμά αυτός ο λαός να πληρώνει 200 εκατ. ευρώ για να τρώει εισαγόμενη προτηγανισμένη πατάτα και όχι να την φτιάχνει μόνος του. Προτιμά αυτός ο οπαδός λαός να έχει διαστημική υπηρεσία και να αγοράζει έξτρα παρθένο γερμανικό ελαιόλαδο από ανύπαρκτες γερμανικές ελιές. 

Από την εποχή που ο κάθε θεονήστικος τεμπέλης γλείφοντας κατουρημένες ποδιές διορίστηκε στο δημόσιο και μετατράπηκε σε εργαλείο εξουσίας, τα πράγματα τελείωσαν. Τώρα που του πλασάρουν την Βίβλο θα επαναστατήσει. Όχι για άλλους λόγους αλλά γιατί μπορεί να του στερήσουν το όνειρο. Γιατί αφού διορίζονταν τα όνειρα ξεκίναγαν από τις διακοπές στη Μύκονο και τελείωναν στο SUB να σκάσουν οι γείτονες. Να γιατί έδιναν στους εαυτούς τους αυξήσεις και προνόμια, διότι με τρεις κι εξήντα δεν πας ταξίδια στη Βιέννη και τη Μαγιόρκα.

Οι εξουσιαστές μπορεί να προβληματίζονται για το πέρασμα της Λευκής Βίβλου στις Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Σλοβακία αλλά δεν ανησυχούν για το πως θα περάσει στην Ελλάδα. Η «αριστερά» να είναι καλά. Θα βρει όνομα και γι' αυτό. Εξ' άλλου δεν υπήρχε λόγος να κατεβάσουν το παρακράτος της δεξιάς αντικαθιστώντας το για λίγο με το παρακράτος της «αριστεράς» των λιγούρηδων.

Είναι τραγικό να σου λένε σήμερα πως ενδιαφέρονται για τις προκλήσεις που θα κληθεί η Ευρώπη να απαντήσει μέσα στην επόμενη δεκαετία, όπως η ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της Ε.Ε, η εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, η ενίσχυση της συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, η ενδυνάμωση των ευρωπαϊκών κοινωνιών αλλά και η τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης, και να κάθεσαι να τους ακούς.

Ακόμη πιο τραγικό είναι πως σε ενημερώνουν πως σε σχέση με την ασφάλεια η Ε.Ε πρέπει να είναι έτοιμη να αναλάβει περισσότερες ευθύνες, παραμένοντας προσηλωμένη στην ενίσχυση της κοινής ασφάλειας και άμυνας.

Ποιας κοινής ασφάλειας και άμυνας; Μα φυσικά αυτής που θα τους συμφέρει σε οικονομικό επίπεδο αλλά και στην θυσία αν χρειαστεί έμψυχου δυναμικού το οποίο θα βρίσκουν εύκολα στις αποικίες που θα αισθάνονται ίσες μ' αυτούς.

Στις 25 Μαρτίου στη Ρώμη θα γιορτάσουν τα 60 χρόνια από την ίδρυση της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί λοιπόν, πολύ γλυκά θα πλασάρουν το μήνυμα με ένα Σχέδιο Δήλωσης όπου θα γίνεται έμμεση αλλά σαφέστατη αναφορά στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, δηλαδή "στο δικαίωμα ορισμένων χωρών να προχωρούν μπροστά σε ορισμένους τομείς εάν κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να ακολουθήσουν". 

Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να καταλάβεις ποιες χώρες θα προχωρούν μπροστά εάν κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν. 
Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να καταλάβεις ότι ΕΣΥ απαγορεύεται να προχωρήσεις γιατί η καθυστέρηση ή όπισθεν είναι το κέρδος των χωρών που πρέπει να είναι μπροστά. 
Χρειάζεται όμως να καταλάβεις πως ο πρωτογενής, δευτερογενής και τριτογενής τομέας σε διάφορες κατηγορίες είναι η βαριά σου βιομηχανία. Να καταλάβεις πως σε όλους τους καιρούς τα επιδόματα δεν είναι αμοιβή και τέλος πως όταν η αξιοπρέπεια όπως και η εθνική κυριαρχία φεύγουν δεν γυρνάνε πίσω ποτέ.-

http://www.stontoixo.com/

Η σκληρή διαπραγμάτευση και τα… παραμύθια της Χαλιμάς

11 Μαρτίου 2017

 

 

e-mail

Κώστας Τσιτούνας

ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ ΤΟ ΔΝΤ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟ ΞΟΡΚΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ

Ακόμα και οι δανειστές τον… βγάζουν στη σέντρα.

Ο λόγος για τον Έλληνα πρωθυπουργό που εδώ και μήνες προσπαθεί να μας πείσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια σκληρή διαπραγμάτευση και ότι η κυβέρνησή του απαιτεί δήθεν να εκδιώξει το ΔΝΤ από την οικονομική επιτροπεία της Ελλάδας.

Όπως αντιλαμβάνεστε οι κυβερνητικές κορώνες περί αποχώρησης του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα δεν είναι τίποτα άλλο από… καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.

Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ αποκάλυψε χθες 10/03/2017, με συνέντευξή της στην εφημερίδα «Le Parisien» ότι ο ίδιος ο Τσίπρας την παρακάλεσε να μείνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, και τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, η κ. Λαγκάρντ, δήλωσε:

«Για να δεσμευθούμε δίπλα στην Ελλάδα - πράγμα που μου έχει ζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός - εκτός από τις μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να είναι βιώσιμο το χρέος της χώρας. Τούτο απαιτεί μια αναδιάρθρωση, που θα μπορούσε να γίνει με διάφορες ενέργειες όπως με σημαντική επιμήκυνση των αποπληρωμών ή με πολύ χαμηλά τα ανώτατα όρια των επιτοκίων».

Τα όσα ισχυρίζεται η κυρία Λαγκάρντ εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον Έλληνα πρωθυπουργό και γκρεμίζουν το επαναστατικό του αφήγημα.

Άλλωστε όπως έχει ήδη γραφτεί στον Τύπο, μέχρι και τα γκαρσόνια στο Χίλτον ξέρουν ότι η οδυνηρή συμφωνία με τους δανειστές έχει «κλειδώσει» και απλά αναζητούνται τρόποι για να περάσει στη βάση της ελληνικής κοινωνίας με τις λιγότερες αντιδράσεις.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Βατερλώ της ελληνικής κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι ενώ αρχικά η διαπραγμάτευση περιστρέφονταν γύρω από τα μακροπρόθεσμα μέτρα που ζητούσε η Ελλάδα για το χρέος, αυτή η συζήτηση έχει φύγει εντελώς από το τραπέζι.

Όπως θα έχετε διαπιστώσει, όλες οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από την ένταξη των ελληνικών ομολόγων σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και γύρω από την ύπαρξη αντιμέτρων προκειμένου να μετριάσουν τα βάρη από τη σκληρή φορολογία των προληπτικών μέτρων για μετά το 2019.

Η βασική διεκδίκηση της Ελλάδας, πάει περίπατο.

Όλα όσα ζητούσαν οι μνημονιακές, ελληνικές κυβερνήσεις για  νέα επιμήκυνση για τον χρόνο αποπληρωμής και να «παγώσουν» τα επιτόκια για ορισμένα χρόνια, αποδεικνύονται «όνειρο απατηλό».

Είναι δηλαδή υπαρκτός ο κίνδυνος, το ΔΝΤ να ισχυριστεί στο μέλλον ότι με τα μεσοπρόθεσμα μέτρα το «χρέος κατέστη βιώσιμο» και συνεπώς δεν χρειάζονται μακροπρόθεσμα.

Θυμίζουμε ότι κάτι αντίστοιχο είχε ψελλίσει πριν από ένα χρόνο ο Γέρουν Ντάισελμπλουμ, ο οποίος είχε πει πως αν βγει το νέο μνημόνιο, δεν θα χρειάζονται μέτρα για το χρέος.

Από τα λεγόμενα της κυρίας Λαγκάρντ, γίνεται επίσης αντιληπτό ότι ο κ. Τσίπρας υπόσχεται τα πάντα σε όλους. Άλλα λέει στο ΔΝΤ κι άλλα λέει στους Ευρωπαίους και στους Γερμανούς.

Το επικρατέστερο σενάριο είναι να κλείσει η αξιολόγηση μετά το Πάσχα, η Ελλάδα να πάρει δάνειο «γέφυρα» για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της, να οριστικοποιηθούν τα μεσοπρόθεσμα για το χρέος και στη συνέχεια το ΔΝΤ να αποφανθεί ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα παραμένει δεμένη χειροπόδαρα για ένα νέο 4ο μνημόνιο και ο κ. Τσίπρας διασφαλίζει την παραμονή του στην εξουσία μέχρι το τέλος της τετραετίας.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/776502/h-skliri-diapragmateysi-kai-ta-paramythia-tis-xalimas#ixzz4b0P5DVmG

Εμπρός για την Ένωση των πολλαπλών ταχυτήτων

Βερσαλλίες Βαστίλλης

10-3-2017

Του ΣΤΑΘΗ

Η Ευρωπαϊκή Ενωση κάνει ένα βήμα μπρος και δύο βήματα πίσω. Η συνάντηση των Τεσσάρων προχθές στις Βερσαλλίες είχε κάτι από το Διευθυντήριο, εκείνο που στην εποχή του Μάαστριχτ άρχισε τη μετάλλαξη της Ενωσης από Ευρώπη των Εθνών σε Ευρώπη των Τραπεζών. Η Ευρώπη των Λαών

ήταν πάντα ένα καρότο. Δυο βήματα πίσω προς το τότε Διευθυντήριο (Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία κι ολίγον από Ιταλία) σημαίνουν ένα (ακόμα) βήμα εμπρός προς την Ηγεμονία της Γερμανίας σήμερα, προς την über alles Γερμανία, προς την Ευρώπη του Δ’ Ράιχ. Μια διαδικασία δύσκολη, που αν αποτύχει θα σμπαραλιάσει την Ενωση και αν πετύχει θα τη μετατρέψει σε έναν πολύμορφο μεν χώρο, αλλά εν τω συνόλω τους υπήκοο της Γερμανίας.

Αυτό σημαίνει η Ένωση των πολλαπλών ταχυτήτων. Παραπέμπει στην εποχή της ύστερης ρωμαϊκής δημοκρατίας και πρώιμης αυτοκρατορικής Ρώμης. Οπως η Ρώμη τότε, έτσι το Βερολίνο σήμερα θα περιβάλλεται από σύμμαχα κράτη, υποτελή κράτη, ζωτικούς χώρους, καντόνια εντός των κρατών, περιοχές, περιφέρειες, προτεκτοράτα, ειδικές οικονομικές ζώνες, δυσλειτουργικά κράτη (όπως αυτό που πήγε να δημιουργήσει στην Κύπρο το σχέδιο Ανάν), φέουδα και στρατόπεδα.

Θα πρόκειται για μια Νέα Τάξη, ένα πολύπλοκο και πολύμορφο σύστημα διάχυσης και διαβάθμισης της Γερμανικής Εξουσίας στα επιμέρους κράτη και μορφώματα. Ενα σύστημα ανθυπάτων, αρμοστών, επάρχων, κομισαρίων και τοπικών κουίσλιγκ που θα βασίζεται σε μια τρομακτική υπερτεχνολογία και μια σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία.

τούτα κι άλλα σαν αυτά το τρέχον σύστημα προετοιμάζει το (αντι)σύστημα, εξασφαλίζοντας έτσι την εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων εντός των τειχών. Εκτός από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ένα βήμα μπρος και δυο βήματα πίσω κάνει επίσης και η Παγκοσμιοποίηση. Ο Τραμπ είναι η εναλλακτική του Ομπάμα και η Λεπέν είναι η εναλλακτική του Ολάντ, προκειμένου το σύστημα-(αντι)σύστημα να συνεχίσουν να δουλεύουν προς την ίδια κατεύθυνση: τη συσσώρευση πλούτου σε αστρονομικά μεγέθη για όλο και λιγότερους περισσότερο πλούσιους και την εξάπλωση της τυραννίας πάνω σε όλο και περισσότερους περισσότερο φτωχούς. Γιατί; Το ερώτημα αυτό δεν έχει απάντηση. Υπερβαίνει τη λογική, τη φιλοσοφία και την ηθική, έχει να κάνει με τον αταβισμό άλογων όντων.Αν τύχει και δεν σαρώσει κάποιος αμερικανο-βρετανικός άνεμος αυτήν την προοπτική, το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα συνιστά αναστύλωση της Βαστίλλης και παλινόρθωση της Ιεράς Συμμαχίας. Η μοίρα των λαών σε ένα τέτοιο σύστημα ιχνηλατείται σε όσα ήδη οι λαοί υφίστανται σήμερα. Από τους ευέλικτους εργαζόμενους στη Γερμανία έως την πληρωμή εργαζομένων σε είδος στην Ελλάδα, απλώς τεκμαίρεται η πολυμορφία του συστήματος, αλλά και ο κοινός παρονομαστής του. Προς

Η Παγκοσμιοποίηση καταρρέει, βυθίζεται μέσα στα έργα της, όμως όσα κατόρθωσε θα πρέπει να συνεχίσουν να συντελούνται μέσα σε ένα νέο τοπίο. Τα πλαστά σύνορα στη Μέση Ανατολή και αλλού, τα υπό αναθεώρηση σύνορα στα Βαλκάνια, τα κρυμμένα σύνορα μέσα στα ευρωπαϊκά κράτη-έθνη, τα οικονομικά τείχη σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, η αποξένωση των μαζών από την πολιτική, η ομογενοποίηση της σκέψης, η επικράτηση της λήθης, οι μεταναστεύσεις, η υποπλορεταριοποίηση, η χειραγώγηση και η μετάλλαξη των πολιτισμών σε πολεμικές μηχανές, ο εκφυλισμός, ακόμα και ο εκφασισμός των αστικών δημοκρατιών και η υποχώρηση της αριστεράς, είναι όλα η πολύμορφη λάβα με την οποία οι άρχουσες τάξεις πλάθουν τη νέα γεωπολιτική μορφή του πλανήτη.

Ζούμε την πιο πολεμική ειρήνη όλων των εποχών. Οι πόλεμοι στα επιμέρους μέτωπα (που οδηγούν σε γενικευμένο πόλεμο) είναι άγριοι, αλλά όχι τόσον άγριοι όσον οι ταξικοί πόλεμοι που διεξάγονται μέσα στις κοινωνίες. Οπου με εργαλείο τα εθνικά κράτη και τις υπερεθνικές δομές, οι άρχουσες τάξεις νικούν κατά κράτος τους εργαζόμενους, μετατρέποντας τους πολίτες σε σκλάβους, τους λαούς σε μάζες και τα έθνη σε πληθυσμούς.

Από φιλοσοφική άποψη, αλλά και ιστορική ίσως, ζούμε το οξύμωρο: η άρχουσα βλακεία να νικά ολοσχερώς τη λαϊκή αποβλάκωση. Σε παγκόσμια κλίμακα. Απόδειξη της λαϊκής αποβλάκωσης είναι τόσον η εκλογή Τραμπ, όσον και το γεγονός ότι ο Ολάντ δεν πουλάει, εδώ και χρόνια, τσιγάρα κάπου στη Λυών ή ότι η Μέρκελ «δεν ξύνει πατσές», όπως έλεγε κάποτε ο μαθηματικός μου για τους άχρηστους, τους κούφιους και τους γελοίους.

Τι μέλλει λοιπόν γενέσθαι; Τι χρη δραν;

Μπορεί ο βασιλιάς να είναι γυμνός, αλλά όσον εμείς θα είμαστε τυφλοί, ούτε τίποτα διαφορετικό θα γίνεται, ούτε εμείς θα ξέρουμε τι να κάνουμε...

Μόνον η ολική επαναφορά των μαζών στο πολιτικό προσκήνιο μπορεί να αλλάξει τα πράγματα (εκτός ίσως από την έλευση των εξωγήινων ή την επανέλευση του Ιησού Χριστού). Η αλήθεια είναι (μάλλον) ότι αυτή η ολική επαναφορά των μαζών (όσον πιο «απίθανη» φαίνεται, τόσον πιο πιθανή είναι) θα συνιστά επανάσταση. Και οι επαναστάσεις συμβαίνουν...

http://www.enikos.gr/stathis/503505/versallies-vastillis 

Ο αχαλίνωτος καπιταλισμός

10-3-2017

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1990 τα τραπεζικά λόμπυ επέβαλαν την  κοσμοθεωρία που ήθελε τις τράπεζες όργανα της βιομηχανικής και γενικότερα οικονομικής ανάπτυξης, ώστε να υπάρχει η έξωθεν καλή μαρτυρία – καταφέρνοντας να περάσουν το μήνυμα ότι, η  απόλυτη επιτυχία περνούσε μέσα από την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας και της ικανοποίησης των μετόχων από την συνεχώς αυξανομένη παροχή μερισμάτων

.

Άρθρο

Η επιχειρηματική ελίτ που έχει αναλάβει την διακυβέρνηση των ΗΠΑ έχοντας ως προμετωπίδα τον πρόεδρο Τράμπ είναι μέτρ στην συγκάλυψη των πραγματικών προθέσεων και στον αποπροσανατολισμό των μαζών.

Μπορεί από τα πρώτα διατάγματα εκείνο που ξεσήκωσε διαμαρτυρίες   να ήταν εκείνο για την απαγόρευση εισόδου σε μουσουλμάνους  από συγκεκριμένες χώρες , όμως ο  αποπροσανατολισμός με την βοήθεια πάντα των μέσων ενημέρωσης άφησε εκτός πεδίου προσοχής την πρόθεση κατάργησης κάθε ελέγχου στις αμερικανικές τράπεζες.

Δηλαδή τα μέσα ενημέρωσης αξιολόγησαν ως μείζον θέμα την απαγόρευση εισόδου για 90 ημέρες , πλην της μόνιμης απαγόρευσης Σύριων προσφύγων, και άφησαν εκτός ατζέντας ενημέρωσης την επανεξέταση του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την δραστηριότητα των τραπεζών.

Στις 3 Φεβρουαρίου 2017 ο πρόεδρος Τραμπ έδωσε εντολή επανεξέτασης του ρυθμιστικού πλαισίου που επιβλήθηκε στις αμερικανικές τράπεζες το 2010 ως αποτελέσματα της κρίσης που είχε προηγηθεί.

Στην ουσία ο όρος επανεξέταση υποκρύπτει την πρόθεση κατάργησης του  υφιστάμενου ρυθμιστικού πλαισίου , όπως αυτό διαμορφώθηκε από τον νόμο Ντοντ-Φρανκ.

Στόχος του νόμου ήταν  η αναμόρφωση του χρηματοπιστωτικού τομέα μετά την οικονομική κρίση του 2008, ώστε να υπάρχει μικρότερο ρίσκο στις τράπεζες, μεγαλύτερη προστασία στους καταναλωτές, λιγότερες κερδοσκοπικές πρακτικές και οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να αποφευχθεί μία ανάλογη κρίση στο μέλλον.

Με τον νόμο έγινε  αυστηρότερη η εποπτεία του χρηματοπιστωτικού τομέα από τις ομοσπονδιακές αρχές, ενώ μπήκαν περιορισμοί στις επενδύσεις των τραπεζών σε κερδοσκοπικά κεφάλαια και προϊόντα υψηλού ρίσκου. Ακόμη, αυξήθηκε το επίπεδο των εγγυημένων καταθέσεων στα 250.000 δολάρια και δημιουργήθηκε  μία νέα ομοσπονδιακή ειδική υπηρεσία για την προστασία των καταναλωτών. Ειδικότερα, η νέα Υπηρεσία Οικονομικής Προστασίας Καταναλωτή διαμόρφωσε νέους κανόνες για υποθήκες, δάνεια αυτοκινήτων και πιστωτικές κάρτες, ενώ ταυτόχρονα επέκτεινε την κρατική εποπτεία στην αγορά παραγώγων, θέτοντας όρια στο εμπόριο τους από τις τράπεζες της Wall Street.

Ο νόμος Ντοντ-Φρανκ, προέκυψε ύστερα από σκληρό παζάρι του Λευκού Οίκου με το Κογκρέσο, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι αντιδρούσαν, μιλώντας για μείωση της ρευστότητας στην αγορά και για έξοδο των επιχειρήσεων από τις ΗΠΑ, σε περίπτωση εφαρμογής του.

Με την εκλογή Τραμπ το τμήμα των Ρεπουμπλικάνων που θεωρεί τον νόμο υπερβολικά περιοριστικό αλλά και τα λόμπυ που το στηρίζουν και θεωρούν ότι περιορίζονται οι δανειοδοτικές δυνατότητες των αμερικανικών τραπεζών βρήκαν την ευκαιρία να επιβάλουν τις απόψεις τους.

Ο νέος Διευθυντής του Εθνικού οικονομικού συμβουλίου Γκάρι Κόν παρουσίασε και την δικαιολογητική  βάση των προθέσεων της νέας κυβέρνησης δηλώνοντας ότι η Αμερική πρέπει να αξιοποιήσει στο έπακρο την ισχύ των τραπεζών της και όχι να τις επιβαρύνει με ρυθμίσεις που κοστίζουν δις δολάρια.

Αναμενόμενη προσέγγιση εάν σκεφθούμε ότι ο Γκάρι Κόν είναι ο πρώην επικεφαλής της Goldman Sachs , όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Ο νόμος  Ντοντ-Φρανκ είναι το ελάχιστο ρυθμιστικό πλαίσιο που μπόρεσε να επιβάλει η διακυβέρνηση Ομπάμα.

Σύμφωνα με έναν εκ των συγγραφέων του νόμου , τον κ. Frank το μόνο που έκανε ο νόμος ήταν οι τράπεζες να μην δίνουν δάνεια σε ανθρώπους που δεν μπορούν να τα αποπληρώσουν με το απλό σκεπτικό ότι ο μόνος τρόπος να μπει φραγμός στην χορήγηση στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου ήταν ο περιορισμός τους.

Πράγματι ο νόμος Ντοντ-Φρανκ με βάση τα στοιχεία της περιόδου που ακολούθησαν την εφαρμογή του σε καμία των περιπτώσεων δεν περιόρισε τις τραπεζικές χορηγήσεις προς επιχειρηματίες και φυσικά πρόσωπα.

Το αντίθετο μάλιστα , οι χορηγήσεις συνεχίστηκαν και μάλιστα με ένταση μεγαλύτερη της κρίσης που είχε προηγηθεί.

Παρόλα αυτά η διοίκηση Τραμπ δηλώνει με κάθε τρόπο ότι η μεγαλύτερη ελευθέρια στην χορήγηση δάνειων θα δώσει μεγάλη τόνωση στην αμερικανική οικονομία.

Λέγοντας φυσικά ελευθερία εννοεί την ασυδοσία όπως αυτή είχε διαμορφωθεί μετά την κατάργηση του ρυθμιστικού πλαισίου που διαμορφώθηκε μετά την κρίση  1929-30 και ειδικότερα του νόμου Γκάλς – Στίγκαλ του 1933 , ο οποίος απαγόρευε ρητά την συνύπαρξη εντός ενός ενιαίου ομίλου υπηρεσιών εμπορικής , επενδυτικής , ασφαλιστικής και λιανικής δραστηριότητας.

Απαιτήσεις ανάλογες της διοίκησης Τραμπ αποκαλύπτουν  με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το γιατί φθάσαμε στην μεγαλύτερη από το 1930 χρηματοπιστωτική κρίση , τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε ακόμη και σήμερα .

Όπως είναι γνωστό κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 90 τα τραπεζικά λόμπυ επέβαλαν την  κοσμοθεωρία που ήθελε τις τράπεζες όργανα της βιομηχανικής και γενικότερα οικονομικής ανάπτυξης ώστε να υπάρχει η έξωθεν καλή μαρτυρία.

Κατάφεραν να περάσουν το μήνυμα ότι η  απόλυτη επιτυχία περνούσε μέσα από την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας και της ικανοποίησης των μετόχων από την συνεχώς αυξανομένη παροχή μερισμάτων.

Με την ανοχή του πολιτικού κόσμου  κατάφεραν να υπερπηδήσουν διάφορα νομοθετικά εμπόδια και να επεκταθούν  σε διάφορες δραστηριότητες όπως την καταναλωτική και στεγαστική πίστη με εκατοντάδες υποκαταστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο νόμος Γκαλς –Στιγκαλ το 1999 τελικά καταργήθηκε αφού οι πιέσεις από  τα ισχυρά τραπεζικά lobby υπερίσχυσαν των δημοκρατικών και ηθικών πεποιθήσεων   της κυβέρνησης  Κλίντον.

Η επεκτατική πολιτική πήρε διαστάσεις ιδεολογίας σύμφωνα με την οποία το μέγεθος καθόριζε την κερδοφορία και τα χαρακτηριστικά της αγοράς , με αποτέλεσμα οι τράπεζες να τραπούν σε χρηματοπιστωτικά σούπερ μάρκετ παρέχοντας κάθε είδους υπηρεσίες.

Η απουσία κανονιστικού πλαισίου , η απουσία ελέγχου , η κυριαρχία  της στρατηγικής υψηλού ρίσκου , η αλαζονεία καθώς και η απληστία των Διευθυντικών στελεχών οδήγησε στη διαμόρφωση της πιο επιθετικής κουλτούρας που με την πάροδο του χρόνου πήρε εξωπραγματικές διαστάσεις.

Η αναζήτηση υπέρ-κερδών στηρίχθηκε την περίοδο 2003-2006 στην χρησιμοποίηση της αγοράς ακινήτων η οποία είχε απογειωθεί .

Η πρακτική των διαβόητων Collaterailized Bebt Obligations –CDOs-δηλαδή των δομημένων ομολόγων που περιλάμβαναν τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια χαμηλής φερεγγυότητας διόγκωνε τα κέρδη , έτσι οι εκδόσεις  τέτοιων ομολόγων από τα επίπεδα των 6,3 δις $ του 2003 έφθασαν τα 20 δις $ στα τέλη του 2005.

Όλα όμως έχουν ένα τέλος εδικά όταν το υπόβαθρο τους ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά της απληστίας και της ψευδαίσθησης περί απόλυτης κυριαρχίας.

Οι τράπεζες που πρωτοστάτησαν  στην πλήρη απελευθέρωση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος γονάτισαν από  τα παρελκόμενα της απελευθέρωσης , την αλαζονεία, την αμετροέπεια και την διαφθορά.

Το τραπεζικό μοντέλο που στηρίζονταν στο μέγεθος  υποτάθηκε από την ίδια την ισχύ που εξέπεμπε.

Όμως εκείνοι που επί σειρά δεκαετιών είχαν υποχρεώσει όλο τον κόσμο να θεοποιήσει τον πλασματικό κόσμο των υπερκερδών  επανέρχονται μέσω της διοίκησης Τραμπ.

Όταν η επιλογή είναι μεταξύ Σκύλλας (Τραμπ) και Χάρυβδης (Κλίντον) τότε η επάνοδος σε διαχρονικές αξίες που έχουν  τσαλαπατηθεί από την θεοποιήσει των κερδών είναι  ανέφικτη.

Ο δημοκρατικά εκλεγμένος Τραμπ θα επιβάλει τον αχαλίνωτο καπιταλισμό στέλνοντας κατά διαστήματα τον λογαριασμό των ανισορροπιών στους ψηφοφόρους του αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η μαγεία της Δημοκρατίας ακυρώνεται στην πράξη όταν οι επιβαλλόμενες επιλογές είναι όψεις του ίδιου νομίσματος.

Σαράντος Λέκκας

Οικονομολόγος, e–mail: salekkas@gmail .com

http://www.analyst.gr/

Το ψέμα ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα

10-3-2017

Του Προκόπη Μπίχτα

Το ψέμα ότι η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και η καθημερινή αναπαραγωγή της θεωρίας της «ψωροκώσταινας», κρατούν εδώ και πολλά χρόνια. Η σημερινή κυβέρνηση και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σε συντονισμό με τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αναπαράγουν με ενθουσιασμό την θεωρία της Φρειδερίκης όποτε κρίνουν απαραίτητο. Τον τελευταίο καιρό που φουντώνει ο διάλογος για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, το σύνολο του πολιτικού κόσμου και των αγράμματων τελεπερσόνων ξεδιπλώνουν πάλι την κατουρημένη σημαία της καταστροφολογίας και την ανεμίζουν απειλητικά.

Όμως τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και η πραγματικότητα είναι διαφορετική, παρά τις τρομακτικές πιέσεις που ασκούνται λόγω της λειτουργίας της ευρωζώνης και των κανόνων της ΕΕ. Τα παρακάτω στοιχεία του ΙΓΜΕ και της ΕΛΣΤΑΤ είναι μόνο ενδεικτικά.

ΕΞΑΓΩΓΕΣ
Το 2014, η συνολική αξία των ελληνικών εξαγωγών ανήλθε σε 27.188 εκατομμύρια ευρώ, αποτελώντας το 15.2% του ΑΕΠ της χώρας. Παρά την οικονομική κρίση που συνεχίστηκε στην Ελλάδα και κατά το έτος αυτό, οι εξαγωγές παρέμειναν σχεδόν στα ίδια επίπεδα με αυτά του προηγούμενου έτους.

Χώρες προορισμού (2014):
Οι εξαγωγές προς την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ανήλθαν σε 48% κατά το 2014, καταδεικνύοντας το ειδικό βάρος της στο ελληνικό εξωτερικό εμπόριο. Δυναμική αύξηση των ελληνικών εξαγωγών το 2014 σημειώθηκε στις χώρες Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο, Κύπρο και Λίβανο.

Στους κυριότερους εταίρους συγκαταλέγονται:
• Τουρκία (12%)
• Ιταλία (9%)
• Γερμανία (7%)
• Βουλγαρία (5%)
• Κύπρος (5%)
• Ηνωμένο Βασίλειο (4%)
• ΗΠΑ (3%)

Κύρια προϊόντα εξαγωγών:
• Τρόφιμα και ποτά
• Βιομηχανικά προϊόντα(!)
• Προϊόντα πετρελαίου
• Χημικά προϊόντα

(Με νέο ρεκόρ έκλεισε το 2016 για τις εξαγωγές, χωρίς τα πετρελαιοειδή)

Πλήρη επιβεβαίωση των εκτιμήσεων του ΠΣΕ για την κατάρριψη -κατά δεύτερη συνεχή χρονιά- του ρεκόρ αξίας εξαγωγών (πλην πετρελαιοειδών) έφεραν οι ανακοινώσεις προσωρινών στοιχείων της ΕΛ-ΣΤΑΤ για το σύνολο του 2016. Μάλιστα, η διεύρυνση της επίδοσης των 18,36 δις του 2015 στα 18,59 δις ευρώ πέρυσι κατέστη εφικτή παρά τις πιέσεις που επανεμφανίστηκαν κατά τον περασμένο Δεκέμβριο, σε ορισμένους κλάδους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ), τον περασμένο Δεκέμβριο η συνολική αξία των εξαγωγών αυξήθηκε κατά 3% (στα 2,3 δις ευρώ έναντι 2,23 δις του Οκτωβρίου του 2015), εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών.

ΥΠΕΔΑΦΟΣ – ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ
Βωξίτης, νικέλιο, μαγγάνιο, ουράνιο, χρυσός, κτλ. Τα κοιτάσματα κόκκινου υδραργύρου, ραδόνιου, τα μη συμβατικά κοιτάσματα υδρίτη-ασβεστίτη, τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Βάσει εκτιμήσεων του Γεωλογικού Ινστιτούτου των ΗΠΑ (USGS), μόνο η αξία των κοιτασμάτων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου ανέρχεται σε 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ενώ, η αξία ενός γραμμαρίου οσμίου -που υπάρχει αρκετό στην Ελλάδα- είναι 60000 δολάρια, δηλαδή ένα κιλό οσμίου ισοδυναμεί με 5 τόνους χρυσού (Αγορά χρυσού – χρυσών λιρών). Σε παγκόσμια κλίμακα η Ελλάδα είναι η βασικότερη χώρα παραγωγής χουντίτη, η 2η χώρα στην παραγωγή μπεντονίτη, η 1η σε εξαγωγές και η 2η στην παραγωγή περλίτη. Κατέχει τη 2η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την 11η θέση παγκόσμια στην παραγωγή λιγνίτη, κλπ. κλπ.

1) Μαγνήσιο:
Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

2) Αλουμίνιο:
Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, για χιλιάδες εφαρμογές.

3) Βωξίτης:
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και άλλων.

4) Σμηκτίτες:
Η Ελλάδα είναι η 2η χώρα στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά κ.α.

5) Νικέλιο:
H Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφος της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Βάση της σχετικής μελέτης της ΠΑΣΕΓΕΣ, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωϊκής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010.
Από τότε η αγροτική παραγωγή, παρά τους ασφυκτικούς περιορισμούς που θέτει η ΕΕ, έχει αυξηθεί οριακά κατά 2%!

1) Λάδι
Η Ελλάδα έχει το 15% της παγκόσμιας παραγωγής (ελιάς-λαδιού)
2) 3η χώρα της παγκόσμιας παραγωγής κρόκου.
3) 5η χώρα παγκόσμια σε εξαγωγές σπαραγγιών.
4) 7η χώρα παγκόσμια σε εξαγωγές βαμβακιού (τo 2004 ήμασταν 4η)
5) 11η παγκόσμια σε παραγωγή βαμβακιού
6) Ακόμη: 19η χώρα παγκόσμια σε αφίξεις τουριστών και 9η στην Ευρώπη (25 εκατ. Το 2016)
7) 16η σε εξαγωγές τυροκομικών προϊόντων…

Στην φυτική παραγωγή η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).
Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%.
Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%).

Στην ζωϊκή παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%.
Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%).
Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%.
Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.

Πηγές: ΙΓΜΕ, ΕΛΣΤΑΤ, ΠΑΣΕΓΕΣ

Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία. Απαραίτητες προϋποθέσεις για αυτό είναι η έξοδος από την ευρωζώνη με ταυτόχρονη, μονομερή, ολική διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος  και παροχή πλήρους σεισάχθειας των ιδιωτικών χρεών.

https://seisaxthia.wordpress.com/

Ο Ν. Μπογιόπουλος σχολιάζει μια "αδιανόητη είδηση"

Η κυβέρνηση με νομοθετική διάταξη διπλασιάζει τον μισθό στελεχών του ΟΔΔΥ φτάνοντας τον στα 8.315 ευρώ (Ηχητικό)

10-3-2017

Ε, τέρμα, παραδινόμαστε! "Δεν σχολιάζω άλλο" που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Χελάκης σε περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνα! Η είδηση που ήρθε στην δημοσιότητα πριν από λίγη ώρα -εμείς την μάθαμε από τον ραδιοφωνικό σταθμό reαl fm και στο ηχητικό που παραθέτουμε ακούμε τον Ν. Μπογιόπουλο να την σχολιάζει- μας λέει κάτι το εξωφρενικό.

Σύμφωνα λοιπόν μ' αυτή την γνωστοποίηση σήμερα κατατέθηκε στην βουλή ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο περιλαμβάνει μια διάταξη με την οποία προβλέπεται σχεδόν ο διπλασιασμός του μισθού του γενικού διευθυντή και του αναπληρωτή διευθυντή του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΥ). Μέχρι τώρα δηλαδή, αυτοί οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι βίωναν απόλυτα στερημένα,  αφού έπαιρναν μηνιαίο μισθό  μόνο  4.631 ευρώ και η κυβέρνηση με αυτή την νομοθετική διάταξη έρχεται να αποκαταστήσει αυτή την αδικία καθορίζοντας τον μισθό τους σε 8.315 ευρώπουλα τον μήνα.

Να μην παραλείψουμε εμείς να αναφέρουμε και μια άλλη είδηση που ακούσαμε νωρίτερα. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ έκανε δώρο ένα «χρυσό» εφάπαξ στον εαυτό του 258.000 ευρώ.
Αφού ο Σωτήρης Νίκας προήχθη σε διευθύνοντα σύμβουλο κίνησε άμεσα τις διαδικασίες συνταξιοδότησης του. Λόγω της προαγωγής του πήρε εφάπαξ αυξημένο κατά 100.000 ευρώ. 

Σημειωτέον ότι ο υπουργός Γιώργος Σταθάκης τον κάλυψε απόλυτα όπως ακούμε και στο παρακάτω βίντεο που περιλαμβάνεται μαζί με το ηχητικό! Και το πιο εξωφρενικό της υπόθεσης είναι, όπως αναφέρουν δημοσιογραφικές πληροφορίες, ότι τη στιγμή που δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι αναμένουν το εφάπαξ ολόκληρα χρόνια -το οποίο είναι και μειωμένο κατά 50% σύμφωνα με πρόσφατο νόμο- αυτός το καρπώθηκε μέσα σε 3 μήνες.

Εμείς δηλώσαμε από την αρχή την αδυναμία μας να σχολιάσουμε αυτές τις ειδήσεις με κόσμιο τρόπο.

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα,

"Μεγάλη" διαφορά όμως με τους προηγούμενους. Όποιος τη βρει, κερδίζει ένα συλλεκτικό γκλομπ από τα ΜΑΤ, με αίμα συνταξιούχου επάνω

10-3-2017

Γράφει ο mitsos175.

 Αχ! ωχ! Πονάω! Αλλά έχει διαφορά! Τα ΜΑΤ τώρα βαράνε με το αριστερό. Και τις κλωτσιές, αν πέσει κάτω διαδηλωτής, με το αριστερό τις ρίχνουν, το πρόσεξα. Αν πονάμε περισσότερο η λιγότερο; Κοίτα, δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά εγώ τον πόνο τον συνήθισα πλέον. Το καταραμένο τσούξιμο δε λέει να φύγει. Πως να φύγει; Αφού το τρίτο (με το συμπάθιο) Μνημόνιο είναι το μακρύτερο. Και δεν παίρνουν μια προφύλαξη αυτοί οι δανειστές! Μας έχουν γκαστρώσει!

"Μεγάλη" διαφορά όμως με τους προηγούμενους. Όποιος τη βρει, κερδίζει ένα συλλεκτικό γκλομπ από τα ΜΑΤ, με αίμα συνταξιούχου επάνω. Τη βρήκα! Λείπει ο φράχτης. Όχι αυτός στον Έβρο, αυτόν τον διόρθωσαν! Ο άλλος στη Βουλή. Μόνο αυτόν έμεινε να επαναφέρουν, να στήσουν πάλι τα "σύμβολα".

Η προηγμένη χούντα είχε το πουλί. Όπου γύρναγες έβλεπες κι ένα... πουλί. Ψητό μάλλον, γιατί είχε φωτιά από κάτω. Είχα ρωτήσει κι εγώ μικρός "Πότε θα ψηθεί το πουλερικό να φάω;". "Τι λες, ρε κωλόπαιδο, το πουλί είναι η Ελλάδα" πετάχτηκε ένας χαφιές. " Κι αυτός με τ' όπλο, ο κυνηγός που τη σκότωσε είναι"; Του απάντησα αθώα. Μπήκε τότε ένας φίλος κι αφού με μάλωσε, μου είπε "Τράβα ρε να παίξεις με τα άλλα τα παιδιά, και μη λες ότι σου κατέβει". Έτσι μάλλον γλίτωσα την ανάκριση στην ΕΣΑ...

Τότε περίπου κατάλαβα πως οι μεγάλοι που κυβερνούσαν, έπαιξαν με το πουλί τους. Ενώ σήμερα... πάλι το πουλί τους παίζουν! Κάτι δεν πάει καλά... Για να βλέπω το σήμερα και να θυμάμαι το τότε, κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Δεν ξέρω, μόνο εγώ το έχω; Ν' ανησυχήσω;
Μπα! Δεν ανησυχώ, μας έσωσε ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ! Από το πολύ σώσιμο αποδεκατιστήκαμε. Σε λίγο αν μας "σώσουν" ξανά, δεν θα μείνει κανένας. Θα κλείσει κι η συμφωνία. Προφυλάξεις να πάρουμε μόνο, επιμένω. Τόσο sex με εκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια είναι επικίνδυνο.

Προχθές ήταν  η μέρα της γυναίκας, χρόνια πολλά σε όλες. Μετά αιώνες καταπίεσης είπαν να γιορτάσουν κι οι γυναίκες μια μέρα. Μην είμαστε πλεονέκτες εμείς οι άντρες. Έχουμε δικές μας 364, τα δίσεκτα 365. Η μέρα "του θύματος του μνημονίου" πότε είναι; Ποτέ! Πάνε μαζί μνημόνιο και γιορτή; Ούτε καν κόλλυβα. Θάψιμο, κάψιμο, μαγείρεμα... ότι πουν οι τοκογλύφοι.

"Βαράν τα ΜΑΤ". Πότε δεν βάραγαν; Μια ζωή βαράνε. Μόνο από κάτι "ιπτάμενους Αναρχικούς" τα βρήκαν σκούρα κι έπεσαν όλοι στα ΜΜΕ να τους φάνε. Βέβαια... Γιατί "κι ο μπάτσος εργαζόμενος είναι"! Κι ο δήμιος, επίσης. Εκεί στη Σαουδική Αραβία πληρώνεται, και "δόξα τον Αλλάχ" μια χαρά κόβει λαιμούς. Οι επαγγελματίες δολοφόνοι κι οι μαφιόζοι πρέπει να ασφαλιστούν. Κρίμα είναι, ο μόνος κλάδος που βιαιοπραγεί παράνομα...

Μην με παρεξηγείτε, από το χτύπημα τα λέω. Χτύπησα λίγο... Το κεφάλι μου στον τοίχο, όταν από απροσεξία άνοιξα την TV κι άκουσα τι λένε. Πάω να βάλω ένα τραγούδι να συνέλθω:

Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Σφάξε μ' αγά μου, το deal θα το κλείσω, τον πισινό θα στήσω"...
Αμάν μαμά μου! Μνημόνιο βαθιά μου, ξανά θ' αγκομαχήσω.

Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, τα ΜΑΤ βαράνε στο ψαχνό,
μας πας σε άλλο κόσμο, "σωτήρα" μου, απόψε, σκοτεινό - φασιστικό.
"Ρίξτε τους ξύλο", οι μπάτσοι λυσσάξαν, να μας ξεκάνουν πάνε,
μα ήρθε η ώρα, οι δούλοι, να πούνε "ξανά δεν προσκυνάμε"!

Μια θάλασσα, Αλέξη, τα έκανες όλα, μα 'χουν ξυπνήσει οι πολλοί,
να δούμε που θα πας να κρυφτείς, ρε Αλέξη, το "ντου" σα γίνει στη Βουλή... 

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ Η... ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ!!!

Παρασκευή, 10 Μαρτίου 2017

 «ΜΕΤΑΛΙΤΟΤΗΤΑ»

Η αυτού μεταλιτότης ο αντιταχυδακτυλουργός της ψευτοαριστεράς

Γράφει ο Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου

Μεταλιτότητα μας είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης

είναι μια νέα εποχή παραδεισιακή που θα ζήσει η Ελλάδα

που για χρόνια πολλά οι κυβερνήσεις την έριζαν στον Καιάδα

Μέγας λογοπλάστης και οπορτιουνιστής του μαρξισμού

και οικονομολόγος του ακράτου μακιαβελλισμού

έπλασε τη μοντέρνα ορολογία της «μεταλιτότητας»

μετά περισσής πολιτικής αδιστάκτου χυδαιότητας.

Μας θυμίζει τον μεγάλο ιστορικό μας Θουκυδίδη

που καυτηρίασε το πρόστυχο πολιτικό παιχνίδι

γράφοντας πως «για να δικαιολογούν οι άνθρωποι με παραφορά

τις αίσχιστες πράξεις τους άλλαζαν τη σημασία των λέξεων

βαφτίζοντας το εθνικό έγκλημα πατριωτική συμπεριφορά

και τον ανασκολοπισμό της κοινωνίας μεγίστη προσφορά»

Αυτό κάνει και τώρα ο πούρος ανανεωτής του μαρξισμού

για να κρατήσει την καρέκλα στην κυβέρνηση του χαμού

και του ιστορικού και εθνικού κουλουτομπισμού.

Επιβεβαίωσε έτσι απόλυτα τον Κάρολο τον Μαρξ

που δίδασκε στον Πρόλογο της Πολιτικής του Οικονομίας:

«Το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους 

αλλά, αντίθετα, αυτή καθορίζεται από το Κοινωνικό του ΕΙΝΑΙ»

Όπερ σημαίνει δηλαδή ότι ο μαρξιστής αντιπρόεδρος

άλλαξε συνείδηση παίρνοντας το κυβερνητικό πόστο

γιατί μαζί μ’ αυτό απέκτησε ενδιαφέρον και το ατομικό συμφέρον.

Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς και ο κυβερνητικός αντιπρόεδρος

χάνοντας τη γραμματεία του ΚΚΕ

στο δέκατο τρίτο συνέδριο το 1991, για λίγους ψήφους

«διαφώνησε» με το κόμμα το κομμουνιστικό

και προσχώρησε στον θολό ανανεωτισμό

φορώντας τον σκούφο του δημοκρατικού «σοσιαλισμού»

λέγοντας και κάνοντας τ’ αντίθετα από όσα θα έκανε

αν εκλεγόταν γραμματέας του.. ορθοδόξου μαρξισμού\!

Ω! Καιροί! Ω! ήθη (Ο! Tempora! O mores)

πως αποδεικνύονται οι κλέβοντες ιδεολογικές οπώρες

http://oimos-athina.blogspot.gr/