Διεύρυνση της διαφοράς της ΝΔ από το 

ΠΑΣΟK


Share
Η διαφορά μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ παίρνει 
την ανηφόρα
Στις 5,5 μονάδες βρίσκεται η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από το ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση που δημοσιεύεται αύριο στα Επίκαιρα. H Ν.Δ. λαμβάνει 30% και το ΠΑΣΟΚ 24,5%. Όλο και περισσότεροι πολίτες στρέφονται στον Αντώνη Σαμαρά, αποδεχόμενοι και το ορθό των εκτιμέσεων του ως προς την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική. Εύλογα αναρωτιέται κανείς, που θα είχαν φτάσει τα ποσοστά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν δεν υπήρχαν οι «παραφωνίες» και οι “συναινετικές φωνές” μέσα στους κόλπους της.  Τη στιγμή αυτή όπως καταγράφεται η δυναμική της ΝΔ, η αυτοδυναμία είναι πιθανή, έστω κι αν οι εκλογές διεξαχθούν την ερχόμενη Κυριακή.
Εντυπωσιακό το ποσοστό του ΚΚΕ, το οποίο φτάνει το 13%. Μεγάλο κομμάτι της «εργαζόμενης τάξης» στρέφεται προς το ΚΚΕ, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεβασμένος και λαμβάνει 7% ως αποτέλεσμα και των επίκαιρων παρεμβάσεων του Προέδρου του. 5% παίρνουν οι Οικολόγοι- Πράσινοι και 3% το κόμμα του Φώτη Κουβέλη. Το άθροισμα όλων των αριστερών δυνάμεων κοινοβουλευτικών και μη (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλ), συγκεντρώνει παρόμοιο ποσοστό με το ΠΑΣΟΚ. Σε μια υποθετική συνεργασία όλων σε ένα κοινό ψηφοδέλτιο, η Αριστερά έχει σοβαρές πιθανότητες να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, αφήνοντας τρίτο το ΠΑΣΟΚ !!!
Ο ΛΑΟΣ φτάνει το 7,5% και αποδεικνύεται πολύ ανθεκτικός στις «πιέσεις». Οι ψηφοφόροι  του κόμματος του Γιώργου Καρατζαφέρη φέρονται να έχουν παγιωμένες θέσεις και απόψεις και δεν μετακινούνται. Το αληθινά «συντηρητικό» κομμάτι της κοινωνίας έχει βρει στέγη στον ΛΑΟΣ.   Η Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη εμφανίζεται στο 1,5%, μένοντας σε ακόμη μία δημοσκόπηση εκτός Βουλής, παρά την έντονη προβολή των θέσεων της από τα μέσα. Οι πολίτες γυρνούν την πλάτη στο πολιτικό  εγχείρημα της διεκδικήτριας της αρχηγίας της ΝΔ.
Μικρός Οδυσσέας

Προετοιμάζουν το έδαφος για έξοδο της 

Ελλάδας από την Ευρωζώνη;


Share
Πριν μερικές ημέρες, με βαριά καρδιά, γράφαμε ότι κάποιοι ετοιμάζουν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Κάποιοι αναζητούν τις φόρμουλες εκείνες ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα νομικής φύσεως ή να μην πληγεί το νόμισμα.
Δυστυχώς, επιβεβαιώνονται όλες οι προβλέψεις ότι η Ελλάδα είναι ένα βήμα έξω από την Ευρώπη. Και δεν πρόκειται για απλές πιέσεις των δανειστών μας να δεχθούμε τα μέτρα που μας επιβάλλουν. Αυτό είναι ένα μόνο μέρος του σχεδίου τους. Βλέπουν, όμως, ότι η ελληνική οικονομία δε σώζεται με τίποτε, βλέπουν ότι η κυβέρνηση κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και μελετούν πλέον πώς θα είναι η Ευρώπη χωρίς μια χώρα μέλος.
Ολο το διακύβευμα των επόμενων μηνών, όλες οι συζητήσεις στις συνόδους κορυφής και τα άλλα συμβούλια δε θα έχουν ως θέμα τη διάσωση της Ελλάδας αλλά το πώς θα «ξεκουμπιστεί» χωρίς να χυθεί αίμα. Αυτό κοιτάνε τώρα όλες οι χώρες και δεν είναι καθόλου τυχαία η κλιμάκωση των επιθέσεων με πρώτο βιολί τον Σόιμπλε.
Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι περιφερειακές χώρες όπως η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φιλανδία οι δορυφόροι της Γερμανίας δηλαδή βγαίνουν καθημερινά και μιλούν για πιθανότητα εξόδου μιας χώρους από την ευρωζώνη έστω και… εθελοντικά.
Φαίνεται ότι η Γερμανία ετοιμάζει τις λεπτομέρειες του σχεδίου κατά της Ελλάδας και ρίχνει τις προειδοποιητικές βολές.
Το σχέδιο, λένε οι πληροφορίες, θα είναι η δημιουργία μιας νέας Συνθήκης για την Ευρώπη που θα προβλέπει έξοδο χώρας από την ευρωζώνη, δυνατότητα που τώρα δεν υπάρχει.
Θα μπορούσε επίσης να αλλάξουν οι όροι για την ισοτιμία με την οποία έχει κλειδώσει ένα νόμισμα. Δηλαδή, να «ξεκλειδώσει» για την Ελλάδα η ισοτιμία των 340,75 δραχμών για κάθε ευρώ, να γίνει υποτίμηση και π.χ. να πάει η ισοτιμία στις 500 δραχμές. Έτσι, θα γίνουμε όλοι φτωχότεροι μέσω της υποτίμησης και δε θα κινδυνεύσει το ευρώ να κλυδωνιστεί. Μόλις δε φτιάξουμε τα δημοσιονομικά μας ίσως μας κάνουν τη χάρη να μας ξαναβάλουν στο κοινό νόμισμα.
Ολες οι ειδήσεις και τα στοιχεία που βγαίνουν καθημερινά επιβεβαιώνουν το χάος και ότι το καράβι βούλιαξε. Απλά περιμένουμε την ανακοίνωση της ώρας θανάτου.
Με την ύφεση να είναι στο 7,3,%, την ανεργία να είναι στο 16% και να έχει προοπτική το 20%, το έλλειμμα να είναι κοντά στο 9%, τα έσοδα να μην αυξάνονται, την οικοδομή να έχει καταρρεύσει και να είναι μειωμένη κοντά στο 50% που θα πάει μια χώρα. Αλλωστε επιδεινώνεται και η πραγματική οικονομία. Τα στοιχεία ότι 1 στις 4 εμπορικές επιχειρήσεις έχει κλείσει και ότι τη διετία 2010-2012 θα βάλουν λουκέτο 122 χιλ. καταστήματα είναι ενδεικτικά της κατάστασης.
Δε μπορούμε να καταλάβουμε με πιο μαγικό τρόπο αυτή η κυβέρνηση θα μπορέσει να κάνει… παρέλαση στην ΔΕΘ όπως λένε για τους προπονητές του ποδοσφαίρου. Οταν τίποτε δεν πάει καλά πώς ο καπετάνιος μένει στο τιμόνι και δεν παραιτείται;
Αλλά διαβάστε τι γράφουν μεταξύ άλλων, σε άρθρο τους στους Financial Times  οι Mark Rutte  και Jan Kees de Jager, πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας αντίστοιχα:
… Σε αυτή τη φάση, μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις σε κράτη μέλη, όπως είναι οι μειωμένες πληρωμές από το  ευρωπαϊκό ταμείο συνοχής, ή να τους επιβληθεί μεγαλύτερη χρηματική συνεισφορά στον προϋπολογισμό της ΕΕ…. Μπορεί να ανακληθεί και το δικαίωμα ψήφου της χώρας μέλους που δεν πειθαρχεί.
Τα κράτη που δεν θέλουν να υποβληθούν σε αυτό το καθεστώς, μπορούν να επιλέξουν να βγουν από την ευρωζώνη. Όποιος θέλει να είναι μέλος της, οφείλει να συμμορφώνεται με τις συμφωνίες, και δεν μπορεί να αγνοεί συστηματικά τους κανόνες της. Στο μέλλον, η τελευταία κύρωση θα πρέπει να είναι αυτή της αποπομπής κάποιου από την ευρωζώνη.
Για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να τροποποιηθεί το αρχικό καταστατικό, και άρα μιλάμε για κάτι το μακροπρόθεσμο. Δεν είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα. Για αυτό προτείνουμε άλλα μέτρα, σχεδιασμένα έτσι ώστε να αποφευχθεί η τελική τιμωρία, που θα ήταν η αποπομπή.
Για να ανακεφαλαιώσουμε: Η συμφωνία είναι συμφωνία. Από δω και πέρα θα πρέπει να αποτρέπουμε το φαινόμενο κάποια κράτη να παραβιάζουν τους όρους χωρίς τιμωρία, και να αφήνουμε τα υπόλοιπα κράτη που τηρούν τους όρους της συμφωνίας, να πληρώνουν τον λογαριασμό… Η ευρωζώνη θα πρέπει να εισάγει μηχανισμούς που θα διασφαλίζουν τη συμμόρφωση στη συμφωνία, ως μια αυτόματη αντίδραση, και όχι ως μια πολιτική επιλογή.
Αν θέλουμε ένα σταθερό ευρώ και μια πλούσια Ευρώπη στο μέλλον, θα πρέπει να βρούμε το κουράγιο να βάλουμε γερά θεμέλια στο αρχικό οικοδόμημα


Μπροστά στον φόβο τις τιμωρίας, 

τρομοκρατούν την Δικαιοσύνη !!!

Share
Πρακτικές δεκαετίας του ‘ 80, εποχής των πρασινοφρουρών, εφαρμόζει και τώρα η δήθεν δημοκρατική και «αξιοκρατική» κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. πανικόβλητη από τον φόβο της τιμωρίας που πλησιάζει οσονούπω.
Πριν από λίγο ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Μιχάλης Καχριμάκης κατέθεσε στη Βουλή αίτημα ζητώντας να του δοθεί «το πόθεν έσχες του Αντιπροέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Νικολάου Αγγελάρα, από το χρόνο αφετηρίας ισχύος του πόθεν έσχες για τους δικαστικούς λειτουργούς».
Γιατί γίνεται αυτό;  Διότι ο κ. Αγγελάρας ήταν ο πρόεδρος του τμήματος που έβγαλε την απόφαση για τον παράνομο διαγωνισμό του χαρτιού που το Υπουργείο Παιδείας θα τύπωνε τα σχολικά βιβλία.
Είναι πρωτοφανές, ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ να θέλει να εκδικηθεί κάποιον και να καταθέτει τέτοιου είδους αίτημα στη Βουλή, στοχοποιώντας έναν κρατικό λειτουργό.
Και φυσικά η κίνηση Καχριμάκη δεν είναι τυχαία. Είναι μήνυμα στη Δικαιοσύνη: Υποταχθείτε.
Δηλώσεις Τζαβάρα
Η πρώτη αντίδραση για την προωτοφανή και αντιδημοκρατική ενέργεια του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχ. Κχριμάκη προήλθε άμεσα από τον Τομεάρχη Δικαιοσύνης της ΝΔ Κώστα Τζαβάρα:
«Oποιος δικαστής δεν κάνει τα χατήρια της Κυβέρνησης Παπανδρέου γίνεται στόχος, στιγματίζεται. Στήνεται στο εκτελεστικό απόσπασμα της λάσπης και της συκοφαντίας. Αυτή η τρομοκρατία  των δικαστών δεν θα περάσει. Αυτά είναι τα τελευταία αντιδημοκρατικά ξεσπάσματα ενός καθετσώτος που καταρρέει. Το ίδιο συνέβη όταν η κ. Μπαλφούσια εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, παρά το γεγονός ότι εκπροσωπούσε τη Βουλή, μπροστά στις απαράδεκτες δηλώσεις ενός υπουργού που δυστυχώς γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον καθένα μας το Σύνταγμα της Ελλάδας».
Διασυρμός σε όποιον κάνει τη δουλειά του
Ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας Ανδρέας Λυκουρέντζος και η Βουλευτής Ελίζα Βόζεμπεργκ κάλεσαν την κυβέρνηση από την Επιτροπή Μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής, να δώσουν εξηγήσεις καταγγέλλοντας ότι η ενέργεια του κ. Καρχιμάκη στοχεύει στην κατατρομοκράτηση των κρατικών λειτουργών όταν εκείνοι ελέγχουν την κυβέρνηση. Η κυρία Βόζεμπεργκ κατήγγειλε ότι επιχειρείται η διαπόμπευση και ο διασυρμός ενός δικαστικού λειτουργού επειδή είχε ένα συγκεκριμένο ελεγκτικό ρόλο και έκανε λόγο για σκοπιμότητα.
 Ανδρέας Λυκουρέντζος
«Η επίθεση του Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ στον αντιπρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου είναι απόπειρα τρομοκράτησης των δικαστών, με στόχο τη συγκάλυψη των κυβερνητικών ευθυνών σ’ ότι αφορά τις τεράστιες καθυστερήσεις στην παραγωγή των σχολικών βιβλίων. Τα γεγονότα, όμως, βοούν. Ο φάκελος του σχετικού διαγωνισμού στάλθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο με καθυστέρηση έξι μηνών. Η ηγεσία του υπουργείου αδράνησε προκλητικά, οδήγησε σε αδιέξοδο τη διαδικασία παραγωγής βιβλίων και κατέληξε σε απευθείας ανάθεση. Οι μαθήτριες και οι μαθητές δεν θα παραλάβουν, παρά μετά από μήνες, τα βιβλία τους. Θα τα αναπληρώσουν με φωτοτυπίες, γεγονός που θα αυξήσει τη δημόσια δαπάνη. Και, παράλληλα, θα έχει ως συνέπεια νέα αφαίμαξη του οικογενειακού προϋπολογισμού. Η Νέα Δημοκρατία καλεί την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την απόπειρα τρομοκράτησης των δικαστικών και ζητά από τους υπευθύνους να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την πρωτοφανή αποτυχία να ξεκινήσει ομαλά το νέο σχολικό έτος».
 Εύη Χριστοφιλοπούλου
Η παριστάμενη Υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου ζητούσε με τα μάτια λύτρωση από την Πρόεδρο της Επιτροπής Χρύσα Αράπογλου, λέγοντας ότι το αντικείμενο της επιτροπής είναι η συζήτηση επί του Τεχνολογικού Λυκείου…! Η άλλοτε λαλίστατη κυρία Χριστοφιλοπούλου δεν θέλησε να παίξει με τη…φωτιά και αρκέσθηκε απλά σε μια τυπική δήλωση ότι κανένας δεν είναι υπεράνω κριτικής, φως σε όλα! Βλέπετε, αν θα συμφωνούσε με τον Καρχιμάκη θα υποβάθμιζε τον θεσμικό της ρόλο αλλά και από την άλλη ο Καρχιμάκης είναι Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος. Ούτε λόγος να γίνεται βέβαια για την Άννα Διαμαντοπούλου, καθώς δεν εμφανίστηκε στην επιτροπή, προφανώς για να μην γίνει στόχος για «βελάκια» από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης…
Αντικοινοβουλευτικός

 

Έρχεται η Εθνική Κατάθλιψη...

 
 Γράφει ο Τυχαίος

Το κοινωνικό συμπεριφορικό μοντέλο που περιγράφαμε εδώ φαίνεται να προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια τις εξελίξεις.
Συνοπτικά, είχαμε από τότε περιγράψει ότι η ελληνική κοινωνία θα διέλθει από τα "Πέντε Στάδια της Θλίψης" - την Άρνηση, το Θυμό, τη Διαπραγμάτευση, την Κατάθλιψη και την Αποδοχή - ενώ μετά την κορύφωση του σταδίου της Διαπραγμάτευσης που ζήσαμε πρόσφατα με τις ατυχείς προσπάθειες του ΥΠΟΙΚ έναντι των δανειστών μας και ενώ είχαν προηγηθεί μικρότερης εμβέλειας αντίστοιχες κινήσεις, ήδη προσεγγίζουμε με μεγάλη ταχύτητα το Στάδιο της Κατάθλιψης, σε κοινωνικό και .......εθνικό επίπεδο.


Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;



  • Συνειδητοποίηση του αδιεξόδου προ του οποίου ευρίσκεται οικονομία και κοινωνία. Προτάθηκαν λύσεις, εφευρέθηκαν εναλλακτικές οδοί, έγινε προσπάθεια διαφυγής ή αποφυγής από το πρόγραμμα που επέβαλλαν οι δανειστές μας, έγινε προσπάθεια εφαρμογής παρελκυστικής πολιτικής, διατυπώθηκαν ακόμη και μεταφυσικού περιεχομένου εξηγήσεις και όμως η πραγματικότητα επιμένει να εμφανίζεται μπροστά μας αμείλικτη. Τελικά, επέρχεται η συνειδητοποίηση, η βαθιά ενσυναίσθηση πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή άλλη διέξοδος. Ούτε βεβαίως η επέλευση μιας "μαγικής λύσης" από το πουθενά. Ο μοναδικός αδιάψευστος και ψυχρός δείκτης, αυτός της διαθέσιμης οικονομικής ρευστότητας, αποτυπώνει μια ασφυκτική κατάσταση που ολοένα γίνεται και πιο πιεστική. Φανταστείτε το στάδιο της συνειδητοποίησης ως την κατάσταση ενός φυλακισμένου, ο οποίος μετά από πολλές προσπάθειες απόδρασης τελικώς συνειδητοποιεί ότι η μοίρα του είναι ο μακρόχρονος εγκλεισμός. Τότε μόνο, εφόσον έχει δοκιμάσει κάθε άλλη εναλλακτική, συνειδητοποιεί τελικώς την κατάστασή του.


  • Απομόνωση. Η χώρα δε θα βρίσκει υποστηρικτές, θετικές δηλώσεις, ενθάρρυνση ή έστω θετικά σημεία προς προβολή στις δηλώσεις ή στην επικοινωνία ξένων ηγετών και αξιωματούχων. Σε αντιστοιχία, θα πολλαπλασιάζονται και θα ενισχύονται στο εσωτερικό απόψεις, εκδηλώσεις και προτάσεις που θα ασκούν έντονη κριτική στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, στους δανειστές και στο διεθνή παράγοντα εν γένει. Γενικώς, θα επικρατήσει η αντίληψη του "δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο, αφήστε μας στην τύχη μας". Η χώρα θα απομακρυνθεί από κοινότητες και από συμμαχίες ενώ θα περάσει σε μια φάση έντονου απομονωτισμού. Το στάδιο αυτό ουσιαστικά είναι το στάδιο της μεταλλαγής, του έντονου μετασχηματισμού της κοινωνίας. Εδώ θα συμβούν οι βαθιές πολιτικές, κοινωνικές και ψυχολογικές αλλαγές αναγκαίες για την προσαρμογή σε μια νέα εποχή. Πρόκειται για φάση επώδυνη με έντονα τα "εσωτερικά" στοιχεία.
Ήδη, οι πρώτες ενδείξεις εγκατάστασης αυτού του σταδίου είναι ορατές αν κοιτάξει κανείς πως αντιμετωπίζεται η χώρα τόσο στο πολιτικό όσο και στο παραπολιτικό πεδίο από τον ξένο τύπο, τους αξιωματούχους και τους ηγέτες. Η συμπάθεια έχει δώσει τη θέση της στην άκαμπτη αυστηρότητα. Η επεξεργασία λύσεων από πλευράς εταίρων μας έχει αντικατασταθεί από τη γενική αντίληψη πως ήρθε η στιγμή να σκεφτούν αν θα συνεχίσουν να ασχολούνται με το ελληνικό ζήτημα. Οι προτάσεις πλέον έχουν προσλάβει τον πλέον σκληρό χαρακτήρα.

Εμείς έχουμε να επισημάνουμε εδώ δύο σημεία:


  • Πρώτον, η απότομη και ασυνήθιστη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα διακοπή της φάσης της Διαπραγμάτευσης, όπου ενδεχομένως να προκλήθηκε με σκοπό την επίσπευση της φάσης της Κατάθλιψης


  • Δεύτερον, το στάδιο της Κατάθλιψης κυριαρχείται από στατικότητα και "ακινησία" ή αν προτιμάτε μια κοινωνική "παγωμάρα" απέναντι στα τεκταινόμενα. Η γενίκευση μιας κατάστασης κοινωνικής αδράνειας η οποία μπορεί να εκφραστεί μέσω απεργιών, "λευκών" ή άλλης απόχρωσης(!), η απόλυτη επιβράδυνση κάθε παραγωγικής διαδικασίας προ των αδυσώπητων καταιγιστικών εξελίξεων όπου η "αντίδραση" καθίσταται μάταιη ίσως αποτελεί το μοτίβο που θα χαρακτηρίσει τις κοινωνικές ζυμώσεις στο επόμενο διάστημα. Η διάχυση σε κάθε γωνιά του κοινωνικού ιστού της αντίληψης πως ό,τι και να κάνουμε τα πράγματα θα εξελιχθούν νομοτελειακά, ίσως μας προετοιμάσει να δεχθούμε με την απαραίτητη "απάθεια" το αναμενόμενο γεγονός.
Επειδή τόσο στο παρόν όσο και σε προηγούμενα άρθρα μας έχουμε αναφερθεί σε κάποια εξέλιξη σημειακής έντασης, ας εξετάσουμε σύντομα περί τίνος πρόκειται. Η μετάβαση και η διάκριση σταδίου από στάδιο όπως αυτά που περιγράψαμε παραπάνω, πραγματοποιείται μέσω ενός χαρακτηριστικού και εντελώς μοναδικού και αναγνωρίσιμου γεγονότος. Αυτό το εικαζόμενο γεγονός πυροδοτεί και σηματοδοτεί με πολύ ξεκάθαρο τρόπο τις εξελίξεις που διαμορφώνουν και σμιλεύουν το στάδιο που έρχεται, της Κατάθλιψης εν προκειμένω. Δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει εκ των προτέρων τη φύση αυτού του γεγονότος. Αν δηλαδή θα κινείται στο χώρο της κοινωνίας (κοινωνική αναταραχή κλπ), της πολιτικής (εκλογές ή άλλες εξελίξεις, παραιτήσεις κλπ) ή της οικονομίας (selective default ή άλλη δυσμενής εξέλιξη). Σε κάθε περίπτωση πάντως πρόκειται για γεγονός που λειτουργεί ως σηματωρός, ως οροθέσιο και αλλάζει την τροχιά και την πορεία. Οψόμεθα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: