Ο φόβος της λαϊκής οργής…
Γράφει ο Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος–Ψυχολόγος
Ο Γ. Παπανδρέου επένδυσε στο φαρισαϊσμό της υποσχεσιολογίας για να κερδίσει την προηγούμενη εκλογική μάχη και στη μετεκλογική διασπορά φοβικών συνδρόμων στην κοινωνία (η θεμιτή προσπάθεια αποφυγής της χρεοκοπίας αποτελούσε το άλλοθι για κάθε καθυστερημένη ή άδικη απόφαση του). Σχεδόν δυο χρόνια μετά βιώνει πλέον ο ίδιος ένα πιο ισχυρό φοβικό σύνδρομο. Αυτό τηςαδυναμίας διαχείρισης της λαϊκής οργής και της ταχύτατης κοινωνικής απαξίωσης του. Οι σκέψεις για ματαίωση της παραδοσιακής ομιλίας του εκάστοτε πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η μη παρουσία του στην κηδεία ενός ιστορικού στελέχους του κινήματος όπως ο Αν.Πεπονής, οι φήμες για απόκρυψη της...
ταυτότητας του στην περίοδο των διακοπών, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ενός πολιτικού που η αναντιστοιχία των επιλογών του με την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα της χώρας του, τον μετατρέπουν σε «απόβλητη» παρουσία!
Ο «φόβος» που κατατρέχει τον Παπανδρέου είναι δισυπόστατος. Από τη μια δυσκολεύεται να διαχειριστεί την απογοήτευση του κομματικού και συνδικαλιστικού κατεστημένου του βαθέως ΠΑΣΟΚ, που θίγεται από την απώλεια κεκτημένων και δύναμης που και ο ίδιος συντήρησε με τη συμπεριφορά του ακόμα κι ως αρχηγός του κινήματος (είναι αξέχαστες οι σκηνές απείρου κάλους με τις συμμετοχές του σε μαξιμαλιστικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις!). Ένα κατεστημένο που στήριξε την εκλογή του και τώρα αισθάνεται απομονωμένο από την εξουσία και αδύναμο να υπερασπιστεί ακόμα και θέσεις με τις οποίες συγκρούστηκε έντονα με τη ΝΔ, και υπό την καθοδήγηση Παπανδρέου!
Ακόμα και το απλό μέλος ή ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να συλλάβει τις ιδεολογικές διαδρομές της κυβέρνησης που εκτείνονται από την αποσπασματική και συχνά στρεβλή αποδοχή διαχρονικών θέσεων της Κεντροδεξιάς έως την άκριτη μνημονιακή ρητορική του δημοσιονομικού Προκρούστη.
Από την άλλη μαίνεται ανεξέλεγκτη η λαϊκή οργή που πέρα από την πανσπερμία κινήτρων και δράσεων διαθέτει ένα κοινό παρανομαστή. Την αντίδραση απέναντι σε μια πολιτική που αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ότι όλο και απομακρύνει τον ορίζοντα ανάταξης της χώρας, αφήνοντας πίσω της οικτρές οικονομικές (ύφεση, απομείωση αξιών) και κοινωνικές (ανεργία, μετανάστευση) συνέπειες.
Το πρωτοφανές γεγονός της περαιτέρω μεγέθυνσης της ύφεσης (και κατά συνέπεια του πλήρη δημοσιονομικού εκτροχιασμού) την δεύτερη Μνημονιακή χρονιά αποδεικνύει τους περιορισμούς της φορομπηχτικής επέλασης και του δημοσιονομικού στραγγαλισμού αλλά και την αδυναμία, τόσο σε επίπεδο ειλικρινούς θέλησης όσο και σε επίπεδο αποτελεσματικής διαχείρισης, προώθησης αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που θα έδιναν άμεση αναπτυξιακή ώθηση. Επειδή όμως πολλές από τις μεταρρυθμίσεις έχουν έναν μεσοπρόθεσμο ορίζοντα απόδοσης ωφελειών για την οικονομία, είναι δεδομένο ότι η επιδείνωση της ύφεσης είναι κυρίως έργο τηςαποτυχημένης Μνημονιακής «θεραπείας».
Η αβελτηρία, οι «γκάφες» κι η ατολμία που χαρακτηρίζουν αυτή την κυβέρνηση μετατρέπουν πλέον τον πρωθυπουργό σε φοβική φιγούρα εγκλωβισμένη σε μια αδιέξοδη πολιτική. Κι ο φόβος, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους θα έπρεπε να είναι ο τελευταίος σύμβουλος ενός ηγέτη που έτσι και όραμα αδυνατεί να εμπνεύσει και κοινωνική συνοχή να επιτύχει.
Οικονομολόγος–Ψυχολόγος
Ο Γ. Παπανδρέου επένδυσε στο φαρισαϊσμό της υποσχεσιολογίας για να κερδίσει την προηγούμενη εκλογική μάχη και στη μετεκλογική διασπορά φοβικών συνδρόμων στην κοινωνία (η θεμιτή προσπάθεια αποφυγής της χρεοκοπίας αποτελούσε το άλλοθι για κάθε καθυστερημένη ή άδικη απόφαση του). Σχεδόν δυο χρόνια μετά βιώνει πλέον ο ίδιος ένα πιο ισχυρό φοβικό σύνδρομο. Αυτό τηςαδυναμίας διαχείρισης της λαϊκής οργής και της ταχύτατης κοινωνικής απαξίωσης του. Οι σκέψεις για ματαίωση της παραδοσιακής ομιλίας του εκάστοτε πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η μη παρουσία του στην κηδεία ενός ιστορικού στελέχους του κινήματος όπως ο Αν.Πεπονής, οι φήμες για απόκρυψη της...
ταυτότητας του στην περίοδο των διακοπών, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα ενός πολιτικού που η αναντιστοιχία των επιλογών του με την κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα της χώρας του, τον μετατρέπουν σε «απόβλητη» παρουσία!
Ο «φόβος» που κατατρέχει τον Παπανδρέου είναι δισυπόστατος. Από τη μια δυσκολεύεται να διαχειριστεί την απογοήτευση του κομματικού και συνδικαλιστικού κατεστημένου του βαθέως ΠΑΣΟΚ, που θίγεται από την απώλεια κεκτημένων και δύναμης που και ο ίδιος συντήρησε με τη συμπεριφορά του ακόμα κι ως αρχηγός του κινήματος (είναι αξέχαστες οι σκηνές απείρου κάλους με τις συμμετοχές του σε μαξιμαλιστικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις!). Ένα κατεστημένο που στήριξε την εκλογή του και τώρα αισθάνεται απομονωμένο από την εξουσία και αδύναμο να υπερασπιστεί ακόμα και θέσεις με τις οποίες συγκρούστηκε έντονα με τη ΝΔ, και υπό την καθοδήγηση Παπανδρέου!
Ακόμα και το απλό μέλος ή ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να συλλάβει τις ιδεολογικές διαδρομές της κυβέρνησης που εκτείνονται από την αποσπασματική και συχνά στρεβλή αποδοχή διαχρονικών θέσεων της Κεντροδεξιάς έως την άκριτη μνημονιακή ρητορική του δημοσιονομικού Προκρούστη.
Από την άλλη μαίνεται ανεξέλεγκτη η λαϊκή οργή που πέρα από την πανσπερμία κινήτρων και δράσεων διαθέτει ένα κοινό παρανομαστή. Την αντίδραση απέναντι σε μια πολιτική που αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα ότι όλο και απομακρύνει τον ορίζοντα ανάταξης της χώρας, αφήνοντας πίσω της οικτρές οικονομικές (ύφεση, απομείωση αξιών) και κοινωνικές (ανεργία, μετανάστευση) συνέπειες.
Το πρωτοφανές γεγονός της περαιτέρω μεγέθυνσης της ύφεσης (και κατά συνέπεια του πλήρη δημοσιονομικού εκτροχιασμού) την δεύτερη Μνημονιακή χρονιά αποδεικνύει τους περιορισμούς της φορομπηχτικής επέλασης και του δημοσιονομικού στραγγαλισμού αλλά και την αδυναμία, τόσο σε επίπεδο ειλικρινούς θέλησης όσο και σε επίπεδο αποτελεσματικής διαχείρισης, προώθησης αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που θα έδιναν άμεση αναπτυξιακή ώθηση. Επειδή όμως πολλές από τις μεταρρυθμίσεις έχουν έναν μεσοπρόθεσμο ορίζοντα απόδοσης ωφελειών για την οικονομία, είναι δεδομένο ότι η επιδείνωση της ύφεσης είναι κυρίως έργο τηςαποτυχημένης Μνημονιακής «θεραπείας».
Η αβελτηρία, οι «γκάφες» κι η ατολμία που χαρακτηρίζουν αυτή την κυβέρνηση μετατρέπουν πλέον τον πρωθυπουργό σε φοβική φιγούρα εγκλωβισμένη σε μια αδιέξοδη πολιτική. Κι ο φόβος, ιδιαίτερα σε κρίσιμες περιόδους θα έπρεπε να είναι ο τελευταίος σύμβουλος ενός ηγέτη που έτσι και όραμα αδυνατεί να εμπνεύσει και κοινωνική συνοχή να επιτύχει.
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 7ΜΜ,ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ,ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΑ,ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ --ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ-- #greekrevolution
Στις 3 Σεπτέμβρη: Είμαστε Παντού
- Κατακλύζουμε το Σύνταγμα -
Οι πλατείες είμαστε εμείς και είμαστε παντού. Είμαστε όλοι και όλες. Ξεκινήσαμε αγανακτισμένοι, συνεχίζουμε να είμαστε αποφασισμένοι και σε λίγο θα είμαστε μαζικά εξεγερμένοι. Μέχρι να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ.
Μέχρι να διώξουμε τις κυβερνήσεις
και το σύστημα των αγορών και των τραπεζιτών.
Όλοι συμφωνούμε ότι δεν θέλουμε στο κίνημά μας αντιπροσώπους, διότι εξορισμού αλλά και ειδικά σε αυτές τις πολιτειακές δομές και το οικονομικό σύστημα θα διαφθείρονται, θα αποκόπτονται από το λαό, θα τον προδίδουν. Θέλουμε να αποφασίζουμε συλλογικά, εμείς για εμάς. Επιδιώκουμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Η 3η Σεπτέμβρη είναι μια ημερομηνία, που μπορούμε να οικειοποιηθούμε αποδίδοντας της το πραγματικό νόημα, αυτό των λαϊκών αναγκών, διαχρονικά.
Για εμάς η 3η Σεπτεμβρη είναι μια ημερομηνία ορόσημο. Είναι η ημέρα, που μας θυμίζει την ματαίωση των πόθων του λαού για δημοκρατία, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Που μας θυμίζει τα ψέματα και τον εμπαιγμό των εκάστοτε κυβερνώντων.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη: αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα αποκτήσουμε άμεση δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία χωρίς την ανατροπή της κυβέρνησης, της τρόικα και του συνόλου του πολιτειακού και οικονομικού συστήματος.
Καλούμε όλους τους πολίτες σε μια μεγάλη συγκέντρωση και συνέλευση στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις πλατείες της χώρας, το Σάββατο 3 Σεπτέμβρη στις 7μμ.
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία
Ισότητα-δικαιοσύνη-αξιοπρέπεια
Οι πλατείες είμαστε εμείς και είμαστε παντού
ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αν το ΠΑΣΟΚ δεν εξαφανίσει το Γιώργο
ο Γιώργος θα εξαφανίσει το ΠΑΣΟΚ
«Ο Αμερικάνικος και ο Δυτικός ιμπεριαλισμός, όπως και το μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο,μπορεί βέβαια να είναι ναι εγκληματικοί μηχανισμοί και απατεώνες, αλλά κορόιδα και ηλίθιοιδεν είναι. Γνωρίζουν πολύ καλά ποιος μπορεί να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα τους, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και στρατηγικά μακροπρόθεσμα. Ότι καλύτερο πολιτικό μηχανισμό απ’ το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να βρουν.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ έχει δύο μεγάλα ατού που η κοινοβουλευτική δεξιά δεν τάχε: ακολουθεί μια φιλοδυτική και φιλοαμερικάνικη πολιτική υπακούοντας δουλικά στις επιταγές του ΔΝΤ και της ΕΕ, καλυπτόμενο πίσω απ’ το επιχείρημα ότι είναι αντιαμερικανικό, και δεύτερο προωθεί μία απ’ τις πιο άγριες επιθέσεις ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, αυξάνοντας έτσι τα περιθώρια κέρδους του μεγάλου κεφαλαίου, επίθεση που δικαιολογεί με το μεγαλειώδες επιχείρημα ότι την επέλεξε δημοκρατικά ο ίδιος ο λαός στις πρόσφατες εκλογές.
Η πολιτική της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δεν είναι απλά διαχείριση του καπιταλισμού, που είναι ο κλασικός ρόλος της ρεφορμιστικής σοσιαλδημοκρατίας. Επιπλέον, στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες των χωρών της εξαρτημένης περιφέρειας και σημερινής οικονομικής κρίσης, απ’ τη μια αναπαράγει τις σχέσεις εξάρτησης-υποτέλειας κι απ’ την άλλη διαιωνίζει τον καπιταλισμό μπανανίας με τα πελώρια σκάνδαλα και τις εκρηκτικές ταξικές αντιθέσεις.
Είναι γνωστή η πάγια ταχτική του ΠΑΣΟΚ να βαφτίζει με άλλα ονόματα, όπως οι φραγκισκανοί καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας ψάρι, τα διάφορα ζητήματα. Έτσι η διαγραφή βαφτίζεται «έθεσε εαυτόν εκτός κινήματος», η προσφυγή στα δάνεια της ΕΕ κι η υποταγή στους όρους της «διαφύλαξη εθνικής ανεξαρτησίας».
Ο ελληνικός λαός έχοντας συνείδηση των προβλημάτων, εμπιστεύτηκε το ΠΑΣΟΚ. Πίστεψε ότι θα έβγαζε τη χώρα απ’ τη κρίση αφού παρουσιάζονταν με πρόγραμμα που φιλοδοξούσε να χτυπήσει τις ρίζες των προβλημάτων. Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν μπόρεσε ν’ ανταποκριθεί σ’ αυτή την ιστορική πρόκληση κι ευκαιρία, αλλά επί πλέον κατακουρέλιασε αυτό το πρόγραμμα. Όχι βέβαια ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ αλλά η ηγετική κλίκα Παπανδρέου, με κύριο βέβαια υπεύθυνο τον Παπανδρέου. Με την έννοια, ότι έχουν απόλυτη συνείδηση ότι οι θεωρίες στις οποίες βασίζονται τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα δεν έχουν καμιά σχέση με τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού και βρίσκονται στην υπηρεσία των συμφερόντων των Δυτικών Τραπεζών.. …»
Τα παραπάνω, αν και εξόχως επίκαιρα, δεν τα έγραψε πρόσφατα κάποιος δεξιός προπαγανδιστής.
Τα έγραψε η «ΕΟ 17Ν», τον Δεκέμβριο του 1985 και τον Απρίλιο του 1986.
Καταγράφουν, ιστορικά, την γενεσιουργό αιτία της σημερινής κρίσης.
Την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, από την πρώτη περίοδο ανάληψης της εξουσίας.
Αυτό το ίδιο ΠΑΣΟΚ συναποφάσισε με το ΔΝΤ, την ΕΕ και τις Τράπεζες τα αντιλαϊκά μέτρα που βύθισαν τον τόπο στην ύφεση, την ανεργία και την απελπισία.
Σήμερα, στην 37η επέτειο από την ίδρυσή του, οι υγιείς λαϊκές δυνάμεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ όλο και λιγοστεύουν. Στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό κυριαρχούν οι καριερίστες πασόκοι.Όσο παραμένει αυτή η ηγετική κλίκα, το ΠΑΣΟΚ θα βουλιάζει συνέχεια. Ούτε οι δικοί τους δεν τους πιστεύουν. Έχουν καταντήσει τελείως αναξιόπιστοι.
Η μόνη λύση συνεπώς που απομένει για το ΠΑΣΟΚ είναι η ανατροπή αυτής της κλίκας, η ριζική αλλαγή ηγεσίας και στρατηγικής, αν και δεν έχουμε πολλές ψευδαισθήσεις, δεδομένης και της παντελούς έλλειψης εσωκομματικής δημοκρατίας.
Αν αυτό δεν επιτευχθεί, τότε και πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι νομίζουν μερικοί, το ΠΑΣΟΚ θ’ αποτελέσει τελειωμένη υπόθεση κι ο λαός θα του επιφυλάξει μία μόνη θέση: το καλάθι των αχρήστων της ελληνικής ιστορίας
Οι άνθρωποι του ΠΑΣΟΚ, όσοι το ψήφισαν, όσοι τρέφουν ακόμα ελπίδες από αυτόν τον κομματικό σχηματισμό, οφείλουν να πρωτοστατήσουν στην δρομολόγηση των δράσεων που θα αποσκοπούν στην απομάκρυνση του Γιώργου Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Ας θυμούνται ότι η ιδιότητα του “πασόκου” δεν πρόκειται να τους διασώσει από τις κοινωνικές συνέπειες των καταστροφικών χειρισμών του ΓΑΠ και της ομάδας του.
Και αν δεν ανήκουν στην στενή κάστα των 10.000, ή στην ευρύτερη των 200.000, που λυμαίνονται με διαφορετικό προσωπικό ποσοστό απόδοσης τον δημόσιο τομέα εν ονόματι «του κινήματος», είναι οι χρήσιμοι ηλίθιοι που παρέχουν με την ψήφο τους στους προηγούμενους το δικαίωμα να πίνουν στην υγεία των κορόιδων.
Και θα θυμίσω ένα, πομπώδες αλλά αληθές -σʼ αυτά ήταν αξεπέραστος-, σύνθημα του Ανδρέα : «αν το Έθνος δεν εξαφανίσει το Χρέος, το Χρέος θα εξαφανίσει το Έθνος».
Μόνο που θα το παραφράσω : «αν το ΠΑΣΟΚ δεν εξαφανίσει το Γιώργο, ο Γιώργος θα εξαφανίσει το ΠΑΣΟΚ».
Προφήτης
Ο αδιαπραγμάτευτος δωσιλογισμός του ΠΑΣΟΚ
«Το ΠΑΣΟΚ καλείται και πάλι να βγάλει τη χώρα από την επιτήρηση και την εξάρτηση. Και θα τα καταφέρουμε. Σήμερα θα κάνουμε το επόμενο βήμα για την πρόοδο της χώρας.Η υπόσχεση της αλλαγής θα γίνει πράξη ξανά».
Αυτά τα τραγικά και προκλητικά προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός του Μνημονίου Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ των Ιμίων.
Χρόνια μας πολλά, λοιπόν. Ένα πολιτισμένο έθνος που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκό και σύγχρονο, οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του και να συμβιώνει με τα τερατώδη λάθη του παρελθόντος του. Η 3η Σεπτέμβρη (sic) αποτελεί τη γενέθλια ημέρα του πραξικοπήματος που ακόμα κατατρώει τις σάρκες της Ελλάδας. Οφείλουμε όλοι λοιπόν να αναρωτηθούμε σε ποιο βαθμό ο καθένας μας ευθύνεται για τις τραγικές συνέπειες. Είτε επειδή κάποτε τους ψηφίσαμε (ξέρω πολλούς που το κάνανε την εποχή του Σημίτη επί φιλελεύθερης στροφής ΠΑΣΟΚ), είτε επειδή κάποτε πλησιάσαμε έναν βουλευτή για μια υποθεσούλα, είτε επειδή κάποτε λαδώσαμε έναν εφοριακό ή έναν πολεοδόμο, είτε επειδή απλά δεν αντιδράσαμε ως οφείλαμε απέναντι στους φασίστες.
3η Σεπτέμβρη (και όχι Σεπτεμβρίου στη γλώσσα ΠΑΣΟΚ) και όλα δείχνουν να είναι στη θέση τους:
- Η ξύλινη γλώσσα των πράσινων βουλευτών (αλλά και μερικών της ΝΔ που τόσο θέλουν να τους μοιάσουν)
- Οι μίζες (πάντα ατιμώρητα βλ. Siemens)
- Τα ΜΑΤ (πάντα πρόθυμα να υπερασπιστούν την κρατική ανομία)
- To πράσινο παρακράτος (πάντοτε υποστηριζόμενο από τα ΜΑΤ)
- Οι συνδικαλιστές (μόνιμα σε κρίση ταυτότητας όσο αδυνατούν να απομυζούν περισσότερο)
- Το ανύπαρκτο σύστημα υγείας (μόνιμη πηγή σπατάλης και διεκπεραίωσης ρουσφετιών)
- Το χάρβαλο της Παιδείας (κάποτε είχανε και βιβλία)
- Το έλλειμμα (που ακόμα και εν μέσω διεθνούς ελέγχου συνεχίζει ως φάρσα να διαιωνίζεται)
- Το χρέος (η αέναη πηγή δύναμης του ΠΑΣΟΚ)
Σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός, εγγονός του Γ. Παπανδρέου και γιός του Α. Παπανδρέου, θα συγκεντρώσει το Όλον ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια αφενός καταγραφής των πεπραγμένων και αφετέρου αναπροσδιορισμού του πολιτικού του στίγματος, καθώς κάθε ομοιότητα της ασκούμενης σήμερα πολιτικής με τη διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη (sic) προκαλεί από μειδιάματα έως πονοκέφαλο.
Αντί ευχών, θα παραθέσουμε μόνο λίγες βασικές θέσεις οι οποίες βοήθησαν το ΠΑΣΟΚ να αναλάβει την εξουσία, να γαντζωθεί σε αυτήν και να παραλύσει τον παραγωγικό ιστό της Ελλάδας, άγνωστο για πόσο:
ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ. Ωραίο αντιευρωπαϊκό σύνθημα που ξεσήκωνε ρίγη εθνικισμού στα παλλόμενα πλήθη με τις πράσινες σημαίες. Στην πορεία τελικά η ΕΟΚ απεδείχθη μια ανεξάντλητη πηγή δανεισμού, ικανή να θρέφει τα πράσινα παιδιά στους αιώνες.
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. Η απέχθεια του Έλληνα απέναντι στις αμερικανικές αλχημείες στο Κυπριακό, βρήκε τον τέλειο εκφραστή. Στην πορεία τελικά το ΝΑΤΟ απεδείχθη too big to fail και οι αντιαμερικανικές κορώνες μεταλλάχθηκαν σε σκοτεινές επαφές με την Αμερικανική πρεσβεία, έως το ζενίθ της υπερήφανης εξωτερικής – ΠΑΣΟΚ – πολιτικής, το δημόσιο ευχαριστώ Σημίτη στους Αμερικανούς, από το βήμα της βουλής.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ένα κορυφαίο ψυχολογικό σύνθημα που χτυπούσε κάτω από τη μέση την καταρρέουσα δεξιά παράταξη, υπονοώντας την σχέση της με τους Αμερικανούς αλλά κυριότερα την εμμονή της για την ένταξη στην ΕΟΚ. Τελικά οι Πασόκοι απεδείχθησαν λιγότερο σκληροτράχηλοι στην πράξη, καθώς σε κάθε εθνική δυσκολία (ΙΜΙΑ, δανεισμός) κατέφευγαν χωρίς δεύτερη κουβέντα σε έναν αδιαπραγμάτευτο δωσιλογισμό, με αποκορύφωμα την υπογραφή και ψήφιση του Μνημονίου.
Κακοφωνίξ
Κάποιοι λοιπόν τζογάρουν ανεξέλεγκτα και περνούν ζωή με πολυτέλειες, ενώ αυτοί που παράγουν και δημιουργούν, κινδυνεύουν να αφανιστούν.Είσαι πετυχημένος επειδή βγάζεις χρήματα, αλλά δεν εξετάζουμε το πως τα βγάζεις.Αν υπάρχει η έννοια της ηθικής πλάι στο κέρδος. Αυτές οι έννοιες είναι δύσκολο να συνυπάρξουν στην ίδια πρόταση.Για να μείνει μετά τι; Η αγορά; Αυτό το κατασκεύασμα που δεν υπόκειται σε κανόνες και όρους, αλλά διαμορφώνει το πως θα ζούμε, πως θα κινείται ολόκληρη η κοινωνία για να στηρίζει αυτή την νοσηρότητα. Δεν υπάρχουν αξίες στην “ελεύθερη αγορά” (που καθόλου ελεύθερη δεν είναι) μόνο προϊόντα και χρήμαΚαι για να κινηθεί έχει ανάγκη από ανθρώπους χωρίς αναστολές και ηθικές αρχές, εθισμένους στους κανόνες της, που είναι πρόθυμοι να πατήσουν στο πτώμα του διπλανού τους. Χρειάζονται τα “ψώνια”, οι εγωκεντρικοί αλλά κι αυτοί που θα θέλουν να είναι αδιάφοροι για να είναι ευτυχισμένοι.Στον κόσμο της ελεύθερης αγοράς ο παίκτης των reality και η πρωινατζού είναι πιο αναγνωρίσιμοι από τον πυρηνικό φυσικό, τον θεατράνθρωπο και τον κοινωνικό λειτουργό. Γιατί; Μα το είπαμε και πριν. Χρειάζονται “διαφορετικοί”, αλαζόνες,πρότυπα ατομικισμού και εύκολου κέρδους. Έτσι κινείται ολόκληρος ο μηχανισμός. Καταναλώνοντας ανθρώπους που υποτάσσονται και άλλους που προσκυνούν αυτούς που υποτάσσονται.Έχουμε συζητήσει, διαβάσει, αναλύσει πολλά για την οικονομική κρίση. Πλέον είναι στο λεξιλόγιό μας μια καθημερινή ατάκα. Πέρα των τραπεζών, της κατανομής του πλούτου και της παραγωγής των αγαθών και το χρήμα άλλαξε χέρια συνεχόμενα με ύποπτους τρόπους. Όμως και πάλι πέρα από τους διεφθαρμένους πολιτικούς και τους άπληστους επιχειρηματίες τραπεζίτες υπάρχει κι ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να συνυπολογίσουμε. Αυτό είναι πως η “αγορά” είναι “ελεύθερη” για να ρυθμίζεται από τους κανόνες των τζογαδόρων που ποντάρουν εναντίον χωρών και λαών. Αυτό το μοντέλο είναι πλήρως αμοραλιστικό και ελεγχόμενο και κυρίως άδικο. Γιατί άδικο;Γιατί ο κάθε manager, τραγουδίστρια σκυλάδικου, ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να βάλει 5 λέξεις σε σωστή σειρά, image maker κτλ μπορεί να βγάζει περισσότερα χρήματα, απ ότι ένας εργάτης, ένας γιατρός ή ένας καθηγητής. Από πριν βέβαια σου υπόσχεται ότι η αγορά εργασίας θα σε απορροφήσει βάσει των δεξιοτήτων, των προσόντων σου, δίνοντας την ψευδαίσθηση πως υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για όλους, ανάλογα με το τι μπορούν να κάνουν. Όμως αυτοί που πραγματικά αβγατίζουν είναι πχ οι χρηματιστές, που δεν προσφέρουν τίποτα και δεν παράγουν το παραμικρό. Είναι το ίδιο χρήσιμοι στην κοινωνία με τον αγρότη που παράγει ας πούμε πατάτες ή ζαχαροκάλαμα; Σαφέστατα όχι. Αλλά στον κόσμο της “ελεύθερης αγοράς” η εικόνα είναι πιο σημαντική κι αυτή η λογική έχει ποτίσει και τον πολιτισμό.
Ελεύθερη αγορά, Ένα άδικο μοντέλο
![]() |
Δεν υπάρχουν αξίες στην ελεύθερη αγορά, παρά μόνο προϊόντα και χρήμα... |
Επιχειρούν ηρωϊκή έξοδο
Μάλλον πρόκειται για την τελευταία μπλόφα που κ. Παπανδρέου!
Κέρδισε τις εκλογές με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν»
Μας καθυπέταξε στο Μνημόνιο, λέγοντας ότι μας «σώζει»
Διασώθηκε στις Δημοτικές Εκλογές, εκβιάζοντας με εθνικές εκλογές.
Ανέθεσε στον, αδαή περί τα οικονομικά, Βαγγέλη Βενιζέλο την οικονομία για να χειριστεί τα θέματα με πολιτικούς όρους και να κάψει τις αρχηγικές του φιλοδοξίες.
Επέστρεψε …θριαμβευτής μετά τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου με το …νέο «δάνειο μαμούθ», που θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα του χρέους μας, αλλά το σχέδιο καρκινοβατεί .
Πήγε να στήσει ένα αισιόδοξο σενάριο με τη συνεργασία Προβόπουλου και …φίλιων τραπεζικών δυνάμεων, αλλά ο ενθουσιασμός εξανεμίσθηκε.
Στην πορεία δέχθηκε και έξι ισχυρά πλήγματα:
-Την αποτυχία εγκλωβισμού του Σαμαρά στο σχέδιο της συγκυβέρνησης.
-Την παραίτηση Παμπούκη
-Την μεγαλοπρεπή γκάφα Βενιζέλου και τη συμφωνία με τη Φινλανδία που άνοιξε το χορό των εγγυήσεων.
-Τις συνεχιζόμενες ενδοϋπουργικές κόντρες, που επιβεβαιώνουν την εικόνα διάλυσης
-Την Έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής που απέδειξε με αριθμούς ότι η οικονομία έχει εκτροχιαστεί.
-Τις απαιτήσεις της τρόϊκας για τήρηση των αναληφθεισών δεσμεύσεων, που φέρει την Κυβέρνηση σε απευθείας σύγκρουση με τον σκληρό πυρήνα της.
Πληροφορίες κάνουν λόγο και για κάποια δημοσκοπικά ευρήματα που προκαλούν ίλιγγο.
Ο κ. Παπανδρέου δεν τα αντέχει πλέον αυτά. Δεν τα αντέχει και το ΠΑΣΟΚ.
Θα επιχειρήσουν μια ηρωϊκή (νομίζουν) έξοδο!
Έτσι αποφάσισαν να στήσουν ένα σκηνικό ρήξη με τους …κακούς τροϊκανούς, τους οποίους αυτοί έφεραν στην Ελλάδα
Είναι πλέον τόσο προβλέψιμοι.
Θυμάσθε πως την έπαθε ο τσομπάνης στη γνωστή ιστορία με τον λύκο;
ΚΡ
Χρεοκοπία ή εκλογές” μας λένε τώρα
Αφού κυβέρνηση και παπαγαλάκια μας φόρτωσαν την Τρόικα, αφού εκτέλεσαν ένα χρόνο τώρα και την παραμικρή επιθυμία της και υποθήκευσαν το μέλλον της Ελλάδας μπροστά στο πλήρες αδιέξοδο, και την κατάρρευση της χώρας προσπαθούν τώρα να εμφανίσουν την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό του Μνημονίου ως … αντιστασιακούς και να πάνε σε μια ηρωϊκή έξοδο με εκλογές, όπως γράφουμε σε προηγούμενη ανάρτηση.
Παρακολουθώντας όμως την σημερινή ειδησεογραφία προκύπτει και ένα άλλο ενδεχόμενο: Να υϊοθετήσει (δεν γράφω “κλέψει”) ο Βενιζέλος το βασικό πολιτικό αίτημα του Σαμαρά για “επαναδιαπραγμάτευση” και να επιχειρήσει να διαπραγματευτεί μια βελτίωση των όρων με την Τρόϊκα που και η ίδια βλέπει πλέον ότι το πράγμα δεν βγαίνει. Το τι θα καταφέρει βέβαια το γνωρίζουμε ήδη από την μέχρι τώρα θητεία του στο Οικονομικών
Ιδού μια συνοπτική παρουσίαση του τι λένε από το πρωί σε κανάλια και ραδιόφωνα:
ΣΚΑΪ: Εξαιρετικά ρευστό το πολιτικό τοπίο. Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters μετέδωσε ότι η εκταμίευση της 6ης δόσης δεν είναι πλέον δεδομένη. Η προγραμματισμένη για τις 15 Σεπτεμβρίου συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) για την 6η δόση, αναβλήθηκε για τις 27 Σεπτεμβρίου. Τα στελέχη της τρόικας θα αποχωρήσουν από την Αθήνα και θα επιστρέψουν σε δέκα ημέρας, όταν θα υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Στην πραγματικότητα με αυτόν τον τρόπο πιέζουν την ελληνική πλευρά καθώς το χρονοδιάγραμμα για την έκτη δόση είναι ασφυκτικό.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Το σίγουρο είναι ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, πιθανόν σε συνεννόηση με τον Γιώργο Παπανδρέου – κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει – μπλόκαρε τις διαπραγματεύσεις αρνούμενος να αποδεχθεί την πίεση της τρόικας για λήψη πρόσθετων μέτρων. Ο υπουργός Οικονομικών θεωρεί ότι η κυβέρνηση δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση να πράξει κάτι τέτοιο, ούτε καν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να στηρίξει μία τέτοια πολιτική νέων μέτρων, η κοινωνία δεν διαθέτει καμία περαιτέρω υπομονή να υποστεί νέα συμπίεση και ο ίδιος δεν επιθυμεί να ακολουθήσει μία αδιέξοδη πολιτική, στο βωμό της οποίας ήδη θυσιάστηκε ο προκάτοχός του Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο οποίος και την είχε εφαρμόσει με περισσή πίστη και ελάχιστη πολιτική αντίληψη.
Ο κ. Βενιζέλος αλλάζει την κυβερνητική στρατηγική, επιδιώκοντας αυτή τη φορά να διαπραγματευτεί σκληρά με την τρόικα και να πετύχει αλλαγές στην οικονομική πολιτική, έχοντας ως επιπλέον όπλο το επιχείρημα ότι για το σημερινό αδιέξοδο φταίνε και οι δανειστές μας με τη συνταγή της ύφεσης, που επέβαλαν στην Ελλάδα. Απαιτεί στην πραγματικότητα μία πολιτική λύση στο οικονομικό πρόβλημα, βασιζόμενος και στην αγωνία των ξένων, που δεν θέλουν να αποτύχει η προσπάθεια της Ελλάδας για διάφορους λόγους. Η κίνηση της κυβέρνησης έχει πολλαπλούς στόχους: Πρώτον, μεταφέρει το πρόβλημα στους εταίρους, που πρέπει να επιταχύνουν τις όποιες αποφάσεις τους. Δεύτερον, να βελτιώσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται. Τρίτον, να ανακτήσει δυνάμεις στο εσωτερικό μέτωπο, ιδίως στην παράταξη του ΠΑΣΟΚ, που έχει σχεδόν διαλυθεί υπό το βάρος των δυσμενών εξελίξεων.
Πρόκειται όμως και για ένα παιχνίδι με τη φωτιά: Εάν οι διαπραγματεύσεις συνεχιστούν και έχουν όντως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση θα έχει κερδίσει χρόνο και μέσα για να ανταπεξέλθει στην κρίση.
Κ. Σκανδαλίδης: “η κυβέρνηση αντέδρασε στις πιέσεις της τρόικας… αφήσαμε να φανεί ότι η τρόικα κυβερνά, αλλά η κυβέρνηση έπρεπε να πατήσει πόδι…Δικαιολογημένα η κυβέρνηση αντιδρά σε τόσο μεγάλες πιέσεις. Έλεος πια.” (ΣΣ χα χα χααααα)
ΧΙΩΤΗΣ: Ο Βενιζέλος πήρε τηλέφωνο τον Παπανδρέου, και ο Παπανδρέου του είπε, μην δεχθείς νέα μέτρα, δεν σηκώνουμε νέα μέτρα.
Σήμερα το πρωί η εικόνα που προκύπτει είναι λίγο διαφορετική, ότι η τρόικα δεν ζήτησε νέα μέτρα, αλλά είπε ότι έχουμε συμφωνήσει να γίνουν πέντε πράγματα και δεν γίνονται.
Κάποιοι λένε, ο Βενιζέλος έχει καταλάβει ότι δεν τραβάει τον κάρο και προσπαθεί να παρασύρει τον Παπανδρέου στις εκλογές. Το όχι που πήρε χθες από τον Παπανδρέου, ενδεχομένως να είναι και μια στρατηγική που υποστηρίζει ότι το πράγμα δεν βγαίνει έτσι. Πρέπει να πάμε σε εκλογές, να πούμε του κόσμου, ή θα μας εμπιστευτείτε να τα ισοπεδώσουμε όλα ή διαφορετικά στείλτε μας στο σπίτι, φωνάξτε τον Σαμαρά ή όποιον άλλον θέλετε να το κάνει αυτός.
Η πλευρά Βενιζέλου λέει, μην εντυπωσιάζεστε από τα ναζάκια της τρόικας κι άλλη φορά έχουν σηκωθεί από το τραπέζι, είναι μέσα στην τακτική τους.
Το κακό είναι ότι σηκώθηκαν από το τραπέζι μια ημέρα που τα ευρωπαϊκή κοινοβούλια ψηφίζουν αν θα μας ζητήσουν εγγυήσεις ή όχι για να απελευθερώσουν τη χρηματοδότηση.
Δημιουργεί ένα κακό πανευρωπαϊκό κλίμα σε βάρος της χώρας.
Αν το λέει η Επιτροπή της Βουλής την απολύεις, την τρόικα δεν μπορείς να την απολύσεις.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν δύσκολο να μας δώσουν πράσινο φως όταν η επιτροπή της Βουλής βγαίνουν και λένε ότι με το σημερινό χρέος η Ελλάδα πάει στον πάτο.
Είναι ένα πόρισμα του οποίου του δώσαμε μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι θα έπρεπε να έχει (σ.σ. Ο Βενιζέλος το έκανε θέμα).
Πολύ ωραία ΔΕΘ θα κάνει ο Παπανδρέου.
Η επιτροπή της Βουλής θα έπρεπε να προσέχει τα νούμερα του προϋπολογισμού και όχι να κάνει προβλέψεις. Ξεπερνάει τις αρμοδιότητες της.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Αναμενόμενο ήταν το «ναυάγιο».
Έχει να κάνει με τη σχέση της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πάρει άλλα μέτρα, δεν αντέχει ο κόσμος.
Η τρόικα λειτουργεί με όρους τεχνοκρατικούς. (ΣΣ χα χα χααααα)
Σε αυτό το δεκαήμερο θα γίνουν κινήσεις θα γίνουν κινήσεις για να αμβλυνθούν οι αιτίες που προκάλεσαν την κρίση.
Είναι όλα ανοικτά.
Μπορεί να πάμε σε πρόωρες εκλογές, διότι δεν βγαίνει αυτό το πράγμα.
Πιθανότατα ο κόσμος να επιλέξει μια άλλη, ίσως, κυβέρνηση η οποία θα του παρουσιάσει ένα άλλο σχέδιο. Γιατί εδώ είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός δεν βγαίνει. Μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο. Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει, αλλά αυτό είναι άσχετο τι του πιστεύω εγώ. Αν η πλειοψηφία του κόσμου πιστεύει κάτι άλλο, ας ακούσουμε την πλειοψηφία του κόσμου.
Η ουσία είναι ότι θα πάμε σε πράγματα που δεν τα έχει ξαναζήσει ο τόπος και τα οποία θα είναι πρωτόγνωρα.
Μ. Ξαφά: Αν δεν προχωρήσουμε στις αλλαγές που πρέπει, είναι βέβαιο ότι θα πάμε σε χρεοκοπία και σε έξοδο από την ευρωζώνη. Η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να πείσει τις αγορές ότι υπάρχει πολιτική βούληση για έξοδο από την κρίση.
Η θύελλα αντιδράσεων προς την έκθεση της Βουλής δείχνει την παθογένεια του συστήματος που δεν μπορεί να αντιληφθεί την υπάρχουσα κατάσταση.
Αν η δόση δεν δοθεί μέχρι τέλη Σεπτεμβρίου που τελειώνει το ρευστό, θα έχουμε στάση πληρωμών.
Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει άμεσα στο κλείσιμο μιας μεγάλης ΔΕΚΟ. Π.χ. ο ΟΣΕ θα πρέπει να κλείσει και να απολυθούν όλοι. Μόνο έτσι θα δείξει ότι υπάρχει πολιτική βούληση. Οι μισθοί και οι συντάξεις αποτελούν το 70% των δαπανών.
Η χώρα βυθίζετε πιο πολύ στην ύφεση με το μπαράζ της φορολογίας, παρά αν απολύσεις 100 άχρηστους από το Δημόσιο.
Η τρόικα θέτει τους στόχους, η κυβέρνηση αποφασίζει τα μέτρα.
Αντί να πάμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, αυξάνονται τα πρωτογενή ελλείμματα.
Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το μνημόνιο σαν το τίμημα που πρέπει να πληρώσει και όχι σαν μια χρυσή ευκαιρία για να αλλάξει τη χώρα. Χρειάζεται μια κυβέρνηση που να πιστεύει αυτό που κάνει.
Φ. Κουβέλης: Δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της πτώχευσης, είμαστε σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Πρέπει όμως να συνυπολογίσουμε ότι μια ενδεχόμενη πτώχευση θα αλλάξει τα δεδομένα στον Ευρωπαϊκό Νότο.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα φέρει τις εκλογές ως αναγκαστική λύση αδιεξόδου.
Χρειάζεται ένα 5ετές αναπτυξιακό πρόγραμμα.
Ο εξορθολογισμός του δημόσιου τομέα έπρεπε ήδη να έχει συντελεστεί.
Μεγάλη πτώση στο Χρηματιστήριο Αθηνών
Μεγάλη πτώση 4,22% σημειώνει στο άνοιγμα του το Χρηματιστήριο ΑΘηνών. «Τα δημοσιεύματα ότι η κυβέρνηση δεν κατάφερε να έλθει σε συμφωνία με την τρόικα χθες το βράδυ ίσως να επιβαρύνει την ψυχολογία σήμερα», σχολίασε η Επενδυτική Τράπεζα Ελλάδος.
Σε εξέλιξη ενημέρωση της Κομισσιόν
Σε εξέλιξη βρίσκεται αυτή την ώρα η ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις συνομιλίες που είχε χθες η κυβέρνηση με την τρόικα.
Σύμφωνα με το in.gr ο Αμαντέου Αλταφάζ εκπρόσωπος του αρμόδιου Επιτρόπου για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Όλι Ρεν, δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει να ενημερωθεί για τις χθεσινοβραδινές διαπραγματεύσεις από τον επικεφαλής του κλιμακίου της στην Αθήνα κ. Ματίας Μόρς και τόνισε πως σε κάθε περίπτωση θα υπάρξει επίσημο σχόλιο εντός της ημέρας.
Σύμφωνα με το in.gr ο Αμαντέου Αλταφάζ εκπρόσωπος του αρμόδιου Επιτρόπου για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Όλι Ρεν, δήλωσε πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει να ενημερωθεί για τις χθεσινοβραδινές διαπραγματεύσεις από τον επικεφαλής του κλιμακίου της στην Αθήνα κ. Ματίας Μόρς και τόνισε πως σε κάθε περίπτωση θα υπάρξει επίσημο σχόλιο εντός της ημέρας.
Πάντως, ο ίδιος ξεκαθάρισε πως ο Επίτροπος Ρεν έχει καθημερινή και λεπτομερή ενημέρωση για τις διαπραγματεύσεις τρόικας και ελληνικής κυβέρνησης.
This entry was posted in Πρώτη Σελίδα. Bookmark the permalink.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου