Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2011

 

  Πίσω Στο 2004... π.Χ.!!

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο κ. Βενιζέλος μας ενημέρωσε ότι το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα πρέπει (για το καλό τους...) να επιστρέψει στα επίπεδα του 2004.

Κατ' αρχάς, αν πάρουμε έναν μόνο δείκτη και συγκεκριμένα το ύψος του ΑΕΠ, αυτό που μας «έταξε» ο αντιπρόεδρος σημαίνει μια καταβύθιση της ελληνικής οικονομίας της....
τάξης του 15%!

Αλλά, όπως είναι σε θέση να διαβεβαιώσει ο οποιοσδήποτε πρωτοετής φοιτητής οποιασδήποτε οικονομικής σχολής, μια τέτοια πτώση του ΑΕΠ μόνο με τις συνέπειες που επιφέρει σε μια χώρα ένας πόλεμος μπορεί να συγκριθεί!

Εν ολίγοις, ο κ. Βενιζέλος μας το επιβεβαίωσε:

Αυτό που υφίσταται σήμερα ο ελληνικός λαός είναι ένας πόλεμος.

Ενας πόλεμος που τον έχουν κηρύξει και τον έχουν εξαπολύσει εναντίον του λαού τα συμφέροντα που εξυπηρετεί πολιτικά η αδίστακτη κυβέρνηση, οι αδίστακτοι φίλοι της κυβέρνησης, η τρόικα και οι φίλοι της τρόικας.

Ενας ταξικός πόλεμος!

Δυστυχώς, όμως, για τη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, η ακολουθούμενη πολιτική ισοδυναμεί με τέτοιο πισωγύρισμα που μπροστά του ακόμα και τα... ταξίδια στο χρόνο για τα οποία μιλάει ο Βενιζέλος μοιάζουν με προσκοπική εκδρομή.

Στην πραγματικότητα ισχύουν τα εξής:

α) Πολύ πριν το ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΛΑ.Ο.Σ. ψηφίσουν τα μνημόνια, πολύ πριν η κυβέρνηση περάσει το μεσοπρόθεσμο (και πριν η ΝΔ ψηφίσει τους μισούς νόμους του εφαρμοστικού για την υλοποίηση του μεσοπρόθεσμου), πολύ πριν την καταιγίδα των χαρατσιών και του πολυνομοσχεδίου, είχε καταγραφεί - και μάλιστα με στοιχεία της δικής τους ΓΣΕΕ - ότι:

Οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων σε πραγματικές τιμές είχαν περιπέσει στα επίπεδα του 1984!

Οχι λοιπόν στο 2004, αλλά στο... 1984!

Και τούτο είχε συμβεί, ήδη, πριν από την εφαρμογή των περικοπών. Πριν από την εκδήλωση της λεηλασίας σε μισθωτούς. Δηλαδή οι εργάτες ήταν στο 1984 πριν ακόμα τους κοπούν οι μισθοί.

Οι εργάτες - με τον «ολόκληρο» μισθό - είχαν βρεθεί στο 1984 πολύ πριν ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου τους «υποσχεθούν» ότι με τους κομμένους μισθούς θα τους πάνε στο... 2004.

β) Με τα μέτρα τα κυβερνητικά για τις συλλογικές συμβάσεις. Με τα μέτρα για την λεγόμενη «εκ περιτροπής εργασία». Με την «αποσχολησιμότητα». Με τις «επιχειρησιακές συμβάσεις». Με τα «δουλεμπορικά» και με όλα τα συναφή που συνθέτουν την εικόνα «Νταχάου» που επικρατεί στους εργασιακούς χώρους, οι εργασιακές σχέσεις έχουν περιέλθει όχι σε εποχές 2004, όπως λέει ο Βενιζέλος, αλλά σε εποχές... 1884!

Οχι, λοιπόν, στο 2004, αλλά στο... 1884!

Εκεί μας έχουν γυρίσει! Στις εποχές, δηλαδή, του 19ου αιώνα. Σε εποχές που παραπέμπουν στην εξέγερση του Σικάγου και πριν ακόμα κι από εκείνη την ματωμένη Πρωτομαγιά!

γ) Με τα δάνεια. Με τις δανειακές συμβάσεις. Με τις «επιμηκύνσεις». Με τις «αναδιαρθρώσεις». Με τα «κουρέματα» και με όλα αυτά που κάνουν τον κ. Παπανδρέου τόσο υπερήφανο ώστε να δηλώνει στη ΔΕΘ ότι «έχουμε πάρει το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία από κάθε άλλη χώρα» (!), οι «σωτήρες», μας έχουν ήδη γυρίσει όχι στο 2004, αλλά στο... 1824!

Μας έχουν γυρίσει, δηλαδή, στα δάνεια της εποχής του Κωλέττη. Τότε που η Ελλάδα είχε χρέη πριν ακόμα συγκροτηθεί σε κράτος! Τότε που τους τόκους και τα χρέη εκείνων των δανείων ο ελληνικός λαός τα πλήρωνε με χρεοκοπίες, με συμφορές και καταστροφές για 100 χρόνια!
Οχι, λοιπόν, στο 2004, αλλά στο... 1824!

Εκεί μας έχουν κατρακυλήσει! Και θέλουν να μας κρατήσουν εκεί και για τα επόμενα 100 χρόνια!

Ολα αυτά μαζί φωτίζουν την αληθινή πλευρά της δήλωσης Βενιζέλου.

Είναι σαφές ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είπε τη μισή αλήθεια, αφού πίσω από τις μισές αλήθειες κρύβονται πάντα τα μεγαλύτερα ψεύδη.

Ο κ. Βενιζέλος που σέρνει το χορό της πολιτικής της επιστροφής των εργαζομένων στην εποχή της δουλείας, των ειλώτων και του Καιάδα, μίλησε για επιστροφή στο 2004. Αλλά «ξέχασε» να συμπληρώσει: «Προ Χριστού»...


http://kostasxan.blogspot.com

Αποβολή της Ελλάδας από την Ευρωζώνη προβλέπει το Stratfor

 

Το αμερικανικό think tank μιλάει για ενίσχυση του EFSF στα 2 τρισ. ευρώ 

Από Το Βήμα 

Του Άγγελου Αθανασόπουλου 

Αν η Γερμανία θέλει να διασωθεί η ευρωζώνη θα πρέπει να προωθήσει την αποβολή της Ελλάδος από αυτή και να πιέσει για την αύξηση των κονδυλίων του Προσωρινού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) στα δύο τρισεκατομμύρια ευρώ ώστε να διαχειριστεί τις επιπτώσεις μίας τέτοιας εξέλιξης. 

Αυτό προβλέπει το γνωστό αμερικανικό ινστιτούτο Stratfor που φημίζεται για έγκυρες αλλά ορισμένες φορές και κινδυνολογικές αναλύσεις. 

Στην τελευταία ανάλυσή του για το μέλλον της κρίσης στην ευρωζώνη το Stratfor επισημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση επιδιώκει πλέον να προσαρμόσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στα πρότυπα του Βερολίνου. Αυτό προϋποθέτει μία ανταλλαγή. 


Το Βερολίνο προσφέρει την οικονομική του ισχύ, αλλά τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ευρωζώνης θα πρέπει να αποδεχθούν το γερμανικό οικονομικό μοντέλο της σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ωστόσο η Γερμανία δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να αποδεχθεί μία απλή μεταφορά κεφαλαίων προς τα αδύναμα κράτη της περιφέρειας της ευρωζώνης. 

Καθώς η Ελλάδα δεν ανήκει, σύμφωνα με την γερμανική άποψη, στον ευρωπαϊκό πυρήνα, το Βερολίνο δεν έχει να φοβάται γεωπολιτικές επιπτώσεις από την άσκηση πίεσης στην Αθήνα για να αποβληθεί αυτή από την ευρωζώνη. Αυτό που πρέπει ναδιασφαλιστεί όμως είναι ότι, αν η Ελλάδα εκδιωχθεί από την ευρωζώνη, δεν θα πληγεί η οικονομική δομή της. 

Το Stratfor τονίζει ότι μία ενδεχόμενη ελληνική χρεοκοπία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες επιπτώσεις κυρίως στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Με το ελληνικό χρέος να καλπάζει περί τα 350 δισεκατομμύρια ευρώ, το αμερικανικό think tank υπογραμμίζει ότι αυτό το γεγονός ασκεί μεγάλη πίεση στον ευρωπαϊκό ιδιωτικό τραπεζικό τομέα που ήδη αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα. Θα χρειαστεί επομένως κεφαλαιακή ενίσχυση. 

Η Γερμανία θα πρέπει από εδώ και στο εξής να βρει τα επόμενα βήματα μετά την αποβολή της Ελλάδος. Παρά τα τεχνικά προβλήματα που θα υπάρξουν σε μία τέτοια επιλογή, αν σταματήσουν τα πακέτα βοήθειας από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ αυτή η επιλογή θα πάψει να θεωρείται ανέφικτη. 

Το Stratfor εκτιμά ότι για να είναι διαχειρίσιμες οι επιπτώσεις, το EFSF θα πρέπει να εξοπλιστεί με περίπου δύο τρισ. ευρώ ώστε αν χρειαστεί να σώσει και την Ιταλία που θα μπορούσε να είναι ο επόμενος κρίκος στην αλυσίδα της κρίσης χρέους στην Ευρώπη. Επιπλέον, πρέπει να γίνει πιο ευέλικτη η διαδικασία λήψης αποφάσεων στον EFSF ώστε να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος.