Πόση ταπείνωση ακόμα;

Πόση ταπείνωση ακόμα;

 Ένας  ηλικιωμένος συνάνθρωπός  μας προχθές έδωσε τραγικό τέλος στη ζωή του, αυτοκτονώντας  στην πλατεία Συντάγματος. Ο ίδιος μίλησε ξεκάθαρα, με το ιδιόχειρο σημείωμα που άφησε, για τους λόγους που διάλεξε να τερματίσει μ’ αυτό τον τρόπο τη ζωή του: «Η κατοχική  κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά τη δυνατότητα επιβίωσής μας που στηριζόταν σε μια  αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση του κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή» (από το ιδιόχειρο σημείωμα του αυτόχειρα συνταξιούχου)

Από τη στιγμή που ξεκίνησε η μνημονιακή «σωτηρία» οι προσωπικές τραγωδίες και η εκμηδένιση ανθρώπινων υπάρξεων είναι ένα συνεχές γεγονός. Η τεράστια έκρηξη της ανεργίας , της φτώχειας , οι άστεγοι , τα συσσίτια είναι η απόδειξη της κοινωνικής κατάπτωσης και της εξαθλίωσης στην οποία ρίχτηκαν βίαια τα λαϊκά στρώματα, μετά το 2009. Η επίθεση  αυτή είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό ολοκαύτωμα  που έχει γίνει μετά τον εμφύλιο.

Το μνημονιακό καθεστώς, με την έντεχνα στημένη και γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα του, προσπάθησε να συγκαλύψει, όσο μπόρεσε, αυτή την κατάσταση. Στο διάστημα αυτό οι αυτοκτονίες συνανθρώπων μας πλησιάζουν τις 2.000, ενώ αρκετά παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο υποσιτισμένα και αρκετές φορές λιποθυμούν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων τους.

Όλα αυτά για το άθλιο καθεστώς της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και τους πολιτικούς του εκφραστές δεν σημαίνουν τίποτα , αρκεί τα γεγονότα να συγκαλύπτονται και η πραγματικότητα να διαστρεβλώνεται. Χειραγώγηση δηλ. που να αποτρέπει την έκρηξη της κοινωνικής οργής. Και σ’ αυτό η μνημονιακή χούντα τα πήγε καλά  , έχοντας στο πλευρό της ολόκληρο τον γκεμπελικό μηχανισμό του κεφαλαίου.(MEGA, Συγκρότημα Αλαφούζου , Κυριακού , Μπόμπολα)

Η νεοφιλελεύθερη μνημονιακή συμμορία που κυβερνά σήμερα  για λογαριασμό των τοκογλύφων και του Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου , θεωρεί την εξαθλίωση , τη φτώχεια και τις αυτοκτονίες παράπλευρες απώλειες των επιλογών της και απολύτως φυσιολογικά πράγματα για την επίτευξη των στόχων της. 

Το οικονομικό Νταχάου που δημιουργούν για τον λαό,  το ελληνικό  κεφάλαιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δε σημαίνει μόνο κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αλλά και φυσική εξόντωση ανθρώπινων υπάρξεων. Στο οικονομικό μοντέλο του διεθνοποιημένου καπιταλισμού οι άνθρωποι είναι εντελώς οι περιττοί, όταν δεν αποτελούν πηγή κέρδους  και δεν μπορούν να επιβιώσουν ως υποβαθμισμένη εργατική δύναμη. Αποτελούν οικονομικό κόστος , περιττές σπατάλες που πρέπει να περικοπούν , εμπόδιο για τη δημοσιονομική εξυγίανση.
  
Σ’ τέτοια τραγικά γεγονότα όπως το  προχθεσινό. απεικονίζεται το μέλλον της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, αν περάσουν οι επιλογές της μνημονιακής χούντας.  Η ευτυχία που φέρνει το Μνημόνιο για τις τράπεζες και τους τοκογλύφους είναι ο θάνατος που σπέρνει στην κοινωνία.
    
Χωρίς ντροπή οι λακέδες (πολιτικοί και προπαγανδιστές) της νεοφιλελεύθερης συμμορίας διατείνονται ότι 150.000 εργαζόμενοι του δημοσίου, μετεκλογικά  θα πρέπει να πεταχτούν στον καιάδα της ανεργίας ή να βγουν σ’ ένα καθεστώς συνταξιοδότησης στο οποίο δεν υπάρχει σύνταξη ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ποιο μέλλον μας επιφυλάσσουν ; Κάτι ανάλογο μ’ αυτό που έγινε χθες στο Σύνταγμα ; 
 
Σήμερα και στο μέλλον  ο μνημονιακός  θίασος θα συνεχίσει  να δολοφονεί.  Δεν έχει φραγμό για τίποτα. Η ευθύνη είναι πλέον δική μας και συνίσταται στο πολύ σημαντικό ερώτημα που καθένας μας θα πρέπει ν’ απαντήσει για τον εαυτό του και για τα παιδιά του, αν δηλ. θ’ ανεχτούμε άλλο όχι μόνο τις πράξεις αλλά και την ύπαρξη αυτού του καθεστώτος.                                                                                                           
                                                                                                                           
  Πηγή: Χρ. Ρέππας - Αλφαβήτα