“Κόκκινη γραμμή” είναι η σωτηρία της ελληνικής κοινωνίας κι όχι των τραπεζιτών


Το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, είναι η ανικανότητα σε συνδυασμό με την ανελέητο  των υπαλλήλων της τρόϊκα. Ένα μείγμα επικίνδυνο που κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη διαπραγμάτευση. Διότι οι άνθρωποι που έρχονται τις επόμενες ημέρες στην Ελλάδα έχουν βαθιά προκατάληψη για τη χώρα μας. Αλλά έχουν και τεράστια άγνοια για τα ελληνικά δεδομένα.
Το απέδειξαν με το πρόγραμμα που έφτιαξαν. Ζητούσαν και ζητούν επίτευξη στόχων οι οποίοι δε
βασίζονται στα πραγματικά οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας.
«Μειώστε τους μισθούς και τις συντάξεις», λένε και αμέσως βούλιαξε η κατανάλωση, επομένως έπεσαν έξω και οι φόροι.
«Απολύστε σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα» διατάσσουν και αμέσως η ανεργία έφτασε στο 21% με αποτέλεσμα να μην έχει κανείς να πληρώσει τις υποχρεώσεις του στο κράτος και τα ταμεία να βουλιάζουν.
Χθες, ήρθε και το μέλος της ΕΚΤ, ο κ. Ασμουσεν ο οποίος, αφού μας είπε ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μπει η Ελλάδα στην ευνοϊκή συμφωνία των Βρυξελλών κι ότι πρέπει να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας, πέταξε και την απίστευτη κοτσάνα του, δείγμα της άγνοιάς του φυσικά. “… δεν μπορούμε να ζητούμε από χώρες όπου ο μέσος μισθός στο δημόσιο είναι κάτω από 1.000 ευρώ να συνδράμουν την Ελλάδα όπου ο μέσος μισθός στο δημόσιο είναι 3.000 ευρώ“.
Αυτό είπε ο άνθρωπος ο οποίος υποτίθεται ότι μας δανείζει, επομένως, πρέπει και να ξέρει τα μάκρο και μικροοικονομικά δεδομένα της Ελλάδας. Έχοντας αυτούς τους μύθους για την Ελλάδα έρχονται εδώ και με ύφος νταβατζή ζητούν νέες μειώσεις μισθών, νέες περικοπές παντού, νέους φόρους. Αφού οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν 3.000 ευρώ κατά μέσο όρο επομένως έχουν και να πληρώσουν, σκέφτονται πονηρά οι τροϊκανοί.
Είτε σκόπιμα, είτε από άγνοια δεν έχουν διαβάσει τα επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με την ΑΔΕΔΥ ένας υπάλληλος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με 17 χρόνια προϋπηρεσίας παίρνει 1.620 ευρώ, καθαρά το μήνα, ενώ ένας υπάλληλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 1.151 ευρώ…
Για να μη μιλήσουμε για μεμονωμένες περιπτώσεις όπου καθηγητές πανεπιστημίου που έχουν φάει τα θρανία με το κουτάλι παίρνουν 1.100 ευρώ και πληρώνουν από την τσέπη τους για να παρακολουθούν συνέδρια. Για να μην πούμε για δάσκαλο με 25 χρόνια υπηρεσία που παίρνει 1.500 ευρώ. Ο κάθε κ. Ασμουσεν έρχεται και κάνει πειράματα με λάθος στοιχεία, επομένως πώς να βγει σωστή η διαπραγμάτευση;
Κι από την άλλη, είχαμε την πολύχρονη κουτοπονηριά του ΠΑΣΟΚ που σε 2,5 χρόνια δεν κατάφερε να κάνει μια σωστή συζήτηση με τους τροϊκανούς.
Αυτό, λοιπόν, είναι το στοίχημα του Αντώνη Σαμαρά και του νέου οικονομικού επιτελείου. Να δώσει στους δανειστές αξιόπιστα στοιχεία για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, να άρει τις αμφιβολίες και την καχυποψία των ξένων και να συζητήσει με ειλικρίνεια για το πώς θα σωθεί η χώρα. Από την ελληνική πλευρά έχουν καταλάβει ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να γίνουν οι αλλαγές στο μνημόνιο. Από την πλευρά των τροϊκανών δεν ξέρουμε.
Διότι αν δεν πρόκειται για άγνοια αλλά για σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας τότε ας τους στείλουμε στο διάβολο και να δούμε τι θα κάνουμε μόνοι μας.
Όσο περνάνε οι μέρες και η τρόικα πλησιάζει, κι όσο οι δηλώσεις των ξένων για την ελληνική κρίση πληθαίνουν, τόσο καταλαβαίνουμε όλοι ότι η επαναδιαπραγμάτευση θα είναι ένα πολύ σκληρό παιχνίδι. Γι΄ αυτό κι όπως γράφαμε αν κάποιοι νομίζουν ότι θα βρουν τις πόρτες ανοικτές, θα σαρώσουν και θα πάνε για μπάνια, γελιούνται.
Η τακτική που θα ακολουθηθεί από την κυβέρνηση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και μεθοδευμένη. Πρέπει να ξεκινά με ένα βασικό δεδομένο: Τίποτε δε θα μας χαριστεί, οι τροϊκανοί έρχονται για να αποδείξουν ποιοι είναι τα αφεντικά.
Κι εμείς πρέπει να τους αποδείξουμε ότι είμαστε ζωντανοί, πρόθυμοι να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει και που δε θα θίγουν περαιτέρω τα ελληνικά νοικοκυριά. Η μόνη κόκκινη γραμμή αυτή πρέπει να είναι: Ότι οι Έλληνες δε θα πληγούν περισσότερο από τη λάθος συνταγή. Ότι κόκκινη γραμμή είναι η σωτηρία της ελληνικής κοινωνίας κι όχι των τραπεζιτών.
http://www.antinews.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: