Το δημογραφικό πρόβλημα είναι χωρίς επιστροφή!
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας διότι είναι θέμα μη αναστρέψιμο. Και εκτός του γεγονότος ότι το θέμα αυτό μετατρέπει όλο και περισσότερο την Ελλάδα σε μία γερασμένη χώρα, αλλάζει και την πληθυσμιακή ανισορροπία στην περιοχή μας.
Τα νέα ζευγάρια περιθωριοποιημένα και σκεπτόμενα ότι, δεν θα μπορέσουν να στηρίξουν οικογένεια μιας και οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν δουλειά, δεν προχωρούν καν σε γάμο. Αλλά και όταν συνάπτουν γάμο, αποφεύγουν να αποκτήσουν ένα παιδί ή το χειρότερο απ’ όλα διακόπτουν μία κύηση.
Τα στοιχεία είναι πρωτοφανή.
Οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες μόλις που έφτασαν τις 75.000 το 2011 παρουσιάζοντας μείωση 25% σε σχέση με τα έτη προ μνημονίου.
Από το 2007 μέχρι το 2009 οι γεννήσεις ανέρχονταν μεταξύ των 100.000 και 110.000.
Το 2010 κατρακύλησαν στις 90 µε 95.000 χιλιάδες, ενώ ανάλογη μείωση κατά περίπου 20% έχουν υποστεί οι ετήσιοι κύκλοι της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Προ ημερών σε εφημερίδα των Αθηνών δημοσιεύτηκε η μαρτυρία του μαιευτήρα-χειρουργού-γυναικολόγου Βασίλη Βεργέτη. Συγκεκριμένα ο γιατρός αυτός είπε επί λέξη:
«Ζευγάρια µε προβλήματα γονιμότητας που ήρθαν στο ιατρείο µου για εξωσωματική γονιμοποίηση και µε πολύ κόπο το πέτυχαν (αφού χρειάστηκαν δύο ή τρεις κύκλοι), έρχονται μετά από λίγες εβδομάδες µε δάκρυα στα µάτια και µου ζητάνε να διακόψω την κύηση, γιατί στο μεταξύ ο ένας από τους δύο έχασε τη δουλειά του. Φανταστείτε ότι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αν η κύηση διακοπεί το όνειρο της απόκτησης ενός παιδιού χάνεται οριστικά. Και το χειρότερο είναι πως όλοι οι γυναικολόγοι έχουν πλέον να διηγηθούν τέτοιες τραγικές ιστορίες».
Με το κατρακύλισμα των μισθών, την αύξηση της ανεργίας, την αύξηση της φορολογίας των πολυτέκνων πώς να μην χειροτερέψει το δημογραφικό;
O περιορισμός των γεννήσεων είναι μία από τις δραματικότερες και ίσως η πιο μακροπρόθεσμη συνέπεια των ολίγιστων πολιτικών, και δεν έχει φωτιστεί επαρκώς.
Τα νέα ζευγάρια περιθωριοποιημένα και σκεπτόμενα ότι, δεν θα μπορέσουν να στηρίξουν οικογένεια μιας και οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν δουλειά, δεν προχωρούν καν σε γάμο. Αλλά και όταν συνάπτουν γάμο, αποφεύγουν να αποκτήσουν ένα παιδί ή το χειρότερο απ’ όλα διακόπτουν μία κύηση.
Τα στοιχεία είναι πρωτοφανή.
Οι γεννήσεις από Ελληνίδες μητέρες μόλις που έφτασαν τις 75.000 το 2011 παρουσιάζοντας μείωση 25% σε σχέση με τα έτη προ μνημονίου.
Από το 2007 μέχρι το 2009 οι γεννήσεις ανέρχονταν μεταξύ των 100.000 και 110.000.
Το 2010 κατρακύλησαν στις 90 µε 95.000 χιλιάδες, ενώ ανάλογη μείωση κατά περίπου 20% έχουν υποστεί οι ετήσιοι κύκλοι της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Προ ημερών σε εφημερίδα των Αθηνών δημοσιεύτηκε η μαρτυρία του μαιευτήρα-χειρουργού-γυναικολόγου Βασίλη Βεργέτη. Συγκεκριμένα ο γιατρός αυτός είπε επί λέξη:
«Ζευγάρια µε προβλήματα γονιμότητας που ήρθαν στο ιατρείο µου για εξωσωματική γονιμοποίηση και µε πολύ κόπο το πέτυχαν (αφού χρειάστηκαν δύο ή τρεις κύκλοι), έρχονται μετά από λίγες εβδομάδες µε δάκρυα στα µάτια και µου ζητάνε να διακόψω την κύηση, γιατί στο μεταξύ ο ένας από τους δύο έχασε τη δουλειά του. Φανταστείτε ότι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, αν η κύηση διακοπεί το όνειρο της απόκτησης ενός παιδιού χάνεται οριστικά. Και το χειρότερο είναι πως όλοι οι γυναικολόγοι έχουν πλέον να διηγηθούν τέτοιες τραγικές ιστορίες».
Με το κατρακύλισμα των μισθών, την αύξηση της ανεργίας, την αύξηση της φορολογίας των πολυτέκνων πώς να μην χειροτερέψει το δημογραφικό;
O περιορισμός των γεννήσεων είναι μία από τις δραματικότερες και ίσως η πιο μακροπρόθεσμη συνέπεια των ολίγιστων πολιτικών, και δεν έχει φωτιστεί επαρκώς.
Πηγή: Το δημογραφικό πρόβλημα είναι χωρίς επιστροφή! - RAMNOUSIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου