Οι λίστες της ντροπής
- Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όσα βλέπω, διαβάζω ή μαθαίνω είναι ένα κακόγουστο αστείο ή απλά μια ανατριχιαστική επανάληψη των πρόσφατων σκοτεινών σελίδων της ιστορίας. Εκεί είναι που περιμένω να ανοίξω τα μάτια και να καταλάβω ότι κάτι κάπου είναι λάθος, ότι κάτι δεν κατάλαβα σωστά ή κάπου και για κάτι θα υπάρχει διάψευση. Έτσι έγινε και την Κυριακή.
Έκπληκτος διάβασα σε κυριακάτικη εφημερίδα χιλιάδες ονόματα συμπολιτών μας που είναι ύποπτοι φοροδιαφυγής και θα ελεγχθούν και πριν προλάβω να διαβάσω τη λίστα των υπό δημοσία καχυποψία και διαπόμπευση συμπολιτών μας, διαπίστωσα έκπληκτος ότι αυτή η λίστα έχει συνταχθεί όχι από τις αρμόδιες Ελληνικές ελεγκτικές αρχές αλλά από τις γερμανικές, αρμόδιες για την καλή υλοποίηση της πολιτικής οικονομικής μας συμμόρφωσης!
Αδύνατον να πιστέψω ότι αυτό έχει συμβεί. Αδύνατον να πιστέψω ότι αποδέχτηκαν τέτοια παρέμβαση στα εσωτερικά μας. Αδύνατον κυρίως να πιστέψω ότι την επομένη δεν υπήρχε καμία αντίδραση. Όχι φυσικά για να υπερασπιστεί τους καλούμενους να αποδείξουν τη φορολογική τους εντιμότητα πολίτες, αλλά για να προστατεύσουν την αξιοπρέπειά μας που κάθε μέρα βάλλεται και περισσότερο, και μαζί της τα στοιχειώδη δικαιώματα μιας δημοκρατίας που βάλλεται από το λαϊκισμό των άκρων και αμφισβητείται από το θυμικό που ζητά ενόχους για να εναποθέσει τις συλλογικές ευθύνες. Όμως υπάρχουν και όρια που η στοιχειώδης εθνική αξιοπρέπεια επιβάλλει.
Και εξηγούμαι. Προφανώς χρειαζόμαστε έσοδα. Προφανώς επιτέλους πρέπει να υπάρξει φορολογική δικαιοσύνη, ισότητα και ισονομία. Αν αυξηθούν τα έσοδα από τους φοροδιαφεύγοντες, θα μειωθεί και ο πόνος των αδίκως και μονίμως αδικηθέντων πολλών έντιμων συμπολιτών μας της μεσαίας τάξης. Αλλά ερωτώ: έτσι; Δεν έχουμε δικούς μας ελεγκτικούς μηχανισμούς; Δεν μπορούν να κάνουν ελέγχους; Αν όχι, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ας αρχίσει από εκεί τη σμίκρυνση του κράτους και τον περιορισμό της σπατάλης. Γιατί να πληρώνουμε κάποιους που έρχονται άλλοι και κάνουν τη δουλειά τους; Αν όμως είναι ικανοί, και προσωπικά πιστεύω ότι είναι, τότε ας τους αφήσουμε να την κάνουν. Προς τι αυτή η ταπείνωση λοιπόν; Χρειαζόταν να έρθουν οι Γερμανοί να συντάξουν μια λίστα συμπολιτών μας;
Λυπάμαι αλλά υπάρχουν μνήμες νωπές. Κάποιες δεκαετίες πριν, πάλι έφτιαχναν λίστες προς σύλληψη ή και εκτέλεση λόγω αντιποίνων. Τώρα στον οικονομικό πόλεμο της διόγκωσης των πλεονασμάτων τους εις βάρος της Ευρώπης θα φτιάχνουν λίστες προς δημόσια εκτέλεση, διαπόμπευση συμπολιτών μας; Και καλά αυτοί φτιάχνουν λίστες, εμείς τις παραλαμβάνουμε; Έτσι; Και δημοσιοποιούνται; Και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι έτσι δημιουργούμε κακό προηγούμενο αφού υποδαυλίζουμε το φθόνο και την κοινωνική ένταση; Πόσοι έψαχναν την Κυριακή να βρουν είτε με αγωνία είτε με φθόνο είτε με χαιρεκακία τον εαυτό τους, το γείτονα, το φίλο, το γνωστό. Όπως κάποτε έκανε μια άλλη γενιά στην κατοχή. Και αγνοούμε ότι όλοι είναι αθώοι μέχρι να αποδειχθεί η αθωότητά τους. Όσοι δημοσιοποιήθηκαν στη λίστα πως θα ξεπλύνουν το όνομά τους, αν αποδειχτεί ότι είναι αθώοι; Αλλά ακόμα και όσοι είναι στη λίστα είναι γιατί είναι κατέχοντες- δεν τους εκθέτουμε σε κινδύνους σε μια κοινωνία που υποφέρει και η εγκληματικότητα σαρώνει; Δεν καταλαβαίνω γιατί αν η λίστα είναι τόσο χρήσιμη, ας την παρελάμβαναν και έψαχναν και να δημοσιοποιούσαν τα αποτελέσματα της έρευνας.
Μέχρι τότε τέτοιες λίστες είναι της ντροπής και εκθέτουν όσους τις παραλαμβάνουν και τις διακινούν. Αλήθεια εκείνη η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων τι κάνει; Μάλλον χρειαζόμαστε μια νέα για την προστασία της αξιοπρέπειάς μας. Ας ακούσουμε και κάποιον από περηφάνεια να στέλνει στον αγύριστο τέτοιες λίστες που μειώνουν την ανεξαρτησία και προσβάλλουν την περηφάνεια μας.
Δεν χρειαζόμαστε λίστες ντροπής. Λίστες Schindler χρειαζόμαστε που να είμαστε όλοι μέσα για να σωθούμε και μαζί η Ελληνικότητα της δημοκρατίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου