Μέρες βαθιάς παρακμής για τον ελληνισμό

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada 

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Το πλάτος και η ένταση των προβλημάτων που ταλανίζουν τον ελληνισμό σε κοινωνικό, πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο, κατατείνουν στο ότι η περίοδος που διανύουμε θα καταγραφεί στην σύγχρονη ιστορία μας, ως μια περίοδος οδυνηρής παρακμής του. Κινδυνεύουμε ως λαός να προσβληθούμε απο ηθικό και διανοητικό μιθριδατισμό, δοθέντος ότι η στρέβλωση, η παρανομία και το παράδοξο αναγάγονται πλέον σε κυρίαρχη κοινωνική και πολιτική κουλτούρα. Εθιστήκαμε στο να είναι το παράδοξο καθημερινότητα του δημοσίου βίου και η λογική συμπεριφορά και στάση απέναντι στα πράγματα, να συνιστά την εξαίρεση. Είναι άπειρα τα παραδείγματα και αλήθεια ποιό να παραθέσει κανείς και ποιό να παραλείψει. Το σκάνδαλο των υποβρυχίων που εσχάτως
επανέκαμψε στην δημόσια ζωή, αποτελεί πολύ χαρακτηριστική περίπτωση του κατηφορικού δρόμου που έχουμε πάρει. Μέσα απο το υστέρημα και τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, δαπανήσαμε πολλά δισεκατομμύρια για να αγοράσουμε τα υπερσύγχρονα υποβρύχια και να θωρακίσουμε το πολεμικό μας ναυτικό. Τελικώς καταλήξαμε μέσα απο τους στρεβλούς και παράλογους μηχανισμούς που έχουμε θεσμικά δομήσει γύρω απο τους εξοπλισμούς, ώστε και να έχουμε πληρώσει πελώρια ποσά και τα υποβρύχια να μην έχουμε παραλάβει και η χώρα να καταρρακώνεται διεθνώς εμπλεκόμενη σε διαδρομές διαφθοράς και μιζών. Ο ορισμός του παραλόγου σε όλην του την μεγαλοπρέπεια.

Στο ίδιο μήκος κύμματος με ανάλογα στρεβλές, αδιαφανείς και παράλογες συμπεριφορές απο τις στρατιωτικές και πολιτικές μας ηγεσίες, κινήθηκε και η αγορά των υψηλής ποιότητας αρμάτων μάχης Leopard. Αγοράσαμε τα άρματα χωρίς να υπαρξει η αυτονόητη για μια τέτοιου ύψους αγορά, πρόβελεψη αγοράς και των αντίστοιχων πυρομαχικών, για ένα εύλογο πρός την επένδυση χρονικό ορίζοντα. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα τα τόσο πολύτιμα για το αξιόμαχο της άμυνά μας άρματα, να είναι παροπλισμένα. Επιπολαιότητα, οδυνηρή έλλειψη ευθύνης για τόσο κρίσιμα εθνικά ζητήματα, επικίνδυνη μικρόνοια έναντι της άμυνας της χώρας, ακόλουθη διαφθορά και αδιαφάνεια, τι να πρωτοπροσάψει κανείς αντικρύζοντας την κατάντια και την παρανομία, σε κεντρικές επάλξεις του έθνους; Ο αναγνώστης είναι πιθανόν να σπεύσει να αποδώσει όλο αυτό το πλέγμα παράνοιας στην διαφθορά και στο εθνικό σπόρ των μιζών, γύρω απο τις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων. Ωστόσο δεν είναι μόνον η διαφθορά η πηγή της κακοδαιμονίας. Βουτηγμένοι μέσα στην καχυποψία και την αναξιοπιστία, θεσπίσαμε δυσλειτουργικές και βρίθουσες απο πολυνομία δομές γύρω απο τις προμήθειες των οπλικών μας συστημάτων, που αντί να διευκολύνουν την ευελιξία και την διαφάνεια σε ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα, κατέστησαν τελικά τις αγορές αμυντικών συστημάτων, ένα αλυσιτελή μηχανισμό που γυρίζει τρελά. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της παράνοιας ; Να πληρώνει η χώρα πελώρια ποσά, να καταβάλλονται οι απεχθείς μίζες, να διασυρόμαστε διεθνώς και στο τέλος να μην παραλαμβάνουμε αυτά που με αίμα πληρώσαμε !!!

Αλλά ας σρέψουμε το βλέμμα μας και στο πρόσφατα εορτασθέν ιστορικό μας ορόσημο της 28-ης Οκτωβρίου. Αντί μια τέτοια ιερή μέρα για την πατρίδα να σφυρηλατείται η ηθική ενότητα των ελλήνων και με εθνική ομοψυχία ο λαός να εκπέμπει πρός τα έξω – πολλώ μάλλον σήμερα που ζούμε με την διαρκή εξωτερική επιβουλή – την ομοψυχία του και την πλήρη ετοιμότητά του να απαντήσει στους επιβουλείς του, παρουσιάσαμε μια χυδαία εικόνα παρακμής και εθνικής διαίρεσης. Η πολιτική μας ηγεσία διχασμένη με φθηνές αλληλοκατηγορίες μεταξύ των κομμάτων, με εξευτελιστικούς υπαινιγμούς για το ποιός κάλεσε ποιόν στην εξέδρα των επισήμων και με επίσης ιταμού χαρακτήρα αναφορές, για το ποιός κάλυψε τα έξοδα κίνησης των παρελαυνώντων αρμάτων. Την ώρα που πάνω στην εξέδρα των επισήμων δια των πολιτικών του αντιπροσώπων, έπρεπε να αστράψει και να βροντήξει ο ελληνισμός και να στείλει το μήνυμα στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ότι οι έλληνες είναι ομόψυχα δυναμικά παρόντες και πως παρόλη την βαθιά οικονομική τους κρίση, η σημαία του έθνους δεν υπεστάλλη !!! Στην όλη εικόνα παρακμής, δεν θα πρέπει να απολησμονήσουμε την έντεχνη απομάκρυνση του κόσμου απο την παρέλαση, απο τους επαγγελματίες μπαχαλάκηδες, που απο διαστροφή και ηθική μικρόνοια «καταστρέφουν» τις εθνικές εορταστικές εκδηλώσεις.

Είναι πλατιά και πολυεπίπεδη πλέον η κρίση θεσμών και αξιών του ελληνισμού. Και πάνω απο όλα λείπουν οι χαρισματικές και άξιες προσωπικότητες-πρότυπα απο την πολιτική και τον πολιτισμό, που θα εμπνεύσουν τον λαό μας στην αδήριτα αναγκαία προσπάθεια ανασυγκρότησης. Απουσιάζουν τραγικά σήμερα απο την εθνική μας ζωή αναστήματα σαν του Καποδίστρια, σαν του Βενιζέλου, σαν του Πλαστήρα ή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τον λαό, στην μεγάλη προσπάθεια εθνικής αναγέννησης. Η χώρα έχει καταστεί ένα απέραντο και θανατηφόρο κοινωνικό και πολιτικό τέλμα, που ισοπεδώνει στο αβυσσαλέο χάος του τα πάντα. Και μέσα σ΄αυτό δυστυχώς το χάος, καταπνίγεται και κάθε εμπνευσμένη και έντιμη προσπάθεια, αντίπερα στην παρακμή. Κάθε ελπιδοφόρο εγχείρημα διαφορετικό και απεξαρτημένο απο την θανατηφόρο κουλτούρα του λαϊκισμού, που προσβάλλει σαν νόσος και ισοπεδώνει τα πάντα. Και θα αναρωτηθεί ο προβληματισμένος αναγνώστης που θα απολήξει η κοματώδης αυτή εθνικά κατάσταση της χώρας. Ποιός όμως μπορεί σε ένα τόσο σαθρό και ευδιάπλαστο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον να κάνει μια σοβαρή και ασφαλή πρόβλεψη για το μέλλον του ελληνισμού; Όλα είναι ανοικτά, απο την ανέλπιστη εθνική αναγέννηση και οικονομική μας ανασυγκρότηση, μέχρι την πιθανότερή μας κατάρρευση. Ενώ και αυτή η ευρωπαϊκή παρουσία μας τίθεται πάλι εν εμφιβόλω. Ιστορικά είναι παρήγορο το γεγονός, ότι έχουμε απιδείξει πως μπορούμε να κάνουμε αυτά τα ανερμήνευτα με τους νόμους της λογικής άλματα, απο το ναδίρ στο ζενίθ. Απο την ύφεση και την κατάρρευση, στην έξαρση και την εθνική μεγαλουργία. Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει λογικά την μετάβασή μας σε μόλις είκοσι χρόνια, απο την ταπεινωτική ήττα του 1897 (ελληνοτουρκικός πόλεμος) στην ηθική και εθνική μεαλουργία των Βαλκανικών αγώνων 1912-13, όπου διπλαστιάστηκε η Ελλάδα. Το βέβαιον είναι ότι θα χρειαστούμε λαμπρούς και οραματικούς ηγέτες – ύψη Καποδίστρια, Βενιζέλου, Καραμανλή κ.λ.π. – για να πούν την αλήθεια στο λαό αφτιασίδωτη και να τον εμπνεύσουν στην αναγκαία προσπάθεια εθνικής αναγέννησης και ανασυγκρότησης. Υπάρχουν και ανασαίνουν στην κοινωνία δίπλα μας, ας τους αναζητήσουμε !!!

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
http://www.panosavramopoulos.blogspot.gr