ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.- Ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, προφανώς ενοχλήθηκε από τις δηλώσεις του Όλι Ρεν και αισθάνθηκε την ανάγκη να δικαιολογήσει με ανακρίβειες και «σενάρια καταστροφής»...
του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Την ανύπαρκτη διαπραγματευτική του τακτική τους κρίσιμους μήνες πριν την υπογραφή του Πρώτου Μνημονίου, αλλά και μετά, για το μείζον θέμα του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους. Η τοποθέτησή του έγινε μέσω «πύρινης» ανακοίνωσης του στενού του συνεργάτη κ. Γιώργου Ελενόπουλου.
Την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα, έχει μόνο ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μην ζητηθεί το «κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι...
γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου.
Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα και να δώσει αποδείξεις και στοιχεία. Γνωρίζω ότι εκείνες τις μέρες το ηλεκτρονικό του ταχυδρομείο είχε πάρει …φωτιά –και τα e-mails είναι πλέον αποδεικτικά στοιχεία, που αποδέχονται και αναγνωρίζουν και τα δικαστήρια:
1). Ο πρώην πρωθυπουργός επιμένει ότι η κυβέρνησή του είχε θέσει από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης χρέους. Δεν λέει την αλήθεια…
- Στη σελίδα 49 της έκθεσης αξιολόγησης του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2013 αναφέρεται ρητά ότι «η ίδια η Ελλάδα και οι Ευρωπαίοι εταίροι ήταν αντίθετοι με την αναδιάρθρωση του χρέους λόγω ανησυχιών σχετικά με το πολιτικό κόστος στο εσωτερικό, επιπτώσεων στα συνταξιοδοτικά ταμεία και επιμολύνσεις…»
- Στη σελίδα 27 της ίδιας έκθεσης υπογραμμίζεται ότι «τις παραμονές του προγράμματος οι (ελληνικές) Αρχές απέκλεισαν την αναδιάρθρωση του χρέους ως μια κόκκινη γραμμή (red herring)».
- Στα απόρρητα πρακτικά του Δ.Σ. του ΔΝΤ ημερομηνίας 10 Μαίου 2010, αναφέρεται ότι:
- Κατά την διάρκεια της συζήτησης οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου, απαντώντας σε επικρίσεις μελών του Δ.Σ. για την τυχόν αποτυχία του προγράμματος αν δεν συνδυαστεί με «κούρεμα» του χρέους, δήλωσαν ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους απορρίφθηκε από τις ίδιες τις Ελληνικές Αρχές». (Φωτοτυπία του σχετικού εγγράφου του ΔΝΤ δημοσιεύει σήμερα το «ΕτΚ»)*.
Με δηλώσεις τους στον Τύπο, τόσο ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου (στην Ουάσιγκτον στις 25 Απριλίου 2010) όσο και ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου (στις 28 Ιανουαρίου 2011) υπογράμμισαν ο μεν πρώτος ότι η Ελλάδα δεν έθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θέμα αναδιάρθρωσης του χρέους, ο δε πρώην πρωθυπουργός ότι αν η Ελλάδα επιθυμούσε κούρεμα του χρέους θα το είχε θέσει στο τραπέζι από την αρχή. Ο κ. Παπακωνσταντίνου εξέφρασε με ακρίβεια τη θέση του τότε πρωθυπουργού, με τον οποίο συνομιλούσε συνέχεια (μέσω τηλεφώνου και e-mail) και λάμβανε εντολές.
Γνωρίζουμε ότι και μετά την υπογραφή του Μνημονίου ο Ντομινίκ Στρος Καν πίεζε τον κ. Γιώργο Παπανδρέου να ζητήσει το γρηγορότερο δυνατό την αναδιάρθρωση του χρέους ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί το αργότερο μέχρι τον Οκτώβριο του 2010. Ο τότε πρωθυπουργός απέφυγε συστηματικά και με διάφορες έωλες δικαιολογίες να διεκδικήσει το δικαίωμά του αυτό. Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω, η τακτική του αυτή θύμωσε πολύ τον τότε ισχυρό άνδρα του ΔΝΤ.
Μέχρι τον Ιούλιο του 2011 -και πριν το πρώτο PSI- η ελληνική κυβέρνηση δήλωνε ότι δεν υπήρχε θέμα αναδιάρθρωσης χρέους (σ.σ. έκανε δηλώσεις και ο κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος με εντολή του κ. Παπανδρέου απάντησε on air στο δελτίο του Mega για να διαψεύσει πληροφορίες που μετέδωσα και αφορούσαν το κούρεμα). Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο τότε πρωθυπουργός είχε απαγορεύσει να γίνεται αναφορά στο θέμα αυτό στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
2). Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να απαντήσει στο κρίσιμο σημείο των δηλώσεων του Όλι Ρεν ότι «στο ξεκίνημα της κρίσης την άνοιξη του 2010 και κάποιο διάστημα μετά, αν είχε άμεσα αναδιαρθρωθεί το ελληνικό χρέος, θα είχαμε αντιμετωπίσει δραματικές συνέπειες μετάδοσης τόσο σε άλλα κράτη μέλη όσο και μέσω του τραπεζικού διαύλου στην Ευρώπη. Άρα ήταν λογικό να αγοράσουμε χρόνο και να προσπαθήσουμε να το κάνουμε με κανονικό τρόπο»
Η δήλωση αυτή αποδεικνύει ότι οι κερδισμένοι από την καθυστέρηση αυτή ήταν, όπως υποστηρίζει στη σελίδα 18 της έκθεσής του και το ΔΝΤ (Ιούνιος 2013), οι ιδιώτες πιστωτές (κυρίως οι ξένες τράπεζες) που κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά την έκθεση τους (σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου). Χαμένη ηταν η Ελλάδα, που αντί να δανειστεί 30 δισεκατομμύρια ευρώ, της προστέθηκαν 110 δις. ευρώ σε δανεικά.
3). Ο κ. Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι το μονομερές κούρεμα εκ μέρους της Ελλάδας θα οδηγούσε σε χρεοκοπία της χώρας. Ομως, η κυρία Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2013 ότι «συζητήσαμε τότε (το 2010) αν η Ελλάδα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη και πιστεύω ότι αν αυτό συνέβαινε θα έπρεπε όλοι να την εγκαταλείψουμε σε μια δεύτερη φάση» (Δημοσίευμα εφημερίδας Monde στις 23 Δεκεμβρίου 2013).
Δεν κατάλαβε άραγε τότε ο κ. Παπανδρέου αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί που κρατούσε στα χέρια του; Προφανώς όχι…
Τέλος αναφέρω ότι για το θέμα του «κουρέματος» έγινε συζήτηση σε συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Ας δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά εάν βέβαια δεν έχουν καταστραφεί;
ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ Ο κ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Ο κ. Γιώργος Ελενόπουλος, συνεργάτης του κ. Γιώργου Παπανδρέου, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Ο Επίτροπος Όλι Ρεν, με την απάντησή του σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή, επαναλαμβάνει το αυτονόητο, δηλαδή, τις επιπτώσεις που θα είχε το μονομερές “κούρεμα” του χρέους το 2010, μικρό δείγμα των οποίων βίωσε η Κύπρος πρόσφατα και μάλιστα, χωρίς μια ασύντακτη διαδικασία “κουρέματος”.
Ντόπιοι σχολιαστές, αλλά και κάποια πολιτικά στελέχη, αποκρύπτοντας αυτήν ακριβώς την παράμετρο, ζωτικής σημασίας για τη χώρα, συνάγουν συμπεράσματα τα οποία τους βολεύουν.
Έτσι όμως, δεν λένε απλώς τη μισή αλήθεια. Καταφεύγουν στο ψεύδος για να αποκρύψουν το καταστροφικό αδίεξοδο στο οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα η υιοθέτηση των δικών τους ανεδαφικών δήθεν λύσεων.
Δηλαδή, την χρεοκοπία της χώρας.
Ακόμη και η αυτονόητη αλήθεια, θυσία στην σκοπιμότητα.
Θυμίζουμε στους επιμηθείς της ιστορίας, ότι η αναδιάρθρωση του χρέους, την οποία είχε θέσει προς συζήτηση από την πρώτη στιγμή η τότε Ελληνική κυβέρνηση, απέρριπτε η ΕΕ και η ΕΚΤ. Ουσιαστικά, ήταν μια πρόταση που τότε, η συζήτησή της και μόνον δημοσίως, εκτόξευε τα επιτόκια στα ύψη!
Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς με την άποψη του κ. Ρεν, η πραγματικότητα είναι πως επιβεβαίωσε ότι, ουδεμία συμφωνία υπήρχε από εταίρους ή ευρωπαϊκούς θεσμούς -όπως η ΕΚΤ- για “κούρεμα” του χρέους το 2010.
Γι’ αυτό, ό,τι και να λένε σήμερα, ουδεμία αξία έχει από τη στιγμή που δεν έχουν απαντήσει στην κρίσιμη ερώτηση: που θα έβρισκαν τα χρήματα που είχε άμεση ανάγκη η χώρα;»
* Το έγγραφο που δημοσιεύουμε σήμερα περιλαμβάνεται –μαζί με άλλα απόρρητα ντοκουμέντα του ΔΝΤ- στο υπό έκδοση βιβλίο του ανταποκριτή μας στην Ουάσιγκτον Μιχάλη Ιγνατίου. Το βιβλίο καταγράφει την πορεία της Ελλάδας προς τον μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ε.Ε.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Εθνος την Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου