Πάικος Βασίλης
Σκέψου, λέει, να συνέβαιναν στον ΣΥΡΙΖΑ όσα συμβαίνουν σήμερα στη Ν.Δ. Να είχαν κι εκεί διπλές υποψηφιότητες σε πολλές περιφέρειες και σε περισσότερους μεγάλους δήμους. Σκέψου να είχε πάρει και στον ΣΥΡΙΖΑ φωτιά το αντάρτικο, που στο κάτω -κάτω θα ταίριαζε περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία του και στις παραδόσεις της Αριστεράς. Απ’ ό,τι σε κείνες της Δεξιάς των εθνικοφρόνων νοικοκυραίων.
Θα είχαν σπεύσει κάποια (τα περισσότερα) ΜΜΕ, τα ηλεκτρονικά κατά κύριο λόγο, να κηρύξουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αναμένοντας, με μη αποκρυπτόμενη αγαλλίαση ασφαλώς, την από στιγμή σε στιγμή διάλυσή του…
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΪΚΟΥ
Δύο προβλήματα όλα κι όλα (στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και στην Πελοπόννησο) προέκυψαν με την ανακοίνωση των περιφερειακών υποψηφιοτήτων, των στηριζόμενων από τον ΣΥΡΙΖΑ, και οι καλοθελητές φρόντισαν να τα μετατρέψουν σε σίριαλ διαρκείας. Σε πολεμικών προδιαγραφών σίριαλ. Με τα αντίστοιχα και πολύ-πολύ περισσότερα και σοβαρότερα προβλήματα της Ν.Δ., τα οποία εξάλλου παραμένουν άλυτα, σχεδόν δεν τρέχει τίποτα. Αντιμετωπίζονται περίπου ως φυσιολογικά φαινόμενα, από κείνα που παρατηρούνται καθημερινά και στις καλύτερες πολιτικές οικογένειες.
Από κει και πέρα:
-Συζητά η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Διατυπώνονται και διαφορετικές απόψεις. Τελικά καταλήγουν σε κείμενο που περιγράφει τόσο αισιοδοξία για την προοπτική επανένωσης του νησιού όσο και ανησυχία για κάποιες «γκρίζες ζώνες» του αρχικού κειμένου. Και τι περνάει στη δημοσιότητα; Ότι στον ΣΥΡΙΖΑ σφάζονται για το Κυπριακό, ότι υπονομεύουν τη θέση του «αδελφού» ΑΚΕΛ, ότι…ότι…ότι… Λες και οι εξελίξεις στο Κυπριακό μπορούν να χωρέσουν σε διπολικά σχήματα του τύπου καλό-κακό, άσπρο-μαύρο.
- Διατυπώνει ο Γιώργος Σταθάκης την άποψη πως τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα είναι χαμηλά. Πως υπολείπονται του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Εννοώντας, προφανέστατα, αφενός την ανεπάρκεια των εισπρακτικών μηχανισμών, αφετέρου την ακόμη γιγάντια φοροδιαφυγή. Και τι περνάει στη δημοσιότητα; Πως ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Σταθάκη προτείνει την περαιτέρω φορολόγηση των Ελλήνων. Και, βέβαια, πως έχει σκοπό, όταν έρθει στην εξουσία, να μας ρημάξει στους φόρους. Ήταν, βλέπετε, η μισή ατάκα που φρόντισε να απομονώσει η «μονταζιέρα». Και η οποία αναπαρήχθη, έτσι κουτσουρεμένη, από τους πρόθυμους τηλεσχολιαστές. Οι οποίοι έφτασαν να εξομοιώσουν τις θέσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ με τις αντίστοιχες του Στουρνάρα. Για να μη μιλήσουμε για την, λίγο παλαιότερη, τραγική κακοποίηση της άποψης του ίδιου βουλευτή, για το ποσοστό του «επαχθούς χρέους». Ή της μόλις προχθεσινής, για την τύχη των φορολογικών συντελεστών…
Ας δει λοιπόν τι μπορεί να κάνει…Λένε και ξαναλένε σε ομιλίες και σε συνεντεύξεις τους ο Αλέξης Τσίπρας και ο Γιάννης Δραγασάκης πως δεν επιλέγουν τη σύγκρουση με τους δανειστές και πως, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι στις προθέσεις τους οι μονομερείς ενέργειες. Αρκεί να μην εξωθηθούν προς αυτές. Και τι βγαίνει στη δημοσιότητα; Πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει τη σύγκρουση. Και ότι, ως εκ τούτου, θα οδηγήσει αναποτρέπτως τη χώρα εκτός Ευρωζώνης.
Θα μπορούσε κανείς να αναφερθεί σε πλήθος παραδειγμάτων-πειστηρίων, πρόσφατων και παλιότερων, της συστηματικής και, ασφαλώς, σκόπιμης διαστρέβλωσης των θέσεων και των προθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στα όρια της κατασυκοφάντησης. Στην αποθέωση, μ’ άλλα λόγια, της λογικής της «μονταζιέρας». Καθώς και σε μια σειρά -διόλου αθώων- επιλογών κάποιων ΜΜΕ, που άνετα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χτυπήματα κάτω από τη μέση εναντίον του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ακόμη και την παραγγελία «δημοσκοπήσεων- αφετηρίας» για την Αθήνα, όταν τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη δεν είχε προλάβει να τον γνωρίσει ούτε η γιαγιά του. Ή με τη διατύπωση περίεργων και σίγουρα δημοσκοπικά «πρωτότυπων» ερωτημάτων, με στόχο να φανεί πως η Ρένα Δούρου δεν έχει τύχη στην Περιφέρεια Αττικής. Αλλά δεν έχει και πολλή σημασία η παράθεση κι άλλων παραδειγμάτων. Όποιος έχει μάτια βλέπει κι όποιος έχει μυαλό καταλαβαίνει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η κεντροδεξιά συγκυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα ο Αντώνης Σαμαράς διαθέτουν θηριώδη επικοινωνιακή υπεροπλία έναντι του κεντρικού τους αντιπάλου. Είναι γεγονός που τεκμηριώνεται στην ίδια την πραγματικότητα. Και που δεν πρόκειται ν’ αλλάξει σε προβλεπτό χρόνο. Όχι τουλάχιστον ώς τις προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις. Ας το συνειδητοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας το πάρει απόφαση κι ας δει αν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Ας αποφεύγει, ας πούμε, κάποιες κλασικές τύπου Καρυπίδη γκάφες.
Ας περιορίσουν τα στελέχη του δηλώσεις, παρεμβάσεις, κινήσεις εύκολα παρεξηγήσιμες. Απ’ αυτές που θα περνούσαν βέβαια εντελώς απαρατήρητες προερχόμενες από αλλού, αλλά αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των καλοθελητών που λέγαμε.
Ας μην υπερπροβάλλουν (δίχως να αποκρύπτουν ασφαλώς) οι «τάσεις» τις όποιες εσωτερικές διαφωνίες. Τις διαφωνίες που υπάρχουν παντού, στον ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν συγχωρούνται επ’ ουδενί.
Ας μην πολυγκρινιάζει για τη μεταχείριση που υφίσταται από τα περισσότερα ΜΜΕ. Μπορεί να ‘χει τα χίλια δίκια, όμως η διαρκής γκρίνια δεν αρέσει σε κανέναν. Στο κάτω-κάτω αυτή είναι η κατάσταση και μ’ αυτήν θα πορευτεί.
Και επιτέλους, ας στηριχτεί στη δύναμη των ιδεών του. Ας ποντάρει στο δίκιο των προτάσεών του. Ας εμπιστευτεί το κριτήριο και τη διαίσθηση του λαού. Σίγουρα δεν έχει να χάσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου