ΚΡΥΦΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ
Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*
Χωρίς καμιά αμφιβολία η επιθυμία και φυσικά ο σχεδιασμός των οικονομικών κυρίαρχων κύκλων της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι αυτός της επανίδρυσης στην Ελλάδα ενός πολιτικού συστήματος όπου θα κυριαρχεί και πάλι ένα δικομματικό ή ένα διπολικό σύστημα κεντροαριστερού ή κεντροδεξιού χαρακτήρα που σε περιόδους κρίσης θα εκφράζεται ακόμα και με κυβερνήσεις «ειδικού σκοπού» εθνικής ενότητας, του όλοι μαζί δηλαδή για να «σωθεί» η πατρίδα. Ένα πολιτικό σύστημα που θα εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης της χώρας και προπαντός θα στηρίζει τουςπειραματισμούς που προωθεί πανευρωπαϊκά η Γερμανία με τις πολιτικές της άγριας λιτότητας και τα «σταθεροποιητικά της προγράμματα» . Θα επιδιώξουν λοιπόν με κάθε μέσο πατώντας και επί πτωμάτων να επιβάλουν τα σχέδιά τους. Μία πρόγευσηαυτής της αγριότητας επιβολής, την ζήσαμε αυτές τις μέρες με το ΧΑΑ , όπου μέσα σε τρείς μέρες χάθηκαν πάνω από 8 δις μόνο και μόνο, για να περάσει το μήνυμα ότι η ελληνική κυβέρνηση ούτε σκέψη εξόδου, ακόμα και επικοινωνιακού τύπου, μπορεί να κάνει από τις μνημονιακές επιλογές.
Ο σχεδιασμός λοιπόν εναλλαγής Κεντροαριστεράς - Κεντροδεξιάς μέχρι στιγμής δεν βγαίνει λόγο του ότι στην Ελλάδα η λαϊκή αγανάκτηση στην μεγάλη της πλειοψηφία στράφηκε και στρέφεται προς τα αριστερά και ειδικότερα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας κυριαρχεί η ρευστότητα και μέσα απ΄ αυτή αναδεικνύεται η πιθανότητα μιας πρωτόγνωρης πολιτικής ανατροπής.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν τα κέντρα της οικονομικής εξουσίας έχουν δύο επιλογές να κάνουν, δύο δρόμους να ακολουθήσουν. Ο πρώτος είναι να προσπαθήσουν από τα συντρίμμια τους να επανιδρύσουν νέα πολιτικά μορφώματα ή μόρφωμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου χρησιμοποιώντας ακόμα και παλιά πολιτικά πρόσωπα. Τέτοιες προσπάθειες επανίδρυσης του λεγόμενου κεντροαριστερού σοσιαλδημοκρατικού χώρου έχουν ήδη ξεκινήσει αλλά με πενιχρά μέχρι τώρα αποτελέσματα. Ο δεύτερος δρόμος είναι η πλαγιοκόπηση και η μετάλλαξη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πλαγιοκόπηση περνά μέσα από την έλλειψη εμπειρίας του χώρου σε τέτοιες πολιτικές πραγματικότητες κυβερνητικού τύπου. Περνά επίσης και από την πιθανή πολιτική σύγχυση ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που λαθεμένα πιθανώς να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν ταξικά ιδεολογικο-πολιτικά το θέμα της κυβερνητικής παρέμβασης της αριστεράς. Θα προσπαθήσουν δηλαδή να επενδύσουν σε ένα ΣΥΡΙΖΑ μεταλλαγμένο διαχειριστικό και όχι υπερβατικό του συστήματος. Ένα ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει χάσει την ταξική του όχθη μέσα από την «δίψα του» για εξουσία. Σίγουρα για την άρχουσα τάξη στην Ελλάδα θα ήταν ευλογία Θεού ο υποτιθέμενοςπολιτικός ευνουχισμός του ΣΥΡΙΖΑ γιατί θα πραγματοποιούσαν «ανέξοδα» με τον τρόπο αυτό την αναστήλωση του δικού τους συστήματος με νέα υλικά, κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτό που έγινε το 81 με το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου όπου τότε το ΠΑΣΟΚ έμπαινε δυναμικά στην πολιτικήκονίστρα της χώρας με έναν ιδιότυπο πολιτικό λόγο που αδρανοποιούσε όχι μόνο την παλιά Ένωση Κέντρου, αλλά και την αριστερά, για να βοηθήσει μετέπειτα την άρχουσα τάξη στην αναχαίτιση του κινήματος . Το σημαντικότερο όμως για αυτούς είναι να πετύχουν τον πολιτικό ευνουχισμό του ΣΥΡΙΖΑ, και με τον τρόπο αυτό θα αδρανοποιούσαν αγωνιστικά για πολλές δεκαετίες το αριστερό κίνημα.
Ένας ΣΥΡΙΖΑ τρομοκρατημένος από την αγριότητα των αγορών. Ένας ΣΥΡΙΖΑ όπου θα έχει κυριαρχήσει στις γραμμές του η τεχνοκρατική μετριοπαθής άποψη. Ένας ΣΥΡΙΖΑ πλυντήριο του φθαρμένου πολιτικού προσωπικού του χθες προερχόμενου κύρια από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ χωρίςαντικαπιταλιστική αντιμνημονιακή πολιτική συμμαχιών και ειδικότερα ένας ΣΥΡΙΖΑ αποδεκτός και καθοδηγούμενος από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε Αμερική και Ευρώπη ελάχιστα στοιχεία από τη διαφορετικότητα της αριστεράς θα έχει κρατήσει.
Αυτό το πολιτικό μόρφωμα «Δούρειο Ίππο» θα επιθυμούσε και επιθυμεί η άρχουσα τάξη της Ελλάδας. Ένα κόμμα σοσιαλδημοκρατικοποιημένο θέλουν σήμερα τα μεγάλα καπιταλιστικάοικονομικά κέντρα της Ε.Ε.
Αυτό το ζοφερό σενάριο όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά τα ίδια τα μέλη και τα στελέχη του δεν πρόκειται να το αφήσουν να πραγματοποιηθεί. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν αστείρευτες δυνάμεις που παλεύουν και θα γίνουν εμπόδιο, «σινικό τείχος», στην προσπάθειασοσιαλδημοκρατικοποίησης του, παράλληλα δε αγωνίζονται για να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες στο δρόμο για την εξουσία της ελληνικής αριστεράς στο σύνολό της. Οι δυνάμεις αυτές αντιλαμβάνονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κρατήσει την ριζοσπαστική του υπόσταση και να την ενισχύσει ακόμα περισσότερο, διότι τη στιγμή της όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων δεν μπορείς να λειτουργείς με μετριοπάθεια και φοβίες ως ένα άλλο ΠΑΣΟΚ ή ΔΗΜΑΡ.
Στην πραγματικότητα είναι μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ η σταθερότητα σε ένα πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται ότι στην κοινωνία η ταξική διαίρεση είναι άκρως ευδιάκριτη με την προλεταριοποίηση και φτωχοποίηση ευρύτερων στρωμάτων . Επομένως δεν έχει νόημα η φυγή του προς το κέντρο γιατί δεν υπάρχει πια κέντρο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν θα αυτοπαγιδευθεί σε ένα καθοδικό σπιράλ όπου θα κάνει τη μία υποχώρηση μετά την άλλη για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ελίτ χάνοντας όμως την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, για να καταλήξει στο τέλος μία παρένθεση αδιάφορη και για τους μεν και για τους δε...
Στην Ελλάδα ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Υπάρχει η περίπτωση ενός ειρηνικού περάσματος προς μια δημοκρατία που ηγεμονική της δυναμη θα είναι ο κόσμος της εργασίας.
*Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου