ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΥΒΗ* ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
* Διανύουμε άτυπη προεκλογική περίοδο. Έχετε κάποια εξήγηση γιατί η τρόικα δεν προσφέρει κάποια... διευκόλυνση, έστω τώρα, στην κυβέρνησή «της»;
Η τρόικα και οι αγορές έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση παραδομένηκαι αναλώσιμη και επιδιώκουν να εξασφαλίσουν όσα περισσότερα μπορούν τώρα και επιπλέον να δημιουργήσουν νέα τετελεσμένα για να δυσκολέψουν το έργο της επόμενης κυβέρνησης.
* Κάποιοι θα πουν όμως ότι η άτεγκτη στάση των δανειστών βοηθά αντικειμενικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι απαντάτε;
Η άτεγκτη στάση των δανειστών βοηθά πρώτα από όλα τον εαυτό τους. Η σκληρή στάση δεν απευθύνεται τόσο στην κυβέρνηση, όσο κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ.
* Θα βλέπατε οφέλη από μια συνάντηση Σαμαρά - Τσίπρα;
Όχι. Στην Ελλάδα υπάρχει μια πραγματική πόλωση γύρω από δύο σχέδια που συγκρούονται με όρους κυβερνητικής εξουσίας. Από τη μια είναι το Μνημόνιο και ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός της συγκυβέρνησης και της τρόικας και από την άλλη η ανατροπή, η πολιτική και κοινωνική αλλαγή που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Περιθώριο συναίνεσης δεν υπάρχει, δυνατότητα λύσης από την παρούσα Bουλή δεν υφίσταται. Συνεπώς, το μόνο στο οποίο θα μπορούσε να υπάρξει συνεννόηση είναι για τους "κανόνες του παιχνιδιού" που έχουν σχέση με την ομαλή και άμεση προσφυγή στις κάλπες. Αλλά αυτό δεν το θέλει ο πρωθυπουργός.
* Τη δήλωση Ντράγκι, ότι ούτε αναγκαία ούτε χρήσιμη είναι η αναδιάρθρωση του χρέους, πώς την ερμηνεύσατε;
Ο κ. Ντράγκι, όπως και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες σκληραίνουν τη στάση τους γιατί έχουν απέναντί τους έναν Σαμαρά από "βούτυρο", μια κυβέρνηση πρόθυμη να τους κάνει όλα τα χατίρια. Μια κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι το χρέος είναι βιώσιμο, όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι όχι μόνο δεν είναι εξυπηρετήσιμο με οικονομικούς και κοινωνικούς όρους, αλλά και ότι την τελευταία πενταετία έχει υπονομευτεί κάθε κινητήρια δύναμη που θα βοηθούσε τη χώρα να ορθοποδήσει στο μέλλον. Ωστόσο, αυτή είναι η μία πλευρά.
Η ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη ηγεσία χρησιμοποιεί το χρέος ως μοχλό ομηρείας, ελέγχου και εξάρτησης της χώρας. Παρά τις μεγάλες δυσκολίες, συνυπάρχουν σημαντικές δυνατότητες για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, με συμμαχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με μια επιθετική διαπραγμάτευση που δεν θα επαιτεί λύση, αλλά θα ζητά και τα ρέστα για τη ζημιά που έγινε στη χώρα από τις πολιτικές τους. Που θα θέτει συγχρονισμένα στη ζυγαριά και το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα, ως απαίτηση καταγεγραμμένη στον προϋπολογισμό. Που ο εκβιασμός του ισχυρού θα συναντά και τον "εκβιασμό" του πιο αδύνατου. Ξέρουμε ότι ο κ. Ντράγκι και οι άλλοι απευθύνονται κυρίως σε μας, διότι τους άλλους τους έχουν στο χέρι. Όμως εμείς είμαστε.. από άλλο ανέκδοτο κι αυτό θα τους δώσουμε να το καταλάβουν. Η δύναμή μας δεν θα είναι μόνο η πολιτική μας βούληση, αλλά κυρίως η δύναμη του λαού και ο πόθος του να ξεφύγουμε από το σημερινό τέλμα.
* Η μετεκλογική πολιτική αριθμητική μοιάζει δεδομένη. Σε περίπτωση μη επίτευξης αυτοδυναμίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένης και της άρνησης της ηγεσίας του ΚΚΕ, θα συνεργαστεί με μνημονιακά (ή φιλομνημονιακά) κόμματα; Κι αν ναι, πόσο επηρεάζει αυτό το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια ποιο θα είναι το μετεκλογικό τοπίο. Εμείς ζητάμεκοινοβουλευτική πλειοψηφία για τον ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύουμε ότι είναι και εφικτή, και απαραίτητη για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Είτε την εξασφαλίσουμε, είτε όχι, θα επιδιώξουμε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και άλλες αντιμνημονιακές δυνάμεις και κυρίως θέλουμε αυτή η κυβέρνηση της Αριστεράς να στηριχτεί σε ένα ρωμαλέο μαζικό κίνημα, διότι οι συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες. Σήμερα η προοπτική συνεργασίας μοιάζει ουτοπική, λόγω της στάσης άλλων δυνάμεων της αριστεράς, οι οποίες εμφανίζουν το σύνδρομο του σκαντζόχοιρου και μια στρατηγική αμηχανία και απαισιοδοξία μπροστά στην ιστορική πρόκληση μιας κοινοβουλευτικής νίκης της αριστεράς, για πρώτη φορά, στη χώρα μας. Δεν ξέρουμε όμως αν αυτή η άρνηση συμπόρευσης θα επικρατήσει μέχρι το τέλος. Διότι δεν θα είναι καθόλου εύκολο σε δυνάμεις της Αριστεράς να καταψηφίσουν στη Βουλή ένα αντινεοφιλελεύθερο - αντιμνημονιακό πλαίσιο προγραμματικών δεσμεύσεων και να στοιχιστούν με μνημονιακές δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού. Μου φαίνεται επίσης εξαιρετικά παρακινδυνευμένο να συνταχθούν δυνάμεις της Αριστεράς με τις επιδιώξεις του αστικού συστήματος για "αριστερή παρένθεση". Άρα, ας μην προτρέχουμε όσο κι αν ακούμε ανιστόρητες πολεμικές κραυγές από ορισμένες ηγεσίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δεν θα στηριχτεί σε μνημονιακές δυνάμεις όχι μόνο γιατί δεν πρέπει, αλλά και γιατί δεν θα χρειαστεί να μπούμε σε αυτό το δίλημμα. Η δυναμική ανόδου του, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, θα λαμβάνει τη μορφή τεράστιου κύματος.
* Βρεθήκατε, προ ημερών, στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Ανεξαρτήτως του χαρακτήρα του σημειώματος που αποστείλατε στην Π.Γ., υπάρχει σε αυτό ένας πυρήνας προβληματισμού. Ποια ανάγκη σάς έφερε στη διατύπωσή του;
Δεν επιδίωξα καμία δημοσιότητα. Εγώ έστειλα ένα εσωτερικό σημείωμα που έγινε δημόσιο χωρίς δική μου ευθύνη. Ως υπεύθυνος του Πολιτικού Σχεδιασμού έχω υποβάλλει πολλές φορές ανάλογα, εισηγητικού χαρακτήρα, σημειώματα με συλλογικές σκέψεις της επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού ή και προσωπικές για πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν για ζητήματα τακτικής και στρατηγικής. Επί της ουσίας, αυτό που ήθελα να υπογραμμίσω είναι ότι όλες οι κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταδεικνύουν την ειλικρίνεια, τη συνέπεια και την αξιοπιστία του, την επιμονή στις ριζοσπαστικές του θέσεις, την εμμονή στις ταξικές του αναφορές, τον πλήρη διαχωρισμό του από το σημερινό σάπιο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Να τον πολιτογραφούν ως τη μόνη πραγματικά νέα δύναμη που μπορεί και θέλει, να αλλάξει προς το καλύτερο τη μίζερη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, να δώσει ένα νέο περιεχόμενο στην πολιτική με τη λαϊκή συμμετοχή, να εμπνεύσει ένα νέο όραμα ριζικής αλλαγής.
* Σε λίγες μέρες έχουμε τη γενική απεργία. Τι θα λέγατε αφενός σε έναν άνεργο, αφετέρου σε έναν εργαζόμενο, με τα χαρακτηριστικά που έχει πάρει η εργασία σήμερα;
Θα τους έλεγα ότι χωρίς τη συμμετοχή τους στον αγώνα δεν πρόκειται να αλλάξει η κατάσταση. Η κινητοποίηση αυτή πρέπει να γίνει ένα κεντρικό γεγονός που θα σηματοδοτήσει την επιστροφή των αγώνων και του μαζικού κινήματος, που θα τοποθετήσει πάλι τους εργαζόμενους στο προσκήνιο. Είναι εκ των πραγμάτων μια πολιτική απεργία που στρέφεται κατά των Μνημονίων, της τρόικας και της συγκυβέρνησης της υποτέλειας. Αυτή τη στιγμή διακυβεύεται το μέλλον της χώρας, αν δηλαδή θα πάμε σε νέα Μνημόνια με άλλη ονομασία, σε νέες αντεργατικές ανατροπές ή θα ανοίξουμε νέους δρόμους για να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων. Γνωρίζουμε πολύ καλά τη δεινή θέση στην οποία έχουν βρεθεί οι άνεργοι που έχουν χάσει τα πάντα και οι εργαζόμενοι που εξαθλιώνονται. Όμως ουδεμία θετική διέξοδος θα προκύψει από την απάθεια, την αναμονή και την ακινησία, από την ισοπεδωτική άποψη ότι όλοι ίδιοι είναι ή ότι δεν θα πετύχουμε τίποτα με τους αγώνες. Σωτηρία δεν υπάρχει αν δεν βρει πολιτικό στόχο η οργή μας. Η μάχη για να αλλάξουμε τη ζωή μας, για να κερδίσουμε το μέλλον που μας κλέβουν είναι υπόθεση όλων μας και του καθενός από μας χωριστά.
* Ο Αλέκος Καλύβης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ISKRA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου