Η Τουρκία είχε και εξακολουθεί να έχει στρατηγικούς σχεδιασμούς στην εξωτερική πολιτική της, σε αντίθεση με την Ελλάδα που άγεται και φέρεται εδώ και κάμποσα χρόνια, έχοντας εκχωρήσει τα εθνικά της δικαιώματα σε νταβατζήδες και τοκογλύφους...
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Τόσο η ελληνοκυπριακή όσο κι η τουρκοκυπριακή πλευρά έχουν δικαιώματα στα ενεργειακά αποθέματα, που μπορεί να...
βρεθούν στην ΑΟΖ της Κύπρου, όπως δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης ο Τούρκος υπουργός αναφέρθηκε και στην κρίση που έχει δημιουργηθεί σχετικά με τις δραστηριότητες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ελληνοκυπριακή πλευρά "παρακολουθεί τα μέτρα μας σχετικά με τις έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο μονόπλευρα" υποστήριξε ο Τούρκος υπουργός, λέγοντας ότι "συνεχίζονται οι επαφές με την Ελλάδα για την αποφυγή κλιμάκωσης στην ανατολική Μεσόγειο".
ΟΤΑΝ για την Τουρκία το θράσος έχει αποδειχτεί διαχρονικά χρήσιμο και αποδοτικό εργαλείο, γιατί να μη συνεχίζει να το χρησιμοποιεί; Η τουρκοκυπριακή πλευρά, μετά την αυτοανακήρυξή της -με τουρκική διαταγή- ως ανεξάρτητου κράτους, δεν έχει κανένα δικαίωμα στην ΑΟΖ ενός κράτους και μάλιστα μέλους της Ε.Ε. Η ανάκτηση του δικαιώματος που επικαλείται ο Τσαβούσογλου προϋποθέτει κοινά αποδεκτή επίλυση του πολιτικού προβλήματος που εκκρεμεί επί 40 χρόνια (!) μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Σαράντα χρόνια χωρίς καμιά μεγάλη δύναμη ούτε και η Ε.Ε., που η Κύπρος ως μέλος της έχει εθνικά εδάφη υπό ξένη κατοχή, τόλμησαν να απειλήσουν την Τουρκία με κυρώσεις. Αυτό όμως που πραγματικά προκαλεί εντύπωση από τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ είναι ποιες επαφές (και με ποιους) γίνονται με την Ελλάδα για αποκλιμάκωση (!) μια κρίσης που δημιούργησε μόνη της η Τουρκία!
ΓΙΑΤΙ μια περιφερειακή δύναμη της οικονομικής ισχύος που διαθέτει σήμερα η Τουρκία να κάνει επαφές με πιόνια σαν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Μόνο για το φαίνεσθαι και για τα προσχήματα. Οι πραγματικές επαφές και διαπραγματεύσεις θα γίνουν με τις ελέγχουσες την Ελλάδα δυνάμεις για την κατανομή των συμφερόντων μεταξύ των μεγάλων παικτών. Η Τουρκία είχε και εξακολουθεί να έχει στρατηγικούς σχεδιασμούς στην εξωτερική πολιτική της, σε αντίθεση με την Ελλάδα που άγεται και φέρεται εδώ και κάμποσα χρόνια, έχοντας εκχωρήσει τα εθνικά της δικαιώματα σε νταβατζήδες και τοκογλύφους! Ακόμα και όταν τη δεκαετία του '90 η Αθήνα έμοιαζε ισχυρή βαδίζοντας προς την Ευρωζώνη και η Τουρκία περνούσε μια παρατεταμένη επώδυνη οικονομική κρίση, η Άγκυρα έκανε το τέστ στα Ίμια, με τον Σημίτη να ευχαριστεί τις ΗΠΑ που μεσολάβησαν και συγκράτησαν την Τουρκία. Επίσης η Τουρκία κατάφερε να υποχρεώσει ακόμα και το Ισραήλ σε συγγνώμη για την επέμβασή του στο πλοίο Μαβί Μαρμαρά!
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ θλιβερή πραγματικότητα είναι ιδιαιτέρως κρίσιμη, καθώς η Αθήνα παρέσυρε στη χρεοκοπία και την Κύπρο, που και αυτή έχει χάσει την οικονομική της ισχύ και τη δυνατότητα να αντέξει μόνη τις τουρκικές ή άλλες πιέσεις. Είναι κρίσιμη, γιατί ένα θέμα που θα έπρεπε να δεσπόζει στην ελληνική πολιτική ατζέντα και να προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς περνάει σχεδόν απαρατήρητο! Καθώς ο ενεργειακός πλούτος που περιλαμβάνει η νότια της Κύπρου περιοχή της Μεσογείου έχει προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον, όλοι θα θελήσουν να επιλυθεί η πολιτική εκκρεμότητα στο νησί για να δουλέψουν χωρίς φασαρίες. Και τους όρους στην επίλυση ήδη επιχειρεί να τους επιβάλει η Άγκυρα, καθώς το τουρκικό έδαφος είναι απαραίτητο για τη διέλευση των αγωγών μεταφοράς προς την Ευρώπη. Εμείς έχουμε ανοιχτά ζητήματα σε όλον το συνοριακό μας περίγυρο και δεν έχουμε καταφέρει να επιλύσουμε ούτε ένα! Ούτε αυτό που έκανε τον Σαμαρά να ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Έχουμε ζητήματα που όλοι οι άλλοι τα χειρίζονται με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα, ενώ εμείς διαθέτουμε μια πολιτική ηγεσία που δεν διατηρεί κανένα δικαίωμα αντίδρασης.
ΔΕΝ ΕΧΩ σκοπό να κάνω ανάλυση του Κυπριακού. Υπάρχουν άλλοι που μπορούν να το κάνουν πολύ καλύτερα. Όμως ανησυχώ σφόδρα, κάθε μέρα ΚΑΝΕΙΣ όλο και περισσότερο, για ένα πιθανό θερμό επεισόδιο με την Τουρκία πριν τις εκλογές. Είναι άλλωστε και το μόνο μέσο που έχει απομείνει στους απελπισμένους Σαμαρά και Βενιζέλο για να αναστατώσουν και να μπερδέψουν την κοινή γνώμη, καθώς η κλασική κινδυνολογία δουλεύει πλέον αντίστροφα. Θα το παίξει αυτό το παιχνίδι η τουρκική πλευρά; Μπορεί να το τολμήσει χωρίς την άδεια των ΗΠΑ, που είναι σε θέση να γνωρίζουν και να προβλέπουν τέτοιες κινήσεις; Αναζητώντας εδώ και καιρό γνώμες από έμπειρους παράγοντες των διεθνών θεμάτων και της διπλωματίας, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η Άγκυρα δεν είναι απόλυτα εξαρτώμενη στις κινήσεις της. Μπορεί να κάνει την κίνηση και χωρίς την άδεια των ΗΠΑ. Πάντως, μετά από μια αναταραχή, αντί για εκλογές, μπορεί να σερβιριστεί, λόγω του πολιτικού κλίματος, η ανάγκη για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας χωρίς Σαμαρά - Βενιζέλο και να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
ΥΠΑΡΧΕΙ όμως και άλλη εκδοχή. Τι γίνεται αν ένα θερμό επεισόδιο από την Άγκυρα δεν προκληθεί πριν τις εκλογές αλλά μετά, με κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Σταματώ τα προγνωστικά εδώ. Όλα αυτά και πολλά άλλα αποτελούν μέρος ενός εξαιρετικά πολύπλοκου πολιτικού παιχνιδιού που καλούνται να διαχειριστούν (έχοντας προετοιμαστεί) τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν μάλιστα χρήσιμο στα μέλη των οργανώσεων του σχήματος, αντί να μάχονται για τους εσωτερικούς συσχετισμούς, να φανταστούν (όσοι μπορούν) το πραγματικό περιβάλλον στο οποίο θα βρεθούν με την ιστορική υποχρέωση να στηρίξουν τη διακυβέρνηση της νέας εποχής. Μια διακυβέρνηση εθνικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον Ελλάδας και Κύπρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου