Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για μία χώρα να επενδύει σε προβληματικούς ή έστω ασταθείς διεθνείς θεσμούς. Κάθε κυβέρνηση πρέπει να διαθέτει καθαρή και ακριβή εικόνα για το διεθνές περιβάλλον, τους συμμάχους και τους εχθρούς, τα ισχυρά και τα αδύναμα πεδία στην εξωτερική της πολιτική.
Πρέπει λοιπόν την Ευρώπη, που είναι το κατ’ εξοχήν πολιτικο-οικονομικό πλαίσιο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, εδώ στην Ελλάδα να την βλέπουμε με καθαρή ματιά. Και όχι υπό το πρίσμα των επιθυμιών μας και διαφόρων ιδεολογημάτων.
Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι, σήμερα, η ευρωπαϊκή ενοποίηση τείνει να αντιστραφεί σε πορεία αποδόμησης. Οι φυγόκεντρες δυνάμεις είναι πολλές και ισχυρές, και δεν αφορούν μόνο την εκτροπή της Ευρωζώνης σε πεδία άσκησης της γερμανικής κυριαρχίας, ούτε τη βαρύτατη ύφεση που προκύπτει από την ιδεοληπτική και εμμονική αντιπληθωριστική πολιτική του Eurogroup.
Υπάρχει και μία άλλη διάσταση, η οποία συνήθως δεν συζητείται: η ευρωπαϊκή ενοποίηση έφθασε σε ένα σημείο καμπής, όπου πρέπει τα εθνικά κράτη να εκχωρήσουν σημαντικούς τομείς της εθνικής τους κυριαρχίας στην μη εκλεγμένη και στερούμενη άμεσης λαϊκής νομιμοποίησης γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Στο σημείο αυτό, οι μεν σημερινές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις διστάζουν, οπισθοχωρούν, επανέρχονται, υποτροπιάζουν ή συμβιβάζονται βαρύθυμες, ενώ έχει χαθεί εντελώς κάθε ενθουσιασμός και όλο το σκηνικό θυμίζει έντονα τέλμα. Οι δε κοινωνίες αντιδρούν, στρεφόμενες σε ευρωσκεπτικιστικά ή και ανοιχτά αντιευρωπαϊκά κόμματα, τα οποία εκφράζουν τη διάθεση αποκατάστασης της τρωθείσας εθνικής κυριαρχίας με δυναμικό τρόπο και αγνοώντας τις διάφορες συνθήκες που έχουν υπογραφεί τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν σαφώς ότι η Ευρώπη σπαράσσεται από διχογνωμίες χωρίς διάθεση σύγκλισης. Ούτε καν τηρούνται πλέον τα στοιχειώδη προσχήματα.
Μόλις προχθές, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι ζήτησε από τις Βρυξέλλες να δείξουν σεβασμό στη χώρα του, αφού προηγουμένως ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιούνκερ είχε κατηγορήσει τους πρωθυπουργούς της Βρετανίας και της Ιταλίας ότι ψεύδονται στην κοινή γνώμη των χωρών τους σχετικά με τις οικονομικές διαπραγματεύσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Γιούνκερ διατύπωσε βαρύτατες κατηγορίες. «Δεν μου άρεσε ο τρόπος που κάποιοι πρωθυπουργοί συμπεριφέρθηκαν μετά τη σύνοδο», δήλωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σχολιάζοντας την τελευταία σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. «Κράτησα σημειώσεις και όταν συνέκρινα τα όσα ελέχθησαν στην αίθουσα και έξω από αυτή, διαπίστωσα ότι δεν συμπίπτουν», είπε. Και πρόσθεσε: «Είπα στον Ματέο Ρέντσι ότι δεν είμαι επικεφαλής μιας ομάδας γραφειοκρατών. Είμαι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενός πολιτικού θεσμού, και θέλω οι πρωθυπουργοί να σέβονται τον θεσμό αυτό».
Ο Γιούνκερ επέκρινε επίσης τον τρόπο με τον οποίο ο Κάμερον παρουσίασε στην κοινή γνώμη της Βρετανίας την υποχρέωση της χώρας να καταβάλει επιπλέον 2,,1 δισεκατομμύρια ευρώ εξαιτίας της αύξησης του ΑΕΠ της.
Είναι φανερό ότι υπάρχει σοβαρότατη διάσταση απόψεων, διότι οι διάφορες κυβερνήσεις των κρατών – μελών της Ευρωζώνης δεσμεύονται από το Σύμφωνο Σταθερότητας να κρατήσουν τα δημοσιονομικά τους ελλείματα χαμηλά. Αλλά τη δέσμευση αυτή η ύφεση την έχει καταστήσει καταστροφική για τις πιεζόμενες ευρωπαϊκές οικονομίες. Αυτές χρειάζονται επειγόντως ρευστότητα για τόνωση της ζήτησης και των επενδύσεων και όχι την παρανοϊκή γερμανική εμμονή για μία αδιέξοδη αντιπληθωριστική πολιτική.
Σε αυτό το πλαίσιο, αποκαλύπτεται πλέον ανοιχτά ο σκληρός αγώνας επικράτησης μεταξύ της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, που ελέγχεται κυρίως από το Βερολίνο και τους δορυφόρους του, και των κρατών – μελών, που όσο μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας είχαν να δώσουν στις Βρυξέλλες το έδωσαν.
Σκηνικό παρακμής και διάλυσης. Η Ελλάδα που βάσισε όλη την εξωτερική και οικονομική πολιτική των τελευταίων τριάντα ετών στην ευρωπαϊκή ενοποίηση (ακόμα και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…), πρέπει τώρα να συζητήσει σοβαρά ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις που διαθέτει…
Πηγή «Κυριακάτικη KontraNews» Ανάρτηση από το Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου