Μέχρι και την παραμονή τουdebate,όλοι ωρύονταν για αυτό αναγορεύοντας σε καθοριστική τη σημασία του για την εκλογική επιλογή των πολιτών. Σήμερα, οι ίδιοι «λειτουργοί της ενημέρωσης» σπεύδουν να το χαρακτηρίσουν άνευρο, ανιαρό, κούφιο και κενό ενδιαφέροντος.
Ερώτηση πρώτη: Στη βάση ποιάς πολιτικής αντιπαράθεσης θα μπορούσε να είναι διαφορετικό???
Σ αυτό το debate, δεν πρωταγωνίστησαν πολιτικοί ηγέτες αλλά ανδρείκελα δεμένα χειροπόδαρα με τις ίδιες τους τις υπογραφές, πρόθυμα να υλοποιήσουν το κατοχικό πρόγραμμα κοινωνικής εξαθλίωσης και καθολικής εκποίησης του εθνικού πλούτου της χώρας.
Στη βάση ποιάς διαφορετικότητας λοιπόν θα μπορούσε να προσδώσει «νεύρο» η μεταξύ τους αντιπαράθεση???
Ισχυρίζονται οι ίδιοι «λειτουργοί της ενημέρωσης» πως δεν υπήρξαν στοχευμένες ερωτήσεις για ζητήματα όπως η ανεργία ή η ανάπτυξη, προκειμένου να υπάρξουν και δεσμεύσεις αντίστοιχες από τους πολιτικούς ηγέτες.
Ερώτηση δεύτερη: Από πότε εκλαμβάνεται ως ηγέτης ένα ανδρείκελο χειραγωγούμενο που θα πρέπει να ρωτήσει έναν δευτεροκλασάτο υπάλληλο για...
να αποφασίσει το ύψος του ΦΠΑ στην τυρόπιτα???
Ερώτηση τρίτη: Ακόμη και αν για την οικονομία της συζήτησης, επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκλάβει ως «ηγέτες» τα ταπεινωμένα πολιτικά σούργελα, τι είδους άποψη μπορούν να έχουν όλοι αυτοί για πολιτικές ικανές να δρομολογήσουν την πολυσυζητημένη «ανάπτυξη» αλλά και για την ανεργία που είναι δεμένη άρρηκτα με αναπτυξιακές πολιτικές, σε μια χώρα στην οποία αποδομείται το σύνολο της βιομηχανικής και αγροκτηνοτροφικής της υποδομής, και η οποία ελέω κοινοτικών οδηγιών και δεσμεύσεων, μετατρέπεται σε εκτροφείο παραγωγής «υπηρεσιών» επιπέδου «Φιλιππινέζας» της Ευρώπης???
Ερώτηση τέταρτη: Ποιος από δαύτους βρήκε τη δύναμη να δραπετεύσει από το ρόλο του μισθωμένου υποθηκοφύλακα, από επιλογές και πολιτικές που έχουν καθηλώσει τη χώρα, για να έχει και τα απαραίτητα ούμπαλα να προτείνει λύσεις και συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, όπως και στοχευμένες πολιτικές ικανές να ανακόψουν τη λαίλαπα της ανεργίας???
Ο παροξυσμός της αθλιότητας των «λειτουργών της ενημέρωσης» χτύπησε κόκκινο, όταν αναρωτήθηκαν για το αν και κατά πόσον αυτή η θλιβερή διαδικασία, συνέβαλε έτσι ώστε οι «αναποφάσιστοι» να προσανατολίζονται με τρόπο πιο καθαρό σα σαφέστερη εκλογική επιλογή μπροστά στην 20η του Σεπτέμβρη.
Ερώτηση πέμπτη: Τι ακριβώς δεν έχουν αποφασίσει οι «αναποφάσιστοί» σας βρε κανίβαλοι της ενημέρωσης??? Έχουμε δηλαδή κάποια πληθώρα πολιτικών επιλογών και το παλεύουν με τον εαυτό τους τι θα πρωτοδιαλέξουν???
Οι επιλογές ανάμεσα στις οποίες τους καλείτε να επιλέξουν, είναι οι εξής… μια. Και το όνομα αυτής: «ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ».
Ας μη ξεγελούμε τον εαυτό μας λοιπόν με ανάλογες αθλιότητες.
Το χθεσινό debate υπήρξε άνευρο γιατί οι πρωταγωνιστές του ήταν ασπόνδυλα ερπετά. Η τηλεοπτική πασαρέλα αποτύπωνε στο πλατό με γράμματα ανάγλυφα τη λέξη«ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ». Ο υποτιθέμενος ανταγωνισμός ήταν συναγωνισμός στην εθελοδουλία. Και το μοναδικό διακύβευμα για κάθε «αναποφάσιστο» ήταν και παραμένει η επιλογή του ελληνόφωνου δημίου που θα κληθεί να επιτελέσει τις κατοχικές εντολές.
Πρόκειται για ένα ρόλο ντροπής που από τη στιγμή που κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν αισθάνεται την τιμή να διεκδικήσει τη μοναδικότητά του, κάνουν όλοι μαζί παντιέρα τη θλιβερή τους ομοιότητα στον πιο ντροπιαστικό ρόλο της προσωπικής τους ιστορία, προετοιμάζοντας το τέρας του πολιτικού συστήματος που ακούει στο όνομα της «εθνικής ομοψυχίας».
Δυστυχώς η ευτυχώς, σ αυτό τον επικίνδυνο κατήφορο, η μοναδική πολιτική δύναμη που είχε να αντιπροτείνει κάτι διαφορετικό και που δεν αρκέστηκε να σαχλαμαρίζει με αντιμνημονιακή ρητορική, αλλά έθεσε ευθέως το ζήτημα της αλλαγής προσανατολισμού, έξω από την «παραδεισένια» φυλακή της Ευρώπης και με διαφορετικό κοινωνικό πρόσημο στην πολιτική εξουσία, ήταν μονάχα το ΚΚΕ, και αυτό ανεξάρτητα από το πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του.
Όλοι οι υπόλοιποι υπήρξαν τόσο τραγικά ίδιοι, που πραγματικά είναι δύσκολο ποιόν να πρωτοδιαλέξει κανείς, για το ρόλο του αυριανού του δημίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου