Η ΚΑΜΠΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ, ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ...

Διαφορετικά η λίστα των συνενόχων συγκάλυψης και αυτού του εγκλήματος σε βάρος του τόπου, θα έχει διευρυνθεί επικίνδυνα, και οι δικαστές δε θα είναι πλέον άμοιροι ευθυνών…

γράφει ο REPORTO

Αν η διαδικασία που μόλις ξεκίνησε, δε συμπληρωθεί με την άμεση έκδοση ενταλμάτων για τη διοίκηση της ΤτΕ και του διοικητή της Γ. Προβόπουλου προσωπικά,τότε η Ελληνική δικαιοσύνη, θα είναι εκ των πραγμάτων συνένοχη στη συγκάλυψη της συμμορίας των πρωταγωνιστών μιας ακόμη βρωμιάς σε βάρος του τόπου.

Για να πούμε λοιπόν τα πράγματα με τα όνομά τους… Όταν για ν ανοίξεις έναν λογαριασμό στο παιδί σου, έχει καταστεί πρακτικά αδύνατον, αν πρώτα δεν «αλυσοδεθεί» με δεκάδες παραστατικά ο πατέρας αυτού του παιδιού…

Όταν είναι πρακτικά αδύνατον να ανοίξει ακόμη και ένας νέος άνθρωπος έναν τραπεζικό λογαριασμό, αν δεν υπάρξει βεβαίωση εργοδότη ή κάποιο αποδεικτικό στοιχείο μέσα από το οποίο να προκύπτει ότι το κατοστάρικο που θα βρεθεί σ αυτό το λογαριασμό έχει «νόμιμη» προέλευση…

Όταν δεν μπορείς καν να πληρώσεις κάποια τρέχουσα οφειλή που είναι στο όνομα του παιδιού σου, αν δε δηλώσεις πρώτα...

το δικό σου ΑΦΜ, τα στοιχεία της δικής σου ταυτότητας, για να σε έχουν ανά πάσαν ώρα και στιγμή στο χέρι για το «πόθεν έσχες» του κάθε ματωμένου πενηντάρικου…

Όταν όλα αυτά γίνονται, με τις οδηγίες της ΤτΕ για να καταπολεμηθεί δήθεν το μαύρο χρήμα... Όταν με δυο λόγια σ αυτή τη χώρα του αίσχους, το να κυριαρχεί η λογική του «ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ αλεύρι», συμβαίνει μόνο και μόνο για να καλύπτονται πίσω από αυτή οι πουτάνες που την διοικούν και οι κάθε λογής ανομίες του πολιτικού συστήματος και του «νομικού πολιτισμού» που εντέλλεται να το προστατεύει…

Τότε αυτή τη φορά, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ξαναμασήσει κουτόχορτο φρεσκοσερβιρισμένο από τα φερέφωνα της κατοχικής διοίκησης. Το λέμε λοιπόν ξεκάθαρα…

Τα 500 εκατομμύρια θαλασσοδάνεια που έδωσε η διοίκηση του Τ.Τ, δε συνιστούν, ούτε προσωπική αυθαιρεσία του διορισμένου διοικητή, ούτε βεβαίως μαστοριά στην εξαπάτηση στην οποία επιδίδονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες που τα καρπώθηκαν.

• Πρόκειται για καραμπινάτες εκταμιεύσεις εκατομμυρίων ευρώ και όχι για μικροκεφάλαια που δόθηκαν σε μικρομεσαίους επιχειρηματίες ή στεγαστικά των νοικοκυριών.

• Ως καραμπινάτες εκταμιεύσεις επομένως, είναι εκ των πραγμάτων υπό την τελική έγκριση της ΤτΕ, και αυτή την αλήθεια κανείς δε δικαιούται να την αποσιωπά.

• Πρόκειται λοιπόν για εκταμιεύσεις που πραγματοποιήθηκαν με την έγκριση και την ένοχη ανοχή της, και από αυτή την άποψη η κορυφαία ευθύνη έχει φορέα με ονοματεπώνυμο και το όνομα αυτού είναι: Γ. ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ.

Ο Προβόπουλος λοιπόν είναι άμεσα – φύσει και θέσει – υπόλογος και προσωπικά υπεύθυνος γι αυτό το πρωτοφανές πλιάτσικο (και δεν είναι το μόνο), και δεν υπήρχε η ανάγκη καμίας Black Rock, για να εντοπίσει και να αναδείξει το αυτονόητο.

Ο Προβόπουλος είναι εκεί και ακριβοπληρώνεται, ακριβώς για να μην υπάρχουν οι τρύπες του αίσχους. Γι αυτό υπάρχει… Γι αυτό ακριβοπληρώνεται… Και όχι για να εκδίδει βαρυσήμαντες «προβλέψεις» ανάπτυξης που ουδέποτε επιβεβαιώνονται.

Η Ελληνική δικαιοσύνη λοιπόν και οι ανακριτές, ορθά μερίμνησαν με την έκδοση ενταλμάτων που αφορούν στους διοικητές του Τ.Τ και των επιχειρηματιών που εμπλέκονται σ αυτή τη βρώμικη ιστορία, ωστόσο…

Αν αυτή η διαδικασία δεν συμπληρωθεί με την άμεση έκδοση ενταλμάτων για τη διοίκηση της ΤτΕ και του διοικητή της Γ. Προβόπουλου προσωπικά, τότε η Ελληνική δικαιοσύνη, θα είναι εκ των πραγμάτων συνένοχη στη συγκάλυψη της συμμορίας των πρωταγωνιστών μιας ακόμη βρωμιάς σε βάρος του τόπου.

Είναι νομίζουμε πλεονασμός να επισημάνουμε, ότι θα πρέπει να υπάρξει άμεσα… σήμερα… τώρα… διοικητική πράξη κατάσχεσης της προσωπικής περιουσίας όλων των εμπλεκομένων και από την ΤτΕ, μέχρι την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

H BOMBA ΣΤΟ ΤΤ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ. ΣΤΟΝ "ΑΕΡΑ" ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ!

ανάρτηση από (iskra)

(Παρ. 10/1/14 - 12:35)

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΤΤ

Σε βόμβα για όλο το σάπιο τραπεζικό σύστημα εξελίσσεται η υπόθεση των δικαστικών διώξεων στο ΤΤ, οι οποίες αφορούν πάρα πολλά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και της σημερινής Διευθύνουσας Συμβούλου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας Αναστασ. Σακελλαρίου (βλ. όλο το δικαστικό πόρισμα παρακάτω).

Έγκυροι κύκλοι στον τραπεζικό χώρο υπογράμμιζαν ότι η υπόθεση του ΤΤ,ανεξάρτητα από επιμέρους σκοπιμότητες που την έφεραν στο φως, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Το πρόβλημα στον τραπεζικό χώρο δεν περιορίζεται μόνο στο ΤΤ,στο οποίο είναι και σχετικά μικρότερο.

Το πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο και αφορά πρώτα απ'όλα και κυρίως τις λεγόμενες"συστημικές τράπεζες", οι οποίες μένουν προς το παρόν στο απυρόβλητο.

Η κακοδιαχείριση,τα θαλασσοδάνεια και οι χαριστικές - πελατειακές εξυπηρετήσειςσυνιστούν μέγα θέμα στο χώρο των αυθαιρέτως λεγόμενων "συστημικών τραπεζών".

Αυτήν την ώρα πρέπει άμεσα να ανακοπεί το σχέδιο "ιδιωτικοποίησης" των τραπεζών και μάλιστα με σκανδαλώδεις όρους, που η κυβέρνηση σκοπεύει να προωθήσει άμεσα στη Βουλή.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται καθιστά πολύ πιο επιτακτική ανάγκη να επανέλθουν η Αγροτική Τράπεζα και το ΤΤ στον πλήρη δημόσιο έλεγχο και ταυτόχρονα να προχωρήσει ηεθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση όλων των τραπεζών με στόχο την ανασυγκρότησή τους και τη λειτουργία τους με νέα αναπτυξιακά,παραγωγικά,επενδυτικά και κοινωνικά κριτήρια για την διασφάλιση ισχυρής και ευνοϊκής ρευστότητας στην οικονομία.

Αυτήν την κατεύθυνση αδυνατεί να τη φέρει σε πέρας η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.

Μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να επαναδιαμορφώσει ένα νέο εθνικοποιημένο-κοινωνικοποιημένο τραπεζικό σύστημα που θα λειτουργεί με πλήρη διαφάνεια και στόχο την προοδευτική διέξοδο από την κρίση.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΤ: ΣΚΑΝΔΑΛΟ, ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ, ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

Οι χθεσινοβραδινές εξελίξεις, με τη έκδοση ενταλμάτων σύλληψης για στελέχη της διοίκησης του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και γνωστούς επιχειρηματίες, δεν κάνουν κανέναν εργαζόμενο και κανέναν πολίτη να πέσει απ’ τα σύννεφα. Οι πάντες γνωρίζουν ότι το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, στα πλαίσια των ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων, λειτουργούσε και λειτουργεί εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας και υπέρ «ημετέρων» και κολλητών. Είναι πλέον καθολική η απαίτηση εργαζομένων και κοινωνίας, όχι μόνο να διαλευκανθούν οι συγκεκριμένες υποθέσεις, αλλά η έρευνα να φτάσει σε βάθος, έτσι ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όλα τα επίπεδα και σε όλους εκείνους που καταχράστηκαν χρήματα του ελληνικού λαού.

Βέβαια, το μεγάλο σκάνδαλο σε σχέση με το Τ.Τ., είναι ότι η πλειοψηφία των ίδιων προσώπων, που διορίστηκαν και εκτελούσαν εντολές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, και σήμερα διώκονται από τη Δικαιοσύνη, οδήγησαν με τις ενέργειες και τις υπογραφές τους το Τ.Τ. στη Eurobank. Η απαξίωση του Τ.Τ ξεκίνησε το 2002 με την μετατροπή του, από δημόσια υπηρεσία σε Ανώνυμη Εταιρεία, στη συνέχεια με την εισαγωγή του στο Χ.Α και την σταδιακή ιδιωτικοποίησή του.

Το Τ.Τ. βρισκόταν στην καλύτερη θέση σε ότι αφορά τις επισφάλειες δανείων, σε σχέση με τις υπόλοιπες καθαρά ιδιωτικές τράπεζες (13,9%). Έτσι λοιπόν, προκαλεί ερωτήματα η επιλογή του χαρίσματος του Τ.Τ. σε μία τράπεζα που εμφανίζει διπλάσιες επισφάλειες στα χορηγούμενα δάνειά της (26,4%). Ακόμα μεγαλύτερα ερωτήματα προκαλεί ο χρόνος που επελέγη για τη δημοσιοποίηση των διώξεων. Γιατί όχι νωρίτερα και γιατί όχι αργότερα;

Φανταζόμαστε ότι καμία σχέση δεν έχει με την πρεμούρα κυβέρνησης και τραπεζιτών για την άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου που αφορά τη νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Φανταζόμαστε επίσης, ότι οι ελεγκτικές και εισαγγελικές αρχές θα ερευνήσουν τα θαλασσοδάνεια όλων των “συστημικών” τραπεζών που εμφανίζουν πολύ μεγαλύτερες επισφάλειες απ’ το Τ.Τ., πριν φτάσει το νομοσχέδιο στη Βουλή. Εκτός κι αν ο επικοινωνιακός σχεδιασμός προβλέπει ότι θα πρέπει να εμφανιστούν ως “σαπάκια” οι πρώην κρατικές τράπεζες, έτσι ώστε να δικαιολογηθούν οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των τραπεζιτών, τις οποίες θα κληθεί να καλύψει εκ νέου ο ελληνικός λαός…

Τέλος, φανταζόμαστε ότι το επόμενο βήμα είναι να ελεγχθεί και ο “εποπτικός” ρόλος της ΤτΕ, η οποία από τη μία έκανε τόσο καιρό τα στραβά μάτια για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ενώ από την άλλη φρόντιζε να απαξιώνει σε κάθε ευκαιρία το Τ.Τ. (ΑΣΠΙΔΑ, CDS, κούρεμα ομολόγων, σπάσιμο τράπεζας), προς ικανοποίηση των θιασωτών των μνημονίων.

Σε κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν για άλλη μια φορά τη νύφη είναι οι απλοί εργαζόμενοι του Τ.Τ. και η ελληνική κοινωνία.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ Π.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΤ

Καταιγιστικές εξελίξεις για πρόσωπα που είχαν βρεθεί στην πυραμίδα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και γνωστούς επιχειρηματίες σηματοδοτεί το πόρισμα -καταπέλτης τηςεισαγγελέως κατά της Διαφθοράς κυρίας Πόπης Παπανδρέου, το οποίο αποτέλεσε και τη βάση για την άσκηση κακουργηματικών ποινικών διώξεων και την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης εις βάρος επτά ατόμων.

Όπως προκύπτει από το πόρισμα, η εισαγγελέας καταλογίζει στους κατηγορουμένους ότι έδωσαν το πράσινο φως για υπέρογκα δάνεια σε επιχειρηματίες χωρίς εγγυήσεις, τα οποία εκείνοι με τη σειρά τους χρησιμοποίησαν για τη δημιουργία προσωπικού πλουτισμού και όχι για την ενίσχυση της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.

Συνολικά, επτά εντάλματα σύλληψης και 25 κατηγορούμενοι για πέντε κακουργήματα είναι ο απολογισμός της μεγάλης εισαγγελικής έρευνας για τα «κόκκινα δάνεια» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, μια υπόθεση που προκάλεσε ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο τουλάχιστον 400 εκατ. ευρώ.

Υψηλόβαθμα στελέχη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και γνωστοί επιχειρηματίεςπεριλαμβάνονται στον κατάλογο των κατηγορουμένων και στο στόχαστρο των δικαστικών αρχών, που επί μήνες ερεύνησαν διεξοδικά τις ύποπτες δανειακές συμβάσεις ύψους δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.

(Διαβάστε ολόκληρο το πόρισμα εδώ)

Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει ανακοίνωση του τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις συλλήψεις για παράνομες χρηματοδοτήσεις του ΤΤ.

"Οι πρόσφατες διώξεις εισαγγελικών αρχών κατά διευθυντικών και διοικητικών στελεχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, αλλά και γνωστών επιχειρηματιών, για τα αδικήματα της απιστίας, της απάτης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, που αφορούν στη χορήγηση επισφαλών δανείων από την τράπεζα προς «φίλους», είναι ένα ακόμη δείγμα της τεράστιας διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και της απόλυτης ασυδοσίας του διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας των δύο κομμάτων και των διαπλεκόμενων συμφερόντων, που κυβερνούν τη χώρα για δεκαετίες και την οδήγησαν στην χρεοκοπία.
Από την άλλη πλευρά, αναδεικνύονται για ακόμη μια φορά οι βαριές ευθύνες της Διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος για τον πλημμελή έλεγχο που ασκούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού οι παράνομες χρηματοδοτήσεις δόθηκαν από το 2006 μέχρι το 2011, με αποτέλεσμα να προκληθεί τεράστια ζημιά στο ΤΤ, εξαιτίας της χορήγησης δανείων χωρίς επαρκείς εξασφαλίσεις.
Υπενθυμίζουμε ότι το ΤΤ μετά το διαχωρισμό του σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και την ανακεφαλαιοποίησή του από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έχει κοστίσει στο Ελληνικό Δημόσιο συνολικά 4,6 δις (κόστος κεφαλαιακής ενίσχυσης του Νέου ΤΤ 500 εκ. και χρηματοδοτικό κενό –funding gap– ύψους 4,1 δις), ενώ ακολούθησε το πλιάτσικο, με το χάρισμα του Νέου ΤΤ στην «υγιή» και «βιώσιμη» Eurobank, της οποίας επίκειται νέα ανακεφαλαιοποίηση, προφανώς γιατί η προηγούμενη απέτυχε.
Έτσι, γεννά πολλά ερωτηματικά η δημοσιοποίηση του θέματος τις παραμονές της κατάθεσης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών για την πώληση της Eurobank και τη νέα (!!!) ανακεφαλαιοποίηση (στην πραγματικότητα επανα-ιδιωτικοποίηση σε τιμή ξεπουλήματος) των υπολοίπων τραπεζών.
Χωρίς να υποβαθμίζουμε τις συγκεκριμένες παράνομες ενέργειες, για τις οποίες έχουν διατυπωθεί κατηγορίες, που οι αρχές οφείλουν να τις διερευνήσουν σε βάθος, πρέπει να επισημανθεί ότι δεν εμπλέκεται μόνο το ΤΤ σε παράνομες χρημοτοδοτήσεις. Υπάρχουν ενδείξεις και δημοσιεύματα στον διεθνή τύπο ότι και οι μεγάλες συστημικές τράπεζες έχουν χορηγήσει παρόμοιες, και μάλιστα πολύ πιο μεγάλες παράνομες χρηματοδοτήσεις.
Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το παρελθόν, καθώς οι ανακεφαλαιοποιημένες με δημόσιο χρήμα συστημικές τράπεζες, που έχουν κλείσει την παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, εξακολουθούν να χρηματοδοτούν αφειδώς τις κατά γενική ομολογία προβληματικές επιχειρήσεις των ΜΜΕ.
Άραγε, έχουν ελεγχθεί οι χρηματοδοτήσεις αυτές από την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταμείο Χρηματοδοτικής Σταθερότητας;
Ζητούμε να παρουσιασθούν άμεσα οι εκθέσεις ελέγχου των επιτρόπων του ΤΧΣ για τις συστημικές τράπεζες και να κληθεί να δώσει εξηγήσεις ο Διοικητής της ΤτΕ για τον πλημμελή έλεγχο των χρηματοδοτήσεων όλων των τραπεζών, καθώς επίσης και για το γεγονός ότι το σκάνδαλο των παράνομων χρηματοδοτήσεων του ΤΤ αποκαλύφθηκε μετά από ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Να υπενθυμίσουμε ότι και με την Proton υπήρξε η ίδια πλημμελής άσκηση καθηκόντων από την πλευρά της ΤτΕ, με αποτέλεσμα την καταγραφή μεγάλων ζημιών σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί την άμεση και σε βάθος εξέταση της υπόθεσης του ΤΤ, προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες προς κάθε κατεύθυνση, τόσο για τους άμεσα όσο και για τους έμμεσα εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων και των αρμόδιων εποπτικών αρχών. Επίσης προειδοποιεί ότι θα επιδιώξει να διερευνηθούν σε βάθος οι παράνομες χρηματοδοτήσεις όλων των τραπεζών και να αποδοθούν οι σοβαρές ευθύνες που έχουν οι διοικήσεις τους για τις αποφάσεις τους, αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για πλημμελείς ελέγχους, που αποσκοπούν στη συγκάλυψη παράνομων χρηματοδοτήσεων συγκεκριμένων διαπλεκόμενων επιχειρηματικών κύκλων.

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

 

ΣΦΟΔΡΑ ΤΑΡΑΧΤΗΚΑΝ...τα λαμόγια..

( Παρ. 10/1/14 - 08:50)

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Θυμόμαστε τον ποιητή αυτές τις μέρες: Τέτοιας λογής αποκοτιές ωστόσο μαθαίνοντες οι Άλλοι σφόδρα ταράχτηκαν.Άλλη εποχή σήμερα, θα πείτε. Άλλη εποχή βεβαίως, αλλά κι αυτή με τις δικές της αποκοτιές, με τους δικούς της Άλλους και με τη δική τους σφοδρή ταραχή. Η οποία δείχνει -πάλι- να τους οδηγεί όχι μόνο έξω από κάθε θεσμικό όριο, από κάθε δημοκρατική αυτοσυγκράτηση, αλλά και από κάθε πρόνοια για την πατρίδα και τους ανθρώπους της.

Την αποκοτιά την ξέρουμε -οι πολίτες για πρώτη φορά δεν βλέπουν στην αριστερά μόνο μια δύναμη διαμαρτυρίας, αλλά τη σπρώχνουν προς την εξουσία. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεταιante portas της απαγορευμένης πόλης και απειλεί το μεγάλο φαγοπότι. Τους πρίγκιπες του χρήματος, τους βαρόνους της διαπλοκής, τους μπάτλερ της πολιτικής, τους κηπουρούς των εξουσιών. Όλους όσοι έχουν μάθει να παίζουν και να κερδίζουν, ως εταίροι, ανταγωνιστές, φίλοι, αντίπαλοι, αλλά εσαεί συνδαιτυμόνες.

Τους Άλλους, εγχώριους και εξωχώριους, δανειστές και δανεικούς, τους είδαμε με όλα τα λιλιά τους στη φιέστα της προεδρίας. Και είδαμε επίσης τη σφοδρή ταραχή που γίνεται άποψη και πολιτική: Κάποιοι απειλούν την ομαλότητα, τις θυσίες, το ευρώ, τη δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή. Ποιοι είναι οι κάποιοι ανέλαβαν να το αποκαλύψουν ο Σίμος και η Μισέλ. Εσύ, εγώ, εμείς, είμαστε οι κάποιοι. Ο Μπαρόζο, ο Σαμαράς, ο Τόμσεν, ο Άδωνις, η Μέρκελ, η παγωνιά και η πείνα είναι η ομαλότητα. Εμείς η ανωμαλία!!

Κανείς δεν υποτιμά τη σφοδρή ταραχή των καλομαθημένων μπροστά στην απειλή των επερχομένων. Όταν σήμερα μπερδεύουν τη 17Ν με την αριστερά και την αριστερά με το βία, δεν διαπράττουν μόνο μια σκοτεινή προπαγάνδα. Δεν απλώνουν τα φτερά του φόβου μόνο για να κερδίσουν κάποιες ψήφους. Προετοιμάζουν και όλα τα χειρότερα και αποκαλύπτουν ότι είναι πρόθυμοι για όλα τα χειρότερα. Οι επελάσεις τους, οι τροπολογίες τους, οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου τους, η υποταγή τους στην υποταγή βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές.

Αυτά ως προς το τι θέλουν. Το τι μπορούν είναι μια άλλη ιστορία. Κάτι μπορούν οπωσδήποτε, αλλά ΟΛΑ που κάποτε τους απέδωσε η βία των λόγων και των έργων, τώρα μόνο στον ύπνο τους. Γιατί τα παιδιά με το σταυρουδάκι του ήλιου μαθαίνουν γρήγορα...

*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

 

ΑΠΟΜΟΝΩΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

ανάρτηση από (iskra)

(Παρ. 10/1/14 

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Κουτσούμπας! Κανένας πολιτικός αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης δεν παραβρέθηκε στις τελετές της επίσημης ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλά­δα! Έχουμε την εντύπωση ότι ποτέ και πουθενά στην ιστορία της ΕΟΚ και της ΕΕ δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα! Ποτέ καμία κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν έχει εμφανιστεί τόσο απομονωμένη πολιτικά ώστε να είναι ανίκανη να εξασφαλίσει την έστω τυπική, για λόγους πολιτικής αβρότητας ή ακόμη και για λόγους πρωτοκόλλου, πα­ρουσία των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις σχετικές εκδηλώσεις.

"Γουστέρες" πρέπει να κα­τάπιναν γι αυτό το φιάσκο όχι μόνο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, αλλά και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί! Κανείς φυσι­κά δεν μίλησε γι' αυτό, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έχασε στα μάτια των Ευ­ρωπαίων "κηδεμόνων" της πολλούς πόντους εξαιτίας αυτής της αποτυχίας της. Δεν αναφερόμαστε σε γραφειοκράτες τύπου Μπαρόζο ή Βαν Ρομπάι, αλλά πρωτίστως στην πολιτική ηγεσία του Βερολίνου.

Ξέρουν πο­λύ καλά οι Γερμανοί ότι δεν είναι εποχή που η ΕΕ αντέχει σε δοκιμασίες αυτού του τύπου. Βεβαίως και θέ­λουν πρωτίστως κυβερνήσεις υποτακτικές στα κελεύσματα και τις εντολές τους, αλλά απαιτούν ταυτόχρονα οι κυβερνήσεις αυτές να μην είναι τόσο κραυγαλέα απομονωμένες ακό­μη και από το υπόλοιπο αντιπολιτευ­τικό φάσμα. Όταν σε μια επτακομματική Βουλή δεν πάει κυριολεκτικά ούτε ένας (!) αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης στις φιέστες της ΕΕ,αυτό συνιστά σοβαρό πρόβλημα, για­τί αυτή η αποστροφή προς την ανά­ληψη από την κυβέρνηση της προεδρίας της ΕΕ περνάει στους οπαδούς των αντιπολιτευτικών κομμάτων και σίγουρα έχει αρνητική αντανάκλαση και στην ίδια την ΕΕ.

Αν μάλιστα προσθέσει κανείς ότι σε πέντε μήνες έχουμε ευρωεκλογές και μάλιστα ευρωεκλογές όπου αναμένεται πρωτοφανής εκλογική ενίσχυση των πάσης φύσεως αντι-ΕΕ κομμάτων, αριστερών και δεξιών, γίνεται εμφανέστερο το μέγεθος του προβλήματος που προ­καλεί στην ΕΕ η πλήρης πολιτική απο­μόνωση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βε­νιζέλου.

Είδαν οι της ΕΕ επιπροσθέτως τα πράγματι εντυπωσιακά αστυνομικά μέτρα παντελούς απομόνωσης του κέ­ντρου της Αθήνας από τον ελληνικό λαό. Το κλείσιμο τριών κεντρικών σταθμών του μετρό (Σύνταγμα, Πανεπιστήμιο, Μέγαρο Μουσικής). Τα οδοφράγματα με κλούβες των ΜΑΤ. Τα οκτώ εγκλωβισμένα άδεια τρόλεϊ και λεωφορεία στο Ζάππειο. Τις αμέτρητες "σιδηρόφρακτες" διμοιρίες, λόχους και... ταξιαρχίες των ΜΑΤ που έδιναν στην Αθήνα την όψη κατακτη­μένης πόλης. Τον εξόφθαλμο δηλαδή φόβο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενι­ζέλου να κρατήσει τον λαό όσο το δυνατόν πιο μακριά από τον πρωθυ­πουργό, τους υπουργούς και τα στελέ­χη της - και τους Ευρωπαίους προσκεκλημένους της, φυσικά.

Εντάξει εδώ και δεκαπέντε χρό­νια οι Ευρωπαίοι ηγέτες γνωρί­ζουν ότι έχουν παρέλθει ανεπι­στρεπτί οι εποχές όπου οι πρωθυπουρ­γοί των χωρών έκαναν παραδοσιακά περιπάτους μέσα στο πλήθος που τους επευφημούσε, στις πόλεις όπου συνέρχονταν οι σύνοδοι κορυφής της ΕΕ, περικυκλωμένοι από απλούς πολίτες που λαχταρούσαν να τους σφίξουν το χέρι. Από το σημείο αυτό όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι του σημείου να αστυνομοκρατείται η Αθή­να λες και πρόκειται να αντιμετωπίσει…. λαϊκή επίθεση επειδή κάποιοι ασήμαντοι, ανώνυμοι Ευρωπαίοι υπάλληλοι γραφειοκράτες και εκπρό­σωποι χωρών σε χαμηλή βαθμίδα μα­ζεύτηκαν στο Ζάππειο και στο Μέγαρο Μουσικής μαζί με τον πρόεδρο της Κομισιόν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - χωρίς δηλαδή να βρίσκεται στην Αθήνα ούτε ένας ξένος ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας. Σαν να μην έφταναν τα όσα είδαν με τα μάτια τους οι της ΕΕ προχτές, ήρθαν και τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που διεξάγει κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες της ΕΕ η εταιρεία Γκάλοπ για να συ­μπληρώσουν την εικόνα.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά πρωτίστως στην Ελλάδα, έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσειςη καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ΕΕ και της αποδοχής της ηγεσίας της Ευρώπης από τους λαούς της. Ειδικά στη χώρα μας, το 2009, το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 60% των ερωτη­θέντων εξέφραζε την εμπιστοσύνη του προς την ευρωπαϊκή ηγεσία. Το 2013, το ποσοστό αυτό είχε καταπο­ντιστεί στο... 19%!!! Δεν έμεινε τίποτα όρθιο! Ούτε καν οι... μισοί από τους προ ενάμισι έτους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν εμπιστεύο­νται πλέον τους ηγέτες της ΕΕ, γιατί οι Έλληνες εύπιστοι και καλοπροαί­ρετοι σίγουρα είναι, αλλά πολιτικά ανόητοι σίγουρα δεν είναι - όπως άλ­λωστε αναμένεται να αποδειχθεί και στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου.

*Δημοσιεύθηκε στο "ΕΘΝΟΣ" την Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

 

Ελληνική προεδρεία της Ε.Ε: Η πραγματικότητα και τα παχιά λόγια για το πόπολο

Από ΒΑΘΥ 

«Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία, [...] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομιών μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.

Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας.
Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο. Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.

Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικό επίπεδο και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδοσκόποι και οι μαυραγορίτες, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, (...) εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή».

Κάποιοι ίσως υποστηρίξουν ότι τα όσα παραπάνω αναφέρονται στην Εκθεση Πόρτερ, που συνέταξε ο Πολ Α. Πόρτερ, αρχηγός της αμερικανικής αποστολής στην Ελλάδα το 1947, ενόψει της οικονομικής βοήθειας του δόγματος Τρούμαν, ανήκουν σε άλλες, περασμένες εποχές.

Θα τους θυμίσουμε απλώς τις τρέχουσες υποθέσεις ρεμούλας με τις μίζες στα εξοπλιστικά (και όχι μόνο), καθώς και την τελευταία έκθεση της Eurostat στην οποία παγιώνεται ο ελληνικός πρωταθλητισμός στην ανεργία (27,4%) και την εξαθλίωση εντός της Ε. Ε.

Πηγή: "Το Ποντίκι"

Η συγκυβέρνηση της ντροπής και το δίλημμα

ανάρτηση από (periodista)

Βάζουν ψευδεπίγραφα διλήμματα στον λαό

“ Ήθελαν απεγνωσμένα τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην φιέστα του Μεγάρου Μουσικής για να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα πολιτική διάλυσης της Ευρώπης, την οποία έχουν μεθοδεύσει και υλοποιούν με αδίστακτο τρόπο τα ακραία νεοφιλελεύθερα σταγονίδια μαζί με τα δουλικά τους. ”

Του Κώστα Καπνίση

Παρασκευή, 10 Ιανουαρίου 2014 09:17

• Εκτύπωση 
• E-mail

Έσπευσαν να πανηγυρίσουν τα παπαγαλάκια της πτωχευμένης μιντιοκρατίας για την επικοινωνιακή φιέστα του Μεγάρου Μουσικής και του Ζαππείου, σχετικά με την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε., αλλά και την «ανακάλυψη» του διλήμματος των ευρωεκλογών από τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Την ίδια στιγμή, κατακεραύνωσαν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, για την επιλογή του να μην παραστεί στο βλαχομπαρόκ «πανηγύρι» της κακογουστιάς των πραγματικών αντιευρωπαϊκών – αντιλαϊκών δυνάμεων και ταυτόχρονα δουλικών του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης. «Ναι ή Όχι στην Ευρώπη» ανέκραξαν ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, τολμώντας με απύθμενο θράσος να ταυτίσουν τους εαυτούς τους και ότι εκπροσωπούν με την Ευρώπη. Πραγματικά χυδαίο και ξεδιάντροπο.

Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι μια ημέρα πριν, ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Χάνες Σβόμποντα, είχε προειδοποιήσει εκείνους που παριστάνουν τους ευρωπαϊστές ότι θα πρέπει να αξιοποιηθεί η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε., προκειμένου να εξαφανιστεί η τρόικα από την Ευρώπη. Μια ημέρα μετά, ο γνωστός Μπαρόζο, ο οποίος έχει επανειλημμένως πει για την Ελλάδα και για τις χώρες που εφαρμόζουν τα Μνημόνια ότι πρέπει να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τις άγριες πολιτικές λιτότητας που υπαγορεύει η Άνγκελα Μέρκελ στην υπόλοιπη Ευρώπη, συνέχισε και στην τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας στο ίδιο μοτίβο. Εξάλλου, στην δημοσιότητα δόθηκε και η 16σέλιδη απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην οποία ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο είναι πρόεδρος, μέσω της οποίας η Κομισιόν εκφράζει τον θαυμασμό της για το έργο και τις ημέρες της τρόικα στην Ευρώπη.

Σε αυτά τα πλαίσια, κινήθηκε και ο πρωθυπουργός και πρόεδρος για ένα εξάμηνο της Ε.Ε., Αντώνης Σαμαράς. Τι είπε ο πρωθυπουργός; Περιέγραψε ακριβώς αυτό που έχει κάνει η κυβέρνησή του, αλλά και οι προηγούμενες μνημονιακές με την «βοήθεια» της Ευρώπης και ήταν μάλιστα και ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτό. Αυτό το πράγμα, την συνειδητή και στοχευμένη εξαθλίωση του ελληνικού λαού και όχι μόνο, ο Αντώνης Σαμαράς την χαρακτήρισε ως «ευρωπαϊκή επιτυχία». Παραδέχθηκε δηλαδή ότι η κυβέρνησή του έκανε το παν για να διαλύσει την ελληνική κοινωνία και οικονομία με την βοήθεια της «Ευρώπης». Τις προθέσεις του βέβαια τις είχε κάνει φανερές λίγο μετά την κατάληψη του πρωθυπουργικού θώκου, αφού κορόιδεψε συνειδητά τον ελληνικό λαό, κατά την διάρκεια επίσκεψης στο Βερολίνο όπου μπροστά στα μάτια εκατοντάδων εκατομμυρίων τηλεθεατών από ολόκληρο τον κόσμο, υπέβαλε τα διαπιστευτήριά του στην Άνγκελα Μέρκελ και σε ότι εκείνη εκπροσωπεί.

Ο ίδιος ο Χάνες Σβόμποντα, παρότρυνε τον Μπαρόζο κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα, να βγει λίγο πιο έξω από το προστατευμένο περιβάλλον της φιέστας και να δει την πραγματικότητα που κυριαρχεί έξω στην ελληνική κοινωνία. Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, φρόντισε εμμέσως να του απαντήσει την επόμενη ημέρα, θεωρώντας πως ο ελληνικός λαός ζει σε περιβάλλον Μεγάρου Μουσικής, Ζαππείου και πολυτέλειας, καλώντας τον να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Δηλαδή του αφανισμού του. Σε αυτήν την φιέστα του παραλόγου και του άκρατου αντιευρωπαϊσμού ήθελαν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να τον βάλουν στο χέρι. Τον ήθελαν για να νομιμοποιήσει την υπάρχουσα πολιτική διάλυσης της Ευρώπης, την οποία έχουν μεθοδεύσει τα ακραία νεοφιλελεύθερα σταγονίδια μαζί με τα δουλικά τους.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, ότι πιο ακραίο έχει περάσει από την πολιτική Ιστορία της χώρας, ακριβώς για αυτόν τον λόγο χρησιμοποιήθηκε και στηρίχτηκε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Για να μπορέσει να μετατρέψει τον ελληνικό λαό ως πειραματόζωο των πιο χυδαίων και σκοτεινών σχεδίων. Ήξεραν οι «Ευρωπαίοι» τόσα χρόνια ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι όμηροι ντόπιων και ξένων συμφερόντων, τα οποία ανεβοκατέβαζαν όποιον ήθελαν και όποια στιγμή ήθελαν. Για αυτό άλλωστε έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα, αλλά και εξέφρασαν τον πανικό τους για το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών στην Ελλάδα το 2012. Ήξεραν και ξέρουν ότι αν αλλάξει στην Ελλάδα η πολιτική κατάσταση και ο ελληνικός λαός επιλέξει μια κυβέρνηση, η οποία δεν θα είναι όμηρος ντόπιων και ξένων συμφερόντων, τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα για την ολοκλήρωση της φτωχοποίησης και του εξανδραποδισμού της χώρας και των άλλων ευρωπαϊκών λαών.

Συμπερασματικά, ίσως δεν έχει και άδικο ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος είπε «Ναι ή όχι στην Ευρώπη», μόνο που δεν είπε, για άλλη μια φορά, την αλήθεια για το ποιος εκπροσωπεί την αληθινή Ευρώπη και ποιος κάτι άλλο. Σε καμιά περίπτωση Ευρώπη δεν είναι η συγκυβέρνησή του, η Κομισιόν του Μπαρόζο, η ΕΚΤ της Μέρκελ. Σε καμιά περίπτωση Ευρώπη δεν είναι η κυριαρχία των Τραπεζών, των διεθνών αρπακτικών, των πάσης φύσεως απορριμμάτων – «πολιτικών» μαριονετών. Όλο αυτό το παρασιτικό πλέγμα συμφερόντων και των δουλικών που το υπηρετούν πραγματικά τρέμει μπροστά στην ιδέα ότι οι ευρωπαϊκές κάλπες μπορεί να αποδειχθούν το οριστικό τέλος της κυριαρχίας τους. Για αυτό και απεγνωσμένα προσπαθούν να καπηλευτούν το χαμένο ευρωπαϊκό όραμα. Οι ευρωπαϊκοί λαοί, ανάμεσά τους και ο ελληνικός λαός έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε παράσιτα – δουλικά του νεοφιλελευθερισμού και στην Ευρώπη των λαών για την οποία αγωνίζονται οι γνήσιες δημοκρατικές – προοδευτικές δυνάμεις. Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα…

Ο τηλεπλασιέ που κατάφερε να γίνει υπουργός

Διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του μνημονιακού τζουτζέ

Όχι, δεν βρέχει κ. Γεωργιάδη… 

Ο  τηλεπλασιέ που κατάφερε να γίνει υπουργός, διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του μνημονιακού τζουτζέ.

Ο τζουτζές είχε το καθήκον να διασκεδάζει την αυτοκρατορική Αυλή. Γι’ αυτό κι έχαιρε ιδιαίτερης ασυλίας, διαθέτοντας το δικαίωμα να λέει αυτά που μπορεί να ήταν απαγορευμένα για τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα, ο κώδικας τιμής των ευγενών, δεν ίσχυε για τους τζουτζέδες. Μπορούσε κανείς να τον απαξιώσει ή ακόμα και να τον ταπεινώσει χωρίς ο ίδιος να προσβληθεί και να διεκδικήσει την αποκατάσταση της τιμής του.

Ο τηλεπλασιέ που κατάφερε να γίνει υπουργός, διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο του μνημομιακού τζουτζέ. Αφού περιφερόταν επί βδομάδες στα κανάλια δίνοντας κανονικό σόου για να πείσει...

πόσο δίκαιο μέτρο ήταν το απάνθρωπο χαράτσι των 25 ευρώ για τη νοσηλεία στα δημόσια νοσοκομεία, χτες αποδέχτηκε αδιαμαρτύρητα την απόφαση Σαμαρά-Βενιζέλου για την κατάργησή του. Ένας φυσιολογικός πολιτικός μετά από τέτοιο άδειασμα θα είχε υποβάλει κατ’ ευθείαν την παραίτησή του. Όμως το θράσος του τηλεπλασιέ είναι αντιστρόφως ανάλογο της ευθιξίας του. Συνεχίζει κανονικά τη δραστηριότητα του στο twitter και τις τηλεοράσεις, θεωρώντας προφανώς ότι βρέχει…

Η απόσυρση του 25ευρου κάτω από τη γενική κατακραυγή, απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις μπορούν να φέρουν αποτελέσματα, εξαναγκάζοντας την κυβέρνηση να διαφοροποιεί το φαινομενικά άτεγκτο μνημονιακό πλαίσιο –το είδαμε άλλωστε και στην περίπτωση των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ. Ωστόσο, το γεγονός ότι η κυβέρνηση αντικατέστησε το χαράτσι με έναν επιπλέον οριζόντιο έμμεσο φόρο (που βαρύνει δηλαδή το ίδιο πλούσιους και φτωχούς) δείχνει επίσης και τα όρια μιας κυβέρνησης που ασπάζεται τις βασικές αρχές του μερκελισμού. Μα πάνω απ’ όλα, η όλη ιστορία του 25ευρου αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του πόσο ψηλά έχει ανέβει σ’ αυτήν τη χώρα ο πήχυς της πολιτικής αναξιοπρέπειας.

Από left, μοντάζ Γρέκι

Συλλάβετέ με, είμαι υποψήφιος τρομοκράτης...

Επιτέλους... Ένας διανοούμενος δεν διστάζει να μιλήσει! O καθηγητής Γραμματικάκης φωνάζει: Συλλάβετέ με, είμαι υποψήφιος τρομοκράτης...

  

«Είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν ξέρω από όπλα. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί», γράφει ο καθηγητής Γιώργος Γραμματικάκης, στο protagon.gr και επιτίθεται σε νυν και πρώην πρωθυπουργούς για την οικονομική κρίση.

Γράφει ο κ. Γραμματικάκης:

Σας παρακαλώ, συλλάβετέ με. Είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Πριν λοιπόν οδηγηθώ στις πράξεις, που έχω με επιμέλεια σχεδιάσει, κάνω μια τελευταία έκκληση προς όλους:...

Δεν χρειάζονται πια δισταγμοί, σας παρακαλώ συλλάβετέ με.

Είναι αλήθεια, ότι αυτήν την πορεία ή την κατάληξή της δεν τη φανταζόμουν. Δεν ήταν στις προθέσεις μου. Όταν ακούστηκαν για πρώτη φορά οι λέξεις «κρίση», «δημοσιονομική προσαρμογή», «ελλείμματα», τα πολιτικά κόμματα της χώρας άρχισαν όπως πάντα να αλληλοκατηγορούνται. Δεν φαινόταν όμως να ανησυχεί κανένας. Τη μέρα μάλιστα που ο τότε πρωθυπουργός -μου διαφεύγει προς ώρας το όνομά του- ανακοίνωσε ότι η χώρα «προσφεύγει» στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θεώρησα ότι μπορεί να ήταν και προς το καλό μας. Το περιβάλλον άλλωστε του διαγγέλματος, αυτό υπονοούσε:

Ένα παραδείσιο και μοναχικό ελληνικό νησί, το Καστελλόριζο, αλλά και το αυτάρεσκο ύφος του τότε πρωθυπουργού μας -ξεχνώ τώρα το όνομά του- έπειθαν ότι μια παροδική δυσκολία ήταν όλα, και ότι γρήγορα θα επανερχόταν η εποχή της αμεριμνησίας.

Πόσο λάθος κάναμε, εγώ και οι συνταξιδιώτες μου. Καθώς το πλοίο όδευε προς το Καστελλόριζο, οι κλυδωνισμοί του ολοένα πλήθαιναν, και νερά έμπαιναν ήδη στα αμπάρια και τους διαδρόμους. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο καπετάνιος έμοιαζε να βρίσκεται σε ταραχή και σύγχυση, και δεν έπαυε να υπόσχεται ότι φτάνομε στο Καστελλόριζο· ενώ από δίπλα η αδράνεια των αξιωματικών και του πληρώματος μεγάλωνε την απειλή από τα κύματα. Έτσι ο πανικός οδήγησε κάποια στιγμή στην αλλαγή του καπετάνιου, και άλλα πληρώματα ανέλαβαν τη σωτηρία του σκάφους. Οι κλυδωνισμοί όμως συνεχίστηκαν, και τα νερά εξακολουθούσαν να εισέρχονται ορμητικά. Η φήμη, ότι δεν θα φτάναμε ποτέ στο Καστελλόριζο, άρχισε να γίνεται πια βεβαιότητα.

Πράγματι: Δεν φτάσαμε ποτέ στο Καστελλόριζο. Αντίθετα, μια λαίλαπα χωρίς προηγούμενο έχει σαρώσει τώρα την πατρίδα και τη μοίρα των Ελλήνων. Όχι ότι δεν φταίξαμε, κι ούτε νοσταλγούμε ένα παρελθόν διάτρητο. Δεν ήσαν όμως λίγα και τα επιτεύγματά μας. Άλλη λοιπόν έπρεπε να είναι η Εντολή, και άλλες οι διαδικασίες για να βαδίσει πιο σωστά η χώρα. Τώρα, η φτώχεια και η βαριά σκιά της ανεργίας θερίζουν την καθημερινότητά μας· και από δίπλα τα χιλιάδες κλειστά μαγαζιά, οι χιλιάδες κλειστές ψυχές, οι διαψεύσεις μιας ζωής. Κι ενώ στην ευρωπαϊκή ιδέα είχαμε τα θάρρη μας, για να υπάρξει κάποιο ξέφωτο, εκεί κυριάρχησαν η στυγνή λογική των αριθμών και τα χρονοδιαγράμματα. Καθώς μάλιστα χρειάσθηκε να συμπλεύσουν με το πολιτικό μας σύστημα, που σε κάθε κρίσιμο βήμα έδειχνε την ανεπάρκεια και την κομματική του ιδιοτέλεια, πολλά ήσαν τα δεινά και λίγη η πρόοδος που έζησε η αρχαία μας χώρα. Δεν αξίζει να συνεχίσω: Τώρα και χρόνια βιώνομε ένα θέατρο του παραλόγου, και ο εκφυλισμός των λέξεων και των εννοιών δεν έχει τέλος.

Έτσι λοιπόν, από συνεπής και δημοκρατικός πολίτης, και άνθρωπος -όπως με αποκαλούσαν- των γραμμάτων και των τεχνών, εξελίχθηκα με τον καιρό σε υποψήφιο τρομοκράτη. Λίγο πια με απασχολεί εκείνος ο θίασος, που χρόνια τώρα κατέχει ή ονειρεύεται εξουσίες. Η έγνοια του είναι να διαπληκτίζεται στις τηλεοπτικές οθόνες· και ενώ έπρεπε να επιδιώκει κάποια ενότητα, γιατί πολλοί είναι οι κίνδυνοι που απειλούν τη χώρα, αναλίσκεται σε λόγους διχόνοιας και φανατισμού. Έτσι στρώθηκε ο δρόμος σε δυνάμεις βίαιες και μισαλλόδοξες, που αποτελούν μια μόνιμη απειλή. Όχι, δεν έχω πια ελπίδες, ο δρόμος που επέλεξα εγώ είναι δύσκολος αλλά σωστός.

Γι' αυτό και κάνω αυτήν την έκκληση: Σας παρακαλώ, συλλάβετέ με. Όπως δήλωσα ήδη, είμαι ένας υποψήφιος τρομοκράτης. Δεν έχω μάθει ωστόσο να εκδικούμαι, ούτε γνωρίζω από όπλα και εκρηκτικά. Η ανάγκη μόνον με οδηγεί: Να δω πάλι λίγα χαμόγελα στους δρόμους, να αισθανθώ την ελπίδα να κυκλοφορεί. Με συνοδεύει πάντα η σκέψη εκείνων, που μέσα στη θύελλα άπλωσαν το χέρι τους στους άλλους· και αντλώ το θάρρος μου από όσους κράτησαν -στην παιδεία, την τέχνη, τη ζωή- τις ανάσες της ευθύνης και του ήθους.

Κατάρτισα λοιπόν με επιμέλεια τους στόχους μου, χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς πάθος. Η επόμενη ημέρα με ενδιαφέρει μόνον. Δεν έχω πρόθεση να κρυφτώ, ούτε να αποδράσω, όπως έκαναν πάντα οι θρασύδειλοι του είδους μου. Καθώς εγώ θα οδηγούμαι στις εισαγγελίες και τα κρατητήρια, τι καλύτερο από το να δω την ικανοποίηση στα πρόσωπα, τι πιο σπουδαίο από το να αισθανθώ τις ευχές του κόσμου να με συνοδεύουν.

Είναι βέβαια αλήθεια ότι η διαδικασία της εκδίκησης λίγο με ελκύει. Άλλα ήταν τα όνειρα, και άλλες οι κατευθύνσεις της ζωής μου. Όσο όμως κατάρτιζα με επιμέλεια τους στόχους μου, όλο και πλήθαιναν οι υποψήφιοι προς αφανισμό: Εδώ οι προύχοντες της πολιτικής, από δίπλα εκείνοι που έκρυβαν με ιδιοτέλεια την αλήθεια, παραπέρα οι κοντόφθαλμοι αξιωματούχοι της Ευρώπης, λίγο πιο κάτω οι αξιολογητές και οι μαύρες οθόνες τους, πιο πέρα όσοι δεν δάκρυσαν μπροστά στον άνεργο. Διαρκώς κατέγραφα κατηγορίες και ενόχους. Ενώ όμως έτσι κατέληξα στον τελικό κατάλογο, τον αριθμό και τα ονόματα των στόχων, εξακολουθούσαν πάντα να με βασανίζουν τα κριτήρια μου, διασταύρωνα ξανά και ξανά όσες πληροφορίες είχα. Δεν πρόκειται ωστόσο να μου ξεφύγει ούτε λέξη παραπάνω: Οι ένοχοι αγρυπνούν, κάθε τους κίνηση περιβάλλεται από φρουρούς και προφυλάξεις, φοβούνται ότι το έγκλημά τους θα αποκαλυφθεί, ξέρουν ότι υπάρχουν πάντα -όπως εγώ- υποψήφιοι τρομοκράτες.

Γι' αυτό επιμένω: Η μόνη λύση είναι να συλληφθώ από τις αρμόδιες αρχές. Διότι, όσο και αν κατάρτισα με επιμέλεια τους στόχους μου, οι αμφιβολίες δεν με εγκαταλείπουν. Αν ήσαν αυτοί και όχι άλλοι, αν παρέλειψα ονόματα ή μερικοί δεν φταίνε, ποιοί επιτέλους οδήγησαν τη χώρα σε μια τραγωδία ανείπωτη. Ότι φταίξαμε και εμείς, οι απλοί πολίτες, δεν είναι δύσκολο να το παραδεχθώ· κι αναγνωρίζω ότι έλειψε πολύ η προσωπική ευθύνη. Άλλοι ωστόσο άνοιγαν διάπλατα τον δρόμο του λαϊκισμού, και κολάκευαν διαρκώς τις ψευδαισθήσεις μας.

Ελάχιστα πάντως με απασχολούν οι φήμες, που ισχυρίζονται ότι αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα, και ότι η λαίλαπα όπου να 'ναι θα κοπάσει. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός: Το εύχομαι, και διπλή θα είναι τότε η χαρά μου. Τα σχέδιά μου όμως δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ποιος τότε θα πληρώσει για τους νέους ανθρώπους, που η απόγνωση οδήγησε στα ξένα, πώς θα επιστραφούν τα αγαθά και οι αξίες, που έκλεψε το Άδικο από τους αθώους, με ποια διαδικασία θα αναστηλωθούν τόσες και τόσες ζωές ακυρωμένες; Όχι, οι φήμες ότι θα κοπάσει η θύελλα, δεν με αφορούν, ούτε με επηρεάζουν.

Ο χρόνος όμως της αναμονής έχει ένα τέλος. Είναι λοιπόν καθορισμένη και αμετακίνητη η μέρα, που οι τεχνολογικοί μηχανισμοί μου θα σπείρουν τον όλεθρο και τον αφανισμό. Στη φράση όμως αυτή δεν θα προσθέσω ούτε μια τελεία. Σε τίποτα δεν το 'χουν οι ισχυροί του κράτους και οι επιτηρητές να ανιχνεύσουν την ημερομηνία αυτή της κάθαρσης, και να κηρύξουν από τώρα γενικό συναγερμό. Άδικος βέβαια κόπος: Οι δικοί μου τεχνολογικοί μηχανισμοί δεν ανιχνεύονται, ούτε έχουν να κάνουν με εκρηκτικά και όπλα. Στηρίζονται αντίθετα σε μια παραλλαγή του τρόπου, που οι αρχαίοι ήξεραν ως εξοστρακισμό. Στην ιδιοφυή αυτή εξέλιξη βοήθησαν τα διδακτορικά και οι επιστημονικές μου γνώσεις, που απέκτησα με επιμονή και μόχθο.

Το δίλημμα βέβαια δεν είναι πια μόνον δικό μου. Εγώ προσφέρθηκα, με ανιδιοτέλεια και αίσθημα ευθύνης, να με συλλάβουν οι αρχές, για να αποφύγουν τις σκληρές συνέπειες οι επόμενοι που έρχονται. Διότι όλο και πληθαίνουν οι Έλληνες, που αισθάνονται ως υποψήφιοι τρομοκράτες. Στις ρημαγμένες τους ζωές δεν χωρούν πια όνειρα, κι ούτε μετρούν οι υποσχέσεις που ακόμα ακούγονται. Υπάρχει μόνον μια αχνή ανάμνηση του Καστελλόριζου, και είναι πολλοί όσοι αναζητούν σιωπηλά τον τρόπο που θα φτάσουν στις ακτές του.

"iefimerida" μέσω "Σίβυλλα"

Πέφτουμε απ' τα σύννεφα, όποτε θέλει ο Προβόπουλος

"...καμιά υπόθεση τραπεζικού σκανδάλου δεν προχωράει, αν δεν δώσει στοιχεία η ΤτΕ και ο Γ. Προβόπουλος..."

 του Κώστα Βαξεβάνη

Για όποιον επιμένει να σκέπτεται μερικά πράγματα, η υπόθεση με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν είναι μία ακόμη πτώση απ τα σύννεφα. Ας αφήσουμε αυτό τον ρόλο στον αγαπητό Γιάννη Πρετεντέρη και τους ομοειδείς του, οι οποίοι θα πέσουν για μια ακόμη φορά απ τα σύννεφα, για να διαβεβαιώσουν ωστόσο πως σε αυτή την πτώση, δεν είδαν καμιά άλλη αμαρτία (ιδιαίτερα των αφεντικών τους) πέρα από αυτή για την οποία μόλις άκουσαν.

Η ευκολία -ή μάλλον η δυσκολία- με την οποία βαφτίζονται 
σκάνδαλα, σκανδαλώδεις λειτουργίες στην ελληνική καθημερινότητα, είναι, απ ό,τι φαίνεται, υπόθεση αποφάσεων και μόνο. 
Δεν εννοώ των εισαγγελέων, οι οποίοι τουλάχιστον προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους.

Στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, γινόταν ό,τι γίνεται με τις τράπεζες στο σύστημα της ελληνικής τραπεζοκλεπτοκρατίας. 
Αυτό που γίνεται είναι πως δίνονται δάνεια χωρίς εγγυήσεις σε διάφορους που αποτελούν το σύστημα της φιλικής διαπλοκής, τα οποία πολλές φορές καταλήγουν σε θαλασσοδάνεια. 
Μόνο οι υποθέσεις τις οποίες έχουμε αποκαλύψει εμείς, είναι αρκετές για να χώσουν μια σειρά από τραπεζίτες και τραπεζοκόμους στη φυλακή. 
Καμιά όμως από τις υποθέσεις που αφορούν την Πειραιώς, το ξεπούλημα της ΑΤΕ, τα δάνεια Βγενόπουλου σε ανθρώπους που έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στις δικές τους επιχειρήσεις, δεν έχουν προχωρήσει.

Ο λόγος είναι πως οι εισαγγελείς, είτε έντιμοι είτε όχι και τόσο, δεν μπορούν να προχωρήσουν καμιά υπόθεση τραπεζικού σκανδάλου αν δεν δώσει στοιχεία η Τράπεζα της Ελλάδας και ο διοικητής της, Γιώργος Προβόπουλος. 
Στην περίπτωση απ ό,τι φαίνεται του ΤΤ, τα στοιχεία δόθηκαν, καίγοντας συγκεκριμένους εμπλεκόμενους. 
Στην υπόθεση όμως του Βγενόπουλου και της Marfin, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν έχει δώσει στοιχεία για τα 700 εκατομμύρια -για παράδειγμα- που δόθηκαν ως δάνεια από την Marfin στον εφοπλιστή Ζολώτα, χωρίς εγγυήσεις, για να αγοράσει μετοχές του ίδιου του ομίλου Βγενόπουλου. 
Η Τράπεζα της Ελλάδας επίσης, όπως και οι εισαγγελείς, δεν έχουν εξετάσει την καταγγελία από τις κυπριακές αρχές, ότι ο Σάλλας αγόρασε το ελληνικό κομμάτι Κυπριακής Τράπεζας με ποσό μικρότερο από αυτό που χρωστούσε ο ίδιος στην Τράπεζα. 
Κανένας έλληνας εισαγγελέας, και φαντάζομαι ούτε η ΤΤΕ, δεν εξέτασε τις αποκαλύψεις του Reuters πως η οικογένεια Σάλλα αγόραζε με δάνεια της τράπεζας Πειραιώς κτίρια τα οποία μεταπουλούσε στην ίδια την Τράπεζα μέσω παρένθετου προσώπου σε πολλαπλάσιες τιμές.

Η Ελλάδα είναι χωμένη μέσα στον τραπεζικό βόθρο και πληρώνει μέσω της ανακεφαλαιοποίησης χρήματα για να κλείσει την μαύρη τρύπα που δημιούργησε η κλοπή των τραπεζιτών και την οποία έντεχνα αποδίδουν στην κρίση. 
Όσες εισαγγελικές έρευνες έχουν ξεκινήσει για τράπεζες κάπου σκοντάφτουν, με εξαίρεση δύο. 
Αυτή για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και μία ακόμη για την Proton Bank. 
Η δεύτερη οδήγησε τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στη φυλακή αλλά υπάρχει μια ενδιαφέρουσα, επίσης σκανδαλώδης, πλευρά. 
Το πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδος το οποίο κατέληγε στο συμπέρασμα πως από την Proton Bank αφαιρέθηκαν 700 εκατομμύρια ευρώ, δεν έκανε διάκριση στο ποιός ήταν ο ιδιοκτήτης της Τράπεζας όταν έγιναν όλα αυτά. 
Στο απολογητικό του υπόμνημα, ο προφυλακισμένος Λαυρεντιάδης διαβεβαιώνει πως τα μισά από αυτά τα δάνεια δεν δόθηκαν από τον ίδιο αλλά επί διοικήσεως Σάλλα. 
Κανένας όμως δεν οδήγησε τον πρόεδρο της Πειραιώς έστω ως μάρτυρα στον ανακριτή. Ακόμη και ενώ φαίνεται από το ίδιο το πόρισμα πως τρεις off shore εταιρείες πήραν δάνεια 82 εκατομμυρίων χωρίς εγγυήσεις από την Proton, για να κάνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην Πειραιώς και να φανεί η καταρρέουσα Τράπεζα ως εύρωστη.

Η εξέλιξη της έρευνας που αφορά το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι θετική όπως και κάθε άλλη έρευνα που οδηγεί στον πυρήνα της διαφθοράς. 
Είναι ξεκάθαρο πως τα πρόσωπα που διοικούσαν το Ταμιευτήριο δεν λειτουργούσαν χωρίς πολιτικές εντολές. 
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν η έρευνα και οι αποκαλύψεις θα φτάσουν ως τους εντολείς. 
Θα έχει επίσης ενδιαφέρον να δούμε αν θα προχωρήσουν έστω και τώρα οι έρευνες για τα σκάνδαλα των τραπεζών, για τα οποία υπάρχει πλήθος στοιχείων. 
Για την Πειραιώς για παράδειγμα, τα στοιχεία αυτά έχουν κατατεθεί πριν 3 χρόνια, πολύ πριν δηλαδή από αυτά που αφορούσαν το ΤΤ. 

Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να πέφτουμε απ τα σύννεφα, όποτε αποφασίσει ο κύριος Προβόπουλος να ρίξει κάποιον στην αρένα. 
Δεν υπάρχει σκάνδαλο μιας Τράπεζας, αλλά ενός συστήματος διαπλοκής και κλεπτοκρατίας που ευνοείται και συγκαλύπτεται από την Τράπεζα της Ελλάδος. 
Αυτή είναι το σκάνδαλο. 
Είναι το σύστημα που κρατά διασωληνομένα τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης με συνεχή δάνεια, διαφημιστικές δαπάνες και χρηματισμό πολιτικών και δημοσιογράφων, αλλά αρνείται να διασώσει και να χρηματοδοτήσει τις παραγωγικές διαδικασίες στη χώρα. 
Δίνει 110 εκατομμύρια στο Mega και άλλα τόσα στο ΔΟΛ, αλλά κατάσχει σπίτια και επιχειρήσεις για μερικές χιλιάδες ευρώ.

ΥΓ: Για τους συναδέλφους και τους εισαγγελείς που δυσκολεύονται να βρουν και να δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία για τα σκάνδαλα των Τραπεζών, το αρχείο μας είναι στη διάθεσή τους.

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ Συνέταιροι και στα σκάνδαλα

 από εφημερίδα (ΑΥΓΗ)

Η δικαστική έρευνα για τα σκάνδαλα που σφράγισαν την πορεία της χώρας προς τη χρεωκοπία μοιάζει με Λερναία Ύδρα. Μόλις εκδικάζεται η μία υπόθεση, ξεπετάγεται η άλλη!

Η δικαστική έρευνα για τα σκάνδαλα που σφράγισαν την πορεία της χώρας προς τη χρεωκοπία μοιάζει με Λερναία Ύδρα. Μόλις εκδικάζεται η μία υπόθεση, ξεπετάγεται η άλλη!

Δύο είναι οι βασικοί πυλώνες των ερευνώμενων αυτή την περίοδο υποθέσεων διαφθοράς: οι υπερεξοπλισμοί και οι τράπεζες. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το βάθος που θα φτάσουν οι έρευνες, αλλά, αν κρίνουμε από τον αιφνιδιασμό της δικέφαλης κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Στο θέμα των υπερεξοπλισμών και των συνακόλουθων υποθέσεων δωροδοκίας η δικαστική έρευνα διευκολύνθηκε από τα στοιχεία που ήρθαν από το εξωτερικό. Στο θέμα των "χρυσών θαλασσοδανείων" και, γενικότερα, της ροής του πολιτικού χρήματος και των επιχειρηματικών - κομματικών εξυπηρετήσεων, τα στοιχεία αποκαλύφθηκαν και πάλι από τη διεθνή έρευνα σχετικά με την κατάσταση των ελληνικών τραπεζών. Η διαφαινόμενη κατάρρευση του δικομματικού συστήματος εξουσίας διευκολύνει επίσης εκ των πραγμάτων τις πρωτοβουλίες της Δικαιοσύνης. Όλοι οι παράγοντες του δημόσιου βίου μετρούν την ευθύνη που έχουν για την αποκάλυψη περιπτώσεων προκλητικής κακοποίησης του δημοσίου συμφέροντος. Ίσως γι' αυτό στο Μαξίμου να επικρατεί αιφνιδιασμός...

Οι αποκαλύψεις για το Τ.Τ. εικονογραφούν τη γενικότερη λεηλασία του Δημοσίου και την επικράτηση της διαπλοκής και των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη υπόθεση διαφθοράς όπου, σύμφωνα με τις δικαστικές ενδείξεις, συνυπάρχουν, ως να μην άλλαξε η κυβέρνηση το 2009, αξιωματούχοι των κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου. Επίσης για πρώτη φορά έρχεται στο προσκήνιο το όνομα μεγαλοκαναλάρχη. Είμαστε, άραγε, μπροστά σε απτές αποδείξεις για τις σκοτεινές διαδρομές του πολιτικού χρήματος; Ακούγεται μάλιστα ότι στους πρωταγωνιστές των σκανδάλων, όπου εκτός των θαλασσοδανείων υπάρχει η εκκρεμότητα με τα περιβόητα CDS, διακρίνονται γόνοι επιφανών πολιτικών οικογενειών. Πόσο βαθιά θα μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο;

Προκαλεί εντύπωση η αδόκιμη ή και ωμή κυβερνητική παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης, που ανάγκασε τους δικαστές, απευθυνόμενοι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να δηλώσουν ότι δεν ενεργούν από ρεβανσισμό προς πολιτικά πρόσωπα, αλλά κάνουν την αυτονόητη δουλειά τους.

-

Π. Σκουρλέτης: Για να υπάρξει Ευρώπη πρέπει να έχουμε μια άλλη Ευρώπη

Ανάρτηση από (LEFTE)

Συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη, εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ (Λυριτζής – Οικονόμου)

Αυτή τη στιγμή έχουμε και επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας

Όλα αυτά τα τελευταία χρόνια είναι συχνή εικόνα. Νομίζω ότι αποτελεί μια πάγια πρακτική εκ μέρους της κυβέρνησης η βίαιη καταστολή κάθε κοινωνικής διαμαρτυρίας που πάει χέρι – χέρι με την αντικοινωνική πολιτική που εφαρμόζει.

Εσείς επιμένετε στη θέση που εκφράσατε χθες στο σωστό της άποψής σας για τη μη παρουσία σας στη χθεσινή εκδήλωση;

Λέτε να το έχουμε αλλάξει;

Το λέω επειδή επικριθήκατε πολύ έντονα και από πολλές πλευρές…

Δεν είναι έτσι, διότι ήταν μια απόλυτα πολιτική στάση η οποία έχει να κάνει με την εκτίμησή μας ότι η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά σε σχέση με τους σχεδιασμούς και της εξαγγελίες της δεν έχει ούτε κατά διάνοια την πρόθεση να θέσει τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν την Ελλάδα και την Ευρώπη, δηλ. τα προβλήματα των κυρίαρχων στρατηγικών απέναντι στην οικονομική κρίση, κατά τη διάρκεια της Προεδρίας. Οι χθεσινές παρεμβάσεις τόσο του κ. Μπαρόζο, όσο και του κ. Σαμαρά δεν αφήνουν περιθώριο για κάποιο άλλο συμπέρασμα. Και οι δυο ταυτίστηκαν με το μνημόνιο, υπερασπίστηκαν αυτή την πολιτική και ταυτίστηκαν επιτιθέμενοι στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια κριτική που ασκείται είναι το γεγονός ότι είναι αντιφατική σε σχέση με το μήνυμα που στέλνει η υποψηφιότητα του κ. Τσίπρα για την Προεδρία. Μια άποψη λέει ότι δεν μετέχεις κάπου μόνο όταν συμφωνείς ή όταν έχεις τον συσχετισμό δυνάμεων, αλλά μετέχεις και για τον αλλάξεις, για να διαμορφώσεις νέους συσχετισμούς. Και επειδή εδώ δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση και είναι η Προεδρία και ο κ. Τσίπρας στέλνει ένα σήμα και με τη δική του υποψηφιότητα. Δεν είναι λίγο αντιφατικό ότι δεν πηγαίνεις;

 Δεν είναι αντιφατικό. Γιατί δεν είχε καμιά διάσταση αντιθεσμική.  Θα σας έλεγα ότι αν κάποιος είχε μια αντιθεσμική συμπεριφορά ήταν ο κ. Μπαρόζο και ο κ. Σαμαράς οι οποίοι χρησιμοποίησαν το βήμα της εναρκτήριας πανηγυρικής συνεδρίασης γα την ελληνική Προεδρία για να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και να θέσουν διλήμματα και ερωτήματα προεκλογικού χαρακτήρα, όπως το Ευρώπη ή Όχι. Ενώ, το πραγματικό ζήτημα είναι το ποια Ευρώπη θέλουμε. Για να υπάρξει Ευρώπη πρέπει να έχουμε μια άλλη Ευρώπη.

Δεν θα ήταν μια ευκαιρία να τα πείτε όλα αυτά με το κ. Τσίπρα σε ένα διεθνές ακροατήριο και να πει κι αυτός τη θέση του και να έπαιζε παντού η δήλωσή του;

Γνωρίζετε καλά ότι όλους τους επόμενους μήνες όχι απλώς θα τα πούμε, αλλά θα οργώσουμε την Ευρώπη. Είναι γνωστές οι απόψεις μας για την ανάγκη αλλαγής των κυρίαρχων πολιτικών εντός της Ευρώπης και αυτές θα τις πούμε και θα τις παλέψουμε λυσσαλέα.  

Σε σχέση με το άλλο θέμα που υπάρχει στην επικαιρότητα για την 17Ν και την απόδραση του Ξηρού, ακούσαμε από έναν βουλευτή που προκάλεσε εντύπωση. Ότι υπάρχουν συμπαθούντες στον ΣΥΡΙΖΑ της 17Ν. Και μερικοί λένε ότι δικαιώνει και τη ΝΔ που σας έχει εξαπολύσει επίθεση…

Νομίζω ότι η είδηση δεν είναι ότι ειπώθηκε από τον κ. Τατσόπουλο διότι φαντάζομαι ότι αυτό θα εννοείτε. Η είδηση είναι ότι το κόμμα της ΝΔ την πρώτη μέρα της ανάληψης της Προεδρίας επέλεξε να σηματοδοτήσει τη μέρα αυτή με απαγόρευση συγκεντρώσεων, δακρυγόνα, με ματαίωση 2 μέρες πριν της επίσκεψης της Επιτροπής ελέγχου για τα πεπραγμένα της τρόικας. Έχασε  δηλαδή τη μεγάλη ευκαιρία που είχε ο κ. Σαμαράς να αναδείξει τα πραγματικά προβλήματα που έχουμε σήμερα ως χώρα αλλά και στην Ευρώπη, διότι περί αυτού πρόκειται. Αντίθετα θεωρεί ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προστατεύει και υπερασπίζεται την τρομοκρατία. Ε, δεν υπάρχει τέτοιο προηγούμενο στον ευρωπαϊκό χώρο. Αναφέρθηκε, δε, με τέτοιον τρόπο και σε προσωπικότητες της ευρωπαϊκής διανόησης, όπως ο Τόνι Νέγκρι όπου ο τρόπος αυτός είναι προσβλητικός και για την Ιταλία διότι εδώ και χρόνια διδάσκει και είναι ελεύθερος, τι σημαίνει ότι και η ιταλική κυβέρνηση καλύπτει τους τρομοκράτες και η  Γαλλία του Μιτεράν που επί χρόνια φιλοξενούσε τον Νέγκρι; Δεν μπορεί λοιπόν να εμφανίζεται ως ο αμόρφωτος χωριάτης  της Ευρώπης το Γραφείο Τύπου της ΝΔ.

Να μας απαντήσετε και για τον βουλευτή σας;

Ο κ. Τσατσόπουλος αισθάνθηκε την ανάγκη να βγάλει μια ανακοίνωση και να διευκρινίσει ακριβώς τι εννοούσε. Για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι προσβλητικό να τίθεται ένα θέμα γύρω από τα ζητήματα της τρομοκρατίας. Όταν είναι γνωστό ότι η αριστερά είχε πάντα μέτωπο απέναντι στην τρομοκρατία.

Η εκτίμηση που κάνετε για το μέτωπο που σας ανοίγει η ΝΔ απέναντι σε αυτά τα ζητήματα ποια είναι; Από τη στιγμή που υπάρχουν και ανοιχτά ζητήματα για το χρέος, τη χρηματοδότηση της χώρα για τα επόμενα χρόνια, κλπ. Γιατί επιλέγει η ΝΔ να ανοίξει αυτά τα θέματα απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ;

Προσπαθεί να αποδράσει από το πεδίο των πραγματικών αντιπαραθέσεων και προβλημάτων και όσων αναφέρατε και πριν, όπως τα ζητήματα της οικονομίας, της εφαρμοζόμενης πολιτικής, τους χρέους, κλπ. Γιατί εκεί αισθάνεται αδύνατη και προσπαθεί να δημιουργήσει θέματα εκεί που δεν υπάρχουν. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το έχουμε ζήσει όλα τα τελευταία χρόνια. Από τότε που ο κ. Σαμαράς ανέλαβε πρωθυπουργός, επιτίθεται κατά καιρούς στον ΣΥΡΙΖΑ, τον έχει χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση, άλλες φορές έχει υποστηρίξει τη θεωρία των δύο άκρων και τον έχει εξισώσει με την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. Πράγματα πρωτάκουστα, που δυναμιτίζουν τον πολιτικό διάλογο στη χώρα και παραπέμπουν σε μια εμφυλιοπολεμική λογική προηγούμενων δεκαετιών.

Για το σκάνδαλο με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχετε να κάνετε κάποιο σχόλιο;

Και αυτό το σκάνδαλο (ΤΤ), όπως και η υπόθεση των εξοπλισμών, αναδεικνύουν ουσιαστικά και σε όλες τους τις διαστάσεις την κατάρρευση ενός φαύλου δικομματικού συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς που υπήρχε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι διοικήσεις του ΤΤ ήταν διορισμένες από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Είναι βασικές πλευρές όλου αυτού του συστήματος το οποίο είχε καθίσει στο σβέρκο της ελληνικής κοινωνίας και έκανε τις δουλειές του με τον τρόπο που τις έκανε. Η υπόθεση αυτή πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος, να τιμωρηθούν οι ένοχοι και χρειάζεται επιτέλους να υπάρξει κάθαρση σε όλα τα επίπεδα.

-