180 - 155 = εκλογές / Καμένη γη ή αναγέννηση της χώρας;

Αλ. Τσίπρας: Μην τολμήσετε να δεσμεύσετε τη χώρα

Απομονωμένη βγαίνει από τη μάχη στη Βουλή η κυβέρνηση, καθώς πήρε την ψήφο 155 βουλευτών, ενώ για την προεδρική εκλογή τον Φεβρουάριο απαιτούνται 180. Στη Βουλή υπάρχουν 23 ανεξάρτητοι βουλευτές, από τους οποίους πολλοί έχουν δηλώσει ότι δεν θα συμπράξουν στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των δύο κομμάτων δίνουν την εικόνα κινούμενης άμμου, καθώς αρκετοί βουλευτές ζητούν να συγκροτηθεί άλλη κυβέρνηση, "ειδικού σκοπού", από αυτή τη Βουλή, χωρίς Σαμαρά και Βενιζέλο. 
Παρ' όλα αυτά Σαμαράς και Βενιζέλος επιχειρούν να δεσμεύσουν τη χώρα με διαιώνιση του Μνημονίου, ως απαραίτητου συνοδευτικού όχι πλέον ενός "αναγκαστικού δανείου", αλλά μιας "προληπτικής γραμμής χρηματοδότησης".

Ο Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αναγνωρίσει 

κάθε συμφωνία, που δεν έχει την έγκρισή του και ζήτησε εκλογές για να δώσει ο λαός ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης και πολιτικής αλλαγής.

  

Καμένη γη ή αναγέννηση της χώρας;

Όπως εξ αρχής ήταν βέβαιο, η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά μόνο για τέσσερις μήνες. 
Η δυνατότητα να σχηματιστεί προεδρική πλειοψηφία 180 ψήφων τον Φεβρουάριο δεν προκύπτει. 
Αυτή η Βουλή έχει ζωή κατ' ουσίαν μέχρι και την ψήφιση του προϋπολογισμού, ο οποίος υπακούει στις σκληρές μνημονιακές προδιαγραφές, παρ' ότι Σαμαράς και Βενιζέλος διαμηνύουν ότι... βγαίνουμε από το Μνημόνιο!

Η συζήτηση στη Βουλή απέδειξε ότι βαθαίνει η κρίση εκπροσώπησης. 
Ακόμη και κυβερνητικοί βουλευτές εισηγούνται την ανάδειξη νέας κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή. 
Δηλαδή αμφισβητούν τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά. 
Η κρίση εκπροσώπησης όμως, που παράγει αυτοτροφοδοτούμενη πολιτική κρίση, επιδεινώνεται και λόγω της στρατηγικής που επέλεξε ο Σαμαράς για το χρέος. 
Η στρατηγική της ψευδώνυμης εξόδου από το Μνημόνιο, που στην πράξη ισοδυναμεί με την παραίτηση της χώρας από το υπόλοιπο δάνειο του ΔΝΤ, μετά τον Φεβρουάριο μετακυλίει στις πλάτες της νέας κυβέρνησης την πιεστική αναζήτηση 25 δισ. ευρώ από τις αγορές. 
Η χώρα επωμίζεται ένα επαχθές δάνειο, και μάλιστα σε συνθήκες μεγαλύτερης ανασφάλειας, αφού η αναζήτηση στις αγορές (ακόμη και το Plan B με την "προληπτική χρηματοδότηση" από το ΔΝΤ και νέο Μνημόνιο) θα γίνεται σε μια περίοδο που ολόκληρη η Ευρωζώνη γλιστράει στην ύφεση και οι αγορές καραδοκούν.

Ο Σαμαράς καταφεύγει στην τακτική της καμένης γης. 
Επιχειρεί να δεσμεύσει τη χώρα με συμφωνίες που την καταδικάζουν να παραμείνει αποικία χρέους, φτώχειας και ανεργίας. 
Που εμποδίζουν την ανάκαμψη της χώρας. 
"Ρυθμίζει" το χρέος όχι με προτεραιότητα τα συμφέροντα του λαού και το κούρεμα, αλλά την προστασία των συμφερόντων των δανειστών. 
Αδιαλείπτως θα πληρώνουμε ολόκληρο το χρέος, προειδοποιούσε ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης προχθές στη Βουλή, προδιαγράφοντας τη διαιώνιση του Μνημονίου και της σκληρής λιτότητας.

Η διέξοδος από την οικονομική προϋποθέτει διέξοδο από την πολιτική κρίση. 
Αυτό γίνεται ευρύτατα αποδεκτό ακόμη και μέσα στα κυβερνητικά κόμματα. 
Η διαμόρφωση της αναγκαίας συναίνεσης για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων προϋποθέτει πολιτική αλλαγή. Νέα Βουλή, όπου θα αποτυπωθούν οι νέοι συσχετισμοί. 
Οι παλιοί συσχετισμοί του χρεοκοπημένου μνημονιακού συστήματος υπονομεύουν την εσωτερική ενότητα και συναίνεση και εκθέτουν τη χώρα, ανυπεράσπιστη, στις αξιώσεις των πιστωτών. 
Δεν είναι, λοιπόν, κομματική αξίωση η προσφυγή στις εκλογές, αλλά εθνική και λαϊκή αναγκαιότητα.
Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν δυναμική αυτοδυναμίας για τον ΣΥΡΙΖΑ. 
Το πρόγραμμά του εκπροσωπεί μια νέα κοινωνική συμμαχία, εργαζομένων και μεσαίων τάξεων, που έχουν καταστραφεί ή απειλούνται από το Μνημόνιο και τη λιτότητα. 
Η λαϊκή ψήφος δεν αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης. 
Αντιθέτως, ενισχύει τη θέση της χώρας, ώστε να δώσει και να κερδίσει τη μάχη για τη δημοκρατική αναγέννηση, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπρέπειας. 
Να στείλει ένα μήνυμα ευρωπαϊκής εμβέλειας, σε μια περίοδο που η Ευρώπη αναζητεί έναν νέο βηματισμό.

Οι φοροελαφρύνσεις πήγαν... περίπατο

Πέτρος Τσιολάκης

Την κατάρρευση της κυβερνητικής ρητορικής περί φοροελαφρύνσεων διακρίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που κατατέθηκε τη Δευτέρα, με δεδομένο ότι το προσχέδιο προβλέπει αύξηση φόρων σε σχέση με πέρυσι κατά 1,7 δισ. ευρώ, μείωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων κατά 400 εκατ. και των κοινωνικών δαπανών κατά 459 εκατ. ευρώ. Πάνω απ’ όλα το προσχέδιο καταρρίπτει τον κυβερνητικό ισχυρισμό περί του τέλους του μνημονίου και εισόδου στην ανάπτυξη, αφού, όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωσή του ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στη σελίδα 11 αναφέρει ότι «η στροφή στην οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει τη συνέχιση της δημοσιονομικής πολιτικής». Ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην ετήσια διάσκεψη της Ένωσης Επιχειρηματιών Ελλάδας, ανέφερε ότι το προσχέδιο 
«συνεχίζει να υλοποιεί το μνημόνιο και υμνεί τη λογική της εσωτερικής υποτίμησης και της καταστροφής της εσωτερικής αγοράς». Τα δεδομένα του προϋπολογισμού ενισχύουν την πεποίθηση του ηγετικού επιτελείου ότι η πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης δεν σώζει την κυβέρνηση και ώς την κατάθεση του τελικού σχεδίου του προϋπολογισμού στις αρχές Δεκεμβρίου το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων παραμένει ανοιχτό.

Είτε γίνουν εκλογές σύντομα, όμως, είτε γύρω στον Μάρτιο με αφορμή την εκλογή Προέδρου, η Κουμουνδούρου διακηρύσσει ότι αυτός ο προϋπολογισμός δεν τη δεσμεύει και διαβεβαιώνει ότι αυτός θα αναθεωρηθεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ότι ο προϋπολογισμός κατά πάσα πιθανότητα θα εκτελεστεί στο μεγαλύτερο μέρος του από άλλη κυβέρνηση φαίνεται να συνηγορεί και το γεγονός ότι η τρόικα παρέπεμψε την όποια δυνατότητα φοροελαφρύνσεων μαζί με την έναρξη της συζήτησης για το χρέος μετά την προεδροεκλογή, αφήνοντας την κυβέρνηση «στον αέρα».

Προβληματισμός
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διακηρύσσει ότι ο προϋπολογισμός της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου δεν τον δεσμεύει, ωστόσο αντιμετώπισε με αμηχανία τη δήλωση του Μάριο Ντράγκι ότι η ποσοτική χαλάρωση (αγορά ενυπόθηκων τίτλων και καλυμμένων ομολόγων πολύ χαμηλής διαβάθμισης) πάει πακέτο με πρόγραμμα με την Ε.Ε. – η δήλωση πέρασε στα χαμηλά για την Κουμουνδούρου:

◆ Ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι έχει επενδύσει μεγάλο μέρος της ρητορικής του περί διαπραγμάτευσης στην «ποσοτική χαλάρωση» του Ντράγκι, που, κατά την αξιωματική αντιπολίτευση, αποκαλύπτει ρήγματα στο εσωτερικό της Ε.Ε. και απόκλιση από τη στρατηγική της Μέρκελ.

◆ Η «Αυγή» έγραψε την Παρασκευή πρωτοσέλιδα για «Μνημόνιο Ντράγκι» επισημαίνοντας ότι οι δηλώσεις του κεντρικού τραπεζίτη της Ε.Ε. ακυρώνουν την «επικοινωνιακή καμπάνια» Σαμαρά περί τέλους του μνημονίου και εξόδου στις αγορές το 2015, αφού στην πραγματικότητα παραπέμπουν σε νέο μνημόνιο.

◆ Ο Τσίπρας, την επομένη, στο άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» επέμεινε στη σημασία της ποσοτικής χαλάρωσης από τον Ντράγκι, ωστόσο αυτή τη φορά εστίασε αλλού προκειμένου να στηρίξει τον ισχυρισμό ότι «στην Ευρώπη κάτι αλλάζει»: στο θεσμικό πλαίσιο της Ε.Ε., που «δίνει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής και δεν προϋποθέτει εφαρμογή μνημονίων» και μέσα στο οποίο «υπάρχει δυνατότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε ισότιμους εταίρους και όχι ανάμεσα σε δανειστές που απαιτούν και δανειζόμενους που υλοποιούν».
Εστίασε επίσης στη συντονισμένη αντίδραση της Γαλλίας και της Ιταλίας στο Βερολίνο, που, όπως είπε, «είναι στην πράξη η αμφισβήτηση της ταύτισης της ευρωζώνης με τη λιτότητα».

Με άλλα λόγια η αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει να προβληματίζεται για την επόμενη μέρα και τις «παρακαταθήκες» που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση αποδεχόμενη ασυζητητί τους όρους των δανειστών, αλλά ανησυχεί και για τις διαθέσεις των ίδιων των δανειστών.

Γι’ αυτό ίσως τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει και δημόσια να λέγεται ότι η διαπραγμάτευση θα είναι μια σκληρή και επίπονη διαδικασία και «οι αποφάσεις μπορεί να μην ληφθούν μια κι έξω» (Ν. Βούτσης, «Real News»). Επομένως, όσο πιο μεγάλη η στήριξη της κοινωνίας στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο μεγαλύτερες οι δυνατότητες να πετύχει η διαπραγμάτευση…

topontiki.gr

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΡΕΛΗΣ - Ο ΕΠΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΧΛΑΠΑΤΣΑΣ

 ή ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Και ξαφνικά, ο Φώτης Κουβέλης έγινε του κλότσου και του μπάτσου. Οι φίλοι τον μισήσανε, ο πόρτες όλες κλείσανε. Εφημερίδες, κανάλια και δημοσιογράφοι (αυτό το επάγγελμα δηλώνουν...) που κάποτε υμνούσαν το πολιτικό του θάρρος και την εθνική του αποφασιστικότητα, τώρα δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί... 
 
Δεξιοί, κεντροδεξιοί, κεντρώοι και κεντροαριστεροί τον έχουν βάλει στο σημάδι. Μοιραίο τον ανεβάζουν, κωλοτούμπα τον κατεβάζουν, καρεκλοκένταυρο τον στολίζουν, μωροφιλόδοξο τον συγυρίζουν. Κανονικό λιντσάρισμα. 
 
Τα λάθη πληρώνονται, θα μου πεις. Πληρώνονται, εντάξει. Αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μ’ αυτό. Διότι όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει ότι το μεγάλο λάθος του Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ ήταν ότι πήγαν κι έμπλεξαν στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Διέπραξαν κυβερνητική συμφωνία και κυβερνητικό πρόγραμμα με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Με τη ΝΔ του Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου! Εμπιστεύτηκαν δηλαδή τον Σαμαρά, ενώ ήταν φανερό ότι δεν τους θεωρούσε παρά μπουζουριέρα της πολιτικής του. Χρήσιμους ηλίθιους. Άσε που εμπιστεύτηκαν και τον Βενιζέλο. Τι να πεις και τι να σχολιάσεις γι’ αυτό. 
 
Γι’ αυτό το λάθος τους τσάκισε ο κόσμος στις ευρωεκλογές, παρά το γεγονός ότι με το λουκέτο στην ΕΡΤ, ο Κουβέλης κατάλαβε τι βλακεία είχε κάνει και...

σε τι λάκκο είχε ρίξει το κόμμα του. Γι’ αυτό το λάθος συνεπώς τιμωρήθηκαν -και το άξιζαν. 
 
Τώρα όμως, Τύπος και ΜΜΕ του Συστήματος, έχουν περιλάβει τον Κουβέλη ακριβώς για το αντίθετο. Γιατί αρνείται να συμπράξει με οποιοδήποτε τρόπο στην μακροημέρευση της συγκυβέρνησης. Γιατί, αν θέλετε, κάηκε στο γάλο και φυσάει και το γιαούρτι. Ακόμα και το γεγονός ότι "δεν δέχτηκε" (ε όχι και δε δέχτηκε...) τελικά να παίξει στην κωμωδία των προεδρικών εκλογών ως υποψήφιος πρόεδρος τους ενόχλησε. Τώρα, πώς κολλάει αυτό με τη μωροφιλοδοξία που του καταλογίζουν, μόνο οι ίδιοι
το ξέρουν. 
 
Το πολιτικό μάθημα πάντως είναι σαφές: Όποιος μπλέκει σε λυκοσυμμαχίες, τον τρώνε τελικά οι λύκοι. Και τα τσακάλια θα λέγαμε... Κι έτσι σμπαραλιασμένη, κομματιασμένη, στα πρόθυρα της διάλυσης, η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, εξακολουθεί να πληρώνει στα δόντια των λύκων το χορό της με τους λύκους. Για τον οποίο φυσικά δεν είναι υπεύθυνος μόνον ο αρχηγός της, αν και αυτός έχει την πιο μεγάλη ευθύνη. Είναι  υπεύθυνοι και όσοι συμφώ- νησαν -η μεγάλη πλειοψηφία. 
 
Και όσοι σώπασαν. Και όσοι είδαν σ’ αυτό μια ευκαιρία να βολευτούν σε κρατικές θεσούλες. Και όσοι προσέδωσαν σε μια εμφανώς λαθεμένη κίνηση ιδεολογικό, ηθικό, ου μην και εθνικό χαρακτήρα.
Αν θα μπορέσει ποτέ να ξανασταθεί στα πόδια της η «υπεύθυνη αριστερά» είναι πολύ αμφίβολο. Η λαϊκή απομόνωση, οι αποσκιρτήσεις, οι εσωτερικές έριδες, η στάση των βουλευτών της, η ενδημική αμηχανία με ποιους να πάνε και ποιους να αφήσουν, έχουν αφήσει βαθιές πληγές. Επώνυμα στελέχη υποστηρίζουν δημόσια ότι ο κύκλος της ΔΗΜΑΡ έκλεισε. 
 
Ο ίδιος ο Κουβέλης υποστηρίζει ότι αυτό δεν ισχύες και ότι η ΔΗΜΑΡ μπορεί να επιτύχει ολική επαναφορά και να παίξει το ρόλο της στις εξελίξεις που έρχονται.
Σε κάθε περίπτωση, όποιο κι αν είναι το τέλος αυτού του δράματος, το λιντσάρισμα του Κουβέλη έχει τη λογική του. 
Το Σύστημα έχασε το αριστερό του άλλοθι και αυτό εξηγεί γιατί ο άγιος Φώτης έγινε τώρα μοιραίος Κουβέλης... 

HOT DOC

Σ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΜΠΑΝΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ??? ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ ΕΩΣ ΤΗ ΚΥΠΡΟ, ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ - H Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν θα λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο για να βοηθήσει τους Κούρδους στο Kobani , στα πλαίσια της υποστήριξή της προς τη συριακή κυβέρνηση στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας», δήλωσε ο Amir-Abdollahian., αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών...

(Χάρτης με το κύριο πεδίο δράσης του ISIS και τη βασική στόχευση
των αμερικανικών και "συμμαχικών" βομβαρδισμών)

του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Το Ιράν επίσης έστειλε προειδοποίηση προς της κυβέρνηση της Τουρκίας για το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, καθώς το στρατιωτικό σχέδιο της Άγκυρας προβλέπει...

τη δημιουργία μια μεγάλη «νεκρή ζώνη 40-50 χιλιομέτρων» εντός του Συριακού εδάφους. Η περιοχή αυτή είναι κουρδική και το ΝΑΤΟ θέλει να τη μετατρέψει σε ζώνη όπου θα συσταθεί στρατός του FSA(της «συριακής αντιπολίτευσης») για να πολεμήσει τις δυνάμεις του Ασάντ. 

Η κυβέρνηση της Συρίας έχει διαμηνύσει ότι οποιαδήποτε χερσαία κίνηση εντός των συνόρων της(πλην των βομβαρδισμών των θέσεων του IS) θα θεωρηθεί αιτία πολέμου.

 

Στη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής προστίθενται συνεχώς επεισόδια.Στο εσωτερικό του Ιράν, μέλη της σουνιτικής οργάνωσης Jaish-ul Adl δολοφόνησαν σε ενέδρα, τρία μέλη των ιρανικών δυνάμεων μεθοριακή επαρχία του Σιστάν. Ανάλογη επίθεση είχε σημειωθεί και το προηγούμενο μήνα.  

Στο Λίβανο το ISIS έχει στρατολογήσει δεκάδες σουνίτες στο πόλεμο κατά του Άσαντ και τώρα δημιουργεί και τοπικούς θύλακες. Σε μια περιοχή με πρωτοφανή ανεργία μεταξύ των νέων (85%) λόγω του πολέμου στην ευρύτερη περιοχή της Συρίας, η ένταξη στο ISIS είναι διέξοδος.

Στην γειτονιά του Qibbeh,έγινε το μνημόσυνο του Khaled Ahmad Ahdab, ενός λιβανικής καταγωγής μαχητή του ISIS, ο οποίος πέθανε στο Ιράκ αυτή την εβδομάδα. Δύο μεγάλες σημαίες του ISIS κυμάτιζαν πάνω από το τζαμί Hamza, μέσα στο οποίο δεκάδες είχαν προσέλθει για να τιμήσουν τον Khaled.

Στην γειτονιά του Qibbeh, όπου περίπου το 30 τοις εκατό ζουν με λιγότερο από 90 ευρώ το μήνα, τα 450 ευρώ που προσφέρει το ISIS, με την χρηματοδότηση του από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τη Τουρκία και τις ΗΠΑ είναι ένα πολύ ισχυρό κίνητρο.

Την ίδια στιγμή εκατοντάδες μαχητές του Μετώπου Al Nusra, στρατιωτικού βραχίονα της Αλ Κάιντα επιτέθηκαν σε πολλές βάσεις της Hezbollah, στον ανατολικό Λίβανο, ενώ κανείς δε μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι εξελίξεις στη Κύπρο καθώς συνεχίζεται η τουρκική επιθετική πολιτική στο θαλάσσιο χώρο. Εάν ολοκληρωθούν τα σχέδιά της, η Τουρκία θα κατέχει το βόρειο μέρος του νησιού και θα ελέγχει το νότιο. Είναι ουσιαστικά η πιο σοβαρή κρίση στη Κύπρο από το 1974 έως σήμερα και με δεδομένη την συγκυρία στη περιοχή η τουρκική ηγεσία, δεν αποκλείεται, να κλιμακώσει την ένταση.

Ο λόγος δεν θα είναι απλά να ενισχύσει την «εσωτερική συσπείρωση». Η συγκυρία ευνοεί το τουρκικό κατεστημένο να επιδιώξει, τώρα, μια λύση στη λογική του Νατοϊκού σχεδίου Ανάν. Γνωρίζει, όπως το γνωρίζουν και τα ευρωατλαντικά επιτελεία, ότι ένα τέτοιο σχέδιο δε μπορεί να «περάσει» κάτω από «κανονικές συνθήκες».

Οι εξελίξεις στη περιοχή δημιουργούν επίσης το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί, από πιο ισχυρή θέση, ανταλλάγματα. (Ειδικά στην, απευκταία για την Άγκυρα, περίπτωση που οι εξελίξεις στο Κουρδικό ενισχύσουν τη λύση της αυτονομίας).

Εκτός από το μέτωπο της Συρίας ο τουρκικός στρατός δραστηριοποιείται κα στα σύνορα με το Ιρακ, με το Κιρκούκ να αποτελεί μακροχρόνιο στόχο. Στη περιοχή αυτή οι δυνάμεις του IS (στη χρηματοδότηση και συγκρότηση των οποίων η Τουρκία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο) έχουν καταφέρει σημαντικά πλήγματα στις δυνάμεις του Μπαρζανί της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν στο Βόρειο Ιράκ που υποχώρησαν, εγκαταλείποντας τις θέσεις τους, διευκολύνοντας έτσι τη διείσδυση των τουρκικών στρατευμάτων.

Πόλεμος στη (και με) Συρία, πόλεμος στο βόρειο Ιράκ, στο Κουρδιστάν, πολεμικά γεγονότα στο Λίβανο, το Ιράν. Το ΝΑΤΟ δημιουργεί συνεχώς νέες εστίες πολέμου . Την ίδια στιγμή σε Αθήνα και Λευκωσία οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να εφαρμόζουν το δόγμα «ανήκομεν εις την Δύσην», το δόγμα που είχε οδηγήσει δηλαδή στο πραξικόπημα και την εισβολή του 1974.

Το κυβερνητικό επιχείρημα ότι η Ελλάδα , ως χώρα του ΝΑΤΟ, εξασφαλίζει σταθερότητα και ειρήνη αρχίζει να ακούγεται ολοένα και πιο τραγικό. Το ΝΑΤΟ φέρνει τον πόλεμο στη περιοχή, το ΝΑΤΟ τάισε το τέρας του ισλαμικού φονταμενταλισμού, με άγνωστες συνέπειες –και όχι μόνο για την περιοχή.

«Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως και όλοι οι πόροι του, πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης» δηλώνει το State Department και το υπονοούμενο είναι σαφές.

Ακόμη και εάν η κατάσταση στη Κύπρο «εξομαλυνθεί» προσωρινά, η παράταση που θα πάρει η «συνολική διευθέτηση» για τα του «ελληνικού χώρου» είναι άγνωστης διάρκειας. Και ακόμη πιο αβέβαιου επιλόγου. Μη ξεχνάμε ότι με τη κρίση στη Κύπρο άνοιξε ο μεγάλος κύκλος της μεταπολίτευσης.

Στα χιλιοβομβαρδισμένα σοκάκια της Γάζα, στους λόφους του Λιβάνου, στα βουνά του Κουρδιστάν, στις γειτονιές του Ντιγιαρμπακίρ παίζεται κάτι παραπάνω από την αξιοπρέπεια της ανθρωπότητας.

ΙΣΚΡΑ

Η mega-λη κατάρρευση της κυβέρνησης

Του Σ. Κούλογλου

Πηγή,Tvxs Σχόλιο

Ακόμη και αν είχαμε κυβέρνηση Τσίπρα και συζητιόταν πρόταση μομφής εναντίον της, δεν θα άρμοζε στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Σαμαρά να αναφερθεί στο μποϊκοτάζ της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπομπή του Γιάννη Πρετεντέρη ή σε αυτές που συμμετέχει ο Αδωνις Γεωργιάδης. Πολύ περισσότερο που χθες στη Βουλή συζητιόταν η ψήφος εμπιστοσύνης που η ίδια η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είχε ζητήσει. Και σε τέτοιες κορυφαίες κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις δεν θυμάσαι ούτε το Mega ούτε τον Αδωνι, όσο και αν τους αγαπάς. 

Και όμως, αυτό έκανε χθες ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, με την οποία έκλεισε η τριήμερη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης: «Και μένα μου έχει ασκήσει σκληρή κριτική ο Πρετεντέρης και με αδίκησε, αλλά ποτέ δεν διανοήθηκα να επιτεθώ εναντίον του». Οι παρευρισκόμενοι δεν πίστευαν στα αυτιά τους: πως του ήρθε ξαφνικά να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν πηγαίνει στην "Ανατροπή";  

Δύο είναι οι αιτίες για την απροσδόκητη αναφορά. Πρώτον, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να κάνει άνοιγμα στο Mega. Τις τελευταίες εβδομάδες, με αφορμή κάποιες μικρές αποστάσεις που το "Μεγάλο Κανάλι" παίρνει από την κυβέρνηση προκειμένου να επανακτήσει τηλεθέαση, τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Βενιζέλος πιστεύουν ότι οι εκδότες του Mega έχουν αρχίσει να τους υπονομεύουν. Φαντασιώνουν ότι πρόκειται ίσως και για ξένο δάκτυλο, ερμηνεύοντας με αυτόν τον τρόπο κατά καιρούς δηλώσεις διεθνών αξιωματούχων που διαφοροποιούνται από την επίσημη αφήγηση της κυβέρνησης.  Το να πιστεύεις ότι σε υπονομεύουν αυτοί χάρις στους οποίους υπάρχεις, δείχνει οπωσδήποτε μία νοσηρότητα. Αλλά το βέβαιο είναι ότι, εν όψει και των αλλαγών στην διευθυντική ομάδα του σταθμού,ο πρωθυπουργός θεώρησε σωστό να θυμίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το πολεμάει, κάνοντας άνοιγμα στο Mega ή τουλάχιστον στην πτέρυγα που πρόσκειται πιο φιλικά στο Μέγαρο Μαξίμου. 

Η δεύτερη αιτία για την αναφορά στο Mega αλλά και στον Αδωνι Γεωργιάδη, είναι το στρατηγικό αδιέξοδο της κυβέρνησης, όπως εκφράστηκε και στην τριήμερη συζήτηση. Από τον Ντράγκι μέχρι την Λαγκάρντ, οι συνεχείς δηλώσεις των δανειστών έχουν πλήρως αποδομήσει την κυβερνητική προπαγάνδα, που θα ήθελε την τροίκα να φεύγει μαζί με τα μνημόνια. Η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια κινήσεων για την άρση έστω και μέρους των πολιτικών λιτότητας και των φορολογικών βαρών. Ούτε τον ακριβή αριθμό των δόσεων  για την εξόφληση των χρεών δεν μπορούσε να δώσει χθες ο πρωθυπουργός. Ετσι, αντί για την υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου ώστε να ζητηθεί η ψήφος εμπιστοσύνης, υπουργοί και βουλευτές του κυβερνητικού στρατοπέδου έκαναν αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο έκανε και ο κ. Σαμαράς στην ομιλία του, η οποία έμοιαζε να απαντάει σε κάποια φανταστική πρόταση μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Η απόφαση των κ.κ. Σαμαρά-Βενιζέλου να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης, είχε ως βασικό στόχο την ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων από την κυβέρνηση καθώς και την συσπείρωση  κάποιων από τους ανεξάρτητους βουλευτές, που θα αποτελούσαν την μαγιά για τους 180 της προεδρικής εκλογής. Η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς και στους δύο στόχους. Ούτε ένας βουλευτής δεν προστέθηκε στους 155 του κυβερνητικού στρατοπέδου. Από τους ανεξάρτητους οι 18 καταψήφισαν την κυβέρνηση, δύο ψήφισαν παρών  (Γρ. Ψαριανός και Κατ. Μάρκου) και δυο απουσίαζαν(Γ. Νταβρής, Χρ. Αλεξόπουλος). 

Η δε κυβέρνηση όχι μόνο δεν κατάφερε να αλλάξει το πολιτικό κλίμα, αλλά είδε την συζήτηση να στρέφεται σαν μπούμεραγκ εναντίον της:  εκμεταλλευόμενοι την ευκαιρία, πολλοί  βουλευτές της πλειοψηφίας πήραν αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική ή ζήτησαν να δημιουργηθεί νέα κυβέρνηση "ειδικού σκοπού" με νέο πρωθυπουργό. Ότι χρειαζότανε για να απογειωθεί στα ύψη η διάχυτη ανασφάλεια του κ. Σαμαρά, την ώρα που οι δελφίνοι,  στο ΠΑΣΟΚ με τον Χρυσοχοίδη και  στην ΝΔ με τις εμφανίσεις Βορίδη και Δένδια, διαγκωνίζονταν προκειμένου να καταλάβουν θέσεις για την επόμενη μέρα..

Με την σειρά τους, όλοι αυτοί οι βουλευτές που πήραν αποστάσεις φώναζαν με το δικό τους τρόπο το σύνθημα που πάει να γενικευθεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο: ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Οι περισσότεροι ξέρουν ότι δεν θα επανεκλεγούν ή ελπίζουν ότι οι διαφοροποιήσεις τους θα τους κάνουν περισσότερο αρεστούς στους ψηφοφόρους.  Για να διατηρήσουν την έδρα τους έδωσαν στην κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης , που θυμίζει αυτήν που είχε εξασφαλίσει το φθινόπωρο του 2011 η κυβέρνηση Παπανδρέου, για να αντικατασταθεί λίγες μέρες μετά. 

Σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση βγήκε πλήρως αποσταθεροποιημένη από την διαδικασία που η ίδια ξεκίνησε. Ξεκινάει μια πορεία Mega-λης κατάρρευσης, που ίσως καταστεί αναπόφευκτη πριν τον Ιανουάριο, όταν θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και πρόωρων εκλογών. 

Κατηγορία άρθρου:

• Ομάδα TVXS

ΕΓΚΛΗΜΑ: Κατα 16,1 δις ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ το χρεος για το 2015, απο οτι το 2009!

Δεν είναι “λάθος συνταγή” είναι ληστεία.

Posted by olympia spyr στο Οκτωβρίου 11, 2014

Δεν χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να διαπιστώσεις οτι στην Ελλαδα έγινε η μεγαλύτερη ληστεία της σύγχρονης ιστορίας. Ενα χρεος ομολογιακό – άρα και διαχειρισιμο – με όρους εθνικού δικαίου, μετατρέπεται σε μια νύχτα σε ενυπόθηκο βρετανικού δικαίου. Άρα, ανελαστικό.
Στο μεσοδιάστημα και για 5 χρονια, εσύ πληρώνεις:
-Την βενζίνη στο διπλάσιο
-το πετρέλαιο θέρμανσης στο τριπλάσιο.
-Τέλη κυκλοφοριας στο διπλάσιο & φόρο πολυτελείας.
-650% παραπάνω φόρο για το σπιτι σου.
-110% παραπάνω το ρεύμα.
-75 δις Ευρώ απο τις καταθέσεις σου.
-105 δις Ευρώ απο το κούρεμα ασφαλιστικών ταμείων, μικρομολογιουχων κλπ.
– το 40% του μισθού ή της σύνταξης σου
-Την συμμετοχή σου στα φάρμακα και στις εξετάσεις.
-αυξημένο ΦΠΑ
κλπ κλπ.

Και έρχονται λοιπόν μετα απο 5 χρονια και σε ενημερώνουν οτι το χρεος σου οχι μονον δεν εχει εξαφανιστεί, αλλά το αντίθετο, εχει αυξηθεί σε σύγκριση με το 2009!
Και εσύ αναρωτιέσαι “μα που πήγαν ολα αυτα τα δις που πλήρωσα”;
Μα φυσικά στις τσέπες αυτων που σε “έσωσαν” αδελφέ. Η μεγαλύτερη ληστεία εθνικού και ιδιωτικού πλούτου στην σύγχρονη ιστορία.

«Μόνο 165 έχει η κυβέρνηση για την εκλογή Προέδρου»

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014 13:20 -ανάρτηση από το Newsbomb 

Απογοητευτικές για τη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι οι εκτιμήσεις και οι εκθέσεις μεγάλων πρεσβειών, που βασίζονται τόσο σε έρευνες της κοινής γνώμης, όσο και σε αναλύσεις τους.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες μας, σε πρόσφατες εκθέσεις μεγάλων πρεσβειών (μεταξύ τους φυσικά και μεγάλων χωρών της Ε.Ε. αλλά και… υπερατλαντικές) περιέχονται οι εξής εκτιμήσεις:

• Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αυτή τη στιγμή έχει στην καλύτερη γι’ αυτήν περίπτωση 165 βουλευτές πρόθυμους να ψηφίσουν για το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εκτιμούν συγκεκριμένα, ότι εκτός των 155 που συγκροτούν την κυβερνητική πλειοψηφία, μπορούν υπό προϋποθέσεις να συγκεντρώσουν άλλους 10 εκ των ανεξαρτήτων, το πολύ.

• Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Ν.Δ. κατά 10 περίπου μονάδες και μάλιστα έχει δημιουργήσει ένα πολύ ευνοϊκό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κλίμα, που επηρεάζει γενικότερα τις εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση –εκτιμούν- ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές.

• Τις εκλογές τις βλέπουν το αργότερο μέχρι το Μάρτη. Ωστόσο δεν αποκλείουν να προκύψουν εξελίξεις που θα τις φέρουν νωρίτερα…

Είναι φανερό, ότι με βάση και τις προαναφερθείσες εκθέσεις, οι κυβερνήσεις τόσο των χωρών μελών της Ε.Ε. προσαρμόζουν τη στρατηγική τους έναντι της Ελλάδας.

 Είναι επίσης φανερό, ότι με βάση την πραγματικότητα που εν δυνάμει διαμορφώνεται το σύστημα έχει «αφηνιάσει» και προσπαθεί με όσες δυνάμεις διαθέτει να ανακόψει την πορεία των πραγμάτων.

Ακόμα και με σενάρια «μεγάλων συνασπισμών» που θα μπορούσαν να μαντρώσουν τουλάχιστον τη ΔΗΜΑΡ και τους ΑΝΕΛΛ, όπως σας έχουμε ενημερώσει, αν και με τις ομιλίες τους στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση οι Φ. Κουβέλης και Π. Καμμένος φάνηκαν να αποκλείουν μια τέτοια εξέλιξη…

Δεν τους εμπιστεύεται κανείς…

«…ψήφο εμπιστοσύνης μετά από τα δύο χρόνια καταστροφικής διακυβέρνησης μπορεί να δώσει μόνο ο λαός, προκαλώντας πολιτικές εξελίξεις και επιλέγοντας ουσιαστικά μεταξύ δύο προτάσεων, της κυβερνητικής εφαρμοζόμενης καταστροφικής πολιτικής που στοχεύει στην κερδοφορία των λίγων, και της εναλλακτικής με επίκεντρο τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων…

του Βαγγέλη Διαμαντόπουλου

Η διαδικασία της τριήμερης συζήτησης στην βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης εξελίχθηκε σε μία συζήτηση μη πλουραλιστική. Στα κόμματα της συγκυβέρνησης δόθηκε πολύ περισσότερες φορές το βήμα της βουλής λόγω της διαδικασίας και του κανονισμού της βουλής με τις ομιλίες των υπουργών και υφυπουργών, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ από την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποεκπροσωπήθηκε σε σχέση με την δυναμική που έχει αναπτύξει στην κοινωνία.

Βάσει αυτού του γεγονότος θα πρέπει να λεχθούν, γραπτώς πια, κάποια πράγματα σχετικά με το τριήμερο της ψήφου εμπιστοσύνης.

Καταρχάς, από την πρώτη κιόλας ημέρα -πέρα από την υποβάθμιση του κοινοβουλίου με την απουσία του πρωθυπουργού και την επιβεβαίωση της ακροδεξιάς στροφής της ΝΔ στην μισαλλοδοξία με την ομιλία του κ. Βορίδη- φάνηκε πως ο μόνος σκοπός της είναι η επίμονη προσπάθεια συσπείρωσης της καταρρέουσας κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Τα σημεία αιχμής στις ομιλίες των κυβερνητικών βουλευτών είναι τα γνωστά και ξεπερασμένα από την πραγματικότητα και το λαό: η δήθεν πολυγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ, το success story της κυβέρνησης και η έξοδος από το μνημόνιο χωρίς φυσικά να καταργούνται οι 462 εφαρμοστικοί νόμοι, οι 25 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τα εκατοντάδες προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις που το υλοποιούν.

Όπως και να έχει, όμως, ψήφο εμπιστοσύνης μετά από τα δύο χρόνια καταστροφικής διακυβέρνησης μπορεί να δώσει μόνο ο λαός, προκαλώντας πολιτικές εξελίξεις και επιλέγοντας ουσιαστικά μεταξύ δύο προτάσεων, της κυβερνητικής εφαρμοζόμενης καταστροφικής πολιτικής που στοχεύει στην κερδοφορία των λίγων, και της εναλλακτικής με επίκεντρο τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων. Μεταξύ μιας κυβέρνησης που εκλιπαρεί για ένα πιστοποιητικό βιωσιμότητας ενός χρέους -εργαλείου εκβιασμού που διαρκώς αυξάνει κάνοντας τον βίο αβίωτο, και του ΣΥΡΙΖΑ που παλεύει για την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με ρήτρα ανάπτυξης και περίοδο χάριτος μέσα από μια ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για το χρέος.

Ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στην κυβερνητική πολιτική που φορολογεί μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, συνταξιούχους, ακόμη και άνεργους από το πρώτο ευρώ, ενώ βάζει έναν υποτυπώδη και εθελοντικό φόρο στους εφοπλιστές, σε μία χώρα που την τελευταία χρονιά οι εκατομμυριούχοι αυξήθηκαν κατά 11%, και από την άλλη στο δίκαιο φορολογικό σύστημα με προοδευτική κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο καθένας θα πληρώνει σύμφωνα με τις δυνατότητές του ξεκινώντας από το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Ο λαός καλείται ή να εμπιστευτεί το μπλοκ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ που τον καταδίκασε σε ενεργειακή φτώχεια με την αύξηση κατά 1.450% στην τιμή του πετρελαίου θέρμανσης και την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 110% τα τελευταία δέκα χρόνια, με απώλειες και σε ανθρώπινες ζωές από αναθυμιάσεις μαγγαλιού και όχι μόνο προκειμένου να κερδίζουν από το λαθρεμπόριο καυσίμων οι «τίγρεις» και τα υπόλοιπα «αιμοβόρα ζώα» που κατοικούν στην αυλή του Μαξίμου, ή να διεκδικήσει μέσα από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ την κατάργηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και τη δωρεάν παροχή ρεύματος ως 300 κιλοβατώρες το μήνα σε 300.000 νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, κόστους 59 εκατομμυρίων ευρώ.

Δεν είναι, επίσης, δυνατό ο αγροτικός και κτηνοτροφικός πληθυσμός της χώρας μας να αγνοήσει το ότι η Αγροτική τράπεζα χαρίστηκε στο Σάλα, καθιστώντας την τράπεζα Πειραιώς ρυθμιστή της αγροτικής παραγωγής στη χώρας μας σε βάρος τους και να μη συνταχθεί μαζί μας για την δημιουργία τράπεζας ειδικού σκοπού για τους αγρότες τους κτηνοτρόφους και τις Μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Βέβαια, δεν είναι μόνο ζήτημα των δύο διαφορετικών κόσμων που εκπροσωπούμε. Είναι, επίσης, ζήτημα αξιοπιστίας.

Ανέκδοτο αποτελούν οι περσινές υποσχέσεις για δωρεάν wifi μέσα σε έναν χρόνο, εμπαίζοντας τους κατοίκους πολλών ορεινών περιοχών της Ελλάδας που δεν έχουν καν πρόσβαση στο διαδίκτυο εν έτη 2014. Ένα τέτοιο έργο, όμως, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο όταν οι τηλεπικοινωνίες ειδωθούν ως κοινωνικό αγαθό και μέσο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, επιβάλλοντας στον ΟΤΕ να παίξει το ρόλο που μπορεί προς το δημόσιο συμφέρον.

Έτσι, από τη μια έχουμε τα 18 σημεία του κ. Σαμαρά που παρέμειναν προεκλογικές υποσχέσεις, ενώ στην πράξη εφαρμόστηκε το σκληρότερο πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης και αναδιανομής του πλούτου από τα φτωχά και μεσαία στρώματα προς τους λίγους και εκλεκτούς, και από την άλλη, τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ που αμέσως μετουσιώθηκαν σε προτάσεις νόμων, όπως αυτή για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και τη δυνατότητα συλλογικής διαπραγμάτευσης των εργαζομένων.

Οι παραπάνω προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να αντιμετωπίσουν την ανθρωπιστική κρίση και να επανεκκινήσουν την οικονομία μέσω της τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης, πράγμα που είναι απαραίτητο να γίνει σήμερα, ώστε να μπορέσουμε να επιχειρήσουμε την οικοδόμηση μιας οικολογικής, αυτοδιαχειριζόμενης-σοσιαλιστικής κοινωνίας προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων, κάτι που δεν κρύψαμε ποτέ.

Πόσο, μάλλον, προσπαθούμε να το υπηρετούμε με τον καλύτερο τρόπο, στηρίζοντας έμπρακτα κάθε απόπειρα χειραφέτησης της εργατικής τάξης μέσα από την αυτο-οργάνωση και αυτοδιαχείριση, όπως ακριβώς συμβαίνει στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, παρέχοντας το νομικό πλαίσιο και τα χρηματοδοτικά εργαλεία για τη λειτουργία τους.

Αυτό είναι που πραγματικά τρομάζει τη συγκυβέρνηση των ολιγοπωλίων αλλά και τον χιλιαστικό ντετερμινισμό του συντηρητικού πλέον Κ.Κ.Ε. Όπως και να έχει, εμείς επιμένουμε με συνέπεια στις αξίες και τα οράματα της αριστεράς, να είμαστε δηλαδή, ρεαλιστές∙ να ζητάμε το αδύνατο! 

Βαγγέλης Διαμαντόπουλος

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς

ΣΚΑΝΔΑΛΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ.ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Κυβέρνηση ειδικού σκοπού; Βεβαίως!

11.10.2014 

EDITORIAL

Δημοσίευση: Φύλλο 232 - Δρόμος της Αριστεράς  

         

Φούντωσε η συζήτηση για την ανάγκη κυβέρνησης ειδικού σκοπού από την παρούσα ή τη μελλοντική Βουλή, με αφορμή μια σειρά τοποθετήσεις βουλευτών. Ο σκοπός, όμως, ποιος ακριβώς είναι;

Μήπως τα τελευταία πέντε σχεδόν χρόνια δεν είχαμε κυβερνήσεις ειδικού σκοπού στην Ελλάδα; Με ΠΑΣΟΚ μόνο στην αρχή, μαζί με τη Ν.Δ. στη συνέχεια, με το ΛΑΟΣ ή και τη ΔΗΜΑΡ (για να μην ξεχνιόμαστε), με πολιτικούς, τεχνοκράτες ή τραπεζίτες, με 255, με 170, με 153 ή και με 151, αλλά πάντα με την τρόικα στο τιμόνι της χώρας, ποιος θα ισχυριζόταν ότι η χώρα δεν κυβερνιέται με έναν ειδικό σκοπό όλα αυτά τα χρόνια;

Αύξηση κατά 190% της ανεργίας, κατά 1/3 του δημόσιου χρέους, διπλασιασμός του ποσοστού φτώχειας, ένα εκατομμύριο απολύσεις και κλείσιμο του 30% των επιχειρήσεων, μείωση περίπου στο 40% μισθών και συντάξεων και κατά 1/4 του ΑΕΠ, μετανάστευση περίπου 200.000 νέων στο εξωτερικό.

Πόσο πιο σαφής να γίνει ο ειδικός σκοπός κυβερνήσεων που τα επιτεύγματά τους μπορούν να συγκριθούν μόνο με τις συνέπειες σε χώρες που πέρασαν από τη φωτιά του πολέμου;

Στα λόγια, βέβαια, ο διακηρυγμένος ειδικός σκοπός του ειδικού (πράγματι) καθεστώτος των τελευταίων χρόνων, δεν ήταν παρά αυτός που προτείνεται και πάλι σήμερα: η αντιμετώπιση του προβλήματος του χρέους και η έξοδος από την κρίση. Με τις ίδιες συνταγές που και πάλι σήμερα θεωρούνται οι μόνες επιτρεπτές.

Στην πράξη, ο ειδικός σκοπός που επιτεύχθηκε δεν ήταν παρά η μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με νούμερα και στοιχεία, με αυτά που εκθέσαμε και πολλά άλλα που είναι διαθέσιμα. Αλλά κυρίως με την ίδια την υπόσταση της κοινωνίας και της χώρας που πλήττεται.

Από αυτή την άποψη, μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού είναι πραγματικά απαραίτητη. Ποιου, όμως, άλλου ειδικού σκοπού αν όχι της ανόρθωσης της κοινωνίας και της χώρας από τα μνημονιακά ερείπια.

Ο ειδικός αυτός σκοπός δεν ταυτίζεται με μια ρύθμιση του χρέους, με κάποια αλλαγή πολιτικής, δεν μπορεί καν να επιτευχθεί μόνο από μια κυβέρνηση.

Να ξανασταθεί η χώρα στα πόδια της. Να αρχίσει να παράγει. Να αλλάξει το ίδιο το κοινωνικό και αξιακό της πρότυπο και όχι απλά να επιστρέψει στο προηγούμενο. Να εμπνευστούν οι νέοι, να ξαναγυρίσουν στον τόπο τους, να ανακτηθεί η αξιοπρέπεια.

Αυτός ο σκοπός μπορεί να υπηρετηθεί μόνο από τον ίδιο το λαό, από την κοινωνία, από όσους μόνο με τη δική τους προσφορά κράτησαν ζωντανό ό,τι άντεξε όλα αυτά τα χρόνια. Και βέβαια, από μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού στηριγμένη στην αγωνιζόμενη κοινωνία.

Σε μια τέτοια κυβέρνηση, καμιά θέση δεν έχουν τα απομεινάρια του πολιτικού συστήματος που οδήγησε εδώ τη χώρα.

Palmos Analysis: 35,5% ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτοδύναμος

Στις 10,5 μονάδες ανοίγει η ψαλίδα ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής, σύμφωνα με το δεύτερο μέρος της δημοσκόπησης της Palmos Analysis, η οποία διενεργήθηκε για το tvxs.gr. 

Συγκεκριμένα, στην εκτίμηση της εκλογικής επιρροής ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 35,5%, ενώ η ΝΔ ακολουθεί με 25%.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα κόμματα το Ποτάμι συγκεντρώνει 7,5%, το ΠΑΣΟΚ 6,5%, Το ΚΚΕ 5%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 3% και η ΔΗΜΑΡ 1%. Η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει 6%. 

Με βάση αυτά τα ποσοστά, ο ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει την αυτοδυναμία, καθώς η κατανομή των εδρών στην Βουλή θα είχε ως εξής:

ΣΥΡΙΖΑ: 35,5% 150 

ΝΔ: 25% 71

ΠΟΤΑΜΙ: 7,5% 21

ΠΑΣΟΚ: 6,5% 18

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 6% 17

ΚΚΕ: 5% 14

ΑΝΕΛ: 3% 9

ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΟΜΜΑΤΑ: 11,5%

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υπολογισμός των εδρών, με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, βασίζεται αφενός στο ποσοστό που λαμβάνει κάθε κόμμα που εισέρχεται στο Κοινοβούλιο (που ξεπερνάει δηλαδή το όριο του 3%), αφετέρου στο συνολικό ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Κοινοβουλίου (που δεν ξεπερνούν δηλαδή το όριο του 3%). 

Συγκεκριμένα, σε σχέση με τις έδρες του πρώτου κόμματος και το ποσοστό που χρειάζεται για την επίτευξη της αυτοδυναμίας (151 έδρες), αυτό εξαρτάται τόσο από το ποσοστό του κόμματος αυτού, όσο και από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων εκτός Κοινοβουλίου. Συνεπώς, ανάλογα με το συνολικό ποσοστό των κομμάτων εκτός Κοινοβουλίου, το ποσοστό του πρώτου κόμματος για την επίτευξη της αυτοδυναμίας μπορεί να πέσει στο 35% ή και να ανέβει πάνω από το 40%.

Την ίδια στιγμή, στην ερώτηση αν μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα ήταν θετική εξέλιξη το 39% απαντά θετικά, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τη ΝΔ ανέρχεται στο 30%. Το 44% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είτε συνεργασίας (28%) ή αυτοδύναμη (16%)  θα ήταν η καλύτερη εξέλιξη  για τη χώρα, ενώ μια κυβέρνηση της ΝΔ συγκεντρώνει το 32%. 

Σε ότι αφορά την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, το 48% των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι αυτή πρέπει να γίνει από νέα Βουλή αφού πρώτα γίνουν βουλευτικές εκλογές. 

ΠΗΓΗ TVXS

Τ Ε Λ Ε Ι Ω Μ Ε Ν Ο Σ -Μετρά Ημέρες!

“ Το πολιτικό τέλος του ακροδεξιού πρωθυπουργού είναι προδιαγεγραμμένο ”

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ Periodista

Εκτύπωση 

Τελειωμένος, αξιολύπητος, ετοιμόρροπος, πανικόβλητος, απομονωμένος, φοβισμένος ο ακροδεξιός πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς εμφανίστηκε στη βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ψήφο εμπιστοσύνης στη λαομίσητη κυβέρνησή του καταφεύγοντας στα γνωστά του παραληρήματα, δείχνοντας να ζει εκτός ελληνικής πραγματικότητας. 

Ο Αντώνης Σαμαράς δεν πρωτοτύπησε: Τρομοκρατολαγνια, επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων και ΣΥΡΙΖολογία. Μέχρι και στη δήθεν σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την "τρομοκρατία" αναφέρθηκε ξανά, μην έχοντας επιχειρήματα να στηρίξει την πολιτική που εκτελεί ως πιστός υποτακτικός του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης. Επίσης δεν παρέλειψε να ασκήσει κριτική στον Αλέξη Τσίπρα για την επίσκεψή του τόσο στο Άγιον Όρος, όσο και στο Βατικανό για να καταλήξει στα θρησκευτικά "πιστεύω" του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.  Ο ετοιμόρροπος πρωθυπουργός ασχολήθηκε κυρίως με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, ενώ προκαλώντας τον ελληνικό λαό, τον οποίο εξαθλιώνει για λογαριασμό της Μέρκελ και των δανειστών, έκανε λόγο για... φοροελαφρύνσεις, τις οποίες δήθεν εφαρμόζει η κυβέρνησή του. 

Ταυτόχρονα ο Αντώνης Σαμαράς ΤΟΛΜΗΣΕ να χαρακτηρίσει "αποσταθεροποίηση" τις εκλογές, που θα σημάνουν την δημοκρατική ανατροπή της λαομίσητης κυβέρνησής του, ενώ παραδέχτηκε ότι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν θα αργήσει. 

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε  πρωτοφανές το ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε αργυρώνητους τους βουλευτές που θα ήθελαν να ψηφίσουν τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μίλησε για πολιτική αθλιότητα από τον Αλ. Τσίπρα και έδωσε ρεσιτάλ χρησιμοποιώντας ακραίο υβρεολόγιο κατά του ΣΥΡΙΖΑ με εκφράσεις από το χειρότερο παρελθόν της ακροδεξιάς.

«Εγώ παλεύω σε 1000 μέτωπα στην Ελλάδα, όχι για να κάνω το κομμάτι μου στις συνιστώσες», δικαιολογήθηκε για τη διαρκή του απουσία από το Κοινοβούλιο. Η ψήφος εμπιστοσύνης δίνει την απαραίτητη σταθερότητα για να βγούμε στο ξέφωτο, τόνισε και αναφέρθηκε στα λάθος μηνύματα που στέλνει η πολιτική αστάθεια στις αγορές. Ο πρωθυπουργός απαρίθμησε τις «αλήθειες» περί του μηδενισμού του ελλείμματος, της εμφάνισης ανάκαμψης, της αύξησης των θέσεων εργασίας, της εξόδου στις αγορές. Χαρακτήρισε βιώσιμο το χρέος και υπογράμμισε ότι η Ελλάδα δε θα χρειαστεί άλλο πρόγραμμα δανεισμού και ότι βγαίνει νωρίτερα από το πρόγραμμα. Αναφέρθηκε στις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια και στις περίφημες φοροελαφρύνσεις και προανήγγειλε μεγάλο αριθμό δόσεων για τους μικρομεσαίους που δεν μπορούν να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Ανέφερε επίσης ότι με την ολοκλήρωση των stress tests θα γνωρίζει η χώρα το ποσό που θα επιστραφεί από τα χρήματα του ΤΧΣ, ώστε να μειωθεί το χρέος.

«Εμείς θα τελειώσουμε με το θέμα του χρέους και εσείς στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα θα τσακώνεστε για το αν θα υπάρξει κούρεμα, διαγραφή ή ό,τι άλλο» συνέχισε. Συνεχώς φωτογράφιζε ως «εθνικό υπονομευτή» τον ΣΥΡΙΖΑ και αποσυνέδεσε την ψηφοφορία για την ψήφο εμπιστοσύνης από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, «η οποία θα ξεκινήσει το επόμενο έτος». «Αλλά η προεδρική εκλογή θα γίνει σε συνθήκες, όπου οι πολίτες θα αντιλαμβάνονται ότι έχει ξεκινήσει μια νέα εποχή και τότε να δούμε ποιος θα εμποδίσει την εκλογή». υπογράμμισε.

Επανέλαβε τα γνωστά για «κουκουλουφόρους», «ταραξίες» και «συνδικαλιστές» που διασαλεύουν την οικονομική τάξη. Σχολίασε με ειρωνεία τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος και απαξίωσε τις προγραμματικές θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτηρίζοντάς τες «λίστα γάμου». «Παρά τις κραυγές σας δεν πρόκειται να γίνετε κυβέρνηση» είπε απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ και καταλόγισε στο «πεζοδρόμιο» και τον «λαϊκισμό» (στον οποίο πρωτοστατούσε η Αριστερά, κατά τον πρωθυπουργό) τις παθογένειες της μεταπολίτευσης ενώ κατηγόρησε τον Αλ. Τσίπρα ότι «διώχνει τους επενδυτές».

Επίσης κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει την Ευρώπη «ξέφραγο αμπέλι» στους «λαθρομετανάστες» στοχεύοντας μόνο στα ακροδεξιά αντανακλαστικά. Το 2016 θα έχουμε ολοληρώσει το πρόγραμμά μας, δήλωσε χαρακτηρίζοντας «καταστροφικές» και «αυτοκτονικές» τις πρόωρες εκλογές οι οποίες «θα βλάψουν τα συμφέροντα της χώρας». «Εκλογές θα γίνουν όποτε το λέει το Σύνταγμα», ανέφερε. «Είμαστε το μόνο προπύργιο σταθερότητας στη χώρα. Όσοι θέλουν πρόωρες εκλογές υπονομεύουν τη σταθερότητα και την ασφάλεια της χώρας» σημείωσε.

Ο Α. Σαμαράς κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι στοχοποιεί τον... δημοσιογράφο Γ. Πρετεντέρη και βάζει σε εμπάργκο τον Αδ. Γεωργιάδη (!). Έχετε πολύ δρόμο ακόμα, όχι για να γίνετε κυβέρνηση, αλλά και για να γίνετε Αξιωματική Αντιπολίτευση» τόνισε κουνώντας το δάκτυλο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολιτικό τέλος του ακροδεξιού Αντώνη Σαμαρά είναι προδιαγεγραμμένο. Αν έχει να προσφέρει κάτι στον ελληνικό λαό και στην πατρίδα, αυτό είναι να προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία για να απαλλάξει, αυτός και η ακροδεξιά κλίκα που τον περιβάλλει, τη χώρα από την παρουσία του. 

Αλέξης Τσίπρας: "...μη δεσμεύετε τη χώρα, κάντε εκλογές"

Τσίπρας στη Βουλή: Ο χρόνος σας τελειώνει, μη δεσμεύετε τη χώρα, κάντε εκλογές 

Καμιά συναίνεση σε μια προοπτική ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης δεν παρέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε από τη βήμα της βουλής ο Α. Τσίπρας, απαντώντας στις εκκλήσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικού σκοπού ή εθνικής συνεννόησης, που έρχονται από το κυβερνητικό μπλόκ και αποσκοπούν στην παροχή σανίδας σωτηρίας σε μια παραπαίουσα κυβέρνηση. "Μην επιμείνετε να αναλάβετε δεσμεύσεις χωρίς τη συναίνεση μας γιατί δεν θα τις αναγνωρίσουμε" είπε ο Α. Τσίπρας και απηύθυνε αυστηρή 
προειδοποίηση να σταματήσουν οι απόπειρες αποσταθεροποίησης της χώρας απέναντι στο ενδεχόμενο ανάληψης της εξουσίας από το ΣΥΡΙΖΑ. 
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στηλίτευσε την διαδικασία πλαστής κατασκευής κοινοβουλευτικής συναίνεσης, αφού τόσο το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όσο και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δεδηλωμένη έχει χαθεί.

Τελευταίες παραστάσεις 

Οι επικεφαλής της συγκυβέρνησης κ. Σαμαράς και Βενιζέλος προκάλεσαν τη συζήτηση στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προκειμένου να αντιμετωπίσουν την αμφισβήτηση στο εσωτερικό των κομμάτων τους και να επιτύχουν μια τυπική επανεπιβεβαίωση και παράταση του βίου της κυβέρνησης για μερικούς μήνες. 
Το αποτέλεσμα ήταν η αμφισβήτηση, από ανεπίσημη στα ερτζιανά, να επισημοποιηθεί καθώς βουλευτές και του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. θέτουν πλέον από του βήματος της Βουλής ζήτημα αλλαγής κυβέρνησης και ηγεσίας στα κόμματά τους. 
Διότι οι, ανούσιες κατά τα άλλα, προτάσεις για κυβέρνηση "εθνικής ενότητας" ή "ειδικού σκοπού" σημαίνουν πρώτα απ' όλα ότι οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος φεύγουν και αυτό το προτείνουν οι βουλευτές και τα στελέχη τους. 
Από κοντά, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν διεύρυνση του προβαδίσματος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κινείται στα όρια της αυτοδυναμίας. 
Την ίδια ώρα, η προσπάθεια των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου να επιτύχουν μια "μη μνημονιακή" παρένθεση ολίγων μηνών για να κάνουν εκλογές απορρίπτεται από τους ίδιους τους συνομιλητές τους στο εξωτερικό και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Όλη αυτή η αυτοκαταστροφική προσπάθεια της συγκυβέρνησης έγινε υπό την επήρεια του πανικού μπροστά στην πλημμυρίδα του ΣΥΡΙΖΑ. 
Η παρουσίαση των άμεσων προτεραιοτήτων του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ από τον Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ, ενός προγράμματος φιλολαϊκού, ρεαλιστικού και κοστολογημένου, ήταν αρκετή για να ξεκαθαρίσει η εικόνα: 
Από τη μια πλευρά, μια κυβέρνηση απομονωμένη, που ενδιαφέρεται μόνο να διατηρήσει τα προνόμια των ολίγων και να λειτουργήσει ως οπισθοφυλακή των καταστροφικών εμμονών του Βερολίνου. 
Και, από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ, επικεφαλής μιας ευρείας κοινωνικής συμμαχίας που αποτελεί την ελπίδα και την απαντοχή ολόκληρου του λαού. 
Απαντοχή στις δυσκολίες της κρίσης και ελπίδα για μια νέα πορεία της Ελλάδας στην Ευρώπη, μια δύναμη χειραφέτησης, αξιοπρέπειας, προόδου και κοινωνικής δικαιοσύνης.