Ας μιλήσουμε για τη Γάζα (μέρος β’)

 

Από το Χρυσόστομο Λουκά

Φωτογραφίες: Μιχάλης Καραγιάννης 

Η ζωή στη φυλακή
 

Την ώρα που γράφεται αυτό το ρεπορτάζ, μια πολύνεκρη επίθεση κατά Αιγυπτίων στρατιωτών στο Σινά έδωσε πρόσχημα στον αλ Σίσι της Αιγύπτου να κλείσει ξανά τα μισάνοικτα σύνορα με τη Γάζα.

Την ίδια ώρα παγώνουν οι έμμεσες διαπραγματεύσεις μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ στο Κάιρο, πάλι με εντολή του Σίσι που βρίσκεται σε δύσκολη θέση ενώπιον του στρατού της χώρας του μετά και την επίθεση που αποδίδεται σε ισλαμιστές αντάρτες.

Ο αποκλεισμός τη Γάζας από σφιχτός επιστρέφει σε απόλυτο με τις τελευταίες εξελίξεις, την ώρα που τα σχέδια ανοικοδόμησης κινούνται με αργούς ρυθμούς σε μια προσπάθεια οικονομικού στραγγαλισμού της Χαμάς υπέρ της Φατάχ.

Μέσα στη φυλακή της Γάζας οι παλαιστίνιοι προσπαθούν να ανταπεξέλθουν όπως μπορούν στον αποκλεισμό. Ζώντας μέσα στα ερείπια της Σετζάγια, γιορτάζοντας με τα παιδιά στο Είντ για να ξεχαστούν λίγο από την καταστροφή, κάνοντας break dance ή ακόμα και parkour μέσα από τα οποία αναδεικνύουν τα εγκλήματα του Ισραήλ στον τόπο τους.

Αυτές είναι ιστορίες και ντοκουμέντα από τη Λωρίδα της Γάζας. Οι άνθρωποι που θα δείτε είναι ακόμα εκεί και σε κάθε ευκαιρία αναζητούν την επαφή και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο.

Στον δρόμο για τη Ράφα. Είναι η επικίνδυνη περιοχή ανάμεσα στην συνοριακή πόλη αλ Αρίς  και την αιγυπτιακή Ράφα. Σε αυτόν τον δρόμο η αποστολή μας κινήθηκε μόνη με το βανάκι της, καθώς ούτε η αστυνομία τολμάει να μας συνοδεύσει υπό τον φόβο επιθέσεων αντικυβερνητικών.

Λίγες εβδομάδες μετά, σε αυτήν ακριβώς την περιοχή ισλαμιστική οργάνωση θα κάνει επίθεση αυτοκτονίας κατά των Αιγυπτίων στρατιωτών που επιτηρούν την περιοχή σκοτώνοντας πάνω από 30.

Ο πρόεδρος Σίσι σε απάντηση της επίθεσης θα κλείσει ξανά την Ράφα και θα παγώσει τις συνομιλίες ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς στο Κάιρο…

Ψαράδες φτιάχνουν τα δίχτυα τους το σούρουπο. Δεν μπορούν να ανοιχτούν πολύ όμως εξαιτίας του αποκλεισμού. Όσοι έχουν ακόμα βάρκες μπορούν να πάνε μέχρι τρία μίλια μέσα.



Άλλοι, νεότεροι, προτιμούν την ασφάλεια του λιμανιού της Γάζας. Έστω και αν η ψαριά θα είναι φτωχή…




Η Γάζα ασφυκτιά από γης, θαλάσσης και αέρος. Οι πολίτες της χρειάζονται ανοιχτό λιμάνι για την προμήθεια αγαθών και για επαφή με τον έξω κόσμο. Ακριβώς για αυτούς τους λόγους όμως το Ισραήλ απαγορεύει ένα λιμάνι.
 

Η Χαμάς το έβαλε στους όρους για μια εκεχειρία άλλα το θέμα δεν προχώρησε προσκρούοντας στην απόλυτη άρνηση του Ισραήλ.

Τα ηλιοβασιλέματα στο λιμάνι της Γάζας είναι μελαγχολικά. Θάλασσα ανοιχτή, λιμάνι χτισμένο και η αίσθηση της ελευθερίας βυθίζεται μπρός στα ισραηλινά πλοία που καραδοκούν με τις κάννες στραμμένες προς την περιοχή. Ο φράκτης εδώ είναι αόρατος μέχρι να ανοιχτείς πέραν των τριών μιλίων…


 

Είναι η γιορτή του Είντ. Κάτι σαν το δικό μας Πάσχα. Είναι ημέρες χαράς αλλά δυο μήνες μετά την ολέθρια καταστροφή του πολέμου οι οικογένειες κυρίως κάθονται μέσα στα σπίτια ή επισκέπτονται συγγενείς και μιλούν για τους νεκρούς τους. Τα παιδιά βρίσκουν ευκαιρία να βγουν έξω και να παίξουν.

 

Το βράδυ στην πόλη της Γάζας ένας ολόκληρος παιδότοπος ξεσαλώνει. Οι γονείς επιτηρούν και τα μικρά μαζεύονται σε υπαίθριες αυτοσχέδιες παιδικές χαρές.

Η χαρά του παιδιού… Παγωτό σε όλα τα χρώματα.

Η Ιμάν, η όμορφη ξαδέρφη του Εσάμ, του φίλου μας και οδηγού μας στη Γάζα. Μας μαγείρεψε υπέροχες αραβικές συνταγές σε παλαιστινιακή βερσιόν που κατά κοινή ομολογία είναι και  η νοστιμότερη. Εδώ λίγο μετά το… κομμωτήριο.



Η Μεϊσαρά, από οικογένεια με οικονομική επιφάνεια ακόμα και στην Λωρίδα της Γάζας. Εδώ, όποιοι έχουν χρήματα μπορούν να έχουν περισσότερο πετρέλαιο για την γεννήτρια, άρα και περισσότερο ρεύμα κατά την διάρκεια του 24ωρου. Μπορούν να μένουν σε καλύτερα διαμερίσματα στην πόλη της Γάζας, αλλά πάλι με τις ελλείψεις σε αγαθά που ισχύουν για όλους.
 

Κυρίως όμως είναι ο αποκλεισμός που επηρεάζει εδώ τους πάντες, αστούς, λαϊκές συνοικίες μέχρι και τους προσφυγικούς καταυλισμούς. Κανείς δεν μπορεί να φύγει. Αν είσαι γιατρός και έχεις πρόσκληση σε συνέδριο στο εξωτερικό για παράδειγμα, πολύ δύσκολα θα καταφέρεις να περάσεις τα σύνορα. Ο κανόνας είναι πως δεν θα τα περάσεις.

 

Η καταστροφή της Σετζάγια
 

Την ημέρα η πραγματικότητα της καταστροφής σε προσγειώνει απότομα. Η οικογένεια έχει στήσει σκηνή δίπλα στο βομβαρδισμένο σπίτι της στην Σετζάγια.

Αυτή η οικογένεια δεν έχει πλέον τίποτα. Περιμένει από την κυβέρνηση την ανοικοδόμηση. 

Οι τελευταίες πληροφορίες, όμως, λένε ότι το Ισραήλ θέλει απόλυτο έλεγχο των οικοδομικών υλικών. Από τα 5,4 δις δολάρια των δωρητών, μόλις τα 2,5 δις θα δοθούν στην ανοικοδόμηση.

Αυτό θέλει η Δύση και προφανώς δεν επαρκούν. Τα υπόλοιπα θα πάνε για τον προϋπολογισμό της Φατάχ…



Δεν έχει μείνει κυριολεκτικά τίποτα από την Σετζάγια. Η περιοχή δέχτηκε το ισχυρότερο πλήγμα από πυροβολικό και επιδρομές από αέρος.



Ολόκληρη η συνοικία είναι διάσπαρτη με τα πυρομαχικά του Ισραήλ. Ένας διαρκής κίνδυνος για τους κατοίκους, στην πλειοψηφία μικρά παιδιά.



Ό,τι έχει μείνει όρθιο (στο βάθος) είναι γαζωμένο με σφαίρες μεγάλου διαμετρήματος από πάνω μέχρι κάτω. 



Εδώ, ισραηλινοί κομάντος που έφτασαν μέχρι την συνοικία έμειναν μέσα στα σπίτια των παλαιστινίων καταστρώνοντας στρατηγική για τις πολεμικές δυνάμεις. 

Προξένησαν καταστροφές μέσα στα σπίτια καθώς έφευγαν, ρίχνοντας τοίχους και καταστρέφοντας με τσεκούρια οικιακές συσκευές…



Μέσα στα ερείπια ένα κομμάτι τοίχου ίσα που κρέμεται και σχηματίζει τον χάρτη της Λωρίδας της Γάζας. Βομβαρδισμένη αλλά όρθια…

 

Παρκούρ και break-dance στα χαλάσματα
 

Είναι ο Άχμεντ. Κατά κόσμων Shaark. Υπερήφανα πρώτος break dancer της Γάζας. 



Αυτοί είναι οι μαθητές της σχολής του σε προσφυγικό καταυλισμό στην Χαν Γιούνες.



Είναι οι Camp breakers Crew…



…και είναι πολλοί! Αγόρια και κορίτσια.



Ο Shaark είναι αυτοδίδακτος, μέσω… You Tube. Δεν τα πάει καθόλου άσχημα. Ούτε φυσικά και οι μαθητές του.



Η σχολή του Shaark είναι ό,τι πιο προοδευτικό είδαμε στη Γάζα από κοινωνικής σκοπιάς. Αγόρια κορίτσια μαθαίνουν χορό και ταυτόχρονα κοινωνικοποιούνται μαζί. Σε αντίθεση με τις συνοριακές περιοχές όπου τα παιδιά παίζουν με ψεύτικα όπλα, στην σχολή του Shaark τα παιδιά μαθαίνουν να εκφράζονται με τον χορό και την γυμναστική.



Στην αρχή ήταν δύσκολα για τους breakers. Μέχρι να κερδίσουν αναγνώριση από τους γονείς και τους κατοίκους της Γάζας για την «ξενόφερτη» τέχνη τους χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και πολλά αφιερώματα  μεγάλων ξένων ΜΜΕ, όπως του TIME.

Η σχολή του Shaark βρίσκεται στο ισόγειο του διώροφου κτηρίου της οικογένειας του Άχμεντ. Ο πατέρας του του λέει ότι θα πρέπει να πληρώσει ενοίκιο 1700 δολάρια τον χρόνο, όσα δηλαδή θα έπαιρνε από την ενοικίαση του χώρου σε οικογένειες. Και η ζήτηση για διαμερίσματα προφανώς είναι μεγάλη.

Τηρώντας την υπόσχεση μας στον Shaark ότι θα βοηθήσουμε όπως μπορούμε για να συγκεντρωθούν χρήματα για την σχολή που δίνει σε δεκάδες παιδιά της Γάζας  μια θεραπευτική ασχολία στην καθημερινότητα τους, αναφέρουμε ότι στο Pay pal, μπορείτε να προσφέρετε όσα χρήματα θέλετε μέσω  πιστωτικής κάρτας, στο email funkcbrew@gmail.com

Τα χρήματα δεν θα πληρώσουν μόνο το νοίκι αλλά θα αγοράσουν επιγονατίδες, παπούτσια και εξοπλισμό για τα παιδιά που ασχολούνται με το break dance στη Γάζα.
 

Οι παρκουρίστας
 

Παρκούρ στη Γάζα; Μα φυσικά! Από το 2005…



Ο Ισμάτ και ο Μουζαχαμάντ από την Χαν Γιούνες, 19 και 25 ετών, μέλη της ομάδας Gaza Parκour and Free Running.



Και οι παρκουρίστας της Γάζας είναι αυτοδίδακτοι, μέσω ιντερνέτ. Η ομάδα διαθέτει 15 μέλη και όπου βρει ελεύθερο χώρο στην αποκλεισμένη Γάζα ξεχύνεται με τα ακροβατικά της.



«Αισθανόμαστε ελευθερία, ενέργεια και ειρήνη» με το παρκούρ, μας λένε. Είχαν και έχουν ακόμα προβλήματα με τις αρχές που τους βλέπουν καχύποπτα, τους θεωρούν αναρχικούς που τρέχουν όπου βρουν και κάνουν ακροβατικά.

«Χρειαζόμαστε έναν χώρο να κάνουμε αυτό που μας αρέσει, αλλιώς πάντα θα μας κυνηγάνε» λέει ο Ισμάτ.

«Τι θα θέλατε να πείτε σε κάποιους που σας βλέπουν από μακριά, σε μια άλλη χώρα; Ρωτάμε.

«Πείτε τους ότι εδώ στη Γάζα υπάρχει μια ομάδα παιδιών που δυσκολεύεται να κάνει αυτό που της αρέσει και που θέλει να κάνει γνωστό ότι εδώ υπάρχει παρκούρ. Ονειρευόμαστε να αναπτύξουμε το σπορ και να κάνουμε διαγωνισμούς με ομάδες από άλλες χώρες. Τώρα δεν μπορούμε λόγω του αποκλεισμού…».

Το βίντεο που βλέπετε με την προπόνηση, μας το έστειλαν τα ίδια τα παιδιά που εκτός από φοβερά ακροβατικά κάνουν και εξαιρετικές σκηνοθεσίες.

Βομβάρδισαν τα ραδιόφωνα της αριστεράς



Ανατριχιαστικό. Το αριστερό ραδιόφωνο «105,5» FM της Αθήνας βρέθηκε στο αριστερό ραδιόφωνο «105» FM της Γάζας. Γιατί ανατριχιαστικό;



Γιατί οι ισραηλινοί τον βομβάρδισαν…



Η βόμβα του ισραηλινού αεροσκάφους εισήλθε από την ταράτσα του 14 ορόφου κτηρίου στην πόλη της Γάζας αφού πρώτα οι κεραίες γκρεμίστηκαν με σφαίρες. 



Δεν έμεινε τίποτα από το studio…
 

…μόνο τα μικρόφωνα. Αλλά οι παραγωγοί και δημοσιογράφοι μας λένε ότι ο σταθμός θα ξαναεκπέμψει. Εδώ αναπαράσταση από δημοσιογραφική εκπομπή με… καλεσμένο από τον «105,5 στο Κόκκινο».



Όπως μας εξηγεί ο διευθυντής του «105 al Watan» «…οι ισραηλινοί στην αρχή έστειλαν προειδοποιητικά sms να σταματήσουμε να εκπέμπουμε. Δεν το πράξαμε. Μετά χτύπησαν προειδοποιητικά στην είσοδο του κτηρίου. Συνεχίσαμε να εκπέμπουμε αντιστασιακό περιεχόμενο. Τελικά βομβάρδισαν τους ορόφους του κτηρίου οπού βρίσκεται το ραδιόφωνο…». Το αποτέλεσμα το βλέπετε…



Ο 13^ος όροφος… 



Αναμνηστική φωτογραφία με τους δημοσιογράφους του «105». 

Η Ντιάνα (κέντρο) εργαζόταν την ώρα του βομβαρδισμού. Τρεις συνάδελφοι της τραυματίστηκαν ενώ το κτήριο κουνήθηκε σαν να γίνονταν ισχυρός σεισμός, μας διηγείται.



Το κτήριο που… δεν βλέπετε ήταν το αριστερό ραδιόφωνο «Φωνή του Λαού», του Λαϊκού Μετώπου. 



Όπως μας εξηγεί ο Tholfikar Dolf του Λαϊκού Μετώπου, «…πρώτα μας πήραν τηλέφωνο να σταματήσουμε τις εκπομπές.  Εμείς συνεχίσαμε να εκπέμπουμε πατριωτικό πρόγραμμα. Ανήκουμε στην Αντίσταση, έχουμε στρατό στα σύνορα.» εξηγεί ο Dolf.

«Μετά από δυο ώρες ο «106» FM βομβαρδίστηκε, πρώτα στον 9^ο και 10^ο όροφο. Είχαμε προλάβει να κατέβουμε όλοι από το κτήριο, περί τα 15 άτομα, ήταν μια η ώρα το πρωί. Περιμέναμε να βομβαρδίσουν τους ορόφους με το ραδιόφωνο αλλά είδαμε ολόκληρο το κτήριο να πέφτει κάτω. Θα το ξανακτίσουμε το ραδιόφωνο, σε άλλο μέρος. Πήραμε νέα άδεια. Είναι πολύ δύσκολο να μας δώσουν άδεια ξανά για ραδιόφωνο  γιατί ο κόσμος φοβάται ότι θα γίνει στόχος».

Ιστορίες από τη Λωρίδα της Γάζας από τους ίδιους τους ανθρώπους που πεισματικά επιβιώνουν και μάλιστα με το χαμόγελο στην μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή του πλανήτη.

Με πολλούς από τους πρωταγωνιστές αυτού του φωτορεπορτάζ είμαστε σε καθημερινή σχεδόν επαφή. Και παρά τα νέα που μαθαίνουμε για την περαιτέρω αυστηροποίηση του αποκλεισμού, όποτε ρωτάμε τι κάνεις, πως είστε, πάντα η ίδια απάντηση: Καλά είμαστε, εσείς τι κάνετε; Πως ήταν η μέρα σου; Η οικογένεια καλά;

 

-ΑΠΟΣΤΟΛΗ & ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ 105,5 FM ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Ας μιλήσουμε λοιπόν για τη Γάζα. (μέρος α’)

Ανθρωπιστική αποστολή στη Λωρίδα της Γάζας με απεσταλμένους δημοσιογράφους του «105,5 στο Κόκκινο», της Fair Planet, του Κοινωνικού Μητροπολιτικού Ιατρείου Ελληνικού και της Αλληλεγγύης για Όλους, με την συνεργασία της Ένωσης Παλαιστινίων Εργαζομένων   του Χρυσόστομου Λουκά Φωτογραφίες: Μιχάλης Καραγιάννης Το καλοκαίρι του 2014, με την Αραβική Άνοιξη  στον πάγο αλλά και με την δυναμική των λαϊκών κινημάτων να μην έχει κοπάσει, στην Αίγυπτο επικράτησαν  δυνάμεις εχθρικές προς την Μουσουλμανική Αδελφότητα μέρος της οποίας αποτελεί και η Χαμάς στη Γάζα. Το Ισραήλ έκρινε-λανθασμένα όπως αποδείχτηκε- ότι τώρα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να τελειώνει με την Χαμάς ώστε να δοθεί η Γάζα στον έλεγχο του Μαχμούτ Αμπάς με τον οποίο βρίσκεται αενάως και παντελώς ανεπιτυχώς σε  «διάλογο». Πενήντα μια ημέρες ανελέητου βομβαρδισμού και καταστροφής αντιστασιακών υποδομών της Χαμάς στη Γάζα και το Ισραήλ ακόμα δεν είχε καταφέρει να κάμψει την αντίσταση από όλες τις παρατάξεις του αποκλεισμένου παλαιστινιακού θύλακα. Την ίδια ώρα οι νεκροί παλαιστίνιοι ξεπερνούσαν τους 2100, στην συντριπτική πλειοψηφία άμαχοι, οι εικόνες των νεκρών παιδιών άρχισαν πλέον να αντιστρέφουν ακόμα και στις πιο φιλοϊσραηλινές δυτικές πρωτεύουσες το κλίμα κατά του Ισραήλ, ενώ το ίδιο το Ισραήλ μετρούσε σχεδόν 80 νεκρούς -κυρίως στρατιώτες- αριθμός πολύ υψηλός για να δικαιολογήσει μια στρατιωτική «επιχείρηση» στη Γάζα προς όφελος υποτίθεται της εθνικής ασφάλειας. Το μέτωπο λοιπόν της Γάζας έκλεισε αναγκαστικά για όλες τις πλευρές με μια εκεχειρία που μέχρι σήμερα τουλάχιστον φαίνεται να τηρείται χωρίς καμία όμως χαλάρωση του αποκλεισμού. Σε αυτήν την αποκλεισμένη ρημαγμένη Γάζα προσπαθήσαμε και τελικά καταφέραμε να εισέλθουμε φέρνοντας έντεκα τόνους φάρμακα από Ελλάδα  και καταγράφοντας την κατάσταση αμέσως μετά τον πόλεμο.   Αμέσως μετά την είσοδο μας στη Ράφα τα πρώτα σημάδια της καταστροφής αλλά και του ακμαίου ηθικού των κατοίκων γίνεται ολοφάνερο. Στη Ράφα, μια  πιο αραιοκατοικημένη συνοριακή περιοχή  υπάρχουν βομβαρδισμένα κτήρια, πολλά γαζωμένα με σφαίρες μεγάλου διαμετρήματος. Εδώ σύμφωνα με το Ισραήλ έγινε απόπειρα από μαχητές της Χαμάς για απαγωγή ισραηλινού στρατιώτη. Διετάχθη τότε «Νέρωνας»… Με την παντελώς παράνομη και ανήθικη αυτή τακτική, ο ισραηλινός στρατός ρίχνει συνεχώς προς την περιοχή που φαίνεται να πραγματοποιείται απόπειρα αιχμαλώτισης ισραηλινού στρατιώτη, με την ελπίδα αυτός να καταφέρει να απεγκλωβιστεί. Βέβαια με βολές πυροβολικού ανά 60 δευτερόλεπτα επί πολλά λεπτά προς τον στόχο που υποτίθεται επιδιώκεις να απεγκλωβίσεις το πλέον εύκολο να συμβεί είναι να τον εξαϋλώσεις όπως και έγινε τελικά. Η Χαμάς δεν είχε καμία πληροφορία ούτε για δικούς της μαχητές ούτε για κάποιον ισραηλινό και πως άλλωστε αφού δεν είχε μείνει τίποτα. Για το Ισραήλ φυσικά, απεγκλωβισμένος ή νεκρός είναι σίγουρα καλύτερο από το να έχει ο εχθρός αιχμάλωτο του…   Θερμή υποδοχή στη Ράφα από τις Επιτροπές Υγείας που έκαναν και την έκκληση για αποστολή ιατροφαρμακευτικής βοήθειας στη Γάζα.   Εικόνες απόλυτης καταστροφής στην Μπέιτ Χανουν η οποία απλά δεν υπάρχει…   Ο κόσμος μένει ακόμα στα ετοιμόρροπα σπίτια που στέκονται όρθια. Δεν υπάρχει διεθνής βοήθεια σε επαρκή ποσότητα λόγω του αποκλεισμού.   Ολόκληρες οικογένειες έχουν μείνει στο δρόμο.  Οι άστεγοι υπολογίζονται άνω των 100.000 καθώς σε ένα διαμέρισμα μόνο πολυκατοικίας που βομβαρδίστηκε έμεναν οικογένειες οχτώ-εννέα ατόμων   Μια επαναλαμβανόμενη εικόνα στη Γάζα είναι τα δεκάδες παιδιά των γειτονιών που ζουν και παίζουν στα χαλάσματα.  Όσα δεν μένουν έξω σε σκηνές και παραπήγματα μένουν στα ερείπια με προφανή κίνδυνο για την υγεία τους από την σκόνη και τα διάσπαρτα ακόμα πυρομαχικά, βλήματα κάθε είδους που έριξε το Ισραήλ. Στις συνοριακές περιοχές όπου το Ισραήλ τόλμησε μέχρι και χερσαία εισβολή αφήνοντας κυριολεκτικά καμένη γη, τα αγόρια παίζουν με όπλα σαν να ετοιμάζονται ήδη για τον επόμενο πόλεμο.   Συγκλονιστικές εικόνες και αποτελέσματα αυτού του πολέμου του Ισραήλ που δεν πρόκειται να φύγουν ακόμα και αν ανοίξουν τελικά τα σύνορα. Ένα μεγάλο αν… Ήρθαν τα φάρμακα…   Δεν ήταν εύκολο. Χρειάστηκαν περίπου έξι μέρες γραφειοκρατικής διαδικασίας και εκτελωνισμού για να μπορέσει το φορτηγό με τους έντεκα τόνους βοήθειας να ξεκινήσει από Αίγυπτο για Γάζα. Ακόμα και την τελευταία στιγμή χρειάστηκε να καθυστερήσει το φορτηγό εντός Αιγύπτου καθώς τα αλλεπάλληλα στρατιωτικά μπλόκα θα έκαναν την έγκαιρη άφιξη στα σύνορα αδύνατη. Η αποστολή είχε αποφασίσει να μπει στη Γάζα χωρίς τα φάρμακα για να τα παραλάβουμε μια ημέρα μετά από την Ράφα ώστε να μην χαθεί άλλος χρόνος.    Τα φάρμακα έφτασαν για αποθήκευση πριν μοιραστούν ανάλογα με τις ανάγκες των υποδομών υγείας και όλη η αποστολή βοήθησε μαζί με το ιατρικό προσωπικό για το ξεφόρτωμα άνω των 400 χαρτοκιβωτίων   Η Ναυσικά και η Έλενα επί τω έργω…   Ο Δρ. Ραέντ έχει πάρει πατριωτικά το θέμα…   …όπως φυσικά και όλα τα μέλη της αποστολής. Από αριστερά προς τα δεξιά: Γιώργος Καλιαμπέτσος, Έλενα Χατζημιχάλη, Κατερίνα Παπαγκίκα, Εσσάμ Αλεντάσση, η Ντιάνα Καμάλ (δημοσιογράφος του 105 al Watan Radio που επιστρατεύτηκε να βοηθήσει), Χρυσόστομος Λουκάς , Isabelle Mass και Ναυσικά Θεοτοκά. Μας φωτογραφίζει ο Μιχάλης Καραγιάννης.     Στο δεύτερο μέρος θα δούμε στιγμιότυπα από την ζωή στην φυλακή της Γάζας, την καταστροφή, τον θάνατο αλλά και την ζωή και τις προσπάθειες των παιδιών για ένα διαφορετικό μέλλον. Η Γάζα όταν δεν βομβαρδίζεται και παρά τον αποκλεισμό της από Ισραήλ και Αίγυπτο σφύζει από ζωή που προσπαθεί και αγωνιά για επαφή με τον έξω κόσμο. Στην Γάζα γνωρίσαμε μαχητές αλλά και χορευτές, φτωχούς αλλά και αστούς όλοι κλεισμένοι στην ίδια φυλακή. Εκτός από αυτό, τους ενώνει και το χαμόγελο που θα το δείτε να αποτυπώνεται στο επόμενο μέρος του αφιερώματος μας.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ & ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ 105,5 FM ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

Η αντίσταση του συριακού πληθυσμού δεν αποτελεί καλό οιωνό για την εφαρμογή του νέου αυτού σχεδίου.

ΛΕΒΑΝΤΕ - Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ

Η Ουάσιγκτον φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον χάρτη της για την αναδιαμόρφωση του Λεβάντε για έναν άλλο... 

Ο Χάρτης της αναδιαμόρφωσης σύμφωνα με τον Ralph Peter

Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία)   (μτφ. Κριστιάν)

Ωστόσο, η αποτυχία του πρώτου σχεδίου και η αντίσταση του συριακού πληθυσμού δεν αποτελεί καλό οιωνό για την εφαρμογή του νέου αυτού σχεδίου. Ο Τιερί Μείσάν (Thierry Meyssan) μιλά για...

τις προσαρμογές που απαιτούνται και τη διαίρεση που προκαλεί στο εσωτερικό του συνασπισμού: από τη μία πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, από την άλλη, η Γαλλία και η Τουρκία.

Η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί πλέον να ανατρέψει την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, επειδή θεωρεί την Εθνική Συριακή Συμμαχία ως ανίκανη να κυβερνήσει και επειδή δεν θέλει να δει τη χώρα να βουλιάξει σε μια ανεξέλεγκτη αναρχία. Πράγματι, σε αντίθεση με τη Λιβύη και το Ιράκ, η Συρία γειτνιάζει με το Ισραήλ και το χάος σε αυτό το μέρος θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τον προστατευόμενο της.

Σταδιακά, το αμερικάνικο Γενικό Επιτελείο αναθεώρησε το σχέδιο του για την αναδιαμόρφωση της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» (Greater Middle East Initiative), όπως ορίστηκε το 2001, και του οποίου ο χάρτης δόθηκε στη δημοσιότητα από το συνταγματάρχη Ralph Peters στη διάρκεια των συζητήσεων της  Επιτροπής Μπέικερ-Χάμιλτον [ 1 ]. Μια φράξια στο εσωτερικό της διοίκησης Ομπάμα πιέζει για την εφαρμογή ενός νέου σχεδίου: την ταυτόχρονη αναδιαμόρφωση του Ιράκ και της Συρίας σε πέντε κρατίδια, μεταξύ των οποίων δύο διασυνοριακά.

Ο εκπρόσωπος του Μπαν Κι-μουν στο Ιράκ, ο Γερμανός νεο-συντηρητικός Martin Köbler, είχε αναφέρει περίεργα στο Συμβούλιο Ασφαλείας τον Ιούλιο 2013, τη συγχώνευση των πεδίων μαχών του Ιράκ και της Συρίας [ 2 ].

Ο χάρτης αυτού του νέου σχεδίου δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013, από την δημοσιογράφο Ρόμπιν Ράιτ, τότε ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη των Ηνωμένων Πολιτειών, δεξαμενής σκέψης (think tank) του Πεντάγωνου [ 3 ].

 

Ο χάρτης της αναδιαμόρφωσης σύμφωνα με την Ρόμπιν Ράιτ

Προβλέπει τη δραστική μείωση κατά τριών τετάρτων του εδάφους της Συρίας. Υποστηρίζεται από δω και στο εξής από το Ισραήλ, όπως δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Μοσέ Yaalon, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στις Ηνωμένες Πολιτείες [ 4 ].

Η Ουάσινγκτον προτίθεται να διατηρήσει τη Συριακή Δημοκρατία τουλάχιστον στα ισραηλινά σύνορα, στη Δαμασκό και τις ακτές της Μεσογείου. Σε αντίθεση, η Γαλλία και η Τουρκία δεν θέλουν μια σύντηξη του ιρακινού Κουρδιστάν και της Βόρειας Συρίας, αποτέλεσμα του οποίου θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε διχοτόμηση της Τουρκίας. 

Δεν θέλουν ούτε το μεγάλο Σουνιστάν (Sunnistan) που θα συγκεντρώσει το τμήμα του Ιράκ που κατέχεται από το Ισλαμικό Κράτος και την έρημο της Συρίας που θα τους ξεφύγει για το αποκλειστικό όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σαουδικής Αραβίας.

Αυτός είναι ο λόγος που το Παρίσι και η Άγκυρα έχουν καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξαλείψουν ή να βάλουν να εξαλείψουν τους Κούρδους του PYG (συμμάχους του ΡΚΚ, που υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός Κουρδιστάν στην Τουρκία και, ως εκ τούτου εχθρικούς προς το αμερικανικό σχέδιο για ψευδό-Κουρδιστάν) και στη συνέχεια να επαναφέρει τη Ουάσιγκτον στο αρχικό σχέδιο της «Αραβικής Άνοιξης στη Συρία»: για την τοποθέτηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία στη Δαμασκό.

Λαμβάνοντας υπόψη την αντίσταση του συριακού λαού και τις συνεχείς νίκες του στρατού του για πάνω από ένα χρόνο, η Ουάσιγκτον δεν είναι σίγουρη για τη σκοπιμότητα του σχεδίου της.   Για αυτό το λόγο, ο Πρόεδρος Ομπάμα φαντάστηκε να ζητήσει την υποστήριξη του Ιράν.

Έγραψε κρυφά στον Οδηγό της Επανάστασης, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, προσφέροντάς του μια συμμαχία για να συντρίψουν μαζί το Ισλαμικό Κράτος, αν  -και μόνο αν-  εγκριθεί το πρωτόκολλο που διαπραγματεύθηκε η κυβέρνηση του σεΐχη Χασάν Ροχανί στη Βιέννη [ 5 ]. 

«Συντριβή του Ισλαμικού Κράτους» θα μπορούσε να σημαίνει είτε να απελευθερωθούν οι  ιρακινοί και συριακοί πληθυσμοί  όπου κυριαρχεί το ΙΚ και την επιστροφή στο status quo ante bellum  [ 6 ] είτε στο όνομα του ρεαλισμού, να εγκατασταθεί μια περισσότερα νόμιμη κυβέρνηση στο χώρο του, δηλαδή τη πραγματοποίηση του σχεδίου Ράιτ.

Αντιδρώντας στην πρόταση δημιουργίας ενός συρο-ιρακινού Σουνιστάν (Sunnistan), ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα με την ευκαιρία της Ασούρα κατήγγειλε την ευθύνη της Σαουδικής Αραβίας για την ανάπτυξη του τακφισρισμού (Takfirism) [ 7 ]. Με αυτόν τον τρόπο, για πρώτη φορά, κατονόμασε τον ουαχαμπισμό (Wahhabism) ως τη μήτρα ενός σχεδίου που στρέφεται κατά του Ισλάμ, γεγονός που σημαίνει ότι  ο ουαχαμπισμός (Wahhabism) δεν είναι κλάδος του Ισλάμ, αλλά μια αίρεση που βλάπτει όλους τους μουσουλμάνους.

Θεωρώντας ότι ο οδηγός θα αρνιόταν την αμερικανική πρόταση και, ότι στη συνέχεια, η Ουάσιγκτον θα επιτιθόταν τον Συριακό Αραβικό Στρατό για τον ωθήσει προς τη Δαμασκό και τη Λατάκια, η Συρία πήρε αμέσως το προβάδισμα πιέζοντας τη Ρωσία να της παραδώσει την τελευταία γενιά των πυραύλων S- 300, οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να κρατήσουν μακριά την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Η Μόσχα επιβεβαίωσε ότι αυτό θα γίνει μόλις ολοκληρωθούν μερικές διοικητικές διαδικασίες [ 8 ]

Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Λωράν Φαμπιούς (Laurent Fabius) δημοσίευσε στις 3 Νοεμβρίου ένα ανοικτό χρονικό σε τρεις εφημερίδες, μια γαλλική, μια αμερικανική, μια σαουδαραβική, καλώντας για «σωτηρία του Χαλεπιού» από το «καθεστώς» της Δαμασκού [ 9 ]. Πολύ καλογραμμένο, το άρθρο προσπαθεί να πείσει τους συμμάχους του να αφήσουν την επίθεσή τους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και να τον βοηθήσουν να ανατρέψει την Συριακή Αραβική Δημοκρατία. Αλλά είναι ελάχιστο πιθανό ότι θα αρκεστεί αυτό το άρθρο, όσο περισσότερο που εκείνοι που γνωρίζουν το έδαφος θα έχουν σοκαριστεί με την απίστευτη κακή πίστη του.

Επιπλέον, η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν τελικά τη σύμβαση για να εξοπλίσουν το Λίβανο την οποία είχε ανακοινωθεί από το Ριάντ πριν από σχεδόν ένα χρόνο [ 10 ]. 

Επισήμως, ο βασιλιάς Αμπντάλα προσφέρει γαλλικά όπλα αξίας 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο λιβανικό στρατό έτσι ώστε να μπορεί να αναβαθμιστεί και να υπερασπίσει τη χώρα του. 

Ανεπίσημα, επρόκειτο για ευχαριστίες στους Λιβάνους στρατιωτικούς επειδή δεν κατέγραψαν την εξομολόγηση του τρομοκράτη Majed αλ-Majed [ 11 ]. 

Στην ουσία, ο μόνος πιθανός σκοπός αυτής της μεταφοράς όπλων είναι να καταστεί ο λιβανικός στρατός αξιόλογος αντίπαλος της Χεζμπολάχ, αλλά είναι ελάχιστο πιθανό ότι θα ολοκληρωθεί. Στην καλύτερη περίπτωση, οι Σαουδάραβες αναμένονται να παρέχουν τα μέσα για να ξεριζωθούν οι τζιχαντιστές του Qalamoun, οι οποίοι, στην υπόθεση του σχεδίου Wright, είναι πλέον άχρηστοι. 

Βάζουμε στοίχημα ότι σύντομα θα αφήσουν τους Λιβάνους και τους Γάλλους με τα όνειρά τους.

Τέλος πάντων, ένας  Συνασπισμός ο οποίος βαδίζει βαθιά διαιρεμένος για τους στόχους του, έχει ελάχιστες πιθανότητες να φτάσει στη τελική νίκη.

[1] “Blood borders - How a better Middle East would look”, Colonel Ralph Peters, Armed Forces Journal, June 1, 2006.

[2] “UN envoy: Iraq and Syrian conflicts are merging”, Edith M. Lederer, Associated Press, July 16, 2013.

[3] “Imagining a Remapped Middle East”, Robin Wright, The New York Times Sunday Review, Sept. 28, 2013.

[4] “Israel’s Defense Minister: Mideast Borders ’Absolutely’ Will Change”, NPR, October 23, 2014.

[5] “Obama Wrote Secret Letter to Iran’s Khamenei About Fighting Islamic State”, Jay Solomon and Carol E. Lee, Wall Street Journal, November 6, 2014.

[6] Status quo ante bellum, in Latin: status quo before the war.

[7] «Sayyed Nasrallah: le wahhabisme menace l’Islam» ("Sayyed Nasrallah: Wahhabism threatens Islam)," Al-Manar, October 27, 2014.

[8] “Damas recevra prochainement des systèmes russes S-300 (ministre)” ("Damascus will soon receive Russian S-300 systems (Minister)," Ria Novosti, November 6, 2014.

[9] “After Kobane, saving Aleppo”, by Laurent Fabius, Washington Post (United States), Voltaire Network, November 3, 2014.

[10] «L’Arabie saoudite et la France ont signé ce mardi à Riyad un contrat de livraison d’armes françaises pour le Liban» ("Saudi Arabia and France signed this Tuesday in Riyadh a contract for delivery of French weapons to Lebanon")," RP Defense, November 6, 2014.

[11] « Le silence et la trahison qui valaient 3 milliards de dollars » ("The silence and betrayal that were worth $ 3 billion"), Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, January 15, 2014.

Τιερί Μεϊσάν

 

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

ΡΑΙΧ & ΜΕΡΚΕΛ "ΕΚΤΕΛΟΥΝ" ΟΠΟΙΟΝ ΠΑΡΕΚΛΙΝΕΙ

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Τέσσερα (!) άρθρα είχε την Παρασκευή εναντίον του προέδρου της Κομισιόν Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ. Και μόνο οι τίτλοι τους αρκούν για να προδώσουν το πνεύμα που τα διαπερνούσε. «Ο χαμαιλέων (!)» ήταν ο αναφερόμενος στον Λουξεμβούργιο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τίτλος του κορυφαίου πρωτοσέλιδου σχολίου της εφημερίδας, το οποίο υπέγραφε ο Χόλγκερ Στέλτσνερ, ένας από τους τέσσερις εκδότες και αρμόδιος για τα οικονομικά θέματα. «Η περίοδος χάριτος ήταν χθες» ήταν ο τίτλος του ρεπορτάζ, κορυφαίου στη δεύτερη σελίδα. «Επίθεση εναντίον του "ανώτατου Ευρωπαίου"» ήταν ο τίτλος του τρίτου άρθρου. «Ο Γιούνκερ, το Λουξεμβούργο και οι αλεπούδες της αποφυγής φόρων» ήταν ο τίτλος της τέταρτης ανάλυσης. «Πολλοί επιχειρηματικοί όμιλοι απέφευγαν με τη βοήθεια του Λουξεμβούργου τα φορολογικά βάρη τους ύψους δισεκατομμυρίων. Στο Μεγάλο Δουκάτο ήταν πρωθυπουργός ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν της ΕΕ Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ» τον κάρφωνε ο υπότιτλος.

Ομολογούμε ότι αρχικά ξαφνιαστήκαμε επειδή γνωρίζαμε ότι όλοι οι πλούσιοι Γερμανοί έχουν τα λεφτά τους στο Λουξεμβούργο ή στην Ελβετία. Το να καταγγέλλουν οι Γερμανοί τον επί εικοσαετία σχεδόν πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου ότι το Μέγα Δουκάτο από κοινού με παγκόσμιας εμβέλειας πολυεθνικές επιχειρήσεις διαμόρφωνε νόμιμο φορολογικό πλαίσιο που να ταιριάζει απολύτως στην κάθε μία εταιρεία ώστε να πληρώνει γελοίους φόρους, χρησιμοποιώντας επί τούτου δημιουργούμενες εταιρείες με έδρα το Λουξεμβούργο, φαινόταν... αυτοκτονικό! Αφενός αυτό ήταν πασίγνωστο όχι μόνο στη γερμανική ελίτ, αλλά σε όλους τους εύπορους Γερμανούς και αφετέρου οι μεγαλύτεροι πελάτες του Λουξεμβούργου και σε αυτόν τον τομέα ήταν οι γερμανικές επιχειρήσεις και οι ζάπλουτοι Γερμανοί!

Σαφέστατα είχε πλήρη γνώση ο Γιούνκερ ως πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και μάλιστα λεπτομερή του ειδικού φορολογικού καθεστώτος που διαμορφωνόταν στα μέτρα καθεμιάς από τις περίπου 340 πολυεθνικές που μέσω σύνθετων πλεγμάτων από εσωτερικά δάνεια και πληρωμές τόκων κατέληγαν να πληρώνουν ασήμαντους φόρους της τάξης του... 2% ή 3%, με κάποιες πολύ ισχυρότερες εταιρείες να πληρώνουν ακόμα... λιγότερους φόρους από αυτά τα γελοία ποσοστά! Για να το πούμε πιο απλά, αν ο Γιούνκερ άνοιγε το στόμα του, στη Γερμανία θα γινόταν κυριολεκτικά μπάχαλο και τα αρμόδια γερμανικά δικαστήρια θα δούλευαν μέρα - νύχτα δικάζοντας όλη την επιχειρηματική ελίτ, όλους τους ζάπλουτους, τους μεγιστάνες, τους πλούσιους και εκατοντάδες χιλιάδες εύπορους Γερμανούς!

Μόλις βέβαια διαπιστώσαμε ότι τα ονόματα των επιχειρήσεων που κυκλοφόρησαν ήταν πρωτίστωςαμερικανικές, βρετανικές και λοιπές εταιρείες, αλλά σχεδόν καμία γερμανική, καταλάβαμε τι θα επακολουθούσε. Οντως, το Σάββατο δεν υπήρχε στη «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» κανένα (!)άρθρο για την υπόθεση Γιούνκερ. Ούτε την Κυριακή, ούτε τη Δευτέρα!Η υπόθεση διευθετήθη στα παρασκήνια, προφανώς. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς, αφού το Λουξεμβούργο έχει αφεθεί να υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος ακριβώς για να λειτουργεί για τέτοιους σκοπούς! Το ενεργητικό των τραπεζών του Λουξεμβούργου, έγραφε τον περασμένο μήνα το γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ», ανέρχεται σε περίπου... 22 φορές το ΑΕΠ του!!! Ναι, είκοσι δύο φορές το ΑΕΠ! Δεν έχουμε ακόμη μάθει από αξιόπιστες πηγές γιατί έγινε αυτή η επίθεση στον Γιούνκερ.

Ξέρουμε ότι η γερμανική κυβέρνηση θέλει πιεστικά να επιβάλει τον επαναπατρισμό των γερμανικών κεφαλαίων στη Γερμανία, έστω και σταδιακά, ώστε να φορολογούνται μέσα στη Γερμανία και να εισπράττει το γερμανικό κράτος τα λεφτά. Δεν νομίζουμε όμως ότι η επίθεση κατά του Γιούνκερέγινε γι' αυτό. Φυσικά και η υφαρπαγή ή η αγορά έναντι σημαντικού ποσού από μυστικές υπηρεσίες της λίστας της αμερικανικής λογιστικής εταιρείες PwC με τις επιχειρήσεις - πελάτες της στοΛουξεμβούργο, σίγουρα φοβίζει και τους πλούσιους Γερμανούς και κάνει πιο δύσκολη τηφοροαποφυγή εκ μέρους τους, στην οποία έχουν βεβαίως συνηθίσει.

Εντύπωσή μας είναι όμως ότι ο διεθνής διασυρμός και το συνακόλουθο «πολιτικό κόντεμα» του προέδρου της Κομισιόν οφείλεται στο γεγονός ότι ο Γιούνκερ έκανε πολιτικές δηλώσεις που έδειχναν μια προτίμηση σε χαλαρότερη πολιτική από αυτήν που έχει επιβάλει το Βερολίνο σε όλη την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Κάτι ανάλογο, σε πολύ μικρότερη όμως κλίμακα, έπαθε και ο ΜάριοΝτράγκι, ο Ιταλός πρόεδρος της ΕΚΤ, ο οποίος εκδήλωσε την πρόθεσή του να παράσχει ρευστότητα ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ στην ευρωπαϊκή οικονομία, παρά την αντίθετη γνώμη των Γερμανών.

Είναι προφανές ότι η Γερμανία αισθάνεται πλέον τόσο ισχυρή που δεν είναι διατεθειμένη κατά κανέναν τρόπο να ανεχθεί οποιαδήποτε διαφοροποίηση ή ελαφρά απόκλιση από τη γραμμή που υπαγορεύει στην ΕΕ και απαιτεί να υλοποιείται χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση.

*Δημοσιεύθηκε στο ''Έθνος'' τη Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΚΑΤΑΜΕΣΤΟ ΜΕ ΟΡΘΙΟΥΣ ΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ  

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ- ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Στην κατάμεστη και πλημμυρισμένη με όρθιους αίθουσα Σάκη Καράγιωργα του Παντείου Πανεπιστημίου πραγματοποιήθηκε την Κυριακή (9/11) με μεγάλη επιτυχία η Ημερίδα που συνδιοργάνωσαν ηΠρωτοβουλία των 1000, το Δίκτυο οικονομολόγων RMF (Research on Money and Finance) με έδρα το Λονδίνο και οι ιστοσελίδες Ιskra καιRproject, με το άκρως επίκαιρο και κρίσιμο θέμα : ''ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ''.

Στο πρώτο μέρος της ημερίδας αναπτύχθηκαν επιστημονικάτεκμηριωμένες και ιδιαίτερα εμπεριστατωμένες εισηγήσεις από τουςDuncan Lindo (RMF/Leeds University), Daniel Munevar (RMF/CADTM), Θόδωρο Μαριόλη(Πάντειο Πανεπιστήμιο), Γιάννη Τόλιο (Διδάκτoρα Οικονομικών) και Λεωνίδα Βατικιώτη(Οικονομολόγο). Στις εισηγήσεις αυτές οι ομιλητές τεκμηρίωσαν με ουσιαστική επιχειρηματολογία γιατί το χρέος είναι απολύτως μη βιώσιμο και γιατί είναι δυνατή και αποτελεσματική μια αγωνιστική στάση για τη διαγραφή του ή τουλάχιστον τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, ως μόνη θετική διέξοδος για τη χώρα μας.

Στις εισηγήσεις τους, επίσης, οι ομιλητές τεκμηρίωσαν με εμπεριστατωμένες αναλύσεις τηναναγκαιότητα να περάσουν υπό δημόσια ιδιοκτησία και δημοσιά κοινωνική διεύθυνση οιτράπεζες, προκειμένου να καταστούν εργαλείο άσκησης μια νέας προοδευτικής πολικήςδιεξόδου και ανασυγκρότησης.

Στη διάρκεια και μετά τις ως άνω εισηγήσεις διεξήχθη πλούσιος διάλογος ανάμεσα στο κοινό και τους εισηγητές, όπου απαντήθηκαν ερωτήματα και ακούστηκε πλούτος απόψεων.

Στο δεύτερο μέρος της Ημερίδας, μετά τις 6μμ, ακολούθησε μεγάλο τραπέζι με θέμα :'' ΚΡΙΣΗ, ΧΡΕΟΣ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ'' στο οποίο συμμετείχαν οι Παναγιώτης Λαφαζάνης (κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ), Πέτρος Παπακωνσταντίνου(δημοσιογράφος, συγγραφέας), Αντώνης Νταβανέλλος (μέλος Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ), Σεραφείμ Σεφεριάδης (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και ο Κώστας Λαπαβίτσας(Πανεπιστήμιο του Λονδίνου -SOAS).

Όπως ήταν αναμενόμενο οι ενδιαφέρουσες εισηγήσεις των ομιλητών επεκτάθηκαν στα πιο σημαντικάπολιτικά επίδικα της περιόδου και στις πιο κρίσιμες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Αριστεράστην ιστορική αυτή συγκυρία.

Οι εισηγήσεις στο δεύτερο μέρος ήταν και αυτές άκρως ενδιαφέρουσες, ανέπτυξαν ουσιαστικές οπτικές για την αντεπίθεση της Αριστεράς και εξέφρασαν την κοινή αγωνία για το πως ηΑριστερά στην παρούσα φάση θα ανταποκριθεί επιτυχώς στο αίτημα της προοδευτικής ανατροπής και στο πως θα κατορθώσει να εφαρμόσει αποτελεσματικά ένα πρόγραμμαπροοδευτικής αναγέννησης της χώρας με σοσιαλιστική προοπτική.

Μετά τις εισηγήσεις αναπτύχθηκε στην αίθουσα ένας πολύωρος και ιδιαίτερα ουσιαστικός καιζωηρός διάλογος με τους παρευρισκόμενους, ο οποίος, ταυτόχρονα, αποσαφήνισε και αρκετές από τις τοποθετήσεις, ενώ ανέδειξε τη σημασία αλλά και τη δυνατότητα της κοινής δράσης καισυνεργασίας της Αριστεράς.

Κοινό συμπέρασμα των διοργανωτών υπήρξε η ανάγκη τέτοιου είδους συζητήσεις για επίκαιρα θέματα να πολλαπλασιαστούν και να επεκταθούν όσο το δυνατόν περισσότερο και βεβαίως να συνδυαστούν με κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες για την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη τουεργατικού-λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος.

Η Iskra σύντομα θα αναρτήσει σε video τις παρεμβάσεις των ομιλητών στην Ημερίδα.

Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα σημεία της παρέμβασης του Παναγιώτη Λαφαζάνη από σχετικό δελτίο τύπου που εξεδόθη :

«Η Ελλάδα έχει συσσωρεύσει με ευθύνη της πολιτικής και οικονομικής κυρίαρχης τάξης έναάδικο, βαθύτατα ταξικό, δυσβάστακτο αλλά και αβίωτο χρέος. Αυτό το χρέος συνιστά θηλιά στο λαιμό της χώρας και αν συνυπολογίσουμε και το δυσθεώρητο ιδιωτικό χρέος, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια κατάσταση πραγματικό εφιάλτη για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή εικόνα η μόνη ρεαλιστική απάντηση και διέξοδος είναι η διαγραφήτουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, μια απάντηση που μπορεί να γίνει αφετηρία για ανάλογες λύσεις στο σύνολο της Ευρώπης, ιδιαίτερα στο λεγόμενο ευρωπαϊκό Νότο. Η διεκδίκηση της διαγραφής του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του χρέους, παρ΄ότι δύσκολη, είναι δυνατή και μπορεί να γίνει πράξη από μια κυβέρνηση της Αριστεράς που είναι αποφασισμένη να αγωνισθεί σε αυτήν την κατεύθυνση με όλα τα δυνατά δημοκρατικά μέσα που διαθέτει, στηριγμένη πρώτα απ' όλα στη θέληση και τους αγώνες του ελληνικού λαού. Το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του χρέους είναι χρέος προς «θεσμικούς» πιστωτές όχι μόνο δεν καθιστά ανυπέρβλητη τη διαγραφή χρέους αλλά μάλλον προσφέρει πρόσθετες πολιτικές δυνατότητες για την διεκδίκηση και υλοποίησή της, ενώ την ίδια ώρα η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει μαζί με τις γερμανικές επανορθώσεις και την έντοκη επιστροφή του διεθνώς αναγνωρισμένου κατοχικού δανείου».

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αναφερόμενος στο ζήτημα των τραπεζών τόνισε μεταξύ άλλων:

«Όσο οι τράπεζες θα παραμένουν κάτω από ιδιωτικό έλεγχο και διαχείριση, τόσο η πολιτική κατεύθυνση της χώρας θα υπερκαθορίζεται από το τραπεζικό κεφάλαιο με την πολιτική σε«ομηρία». Θεμελιώδεις προϋπόθεση για να μπει η χώρα σε μια κατεύθυνση προοδευτικής διεξόδου είναι η πολιτική να τεθεί πάνω από τις τράπεζες, πράγμα που σημαίνει να περάσουν οι τελευταίες κάτω από δημόσια ιδιοκτησία και δημόσια διαχείριση υπό ουσιαστικό κοινωνικό έλεγχο. Η μετάβαση των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία, δημόσια διεύθυνση και κοινωνικό έλεγχο συνιστά το θεμέλιο για να εφαρμοσθεί μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά, παραγωγικά και κοινωνικά κριτήρια καθώς και για να αντιμετωπισθεί σε όφελος της οικονομίας και της κοινωνίας ή «γάγγραινα» των κόκκινων δανείων».

ανάρτηση από iskra

Σκάναλο Γιούνγκερ: η χαριστική βολή στην κυβέρνηση Σαμαρά;

Ανάρτηση TVXS Ανάλυση

Οι αποκαλύψεις για τον φορολογικό παράδεισο του Λουξεμβούργου και η εμπλοκή του Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ στο σκάνδαλο που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, έχει άμεσο αντίκτυπο στα ελληνικά πολιτικά πράγματα: μετά την αδιάφορη στάση του Βερολίνου και την αδιάλλακτη της τρόικας, ο νέος πρόεδρος της ΕΕ αποτελούσε την μοναδική ελπίδα που είχε απομείνει στην ελληνική κυβέρνηση.

Το τελευταίο διάστημα στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί αμηχανία και διάχυτος εκνευρισμός λόγω της στάσης της τρόικας και της γερμανικής κυβέρνησης, που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο. Η επιστολή με την οποία  ζητούσαν από την κυβέρνηση να ακυρώσει τις ρυθμίσεις για τα δάνεια που είχαν ήδη ψηφιστεί στην Βουλή, δεν ήταν παρά το "κερασάκι στην τούρτα" μιας σειράς απαιτήσεων και όρων που οι επικεφαλής της τρόικας θέτουν προκειμένου να επιστρέψουν στην Αθήνα για την περιβόητη αξιολόγηση του προγράμματος, ώστε να ακολουθήσει η εκταμίευση της τελευταίας δόσης και η επικύρωση της αξιολόγησης από το eurogroup τον Δεκέμβριο.

Στις αρχές του φθινοπώρου, αν και στη συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ η τελευταία δεν δεσμεύτηκε σε τίποτα από όσα της ζήτησε ο Έλληνας πρωθυπουργός, στο κυβερνητικό στρατόπεδο υπήρχε η ελπίδα ότι οι δανειστές θα έκαναν τα "στραβά μάτια", μεταθέτοντας για το 2015 και μετά την προεδρική εκλογή την εφαρμογή των -δαπανηρών πολιτικά- μνηνομιακών  δεσμεύσεων. Μια πηγή αισιοδοξίας ήταν ακριβώς ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ που είναι αντίθετος με τις πολιτικές αυστηρής λιτότητας του Βερολίνου. Φυσικά, όπως εξήγησε και ο κ. Γιούνγκερ στον κ. Σαμαρά   στην συνάντηση τους την ίδια περίοδο, ο  ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι υποχρεωμένος να παίρνει υπόψιν του τον συσχετισμό των δυνάμεων στην ΕΕ και δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού του. Θα μπορούσε όμως να  επηρεάσει τις σχετικές αποφάσεις, πολύ περισσότερο αφού είναι ο πρώτος πρόεδρος που  αναλαμβάνει την θέση, έστω και εμμέσως, μετά από εκλογές σε όλη την Ευρώπη.

Αμέσως όμως μετά την 1η Νοεμβρίου, όταν ανέλαβε ο κ. Γιούνγκερ επισήμως τα καθήκοντα του, βρέθηκε μπλεγμένος στην δίνη ενός σκανδάλου που κανείς δεν περίμενε. Ήδη χθες Δευτέρα, το πρακτορείο οικονομικών ειδήσεων Bloomberg ζητούσε την παραίτηση του, ενώ  ερωτηματικά για το αν πρέπει να παραμείνει στην θέση διατύπωναν και γερμανικά έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας, όπως το Spiegel.

Προς στιγμή δεν φαίνεται ότι ο κ. Γιούνγκερ θα παραιτηθεί(κάτι τέτοιο ίσως θα σήμαινε ότι ο νέος Πρόεδρος θα επιλέξει νέους Επιτρόπους ). Σίγουρα όμως  βρίσκεται αποδυναμωμένος, περνάει υποχρεωτικά στην άμυνα και δεν θα έχει ούτε τον χρόνο ούτε και την διάθεση να ασχοληθεί με τα  προβλήματα της ελληνικής κυβέρνησης που χάνει συνεχώς έδαφος απέναντι στην τρόικα: όλη η κυβερνητική αφήγηση για το success story, την έξοδο από τα μνημόνια και το ΔΝΤ έχει πλήρως καταρρεύσει.

Ο βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι πλέον η τρόικα( την οποία  πριν λίγο καιρό εμφανιζόταν αποφασισμένη να διώξει) να επιστρέψει στην Αθήνα το γρηγορότερο. Όχι μόνο δεν βάζουν νερό στο κρασί τους, αλλά οι δανειστές διατυπώνουν συνεχώς και νέες απαιτήσεις, την ίδια στιγμή που η κυρία Μέρκελ δεν δείχνει να νοιάζεται για την τύχη της κυβέρνησης. Χωρίς διεθνή στηρίγματα, το ερώτημα πλέον είναι αν η κυβέρνηση θα καταφέρει να περάσει τα σκληρά μέτρα που της ζητούν ή θα αναγκαστεί να πέσει κάτω από το βάρος της ¨προδοσίας" της Μέρκελ και του σκανδάλου Luxleaks-Γιούνγκερ.