ΤΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ



Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 16/5/15 - 10:02)
Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ*
Λέγεται συχνά ότι ελάχιστοι γνωρίζουν καλύτερα τις γεωστρατηγικές εξελίξεις στις χώρες της βαλκανικής όσο οι Αμερικανοί διπλωμάτες. Όταν λοιπόν ο πρώην πρέσβης στην Αθήνα, Ντάνιελ Σπέκχαρντ, αποφάσισε πριν από μερικές ημέρες να ανοίξει τα χαρτιά του σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στην πολιτική επιθεώρηση Harvard Political Review (HPR), όλοι περίμεναν μια αποκαλυπτική ανάλυση για τις ισορροπίες με την Τουρκία, τις νέες σχέσεις με τη Μόσχα ή ακόμη και με το Ισραήλ. Ο Σπέκχαρντ όμως προτίμησε να εστιάσει τα σχόλιά του στο Ευρώ και το περιβόητο πλέον ενδεχόμενο ενός Grexit. «Μου προκαλεί εκνευρισμό και αγωνία το γεγονός ότι μέχρι πολύ πρόσφατα η Ευρώπη δε έδινε σημασία στα γεωστρατηγικά ζητήματα που διακυβεύοται από μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη» δήλωσε ο πρώην εκπρόσωπος της αμερικανικής διπλωματίας στην Ελλάδα. Ο ίδιος έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι λέγοντας «Ευρώπη» εννοούσε τη Γερμανία της Μέρκελ: «Πρόσφατες δηλώσεις από το Βερολίνο αποδεικνύουν ότι ακόμη δεν κατανοούν πλήρως και δεν δίνουν την αρμόζουσα σημασία στις επιπτώσεις που θα υπάρξουν σε επίπεδο γεωστρατηγικών εξελίξεων». Για να μην υπάρξουν παρερμηνείες σε τι ακριβώς αναφερόταν ο πρώην πρέσβης, το HPR έσπευσε να διευκρινίσει ότι σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ η Ελλάδα θα στραφεί αναγκαστικά και προς τηΡωσία και τότε η Αθήνα μπορεί να μετατραπεί σε σημαντικό βαθμό ρυθμιστής της ενεργειακής αυτονομίας ολόκληρης της Ευρώπης. Το άρθρο έδινε ιδιαίτερη βαρύτητα στις επαφές του Έλληνα υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτη Λαφαζάνη με την ρωσική Gazprom και το ενδεχόμενο να μετατραπεί η Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο για το πέρασμα της ρωσικής ενέργειας προς την Ευρώπη.
«Καθώς όμως η Ευρώπη δεν έβλεπε μέχρι σήμερα το Grexit σαν ένα πραγματικά πιθανό ενδεχόμενο» κατέληγαν οι αναλυτές του HPR «η Ελλάδα δεν κατάφερνε να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά αυτό το όπλο στις διαπραγματεύσεις της με την Ε.Ε».
Παρά το γεγονός ότι ο Σπέκχαρντ και το Harvard Political Review εστίαζαν το ενδιαφέρον τους στην αγορά ενέργειας, φαίνεται ότι είχαν πιάσει το βαθύτερο νόημα των συζητήσεων που διεξάγονται τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.

Οι σοβαρότεροι αναλυτές συμφωνούν πλέον ότι οι εξελίξεις σε μια χώρας σαν την Ελλάδα, που αντιπροσωπεύει μόλις το 1.8% του ΑΕΠ των χωρών της Ευρωζώνης, δεν είναι πρωτίστως οικονομικές αλλά πολιτικές. «Η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε» σημείωνε πρόσφατα ο γνωστός επενδυτής Μάρκ Φάμπερ «δεν θέλουν να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα τις χτυπήσουν την πόρτα άλλοι παίχτες, όπως η Ρωσία και Κίνα». Ο ίδιος συμπλήρωνε ότι μπροστά στα μάτια μας «διεξάγεται μια γεωπολιτική σκακιστική παρτίδα... με πολιτικές και όχι τόσο οικονομικές προεκτάσεις». Γνωστός στην αγορά με το ψευδώνυμο Dr Doom (Δρ όλεθρος), ο Φάμπερ είχε την άνεση και το θάρρος να πει ξεκάθαρα αυτό που δεν μπορούσε να διατυπώσει δημοσίως ο Σπέκχαρντ: «Η Ελλάδα έχει μια πολύ ισχυρή διαπραγματευτική θέση» εξηγούσε ο γνωστός επενδυτής για να θέσει αμέσως μετά το ρητορικό ερώτημα: «Και αν δηλαδή αποφασίσουν να μην πληρώσουν τι θα κάνουμε, θα εισβάλλουμε στη χώρα τους και θα τους απαγχονίσουμε έναν προς ένα;»
Την άποψη ότι το Grexit, ως αποτέλεσμα μιας παύσης πληρωμών, αποτελεί ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης είχε αναπτύξει με διαφορετικό τρόπο και ο οικονομολόγος Μαρκ Βάισμπροτ από το Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσινγκτον (CERP). Λίγες μόλις ημέρες πριν από τις ελληνικές εκλογές ο Βάισμπροτ είχε υποστηρίξει ότι αν υπάρχει ένας λόγος για τον οποίο η Γερμανία φοβάται το ενδεχόμενο ενός Grexitείναι ότι η ελληνική οικονομία «θα ανακάμψει τόσο γρήγορα, ώστε και οι υπόλοιπες χώρες τηςευρωζώνης θα θέλουν να εγκαταλείψουν τη νομισματική ένωση».
Το γεγονός βέβαια ότι ένα πιθανό Grexit σε συνδυασμό με στάση πληρωμών μπορεί να έχει εξαιρετικά θετικές επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία δεν μειώνει την ανησυχία των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης της Ευρώπης για τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσει σε άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης. Κινούμενο κοντά στα όρια της υστερίας το Bloomberg προειδοποιούσε ότι θα πρόκειται για τη «μεγαλύτερη αθέτηση πληρωμών στην ιστορία του καπιταλισμού». Αναλυτές της Barclays έκαναν τις προηγούμενες ημέρες λόγο για το ενδεχόμενο μετάδοσης σε άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας ενώ ουσιαστικά δήλωναν αδυναμία να προβλέψουν την αλλαγή που θα επέλθει στη λειτουργία των αγορών. Από την πλευρά της η Goldman Sachs σε έκθεσή της εντόπιζε το επόμενο κρούσμα στην οικονομία της Πορτογαλίας.
Ενώ λοιπόν κάθε ψυχρή οικονομική ανάλυση θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι μια οικονομία που δεν ξεπερνά το 2% της ευρωζώνης δεν μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ευρωπαϊκή οικονομία, στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται πως... η λογική σταματά εκεί που ξεκινούν τα όρια των αγορών. Η δημιουργία κλίματος πανικού σε περίπτωση μιας ελληνικής στάσης πληρωμών και εξόδου από το ενιαίο νόμισμα μπορεί πράγματι να μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία καθώς οι αντιδράσεις των αγορών δεν στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα αλλά στο γενικότεροψυχολογικό κλίμα που θα επικρατήσει. Όπως έχει δείξει άλλωστε η οικονομική ιστορία των τελευταίων αιώνων όταν ένα οικονομικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με δομική κρίση, ακόμη και το πιο ασήμαντο γεγονός μπορεί να επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Αν όμως η Ουάσινγκτον φοβάται ότι το Grexit θα ενισχύσει την επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη, εάν το Βερολίνο φοβάται ότι ίσως οδηγήσει σε ταχεία ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και έτσι θα αποτελέσει πρότυπο και για άλλες χώρες και εάν οι αγορές φοβούνται ότι θα αποτελέσει τη σπίθα που μπορεί να φέρει την καταστροφή, μήπως η ελληνική κυβέρνηση έχει στα χέρια της έναυπερόπλο το οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει σκεφτεί να χρησιμοποιήσει;
*Πηγή: Περιοδικό "Επίκαιρα"

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ



Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 16/05/15 
ΙΣΧΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΠΝΙΞΟΥΝ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΕΙΡΑΜΑ  
ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ECONOMIST (15/5)
Ολόκληρη η ομιλία του υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτη Λαφαζάνη στη 19η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης του Economist με την ελληνική κυβέρνηση, με θέμα: «Energy Alliance in the Mediterranean & North Africa: Unlocking the Full Potential», έχει ως εξής :
"Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Ξέρω, όπως ξέρετε και σεις, ότι η χώρα μας βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για το παρόν και το μέλλον μας.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι όποτε η Ελλάδα κλυδωνίζεται, μαζί της κλυδωνίζεται και η Ευρώπη.
Γι' αυτό δεν είναι λίγοι αυτή την ώρα που χρεώνουν εύκολα και αστόχαστα στη χώρα μας τα προβλήματα της Ευρώπης.
Θα πω ευθέως ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Δεν είναι η καταραμένη αριστερή Ελλάδα το πρόβλημα για την Ευρώπη.
Αντίθετα, είναι οι ακραία μονομερείς επιλογές της Ευρώπης το πρόβλημα για την Ελλάδα, αλλά και για τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.
Είναι πολλοί και ισχυροί εκείνοι οι κύκλοι στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ που επιδιώκουν αυτή την ώρα να πνίξουν και να στραγγαλίσουν το ελληνικό αριστερό πείραμα. Που δεν θέλουν να αναγνωρίσουν σε μια μικρή χώρα σε μια τόσο ευαίσθητη περιοχή, ότι μπορεί να σταματήσει να είναι το παραδοσιακό πιόνι τους. Που θεωρούν αδιανόητο ότι η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει την εθνική της ανεξαρτησία και να ακολουθήσει νέες ριζοσπαστικές προοδευτικές πολιτικές.
Αυτές οι ευρωενωσιακές αδιαλλαξίες είναι που προκαλούν τα αδιέξοδα στις διαπραγματεύσεις και όχι οι δήθεν αναχρονιστικές εμμονές της χώρας μας.
Αν κάποιοι σχεδιάζουν μια ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική από την οποία θέλουν να αποκλείσουν την Ελλάδα, γιατί δεν θέλει να υποταχθεί, τότε θα πρέπει να ξέρουν ότι μια τέτοια Ευρώπη θα είναι ανάπηρη. Θα πρέπει να ξέρουν ότι αρχίζουν να ξηλώνουν την ευρωπαϊκή κάλτσα.
Τίποτα ίσως δεν επιβεβαιώνει περισσότερο αυτήν την αλήθεια από μια ματιά στον ενεργειακό χάρτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ο οποίος καταδεικνύει την αναντικατάστατη σημασία της Ελλάδας για όλη την Ευρώπη.
Η Ελλάδα με την κυβέρνησή μας έχει λάβει μια ιστορική απόφαση: Να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη, πολυεπίπεδη πολιτική διεθνών πολιτικών και οικονομικών σχέσεων, πρώτα απ' όλα στον κρίσιμο ενεργειακό τομέα.
Η Ελλάδα με την κυβέρνησή μας θα πάψει, ήδη έπαψε, να είναι εξαρτημένος ενεργειακός δορυφόρος και άβουλο ενεργειακό παράρτημα.
Η Ελλάδα, ήδη, αναπτύσσει πολυδιάστατες και πολυεπίπεδες ενεργειακές σχέσεις, ενώ αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για ένταξη και σε νέους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και αναπτυξιακές τράπεζες, όπως αυτή που πρόσφατα ίδρυσαν οι BRICS.
Έχουμε ένα όραμα που μας οδηγεί. Να κάνουμε την Ελλάδα ένα πλουραλιστικό και προοδευτικό ενεργειακό κόμβο ασφάλειας και συνεργασίας στην περιοχή μας, στη Μεσόγειο και την Ευρώπη.
Γι' αυτό στηρίζουμε χωρίς καμία επιφύλαξη στο έδαφός μας τον αγωγό ΤΑΡ, που θα φέρνει φυσικό αέριο από το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν και η κυβέρνησή μας διεκδικεί εύλογα και δίκαια αντισταθμιστικά οφέλη από τη διέλευσή του.
Γι' αυτό εργαζόμαστε υπεύθυνα για τον κάθετο διάδρομο που θα συνδέει τον ΤΑΡ με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, του οποίου η τελική συμφωνία θα υπογραφεί τις επόμενες εβδομάδες.
Γι' αυτό είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε στο έδαφός μας έναν αγωγό με ρώσικο φυσικό αέριο, ο οποίος θα θέλαμε να κατευθυνθεί όχι μόνο προς τη FYROM και την Κεντρική Ευρώπη, αλλά και προς την Ιταλία και βορειότερα.
Υποστηρίζοντας έναν τέτοιο αγωγό, ενισχύουμε τη βούλησή μας και τις προσπάθειές μας για τη σταθερότητα στα βόρεια σύνορά μας. Τασσόμαστε σθεναρά ενάντια σε όποια σχέδια αποβλέπουν στην ένταση, στο αίμα και την αποσταθεροποίηση γειτονικών Βαλκανικών χωρών και περιοχών.
Γι' αυτό, ακόμα, σχεδιάζουμε να συμβάλλουμε στο μέλλον στην κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού East Med, που θα φέρνει το φυσικό αέριο της Ανατ. Μεσογείου και όχι μόνο, στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Γι' αυτό επιπλέον ενισχύουμε τους σταθμούς LNG στη χώρα μας και κατασκευάζουμε νέους, προκειμένου να φέρνουμε υγροποιημένο αέριο, συνδέοντας πρώτα απ' όλα τη Βόρεια Αφρική με τη Ν.Α. Ευρώπη, τη Βαλκανική και την Κεντρική Ευρώπη.
Επειδή οδηγούμαστε από αυτό το μεγάλο όραμα μιας Ελλάδας πλουραλιστικού ενεργειακού κόμβου, προωθούμε, επίσης, την αμφίδρομη διασυνδεσιμότητα των αγωγών φυσικού αερίου της ηπειρωτικής Ελλάδας με εκείνους των Βαλκανίων.
Όπως προωθούμε, ως ευρωπαϊκό έργο, την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου, Κρήτης ηπειρωτικής Ελλάδας, πλάι-πλάι στην ηλεκτρική διασύνδεση ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ελλάδα, που ήδη ξεκίνησε.
Η διασυνδεσιμότητα, σε ένα ικανό ποσοστό, όλων των ενεργειακών συστημάτων των χωρών της περιοχής μας και της Μεσογείου, αποτελεί μεγάλο στόχο της πολιτικής μας.
Μεγαλεπήβολη επιδίωξή μας είναι η Ελλάδα να αναδειχθεί πρωτοπόρα στις ενεργειακές διασυνδέσεις και να καταξιωθεί ως ο απλόχερα ανοιχτός φυσικός χώρος για τους δρόμους όλων των ενεργειακών προϊόντων ανεξαρτήτως της προέλευσης και της πηγής τους.
H ενέργεια και η διασφάλισή της, αντί να καθίσταται πεδίο ανταγωνισμών, διαιρέσεων, συγκρούσεων και συχνά πολέμων, θεωρούμε ότι μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα της περιοχής μας και να καταστεί ευκαιρία για ισότιμες συνέργειες και συνεργασίες, μακριά από ηγεμονισμούς, κηδεμονίες και επικυριαρχίες. Συνέργειες και συνεργασίες που θα προσφέρουν ασφάλεια και ευημερία στην Ανατολική και όλη την ιστορική λεκάνη της Μεσογείου.
Μια συνεργασία αν όχι συμμαχία για την ενέργεια στη Μεσόγειο, θα μπορούσε να γίνει οδηγός για να ανοίξουν ορίζοντες για μια ευρύτερη συνεργασία και συμμαχία στη Μεσόγειο.
Η Μεσόγειος με αφετηρία την ενεργειακή συνεργασία θα μπορούσε να ξαναγίνει κοιτίδα μεγάλων πολιτισμών και προόδου. Θα μπορούσε να γίνει θάλασσα που θα γεφυρώσει τις μεγάλες ανισότητες Ευρώπης – Αφρικής – Μέσης Ανατολής. Θα μπορούσε να γίνει θάλασσα ειρήνης, χωρίς ξένους στόλους, ξένες στρατιωτικές συσσωρεύσεις, επεμβάσεις, πολέμους και κατοχές χωρών και περιοχών χωρών. Μια θάλασσα που δεν θα ξεβράζονται απόβλητα και αμέτρητα ανθρώπινα θύματα του δουλεμπορίου και του ρατσισμού.
Μια από τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις για μια τέτοια ιστορική συνεργασία και Μεσογειακή συμμαχία είναι ο σεβασμός στα αναγνωρισμένα δικαιώματα των λαών και η δίκαιη οριοθέτηση των θαλάσσιων και υποθαλάσσιων δικαιωμάτων σε όλη τη Μεσόγειο και πρώτα απ' όλα στο Αιγαίο και τη Νοτιοανατολική πλευρά της.
Όλοι ξέρουμε ότι αν σε αυτό τον τομέα υπάρχουν, πληγές, και μείζονες εντάσεις, υπάρχει μια αιτία. Το γεγονός ότι σε ορισμένες περιπτώσεις δεν τηρείται, δεν αναγνωρίζεται και δεν εφαρμόζεται το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας.
Δυστυχώς αυτό κάνει η Τουρκία ατιμώρητα και συχνά επιβραβευόμενη εδώ και δεκαετίες στην Κύπρο, στο Αιγαίο και πρόσφατα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δυστυχώς αυτό κάνει, επίσης για δεκαετίες, και το Ισραήλ στη Γάζα και τα Παλαιστινιακά εδάφη.
Τελειώνω με μια πρόταση: Να αναληφθεί μια μεγάλη πρωτοβουλία όλων των Μεσογειακών χωρών που θα έχει ως στόχο να υπογραφεί ένα Συμβόλαιο των κρατών που βρέχονται από τη Μεσόγειο και το οποίο θα περιλαμβάνει μόνο μία δέσμευση: απόλυτη τήρηση και πλήρης εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας σε όλη τη Μεσογειακή λεκάνη.
Ένα τέτοιο συμβόλαιο θα στιγμάτιζε κατοχές και αυθαίρετες θαλάσσιες διεκδικήσεις και μαζί με αυτές, πρώτα απ' όλα θα απομόνωνε τα υπόλογα κράτη.
Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ε.Ε. αντί να προωθούν επιμελώς κηδεμονίες σε βάρος της χώρας μας, όφειλαν να θέσουν τέτοιες προτεραιότητες ειρήνης, ασφάλειας, συνεργασίας και ευημερίας στην αντζέντα τους για την περιοχή μας και τη Μεσόγειο.
Από τη δυνατότητά τους να το πράξουν, αντί να επιδίδονται σε ασκήσεις νεοαποικιοκρατίας, θα κριθεί το μέλλον της Μεσογείου και της Ευρώπης''.
Στη συνέχεια η Iskra παραθέτει απαντήσεις του Υπουργού ΠΑΠΕΝ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, σε ερωτήσεις που του έγιναν στη 19η Συζήτηση Στρογγυλής Τραπέζης του ECONOMIST
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες αλλαγές φέρνει η νέα κυβέρνηση στον ενεργειακό τομέα;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Θα έλεγα ότι η αλλαγή που σημειώνεται από τη δική μας κυβέρνηση στον ενεργειακό τομέα σε σχέση με τις προηγούμενες, είναι θεμελιώδης. Εμείς έχουμε μία επιλογή, ιστορική για τα δεδομένα της χώρας μας. Θέλουμε να ακολουθήσουμε μια πραγματικά ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, πολυεπίπεδη ενεργειακή πολιτική, η οποία θα είναι μια πολιτική που κοιτάζει και στους τέσσερις ορίζοντες. Δεν θέλουμε μια πολιτική μονοδιάστατη και εξαρτημένη. Αυτό ήταν χαρακτηριστικό των προηγούμενων δεκαετιών, αν όχι και ένα χαρακτηριστικό του ίδιου του ελληνικού κράτους σχεδόν από την ίδρυσή του, με ορισμένες αναλαμπές.
Γι' αυτό βλέπετε ότι αυτή τη στιγμή επιχειρούμε ενεργειακές σχέσεις με όλες τις πλευρές και σε όλες τις κατευθύνσεις. Δεν κάνουμε εξαιρέσεις, δεν κάνουμε αποκλεισμούς, δεν δεχόμαστε εντολές, δεν κατευθυνόμαστε από τη βούληση και τα σχέδια τρίτων χωρών, παρά μόνο από το εθνικό μας συμφέρον και το συμφέρον του ελληνικού λαού. Γι' αυτό όπως βλέπετε, αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες το τελευταίο διάστημα στον ενεργειακό τομέα, οι οποίες είναι πολύπλευρες και συναντούν αντιθέσεις και επιθέσεις από κάποιες πλευρές.
Δεν θέλω να αναφερθώ λεπτομερέστερα σε αυτό το θέμα. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει και όλοι γνωρίζουμε τις θέσεις και τις επιθέσεις που δέχεται αυτή την ώρα η ελληνική κυβέρνηση, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα επειδή προσπαθεί να στηρίξει αυτή την πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική και να στηρίξει, επίσης, τις δημόσιες ενεργειακές παρεμβάσεις, τις παρεμβάσεις του δημοσίου στο ενεργειακό τομέα στη χώρα μας. Εμείς, όμως, είμαστε αποφασισμένοι. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την Ελλάδα αν θέλει να φύγει από την κρίση και να ανοίξει θετικές διεξόδους για το μέλλον, από το να έχει έναν ισχυρό παρεμβατικό δημόσιο τομέα στην ενέργεια, ανασυγκροτημένο, με θετική προοπτική, αλλά και από το να προωθεί, επίσης, μια ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική. Να μετατραπεί η χώρα σε πλουραλιστικό ενεργειακό κόμβο, όπως φαίνεται ότι μπορεί να επιτευχθεί το τελευταίο διάστημα με τις επιλογές μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς το εννοείται αυτό και τι θα κάνετε;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αυτό που θα κάνουμε είναι να μην είμαστε δορυφόρος και παράρτημα κανενός. Ό,τι ωφελεί την Ελλάδα, τη συνεργασία, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή μας, εμείς θα το προωθούμε ανεξάρτητα από αντιδράσεις, δυσκολίες και πιέσεις. Αυτό κάνουμε και αυτό θα κάνουμε με μεγαλύτερη επιμονή και σταθερότητα στο μέλλον. Αυτό εννοούμε εμείς, ως ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν διαθέσιμοι καταναλωτές για τον αγωγό με το ρωσικό φυσικό αέριο που θα περνάει από την Ελλάδα;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η ερώτησή σας είναι ενδιαφέρουσα. Αυτή την περίοδο έχει εκφραστεί -και νομίζω έντονα- η πρόθεση της Ρωσίας, μετά το ναυάγιο του South Stream, να προχωρήσει σε μια νέα όδευση για το φυσικό της αέριο προς την Ευρώπη. Η επιλογή της, απ' ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, είναι να κατασκευαστεί ένας νέος αγωγός, υποθαλάσσιος  στη Μαύρη Θάλασσα, που θα φτάνει μέσω της ευρωπαϊκής Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Αυτός ο αγωγός, απ' ό,τι λέγεται, θα μεταφέρει περίπου 70 δισεκ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, από τα οποία ένα μέρος θα κατευθύνεται στην τουρκική αγορά και το άλλο η πρόθεση της Ρωσίας είναι να κατευθυνθεί  μέσω της Ελλάδας στην Κεντρική Ευρώπη. Απ' όσο γνωρίζω, υπάρχουν συμβόλαια και υπάρχουν διαθέσιμοι καταναλωτές γι' αυτό το αέριο. Γι' αυτό άλλωστε η Ρωσία επιχειρεί μια νοτιότερη όδευση, για να κατευθύνει το φυσικό της αέριο, ή τουλάχιστον αυτή είναι η πρόθεσή της, στην Κεντρική Ευρώπη.
Εμείς είμαστε έτοιμοι και έχουμε προχωρημένες συζητήσεις γι' αυτό, να συνεχίσουμε την πορεία αυτού του αγωγού μέσα από το ελληνικό έδαφος, μέχρι τα σύνορα με τη ΠΓΔΜ, και από κει και πέρα να κατευθυνθεί  βορειότερα προς την Κεντρική Ευρώπη, όπου όπως ξέρετε, μέσα από συμφωνίες και συνεργασίες των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, υπάρχουν έτοιμοι υποδοχείς αυτού του φυσικού αερίου.
Δεν θα είχαμε αντίρρηση, ίσα-ίσα θα βλέπαμε ως αρκετά σωστό, αυτός ο αγωγός, σύμφωνα και με τις επιθυμίες αρκετών ιταλικών εταιριών, να πάει προς την πλευρά της Ιταλίας μέσω της Αδριατικής και να κατευθυνθεί βορειότερα. Νομίζουμε ότι αυτός ο αγωγός πρέπει να περάσει από την Ελλάδα, εφόσον βεβαίως επιλεγεί από την Ρωσία. Θα είναι ένας αγωγός που θα αναβαθμίσει τη θέση της χώρας μας. Είναι ένας αγωγός ο οποίος θα είναι εθνικά ωφέλιμος για την ελληνική οικονομία. Θα έχει ως συνέπεια φθηνότερο φυσικό αέριο για τη χώρα μας και ασφαλώς αρκετά έσοδα, δημοσιονομικά έσοδα, από τη διαχείριση αυτού του αγωγού. Γι' αυτό εμείς στηρίζουμε αυτόν τον αγωγό, εφόσον βεβαίως επιμείνει η Ρωσία σε αυτή την επιλογή της, την επιλογή δηλαδή του νότιου διαδρόμου.
Αυτός ο αγωγός θα συμπληρώνει την ενεργειακή πολιτική της χώρας μας και θα την αναδεικνύει, με ένα πιο αποτελεσματικό και ουσιαστικό τρόπο, σε έναν πλουραλιστικό ενεργειακό κόμβο. Η Ελλάδα ως κόμβος διασύνδεσης ενεργειακών προϊόντων με όλες τις δυνατές προελεύσεις. Θέλουμε ενεργειακά προϊόντα να κατευθύνονται στην Ευρώπη με την Ελλάδα, ως πύλη, προϊόντα που θα προέρχονται από τη Ρωσία, από την Κεντρική Ασία, από τη  Μέση Ανατολή. Νομίζω ότι αυτός ο ρόλος είναι θετικός για την ειρήνη και τη συνεργασία και κυρίως για τους καταναλωτές και πολύ περισσότερο είναι θετικός για την Ελλάδα και τα συμφέροντά της.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ακούμε με μεγάλη ικανοποίηση για τα έργα υποδομής που προωθεί σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση, κυρίως στον τομέα του Φυσικού Αερίου και στον τομέα του Ηλεκτρισμού. Η υλοποίηση αυτών των έργων υποδομής που είναι πολύ σημαντικά, απαιτούν προσέλκυση επενδυτών και διασφάλιση της βιωσιμότητας της ελληνικής αγοράς ενέργειας. Για να επιτευχθεί αυτό, το καλύτερο όπλο που έχουμε στα χέρια μας είναι η απελευθέρωση των αγορών. Η σημερινή Κυβέρνηση συμπεριλαμβάνει τον στόχο αυτό της απελευθέρωσης των αγορών, δηλαδή της αύξησης του υγιούς ανταγωνισμού στη χώρα μας προς υποστήριξη τέτοιων έργων, αλλά φυσικά και με άλλες παράπλευρες θετικές συνέπειες, με σημαντικότερη την επιστροφή καταρτισμένων νέων στην χώρα;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Βεβαίως είναι σωστό ότι στην Ελλάδα, παρά την κρίση και παρά τις δυσκολίες, αναπτύσσονται αυτήν περίοδο μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις. Κυρίως, βεβαίως, επενδύσεις του δημοσίου, όπως της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Και αυτό είναι θετικό γιατί δείχνει ότι η ενέργεια μπορεί να γίνει μοχλός αναπτυξιακών αναζωογονήσεων για την ελληνική οικονομία, που τόσο πολύ τις έχουμε ανάγκη. Όσον αφορά την "απελευθέρωση των αγορών", βεβαίως η Ελλάδα και η πολιτική της κυβέρνησής μας είναι υπέρ ενός υγιούς ανταγωνισμού, με μία παρατήρηση όμως : απελευθέρωση των αγορών δεν σημαίνει υποβάθμιση και κατάργηση του δημόσιου τομέα στο χώρο της ενέργειας. Απελευθέρωση των αγορών δεν σημαίνει διάσπαση της ΔΕΗ και ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ. Με δύο λόγια, απελευθέρωση των αγορών δεν σημαίνει να τελειώνουμε με τον ισχυρό δημόσιο παρεμβατικό τομέα στον ενεργειακό χώρο της Ελλάδας. Αυτό δεν θα γίνει στο όνομα οποιασδήποτε απελευθέρωσης στη χώρα μας, διότι δεν είναι εθνικά ωφέλιμο και αντί να βοηθήσει στην ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια, θα οδηγήσει στην ενεργειακή διάλυση. Όπως απελευθέρωση δεν σημαίνει ασυδοσία των ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της ενέργειας και προνομιακή μεταχείρισή τους, όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν, σε βάρος των δημόσιων επιχειρήσεων. Γιατί, αυτό συμβαίνει στη χώρα μας. Αυτό που συμβαίνει, είναι προνομιακά να ενισχύονται οι ιδιώτες σε βάρος του δημοσίου. Αυτό θα σταματήσει και ήδη έχει σταματήσει από την κυβέρνησή μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ανησυχείτε, στο πλαίσιο της ανεξάρτητης ενεργειακής πολιτικής που περιγράψατε, για την πλήρη εξάρτηση του τομέα του φυσικού αερίου από αγωγούς που η όδευσή τους είναι μέσω Τουρκίας;
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Όσον αφορά την Τουρκία, δεν με ανησυχεί αυτό. Ας περνάνε όσοι αγωγοί θέλουν από οποιαδήποτε χώρα. Αυτό που με ανησυχεί με την Τουρκία είναι η πολιτική που εφαρμόζει, πολιτική η οποία δεν σέβεται, όπως είπα προηγουμένως, το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα το Δίκαιο της Θάλασσας. Με χαρακτηριστικά παραδείγματα τη στάση της Τουρκίας απέναντι στη Κύπρο, καθώς και τις αυθαίρετες απαιτήσεις που εγείρει στο Αιγαίο και πρόσφατα στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτά είναι που με ανησυχούν για τη Τουρκία και την πολιτική της και όχι το πόσοι αγωγοί περνάνε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μιλήσατε περί ενεργειακής ανεξαρτησίας της χώρας. Το επίπεδο ανεξαρτησίας, όμως, σχετίζεται και με τον βαθμό που εμείς θα προωθήσουμε τις δικές μας αυτόνομες πηγές ενέργειας, πόσο μάλλον όταν αυτές είναι οικολογικές και χαμηλού κόστους.
Π. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Είναι, πράγματι, πολύ σημαντική η παρατήρησή σας όσον αφορά στην ανάγκη ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη χώρα μας. Ήδη έχουν γίνουν πολύ μεγάλα βήματα, άλματα θα έλεγα, στον τομέα αυτό. Εμείς στηρίζουμε τις ΑΠΕ. Η Ελλάδα έχει φυσικές πηγές ενέργειας, νερά, φυσικά και τον λιγνίτη, έχουμε όμως κυρίως τον ήλιο και τον άνεμο. Αυτά θα τα αξιοποιήσουμε στο έπαρκο. Έχουμε κάνει πολλά, πρέπει να κάνουμε περισσότερα και θα κάνουμε περισσότερα σε αυτόν τον τομέα.
Σας ευχαριστώ.

Να προετοιμάσουμε το λαό για δύσκολες επιλογές


ΣΑΒΒΑΤΟ  16/05/2015 
Χωρίς καμιά αμφιβολία η επιθυμία και φυσικά ο σχεδιασμός των οικονομικών κυρίαρχων κύκλων της Ελλάδας και της Ευρώπης είναι αυτός της ήττας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και η επανίδρυσης στην Ελλάδα ενός πολιτικού συστήματος όπου θα κυριαρχεί και πάλι ένα δικομματικό ή ένα διπολικό σύστημα κεντροαριστερού ή κεντροδεξιού χαρακτήρα. Ένα σύστημα που σε περιόδους κρίσις θα εκφράζεται ακόμα και με κυβερνήσεις «ιδικού σκοπού» «εθνικής ενότητας», του όλοι μαζί δηλαδή για να «σωθεί η Ελλάδα» και φασικά μαζί της και τα δικά τους συμφέροντα.
Θέλουν ένα πολιτικό σύστημα χωρίς την αριστερά μέσα που θα στηρίζει τους πειραματισμούς που προωθεί πανευρωπαϊκά η Γερμανία με τις πολιτικές της άγριας λιτότητας και τα «σταθεροποιητικά της προγράμματα» για να κτυπηθεί το κόστος εργασίας, οι εργασιακές σχέσεις και φυσικά το κοινωνικό κράτος πανευρωπαϊκά.
Η κυβέρνηση λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα για αυτούς είναι μια « κυβερνητική ανωμαλία» σε μια Ευρώπη που κυριαρχούν κυβερνήσεις συντηρητικές κεντροδεξιού χαρακτήρα ή ακόμα «Εθνικής ενότητας» σοσιαλδημοκρατών με καθαρόαιμους δεξιούς. Στόχος τους λοιπόν είναι η επίτευξη της αριστερής παρένθεσης. Θέλουν να βγάλουν το «αγκάθι» που μπορεί να γίνει κακό παράδειγμα σε άλλους ευρωπαϊκούς λαούς.
Ο δρόμος που γνωρίζουν για να αντιμετωπίσουν αυτές τις καταστάσεις είναι η παλιά γνωστή μέθοδος των εκβιασμών, του εκφοβισμού, της γελοιοποίησις αλλά και της πλαγιοκόπησης του βούρδουλα και του καρότου με στόχο την ήττα ή την μετάλλαξη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ.
Απροκάλυπτος πλέον στόχος των «θεσμών», που μιλούν στο όνομα των δανειστών, είναι η ακύρωση του αποτελέσματος των εκλογών της 25ης Γενάρη και η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο το δημοσίευμα των Financial Times στις 5 Απριλίου στο οποίο ανώνυμοι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι της Ε.Ε. νουθετούσαν την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό να αποβάλλουν τα ακραία στοιχεία με πρώτη την Αριστερή Πλατφόρμα και να προχωρήσουν σε συνεργασία με την μνημονιακή «Κεντροαριστερά», το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Ορισμένοι Σαμαρικοί πεμπτοφαλαγγίτες της Ν.Δ και τα πολιτικά ρετάλια του ΠΑΣΟΚ προσπαθούν απ΄ την μεριά τους να τρομοκρατήσουν τον λαό με το ευρό και την δραχμή. Παράλληλα το τελευταίο διάστημα έχει εμφανιστεί και μια πλημμύρα πρόθυμων ερμηνευτών της ψήφου του ελληνικού λαού για τις πρόσφατες εκλογές. Η Ν.Δ το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ μας βομβαρδίζουν συστηματικά με την άποψη ότι ο λαός δεν ψήφισε για ρήξη, ότι θέλει συμβιβασμό, ότι πάνω απ’ όλα θέλει να μείνει στο ευρώ και ούτω καθεξής. Ένα πράγμα όμως είναι απολύτως βέβαιο: ο λαός δεν ψήφισε για να επιστρέψει στα Μνημόνια, να υποταχθεί άνευ όρων στους δανειστές και να έχει ξανά την Τρόικα στο κεφάλι του.
Οι πολιτικές εκφράσεις του σάπιου δικομματικού συστήματος του χθες θέλουν για να επιβεβαιωθούν και να επιβιώσουν πολιτικά να έχουν ένα ΣΥΡΙΖΑ τρομοκρατημένο από την αγριότητα των αγορών. Ένα ΣΥΡΙΖΑ όπου θα έχει κυριαρχήσει στις γραμμές του μια τεχνοκρατική μετριοπαθής άποψη. Θέλουν ένα ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του αποδεκτό και καθοδηγούμενο από τα διάφορα κέντρα εξουσίας σε Αμερική και Ευρώπη όπου ελάχιστα στοιχεία από τη διαφορετικότητα της αριστεράς θα έχει κρατήσει.
Επιθυμούν με απλά λόγια να πετύχουν τον πολιτικό ευνουχισμό του ΣΥΡΙΖΑ, δια μέσου αποδοχής από την μεριά του συμβιβασμών απαράδεκτων για τον κόσμο της εργασίας και με τον τρόπο αυτό να αδρανοποιήσουν για πολλές δεκαετίες το αριστερό κίνημα.
Αυτό το ζοφερό σενάριο όμως για τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά τα ίδια τα μέλη, τα στελέχη του και η κοινοβουλευτική του ομάδα δεν πρόκειται να το αφήσουν να πραγματοποιηθεί εύκολα. Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάμεις που θα δώσουν σκληρή μάχη, και θα τιμήσουμε τους αγώνες μιας ζωής που έκαναν. Ο δρόμος με την συγκατάθεση του λαού μας και της ελληνικής εργατικής τάξης είναι αυτός της ρήξης αρκετά μάτωσε ο λαός μας για ένα χρέος που δεν είναι και δικό του . Επιβάλετε να ακολουθήσουμε το προεκλογικό μας πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι το μίνιμουμ που μπορούμε να κάνουμε . Ολα τα άλλα περί εντιμων συμβιβασμών για ενα λαό που εχει δώσει τα πάντα ακούγονται περίεργα ως και αυτό-υπονομευτικά...
Είναι μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ η σταθερότητα σε ένα πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής και ρήξης με το χθες. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του αντιλαμβάνονται ότι στην κοινωνία η ταξική διαίρεση είναι άκρως ευδιάκριτη με την προλεταριοποίηση και φτωχοποίηση ευρύτερων στρωμάτων. Η κυβέρνηση με ηγεμονική δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και δεν πρέπει να αυτό-παγιδευθεί σε ένα καθοδικό σπιράλ όπου η μια υποχώρηση θα διαδέχεται την άλλη για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ελίτ χάνοντας όμως την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, για να καταλήξει στο τέλος μία παρένθεση αδιάφορη και για τους μεν και για τους δε... Οι εκβιασμοί τους δεν πρέπει να περάσουν. Να μπουν κόκκινες γραμμές. Οι «κόκκινες γραμμές» ασφαλώς έχουν την αξία τους. Δεν παύει, όμως, η επιλογή των «κόκκινων γραμμών» να είναι μια αμυντική επιλογή, πολύ περισσότερο αν προσπαθεί κανείς να βάλει «κόκκινες γραμμές» σε μια άκρως δυσμενή πολιτική πραγματικότητα. Κόκκινες γραμμές ναι αλλά ταυτόχρονα αντεπίθεση και ρήξη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι υποχρεωμένη να βαδίσει με σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα και ριζοσπαστισμό με την ταξική πυξίδα της αριστεράς. Γνωρίζει ότι οι δυσκολίες είναι μεγάλες και θα είναι μεγαλύτερες μετά από λίγες μέρες που θα ολοκληρωθεί η υπάρχουσα μεταβατική περίοδος που δημιουργήθηκε με την ανισοβαρή συμφωνία της 20ης του Φλεβάρη. Μιας συμφωνίας που μπορεί να μας έδωσε λίγο χρόνο μια «ανάσα» αλλά από την άλλη όξυνε ακόμη περισσότερο τα τρομακτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας αφήνοντας εκτός διαπραγμάτευσις το δημόσιο χρέος . Το “πάση θυσία επίσεις στο το ευρώ” δεν βοήθησε με τίποτα στην διαπραγματευτική πάλη που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά. Σήμερα δεν είναι τυχαίο ότι πρωταγωνιστές στην διαμόρφωση αυτής της “προφορικής συμφωνίας “ έρχονται να παραδεχθούν λάθη χειρισμών.
Τον Ιουνη-Ιούλη πολύ πιθανόν όμως να επανεμφανισθούν τα γνωστά σενάρια για νέα δανειοδότηση με πακτωλό χρημάτων αυτή την φορά αλλά και την απαιτούμενη υπογραφή φυσικά τρίτου κατά σειρά μνημονίου. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του αποδεχθούν τέτοιες θανατηφόρες επιλογές τότε η μετάλλαξη του θα έχεις όντως συντελεσθεί και μαζί της θα έχει έλθει και το τέλος της αριστερής κυβερνητικής διαφορετικότητας .
Για το λόγο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προετοιμάσει τον λαό την εργατική τάξη της Ελλάδας όσο το δυνατόν καλύτερα για επιλογές δύσκολες μεν αλλά τις μόνες που θα μπορέσουν να βγάλουν την ελληνική κοινωνία από τα αδιέξοδα που ζει σήμερα. Σ΄ αυτή την προσπάθεια θα πρέπει να βοηθήσουν με την κριτική τους στήριξη όλες οι δυνάμεις της αριστεράς πέρα και έξω από μικροκομματικές αντιπαραθέσεις. Η επιδιωκόμενη ήττα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ από τις συντηρητικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη θα είναι ήττα για όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, αυτό κάποτε θα πρέπει να το αντιληφθεί και η πολιτική ηγεσία του Περισσού.

*Ο Βασίλης Πριμικηρης είναι μέλος της Κ.Ε ΣΥΡΙΖΑ  
Πηγή : ISKRA     
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/na-proetoimasoyme-lao-gia-dyskoles-epiloges#sthash.MvbZYHUP.dpuf

Ρήξη, δημοψήφισμα και συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή


ΣΑΒΒΑΤΟ 16/05/2015 
Σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της η εφημερίδα Αυγή στις  6/5/2015, αναφέρει ότι σύμφωνα με πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός με ευθύνη των Θεσμών οι οποίοι έχουν κόκκινες γραμμές παντού: Συνταξιοδοτικά, εργασιακά (ΔΝΤ) και πρωτογενές πλεόνασμα (Κομισιόν). Για το λόγο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση δε θα φέρει στην Βουλή το πολυνομοσχέδιο πριν υπάρξει προοπτική συμφωνίας και τεθεί άμεσα το σχέδιο εξόδου της χώρας μας στις αγορές, της χρηματοδότησης και της ανάπτυξης στην μετά τον Ιούνιο εποχή. Το Μαξίμου επισημαίνει την αδυναμία συνεννόησης που προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τις αντίθετες θέσεις ανάμεσα στο ΔΝΤ και την Ε.Ε.
Στην πραγματικότητα, διαφαίνεται ότι οι επιλεγόμενοι Θεσμοί σε συνεννόηση ή μη μεταξύ τους, παρουσιάζονται με διαφορετικές γραμμές πλεύσης απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, έτσι ώστε να δημιουργείται πλήρης ασάφεια και αναβλητικότητα στην πορεία των διαπραγματεύσεων. Κατά την άποψή μας, όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός σχεδίου για να καθυστερήσουν την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, με ορατό αποτέλεσμα τον αργό θάνατο της ελληνικής οικονομίας μέσα από το στραγγάλισμα της ρευστότητας και την πλήρη υποχώρηση, την ανατροπή ή τη ρήξη με την κυβέρνηση του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ, η οποία είναι φυσικό να προξενεί αλλεργία στο νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της σημερινή δύσης.
Σήμερα, επείγει να δοθεί τέλος στη σκόπιμη πολιτική της αβεβαιότητας που επιβάλλουν οι «Εταίροι» και το ΔΝΤ, η οποία μας οδηγεί σε οικονομική καταστροφή, αδυνατίζει τη διαπραγματευτική θέση της κυβέρνησης και την υπονομεύει απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους. Για το σκοπό αυτό, είναι άμεσα αναγκαία, μέσα σε δεκαπέντε μέρες, η προσφυγή σε δημοψήφισμα με συγκεκριμένο και σαφές ερώτημα του τύπου : « Nα δεχτεί ή όχι η χώρα μας τις προτάσεις των Βρυξελών; ».
Εφ΄ όσον δοθεί ισότιμο δημόσιο βήμα σε σοβαρούς υποστηρικτές των δύο απόψεων στο ίδιο ερώτημα, της θετικής και της αρνητικής, είμαστε βέβαιοι ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα υπερψηφίσει τη δεύτερη απ’ αυτές. Η κυβέρνηση οφείλει και μπορεί να επιβάλλει την ίση μεταχείριση των δύο απόψεων από σοβαρούς εκπροσώπους τους και όχι από επιλογές διαχειρίσιμων τηλεπερσόνων που κάνουν τα ίδια τα ΜΜΕ. Παράλληλα, θα πρέπει να απαγορευτούν απόλυτα οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες υπηρετούν κατά επαίσχυντο τρόπο το κατεστημένο. Με τα δεδομένα αυτά, θα οδηγηθούμε στην έξοδο από την καταστροφική ευρωζώνη που μπορεί και πρέπει για το καλό όλων, να λάβει χαρακτήρα βελούδινου και όχι συγκρουσιακού διαζυγίου.
Η συντεταγμένη μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, προσωρινή ή οριστική, με μελετημένο, συγκροτημένο, ολοκληρωμένο σχέδιο καιΛΗΨΗ κατάλληλων μέτρων στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα, μέρος των οποίων πρέπει να ληφθούν αμέσως με την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, αποτελεί τη μόνη διέξοδο από τα σημερινά αδιέξοδα της ελληνικής οικονομία και της χώρας.
Ο Θόδωρος Κατσανέβας είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Κίνησης ΔΡΑΧΜΗ
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/rixi-dimopsifisma-kai-syntetagmeni-metavasi-sti-drahmi#sthash.R3oxChlt.dpuf

"Η Αριστερά δεν θα λερώσει τα χέρια της


02/05/2015
Ξεκαθαρίζει εκ νέου ο  υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης ότι δεν πρόκειται να εγκρίνει μία συμφωνία - βούρκου και ότι η Ελλάδα δεν θα παραδοθεί στους δανειστές, παρεμβαίνοντας στη συζήτηση για τον έντιμο συμβιβασμό που επιδιώκει η Κυβέρνηση με τους δανειστές.
Η Αριστερά δεν θα λερώσει τα χέρια της μέσα σε μια συμφωνία αντεργατικού και νεοφιλελεύθερου «βούρκου», δηλώνει σήμερα στην εφημερίδα «ΑΓΟΡΑ». Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επισημαίνει πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρεται ως πειραματικός σωλήνας για τα σχέδια των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ και του ΔΝΤ, ούτε η Ελλάδα θα παραδοθεί στους δανειστές, καθώς διαθέτει «όχι μία, αλλά πολλές εναλλακτικές λύσεις απέναντι στη διατήρηση, με άλλη μορφή, της μνημονιακής συνέχειας», ενώ σε αντίθεση, η  Ευρώπη είναι δύσκολο να έχει προοπτική, εάν σπρώξει, στο όνομα της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας και των αντιαριστερών ψυχώσεων, την Ελλάδα στο περιθώριο και την απομόνωση.
Ολόκληρη η δήλωση του Υπουργού ΠΑΠΕΝ, στην «ΑΓΟΡΑ» και στον δημοσιογράφο Δημήτρη Αλειφερόπουλο, έχει ως εξής :
«Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από νέα μέτρα σε βάρος των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων και περισσότερες νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις. Αν στόχος των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ και του ΔΝΤ είναι να βάλουν την ιστορική ελληνική Αριστερά να «λερώσει» τα χέρια της  μέσα σε μια συμφωνία αντεργατικού και νεοφιλελεύθερου «βούρκου», προκειμένου να πνίξουν κάθε αριστερή προοπτική για τις επόμενες δεκαετίες σε Ελλάδα και Ευρώπη, χτυπούν λάθος πόρτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσφέρεται ως πειραματικός σωλήνας για τα βρώμικα σχέδια δυσφήμισης και σπίλωσης των αριστερών ιδεών και οραμάτων.
Μια συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ θα πρέπει να είναι συμβατή με το ριζοσπαστικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και τις κυβερνητικές προγραμματικές δεσμεύσεις, αλλιώς δεν θα μπορέσει να προχωρήσει η κοινωνία. Κανένας δεν θα πρέπει να παρασύρεται από τη βροχή των δημοσκοπήσεων που προσπαθούν να εμφανίσουν έναν τρομοκρατημένο, τάχα, ελληνικό λαό να ζητάει παραλυμένος συμφωνία με τους εταίρους πάση θυσία και με κάθε τίμημα, έτοιμο να υποστεί κάθε ταπείνωση και κάθε γονυκλισία στο όνομα της νομιμοφροσύνης προς τη Γερμανική Ευρώπη.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

"Ανοίγει πάλι ο φάκελος της Siemens

"ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΝΕΠΛΑΚΗΣΑΝ"

02/05/2015
"Bόμβα" από τον Γ.Βαρουφάκη, ο οποίος θα ξανανοίξει τον φάκελο Siemens για να αναζητηθούν ευθύνες από όλους τους εμπλεκόμενους.
 
Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός της Siemens με το Ελληνικό Δημόσιο θα τεθεί στο επίκεντρο της νέας έρευνας που προτίθεται να ξεκινήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για τα "μαύρα ταμεία" του γερμανικού κολοσσού.
 
Σύμφωνα με έγγραφο που διαβίβασε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης: «είναι δεδομένο ότι η Συμφωνία Συμβιβασμού της Ελληνικής Δημοκρατίας με τη Siemens τον Αύγουστου του 2012 θα επανεξεταστεί όπως και κάθε φορέας και πρόσωπο που εμπλέκεται με την υπόθεση». 
 
Ο υπουργός επισημαίνει πως η κυβέρνηση έχει ήδη "εξαγγείλει στο πιο υψηλό επίπεδο ότι θα διερευνήσει κάθε πτυχή του σκανδάλου της Siemens" και συμπληρώνει ότι "ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έθεσε θέμα δικαστικής συνδρομής από τη Γερμανία στη συνάντησή του με την καγκελάριο Μέρκελ".
 
Απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή των ΑΝΕΛ Νίκου Νικολόπουλου αναφορικά με σκανδαλώδεις συμβάσεις της εταιρίας στον τομέα υγείας, ο υπουργός υποστηρίζει πως "Κατά την επανεξέταση, εφόσον προκύψει θέμα παραβίασης των ευρωπαϊκών κανόνων με τον όρο περί παροχής ιατρικού εξοπλισμού, θα αντιμετωπιστεί με γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου".
 
Φυσικά η Siemens "καίει" τα δύο πρώην κυβερνώντα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Θεωρούσαν ότι αυτό το θέμα είχε λήξει (το είχαν λήξει) και τώρα παρουσιάζεται εκ νέου μπροστά τους.
 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Γιατί η Δύση εξισλαμίζει την Ελλάδα


«Αν βουληθείς να μαρνηθείς και να μαλησμονήσεις, σε Τούρκικα σπαθιά σε δω, σε Καταλάνου χέρια. Αράπηδες σε σέρνουσι και Τούρκοι να σε δέσουν, κι σ’ όχλο Σαρακίνικο τρεις μαχαιριές σε δώσουν»
Ελληνικό μεσαιωνικό δημώδες

Γράφει ο Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς 

Στο χαοτικό κλίμα που προκλήθηκε από την άφιξη εκατοντάδων χιλιάδων εξαθλιωμένων Ελλήνων προσφύγων τον Σεπτέμβριο του 1922 στην Αθήνα , το πρώτο μέτρο της επαναστατικής επιτροπής που ανέλαβε την εξουσία στις 15 Σεπτεμβρίου του 1922, ήταν η επίταξη δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων, για την προσωρινή εγκατάσταση των προσφύγων.
Το μέτρο της επίταξης - όπως κωδικοποιήθηκε και επεκτάθηκε με τα νομοθετικά διατάγματα της 11ης Νοεμβρίου 1922 «Περί επιτάξεως ακινήτων δι’ εγκατάστασιν προσφύγων» και της 22ας Νοεμβρίου 1922 «Περί επιτάξεως κατοικουμένων ή οπωσδήποτε χρησιμοποιουμένων ακινήτων» ήταν η αρχή για τις πρώτες προστριβές ανάμεσα στους παλιούς και τους νέους κατοίκους της πόλης.
Η επίταξη και η αναγκαστική συγκατοίκηση γηγενών και προσφύγων στα ίδια σπίτια, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες από την πλευρά των γηγενών. Εκατοντάδες Αθηναϊκά σπίτια, ιδιοκτησίας υποστηρικτών του Βασιλέως Κωνσταντίνου ως επί τω πλείστον, επιτάχτηκαν για να στεγαστούν οι πρόσφυγες. Σε κάθε δωμάτιο των μεγάλων Αθηναϊκών αρχοντικών τοποθετήθηκε και από μια οικογένεια προσφύγων, ενώ οι ιδιοκτήτες των περιορίστηκαν και αυτοί σε ένα δωμάτιο της οικίας των.
Το ψυχολογικό σοκ στην αυτιστική Αθηναϊκή κοινωνία του μεσοπολέμου από το μέτρο της αναγκαστικής κατάσχεσης ήταν ισχυρότατο. Μέχρι εκείνη την στιγμή, οι θαμώνες του Ζαχαράτου πίστευαν αφελώς, ότι ο Σαγγάριος και το Εσκί Σεχίρ ευρίσκοντο πολύ μακριά από το Σύνταγμα, ώστε να δύνανται τα πολεμικά γεγονότα να επηρεάσουν την καθημερινότητα τους. Αδυνατούσαν να πιστέψουν αυτό που τους συνέβαινε. Εν μια νυκτί, βρήκαν εαυτούς να συγκατοικούν στο ίδιο τους το σπίτι με αλλά πενήντα άγνωστα σε αυτούς άτομα, ενώ οι τυχεροί που τα σπίτια τους δεν είχαν ακόμη επιταχθεί ζούσαν με την αγωνιά της εμφάνισης των στρατιωτών στην εξώπορτα που θα θυροκολλούσαν το χαρτί της επίταξης.
Στα επόμενα είκοσι χρόνια οι Ελληνικοί προσφυγικοί πληθυσμοί, θα απωθηθούν στις παραγκουπόλεις της Κοκκινιάς και θα είναι η πληθυσμιακή ομάδα που θα βιώσει πλήρως την φρίκη και τις συνέπειες της κατοχής. Ενώ παρακολουθούν τα παιδιά τους να πεθαίνουν από την πείνα, ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι η κοινωνική ρήξη και ο πολίτικος ριζοσπαστισμός.
Ο Δεκέμβρης του 1944 και ο εμφύλιος ήταν το φυσιολογικό επακόλουθο της μικρασιατικής καταστροφής και της προσφυγιάς.
Τρία χρόνια αργότερα, το 1947 κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου, ο στρατός άρχισε συστηματικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εκκενώσεως εκατοντάδων χωριών στην Μακεδονία και την Ήπειρο, με σκοπό να αποκόψει τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού από τον τοπικό εφοδιασμό και ταυτόχρονα να τους στερήσει την δυνατότητα στρατολόγησης νέων μαχητών. Οκτακόσιες χιλιάδες εσωτερικοί πρόσφυγες από τα εκκενούμενα Ελληνικά χωριά, οι λεγόμενοι «ανταρτόπληκτοι», μεταφέρονται βιαίως στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις της χώρας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα εκ νέου όπως και το 1922 μια αφάνταστη εσωτερική προσφυγική τραγωδία, ελάχιστα γνωστή σήμερα, με απελπισμένους ανθρώπους στερουμένων βασικών εφοδίων επιβίωσης να περιφέρονται ρακένδυτοι στις παρυφές των πόλεων και να πεθαίνουν από ασιτία.
Μέσα σε 25 χρόνια ο κοινωνικός ιστός της χώρας θα διαρραγεί ανεπανόρθωτα δυο φόρες. Η μικρασιατική καταστροφή και ο εμφύλιος πόλεμος, θα είναι το αποτέλεσμα της ανικανότητας των πολιτικών ελίτ που αδυνατούν να κατανοούσουν τα γεωπολιτικά δεδομένα της εποχής τους λόγω της μικρόνοιας τους, των προσωπικών τους συμφερόντων, του ανύπαρκτου μορφωτικού τους επίπεδου και των ιδεοληπτικών εμμονών τους.

Η εισροή αλλοεθνών πληθυσμών σήμερα στην Ελλάδα ομοιάζει φυσικά με το 1922 μόνο ως προς την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να χειρισθεί τα «νέα δεδομένα» και να αντιληφθεί τις μελλοντικές συνέπειες και το βάρος των πράξεων του επειδή προσποιείται ότι δεν κατανοεί την καλοσχεδιασμένη εποίκιση της χώρας από τις ορδές των ανθρώπων με διαφορετικά εθνολογικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, που μετασχηματίζουν σταδιακά την Ελλάδα σε χαλιφάτο μέσω ενός καλά γεωπολιτικού οργανωμένου σχεδίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις ΗΠΑ και την Τουρκία.
Τελικός στόχος: να εποικίσουν με μουσουλμάνους τα Βαλκάνια ώστε να εξουδετερωθούν οι φιλορωσικοί ορθόδοξοι πληθυσμοί στα πλαίσια των γεωπολιτικών σχεδιασμών της νέας τάξης πραγμάτων.
Η Γερμανική προτεσταντική ηθική βασίζεται στην εκδίκηση και την τιμωρία των εχθρών. Το Γερμανικό «αίσθημα αποκατάστασης δικαιοσύνης» ικανοποιήθηκε μόνο στην περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ διατηρεί ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς με την Ρωσία που κάποια στιγμή θα πρέπει να κλείσουν με τον «θρίαμβο της Γερμανικής πολίτικης» στην Ευρώπη.
Τα πολιτικό έργο της σφαγής των Αρμενίων και των Ελλήνων από τους Τούρκους, σχεδιάστηκε το 1915 από τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας Γουλιέλμο Κάιζερ με σκοπό να διακοπεί η ρωσική διείσδυση προς τον Καύκασο και τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής.
Η ίδια η πολιτική ολοκληρώνεται σήμερα, μετά 100 χρόνια με την σφαγή 15 εκατομμυρίων ορθοδόξων στην Συρία και το Ιράκ, μέσα από την ανιαρή συμμαχία των σουνιτών ισλαμιστών με την Δύση.

Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι σε αυτές τις γενικές πολιτικές γραμμές σχεδιάστηκε από τους Γερμανούς η πρωτοφανούς αγριότητας για τα δεδομένα της κατοχής σφαγή του Διστόμου, η οποία υλοποιήθηκε από τους μουσουλμάνους του Παλαιστινιακού τάγματος του Μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ Χουσεΐν, που στρατοπέδευε στο Λαύριο, οι στρατιώτες του οποίου εχρησιμοποιούντο από την Βέρμαχτ για τις «σκληρές» Γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις αντιποίνων στην Στερεά Ελλάδα, με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούσαν τους Γερμανοντυμένους και Ιταλοντυμένους μουσουλμάνους Τσάμηδες στην Θεσπρωτία.
Ο σημερινός μουσουλμανικός εποικισμός της Ελλάδας άρχισε και εντατικοποιήθηκε από τα φιλογερμανικά πολιτικά συστήματα των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, μέσω της συνειδητής επιλογής του οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης «εισαγόμενης εργασίας και δανεισμού». Ταυτόχρονα, όλοι μαζί διαρρήγνυαν τα ιμάτια των υπέρ της ανάγκης δημιουργίας τεμένους στον ιερό χώρο του Βοτανικού, πράξη βέβαια που νομιμοποιεί πολιτικά την εισβολή των παρανόμως εισερχόμενων.

Η πολιτική επιρροή της Τουρκίας στους πληθυσμούς των μουσουλμάνων της Ελλάδος, οι πρόωρες διακηρύξεις της περί «προστασίας» ως αιτίας μελλοντικής εισβολής στην Ελλάδα, ίσως να ενεργοποιήσει θετικά τα πολιτικά αντανακλαστικά του Πρωθυπουργού που φαίνεται να διαθέτει επαρκώς παρά το νεαρό της ηλικίας του, εν αντιθέσει βεβαίως με τα ανύπαρκτα κάποιων μελών της κυβέρνησης του, τρίτης ηλικίας.
Οι δηλώσεις περί «εκθέσεως εις τον Ελληνικόν ήλιον» και περί «εισαγωγής στην χώρα μελαψών νέων εξαίρετου κάλλους», είτε υποτιμούν την νοημοσύνη του λαού είτε άπτονται εξειδικευμένων αναλύσεων.
Ταυτόχρονα, οι προηγούμενοι διαχειριστές της εξουσίας σείουν υποκριτικώς το μεσαίο δάκτυλο των στην κυβέρνηση «για ανικανότητα».
Δεν θα αναφερθώ βεβαίως στις πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την μετανάστευση, διότι αυτές έχουν απαξιωθεί λόγο της γνωστής πρακτικής διαχείρισης του χρήματος και της εξουσίας.
Επίσης, είναι αδύνατο σε αυτές τις γραμμές να περιγράφει η πνευματική και ηθική εξαθλίωση που οδήγησε την χώρα η ΝΔ, ώστε σήμερα ούτε ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας να μην διαθέτει στοιχειωδώς τα ιδεολογικά όπλα αντιμετώπισης της εισβολής των επηλύδων.
Χαρακτηριστικό των προθέσεων τους στο θέμα αυτό υπήρξαν οι δηλώσεις των πολιτικών τους ταγών όταν ευρίσκοντο εις την εξουσία, ένθα ευχαριστούσαν τους μετανάστες που επέλεξαν την Ελλάδα ως τόπο εγκατάστασης των, παραχωρούσαν το δικαίωμα σε γηγενείς και αλλοεθνείς να καίνε τα εθνικά σύμβολα ή ψήφιζαν στην βουλή το εθνοκτόνο Δουβλίνο ΙΙ.
Δεν διανοήθηκαν ποτέ οι πολιτικές «ιδιοφυΐες» της ΝΔ για τα μηνύματα που εξέπεμπαν προς την απύθμενη πληθυσμιακή δεξαμενή των κολασμένων του κόσμου τούτου; Στην ανώριμη Ελληνική κοινωνία, η ρηχή και υπερφίαλη πολιτική τάξη των τηλεοπτικών παραθύρων είναι ανίκανη να αποκαταστήσει μελλοντικά τις κοινωνικές και οικονομικές ισορροπίες αναίμακτα.

Οι νεοεισερχόμενοι πληθυσμοί στην Ελλάδα θα διεκδικήσουν το μερίδιο τους στην διανομή της οικονομικής και πολιτισμικής «πίτας» στην χώρα μας που διαθέτει παραγωγική και πνευματική βάση «μηδενικού αθροίσματος».
Το αποτέλεσμα θα είναι μόνο αίμα, δάκρυα και ερείπια.
Ο « Ήλιος του Αλλάχ και της Δύσης» στην Συρία, στο Ιράκ, στην Βοσνία, στον Λίβανο και στην Αφρική φωτίζουν στους Έλληνες πολιτικούς τον δρόμο.

Ο Αλκιβιάδης-Κωνσταντίνος Κεφάλας είναι Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστήμιου του Manchester, UK, Δντης Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας.

Πηγή "Δημοκρατία"

Oι Ελληνορθόδοξοι (εκτός Βαρθολομαίου & Ιερώνυμου) πενθούν τον ήρωα που δολοφονήθηκε...


\
Οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας κήδεψαν τον Tawfiq Nashat, Γενικό Διοικητή των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο αεροδρόμιο Altifor...
Οι τζιχαντιστές της Αλ Κάιντα, μισθοφόροι των "πολιτισμένων" δυτικών ηγετών που διεισδύουν στη Συρία από την Τουρκία και το Ισραήλ, δολοφόνησαν τον Tawfiq Nashat, γιατί υπερασπιζόταν την πατρίδα του, τη γη των προγόνων του και ήθελε να σταματήσει η βίαια έξοδος προς το νεκροταφείο Μεσόγειος... (Θύμωσε ο Ιερώνυμος με την τραγωδία στη Μεσόγειο... Προσοχή μην σκιστεί κανένα καλσόν! Μήπως επί πέντε (5) ολόκληρα χρόνια ήταν σε κώμα;)
Οι Χριστιανοί της Συρίας, έχουν τη...
συμπαράσταση όλων των χριστιανών του κόσμου, με εξαίρεση εκείνη του Βαρθολομαίου -δεν θέλει να δυσαρεστήσει τον σουλτάνο Ερντογάν- και του Ιερώνυμου, που προτιμάει να διαχειριστεί η εκκλησία της Ελλάδας κονδύλια για ένα πιάτο φαγητό στους πρόσφυγες... από τη "φιλανθρωπία" των εμπόρων όπλων της ΕΕ!
Περισσότερα για την προδοτική στάση Βαρθολομαίου-Ιερώνυμου, απέναντι στους Ελληνορθοδόξους της Συρίας: ΕΔΩ
Περισσότερα για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας: ΕΔΩ
Tawfiq Nashat
Πατριαρχείο Αντιοχείας (Δαμασκός - Συρία), 28 Οκτώβρη 2012: "Έχει μεγάλη Τιμή αυτή η Σημαία για τη Σοσιαλιστική Αραβική Δημοκρατία της Συρίας"!

Για την Ελλάδα και τον Ιερώνυμο, τι τιμή έχει;

Ανάρτηση από σίβυλλα