Η ΝΕΑ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/9/15
Του ΤΖΑΚ ΡΑΣΜΟΥΣ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
Παραθέτουμε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και επίκαιρο άρθρο του Αμερικανού οικονομολόγου και Καθηγητή στο St. Mary's College της Καλλιφόρνια των ΗΠΑ, Jack Rasmus, ο οποίος συνδέει δύο περιπτώσεις χωρών-«αποικιών χρέους» στην Ευρώπη, της Ελλάδας και της Ουκρανίας, καταδεικνύει τις σημαντικές ομοιότητές τους και επισημαίνει τον κίνδυνο η νέα αυτή μορφή αποικιοκρατίας (μέσω της απευθείας άσκησης διοίκησης και εποπτείας προς τις αποικίες από τις χώρες-αποικιοκράτες) να εξαπλωθεί και στον υπόλοιπο κόσμο.
Ο υποφαινόμενος ευχαριστεί τον καλό φίλο και σύντροφο (εν τη ευρεία εννοία) Δημήτρη Πατέλη, επίκουρο καθηγητή Φιλοσοφίας στο ΤΕΙ Χανίων, που «αλίευσε» το άρθρο από τη ρωσική αριστερή-μαρξιστική ιστοσελίδα Rabkor.ru και μου έδωσε τη δυνατότητα να το διαβάσω, να το μεταφράσω και να το παρουσιάσω στο κοινό.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ
Ακολουθεί ολόκληρο το αρθρο του Τζακ Ράσμος, το οποίο εχει ως εξής:
Η ΝΕΑ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Του ΤΖΑΚ ΡΑΣΜΟΥΣ
Στην Ευρώπη εμφανίζεται μία νέα μορφή αποικιοκρατίας. Όχι αυτής που επιτυγχανόταν με μια στρατιωτική κατάληψη ή κατοχή, όπως τον 19ο αιώνα, ούτε και οικονομικής, αυτής που επεξεργάστηκαν οι ΗΠΑ την περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι δαπάνες της απευθείας διοίκησης και της στρατιωτικής κατοχής αντικαταστάθηκαν από πολιτικές αποφάσεις: η διοίκηση πραγματοποιείτο από την υπάκουη τοπική ελίτ, η οποία διένειμε τον τοπικό πλούτο με βάση τα συμφέροντα των αποικιοκρατών.
Η αποικιοκρατία του 21ου αιώνα είναι αποικιοκρατία, που λειτουργεί μέσω της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων. Είναι η καταλήστευση μιας χώρας από τους διοικούντες το κράτος, οι οποίοι είναι απευθείας διορισμένοι από τους αποικιοκράτες, ώστε να κατευθύνουν τις διαδικασίες επιτόπου, με αντάλλαγμα τη μεταφορά στην αποικούμενη χώρα ορισμένων κεφαλαίων.
Αυτή η νέα μορφή αποικιοκρατίας εξασφαλίζεται μέσω του μηχανισμού δανειοδότησης και υπάρχει την παρούσα στιγμή στην Ελλάδα και στην Ουκρανία.
Πίσω από την πρόσοψη της πρόσφατης ελληνικής συμφωνίας για το χρέος κρύβονται τα πρακτικά συμφέροντα των Ευρωπαίων τραπεζιτών και των θεσμών τους: την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ), τα οποία σύντομα θα διοικούν απευθείας τις οικονομικές πράξεις σύμφωνα με το Μνημόνιο Κατανόησης που υπογράφτηκε στις 14 Αυγούστου 2015 από την Ελλάδα και την «Τρόικα». Το Μνημόνιο καθιερώνει την απευθείας διοίκηση με διάφορους τρόπους. Στην περίπτωση της Ουκρανίας αυτό γίνεται με πιο ευθύ τρόπο. Το Δεκέμβριο του 2014 οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι τραπεζίτες τοποθετήθηκαν στην ηγεσία της χώρας ως Υπουργοί Οικονομικών και Οικονομίας της Ουκρανίας. Και συνεχίζουν να διοικούν μέχρι σήμερα.
Η νέα αποικιοκρατία ως μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων λαμβάνει διάφορες πρακτικές μορφές: ως μεταβίβαση πλούτου με τη μορφή πληρωμής τόκων σε ένα διαρκώς αυξανόμενο χρέος, ως άμεσο ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων του κράτους απευθείας στους επενδυτές και τους τραπεζίτες του αποικιοκράτη, (ή) με τη μορφή της ουσιαστικής απορρόφησης του τραπεζικού συστήματος και των τραπεζικών κεφαλαίων της αποικίας, ώστε να ο πλούτος αυτός να μεταβιβαστεί στους ιδιώτες μετόχους των τραπεζών και τους επενδυτές από τη χώρα-αποικιοκράτη.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Η πρόσφατη 3η Συμφωνία (στμ: Μνημόνιο), που υπογράφτηκε στις 14 Αυγούστου 2015 ανάμεσα στην Ελλάδα και την «Τρόικα» των ευρωπαϊκών οικονομικών Θεσμών, προσθέτει ακόμη 98 δισ. δολάρια (86 δισ. ευρώ) στο χρέος της Ελλάδας, αυξάνοντας το συνολικό ποσό του χρέους της Ελλάδας σε περισσότερα από 400 δισ. δολάρια (350 δισ. ευρώ). Σχεδόν το σύνολο των 98 δισ. δολαρίων προορίζονται για την αποπληρωμή χρεών και για την ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών. Το κέρδος βγαίνει χάρη στο ότι, στο μέτρο που αυξάνεται το ελληνικό ΑΕΠ ή μειώνονται οι δαπάνες και αυξάνονται οι φόροι, δημιουργείται αυτό, που μπορεί να ονομαστεί «πρωτογενές πλεόνασμα».
Οι Έλληνες δεν πρόκειται να παράγουν και να πωλούν τα προϊόντα τους φθηνότερα για τη Γερμανία, ώστε αυτή να μπορεί να τα επανεξαγάγει με υψηλότερη τιμή και κέρδος. Έτσι λειτουργούσε η αποικιοκρατία κατά τον 19ο αιώνα. Αλλά και οι πολυεθνικές εταιρείες δεν είναι διατεθειμένες να μεταφερθούν στην Ελλάδα, ώστε να περικόψουν τους μισθούς, να μειώσουν τις δαπάνες και μετά να επανεξαγάγουν τα προϊόντα τους σε άλλες γωνιές του πλανήτη για την εξαγωγή κέρδους, όπως κατά την αμερικανική αποικιοκρατία του 20ου αιώνα. Οι Έλληνες τώρα θα πρέπει οι ίδιοι να εργάζονται περισσότερο για μικρότερες απολαβές, μόνο για να παράγουν το πλεόνασμα, το οποίο θα επιστραφεί στους Θεσμούς της «Τρόικας» με τη μορφή αποπληρωμής επιτοκίων ενός διαρκώς αυξανόμενου χρέους. Η «Τρόικα» είναι διαμεσολαβητές, φοροεισπράκτορες, εκπρόσωποι του κρατικού συστήματος τραπεζών και επενδυτών, εξ ονόματος του οποίου συλλέγουν τις αποπληρωμές των χρεών. Είναι ανώτατα κρατικά όργανα και οι νέοι αντιπρόσωποι της εξαγωγής πλούτου και της μεταβίβασής του.
Το Μνημόνιο Αλληλοκατανόησης καθορίζει αναλυτικά την απευθείας διοίκηση, όπως και το ποιες μορφές πλούτου θα εξαχθούν και θα μεταβιβαστούν. Το Μνημόνιο δηλώνει, ότι κανένα Νομοσχέδιο ή άλλη πράξη, ακόμη και με ελάχιστη σημασία, των πολιτικών θεσμών της Ελλάδας δεν μπορεί να συζητηθεί χωρίς την έγκριση της «Τρόικας».
Η «Τρόικα» με αυτόν τον τρόπο έχει δικαίωμα να ασκήσει βέτο ουσιαστικά σε όλα τα πολιτικά μέτρα στην Ελλάδα, σε όλες τις αποφάσεις των νομοθετικών ή εκτελεστικών οργάνων όλων των επιπέδων του συστήματος διοίκησής της.
Επιπλέον, η Ελλάδα δεν θα διαθέτει πλέον φορολογική πολιτική. Η «Τρόικα» θα καθορίζει τον προϋπολογισμό. Θα επιβλέπει την συγγραφή του προϋπολογισμού. Το Μνημόνιο καλεί σε πλήρη αναδιάρθρωση των φορολογικών δαπανών της Ελλάδας, τα οποία θα συμπεριληφθούν στον νέο προϋπολογισμό. Η Ελλάδα μπορεί να επεξεργαστεί τον προϋπολογισμό της μόνη της, αλλά μόνο εάν ο προϋπολογισμός είναι αυτός που αρέσει στην «Τρόικα». Και οι εκπρόσωποι της «Τρόικας» θα ελέγχουν την εφαρμογή, ώστε να εγγυώνται, ότι η Ελλάδα τηρεί τον προϋπολογισμό της. Έτσι κάθε ελληνικό όργανο εξουσίας, το Κοινοβούλιο και κάθε ελληνική νομοπαρασκευαστική επιτροπή θα έχουν τον Επίτροπό τους από την «Τρόικα», που θα επιβλέπει πίσω από την πλάτη τους σε σχεδόν καθημερινή βάση.
Το Μνημόνιο Αλληλοκατανόησης δηλώνει, ότι η «Τρόικα» έχει επίσης την εξουσία να διορίσει «ανεξάρτητους συμβούλους» ως Επιτροπή για τις ελληνικές τράπεζες. Πολλά από τα παλαιά μέλη της διοίκησης των τραπεζών θα απομακρυνθούν. Με άλλα λόγια, οι διορισμένοι της «Τρόικας» τώρα θα διοικούν τις ελληνικές τράπεζες σε καθημερινή βάση. Τα ελληνικά υποκαταστήματα των τραπεζών και τα υποκαταστήματα εκτός Ελλάδας θα «ιδιωτικοποιηθούν», δηλαδή θα ξεπουληθούν σε άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες. Τώρα οι ελληνικές τράπεζες θα είναι ελληνικές μόνο στο όνομα. Θα μετατραπούν στην πράξη σε παραρτήματα των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών, που λειτουργούν υπό την κάλυψη της «Τρόικας». Αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν χορηγηθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, θα βρίσκονται σε τράπεζες του Λουξεμβούργου και όχι στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον νομισματική πολιτική, σε αντίθεση από την «Τρόικα».
Η Παγκόσμια Τράπεζα θα επανασχεδιάσει το ελληνικό σύστημα Κοινωνικής Πρόνοιας και θα εισαγάγει ένα νέο σύστημα κοινωνικής προστασίας. Οι νέοι διορισμένοι μετά από την έγκριση της «Τρόικας» «θα εξορθολογικοποιήσουν το σύστημα Παιδείας», ώστε να ελέγξουν το Υπουργείο Εργασίας (δηλαδή θα προβούν σε απολύσεις εκπαιδευτικών και μείωση των μισθών). Αφού ελέγξει τον Υπουργό Εργασίας, η «Τρόικα» θα κάνει πρόταση για «ανεξάρτητους συμβούλους», ώστε να περιορίσει τις απεργίες και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και μετά από τις συστάσεις των συμβούλων θα θεσπίσει νέους κανόνες για τις ομαδικές απολύσεις. Οι συντάξεις θα μειωθούν, η ηλικία συνταξιοδότησης θα αυξηθεί, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων προς το Σύστημα Υγείας θα αυξηθούν, οι Αρχές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα γίνουν «πιο αποτελεσματικές» (και πάλι μέσω των ομαδικών απολύσεων και της μείωσης των μισθών), και όλο το Δικαιικό Σύστημα θα αναμορφωθεί ριζικά.
Ένα ποσό της τάξης των 50 δισ. Ευρώ, το οποίο υποθετικά θα αποκομισθεί από την ιδιωτικοποίηση της περιουσίας του ΤΑΙΠΕΔ, θα παραμείνει στην Ελλάδα. Ωστόσο (το ποσό αυτό) θα λειτουργεί «υπό την εποπτεία των αντίστοιχων ευρωπαϊκών Θεσμών», σύμφωνα με το Μνημόνιο.
Η «Τρόικα» θα αποφασίσει, τι πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί και με τι έκπτωση θα πωληθεί σε κάποιον από τους προνομιούχους επενδυτές.
Την ίδια ώρα οι διαπραγματεύσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις θα επιταχυνθούν.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, μόλις οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες διορίστηκαν Υπουργοί Οικονομικών και Οικονομίας το Δεκέμβριο του 2014, η Δύση υποσχέθηκε να δανειοδοτήσει την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ έδωσαν 4 δισ. δολάρια τον Ιανουάριο, ενώ το ΔΝΤ σύντομα ανακοίνωσε τη νέα Συμφωνία για 40 δισ. δολάρια τον Φεβρουάριο. Μετά από αυτό, το χρέος της Ουκρανίας αυξήθηκε από τα 12 δισ. δολάρια το 2007 στα 100 δισ. δολάρια το 2015. Το νέο χρέος, ύψους 100 δισ. Δολαρίων σημαίνει μια τεράστια αύξηση της εξαγωγής πλούτου με τη μορφή της αποπληρωμής των τόκων για αυτά τα 100 δισ.
Μια άλλη μορφή μεταφοράς (πλούτου) θα συμβεί με την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.
Περισσότερες από 342 πρώην κρατικών επιχειρήσεων είναι προορισμένες για πώληση μέσα στο 2015, συμπεριλαμβανομένων σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, ανθρακωρυχείων, 13 λιμένων, ακόμη και αγροικιών.
Οι πωλήσεις, κατά πάσα πιθανότητα, θα γίνουν με έκπτωση, φέρνοντας κέρδη στους αλλοδαπούς «φίλους» των νέων Αμερικανών και Ευρωπαίων Υπουργών. Επίσης οι νέοι Υπουργοί θα εγκρίνουν την πώληση ιδιωτικών εταιρειών. Πολλές από αυτές θα πτωχεύσουν και θα συγκεντρωθούν στα χέρια των παρατραπεζιτών των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά και των πολυεθνικών εταιρειών.
Τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και στην Ουκρανία αποτελούν την εξέλιξη ενός νέου, πιο άμεσου τρόπου ελέγχου της εξαγωγής πλούτου και της μεταβίβασής του με τη μορφή κεφαλαίων. Στα προηγούμενα κρατικά δάνεια με τη μορφή χρέους, το ΔΝΤ και οι άλλοι Θεσμοί θέσπισαν τις παραμέτρους ως προς το τι πρέπει να κάνει η «διασωζόμενη» από αυτούς χώρα. Όμως εμπιστεύονταν στην ίδια τη χώρα την υλοποίηση αυτού του σχεδίου στην πράξη. Τώρα έχει απομείνει μόνο η απευθείας διοίκηση, η οποία εγγυάται, ότι η αποικία δεν θα αποκλίνει από την υλοποίηση των προδιαγεγραμμένων γι' αυτήν σχεδίων και δεν θα εμποδίσει τη μεταβίβαση των κεφαλαίων, τα οποία θα είναι υποχρεωμένη να αποδίδει χρόνο με το χρόνο στους ιδιοκτήτες τους, εξαιτίας του διαρκώς αυξανόμενου χρέους.
.ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΚΡΑ.......................................................
Μετάφραση-επιμέλεια: Βασίλης Μακρίδης. Ο Βασίλης Μακρίδης είναι δημοσιογράφος και μεταφραστής ρωσικής γλώσσας, απόφοιτος της Σχολής Δημοσιογραφίας του πρώην Κρατικού Πανεπιστημίου του Ροστόβ-να-Ντονού, νυν Νοτίου Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου της Ρωσίας.
