1. Γιατί δεν αποδεχόμαστε τους μονόδρομους των μνημονίων που μας επιβάλλουν η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, οι ευρωπαίοι τραπεζίτες, όλα τα αρπακτικά της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Μονόδρομους που ακολουθούν απαρέγκλιτα οι ντόπιοι υποτελείς τους – Τσίπρας, Μεϊμαράκης, Βενιζέλος, Σαμαράς, Παπανδρέου.
Γιατί υπάρχει εναλλακτική πρόταση και άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος της αντίστασης, της σύγκρουσης με τη λιτότητα, το νεοφιλελευθερισμό, το ευρωπαϊκό διευθυντήριο. Ο δρόμος της ανεξαρτησίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, της αποτίναξης της θηλιάς του χρέους, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.
Γιατί υπάρχει εναλλακτική πρόταση και άλλος δρόμος. Είναι ο δρόμος της αντίστασης, της σύγκρουσης με τη λιτότητα, το νεοφιλελευθερισμό, το ευρωπαϊκό διευθυντήριο. Ο δρόμος της ανεξαρτησίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, της αποτίναξης της θηλιάς του χρέους, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων.
2. Γιατί το πραγματικό δίλημμα και η θέληση των εργαζόμενων και της νεολαίας –όπως εκφράστηκε συντριπτικά στο δημοψήφισμα– δεν είναι το ποιος θα εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο, αλλά το ποιος θα αντισταθεί. Και αυτή η δύναμη είναι η Λαϊκή Ενότητα, μαζί με τη νεολαία και τους εργαζόμενους, μαζί όλο με το λαό. Στις εκλογές δεν επιλέγουμε αυτόν που θα εκτελέσει το τρίτο μνημόνιο. Επιλέγουμε εναλλακτικό σχέδιο, πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, προοπτική για τη χώρα και το λαό.
3. Γιατί η ελπίδα παραμένει –πρέπει να παραμένει– ζωντανή, παρόλο που κακοποιήθηκε από τον Τσίπρα και την παρέα του Μαξίμου. Όσο δυνατότερες είναι οι γνήσιες αντιμνημονιακές δυνάμεις, τόσο δυνατότερη θα είναι και η ελπίδα. Η Λαϊκή Ενότητα δεν πέρασε στην αντίπερα όχθη, χτίζει το μέτωπο για να δυναμώσει η ελπίδα, δεν αποδέχεται τη μνημονιακή φυλακή, τη μνημονιακή κοινωνία.
4. Γιατί την επομένη των εκλογών είναι απαραίτητη, αναγκαία και χρήσιμη μια αριστερή, αγωνιστική αντιπολίτευση απέναντι στη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Μεϊμαράκη για να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία, την εθνική ανεξαρτησία, για να εκφράσει τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Γιατί την επόμενη μέρα θα έχουμε αγώνες, όταν ο θυμός θα ξεπεράσει το φόβο, την παγωμάρα, την αηδία. Και δεν επιτρέπεται το τρίτο μνημόνιο να είναι το μοναδικό που απέναντί του δεν θα βρίσκει μια ισχυρή προοδευτική αντιπολίτευση.
5. Γιατί δεν παραιτούμαστε, δεν απέχουμε. Δεν θα κάνουμε το χατίρι σε όσους θέλουν το λαό και τη νεολαία να απέχουν απογοητευμένοι. Η αποχή δεν είναι στάση τιμωρίας, τους αφήνει περιθώρια για ακόμα περισσότερη λιτότητα και φτώχεια, ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή του λαού και του τόπου. Η αποχή είναι λευκή επιταγή σε όσους θέλουν να εφαρμόσουν μνημόνια. Να τους τιμωρήσουμε ψηφίζοντας Λαϊκή Ενότητα. Γιατί ο μεγάλος τους αντίπαλος είναι η Λαϊκή Ενότητα – η δύναμη που παλεύει για την κατάργηση των μνημονίων κι όχι για τη διατήρηση και διαχείρισή τους.
6. Γιατί το ΟΧΙ της ανυπότακτης νεολαίας και του λαού δεν παραιτείται, δεν απέχει, δεν τσακίζεται. Γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι, όπως και δεν τα φάγαμε όλοι μαζί. Γιατί η αριστερά και η δεξιά δεν είναι το ίδιο. Ο Τσίπρας μπορεί να είναι το ίδιο με τον Μεϊμαράκη, αλλά ο Τσίπρας δεν είναι αριστερά. Η αριστερά δεν έχει σχέση με τα μνημόνια, τη λιτότητα, την υποτέλεια – τα πολεμάει. Δεν ξεπουλά τα πάντα για την εξουσία – υπερασπίζεται τα δίκια του λαού.
7. Γιατί αρνούμαστε να έχουμε ένα κοινοβούλιο υποταγμένο στη Μέρκελ, στον Σόιμπλε, στον Ντάισενμπλουμ. Ένα κοινοβούλιο-πρωτοκολλητή των αποφάσεων των Βρυξελλών, που θα παραδίνει το λαό και τον τόπο, το μέλλον των επόμενων γενιών στα συμφέροντα των δανειστών, στις επιταγές και εντολές της ευρωζώνης. Γιατί η Λαϊκή Ενότητα δεν διστάζει να αρνηθεί την αποπληρωμή του χρέους. Δεν φοβάται να συγκρουστεί με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, με την ευρωζώνη. Γιατί η ιστορία δείχνει ότι οι λαοί έχουν τη δύναμη να αλλάζουν τη ζωή τους όταν στέκονται όρθιοι και σηκώνουν κεφάλι, όταν παίρνουν τις τύχες τους στα χέρια τους.
8.Γιατί όσες και όποιες δίκαιες και κριτικές επιφυλάξεις υπάρχουν για το πώς γεννήθηκε η Λαϊκή Ενότητα, για τις δυνάμεις αδρανείας του παρελθόντος, ακόμα και για πρόσωπα, αυτό το υπό διαμόρφωση μέτωπο – φορέας, δεν παύει να μιλάει και να έχει αναφορά στις αξίες και τα προτάγματα της Αριστεράς. Καθορίζεται με βάση το σύγχρονο κοινωνικό και εθνικό ζήτημα και αποτελεί έστω και αναγκαστικά τη μόνη επικίνδυνη για το σύστημα και χρήσιμη για το λαό και τη νεολαία αριστερή αντιμνημονιακή επιλογή.
9. Γιατί στα καυτά επίκαιρα ερωτήματα επιλογής «ευρωζώνη ή λαϊκή κυριαρχία και δημοκρατία», «έξοδος από το ευρώ ή ανεργία, φτώχεια και μετανάστευση», η Λαϊκή Ενότητα απαντάει καθαρά και αυτονόητα. Γιατί η ευρωζώνη είναι μνημόνιο, αποτελεί το σύστημα, το πλαίσιο και το όριο για διαρκή λιτότητα και απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας. Γιατί αποδείχτηκε ότι δεν διαπραγματεύεσαι με τους λύκους και τα λιοντάρια στο λάκκο τους.
10. Γιατί η επόμενη μέρα, χωρίς ισχυρή Λαϊκή Ενότητα στη Βουλή και στους αγώνες, θα είναι ακόμη χειρότερη. Η Λαϊκή Ενότητα, με όλες τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειες, είναι η τελευταία γραμμή άμυνας που μπορεί να κρατήσει την ελπίδα ζωντανή. Ισχυρή Λαϊκή Ενότητα σημαίνει καλύτερες θέσεις μάχης την επόμενη των εκλογών. Γιατί μάχες θα έχουμε. Ας μη γελιέται κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου