Όταν ένας δικαστής με ψυχή βροντοφωνάξει το «Ως εδώ βρε αλήτες»..

Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2015

.

Κάποιοι φρόντισαν να επιβάλουν στη συνείδηση της κοινωνίας κανόνες άγραφους, που στην πορεία των χρόνων επιχειρούν να τους εμφανίσουν ως θέσφατα ιερά και απαραβίαστα. Είναι προφανές ότι και σ αυτό τη βρωμερότερη συνεισφορά την έχουν τα ΜΜΕ…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ένα από αυτά – ίσως το πλέον αμφιλεγόμενης σκοπιμότητας – αναφέρεται στη Δικαιοσύνη, στις αποφάσεις της και στην καλλιεργούμενη αντίληψη πως αυτές οι αποφάσεις δεν επιτρέπεται ν αποτελούν αντικείμενο σχολιασμού και πολύ περισσότερο αμφισβητήσεων.

Έτσι σταδιακά συμβιβαστήκαμε με την ιδέα, πως μια ελίτ αποτελούμενη τουλάχιστον από ημίθεους, διαχειρίζεται το δίκαιο και με τη στάση της αποφαίνεται επ αυτού.

Στην ουσία του το φαινόμενο προφανώς και δεν είναι καινούριο, αφού διαχρονικά η δικαιοσύνη στις κομβικές της αποφάσεις – ορόσημα υπήρξε ενίοτε δεκανίκι και άλλες φορές το μακρύ χέρι των εξουσιών.

Ως τέτοιο επομένως, ούτε για το αδέκαστο της φυσιογνωμίας της φημίζεται… Ούτε στο αμερόληπτο των αποφάσεών της διαπρέπει… Και φυσικά στον απολογισμό των πεπραγμένων της, όχι μονάχα δε λείπουν αλλά έχουν ιδιαίτερο ειδικό βάρος οι «μαύρες σελίδες» μέσα από τις οποίες επιβεβαιώνεται η προκλητική ταύτισή της με κεντρικές επιλογές της κυρίαρχης πολιτικής εξουσίας.

Τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, αποτελούν μια παρατεταμένη, και χωρίς αξιοπρόσεκτους κλυδωνισμούς περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας η Ελληνική δικαιοσύνη στα πλαίσια ενός κυρίαρχου – γιατί έτσι τον θέλησαν – διεθνώς «νομικού πολιτισμού», δε λειτούργησε με μοναδικό κριτήριο την ευσυνειδησία της, του νόμους και τον αδιαπραγμάτευτο σεβασμό στο Σύνταγμα και στην προσωπικότητα των πολιτών, αλλά αυτοταπεινώθηκε στην...

περιδίνηση των σκοπιμοτήτων και των προσχηματικών αποφάσεων, που κανένας ιστορικός, κανενός μέλλοντος δεν είναι δυνατόν να τιμήσει.

Ίσως δε θα ήταν υπερβολή να πούμε πως αν στη χώρα λειτουργούσε Συνταγματικό Δικαστήριο και αν η χώρα διέθετε Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, πάμπολλες δικαστικές αποφάσεις θα είχαν καταρριφθεί, και είναι ένα θέμα ποια θα ήταν η τύχη των δικαστών που στοιχήθηκαν πίσω από τη λήψη αυτών των αποφάσεων. Σ αυτά τα χρόνια της ντροπής, η Δικαιοσύνη ιστορικά και ηθικά…

• Δεν ελέγχεται μόνο γιατί με σειρά αποφάσεών της νομιμοποίησε κατοχικό δίκαιο ταμπουρωμένη πίσω από την προσχηματική επίκληση της «σωτηρίας» της πατρίδας
• Δεν ελέγχεται μονάχα για την άρνησή της να διαπιστώσει πως αυτή η πρακτική, όχι μονάχα δεν «κλειδώνει» την όποια πραγματική σωτηρία της πατρίδας, αλλά απομακρύνει οριστικά κάθε τέτοια προοπτική…
• Δεν ελέγχεται μονάχα για την απροθυμία της να παρέμβει αυτεπάγγελτα και να ακυρώσει προηγούμενες αποφάσεις της βλέποντας πως μόνο τα αδιέξοδα τροφοδοτούν ενώ τίποτε απολύτως δεν εγγυώνται…

Ελέγχεται και για την προκλητική της ανοχή, εκεί όπου το δίκαιο προκλητικά φαλκιδεύεται, εκεί όπου η προσωπικότητα των πολιτών προκλητικά ταπεινώνεται, εκεί όπου το ίδιο το Σύνταγμα βιάζεται επιπροσθέτως από τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας, που θεωρεί ότι ανεξέλεγκτα και χωρίς συνέπειες, μπορεί να στέκεται απέναντι στον πολίτη, όχι με εργαλείο το δίκαιο και τη νομιμότητα, αλλά με το βούρδουλα της εκδίκησης και το εγκόλπιο της ανομίας.

Η Δικαιοσύνη επομένως, δεν είναι ιστορικά και ηθικά υπόλογη για τις αποφάσεις της αυτές καθ εαυτές, αλλά και για όλα εκείνα με τα οποία δεν καταπιάστηκε, δεν ασχολήθηκε, σιώπησε και με την αδιαφορία της ουσιαστικά συνηγόρησε σε εγκλήματα σε βάρος του τόπου.  Τρία παραδείγματα αρκούν για να καταδείξουν αυτή την αλήθεια:

Πρώτον: Σκέφτονται λέει να επιβάλουν φόρο ακινησίας για τους πολίτες που αδυνατούν να καταβάλουν τέλη κυκλοφορίας και καταφεύγουν στο ύστατο μέσο της κατάθεσης των πινακίδων τους. Σκέφτονται ακόμη να τους αφαιρούν την άδεια κυκλοφορίας οριστικά, μετά από δυο χρόνια ακινησίας του οχήματός τους.

Και ένας δικαστής με ψυχή, δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τους πει: «Ως εδώ αλήτες… Δε φτάνει που με τις επιλογές σας απαξιώσατε περιουσιακά στοιχεία των πολιτών πράγμα που συνιστά ενσυνείδητο έγκλημα… Δε φτάνει που με αυτές τις ολέθριες επιλογές συμβάλατε στην απώλεια εσόδων από τα δημόσια ταμεία, αφού ένα αυτοκίνητο που παραμένει στην κυκλοφορία, δίνει το κράτος περισσότερα μέσω του ΦΠΑ σε καύσιμα, ανταλλακτικά, σέρβις κοκ απ όσα μπορεί να δώσει η υπέρμετρη αύξηση των τελών κυκλοφορίας… Τολμάτε να καταφεύγετε σε μέτρα που νομιμοποιούν την άνευ αντικειμένου τιμωρία και καθιστούν κρατική πολιτική την εμπάθεια και την εκδίκηση, και αυτό σας καθιστά αυτοδίκαια έκπτωτους για άμεση παραβίαση του όρκου που δώσατε μετά την εκλογή σας».

Δεύτερον: Μονιμοποίησαν το κατά τα λοιπά «προσωρινό» χαράτσι στα ακίνητα, με τις γνωστές συνέπειες στην οικονομία και την παραγωγή.

Και ένας δικαστής με ψυχή, δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τους πει: «Ως εδώ αλήτες. Δεν απαξιώσατε μόνο τις περιουσίες των πολιτών, αλλά με αυτά τα μέτρα και με τον αφανισμό κάθε οικοδομικής δραστηριότητας, κλείσατε βιομηχανίες υλικών, τσακίσατε το εμπόριο ειδών, τροφοδοτήσατε ανεξέλεγκτα την ανεργία, και εν τέλει επιφέρατε ζημία στα δημόσια ταμεία αφού διατηρώντας ζωντανή την οικοδομική δραστηριότητα, τα δημόσια έσοδα θα ήταν υπερπολλαπλάσια από το κατοχικό χαράτσι».

Τρίτον: Μονιμοποίησαν το επίσης «προσωρινό»  τέλος επιτηδεύματος, και έστειλαν συνεπικουρούμενου και αυτού του κατοχικού χαρατσιού κατά χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες στο δρόμο του λουκέτου.

Και ένας δικαστής με ψυχή, δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τους πει: «Ως εδώ αλήτες. Η ζημιά στην εθνική οικονομία από αυτό το μέτρο τόσο η άμεση όσο και η παράπλευρη, είναι πρωτοφανής». Και φυσικά κανένας δικαστής δε τους ανέδειξε τις κορυφαίες τους ποινικές ευθύνες γι αυτή την αθλιότητα.

Αρκούν αυτά ή πρέπει να απαριθμήσουμε και άλλα παραδείγματα για να καταλάβουμε, πως όσο δε βρίσκεται ένας δικαστής με ψυχή που να βροντοφωνάξει «Ως εδώ βρε αλήτες», τότε δυστυχώς αυτή η δικαιοσύνη είναι ο μεγάλος συνένοχος στην καταστροφή του τόπου.

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

Έκθεση-σοκ ΟΟΣΑ για Ελλάδα!

 Χωρίς δουλειά 7 εκατ. Έλληνες πολίτες

Share Tweet 0 Σχόλια e-mail

ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ – 6 ΣΤΟΥΣ 10 ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ 700 ΕΥΡΩ – ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Σε ένα άκρως επικίνδυνο μείγμα για την επιβίωση της χώρας αναδεικνύονται η ανεργία και η φτωχοποίηση που πλήττουν τους Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με νέα στοιχεία που παρουσιάζει νέα έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) που δόθηκε στη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, που δημοσιεύει σήμερα, Δευτέρα (09/11/2015) η εφημερίδα «Τα Νέα» ο πληθυσμός της Ελλάδας που δεν εργάζεται υπερβαίνει τα 7 εκατ. άτομα, με ολέθριες συνέπειες για τη βιωσιμότητα της οικονομίας.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ:

• Ο αριθμός των ανέργων (2015) κινείται στα 1.196.736 άτομα, ενώ σε τουλάχιστον 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει ούτε ένα εργαζόμενο μέλος. Σε αυτό το θλιβερό στοιχείο έρχεται να προστεθεί και η εκτίμηση της Κομισιόν ότι ηανεργία στην Ελλάδα για το 2015 θα φτάσει το 25,7%, ενώ το 2016 θα αυξηθεί στο 25,8% επί του οικονομικά ενεργού πληθυσμού.
• Μια ιδιαίτερα ζοφερή εικόνα παρουσιάζει και η αποτύπωση του ποσοστού μακροχρόνιας ανεργίας. Περισσότεροι από 7 στους 10 ανέργους (73,1%) δεν έχουν δουλειά για πάνω από 2,5 χρόνια, ενώ οι νέοι άνθρωποι (18-24 ετών) αποτελούν το μεγαλύτερο θύμα της ανεργίας, καθώς το ποσοστό τους ανέρχεται σε 48,5%.
• Εξίσου ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι τουλάχιστον 9 στους 10 ανέργους δεν λαμβάνουν καμία απολύτως στήριξη από τον ΟΑΕΔ, ούτε ως επίδομα ανεργίας, ούτε ως επιδότηση απασχόλησης.
• Ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός (όσοι δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία) ανήλθε συνολικά σε 3.296.280 άτομα, ενώ το σύνολο των απασχολούμενων αριθμεί 3.591.407 άτομα. Από τους απασχολούμενους, τουλάχιστον 1 εκατ. άτομα που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα παραμένουν απλήρωτοι έως και 5 μήνες.
• 7 στις 10 θέσεις εργασίας που ανοίγουν αφορούν σε προσωρινή ή και περιστασιακή απασχόληση, καθώς οι λεγόμενες «ευέλικτες μορφές εργασίας» τείνουν να καταστούν κανόνας στην ελληνική πραγματικότητα.

«Μια χώρα όπως η Ελλάδα με 4.740.000 άτομα εργατικό δυναμικό, 3.500.000 άτομα στην απασχόληση, 1.240.000 στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη, δεν μπορεί να προσδοκά ούτε αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ούτε ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού», υπογραμμίζει ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Σάββας Ρομπόλης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τέλη κυκλοφορίας: Το τελικό (;) σχέδιο - Πόσα θα πληρώσουμε φέτος (πίνακες)

Ελλάδα, η χώρα των ηλικιωμένων και των φτωχών

Την ίδια στιγμή, η έκθεση του ΟΟΣΑ υπογραμμίζει τον κίνδυνο που ενυπάρχει πλέον στη χώρα μας και σε ό,τι αφορά την κοινωνική ασφάλιση, εξαιτίας των δυσμενών συνεπειών από τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, σε συνδυασμό με το νέο «πετσόκομμα» των συντάξεων που προβλέπει το «Μνημόνιο 3».

Σύμφωνα, πάντα, με τα στοιχεία της έκθεσης, ο αριθμός των συνταξιούχων (στοιχεία 2015) ανέρχεται συνολικά σε 2.656.007 άτομα. Οι δύο πρώτες μνημονιακές συμβάσεις οδήγησαν σε περικοπές κατά 50% των συνταξιοδοτικών αποδοχών, ενώ πλέον 6 στους 10 συνταξιούχους λαμβάνει σύνταξη κάτω από 700 ευρώ. Από αυτούς, το 44,8% συνταξιοδοτείται με ποσά κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ.

Τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με τη φυγή νέων Ελλήνων στο εξωτερικό στο πλαίσιο της αναζήτησης μιας καλύτερης ζωής, σχηματίζουν την εικόνα μιας χώρας που γερνάει επικίνδυνα και χάνει το πιο ζωτικό κομμάτι της, τους νέους. Κι όσοι από αυτούς αποφασίζουν να παραμείνουν εδώ, στον τόπο τους, είναι καταδικασμένοι να έρθουν αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.

«Σε μια τέτοια προοπτική», επισημαίνει ο Σάββας Ρομπόλης, «εγκυμονείται ο κίνδυνος μονιμοποίησης της φτωχοποίησης σημαντικού τμήματος του πληθυσμού και σοβαρής καθίζησης του παραγωγικού και τεχνολογικού υποβάθρου».

http://www.newsbomb.gr/

ΣΟΡΟΣ - Ο βρώμικος χρηματοδότης της λαθρομετανάστευσης

Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2015

 Με στόχο τη διάλυση των Ευρωπαϊκών κοινωνιών

Ο Τζωρτζ Σόρος, ο μεγάλος σπόνσορας του τεράστιου κύματος των παράνομων μεταναστών που έρχονται κατά χιλιάδες καθημερινά από την Τουρκία, εκδηλώθηκε και φανερά χωρίς προσχήματα σε ανοιχτή συνέντευξη που έδωσε στην γειτονική χώρα... 

Την ίδια ώρα που σε δημόσιες τελετές διάφοροι Ευρωπαίοι παράγοντες διαφημίζουν την αναχώρηση λίγων δεκάδων παράνομων μεταναστών από την Ελλάδα στην βόρειο Ευρώπη, ο μεγάλος αρχιτέκτονας της Νέας Τάξης, ο άνθρωπος που...

στηρίζει εδώ και χρόνια το κρατίδιο των Σκοπίων σε βάρος της Ελλάδας, που έχει ρίξει δισεκατομμύρια στην τουρκική οικονομία, εκδηλώθηκε και φανερά ότι είναι αυτός που χρηματοδοτεί την τεράστια ανθρώπινη μετακίνηση από την Μέση Ανατολή προς τα δυτικά, δηλαδή προς την χώρα μας. 

Ο Σόρος, που συνεργάζεται με τουρκικά «ανθρωπιστικά» ιδρύματα, κατέκρινε έντονα την ρωσική επέμβαση στην Συρία παρά του ότι εξέφρασε τον θαυμασμό το προς τον Πούτιν, αν και στην πραγματικότητα πολύ θα ήθελε να… τον δει κρεμασμένο ανάποδα, ενώ επαίνεσε την Τουρκία ότι με την μεγάλη της… «ευσπλαχνία» έσωσε την ζωή εκατοντάδων χιλιάδων παράνομων μεταναστών. 

Φυσικά δεν είπε τίποτα για τα τεράστια οικονομικά κέρδη της τουρκικής μαφίας από την μετακίνηση των ανθρώπων αυτών από τα νότια και ανατολικά σύνορα της Τουρκίας, προς το Αιγαίο. Μένοντας τρεις ολόκληρες μέρες στην Τουρκία, ο Σόρος παρέδωσε και… μαθήματα ανθρωπιστικής αλληλεγγύης στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, για να υποδέχονται με καλύτερο τρόπο τους εκατοντάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες που μεταφέρονται με τα δικά του χρήματα, για να διαλύσουν κυριολεκτικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με πρώτη και καλύτερη την ελληνική. 

Έτσι λύθηκε και το αίνιγμα απο που βρίσκουν τα χρήματα όλοι αυτοί για να έρθουν στην Ελλάδα. Αυτός είναι λοιπόν ο μεγάλος «ανθρωπιστής», Τζώρτζ Σόρος! Οι μάσκες έπεσαν και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του. 

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

www.nikosxeiladakis.gr

ΕΥΡΩΠΗ ΑΙΣΧΟΥΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΩΔΙΑΣ!

911/15 

ΤΟ ''ΚΑΚΟ'' ΠΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΚΙΝΗΤΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΕΑΤΟ...  

ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΥ     

Στο ζωικό βασίλειο, ο στρουθοκαμηλισμός «εγγυάται» στον αδύναμο μια τραγική μοίρα, που ο ίδιος πίστευε πως δεν θα ερχόταν, επειδή φρόντισε να μην την βλέπει να καταφθάνει. Στο ανθρώπινο βασίλειο της «συντεταγμένης» θηριωδίας, όμως, ο στρουθοκαμηλισμός λειτουργεί και υπέρ του ισχυρού. Εξασφαλίζει «άλλοθι» της κακιάς ώρας και αναχαιτίζει (;) Ερινύες. Απόδειξη; Το προσφυγικό…  

Εάν παρακολουθείς τις τοποθετήσεις της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και των ηγετών των επί μέρους χωρών της Γηραιάς Ηπείρου, είτε πρόκειται για «ορθολογικές» και «προστατευτικές» των συνόρων νύξεις είτε για «ανθρωπιστικές» εξάρσεις τους, αντιλαμβάνεσαι κάτι βασικό: Για αυτούς δεν υφίσταται πρόβλημα, παρά μόνον εάν εμφανιστούν στον ορίζοντα οι ξεριζωμένοι, ή έστω οι βάρκες που τους μεταφέρουν. Εάν η στρουθοκάμηλος πιστεύει ότι το χωμένο στη γη κεφάλι εξαφανίζει τον κίνδυνο, ο «πολιτισμένος κόσμος» (βολεύεται να ) θεωρεί πως οτιδήποτε βρίσκεται εκτός του οπτικού πεδίου των κοινωνιών του, κινείται στη ζώνη της παραγραφής των δικών του εγκλημάτων.  

Να το πούμε διαφορετικά: Οι μικροί Αϊλάν αυτού του κόσμου, της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν ή της Λιβύης, συνιστούν «πρόβλημα» μόνο εάν τα άψυχα κορμιά τους θεαθούν να έχουν γίνει «μπαλάκια» ανάμεσα σε κύματα και βράχους. Εάν τους διαμελίζουν – αυτούς και τις οικογένειές τους - βόμβες στις πατρίδες τους, τότε το θέμα είναι μακρινό, «εξωτερικό», ίσως και «ακαδημαϊκό»…  

Κάπως έτσι, η επικριτική διάθεση της «θεσμικής Ευρώπης» φθάνει μέχρι τους εμπόρους της ελπίδας, τους διακινητές. Για τους υποκινητές εμπόλεμων συρράξεων, τους διακινητές επεμβάσεων, μηχανισμών αποσάθρωσης ολόκληρων χωρών και επιμήκυνσης αιματοχυσιών, θα ήταν λίγο δύσκολο να περισσέψει θυμός στην «θεσμική Ευρώπη», όπως και στις ΗΠΑ: Δεν συνηθίζει ο «ορθολογικός» κόσμος να εξοργίζεται με ό,τι βλέπει, όταν κοιτάζει τον καθρέπτη.  

Η «έλλειψη ορατότητας» άλλωστε, ή μάλλον η αναγωγή της σε «λύση», εξυπηρετεί ποικιλοτρόπως. Η βύθιση μιας γεμάτης βάρκας «στη ζούλα», δεν προδίδει την «πολιτισμένη» ζούγκλα. Ο «πόλεμος» εναντίον των διακινητών ανά τη Μεσόγειο μπορεί να «αιτιολογήσει» χαμούς προσφύγων, καθ’ όσον η έννοια της «παράπλευρης απώλειας» αποτελεί – εδώ και πολλά χρόνια- «κεκτημένο» Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής. Αντιλαμβάνεται κανείς τι είδους κόλαση αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι στις πατρίδες τους, για να διακινδυνεύουν τόσο, πλέοντας πάνω σε καρυδότσουφλα με ανέμους των έξι μποφόρ. Αλλά, είπαμε: Για τη «θεσμική Ευρώπη» το πρόβλημα είναι ότι αποφασίζουν να μετακινηθούν. Όχι ότι το αποφασίζουν, επειδή βιώνουν ανείπωτες καταστάσεις.  

Κάπως έτσι η «συντεταγμένη Ευρώπη», κάνοντας σήματα κατατεθέντα της τους φράχτες και μη παρέχοντας νόμιμες οδούς διέλευσης, εξασφαλίζει τη μεγέθυνση των κερδών στα κυκλώματα διακίνησης και εκμετάλλευσης (από τα θαλάσσια ταξίδια μέχρι τις πορείες και περιπλανήσεις στην ηπειρωτική Ευρώπη), τα οποία θεωρητικά αφορίζει. Την ίδια στιγμή η τακτική της οδηγεί σε συνεχείς πνιγμούς προσφύγων, αλλά, μην ανησυχείτε, κάποια στιγμή ο «ανθρωπισμός» της αναδύεται. Όσοι σωθούν από τα κύματα, την υποθερμία, την εξάντληση και τις ασθένειες θα αποκτούν το δικαίωμα να αιτηθούν άσυλο, ασχέτως αν θα τους δοθεί.  

Σαν να θεσπίζει η Ευρώπη ένα είδος «φυσικής επιλογής», ώστε να ανοίξει τελικά την πόρτα της στους πιο ανθεκτικούς (κάτι που ίσως έχει τη σημασία του, εάν τελικά «συνήγορος υπεράσπισης» των προσφύγων αποδειχθούν κάποια στιγμή τα δημογραφικά – εργασιακά προβλήματα ορισμένων αναπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών…).  

Το αίσχος συναγωνίζεται την υποκρισία και «γίνεται ένα» με αυτήν. Απηυδισμένη παρατηρούσε προσφάτως η πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαριέτα Γιαννάκου ότι από τις 28 χώρες της ΕΕ μόλις οι 8έχουν δεχθεί πρόσφυγες. Ο θυμός της παραχώρησε όμως τη θέση του στον σκεπτικισμό, όταν διερωτήθηκε κατά πόσον οι χώρες της ΕΕ «μπορούν να λύσουν τα προβλήματα όλου του κόσμου» (συνέντευξη στο «Πρακτορείο 104,9 FM»).  

Να’ τη λοιπόν η εύκολη, βολική και ως εκ τούτου «δημοφιλής» κατάληξη: Μεγάλο κρίμα όσα συμβαίνουν σε αυτές τις χώρες, αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί να «φορτωθεί» τα προβλήματα όλου του κόσμου… Υπό μία έννοια, αυτό είναι σωστό: Είναι και οι ΗΠΑ που προκάλεσαν, διόγκωσαν και πολλαπλασίασαν τρομακτικά προβλήματα σε συγκεκριμένες ζώνες του κόσμου (εδώ περιοριζόμαστε στις πολεμικές αναφλέξεις, εάν επεκτεινόμασταν και στα «απλά» οικονομικά ξεζουμίσματα θα χρειαζόμασταν πολλαπλάσιο χώρο, για απέραντη περιήγηση…).  

Εάν όμως οι «αλά Γιαννάκου» ρήσεις υπαινίσσονται ότι η Ευρώπη δικαιούται να νίπτει τας χείρας της, όταν νιώθει «κουρασμένη» από τις προσφυγικές ροές, θα προτείναμε κάτι: Δείτε απλώς ποιες χώρες της ΕΕσυμπεριλαμβάνονταν στις 18 (!) που δεν καταδέχθηκαν καν – προ δυο εβδομάδων- να λάβουν μέρος σε εκείνη τη συνάντηση κορυφής, την οποία συγκάλεσε ο Γιούνκερ, προφανώς επειδή η Μέρκελ ένιωθε πολύ πιεσμένη με την άνοδο της ξενοφοβίας στην πατρίδα της.  

Δια της απουσίας της έλαμψε η Βρετανία. Κατά μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση, αυτή η «λάμψη» σχεδόν συνέπεσε με την παραδοχή Μπλερ (συνέντευξη στο CNN) ότι η επιδρομή του 2003 στο Ιράκ ουσιαστικά «γέννησε» το ISIS. Νωρίτερα βεβαίως «έφερε» την Αλ Κάιντα στην πάλαι ποτέ 100% κοσμική χώρα- όπως άλλωστε ήταν η Συρία.  

Δεν προλαβαίνουν σήμερα οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ ή Διεθνούς Μετανάστευσης να μετρούν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εγκαταλείπουν το Ιράκ. Κάπου 2,2 εκατομμύρια προσφύγων καταμετρήθηκαν την εποχή της «απελευθέρωσης» της χώρας, από τα στρατεύματα Μπους, Μπλερ και μερικών ακόμη θλιβερών «προθύμων».  

Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, 80% του πληθυσμού χωρίς ολοκληρωμένες συνθήκες υγιεινής, μόλις 45 % με πρόσβαση σε καθαρό νερό, 25% ποσοστό παιδικού υποσιτισμού... Αυτά κι άλλα παρεμφερή αποτελέσματα της στρατιωτικής επέμβασης των «απελευθερωτών» εξηγούν ασφαλώς τους λόγους, για τους οποίους πολύ γρήγορα τόσοι Ιρακινοί αναζήτησαν καλύτερη τύχη σε άλλες χώρες. Κατόπιν κατέφθασε κι ο ISIS, αλλά απαξίωσε να καταφθάσει στην πρόσφατη έκτακτη συνάντηση ο Κάμερον, ο πρωθυπουργός της «αθώας» Βρετανίας.  

Δια της απουσίας της έλαμψε και η Γαλλία. Αν οι «πρόθυμοι» του Μπους άρχισαν να ισοπεδώνουν το Ιράκ τον Μάρτιο του 2003, για τα αόρατα «όπλα μαζικής καταστροφής» και τα ορατά πετρελαϊκά συμβόλαια, η Γαλλία πρωτοστάτησε τον Μάρτιο του 2011 στην επιδρομή εναντίον της Λιβύης, που διέλυσε ουσιαστικά τη χώρα. Ήταν τότε που ο Σαρκοζί, αδυνατώντας να προσφέρει στη γαλλική πολιτική και οικονομική ελίτ κάποια προοπτική αναβάθμισης σε σχέση με τη Γερμανία, αναζωπύρωσε την «ένδοξη» Γαλλία των όπλων, με ολίγη από αποικιοκρατική νοσταλγία…  

Δια της απουσίας της έλαμψε και η Ιταλία, μία ακόμη χώρα από τους «πρόθυμους» δήμιους του Ιράκ, το 2003. Εάν υποτεθεί ότι αύριο – μεθαύριο πληθύνουν πάλι οι προσφυγικές ροές από τη Λιβύη, με κατεύθυνση τη Λαμπεντούζα και την Ιταλία, εικάζουμε ότι ο Ματέο Ρέντσι θα αρχίσει εκ νέου να κατηγορεί τις Βρυξέλλες για «έλλειψη αλληλεγγύης». Έως τότε, η «ουρά απ’ έξω»…  

Στο κάτω- κάτω, η κεντροαριστερή «λούφα» είναι προτιμότερη από τις κεντροαριστερές βυθίσεις πλοιαρίων. Εκτός αν ξεχάσαμε εκείνη που αποδεδειγμένα διενήργησε το ιταλικό ναυτικό στη δεκαετία του ’90στέλνοντας, στον μεν βυθό της Αδριατικής πρόσφυγες, στη δε χωματερή ιδεολογημάτων το κλισέ, σύμφωνα με το οποίο μόνον «οι συντηρητικές δυνάμεις της Δεξιάς» φταίνε για την εμετική εικόνα της Ευρώπης.  

Στο Αφγανιστάν βομβαρδίζονται ακόμη και νοσοκομεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα – μπορεί λοιπόν κανείς να υποθέσει τι (άλλο) συμβαίνει εκεί… Συμμέτοχες στα «κλέη» ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, αλλά δυσφορούσες και «αναρμόδιες» όταν κτυπούν την πόρτα τους Αφγανοί πρόσφυγες…  

Τελικά, έχει δίκιο η κυρία Γιαννάκου. Η ΕΕ δεν μπορεί να κουβαλά τα βάρη «όλου του κόσμου». Το αίσχος και η κτηνωδία της ίδιας είναι ήδη ασήκωτα.

*Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Η τραγωδία της αριστεράς

Σπύρος Στάλιας

911/2015 

Όταν η κοινοβουλευτική αριστερά αποδέχτηκε την συνθήκη του Μάαστριχτ, και αργότερα αποδέχτηκε το ευρώ, απώλεσε την αυτογνωσία της.Η αριστερά με τις ενέργειες αυτές, απεκόπει παντελώς από την παράδοση  του μαρξιστικού πολιτικού ορθολογικού ανθρωπισμού.  

Ο σύριζα, ‘η πρώτη φορά αριστερά,’ εκτελεί πια με θαυμαστή επιμέλεια τις πολιτικές λιτότητας.  Αυτό είναι κατάντημα.Η ευρωπαϊκή και η δική μας αριστερά, με οποιοδήποτε προσωνύμιο, αποδέχτηκαν το γεγονός ότι στην ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να υπάρξει  γενική κρίση (ύφεση) και ότι η πλήρης απασχόληση είναι η φυσική κατάσταση της οικονομίας. Σύμφωνα με αυτό τον φυσικό αυτοματισμό της οικονομίας, δεν υπάρχει ανάγκη κρατικής διακυβέρνησης και καθοδήγησης των οικονομικά δρώντων, επιχειρήσεων και εργαζομένων, ή ακόμα να υπηρετηθούν στόχοι  κοινωνικού ενδιαφέροντος. Όλοι αντιδρούν στα ‘σήματα των τιμών’ που στέλνει η αγορά, και μέσω αυτών επιδιώκουν την δική τους μεγίστη ωφέλεια, και κατ επέκταση του κοινωνικού συνόλου.

Ο D. Ricardo (Κεφ. XX1, Effects of Accumulation on Profits and Interest, of his Principles, σελ. 192-3) τονίζει ‘… ότι δεν μπορεί να υπάρξει αδρανές κεφάλαιο στη χώρα, επειδή η ζήτηση καθορίζεται από την προσφορά. Κάνεις δεν θα παρήγε, αν δεν είχε στόχο την κατανάλωση και την πώληση, και ποτέ δεν θα πωλούσε, αν δεν είχε πρόθεση να αγοράσει κάποιο άλλο προϊόν, που θα του ήταν άμεσα χρήσιμο ή που θα τον εξυπηρετούσε σε μελλοντική παραγωγή άλλων αγαθών. Κάποιος που παράγει, γίνεται αναγκαία  καταναλωτής των δικών του αγαθών, ή αγοραστής και καταναλωτής των αγαθών κάποιου άλλου. Δεν θα πρέπει να υποθέσουμε ότι κάποιος,  σε βάθος χρόνου, θα είναι ελλειπώς πληροφορημένος και θα παράγει προϊόντα που δεν έχουν ζήτηση…’.

Τα παραπάνω, καίτοι εκδόθηκαν το 1821, περιγράφουν με σαφήνεια και καθαρότητα την σύγχρονη νεοφιλελεύθερη σκέψη, με ελάχιστες τροποποιήσεις,  και το οικοδόμημα της ευρωζώνης.

Ο D. Ricardo ουσιαστικά διευκρινίζει ότι η ανταλλαγή στον καπιταλισμό γίνεται για την απόκτηση αγαθών, δηλαδή γίνεται αντιπραγματισμός. H άνευ χρήματος, επί της ουσίας, ανταλλαγή εμπορευμάτων, ταυτίζεται με τον καπιταλισμό. Η ανταλλαγή αγαθών, πώληση και αγορά, στο χώρο και στο χρόνο είναι ενέργεια μια και αδιάσπαστη. Είναι ‘εν’.

Κατά συνέπεια, αφού οι άνθρωποι ανταλλάσουν προϊόντα, το χρήμα είναι ουδέτερο ως προς την παραγωγή, απλά διευκολύνει την ανταλλαγή, και έτσι αυτό καθ’ εαυτό το χρήμα, δεν είναι αντικείμενο συσσώρευσης. Τα αγαθά συσσωρεύονται.

Το χρήμα ως εμπόρευμα-ποσότητα είναι δεδομένο και κυκλοφορεί σύμφωνα με την ανταλλαγή. Η παρακράτηση του, σε μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που απαιτείται για ανταλλαγές, δεν προσφέρει καμία ωφελιμότητα, και κατά συνέπεια όταν δεν καταναλώνεται αυτόματα επενδύεται.

Η πραγματική μεταβλητή του συστήματος, που εξασφαλίζει την διαδικασία αυτή, δηλαδή την  ταυτότητα, ή με πιο σύγχρονη οικονομική ορολογία, την ισότητα μεταξύ αποταμίευσης και επένδυσης, είναι το επιτόκιο. Η αποταμίευση και επένδυση γενικά εξαρτώνται από το επιτόκιο, ευθέως η πρώτη και αντιστρόφως η δεύτερη, και έτσι η όποια απόκλιση μεταξύ αποταμίευσης και επένδυσης εξαφανίζεται από τις μεταβολές του επιτοκίου. 

Αν υπάρξει υπερπροσφορά εργασίας, η μείωση των πραγματικών μισθών και των ημερομισθίων αρκεί για να ωθήσει τις επιχειρήσεις να αυξήσουν την ζήτηση για εργασία, και έτσι η ανεργία εξαφανίζεται.

 Η μείωση των πραγματικών μισθών, στην αγορά εργασίας,  επαναφέρει την οικονομία στην πλήρη απασχόληση.

Αυτή είναι η ουσιαστική  περιγραφή του κόσμου της ευρωζώνης στον οποίο ζούμε. Οι προσπάθειες που γίνονται για την εξισορρόπηση της οικονομίας, την ανάπτυξη και την μείωση της ανεργίας, χρησιμοποιούν το μέσο που το υπόδειγμα επιβάλει, δηλαδή την λιτότητα. Μέσω της λιτότητας, της αρπαγής σπιτιών, της μείωσης των αμοιβών, των συντάξεων και της καταστροφής του κράτους, υποτίθεται ότι όλα τα θέματα θα επιλυθούν και η ανάπτυξη θα έλθει.

Θυμίζω ότι η λιτότητα εφαρμόζεται στη χώρα μας από το 2010, και τα πράγματα χειροτερεύουν αντί να καλυτερεύουν. Ακόμα να υπενθυμίσω, από την οικονομική ιστορία ότι τέτοια προγράμματα λιτότητας ποτέ, μα ποτέ, δεν πέτυχαν.

Στο υπόδειγμα αυτό, ο πρώτος που άσκησε ολοκληρωμένη και συνεπή κριτική ήταν ο Κάρλ Μάρξ.

Εκείνο που πρωταρχικά κατέδειξε ήταν ότι στον καπιταλισμό, η παραγωγή γίνεται μέσω του χρήματος, και ο σκοπός της είναι τα παραχθέντα προϊόντα να μετατραπούν και πάλι σε χρήμα, με την πραγματοποίηση κερδών που συσσωρεύονται.  Η κατανάλωση δεν είναι ο στόχος του καπιταλιστή.

Μόνο οι εργαζόμενοι στον καπιταλισμό πωλούν ως εμπόρευμα την εργατική τους δύναμη με στόχο να καταναλώσουν, όχι ο καπιταλιστής.

Ο Μαρξ εστίασε στο ρόλο του χρήματος στην καπιταλιστική οικονομία και απέδειξε ότι δεν είναι απλά και μόνο μέσο ανταλλαγής προϊόντων, αλλά παίζει τον πλέον καθοριστικό ρόλο στην λειτουργία του οικονομικού συστήματος. Η ύπαρξη του χρήματος διασπά το ‘εν’ ως ενέργεια, της πώλησης και αγοράς προϊόντων, που δέχεται το κλασσικό υπόδειγμα. Με άλλα λόγια, η ανταλλαγή στον καπιταλισμό δεν είναι ως σύλληψη ίδια όπως στην ανταλλακτική οικονομία.

Αυτοί που κατέχουν το χρήμα, κάλλιστα μπορούν να αποφασίσουν τα κεφάλαια τους να μην τα μετατρέψουν σε εμπορεύματα και έτσι να διασπάσουν την ‘μονάδα’, το ‘εν’ της ανταλλαγής.

Οι κεφαλαιούχοι, οι τράπεζες, μπορούν να αποφασίσουν να μην χρησιμοποιήσουν τα κεφάλαια τους αντί να τα επενδύσουν, επειδή προσδοκούν ή υποθέτουν ότι επενδύοντας δεν θα έχουν τα κέρδη που επιθυμούν. Το χρήμα συνεπώς διασπώντας την πώληση και την αγορά προϊόντων σε δυο διαφορετικές ενέργειες, ανεξάρτητες η μια από την άλλη στο χρόνο και στο χώρο, είναι το κλειδί να κατανοηθεί η κρίση στον καπιταλισμό.

Η γέννηση του κέρδους στον καπιταλισμό απαιτεί δυο ενέργειες: (α) την παραγωγή υπεραξίας μέσω των χαμηλών ημερομισθίων των εργαζομένων (περιορισμό στην καταναλωτική δύναμη των εργαζομένων) και (β) την πώληση των εμπορευμάτων στην αγορά, η οποία όμως δεν μπορεί να απορροφήσει αυτά τα εμπορεύματα λόγω περιορισμένης καταναλωτικής δύναμης των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Εδώ ο Μαρξ αποκαλύπτει την θεμελιώδη αντίφαση του καπιταλισμού που αποτελεί προϋπόθεση της κρίσης.

Δηλαδή, από την μια ο καπιταλιστής πιέζει για την όσο  πιο  πολύ μπορεί παραγωγή υπεράξιας, και από την άλλη δεν μπορεί να μετατρέψει,  μέσω των πωλήσεων, την υπεραξία σε κέρδος, λόγω των χαμηλών μισθών.  Κατά συνέπεια μπορεί να υπάρξει υπερπροσφορά αγαθών αλλά όχι αντίστοιχη προσφορά χρήματος για να αγοραστεί η παραγωγή. Η διαδικασία χρήμα-εμπόρευμα-χρήμα  εμπεριέχει στη φύση της το σπάσιμο των αγορών και των πωλήσεων, και κατά συνέπεια οδηγεί στην κρίση, μείωση της παραγωγής, αύξηση της ανεργίας.

Ο Μαρξ έτσι κατέδειξε για πρώτη φορά ότι η κρίση είναι νομισματικό φαινόμενο, έλλειψη χρήματος, που μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη μαζική ανεργία. Επίσης είναι ο Μαρξ ο πρώτος που εισήγαγε την αρχή της αποτελεσματικής ζήτησης που μετά έγινε η κεντρική θεωρία του Κέϋνς.

Όλα τα παραπάνω στηρίζονται στην αντίληψη ότι το χρήμα δεν είναι ουδέτερο ως προς την παραγωγή και την απασχόληση, και αυτό αποτελεί ικανή και αναγκαία συνθήκη το οικοδόμημα της ΕΕ να απορριφθεί ως καταστροφικό για τον σημερινό κόσμο, με την διαρκή λιτότητα που απαιτεί. 

Στο έργο και του Μάρξ και του Κέϋνς, η απασχόληση καθορίζεται όχι από τήν δήθεν αγορά εργασίας αλλά από το ύψος της ενεργού ζητήσεως, που αυτή συμπίπτει με  την παραγωγή εκείνη, όπου οι εισπράξεις των επιχειρήσεων είναι σε ευθύγραμμη σχέση με την συνολική δαπάνη των εργαζομένων, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Επίσης έδειξαν ότι υπάρχει ένα όριο στην κερδοφόρα επέκταση του κεφαλαίου.

Το επίπεδο της ενεργού ζητήσεως δεν είναι αυτό που πάντα συμπίπτει με την πλήρη απασχόληση, όπου όλοι μπορούν να απασχοληθούν, πόροι και ικανοί προς εργασία.

Η ενεργός ζήτηση της πλήρους απασχόλησης πόρων και ανθρώπων, έρχεται μέσω της παρέμβασης των δαπανών του κράτους που έχει πλήρη κυριαρχία και πρωταρχικά εκδίδει το νόμισμα του.

Από αυτή την μεγάλη παράδοση της ορθολογικής ανθρωπιστικής οικονομίας, η κοινοβουλευτική αριστερά απεκόπει εντελώς (όπως άλλωστε και η λαϊκή δεξιά που εκπροσωπούσε στη χώρα μας ο ΄καραμανλισμός’ και το πατριωτικό πασοκ).

Ο ναός του Απόλλωνα στους Δελφούς είχε μια σοφή παραίνεση πάνω από την είσοδο του: ‘γνώθι σαυτόν’. Η παραινετική επιταγή του θεού δεν έχει χάσει ούτε κατ' ελάχιστο το κύρος της για τους ανθρώπους, για τους πολικούς σχηματισμούς και τα κράτη.

Η αυτογνωσία είναι η πρώτη αναγκαιότητα για να κατανοηθούν τα ζητήματα που μας απασχολούν.

Ποιά νομίζει ότι είναι αριστερά; Από που νομίζει ότι προέρχεται; Που νομίζει ότι πηγαίνει;

Αν δεν μπορεί να απαντήσει στα παραπάνω, που δεν μπορεί πια, οδηγεί το Έθνος σε Τραγωδία και τον εαυτό της σε καταστροφή.

Οι αριστεροί του ευρώ καλόν είναι να μην κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους.

spyridonstalias@hotmail.com

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/i-tragodia-tis-aristeras#sthash.pn0tIzY3.dpuf

Μόνο ο Πούτιν έχει το Μυαλό και Τα Αρχ@@@ια να Πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος…

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Ένας Ιταλός αρχιεπίσκοπος έκανε μια ασυνήθιστη φιλοφρόνιση για τον ρώσο πρόεδρο Vladimir Poutine, διαβεβαιώνοντας ότι είναι ο μόνος που έχει « το μυαλό και τ΄αρχ…… » για να πολεμήσει την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος. Που πήγε η ορθόδοξη εκκλησία είναι καιρός μαρτύρων και διωγμών τοπικών όσο και γενικευμένων ……Την ώρα που η Ορθόδοξη εκκλησία όμηρος του αιχμάλωτου Φαναρίου σε επίπεδο θεσμικό όσο και πληρώματος αρνείται τον ιστορικό της ρόλο αλλά και τον ομολογιακό της προσανατολισμό προδίδοντας εν ψυχρώ κι αποσιωπώντας σε καθημερινή βάση και μεθοδευμένα και κατά σύστημα τη γενοκτονία του χριστιανών της ανατολής και ακόμη κι αυτή των ελληνορθοδόξων ρωμιών της Συρίας που είναι σάρκα εκ της σαρκός της και τους παραδίδει στο μαρτύριο τους πριονισμούς τους ακρωτηριασμούς τις σταυρώσεις τις απαγωγές τις καταστροφές και βεβηλώσεις ναών τους μαζικούς εκπατρισμούς τους εξισλαμισμούς τον κεφαλικό φόρο και τα τζίζια τους βιασμούς τις ομαδικές σφαγές μην αναγνωρίζοντας τους μάρτυρες της κλπ χτυπώντας τις καμπάνες της αδιάφορα έρχεται ένας ιταλός καθολικός αρχιεπίσκοπος να πει το αυτονήτο.

« Θα έπρεπε να επιχειρήσουμε να συντρίψουμε τη κεφαλή της ISIS με μια δράση δυναμική και στοχευμένη αλλά για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις μυαλό και αρχ……Και ο μόνος που το έχει κι οφείλω να το ομολογήσω με βαθύτατη ντροπή είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν « , δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος Luigi Negri σε συνέντευξή του στην εβδομαδιαία εφημερίδα Panorama.

Αυτή η εφημερίδα είναι ιδιοκτησίας της οικογένειας Berlusconi, και διέδωσε την Τετάρτη αποσπάσματα από τη συνέντευξη που τελικά θα παρουσίαζε την Πέμπτη.Ο 74χρονος Negri, είναι αρχιεπίκσοπος της Ferrare και Comacchio στο Β της Ιταλίας.lalibre 8.11.15

dimpenews

http://hellasforce.com/

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

      Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ…

ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ,ΒΑΖΟΥΝ ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΟ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ…ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΑΒΑΝΤΑΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ!!!

την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψηφίζει τέτοια μέτρα, την ίδια στιγμή που ματώνει τα λαϊκά νοικοκυριά, παίρνει μέτρα που ωφελούν τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεσμεύεται απέναντί τους για νέες ευνοϊκές ρυθμίσεις….

http://hellasforce.com/

Ο συριακός Στρατός περικύκλωσε τις δυνάμεις του ISIL στο Χαλέπι

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

 Ανακτήθηκε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης 

08/11/2015

11

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Άρδην έχει αλλάξει το σκηνικό από την στιγμή που ο συριακός Στρατός απελευθέρωσε τον στρατηγικής σημασίας αυτοκινητόδρομο της Khanesser μετά την κατάληψη της As-Safira και μπορεί πλέον να προμηθεύει αδιαλείπτως τους Σύρους στρατιώτες που πολεμούν εντός των συνοικιών της μεγαλύτερης πόλης της Συρίας με αποτέλεσμα να έχει ανακαταληφθεί το 70% του αστικού συγκροτήματος από τους ισλαμιστές οι οποίοι λόγω της περικύκλωσης έχουν ήδη ελλείψεις σε πυρομαχικά και οπλισμό  και συγκεντρώνονται στα ανατολικά και νότια της πόλης.

 

O νέος στρατηγικός στόχος είναι πλέον η απελευθέρωση του αεροδρομίου Al-Kuseire που όταν αυτό πραγματοποιηθεί θα μπορούν να μεταφερθούν μεγάλες δυνάμεις στο εσωτερικό της πόλης. 

 

Σε συνδυασμό με την προέλαση στην ανατολική και νότια ύπαιθρο του Χαλεπίου, ο συριακός Στρατός κατάφερε με πολύ αίμα να ανακτήσει πολλά δημοτικά διαμερίσματα της πόλης με βοήθεια απο την ρωσική και την συριακή Αεροπορία.

 

Οι ισλαμιστές επιχείρησαν μια αντεπίθεση στο δυτικό Χαλέπι προσπαθώντας να σπάσουν τον "κλοιό" θανάτου που έχουν σχηματίσει γύρω τους Ιρανοί,Σύροι,Ιρακινοί και Χεζμπολάχ. Η επίθεση έλαβε χώρα στη συνοικία Al-Zahra και παρά την αρχική διείσδυση τελικά επιβραδύνθηκε,έχασε την ορμή της και οι ισλαμιστές στο τέλος απωθήθηκαν στις αρχικές θέσεις τους ενώ όσοι είχαν διεισδύσει σε περιοχές ελεγχόμενες από το συριακό Στρατό και τους Συμμάχους του τελικώς εξοντώθηκαν.

 

Ο συριακός Στρατός με υπεροπλία σε εφόδια πλέον εύκολα κατέλαβε την Βιομηχανική Ζώνη και τη συνοικία Handarat και εξαπέλυσε από τα νέα του προπύργια νέες επιθέσεις με σκοπό την αποκοπή της μοναδική γραμμής ανεφοδιασμού των ισλαμιστών. Από τον χάρτη γίνεται κατανοητό ότι υπάρχει μια σαφής περικύκλωση των δυνάμεων του ISIS και της Τζαμπάτ Αλ Νούσρα μετά και τις επιθέσεις σε Bustan Al-Pasha, Khalidiyyeh, και στις φάρμες Mazra’a Halabi στο βόρειο τομέα, ενώ στο νότο τα κυβερνητικά στρατεύματα χτυπούν στα Al-Amariyya και Bustan Al-Qaseer. 

 

 

Το ISIS πολέμησε σκληρά για να κρατήσει τις θέσεις του στο Handarat  αλλά η έλλειψη ενισχύσεων και εφοδίων έχει ρίξει το ηθικό των μαχητών του καθώς βλέπουν ότι η εποχή της παντοδυναμίας τους έχει περάσει. 

 

 

- See more at: http://www.defencenet.gr/defence/20151108/defencenet/%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%80%CE%B

Μπαλάφας, το Σούργελο! Για αεροδρόμια: Δεν θέλαμε, μας ανάγκασαν..

11-11-2015

Γράφει ο Θανάσης Σιαβρακάς

Ζούμε την απόλυτη υποτέλεια της ξεφτίλας!

 Δεν θέλαμε, μας ανάγκασαν... Να πουλήσουμε τα αεροδρόμια της χώρας! Είπε χωρίς ντροπή το κατοχικό πολιτικό σούργελο της μεταλλαγμένης  νεοφιλελεύθερης "αριστεράς"

Νιώθοντας ευχαριστημένος που οι εκβιαστές τοκογλύφοι δανειστές της ΕΕ-ΔΝΤ τον έχουν στα τέσσερα? Η στην καθομιλουμένη του αρέσει να τον "πηδάνε" αρκεί να συνεχίσει να απολαμβάνει τα παχυλά προνόμια της προδοσίας, μέσω της πολιτικής κατοχικής διοίκησης που του επιτρέπει η καγκελαρία του 4ου Ράιχ!  Τρεις μήνες μετά τη θεαματική μετάλλαξη του Τσίπρα, σε Τσιπραντρέα και τη πολιτική  μνημονιακή κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Τσίπρας και η "αριστερή" του κυβέρνηση αν δεν αντιδράσουμε βιαίως, θα καταρρίψουν όλα τα ρεκόρ της απάτης, της γελοιότητας και του μοχθηρού εμπαιγμού μας!

Σήμερα Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες η μόνη πολιτική Λύση που υπάρχει είναι το άμεσο  πέρασμα στο  Δρόμο της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Αξιοπρέπειας! Αυτό σημαίνει έξοδο από ΕΕ  και θέσπιση Εθνικού νομίσματος!= Αυτόνομη Οικονομική Ανάπτυξη-=Μονομερής διαγραφή χρεών!

Γεωπολιτική, γεωστρατηγική στροφή στην ΑΝΤΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ! που έχει στόχο την εδαφική ανεξαρτησία και κυριαρχία των κρατών εθνών όπου στην παρούσα στιγμή ηγείται η  Ρωσία-Οικονομική Σύνδεση με την τράπεζα των BRICS Ρωσία-Κίνα-Ινδία-Βραζιλία-Ν.Αφρική! 
Από της 1-12-2015 λειτουργεί η Ευρασιατική οικονομική ένωση (EEU) στην ένωση αυτή επί του παρόντος μετέχουν το Καζαστάν-η Λευκορωσία και η Αρμενία, ενώ έρχεται και το Κιργιστάν.
Κοντά στην ΑΝΤΙ ΝΕΑ ΤΑΞΗ  κινούνται ( Συρία-Αίγυπτος-Λίβανος-Ιράκ-Ιράν- Σερβία-Χώρες Λατινικής Αμερικής- άλλα Παρακαυκάσια  και Ασιατικά κράτη! 
Είναι βέβαιο ότι στη πορεία αυτής της δίπολης οικονομικής αντιπαράθεσης που μόλις έχει ξεκινήσει και Ευρωπαϊκές χώρες θα ακολουθήσουν την νέα με όρους ανεξαρτησίας οικονομική αγορά! Μια αγορά που ρεαλιστικά φιλοδοξή  να έχει τον έλεγχο του 60% της παγκόσμιας διακίνησης προϊόντων! Που δεν θα γίνετε πλέον μέσω δολαρίου ΗΠΑ ,αλλά μέσω του χρυσού ρουβλιού και του Κινεζικού γουάν CNY, αυτό έχει ήδη ξεκινήσει να εφαρμόζετε στις συναλλαγές  Ρωσίας-Κίνας-Αργεντινής -ΕΕU και λοιπών χωρών

Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που σήμερα βιώνουμε! Δηλαδή Της πλήρους

 κυριαρχίας των μονοπωλιακών χρηματοοικονομικών κολοσσών μέσω της δικτατορίας των αγορών και τραπεζών! Και της σταδιακής υποταγής στη Νεοφιλελεύθερη ΝΕΑ ΤΑΞΗ  ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ των ΗΠΑ-ΕΕ που προϋποθέτει την  κατάργηση των κρατών εθνών!

 Τελικός Στόχος, ο οικουμενισμός, η  μια γλώσσα, το ένα νόμισμα,η  μία θρησκεία! 

Διαλέγουμε και παίρνουμε!!

«Τρομοκρατία»: Οι καταγγελίες του Γιάννη Πανούση

ΚΥΡΙΑΚΗ 8  ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2015

 

Τα ζητήματα της «τρομοκρατίας» τα έχουμε αναλύσει διεξοδικά, λεπτομερειακά και πολύ συγκεκριμένα… 
Έχουμε υπογραμμίσει ιδιαίτερα ότι η τρομοκρατία αποτελεί ένα προνομιούχο μέσο άσκησης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Σε διεθνές επίπεδο αποτελεί το σύγχρονο όπλο του πλανητικού ιμπεριαλισμού (ιδιαίτερα των ΗΠΑ)…

Σε τοπικό (εθνικό) επίπεδο …συνθέτει ένα μακάβριο καθεστωτικό παιχνίδι πολυεδρικής διαπλοκής: Των μυστικών υπηρεσιών, του κράτους και του παρακράτους, των πολιτικών και των ΜΜΕ. 

Αυτός ο διαπλεκόμενος, τρομοκρατικός φαύλος κύκλος μοιραία οδηγεί σε φιάσκα και σε συχνότατες γελοιοποιήσεις των παραγωγών, των σπονσόρων και των σκηνοθετών της τρομοκρατίας. 

Σήμερα, μόνο οι ηλίθιοι δεν διακρίνουν αυτά τα τρομοκρατικά φιάσκα και τις γελοιότητες των κατασκευαστών της «τρομοκρατίας» (μυστικών υπηρεσιών και κράτους), μόνο οι ηλίθιοι αδυνατούν να καταλάβουν τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται με την «τρομοκρατία». 

Αργά ή γρήγορα αυτός ο φαύλος κύκλος των τρομοκρατικών σκηνοθεσιών και πολιτικών παιχνιδιών θα …φρακάρει και θα …ανοίξει εντελώς: Θα βγάλει στον αφρό όλο αυτό το σκοτεινό και διαπλεκόμενο, παιχνίδι της «τρομοκρατίας»… 

Ένα τέτοιο …φρακάρισμα αποτελούν οι καταγγελίες του τέως υπουργού Προστασίας του Πολίτη, του Γιάννη Πανούση. 

Είναι πραγματικά σοκαριστικές οι αποκαλύψεις: Καταγγέλλει «πολιτικούς που έχουν σχέση με τρομοκράτες και απειλούν τη ζωή του». 

Υπογραμμίζει ακόμα: «Το πόσο ψηλά είναι κι ως πού μπορούν να φτάσουν εναντίον μου, τα έχω κατατεθειμένα σε συμβολαιογράφο μήπως μου συμβεί κάτι». 
Αναλυτικά εδώ: 
http://www.press-gr.com/2015/11/blog-post_736.html 

Γίνεται φανερό ότι ο πρώην υπουργός αποτελεί έναν αδύνατο κρίκο στην τρομοκρατική αλυσίδα που κινδυνεύει να σπάσει. 
Με πιο απλά λόγια: Αποτελεί «ευάλωτο γρανάζι», δηλαδή κίνδυνο για ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ… 

Γι αυτό και απειλείται… 

Και αυτός …εκβιάζει με τα κρυμμένα χαρτιά του… 

Όταν κρατάς τέτοια τρομοκρατικά μυστικά δεν βροντοφωνάζεις ότι τα έχεις: Ή τα «μπουμπουνίζεις» (εάν πράγματι είσαι αγωνιστής και εραστής της αλήθειας) ή το βουλώνεις από φόβο… 

Το να τα …ανεμίζεις (όπως ο πρώην υπουργός) αυτό σημαίνει ότι κάποιο βραχυκύκλωμα έγινε στο κύκλωμα της «τρομοκρατίας», με επακόλουθο τις απειλές και τους διαπραγματευτικούς εκβιασμούς… 

Ανεξάρτητα όμως από το είδος του «βραχυκυκλώματος» (που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε), το περιστατικό αυτό βροντοφωνάζει αυτό που έχουμε τονίσει και αναλύσει: Η «τρομοκρατία» αποτελεί το προνομιούχο μέσον άσκησης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τους μηχανισμούς του καθεστώτος και τις διεθνείς μυστικές υπηρεσίες… 

Από τις ποικίλες μαφίες του χρήματος: Οικονομικές, πολιτικές, παρακρατικές και δημοσιογραφικές…

http://resaltomag.blogspot.gr/