Ο λαός πληρώνει για «ένα βαρέλι δίχως πάτο»


11.11.2015 | από Σύνταξη
Ο λαός πληρώνει για «ένα βαρέλι δίχως πάτο»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δημοσίευση: Φύλλο 285 - 07/11/2015
       
Απαντήσεις σε κρίσιμα ζητήματα για την 3η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
 Του Παύλου Δερμενάκη*

Τις μέρες αυτές ένα από τα κομβικά θέματα της Ελληνικής οικονομίας είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Το θέμα αυτό αντιμετωπίστηκε από πλευράς «κυβέρνησης» με το νέο νόμο που αφορά το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και τη συμμετοχή του στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών και την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για τον τρόπο συμμετοχής του ΤΧΣ σε αυτές. Παράλληλα, ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των τεστ αντοχής των τραπεζών (stress tests) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και οι νέες κεφαλαιακές ανάγκες των 4 συστημικών τραπεζών που πρέπει να καλυφθούν.
Ορισμένα βασικά θέματα που προκύπτουν από τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις συνέπειές τους για το λαό, θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε στο παρόν άρθρο.

  1. Τέταρτος εφαρμοστικός νόμος (για ΤΧΣ και ανακεφαλαιοποίηση) από την κυβέρνηση Τσίπρα πέρασε «νύχτα» με διαδικασία κατεπείγοντος. Για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση Τσίπρα, που θα καταργούσε τα μνημόνια και τις εξευτελιστικές διαδικασίες που επέβαλαν στη χώρα συνεχίζει στην ίδια πεπατημένη με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ψηφίζοντας μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους με μορφή κατεπείγοντος. Έτσι, για ένα τόσο σημαντικό θέμα που αφορά τη διαχείριση των χρημάτων του ελληνικού λαού (το ΤΧΣ διαχειρίζεται κεφάλαια περίπου 65 δισ.) το νομοσχέδιο «συζητήθηκε» με τη μορφή του κατεπείγοντος, άρα ούτε διάλογος έγινε ούτε αλλαγές, βεβαίως. «Ψηφίστηκε» όπως προτάθηκε, δηλαδή, όπως το είχαν εγκρίνει προκαταβολικά οι δανειστές.

  1. Παραδόθηκε το τραπεζικό σύστημα στους δανειστές. Το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης μεταξύ όλων των χωρών της Ευρωζώνης, σύμφωνα με έκθεση της ΕΚΤ. Το ενεργητικό των 4 συστημικών τραπεζών αντιστοιχούσε, στο τέλος του 2014, στο 94% του συνολικού ενεργητικού των τραπεζών στη χώρα. Αυτές, λοιπόν, τις 4 τράπεζες, που λόγω θέσης έχουν τεράστια σημασία για την οικονομία της χώρας, η κυβέρνηση τις παρέδωσε με συνοπτικές διαδικασίες στους δανειστές.
Το καθοριστικό όργανο για τη λειτουργία του ΤΧΣ είναι η Επιτροπή Επιλογής που επιλέγει το Γενικό Συμβούλιο του ΤΧΣ και την Εκτελεστική του Επιτροπή. Η Επιτροπή Επιλογής αποτελείται από 6 μέλη με 3 εκπροσώπους των «θεσμών» εκ των οποίων ο ένας θα είναι ο πρόεδρος, 2 του υπουργείου Οικονομικών και 1 της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ). Σε περίπτωση ισοψηφίας (ας κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι και η ΤτΕ είναι συνέχεια της ΕΚΤ) υπερισχύει η άποψη του προέδρου… Παράλληλα η Επιτροπή έχει το δικαίωμα να παύει και να διορίζει τα μέλη του ΤΧΣ ανάλογα με την απόδοσή τους σύμφωνα φυσικά με τα δικά της κριτήρια.
Στη συνέχεια, η διορισμένη και πλήρως ελεγχόμενη από τους δανειστές Διοίκηση του ΤΧΣ θα αξιολογεί, με τη βοήθεια εξωτερικού συμβούλου, τα Δ.Σ. των τραπεζών και θα κάνει αλλαγές. Στο νόμο περιλαμβάνονται όροι για την επιλογή των Διοικήσεων που βάζουν σημαντικούς περιορισμούς και «φωτογραφίζουν» την έλευση ξένων τραπεζικών στελεχών (π.χ. ζητείται δεκαετής διεθνής εμπειρία).
Ο έλεγχος του τραπεζικού συστήματος από τους δανειστές έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο από την πλευρά της χρηματοδότησης και ανάπτυξης της οικονομίας αλλά και στατικά λόγω της σημερινής κατάστασης υπερχρέωσης των πάντων. Ουσιαστικά, περνούν στον έμμεσο έλεγχο των δανειστών τα υποθηκευμένα περιουσιακά στοιχείων των επιχειρήσεων, τα υποθηκευμένα ακίνητα επιχειρήσεων και νοικοκυριών και φυσικά η υποθηκευμένη αγροτική γη.
Συνεπώς, οι αλλαγές που γίνονται στον τρόπο λειτουργίας του ΤΧΣ και τον τρόπο συμμετοχής του στις Διοικήσεις των τραπεζών δεν διασφαλίζουν ότι θα λυθεί κανένα πρόβλημα, σύμφωνα με τις ανάγκες του λαού. Θα συνεχίζουν να λειτουργούν με τη γνωστή «καραμέλα» των κανόνων της αγοράς για να δικαιολογούν την εφαρμογή των ίδιων κριτηρίων, όσον αφορά τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και τη χορήγηση νέων δανείων. Όλα αυτά, φυσικά, σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση με τις ανάγκες της χρηματοδότησης της παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη η χώρα για να ανακάμψει και της σεισάχθειας με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια για να ανασάνει ο λαός.

  1. Κάποιες «βελτιώσεις», συγκριτικά με το παρελθόν, που αφορούν θέματα εταιρικής διακυβέρνησης δεν αναιρούν το συμπέρασμα της παράδοσης των τραπεζών στους δανειστές. Έτσι, αυτό το ΤΧΣ που ελέγχεται από τους δανειστές, θα εκπροσωπείται με ένα μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο κάθε τράπεζας που συμμετέχει. Το μέλος αυτό θα έχει δικαίωμα να ζητά σύγκλιση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, να βάζει veto σε σημαντικά θέματα που μπορούν «να θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα των καταθετών ή να επηρεάσουν σοβαρά τη ρευστότητα ή τη φερεγγυότητα ή την εν γένει συνετή και εύρυθμη λειτουργία του πιστωτικού ιδρύματος», καθώς και σε θέματα παροχών προς τα μέλη του Δ.Σ.

  1. Είναι αξιόπιστα τα αποτελέσματα των stress test; Από την ΕΚΤ ανακοινώθηκε μετά τα stress test ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών ανέρχονται σε 4,4 δισ. ευρώ το βασικό σενάριο και 14,4 δισ. ευρώ το δυσμενές σενάριο. Το αποτέλεσμα αυτό κρίθηκε θετικό, αφού τα απαιτούμενα κεφάλαια φαίνεται ότι είναι λιγότερα από τα 25 δισ. ευρώ που έχουν συμπεριληφθεί στο 3ο Μνημόνιο ή τα 18 δισ. ευρώ που ανέφεραν, μέχρι πρόσφατα, διάφορα δημοσιεύματα και εκτιμήσεις.
Το κατά πόσον είναι αξιόπιστα τα αποτελέσματα αυτά αμφισβητείται από τρία στοιχεία:
    • Πρώτον οι υποθέσεις πάνω στις οποίες βασίστηκαν τα σενάρια. Τα σενάρια «έτρεξαν» με βάση τα στοιχεία Ιουνίου 2015. Η κατάσταση, όμως, της οικονομίας έχει επιδεινωθεί σημαντικά από τότε και αναμένεται περαιτέρω επιδείνωση λόγω των ολοένα και πιο σκληρών μέτρων του 3ου Μνημονίου, που ακόμα δεν έχουν δείξει «αποτελέσματα» στην οικονομία. Έτσι, η Επιτροπή της Ε.Ε. στην ανακοίνωσή της στις 4/11/2015 προβλέπει για το 2015 ύφεση -1,5% και για το 2016 -1,3% και αντίστοιχα αύξηση της ανεργίας από 25,7% το 2015 στο 25,8% το 2016. Συγκριτικά, δε, αυτά με τις προηγούμενες εκτιμήσεις της Επιτροπής (Μάιος 2015) για αύξηση 0,5% το 2015 και 2,9% το 2016.
    • Δεύτερον, οι αναβαλλόμενοι φόροι[[i]] που δεν έχουν ληφθεί όπως θα έπρεπε υπ’ όψιν και αποτελούν ένα τεράστιο ποσό στο σύνολο των κεφαλαίων της τράπεζας. Να σημειώσουμε ότι από σύνολο των ιδίων κεφαλαίων των 4 τραπεζών που είναι περίπου 25 δισ. ευρώ τα 15,5% δισ. ευρώ, δηλαδή το 62% των κεφαλαίων τους, είναι από αναβαλλόμενους φόρους. Φυσικά, για να έχουν «αξία» αυτές οι λογιστικές εγγραφές των αναβαλλόμενων φόρων πρέπει οι τράπεζες να έχουν κέρδη κάτι που δεν μπορεί να φανεί επί του παρόντος στον ορίζοντα λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη γενικότερη κατάσταση της οικονομίας. Παράλληλα, βέβαια, έχει ξεκινήσει και μια διαδικασία γενικότερης αμφισβήτησης του θέματος με τον αναβαλλόμενο φόρο σε επίπεδο Ευρωζώνης, καθώς η μέθοδος αυτή έχει αξιοποιηθεί κυρίως από τις τράπεζες των χωρών του Νότου (βασικά Ελλάδα και Πορτογαλία).
    • Τρίτον, η προηγούμενες αρνητικές εμπειρίες. Το 2011-2012 «έτρεξαν» τα σενάρια της BlackRock για την Τράπεζα της Ελλάδος και έγινε η 1η ανακεφαλαιοποίηση (άνοιξη 2013) που κόστισε στον ελληνικό λαό 40,5 δισ. ευρώ. Τότε είχαν πει όλοι οι αρμόδιοι ότι με αυτό το ποσό και τα λίγα που έβαλαν οι ιδιώτες περίπου 2,5 δισ. ευρώ (για τις 4 συστημικές) οι τράπεζες εξυγιάνθηκαν. Διαψεύστηκαν ένα χρόνο μετά, όταν χρειάστηκε και έγινε 2η ανακεφαλαιοποίηση με τη συμμετοχή των ιδιωτών της τάξης των 8 δισ. για να περάσουν οι τράπεζες άμεσα στα χέρια τους. Επίσης, την ίδια περίοδο (άνοιξη 2014) έγιναν τα πρώτα θεσμοθετημένα πανευρωπαϊκά stress tests από την ΕΚΤ. Οι ελληνικές τράπεζες, αν και στην πράξη δεν τα είχαν περάσει, με διάφορες «αλχημείες» έλαβαν το σχετικό «πιστοποιητικό» επάρκειας.
Συνεπώς, κάθε άλλο παρά μπορούμε να είμαστε «ήσυχοι» ότι με αυτή τη νέα ανακεφαλαιοποίηση το πρόβλημα των τραπεζών θα λυθεί, πολύ δε περισσότερο όταν ανακοινώνεται επίσημα η επιδείνωση της κατάστασης της οικονομίας.

  1. Από τα 14,4 δισ. ευρώ τι θα πληρώσει ο λαός; Όπως πάντοτε τη «μερίδα του λέοντος», δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι αν οι ιδιώτες καλύψουν το βασικό σενάριο (4,4 δισ. ευρώ) τότε το ΤΧΣ δεν αναλαμβάνει άμεσα τη Διοίκηση των τραπεζών αλλά θα συμμετέχει με ένα μόνο εκπρόσωπο (όπως προαναφέραμε). Συνεπώς, οι σημερινές Διοικήσεις των τραπεζών, που είναι οι παλαιοί κύριοι μέτοχοι που τις χρεοκόπησαν, έχουν κάθε συμφέρον να βρουν ιδιώτες επενδυτές και να τα «βρουν» μαζί τους. Αν καλυφθεί το βασικό σενάριο από ιδιώτες, το ΤΧΣ εγγυάται ότι θα καλύψει το υπόλοιπο, δηλαδή τα 10 δισ. ευρώ. Πώς θα γίνει αυτό; Ένα 25% με κοινές μετοχές με ψήφο και ένα 75% με ομολογίες (CoCos)[[ii]] που θα έχουν ετήσιο επιτόκιο 8%. Με αυτά τα δεδομένα τα σενάρια που δημοσιοποιούνται στην αγορά λένε ότι το ποσοστό του δημοσίου θα μειωθεί γύρω στο 10% στην Eurobank (έχει και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο) από 40% περίπου που είναι σήμερα και στις άλλες τρεις θα κυμανθεί μεταξύ 30-35% από περίπου 60% που είναι σήμερα. Συνεπώς, παρά το ότι ο λαός, για μια ακόμα φορά, θα καταβάλλει πολλαπλάσια συγκριτικά με τους ιδιώτες οι τράπεζες θα περάσουν και με τη «βούλα» στους ιδιώτες και στον έλεγχο – εποπτεία των δανειστών.

  1. Ο ελληνικός λαός χρηματοδοτεί ένα «βαρέλι δίχως πάτο». Την περίοδο 2008-2014 οι τράπεζες έχουν λάβει από το υστέρημα του ελληνικού λαού 146,35 δισ. ευρώ είτε άμεσα μετρητά είτε ως εγγυήσεις για να δανείζονται από την ΕΚΤ και τον ELA[[iii]]. Στο ποσό αυτό θα πρέπει να προστεθούν και τα περίπου 10 δισ. ευρώ που δοθούν με την 3η ανακεφαλαιοποίηση. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες ετοιμάζονται για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της περιουσίας του λαού για να «επιβιώσουν»…

  1. Τι αξία έχουν τα χρήματα αυτά που πληρώνει ο λαός; Στην 1η ανακεφαλαιοποίηση του 2013 το ΤΧΣ άμεσα ή έμμεσα συνεισέφερε 40,2 δισ. ευρώ. Η σημερινή αξία των χρημάτων αυτών, σύμφωνα με τις τρέχουσες χρηματιστηριακές τιμές, είναι γύρω στα 2 δισ. ευρώ. Δηλαδή, η ζημιά για τον Έλληνα φορολογούμενο ανέρχεται σε -95%! Την ίδια περίοδο οι Διοικήσεις που παρέμειναν στις θέσεις τους και ο τρόπος που λειτουργούσε το ΤΧΣ επέτρεπαν να συνεχίζεται το «πάρτι» σε βάρος του λαού, με δανειοδοτήσεις και ρυθμίσεις ημετέρων, για να οδηγηθούν ξανά οι τράπεζες στην ανάγκη της ανακεφαλαιοποίησης με τη συνεισφορά και πάλι του λαού.

  1. Και με την ανάπτυξη τι θα γίνει; Σε όλες τις ανακεφαλαιοποιήσεις ή τις παροχές βοήθειας εκ μέρους του Δημοσίου η μόνιμη επωδός των κυβερνώντων είναι ότι «θα αποκτήσουν ρευστότητα οι τράπεζες και θα ξεκινήσουν τις χρηματοδοτήσεις για να αρχίσει η ανάπτυξη». Σε αυτή την «καραμέλα» δεν μπόρεσε να αντισταθεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έτσι, διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ της 2/11/2015 για την ανακεφαλαιοποίηση: «Το στοίχημα είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας με παροχή ρευστότητας». Τι έγινε όλα τα χρόνια, από το 2008 που ξεκίνησε η κρίση και άρχισαν οι κρατικές ενισχύσεις προς τις τράπεζες; Μια ματιά στα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αποδεικνύουν ότι υπάρχει συνεχής μείωση της χρηματοδότησης. Δηλαδή, οι τράπεζες παρά τα 150 δισ. που πήραν, αντί να δίνουν δάνεια εισπράττουν από τα ήδη χορηγηθέντα και συνεχώς μειώνουν το υπόλοιπο δανείων… Αυτά λένε η πραγματικότητα και οι αριθμοί. Και αυτά στηλίτευε ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν από τη μνημονιακή του μετάλλαξη.
Αντί για χρηματοδότηση, μετά την ολοκλήρωση της αναλεφαλαιοποίησης, και με αναβαπτισμένη εντολή οι ιδιώτες ιδιοκτήτες θα ξεκινήσουν το «κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού». Δηλαδή, την επιδρομή στις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις. Μεθοδολογία; Κεφαλαιοποίηση χρεών, έλεγχος διοίκησης (management), συγχωνεύσεις, πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, πωλήσεις δανειακών χαρτοφυλακίων σε ξένα funds (τα γνωστά «κοράκια»). Αυτοί που παρακολουθούν από κοντά την αγορά κάνουν λόγο για σημαντικές αλλαγές (συνηθίζουν να τα λένε «deals») και αφορούν επιχειρήσεις λιανεμπορίου, αλλαντικών, ασφαλιστικές, υγείας, φαρμακευτικές κ.λπ. Η τάση συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης με τη δημιουργία όλο και μεγαλύτερων μονοπωλίων θα ενταθεί, χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν, ενώ θα αναμένουμε… την ανάπτυξη.

  1. Τέλος, η 3η ανακεφαλαιοποίηση συνοδεύεται και από την υποστολή της «σημαίας» της «ελληνικής» τραπεζικής εξάπλωσης στη Βαλκανική. Το πωλητήριο που έβγαλε η Εθνική Τράπεζα στο σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο που έχει, την Finansbank, αποτελεί τους τίτλους τέλους της ιδέας του «πολιτικού εκσυγχρονισμού» για τραπεζική επέκταση στη Βαλκανική, συνδεδεμένη με επιχειρηματική επέκταση. Οι τράπεζες πουλάνε σταδιακά τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν στο εξωτερικό και αποχωρούν….

Συμπερασματικά, για μία ακόμα φορά ο ελληνικός λαός θα βάλει χρήματα για να επιβιώσουν οι τράπεζες, αλλά οι τράπεζες δεν θα περάσουν στον έλεγχο ούτε της «κυβέρνησης» ούτε φυσικά του λαού. Θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως μέχρι σήμερα, στα χέρια των ιδιωτών ως εργαλεία κερδοσκοπίας, μακριά από τις ανάγκες του λαού και υπό το στενό πλέον έλεγχο των δανειστών.

* Ο Παύλος Δερμενάκης είναι M.Sc. οικονομολόγος-ερευνητής


[i] Αναβαλλόμενος φόρος είναι μελλοντικές φορολογικές ελαφρύνσεις των τραπεζών (έναντι των φόρων που θα καταβάλλουν όταν θα έχουν κέρδη) και προέρχονται από το «κούρεμα» των ομολόγων του Δημοσίου του 2012 (PSI), τις ζημιές από τα δάνεια που διαγράφουν από το χαρτοφυλάκιό τους και γενικότερα τις ζημιές που εμφανίζουν στον ισολογισμό τους. Τον Σεπτέμβριο 2014 με νόμο επί υπουργείας Γκ. Χαρδούβελη δόθηκε στις τράπεζες η δυνατότητα να λογιστικοποιούν ως κεφάλαιο μέρος του αναβαλλόμενου φόρου. Στην ουσία πρόκειται για τη «δωρεά» (απαλλαγή) εκ μέρους του κράτους προς τις τράπεζες των μελλοντικών τους φόρων.

[ii]Μετατρέψιμες ομολογίες υπό αίρεση (Contingent Convertible Bonds-CoCos), ομολογίες που εκδίδονται από τις τράπεζες, θεωρούνται ίδιο κεφάλαιο και μπορούν υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρονται κατά την έκδοσή τους (τα βασικά σημεία ήδη έχουν θεσμοθετηθεί από την Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου της 4/11/2015) να μετατραπούν σε κοινές μετοχές με ψήφο.

[iii] ELA, (Emergency Liquidity Assistance) Έκτακτος δανεισμός, παροχή ρευστότητας, σε μία τράπεζα που αντιμετωπίζει μεγάλες εκροές καταθέσεων, από την Κεντρική Τράπεζα της Χώρας με ενημέρωση της ΕΚΤ. Το επιτόκιο είναι σημαντικά υψηλότερο από το επιτόκιο δανεισμού από την ΕΚΤ. Η ρευστότητα παρέχεται έναντι κατάθεσης στην Κεντρική Τράπεζα επαρκών εγγυήσεων. Οι συναλλαγές αυτές δεν καταγράφονται στον ισολογισμό της ΕΚΤ αλλά της Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας.
- See more at: http://www.e-dromos.gr/o-laos-plhronei-gia-ena-vareli-dixos-pato/#sthash.0tBDbxMK.dpuf

Επίθεση στη δυνατότητα της χώρας να παράγει


11.11.2015 | από Σύνταξη
Επίθεση στη δυνατότητα της χώρας να παράγει
ΘΕΜΑ
Δημοσίευση: Φύλλο 285 - 7/11/2015
       
Ποια είναι βαθύτερη στόχευση των νέων μέτρων που απειλούν να αφανίζουν τον πρωτογενή τομέα –
Του Δημήτρη Κοδέλα*

Στα προαπαιτούμενα του 3ου Μνημονίου περίοπτη θέση έχουν μέτρα που χτυπούν τους αγρότες και την πρωτογενή παραγωγή της χώρας, με την κυβέρνηση έτοιμη να νομοθετήσει με περισσή άνεση και προθυμία όσα δεν θα μπορούσαν να περάσουν οι προκάτοχοί της.

Στην κυβερνητική στάση κυριαρχεί η εξαπάτηση, σε σχέση με τις μόλις προ κάποιων μηνών δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς τους αγρότες, ο χειρισμός που περιλαμβάνει και καρότο (υποτιθέμενη διαπραγμάτευση, συζήτηση περι ισοδυνάμων, παράλληλων προγραμμάτων, εισροές από ΚΑΠ κ.λπ.) και μαστίγιο («κρατάτε μικρό καλάθι», «η συμφωνία θα εφαρμοστεί») καθώς και η πυροδότηση κοινωνικών αυτοματισμών ως μια σταθερή πολιτική διαίρεσης της κοινωνίας και απομόνωσης της κάθε κοινωνικής ομάδας. Έτσι, το υπ. Οικονομικών διαρρέει non paper με τους φόρους τον αγροτών το έτος 2014, ισχυριζόμενο ότι δεν πληρώνουν αρκετούς και η κυβερνητική εκπρόσωπος δηλώνει ότι «η φορολόγηση των αγροτών έπρεπε να αντιμετωπιστεί και χωρίς τη συμφωνία» η οποία «θα εφαρμοστεί».

Μεταμορφισμοί
Έχει την αξία της η υπενθύμιση ότι τα μέτρα του 3ου Μνημονίου που αφορούν τον αγροτικό χώρο είναι ακριβώς τα μέτρα της πρότασης Γιούνκερ που καταψηφίστηκαν στο Δημοψήφισμα και τα οποία -τότε- η κυβέρνηση και οι βουλευτές χρησιμοποιούσαν για να επιχειρηματολογήσουν υπέρ του «όχι». Μάλιστα, non paper του τότε ΣΥΡΙΖΑ τα παρουσίαζε υπο τον τίτλο Οι δανειστές ζητούν αίμα.
Αντίστοιχα, η αντιπολίτευση που σήμερα οδύρεται για τους αγρότες είναι αυτή που τότε έκανε καμπάνια υπέρ του «ναι» στην πρόταση Γιούνκερ που περιείχε αυτά ακριβώς τα επώδυνα μέτρα.
Η πολιτική διαστροφή και αντιστροφή στο μεγαλείο της, με κάθε κόμμα να αλλάζει φορεσιά και να υποδύεται νέους ρόλους ανάλογα με τη στιγμή και τους μικροκομματικούς του σχεδισμούς.

Σε κλοιό ασφυξίας η παραγωγή
Όσον αφορά την ουσία των μέτρων. πρόκειται για μια συνδυασμένη, ολομέτωπη επίθεση σε ό,τι συγκροτεί τη δυνατότητα πρωτογενούς παραγωγής και συνέχειας της παραγωγικής διαδικασίας. Τα μέτρα που προβλέπονται στο 3ο Μνημόνιο οδηγούν στην περαιτέρω αύξηση του κόστους παραγωγής (κατάργηση της έκπτωσης στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ) πετρελαίου, αύξηση στο αγροτικό ρεύμα, ΦΠΑ 23%), στην αύξηση του κόστους ζωής και ασφάλισης, όταν περισσότεροι από 250.000 αγρότες έχουν ήδη ληξιπρόθεσμες οφειλές στον ΟΓΑ, στην υπερφορολόγηση του αγροτικού εισοδήματος και της περιουσίας (26% φορολογία εισοδήματος, προκαταβολές φόρου, ΕΝΦΙΑ σε κατοικίες και αγροτεμάχια) σε μέτρα που, καταφανώς, ευνοούν τις εισαγωγές (π.χ. απελευθέρωση διάρκειας ζωής αγελαδινού γάλακτος).
Τα παραπάνω μέτρα έρχονται να προστεθούν στο ήδη αυξημένο κόστος παραγωγής στη χώρα μας, στις επιβαρύνσεις από μέτρα των προηγούμενων μνημονίων τα οποία αποκρύπτονται (περικοπές συντάξεων ΟΓΑ, αύξηση εισφορών ΟΓΑ, μείωση επιστροφών ΦΠΑ, μείωση επιδότησης ΕΦΚ, αυξήσεις στο αγροτικό ρεύμα κ.ά.) στα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας (μικρός κλήρος, ηλικιακή διάρθρωση, ανάγλυφο κ.ά.), στην απαξίωση των συνεταιριστικών και συνεργατικών δομών, στην αδύναμη διαπραγματευτική θέση των παραγωγών στην αλυσίδα παραγωγής/εμπορίας, στον έλεγχο του αγροδιατροφικού χώρου από καρτέλ και ολιγοπώλια, στις αθρόες εισαγωγές και ελληνοποιήσεις, στην αποδιάρθρωση της Διοίκησης και στην απαξίωση ερευνητικών και υποστηρικτικών δομών, στα κάθε λογής νέα χαράτσια από τις αιτήσεις ΟΣΔΕ έως τα έξοδα για το πιστοποιητικό ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων, στην υποθηκευμένη αγροτική γη, είτε στην Πειραιώς είτε στον εκκαθαριστή της ΑΤΕ.
Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά, αν συνυπολογίσει κανείς τη συνεχώς μειούμενη αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών που πιέζει και από την πλευρά της ζήτησης τις τιμές προς τα κάτω, με αποτέλεσμα οι τιμές των προϊόντων για να είναι προσιτές στους εξαντλημένους οικονομικά καταναλωτές να γίνονται μη βιώσιμες για τους παραγωγούς.
Όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν έναν κλοιό ασφυξίας στον αγροδιατροφικό κλάδο, οδηγώντας μεγάλο μέρος των μικρών και μικρομεσαίων παραγωγών στην φτωχοποίηση, στην υπερχρέωση, στην αδυναμία καλλιέργειας και στην εγκατάλειψη και συνολικά την αγροτική οικονομία στην αποεπένδυση και στην αφυδάτωσή της από την όποια ρευστότητα. Οι συνέπειες, όμως, είναι πολύ πιο γενικευένες και αφορούν στην ένταση της διατροφικής εξάρτησης, στο διευρυμένο αποκλεισμό κοινωνικών στρωμάτων από την κατανάλωση εγχώρια παραγόμενων και ποιοτικών αγροδιατροφικών προϊόντων, δημιουργώντας όρους επισιτιστικής κρίσης και ευνοώντας την υποκατάστασή τους από φθηνότερα, εισαγόμενα και συχνά χαμηλής ποιότητας προϊόντα.

Έλεγχος της γης, της παραγωγής και της τροφής
Τα μέτρα «για τους αγρότες» δεν χτυπούν μόνο μια τάξη, χτυπούν ό,τι είχε απομείνει όρθιο στην παραγωγή αυτής της χώρας, χτυπούν τη δυνατότητα ο τόπος αυτός να παράγει αλλά και τον έλεγχο του τι και από πού καταναλώνει. Κι αυτή είναι η κρίσιμη διάσταση του ζητήματος, για την οποία το οικονομικό επιτελείο και η κυβέρνηση (λειτουργώντας ως λογιστές της τρόικας και απολογητές του μνημονίου) επιδεικνύουν επικίνδυνη άγνοια και αδιαφορία.
Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Αφορούν τον έλεγχο της γης, της παραγωγής και της τροφής. Γιατί πλάι σε αυτούς που δεν μπορούν και δεν θα μπορούν να τα βγάλουν πέρα, υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα του αγροδιατροφικού κλάδου που εποφθαλμιούν την γόνιμη ελληνική γη, που διαθέτουν αρχικό κεφάλαιο και πρόσβαση στις τράπεζες, που έχουν άμεση πρόσβαση και δυνατότητες σε δίκτυα μεταποίησης και εμπορίας και οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα από τους ιθαγενείς πολιτικούς τόσο την αξία ελέγχου της τροφής όσο και τις δυνατότητες του τόπου μας.
Άλλωστε, πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν για αγροτο-ιμπεριαλισμό ή για μια νέα μορφή αποικιοκρατίας παρακολουθώντας το αυξανόμενο ενδιαφέρον από hedge funds, κρατικά και ιδιωτικά επενδυτικά σχήματα για εξαγορά αγροτικής γης. Σύμφωνα, μάλιστα, με την Deutsche Bank από το 2000 στη γεωργία καταγράφονται συναλλαγές επενδυτών που υπερβαίνουν τα 830 εκατ. στρ. γης και αντιστοιχεί στο 1,7% της γεωργικής έκτασης του πλανήτη. Ίσως, λοιπόν, η στοχοποίηση του αγροτικού χώρου από την πρόταση Γιουνκέρ και όσα περιγράφονται στο 3ο Μνημόνιο να μην είναι απλά εισπρακτικές εμμονές τεχνοκρατών, αλλά να ανοίγουν το δρόμο για τις πολυπόθητες «επενδύσεις» στη χώρα, αφού βέβαια πάρουν τη γη μας…

* Ο Δημήτρης Κοδέλας είναι γεωπόνος, πρώην βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ





Τι διαπραγματεύονταν;


Η κυβέρνηση πριν λίγες μέρες ψήφισε τη σταδιακή κατάργηση της επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο. Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η τεράστια επιβάρυνση των Ελλήνων αγροτών συγκριτικά με τους αγρότες άλλων χωρών της Ε.Ε. και του Ευρωπαϊκού Νότου. Αλήθεια, τι διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση;

ΧώραΜειωμένος ΕΦΚ
Πετρελαίου κίνησης Αγροτικού Τομέα
(€/1000 lt)
Ποσοστό % του
Μειωμένου ΕΦΚ σε σχέση με τον πλήρη ΕΦΚ
Ελλάδα*330,0020
Ισπανία78,7124
Γαλλία108,4023
Ιρλανδία102,2821
Πορτογαλία90,1122
Σλοβενία167,9237
Αγγλία129,5919
* τελική διαμορφώμενη τιμή με την εφαρμογή των μέτρων
- See more at: http://www.e-dromos.gr/epi8esh-sth-dynatothta-ths-xoras-na-paragei-2/#sthash.uxNbCg86.dpuf

GREXIT: ΜΠΛΟΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

ΓΙΑ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΥΣ Η ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ;


Εκτύπωση

11/11/15
ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ISKRA
 Του ΠΑΝΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΑΚΗ*
Την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή την προβολή του γνωστού πλέον γαλλογερμανικού ντοκιμαντέρ για τις μέρες της διαπραγμάτευσης, δημοσιεύτηκαν στον τύπο οι απόψεις των πολιτικών προσώπων που έπαιξαν κεντρικό ρόλο την περίοδο εκείνη, ιδίως το τελευταίο τριήμερο πριν τη συμφωνία. Οι αποκαλύψεις αυτές είναι χρήσιμες στο βαθμό που μπορούν να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα, ιδίως για αυτούς που θεωρούν όλη την προηγούμενη περίοδο και ιδίως αυτή του 7μηνου της διαπραγμάτευσης, ιδιαίτερα διδαχτική. Κάποια θέματα είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, όπως η δήλωση του Γιούνκερ για τον Τσίπρα. Λέει ο Γιούνκερ: “από την μια οι Έλληνες με φόντο μια αντιευρωπαική προπαγάνδα απέρριψαν ένα κείμενο και ένα μήνα μετά η Ελληνική κυβέρνηση πρότεινε ένα κείμενο πολύ πιο σκληρό απ' αυτό που απέρριψε ο ελληνικός λαός. Είναι ένα πραγματικό κατόρθωμα". Μια άλλη σημαντική αποκάλυψη έρχεται από τον Μοσκοβισί, ο οποίος δηλώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση νόμιζε πως θα τρομάξει τους δανειστές ένα Grexit, λέγοντας χαρακτηριστικά πως "ήθελαν να μας οδηγήσουν έως το τέλος Ιουνίου με το ρολόι στο χέρι ελπίζοντας ότι το Grexit να μας τρομάξει αρκετά ώστε να κάνουμε υποχωρήσεις στο χρέος και σε κάποιες εμβληματικές μεταρρυθμίσεις". Το σημείο όμως που παρουσιάζει πιο ουσιαστικό ενδιαφέρον, είναι το ζήτημα γύρω από την περιβόητη διπλή πρόταση Σόιμπλε, το δεύτερο σκέλος της οποίας αφορούσε στο πενταετές timeout της Ελλάδας από την ευρωζώνη, με συναλλαγματική ισοτιμία, αναδιάρθρωση του χρέους και παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. (Ολόκληρο το κείμενο εδώ).
Η iskra φιλοξένησε τις τελευταίες μέρες δύο άρθρα με παρόμοιο περιεχόμενο. Το πρώτο είναι του Γιώργου Τσέλιου με τίτλο «Η μπλόφα Σόϊμπλε με το Grexit και η αθλιέστατη συνθηκολόγηση ΤσίπραGrexit και η αθλιέστατη συνθηκολόγηση Τσίπρα» και το δεύτερο του Αλέξανδρου Ζέρβα με τίτλο «Ταΐζοντας τους κουτόφραγκους θεωρίες GrexitGrexit». Τα δυο άρθρα λίγο-πολύ υποστηρίζουν ότι το Grexit δεν ήταν και δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία απειλή, μία μπλόφα από την πλευρά των δανειστών, ένας εκβιασμός για να περνάνε μέτρα εσαεί, ένα -εν τέλει- μη ρεαλιστικό σενάριο. Ο Γιώργος Τσέλιος, μετά από μια όντως ενδιαφέρουσα ανάλυση, γράφει χαρακτηριστικά: «Η αλήθεια, όμως είναι διαφορετική. Όλη η κατεστημένη ΕΕ, πιθανότατα και στην πραγματικότητα και ο Σοϊμπλε,τρέμουνκυριολεκτικά το Grexit». O Αλέξανδρος Ζέρβας σε παρόμοιο μήκος κύματος για το σενάριο Grexit: το «παραμύθι δεν έχει δράκο» και καταλήγει «στο τέλος, οι κουτόφραγκοι πάλι θα το φάνε το παραμύθι». Ορισμένα σχόλια:  
1. Όντως το Grexitδεν υπήρχε στις επιλογές των δανειστών τα πρώτα χρόνια του μνημονίου (2010-11), όταν η ευρωζώνη δεν ήταν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο. Έκτοτε όμως, διανύθηκε πολύς δρόμος προετοιμασίας που την προστατεύει πλέον από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως το «δέσιμο» μεγάλου μέρους του ελληνικού χρέους στο αγγλικό δίκαιο (ώστε σε περίπτωση εξόδου το μέρος αυτό του χρέους να παραμείνει σε ευρώ) και επίσης, το «ξεφόρτωμα» των ελληνικών τοξικών ομολόγων, μέσω του PSI. Άρα σήμερα, στο οικονομικό τουλάχιστο επίπεδο, η ΕΖ είναι προετοιμασμένη περισσότερο από ποτέ για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, ανεξάρτητα αν θα γίνει με όρους δανειστών ή με δικούς μας όρους. Οι μόνοι λόγοι διατήρησης της χώρας στην ΕΖ που παραμένουν αρκετά ισχυροί είναι πολιτικοί και γεωπολιτικοί, ωστόσο ένα Grexit με όρους δανειστών, όπως είναι φυσικό, θα φροντίσει την συνέχιση της αποικιοκρατικής εξάρτησης της χώρας. 
2. Όταν υποστηρίζεις -και δικαίως- ότι 3ο μνημόνιο είναι το χειρότερο, τότε αυτόματα οφείλεις να υποστηρίξεις ότι το πρόγραμμα αυτό δεν «βγαίνει», όπως άλλωστε δεν «βγήκαν» και τα δύο προηγούμενα. Για να «βγει» το πρόγραμμα, σύμφωνα με τα κριτήρια των δανειστών πάντα, πρέπει τουλάχιστο να υπάρχουν ικανά πρωτογενή πλεονάσματα ώστε να αρχίσει η αποπληρωμή του χρέους. Ελάχιστοι πλέον πιστεύουν ότι σε τέτοιες συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας είναι δυνατόν κάτι τέτοιο. Εκτός αν πιστεύουμε ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Προσωπικά, δε θα υποστηρίξω τον Βαρουφάκη διότι διακατέχεται από ένα σχεδόν δογματικό ευρωπαϊσμό, θα υποστηρίξω όμως ότι η άποψη που λέει ότι το πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να μη «βγεί», άρα ένα Grexitπαραμένει ένα πολύ πιθανό (για πολλούς σίγουρο) σενάριο, είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από την άποψη ότι η Ευρώπη «τρέμει» το Grexit και ότι «είναι παραμύθι που ταΐζουν σε κουτόφραγκους».  
3. Οι απόψεις που υποστηρίζουν ότι οι δανειστές δεν εννοούν το Grexit δεν μας εξηγούν ωστόσο γιατί ο Τσίπρας απέτυχε και τελικά συνθηκολόγησε και αφήνουν μάλλον να εννοηθεί ότι το «παιχνίδι» ήταν στημένο από την αρχή. Γιατί, αν δεν υιοθετήσεις αυτή την ευκολόπεπτη εξήγηση, τότε πρέπει να υποβληθείς στην βάσανο της πολιτικής σκέψης η οποία περιλαμβάνει μια ορισμένη πολιτική ανάλυση εκτιμήσεων, ταχτικών και κινήσεων. Αν λοιπόν βάλεις το μυαλό σου στον δύσκολο δρόμο, τότε θα συμπεράνεις ότι από την πλευρά Τσίπρα υπήρχε ένα πολιτικό σχέδιο που γκρεμοτσακίστηκε γιατί έλεγε ότι θα καταργήσει τα μνημόνια μέσα στο ευρώ. Ωστόσο, η διαπραγματευτική ταχτική που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αποτυχία του σχεδίου, βασιζότανε στην εκτίμηση ότι οι Eυρωπαίοι το Grexitόχι μόνο δεν το εννοούν, αλλά δεν το θέλουν με τίποτε. Αυτή του την εκτίμηση άλλωστε την είχε κάνει ευρέως γνωστή και νωρίτερα στο παρελθόν. Ο Τσίπρας λοιπόν πόνταρε στο ότι η ΕΖ θα έκανε πίσω για να μην υπάρξει Grexit. Και εκεί ακριβώς ήταν το μεγάλο αδύνατο σημείο. Προχωρούσε στην διαπραγμάτευση χωρίς σχέδιο, με μόνο του μέλημα να ροκανίσει χρόνο υπέρ της ελληνικής κυβέρνησης και κορυφώνοντας την αντιπαράθεση, με το δημοψήφισμα, στα όρια της ρήξης. Με μοναδική εκτίμηση και μπούσουλα ότι οι Ευρωπαίοι «τρέμουν» το Grexit. Ήταν μάλιστα τόσο σίγουρος για αυτό, που δεν μπήκε καν στον κόπο να φτιάξει το PlanB. Στη σύνοδο κορυφής, όταν διαπιστώθηκε ότι η Γερμανία αλλά και άλλοι, το Grexit τελικά το εννοούν και χωρίς φυσικά να διαθέτει PlanB, επέλεξε τη μοναδική ουσιαστικά «λύση», αυτή του 3ου μνημονίου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου περιγράφεται στο πρώτο σκέλος της πρότασης Σόιμπλε. Αυτή η ανάλυση, που μάλλον απλή παράθεση γεγονότων είναι, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την άποψη ότι Σόιμπλε και Ευρωπαίοι μπλοφάρουν με το Grexit αλλά στην πραγματικότητα το «τρέμουν». Και για να το πούμε διαφορετικά: αν οι Ευρωπαίοι «έτρεμαν» το Grexit, που αυτό πραχτικά σημαίνει ότι δεν θα σε έβγαζαν ποτέ από την ΕΖ με δική τους πρωτοβουλία, τότε προς τί η αναγκαιότητα ύπαρξης Σχεδίου Β;
4. Aν κάποιος θεωρεί ότι το Grexit δεν είναι παρά μία μπλόφα, ένας εκβιασμός, ένα μή ρεαλιστικό σενάριο, τότε αυτό εν ολίγοις σημαίνει ότι οι δανειστές δεν πρόκειται να σε αναγκάσουν να εγκαταλείψεις το ευρώ, ακόμη και αν δεν τηρήσεις τους όρους του μνημονίου. Αυτό λοιπόν σημαίνει με τη σειρά του ότι προφανώς θα μπορέσεις να καταργήσεις τα μνημόνια μέσα στο ευρώ! Με αυτή όμως τη λογική, η επόμενη κυβέρνηση που θα θελήσει να καταργήσει τα μνημόνια θα καταλήξει με μαθηματική ακρίβεια εκεί που κατέληξε και ο Τσίπρας.   Το παρόν σημείωμα δεν έχει σκοπό να βγάλει συμπεράσματα για το παρελθόν. Θέλει να δείξει πώς τελικά αυτά τα συμπεράσματα βοηθούν σε μια μελλοντική τακτική. Μια ψύχραιμη εκτίμηση για το επόμενο διάστημα είναι ότι το Grexit θα χρησιμοποιείται κάθε φορά που οι επιμέρους πολιτικές του μνημονίου δεν θα «βγαίνουν», οι ευρωλάγνοι θα σκύβουν το κεφάλι και θα παίρνουν και άλλα μέτρα ώστε το πρόγραμμα να «βγεί» και έτσι θα ανατροφοδοτείται ο φαύλος κύκλος της ύφεσης, άρα το πρόγραμμα δεν θα «βγαίνει» ακόμη περισσότερο. Μέχρις οι δανειστές να καλύπτουν τους σκοπούς τους με το Μνημόνιο, θα το επιλέγουν. Όταν δουν ότι αυτό δεν είναι αρκετό ή στην περίπτωση που υπάρχουν αντιστάσεις, μπορούν να επιλέξουν το δικό τους PlanB, δηλαδή το Grexit με τους δικούς τους όρους, που προφανώς θα συνεχίζουν το ειδικό καθεστώς που βρίσκεται η χώρα από το 2010. Άλλωστε, από τότε περίπου υπάρχει η άποψη ότι είναι η μέρα με τη νύχτα αν η έξοδος γίνει με πρωτοβουλία των δανειστών ή με πρωτοβουλία της ίδιας της Ελλάδας.  
http://www.iskra.gr/index.php

Ρώσοι και Σύροι "πάτησαν" το ISIS: Έσπασε ο αποκλεισμός στη βάση Kuweires

ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΕΠΙ ΟΙ ΙΣΛΑΜΙΣΤΕΣ - ΣΦΟΔΡΟΙ

 ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ


10/11/2015
του Βασίλη Καπούλα
Δάκρυα χαράς κυλάνε σε ολόκληρη τη Συρία καθώς πριν λίγο ο συριακός Στρατός με τους συμμάχους του έσπασε τον αποκλεισμό της αεροπορικής βάσης Kuweires η οποία ήταν υπό πολιορκία από τους ισλαμιστές του ISIS από τον Δεκέμβριο του 2012 και πλέον μεταφέρονται εξοπλισμός και άντρες σ' αυτή την κρίσιμη βάση η οποία θα αποτελέσει το ορμητήριο εναντίον των ισλαμιστών στη βόρεια Συρία!
 
Πρίν λίγο ο συριακός Στρατός έσπασε και την πολιορκία στο αεροδρόμιο Χαλεπίου από το ISIS. Πρόκειται για την πρώτη τεράστιας σημασίας νίκη η οποία πιστώνεται στην ρωσική παρέμαβση. Ρωσικά ελικόπτερα βομβάρδιζαν εδώ και μέρες ολόκληρη την περίμετρο του αεροδρομίου ενώ έστειλαν και στρατιώτες στην πρώτη γραμμή.
 
Κάτω από αυτή την εξέλιξη το ISIS αποσύρει τις δύναμεις του από το ανατολικό Χαλέπι καθώς ο συριακός Στρατός αποκτά τον έλεγχο στη Deir Hafer και ελέγχει και το στρατηγικής σημασίας χωριό Rasm Abdoud ενώ από χτες καέλαβε και το Sheikh Ahmad με αποτέλεσμα να επεκτείνει τον έλεγχο στους λόφους Tal Al-Ahmad.
 
Ασφαλείς πηγές του pronews.gr αναφέρουν πως ο Β.Πούτιν είναι πολύ κοντά στο να δώσει το "πράσινο φως" για μεγάλες ρωσικές χερσαίες επιχειρήσεις καθώς πλέον oι ρωσικές δυνάμεις αναπτύχθηκαν σε δύο βάσεις στη Χομς και σε μία στη Χάμα γεγονός που δείχνει την βαθιά στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στο μέτωπο.
 
Να σας προειδοποιήσουμε ότι θα δείτε πολύ σκληρές εικόνες καθώς για πρώτη φορά τραβήχτηκαν βίντεο με νεκρούς και αιχμάλωτους ισλαμιστές.
 
Αυτή τη στιγμή υπάρχει ζωντανή μετάδοση από το κρατικό κανάλι της Συρίας όπου οι 300 και πλέον πολιορκημένοι στρατιώτες του Άσαντ επί τρία χρόνια ξεσπούν με δάκρυα χαράς με τον αρχηγό των δυνάμεων "Τίγρης" Συνταγματάρχη Suheil Al Hassan να μιλάει...
 
Την επίβλεψη των επιχειρήσεων είχε προσωπικά ο Ιρανός στρατηγός Σουλειμανί ο οποίος εξακολουθεί να βρίσκεται στη Συρία. 
 
Σε βίντεο θα δείτε επίσης την ομάδα "sniper" του συριακού Στρατού αποκλειστικά από Αμαζόνες και το φόβητρο των ισλαμιστών τον Στρατηγό Issam Zahraddine να σώζει και να κουβαλά τραυματισμένο στρατιώτη του…
 
Ο συριακός Στρατός ενισχυμένος πλέον και από τους χιλιάδες ρώσους στρατιώτες οι οποίοι φτάνουν διαρκώς από τη Ρωσία προχωρά ακάθεκτος τόσο σε Παλμύρα όσο και στη Darayya στη Δαμασκό και στη Ghouta ενώ προετοιμάζεται μεγάλη αντεπίθεση στη Χάμα.
 
Ήδη ανακαταλήφθηκαν τα χωριά Tell al-Sakhr, Grain Silos και Αl ‪‎Mughayr‬.
 
Πρωταρχικός στόχος αποτελεί η αεροπορική βάση στην Darayya η οποία θα χρησιμοποιηθεί για να αναπτυχθούν και εκεί δυνάμεις.
 
Η Ρωσία έχει ήδη μεταφέρει πέντε Mi -24 στην αεροπορική βάση Τiyas (T-4) στη Χομς και στην αεροπορική βάση Shayrat  ώστε να προστατευτεί ο αυτοκινητόδρομος που συνδέει Δαμασκό- Χομς, ο Μ5.
 
Ρωσικές δυνάμεις μεταφέρθηκαν επίσης στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Χάμα για να προετοιμαστεί η αντεπίθεση στο Morek.
 
Οι ισλαμιστές πανικόβλητοι προσπαθούν να κάμψουν την επέλαση του συριακού Στρατού στο Χαλέπι και χρησιμοποιούν πλέον "ανθρώπινες ασπίδες" ενώ έχουν τοποθετήσει εκρηκτικά σε ολόκληρα χωριά.
 
 
 
 
 
Embedded image permalink
 
 
Embedded image permalink
 
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Ο Στρατηγός Σουλειμανί στο Χαλέπι.
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Οι snipers του συριακού Στρατού
 
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 
Embedded image permalink
 

http://www.defencenet.gr/defence

-