Με επιπλέον 2,3 δισ. φορολογικά βάρη, έρχεται το 2014


ΦΟΡΟΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ: ΟΙ ΝΕΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΝΕΑ ΒΑΡΗ 
ΣΕ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ, ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ

*Αυξάνεται ο συντελεστής φόρου στους μισθούς αξιωματικών και κατώτατου πληρώματος ναυτικών *Οι αγρότες με τζίρο άνω των 10.000 ευρώ πρέπει να κρατούν βιβλία εσόδων-εξόδων. ΜΕ ΕΙΚΟΣΙ μία ξεκινά το υπουργείο Οικονομικών το 2014 και σηκώνει από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι όλα τα λεφτά των φορολογουμένων
Οι 21 αλλαγές που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος θα φέρει στα δημόσια ταμεία 45,6 δισ. ευρώ και στους Ελληνες νέα φορολογικά βάρη. 
 
Η νέα χρονιά ξεκινά με ακόμα ένα νέο φορολογικό σύστημα, που θα κοστίσει 2,307 δισ. ευρώ σε επιπλέον φόρους, οι οποίοι θα έρθουν κατά κύριο λόγο από τις νέες φορολογικές κλίμακες για μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες. Συγκεκριμένα οι νέες κλίμακες θα φέρουν επιπλέον 1,144 δισ. ευρώ, η φορολόγηση των τόκων καταθέσεων 230 εκατ. ευρώ, η φορολόγηση κερδών των επιχειρήσεων 582 εκατ. ευρώ και το ειδικό τέλος επιτηδεύματος των ελεύθερων επαγγελματιών 199 εκατ. ευρώ.

Μισθωτοί-συνταξιούχοι
Το νέο φορολογικό θεσπίζει μόνο τρία κλιμάκια για μισθωτούς και συνταξιούχους, με συντελεστή 22% για εισόδημα έως 25.000 ευρώ. Για τα επόμενα 17.000 ευρώ, δηλαδή έως 42.000 ευρώ εισόδημα, συντελεστής 32% και συντελεστής 42% για εισόδημα 42.000 ευρώ και πάνω.
Παράλληλα, καταργείται το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ και αντικαθίσταται με σταθερή έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ, σε όσους έχουν εισόδημα έως 21.000 ευρώ, η οποία θα μειώνεται κατά 100 ευρώ για κάθε 1.000 ευρώ εισοδήματος, με αποτέλεσμα να μην έχουν αφορολόγητο για τα παιδιά όσοι δηλώνουν εισόδημα άνω των 42.000 ευρώ.
Πλήρης κατάργηση προβλέπεται και για τις φοροαπαλλαγές από τόκους στεγαστικών δανείων, ενοίκια κύριας κατοικίας και των παιδιών που σπουδάζουν μακριά από την κύρια κατοικία, ασφάλιστρα και δίδακτρα φροντιστηρίων. Αμετάβλητες παραμένουν οι φοροαπαλλαγές για νοσήλια, ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις κατά 10% από το φόρο, εφ' όσον όμως δεν υπερβαίνουν το 5% του φορολογούμενου εισοδήματος.

Ελεύθεροι επαγγελματίες
Με νέα κλίμακα θα φορολογηθούν από φέτος και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ και γι' αυτούς καταργείται το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ, χωρίς παράλληλα να προβλέπεται έκπτωση φόρου.
Στο εξής οι επιτηδευματίες θα φορολογούνται με δύο κλίμακες φορολόγησης, με τους νέους συντελεστές να διαμορφώνονται στο 26% για εισόδημα έως 50.000 ευρώ και 33% για εισόδημα άνω των 50.000 ευρώ. Για παράδειγμα, ελεύθερος επαγγελματίας με εισόδημα 15.000 ευρώ μέχρι σήμερα πλήρωνε φόρο 1.240 ευρώ, ενώ πλέον θα πληρώνει 3.900 ευρώ, αυξημένο κατά 2.660 ευρώ.
Στον αυξημένο φόρο οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να προσθέσουν και το νέο τέλος επιτηδεύματος, που διαμορφώνεται στα 650 ευρώ από 500 ευρώ που ήταν μέχρι σήμερα.
 
   
Αντίστοιχα, το τέλος επιτηδεύματος για νομικά πρόσωπα που ασκούν εμπορική επιχείρηση και έχουν την έδρα τους σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως 200.000 κατοίκους, διαμορφώνεται σε 800 ευρώ ετησίως και για εμπορική επιχείρηση που έχει έδρα της σε πόλεις με πληθυσμό πάνω από 200.000 κατοίκους, σε 1.000 ευρώ ετησίως.
Μόνη θετική πρόβλεψη, αυτή που φορολογεί με την κλίμακα των μισθωτών τούς ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, το γνωστό «μπλοκάκι», αλλά έχουν συνάψει σύμβαση εργασίας σε έναν ή περισσότερους εργοδότες.

Αποδείξεις για το 10%
Με την κλίμακα των μισθωτών θα φορολογούνται και όσοι δουλεύουν μέχρι και σε 3 εργοδότες, αλλά το 75% των ακαθάριστων εσόδων προέρχεται μόνο από έναν εργοδότη.
Επίσης αναγνωρίζεται το δικαίωμα των ελεύθερων επαγγελματιών και των επιχειρήσεων να εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδά τους το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν στα ταμεία υποχρεωτικής ασφάλισης από 1ης.1.2013 και μετά. Με το ίδιο σύστημα, αλλά διαφορετικό συντελεστή, θα μετρήσει και το μέτρο των αποδείξεων για το 2014.
Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις για το 10% του καθαρού εισοδήματός τους με όριο τα 10.500 ευρώ, ώστε να αποφύγουν την ποινή 22% επί της αξίας των αποδείξεων που λείπουν.
Ολική ανατροπή έρχεται από το 2014 στον τρόπο φορολόγησης των αγροτών, καθώς από φέτος θα πρέπει να κρατούν βιβλίο εσόδων-εξόδων, ώστε το 2014 να φορολογηθούν με συντελεστή 13%. Το νέο μέτρο θα ισχύσει για αγρότες, κτηνοτρόφους και αλιείς με τζίρο άνω των 10.000 ευρώ.
 Ανώνυμες εταιρείες
Πολλών ταχυτήτων θα είναι από φέτος η φορολογία των ανώνυμων εταιρειών και των εταιρειών περιορισμένη ευθύνης με αρκετές φοροελαφρύνσεις. Οι φορολογικοί συντελεστές ευνοούν τις εταιρείες που διανέμουν ως μέρισμα τα κέρδη τους, καθώς ο φορολογικός συντελεστής μειώνεται σε 32% από 40%.
Αντίθετα επιβαρύνσεις έρχονται για τα αδιανέμητα κέρδη που θα φορολογούνται με συντελεστή 26%, από 20% που ίσχυε μέχρι τώρα. Στα διανεμόμενα κέρδη θα επιβάλλεται φόρος με συντελεστή 10%, από 25% που είναι σήμερα.
Αυξάνεται η φορολογία των κερδών των ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων εταιρειών που τηρούν απλογραφικά βιβλία (πρώην β' κατηγορίας). Συγκεκριμένα, ο φόρος αυξάνεται από το 20% στο 26% για τα πρώτα 50.000 ευρώ των καθαρών κερδών και στο 33% για τυχόν επιπλέον ποσόν κερδών πέραν των 50.000 ευρώ. Για τις επιχειρήσεις που τηρούν διπλογραφικά βιβλία θα επιβληθεί φορολογικός συντελεστής 26% επί του συνολικού καθαρού εισοδήματος.

Τόκοι καταθέσεων
Με συντελεστή 15% θα φορολογούνται από το νέο έτος οι τόκοι των καταθέσεων. Στους τόκους που καταβάλλονται από φυσικά πρόσωπα στην αλλοδαπή ενεργείται παρακράτηση φόρου με συντελεστή 20%, όταν δικαιούχος είναι φυσικό πρόσωπο, και με συντελεστή 33%, όταν δικαιούχος είναι νομικό πρόσωπο.
Οι υπεραξίες που θα προκύπτουν από την πώληση εισηγμένων στο Χρηματιστήριο μετοχών θα φορολογούνται με συντελεστή 15%.
Βαθιά το χέρι στην τσέπη θα πρέπει να βάλουν και οι ναυτικοί. Ο συντελεστής φόρου που επιβάλλεται στους μισθούς αξιωματικών και κατώτερου πληρώματος του εμπορικού ναυτικού, από την παροχή υπηρεσιών σε εμπορικά πλοία, αυξάνεται από το 6% στο 15% για τους αξιωματικούς και από 3% σε 10% για τα κατώτερα πληρώματα.

3,95 δισ. βαρύτερος ο φόρος στα ακίνητα

Σε 6 μηνιαίες δόσεις η εξόφληση του νέου Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων
ΝΕΟΣ φόρος ακινήτων και νέο πονοκέφαλο στους ιδιοκτήτες θα φέρει το 2014, καθώς σε όλους τους φόρους που θα πληρώσουν πρέπει να προστεθούν και τα 3,95 δισ. ευρώ που θα πρέπει να εισπραχθούν από τους φόρους επί της ακίνητης περιουσίας.
Μόνο από το νέο Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων η κυβέρνηση υπολογίσει να μαζέψει 2,65 δισ. ευρώ. Τα υπόλοιπα 1,3 δισ. ευρώ θα έρθουν από τις «ουρές» του φόρου ακινήτων του 2013, που θα πληρωθεί έως και τον Μάρτιο μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Ο νέος φόρος από το 2014 θα εξοφλείται σε έξι μηνιαίες δόσεις και το πρώτο εκκαθαριστικό αναμένεται να καταφθάσει τον Ιούλιο και θα πρέπει να έχει εξοφληθεί έως τον Δεκέμβριο του 2014.
*Σπίτια και άλλα κτήρια. Με κλίμακα 12 συντελεστών, ανάλογα με την τιμή ζώνης του ακινήτου, θα υπολογίζεται ο νέος φόρος ακινήτων, συνυπολογίζοντας και τους συντελεστές βάσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ακινήτου. Ο φόρος θα κυμαίνεται από 2 έως 13 ευρώ ανά τ.μ., με το τελικό ποσό να υπολογίζεται στη συνέχεια βάσει και των επιμέρους ειδικών συντελεστών που ισχύουν.
*Οικόπεδα εντός σχεδίων πόλεων ή οικισμών. Ο βασικός φόρος θα κυμαίνεται από 3 έως 9.000 ευρώ το στρέμμα, σε 25 κλιμάκια.
*Αγροτεμάχια, αγροί, βοσκότοποι και λοιπές εκτάσεις γης εκτός σχεδίων πόλεων ή οικισμών. Ο βασικός φόρος ορίζεται στο 1 ευρώ ανά στρέμμα και εδώ όμως υπάρχουν ειδικοί συντελεστές για τον υπολογισμό του τελικού φόρου.
Συμπληρωματικός φόρος. Ο δεύτερος φόρος παραμένει στη λογική του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) που ισχύει και σήμερα, καθώς θα συνεχίσει να επιβάλλεται στη συνολική αστική ακίνητη περιουσία.
Μειωμένο φόρο κατά 50% θα πληρώσουν όσοι έχουν εισοδήματα κάτω από 9.000 ευρώ, με προσαύξηση 1.000 ευρώ για τη σύζυγο και για κάθε προστατευόμενο τέκνο, εφ' όσον τα σπίτια που έχουν δεν ξεπερνούν τα 150 τ.μ.
Αντίστοιχα πλήρη απαλλαγή από το φόρο θα έχουν όσοι είναι τρίτεκνοι, πολύτεκνοι ή άτομα με αναπηρία άνω του 80%, με εισοδήματα κάτω από 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 1.000 ευρώ για τη σύζυγο και για κάθε προστατευόμενο τέκνο, εφ' όσον τα σπίτια που έχουν δεν ξεπερνούν τα 150 τ.μ. 

Κομμάτια ...βασιλόπιτας;


Μιχάλης Κουντούρης - efsyn

Βρίσκει "τοίχο" το 2014 η συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ


«Η δημοσιονομική προσαρμογή της τελευταίας τετραετίας στην Ελλάδα οδήγησε σε σημαντική επιβάρυνση των φορολογουμένων, ιδιαίτερα των ειλικρινών. Σε μία περίοδο μεγάλης και ταχείας πτώσης των εισοδημάτων καλούνται οι φορολογούμενοι να επωμιστούν ένα δυσανάλογα μεγάλο μέρος της προσπάθειας».


Την ομολογία αυτήν του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου θα μπορούσε κάποιος, ανάλογα με την οπτική του, να τη χαρακτηρίσει ειλικρινή ή υποκριτική, όψιμη ή... καμπανάκι προς την κυβέρνηση. Σημασία όμως δεν έχει ο χαρακτηρισμός, αλλά η ίδια η διαπίστωση από τα χείλη του πλέον θεσμικού παράγοντα της ελληνικής οικονομίας. Αυτή η κραυγαλέα και κατάφωρη αδικία, η οποία έχει συντελεστεί κατά συρροήν επί μνημονιακής διακυβέρνησης, επέφερε σωρευτικά τα δραματικά αποτελέσματά της στην κοινωνία και την οικονομία το 2012 και, πολύ περισσότερο, το 2013, 

  με συνέπεια – εν μέσω κοινωνικής καταστροφής – να συντελείται μια δραματική αλλαγή στον πολιτικό χάρτη.

Ο φόβος της συγκυβέρνησης Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ότι οδεύει ολοταχώς για πρόσκρουση σε... τοίχο όποτε κι αν στηθεί κάλπη, για οποιονδήποτε λόγο, λειτουργεί παραλυτικά και διαλυτικά. Οι ενδείξεις μάλιστα για την επερχόμενη (και) εκλογική καταγραφή του νέου πολιτικού στάτους είναι πολλές:

♦ Τα μηνύματα των δημοσκοπήσεων, οι οποίες καταγράφουν, χωρίς εξαιρέσεις, σαφές προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις εθνικές εκλογές, ενώ τα «ποιοτικά» στοιχεία τους δείχνουν παράσταση νίκης υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και τάση προς εξαφάνιση της διαφοράς μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία.

♦ Η συνεχής «αιμορραγία» της κυβερνητικής πλειοψηφίας, το «αντίβαρο» της οποίας δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

♦ Η αργή αλλά σταθερή «στροφή» επιχειρηματιών και παραγόντων των ΜΜΕ, αν όχι προς τη στήριξη μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον σε μια στάση ανοχής και αναμονής.

♦ Η αδυναμία της Ν.Δ. να περιστείλει την «αιμορραγία» της προς τη Χρυσή Αυγή.

♦ Η διαρκής επιδείνωση της εσωτερικής κατάστασης στο ΠΑΣΟΚ.

♦ Η τεράστια δυσκολία της ΔΗΜΑΡ να ανασυγκροτηθεί μετά την περιπέτεια της συγκυβέρνησης και της αποχώρησής της από αυτήν.

♦ Κορωνίδα όλων, τα νέα δυσβάσταχτα βάρη που φορτώνονται στους ώμους μιας καθημαγμένης κοινωνίας, η οποία τον Μάιο θα κληθεί – αρχής γενομένης με τις εκλογές για Αυτοδιοίκηση και Ευρωβουλή και, ίσως, με βουλευτικές – να αποτιμήσει τα πεπραγμένα της τριετίας και να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Ας δούμε όμως πιο προσεκτικά τις προοπτικές που διαμορφώνονται το 2014 για τις πολιτικές δυνάμεις στηριζόμενοι στις δημοσκοπήσεις, στην περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα και την ίδια τη σκληρή πραγματικότητα.

Κρίσιμη η... διαφορά της ήττας
Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς δεν αισθάνονται ιδιαίτερα ευτυχείς. Η παλαιότερη πρόβλεψή τους ότι «αν αντέξουμε έως τον Σεπτέμβριο, θα απογειωθούμε» διαψεύδεται οικτρά, όχι μόνο με την απώλεια του – έστω, ισχνού – δημοσκοπικού προβαδίσματος, αλλά και με την καταβύθιση της πολιτικής ισχύος και συνοχής της συγκυβέρνησης.

Εμφανής – συνέπεια και της δημοσκοπικής πτώσης – είναι η απώλεια της αίσθησης ότι ο πρωθυπουργός διατηρεί την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων. Τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα που τον περιέγραφαν ως «μεγάλο ηγέτη», τον οποίο αναμένει η «δημοκρατική παράταξη» για να την ενώσει κ.λπ., έχουν δώσει τη θέση τους σε πολύ πιο αμήχανες και αμφίσημες προσεγγίσεις.

Μια ανάσα πριν από την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θεωρητικά θα τόνιζε το διεθνές κύρος της κυβέρνησης, η μόνη πολιτική πρωτοβουλία που είναι διαθέσιμη για τον Σαμαρά είναι ένας αμφίβολης χρησιμότητας και εμβέλειας ανασχηματισμός, ο οποίος πιθανότατα – εκτός από την αυτόματη εξάτμιση της δυναμικής του – θα του δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσει.
Εκτός αν επικρατήσει το σενάριο που τον θέλει να προκηρύσσει εθνικές εκλογές πριν από τις ευρωεκλογές, ώστε να αποφύγει την επώδυνη καταγραφή του αποτελέσματος της ευρωκάλπης.

Στην οικονομία η σωρευμένη δυστυχία και τα νέα υπέρογκα βάρη δεν αντισταθμίζονται με υποσχέσεις περί μη υπογραφής νέου μνημονίου, εξόδου της Ελλάδας στις αγορές, μη λήψης νέων μέτρων και με διάψευση του ενδεχομένου «κουρέματος» των καταθέσεων. Επιπλέον, με αφορμή τη λήξη του 2013, τα σενάρια περί εξόδου από το ευρώ κυριαρχούν στις διεθνείς αναλύσεις για την Ελλάδα.
Απομένει η πιστοποίηση του πρωτογενούς πλεονάσματος τον Απρίλιο και η έναρξη μιας συζήτησης περί ελάφρυνσης των τρεχουσών δανειακών βαρών της χώρας ώστε είτε να υπάρξει η δυνατότητα κάποιων προεκλογικών ψευδοπαροχών είτε να στηθούν εσπευσμένα κάλπες.
Στη Ν.Δ. φυσικά δεν μιλούν για νίκη στις ευρωεκλογές, αλλά για το μέγεθος της ήττας. Όπως οι ίδιοι... θέλουν να πιστεύουν, μια ήττα της τάξεως του 3% έως 5%, με την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξεπεράσει το... 30%, θα είναι «διαχειρίσιμη» λόγω της «χαλαρής» ευρωπαϊκής ψήφου. Από εκεί και πάνω, κάθε μονάδα διαφοράς θα θεωρηθεί, ακόμη και από τους ίδιους, ότι οδηγεί σε μη αναστρέψιμη κατάσταση.
Επιπλέον – ύστερα από τις περιπτώσεις Λιάπη και Τομπούλογλου – πέφτει τώρα βαριά και η σκιά της ανησυχίας μήπως σκάνδαλα που θα ξεφυτρώσουν «αναπάντεχα» επιβαρύνουν μέχρι... καταδίκης το κλίμα για τη Ν.Δ.
Το σενάριο περί τριπλής κάλπης, δηλαδή διεξαγωγής και βουλευτικών εκλογών μαζί με τις άλλες δύο, παραμένει στο τραπέζι, αλλά χωρίς να διευκρινίζεται υπό ποιες δημοσκοπικές συνθήκες ή υπό το βάρος ποιου εκλογικού αποτελέσματος τον Μάιο θα ενεργοποιηθεί.
Τέλος, ο βραχνάς της Χρυσής Αυγής είναι τόσο έντονος, ώστε, όπως έγραψε την Κυριακή «Το Βήμα», να οδηγεί ακόμη και σε τρικυμιώδη σενάρια απαγόρευσης της συμμετοχής της στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και την ελληνική Βουλή με το να τη θέσουν εκτός νόμου, την ίδια ώρα όμως που είναι αδύνατη η απαγόρευση συμμετοχής της Χ.Α. στις ευρωεκλογές, κάτι που απαιτεί αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση!

Σε αυτόματο πιλότο

Για τον ΣΥΡΙΖΑ το μόνο σαφές είναι ότι κεφαλαιοποιεί τη φθορά της συγκυβέρνησης και το μόνο που του λείπει για να εκτιναχθεί και να αναπτύξει ρεύμα μεγάλης εκλογικής νίκης είναι ένα πολύ καλό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές – χωρίς να αποκλείεται το ίδιο και στις αυτοδιοικητικές.
Το προγραμματικό έλλειμμα του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να αντισταθμίζεται δημοσκοπικά από την κατάρρευση της πολιτικής εικόνας της κυβέρνησης και την ανοχή ή αποδοχή – ή, απλώς, στάση αναμονής – που φαίνεται να επιδεικνύουν εγχώρια και διεθνή κέντρα εξουσίας που μόλις προ μηνών ήταν εχθρικά προς την αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι μέτριες επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσκοπικά ερωτήματα για την ποιότητα της αντιπολίτευσής του δεν φαίνεται να φρενάρουν την άνοδό του, ενώ οι πολιτικές και ιδεολογικές διαμάχες στο εσωτερικό του – παρ’ ότι δεν εξέλιπαν και παρ’ ότι προβάλλονται σε κάθε ευκαιρία από συμπολιτευόμενα ΜΜΕ – δεν έχουν την ένταση της προηγούμενης περιόδου.
Όλα δείχνουν ότι τα επιμέρους προβλήματά του δεν τον εμποδίζουν σε τίποτε να καταλάβει εκλογικά τον «σοσιαλιστικό» χώρο εκμεταλλευόμενος τη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και τα σοβαρά προβλήματα της ΔΗΜΑΡ.
Το προβάδισμά του στις δημοσκοπήσεις πολύ δύσκολα αντιστρέφεται, και αυτό θα συμβεί μόνο αν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ βρει έναν ιδιαίτερα ευφάνταστο τρόπο να... αυτοκτονήσει. Αλλά αυτό δεν φαίνεται και τόσο πιθανό.

Τέκνο της ανυποληψίας
Η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύθηκε έως τώρα με επιτυχία την απομάκρυνση της λαϊκής βάσης της Ν.Δ. από το κόμμα του Σαμαρά.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και οι φυλακίσεις των μεγαλοστελεχών της ύστερα από τις – τραγικά καθυστερημένες – αποκαλύψεις για την εγκληματική της δράση έφεραν μια καθίζηση, η οποία δεν ήταν γραφτό να είναι μόνιμη: πιάνει πάλι διψήφια ποσοστά αποτελώντας σταθερά έναν τεράστιο εκλογικό κίνδυνο για τη Ν.Δ.
Το στρατηγικό αδιέξοδο που «ζωγραφίζει» για το σύνολο της Δεξιάς η ναζιστική Χ.Α. είναι ένα τεράστιο ζήτημα για ολόκληρη την παράταξη – προφανώς επίσης για το πολιτικό σύστημα και την ίδια τη δημοκρατία –, αλλά αυτό δεν πρόκειται να λυθεί το επόμενο διάστημα. Οι φετινές ευρωεκλογές, το αντιευρωπαϊκό (για την ακρίβεια αντιγερμανικό) κλίμα στην Ευρώπη και η γενικότερη άνοδος της Ακροδεξιάς αποτελούν παράγοντες που την ευνοούν.
Όσο η Ν.Δ. συνεχίζει παραδομένη στη γερμανική πολιτική, όσο οι ΑΝ.ΕΛΛ. επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονται σε κρίση και όσο ένας αξιόπιστος φορέας της δημοκρατικής λαϊκής Δεξιάς δεν εμφανίζεται στον ορίζοντα, η Χ.Α. θα επιβιώνει.

Πολιτική... Ατλαντίδα;
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να επιβιώσει σε περιβάλλον αποσύνθεσης, σπαρασσόμενο από τις διαμάχες μεταξύ βενιζελικών, νέων και παλαιών «παπανδρεϊκών», με το κόμμα Λοβέρδου στον περίγυρό του και το νέο «φρούτο» των «58» για την «επανίδρυση της Κεντροαριστεράς».
Διαπερνάται επίσης από την αντίθεση – που ενδέχεται να λάβει χαρακτηριστικά κρίσης ταυτότητας – μεταξύ δύο ακόμη ομάδων με εκ των πραγμάτων ευμετάβλητη σύνθεση: αυτών που ομνύουν στη συνεργασία με τη Ν.Δ. και αυτών που θέλουν στροφή προς μια μελλοντική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με τη λαϊκή του βάση να αποψιλώνεται και τα ποσοστά του να κατρακυλούν στις δημοσκοπήσεις, τίποτε δεν δείχνει ότι μπορεί να ανακάμψει.
Είναι ενδεικτική εξ άλλου η προσπάθεια να μην κατέβει στις ευρωεκλογές με το δικό του όνομα αναζητώντας πολιτική «ομπρέλα» για να καλυφθεί, η οποία είναι άγνωστο αν θα καρποφορήσει.
Τα πράγματα ίσως γίνουν χειρότερα στην προοπτική των εθνικών εκλογών και της συνακόλουθης πόλωσης μεταξύ του «νέου δικομματισμού» της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι δύο διεκδικητές της εξουσίας θα δώσουν τη μεγάλη μάχη στους κεντρώους, «κεντροαριστερούς» και συντηρητικούς ψηφοφόρους που έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ.
Το ερώτημα αν το κόμμα που ίδρυσε και καθιέρωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου θα επιβιώσει ή θα μείνει τελικά στην Ιστορία ως η πολιτική «ήπειρος» που έγινε μια άλλη «Ατλαντίδα» στο τσουνάμι της κρίσης μένει να απαντηθεί.

Να ζει κανείς ή...;
Η ΔΗΜΑΡ βγήκε από το συνέδριο του Δεκεμβρίου με καθαρή νίκη του Φώτη Κουβέλη, ανακωχή μεταξύ πλειοψηφίας και «φιλο-ΠΑΣΟΚ» μειοψηφίας, αλλά και με τα ίδια αδιέξοδα τα οποία την ταλανίζουν σχεδόν από την ίδρυσή της.
Η προοπτική μιας εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ ενθαρρύνει τώρα όσους επιθυμούν μια στρατηγική συνεργασία μαζί του, αλλά χωρίς αυτό να πτοεί όσους προσπαθούν, ως άλλοι Δον Κιχώτες, να σώσουν τη δική τους Δουλτσινέα («Κεντροαριστερά») από τα μάγια του... Τσίπρα.
Πάντως η δημοσκοπική συμπίεση της ΔΗΜΑΡ στο όριο της εισόδου στη Βουλή δεν διευκολύνει κανέναν από τους εσωκομματικούς πόλους, οι οποίοι κινδυνεύουν με διάλυση ή αμφίπλευρη ενσωμάτωση σε ενδεχόμενο εκλογικής αποτυχίας. 
Οι ευρωεκλογές θα αποδειχθούν και γι’ αυτούς ένα μεγάλο κρας-τεστ.

«Είμαστε σε κρίση»

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες βρίσκονται σε κρίση πολιτικής, προσανατολισμού και συνοχής. Τα στελέχη πρώτης γραμμής εμφανίζονται χωρίς ενιαία πολιτική ταυτότητα, με πολλές διαφοροποιήσεις, αυτονομήσεις και ανταγωνισμούς με την ηγεσία, με άλλους να προτιμούν τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλους να γλυκοκοιτάζουν το κοινό που πρόλαβε να κατοχυρώσει η Χρυσή Αυγή και άλλους να μαρκάρονται στενά για επιστροφή στη Ν.Δ.
Από τη μια οι ΑΝ.ΕΛΛ. έχουν το προνόμιο να αποτελούν δυνάμει υποδοχέα ψηφοφόρων από την παραπαίουσα Ν.Δ. 
Από την άλλη όμως έχουν κάμποσους ανταγωνιστές στο ίδιο πεδίο, ενώ στο εσωτερικό τους αναπτύσσονται δυνάμεις κατά βάση φυγόκεντρες. 
Βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού και μόνο σε συνθήκες πόλωσης θα φανούν οι πραγματικές αντοχές και προοπτικές τους.

Κόκκινη ανάκαμψη
Το ΚΚΕ, αντίθετα με τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τη ΔΗΜΑΡ, κόμματα από τα οποία βρέθηκε χαμηλότερα το 2012, και ιστορία έχει και ταυτότητα. Ήδη πέρασε από μια εκλογική κρίση με το πολύ χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα, από μια οικονομική κρίση αμέσως μετά, η οποία το υποχρέωσε να βάλει την Τυποεκδοτική στο άρθρο 99 και να πουλήσει τον 902, άλλαξε ηγεσία, αλλά, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, δημοσκοπικά έχει ανακάμψει.

Επίσης, αντίθετα με τα προαναφερθέντα δύο κόμματα, δεν αντιμετωπίζει εσωτερικές, αλλά εξωτερικές προκλήσεις: κυρίως το ενδεχόμενο ενός μεγάλου ρεύματος νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.
Το 2012 πλήρωσε ακριβά την τεράστια άνοδο του αριστερού ανταγωνιστή του και το ερώτημα είναι αν θα συμβεί το ίδιο και τώρα.

Για να καταφέρει και την εκλογική ανάκαμψη, θα πρέπει η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς το Κέντρο, όπου θα δώσει τη μάχη της επικράτησης – και ενδεχομένως της αυτοδυναμίας –, να δυσαρεστήσει μια κρίσιμη μάζα αριστερών ψηφοφόρων που θα επιστρέψουν στο ΚΚΕ ή θα εκδηλώσουν δυσαρέσκεια για τη «συστημική προσαρμογή» της Κουμουνδούρου. 
Σε αντίθετη περίπτωση θα υποστεί πάλι μεγάλη πίεση.

Συμπέρασμα: Οι τάσεις είναι προφανείς και οι στόχοι κάθε κόμματος ξεκάθαροι. 
Τίποτε όμως δεν θα έχει κριθεί οριστικά πριν κλείσουν οι κάλπες της επόμενης εθνικής εκλογικής αναμέτρησης. 
Οι ερχόμενες εκλογές για την Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή θα είναι, πάντως, σίγουρα κάτι πολύ παραπάνω από... δημοσκόπηση!

ΦΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ!

Φόρος ...ξεκουμπίσματος !

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko
Εκτός από τους φόρους αίματος στους οποίους υπόκειται ο ελληνικός λαός, έχει και την υποχρέωση να ανέχεται και έναν ακόμα, κάπως ιδιότυπο «φόρο»: 
Τον «φόρο» του εμπαιγμού και της κοροϊδίας που του επιβάλλουν οι κλόουν του εξυπνακισμού. Αυτοί που μετά κορδακίζονται μεταξύ τους για το ποιός εφηύρε την «καλύτερη ατάκα» για να εξαπατήσει το «πόπολο».
Θυμηθείτε: 
Όταν έκοψαν τους μισθούς των ανθρώπων του μόχθου και βούτηξαν τις συντάξεις των γερόντων το εμφάνισαν σαν φόρο… πατριωτισμού! 
Όταν ξεκίνησε το μακελειό της τάχα μου «έκτακτης» φορολόγησης το αποκάλεσαν φόρο… αλληλεγγύης! 

Όταν επέβαλαν το χαράτσι της ΔΕΗ το περιέγραψαν περίπου σαν φόρο… κοινωνικής δικαιοσύνης!

Όταν έστρωσαν το έδαφος για την Ελλάδα της αιθαλομίχλης και των μαγκαλιών μας είπαν ότι ήθελαν να καταπολεμήσουν τους λαθρεμπόρους και ότι ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης είναι κάτι σαν φόρος κατά του… λαθρεμπορίου! 

Έχουν καταληστέψει τον κόσμο με αλλεπάλληλους φόρους σε σπίτια, αγροτεμάχια, μαντριά και στάνες και έφτασαν να λένε ότι οι φόροι επί των ακινήτων της φτωχολογιάς είναι φόροι… αριστεροί και σοβιετικοί!

Τώρα επιβάλλουν το νέο χαράτσι των 25 ευρώ στα νοσοκομεία. Και ο υπουργός (αυτός που ξεκίνησε τη θητεία του με τη φράση «έπρεπε να σας απολύσουμε για να δείτε τι θα πει βερίκοκο» και τη συνεχίζει πανηγυρίζοντας ότι  η διάλυση της Υγείας είναι έργο δικό του και όχι του Τόμσεν) περιφέρει την πολιτική παρακμή που εκπροσωπεί από τηλεστασίδι σε τηλεστασίδι, ισχυριζόμενος ότι  τα «διόδια» στα νοσοκομεία είναι το αγλάισμα της φροντίδας υπέρ των αδυνάμων αφού, όπως λέει, συνιστούν φόρο… κοινωνικής μεταβίβασης! 
   
Κατά τα λοιπά ο ελληνικός λαός μόνο την τελευταία δεκαετία σε άμεσους και έμμεσους φόρους (χωρίς να υπολογίζονται οι «έκτακτοι», τα χαράτσια,  τα κάθε λογής «διόδια» κοκ) έχει πληρώσει πάνω από 500 δισεκατομμύρια ευρώ! Αλλά Υγεία δεν έχει. 
Παιδεία δεν έχει. 
Δρόμους δεν έχει. Θέρμανση δεν έχει. 
Πρόνοια δεν έχει… 

   Διαθέτει, όμως, ευφυέστατους πολιτικούς «σωτήρες». 
Προικισμένους στους ευφημισμούς και την παρλαπιπολογία. 
Που βάζουν τον έναν φόρο μετά τον άλλον και ακολούθως βαφτίζουν το κρέας – ψάρι. 
Βαφτίζουν το χαράτσι – δικαιοσύνη. 
Βαφτίζουν το 25ευρω – σουλφαμιδόσκονη υπέρ φτωχών και αδυνάμων!

   Την πρότασή μας, λοιπόν, να… ξεκουμπιστούν, θα τους την κάνουμε στη γλώσσα που οι ίδιοι μιλούν. 
Στη γλώσσα που καταλαβαίνουν. 
Μιας και έτσι  αντιλαμβάνονται την πολιτική τους «προσφορά», με το να βάζουν φόρους στους οποίους δίνουν διάφορα χαριτωμένα και ζουμπουρλούδικα ονόματα, η πρότασή μας είναι: 
Να μαζέψουν όλους τους φόρους που έχουν ψηφίσει μέχρι τώρα και πάνω σε αυτούς να προσθέσουν έναν ακόμα.

   Ναι κύριοι: Βάλτε μας έναν ακόμα φόρο! 
Μόνο που αυτός θα είναι ο (πραγματικά) τελευταίος φόρος που θα επωμιστούμε. 
Και που θα τον πληρώσουμε με την εξής συμφωνία: 
Να φύγετε! 
Να μας αδειάσετε τη γωνιά!

   Σας προτείνουμε να μας φορολογήσετε για να φύγετε! 
Αν αξίζει να πληρώσουμε κάποιο φόρο είναι αυτός: 
Ο φόρος για να εξαφανιστείτε από τη ζωή μας! 
Σας ζητάμε να σας πληρώσουμε φόρο – τον τελευταίο – για να τελειώνουμε μαζί σας! 
Κι ας τον ονομάσετε όπως θέλετε. 
Ας τον πείτε «φόρο αποχαιρετισμού». 
Ας τον πείτε «φόρο φευγιού».  
Ας τον πείτε ακόμα και «φόρο ξεκουμπίσματος» 
(σσ: ή μάλλον όχι. Το τελευταίο ας το αποφύγουμε. Μπορεί να θεωρηθεί «λαϊκισμός». Που πάλι σε εμάς θα τον χρεώσουν)… 

ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ


Σήμερα στο «Προξενείο-Στοπ» αναδημοσιεύουμε από τον προηγούμενο «Αντιφωνητή» (16/12/2013) ένα άρθρο του φίλου μας Πομάκου αγωνιστή Σεμπαεδήν Καραχότζα...
 
Γραμμένο με αφορμή τα όσα συνέβησαν στην πρόσφατη διημερίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ στην Κομοτηνή και φυσικά, όπως θα διαπιστώσετε, εξαιρετικά εύγλωττο… 
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που αρχίσαμε να φωνάζουμε πως ορισμένοι από τους κύκλους της μουσουλμανικής μειονότητας, που κρυφά ή φανερά συνεργάζονται με το τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, συμπεριφέρονται σαν να είναι η Θράκη Τουρκία και όχι Ελλάδα, αλλά όπως γίνεται συνήθως, ελάχιστοι δίνουν σημασία σε αυτά που λέμε και ακόμα λιγότεροι καταλαβαίνουν πως αυτά που λέμε ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα και δεν είναι απλά μια υπερβολή.
 
Να όμως που έφτασε η ώρα όλα όσα λέμε να τα δουν στην πράξη και κορυφαία στελέχη της επίσημης ελληνικής πολιτείας, αφού...
τέτοιου είδους συμπεριφορές είδαν με τα ίδια τους τα μάτια και πλέον κανένας δεν μπορεί να πει πως φωνάζουμε άδικα όλα αυτά τα χρόνια.

Αντιλαμβάνομαι βέβαια πως για κάποιον που ζει στην Αθήνα και γενικότερα μακριά από τη Θράκη είναι δύσκολο να καταλάβει και να πιστέψει όλα αυτά που ζούμε εμείς εδώ, αφού οι περισσότεροι ζουν έχοντας στο μυαλό την πολύ καλή για να είναι αληθινή εικόνα μιας δημοκρατικής χώρας όπου τα πάντα κυλάνε ομαλά και οι νόμοι είναι πάνω απ’ όλους. Επιτρέψτε μου όμως να βεβαιώσω πως τη δημοκρατία και τους νόμους της Ελλάδας ορισμένοι τα έχουν γραμμένα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους αφού έχουν εδώ και δεκαετίες ορίσει τους δικούς τους νόμους και τη δική τους «δημοκρατία» με μοναδικό σκοπό την υποστήριξη συμφερόντων άλλων ή μάλλον άλλης χώρας.

Αναφέρομαι στο πρόσφατο συνέδριο στην Κομοτηνή για τα 90 χρόνια από την Συνθήκη της Λοζάνης. Εκεί ορισμένοι εκ των δημοσιογράφων του τουρκόφωνου Τύπου της περιοχής μας θέλησαν να κάνουν ομιλίες στην τουρκική και όταν αυτό δεν τους επιτράπηκε αποχώρησαν εις ένδειξη διαμαρτυρίας αφού όλα αυτά τα χρόνια είχαν μάθει να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους φέρνει κανείς αντίρρηση και τώρα που βρέθηκε κάποιος να τους πει ΟΧΙ τους κακοφάνηκε.

Βεβαίως πολλοί που ζουν μακριά από τη Θράκη δεν μπορούν να καταλάβουν τη σημασία αυτών που λέω και ίσως αρκετοί πουν πως δεν θα πείραζε κανέναν μια ομιλία στην τουρκική αφού στην περιοχή ζουν και Τούρκοι. Όλα αυτά όμως θα τα πει ο Αθηναίος, εκείνος δηλαδή που ακούγοντας το όνομα Χασάν, Αχμέτ κλπ θα βιαστεί να μιλήσει για έναν ακόμα Τούρκο που ζει στη Θράκη κι αυτό διότι δεν γνωρίζει την πραγματική τους ιστορία και δεν μπορεί να αντιληφθεί πως αυτός ο Χασάν, αυτός ο Αχμέτ μπορεί να είναι πολύ πιο Έλληνες από εκείνον.

Όσοι πάλι γνωρίζουν τι συμβαίνει στη Θράκη θα πουν πως δεν υπάρχει λόγος για χρήση της
τουρκικής αφού στην περιοχή ζουν μόνο Έλληνες πολίτες και η επίσημη γλώσσα είναι η ελληνική. Ωστόσο ένα σύνηθες επιχείρημα είναι πως οι περισσότεροι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα κι αυτό δυστυχώς ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ακόμα κι αυτό το επιχείρημα όμως δικαιώνει όλους εμάς που φωνάζουμε πως από τα μειονοτικά σχολεία οι Έλληνες μουσουλμάνοι δεν μπορούν να μάθουν σωστά ελληνικά. Μιλάμε για τα ίδια σχολεία που οι κύκλοι του τουρκικού Προξενείου υπερασπίζονται με τόσο πάθος τη στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν γνωρίζουν καλά την ελληνική γλώσσα και για τον λόγο αυτό κάνουν αυτές τις ομιλίες στην τουρκική. Θα πρέπει όμως κάποια στιγμή να αποφασίσουν: δεν γίνεται από τη μια να είναι καλά τα μειονοτικά μας σχολεία και από την άλλη οι μουσουλμάνοι που φοιτούν σε αυτά να μη μπορούν να μιλήσουν και να κατανοήσουν την ελληνική γλώσσα.

Ξεχνάνε όμως πως ακόμα κι αν τους επιτραπεί να κάνουν ομιλίες στην τουρκική γλώσσα ελάχιστοι από τους μουσουλμάνους της περιοχής θα μπορέσουν να τις καταλάβουν κι αυτό διότι η μητρική γλώσσα των περισσότερων είναι η πομακική κι αν είναι πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να καταλάβουν μια ομιλία στην ελληνική είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που δεν θα την καταλάβουν στην τουρκική. Για όσους τολμήσουν να αμφισβητήσουν αυτά που λέω τους προσκαλώ και τους προκαλώ παράλληλα να κάνουμε σε ανύποπτο χρόνο μια βόλτα στα Πομακοχώρια, ακόμα και σε εκείνα που έχουν εκτουρκιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό για να δούμε από κοντά μαζί ποια είναι η γλώσσα που μιλάνε στο σπίτι, στο καφενείο, στη δουλειά οι κάτοικοι τους. Είμαι όμως απόλυτα βέβαιος πως κανένας τους δεν θα δεχθεί αυτήν την πρόκληση και πρόσκλησή μου αφού ξέρουν καλύτερα κι από μένα τη γλώσσα που χρησιμοποιείται σε αυτά τα χωριά. Ας αφήσουν λοιπόν αυτό το καλό μεν αλλά πολύ παλιό και ξεπερασμένο παραμυθάκι πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν ξέρουν καλά ελληνικά αλλά ξέρουν τουρκικά, ούτε τη μια γλώσσα ξέρουν καλά ούτε την άλλη παρόλο που ως Έλληνες πολίτες έπρεπε να ξέρουν το ίδιο καλά με τους χριστιανούς συμπολίτες μας την ελληνική γλώσσα αλλά για να τη μάθουν θα πρέπει να έχουν και σωστά σχολεία διότι τα μειονοτικά μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από σχολεία. Είναι το μεγαλύτερο έγκλημα των ελληνικής πολιτείας εις βάρος των Ελλήνων μουσουλμάνων…
 
 Προξενείο STOP

ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ: Αυτά είναι τα μυστικά ποσοστά της ΝΔ για τον Δήμο της Αθήνας

Καταρρέουν οι πολιτικοί δοσίλογοι!

Ο Αντώνης ΣαμαράςΟ Αντώνης Σαμαράς
“ Με το που έφτασε η συγκεκριμένη δημοσκόπηση στο επιτελείο της Συγγρού, υπήρχε μεγάλη παγωμάρα... ”
Δευτέρα, 06 Ιανουαρίου 2014 17:37
Απογοητευτικά είναι τα αποτελέσματα της μυστικής δημοσκόπησης που έχει κάνει η ΝΔ για πιθανές υποψηφιότητες στο Δήμο της Αθήνας. Στο γαλάζιο στρατόπεδο παράγγειλαν μέτρηση για τους Γιώργο Καμίνη, Άδωνι Γεωργιάδη, Νίκο Δένδια, Όλγα Κεφαλογιάννη και Νικήτα Κακλαμάνη. Το αποτελέσματα όπως λένε αποκλειστικές πληροφορίες του parapolitika.gr έχουν ως εξής: 

- Nικήτας Κακλαμάνης 11% 

-Όλγα Κεφαλογιάννη 8% 

-Νίκος Δένδιας 7%

-Άδωνις Γεωργιάδης 5,6%

- Γιώργος Καμίνης 4% 

ΑΞΙΖΕΙ: Με το που έφτασε η συγκεκριμένη δημοσκόπηση στο επιτελείο της Συγγρού, υπήρχε μεγάλη παγωμάρα...

ΠΗΓΗ: parapolitika.gr

Δημοσκοπική-ΒΟΜΒΑ καθηγητή Πανά στο Ευρωβαρόμετρο 03/01/2014

Κρέμασαν τους μνημονιακούς Λαρισαίους βουλευτές σε μπαλόνια,στους εορτασμούς για τα Θεοφάνεια



Ευρηματική η διαμαρτυρία των διαθέσιμων εκπαιδευτικών κατά τον εορτασμό των Θεοφανείων.
Όπως αναφέρει το onlarissa.gr σε δύο μεγάλα μπαλόνια τοποθέτησαν τις φωτογραφίες των τριών Λαρισαίων βουλευτών, τα κόμματα των οποίων συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση (Μάξιμου Χαρακόπουλου, Χρήστου Κέλλα και Φίλιππου Σαχινίδη) και βρέθηκαν στην τελετή κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού στη γέφυρα του Πηνειού, προσελκύοντας τα βλέμματα εκατοντάδων πολιτών.
«Είναι ανεπιθύμητοι στη Λάρισα, είναι αυτοί που έβαλαν την υπογραφή τους στις απολύσεις ανθρώπων που σε μία νύχτα βρέθηκαν στο δρόμο» δήλωσε μία εκ των διαθέσιμων εκπαιδευτικών, ενώ αίσθηση προκάλεσε τα όσα είπε για τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Φίλιππο Σαχινίδη. Σύμφωνα με τα όσα θα δείτε και στο βίντεο, ο κ. Σαχινίδης όταν συναντήθηκε με τους εκπαιδευτικούς τους απάντησε αφοπλιστικά «έχω ψηφίσει και χειρότερα».

Γουόρεν Μπάφετ: «Αν οι Έλληνες τύπωναν δραχμές δε θα είχαν χρέος»

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΜΑΧΗΤΙ
 Ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος του πλανήτη (έχει υπάρξει και πρώτος) ο γνωστός επενδυτής Γουόρεν Μπάφετ δήλωσε ότι η χώρα μας αν δεν ήταν στο ευρώ και τύπωνε το δικό της χρήμα, δεν θα είχε χρέος.
Μιλώντας στο πρακτορείο Bloomberg, ο Aμερικανός επιχειρηματίας Γουόρεν Μπάφετ ανέλυε το δημοσιονομικό πρόβλημα των ΗΠΑ και στο πλαίσιο αυτό, αναφέρθηκε και στη χώρα μας λέγοντας τα εξής:
«Η Ελλάδα έχασε τη δύναμή της, επειδή δεν μπορούσε να τυπώσει χρήματα. Αν οι Έλληνες τύπωναν δραχμές, θα είχαν, βέβαια, άλλα προβλήματα, αλλά δε θα είχαν χρέος», δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Εμείς στις ΗΠΑ, έχουμε τη δυνατότητα να τυπώνουμε τα δικά μας χρήματα, αυτό είναι το κλειδί. Και οι 17 χώρες της Ευρωζώνης μπορούσαν παλιά να τυπώσουν χρήματα, αλλά τώρα έχουν παραδώσει στην Ε.Ε. αυτό τους το δικαίωμα και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Εμείς δεν έχουμε αυτό το πρόβλημα, μπορούμε να τυπώνουμε, οπότε η πίστωση είναι καλό πράγμα», τόνισε.
Οι δηλώσεις αυτές βέβαια γίνονται κατόπιν εορτής και αφού άνθρωποι σαν τον Γουόρεν Μπαφετ, και τον Τζορτζ Σόρος, έχουν κερδοσκοπήσει, και κερδίσει δισεκατομμύρια ευρώ και δολλάρια, ποντάροντας στην χρεοκοπία της χώρας και στην οικονομική της κατάρρευση.
Παρόλα αυτά στην συγκεκριμένη συγκυρία,ο Γ.Μπάφετ εξηγεί το αυτονόητο, το οποίο είναι ότι οποιαδήποτε χώρα παραδώσει την νομισματική της πολιτική σε υπερεθνικά κεντρα εξουσίας χάνει κάθε έλεγχο στην οικονομία της, και αδυνατεί να προχωρήσει σε διορθώσεις χωρίς να "εξοντώσει" τους πολίτες της. Όταν ο Γ.Παπανδρέου μας έβαλε με το έτσι θέλω στο Μνημόνιο το 2010, είμασταν σε θέση να εκβιάσουμε για την επιβίωση μας, την ΕΕ, η οποία άλλωστε μας εκβιάζει συνεχώς, κάθε μέρα, τέσσερα χρόνια.
Τότε όποιος μιλούσε για άλλους δρόμους χαρακτηρίζονταν απο τα ΜΜΕ και το κατεστημένο, ως "προδότης". 
Τη βεβαιότητα πως αν η Ελλάδα είχε εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, τότε όλα τα μέλη της νομισματικής ένωσης θα αναγκάζονταν στη συνέχεια θα άφηναν το κοινό νόμισμα, είχε εκφράσει και η Ανγκελα Μέρκελ προκαλώντας ΄σαλο προ ημερών.
Αυτό είχε αναφέρει η Le Monde, που έχει στη διάθεσή της «σύνθεση» των συνομιλιών από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, στις 19 Δεκεμβρίου.
"Συζητήσαμε προκειμένου να μάθουμε εάν η Ελλάδα θα έπρεπε να φύγει από τη ζώνη του ευρώ και πιστεύω πως εάν αυτό είχε συμβεί, θα έπρεπε όλοι μας να εγκαταλείψουμε την ΟΝΕ σε μεταγενέστερο χρόνο", φέρεται να δήλωσε χαρακτηριστικά η κ. Μέρκελ.
Άρα υπήρχε άλλος δρόμος και όλοι τον γνώριζαν συμπεριλαμβανομένου και του πολιτικού μας συστήματος. όμως ηθελημένα με την βοήθεια των κατεστημένων ΜΜΕ προσέβαλαν την κοινή λογική, και παρέδωσαν την χώρα στα "κοράκια" και στους τοκογλύφους. Θα πληρώσει κανείς για αυτό το έγκλημα;
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Tagesspiegel: Ερχεται θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και ηχηρή ήττα ΝΔ- ΠΑΣΟΚ

Σε προεκλογικές σκοπιμότητες αποδίδει τις δηλώσεις του

 Ευάγγελου Βενιζέλου η Tagesspiegel του Βερολίνου, η 

οποία τονίζει πως στις επικείμενες ευρωεκλογές, τα 

αποτελέσματα θα αναδείξουν συντριπτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ 

και ηχηρή ήττα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ».
«Οι ευρωεκλογές του Μαΐου βρίσκονται προ των πυλών και μόνο έτσι μπορεί να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών επιρρίπτει στους Γερμανούς πολίτες και πολιτικούς έναν ορισμένο βαθμό αναλγησίας στη διαμόρφωση της πολιτικής για την αντιμετώπιση της ευρωκρίσης», αναφέρει η Tagesspeigel, η οποία επισημαίνει πως ο Βενιζέλος δεν είχε -κατά το διάστημα της θητείας του ως υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας- περιθώρια επιλογής, «ειδάλλως θα είχε απολέσει τη δανειακή βοήθεια των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ».
Ωστόσο, επισημαίνει η Tagesspiegel, «το ότι εντελώς ξαφνικά στηλιτεύει τη δήθεν άπωση των Γερμανών πολιτικών προς την «ευρωπαϊκή πολυμορφία». αυτό σχετίζεται με τις επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα».
Στη συνέχεια, η Tagesspeigel σχολιάζει πως «τα σημερινά δεδομένα προμηνύουν ένα θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, ενώ αντίθετα, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πρέπει να φοβάται ότι θα υποστεί ''μία ηχηρή ήττα''

ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟ 2014

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΘΑΚΗ
Η Ευρώπη μετά την κρίση του 2008 βρίσκεται σε μία διαρκή στασιμότητα, μία οικονομική κατάσταση μηδενικής ανάπτυξης. Είναι ορατή η δημιουργία ενός ρήγματος ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο, ενώ ταυτόχρονα διευρύνθηκαν οι εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες στο εσωτερικό των περισσότερων χωρών.
Οι πολιτικές δυνάμεις χωρίστηκαν σε δύο μεγάλες κατηγορίες, αυτές που θεωρούν πως οι πολιτικές λιτότητας είναι η ενδεδειγμένη στρατηγική διαχείρισης της κρίσης και αυτές που αναζητούν μία στρατηγική ανάπτυξης μέσα από μηχανισμούς αλληλεγγύης και αμοιβαίας στήριξης των ευρωπαϊκών οικονομιών.
Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει πολλούς μελετητές να μιλούν για την "ευρωδιάβρωση", για την αντιστροφή δηλαδή μιας μακρόχρονης διαδικασίας που χαρακτήριζε την ευρωπαϊκή ενοποίηση τα προηγούμενα 50 χρόνια, όπου κυριάρχησε η σύγκλιση των εθνικών οικονομιών, η αναδιανεμητική μέριμνα του πιο ισχυρού κοινωνικού κράτους διεθνώς και η σταθερή ανάπτυξη, παρά τις επιμέρους διακυμάνσεις σε περιόδους κρίσεων. Σήμερα η "ευρωπαϊκή ιδέα", ταυτισμένη ακριβώς με αυτές τις σταθερές συντεταγμένες, βρίσκεται σε στάδιο διάβρωσης. Από τη μία πλευρά είναι η αναβίωση του εθνικισμού στη διαχείριση των οικονομικών υποθέσεων και από την άλλη η ολόπλευρη επίθεση στον κόσμο της εργασίας και το κοινωνικό κράτος, θεωρούμενα ως τα κατεξοχήν εμπόδια στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές έχουν μία διττή σημασία. Στο παρελθόν πρυτάνευε η ιδέα ότι αυτές αποτελούσαν "δεύτερης κατηγορίας εθνικές εκλογές" με ενίσχυση των μικρότερων κομμάτων. Σήμερα, όμως, βιώνουμε αξιοσημείωτη αντιστροφή, καθώς "οι εθνικές εκλογές έχουν αρχίσει να γίνονται ευρωεκλογές", να σηματοδούνται από την ευθυγράμμιση ή μη με ευρωπαϊκές επιλογές, με μία ατζέντα οικονομική και κοινωνική που έχει στο επίκεντρό της την Ευρώπη. Αυτή η μεταστροφή δεν είναι έκδηλη μόνο στις χώρες που βρίσκονται στο Μνημόνιο, αλλά και στις χώρες του Βορρά, όπου η ευρωπαϊκή ατζέντα βρίσκεται απολύτως στην προτεραιότητα του πολιτικού λόγου.
Ας θυμηθούμε ότι, στις 11 από τις 12 εθνικές εκλογές που έγιναν από το 2010 και μετά, τα κυβερνώντα κόμματα έχασαν τις εκλογές, με εξαίρεση τη Γερμανία. Οι πολιτικές λιτότητας δεν είναι δημοφιλείς πουθενά, αλλά η συνέχισή τους κορυφώνει την ίδια την πολιτική σύγκρουση, αλλάζει τους πολιτικούς χάρτες, δημιουργεί λιγότερο ή περισσότερο νέες αναζητήσεις και πολιτικές συμμαχίες.

Το 2014 είναι έτος σημαντικών αποφάσεων στην Ευρώπη. Η γερμανική πλευρά θα επιμείνει στο γνωστό πακέτο της δημοσιονομικής πειθαρχίας, τον έλεγχο στον δανεισμό των χωρών και τη δεσμευτική υιοθέτηση μεταρρυθμίσεων στις αγορές εργασίας και το κοινωνικό κράτος. Υπό όρους θα ζητήσει μεταβολές στις ισχύουσες συνθήκες, μιας και η ατζέντα αυτή δεν είναι συμβατή με τις υπάρχουσες συνθήκες. Το εγχείρημα φαντάζει δύσκολο, αλλά, έτσι κι αλλιώς, η κατεύθυνση των πολιτικών αυτών είναι εξαιρετικά αρνητική.

Από την άλλη διευρύνεται όλο και περισσότερο η ατζέντα της ανανέωσης της Ευρώπης με ενίσχυση επί το δημοκρατικότερον των θεσμών, μιας αναπτυξιακής ατζέντας με έμφαση στις υποδομές, τη νεανική επιχειρηματικότητα και την κατά προτεραιότητα αντιμετώπιση της ανεργίας, το "πρασίνισμα" της οικονομίας, τις αναδιανεμητικές μέριμνες ενός μεγαλύτερου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού και τις αλλαγές στην αρχιτεκτονική πολλών από τους νομισματικούς θεσμούς.

Δίπλα σε αυτά υπάρχει μία διευρυμένη θεματική που έχει ήδη απασχολήσει το Ευρωκοινοβούλιο, όπως είναι οι διεθνείς συνθήκες για την ενιαία αγορά με τη Βόρεια Αμερική και το κρίσιμο θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής. Μάχες με εξαιρετική σημασία και για την Αριστερά, που, αντίθετα με ό,τι είναι γνωστό, συμμετέχει με εξαιρετικά δραστήριο τρόπο στη λήψη των αποφάσεων. Σε ποσοστό 40% έως 90% των πιο σημαντικών αποφάσεων (π.χ. ανάπτυξη, απασχόληση, ισότητα φύλων, δικαιώματα και ελευθερίες, περιβάλλον) που έχει λάβει το Ευρωκοινοβούλιο η Αριστερά έχει συμβάλει στη διαμόρφωσή τους κι έχει ψηφίσει θετικά.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι για την Ελλάδα ντε φάκτο εθνικές εκλογές με την Ευρώπη στο επίκεντρο. Η υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν δείχνει μια διαφορετική δυναμική στο κομβικό σημείο της ενίσχυσης της Αριστεράς, ταυτόχρονα με την κλιμακούμενη πολιτική σύγκρουση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το σταυροδρόμι της νέας σύμπτυξης εθνικού και ευρωπαϊκού είναι μπροστά μας. 
Ο Γιώργος Σταθάκης ειναι Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στο Νομό Χανίων 
Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Η ΑΥΓΗ"

ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΣΤΡΩΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ 2014;

του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
Με βαρυσήμαντες υποσχέσεις και διαπιστώσεις για το μέλλον μας και για το «τι πρέπει να κάνουμε» μπήκε το 2014. Οι μνημονιακοί αρχηγοί μας έταξαν πλεονάσματα και ανάπτυξη, οι αντιμνημονιακοί απαλλαγή και εθνική κυριαρχία και η Τρόικα απελευθέρωση των απολύσεων, πλειστηριασμούς, μικρότερες συντάξεις και μισθούς, νέους φόρους και ιδιωτικοποιήσεις. 
Υποκρισία ή βλακεία; Ποιος θα έχει να πληρώσει το 14 αυτά που ζητούν; Θα καταρρεύσει ο προϋπολογισμός σε 3 ή 6 μήνες; Θα ενεργοποιήσουν οι τροϊκανοί τις ρήτρες; Θα πάρουν τα «πετρέλαια»  για να μας αφήσουν την Ακρόπολη; Ποιος ξέρει; Θα γίνει της Ταχρίρ; Ποιος ξέρει; Ο ψαγμένος ταξιτζής μου είπε πάντως τις προάλλες ότι είναι έτοιμος για όλα, αλλά θα μπει στον αγώνα όταν θα είναι κατάλληλη η στιγμή για τα συμφέροντά του, δεν πρόκειται να βάλει πλάτη σε κανένα… Έτοιμοι για όλα ήταν και οι φορολογούμενοι που ξεροστάλιαζαν στις ουρές της εφορίας Χολαργού-Αγίας Παρασκευής για να παραδώσουν πινακίδες.
Είναι πια ξεκάθαρο ότι όλοι περιμένουν κάτι καινούργιο να συμβεί το 2014. Οι πολίτες μόνοι ψάχνονται. Το σύστημα τρέμει, πολλοί πολιτικοί και διαπλεκόμενοι τρέμουν τα ειδικά δικαστήρια, οι ευρωκράτες τρέμουν τους ακροδεξιούς σκεπτικιστές  και οι Γερμανοί τον αντιγερμανισμό.  Όλα δείχνουν πως είναι μια γκαστρωμένη χρονιά. Τι θα βγει όμως; Στα κοινωνικά φουσκώματα ο υπέρηχος δεν δείχνει τίποτε. Ούτε κάν αν υπάρχει πραγματικό γκάστρωμα.

Ο μόνος τρόπος για να καταλάβει κανείς να ψάχνει λίγο παραπάνω τα λόγια τα μεγάλα και να ακούει προσεκτικά αυτά που κουβεντιάζει ο κόσμος. Οι πιο κρίσιμες διαπιστώσεις για το πού πάμε ήταν μάλλον αυτές του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργου Προβόπουλου και εκείνη του πρώην υπουργού Αλέκου Παπαδόπουλου, που αν και σε πρώτη ματιά μοιάζουν, είναι διαμετρικά αντίθετες, άσχετα κι αν και οι δύο απευθύνονται στο συντηρητικό τμήμα της κοινωνίας μας.

Τα ξόρκια του Προβόπουλου

Ο κ. Προβόπουλος δήλωσε πως «το παρακάναμε με τους φόρους» και ότι «καλούνται οι συνεπείς φορολογούμενοι να επωμιστούν ένα δυσανάλογα μεγάλο μέρος της προσπάθειας». Ο κεντρικός τραπεζίτης αισιοδοξεί, αλλά επισημαίνει ότι το 2014 είναι έτος εκλογικών αναμετρήσεων και οι θετικές προβλέψεις μπορεί να «αποδυναμωθούν, αν δεν ακυρωθούν» σε περίπτωση που η πολιτική αντιπαράθεση οξυνθεί περαιτέρω και η πόλωση κορυφωθεί, εντείνοντας την αβεβαιότητα».
Για τον λόγο αυτό υπογραμμίζει ότι απαιτείται «η σύμπλευση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση».  Με δυο λόγια ο κ. Προβόπουλος απευθύνεται στο φιλότιμο των συνεπών υποζυγίων, τους παρηγορεί λέγοντας ότι θα πάνε καλύτερα τα πράγματα, εφόσον βέβαια δεν κατεβείτε στους δρόμους και εφόσον δεν κάνετε καμιά  βλακεία να ψηφίσετε Αριστερά, δηλ. ΣΥΡΙΖΑ (η ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ δεν συμπεριλαμβάνονται στα αριστερά κόμματα). Καταλήγει δε με τη βαθυστόχαστη ανάγκη για «σύμπλευση» και «εθνικό σχέδιο» που είναι προφανές ότι  δεν υπάρχουν.

Ο χρησμός του Αλέκου Παπαδόπουλου

Πιο ενδιαφέρουσα  ίσως είναι η διαπίστωση του πρώην υπουργού Αλέκου Παπαδόπουλου, ο οποίος έκανε τον εξής χρησμό: «αν μέσα στο 2014 δεν δημιουργηθούν συνθήκες εθνικής και πολιτικής ενότητας, η χώρα θα αχθεί μόνη της, εκτός ευρωζώνης» και ότι η χώρα την επόμενη τριετία δεν κινδυνεύει από καταρρεύσεις παραγωγικών πεδίων της πραγματικής οικονομίας, και προτείνει να συγκροτηθεί Κίνηση Εθνικής και Πολιτικής Ενότητας, που θα πετύχει μια Νέα Μεγάλη Συμφωνία, με τους εταίρους. Δήλωσε μάλιστα ότι «οι σημερινές πολιτικές δυνάμεις και οι όποιες ελίτ ή κατανοούν ότι η μεγάλη ευκαιρία διάσωσης της χώρας είναι η επίτευξη της Νέας Μεγάλης Συμφωνίας με τους εταίρους ή αναλαμβάνουν την ιστορική ευθύνη του πολιτικού αδιεξόδου και των καταστροφικών συνεπειών που θα προκαλέσει».
Σκληρός, χειρίζεται τον εκφοβιστικό ρεαλισμό για να προκαλέσει-προσκαλέσει  τις «ελίτ» αλλά και τους πολίτες, σε μια ύστατη εθνική προσπάθεια πριν την επικείμενη καταστροφή. Δηλαδή, απευθύνεται κι αυτός στον συντηρητισμό του εκλογικού σώματος και μιλάει για «πολιτικό αδιέξοδο», όταν είναι γνωστό πως στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Προφανώς ο κ. Παπαδόπουλος δεν θεωρεί λύση την άνοδο στην εξουσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε, δεν ξέρουμε τι ρόλο επιφυλάσσει για τον εαυτό του, αλλά κάτι θα έχει σκεφθεί και ίσως το δικαιούται, αν κρίνουμε ποιοι μας κυβερνούν.
Είναι προφανές ότι οι εκκλήσεις και των δύο πάντως, προσβλέπουν αφ΄ ενός στην συγκράτηση των δυνάμεων του μνημονίου (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ,ΚΚΕ) που διαρρέουν συνεχώς και έχουν συρρικνωθεί μεταξύ 30-35%, αφ΄ ετέρου να τρομοκρατήσουν το 30% που παραμένει αινιγματικό και όχι αναποφάσιστο για να προσεταιριστούν όσο το δυνατό μεγαλύτερο τμήμα του ή να το στείλουν στην αποχή.

Το όνειρο των πολιτών

Οι συντηρητικοί και οι συναλλασσόμενοι συστηματικά με τα ξένα κέντρα αποφάσεων τρέμουν τη βούληση του λαού. Φοβούνται τον ελληνικό λαό, τον λοιδορούν πίσω από την πλάτη του και μισούν  την ανοιχτοσύνη και τη γενναιοδωρία του. Τρέμουν και τώρα την ολοκλήρωση της αλλαγής, το «τρίτο κύμα» που έρχεται σαν τσουνάμι για τα σαρώσει τη σαπίλα του παλιού κόσμου.
«Πρέπει να τους διώξουμε. Αυτό πρέπει να κάνουμε» είπε με συγκρατημένη οργή συνταξιούχος που περίμενε τη Δευτέρα υπομονετικά στην ουρά της εφορίας για να παραδώσει τις πινακίδες του. «Ναι, αλλά πώς;» ρώτησε ένας άλλος φορολογούμενος. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε το 2016… τότε δεν θα υπάρχει τίποτε … θα έχουν ξεπουλήσει τα πάντα και εμάς πρώτους» είπε ένας άλλος. «Σωστά, έπρεπε να τους είχαμε ρίξει πριν ψηφιστούν οι δύο τελευταίοι νόμοι… τώρα είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα» συμπλήρωσε με νόημα κάποιος άλλος. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε ούτε ως το 2015, με την προεδρία της Δημοκρατίας…» σκέφτηκε κάποιος νεαρός. «Ναι ρε παιδιά», είπε μια κυρία, «αλλά πως θα τους ρίξουμε»;

«Μόνο αν πάμε ένα εκατομμύριο άνθρωποι έξω από τη Βουλή και μείνουμε τρεις μέρες φωνάζοντας ‘‘έξω οι κλέφτες και οι προδότες’’, μόνο τότε θα φύγουν…» αποφάνθηκε ένας 50άρης. «Ναι!» είπε ενθουσιασμένος ένας άλλος «με χαλασμένα ελικόπτερα που λέει ο Κραουνάκης…». «Τι λέτε ρε παιδιά;» είπε κάποιος, «κανείς δεν πρόκειται να κατέβει κάτω, δεν υπάρχει άνθρωπος για να μαζέψει ένα εκατομμύριο κόσμο, ούτε μπορούμε να στέλνουμε τα παιδιά μας να τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ».
Σιγή!... αισθητή σιγή, ώσπου κάποιος λέει: «να μην πληρώσουμε τίποτε το 2014». «Καλή ιδέα, αλλά δεν πρέπει να πληρώσει κανείς για τρεις τουλάχιστον μήνες, ώστε το σύστημα να το νιώσει. …και να σηκώνουμε όλα μας τα λεφτά από τις τράπεζες αμέσως μόλις μπαίνουν» διευκρίνισε κάποιος οικονομολογίζων. «Και πως θα ξέρουμε ότι οι άλλοι δεν θα πληρώνουν, ώστε να μην είμαστε μόνο κάποιοι βλάκες  που δεν θα πληρώνουμε και στο τέλος θα βρεθούμε πολύ εκτεθειμένοι;» ρώτησε εύλογα κάποιος άλλος. «Ο καθένας θα κοιτάει τι κάνουν οι δικοί του άνθρωποι, οι φίλοι, οι συγγενείς, ο περίγυρος…» είπε μια κυρία που της άρεσε η ιδέα. «Δεν είναι σίγουρο…» σκέφτηκε κάποιος, για να πάρει την απάντηση από ένα φιλοσοφημένο «τίποτε στη ζωή και στην ιστορία δεν είναι σίγουρο, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε». «Μην ανησυχείτε, η στάση πληρωμών θα συμβεί ούτως ή άλλως σε 4,5,6 μήνες, άντε 8 εκ των πραγμάτων. Το θέμα είναι ότι αυτοί που θα εκτεθούν πρώτοι θα έχουν πρόβλημα …».
Δεν ξέρω τι έγινε στις άλλες ΔΟΥ, αλλά αν κρίνω από τους παραπάνω διαλόγους, το 2014 είναι σίγουρα γκαστρωμένο. Λέγεται ότι στην εποχή μας δεν χρειάζεται μαμή για να ξεγεννήσεις. Άλλωστε τα μωρά τα βγάζουν με καισαρική… Θα δούμε.

Το άρθρο δημοσιεύεται στο www.makisandronopoulos.blogspot.com