Siemens – Αμετάκλητη απόφαση γερμανικού δικαστηρίου για δωροδοκία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ!

 Κι όμως οι μιζωμένοι διαφεντεύουν την πατρίδα μας, το παίζουν σωτήρες και δεν υπάρχει ένας έντιμος εισαγγελέας να σηκώσει φωνή!

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
«Διοχετεύσατε χρήματα σε ΠαΣοΚ και ΝΔ»
Η συμφωνία με τους ταμίες των κομμάτων και τα ποσά που διοχετεύθηκαν στην Ελβετία μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου 2004 
Η πρώτη σελίδα του εντάλματος επιβολής ποινής στον Μ. Χριστοφοράκο από το Ειρηνοδικείο του Μονάχου
Η  απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου έχει ως ακολούθως: ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΜΟΝΑΧΟΥ Διαταγή επιβολής ποινής  Η Εισαγγελία σάς καταλογίζει τα κατωτέρω πραγματικά περιστατικά:

Από το 1996 διευθύνατε τη Siemens ΑΕ Εlectrotechnical Ρrojects and Ρroducts Αthens, τη θυγατρική της Siemens ΑG στην Ελλάδα.

Η Siemens ΑG, με κεντρική έδρα το Μόναχο, περιλαμβάνεται στις παγκοσμίως μεγαλύτερες και πλούσιας παράδοσης εταιρείες στην ηλεκτροτεχνική και ηλεκτρονική, με ηγετική θέση στην αγορά σε όλα τα αντικείμενά της και ανήκει σήμερα με περίπου 800.000 μετόχους από περισσότερα από 100 κράτη στις μεγαλύτερες εισηγμένες εταιρείες. Οόμιλος εκπροσωπείται σε περισσότερες από 190 χώρες και παράγει παγκοσμίως σε 290 τόπους. Σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, η Siemens ΑG διατηρεί θυγατρικές εταιρείες, οι οποίες δρουν ως αυτόνομες περιφερειακές επιχειρήσεις. Οι ως άνω εταιρείες...
έχουν καθετοποιημένη δομή, το οποίο σημαίνει ότι προσφέρουν το πλήρες φάσμα των προϊόντων της Siemens ΑG.

Στη χρονική περίοδο κατά την οποία ήσαστε διευθύνων της θυγατρικής εταιρείας στην Ελλάδα τριπλασιάστηκε το ΕΒΙΤ της θυγατρικής εταιρείας που κατά μέσο όρο ανερχόταν σε 10%.

Ιστορικό
Στην Ελλάδα η χρηματοδότηση πολιτικών κομμάτων λειτουργούσε στο παρελθόν κατά τέτοιον τρόπο ώστε ένα σημαντικό μέρος της αποτελούσαν οι πληρωμές από επιχειρήσεις. Από τότε ως και την εισαγωγή της ποινικοποίησης τέτοιου είδους πληρωμών ήταν σύνηθες στην Ελλάδα να δίνονται για την «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου» χρήματα στα πολιτικά κόμματα.

Λόγω της κακής δημοσιότητας της Siemens ΑG στην Ελλάδα, τα τέλη της δεκαετίας του ΄90, από τον τότε και εν τω μεταξύ θανόντα πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου των τμημάτων ιδιωτικού δικτύου και δημοσίου δικτύου, αποφασίστηκε ότι η Siemens έπρεπε ομοίως να εκτελεί πληρωμές για να εξασφαλίσει μια πιο δυνατή δικτύωση της εταιρείας με τους έλληνες πολιτικούς, ανάλογη με τις άλλες μεγάλες ελληνικές εταιρείες.

Για τον υπολογισμό του ύψους των «κομματικών πληρωμών» και για την εξασφάλιση μιας βάσης υπολογισμού επιλέχθηκε για υπολογιστικούς σκοπούς ως παράδειγμα μια τρέχουσα σύμβαση από ένα τρέχον project. Ως ύψος των «κομματικών πληρωμών» καθορίστηκε το 2% του τζίρου αυτής της σύμβασης (σε εναρμόνιση με την κεντρική επιλογή της εταιρείας). Οσον αφορά τη με αυτόν τον τρόπο επιλεγείσα σύμβαση, επρόκειτο για μια σύμβαση με τον ΟΤΕ.

Αυτή η σύμβαση και ειδικότερα το κόνσεπτ του 2% δεν σχετιζόταν με πληρωμές σε συνεργάτες του ΟΤΕ, όπως έγινε σε όλους σαφές. Η σύμβαση αφ΄ ενός έπρεπε να αποτελεί βάση υπολογισμού για τις πληρωμές στα κόμματα και αφ΄ ετέρου να διασφαλίζει τη μυστικότητά τους. Ο λόγος για την κρυφή ροή των πληρωμών ήταν ότι για την ελληνική θυγατρική εταιρεία θα ήταν δυσάρεστο αν αποκαλυπτόταν ότι η Siemens ΑG παρείχε χρήματα στα πολιτικά κόμματα.

Σε αυτή τη βάση πραγματοποιήθηκαν ήδη κατά το παραγεγραμμένο χρονικό διάστημα εμβάσματα με αυτό το 2% ετησίως από το Τμήμα, τελευταία από τον τελεσίδικα καταδικασθέντα Σίκατσεκ ή από συναδέλφους του, όπως ο επίσης τελεσίδικα καταδικασθείς Κeil von Jagemann, σε έναν λογαριασμό της εταιρείας Ρ. Βlue Corporation προς την ΑΒ Αmro Βank στο Μονακό, εν μέρει ύστερα από δική σας απαίτηση, εν μέρει ύστερα από υπολογισμό του Κεντρικού στο Μόναχο. Εσείς διοχετεύσατε τα προαναφερθέντα χρήματα (2%) στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, τη Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠαΣοΚ).

Το project C4Ι
Το καλοκαίρι του 2004 έλαβαν χώρα στην Αθήνα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων επεξεργάστηκε η ελληνική θυγατρική εταιρεία εκτός των άλλων έργων στην Ελλάδα το έργο C4Ι («Command, Control, Communication, Computers and Ιnteligence»). Γι΄ αυτό το έργο την άνοιξη του 2003 συνήφθη η σύμβαση μεταξύ της αμερικανικής εταιρείας Science Αpplications Ιnternational Corporation (SΑΙC) ως κύριου ανάδοχου και του ελληνικού κράτους, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό. Το ύψος της σύμβασης ανερχόταν σε 255 εκατομμύρια ευρώ.

Η Siemens ήταν υπεργολάβος της SΑΙC, ενώ περαιτέρω υπεργολάβοι ήταν οι αμερικανικές εταιρείες ΙΒΜ και Μotorola, καθώς επίσης και άλλες ελληνικές εταιρείες. Η SΑΙC συνεργαζόταν με την Επιτροπή Διοργάνωσης για να εξασφαλίσει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα υποστηρίζονταν από τη λεγόμενη C4Ι-υποδομή. Τα ανάλογα συστήματα εγκαταστάθηκαν σε όλους τους τόπους διεξαγωγής των Αγώνων.

Η Siemens ήταν υπεύθυνη για την προμήθεια και την έναρξη λειτουργίας των επιμέρους συστημάτων C4Ι, ανάμεσά τους κεντρικά και περιφερειακά Κέντρα Επιχειρήσεων, το σύστημα διαχείρισης κυκλοφορίας και βιντεοπαρακολούθησης των δρόμων και τόπων διοργάνωσης, το σύστημα ελέγχου εισόδου, τα δίκτυα επικοινωνίας, τον ΤΕΤRΑ-ασύρματο (ΤΕΤRΑ-Funk), το ολυμπιακό ασύρματο δίκτυο δέσμης ασφαλείας (Sieherheitsbuendelfunknetz) με 22.000 χρήστες, το αυτόματο σύστημα οχημάτων και την εγκατάσταση ενός Τηλεφωνικού Κέντρου Εισιτηρίων- ένα σύστημα πληροφοριών και επικοινωνίας, το οποίο ήταν σε θέση όλο το εικοσιτετράωρο να δέχεται τηλεφωνήματα σε διαφορετικές γλώσσες από όλο τον κόσμο. Το μερίδιο της Siemens στο έργο ανερχόταν σε 185 εκατ. ευρώ με τη δυνατότητα μεταγενέστερων επεκτάσεων.

Λόγω της καθυστερημένης απόφασης για την ανάθεση του έργου από την πλευρά της ελληνικής διοίκησης και της μεγάλης πολυπλοκότητας του έργου υπήρχε μια τεράστια χρονική και λογιστική πίεση διότι όλοι οι συμμετέχοντες, οι εργολάβοι, οι υπεργολάβοι, οι κρατικές υπηρεσίες και οι υπεργολάβοι του κρατικού τομέα, έπρεπε να είναι συγχρόνως έτοιμοι όπως και τα αναγκαία κτίρια.

Επιπλέον, επρόκειτο για το πρώτιστο έργο στην Ευρώπη για την επικεφαλής του κονσόρτσιουμ εταιρεία SΑΙC. Υπήρχαν χρονικές καθυστερήσεις και για τα κτίρια που έπρεπε να περατωθούν από την κρατική πλευρά και για την ενσωμάτωση των επιμέρους συστατικών του συστήματος. Δεν είχε επιτευχθεί η πλήρης ενσωμάτωση όλων των συστατικών. Το έργο έπρεπε να το παραλάβουν διάφορες κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες ανήκαν σε διάφορα υπουργεία, για παράδειγμα υποδιευθύνσεις του υπουργείου Αμυνας, του υπουργείου Εσωτερικών, του υπουργείου Συγκοινωνιών και του υπουργείου Πολιτισμού, καθώς και μη κρατικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή.

Ανάλογα περίπλοκα έργα σε σχέση με ή γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες υπήρχαν επίσης στον τομέα της ενέργειας, των μεταφορών και των κατασκευών. Σχεδόν όλα είχαν τα ίδια προβλήματα ολοκλήρωσης. Σε πολλά επίσης επετεύχθη μόνο μια προσωρινή παραλαβή ή μερική παραλαβή. Για να εξασφαλισθεί η επιτυχής εκτέλεση του έργου έπρεπε εξάλλου να παραληφθούν έγκαιρα.

Συλλάβατε πλέον το σχέδιο να επιταχύνετε τις παραλαβές των επιμέρους τμημάτων του έργου C4Ι με το να επηρεάσετε τους αρμόδιους για την παραλαβή υπαλλήλους, οι οποίοι δεν σας ήταν μεν κατ΄ όνομα γνωστοί αλλά ξέρατε ότι, σύμφωνα με την επικρατούσα στην Ελλάδα δικτύωση των πολιτικών κομμάτων, ανήκαν σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της Ελλάδας.

Αυτοί οι υπάλληλοι έπρεπε, σύμφωνα με τον στόχο σας, να ασκήσουν την κρίση τους για την απόφαση παραλαβής κατά τέτοιον τρόπο ώστε σε περιπτώσεις αμφιβολίας, ενδεχομένως και αντίθετα προς το καθήκον τους, να αποφασίσουν υπέρ της εταιρείας Siemens.

Επειδή οι διαδρομές των αποφάσεων για εσάς, ως ιστάμενο εκτός, δεν ήσαν σαφείς, ήσαν όμως οικείες στον μηχανισμό των ελληνικών κομμάτων, χρειαζόσασταν την υποστήριξη των μελών των κομμάτων ώστε να μπορέσετε να καταλήξετε μαζί τους στην τακτική που θα ακολουθήσετε. Συμφωνήσατε λοιπόν στις διάφορες συζητήσεις, το αργότερο κατά τα τέλη του 2003, με τους ταμίες των μεγάλων κομμάτων στην Ελλάδα, τον Κώστα Γείτονα του ΠαΣοΚ, τέως Αντιπρόεδρο του Κοινοβουλίου, ο οποίος μέσω του κόμματος, όπως και πριν, είχε επιρροή επί των υφισταμένων υπηρεσιών, και με τον Γιάννη Βαρθολομαίο της Νέας Δημοκρατίας, ότι θα παρείχατε στα εκπροσωπούμενα κόμματα χρήματα ύψους συνολικά τουλάχιστον διψήφιου αριθμού εκατομμυρίων ευρώ.

Τα χρήματα θα έπρεπε να φθάσουν ισότιμα στα ταμεία των κομμάτων Νέας Δημοκρατίας και ΠαΣοΚ και από εκεί ενδεχομένως να μοιρασθούν περαιτέρω. Για τον σκοπό αυτόν οι δύο ταμίες, όπως από κοινού είχατε συμφωνήσει, θα ασκούσαν ο καθένας επί των δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι ανήκαν στο δικό τους κόμμα την απαιτούμενη επιρροή, ώστε να παρακινήσουν τους υπαλλήλους αυτούς, να χρησιμοποιούν την κρίση τους περί της απόφασης παραλαβής κατά τέτοιον τρόπο ώστε σε περιπτώσεις αμφιβολίας να αποφασίζουν υπέρ της εταιρείας Siemens, ενδεχομένως και ενάντια στο καθήκον τους.

Σύμφωνα με τον από κοινού με τον κ. Γείτονα και τον Βαρθολομαίο τεθέντα σκοπό σας, αυτό επετεύχθη στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε και ο κ. Γείτονας και ο Βαρθολομαίος άσκησαν σύμφωνα με την συμφωνηθείσα τακτική επί των αποφασιζόντων δημοσίων υπαλλήλων την αναλογούσα στο κάθε κόμμα ▅ Την 05.08.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από την Τamarind, ▅ την 06.08.2004 ένα ποσόν επιρροή. Οι αποφασίζοντες δημόσιοι υπάλληλοι το πήραν τουλάχιστον απόφαση ότι ως αντάλλαγμα για την ευμενή και ενδεχομένως αντίθετη στο καθήκον τους ενέργεια κάθε φορά θα εφοδίαζαν οικονομικά το κόμμα του οποίου ήσαν μέλη.

Τον Φεβρουάριο του 2004 έλαβε χώρα στην Αθήνα μια συνέντευξη Τύπου. Στη συνέντευξη αυτή το έργο C4Ι αποτελούσε σημαντικό θέμα λόγω των υψηλών χρηματικών ποσών (άρα και των εκκρεμουσών απαιτήσεων). Ερωτηθήκατε από τον άλλοτε διωκόμενο Κutschenreuter, εκείνη την περίοδο Οικονομικό Διευθυντή (CFΟ) του ΙCΝ, τι θα μπορούσε να κάνει κανείς ώστε να εξασφαλίσει την έγκαιρη λήξη του έργου και την παραλαβή του. Του ανακοινώσατε ότι το υφιστάμενο κόνσεπτ του 2%, δηλαδή η παροχή πληρωμών σε κόμματα ώστε αυτά να διατάσσουν τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες κατά την παραλαβή των έργων να ασκούν την κρίση τους υπέρ της Siemens, είναι επαρκής για την επιτάχυνση της διαδικασίας. Αυτό εγκρίθηκε από τον Κutschenreuter.

Για την εκτέλεση των πληρωμών στα δύο κόμματα χρησιμοποιήσατε την εταιρεία FΑΙRWΑΥS LΤD του κ. Λέτσα, του οποίου η οικογένεια είχε στενές σχέσεις με τη Siemens. Ο τελεσιδίκως καταδικασθείς Σίκατσεκ έστειλε από τα στη διάθεσή του υφιστάμενα «μαύρα ταμεία» τα ακόλουθα εμβάσματα στον ελβετικό λογαριασμό της FΑΙRWΑΥS LΤD:

250.000 ευρώ- από την Εlectronic Τechnology, ▅ την 02.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από τη Weavind, ▅ την 02.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από την Εlectronic Τechnology, ▅ την 07.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από την Εlectronic Τechnology, ▅ την 16.09.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από τη Weavind, ▅ και την 07.10.2004 ένα ποσόν 250.000 ευρώ- από τη Weavind. Από τα χρήματα αυτά τουλάχιστον 200.000 ευρώ προωθήθηκαν σε σας, σε κάποιο μη εξακριβωμένο χρονικό σημείο μετά τα εμβάσματα αυτά.

Σύμφωνα με τη συμφωνηθείσα με τους ταμίες των δύο μεγάλων ελληνικών κομμάτων τακτική παραδώσατε σε χρονικό σημείο μη επαρκώς εξακριβωμένο μέχρι το έτος 2005/2006 τα χρήματα στον Βαρθολομαίο, τον επικεφαλής οικονομικού της Νέας Δημοκρατίας και τον κ. Κώστα Γείτονα του ΠαΣοΚ.

Ως σήμερα δεν έχει γίνει οριστική παραλαβή του έργου C4Ι. Συνεπώς κατηγορείστε ότι με δύο ενέργειές σας επιχειρήσατε να επηρεάσετε δημόσιους λειτουργούς άλλου κράτους μέλους της ΕΕ ώστε μελλοντικά αυτοί να ενεργήσουν ευνοϊκά για εσάς μέσω τρίτων προσώπων τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν.

Καταδικάζεστε για δύο περιπτώσεις δωροδοκίας δημόσιων λειτουργών άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά συναυτουργία σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 1 εδ. 1 αρ.

2α Νόμος για το Πρωτόκολλο της 27ης Σεπτεμβρίου 1996 για τη σύμβαση για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ (ΕuΒestG) σε συνδυασμό με τις παρ. 334 παρ. 1 εδ. 1, παρ. 3 Αρ. 2, παρ. 53, παρ. 25 παρ. 2 του Ποινικού Κώδικα.

Κατόπιν αιτήσεως της Εισαγγελίας σάς επιβάλλεται μια συνολική στερητική της ελευθερίας ποινή ενός έτους.

Οι επί μέρους ποινές ανέρχονται η καθεμία σε εννέα μήνες. Η εκτέλεση της στερητικής της ελευθερίας ποινής αναστέλλεται. Θα συσχετισθεί η συνημμένη απόφαση αναστολής.

Αντί της μη εισπράξιμης χρηματικής ποινής επιβάλλεται ποινή στερητική της ελευθερίας. Το ημερήσιο κόστος αντιστοιχεί σε μία ημέρα ποινής στερητικής της ελευθερίας. Εσείς αναλαμβάνετε τα έξοδα της διαδικασίας και των απαραίτητων δαπανών.

Αυτή η διαταγή ποινής θα γίνει τελεσίδικη και εκτελεστή εάν εσείς δεν ασκήσετε ανακοπή, εντός δύο εβδομάδων από την επίδοση στο Ειρηνοδικείο Μονάχου εγγράφως ή στο πρωτόκολλο της γραμματείας.

Η έγγραφη δήλωση πρέπει να γίνει στη γερμανική γλώσσα.

Υπόμνηση υποβολής ενδίκων μέσων


Η λίστα με τα εμβάσματα στον ελβετικό
λογαριασμό της FΑΙRWΑΥS LΤD μεταξύ
Αυγούστου και Οκτωβρίου 2004
Κατά της συνημμένης διαταγής επιβολής ποινής μπορείτε να ασκήσετε ανακοπή εντός δύο εβδομάδων από την επίδοση. Η ανακοπή μπορεί να περιοριστεί σε μεμονωμένα θέματα προσφυγής. Στην περίπτωση της εμπρόθεσμης ανακοπής λαμβάνει χώρα η κύρια δίκη, εάν η Εισαγγελία δεν παύσει την ποινική δίωξη ή εσείς αποσύρετε την ανακοπή.

Κατά της απόφασης για τα δικαστικά έξοδα και τις απαραίτητες δαπάνες μπορείτε, όταν η αξία του αντικειμένου της προσφυγής ξεπερνά τα 200 ευρώ, να καταθέσετε στο Ειρηνοδικείο Μονάχου εντός μιας εβδομάδας από την επίδοση του εντάλματος επιβολής ποινής, άμεση προσφυγή. Η ανακοπή και η προσφυγή μπορούν να υποβληθούν εγγράφως ή στο πρωτόκολλο της γραμματείας του Ειρηνοδικείου. Η έγγραφη δήλωση πρέπει να γίνει στη γερμανική γλώσσα. Για τις γραπτές δηλώσεις δεν αρκεί για την τήρηση της προθεσμίας η εμπρόθεσμη παράδοση στο Ταχυδρομείο. Πολύ περισσότερο, η προθεσμία τηρείται μόνο όταν η δήλωση εισαχθεί πριν από τη λήξη της προθεσμίας στο Δικαστήριο.

Σημαντική παρατήρηση
Μετά την τελεσιδικία της διαταγής επιβολής ποινής θα λάβετε μια αίτηση πληρωμής για τα δικαστικά έξοδα με ένα προσυμπληρωμένο έντυπο εμβάσματος/ έντυπο αποδεικτικού πληρωμής, εάν δεν έχετε ήδη καταβάλει έξοδα εξασφάλισης (in Ηoehe Κosten Stcherheit).

Παρακαλώ πληρώστε μετά τη λήψη του αιτήματος πληρωμής και χρησιμοποιήστε απαραιτήτως το προσυμπληρωμένο έντυπο εμβάσματος/ έντυπο αποδεικτικού πληρωμής.

Από tovima μέσω Σίβυλλα

ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΑ…


Ζούμε το τέλος του «ευρωπαϊκού ονείρου». Η παρατεταμένη οικονομική κρίση, η βαρβαρότητα των μνημονίων, η λογική της οικονομικής επιτήρησης, ο νεοφιλελεύθερος κυνισμός της γερμανικής επικυριαρχίας, αντικειμενικά έχουν διαψεύσει όλες τις υποσχέσεις ευημερίας της «ευρωπαϊκής ενοποίησης»... 

του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΩΤΗΡΗ

Για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα, η κοινωνική δυσαρέσκεια δεν στρέφεται μόνο ενάντια στις εθνικές πολιτικές λιτότητας αλλά και στην ΕΕ ως μηχανισμό. Ο ευρωσκεπτικισμός αρχίζει και παίρνει μαζικά χαρακτηριστικά στην Ευρώπη.
Αυτό ισχύει στη χώρα μας πολύ περισσότερο. Παρότι οι αντι-τροϊκανές κραυγές και οι αντιμνημονιακές διακηρύξεις διανθίζουν το λόγο του συνόλου των κομμάτων, από το ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη… ΝΔ που υπόσχεται – ας μην το ξεχνάμε.. – ότι δεν θα φέρει άλλο μνημόνιο, υπάρχει μια σιωπή για τον «Ελέφαντα στο δωμάτιο», δηλαδή τη σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ και ειδικά την ένταξη στην ευρωζώνη.

Αυτό δημιουργεί όντως ένα «πολιτικό κενό»: το αίτημα της ρήξης με το βασικό μοχλό που εμπέδωσε τη μνημονιακή καταστροφή, δηλαδή...
η πρόσδεση της Ελλάδας στο ευρώ και το σύνθετο μηχανισμό της επιτροπείας από την ΕΕ, σήμερα δεν εκπροσωπείται πολιτικά μέσα στις βασικές πολιτικές αντιθέσεις. Ή, για να το πούμε διαφορετικά, την ώρα που η ελληνική κοινωνία αντικειμενικά βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, η μία από τις διαφορετικές επιλογές, δηλ. η εγκατάλειψη του «ευρωπαϊκού δρόμου» δεν εκπροσωπείται πολιτικά.
Και αυτό τη στιγμή που ένα αυθόρμητο ρεύμα κατά του ευρώ και της ΕΕ είναι υπαρκτό και αποτυπώνεται ακόμη και σε έρευνες κοινής γνώμης. Με αυτή την έννοια όντως σήμερα ο προσανατολισμός ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ δεν αφορά μόνο την εγκεφαλική σύλληψη μιας «ορθής» αριστερής πολιτικής, αλλά τη λήψη θέσης πάνω σε ένα υπαρκτό ιστορικό δίλημμα και τη συνάντηση με ευρύτερες μαζικές διεργασίες.
Όμως, η προσπάθεια να εκπροσωπηθεί πολιτικά ένα δυνάμει ρεύμα ριζοσπαστικού «ευρωσκεπτικισμού» στο ελληνικό πολιτικό τοπίο έχει ορισμένους πειρασμούς, με τους οποίους κανείς πρέπει να αναμετρηθεί.

Υπάρχει καταρχήν ο πειρασμός, που επιτείνεται από ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σύγχρονων μαζικών «εξεγερσιακών» πρακτικών, όπως ήταν οι «Πλατείες» για μια διάθεση «υπέρβασης» των παραδοσιακών διακρίσεων ανάμεσα σε Δεξιά και Αριστερά, ιδίως από τη στιγμή που στην Ελλάδα έχουμε μια εν δυνάμει κυβερνώσα Αριστεράς η οποία καταναγκαστικά ομνύει πίστη στην ευρωπαϊκή προοπτική. Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη στην Ιταλία το «Κίνημα των 5 Αστεριών» έχει δώσει ένα τέτοιο παράδειγμα λόγου που διεκδικεί την εκπροσώπηση της δυσαρέσκειας αλλά και την άρνηση των παραδοσιακών πολιτικών διαχωρισμών. Αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αξίζει να προσεχτεί ότι παραδοσιακή εμμονή της ακροδεξιάς ήταν και είναι μια ρητορική «υπέρβασης» των κλασικών πολιτικών διακρίσεων. Ένας τέτοιος «αντιπολιτικός» πειρασμός ενέχει τον κίνδυνο να αποσυνδέσει σήμερα τον ευρωσκεπτικισμό και τη διαμαρτυρία από τις κρίσιμες ορίζουσες της Αριστεράς: συλλογικότητα, αμφισβήτηση της αγοράς, σύγκρουση με την εργοδοτική βία, αλληλεγγύη, καθολική υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των καταπιεσμένων χωρίς διακρίσεις.
Ο δεύτερος πειρασμός είναι να αντιμετωπιστεί η έξοδος από το ευρώ ως μια πανάκεια. Όχι γιατί δεν χρειάζεται εδώ και τώρα να αποχωρήσουμε από αυτό τον νομισματικό και οικονομικό ζουρλομανδύα. Αλλά γιατί αυτό που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία δεν είναι μόνο ένα άλλο νόμισμα αλλά μια άλλη οικονομική και κοινωνική πολιτική: το σύνολο των μετασχηματισμών που θα φέρουν στο προσκήνιο τη συλλογική διεκδίκηση, δημιουργικότητα και εφευρετικότητα των λαϊκών τάξεων σε σύγκρουση με τον καταναγκασμό της αγοράς και το φετιχισμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. 

Ο «άλλος δρόμος» δεν είναι απλώς μια «αναπτυξιακή δυναμική», όσο άμεσα αναγκαίος και εάν είναι ο «νεοπροστατευτισμός» της ύψωσης εμποδίων στις «διεθνείς αγορές» και ο «νεοκεϋνσιανισμός» της αναδιανομής εισοδήματος και της αύξησης της δημόσιας δαπάνης. Ο «άλλος δρόμος» απαιτεί αφετηρίες σε ρήξη με τον πυρήνα της καπιταλιστικής κοινωνικής ρύθμισης: αυτοδιαχείριση, δημοκρατικό σχεδιασμό, εργατικό και κοινωνικός έλεγχο.
Ο τρίτος πειρασμός είναι η αντίληψη της πολιτικής ως μια διαδικασίας όπου το βασικό είναι να ακουστεί ένας άλλος «λόγος», να φτιαχτεί ένα ρεύμα μέσα από την επικοινωνία μιας άλλης άποψης, μέσα από την παρουσία της στη δημόσια σφαίρα. Ο πειρασμός αυτός οδηγεί και σε έναν ορισμένο «φραστικό λαϊκισμό» μια διαρκή προσπάθεια ο λόγος να είναι εύπεπτος και πάνω από όλα να περνάει το μήνυμα, ακόμη και εάν αυτό μπορεί να παρουσιάζει αναγκαία βήματα όπως την έξοδο από το ευρώ ως «μαγικό ραβδί» για τη λύση των κοινωνικών προβλημάτων. Αυτό παραβλέπει ότι η πολιτική, και κυρίως η αριστερή πολιτική, απαιτεί άλλου είδους «γείωση» μέσα σε κοινωνικά κατηγορίες μέσα από κινήματα, διεκδικήσεις, οργάνωση αγώνων, στηρίζεται σε συλλογική επεξεργασία, απαιτεί την ενεργό συμμετοχή στο σχεδιασμό ενός εναλλακτικού μέλλοντος.

Με αυτή την έννοια οι παλινωδίες που εμφανίζονται το τελευταίο διάστημα σε σχέση με τη μετωπική συμπόρευση, η αποσύνδεση που γίνεται ανάμεσα στο στόχο της ρήξης με την ευρωζώνη και άλλες πλευρές του μεταβατικού προγράμματος, η υποτίμηση της αναγκαίας αριστερής ταυτότητας προς όφελος μιας γενικά «λαϊκής» απεύθυνσης, η ταλάντευση ως προς τη ανάγκη «αυτοτελούς» πολιτικής και εκλογικής έκφρασης στενά γύρω από το «όχι στο ευρώ», ως έκφραση των παραπάνω «πειρασμών» πρέπει να ιδωθεί.

Και τα λέμε αυτά όχι για να δώσουμε συγχωροχάρτι αναδρομικό στον φετιχισμό των πολιτικών «επιθέτων», την αδυναμία διάκρισης τακτικής και στρατηγικής, τον αμυντικό σεχταρισμό που χαρακτήρισε κύρια τα κομμάτια της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Αλλά για να θυμίσουμε ότι το στοίχημα σήμερα δεν είναι να ξεκινήσει επιτέλους η «σωστή» προεκλογική εκστρατεία, αλλά να υπάρξει η αναγκαία συνάντηση, σύνθεση, αλληλοτροφοδοσία, αναγκαστικά αντιφατική αλλά και πλούσια σε διαφορετικές εμπειρίες και αναγνωρίσεις, ανάμεσα σε ένα πλατύ φάσμα δυνάμεων και αγωνιστών που διεκδικούν τον άλλο δρόμο σε ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ.

Η συνάντηση αυτή έχει καθυστερήσει πολύ και το κόστος φαίνεται στην αμηχανία μέσα στο κίνημα, στην απουσία μιας συνεκτικής αφήγησης για την απαλλαγή από τη σημερινή συνθήκη καταστροφής που να δίνει ελπίδα στο λαό, στην ηγεμονία του ενδοτικού κυβερνητισμού στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αν χάσουμε και αυτή την ευκαιρία, στο όνομα είτε αναδιπλώσεων στην ασφάλεια του σεχταρισμού, είτε υπερεκτίμησης της απήχησης της μίας ή της άλλης ιδιαίτερης κατεύθυνσης, κανείς δεν θα μας αναγνωρίσει, πλέον, το ελαφρυντικό του «προτέρου έντιμου βίου».
 

«Όχι» από τον Αλέξη Τσίπρα στην επικοινωνιακή φιέστα για την προεδρία της Ε.Ε.


Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης ΤσίπραςΟ αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας
“ Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρεί την εκδήλωση ως μια καθαρά επικοινωνιακή φιέστα της κυβέρνησης, την στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας πλήττεται από τα Μνημόνια και τις άγριες πολιτικές λιτότητας ”
ανάρτηση από (periodista)
Τετάρτη, 08 Ιανουαρίου 2014 
Την απόφαση να μην παραστεί στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής με αφορμή την επίσημη ανάληψη της ελληνικής προεδρίας της Ε.Ε., έλαβε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρεί ως μια καθαρά επικοινωνιακή φιέστα της κυβέρνησης την συγκεκριμένη εκδήλωση την στιγμή μάλιστα που η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας πλήττεται από τα Μνημόνια τις άγριες πολιτικές λιτότητας, τις οποίες υποδεικνύει η τρόικα και εφαρμόζει πιστά η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πρόσφατα αναβλήθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ερευνά τα έργα και τις ημέρες της τρόικα στην Ευρώπη και ειδικότερα στις χώρες που εφαρμόζονται τα γνωστά για τις καταστροφικές τους συνέπειες Μνημονιακά προγράμματα. Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η Επιτροπή είναι πιθανό να επισκεφτεί την Ελλάδα στα τέλη Ιανουαρίου, όταν όλα θα έχουν τελειώσει, καθώς η έρευνα, στο πρώτο τουλάχιστον στάδιο, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα μέσα του μήνα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμά ότι η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. θα μπορούσε να είναι μια καλή ευκαιρία, προκειμένου οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου να θέσουν σε πρώτο πλάνο την οικονομική και κοινωνική κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη. Εξάλλου, την ελληνική προεδρία στην Ε.Ε. θα διαδεχθεί η ιταλική και οι δύο χώρες θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.

Κυνική ομολογία: "Πάντα, ΜΑΖΙ τα ...κουκουλώναμε" !!!


 "Πιάσαμε Ακη και Γιάννο, ξέραμε για τον Κάντα... Αλλά εκεί σταματήσαμε" (!!!) 
[...] Ναι, πριν 10 χρόνια είχαμε τεκμηριώσει πλήρως την ανάμειξη για τα TOR-Μ1 και TPQ-37 του Ακη Τσοχατζόπουλου στις μίζες της εταιρείας Ντρουμίλαν αλλά και του Γιάννου Παπαντωνίου στο πάρτι των προμηθειών στις Ενοπλες Δυνάμεις. Αλλά δυστυχώς εκεί σταματήσαμε [...] Και βέβαια η Επιτροπή μας είχε τεκμηριώσει πλήρως την απιστία, σε βαθμό κακουργήματος, του κ. Τσοχατζόπουλου για τη διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών, εκατομμυρίων δολαρίων, σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις προμήθειας εξοπλιστικών συστημάτων TOR-Μ1 και τις αντίστοιχες συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων [...] 

Είναι λόγια στην «Ε» του βουλευτή  Γιάννη Τραγάκη, τότε προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής για...
τις μίζες από ρωσικά οπλικά συστήματα.

προβοκατορας: Βέβαια τα παραπάνω, είναι στην ουσία, μια κυνική ομολογία, ότι 
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαχρονικά ΜΑΖΙ τα κουκούλωναν 
και όχι μόνο τώρα που συγκυβερνούν αλληλοκαλυπτόμενοι...
ποιός θα ρωτήσει άραγε, τον Τραγάκη, τι σημαίνει το "εκεί σταματήσαμε";;; 
ποιός θα ερμηνεύσει μια απάντηση Βενιζέλου (θυμάστε;) όταν στο ερώτημα 
"ζητήσατε, από τον κ. Σαμαρά, να σας καλύψει για τα υποβρύχια;" 
απάντησε: 
"...και γιατί να μην ζητήσει από εμένα, ο κ. Σαμαράς, να τον καλύψω;;;" (!!!)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
και επιπλέον... [2005: Αποκαλυπτικοί διάλογοι στον «αέρα» Ο Γιάννης Τραγάκης μιλάει με τους δημοσιογράφους Αριστέα Μπουγάτσου, Χάρη Μπότσαρη και Κώστα Αλατζά στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ]   στην Ελευθεροτυπία (εδω).

Από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ

Φιέστες στην Αθήνα, παρακάλια στις Βρυξέλλες .Χαμένη προεδρία


Χαμένη προεδρία για την Ευρώπη και την Ελλάδα
*Παρεμβάσεις Σαμαρά και Βενιζέλου σε Σουλτς για να αναβάλει την επίσκεψη της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τον ρόλο της τρόικας
*Τι αναφέρει το χθεσινό αποκαλυπτικό e-mail της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων
*Απαγόρευση συγκεντρώσεων και αποκλεισμός του κέντρου της Αθήνας σήμερα από την αστυνομία για την επίσημη τελετή ανάληψης της ευρωπαϊκής προεδρίας
*Να μην παραστεί στην τελετή στο Μέγαρο Μουσικής προσανατολίζεται ο Αλ. Τσίπρας
Την ώρα που η Ευρώπη βοά για την αποτυχία της τρόικας στην Ελλάδα και στην προοπτική ενός τρίτου δανείου που θα συνοδευτεί με αντίστοιχο Μνημόνιο, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου προσπαθεί με παρεμβάσεις στις Βρυξέλλες και τυμπανοκρουσίες στην Αθήνα να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί και να εμφανιστεί, από "καλός μαθητής", "ανέμελη προεδρεύουσα". 

"Είναι κακό το timing της επίσκεψης της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου" σημείωσε ο Αντ. Σαμαράς στον Μάρτιν Σουλτς, όπως αποκαλύπτει η ίδια η Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου σε χθεσινό e-mail προς τους ευρωβουλευτές για τους λόγους αναβολής της προγραμματισμένης για σήμερα και αύριο επίσκεψης. Ανάλογη παρέμβαση, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, έγινε και από τον Ευ. Βενιζέλο.

Χαμένη προεδρία για την Ευρώπη και την Ελλάδα

Με κυρίαρχο σλόγκαν "Λιγότερη εθνική κυριαρχία για πιο αποτελεσματική Ευρώπη" οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ επιδιώκουν, υπό τη γερμανική καθοδήγηση, να προωθήσουν, αρχής γενομένης από αυτό το εξάμηνο, ρυθμίσεις όπως η τραπεζική ένωση, που θα θέτουν υπό τη σιδηρά νεοφιλελεύθερη εποπτεία τις κυβερνήσεις και τους λαούς. 
Πρόκειται για μια "διαφορά με θεμελιώδεις επιπτώσεις", όπως παραδέχεται ο Ευρωπαίος αρχιτραπεζίτης Μάριο Ντράγκι. 
Εξηγεί ότι είναι αναγκαία η επιβολή "υγιών δημοσιονομικών πολιτικών", δηλαδή η επέκταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας σε όλα τα κράτη - μέλη, που ισοδυναμεί με τον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από υπερεθνικά μη νομιμοποιημένα δημοκρατικά όργανα. 
Οι κυρίαρχες ευρωπαϊκές ελίτ δεν διανοούνται ότι μπορεί να υπάρξει λύση στο ευρωπαϊκό αδιέξοδο πέρα από τη λιτότητα.

Σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία, η ελληνική προεδρία στην Ε.Ε., η προεδρία μιας χώρας που επελέγη προ τετραετίας ως πειραματόζωο για τις πολιτικές ακραίας λιτότητας, θα μπορούσε να αποδειχθεί ευκαιρία ώστε στον ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο να αμφισβητηθούν τα ιερά και τα όσια του επιθετικού ευρωπαϊκού κεφαλαίου και να συζητηθούν εναλλακτικά σχέδια για να γυρίσει η Ευρώπη στην ανάπτυξη με δικαιοσύνη. 
Δεν παραγνωρίζουμε τον συσχετισμό δύναμης, ούτε το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με μεγάλα προβλήματα και εξαρτήσεις. 
Ο δρόμος, όμως, για να λυθούν τα προβλήματά της περνά μέσα από την επιδίωξη ενός νέου ρόλου, με πολιτική αξιοπρέπεια στον ευρωπαϊκό χώρο, καθώς και μέσα από τη διαμόρφωση εθνικών - κοινωνικών συμμαχιών για την ανατροπή του ευρωπαϊκού νεοφιλελεύθερου μοντέλου.

Ο ρόλος του "καλού μαθητή", του "κατά φαντασίαν θεραπευμένου ασθενή", όπως σαρκαστικά σχολιάζουν την ελληνική κυβέρνηση οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες, δεν οδηγεί τη χώρα σε διέξοδο. 
Την εγκλωβίζει πιο ασφυκτικά στους μηχανισμούς της γερμανικής Ευρώπης, τη βουλιάζει σε ακόμη μεγαλύτερα χρέη, μεταβάλλοντάς τη σε μεταμοντέρνα - μετακρατική εκδοχή αποικίας, σε αποικία χρέους.
Είναι δυστύχημα για τη χώρα ότι η ελληνική προεδρία, την οποία μάλιστα διαδέχεται η ιταλική προεδρία, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για ένα μέτωπο του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά αναπαράγει το στερεότυπο του "πτωχού εταίρου", δηλαδή της πρόσδεσης στον Αυτοκράτορα, με την ψευδαίσθηση ότι θα κερδίσει κάποια ψίχουλα. 
Πρόκειται για μια αντίληψη έξω από τη δυναμική των ευρωπαϊκών εξελίξεων, που κουρελιάζει τη χώρα, μετατρέποντάς τη σε ικέτη, χωρίς αποτελέσματα. 
Πρόκειται, στην καλύτερη εκδοχή, για προεδρία δημοσίων σχέσεων του Σαμαρά, ο οποίος αναζητεί έξωθεν από μηχανής θεό για να περιορίσει το εύρος της εκλογικής του ήττας. 
Με μοναδική ελπίδα νέο δάνειο με νέο, σκληρότερο Μνημόνιο, όπως του παραγγέλλουν οι Ευρωπαίοι πάτρωνές του.

Με τέτοιες επιλογές είναι εξηγήσιμο γιατί ο Σαμαράς μεθόδευσε την αναβολή ελεύσεως της ευρωπαϊκής εξεταστικής επιτροπής για την τρόικα. 
Έχει, άλλωστε, know how κουκουλώματος σκανδάλων! 
Θέλει να αποφύγει τον καταλογισμό πολιτικών ευθυνών, ώστε να συνεχίσει την ίδια πορεία. 
Θα διαψευστεί συντόμως, στην πρώτη ευκαιρία που ο λαός θα διεκδικήσει να βγει στο προσκήνιο.

Σκάνδαλο 65 μεγατόνων ! με φοροφυγάδες / διακινητές μαύρου χρήματος


Υλικό-βόμβα με 65 CD στα οποία περιλαμβάνονται φοροφυγάδες και διακινητές μαύρου χρήματος παραμένει ανεκμετάλλευτο εδώ και ενάμιση χρόνο στα γραφεία του ΣΔΟΕ. Στα CD περιλαμβάνονται πρωτοκλασάτα ονόματα του πολιτικού, εκδοτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας Από τις 16 Δεκεμβρίου υπάρχει αίτημα στο υπουργείο Οικονομικών να σταλούν 10 – 12 υπάλληλοι για να προχωρήσουν στη διασταύρωση  στοιχείων, όμως το υπουργείο δεν έχει απαντήσει ακόμη…
Κάνουν φοροεπιδρομές σε μισθούς και συντάξεις, βάζουν χαράτσια ακόμα και στην Υγεία και την ίδια ώρα «ξεχνάνε» να ψάξουν τους μεγάλους φοροφυγάδες και τους… ξεπλυματίες μαύρου χρήματος, αν και έχουν στα χέρια τους όλα τα στοιχεία.

Εξήντα πέντε CD, στα οποία περιλαμβάνονται τα στοιχεία όλων όσοι φοροδιέφυγαν ή και ξέπλυναν μαύρο χρήμα σε βάθος δωδεκαετίας (από το 2000 ώς το 2012), «αραχνιάζουν» στα ντουλάπια του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ) εδώ και ενάμιση χρόνο.
Το υλικό-βόμβα, από την επεξεργασία του οποίου (διασταύρωση των ηλεκτρονικών αρχείων) θα μπορούσε ακόμα και να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, ανακάλυψαν… τυχαία πριν από περίπου ένα μήνα οι εισαγγελείς του οικονομικού εγκλήματος, Παναγιώτης Αθανασίου και Γαληνός Μπρης, που κανείς δεν είχε φροντίσει να τους ενημερώσει για την παραγγελία του προκατόχου τους Γρηγόρη Πεπόνη, βάσει της οποίας απεστάλησαν τμηματικά στο ΣΔΟΕ από τις τράπεζες τα εν λόγω ηλεκτρονικά αρχεία.

Ακούει κανείς;

Το υπουργείο Οικονομικών του Γιάννη Στουρνάρα, στο οποίο οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν αποστείλει από τις 16 Δεκεμβρίου κατεπείγουσα επιστολή με την οποία ζητούν 10-12 εξειδικευμένους υπαλλήλους και τον ανάλογο εξοπλισμό ( π.χ. ηλεκτρονικούς υπολογιστές) ώστε δουλεύοντας, όπως έχουν πρόθεση, νυχθημερόν να κάνουν τις απαραίτητες διασταυρώσεις και να «τσιμπήσουν» όλους τους φοροφυγάδες, από όποια τάξη κι αν προέρχονται, φέρνοντας έτσι εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια ταμεία, δεν τους έχει ακόμα… απαντήσει.

Ποιο είναι το ιστορικό της υπόθεσης που έχει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερου σκανδάλου και από αυτό της, επίσης «χαμένης», λίστας Λαγκάρντ;

Από το φθινόπωρο ήδη του 2012 όλες οι τράπεζες άρχισαν να διαβιβάζουν σταδιακά στο ΣΔΟΕ τα ηλεκτρονικά τους αρχεία με βάση την από 8 Ιουνίου του 2012 σχετική παραγγελία Πεπόνη.
Σύμφωνα με αυτήν, τα CD περιελάμβαναν τις κινήσεις λογαριασμών (εκτός των λογαριασμών όψεως), καταθέσεων και εμβασμάτων όλων των φυσικών προσώπων για τη χρονική περίοδο από 2000 μέχρι και 2012. Στην παραγγελία εξειδικευόταν ότι οι κινήσεις αυτές αφορούσαν καταθέσεις που υπερέβαιναν κατ’ έτος τις 300.000 ευρώ και σε αποστολή εμβασμάτων στο εξωτερικό, επίσης κατ’ έτος, ύψους 100.000 ευρώ.

Με δεδομένο δε το γεγονός ότι από το 2000 και για πολλά χρόνια αργότερα ουδείς έλεγχος γινόταν για τον εντοπισμό ύποπτων καταθέσεων και εμβασμάτων, αντιλαμβάνεται κανείς τι… θησαυρούς θα περιέχουν τα συγκεκριμένα CD τόσο σε σχέση με φοροδιαφυγή αλλά και διακίνηση μαύρου χρήματος όσο και με την ταυτότητα των προσώπων που βρίσκονται πίσω από αυτές.

Επιτροπή

Για τη διερεύνηση αυτών των αρχείων συνεστήθη τον Απρίλιο του 2013 μια επιτροπή από υπαλλήλους του ΣΔΟΕ, η οποία έκτοτε συνεκλήθη μόνο δύο φορές (τον Μάιο του 2013 για να… γνωριστούν τα μέλη της και στις 5 Σεπτεμβρίου του 2013), αλλά… αποτέλεσμα μηδέν.
Ενα μήνα μετά τη σύσταση της επιτροπής και συγκεκριμένα στις 20 Μαΐου του 2013 οι κ. Αθανασίου και Μπρης ορίστηκαν ως οι αντικαταστάτες των κ. Πεπόνη και Μουζακίτη στο οικονομικό έγκλημα.

Πολύ καιρό αργότερα και συγκεκριμένα στις αρχές του περασμένου μήνα οι εισαγγελείς του οικονομικού εγκλήματος έμαθαν για τη βόμβα μεγατόνων που υπήρχε στα γραφεία του ΣΔΟΕ, ακριβώς έναν όροφο πάνω από τα δικά τους…
Αμέσως, και συγκεκριμένα στις 4 Δεκεμβρίου, παρήγγειλαν προκαταρκτική εξέταση -για να μην υπάρξει παραγραφή -για τη διακρίβωση των εγκλημάτων της φοροδιαφυγής και της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα (ξέπλυμα μαύρου χρήματος), την οποία και ανέθεσαν στις επίκουρες αντεισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος Αγγελική Κουρινιώτη και Ελένη Μιχαλοπούλου. Το… καταπληκτικό είναι ότι μόλις συνέταξαν την παραγγελία… θυμήθηκαν να τους ενημερώσουν σχετικά και από το ΣΔΟΕ.
Λίγες ημέρες αργότερα οι εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος απέστειλαν στο υπουργείο Οικονομικών και το έγγραφο με το οποίο ζητούσαν την ανάλογη βοήθεια, προκειμένου σε εύλογο χρόνο να ξετινάξουν όλα τα αρχεία, στα οποία περιλαμβάνονται οι πάντες, ώστε να εντοπίσουν τα λαμόγια της φοροδιαφυγής και του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Μέχρι και την περασμένη Παρασκευή ουδείς αρμόδιος τους είχε απαντήσει από το υπουργείο…

Αποφασισμένοι

Οι κ. Αθανασίου και Μπρης πάντως είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν ακόμα και χωρίς τη συνδρομή του υπουργείου Οικονομικών… Εάν δεν έχουν απάντηση μέχρι και τα μέσα του μήνα, θα ορίσουν, όπως τους δίνει το δικαίωμα ο νόμος, δικούς τους πραγματογνώμονες.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις δε των ειδικών, μέσα σε ένα τρίμηνο θα μπορέσουν να έχουν μια καλή εικόνα του υλικού και σε ένα εξάμηνο-οκτάμηνο απτά αποτελέσματα, δηλαδή εισροή ζεστού χρήματος στα ταμεία του ξετιναγμένου ελληνικού Δημοσίου.
Αν βεβαίως τους αφήσουν να κάνουν τη δουλειά τους συνεισφέροντας πραγματικά στον τόπο…

Γιατί αυτά τα CD δεν κάνουν… διακρίσεις, τους έχουν όλους μέσα, από τους δισεκατομμυριούχους τους… Χρηματιστηρίου μέχρι και πρωτοκλασάτα ονόματα του πολιτικού, εκδοτικού, επιχειρηματικού, και όχι μόνο, κατεστημένου της χώρας.

ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΑΤΗ


Κοντολογίς θα πρέπει και να τους ευχαριστήσουμε – Και θα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε γιατί γι ακόμη μια φορά δε δίστασαν να καταφύγουν σε μια κατάπτυστη συναλλαγή…


Τα δύο κατοχικά ανδρείκελα συνευρέθησαν – αλληλοστηριζόμενα και αλληλοεκβιαζόμενα – και όπως κάθε φορά κατέληξαν σε μια ακόμη επικοινωνιακή απάτη που την αναγορεύουν σε …υπεύθυνη πολιτική.

Ο Βενιζέλος χρειαζόταν μια «νίκη» - πυροτέχνημα για να την πλασάρει στα πράσινα μογγολάκια, εξασφαλίζοντας μια μικρή πίστωση χρόνου πριν την καθολική κατάρρευση του τσίρκου του.

Ο Σαμαράς χρειαζόταν ένα βολικό πρόσχημα προκειμένου...
να αποδράσει - μετά την καθολική κατακραυγή - από την αθλιότητα του νεοφασίστα υπουργού του, και ταυτόχρονα να διεκπεραιώσει μια ακόμη άθλια συνδιαλλαγή με το συνεταιράκι του στο δωσιλογισμό, εξασφαλίζοντας κι αυτός μια ακόμη μικρή παράταση στην πρωθυπουργικη καρέκλα.

Η λύση βρέθηκε:
«Σαμαρά σε στηρίζω, δώσε μου κάτι να πιαστώ»… ήταν το πνεύμα του Ευάγγελου…
«Βαγγέλη πάρε να χεις κι έλα να βρούμε τώρα το μαλάκα να το ξαναφορτώσουμε και αυτό»… ήταν η απάντηση της Αντουανέτας.

Και ο μαλάκας βρέθηκε… Και οφείλει να πανηγυρίσει…
Να πανηγυρίσει γιατί τον απήλλαξαν (προσωρινά) από το κατοχικό εισιτήριο στην ήδη ακριβοπληρωμένη από τον ίδιο υγεία…
Και τον καλούν να πληρώσει +10 λεπτά πάνω τα τσιγάρα της απόγνωσης.

Πρέπει να πανηγυρίσει δηλαδή γιατί κάθε δέκα μέρες θα πληρώνει ένα ευρώ επιπλέον στα τσιγάρα του…
Να πανηγυρίσει γιατί κάθε 250 ημέρες θα του έχουν πάρει με άλλο τρόπο τα 25 ευρώ από τα οποία υποτίθεται ότι τον απήλλαξαν.
Κατάλαβες τώρα μαλάκα τι ακριβώς χειροκροτείς???

Την απόφαση τους να παραδώσουν στα θησαυροφυλάκια της κατοχής το στόχο που τους ανατέθηκε…
Την απόφαση τους να αναζητούν κάθε τρόπο, ώστε εσύ να παραμένεις το μόνιμο θύμα τους…
Την απόφασή τους να σου διαλύσουν με κάθε τρόπο τη ζωή χειροκροτείς…
Και βεβαίως την ετοιμότητά τους να επαναφέρουν εν ευθέτω χρόνω το κατοχικό εισιτήριο – αφού το πρόγραμμά «δε θα βγαίνει» - και εν τω μεταξύ θα έχεις κάνει γαργάρα πολλά περισσότερα 25ευρα μέσα από ένα ακόμη κατοχικό χαράτσι στον καπνό….

Με τις υγείες μας…

ΣΚΗΝΙΚΟ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΞΗΡΟΥ


Δεν είναι ανίκανοι… Δεν είναι αφελείς… Μαριονέτες σε ένα επικίνδυνο σενάριο είναι, και θα βάλουν τον τόπο σε επικίνδυνες περιπέτειες – Η άμεση ανατροπή τους αναγορεύεται πλέον σε ζήτημα κορυφαίας εθνικής σημασίας…


Η αντίδραση των Αμερικανών και το περιεχόμενο της οργίλης ανακοίνωσης του Στέιτ Ντηπάρτμεντ, αποκαλύπτουν το παρασκήνιο της επικίνδυνης βρωμιάς σε όλο του το μεγαλείο.

Το είπαμε και χθες, το επαναλαμβάνουμε και σήμερα. Ο Χριστόδουλος Ξηρός ΔΕΝ ΑΠΕΔΡΑΣΕ. Ήρθε η ώρα να τον χρησιμοποιήσει το σύστημα για να θέσει σε εφαρμογή την τελική φάση του εφιαλτικού του σχεδίου.

Κάθε κρατούμενος με το προφίλ του Χριστόδουλου Ξηρού, παρακολουθείται ακόμη και στον τρόπο που αναπνέει. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι και κατά τη διάρκεια της αδείας του ευρίσκετο υπό στενότατη επιτήρηση - παρακολούθηση της ΕΥΠ και της αντιτρομοκρατικής, και δεν είχε απολύτως καμία πιθανότητα να αποδράσει.

Η υποτιθέμενη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, ήταν μια ελεγχόμενη και απόλυτα χορογραφημένη «απόδραση» και οι κινήσεις του είναι...
σε απόλυτη γνώση των μυστικών υπηρεσιών και των σκοτεινών κέντρων.

Η δήθεν απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, δεν μεθοδεύτηκε προκειμένου να οδηγηθούν μέσω αυτού οι αρχές ασφαλείας σε μεγαλύτερα ψάρια.

Αυτή η «απόδραση» χορογραφήθηκε προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα βολικό άλλοθι που θα διευκολύνει την αναβάθμιση των κουραμπιέδων της «τρομοκρατίας» που επιμένουν να πυροβολούν εξώπορτες, πιθανότατα και με τη συμμετοχή παραγόντων και από ξένα κέντρα, και όλα αυτά να αποδοθούν στη δήθεν ικανότητα του Χριστόδουλου Ξηρού να τους αναβαθμίσει.

Το σενάριο – εφιάλτης τώρα ξεκινά, και τις επισημάνσεις που ακολουθούν φροντίστε να τις θυμάστε…
  • Η πραγματική τρομοκρατία μόλις τώρα αφυπνίζεται, και η πόρτα της κολάσεως που θα βάλει τον τόπο μας σε μια μαύρη εποχή, έχει ήδη ανοίξει.
  • Η τρομοκρατία αυτή, δε θα αφορά σε επιχειρήσεις πολιτικής αντίστασης, αλλά σε μια εκτεταμένη και ανεξέλεγκτη δράση πρακτόρων και μυστικών υπηρεσιών, που εν όψει εξελίξεων θα εκτρέψει συνολικά την πολιτική ζωή του τόπου.
  • Το επόμενο διάστημα αυτό που θα περιμένουμε θα είναι κραυγαλέες πολιτικές δολοφονίες αχυρανθρώπων της κατοχής, και συνολική εκτροπή του πολιτικού κλίματος σ επικίνδυνες κατευθύνσεις.
Και ενώ η κατοχή θα λυμαίνεται τα πάντα στην πατρίδα μας… με αφορμή αυτές τις εξελίξεις η χώρα θα μπει στο γύψο.

Το εφιαλτικό νεοταξίτικο σχέδιο σε βάρος του λαού μας, μπαίνει πλέον για τα καλά στην τελευταία και πιο επικίνδυνη φάση του. Και καλά θα κάνει η Αριστερά να αφυπνιστεί... Να συναισθανθεί τις ευθύνες της σις νέες συνθήκες... Και να εγκαταλείψει την αδιέξοδη και ακτάσχετη μπουρδολογία.

Σχετική μας ανάρτηση...

Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΩΜΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΘΕΝ ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΞΗΡΟΥ

ΠΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΤΡΕΜΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ???

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"

ΑΥΤΟΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ!

ανάρτηση από (iskra)


Εκτύπωση

Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*
Ακούστε τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στο κεντρικό δελτίο του STAR,
όταν ο Νίκος Χατζηνικολάου του υπενθύμιζε προηγούμενες δηλώσεις του, που έγιναν στις 14 Αυγούστου 2013, στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή στον «Real Fm»:
Θαυμάστε, επίσης, τι έλεγε ο κύριος υπουργός Υγείας στην τηλεόραση του Αντέννα.
Αυτά τότε.
Γιατί τους τελευταίους δυο μήνες ο κύριος υπουργός Υγείας ισχυριζόταν πια τα αντίθετα. Μας έλεγε ότι το χαράτσι των 25 ευρώ στα νοσοκομεία  (το χαράτσι που «δεν» θα εφαρμοζόταν αν όλα πήγαιναν καλά – Αλήθεια: δεν πήγαν όλα καλά; Δεν έχουν «πλεόνασμα»; Και εδώ ψέματα λένε;) ήταν ό,τι πιο δίκαιο υπάρχει!
Μας έλεγε, ο κύριος υπουργός Υγείας, ότι το χαράτσι δεν ήταν χαράτσι, αλλά μέτρο… κοινωνικής μεταβίβασης!
Ο κύριος υπουργός Υγείας ήταν και είναι ένας απολύτως συνεπής πολιτικός.Είναι συνεπέστατος με το καθεστώς του κυβερνητικού ψεύδους. Με το καθεστώς της κυβερνητικής «αξιοπιστίας». Με το καθεστώς της κυβερνητικής «κωλοτούμπας», που θέλει να παραστήσει σαν «κοινωνική ευαισθησία» την άτακτη υποχώρηση μπροστά στο κύμα της λαϊκής κατακραυγής. Έτσι, από σήμερα, μετά τη χθεσινή σύσκεψη στο Μαξίμου, μην σας προξενήσει καμία εντύπωση, αν ο κύριος Υπουργός κάνει τη νέα του περαντζάδα στα κανάλια, για να πει ότι «δικαιώθηκε» κι από πάνω!
Σε κάθε περίπτωση:
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Σαμαρά. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι «δεν» θα εφαρμόσει το Μνημόνιο. Αλλά τελικά εφαρμόζει και τοΜνημόνιο που δεν ψήφισε και εκείνο που ψήφισε. Στον πρωθυπουργό που έλεγε ότι δεν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και συνεργάζεται και επικοινωνιακά «δωράκια» κάνει στον συνεταίρο του, μήπως και καταφέρει να τον στηρίξει στα πόδια του.
Ο κύριος υπουργός Υγείας είναι το είδος υπουργού που αξίζει στον κύριο Βενιζέλο. Στον αντιπρόεδρο που έλεγε ότι «δεν» θα επιβληθεί χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Και που τελικά το επέβαλε το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Που ενώ ψήφισε το χαράτσι των 25 ευρώ μετά παριστάνει τον «σωτήρα». Πρόκειται για τη συνομοταξία των «σωτήρων» που πάλι φόρους βάζουν. Αλλά αυτή τη φορά, βάζουν φόρους για να μας «σώσουν» από ένα χαράτσι, των 25 ευρώ, που εκείνοι ψήφισαν!
Σε μια τέτοια κυβέρνηση, που ο πρόεδρός της και ο αντιπρόεδρός της είναι τόσο «αξιόπιστοι» και τόσο «ειλικρινείς», ο συγκεκριμένος είναι ο υπουργός Υγείας που της αξίζει.
Παρεμπιπτόντως: Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι το «ισοδύναμο» που θα έβρισκαν οι Σαμαράς-Βενιζέλος για να αντικαταστήσουν (και όχι φυσικά να καταργήσουν) το χαράτσι των 25 ευρώ θα ήταν ένας ακόμα φόρος. Αυτή τη φορά στα τσιγάρα. Δεν έχουν, λοιπόν, μετά τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου, παρά να ανακαλύψουν και τις βλαβερές συνέπειες της αιθαλομίχλης. Ας ρωτήσουν τον υπουργό τους επί της Υγείας. Κάτι θα έχει ακούσει…
*Δημοσιεύθηκε στο "enikos.gr" την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Το 2014, εκλογική χρονιά για την Ελλάδα και την Ευρώπη,

ANNUS MIRABILIS, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


ανάρτηση από (iskra)
Εκτύπωση

Του Γ. ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*
 Μπορεί να αποτελέσει έτος-σταθμό για την αναστροφή της πλημμυρίδας του κυρίαρχου τρεις δεκαετίες ήδη νεοφιλελευθερισμού. Οχι μόνο γιατί οι ευρωεκλογές θα στείλουν ένα μήνυμα ανάλογο αλλά πολύ πιο ηχηρό από αυτό των δημοψηφισμάτων για το Ευρωσύνταγμα, αλλά και γιατί η ανατροπή στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για ευρύτερες εξελίξεις.
Με άλλα λόγια, η αναγκαία απαλλαγή του ελληνικού πολιτικού συστήματος από τον παλαιοκομματισμό όχι απλώς δεν αποτελεί απειλή για τη σχέση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά ίσως τη μοναδική ελπίδα και εμείς να παραμείνουμε ευρωπαϊκή χώρα και η Ευρώπη να ξαναβρεί την ευρωπαϊκή της ταυτότητα.
Και αυτό γιατί η συνέχιση των σημερινών πολιτικών δεν οδηγεί μόνο σε μια γερμανική Ευρώπη, αλλά κυρίως σε μια πολωμένη ήπειρο, όπου ο Νότος θα γίνεται συνεχώς φτωχότερος και εξαρτημένος, στο ρόλο ενός ευρωπαϊκού Μεξικού. Η πόλωση αυτή αναγκαστικά οδηγεί σε ανεξέλεγκτες φυγόκεντρες τάσεις και στο βίαιο τέλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Συνεπώς, όσοι υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές λιτότητας αποτελούν μονόδρομο για την Ευρώπη, εκ του αποτελέσματος θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί νεκροθάφτες της από τους ακροδεξιούς που την απορρίπτουν για λόγους εθνικιστικούς. Την ουσιαστική αυτή ταύτιση των φαινομενικά αντιθέτων έχει, ήδη από τη δεκαετία του 1990, επισημάνει ο Κονδύλης: «Ο πτωχοπροδρομικός ελληνοκεντρισμός και ο κοσμοπολίτικος πιθηκισμός αποτελούν μεγέθη συμμετρικά και συναφή, όσο κι αν φαινομενικά εκπροσωπούν δύο κόσμους εχθρικούς μεταξύ τους»(1).
Μα είναι δυνατόν, θα πουν μερικοί, μια τέτοια μεγάλη αλλαγή να ξεκινήσει από τη μικρή Ελλάδα; Μα, ακριβώς οι μεγάλες ανατροπές ξεκινούν πάντα σχεδόν από την περιφέρεια και τους «αδύναμους κρίκους». Από τη δεκαετία του '60 έγραφε η Χάνα Αρεντ: «Οπως είναι τα πράγματα σήμερα, με τις μεγάλες δυνάμεις ακινητοποιημένες κάτω από το βάρος του ίδιου του μεγέθους τους, ένα "νέο παράδειγμα" φαίνεται ότι μπορεί να έχει πιθανότητα μόνο σε μία μικρή χώρα».(2) Η Ελλάδα είναι, αυτή τη στιγμή, ο αδύναμος κρίκος της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης. Αυτά που απαιτούνται για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση και τη μετάβαση στη νέου τύπου κοινωνία του ενός τρίτου αποδείχθηκε ότι ήταν τόσο αιματηρά και αβάστακτα για το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού, ώστε να είναι αδύνατον να εφαρμοστούν στην πράξη. Για αυτό και απέτυχε το κοινωνικό πείραμα των Μνημονίων.
Βέβαια, η απεμπλοκή από τα δεσμά του Μνημονίου αποτελεί αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την ανασυγκρότηση της χώρας. Δεν θα μας ωφελήσει να μην πληρώνουμε τα δανεικά, εάν παράγουμε λιγότερα από όσα καταναλώνουμε. Και για να παράγουμε, χρειάζεται να μεταρρυθμίσουμε όχι μόνον την οικονομία, αλλά και τις διοικητικές δομές. Με άλλα λόγια, η απόκρουση της κοινωνικής εξαθλίωσης δεν μπορεί παρά να γίνει με όρους δημοκρατικής αναγέννησης.
Αυτονόητο είναι ότι η πρώτη ενέργεια της προοδευτικής κυβέρνησης θα είναι η κατάργηση της αντιμεταρρύθμισης του Εργατικού Δικαίου και η επαναβεβαίωση της συλλογικής αυτονομίας και των εργασιακών δικαιωμάτων. Αυτό όμως απλώς επιστρέφει το κοντέρ στην προμνημονιακή εποχή. Οι καιροί απαιτούν πολύ περισσότερα στο επίπεδο του πολιτικού εποικοδομήματος. Ο μετασχηματισμός του δεν μπορεί να γίνει από τα πάνω μόνο, ως προϊόν κοινωνικής μηχανικής φωτισμένων ελίτ, έστω αριστερόστροφης έμπνευσης. Χρειάζεται άμεση λαϊκή συμμετοχή. Θα πρέπει από την πρώτη μέρα να προωθηθούν μορφές άμεσης δημοκρατίας, όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα και προοπτικά, στο πλαίσιο ενός νέου Συντάγματος, θεσμοί ανακλητότητας και λογοδοσίας όλων των εκλεγμένων οργάνων του κράτους. Θα πρέπει παράλληλα να κατασκευαστούν από το μηδέν θεσμοί, όπως η δίκαιη και γενικευμένη αξιολόγηση των δημόσιων υπηρεσιών, όχι ως πρόσχημα για απολύσεις, αλλά ως μέσο για να ελέγχει η κοινωνία τον κρατικό μηχανισμό και ως συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων στην άσκηση της διοίκησης.
Είναι εφικτά όλα αυτά; Και όμως, είναι τα μόνα ρεαλιστικά. Οπως έγραφε ο Βέμπερ: «Είναι απόλυτα σωστό -και όλη η ιστορική εμπειρία το επιβεβαιώνει- ότι ο άνθρωπος δεν θα πετύχαινε ποτέ το εφικτό, εάν δεν πάσχιζε επανειλημμένα να πραγματοποιήσει το ανέφικτο».(3)
1. Π. Κονδύλης, «Προϋποθέσεις, παράμετροι και ψευδαισθήσεις της ελληνικής εθνικής πολιτικής, επίμετρο στο Πλανητική πολιτική μετά τον ψυχρό πόλεμο», Αθήνα, 1992.
2. Η. Arendt, «On Violence», Harvest Book, 1970, σελίδα 86.
3. Μ. Weber, «Politik als Beruf», 1919, ακροτελεύτια παράγραφος
*O Γιώργος Κατρούγκαλος είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΔΠΘ
Πηγή: enet.gr

Από τη γοητεία του νεοφιλελευθερισμού στη γοητεία της υποψηφιότητας Τσίπρα


Τι γράφουν για την Ευρώπη, τις ευρωεκλογές και την υποψηφιότητα Τσίπρα για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο Τόνι Νέγκρι, ο Σάντρο Μετζάντρα και ο δημοσιογράφος Γκαντ Λέρνερ στη La Repubblica.
Άρθρο των ΣΑΝΤΡΟ ΜΕΤΖΑΝΤΡΑ και ΤΟΝΙ ΝΕΓΚΡΙ
Όποιος, σαν εμάς, δεν έχει εκλογικά συμφέροντα, βρίσκεται στην καλύτερη θέση για να αναγνωρίσει τη μεγάλη σημασία που θα έχουν το 2014 οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι εύκολο να προβλέψουμε, στο μεγαλύτερο τμήμα των ενδιαφερόμενων χωρών, υψηλή αποχή και σημαντική επιβεβαίωση των «ευρωσκεπτικιστικών» δυνάμεων, ενωμένες από τη ρητορική της επιστροφής στην «εθνική κυριαρχία», την εχθρότητα στο ευρώ και τους «τεχνοκράτες των Βρυξελλών». Δεν είναι καλά πράγματα για εμάς. Είμαστε εδώ και καιρό πεπεισμένοι πως η Ευρώπη υπάρχει, τόσο από ρυθμιστική - νομικιστική άποψη όσο και από την κυβερνητική και καπιταλιστική άποψη, με την ολοκλήρωση να έχει περάσει πλέον το κατώφλι της μη αναστρεψιμότητας.
Με την κρίση, μια γενική αναδιάταξη των εξουσιών γύρω από την κεντρικότητα της ΕΚΤ και αυτού που ονομάζεται «εκτελεστικός φεντεραλισμός» έχει αλλάξει σίγουρα την κατεύθυνση της πορείας της ολοκλήρωσης, αλλά δεν αμφισβήτησε τη συνέχισή της. Το ίδιο το κοινό νόμισμα φαίνεται σήμερα παγιωμένο στην προοπτική της τραπεζικής ένωσης: να αντιπαρατεθούμε στη βία με την οποία εκφράζει την καπιταλιστική κυριαρχία είναι απαραίτητο, αλλά το να φανταστούμε μια επιστροφή στα εθνικά νομίσματα σημαίνει πως δεν έγινε κατανοητό ποιο είναι σήμερα το πεδίο που παίζεται ο ταξικός αγώνας...... 
Άρθρο του ΓΚΑΝΤ ΛΕΡΝΕΡ στη "La Repubblika"
Η πιθανότητα να ηγηθεί το Αλέξης Τρίπρας ενός ιταλικού αριστερού και αντιμνημονιακού ψηφοδελτίου έχει δημιουργήσει τα πρώτα ρήγματα στο Δημοκρατικό Κόμμα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Γκρίλο και στην Αριστερά Οικολογία Ελευθερία (SEL) του Βέντολα, που πιέζεται εν όψει του συνεδρίου του κόμματος για να... μετακομίσει προς τη ριζοσπαστική Αριστερά.
Τα ρήγματα αυτά άρχισαν να εμφανίζονται ιδιαίτερα στο Δημοκρατικό Κόμμα, που πραγματοποίησε μια δεξιά στροφή με την εκλογή του Ματέο Ρέντζι στη θέση του γραμματέα του κόμματος.
Ο Γκαντ Λέρνερ, ένας από τους πιο γνωστούς Ιταλούς δημοσιογράφους και μέλος του κόμματος, προειδοποίησε για την υποβλητική γοητεία του Αλέξη Τσίπρα έναντι του Μάρτιν Σουλτζ και ότι αυτό συνεπάγεται για το Δημοκρατικό Κόμμα με μακροσκελές σχόλιό του στη μεγαλύτερη ιταλική εφημερίδα La Repubblica, με τίτλο «1914-2014: Το τραπέζι των εξετάσεων για την Αριστερά», που δημοσιεύτηκε στις 4 Ιανουαρίου 2014...