Υποδεχόμενοι το 2014 ως έτος ελπίδας και ανατροπής

Ζαχαρίας Τριγάζης* 

     

Αν τα δύο πρώτα χρόνια η αντίδραση και η άμυνα της κοινωνίας πήρε τα χαρακτηριστικά του αυθόρμητου, του ακτιβίστικου και ήταν σημαντική, στον 4ο και 5ο χρόνο εφαρμογής μνημονιακών πολιτικών η αντίσταση πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά του μαζικού, του οργανωτικά συντεταγμένου, που θα μπορεί να εκφράζει τα συνολικά αιτήματα της κοινωνίας και θα θέτει επί τάπητος την εναλλακτική προοδευτική αριστερή πρόταση διεξόδου στα συνεχόμενα αδιέξοδα που φέρνει η υλοποίηση των μνημονιακών πολιτικών σχεδίων.

Το 2013, το 4ο μνη­μο­νια­κό έτος έφυγε. Τέ­ταρ­το έτος λε­η­λα­σί­ας των ει­σο­δη­μά­των, των ερ­γα­τι­κών 

δι­καιω­μά­των και των δη­μο­κρα­τι­κών κοι­νω­νι­κών κα­τα­κτή­σε­ων. Τέ­ταρ­το έτος υπο­νό­μευ­σης, 

απο­δυ­νά­μω­σης και συρ­ρί­κνω­σης του κοι­νω­νι­κού κρά­τους. Μία κα­τα­στρο­φι­κή δια­δι­κα­σία που φέρ­νει

 τε­ρά­στια πο­σο­στά ανερ­γί­ας, που οδη­γεί σε κα­τάρ­ρευ­ση τα μι­κρο­με­σαία κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα και την 

αι­μορ­ρα­γία προς το εξω­τε­ρι­κό αν­θρώ­πι­νου δυ­να­μι­κού με τη σε μα­ζι­κή κλί­μα­κα με­τα­νά­στευ­σης των νέων 

επι­στη­μό­νων. Και έχου­με μια Κυ­βέρ­νη­ση και έναν Πρω­θυ­πουρ­γό που αφη­γού­νται την επι­τυ­χία 

(successstory) πάνω σε κοι­νω­νι­κά συ­ντρίμ­μια τη στιγ­μή που συ­ντε­λεί­ται η με­γα­λύ­τε­ρη με­τα­πο­λε­μι­κά 

απο­ε­πέν­δυ­ση για την κοι­νω­νία και τη χώρα.Από την άλλη μια κοι­νω­νία, αν και αιφ­νι­δια­σμέ­νη, 

προ­σπα­θεί να συ­νει­δη­το­ποι­ή­σει τις αι­τί­ες των προ­βλη­μά­των που βιώ­νει.Αφυ­πνί­ζε­ται, ενερ­γο­ποιεί­ται,

 αρ­νεί­ται και υπερ­βαί­νει τα νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρα πρό­τυ­πα και ιδε­ο­λο­γή­μα­τα της «επι­τυ­χί­ας με κάθε μέσο» και 

του «ο σώζων εαυ­τόν σω­θή­τω».  Δια­μορ­φώ­νει και δη­μιουρ­γεί το νέο συλ­λο­γι­κό εμείς. Δεν ανα­θέ­τει 

τις τύχες της σε «σω­τή­ρες».  Αντι­στέ­κε­ται στην κρίση και στις μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές και δη­μιουρ­γεί τις 

δικές της δομές αλ­λη­λεγ­γύ­ης και αν­θρω­πιάς, τα δικά της νέα υπο­δείγ­μα­τα αυ­το­ορ­γά­νω­σης και 

αυ­το­δια­χεί­ρι­σης. Μαζί με τις  ανα­τρο­πές που συ­ντε­λού­νται στις ζωές των αν­θρώ­πων, ανα­τρέ­πο­νται

 συ­νή­θειες, συ­μπε­ρι­φο­ρές, βε­βαιό­τη­τες και στε­ρε­ό­τυ­πα,  και έτσι δια­μορ­φώ­νε­ται ένα νέο κοι­νω­νι­κό και 

πο­λι­τι­κό statusquo.Το πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα δι­κομ­μα­τι­κής εναλ­λα­γής στην δια­κυ­βέρ­νη­ση, που εδραιώ­θη­κε

 μετά την με­τα­πο­λί­τευ­ση, εξα­ντλεί τα όρια του και ο ένας πόλος, ο λε­γό­με­νος κε­ντρο­α­ρι­στε­ρός, κα­ταρ­ρέ­ει.

 Η κε­ντρο­α­ρι­στε­ρά, που από τα μέσα της δε­κα­ε­τί­ας του ’90 στα­δια­κά με­ταλ­λά­χτη­κε στη συ­ντη­ρη­τι­κή 

νε­ο­δε­ξιά, μαζί με το ξέ­φτι­σμά της, ξέ­φτι­σε και πο­λι­τι­κά προ­τάγ­μα­τα όπως αυτά του «εκ­συγ­χρο­νι­σμού» 

 και των «με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων»   και τα κα­τά­ντη­σε συ­νώ­νυ­μα με τη δια­πλο­κή συμ­φε­ρό­ντων, τις πε­λα­τεια­κές

 διευ­θε­τή­σεις και τη δια­φθο­ρά.Όταν μι­λά­με για το 2014 ως έτος ανα­τρο­πής, δεν εν­νο­ού­με απλά 

την αλ­λα­γή στη δια­κυ­βέρ­νη­ση.  Γιατί εκτός του τερ­μα­τι­σμού των μνη­μο­νια­κών πο­λι­κών που

 είναι προ­α­παι­τού­με­νο, απαι­τού­νται βα­θιές τομές και αλ­λα­γές:· στις σχέ­σεις της πο­λι­τι­κής με την 

κοι­νω­νία, στις σχέ­σεις του κρά­τους με τους πο­λί­τες, την εκ­κα­θά­ρι­ση του απο­στή­μα­τος της δια­πλο­κής και

της δια­φθο­ράς την εκ­κα­θά­ρι­ση του συ­στή­μα­τος της ρου­σφε­το­λο­γί­ας, των πε­λα­τεια­κών σχέ­σε­ων και 

διευ­θε­τή­σε­ων που θρε­φό­ταν και έθρε­φε το δι­κομ­μα­τι­κό σύ­στη­μα εναλ­λα­γής, ΤΟ ΣΥ­ΣΤΗ­ΜΑ Ν.Δ.-ΠΑ­ΣΟΚ.

Μέσα από αυτή την δια­δι­κα­σία μπο­ρούν να έλ­θουν στο προ­σκή­νιο οι δη­μιουρ­γι­κές δυ­νά­μεις της

 κοι­νω­νί­ας. Οι δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας, της πα­ρα­γω­γής, της πνευ­μα­τι­κής και πο­λι­τι­στι­κής 

δη­μιουρ­γί­ας που θα έχουν τον πρώτο λόγο και το κου­μά­ντο. Σε αυτές τις εξε­λί­ξεις οι δυ­νά­μεις της

 αρι­στε­ράς και κύρια ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν ανα­με­τρώ­νται απλά με την ιστο­ρία. Κα­λού­νται να γρά­ψουν 

Ιστο­ρία και να συν­δια­μορ­φώ­σουν με την κοι­νω­νία το νέο υπό­δειγ­μα κοι­νω­νι­κής ανόρ­θω­σης 

και πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης της χώρας, ΤΟ ΝΕΟ ΥΠΟ­ΔΕΙΓ­ΜΑ ΚΟΙ­ΝΩ­ΝΙ­ΚΗΣ ΟΡ­ΓΑ­ΝΩ­ΣΗΣ.

Το 2013, που ήδη απο­χαι­ρε­τή­σα­με, δη­μιουρ­γή­θη­καν νέα δε­δο­μέ­να πο­σο­τι­κά και ποιο­τι­κά σε κοι­νω­νι­κό 

και πο­λι­τι­κό επί­πε­δο. Η εξέ­λι­ξη και η υλο­ποί­η­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών φέρ­νουν με­τα­το­πί­σεις και

 αλ­λα­γές στην κοι­νω­νι­κο­τα­ξι­κή διάρ­θρω­ση του πλη­θυ­σμού. Οι επι­πτώ­σεις από την εφαρ­μο­γή σχε­δόν

 τέσ­σε­ρα χρό­νια των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών  λει­τουρ­γούν σω­ρευ­τι­κά στην ζωή των αν­θρώ­πων. 

Ανά­λο­γεςναι και οι συ­μπε­ρι­φο­ρές των αν­θρώ­πων που δεν είναι ευ­θύ­γραμ­μες και εκ­δη­λώ­νο­νται μέσα

από δια­φο­ρε­τι­κές και πολ­λα­πλές τα­χύ­τη­τες. Οφεί­λου­με να κα­τα­νο­ή­σου­με τα νέα φαι­νό­με­να και με κρι­τι­κή 

σκέψη και δια­λε­κτι­κή ανά­λυ­ση να τα ερ­μη­νεύ­σου­με.Αν στα τρία πρώτα χρό­νια του μνη­μο­νί­ου, εί­χα­με 

αντερ­γα­τι­κές, αντι­λαϊ­κές διαρ­θρω­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις σε νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη κα­τεύ­θυν­ση, στο τέ­ταρ­το χρόνο 

έχου­με κα­τα­στρο­φι­κές, διαρ­θρω­τι­κές πα­ρεμ­βά­σεις που επι­βε­βαιώ­νο­νται από την επί­θε­ση στο κοι­νω­νι­κό 

κρά­τος και σε ότι είναι δη­μό­σιο, όπως ΕΡΤ, Πα­νε­πι­στή­μια, Νο­σο­κο­μεία….Αν τα δύο πρώτα χρό­νια 

η αντί­δρα­ση και η άμυνα της κοι­νω­νί­ας πήρε τα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του αυ­θόρ­μη­του, του ακτι­βί­στι­κου και ήταν 

ση­μα­ντι­κή, στον 4ο και 5ο χρόνο εφαρ­μο­γής μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών η αντί­στα­ση πρέ­πει να έχει τα 

χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του μα­ζι­κού, του ορ­γα­νω­τι­κά συ­ντε­ταγ­μέ­νου, που θα μπο­ρεί να εκ­φρά­ζει τα συ­νο­λι­κά 

αι­τή­μα­τα της κοι­νω­νί­ας και θα θέτει επί τά­πη­τος την εναλ­λα­κτι­κή προ­ο­δευ­τι­κή αρι­στε­ρή πρό­τα­ση διε­ξό­δου 

στα συ­νε­χό­με­να αδιέ­ξο­δα που φέρ­νει η υλο­ποί­η­ση των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών σχε­δί­ων.Ποιος μπο­ρεί να 

είναι ο ρόλος των συν­δι­κα­λι­στι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων, φο­ρέ­ων, κοι­νω­νι­κών κι­νη­μά­των στην 

πα­ρα­πά­νω κα­τεύ­θυν­ση; Πι­στεύ­ου­με κα­θο­ρι­στι­κός.

Το ει­δι­κό βάρος πέ­φτει στο ερ­γα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, που μέσα από τους αγώ­νες του, μπο­ρεί 

να εκ­φρά­σει το πο­λι­τι­κά επί­δι­κα της επο­χής, να ενώ­σει όλες εκεί­νες τις κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις που 

πλήτ­το­νται και ασφυ­κτιούν στο πλαί­σιο των μνη­μο­νια­κών πο­λι­τι­κών. Αυτό το ερ­γα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα 

θα είναι απο­τε­λε­σμα­τι­κό εφό­σον έχει την ικα­νό­τη­τα να προ­σαρ­μό­ζει τους αγώ­νες και τους στό­χους του

 στην εποχή του μνη­μο­νί­ου, εποχή όπου οι όροι διε­ξα­γω­γής της τα­ξι­κής και συν­δι­κα­λι­στι­κής πάλης είναι 

τε­λεί­ως δια­φο­ρε­τι­κοί από την πριν μνη­μο­νί­ου εποχή.Το ερ­γα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα σε όλα του τα

 επί­πε­δα και κύρια στο τρι­το­βάθ­μιο επί­πε­δο (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ), εγκλω­βι­σμέ­νο στον ερ­γο­δο­τι­κό-κυ­βερ­νη­τι­κό 

προ­σα­να­το­λι­σμό των πλειο­ψη­φιών του, κυ­ριαρ­χού­με­νο από τη δύ­να­μη της γρα­φειο­κρα­τι­κής αδρά­νειας, 

σε συν­θή­κη κρί­σης αξιο­πι­στί­ας, εμπι­στο­σύ­νης και εκ­προ­σώ­πη­σης, δεν μπό­ρε­σε να εκ­φρά­σει τα πο­λι­τι­κά 

επί­δι­κα του κό­σμου της ερ­γα­σί­ας την εποχή που οι μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές είχαν κε­ντρι­κό στόχο την 

ερ­γα­σία, τα δι­καιώ­μα­τα και τις κα­τα­κτή­σεις του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.Το ερ­γα­τι­κό συν­δι­κα­λι­στι­κό κί­νη­μα, 

μέσα στην αδυ­να­μία του να προ­σαρ­μό­σει την δράση του αντί­στοι­χα με τις αλ­λα­γές στους όρους της τα­ξι­κής

 και της συν­δι­κα­λι­στι­κής πάλης, δεν κα­τά­φε­ρε να συ­ντο­νί­σει και να ενο­ποι­ή­σει τους επι­μέ­ρους 

ση­μα­ντι­κούς αγώ­νες που ανα­πτύ­χθη­καν όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα.

Το 2013 ανα­πτύ­χθη­καν ση­μα­ντι­κοί αγώ­νες κύρια γύρω από την υπε­ρά­σπι­ση του κοι­νω­νι­κού

 κρά­τους και των δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών.  Ήταν αγώ­νες για  την υπε­ρά­σπι­ση των δη­μό­σιων κοι­νω­νι­κών

 αγα­θών, της υγεί­ας,  της παι­δεί­ας, της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, της πρό­νοιας και των δομών προ­στα­σί­ας

 και στή­ρι­ξης της κοι­νω­νί­ας. Ήταν αγώ­νες υπε­ρά­σπι­σης με­γά­λων ερ­γα­τι­κών κοι­νω­νι­κών

 κα­τα­κτή­σε­ων, κα­τα­κτή­σε­ων του αν­θρώ­πι­νου  πο­λι­τι­σμού, γι αυτό και υπε­ρέ­βαι­ναν τους

 εμπλε­κό­με­νους κλά­δους.

Το τε­λευ­ταίο τε­τρά­μη­νο του 2013 διε­ξή­χθη ένας με­γά­λος σε έκτα­ση και έντα­ση αγώ­νας των

 ερ­γα­ζό­με­νων στις υπη­ρε­σί­ες διοι­κη­τι­κής και τε­χνι­κής υπο­στή­ρι­ξης  των Ιδρυ­μά­των Τρι­το­βάθ­μιας

 Εκ­παί­δευ­σης. Ξε­κί­νη­σε για την από­κρου­ση της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής της δια­θε­σι­μό­τη­τας-απο­λύ­σε­ων,

 με­τα­σχη­μα­τί­στη­κα σε αγώνα υπε­ρά­σπι­σης της δη­μό­σιας ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης και εξε­λί­χθη­κε σε μιας 

με­γά­λης κλί­μα­κας ανα­μέ­τρη­ση με τις μνη­μο­νια­κές κυ­βερ­νη­τι­κές πο­λι­τι­κές, με τις αντι­δη­μο­κρα­τι­κές

 πρα­κτι­κές  αυ­ταρ­χι­σμού και κα­τα­στο­λής.

Αυτός ο αγώ­νας δυ­σκό­λε­ψε και κα­θυ­στέ­ρη­σε τους πο­λι­τι­κούς σχε­δια­σμούς της κυ­βέρ­νη­σης για την 

εφαρ­μο­γή του μέ­τρου της δια­θε­σι­μό­τη­τας στο δη­μό­σιο. Δυ­σκό­λε­ψε και κα­θυ­στέ­ρη­σε τα σχέ­δια 

της κυ­βέρ­νη­σης για πε­ραι­τέ­ρω υπο­νό­μευ­ση του δη­μό­σιου δω­ρε­άν και ακα­δη­μαϊ­κού χα­ρα­κτή­ρα

 της ανώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης. Στην απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα των αγω­νι­ζό­με­νων ερ­γα­ζό­με­νων διοι­κη­τι­κών και

 στη συ­μπό­ρευ­ση μαζί τους της ακα­δη­μαϊ­κής κοι­νό­τη­τας σκό­ντα­ψαν και ακυ­ρώ­θη­καν όλες οι αυ­ταρ­χι­κές

 με­θο­δεύ­σεις και οι προ­σπά­θειες της κυ­βέρ­νη­σης και του συ­στή­μα­τος ενη­μέ­ρω­σης για ενερ­γο­ποί­η­ση

 του κοι­νω­νι­κού αυ­το­μα­τι­σμού και του δι­χα­σμού των ίδιων των απερ­γών.

Ο αγώ­νας αυτός ορ­γα­νώ­θη­κε από τα κάτω, κό­ντρα στη φα­νε­ρή ή και πολ­λές φορές κα­λυμ­μέ­νη 

αρ­νη­τι­κή βού­λη­ση της συν­δι­κα­λι­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας και «φρό­νι­μων» συν­δι­κα­λι­στι­κών και πο­λι­τι­κών

 δυ­νά­με­ων.Μέσα από αυτόν τον αγώνα ανα­δεί­χτη­καν με­γά­λα ηθικά και πο­λι­τι­κά με­γέ­θη, της

 συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της συ­ντρο­φι­κό­τη­τας, της κα­τα­νό­η­σης και της ανο­χής των δια­φο­ρι­κών

 από­ψε­ων, του πνεύ­μα­τος αλ­λη­λεγ­γύ­ης, αντί­στα­σης και ανυ­πα­κο­ής στην αυ­θαι­ρε­σία και τον 

ετσι­θε­λι­σμό.

Οι δυ­νά­μεις της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς που ενερ­γο­ποιού­νται σε αυτό το χώρο είχαν ση­μα­ντι­κή 

συμ­βο­λή στην ορ­γά­νω­ση και στην ανά­πτυ­ξη αυτού του αγώνα. Όμως το κύριο είναι για όλους όσους 

συμ­με­τεί­χαν στον αγώνα ότι έγινε ένα σχο­λείο κοι­νω­νι­κής και πο­λι­τι­κής χει­ρα­φέ­τη­σης. Κά­ποιοι 

από εμάς, που για χρό­νια θη­τεύ­ου­με στα συν­δι­κά­τα και την αρι­στε­ρά,  γί­να­με μα­θη­τές σε αυτόν τον 

αγώνα. Δια­πι­στώ­σα­με και μά­θα­με ότι οι βε­βαιό­τη­τες και τα στε­ρε­ό­τυ­πα, που έχου­με δια­μορ­φώ­σει από

 την πο­λύ­χρο­νη ενα­σχό­λη­ση με τα κοινά, με­τα­βάλ­λο­νται και ανα­τρέ­πο­νται. Υπο­κλι­νό­μα­στε στην 

ευ­ρη­μα­τι­κό­τη­τα και δη­μιουρ­γι­κό­τη­τα απλών ερ­γα­ζο­μέ­νων, που δεν συμ­με­τεί­χαν απλά σε μια 

ανα­μέ­τρη­ση, αλλά έγρα­ψαν μια λα­μπρή σε­λί­δα στην ιστο­ρία του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος.

*Ο Ζα­χα­ρί­ας Τρι­γά­ζης είναι μέλος του Κ.Σ. της Ομο­σπον­δί­ας Διοι­κη­τι­κού Προ­σω­πι­κού Τρι­το­βάθ­μιας

Εκ­παί­δευ­σης (ΟΔΠΤΕ).

Το κεί­με­νο δη­μο­σιεύ­τη­κε στην εφη­με­ρί­δα "ΑΥΓΗ" (11-1-2014)

-

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ

Σάρα Βάγκενκνεχτ (Die Linke): «H Ελλάδα δεν είναι από το 2010 ένα κυρίαρχο κράτος, βρίσκεται υπό τις επιταγές της Τρόικας»

Συνέπεια της πολιτικής λιτότητας, που επέβαλε το Βερολίνο, θεωρεί τον αυξημένο αριθμό αυτοκτονιών στην Ελλάδα, η επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του γερμανικού Κόμματος της Αριστεράς, Σάρα Βάγκενκνεχτ, και αποδίδει στην 'Αγκελα Μέρκελ«ανεύθυνη πολιτική».

«Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα αυξήθηκαν δραματικά ως συνέπεια αυτής της πολιτικής - όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι απελπισμένοι, διότι δεν ξέρουν πλέον πώς να συνεχίσουν», τονίζει η κυρία Βάγκενκνεχτ, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «Der Tagesspiegel» και προσθέτει ότι ήταν η γερμανική κυβέρνηση που πίεσε για την εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων λιτότητας «που κατέστρεψαν την κοινωνική ύπαρξη πολλών ανθρώπων».

Αναφέρει μάλιστα ότι στην Ελλάδα δεν είναι απλώς πολύ υψηλή η ανεργία, αλλά και ο άνεργος, έπειτα από ένα έτος, δεν λαμβάνει πλέον κανένα επίδομα. «Η ανεργία των νέων κυμαίνεται στο 60%. Το να πιέζεις σε αυτή την κατάσταση για περαιτέρω κοινωνικές περικοπές και απολύσεις είναι μία ανεύθυνη πολιτική, για την οποία είναι συνυπεύθυνη η κυρία Μέρκελ», υποστηρίζει.

Η κυρία Βάγκενκνεχτ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, αναγνωρίζει ότι και η ελληνική πολιτική είναι συνυπεύθυνη για την κατάσταση, διευκρινίζοντας ότι «μεγάλο μέρος του χρέους δημιουργήθηκε εγχώρια, από τα ανώτερα στρώματα των παλαιών κομμάτων, από ένα διεφθαρμένο σύστημα». Χαρακτηρίζει, ωστόσο, παράδοξο ότι, πριν από τις τελευταίες εκλογές, η γερμανική πολιτική εφαρμόστηκε σε μεγάλο βαθμό και ακριβώς αυτά τα κόμματα, που ήταν τμήμα του διεφθαρμένου συστήματος, επανεξελέγησαν. «Το αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ θα τα είχε σίγουρα καταφέρει καλύτερα στη χώρα», εκτιμά.

Παραπέμποντας στις μεγάλες περικοπές που έχουν σημειωθεί στον τομέα της Υγείας, η επικεφαλής της Κ.Ο. της Αριστεράς αναφέρει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι, που πεθαίνουν, επειδή δεν μπορούν να αγοράσουν να αναγκαία φάρμακα και υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα δεν είναι πλέον από το 2010 ένα κυρίαρχο κράτος, αλλά βρίσκεται κάτω από τις επιταγές" (εννοεί της τρόικας)».

Η βουλευτής υποστηρίζει ότι η Γερμανία θα μπορούσε να επιβάλει την άσκηση μίας διαφορετικής πολιτικής από την τρόικα με επιβάρυνση των πλουσίων, αποτροπή της διαφυγής περιουσιών στην Ελβετία και δραστική περιουσιακή εισφορά για την υψηλή κοινωνία.

- See more at: http://left.gr/news/sara-vagkenkneht-die-linke-h-ellada-den-einai-apo-2010-ena-kyriarho-kratos-vrisketai-ypo-tis#sthash.iVVmutKa.dpuf

Σκάνδαλα, τρόικα και χρέος σπρώχνουν την κυβέρνηση σε εκλογές

Σε ένα ασφυκτικό πολιτικό κλίμα, που 
φέρνει στην επιφάνεια νέα εκλογικά διλήμματα
 για την κυβέρνηση, οδηγεί το Μαξίμου και τη
 Χαριλάου Τρικούπη το κουβάρι των σκανδάλων
 που ξετυλίγεται τα τελευταία 24ωρα.
 Οι αποκαλύψεις αγγίζουν τον σκληρό πυρήνα 
των συγκυβερνώντων κομμάτων, η κυβερνητική φιέστα 
της ελληνικής προεδρίας έχει ήδη ξεχαστεί, οι εταίροι 
μεταθέτουν για ολοένα και αργότερα τη -δήθεν- 
"τελική λύση" για το ελληνικό χρέος και 
η κυβέρνηση εμφανίζεται να ξεμένει από πολιτικά καύσιμα. Την περασμένη εβδομάδα,
 όλοι στο Μαξίμου ανέμεναν ότι η εβδομάδα που τελείωσε θα ήταν ένα "πανηγυρικό" 
επταήμερο. Ο Αντ. Σαμαράς 

ετοιμαζόταν να υποδεχθεί, εν χορδαίς και οργάνοις, τους θεσμικούς επικεφαλής της 
Ε.Ε. στην Αθήνα, ενώ όλα ήταν έτοιμα για τις φιέστες στο Ζάππειο και το Μέγαρο Μουσικής. 

Ωστόσο, ο Αντ. Σαμαράς, απομονωμένος, είδε όλες τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης 
να αρνούνται να παίξουν το "ντεκόρ" στο σκηνικό που είχε στήσει και έτσι 
περιορίστηκε να υποδεχθεί μόνος του, με τους υπουργούς του, τον Ζ. Μπαρόζο, 
τον Χ. Βαν Ρομπάι και το Κολέγιο των Επιτρόπων.

Ευαίσθητες ισορροπίες

Και μετά ήρθε... το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. 

Αποκαλύψεις για ένα απίστευτο πάρτι σε βάρος του Δημοσίου, κατηγορούμενοι που
 αποτελούσαν "προσωπικές επιλογές" πρώην πρωθυπουργών και του περιβάλλοντός 
τους, "κολλητοί" με προσβάσεις στην εξουσία και ένα κουβάρι εταιρειών, εμβασμάτων 
και, εν τέλει, διαπλοκής έφεραν τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ εκ νέου αντιμέτωπες με το 
διεφθαρμένο κυβερνητικό παρελθόν τους. 

Το σκάνδαλο με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει ήδη δημιουργήσει σκηνικό κινούμενης
 άμμου στο εσωτερικό της Συγγρού και της Χαριλάου Τρικούπη, οι "καραμανλικοί" 
και οι "παπανδρεϊκοί" παρακολουθούν με αμηχανία και αγωνία τις εξελίξεις, ενώ 
ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος διαπιστώνουν καθημερινά πως, εκτός από το πολιτικό 
κόστος από την εφαρμογή του Μνημονίου, υπάρχουν κι άλλα θέματα που θα "πληρώσουν"
όταν ανοίξουν οι κάλπες.

Οι δανειστές επιμένουν

Σαν να μην έφταναν αυτά, η νέα σκανδαλολογία που πλήττει τα συγκυβερνώντα κόμματα,
 πριν καν στεγνώσει το μελάνι από τις αποκαλύψεις για τα εξοπλιστικά των Κάντα-
Ευσταθίου, αλλά και τα ντοκουμέντα από την "υπόθεση Λιάπη", αποτελεί μόνο την
 κορυφή του παγόβουνου. 

Ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευ. Βενιζέλος ξεκίνησαν την προεδρία της Ε.Ε. απομονωμένοι, 
με τον γερμανικό Τύπο να χαρακτηρίζει ξανά την Ελλάδα "ειδική περίπτωση",
 να ονομάζει τον Αντ. Σαμαρά "κατά φαντασίαν θεραπευμένο" και τον πρόεδρο του 
Eurogroup Γ. Ντέισελμπλουμ να προειδοποιεί πως ναι μεν η Ελλάδα έκανε δημοσιονομική 
πρόοδο, ωστόσο δεν έχει ακόμη αλλάξει "τη δομή της οικονομίας της". 

Επίσης, οι "τροϊκανοί" εμφανίζονται αποφασισμένοι να εμμείνουν στις αξιώσεις τους 
για νέα σκληρά μέτρα (παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, απελευθέρωση ομαδικών
 απολύσεων, μέτρα "ισοδύναμα" του δημοσιονομικού κενού κ.ά.), ενώ οι εταίροι, διά 
στόματος Ντέισελμπλουμ, παραπέμπουν όλες τις σοβαρές αποφάσεις για το δεύτερο 
εξάμηνο του 2014. 

Με άλλα λόγια, καταδικάζουν τον Αντ. Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλο σε ταπεινωτική
 ήττα στις ευρωεκλογές του Μαΐου, καθώς οι συγκυβερνώντες αρχηγοί δεν θα έχουν
 τίποτα να επικαλεστούν για να ζητήσουν την ψήφο των πολιτών.

Διά παν ενδεχόμενο

Τούτων δοθέντων, τα εκλογικά σενάρια επανέρχονται ξανά στο τραπέζι. 

Και αυτή τη φορά όχι ως απόρροια της ιδιότητας ενός πρωθυπουργού να έχει την 
πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά ενδεχομένως ως... αναγκαιότητα. "Δεν μπορεί να 
μη σκάσει κάπως όλο αυτό το πράγμα", εκτιμά κορυφαίος υπουργός, την ώρα που ακόμη
 και ο Γ. Στουρνάρας κατανοεί πλέον ότι οι πιθανότητες ενός πολιτικού 
"ατυχήματος" πολλαπλασιάζονται: "Υπάρχουν πράγματα που περνούν από τη
Βουλή και πράγματα που δεν περνούν", ομολόγησε μόλις προχθές ο υπουργός 
Οικονομικών στους Financial Times.

Εκλογικό δίλημμα

Έτσι, ο Αντ. Σαμαράς διαμορφώνει ήδη το -κατ' αυτόν- διακύβευμα των εκλογών και 
προεξοφλεί τις κάλπες, επιχειρώντας να τις χρεώσει στην αξιωματική αντιπολίτευση,
 την ώρα που η "γαλάζια" μονταζιέρα ξεκινά νέα εκστρατεία κατασυκοφάντησης του 
ΣΥΡΙΖΑ ως "φιλοτρομοκρατικού". 

Εδώ και ημέρες, ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει διαρκώς ότι οι πολίτες 
θα κληθούν να επιλέξουν "αν θέλουν την Ευρώπη ή όχι", ενώ μόλις προχθές 
"ξέχασε" τις δηλώσεις πως οι εκλογές θα γίνουν το 2016 και είπε σε ανταποκριτές
 ξένων ΜΜΕ πως "εγγυάται ότι ώς την προεδρική εκλογή, το 2015, δεν θα γίνουν εκλογές". 

Μάλιστα, "έδειξε" τον ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνο για τις κάλπες που θα στηθούν 
τότε, επισημαίνοντας: "Εγώ τότε θα προτείνω ένα πρόσωπο (σ.σ.: για Πρόεδρο της
 Δημοκρατίας) που θα είναι κοινά αποδεκτό και θα έχει την εκτίμηση όλων των Ελλήνων. 
Όποιος δεν θα το αποδεχθεί, θα αναλάβει την ευθύνη για την πρόωρη προσφυγή στις 
κάλπες"

ΑΥΓΗ

Τι θα πληρώσουμε το 2014

9,4 δισ. ευρώ από δέκα διαφορετικούς φόρους θα κληθούν να καταβάλουν οι πολίτες. Οι 5 αφορούν την ακίνητη περιουσία, οι 3 τα εισοδήματα και οι 2 τα αυτοκίνητα. Μυστήριο με το sms, χωρίς αποστολέα, για την εισφορά αλληλεγγύης και την έκτακτη εισφορά του 2011. Τα ακίνητα αφορά το 50% των εκκαθαριστικών σημειωμάτων τα οποία θα κληθούν να πληρώσουν φέτος περίπου 5,7 εκατομμύρια νοικοκυριά. Από τους 10 διαφορετικούς φόρους, οι 5 αφορούν την ακίνητη περιουσία, οι 3 τα εισοδήματα και οι 2 τα Ι.Χ. αυτοκίνητα. Μόνο από το «χαράτσι» στα ακίνητα οι 

εισπράξεις για την Εφορία υπολογίζεται ότι θα φτάσουν στα 3 δισ. ευρώ, τη στιγμή που οι φόροι φέτος στο εισόδημα των νομικών προσώπων είναι αυξημένοι κατά 2,2 δισ. ευρώ. 

Το σίγουρο είναι ότι το 2014 θα είναι ακόμη μια δύσκολη χρονιά για τα νοικοκυριά και τους φορολογούμενους, καθώς οι συνολικές επιβαρύνσεις για φέτος φτάνουν τα 9,4 δισ. ευρώ. 

Στο υπουργείο Οικονομικών υπάρχει προβληματισμός για το αν θα μπορέσουν να εισπραχθούν αυτοί οι φόροι ή ένα μεγάλο κομμάτι αυτής της «πίτας» κατευθυνθεί στη μεγάλη δεξαμενή των ληξιπρόθεσμων οφειλών που συγκεντρώνει ήδη χρέη 63 δισ. ευρώ.

Στην πρεμούρα των επιτελών του υπουργείου συνέβαλε και το sms – μυστήριο που λαμβάνουν τις τελευταίες μέρες στα κινητά τους τηλέφωνα χιλιάδες φορολογούμενοι, το οποίο τους καλεί να πάνε στην Εφορία για να πάρουν πίσω τα χρήματά τους από τις έκτακτες εισφορές που επιβλήθηκαν το 2011. 

Το μήνυμα έχει ως εξής: «Ο νόμος 3986/2011 για την ειδική εισφορά αλληλεγγύης και την έκτακτη εισφορά, άρθρα 28 και 29, κρίθηκε παράνομος και αντισυνταγματικός. Δύνασαι να υποβάλεις αίτηση επιστροφής παρακρατηθέντος ποσού στο Τμήμα Πρωτοκόλλου της Εφορίας. Τελεσίδικη ημερομηνία, Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014».

Παρά την ανυπαρξία αποστολέα το μήνυμα έχει κινητοποιήσει μαζικά τους φορολογουμένους, καθώς περισσότερες από 130.000 είναι οι αιτήσεις που έχουν υποβληθεί στις Εφορίες όλης της χώρας. 

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι ενώ οι φορολογούμενοι σπεύδουν να πάρουν πίσω  τα λεφτά από τον «κεφαλικό» φόρο που πλήρωσαν, η κυβέρνηση έχει ποντάρει σε εισπράξεις 1,8 δισ. ευρώ από τη φετινή εισφορά αλληλεγγύης.

Αναλυτικότερα τα φετινά χαράτσια που θα πληρώσουμε είναι:

* Οι 3 Φόροι Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) για τα έτη 2011, 2012 και 2013. Οσοι φορολογούμενοι κατείχαν την 1η Ιανουαρίου καθενός από τα έτη 2011, 2012 και 2013 κτίσματα και εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού οικόπεδα συνολικής αντικειμενικής αξίας μεγαλύτερης των 200.000 ευρώ πρέπει να καταβάλουν μέχρι το τέλος Ιανουαρίου και μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2014 τις δύο τελευταίες μηνιαίες δόσεις των ΦΑΠ που έχουν ήδη βεβαιωθεί για τα τρία αυτά έτη. Το συνολικό ποσό που θα κληθούν να καταβάλουν υπερβαίνει τα 500 εκατ. ευρώ.

* Το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων του 2013. Ολοι οι φορολογούμενοι που κατέχουν ηλεκτροδοτούμενα κτίσματα θα κληθούν να πληρώσουν, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ που θα λάβουν στο πρώτο τετράμηνο του 2014, τις δύο τελευταίες διμηνιαίες δόσεις από το «χαράτσι» (Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων) του 2013, οι οποίες υπερβαίνουν τα 450 εκατ. ευρώ.

* Ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) του 2014. Μετά τις δημοτικές εκλογές και τις ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν τον Μάιο, θα σταλούν από το υπουργείο Οικονομικών τα εκκαθαριστικά σημειώματα για την πληρωμή και του ΕΝΦΙΑ. Παραλήπτες των εκκαθαριστικών θα είναι πάνω από 5,5 εκατομμύρια φορολογούμενοι οι οποίοι κατείχαν την 1-1-2014 κτίσματα, οικόπεδα, αγροτεμάχια και λοιπά ακίνητα. Ο νέος φόρος ακινήτων θα πρέπει να εξοφληθεί έως και σε 6 μηνιαίες δόσεις. Το συνολικό ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν υπερβαίνει το 1,85 δισ. ευρώ.

* Ο φόρος για τα εισοδήματα του 2013. Το καλοκαίρι θα καταφθάσουν τα εκκαθαριστικά των φορολογικών δηλώσεων για τα εισοδήματα του 2013. Η εκκαθάριση των δηλώσεων θα γίνει αυτόματα με την υποβολή τους στο σύστημα ΤΑΧΙSNET. Από την εκκαθάριση αναμένεται να προκύψει υποχρέωση πληρωμής φόρων εισοδήματος συνολικού ύψους τουλάχιστον 4 δισ. ευρώ για τη συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων, καθώς οι περισσότερες φοροαπαλλαγές (ατομικά αφορολόγητα ποσά, αφορολόγητα παιδιών, εκπτώσεις φόρου για ενοίκια, δίδακτρα, ασφάλιστρα ζωής, τόκους δανείων πρώτης κατοικίας κ.λπ.) έχουν καταργηθεί.

* Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης για τα εισοδήματα του 2013. Οσοι φορολογούμενοι απέκτησαν το 2013 εισοδήματα μεγαλύτερα των 12.000 ευρώ θα κληθούν να καταβάλουν με τα εκκαθαριστικά των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος (αν δεν τους έχει παρακρατηθεί) και την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, η οποία θα υπολογιστεί με συντελεστές 1% έως 4%, ανάλογα με το ύψος του συνολικού εισοδήματος. Το συνολικό ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν ανέρχεται σε 1,78 δισ. ευρώ.

* Το τέλος επιτηδεύματος για το έτος 2013. Οσοι φορολογούμενοι απέκτησαν το 2013 εισοδήματα από εμπορικές επιχειρήσεις ή ελευθέρια επαγγέλματα θα κληθούν να καταβάλουν και τέλος επιτηδεύματος, το οποίο ανέρχεται σε 650 ευρώ για τους περισσότερους. Το συνολικό ποσό που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν ανέρχεται σε 230 εκατ. ευρώ.

* Ο φόρος πολυτελούς διαβίωσης για το έτος 2013. Οι φορολογούμενοι που το 2013 κατείχαν Ι.Χ. αυτοκίνητα άνω των 1.928 κυβικών εκατοστών -τα οποία κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την 1/1/2004 και μετά-, πισίνες και αεροσκάφη θα υποχρεωθούν να καταβάλουν και το 2014 τον φόρο πολυτελούς διαβίωσης. Το συνολικό ποσό που θα πληρώσουν θα ανέλθει σε 141 εκατ. ευρώ.

* Τα τέλη κυκλοφορίας για το έτος 2015. Ολοι οι κάτοχοι οχημάτων θα κληθούν στο τελευταίο δίμηνο του 2014 να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας του 2015. Το συνολικό ποσό των τελών που θα κληθούν να καταβάλουν ανέρχεται σε 1,056 δισ. ευρώ.

 efsyn.gr

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΟΝΤΡΑΙΝΕΙ

ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ - 

Ανώνυμα “απειλητικά τηλεφωνήματα” σε επιχειρήσεις που ασχολούνται με εξοπλισμούς έχουν καταγγελθεί στις αρχές τα τελευταία 24ωρα ,δίνοντας μια νέα διάσταση στην υπόθεση των αποκαλύψεων για μαύρο χρήμα και μίζες...

Άγνωστοι έχουν τηλεφωνήσει σε αρκετές εταιρείες τα ονόματα των οποίων δεν έχουν ακουστεί στις υπόθεσεις που ερευνά η Δικαιοσύνη και “απειλούν” ότι θα τις ...εμπλέξουν ! 

Στην διερεύνηση της υπόθεσης έχουν εμπλακεί οι αρχές στις οποίες...

προσέφυγαν κάποιοι από τους επιχειρηματίες . Έχουν γίνει ήδη κάποιες έρευνες αν και όπως αναμενόταν οι κλήσεις έχουν γίνει από καρτοκινητά άσχετων και μάλιστα πληροφορίες λένε ότι ένα καρτοκινητό που έχει εντοπιστεί ανήκει σε...αλλοδαπό μετανάστη!

Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι εδώ και τρεις ημέρες γράφεται στο διαδίκτυο ότι η υπόθεση των εκβιασμών απασχολεί ήδη τη δικαιοσύνη και κάποιοι το προχωρούν ακόμη περισσότερο και μιλούν και για εντάλματα σύλληψης.

ON ALERT

Σκοτεινός δρόμος χωρίς επιστροφή για τη συγκυβέρνηση

ανάρτηση από ( periodista)

Σκοτεινός δρόμος

“ Είναι προφανές ότι μια τέτοια φθαρμένη και στριμωγμένη κυβέρνηση ούτε στα καλύτερα σενάρια των πιο φιλόδοξων υποστηρικτών της από τα τηλεπαράθυρα, δεν μπορεί να χειριστεί πια την κατάσταση.  ”

Του Κώστα Καπνίση

Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου 2014 07:53

• Εκτύπωση 
• E-mail

Παγιδευμένο σε έναν σκοτεινό δρόμο χωρίς επιστροφή φαίνεται πως είναι πλέον ένα παρασιτικό σύστημα διακυβέρνησης, το οποίο τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο προσπαθεί να διαχειριστεί την παταγώδη αποτυχία και οριστική και αμετάκλητη κατάρρευσή του. Ένα σύστημα, το οποίο χρησιμοποίησε επί δύο δεκαετίες το πολιτικό σύστημα μιας ευρωπαϊκής κατά τα άλλα χώρας για να βάλει το τουλάχιστον 80% της ελληνικής κοινωνίας στη δούλεψή του, να το ξεζουμίσει και να του πει σε τελική ανάλυση από το 2010 και μετά ότι η χώρα είχε χρεωθεί και έπρεπε να «εξυγιανθεί». Τα πρόσφατα σκάνδαλα που βγαίνουν στην επιφάνεια είναι μονάχα η αρχή ενός «πανηγυριού», το οποίο σε οποιαδήποτε άλλη κανονική χώρα, όπως θέλει να την αποκαλεί η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, θα είχε προκαλέσει πολιτικό και κοινωνικό σεισμό.

Στο «τραπέζι» έχουν αρχίσει πλέον να πέφτουν ονόματα, για μια κατάσταση, την οποία οι περισσότεροι γνώριζαν ή τουλάχιστον υποψιάζονταν. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Άλλωστε η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας είναι πια εξουθενωμένη από την ανθρωπιστική καταστροφή, την λεηλασία σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Τα παρασιτικά απομεινάρια δύο κομμάτων, όπως ήταν αυτά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, τα οποία ήταν η βιτρίνα ενός ολόκληρου συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής, προσπαθούν να κερδίσουν λίγο ακόμα χρόνο παραμονής στην εξουσία, προκειμένου να διευθετήσουν ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν να διαχειριστούν την επόμενη ημέρα, η οποία θα είναι χωρίς εκείνους στην εξουσία.

Πραγματικά, ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο θα ήθελαν να βρίσκονται στην θέση όσων σήμερα επιμένουν ακόμα πεισματικά να κρατούν την εξουσία και τις τύχες του ελληνικού λαού στα χέρια τους. Νόμιζαν ίσως ότι η απόλυτη υποταγή και εθελόδουλη στάση στους εταίρους – δανειστές, αλλά και η ταυτόχρονη στήριξη της εγχώριας βλαχομπαρόκ «ελίτ» μαζί με την πτωχευμένη μιντιοκρατία, η οποία επιτίθεται πλέον απροκάλυπτα στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό, θα ήταν αρκετή ώστε να τους κρατήσει γαντζωμένους και ανενόχλητους στις καρέκλες της εξουσίας. Κάποια στιγμή όμως, για διάφορους λόγους, η ομερτά σπάει και αποκαλύπτεται ο φαύλος κύκλος της διαφθοράς και της καταστροφής μιας ολόκληρης χώρας, προκειμένου να επιβιώνουν και μάλιστα να διάγουν πολυτελή βίο κάποια παράσιτα, τα οποία παλαιότερα προκαλούσαν θλίψη και θυμό, ενώ τώρα μόνο το γέλιο και τον οίκτο.

Αλήθεια είναι ότι δυσκολεύεται κάποιος με τα σημερινά δεδομένα να πιστέψει το θράσος, την απληστία, την αλητεία, αλλά και την διαδικασία κατά την οποία γινόταν το τρομερό «πάρτι» λεηλασίας της χώρας. Στο χέρι της Δικαιοσύνης είναι να αποκαλύψει με στοιχεία και απόλυτη διαφάνεια όλα τα ονόματα, τα οποία είναι υπεύθυνα για την σημερινή κατάντια, σε όποιον χώρο κι αν ανήκουν είτε αυτός είναι πολιτικός είτε επιχειρηματικός, ντόπιος ή ξένος.  Είναι άλλωστε η ιδανική ευκαιρία για να σπάσει το απόστημα και να μπορέσει η επόμενη κυβέρνηση, η οποία σύντομα θα προκύψει από τις κάλπες να μπορέσει να επικεντρωθεί σε μια αληθινή και δυναμική  διαπραγμάτευση, για την οποία άλλωστε ήδη προετοιμάζονται οι εταίροι – δανειστές. Γνωρίζουν ήδη, όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν δημοσίως, έστω κι αν κάποια σημάδια είναι πια ορατά, ότι η επόμενη κυβέρνηση δεν πρόκειται να χαριστεί στις απαιτήσεις των ξένων και ντόπιων συμφερόντων.

Η συγκυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει έναν τρόπο, πολιτικά ορθό, έστω και αν αυτός δεν θα γίνει πιστευτός, προκειμένου να αποδράσει. Της δόθηκαν οι ευκαιρίες. Η πρώτη ήταν η υπόθεση της ΕΡΤ, για την οποία η κυβέρνηση Σαμαρά, οδηγήθηκε με δική της ευθύνη ένα βήμα πριν από την κατάρρευση. Η δεύτερη ευκαιρία ήταν μια κίνηση μεγαλοψυχίας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με την περίφημη πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Σαμαρά τον περασμένο Νοέμβριο. Ήταν δύο περιπτώσεις, κατά τις οποίες το κυβερνητικό συνονθύλευμα, το οποίο ισοπέδωσε την ελληνική κοινωνία, θα μπορούσε να αποχωρήσει «αξιοπρεπώς». Πάντοτε βέβαια υπάρχουν οι ευκαιρίες. Κι αν δεν υπάρχουν τότε πολύ εύκολα μπορούν να δημιουργηθούν. Τούτη η συγκυβέρνηση άλλωστε έχει πείσει τους πάντες ότι είναι ικανή για όλα.

Κοντολογίς, η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, πέρα από την σωρεία αποκαλύψεων σκανδάλων σε καθημερινή βάση έχει να διαχειριστεί το δημοσιονομικό κενό για το 2014, νέα μέτρα δηλαδή, το νέο Μεσοπρόθεσμο 2014 – 2017, πάλι νέα μέτρα, την υποτιθέμενη συζήτηση για την απομείωση του ελληνικού χρέους, την οποία όμως όπως αποκάλυψε και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει και τέλος τις περιφερειακές εκλογές στην Ελλάδα, αλλά και τις ευρωπαϊκές κάλπες. Όλα αυτά χωρίς να συνυπολογιστούν η σκληρή καθημερινότητα για την κοινωνία και η καθημερινή διαπόμπευση και αποκάλυψη λεπτομερειών για το πώς κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τον τόπο.

Είναι προφανές ότι μια τέτοια φθαρμένη και στριμωγμένη κυβέρνηση ούτε στα καλύτερα σενάρια των πιο φιλόδοξων υποστηρικτών της από τα τηλεπαράθυρα, δεν μπορεί να χειριστεί πια αυτή την κατάσταση. Η λύση για την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είναι η προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία. Όχι για να κριθούν τα «κόμματά» τους, αλλά για να αποδράσουν από το πολιτικό προσκήνιο, τώρα που ο κλοιός σφίγγει, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Φαίνεται όμως πως και για να αποδράσει κάποιος πρέπει να έχει ένα σχέδιο. Ούτε αυτό δεν είναι σε θέση να εκπονήσουν…