Η ΣΥΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΟΧΙ!!

Ντρέπομαι, αλλά νοιώθω και περήφανος για τους λαούς που έχουν ηγέτες που τολμούν να πουν και ΟΧΙ!

Η Συριακή αντιπροσωπεία στη Γενεύη*

Σημειώνει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://www.nikosklitsikas.gr/

Ξεκίνησε στη Γενεύη η Διάσκεψη για την ειρήνευση στη Συρία.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια η «πολιτισμένη» δύση, πρωτοστατούντος της...
Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών, έχει εξαπολυθεί ένας ανελέητος πόλεμος εναντίον του λαού της Συρίας και της νόμιμης κυβέρνησής του. Ένας πόλεμος με μισθοφόρους τρομοκράτες και την Αλ Κάιντα, που εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και στηρίζουν πολιτικά οι «πολιτισμένοι» της Δύσης, με αιχμή τα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα (Σαουδική Αραβία, Κατάρ…), το σιωνιστικό ισραηλινό ναζιστικό καθεστώς και την Τουρκία ως βάση εκπαίδευσης και προώθησης των τρομοκρατών στη Συρία.
Η «Αραβική Άνοιξη made in USA» δεν μπόρεσε να κάμψει τον αγώνα του Συριακού Λαού για την εθνική του κυριαρχία κι Ανεξαρτησία. Το πολυπόθητο σχέδιο των νέο-αποικιοκρατών απέτυχε παταγωδώς!
Γιατί η Συρία είναι «κόμβος» για τους ιμπεριαλιστές;
Είναι η μοναδική Αραβική χώρα που έχει Σύνταγμα ψηφισμένο από τον λαό, όπου κατοχυρώνεται η ισότητα ανδρών-γυναικών, η ανεξιθρησκία, το κοινοβούλιο με νόμιμο το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας και… μαζί με τον Λίβανο, οι μοναδικές χώρες της Μεσογείου –μετά την επιτυχία της «Αραβική Άνοιξη made in USA» στη Λιβύη- που δεν έχουν συνάψει καμία συμφωνία συνεργασίας, έρευνας, «μορφωτικών» υποθέσεων με το ΝΑΤΟ.
Όλοι γνωρίζουν ότι 122 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο… σχεδόν τα μισά στην Κύπρο και τα υπόλοιπα μοιράζονται Ισραήλ, Λίβανος και Συρία! Ένας ακόμη λόγος για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας, την αποσταθεροποίηση στο Λίβανο και τη νέα οικονομική κατοχή της Κύπρου, με επόμενο στόχο το Ιράν.
Η Συρία είναι μια «αδελφή» χώρα με την Ελλάδα. Παραδοσιακές σχέσεις φιλίας, αδελφοσύνης, συνεργασίας. Εκεί, στα σύνορα με την Τουρκία ανθίζουν τα Ελληνορθόδοξα μοναστήρια του Πατριαρχείου της Αντιόχειας με τους αμύθητους πολιτιστικούς θησαυρούς και ανεκτίμητα ιστορικά κειμήλια!

Η Συρία ήταν αυτή που στην κρίση του Μάρτη 1987, όταν ο ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια και η Συρία παρέταξε τα στρατεύματά της στα σύνορα με την Τουρκία, τον χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, με σαφή διακήρυξη του προέδρου Άσσαντ προς την Τουρκία: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!
Γεγονότα που χωρίς ντροπή αποκρύβουν τα ΜΜΕ κι οι δημοσιογράφοι Υπηρεσιών. Aλλά κι αυτοί που γνωρίζουν, όπως ο Κάρολος Παπούλιας. Οφείλουμε να επισημάνουμε ότι στη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων της ιμπεριαλιστικής επίθεσης μόνον η εφημερίδα Ριζοσπάστης και Λαϊκός Δρόμος, δεν συντάχθηκαν με τα Δελτία Τύπου που συντάσσονται στη βάση των ΗΠΑ-Ισραήλ στην Τουρκία -σύνορα με τη Συρία- και διοχετεύονται μέσω «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» στα ΜΜΕ όλου του κόσμου.
Ντρέπομαι που η χώρα μου (δεν χρησιμοποιώ επί τούτω την λέξη πατρίδα, γιατί οι πατρίδες έχουν πατριωτικές κυβερνήσεις, δεξιές, κεντρώες ή αριστερές, ενώ οι «χώρες» πολιτικό υπηρετικό προσωπικό τραπεζιτών, δωσίλογους κυβερνήτες) συντάχθηκε και συνεργάστηκε με τον Νατοϊκό οργανισμό «Φίλοι της Συρίας», που δημιουργήθηκε για την αποσταθεροποίηση της Συρίας. Εκεί συνεργάζεται πολύ στενά με το παράνομο ψευδοκράτος της λεγόμενης Βόρειας Κύπρου, με το παράνομο προτεκτοράτο Κόσσοβο και φυσικά την Τουρκία και τα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα, με πρόφαση τον «εκδημοκρατισμό» της Συρίας.
Ντρέπομαι που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ εκπροσωπήθηκε με τον Δ. Αβραμόπουλο στον οργανισμό «Φίλοι της Συρίας» και ουσιαστικά νομιμοποίησε το ψευδοκράτος της Β. Κύπρου και το Κόσσοβο.
Ντρέπομαι που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ απέλασε την πρέσβειρα της Συρίας από την Ελλάδα, παραβιάζοντας το Διεθνές και Διπλωματικό Δίκαιο, αφού απέλαση σημαίνει κήρυξη πολέμου.

Ντρέπομαι που δεν βρέθηκε ένας ή μία στο ΠΑΣΟΚ να θυμηθεί την ιστορία του Κινήματος και τη σχέση ΠΑΣΟΚ-Σοσιαλιστικού Κόμματος Συρίας και να κάνει έστω μια δήλωση, να μην μετατραπεί σε δωσίλογο υπάλληλο ξένων συμφερόντων. Να θυμίσουμε ότι μετά την μεταπολίτευση το πρώτο ταξίδι του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν στη Συρία (27 Απρίλη 1975). Τη Συρία που πρόσφερε απλόχερη βοήθεια στον αντιδικτατορικό αγώνα και το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα – ΠΑΚ κι ο Ανδρέας Παπανδρέου θέλησε να ευχαριστήσει με επίσημη επίσκεψη στον πρόεδρο Άσσαντ.
Ντρέπομαι που η Αξιωματική αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) κι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχουν καταγγείλει ακόμη –εδώ και τέσσερα χρόνια- την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας. Μάλιστα, η κα. Δούρου, υπεύθυνη Εξωτερικής πολιτικής και φιλόδοξη ΥΠΕΞ σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αρθρογραφεί υπέρ της «αντιπολίτευσης» των Νατοϊκών μισθοφόρων κι απαιτεί να φύγει ο «δικτάτορας» Άσσαντ, όπως έκανε «εικονίσματα» για τον εγκληματία πολέμου Πέρες και τον Ομπάμα. Χωρίς ντροπή για τον τίτλο του κόμματός της… «ριζοσπαστική αριστερά».
Ντρέπομαι που ο Γιώργος Παπανδρέου –και με την ιδιότητα του προέδρου της «σοσιαλιστικής» διεθνούς, συντάχθηκε με τους τρομοκράτες της Αλ Κάιντα.
Ντρέπομαι που ο αρχηγός του σημερινού ΠΑΣΟΚ, προερχόμενος από την κεντροδεξιά (μόνον ο Στέφανος Τζουμάκας τολμάει και κάνει αναφορά στο πολιτικό παρελθόν του κ. Βενιζέλου), το κόμμα  Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις, με την ιδιότητα του ΥΠΕΞ στην κυβέρνηση Σαμαρά, τάχθηκε υπέρ της επέμβασης στη Συρία με αφορμή την στημένη επιχείρηση των Νατοϊκών -ίδια μ’ αυτή που στήθηκε στο Ιράκ- περί χημικών όπλων. Κανένας υπουργός των Εξωτερικών της ΕΕ δεν πήρε άμεσα αυτή την πολεμοχαρή θέση, αλλά ζητούσαν έρευνα του ΟΗΕ κι απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μόνον ο Βενιζέλος, ο Ερντογάν, το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου και το Κόσσοβο, οι πιο δουλικές κι υποταγμένες χώρες στον πλανήτη.
Ντρέπομαι για τη στάση του Βαρθολομαίου, Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης και τον Ιερώνυμο, Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας της Ελλάδας, που υποταγμένη σε ξένα συμφέροντα εγκατέλειψαν τους Ελληνορθόδοξους της Συρίας και το Πατριαρχείο Αντιόχειας. Σιώπησαν ένοχα και μέχρι σήμερα σιωπούν μπροστά στη γενοκτονία του Συριακού λαού.
Ντρέπομαι που η δουλική κυβέρνηση Σαμαρά, με υπουργός Εξωτερικών τον Ε. Βενιζέλος, κράτησε για 4 ολόκληρες ώρες καθηλωμένο το αεροπλάνο που μετέφερε την Συριακή αντιπροσωπεία στη Γενεύη για τη Διάσκεψη Ειρήνης, εκτελώντας εντολές ξένων δυνάμεων.
Ντρέπομαι για το υποταγμένο πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας, που δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα, υποταγμένο σε μια υπαλληλική σχέση με το Δ’ Ράιχ και την Μέρκελ!
Είμαι διπλά περήφανος για τον Υπουργό των Εξωτερικών της Συρίας, τον σύντροφο Al Moualem, στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Συρίας.
Πρώτον γιατί τον γνώρισα κι έχω μιλήσει μαζί του. Πρόκειται για Άνθρωπο με «Α» κεφαλαίο.
Δεύτερον γιατί χθες στη Διάσκεψη της Ελβετίας, όταν ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Κέρρυ έθιξε θέμα μεταβατικής πολιτικής κατάστασης στην Συρία, του απάντησε (δείτε στο βίντεο** την έκφραση του αμερικανού ΥΠΕΞ, όταν ο Μουάεμ κάνει την δήλωση):
«Κανένας στον πλανήτη, κύριε Kerry, επακριβώς κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί νομιμότητα ή να προσδίδει σε έναν Πρόεδρο, μία Κυβέρνηση, ένα Σύνταγμα ή σε οτιδήποτε αφορά την Συρία, εκτός από τους ίδιους τους Σύριους. Οι Σύριοι αποφασίζουν για την πατρίδα τους και κανείς άλλος δεν έχει αυτό το δικαίωμα».

Είμαι περήφανος που γνώρισα στη Δαμασκό τον Παλαιστίνιο ηγέτη Ahmed Jibril, Γενικό Γραμματέα του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης – Γενική Διοίκηση και με την τιμημένη Ταξιαρχία “Jihad Jibril” (πήρε το όνομα του γιού του Jihad, που έπεσε στη μάχη), δίνουν μάχη σώμα με σώμα με τις μισθοφορικές ορδές των τρομοκρατών της Αλ Κάιντα. Ο σύντροφος Ahmed Jibril, τονίζει: «Δεν γνωρίζουν όλοι ότι η Αλ Κάιντα έχει πραγματοποιήσει δολοφονίες σε πολίτες σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αλλά ποτέ εναντίον ισραηλινών υπηκόων. Υπάρχουν σε όλες τις χώρες, ακόμη κι εκεί που δεν δρουν βρίσκονται σε ύπνωση, εκτός από το Ισραήλ».
Είμαι περήφανος που με τιμάει με την φιλία του ο Ouday Hr Detto Soso (Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας), που μου εξηγεί με λίγα λόγια γιατί πολεμούν μαζί με τον Άσσαντ τους επιτιθέμενους τρομοκράτες: «Ένας από τους λόγους της χωρίς όρους στήριξης του Άσσαντ, είναι πως στη Συρία δεν υπάρχει πρεσβεία ή διπλωματική εκπροσώπηση των σιωνιστών. Σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες που λέγονται "αραβικά κράτη"»!

* Ο πρόεδρος Αλ Άσσαντ τόνισε στα μέλη της Συριακής αντιπροσωπείας που βρίσκονται στη Γενεύη: «Η αντιπροσωπεία πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να εκφράσει τα δεινά και τις ελπίδες του λαού, να περιφρουρήσει την εθνική κυριαρχία της Συρίας, ν’ αρνηθεί κάθε εξωτερική παρέμβαση, χωρίς ποτέ να παραχωρήσει τις εθνικές μας αρχές. Ειδικότερα να υπερασπίσει το έθνος μας, τον λαό μας και την εθνική μας ανεξαρτησία».

Ο ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ ΓΙΑ ΞΗΡΟ

        Επιστολή Κουφοντίνα στην  "Εφημερίδα των Συντακτών"

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας απαντά στον Χρ. Ξηρό, λέγοντας πως όχι απλά δεν μπορεί να είναι εκείνος συνεχιστής αλλά δεν έχει και το δικαίωμα να αναφέρεται στην οργάνωση ως συνεχιστής της.

Ολόκληρη η δήλωση Κουφοντίνα:

Όπως έχω πει ξανά, ο ιστορικός κύκλος της 17Ν έχει κλείσει. Το έχω δηλώσει το 2002, όταν υπεράσπιζα την τιμή της οργάνωσης και τις επαναστατικές αξίες που ευτελίζονταν από τις ομολογίες και τραυματίζονταν από το κενό της σιωπής.

Η 17Ν έκλεισε τον κύκλο της. Τα τελευταία χρόνια όμως στη χώρα μας στα πλαίσια του πολύμορφου κινήματος αντίστασης αναπτύσσεται ένα άλλο αντάρτικο. Νέου τύπου πιο μητροπολιτικό με χαρακτηριστικά διαφορετικά από το δικό μας. Το οποίο αναπόφευκτα θα πρέπει να λάβει υπόψη τη δική μας εμπειρία, όπως δοκιμάστηκε στην ιστορική της διαδρομή.

Η κάθε προσωπική επιλογή ένταξης σε αυτό το νέο αντάρτικο κρίνεται και θα κριθεί από αυτήν που ήταν πάντα ο πραγματικός αποδέκτης του λόγου μας, από την αγωνιζόμενη κοινωνία.

Και το κίνημα στην ώρα του θα αξιολογήσει στις διαφορετικές εκφάνσεις του και θα μετρήσει τις δυναμικές, τις προεκτάσεις και τις επιπτώσεις.

Εγώ όμως σήμερα από τη δική μου μεριά οφείλω να προειδοποιήσω προς κάθε κατεύθυνση, προς οποιονδήποτε επίδοξο διεκδικητή ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί και να καπηλεύεται το όνομα και την ιστορία της 17Ν, πολύ περισσότερο να δηλώνει συνεχιστής της.

Αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να ξανακουστεί βάσιμα η γνωστή ρήση του Μαρξ για τη φάρσα της ιστορίας.

 

2009: 290 δις. το χρέος. 2014: 317 δις

 ΕΝΥΠΟΘΗΚΟ το χρέος. Με κούρεμα, μνημόνια, αίμα. Χτίστε φυλακές.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Ιανουαρίου 23, 2014

Με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat.

Για να γίνει αντιληπτό το έγκλημα, δεν χρειάζονται εξειδικευμένες σπουδές. Το καταλαβαίνει όποιος έχει κόψει έστω και ένα τιμολόγιο στην ζωή του. Οποιοσδήποτε εργάστηκε πραγματικά και δεν υπήρξε Στουρνάρας, Παπακωνσταντίνου κλπ.

Τα 290 δις του χρέους, αυξήθηκαν παρότι μετατράπηκαν σε ενυπόθηκα. Παρότι απο το 2011 έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Παρότι καταστράφηκαν όλοι οι ΤΙΜΙΟΙ επενδυτές, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια κλπ από το PSI. Παρότι καταστράφηκε ηκοινωνία, η παιδεία, η υγεία, η πραγματική οικονομία.

Αυτό το πλιάτσικο θα μείνει στην παγκόσμια ιστορια ως η μεγαλύτερη ληστεία που έγινε ποτέ σε έθνος, σε καιρό “ειρήνης”. Οι φυλακές δεν θα τους χωρέσουν.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Η περιβόητη δόση, δεν πληρώνει μισθούς και συντάξεις αλλά τα κοράκια του ΔΝΤ! ΑΚΟΥΡΕΥΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ!

Οι τράπεζες στο επίκεντρο των σκανδάλων και της διαπλοκής

Πώς θα σωθούμε από την διαπλοκή των τραπεζών – Γιατί είναι αναγκαία η  ενιαία εποπτεία του χρηματο-οικονομικού τομέα- Πού κάνει λάθος ο Guardian – Οι καυτές εκκρεμότητες ενός σκανδάλου- Γιατί πρέπει να παραιτηθεί η Αναστασία Σακελλαρίου – Γιατί προκρίνεται ο Γιάννης Στουρνάρας για την ΤτΕ

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

To άρθρο έχει δημοσιευθεί 

στις 13/1/2014

στο koutipandoras.gr

Είναι πια ξεκάθαρο και για τους πλέον  δύσπιστους ότι οι τράπεζες ήταν και παραμένουν  το επίκεντρο και η κινητήριος δύναμη της διαπλοκής. Έχουν τεράστιες ευθύνες όχι μόνο για τα θαλασσοδάνεια της τελευταίας δωδεκαετίας, αλλά και για την υπερχρέωση της χώρας και των πολιτών. Το τραπεζικό σύστημα  έχει απολέσει  το κοινωνικό του κύρος. Οι τράπεζες είναι υπεύθυνες για τα άθλια ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΔΕΛΤΙΑ και τις αποτιμήσεις των εξαγοραζόμενων ή συγχωνευόμενων εταιρειών που προκάλεσαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου. Οι τράπεζες επίσης λησμόνησαν την κοινωνική αποστολή τους, χορήγησαν στους πολιτικούς αφειδώς δάνεια για το κράτος περιφρονώντας τους μετόχους τους και στους πολίτες, παραμερίζοντας τους κανόνες και την Τράπεζα της Ελλάδος. Τώρα έντρομες ζητούν να χαμηλώσουν οι τόνοι και να σταματήσει η διερεύνηση των δανείων που έχουν χορηγήσει. Φαίνεται λοιπόν ότι οι υπηρεσίες της  ΤτΕ έκαναν την δουλειά τους, στον βαθμό που οι συνθήκες το επέτρεπαν, αλλά οι διοικήσεις της έκαναν πολιτική.  Όλα τα μεγάλα σκάνδαλα έχουν αναφορά στο χρηματο-οικονομικό σύστημα (τράπεζες, κεφαλαιαγορά, ασφάλειες κλπ).

Δεδομένου λοιπόν ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, πρώτον, έχει χάσει το κύρος της στην κοινή γνώμη με τις συνεχείς αποκαλύψεις σκανδάλων από τις οποίες προκύπτει ολιγωρία στις αντιδράσεις της, δεύτερον, στην ουσία είναι παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (άρα, το εθνικό συμφέρον δεν είναι ο κύριος σκοπός της), τρίτον, είναι μια ιδιωτική τράπεζα, όπου το κράτος μαζί με τα Ασφαλιστικά Ταμεία ελέγχει το 30% (ούτε κάν το 34%), είναι σαφές ότι δεν μπορεί να επιτελέσει με επάρκεια τον εποπτικό της ρόλο. Σημειώνεται εδώ ότι για δεκαετίες η εποπτεία του χρηματο-οικονομικού τομέα ήταν τριχοτομημένη και οι υπεύθυνες αρχές δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους, παρά την διασύνδεση των ομίλων που απλώνονταν σε πολυδαίδαλες ενδο-ομιλικές συναλλαγές.

Γι΄ αυτό και πρέπει να δημιουργηθεί μια ενιαία αρχή εποπτείας όλου του χρηματο-οικονομικού τομέα, ανεξάρτητη, η οποία θα λογοδοτεί στην Βουλή των Ελλήνων. Μόνο έτσι, θα σπάσει ο φαύλος κύκλος των προτιμησιακών καθεστώτων που έχουν εγκαταστήσει η διαφθορά και η διαπλοκή. Η ΤτΕ θα εξακολουθήσει να εποπτεύει τις τράπεζες, αλλά η ενιαία αρχή εποπτείας θα  είναι ανώτερη και θα την ελέγχει, ενώ θα πρέπει να απορροφήσει σε κάποια φάση και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Μια τέτοια πολιτική θα τερματίσει την διαπλοκή των τραπεζών και θα συμβάλει αποτελεσματικά στην διατήρηση της χρηματοπιστωτικής και δημοσιονομικής  σταθερότητας. Μια τέτοια αρχή είναι συμβατή με την επικείμενη ενοποίηση της τραπεζικής αγοράς και θα αποτελέσει μείζονα εγγύηση για τους επενδυτές. Πολιτικά, το eurogroup και ο κ. Σόιμπλε θα πρέπει να χαρούν, εκτός εάν έχουν άλλες υπόγειες βλέψεις.

Οι νέες αποκαλύψεις για το πώς χειρίζονται οι διοικήσεις των τραπεζών τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών, δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, τον κρατικό έλεγχο του τραπεζικού μας συστήματος. Σωστά επισημαίνει ο αρθρογράφος του Guardian, Λίο Πάνιτς, ότι  ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσει στο κέντρο της ριζικής μεταρρύθμισης που επαγγέλλεται, την κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, αλλά η ευρωπαϊκή ελίτ δεν θα έπρεπε να νιώθει άβολα με αυτό, όπως ισχυρίζεται. Κι αυτό γιατί δεν είναι προς το πραγματικό συμφέρον τους. Την εξυγίανση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος δεν θα την κάνουν ούτε τα hedge funds, ούτε η Deutschebank που δεν είναι και τόσο ηθική. Θα την κάνει το ελληνικό κράτος, όχι το υφιστάμενο, αλλά ένα άλλο.

Αν η κυβέρνηση Σαμαρά πουλήσει τις τράπεζες για 18 δισ. ευρώ όπως γράφεται, τότε θα υπάρξει μια ζημιά τις τάξεως των 30 δισ. ευρώ το λιγότερο, που θα φορτωθεί στο χρέος. Το σχέδιο ήταν να πουληθούν οι τράπεζες με κέρδος. Και αυτό για να γίνει χρειάζεται χρόνο. Δεν πρέπει να ξεπουληθούν οι τράπεζες για να κλείσει η Τρόικα και η κυβέρνηση των χρηματοδοτικό κενό της αποτυχίας τους. Το τραπεζικό σύστημα, ιδιωτικό ή κρατικό, είναι θεμελιώδης δομή της χώρας και η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση χειρότερη από τον πόλεμο…

Οι καυτές εκκρεμότητες ενός σκανδάλου

Σε ότι αφορά το σκάνδαλο του ΤΤ,

1.      Η κα Αναστασία Σακελλαρίου του ΤΧΣ πρέπει να παραιτηθεί, διότι υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων (conflict). Δεν μπορεί να αποφασίζει για την τιμή πώλησης με έκπτωση (;) των ελληνικών τραπεζών και να ελέγχεται σε βαθμό κακουργήματος από την δικαιοσύνη για εμπλοκή της σε τραπεζικά δάνεια.

2.      Η Επιτροπή  Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής πρέπει να καλέσει τα δύο μέλη του ΔΣ του ΤΧΣ που είναι εκπρόσωποι του κράτους και φέρονται να έχουν παραιτηθεί και να διερευνήσει τις συνθήκες λειτουργίας του ΔΣ του ΤΧΣ. Επ΄ ευκαιρίας να καλέσει και όσα μέλη του ΔΣ έχουν παραιτηθεί από συστάσεως του Ταμείου.

3.      Η ΤτΕ οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα την διαβιβαστική επιστολή της άδειας μετατροπής του ΤΤ από ειδικό πιστωτικό ίδρυμα σε τράπεζα, με την οποία απαγορευόταν ρητώς η χορήγηση επιχειρηματικών δανείων επειδή δεν διέθετε εμπειρία και υπηρεσία αξιολόγησης επιχειρηματικού κινδύνου. Η ΤτΕ πρέπει να εξηγήσει αν, πότε και με ποιους όρους  άλλαξε το καθεστώς. Αν το καθεστώς απαγόρευσης δεν άλλαξε, τότε, η διοίκηση της ΤτΕ πρέπει να λογοδοτήσει. Σημειωτέον ότι δεν ισχύει ο ισχυρισμός του κ. Φιλιππίδη ‘’μα, χρηματοδότησα την Εγνατία Οδό’’, διότι έλαβε ειδική άδεια γι΄ αυτό και επρόκειτο για μια κρατική εταιρεία που κάλυπτε με εγγύησή του το Δημόσιο.  ‘Ήταν μια άδεια χρηματοδότησης συγκεκριμένη και όχι για να αρχίσει να μοιράζει χρήμα δεξιά και αριστερά.

Ο πιθανός διορισμός του Γιάννη Στουρνάρα στην διοίκηση της ΤτΕ  σίγουρα θα έχει τις ευλογίες των δανειστών. Κάποια στιγμή όμως –και αυτό οφείλει να το γνωρίζει- κατά την διάρκεια της θητείας του θα βρεθεί στο δίλημμα να υπηρετήσει τα συμφέροντα της πατρίδας του, όπως θα τα εννοεί μια άλλη κυβέρνηση εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό, ή τις επιταγές των δανειστών

Δημοσιεύτηκε 22 hours ago από τον χρήστη Makis Andronopoulos

Aγύρτες Διαπλεκόμενοι μας Κυβερνούν

Δεν φτάνει...

Βέβαια, το να φύγουν, να ξεκουμπιστούν, ναεξαφανιστούν από προσώπου πολιτικής ζωής, οι Πηλιογούσηδες, οι πολιτικοί και κοινοί απατεώνες, είναι το πρώτο βήμα, και τοαπαραίτητο.

     Όμως δεν φτάνει..

     Γιατί το θέμα δεν είναι η διαχείριση του χρέουςκαι των μνημονίων με κάποιον άλλο τρόπο.

     Η ύπαρξη κάθε είδους μνημονίου αναιρεί την όποια εθνική ανεξαρτησία, και η διαχείριση...

ΑΥΤΟΥ του χρέους είναι ουτοπική.

     Το θέμα είναι η πλήρης κατάργηση των μνημονίων, ώστε να ξανακερδηθεί η αυτοδιάθεση της χώρας, ο επαναπροσδιορισμός του χρέους, και οπωσδήποτε η αλλαγή του μηχανισμού λειτουργίας του κράτους.

     Επακόλουθο θα είναι η αναδιοργάνωση της οικονομικής ζωής της χώρας (τί παράγουμε, τι παρέχουμε, τί εξάγουμε, τί επεξεργαζόμαστε και τί εισάγουμε),

     ..και ίσως και αλλαγή του πολιτειακού συστήματος (π.χ. από Προεδρευομένη σε Προεδρική δημοκρατία, διαχωρισμός του κοινοβουλίου σε Νομοθετική και Ελεγκτική  Βουλή, ή κάτι άλλο), και τέλος, αλλά σημαντικό:

      Πρέπει κάποτε να συζητήσουμε σοβαρά, χωρίς λαϊκισμούς, χωρίς καταστροφολογία, χωρίς εκβιασμούς και εκφοβισμούς, αν θέλουμε το ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα. Αν μας συμφέρει το ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα, αν υπάρχει οικονομική και εθνική σωτηρία για την χώρα μας με το ευρώ ή με κάποιο άλλο νόμισμα.

     Αυτή βεβαίως είναι μία συζήτηση που έπρεπε να είχε γίνει πριν δεκαπέντε χρόνια (πριν την είσοδο στο ευρώ), αλλά δεν έγινε για τους γνωστούς λόγους και τα γνωστά συμφέροντα.

     Μία απλή εναλλαγή τρόπου διαχείρισης των μνημονίων και του συγκεκριμένου χρέους, αργά ή γρήγορα θα μας φέρει μπροστά σ' αυτό το δίλημμα,  βίαια όμως,  χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ανάλυση, καμία συζήτηση και κανένα οργανωμένο σχέδιο.

     Κι αν για τους αγύρτες διαπλεκόμενους που μας κυβερνούν, καθώς και για ''συμφέροντα'' και τους δανειστές, αυτό είναι κάτι που δεν τους θίγει, και ίσως να το επιδιώκουν κιόλας,

     ..για μας, για τον λαό, είναι ζήτημα επιβίωσης, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου.

     Γι αυτό μαζί με την έξωση των κατσαπλιάδων απ' την εξουσία,

     ..θα πρέπει ν' ανοίξουν όλες οι συζητήσεις για όλα τα θέματα!

     Άλλη ''διαχείριση'' δεν αντέχει ο τόπος και ο κόσμος!..

Από Ουδέν Σχόλιον

Είστε Παρακράτος

Ρατσιστική επίθεση από το τελευταίο αποκούμπι του δέχθηκε ο Ελληνικός λαός. Από την ίδια την Δικαιοσύνη. Δεν είναι όλοι ο “σκληρός πυρήνας” του Κράτους σύμφωνα με την απόφαση που πήραν για την επιστροφή μισθών για τους ένστολους. Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια, λοιπόν. Ο σκληρός πυρήνας αυτού του μέλους-Κράτους είναι οι πολιτικοί, οι ένστολοι και οι δικαστές. Οι τρεις ανώτερες εξουσίες σε βάζουν στην θέση σου, λαέ. Είσαι η φλούδα του μέλους-Κράτους της ΕΕ. Είσαι η φλούδα που θα πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας.

Δεν είναι η δικαίωση για τους μισθούς που περικόπηκαν από τον “σκληρό πυρήνα του Κράτους” που σε πονάει αλλά ότι εξαιτίας του μισθού και της θέσης σε βάζουν στον πάγκο της ζωής ως αναπληρωματικό και ως αναλώσιμο. Χωρίς εσένα...

το μέλος-Κράτος θα επιβιώσει, χωρίς αυτούς όχι.

Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια σου λέει η Δικαιοσύνη που καλείται καθημερινά να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, μόνο που εσύ μετά από αυτή την δήλωσή της, είσαι απλά ο μονομάχος που ο Καίσαρας θα απολαύσει την παράσταση επιβίωσης έχοντας ήδη σκαμμένο τον λάκκο για το κουφάρι του ηττημένου.

Με μεγάλη ευκολία η ελληνική Δικαιοσύνη υπερασπίζεται τα καταπατημένα μισθολογικά δικαιώματα του “σκληρού πυρήνα του Κράτους” αλλά εδώ και 3 χρόνια τις υποχρεώσεις του ο σκληρός πυρήνας του Κράτους απέναντι στο ίδιο το Κράτος δεν τις τήρησε. Αντιθέτως έκανε τα πάντα για να υπερασπιστεί την εξουσία που πλέον δεν είναι ελληνική.

Οι ένστολοι έχουν τα δικαιώματά τους, έχουν όμως και την μεγάλη υποχρέωση να υπερασπίζονται το Σύνταγμα που είναι λέξη-λέξη το αποτέλεσμα των αγώνων του λαού. Αντιθέτως από την πρώτη στιγμή που το Σύνταγμα καταλύθηκε έβαλαν την πλάτη τους να υπερασπιστούν τους καταπατητές σηκώνοντας χέρι εναντίον του λαού. 2,000,000 λαού ξεχύθηκαν όταν κατάλαβαν ότι καταλύεται το Δημοκρατικό του Σύνταγμα προσπαθώντας να το προστατεύσει αυθόρμητα και χωρίς κομματική ώθηση. Υπερασπιζόταν ακόμα και τα δικαιώματα των ένστολων εκείνη την στιγμή αλλά αντί για τουλάχιστον σιωπηλή σύμπραξη με τον λαό, οι ένστολοι αποφάσισαν να υπερασπιστούν τους κατακτητές.

Οι εκπρόσωποι της ελληνικής Δικαιοσύνης, από την πλευρά τους, αποδείχτηκε τελικά από την πρώτη στιγμή της καταπάτησης της Αλήθειας ότι δεν έχουν ίχνος κυττάρου μέσα τους από τον μεγάλο Δάσκαλό τους και προγονό τους, Αναστάσιο Πολυζωΐδη. Δεν ακούσαμε ούτε από έναν τρανό δικαστή της Ελλάδας το “εις το όνομα της Δικαιοσύνης, δεν υπογράφω”, αντίθετα δικάζουν Έλληνες όχι σύμφωνα με το Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκαν αλλά σύμφωνα με κατοχικούς νόμους. Και έχουν την απαίτηση να μην σχολιάζονται οι αποφάσεις που βγαίνουν από τους κατά τόπους Ναούς της Δικαιοσύνης. Παρέα πηγαίνουν οι Ναοί της Δήθεν Δημοκρατίας με τους Ναούς της Δήθεν Δικαιοσύνης, ενώ απέξω έχουν τα στρατά των ένστολων να φυλάνε και τους δύο Δήθεν Ναούς από την απειλή του Συντάγματος των Ελλήνων.

Ο “σκληρός πυρήνας” του Κράτους με φερετζέ την Δικαιοσύνη και την Σημαία ενδιαφέρθηκε μόνο για τις χρηματικές απολαβές του. Δεν χρησιμοποίησαν ασπίδα την Σημαία και δεν αντέδρασαν όταν η κατοχική κυβέρνηση ξεκίνησε την αποδόμηση των Ενόπλων Δυνάμεων εκμηδενίζοντας την άμυνα της χώρας. Η θλιβερή εικόνα των στρατιωτικών να απαιτούν χρήματα κουνώντας την σημαία και η θλιβερότερη εικόνα των δικαστών να κάνουν λευκές απεργίες για τα λεφτά τους, αποδεικνύει ότι ο σκληρός πυρήνας αυτού του Κράτους είναι τόσο σκληρός όσο ένα αυγό όταν πρόκειται για τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Σκληρός πυρήνας ενός κράτους, έθνους, πατρίδας είναι το κομμάτι που δεν σπάει όταν δέχεται κάθε είδους επίθεση και ειδικά στα ιερά και τα όσια. Σκληρός πυρήνας είναι η ψυχή του εργάτη, του οικοδόμου, του αγρότη, του απλού Έλληνα που θα βάλει τα στήθια του μπροστά όταν απειλείται ο τόπος του. Και όταν κλήθηκε από τις συγκυρίες το απέδειξε. Και όταν έφθασε μέχρι την βρύση να πιει νερό ο λεγόμενος “σκληρός πυρήνας του μέλους-Κράτους” ήταν εκεί για να του κόψει τον δρόμο.

Θέλουν να μας πείσουν ότι οι θεσμοί δεν πρέπει να προσβάλλονται όμως ο σεβασμός κερδίζεται και ποτέ δεν επιβάλλεται. Ο θεσμός για να γίνει αδιάβλητος και σεβαστός δεν έχει προσδιορισμένη τιμή. Δεν σταματάει τις εργασίες του όταν πρέπει να υπερασπιστεί τα δίκαια αντίθετα μπαίνει μπροστά με κάθε αντίτιμο για να προστατέψει τα δίκαια του συνόλου.

Το υβριδικό φρούτο που κατασκεύασαν και ονόμασαν Ελληνικό Κράτος κοντά 200 χρόνια σκοπό είχε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατασκευαστών του δίνοντας ισχύ και ουσία στο κουκούτσι του (ή αλλιώς σκληρό πυρήνα) και γι' αυτό λειτουργεί πάντα ως Παρακράτος εφόσον έχει ως αναλώσιμο το ουσιαστικό μέρος του που δεν είναι άλλο από τον λαό. Μείναμε με ένα στείρο κουκούτσι που γιγαντώνεται από τον θάνατο του λαού και των δικαιωμάτων του κουνώντας μας το δάχτυλο ότι αν δεν το σεβαστούμε ως θεσμό θα μάς αφανίσει.

Όταν οι θεσμοί αποδεικνύουν με τα λόγια και τις πράξεις τους ότι λειτουργούν ως το αρχαιότερο επάγγελμα και όχι ως το αρχαιότερο λειτούργημα, είναι αυθόρμητη η αντιμετώπιση που θα έχουν τόσο από τους διαχρονικούς προστάτες και πελάτες τους, όσο και από τα προδομένα θύματά τους.-

Του Γιάννη Λαζάρου

Στουρνάρας, ο πιο καλός μαθητής

Παντελώς χαμένα φαίνεται ότι τα έχει η κυβέρνηση, καθώς 3,5 μήνες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, βρίσκεται κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο. Η πορεία της οικονομίας, παρά τα ευχολόγια του οικονομικού επιτελείου και των Ευρωπαίων γραφειοκρατών, έχει κολλήσει και η αναμενόμενη έξοδος από το τούνελ των μνημονίων και της ύφεσης μοιάζει ακόμη πολύ μακρινή υπόθεση.

Την ίδια στιγμή όμως, ως προεδρεύουσα της Ε.Ε., η χώρα μας καλείται να διευθετήσει τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και να δικαιολογήσει τις ακρότητες της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που...

εφαρμόζεται μέχρι σήμερα, σε όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Ισως έτσι εξηγείται και η προφανής αμηχανία του Ελληνα υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, ο οποίος ως προεδρεύων του συμβουλίου των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών (Ecofin) δήλωσε πως οι Ευρωπαίοι έχουν δείξει αλληλεγγύη προς την Ελλάδα.

Ο κ. Στουρνάρας αναφερόταν μάλλον στη χορήγηση των διμερών διακρατικών δανείων προς την Ελλάδα την περίοδο 2010-2011, αφού κατ' επανάληψιν έχει πει πως εάν η χώρα δεν έβρισκε τότε εκείνα τα χρήματα του πρώτου Μνημονίου, θα κατέρρε, μια που η πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές ήταν αδύνατη.

Ωστόσο, την οικονομική αυτή διευκόλυνση, και μάλιστα με τους δυσβάστακτους όρους κάτω από τους οποίους έγινε, δεν τη λες και αλληλεγγύη! Τουλάχιστον, δεν το φωνάζεις με αυτό τον τρόπο στους συνομιλητές σου και ιδίως τη στιγμή που υποτίθεται ότι διαπραγματεύεσαι μαζί τους, επιζητώντας ευνοϊκότερους όρους.

Γιατί, στην περίπτωση αυτή, κάνεις πως διαπραγματεύεσαι. Στην πραγματικότητα τους τα έχεις παραχωρήσει όλα. Την πιο κρίσιμη στιγμή, όταν είναι σε εξέλιξη αυτό το ιδιότυπο «μπρα ντε φερ» τρόικας και κυβέρνησης, ο κ. Στουρνάρας επέλεξε ξανά την υποχώρηση και την αποδοχή των αιτημάτων των δανειστών.

Απέδειξε άλλη μία φορά ότι όλες αυτές οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο από ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, το οποίο στήνεται εντέχνως προκειμένου να περάσουν όσο το δυνατόν «μαλακότερα» τα σκληρά μέτρα εις βάρος των πολιτών.

Ετσι και τώρα, σε μια κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα και την Ευρώπη, ο κ. Στουρνάρας απεμπολεί το ηθικό και ουσιαστικό πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς. Με την τρόικα στριμωγμένη στα σκοινιά του Ευρωκοινοβουλίου, με τις φωνές για την κατάργησή της να πληθαίνουν, η κυβέρνηση προτιμά να την «αναστήσει». Είναι έτοιμη να συμμορφωθεί, σαν «καλός μαθητής» στις υποδείξεις της. Αλλωστε ο χερ Σόιμπλε του τα είπε καθαρά για το κούρεμα: «Γιάννη, νάιν. Ξέχνα το».

Από enet, μοντάζ Γρέκι

ΤΗ ΛΕΕΙ Η ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΣΗ ΤΗΣ Pulse RC

ΠΕΜΠTΗ, 23 Ιανουαρίου 2014 Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1796 στις 23 Ιανουαρίου 2014 Του Γιώργου Ηλ. Αράπογλου, γενικού διευθυντή της Pulse RC Το ερώτημα της «Πρόθεσης Ψήφου» αποτυπώνει τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος, τη χρονική στιγμή που ρωτήθηκε. Το υψηλό ποσοστό της (λεγόμενης) «αδιευκρίνιστης» ψήφου και κυρίως των «αναποφάσιστων» επιτρέπει σε πολλούς να εκφράζουν διαφορετικές εκτιμήσεις – ορισμένες από τις οποίες είναι αντικρουόμενες μεταξύ τους – όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από μια ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση. Η αναλογική κατανομή των «αναποφάσιστων» σε όλα τα κόμματα, όπως είναι σύνηθες να παρουσιάζεται σε αρκετές δημοσκοπήσεις – όχι της εταιρείας μας –, προϋποθέτει ότι οι απόψεις και οι θέσεις των «αναποφάσιστων» είναι ανάλογες με αυτές του συνόλου του δείγματος. Είναι όμως έτσι; Στην πρώτη του 2014 δημοσκόπηση «Δείκτες» για το «Ποντίκι» επιλέξαμε, σε συνεργασία με τη συντακτική ομάδα της εφημερίδας, να προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε λίγο κα-λύτερα το τι ακριβώς σκέφτονται όσοι από τους συμμετέχοντες ανήκουν σε αυτό το 10,5% (11,5% με αναγωγή) που δεν απαντούν στο ερώτημα της «Πρόθεσης Ψήφου» ή δηλώνουν «αναποφάσιστοι». Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στο σύνολο του πληθυσμού: ♦ Η διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται αργά, αλλά σταθερά! ♦ Η Χρυσή Αυγή παραμένει τρίτο κόμμα, αν και χωρίς τη δυναμική (και τα ποσοστά) του πρόσφατου παρελθόντος. ♦ «Καταλληλότερος για πρωθυπουργός» παραμένει ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει μειώσει σημαντικά τη μεταξύ τους διαφορά. Η απάντηση «Κανένας» διατηρεί την πρώτη θέση! ♦ Οι Δείκτες «Κατεύθυνσης των πραγμάτων» και «Προσωπικής οικονομικής αδυναμίας» καταγράφονται χωρίς σημαντικές διαφοροποιήσεις. ♦ Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Νέας Δημοκρατίας στο ερώτημα «Καλύτερη κυβέρνηση για την οικονομία», ενώ το αντίθετο συμβαίνει στην εμπιστοσύνη των πολιτών για θέματα ασφάλειας! ♦ Ενδιαφέρον παρουσιάζουν – και χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση – τα υψηλά ποσοστά των απαντήσεων «Δεν με απασχολούν - δεν με ενδιαφέρουν» τα δύο παραπάνω κριτήρια... Τι λένε όμως οι «αναποφάσιστοι»; ♦ Μεταξύ των «αναποφάσιστων», ο Αντώνης Σαμαράς υπερτερεί σημαντικά του Αλέξη Τσίπρα στο ερώτημα «Καταλληλότερος για πρωθυπουργός». Η πλειονότητα (και εδώ) απαντά «κανένας»! ♦ Στο ερώτημα «Ποια επιλογή σας φαίνεται πιο ελκυστική;», οι επιλογές «Νέα Δημοκρατία» και «ΣΥΡΙΖΑ» είναι περίπου ισοδύναμες. Εντύπωση προκαλεί η αδυναμία των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων και κυρίως το ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό της Χρυσής Αυγής! Κάποιες πρώτες σκέψεις και συμπεράσματα: ♦ Η υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ στην «Πρόθεση Ψήφου» για εθνικές εκλογές, σήμερα, είναι ξεκάθαρη! ♦ Τα δύο πρώτα κόμματα είναι αρκετά πιθανό να αυξήσουν περαιτέρω τα ποσοστά τους, με αποτέλεσμα την ενίσχυση του δικομματισμού. Και πάλι, όμως, αυτά θα απέχουν αρκετά από τα υψηλά του «ένδοξου» παρελθόντος του δικομματικού «παιχνιδιού». ♦ Στις ευρωεκλογές τα κριτήρια επιλογής και η ψήφος είναι συνήθως πιο... «χαλαρά». ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ Επωνυμία Εταιρείας: Pulse RC – Σ. Δημητρίου & Σία Ε.Ε. Εντολέας: Εφημερίδα «Το Ποντίκι» Τύπος έρευνας: Τηλεφωνική (enhanced C.A.T.I.), με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου Μέθοδος δειγματοληψίας: Στρωματοποιημένη, τυχαία (list-assisted Random Digit Dialing) Σταθμίσεις: Ως προς φύλο, ηλικία και εκλογική συμπεριφορά Χρονικό Διάστημα: 17 και 20-21 Ιανουαρίου 2014 Μέγεθος δείγματος: 1.353 ενήλικοι με δικαίωμα ψήφου στη χώρα Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική, με αντιπροσωπευτικό δείγμα ανά περιφέρεια Στατιστικό Σφάλμα: Το δειγματοληπτικό σφάλμα, με διάστημα βεβαιότητας 95%, κυμαίνεται εντός του διαστήματος +/- 2,7% Η PULSE RC είναι μέλος της ESOMAR, του Σ.Ε.Δ.Ε.Α., του συστήματος «Ποιοτικού Ελέγχου Συλλογής Στοιχείων» και του μητρώου εταιρειών δημοσκοπήσεων του Ε.Σ.Ρ. και τηρεί του κώδικες δεοντολογίας τους. Ούτε η «Εκτίμηση Πρόθεσης Ψήφου με όλες τις απαντήσεις» ούτε η «Εκτίμηση Πρόθεσης Ψήφου με Αναγωγή» αποτελούν πρόβλεψη εκλογικού αποτελέσματος. Η «Εξέλιξη» στην «Εκτίμηση Πρόθεσης Ψήφου με όλες τις απαντήσεις» και στην «Εκτίμηση Πρόθεσης Ψήφου με Αναγωγή» περιλαμβάνει δημοσκοπήσεις της ίδια εταιρείας που έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες «Το Ποντίκι», «6 μέρες», «Εφημερίδα των Συντακτών» και στον ιστότοπο bankingNews.gr.

Η Ζώνη του Ευρώ γίνεται ένα απέραντο Μνημόνιο.

Ιανουαρίου 23, 2014 από seisaxthiablog

Του Γιώργου Ματθαιου
Η έκθεση Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής του Γενάρη είναι άκρως αποκαλυπτική για το που οδηγείται η χώρα κάνοντας την επιλογή της πάση θυσία παραμονής στην ευρωζώνη. Η έκθεση που τιτλοφορείται «Η ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ – Οι μηχανισμοί εποπτείας και αλληλεγγύης υπό όρους μετά το Μνημόνιο» αναφέρει τις σημαντικές δεσμεύσεις που έχει η Ελλάδα και οι άλλες χώρες μέλη με ή χωρίς μνημόνιο εντός της ζώνης του ευρώ.

Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοσιότητα που πήρε η συγκεκριμένη έκθεση είναι μηδαμινή, καθώς δείχνει ότι ο δρόμος της καταστροφής για το λαό και τη χώρα είναι ορθάνοιχτος και ξανοίγεται μπροστά μας. Σκοπός τούτου του άρθρου δεν είναι να καταγγείλει ή να απαντήσει. Αλλωστε το Σχέδιο Β και άλλες δυνάμεις έχουν απαντήσει έγκαιρα στο ερώτημα που θέτει συνεχώς η οικονομική ελίτ και οι υπάλληλοί της, κυβερνητικοί και άλλοι: Μόνη λύση για την Ελλάδα είναι η άμεση έξοδος από το ευρώ και ρήξη με τις πολιτικές της Ε.Ε.
Σκοπός του άρθρου είναι να αναδείξει ότι η Ελλάδα δεν έχει καμία προοπτική μένοντας μέσα στο καταστροφικό πλαίσιο της ευρωζώνης, καθώς οι κανόνες που υιοθετούνται πια από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη με την «τεχνογνωσία» του ΔΝΤ, απειλούν την ίδια την υπόσταση της χώρας, της νέας γενιάς, ολόκληρου του λαού.
«Κλέβω» ορισμένα σημεία από την έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού προκειμένου να καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας, ότι οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια, στην πλήρη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, στην πλήρη απώλεια του δημόσιου πλούτου, στην πλήρη υποταγή στη δημοσιονομική και οικονομική πολιτική των Βρυξελλών, στην πλήρη απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας, αφού κάθε κυβέρνηση που θα εκλέγεται είναι υποχρεωμένη (με ή χωρίς μνημόνιο) να ακολουθεί το πρόγραμμα της σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που επιβάλλει η ευρωζώνη.
ΠΡΩΤΟ ΣΗΜΕΙΟ
Αναφέρει η έκθεση: «Η Ελλάδα είναι αυτό που στη θεωρία θα ονομάζαμε regime taker. Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν συμμετέχει στις διαδικασίες που καταλήγουν σε νέους κανόνες συνεργασίας ή αλλάζουν τους προηγούμενους, αλλά μόνη της δεν είναι σε θέση να ασκήσει σημαντική επιρροή, Επίσης, η επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας (qualified majority) και η συνήθης πρακτική να αποφεύγεται το βέτο στα Συμβούλια επιβάλλει ακόμη και σε μεγάλες χώρες να αποφεύγουν την απομόνωση σε αυτές τις συλλογικές διαδικασίες. Πολύ περισσότερο ισχύει αυτό για χώρες όπως η Ελλάδα η οποία ζητά τη χρηματοδοτική συνδρομή άλλων κρατών μελών και δεν έχει να επιδείξει ένα ιστορικό συμμόρφωσης σε πολλά από εκείνα που υπέγραψε. Ειδικότερα η νέα διαδικασία της αντίστροφης πλειοψηφίας καθιστά δυνητικά ακόμα πιο δύσκολο για τα μικρά κράτη μέλη να συγκεντρώσουν την απαιτούμενη στήριξη στο πλαίσιο του Συμβουλίου προκειμένου να αντιταχθούν σε σύσταση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα χάνει πια ακόμη και τις ελάχιστες δυνατότητες παρέμβασης που υπήρχαν, αφού όπως διαφαίνεται ο σκληρός πυρήνας της Κομισιόν θα αποφασίζει για τα πάντα που αφορούν στη χώρα μας.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ
Αναφέρει η έκθεση: «Το νέο σύστημα αμοιβαίας εποπτείας διαφέρει σημαντικά από το προηγούμενο (προ κρίσης). Όσον αφορά τη δημοσιονομική πτυχή γίνεται πιο δεσμευτικό και συνδυάζεται με αυστηρότερες κυρώσεις και ευκολότερες διαδικασίες επιβολής τους. Ταυτόχρονα διευρύνθηκε σημαντικά το αντικείμενο της εποπτείας. Πέρα από τις δημοσιονομικές στοχεύσεις περιλαμβάνει τώρα και τις γενικότερες (μακρο) οικονομικές ανισορροπίες. Κάθε κράτος μέλος αξιολογείται με βάση ένα κατάλογο δεικτών (scoreboard) για την εξέλιξη των αγορών, των πιστώσεων προς τον ιδιωτικό τομέα, της ανεργίας, του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, του κόστους, των τιμών κλπ.»
Αυτό σημαίνει ΜΝΗΜΟΝΙΟ στον αιώνα τον άπαντα!
Μαζί με αυτούς τους γενικούς κανόνες η έκθεση μας υπενθυμίζει ότι η ευρωζώνη έχει ήδη νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας που διαμορφώθηκε με ολόκληρη σειρά οδηγιών, κανονισμών και διακρατικών συμφωνιών. Ποιο είναι αυτό το πλαίσιο;

1. Κάθε κράτος μέλος θεσμοθετεί και τηρεί τον κανόνα του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού («χρυσός κανόνας»). Με βάση αυτόν τον κανόνα τα κράτη μέλη πρέπει να υιοθετήσουν κανόνες αυξημένης (συνταγματικής) ισχύος που περιορίζουν το διαρθρωτικό έλλειμμα των προϋπολογισμών στο 0,5% του ΑΕΠ και ως προς τα χρέη: Οι χώρες που έχουν λόγο χρέους προς ΑΕΠ άνω του 60% οφείλουν να μειώνουν το υπερβάλλον χρέος κατά 1/20 κάθε χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες αυτές, που είναι οι χώρες της περιφέρειας της Ε.Ε, πρέπει να έχουν κάθε χρόνο όχι μόνο ισοσκελισμένους αλλά πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Αν δεν επιτυγχάνεται αυτό, τότε επιβάλλεται πρόστιμο 0,2% του ΑΕΠ και ταυτόχρονα διακόπτεται η χορήγηση πόρων από τα ευρωπαϊκά ταμεία!
2. Κάθε κράτος μέλος αποφασίζει μεσοπρόθεσμους στόχους (Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής τετραετούς διάρκειας, το οποίο όμως θα

«επικαιροποιείται»). Το Μεσοπρόθεσμο θα πρέπει να είναι συμβατό με τους γενικούς προσανατολισμούς οικονομικής πολιτικής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που προηγούνται και αποτελούν την κατάληξη μιας άλλης διαδικασίας. Θα προβλέπει, ανάμεσα σε άλλα ενδεικτικούς ή δεσμευτικούς στόχους για τα ελλείμματα ή πλεονάσματα της γενικής κυβέρνησης και δεσμευτικές ανώτατες δαπάνες των υπουργείων. Οι εθνικοί προϋπολογισμοί κάθε έτους θα πρέπει να κινούνται εντός των ορίων του Μεσοπρόθεσμου, το οποίο θα πρέπει να εγκρίνεται από τη Βουλή μέχρι το τέλος Μαΐου κάθε έτους.

1. Εθνικός νόμος θα πρέπει να προβλέπει μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων από δημοσιονομικούς στόχους.
2. Ο προϋπολογισμός θα υπόκειται σε προληπτική εποπτεία/ έλεγχο μέσα από την πολύπλοκη διαδικασία του «ευρωπαϊκού εξαμήνου».
3. Η πορεία εκτέλεσης των προϋπολογισμών θα ελέγχεται στενότερα από την Επιτροπή με την οποία η κυβέρνηση (κάθε κυβέρνηση) θα βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία διαβούλευσης. Αν η δημοσιονομική εξέλιξη αποκλίνει από τα όρια που έχουν συμφωνηθεί για την αύξηση των δημοσίων δαπανών σ’ ένα κράτος μέλος («expenditure benchmark»), το τελευταίο θα καλείται να υποβάλλει νέο σχέδιο δαπανών και σε περίπτωση που δεν γίνονται οι απαραίτητες διορθώσεις θα επιβάλλονται κυρώσεις. Επίσης, η Οδηγία 2011/85/ΕΕ (requirementsforbudgetaryframeworksofthememberstates) περιέχει κανόνες για την κατάρτιση του προϋπολογισμού των κρατών μελών.
4. Κάθε χώρα θα υπάγεται σε καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας» όταν προσφεύγει στη χρηματοδοτική στήριξη του Ε.Μ.Σ. Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 472 / 2013 για την ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών μελών στην Ζώνη του Ευρώ προβλέπει στο άρθρο 14 ότι «Τα κράτη μέλη παραμένουν υπόεποπτεία μετά το πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75 % της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη, τον ΕΜΧΣ, τον ΕΜΣ ή το ΕΤΧΣ. Το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκησης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους μέλους».
5. Προβλέπεται εμπλοκή του Δ.Ν.Τ. σε αμιγώς ενωσιακούς κανονισμούς

Όλα τα παραπάνω (και άλλα τόσα ακόμη) αναφέρονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής είναι διδακτικά. Διδακτικά για το μέλλον που περιμένει το λαό μας μέσα στο σφιχταγκάλιασμα του ευρώ. Εδώ δεν χρειάζεται να απαντήσει κανείς γιατί αποτελεί προτεραιότητα για την Ελλάδα το σπάσιμο της Ζώνης του Ευρώ, γιατί χρειάζεται να αναπτυχθεί ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ένα πανίσχυρο κίνημα ανατροπής του συναινετικού πολιτικού σκηνικού των υπέρμαχων της ευρωζώνης και του ευρώ.
Είναι ανάγκη για τη χώρα να ανοίξει τώρα ο άλλος δρόμος!

Ολη η έκθεση εδώ:http://www.pbo.gr/Portals/3/%CE%9D%CE%AD%CE%B1%20%CE%B4%CE%B7%

Αντώνης Σαμαράς... Άχρηστος, αγράμματος, ανεπάγγελτος, άεργος και προικοθήρας

...Γραφείο συνοικεσίων με το όνομα "Μπενάκης" έπρεπε να λέγεται το Κολέγιο Αθηνών. Όλα τα κακόβουλα παράσιτα της ελληνικής πολιτικής και επιχειρηματικής "πανίδας" εκεί "γεννήθηκαν" και από εκεί ξεκίνησαν την πορεία τους. Αυτή είναι η μεγάλη "κληρονομιά" του Μπενάκη ...Το μόνο πραγματικό έργο του Μπενάκη ήταν το "ανταλλακτήριο" προικών στο Ψυχικό. Λογικό είναι λοιπόν να είναι "θεματοφύλακας" του έργου του ο εγγονός του και αδερφός του Σαμαρά. Όλα τα φασιστικού τύπου "φίλτρα", τα οποία εισήχθησαν στην ελληνική κοινωνία, προκειμένου να ελέγχεται η "στελέχωση" των μηχανισμών της σε όλα τα επίπεδα, ήταν δικές τους "εισαγωγές".

Αν ο Μπενάκης ίδρυσε το Κολέγιο Αθηνών, τα παιδιά του "ίδρυσαν" τον ελληνικό Προσκοπισμό και τον Οδηγισμό ...Αυτές τις μεγάλες "μήτρες" "δημοκρατών", οι οποίες συνδέονταν με τη μασονία και μιμούνταν τις φασιστικές νεολαίες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ...Η μεγαλύτερη παραγωγική "μηχανή" για τη στελέχωση του ελληνικού παρακράτους. Σε πλήρη και αγαστή συνεργασία οι "μηχανές" του παρακράτους. Από εκεί και πέρα το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Οι κολεγιόπαιδες θα έπαιρναν τις νύφες "Α εθνικής" και οι πρόσκοποι ό,τι καλό περίσσευε. Οι υπόλοιποι τις "πτωχές" ...Τον "Μπίθουλα", όπως από κοινού οι "εκλεκτοί" θεωρούσαν την υπόλοιπη κοινωνία.

Διαβάζουμε στα κοινωνικά "λιβανίσματα" ―της διαπλοκής των ΜΜΕ υπέρ του νέου Πρωθυπουργού― για το πώς "ζευγάρωσε" ο κακορίζικος Αντώνης με τη γυναίκα του και "συγκινηθήκαμε". Άρλεκιν έπρεπε να γίνει η ιστορία τους. Έψαχνε δήθεν ο Αντωνάκης να βρει ποια ήταν η "άγνωστη" "μελαχρινή", που τον γοήτευσε σε μια πολιτική προεκλογική συγκέντρωσή του και η οποία στη συνέχεια έγινε και σύζυγός του ...Η "άγνωστη", που του άρεσε, αλλά δεν τη γνώριζε και στην αναζήτηση της οποίας τον βοήθησε ο αδερφός του ...Ο Αντωνάκης με τα "ωραία" του. Την είδε σε μια τυχαία συγκέντρωση και δεν την ήξερε, παρ' όλο που σπούδαζε κι αυτή στο δικό τους Κολέγιο ...Όπως το άλλο με τον Τοτό.

Ωραία γυναίκα "φορτωμένη" με χρήμα περιφερόταν στο Κολέγιο και την αγνοούσαν τα προικοβόρα "πιράνχας"; Ωραία γυναίκα και "φορτωμένη" αποκλείεται να μην ήταν "στόχος" των παρασιτικών κολεγιογαμπρών και άρα και των κορυφαίων μεταξύ αυτών, όπως ήταν ο Αντωνάκης. Στοιχήματα μεταξύ τους θα έβαζαν, για το ποιος θα κατάφερνε να την πάρει ως "λεία". "Φάκελο" ολόκληρο θα είχαν με τα περιουσιακά της στοιχεία οι γόνοι του Μπενάκη. Καλύτερα από την ίδια θα γνώριζε ο Αντωνάκης την περιουσία της. Τζάμπα περίμενε η Κύπρια τραγουδιάρα "αποκατάσταση" από γόνο Μπενάκη. Ο άνθρωπος από τότε ήταν αποφασισμένος να τη βγάλει "κοτσάνι", χωρίς να δουλέψει ποτέ στη ζωή του ...Συνειδητοποιημένος άεργος ο Αντωνάκης. Όχι απλά ανεπάγγελτος ...Άεργος.

...Άριστος "οικονομολόγος" με διδακτορικό στη "συμφεροντολογία" ήταν πολύ πριν πάει στην Αμερική. Γνώριζε από τον παππού του πώς να ζεις άνετα, συμπληρώνοντας κληρονομιές με προίκες. Ποτέ ο Αντωνάκης δεν έζησε σε σπίτι που δεν κληρονόμησε και ποτέ δεν έφαγε ούτε μια μπουκιά ψωμί, χωρίς αυτή ν' αγοραστεί με χρήματα που του δόθηκαν χάρισμα ή αργομισθία ...Ο άνθρωπος ήταν "εκλεκτός" από τότε που γεννήθηκε ...Ανήκε σε κάστα "ανωτέρων", που δεν γνωρίζονται ούτε εξ όψεως με την έννοια της εργασίας. Σηκώνεται να περπατήσει ο άνθρωπος και νιώθεις την ανάγκη να του βρεις μια καρέκλα να τον βάλεις να ξεκουραστεί. Λογικό είναι αυτό. Είναι ανώτερο μέλος μιας "κάστας", η οποία επιβιώνει, χωρίς να χρειάζεται καν να κουνηθεί ...Μιας αυστηρά κρατικοδίαιτης "κάστας", η οποία ακόμα και σήμερα επηρεάζει τη συνολική κοινωνική λειτουργία της χώρας.

[...]

Πόσο "καθαρός" μπορεί να είναι κάποιος ανεπάγγελτος, που σε ηλικία μόλις τριάντα έξι ετών συμμετείχε ως ο κορυφαίος υπουργός σε κυβέρνηση-Μητσοτάκη; Πόσο "καθαρός" μπορεί να είναι κάποιος άεργος, που, πολύ πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο Siemens, είχε κατηγορηθεί ότι έριξε την κυβέρνηση-Μητσοτάκη, εξαιτίας αυτής της εταιρείας; Πόσο "καθαρό" μπορεί να είναι κάποιο "παράσιτο", που το όνομά του "κοσμεί" όλες τις λίστες δώρων του Χριστοφοράκου; Πόσο καθαρός μπορεί να είναι κάποιος, που σε μια χώρα, όπου πιο εύκολα βρίσκεις δικηγόρο παρά χαμάλη, επέλεξε ως νομικό σύμβουλο της κυβέρνησής του κάποιον πρώην νομικό σύμβουλο της γερμανικής εταιρείας;

Αυτός ο "καθαρός" άνθρωπος ήταν που έδωσε την τελευταία "παράσταση" στο Βερολίνο ...Την ομολογουμένως "συγκινητική" παράσταση, αν σκεφτεί κάποιος ότι μετά από αυτήν "άλλαξε" ως δια μαγείας η γερμανική συμπεριφορά ...Είδε τον "κλάψα" η Μέρκελ και συγκινήθηκε ...Μας είπε ευθέως ότι "καίγεται" η καρδιά της,  εξαιτίας του δράματος των Ελλήνων ...Μιλάμε για διπλή αποκάλυψη. Μάθαμε ότι το κτήνος του Ρήνου όχι μόνον έχει καρδιά, αλλά ότι αυτή η καρδιά καίγεται κιόλας.

Το μόνο που δεν γνωρίζουμε είναι αν ο "γοητευτικός" Αντώνης γνώριζε ποια είναι η Μέρκελ που "γοήτευσε" ή αν πάλι τον βοήθησε ο αδερφός του να την αναγνωρίσει ...Μόνον αυτό δεν γνωρίζουμε. Αυτό ήταν το πρώτο επίτευγμα του Σαμαρά ως Πρωθυπουργού ...Ο άνθρωπος, που συγκίνησε την Μέρκελ ...Ο πορθητής του Βερολίνου. Ανέλαβε και έφερε εις πέρας την ελληνική "εκστρατεία" γοητείας στην Ευρώπη. Κατάφερε να αλλάξει το "κλίμα" για την Ελλάδα, όπως μας "ορκίζονταν" ότι συνέβη οι υπάλληλοι του Μπόμπολα και του Βαρδινογιάννη, που παριστάνουν τους δημοσιογράφους.

Αυτό, το οποίο είδαμε, ήταν μια φτηνή παρωδία μεταξύ "συγκινημένων" ιμπεριαλιστών και "συγκινητικών" δωσίλογων. Μια παρωδία αντάξια του "κλαμπ" στο οποίο ανήκει ο θλιβερός Αντωνάκης ...Ο δωσίλογος Αντωνάκης, ο οποίος πήγε στο Βερολίνο για να εξυπηρετήσει τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές και όχι τους Έλληνες πολίτες. Στην πραγματικότητα πήγε στην Ευρώπη όχι για να μιλήσει εκ του σύνεγγυς με τους Ευρωπαίους, αλλά για να "μιλήσει" από γερμανικής "έδρας" στους Έλληνες ...Πήγε στην Ευρώπη, για να δηλώσει αυτά, τα οποία θα χαροποιούσαν τους Ευρωπαίους, έστω κι αν αυτά σήμαιναν την καταστροφή της πατρίδας μας ...Πήγε στην Ευρώπη, για να "θυμίσει" στους Έλληνες τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα δικά του αφεντικά ...Για να διαβεβαιώσει προσωπικώς και δημοσίως τα αφεντικά του —και χωρίς να έχει ο ελληνικός λαός "δικαίωμα" αντίδρασης— ότι τα πάντα θα δρομολογηθούν όπως έχουν αποφασίσει οι φασίστες και οι τοκογλύφοι.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Σαμαράς. Δεν "μίλησε" στους Ευρωπαίους ως Πρωθυπουργός των Ελλήνων, αλλά "μίλησε" στους Έλληνες ως "υπάλληλος’ των Ευρωπαίων τοκογλύφων. Δεν υπερασπίστηκε ως εκλεγμένος Πρωθυπουργός των Ελλήνων τα συμφέροντά τους εις βάρος των συμφερόντων των "άλλων", αλλά έκανε το ακριβώς αντίθετο. Δεν πήγε στην Ευρώπη, για να "μεταφέρει" στους Ευρωπαίους ένα μήνυμα από πλευράς αυτών που τον ψήφισαν, αλλά για να "στείλει" στην Ελλάδα ένα μήνυμα από την πλευρά αυτών που τον "διόρισαν".

Πήγε και στάθηκε δίπλα στη Μέγαιρα του Ρήνου, όπως στέκεται κάποιος δίπλα σε έναν άγριο σκύλο, προκειμένου να δώσει "βάρος" στον λόγο του, προσπαθώντας να τρομοκρατήσει τους ακροατές του ...Κάποιος, ο οποίος με την επίδειξη ενός "φόβητρου" επιχειρεί να αποσπάσει την προσοχή τους και να τους "δείξει" και τις "πλάτες" του ...Να τους υπενθυμίσει ότι δεν μπορούν να τον αμφισβητούν όσα ψέματα κι αν έχει πει —προκειμένου να τους κλέψει την ψήφο—, εφόσον απολαμβάνει υψηλής "προστασίας" ...Τόσο "υψηλής" όσο απαιτεί η δική του κορυφαία προδοτική συμπεριφορά.

[...]

Για κάποιον, που του αρέσει να παρακολουθεί τα δημόσια πράγματα, η παρουσία του Σαμαρά στον δημόσιο βίο ήταν πάντα λίγο περίεργη. Για παράδειγμα, εδώ και χρόνια εμφανίζεται σαν "ευγενής" γόνος της Αθήνας με έναν τρόπο ταπεινό και παράξενο ...Τόσο ταπεινό, που καταντά τουλάχιστον ύποπτος. Τον εμφανίζουν, για παράδειγμα, ως εγγονό της γνωστής Πηνελόπης Δέλτα ...Εγγονό μιας λογοτέχνιδας τοπικού βεληνεκούς χωρίς ιδιαίτερες διεθνείς περγαμηνές. Γιατί είναι παράξενο αυτό; ...θα έλεγε ο ανύποπτος αναγνώστης. Γιατί, πάνω στη σχέση του με την Δέλτα σταματάνε όλες οι αναφορές. Σαν να υπάρχει κάποιο "φρένο", που τους αναγκάζει να σταματήσουν ...Ένας αόρατος "τοίχος", που δεν επιτρέπει να δούμε "πίσω" από την Δέλτα. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί θεωρητικά "πίσω" από την Δέλτα υπάρχουν ακόμα πιο "καλά" διαφημιστικά στοιχεία για ένα φιλόδοξο δημόσιο πρόσωπο, όπως είναι ο Σαμαράς.

Για κάποιον λόγο δεν "πάνε" προς το "καλύτερο" και "ανώτερο" ...Δεν λένε ποτέ ποια είναι η Πηνελόπη Δέλτα ...Δεν λένε ότι η Πηνελόπη Δέλτα ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του άνδρα της. Στην πραγματικότητα είναι η Πηνελόπη Μπενάκη, η κόρη του Εμμανουήλ Μπενάκη ...Του διαβόητου συνέταιρου του Βενιζέλου ...Του συνιδρυτή του Κολεγίου Αθηνών ...Του φερόμενου σαν εθνικού ευεργέτη Μπενάκη. Παράξενο δεν είναι αυτό; Παράξενο δεν είναι να μην "θυμάται" κανένας ότι ο Σαμαράς είναι απευθείας απόγονος του "μέγα" Μπενάκη; Σε μια Ελλάδα όπου —ειδικά μετά τη Μεταπολίτευση— ο Βενιζέλος "αποθεώθηκε", είναι τουλάχιστο παράξενο να μην εκμεταλλεύεται ο Σαμαράς αυτό το διαφημιστικό "ατού". Γιατί διαφημιστικό; Γιατί, αν οι μισοί δρόμοι της Αθήνας πήραν το όνομα του Βενιζέλου, οι άλλοι μισοί "αφιερώθηκαν" στον συνέταιρό του τον Μπενάκη. Ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο ιδιωτικό ίδρυμα της χώρας, είναι υποτίθεται κληροδότημά του. Μισό στρέμμα τάφο έχει ο Μπενάκης στην είσοδο του Πρώτου Νεκροταφείου της χώρας.

Δεν είναι λοιπόν παράξενο, που, ενώ κάποιοι προσπαθούν ν' αναδείξουν την "υψηλή" καταγωγή του Σαμαρά, "σταματάνε" στην Πηνελόπη Δέλτα; ...Σταματάνε ένα "βήμα" πριν από τον "μεγάλο" πατέρα της. Μιλάμε για παράξενα πράγματα ...Πολύ παράξενα, αν σκεφτεί κάποιος ότι ο Σαμαράς αυτήν τη στιγμή μένει ως κληρονόμος στο σπίτι του ίδιου του Εμμανουήλ Μπενάκη ...Στο σπίτι της Κηφισιάς, στα σκαλιά του οποίου τραβήχτηκε η περίφημη φωτογραφία του Βενιζέλου με τον Μπενάκη ...Πολύ παράξενα, αν σκεφτεί κάποιος ότι —σε μια εποχή που κάποιος θεωρεί μέγα "ατού" του την αποφοίτησή του από το Κολέγιο Αθηνών— πρέπει κάποιος να ψάξει πολύ "βαθιά" στα αθηναϊκά κοσμικά, για να καταλάβει ότι ο αδερφός του Αντώνη Σαμαρά είναι ο Πρόεδρος αυτού του —περίπου "οικογενειακού" τους— ιδρύματος ...Πολύ παράξενο, αν σκεφτεί κάποιος τη σύμπτωση τού να είναι συγκάτοικος του βενιζελικού Γιωργάκη στις σπουδές του στις ΗΠΑ ...Συγκάτοικος με τον εγγονό του "Ανένδοτου" και τον γιο του εκλεκτού της CIA.

Τι συμβαίνει λοιπόν και όλοι "ξεχνάνε" τη βασική ιδιότητα, που εξηγεί τα παραπάνω; Γιατί τα εξηγεί; Γιατί αποκαλύπτει ότι ο Σαμαράς είναι ένας τυπικός βενιζελικός, που έζησε τη φυσιολογική ζωή ενός βενιζελικού. Γιατί, αν σκεφτεί κάποιος ότι ο Σαμαράς είναι εγγονός του Μπενάκη, όλα αυτά που περιγράψαμε παραπάνω είναι και τα λογικά. Όλη του η ζωή είναι "φυσιολογική" και χωρίς μυστήρια ...Βεβαίως και ο εγγονός του Μπενάκη θεωρεί ότι "δικαιούται" την πρωθυπουργία σε ένα κράτος, το οποίο οι Μπενάκηδες το αντιλαμβάνονταν περίπου σαν ιδιοκτησία τους ...Βεβαίως και  ο εγγονός του Μπενάκη θα κάθεται στο σπίτι του παππού του ...Βεβαίως και ο αδερφός του —και άρα επίσης εγγονός του Μπενάκη— θα ήταν πρόεδρος στο Κολέγιο Αθηνών ...Βεβαίως και ο εγγονός ενός ακραιφνούς βενιζελικού θα ήταν συγκάτοικος με τον εγγονό κάποιου άλλου ομοίου του.

Όλα αυτά όμως δεν λέγονται. Αφήνονται στη "σκιά" της δημοσιότητας σαν να μην συμβαίνουν. Γιατί; Γιατί το φυσιολογικό σε αυτήν την περίπτωση είναι επικίνδυνο. Είναι επικίνδυνο, γιατί είναι αποκαλυπτικό. Κάποιοι δεν θέλουν να γνωρίζει ο κόσμος ότι ο Σαμαράς είναι βενιζελικός. Αν ο βενιζελικός Σαμαράς έκανε καριέρα στο ΠΑΣΟΚ, σίγουρα θα γνώριζαν και οι "πέτρες" για την αυθεντικότητα της "καταγωγής" του ...Θα γνώριζαν για όλα τα παραπάνω ...και ακόμα περισσότερα. Όμως, ο Σαμαράς κάνει καριέρα στην αντιβενιζελική ΝΔ και γι' αυτό υπάρχουν τα σκοτεινά σημεία.

Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει, είναι το εξής: Ο βενιζελικός Αντώνης προστατεύεται από τον "τοίχο" που υπάρχει "πίσω" από την Πηνελόπη Δέλτα. Γιατί; Για την ασφάλεια του Αντωνάκη δεν αναφέρουν ότι είναι εγγονός του Μπενάκη ...Για την ασφάλεια ενός "πράκτορα", που εκτελεί "αποστολή" σε εχθρικό "έδαφος" ...Γιατί είναι βενιζελικός και "διαπρέπει" στη δεξιά παράταξη ...Είναι ο δισέγγονος της κόρης του αντιδεξιού Μπενάκη και κάνει καριέρα στη Δεξιά εις βάρος των πραγματικών δεξιών ...Είναι εγγονός του φανατικού βενιζελικού Αλέξανδρου Ζάννα, ο οποίος ήταν ιδρυτικό μέλος της "Επιτροπής Εθνικής Αμύνης"

...Απόγονος φανατικών αντιδεξιών, που τον καθιστά αυτόματα "αδερφό" της Ντόρας με το όμοιο μπακράουντ, εφόσον εκείνη είναι απόγονος του αντιδεξιού Βενιζέλου. Μιλάμε δηλαδή για ύποπτα πράγματα. Πιθανότατα μιλάμε για "ηθοποιούς", οι οποίοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί ...Για "ηθοποιούς", οι οποίοι παριστάνουν τους δύο "γάιδαρους", που, για να επιβιώσουν στον ξένο "αχυρώνα", κάνουν πως τσακώνονται. Όσο πιο πολύ περνάει ο καιρός και εφαρμόζονται πολιτικές επιλογές, τόσο πιο πολύ επιβεβαιώνεται αυτό το οποίο λέμε. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι αυτοί οι "ξένοι" στη ΝΔ συνδέονται με μυστικά υπόγεια "κανάλια".

Επιφανειακά κάνουν πως τσακώνονται για να διχάζουν το κοινό, αναγκάζοντάς το να κινείται ενστικτωδώς και να μην βλέπει τα συμβαίνοντα. Αυτό ακριβώς κάνουν. Τους χειρίζονται σαν "ζωντανά" με ερεθισμένα ένστικτα και ευφυΐα υπό καταστολή. Τους φανατίζουν εναντίον της Ντόρας, ώστε από το πάθος τους να μην βλέπουν πού κατευθύνονται. Πάνω στη βιασύνη τους να τιμωρήσουν τη Ντόρα, δεν βλέπουν πού δίνουν την ψήφο τους ...Δεν βλέπουν ότι Ντόρα και Σαμαράς είναι οι διαφορετικές όψεις του ιδίου νομίσματος ...Δεν βλέπουν ότι πάνε από τον "Άννα" στον "Καϊάφα" και άρα ότι αυτοί είναι το ίδιο πράγμα.

[...]

 Αυτός ο κρυπτοπασόκος και φανατικός αντιδεξιός —ως γνήσιος βενιζελικός— είναι που άλωσε το μεγάλο κόμμα της Δεξιάς. Αυτός, ο οποίος με "ριφιφί" μπήκε στο προσκήνιο της πολιτικής μας ζωής, είναι αυτός που μας πρόδωσε. Τώρα είναι πλέον φανερός σε όλους μας ο ρόλος του. Είναι φανερό πως ξεπληρώνει τα "γραμμάτιά" του. Τώρα λειτουργεί υπέρ των ανθρώπων που τον βοήθησαν σ' αυτήν του την ανέλιξη. Βοηθά αυτούς, οι οποίοι τον εκβιάζουν για τις υπογραφές του στο βρόμικο 89. Βοηθά αυτούς, οι οποίοι τον έβγαλαν από την "κατάψυξη", για να τους εξυπηρετήσει εις βάρος του λαού ...Ο άνθρωπος ο οποίος έκανε την "επανάσταση" κατά του Μνημονίου και στο τέλος διέγραψε όσους βουλευτές δεν το ψήφισαν ...Ο άνθρωπος ο οποίος σήκωσε την αντιμνημονιακή "σημαία" μόνο και μόνο για να την "μπήξει" στην "καρδιά" της κοινωνίας, αλλά και του κόμματος στο οποίο ηγείται.

Αυτό δεν είναι παράξενο για τον Αντωνάκη ...Μια ζωή τέτοιος ήταν ο Αντωνάκης ...Ο Αντωνάκης ο τεμπέλης ...Ο Αντωνάκης ο παράσιτος ...Ο Αντωνάκης ο λαθρόβιος ...Ο Αντωνάκης, που πάντα πίστευε ότι ως εγγονός του Μπενάκη δικαιούνταν να τα απολαύσει όλα και μάλιστα άκοπα ...Ο Αντωνάκης, που, από τότε που υπάρχει, ζει δημοσία δαπάνη με το "δικαίωμα" του κληρονόμου του ελληνικού κράτους. Επειδή λοιπόν αυτός ο Αντωνάκης μίλησε για τζάμπα μάγκες, καλό είναι να πούμε ότι αυτός είναι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ορισμός του "τζάμπα μάγκα" ...Τζάμπα μάγκας σε όλη του τη ζωή και όχι μόνον στην πολιτική του καριέρα.

Μιλάμε για πραγματικό φαινόμενο. Είναι ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος πάντα υποσχόταν τα "δύσκολα" και πάντα έκανε τα "εύκολα". Από πού να ξεκινήσει κάποιος και πού να φτάσει ...Εξ’ απαλών ονύχων, που θα έλεγαν και οι κουλτουριάρηδες. Ονειρευόταν πρωταθλητισμό και εθνόσημα και κατέληξε να κάνει "ριφιφί" από την "πίσω πόρτα" του αθλητισμού ...έγινε τενίστας σε μια εποχή που με το τένις δεν ασχολούνταν παραπάνω από δέκα νοματαίοι. Ονειρευόταν να γίνει επιστήμονας και πάλι έκανε "ριφιφί". Τον έστειλαν στις ΗΠΑ να γίνει γιατρός ...και γύρισε οικονομολόγος.

...Ο Αντωνάκης ο ροκάς ...Ο Αντωνάκης των "λουλουδιών", που ονειρεύτηκε να κάνει την "επανάστασή" του ακόμα και στον έρωτα ...Ο φέρελπις μεγαλοαστός, που προκάλεσε την αθηναϊκή κοινωνία με τη σχέση του με την τραγουδιάρα Βίσση ...Ο Antonyτου Κολεγίου ...Ο "γόνος", που ρίσκαρε το "όνομά" του και την "καριέρα" του για τον έρωτα. Τελικά "μούφα" ήταν κι αυτό. Στη συνέχεια κατά "σύμπτωση" έκανε ό,τι κάνουν όλοι οι μεγαλοαστοί, που σέβονται τις "παραδόσεις" τους ...Έκανε το "εύκολο" ...Παντρεύτηκε την κόρη του βιομηχάνου ο "αντιστασιακός". Καλό το "κορμί" πατριώτη, αλλά ακόμα καλύτερο το "μαλλί". Τα "κορμιά" για τους πατριώτες και τα "μαλλιά" για τους υπερπατριώτες του Κολεγίου.

 ...Ο Αντωνάκης. Πάλι καλά που βοήθησε τη Βίσση να ξεπεράσει τον Νταλάρα. Κάτι είναι κι αυτό. Εμπεριέχει ως πράξη αλτρουισμού μια κάποια κοινωνική διάσταση. Δεν είναι κι εύκολο να ξεπερνάς τον Νταλάρα. Μάλλον αυτό θα εκτίμησε ο Μητσοτάκης και τον έκανε Υπουργό Εξωτερικών στα τριανταεπτά του χρόνια. Έκρινε ο άνθρωπος ότι με την "εμπειρία" του στο Κυπριακό "ζήτημα", το Μακεδονικό θα το είχε παιχνιδάκι. Έτσι και έγινε. Εξαιτίας του Σαμαρά η Βίσση ξεπέρασε το πρόβλημά της και έκανε διεθνή καριέρα και το Μακεδονικό έγινε διεθνές ζήτημα.

Από τα άρθρα του Παναγιώτη Τραϊανού:

«Η ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ Η ΛΕΙΑ ΤΗΣ»

«ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ Ο ΣΦΑΓΕΑΣ»

http://forza-traianou.blogspot.com/

Πέταξε τη μπάλα στην εξέδρα ο Στουρνάρας κατά την επίσκεψη του στο ευρωκοινοβούλιο απόψε

"Ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδα και Πρόεδρος του ECOFIN, κ. Γ.Στουρνάρας δεν θέλησε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του πρόσφερε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χουντής, να σχολιάσει τις δηλώσεις, που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα, ο Όλι Ρέν, με τις οποίες άφηνε να εννοηθεί ότι ο ελληνικός λαός θυσιάστηκε την άνοιξη του 2010, για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες". Αυτό σχολιάζει το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τον διάλογο που είχε νωρίτερα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Χοντής με τον υπουργό Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Πιο συγκεκριμένα, στη σημερινή συζήτηση που έλαβε χώρα την Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Έλληνας ευρωβουλευτής ζήτησε από το Γιάννη Στουρνάρα να σχολιάσει όσα είπε την προηγούμενη εβδομάδα ο Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρέν, δηλαδή ότι «αν κουρεύαμε το ελληνικό χρέος την άνοιξη του 2010, τότε η κρίση θα μετεδίδετο και στις άλλες χώρες και στις ευρωπαϊκές τράπεζες». Η δήλωση αυτή χαρακτηρίστηκε από όλους στην Ελλάδα, ως θυσία του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικονομίας για τη σωτηρία των ευρωπαϊκών τραπεζών. "Αντί ο Έλληνας Υπουργός να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, φρόντισε να τονίσει, μεταξύ άλλων, ότι, μέσω του Μνημονίου, «οι ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν δείξει συνοχή, έχουν δείξει solidarity (αλληλεγγύη)»" αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωση του. Απαντώντας επίσης σε δεύτερη ερώτηση αναφορικά με το δυσμενές καθεστώς που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές τράπεζες, όσον αφορά το όριο της κεφαλαιακής επάρκειας στα μελλοντικά stress-tests, που για την Ελλάδα θα βρίσκεται στο 9%, ενώ για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές τράπεζες στο 8%, αποστερώντας έτσι ρευστότητα, περίπου 2 δις ευρώ από την ελληνική οικονομία, ο Έλληνας Υπουργός δήλωσε ότι, «εμείς διαπραγματευόμαστε, σήμερα, ούτως ώστε οι όροι που θα υπάρχουν για τις τράπεζες στην Ευρώπη να είναι παντού ίδιοι. Οι όροι πρέπει να είναι παντού ίδιοι, όχι μόνο στην εγγύηση καταθέσεων, αλλά και στην κεφαλαιακή επάρκεια».

Ο πλήρης διάλογος έχει ως εξής:

Νίκος Χουντής:

Κύριε Υπουργέ,

Σας καλωσορίζω και με την ιδιότητά σας ως Προέδρου του ECOFIN στην Επιτροπή μας. Θέλω να σας πω ότι και σήμερα ακούστηκαν συγχαρητήρια, αν και τον τελευταίο καιρό η ελληνική κυβέρνηση ακούει πολλά συγχαρητήρια για τα επιτεύγματά της.

Ξέρουμε πολύ καλά βεβαίως ότι η Ελλάδα είναι στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Θέλω να σας πω λοιπόν ότι αυτό που είπατε πριν από λίγο, ότι σε τελική ανάλυση είστε ένας ταπεινός οικονομολόγος ακούστηκε για πρώτη φορά πριν λίγες μέρες από τον κ. Όλι Ρέν, ο οποίος κάποια στιγμή όταν στριμώχτηκε στις απαντήσεις αμφισβήτησε τις δυνατότητες της Οικονομικής Επιστήμης. Και γιατί σας το λέω αυτό. Σας το λέω γιατί θέλω να μου σχολιάσετε τη δήλωση ενός ταπεινού οικονομολόγου, όπως του κ. Ρέν, που είπε ότι αν κουρεύαμε το ελληνικό χρέος την άνοιξη του 2010, τότε η κρίση θα μετεδίδετο και στις άλλες χώρες και στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Δηλαδή, θυσιάστηκε ο ελληνικός λαός και η ελληνική οικονομία, δεν ξέρω αν τα συγχαρητήρια είναι για αυτές τις θυσίες, για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.

Και ένα δεύτερο πιο συγκεκριμένο ερώτημα που έχει σχέση με τις προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας και το επίδικο θέμα της Τραπεζικής Ένωσης και της τραπεζικής εποπτείας. Σύμφωνα με όσα ξέρουμε οι έλεγχοι που θα γίνουν για τις τράπεζες στο πλαίσιο αυτής της εποπτείας, θα ζητούν ως κατώτατο όριο κεφαλαιακής επάρκειας για τις ευρωπαϊκές συστημικές τράπεζες το 8%. Γνωρίζετε, όμως, κ. Υπουργέ, ότι λόγω Μνημονίου, για τις ελληνικές τράπεζες το όριο, για το 2012-2014, είναι 9%.

Πείτε μου σας παρακαλώ, εκτιμάτε ότι είναι μια δυσμενής αντιμετώπιση; Είναι μια αντιμετώπιση που μπλοκάρει τουλάχιστον 2 δις ευρώ σε ένα γενικευμένο πρόβλημα ρευστότητας στην ελληνική οικονομία, καθώς οι τράπεζες δεν δανείζουν ΜΜΕ και ιδιώτες; Τι σκοπεύετε να κάνετε;

Γιάννης Στουρνάρας:

Χαίρομαι κ εγώ κ. Χουντή που είμαι εδώ σήμερα, μαζί σας.

Πρώτον, θα ήθελα να πω ότι ο ελληνικός λαός πράγματι υπέστη σοβαρές θυσίες τα προηγούμενα χρόνια, όμως η κατάσταση έχει τώρα βελτιωθεί σημαντικά. Από το 2014 και μετά όλες οι ενδείξεις είναι ότι θα έχουμε, έστω και σταθερότητα στην αρχή, και μετά βελτίωση του εισοδήματος του κόσμου, μετά από πολλά χρόνια αύξησης της ανεργίας και μείωσης των πραγματικών μισθών.

Όμως θέλω να τονίσω ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν δείξει συνοχή, έχουν δείξει solidarity (αλληλεγγύη). Όπως ελέχθη και πριν από τον κ. Fox, έχουμε πάρει ένα συνολικό δάνειο περίπου 240 εκατ (δις) ευρώ. Έχουν βελτιωθεί οι συνθήκες αυτού του δανείου. Σήμερα το μέσο επιτόκιο που η Ελλάδα πληρώνει είναι περίπου λίγο κοντά στο 2%. Είναι αρκετά καλοί όροι. Η αποπληρωμή έχει μεταφερθεί 30 χρόνια πίσω και σε λίγο αφού τελειώσουμε τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα θα ξεκινήσει η συζήτηση για την περαιτέρω μείωση του ελληνικού χρέους, σύμφωνα με τη νομική βάση που υπάρχει στην απόφαση του Eurogroup της 28ης Νοεμβρίου 2012. Με βάση αυτή τη νομική βάση, οι εταίροι μας και εμείς, θα διαπραγματευτούμε την περαιτέρω μείωση του ελληνικού χρέους.

Αλλά μην ξεχνάμε, όμως, ότι η συνεχής βελτίωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ, είναι η βελτίωση του παρανομαστή. Αυτός είναι ο καλύτερος και ο ασφαλέστερος τρόπος. Δηλαδή, αυτό που πρέπει να πιέσουμε σήμερα είναι για περισσότερη ρευστότητα στην Ευρώπη, για μια αποτελεσματική Τραπεζική Ένωση, για καλύτερη χρηματοδότηση, μέσω ίσως της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και άλλων θεσμών, των ΜΜΕ.

Εμείς δεν κοιτάμε προς τα πίσω. Εμείς κοιτάζουμε μπροστά. Και το μέλλον σαφώς είναι ευοίωνο, με βάση τις θυσίες του ελληνικού λαού, του τι έχουμε πετύχει μέχρι τώρα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι έχουμε εξαλείψει τα αίτια της κρίσης. Άρα, επιτρέψτε μου να πω ότι δεν συμμερίζομαι την απαισιοδοξία σας. Νομίζω ότι το μέλλον για την Ελλάδα και για του έλληνες είναι πολύ καλύτερο.

Και για τις τράπεζες, σαφώς πρέπει να υπάρχει ίση μεταχείριση. Ίση μεταχείριση μεταξύ τραπεζών. Άρα εμείς διαπραγματευόμαστε, σήμερα, ούτως ώστε οι όροι που θα υπάρχουν για τις τράπεζες στην Ευρώπη να είναι παντού ίδιοι. Οι όροι πρέπει να είναι παντού ίδιοι, όχι μόνο στην εγγύηση καταθέσεων (!!), αλλά και στην κεφαλαιακή επάρκεια.

Πηγή: avgi.gr