«Θέατρο σκιών» με τις φοροελαφρύνσεις

Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014 07:10 - Newsbomb 

Από τη μία τσέπη θα μοιράσουν ψίχουλα και από την άλλη θα τα πάρουν πίσω - Δεν δέχονται καμία απόκλιση από τους στόχους οι δανειστές - «Άμα βρείτε επιπλέον χρήματα δώστε τα... » διαμηνύουν στο υπουργείο Οικονομικών

Ο τρόπος με τον οποίο θα δώσει η κυβέρνηση τις ελαφρύνσεις που έχει υποσχεθεί στον ελληνικό λαό αγγίζει τα όρια της πολιτικής εξαπάτησης αφού από τη μία τσέπη θα δώσουν ψίχουλα και από την άλλη θα μας τα πάρουν.

Ήδη οι δήθεν συνεχείς συσκέψεις των υπουργών με τον Χαρδούβελη, αλλά και οι συναντήσεις και οι τηλεδιασκέψεις με την τρόικα γίνονται μόνο για το πώς θα βρεθούν τα ισοδύναμα μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση θα ξαναμαζέψει τα χρήματα που θα διανείμει με τις ελαφρύνσεις.

Άλλωστε όταν αυτά τα ζητήματα ετέθησαν στους τεχνοκράτες της τρόικας, στο Παρίσι, αλλά και στην συνάντηση με την Μέρκελ οι απαντήσεις που πήραν ο Χαρδούβελης και ο πρωθυπουργός ήταν αρνητικές.

«Με δυο δισ. ευρώ δημοσιονομικό κενό και με συνεχώς μειούμενο πλεόνασμα είναι αδύνατον να προχωρήσετε σε ελαφρύνσεις» ήταν η απάντηση που πήραν από τους δανειστές.

Επειδή όμως τα μέτρα έχουν εξαγγελθεί ανεπίσημα και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος πολιτικής εμπλοκής αν δεν πραγματοποιηθούν, η συμφωνία είναι απλή. Οι ελαφρύνσεις θα δοθούν τελικώς και μάλιστα θα παρουσιαστούν ως ηρωικό επίτευγμα της κυβέρνησης, ότι τάχα έγιναν παρά τις αντιρρήσεις της τρόικας.

Τι θα δώσουν από τη μία τσέπη

Μείωση της έκτακτης εισφοράς, αλλαγές στα τεκμήρια και τις αντικειμενικές αξίες, αύξηση των δόσεων για τα ληξιπρόθεσμα χρέη και μείωση των φορολογικών συντελεστών για ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις είναι μερικές από τις φοροελαφρύνσεις που δρομολογεί η κυβέρνηση για το 2015.

Αναλυτικά, οι φοροελαφρύνσεις που ετοιμάζονται περιλαμβάνουν, εκτός από την μείωση του κατά 30% του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης στο 20% από 26% για τα εισοδήματα του 2015, την αναδρομική μείωση κατά 30% των τεκμηρίων για τα αυτοκίνητα που αφορούν στα εισοδήματα του 2014, την κατάργηση των τεκμηρίων από το 2015, με την προϋπόθεση ότι η ΓΓΔΕ θα έχει έτοιμο το περιουσιολόγιο, ή εναλλακτικά την μείωση των τεκμηρίων στο μισό, τη διατήρηση του ΦΠΑ 13% στην εστίαση και την έκπτωση κατά 50% στα κενά και μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα.

Μείωση της έκτακτης εισφοράς

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση εξετάζει τη μείωση του φόρου πολυτελείας, ο οποίος θα καταβάλλεται από ιδιοκτήτες αυτοκινήτων άνω των 2.500-3.000 κ.ε. αλλά και τη μείωση 30% στην εισφορά αλληλεγγύης.

Το όφελος για τους φορολογουμένους, σύμφωνα με την Καθημερινή, θα είναι:

- Από 39 έως 60 ευρώ για όσους εμφανίζουν εισοδήματα από 13.000 έως και 20.000 ευρώ.

- Από 138 έως και 300 ευρώ για όσους εμφανίζουν εισοδήματα πάνω από 20.001 και μέχρι 50.000 ευρώ.

- Από 495 έως και 900 ευρώ για όσους έχουν εισοδήματα πάνω από 50.001 και μέχρι 100.000

Σύμφωνα με τα Νέα, η κυβέρνηση εξετάζει και την περαιτέρω μείωση της εισφοράς κατά 20% μέσα στο 2015, με τελικό στόχο την κατάργησή του το 2016.

Παράλληλα, δρομολογείται αύξηση στις αποδοχές των μισθωτών και των συνταξιούχων από το νέο έτος, και συγκεκριμένα, αύξηση 3 ευρώ σε όσους έχουν ετήσιες καθαρές αποδοχές ελάχιστα πάνω από το όριο των 12.000 ευρώ και αύξηση 20 ευρώ το μήνα σε μισθωτούς με αποδοχές 40.000 ευρώ σε ετήσια βάση.

Τι θα πάρουν από την άλλη τσέπη

Οι επισημάνσεις αξιωματούχων των Βρυξελλών καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη τη διαπραγμάτευση για την κυβέρνηση, καθώς οι ελεγκτές αμφισβητούν βασικά της επιχειρήματα.

Ειδικότερα, φαίνεται πως οι δανειστές δεν δέχονται χαμηλότερο πρωτογενές πλεόνασμα από το 3% του ΑΕΠ ή 5,65 δισ. ευρώ, που προβλέπει το πρόγραμμα, το οποίο έχει συνυπογράψει η κυβέρνηση.

Το υπουργείο Οικονομικών (ΓΛΚ) αφήνει να διαρρεύσει πως στο προσχέδιο του προϋπολογισμού ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα θα τεθεί χαμηλότερα στο 2,3% ή 2,5% του ΑΕΠ, αλλά οι δανειστές διαφωνούν και ζητούν να καλυφθεί η διαφορά των 900 - 1.300 εκατ. ευρώ, προφανώς με νέα μέτρα.

Ταυτόχρονα, επιμένουν πως το χρηματοδοτικό κενό για το ίδιο έτος διαμορφώνεται στα 12 δισ. ευρώ, ποσό για το οποίο επίσης η κυβέρνηση διαφωνεί και θεωρεί πως καλύπτεται με διάφορους μηχανισμούς έκδοσης τίτλων, αλλά και με προσφυγή στις αγορές. Στη διάρκεια των επικείμενων διαπραγματεύσεων, το κενό του 2015 θα επαναπροσδιοριστεί, υπολογίζοντας τη συμμετοχή του ΔΝΤ ή και χωρίς αυτή.

Επίσης το χρηματοδοτικό κενό των 12 δισ. ευρώ καθιστά δύσκολη τη διαδικασία απεμπλοκής της χώρας από την εποπτεία της τρόικας.

Αν ακόμη έχετε απορίες από που θα βρεθούν τα χρήματα, αυτό καθίσταται σαφές από την επιμονή των δανειστών στα παρακάτω ζητήματα :

* Το συνταξιοδοτικό, με βάση τις προβλέψεις του μνημονίου, για τη νομοθέτηση μέτρων εντός του Νοεμβρίου και εφαρμογή τους από την 1-1-2015.
* Το εργασιακό, με την υπόμνηση πως στην τρέχουσα αξιολόγηση «θα δοθεί έμφαση στο θέμα των ομαδικών απολύσεων».
* Τα «κόκκινα» δάνεια, τομέας όπου θα πρέπει να επιλεγεί λύση που δεν θα θίγει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών.
* Τα 1.000 προαπαιτούμενα που εκκρεμούν να υλοποιηθούν, αλλά το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι καταμετρήθηκαν από τα κλιμάκια της τρόικας, στοιχείο που δείχνει ότι έρχονται «διαβασμένοι», ακόμη και στις λεπτομέρειες.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/500668/theatro-skion-me-tis-foroelafrynseis#ixzz3EmaugeAF

Η Ν.Δ. ακολουθεί κατά πόδας το ΠΑΣΟΚ

Ο Σαμαράς γνωρίζει ότι χωρίς την εύνοια της τρόικας, πολύ περισσότερο με την ελεγχόμενη διάσταση μαζί της, χάνει το ισχυρό του έρεισμα, που είναι οι πιστωτές.

nd.jpg

Σύμφωνα με παλαιό δόγμα της πολιτικής, δύο πράγματα δεν προαναγγέλλονται: η υποτίμηση του νομίσματος και οι πρόωρες εκλογές. Με δεδομένο το ευρώ, παραμένει σε ισχύ μόνο η δεύτερη οδηγία. Γι' αυτό έχει ενδιαφέρον η όψιμη ασθμαίνουσα προσπάθεια χθες της κυβερνητικής εκπροσώπου να διαψεύσει τις εκτιμήσεις και τις φήμες που τροφοδότησε η ομιλία Σαμαρά στη Χαλκιδική για επίσπευση των εκλογών. Προφανώς, εάν η δήλωση της Βούλτεψη έχει την αξιοπιστία των δηλώσεων Γεωργιάδη περί ευρώ, τότε πρόκειται για κάλπικη δήλωση.

Το πιθανότερο είναι ο Σαμαράς να μην έχει καταλήξει στην ημερομηνία των εκλογών. Πάντοτε ελπίζει ότι τον Φεβρουάριο, έστω την ύστατη στιγμή, μπορεί να εκβιάσει την προεδρική εκλογή. Και θα εργαστεί (με τον τρόπο που γνωρίζει από τότε που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη...) για να το πετύχει. Σκοντάφτει, όμως, στην καταρρέουσα κυβερνητική αξιοπιστία. Αν δημιουργηθεί ευρεία λαϊκή συνείδηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται με 11 μονάδες διαφορά, το πιθανότερο είναι το προβάδισμα να γίνει ισχυρότερο όσο αργούν οι εκλογές.

Παρ' όλα αυτά, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία... Σε τι  όμως να ελπίζουν Σαμαράς και Βενιζέλος όταν η τρόικα αξιώνει την εφαρμογή όλων των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει; Χθες ο υπουργός Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης επανέλαβε ότι στη συζήτηση με την τρόικα όλα τα θέματα είναι πάνω στο τραπέζι. Για όσους δεν κατάλαβαν, δεν υπάρχουν "κόκκινες γραμμές"! Και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι διαμηνύουν ότι αυτή η Βουλή δεν μπορεί να ψηφίσει άλλα μέτρα; Είναι προφανές ότι η κοινωνική κρίση και η λαϊκή αποδοκιμασία εσωτερικεύονται στο κυβερνητικό μπλοκ και επιταχύνουν αποσυνθετικές διαδικασίες. Το ενδεχόμενο της "ηρωικής εξόδου" παίζει 50-50 με εκείνο της θεσμικής συμμόρφωσης προς τις ανειλημμένες υποχρεώσεις έναντι των τροϊκανών.

Ο Σαμαράς γνωρίζει ότι χωρίς την εύνοια της τρόικας, πολύ περισσότερο με την ελεγχόμενη διάσταση μαζί της, χάνει το ισχυρό του έρεισμα, που είναι οι πιστωτές. Ό,τι του έχει απομείνει. Θα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ή η "ηρωική έξοδος", υπό τις παρούσες συνθήκες, ισοδυναμεί με άδοξο τέλος του κυβερνητικού σχήματος;

Η Ν.Δ. ακολουθεί, στον δικό της χρόνο, την πορεία αποδιάρθρωσης του ΠΑΣΟΚ. Τα "περί ισχυρού πυλώνα της διακυβέρνησης" με τα οποία βαυκαλίζεται να μιλάει ο Σαμαράς, όπως προχθές στη Χαλκιδική, δεν αντιστοιχούν σε ένα κόμμα που η επιρροή του συρρικνώνεται τόσο, ώστε οι μισοί ψηφοφόροι του (51%) να είναι συνταξιούχοι και το 16% νοικοκυρές. Κόμμα μακριά από τις δυναμικές παραγωγικές και ηλικιακές κοινωνικές κατηγορίες δεν μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία. Είναι σαν να θέλει να κάνει πόλεμο με απόστρατους! Δεν μπορεί να κυβερνήσει ούτε με κομματικό δεκανίκι που βρίσκεται στο χείλος της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, με ψηφοφόρους συνταξιούχους και πρώην στελέχη του κρατικο-κομματικού συστήματος, όπως το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό είναι το πρόβλημα του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Κατόρθωσαν να απομονώσουν τα κόμματά τους από την κοινωνία. Και να συμπεριφέρονται ως τα μικρά παιδιά, που αιτιώνται τους άλλους επειδή αυτά χάνουν, αρνούμενα να αναγνωρίσουν τη νίκη των άλλ

- See more at: http://left.gr/news/i-nd-akoloythei-kata-podas-pasok#sthash.8mjUIDkF.fIaDGh82.dpuf

ΟΙ ΑΝΩΤΑΤΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Συνταγματική κρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, η περικοπή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων,από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ)...

Ειδικότερα, σε κεκλεισμένων των θυρών διάσκεψη του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, αποφασίστηκε, κατά πληροφορίες, ότι πρέπει να...

απορριφθεί αίτηση ακύρωσης που είχε υποβάλει συνταξιούχος εκπαιδευτικός κατά της απόφασης του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, βάσει της οποίας της είχε χορηγηθεί μειωμένο εφάπαξ λόγω νομοθετικών περικοπών που έλαβαν χώρα μετά την συνταξιοδότηση της και καθώς περίμενε την καταβολή του εφάπαξ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι σύμβουλοι επικρατείας δέχθηκαν,κατά πλειοψηφία, ότι με τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την μείωση του εφάπαξ δεν παραβιάστηκαν οι συνταγματικές διατάξεις που αφορούν την ισότητα, την αναλογικότητα, την κοινωνική ασφάλιση και την προστατευόμενη εμπιστοσύνη του διοικούμενου προς την Πολιτεία.Η υπόθεση εισήχθη προς κρίση στην Ολομέλεια του ΣτΕ με βάσει τις διατάξεις του νόμου 3900/2010, ως πιλοτική-πρότυπη δίκη με διαδικασίες εξπρές.

Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει κατά του Ταμείου Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, συνταξιούχος εκπαιδευτικός (με 28 χρόνια και 8 μήνες ασφάλιση) η οποία με καθυστέρηση δύο και πλέον ετών έλαβε μειωμένο εφάπαξ (31.2677 ευρώ) αντί 47.569 ευρώ. Η συνταξιούχος στρεφόταν κατά του Ταμείου και ζητούσε επιπλέον να της καταβληθεί το ποσό των 5.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την σοβαρή ηθική βλάβη που της προκάλεσε η απόφαση να περικοπεί το εφάπαξ της.

Ειδικότερα στην προσφυγή της χαρακτήριζε αντισυνταγματική την περικοπή του εφάπαξ και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), επισημαίνοντας πως πρόκειται για άδικη οικονομική επιβάρυνση της ευπαθούς πληθυσμιακής κατηγορία των συνταξιούχων τα εισοδήματα των οποίων έχουν υποστεί αλλεπάλληλες αναδρομικές περικοπές.

Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται να δημοσιευθεί μέχρι το τέλος του έτους.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ 

Σημείωση του Ε.Φ.

Δηλαδή αξιότιμοι και πάνσοφοι κύριοι δικαστές, τιμητές και στυλοβάτες του Συντάγματος της χώρας, είναι συνταγματικό να παρακρατούνται και να τοκίζονται για κάποιες δεκαετίες, χρήματα από τους εργαζόμενους και κάποια στιγμή να αποφασίζεται - κατ εντολήν της κατοχικής διοίκησης - ότι τα παρακρατηθέντα χρήματα και η συσσωρευθείσα αποταμίευση μπορεί να πλιατσικολογείται προκειμένου να γεμίσουν τα κατοχικά θησαυροφυλάκια. Σωστά???

Και βεβαίως, επειδή δεν είναι δυνατόν να είναι δυνατόν να είναι για το ίδιο ζήτημα εξ ίσου συνταγματικοί δυο διαμετρικά αντίθετοι χειρισμοί, αυτό σημαίνει πως αν είναι συνταγματική η σημερινή υπαγορευμένη από την κατοχική διοίκηση διαδικασία, τότε είναι καταφανώς αντισυνταγματική η προγενέστερη. Σωστά???

Επομένως με βάση την πάνσοφη συλλογιστική σας, αφού σήμερα τηρείται το Σύνταγμα, εκ των πραγμάτωνπροκύπτει πως μέχρι σήμερα παραβιαζόταν το Σύνταγμα. Άρα, εκτός από την εμπεριστατωμένη νομική σας γνωμάτευση, θα πρέπει να απαιτήσετε και την τιμωρία εκείνων που έχουν παραβιάσει το Σύνταγμα.

Γιατί δεν το κάνετε προκειμένου να είναι πλήρως εμπεριστατωμένη η ( όχι... όχι... δε λέμε κατά παραγγελίαν) απόφασή σας??? Γιατί δεν το κάνετε αξιότιμοι κύριοι δικαστές???

ΜΕ 11 ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ με 11 ποσοστιαίες μονάδες στην «εκτίμηση εκλογικής επιρροής» δείχνει δημοσκόπηση που πραγματοποίησε η εταιρεία Public Issue και δημοσιεύει σήμερα, Σάββατο, η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Συγκεκριμένα, στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 36% (31% τον Ιούλιο στην έρευνα της ίδιας εταιρείας) και η ΝΔ 25% (24%). Στην τρίτη θέση βρίσκεται «Το Ποτάμι» με 9,5% (10,5%) και ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 7,5% (8,5%), το ΚΚΕ με 6,5% (6,5%), το ΠΑΣΟΚ με 5,5% (7,5%), οιΑνεξάρτητοι Έλληνες με 4% (4,5%) και η ΔΗΜΑΡ με 1% (1,5%), ενώ τα «Λοιπά κόμματα» συγκεντρώνουν 5% (6%).

Σύμφωνα με τα ποσοστά αυτά η εκτίμηση των κοινοβουλευτικών εδρών διαμορφώνεται ως εξής: ΣΥΡΙΖΑ 146 (από 142 έως 150), ΝΔ 66 (61-72), Το Ποτάμι 25 (20-30), Χρυσή Αυγή 20 (16-24), ΚΚΕ 17 (15-20),ΠΑΣΟΚ 15 (12-17), Ανεξάρτητοι Έλληνες 11 (8-13) και ΔΗΜΑΡ καμία έδρα.

Στο ερώτημα για την παράσταση νίκης («ανεξάρτητα από τις κομματικές σας προτιμήσεις, αν υποθέσουμε ότι αύριο είχαμε πάλι εκλογές, ποιο κόμμα πιστεύετε ότι θα κέρδιζε») το 64% (54% τον Ιούλιο) των ερωτηθέντων απαντούν ο ΣΥΡΙΖΑ και 24% (32%) η ΝΔ.

Καταλληλότερος για πρωθυπουργός θεωρείται από τους ερωτηθέντες ο Αντώνης Σαμαράς με 38% (από 43% τον Ιούλιο), έναντι 34% (29%) του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το 28% (28%) του δείγματος απατάει «κανένας από τους δύο» ή δεν εκφράζει γνώμη.

Σχετικά με το ζήτημα των ημερών, και συγκεκριμένα για το εάν πρέπει να πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι πολίτες εμφανίζονται μοιρασμένοι, καθώς το 49% λέει ότι «μάλλον δεν χρειάζεται» και το 46% ότι «μάλλον χρειάζεται», ενώ το 5% δεν διατυπώνει γνώμη.

Η γεωγραφική κάλυψη της έρευνας είναι πανελλαδική και πραγματοποιήθηκε το διάστημα 15 έως 23Σεπτεμβρίου 2014.

Απόσυρση του χρέους αντί για κούρεμα προτείνει ο Γ. Δραγασάκης

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014 Newsbomb

Βέβαιος πως «αντί για κούρεμα μπορεί να υπάρξει απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί 'παγωμένο' στα πλαίσια της ΕΚΤ», εμφανίστηκε ο Γιάννης Δραγασάκης σε συνέντευξή του στη Real news.

Ο Γιάννης Δραγασάκης, υπεύθυνος προγράμματος του κόμματος, προτείνει την «απόσυρση» επικαλούμενος προτάσεις οικονομολόγων και επιστημονικών ιδρυμάτων ενώ επανέφερε την πρόταση για σύγκληση πανευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος.

Επιπλέον κατηγορεί την κυβέρνηση για κινδυνολογία εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει: «Έχει πέσει στο κενό και εάν επιμείνουν, ο λαός θα τους απομονώσει ακόμη περισσότερο».

Αναλυτικά η συνέντευξη του κ. Δραγασάκη:

1. Μετά και τη συνάντηση Μέρκελ-Σαμαρά εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά μπορεί να πετύχει τους στόχους της, όπως λύση για το χρέος χωρίς νέο δάνειο, αποχώρηση της τρόικας και φοροελαφρύνσεις;

Το πραγματικό πρόβλημα αποκρύφθηκε από τις επίσημες δηλώσεις. Και αυτό είναι το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο κ. Σαμαράς. Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση δεν διαθέτει ένα συνεκτικό και αξιόπιστο σχέδιο για την έξοδο από την βαθιά κρίση. Και, από την άλλη, έχει αποδεχθεί δεσμεύσεις στις οποίες δεν μπορεί να ανταποκριθεί χωρίς να χάσει την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει.

2. Σε ποιες ακριβώς δεσμεύσεις αναφέρεστε; Εννοείτε ότι υπάρχει πρόβλημα με την κατάρτιση του προϋπολογισμού για το 2015;

Αυτό είναι ένα από τα πολλά προβλήματα. Ο κ. Σαμαράς έχει δεσμευθεί προς την τρόικα ότι οι όποιες φορολογικές ελαφρύνσεις και η όποια κοινωνική πολιτική μπορούν να χρηματοδοτηθούν όχι από το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού, αλλά μόνο από ένα τμήμα της υπέρβασής του αν ο συμφωνημένος στόχος υπερκαλυφθεί. Τώρα ο κ. Σαμαράς ανακαλύπτει ότι όχι μόνο υπέρβαση του πλεονάσματος δεν μπορεί να επιτύχει, αλλά ούτε ο στόχος για πλεόνασμα 3% το 2015 μπορεί να προσεγγισθεί.

Ετοιμάζεται λοιπόν σε λίγες ημέρες να καταθέσει το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2015, ο οποίος είτε θα είναι εικονικός είτε θα είναι σε απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους στους οποίους η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί.

Αντί να θέσει λοιπόν  με ευθύτητα και ειλικρίνεια το συνολικό θέμα της αποτυχίας του μνημονιακού προγράμματος και της αναγκαίας αλλαγής πολιτικής, ο κ. Σαμαράς εκλιπαρεί την ανοχή της κ. Μέρκελ στις όποιες οριακές αποκλίσεις επιχειρήσει τελικά. Ακόμη όμως και αν εξασφαλίσει την εν λόγω ανοχή, η κυβέρνηση αυτή θα είναι περισσότερο αναξιόπιστη και αδύναμη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. 

3. Μήπως υψώνετε πολύ τους τόνους με την Α. Μέρκελ; Ο Αλ. Τσίπρας, αν βγει πρωθυπουργός, δεν θα συναντηθεί μαζί της; Δεν θα έχετε ομαλές σχέσεις ως κυβέρνηση με το Βερολίνο;

Η κ. Μέρκελ εκπροσωπεί μια πολιτική που οδηγεί όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη στην ύφεση, την ανεργία και σε μια διαλυτική   διεύρυνση των ανισοτήτων τόσο στο εσωτερικό των χωρών όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Δεν πρόκειται συνεπώς για μια προσωπική διένεξη αλλά για μια αντιπαράθεση που από την πλευρά μας γίνεται με όρους καθαρά πολιτικούς και ιδεολογικούς. Άλλοι είναι εκείνοι που επιχειρούν να αναγάγουν τις πολιτικές διαφωνίες σε δήθεν πολιτισμικές αιτίες με βάση λανθασμένα και επικίνδυνα εθνικά στερεότυπα και προκαταλήψεις.

4. Στελέχη σας, αργά αλλά σταθερά, αφήνουν παράθυρο στο να συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες λύσεις για την απομείωση του χρέους, πέραν του κουρέματος. Ένα γενναίο χρηματοδοτικό πακέτο για την ανάπτυξη, π.χ., αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση;

Το ένα δεν αναιρεί την ανάγκη του άλλου. Το πρόβλημα της υπερχρέωσης, του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους, είναι ένα ιστορικών διαστάσεων ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αποτελεί εμπόδιο στην ανάκαμψη και μηχανισμό αναδιανομής και διεύρυνσης των ανισοτήτων. Μια ριζική λύση μπορεί να διεκδικηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στο επίπεδο αυτό υπάρχει μεγαλύτερη ευχέρεια επιλογών. Αντί για κούρεμα μπορεί να υπάρξει «απόσυρση» του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί «παγωμένο» στα πλαίσια της ΕΚΤ. Η εν λόγω πρόταση έχει διατυπωθεί από πολλούς ευρωπαίους οικονομολόγους και επιστημονικά Ιδρύματα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την θέση που διατύπωσαν οι γνωστοί οικονομολόγοι Pierre Pâris και Charles Wyplosz. Και η πρόταση αυτή είναι μια από τις πολλές. Είναι αυτονόητο ότι αυτού του είδους ρυθμίσεις μπορούν να υλοποιηθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για το λόγο αυτόν έχουμε ήδη προτείνει τη σύγκληση πανευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος. Η τακτική λοιπόν και οι τεχνικές για την απομείωση ή την απόσβεση του συσσωρευμένου χρέους μπορούν να συζητηθούν. Όμως ο στρατηγικός μας στόχος είναι δεδομένος.

Η εξίσωση επιβίωσης του ελληνικού λαού αλλά και συνολικά του ευρωπαϊκού Νότου δεν επιλύεται αν δεν περιέχει τρία καθοριστικά στοιχεία: α) διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, το οποίο όλοι γνωρίζουν ότι δεν είναι βιώσιμο, β) εισαγωγή ρήτρας ανάπτυξης για την εξυπηρέτηση του υπολοίπου προκειμένου η μείωση του χρέους να γίνεται μέσω της μεγέθυνσης της οικονομίας και όχι από την άντληση του όποιου εσωτερικού πλεονάσματος και γ) ειδική αναπτυξιακή χρηματοδότηση που θα κατευθυνθεί για επενδύσεις και για να καλυφθεί η τεράστια αποεπένδυση που έχει συντελεστεί.

Αυτή είναι η αφετηρία και ο στρατηγικός στόχος της δικής μας πολιτικής. Και θα εμείνουμε  σ’ αυτόν όσος χρόνος κι αν χρειασθεί, όσες δυσκολίες κι αν βρούμε μπροστά μας, διότι είναι χρέος μας απέναντι στις νέες γενιές και το μέλλον της κοινωνίας.  

5. Οι εξαγγελίες στη ΔΕΘ, κατά γενική ομολογία, υπήρξαν     σημαντικές. Αποκλείετε το ενδεχόμενο να μην μπορέσετε να τις εκπληρώσετε όλες ή να προχωρήσετε και σε διορθωτικές κινήσεις; Πολύ περισσότερο που ορισμένες πηγές χρηματοδότησής του θεωρούνται αβέβαιες;

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι προϊόν ενδελεχούς μελέτης. Ωστόσο δεν είναι θέσφατο. Αποτελούν προτάσεις για διάλογο με το λαό και τους φορείς της κοινωνίας. Αυτό είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής μας και όχι κάποιος ευκαιριακός τακτικισμός. Ταυτόχρονα, όμως, οι προτάσεις που ανακοινώθηκαν ειδικά στη ΔΕΘ, όπως τόνισε ο Αλ. Τσίπρας, έχουν χαρακτήρα δεσμευτικό. Και αυτή η δεσμευτικότητα δεν μπορεί να τεθεί σε αμφισβήτηση. Υπό την προϋπόθεση αυτή, είμαστε ανοικτοί να συζητήσουμε π.χ. και άλλους τρόπους για τη διεύρυνση των εσόδων ή για άλλες προτάσεις που ενισχύουν τους επιδιωκόμενους, δεσμευτικούς όπως είπα, κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους.   

6. Αποκλείετε το ενδεχόμενο να επιχειρηθεί κλίμα κινδυνολογίας την προεκλογική περίοδο, που ενδεχομένως οδηγήσει και σήκωμα καταθέσεων; Σε bunk run;

Η κινδυνολογία, στην οποία αναφέρεστε, έχει ήδη εκδηλωθεί. Όμως έχει πέσει στο κενό. Και, αν επιμείνουν, ο λαός θα τους απομονώσει ακόμη περισσότερο. Διότι η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας κατανοεί ότι η δημοκρατική και δημιουργική πολιτική ανατροπή που έχει ανάγκη η χώρα είναι αναπόφευκτη. Και θεωρεί ότι πρέπει να γίνει με όρους δημοκρατικής ομαλότητας και  ευθύνης. 

7. Τις διαφοροποιήσεις Ντράγκι πώς τις κρίνετε; Και πού μπορεί  να  οδηγήσουν;

Τις θεωρούμε σημαντικές. Και τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΚΤ ενδιαφέρουσες. Όμως, δυστυχώς, δεν μπορούν να λύσουν από μόνες τους το πρόβλημα διότι: α) δεν περιέχουν το στοιχείο της ποσοτικής χαλάρωσης με την αγορά κρατικών ομολόγων, β) δεν συνδυάζονται με μια πανευρωπαϊκή αντιμετώπιση του προβλήματος του συσσωρευμένου χρέους και γ) δεν εντάσσονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό που να δίνει  δημοσιονομική και αναπτυξιακή ώθηση στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Συνολικά βρισκόμαστε μπροστά σε μια μερική αναγνώριση του προβλήματος, όμως παραμένουμε μακριά από τη λύση του.

8. Μια διευκρινιστική ερώτηση κ. Δραγασάκη. Αν κερδίσετε τις     εκλογές, μέσα στις εκατό πρώτες ημέρες τι σκοπεύετε να  υλοποιήσετε απ’ όσα εξαγγείλατε; Και τι μπορεί να θέσετε σε συζήτηση με τυχόν κυβερνητικούς εταίρους;

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι άθροισμα μέτρων. Υπερβαίνει την κλασική δομή των κυβερνητικών προγραμμάτων των 100 πρώτων ημερών. Είναι ένα πρόγραμμα με εσωτερική λογική, δομημένο σε επάλληλους κύκλους άμεσων, μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων.  Από την άποψη αυτή, και τα άμεσα  μέτρα που εξαγγέλθηκαν εντάσσονται σε μια συνολική και πολυεπίπεδη στρατηγική εξόδου από την κρίση και συγκροτούν μια ισχυρή δύναμη πυρός για την επανεκκίνηση της οικονομίας και τη δημιουργία μιας ελπιδοφόρας προοπτικής για την κοινωνία.

Εκείνο που θα χαρακτήριζα λοιπόν αδιαπραγμάτευτο είναι η εσωτερική συνεκτική λογική, η δεσμευτικότητα των κοινωνικών στόχων, η ασυμβίβαστη στάση απέναντι στα ιδιοτελή συμφέροντα, τη διαπλοκή και τη  διαφθορά.

9. Στο ΚΚΕ, που σας κατηγορεί ότι απλώς εξυπηρετείτε τα συμφέροντα του άλλου πόλου από αυτά που υπηρετεί η ΝΔ, τι θα απαντούσατε;

Το ΚΚΕ, σε επίπεδο ηγεσίας, δεν διαθέτει μια ικανοποιητική ανάλυση της κρίσης και των αντιθέσεων της εποχής μας. Κατανοεί την κρίση ως «κυκλική» και όχι δομική, υποτιμώντας την καταστροφική δυναμική και την αρπακτικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού. Έτσι, χαρακτηρίζει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ως «ψίχουλα», υποτιμώντας το συγκρουσιακό περιεχόμενό τους.

Όμως, ακόμη και αυτά τα «ψίχουλα», για να κερδηθούν,  θα χρειαστούν σκληροί αγώνες και ευρεία λαϊκή συμπαράταξη για να καμφθούν οι ορατές και συγκαλυμμένες αντιδράσεις, και για να ανοίξει ο δρόμος για τις βαθιές αλλαγές, τις ριζικές μεταρρυθμίσεις και τους μακρόπνοους μετασχηματισμούς που έχει ανάγκη η κοινωνία. Και προσωπικά είμαι βέβαιος πως ο κόσμος του ΚΚΕ θα κάνει τη σωστή επιλογή, θα διαλέξει τη σωστή πλευρά.

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/500733/aposyrsi-toy-hreoys-anti-gia-koyrema-proteinei-o-g-dragasakis#ixzz3EitXfAwO

Μας δάνεισαν αέρα κοπανιστό, να τους δώσουμε πίσω, για να πατσίσουμε, αέρα κοπανιστό

Αθανάσιος Καρανάσιος

Το χρήμα δημιουργείται από το μηδέν, κατά 3% από φωτοτυπίες-χαρτονονομίσματα και κατά 97% ηλεκτρονικά. Με την άρση κάθε είδους τραπεζικής επιτήρησης, δίνεται, ενυπόθηκα μάλιστα, στους άτυχους δανειολήπτες 10 - 100 φορές επάνω (μόχλευση)! Μετά, ζητούν λοιπόν πίσω οι αεριτζήδες τα δανεικά πλέον τους τόκους (άλλη αμαρτωλή ιστορία αυτή) σε χρήμα, που είναι σίγουρο, ότι δεν υπάρχει και είναι αδύνατο να εξευρεθεί, αφού ποτέ δεν έχει εκδοθεί-κυκλοφορήσει! 

Έτσι λοιπόν, οι Σάιλοκς, έμποροι της Βενετίας, αρπάζουν τα προϊόντα της πραγματικής οικονομίας, το εθνικό κεφάλαιο, την εθνική κυριαρχία και  σχεδόν δουλοποιούν τους δανειολήπτες. Από την άλλη, το μεγάλο ποσοστό των δανεικών, πήγαν και πηγαίνουν στους λογαριασμούς της ντόπιας πολιτικοοικονομικής συμμορίας. 

Δεν μπορεί, οι προφέσορες, Σημίτης, Στουρνάρας, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκης, Γκαργκάνας, Παπαδήμος, Αλογοσκούφης, Προβόπουλος, Χαρδούβελης και τόσοι άλλοι "διανοούμενοι" εκσυγχρονιστές και μνημονιακοί οικονομολόγοι... να μη γνώριζαν τη διαδρομή αυτή, που  διδάσκονται οι συναφείς πρωτοετείς φοιτητές... όταν απεμπολούσαν τη δραχμή χάρη του ευρώ, μαζί με την ανεξέλεγκτη διαχείρισή του (ΕΚΤ) από τους καρχαρίες της διεθνούς τραπεζοκρατίας σε συνδυασμό με τις ηγεμονικές πολιτικές και εταιρικές ελίτ! 

Αν μη τι άλλο, πρέπει να κατηγορηθούν, τουλάχιστον, ως δωσίλογοι, για  την ανείπωτη τραγωδία μας.   

Τα χρήματα, συνεπώς, που σας δάνεισε η τράπεζα δεν υπήρχαν έτσι κι αλλιώς. Κάθε φορά που δανείζεστε λεφτά από μια τράπεζα, τα λεφτά που σας δίνονται δεν είναι απλά πλαστά, η τράπεζα δεν είχε καν αυτά τα χρήματα εξ αρχής.Η πολιτική του κλασματικού αποθέματος, με βάση το οποίο λειτουργούν στο μεγαλύτερο μέρος οι τράπεζες ανά την υφήλιο, είναι στην πραγματικότητα ένα είδος ταχυδακτυλουργικού οικονομικού πολέμου, που επιτυγχάνει τη μοντέρνα σκλαβιά!.

Σκεφτείτε το, τα χρήματα δημιουργούνται από το χρέος. Τι κάνουν οι άνθρωποι όταν έχουν χρέος; Βασίζονται στη δουλειά τους για να το αποπληρώσουν. Αλλά, αν τα χρήματα δημιουργούνται μονάχα μέσω δανείων, πως μπορεί η κοινωνία να ξεχρεωθεί; Απλά, δεν μπορεί και αυτό είναι το θέμα. Έτσι κρατάνε τους σκλάβους στοιχισμένους σε γραμμή.Στην πραγματικότητα, η δύναμη αυτής της αυτοκρατορίας ωφελεί μονάχα τις ελίτ της κορυφής της πυραμίδας.

Έτσι λοιπόν, στο τέλος της μέρας, για ποιόν δουλεύατε και για ποιον θα δουλέψετε αύριο, μεθαύριο κ.ο.κ; Για ποιον θα δουλέψουν τα παιδιά σας, τα παιδιά των παιδιών σας; Για τις τράπεζες! Αυτές είναι οι αληθινοί κυρίαρχοι, μαζί με τις εταιρίες και τους λακέδες πολιτικούς που τις υποστηρίζουν. 

Τι μαζί τα φάγαμε και πράσσειν άλογα. Δεν αναγνωρίζουμε τίποτα. Υπάρχει αναντιστοιχία  του αεριτζίδικου με το πραγματικό, του πλασματικού με την ελευθερία μας, του ταχυδακτυλουργικού με την αξιοπρέπειά μας. Άιντε στο διάολο όλοι σας μαφιόζοι, τεμπελχανάδες και ειδεχθή ερπετοειδή, που λεηλατήσατε τη χώρα και εξαθλιώσατε την πλειοψηφία των Ελλήνων!  

Αθανάσιος Καρανάσιος, 27/9/2014

email: athan-karan@hotmail.com 

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/mas-daneisan-aera-kopanisto-na-toys-dosoyme-piso-gia-na-patsisoyme-aera-kopanisto#sthash.BmJSa9mq.dpuf

Λαφαζάνης : Διαγραφή του χρέους χωρίς όρους

Δευ, 29/09/2014 

Την πρόταση να αναλάβει η Ελλάδα «μια μεγάλη πρωτοβουλία αγώνα για τη διαγραφή, χωρίς όρους, του μεγαλύτερου τουλάχιστον μέρους του χρέους» κάνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης με σημερινή δήλωσή του στο «Χωνί της Κυριακής».

Ο κ. Λαφαζάνης κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι δεν έθεσε καν το ζήτημα του ελληνικού χρέους στη συνάντησή του με την καγκελάριο της Γερμανίας και προσθέτει ότι «ακόμα πιο θλιβερό είναι ότι ο Α. Σαμαράς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να θέσει στην Α. Μέρκελ ούτε το θέμα του κατοχικού δανείου». 

«Οι δανειστές απαιτούν από την Ελλάδα και το τελευταίο ευρώ και εμείς δεν τολμούμε να ζητήσουμε αναγνωρισμένα χρέη προς την πατρίδα μας ύψους δεκάδων δισ. ευρώ» τονίζει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

«Η Ελλάδα χρειάζεται να αναλάβει μια μεγάλη πρωτοβουλία αγώνα για τη διαγραφή, χωρίς όρους, του μεγαλύτερου, τουλάχιστον, μέρους του χρέους. Το δημόσιο χρέος πνίγει την Ελλάδα, όπως και η ιδιωτική υπερχρέωση έχει οδηγήσει σε ουσιαστική πτώχευση τα ελληνικά νοικοκυριά. Το υπέρογκο δημόσιο χρέος δεν αντιμετωπίζεται με μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση της αποπληρωμής του» καταλήγει.

- See more at: http://www.drachmi5.gr/ellada/lafazanis-diagrafi-toy-hreoys-horis-oroys#sthash.lKUkyuMs.dpuf

Η βάρβαρη και αναποτελεσματική συνταγή της λιτότητας και του ευρώ

Σπύρος Στάλιας

Κυρ, 28/09/2014 

Η δημιουργία του ευρώ βασίστηκε σε δυο απλοϊκές υποθέσεις που ήσαν και ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές και όπως απέδειξε ο χρόνος και πολιτικά επικίνδυνες.Η πρώτη υπόθεση μας λέει ότι οικονομίες που είναι διαφορετικές, που έχουν άλλη εξειδίκευση, που έχουν ανόμοια δυναμική, κάλλιστα θα μπορούσαν να συγκλίνουν και να γίνουν πιο αποτελεσματικές χρησιμοποιώντας το ίδιο νόμισμα. Αυτή ήταν η πρώτη ιδέα όσο πιο απλά μπορεί να εκφραστεί. Ιδέα που έχει πάρει και πολλά Νόμπελ.

Η δεύτερη υπόθεση έχει να κάνει με την εξάλειψη των προβλημάτων που επιφέρουν τα ποικίλα νομίσματα με διαφορετική αξία, στα κράτη, στις επιχειρήσεις και στους ανθρώπους. Αυτό το διαρκές παιχνίδι τις υποτίμησης και ανατίμησης των νομισμάτων, το σπρώξιμο του τοπικού προβλήματος στον γείτονα, η αστάθεια του περιβάλλοντος που λειτουργούν οι επιχειρήσεις, η ανταλλαγή συναλλάγματος για ένα απλό ταξίδι ενός ανθρώπου, όλ’ αυτά τα προβλήματα, θα μπορούσαν να λυθούν με την χρήση ενός και μόνου νομίσματος.

Πράγματι οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να φτιάξουν διάφορους μηχανισμούς, μετά την κατάρρευση του Μπρέτον Γούντς, που να αντιμετωπίζει τα παραπάνω προβλήματα σε σχέση με την αξία των νομισμάτων και με την δομή των οικονομιών τους έως ότου καταλήξουν στο ευρώ.

Αλλά το να συνυπάρξεις μαζί τόσες πολλές διαφορετικές οικονομίες και κυρίως με την οικονομία της Γερμανίας είναι δύσκολο εγχείρημα. Ήταν αφελές την εποχή πριν το ευρώ να προσδένει κάποια χώρα το νόμισμα της με το Γερμανικό μάρκο και να καμώνεται ότι έγινε Γερμανία. Γιατί ο μόνος τρόπος να διατηρήσεις την αξία του νομίσματος σου σε σχέση με το μάρκο δεν ήταν άλλος παρά να διέθετες τεράστια αποθεματικά ή διαρκώς να φτωχαίνεις τους κατοίκους σου μέσω της μείωσης των μισθών.
Ο Σόρος αυτό το γνώριζε και κατρακύλησε την λίρα Αγγλίας και την λιρέτα της Ιταλίας το 1992 όταν αυτές νόμισαν ότι είναι Γερμανίες στην ανταγωνιστικότητα, και τινάχτηκε στον αέρα ο τότε μηχανισμός συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Παρ’ όλα αυτά τα πρόσφατα μαθήματα, αλλά κυρίως τα μαθήματα-παθήματα του 1920 και 1930, ότι δεν μπορείς ‘τον κανόνα χρυσού να τον εφαρμόσεις σε Δημοκρατία’ γιατί στο τέλος θα την αποτελειώσεις, οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να προχωρήσουν στο ευρώ.

Αποφάσισαν δηλαδή να κτίσουν στην άμμο παλάτια, με άλλα λόγια σε μια νύκτα όλοι να γίνουν Γερμανία. Θα θυμάστε τα γελάκια του κυρίου Σημίτη και του κυρίου Παπαδήμα την πρωτοχρονιά του 2002 που παρουσίαζαν το ευρώ. Είχαν το γέλιο του ξερόλα οι ανεκδιήγητοι.

Δημιούργησαν την ΕΚΤ με στόχο να περιορίζει τον πληθωρισμό κάτω από 2%, ασχέτως της παραγωγής και του ύψους της ανεργίας, με όργανο το επιτόκιο, ελπίζοντας ότι οι τιμές και οι μισθοί πάντα θα προσαρμόζονταν στην εξωτερική αξία του ευρώ. Άλλη μια φορά στην Ευρώπη οικοδόμησαν τον κανόνα του χρυσού μέσα στην ευρωπαϊκή δημοκρατία προσδοκώντας την σύγκληση των οικονομιών και το βάθεμα της δημοκρατίας.

Αλλά όπως είπε ο Αϊνστάιν, όταν μέσα στον χρόνο εκτελείς τις ίδιες πράξεις και κάνεις τις ίδιες ενέργειες και ελπίζεις σε διαφορετικό αποτέλεσμα, αυτό είναι ο ορισμός της παραφροσύνης.

Και πράγματι δεν χρειάστηκε παρά ελάχιστος χρόνος να διαπιστώσει κανείς ότι μετά την είσοδο του ευρώ, που θα ήταν η λοκομοτίβα της σύγκλησης των οικονομιών, όλες οι οικονομίες συνέκλιναν μόνο σε δυο πράγματα.Όλες είχαν περίπου τα ίδια επιτόκια στα δεκαετή τους ομόλογα και ταυτοχρόνως όλες δημιουργούσαν ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Σε όλα τα άλλα παρουσίασαν απόκλιση. Η μόνη χώρα φυσικά που ακόμα έχει χαμηλά επιτόκια και περίσσευμα στο ισοζύγιο πληρωμών είναι η Γερμανία.

Το θέμα λοιπόν που εγείρεται είναι ποιός εχέφρων ήταν δυνατόν να χρηματοδοτήσει αυτά τα ελλείμματα. Το 1993, που άρχισε η διαδικασία δημιουργίας του ευρώ, οι αποδώσεις των δεκαετών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης κυμαίνονταν από 6% έως 13,5% ενώ της Ελλάδας ήταν κάπως ψηλότερα στο 23,5%! Στις 31 Δεκεμβρίου του 2001 οι αποδώσεις όλων των ομολόγων είχαν γίνει ίσες ή σχεδόν ίσες με τα ομόλογα της Γερμανίας που πρακτικά σήμαινε ότι η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία είχαν γίνει νέες Γερμανίες!!

Με άλλα λόγια το να χρηματοδοτείς την Ελλάδα ήταν σαν να χρηματοδοτείς την Γερμανία. Κάθε κίνδυνος εξέλειπε! Πως ήταν δυνατόν ένα τσουνάμι από φθηνό χρήμα να φεύγει από το βορρά της Ευρώπης προς τον νότο και να χρηματοδοτεί τις γερμανικές εξαγωγές και οτιδήποτε άλλο και να δημιουργούνται τεράστια χρέη και ελλείμματα; Γιατί τα συστήματα κινδύνου δεν λειτούργησαν;

Παρακάτω υπάρχει μια ιστορία για το Όργιο των Ανήθικων Συναλλαγών του Τραπεζικού Συστήματος.Όταν τελικά γεννήθηκε το ευρώ ένας νέος κόσμος ήρθε στην επιφάνεια. Επί της ουσίας είχε ξαναγεννηθεί η χαρά των τραπεζιτών και της κοντόφθαλμης Γερμανίας.Η ΕΚΤ εγγυήθηκε ένα κόσμο χωρίς πληθωρισμό αφού μια μηχανή παρήγαγε χρήμα για όλη την Ευρώπη, στην Φρανκφούρτη. Από την άλλη όλο το τραπεζικό σύστημα είχε απελευθερωθεί, ήταν πέραν παντώς ελέγχου στη δημιουργία χρήματος για δουλειές χρηματοοικονομικές. Οι τιμές των χρηματοοικονομικών προϊόντων είναι εκτός του δείκτη του πληθωρισμού (γιατί άραγε; δεν θα πάρετε απάντηση ποτέ, απλά ένα βήξιμο). Αφού οι αποδώσεις όλων των ευρωπαϊκών ομολόγων συνέκλιναν, πως θα έβγαζαν μυθώδη κέρδη;

Όσο και αν συνέκλιναν οι αποδώσεις είχαν μια σχετική διαφορά τα νότια ομόλογα από τα βόρεια της Γερμανίας και της Ολλανδίας. Οι Τράπεζες λοιπόν φορτώθηκαν όσο πιο πολλά ομόλογα μπορούσαν της Γερμανίας και της Ολλανδίας. Με αυτά ως ενέχυρο παρήγαγαν χρήμα 40 προς 1 και δάνειζαν αφειδώς τον Νότο, ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με της ευλογίες της ΕΕ και της Γερμανίας. Υπάρχει εδώ άραγε κάποια ανηθικότητα; Βεβαίως υπάρχει. Γιατί όλοι γνώριζαν ότι η Ιταλία παρέμενε Ιταλία και η Ελλάδα Ελλάδα και δεν ήσαν Γερμανία επειδή είχαν το ευρώ.

Άλλωστε το ισοζύγιο πληρωμών και τα ελλείμματα στο ΑΕΠ καθημερινά αυτό το υπενθύμιζαν. Ο δανεισμός όμως εξακολουθούσε να ρέει. Με άλλα λόγια οι τιμές των ομολόγων μάλλον δεν περιελάμβαναν τον κίνδυνο της χώρας.Αυτή είναι η μια πλευρά της ιστορίας. Παράλληλα το τραπεζικό σύστημα παρήγαγε αλλοπρόσαλλα ‘χρηματοοικονομικά χαρτιά’ απίθανου ύψους που ποτέ δεν ήταν δυνατόν να καλυφτούν από τα κεφάλαια των τραπεζών. Έτσι η κρίση ήταν αναπόφευκτη.

Όταν το 2008 κατέρρευσε στην Αμερική το τραπεζικό σύστημα, οι έξη μεγάλες τράπεζες ήσαν εκτεθειμένες στο ύψος του 61% του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Στην Ευρώπη η διαφθορά ήταν απόλυτη. Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2008 οι τρεις μεγάλες τράπεζες της Γαλλίας είχαν ‘ποικίλα ομόλογα που εκφράζουν χρέος’ που αντιστοιχούσαν στο 316% του Γαλλικού ΑΕΠ. Οι δυο μεγαλύτερες γερμανικές τράπεζες είχαν έκθεση σε τέτοια ομόλογα που αντιστοιχούσε στο 114% του Γερμανικού ΑΕΠ. Μόνο η ΙΝG στην Ολλανδία είχε ομόλογα που αντιστοιχούσαν στο 211% του ΑΕΠ της Ολλανδίας, ενώ οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες στην Ιταλία είχαν εκτεθεί κατά το 115% του Ιταλικού ΑΕΠ. Στην Αγγλία οι τέσσερες μεγαλύτερε τράπεζες είχαν ομόλογα που αντιστοιχούσαν στο 394% του ΑΕΠ της Αγγλίας, αλλά ευτυχώς γι αυτήν δεν είχε παραδώσει της εκτυπωτικές πρέσες της λίρας της στην Γερμανία.

Με άλλα λόγια με την είσοδο του ευρώ η τραπεζική κρίση ήταν θέμα χρόνου να εκδηλωθεί και πραγματοποιήθηκε μέσα από ένα γιγαντιαίων διαστάσεων ανήθικο εμπόριο χαρτιών εναντίον των Ευρωπαϊκών Λαών.

Έτσι το πρόβλημα των τραπεζών έγινε πρόβλημα των κρατών και των λαών και όχι το αντίθετοι που μας λένε κουνώντας μας το δάχτυλο. Φάνηκε σε όλη της την έκταση ακόμα η ανικανότητα της ΕΕ να επιλύσει ένα πρόβλημα κρίσης.Το κατασκεύασμα που λέγεται ΕΚΤ, που υποτίθεται ότι είχε υπό την επίβλεψη του το τραπεζικό ευρωπαϊκό σύστημα, απεδείχθη ότι ήταν μαϊμού κεντρική τράπεζα. Διανοητικά και θεσμικά δεν μπορεί να κάνει αυτά που έκανε παλιά μια Κεντρική Τράπεζα ή αυτό που κάνει η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ και της Αγγλίας.

Δεν μπορεί να χρηματοποιήσει ή να αμοιβαιοποιήσει τα χρέη, δεν μπορεί να σώσει μια χώρα, δεν μπορεί να δανείσει απ’ ευθείας τις τράπεζες με επαρκή ποσότητα χρήματος. Αποδείχτηκε άχρηστη και ακόμα είναι άχρηστη. Έχουν περάσει έξη χρόνια από την εκδήλωση της κρίσης και ακόμα η ΕΕ είναι σε ύφεση. Κανείς δεν θέλει να δανειστεί και να δαπανήσει.

Το σφάλμα είναι ότι για να μπούμε στο ευρώ παραδώσαμε τις τυπογραφικές μας μηχανές και την δυνατότητα μας να ορίζουμε την συναλλαγματική μας ισοτιμία, που ήσαν μηχανισμοί αμορτισέρ των σοκ της οικονομίας, και έτσι η μόνη πολιτική που απομένει είναι οι λαοί να περάσουν σε άγρια λιτότητα για να σωθεί το ευρώ.

Αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Η ΕΕ είναι μέσα σε μια τριπλή κρίση που η μια επιβαρύνει την άλλη. Η κρίση του τραπεζικού συστήματος επιβαρύνει το πρόβλημα χρέους των κρατών, το οποίο με την σειρά του μέσω της λιτότητας, για την αύξηση δήθεν της ανταγωνιστικότητας παρεμποδίζει την ανάπτυξη, η οποία υπονομεύεται από τον αποπληθωρισμό.

Η ορθόδοξη απάντηση της ΕΕ και των Γερμανών σε αυτό το ερώτημα είναι ότι αυτό μπορεί να γίνει μέσω της λιτότητας.Η λιτότητα ως ενέργεια δεν είναι τίποτα άλλο από την περικοπή των κρατικών δαπανών για μισθούς, δαπάνες πρόνοιας, δημόσιες επενδύσεις και οπουδήποτε αλλού, έτσι ώστε το κράτος να συρρικνωθεί, και να αυξηθούν οι φόροι με σκοπό να μειωθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Όλα αυτά ειπώθηκαν υπό τον λεξιλογικό μανδύα του δημοσιονομικού νοικοκυρέματος.

Με απλά λόγια ότι είναι σοφό για μια οικογένεια που θέλει να μαζέψει τα οικονομικά της, είναι σοφό και για ένα Βασίλειο όπως είπε και ο Άνταμ Σμίθ.

Το κακό με αυτό το πρώτο επιχείρημα, που αφορά στην βελτίωση των δημοσίων οικονομικών, είναι ότι ένα κράτος δεν είναι οικογένεια ή νοικοκυριό. Δηλαδή στην συνολική οικονομία πολύ απλά, όταν ο Χ μειώνει τις δαπάνες του, αυτό μειώνει με την σειρά του το εισόδημα του Ψ, ο οποίος με την σειρά του μειώνει τις δαπάνες που είναι εισόδημα του Ζ και πάει λέγοντας.

Εν τω μεταξύ το ΑΕΠ συρρικνώνεται, μειώνεται, και τα ελλείμματα ως ποσοστό αυξάνουν με ταχύ ρυθμό.Το δεύτερο ισχυρό επιχείρημα υπέρ της λιτότητας, είναι ότι μέσω αυτής δεν βελτιώνονται μόνο τα δημόσια οικονομικά αλλά βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η σκέψη, πίσω από αυτό τον ισχυρισμό, είναι απλή.

Καθώς μειώνονται οι δαπάνες του κράτους, απελευθερώνονται πόροι, όπως επίσης και με τον περιορισμό των ιδιωτικών δαπανών μέσω της αύξησης των φόρων. Αυτό με την σειρά του μειώνει την ενεργό ζήτηση και αυξάνει την ανεργία. Και εδώ προσοχή. Η αύξηση της ανεργίας αυξάνει την προσφορά εργασίας με κατώτερους φυσικά μισθούς και τιμές και έτσι αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η αποθέωση της λογικής επιχειρηματολογίας.

Αισίως πήγαμε στα χρόνια του 1930, που όλη αυτή την διαδικασία την ονομάζαμε αποπληθωρισμό, αλλά στην εποχή μας χαριτωμένα, λόγω του γνωστού γλωσσικού ιμπεριαλισμού των νεοφιλελευθέρων, την ονομάσαμε ‘εσωτερική υποτίμηση’.Αλλά αλλάζοντας το όνομα μιας σκέψης ή μιας ενέργειας δεν αλλάζουμε ντε και καλά ούτε την επιστήμη ούτε την οικονομική ιστορία, ούτε τα αποτελέσματά της.

Η δεκαετία του 1930 μας δίδαξε ότι η βάρβαρη αυτή σκέψη και η εφαρμογή της είναι μια συνταγή έσχατης φτώχειας και βιβλικής καταστροφής του ανθρώπινου και υλικού πλούτου της χώρας. Συνταράχτηκε όλη η ανθρωπότητα στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και αιτία ήταν η λιτότητα που επιβλήθηκε στους Λαούς.

Η λιτότητα δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα γιατί το μυστικό της ανάπτυξης βρίσκετε απέναντι, στη ζήτηση. Ποιος επιχειρηματίας θα επενδύσει όταν μια οικονομία δεν δαπανά και δεν δαπανά ακριβώς επειδή τα ημερομίσθια είναι σε επίπεδο πείνας και το κράτος δεν δαπανά επίσης. Αν κανείς δεν δαπανά ανάπτυξη δεν θα γίνει ποτέ.

Στο μεταξύ όμως λόγω του αποπληθωρισμού ή της εσωτερικής υποτίμησης, η σχέση χρέους προς ΑΕΠ χειροτερεύει. Καθώς μειώνονται τα ονομαστικά φορολογικά έσοδα και τα ονομαστικά εισοδήματα και το ΑΕΠ η αξία του χρέους παραμένει. Αυτό άλλωστε δεν έχει συμβεί στη χώρα μας από το 2009; Το χρέος από 110% έφτασε αισίως στο 175% σήμερα, και έχουμε δρόμο.

Και έτσι με όλα αυτά η χώρα βρίσκεται με δυο προβλήματα. Και με το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας άλυτο και με βαρύτερο χρέος. Γιατί καθώς υποτίθεται ότι βελτιώνεις την ανταγωνιστικότητα μέσω της λιτότητας κάνεις χειρότερο το δεύτερο. Αν υποθέσουμε ότι έχει βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα το χρέος αυξάνεται όπως και η ανεργία που αισίως έφτασε στο 27%.Φυσικά αυτή η κατάσταση θα γίνει ακόμα χειρότερη, καταστροφική, γιατί όλα αυτά ξεπηδάνε μέσα από το ευρώ που από την κατασκευή του έχει ισχυρή αποπληθωριστική κατεύθυνση όπως ακριβώς ο χρυσός.Το τι έκανε ο κανόνας του χρυσού και επιστημονικά το γνωρίζουμε και ως ανθρωπότητα το ζήσαμε.

Σήμερα ζούμε την μοντέρνα του εκδοχή που λέγεται ευρώ, αλλά με αγνωσία, με ασθενή μνήμη για τους πολλούς, που αδιαφορούν μέσα από φόβο για τις κοινωνικές επιπτώσεις, που όπως και τότε, είναι ακριβώς οι ίδιες.Οι κοινωνίες του ευρώ σήμερα βασανίζονται από την βία, τα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, την θλίψη, την διάλυση των οικογενειών, την φτώχεια, μετανάστευση, ενώ μέσω της μαζικής ανεργίας η οικονομία χάνει σταδιακά την γνώση της και την ικανότητα της να παράγει.

Οι κοινωνίες του ‘30 βρήκαν λύσεις στο φασισμό, στο ναζισμό, στις δικτατορίες και στον Πόλεμο.Όταν τα παραπάνω ερωτήματα τα απευθύνεις στους απολογητές του ευρώ και της ΕΕ δεν απαντούν αλλά θεωρούν για λόγους δικούς τους που δεν αποδεικνύονται ότι η μόνη θεραπεία για ότι πάσχεις είναι η λιτότητα παρά την ιστορία, παρά την επιστήμη.Αυτή η θρασυτάτη διανοητική στάση που συνιστά πολιτική πρέπει να καταπολεμηθεί.

 

Από την εισήγηση του Δρ.Σπύρου Στάλια, εκπρόσωπου του κόμματος ΔΡΑΧΜΗστο Συνέδριο του ΕΠΑΜ, 25-9-2014

spyridonstalias@hotmail.com

- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/i-varvari-kai-anapotelesmatiki-syntagi-tis-litotitas-kai-toy-eyro#sthash.cOpXke8y.dpuf

Βλέπουν αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014  - Newsbomb 

Πώς αναλύουν στην Κουμουνδούρου τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων

Ο στόχος της αυτοδυναμίας είναι «μαχητός». Αυτό πιστεύουν τα στελέχη της Κουμουνδούρου διαβάζοντας τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα αλλά και αναλύοντας το γενικότερο κλίμα που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία.

«Οι δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευτεί το τελευταίο διάστημα δείχνουν μια ξεκάθαρη πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνοντας την κοινωνική αποδοχή του κυβερνητικού του προγράμματος που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας από ολοένα και περισσότερους πολίτες» λένε οι στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα και προσθέτουν ότι η καθαρή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές δημιούργησε το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκαν οι πρωτοβουλίες μέσα στο καλοκαίρι για τη ΔΕΗ και τους αιγιαλούς, καθώς και η συγκρότηση συμμαχιών στη βάση της υπεράσπισης του δημόσιου πλούτου.

Παράλληλα όπως εκτιμούν η παρουσία τους στην ΔΕΘ ήταν «άκρως ρεαλιστική για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας».
Οι επιτελείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν ότι στην ποιοτική ανάλυση των δημοσκοπήσεων πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μετρήσεις αυτές γίνονται σε μη προεκλογική περίοδο με τα πολιτικά ερωτήματα να είναι λιγότερα πιεστικά προς τους πολίτες. Αντίθετα – όπως σημειώνουν - αυτό που παρατηρείται ξεκάθαρα είναι η αδυναμία της ΝΔ να συγκροτήσει κυβέρνηση ακόμα και μέσω συμμαχιών.

«Τα νούμερα, σε συνάρτηση με τα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων αναφορικά με την αποδοχή της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, κάνουν σαφές ότι η ριζοσπαστική αριστερά πλέον προβάλλει ως η μοναδική εναλλακτική για τους πολίτες λύση» σημειώνουν οι στενοί συνεργάτες του Τσίπρα και καθιστούν σαφές πως η μόνη αξιόπιστη κυβερνητική λύση που θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα της κοινωνίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μάλιστα προβαίνουν και στις σχετικές αναγωγές επί των εδρών, των τριών δημοσκοπήσεων που δημοσιεύθηκαν στον κυριακάτικο Τύπο (ΜRB, ALCO και RASS) από τις οποίες φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκτίμηση ψήφου μπορεί να συγκεντρώσει από 136 έως 140 έδρες.

Δείτε τον σχετικό πίνακα:

Read more: http://www.newsbomb.gr/politikh/story/498252/vlepoyn-aytodynamia-ston-syriza#ixzz3E9Wv54i8

Η Άλωση της Τριπολιτσάς Από τις κορυφαίες στιγμές της Επανάστασης του '21

Σαν σήμερα οι Έλληνες έκοψαν στην Τριπολιτσά όλους όσους συνεργάστηκαν με τους Τούρκους 

επί 400 χρόνια

 Σε αυτή τη μάχη  αναδείχθηκε

 ο στρατηγικός νους του 

Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Από τις πρώτες μέρες του εθνικού ξεσηκωμού, ο Κολοκοτρώνης είχε συλλάβει την ιδέα της πολιορκίας και της άλωσης της Τριπολιτσάς (σημερινής Τρίπολης), επειδή κατείχε στρατηγική θέση και ήταν το διοικητικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Μοριά. Στην Τριπολιτσά είχε την έδρα του ο Μόρα-Βαλεσί, ο στρατιωτικός διοικητής της Πελοποννήσου, με όλο το χαρέμι και τα πλούτη του, εκεί ζούσε ο μισός τουρκικός πληθυσμός της Πελοποννήσου και την υπερασπιζόταν σημαντικός αριθμός ενόπλων σωμάτων. Με λίγα λόγια ήταν μια επικίνδυνη εχθρική εστία, η οποία εάν δεν εξουδετερωνόταν θα ήταν μια διαρκής απειλή για τις επαναστατημένες επαρχίες της Πελοποννήσου.

Η στρατηγική σύλληψη του Κολοκοτρώνη δεν έγινε αμέσως αποδεκτή, επειδή προϋπέθετε οργανωμένο στρατό, που δεν υπήρχε. Ο Κολοκοτρώνης με επιμονή και πειστικότητα αντέστρεψε το αρνητικό για την άποψή του κλίμα μεταξύ των οπλαρχηγών κι έτσι στα μέσα Απριλίου αποφασίστηκε ο αποκλεισμός της Τριπολιτσάς σε πρώτη φάση, ώστε να διακοπεί κάθε δυνατότητα επικοινωνίας και εφοδιασμού της πόλης. Αρχιστράτηγος της επιχείρησης ορίσθηκε ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, αλλά ιθύνων νους της ήταν ο Κολοκοτρώνης, το σχέδιο του οποίου τηρήθηκε κατά γράμμα.

Μέχρι τις αρχές Μαΐου του 1821 οι επαναστάτες είχαν περισώζει την Τριπολιτσά σ' ένα κύκλο που περιλάμβανε τις περιοχές Πάπαρι, Βλαχοκερασιά, Διάσελο, Αλωνίσταινα και Βέρβενα. Τότε έφθασε η πληροφορία ότι ο Μουσταφάμπεης με 3.500 άνδρες προερχόμενος από τα Γιάννινα είχε διασπάσει την πολιορκία από τα ανατολικά και είχε εισέλθει στην πόλη. Η επιχείρηση κινδύνευε, καθώς τις επόμενες μέρες τέθηκε σε καταδίωξη του Κολοκοτρώνη και των άλλων οπλαρχηγών που πολιορκούσαν την Τριπολιτσά. Οι δύο σημαντικές ήττες που υπέστη στο Βαλτέτσι (12 Μαΐου) και στα Δολιανά (18 Μαΐου), όχι μόνο αναπτέρωσαν το ηθικό στο ελληνικό στρατόπεδο, αλλά συνέβαλαν καταλυτικά στην Άλωση της Τριπολιτσάς.

Η δύναμη των πολιορκητών συνεχώς ενισχυόταν και τις παραμονές της Άλωσης είχε φθάσει τους 10.000 άνδρες. Ο κλοιός γύρω από την Τριπολιτσά έσφιγγε διαρκώς και η πόλη υπέφερε. Οι αποθήκες των τροφίμων είχαν σχεδόν αδειάσει, τα χρήματα είχαν εξαντληθεί και οι αρρώστιες θέριζαν. Στην πόλη υπήρχαν 35.000 ψυχές, Τούρκοι, Χριστιανοί, Αλβανοί και Εβραίοι.

Τότε ο Κολοκοτρώνης συνέλαβε την ιδέα να κατασκευαστεί περιφερειακή τάφρος γύρω από την πόλη για να δυσκολέψει περισσότερο τη ζωή των πολιορκημένων. Η τάφρος κατασκευάστηκε ταχύτατα από τους χωρικούς και η όλη τοποθεσία ονομάστηκε Γράνα. Γύρω και πίσω από αυτή τοποθετήθηκαν τα τέσσερα ελληνικά σώματα, με επικεφαλής τους Κολοκοτρώνη, Μαυρομιχάλη, Γιατράκο και Αναγνωσταρά. Οι επαναστάτες είχαν στη διάθεσή τους ένα παμπάλαιο κανόνι και οι πολιορκούμενοι 30.

Απόντος του Μόρα-Βαλεσί, Χουρσίτ Πασά, ο Μουσταφάμπεης, που είχε το γενικό πρόσταγμα στην πόλη, αντιλήφθηκε γρήγορα την κίνηση του Κολοκοτρώνη και στις 18 Αυγούστου ενήργησε επίθεση με ιππικό για να διασπάσει τον κλοιό των Ελλήνων. Απέτυχε και οι δυνάμεις του επέστρεψαν στην πόλη έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες. Μπέηδες και αγάδες άρχισαν τότε να συσκέπτονται για τους όρους της παράδοσης, καθώς δεν υπήρχε ελπίδα σωτηρίας.

Όμως τους πρόλαβε ένας απλός στρατιώτης, ο Μανώλης Δούνιας από τον Πραστό Κυνουρίας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1821, ημέρα Παρασκευή, μαζί με δύο συντρόφους του αναρριχήθηκε στα τείχη της πόλης που έφθαναν τα πεντέμισι μέτρα ύψος και εισήλθε στην Τριπολιτσά, εκμεταλλευόμενος τη γνωριμία του με τον φύλακα του προμαχώνα. Αφού τον εξουδετέρωσε, άνοιξε την Πύλη του Μυστρά και οι έλληνες επαναστάτες εισόρμησαν στην πόλη. Οι κάτοικοί της αντιστάθηκαν, χωρίς επιτυχία, επί δίωρο.

Επακολούθησε άγρια σφαγή του πληθυσμού και πρωτοφανές πλιάτσικο. Μάταια οι οπλαρχηγοί προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους μαινόμενους επαναστάτες. «Το ασκέρι, όπου ήταν μέσα, το Ελληνικόν, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άνδρες, τριάντα δύο χιλιάδες, μία ώρα ολόγυρα της Τριπολιτσάς. Ένας υδραίος έσφαξε ενενήντα. Έλληνες εσκοτώθηκαν εκατόν» γράφει στα Απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης.

Η εκδικητική μανία των επαναστατών εκδηλώθηκε όχι μόνο σε βάρος των Τούρκων, αλλά και των Εβραίων που είχαν δείξει εχθρική στάση απέναντι στην Επανάσταση, και των Ελλήνων που είχαν χαρακτηριστεί τουρκολάτρες, όπως ο πρόκριτος Σωτήρης Κουγιάς. Αντίθετα, οι Αλβανοί της Τριπολιτσάς αποχώρησαν συντεταγμένα με τη συνοδεία ελλήνων μαχητών, καθώς είχαν έλθει σε συμφωνία με τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη.

Η Άλωση της Τριπολιτσάς αποτέλεσε σταθμό για την εδραίωση και την εξέλιξη της Επανάστασης. Ολόκληρη η Πελοπόννησος βρισκόταν στα χέρια των Ελλήνων, εκτός των φρουρίων, Πατρών, Μεθώνης, Κορώνης και Ναυπλίου, τα οποία πολιορκούνταν στενά.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΑΗΔΙΑΣΕ ΜΕ ΤΟ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΕΝΕΚΕΔΩΝ

Η ΤΡΙΠΛΗ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - Και για να το διατυπώσουμε ακόμη πιο σωστά, θα πρέπει να πούμε πως με όχημα την Αμφίπολη, την εκδίκησή τους την παίρνουν πια, η ίδια η ιστορία και η αλήθεια που επιχειρήθηκε να βιαστεί, με την ανοχή και των ελληνόφωνων αβανταδόρων...

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δε θα προτρέξουμε των επίσημων ανακοινώσεων όπως βιάστηκαν να κάνουν κάποιοι ακαδημαϊκοί ρεμπεσκέδες που κυριευμένοι από τη μανία του εθνομηδενισμού, έσπευσαν να μιλήσουν για ευρήματα της Ρωμαϊκής εποχής. 

Και φυσικά δε θα μπούμε στον πειρασμό της σεναριολογίας που άλλοτε τροφοδοτεί κι αμέσως μετά επαναδιαψεύδει την αχαλίνωτη φαντασία των αφελών και των εμμονικών με τη μυθοπλασία.

Θα πούμε απλά ότι στη Γη της Αμφίπολης είναι θαμμένο κάτι σημαντικό. Κάτι απόλυτα Μακεδονικό. Κάτι βαθύτατα Ελληνικό. Είναι η ιστορία που χειραφετείται και ορθώνει πια το επιβλητικό της ανάστημα, και ακτινοβολεί μεγαλείο και δέος σε ολόκληρο τον πλανήτη.

• Είναι η ιστορία που αποφάσισε να σιχτιρίσει την ελληνόφωνη δωσίλογη, φοβική και ενδοτική τσογλαναρία που... δε την υπερασπίστηκε, και συμμετέχει σε ανίερα παιχνίδια παζαρεύοντας την ίδια την ταυτότητα της Μακεδονικής Γης.

Είναι η αλήθεια που αηδίασε με το ραγιαδισμό των ελληνόφωνων πολιτικών τενεκέδων, και αποφάσισε να κουνήσει το δάκτυλο σ όλους αυτούς λίγο πριν πάρουν την πένα της ντροπής για να προσυπογράψουν άλλη μια «συμφωνία» εθνικής ταπείνωσης.

Απέναντι σ αυτό το ελληνόφωνο συνονθύλευμα των προθύμων του ραγιαδισμού, ήταν η πρώτη ηχηρή σφαλιάρα που έδωσε με τρόπο αυθεντικό και αδιάψευστο η ίδια η Μακεδονική Γη.

• Αλλά και η σβερκάδα της φασιστοσυμμορίας των γενιτσάρων του Γκρούεφσκι, δεν είχε καλύτερη τύχη. Η Μακεδονική Γη μίλησε και η οδηγία που έδωσε στη Σκοπιανή λαθροτσογλαναρία που έχει επιδοθεί σε ένα ανελέητο πλιάτσικο με στόχο την αναζήτηση ταυτότητας ήταν σαφής: 

«Το μόνο που δικαιούστε, είναι να σέβεστε και να τιμάτε την Ελληνική ιστορία. Κρατήστε μακριά τα βρώμικα χέρια σας απ αυτήν. Είστε Σλάβοι στην ψυχή και στο σώμα. Αποδεχτείτε το. Κι αντί να παίζετε κρυφτό, ντρεπόμενοι για την καταγωγή σας, συμβιβαστείτε μ αυτήν, γιατί αυτοί είστε, και αναζητήστε μέσα σ αυτήν ότι όμορφο υπάρχει για να το αναδείξετε…»

Και συνεχίζει η Μακεδονική Γη την αμείλικτη αφήγησή της στους τσαρλατάνους των Βαλκανίων:«Με εικαστική κακογουστιά και αγαλματοθεραπεία, μετατρέπετε  σε μνημείο καρακιτσαριού τη Γη που σας φιλοξενεί και δε μπολιάζετε με Ελληνισμό το σλαβικό DNA σας. Αυτό έχετε. Σλαβικό μέχρι το κόκκαλο. Μ αυτό συμβιβαστείτε. Αυτό αγαπήστε. Διότι μόνο κατάντια μπορεί να είναι για ένα λαό, όταν ξεπέφτει στο σημείο να μισεί τον ίδιο του τον εαυτό».

• Και ήρθε η σειρά και της νομιμοφανούς συμμορίας της «διεθνούς κοινότητας» να πάρει τη δική της απάντηση. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η στάση του Αμερικανού πρέσβη Τζες Μπέιλι, που παρά τη μέχρι σήμερα στάση της χώρας του, χαρακτήρισε ευθέως και απερίφραστα «Σλάβους» με Σ κεφαλαίο, κάτι που επίσης εξόργισε τους πανηγυρτζήδες του Γκρούεφσκι.

Το μεγαλείο της Αμφίπολης επομένως, έκανε το καθήκον του απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό αλλά και στην Ελλάδα. Η Μακεδονική Γη μίλησε και το μήνυμα της ήταν σαφές και ξεκάθαρο:

«Εδώ είμαι. Όρθια, αγέρωχη και Ελληνική, και θα τσακίσω τα μούτρα σε όποιον τενεκέ τολμήσει να με αμφισβητήσει».

Κι αυτά ήταν μόνο τα πρώτα της λόγια. Τα καλύτερα έρχονται. Το καθήκον που δεν επιτέλεσαν με αίσθημα εθνικής ευθύνης τα ελληνόφωνα πολιτικά ανδρείκελα, αποφάσισε να το επιτελέσει μόνη της η Μακεδονική Γη, η αλήθεια και η ίδια η ιστορία.

Τώρα που ολόκληρος ο πλανήτης υποκλίνεται γι ακόμη μια φορά στο διαχρονικό μεγαλείο της Αρχαίας Ελλάδας, ποιος θα τολμήσει άραγε να βγάλει στο σφυρί το όνομα της Μακεδονίας???

Οι πέτρες μίλησαν… Η μανέστρα χάλασε… Και οι τρεις κατεργαραίοι καθηλώθηκαν στον πάγκο που τους αξίζει…

"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"