Σοκ σε ΗΠΑ από τις δορυφορικές εικόνες

ΘΑ "ΥΠΟΔΕΧΤΕΙ" ΜΑΧΗΤΙΚΑ, ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΤΙΚΑ

12/09/2015
του Βασίλη Καπούλα
Ανησυχία επικρατεί σε ΗΠΑ και Δύση αφού οι φόβοι και πληροφορίες που είχαν και έδειχναν ενεργό στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία αλλά και τη δημιουργία μιας δεύτερης μεγάλης βάσης στη Jableh της ευρύτερης περιοχής της Λαττάκεια, επιβεβαιώνονται από δορυφορικές εικόνες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ!
 
Δορυφορικές εικόνες που έρχονται στο φώς της δημοσιότητας και θα δείτε παρακάτω δείχνουν ότι η Ρωσία κατασκεϋσαε μια μόνιμη μεγάλη βάση επιχειρήσεων στην οποία θα εγκαταστήσει δυνάμεις της ρωσικής Αεροπορίας αλλά και χερσαία στρατεύματα σε περιμετρικές εγκαταστάσεις για να στηρίζουν τον αγώνα κατά των πάσης φύσεως ισλαμιστών και του υποστηριζόμενου από την Δύση FSA.
 
H βάση λέγεται ότι ήδη χρησιμοποιείται από μαχητικά υποστρατηγικής κρούσης Su-34 που φωτογραφήθηκαν να συμμετέχουν σε επιχειρήσεις κατά των ισλαμιστών.
 
Υπενθυμίζουμε, ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, είχε διατάξει την κατασκευή ενός στρατοπέδου-βάσης που να μπορεί να στεγάσει 1.000 στρατιωτικούς και θα έχει και στρατιωτικό αεροδρόμιο. Γι αυτό το λόγο έχουν μεταφερθεί και 1000 προκατασκευασμένα σπίτια.
 
Επίσης, μηχανικοί διατάχθηκαν να κατασκευάσουν έναν νέο πύργο εναέριου ελέγχου στο αεροδρόμιο κοντά στην Λαττάκεια, πράγμα που αποδεικνύει ότι Ρώσοι πιλότοι ετοιμάζονται να αναλάβουν πολεμική δράση στη Συρία.
 
Δορυφορικές εικόνες του διεθνούς Αεροδρομίου στη Λαττάκεια, Bassel al Assad, επιβεβαιώνουν τις αναφορές για ενίσχυση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία 
 
Στις 4 Σεπτέμβρη, δορυφορικές εικόνες έδειξαν ένα νέο πύργο εναέριου ελέγχου, νέες ασφαλτοστρώσεις, προκατασκευασμένα σπίτια, αναβάθμιση και νέες δομές στη βάση. Επεκτάσεις γίνονται για να φιλοξενήσουν, μαχητικά, μεταγωγικά αεροσκάφη, πολεμικά ελικόπτερα.
 
Αυτή δείχνει ότι η αεροπορική βάση στήθηκε σε χρόνο ρεκόρ έτοιμη να υποδεχτεί κάθε τύπο αεροσκάφους μέχρι και στρατηγικά βομβαρδιστικά αφού το μήκος του αεροδιαδρόμου είναι σχεδόν 3 χλμ!
 
 
 
 
 
Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Η Ελλάδα αδειάζει από νέους

ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ Η "ΦΥΓΗ" Η ΜΕΓΑΛΗ "ΒΟΜΒΑ" ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
12/09/2015
Από το 2010, η οικονομική κρίση ταλαιπωρεί τον ελληνικό λαό, υποβαθμίζοντας και περιθωριοποιώντας τα άλλα μεγάλα προβλήματα του τόπου όπμως σε λίγα χρόνια η Ελλάδα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήμματα που απορρέουν από την υπογεννητικότητα και την φυγή των νέων.
Η κρίση στην Ελλάδα έχει οδηγήσει στην μετανάστευση ανθρώπους και επιχειρήσεις, με ένα σημαντικό κομμάτι εξειδικευμένου δυναμικού να αναζητά της τύχες του εκτός χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat,  την περίοδο 2008-2013, πάνω από 482.000 Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό, με το 4.4% του συνολικού πληθυσμού της χώρας να έχει φύγει εκτός συνόρων.
Η μετανάστευση νέων και η πτώση των γεννήσεων θα οδηγήσει σε σημαντική συρρίκνωση του πληθυσμού ενώ η σχέση ηλικιακής εξάρτησης (ο αριθμός των εξαρτημένων ανθρώπων, πολύ νέων ή ηλικιωμένων), θα αυξηθεί κατακόρυφα. Έτσι λιγότεροι οικονομικά ενεργοί πολίτες θα υποστηρίζουν με τις εισφορές τους περισσότερους συνταξιούχους, πράγμα που θα οδηγήσει σε αύξηση του χρέους ή μείωση συντάξεων και επιδομάτων.
Την ίδια ώρα, περισσότερες από 14.000 ελληνικές επιχειρήσεις έχουν μεταφερθεί στην Βουλγαρία, αναφέρει ο πρόεδρος του Ινστιτούτου για την οικονομία της αγοράς στην Σόφια.
Και σε όλα αυτά έρχεται το φαινόμενο της υπογεννητικότητας το οποίο αν και ξεκίνησε ουσιαστικά πριν 35 χρόνια, είναι υπαρκτό και έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. 
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, το έτος 1980 οι γεννήσεις ήταν 148.134 ενώ οι θάνατοι 87.282. Αντίστοιχα το έτος 1990 είχαμε 102.229 γεννήσεις και 94.152 θανάτους. Το 2000, για πρώτη φορά, οι θάνατοι ξεπερνούν τις γεννήσεις κατά 1896 (αναλυτικά : 103.274 γεννήσεις, 105.170 θάνατοι).
Καθώς προχωράμε στα επόμενα χρόνια βλέπουμε ότι η κατάσταση αυτή χειροτερεύει, έχοντας το 2011 τους θανάτους να ξεπερνούν τις γεννήσεις κατά 4.671. Η σοβαρότητα του προβλήματος επιδεινώνεται το 2012, καθώς έχουμε 100.371 γεννήσεις και 116.668 θανάτους (16.297 περισσότεροι θάνατοι από γεννήσεις).
Τέλος, το 2013 οι γεννήσεις στην Ελλάδα ήταν 94.134 (από αυτές οι 13.194 ήταν γεννήσεις από αλλοδαπές μητέρες), ενώ οι θάνατοι 111.794. Όπως παρατηρούμε, παρουσιάζεται μεγαλύτερη αρνητική εξέλιξη το 2013 με φυσική μείωση του ελλαδικού πληθυσμού κατά 17.660 άτομα. Οι γεννήσεις στην Ελλάδα, κατά το 2013, παρουσίασαν μείωση κατά 6,21% σε σχέση με το 2012.
Τα νέα ζευγάρια, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, δεν προχωρούν σε γάμο ή απόκτηση παιδιών. Επιπλέον, η χώρα μας καταλαμβάνει μία θλιβερή πρωτιά όσον αφορά τον αριθμό των εκτρώσεων.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, η Ελλάδα σε εκτρώσεις είναι 1η στην Ευρώπη και 3η στον κόσμο καθώς συντελούνται ετησίως περίπου 250.000 εκτρώσεις, αριθμός υπερδιπλάσιος των γεννήσεων. Οι ειδικοί μάλιστα υποπτεύονται ότι τα περιστατικά ξεπερνούν τα 500.000.
Και η απάντηση της Ευρώπης σε αυτά τα προβλήματα για την Ελλάδα είναι να μας φέρει το νέο "Γκαουλαιτερ" τον Ολλανδό Maarten Verwey για να ετοιμάσει την μετεκλογική εφαρμογή του μνημονίου.
Οι πρωτοβουλίες για την πάταξη της φοροδιαφυγής – μεταξύ άλλων με την χρήση ηλεκτρονικού χρήματος – οι μεγάλες παρεμβάσεις του Οκτωβρίου στο ασφαλιστικό και στο δημόσιο, αλλά και η ανάγκη για επιτάχυνση στα κονδύλια του ΕΣΠΑ (ώστε να μην χαθούν επιδοτήσεις αλλά και να έρθουν εντός του Οκτωβρίου εισροές του πακέτου Γιουνκέρ), ήταν σύμφωνα με πληροφορίες το βασικό “μενού” των πρώτων επίσημων συναντήσεων στην Αθήνα του Ολλανδού “νέου Ράιχενμπαχ” με βασικούς υπουργούς της υπηρεσιακής κυβέρνησης.
Η Ελλάδα από την άλλη δέχεται και τα "ευεργετήματα" με την λαθρομετανάστευση με τους αριθμούς να έχουν χάσει πλέον τη σημασία τους, στη χώρα της μόνιμης αφασίας τα στοιχεία για τις παράνομες εισόδους αλλοδαπών στην Ελλάδα προκαλούν ίλιγγο, όχι στους Έλληνες καθώς ουδείς ασχολείται πλην ελαχίστων, αλλά στην ίδια την Ευρώπη.
Με την πολιτική των ανοικτών συνόρων, μια χώρα που γερνά και με αριθμό ρεκόρ στις εκτρώσεις (200.000 το χρόνο) έχει δεχτεί από τις αρχές του έτους χωρίς να προβάλει καμία πολιτική αποτροπής, 310.000 αλλοδαπούς κατά την συντριπτική τους πλειοψηφία μουσουλμανικού θρησκεύματος.
Τα ξένα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη με δέος παρακολουθούν  και σχολιάζουν το πρωτοφανές αυτό κύμα εισόδου (που πριν από λίγα χρόνια θα φάνταζε ως κακόγουστο αστείο) εκτός από την ελληνική κοινή γνώμη που σαν υπνωτισμένη έχει σπάσει κάθε παγκόσμιο ρεκόρ στον δείκτη της… ανεκτικότητας, εάν υπήρχε τέτοιος.  
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης από τη Γενεύη. 432.761 παράνομοι μετανάστες έχουν διαπλεύσει μέχρι σήμερα τη Μεσόγειο από τις αρχές του 2014,  με κύρια πύλη εισόδου, την Ελλάδα από την οποία πέρασαν σχεδόν 310 χιλιάδες άνθρωποι μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου!
 

Τμήμα ειδήσεων pronews.gr

Οι «17 ώρες» του κ.Τσίπρα


ΣΑΒΒΑΤΟ 12/09/2015 
 Ο κ.Τσίπρας για να το επαναλαμβάνει συνεχώς μάλλον θα του έχουν πει ότι είναι κάτι πολύ σπουδαίο και πολύ πιασάρικο. Αναφερόμαστε στη διαρκή υπόμνηση εκ μέρους του αυτών των περίφημων «17 ωρών» κατά την τελική διαπραγμάτευση των Βρυξελλών. Το είπε μια, το είπε δυο, το έχει πει καμιά διακοσαριά φορές από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, και δώστου οι «17 ώρες», και ξανά οι «17 ώρες», και μπίχτου οι «17 ώρες»…
    Επειδή, λοιπόν, το θέμα κατάντησε αηδία – πολύ περισσότερο που το εν λόγω περήφανο «17ωρο» κατέληξε στο «περήφανο» και «αριστερό» τριετές Μνημόνιο - καλό θα ήταν οι κειμενογράφοι και οι επικοινωνιολόγοι του Τσίπρα να λάβουν υπόψη τους τα εξής:
 Οι «17 ώρες» του… ηρωισμού του κ.Τσίπρα δεν αντισταθμίζουν τις 25.920 ώρες διάρκειας του Μνημονίου του κ.Τσίπρα που έπεσε κι αυτό στις πλάτες μισθωτών, συνταξιούχων και ανέργων. Τόσο αντιστοιχεί σε ώρες το τριετές Μνημόνιο Τσίπρα: 25.920 ώρες… 
 Οι «17 ώρες» των… βασανιστηρίων που υπέστη ο κ.Τσίπρας αποτελούν κόκκο στην άμμο της βαρβαρότητας των 43.200 ωρών των Μνημονίων της προηγούμενης πενταετίας που βίωσε η ελληνική κοινωνία. Τόσο αντιστοιχούν σε ώρες τα προηγούμενα Μνημόνια που ο κ.Τσίπρας θα… καταργούσε, αλλά τα παρέτεινε και τα επεξέτεινε: 43.200 ώρες…
 Οι «17 ώρες» των… πιέσεων τις οποίες υπέστη (και στις οποίες ενέδωσε) ο κ.Τσίπρας αποτελούν εκδρομή στο πάρκο αν συγκριθούν με τον ατέλειωτο εφιάλτη των 276.480 ωρών που αντιστοιχούν για το λαό τα 32 χρόνια μέχρι την εξόφληση των δανείων τα οποία συνομολόγησε ο κ.Τσίπρας. Τόσο θα κρατήσουν τα βάρη με τα οποία έδεσε χειροπόδαρα τον ελληνικό λαό ο κ.Τσίπρας προσθέτοντας τα δικά του δάνεια υπέρ των τραπεζιτών, δίπλα σε εκείνα των προκατόχων   του: 276.000 ώρες…
 Οι «17 ώρες» της… ταλαιπωρίας του κ.Τσίπρα είναι βόλτα στο μικρό σπίτι στο λιβάδι συγκρινόμενες με τις 8.640 ώρες της κατάθλιψης και της αιθαλομίχλης στην ψυχή του καθενός από το ένα εκατομμύριο μακροχρόνια ανέργους σε αυτό τον τόπο.  Κάθε ένας μακροχρόνια άνεργος, που ο κ.Τσίπρας με το Μνημόνιό του φρόντισε να παραμείνει μακροχρόνια άνεργος, για τόσο θα συνεχίσει να είναι άνεργος κάθε νέα χρονιά της ανεργίας του: 8.640 ώρες…
 Οι «17 ώρες» της… αυτοθυσίας του κ.Τσίπρα είναι απύθμενο θράσος να προβάλλονται περίπου σαν τη μάχη των Θερμοπυλών για να προσπαθεί ο κ.Τσίπρας να κρύψει το δάσος του μαρτυρίου των 34,5 δισεκατομμυρίων ανθρωποωρών με το οποίο θα πληρώσουν το Μνημόνιο του κ.Τσίπρα τα 4 εκατομμύρια των Ελλήνων που ζουν στη φτώχεια. Ναι, σε τόσο αντιστοιχεί κατ’ έτος το Μνημόνιο του κ.Τσίπρα για τα 4 εκατομμύρια φτωχούς και απόκληρους:34,5 δισεκατομμύρια ανθρωποώρες…
    Και κάτι ακόμα: Οι «17 ώρες» της… άπαξ γενναιότητας του κ.Τσίπρα είναι κάτι λιγότερο από φρου – φρου κι αρώματα συγκρινόμενες με τα καθημερινά12ωρα και 16ωρα του ιδρώτα και του αίματος που χύνουν όσοι άνθρωποι δουλεύουν (ακόμα) στην πατρίδα μας κάτω από τις «βέλτιστες εργασιακές συνθήκες» της ΕΕ.
    Μιλάμε για 12ωρα και 16ωρα σαν αυτά στα ΕΛΠΕ όταν -  επί πρωθυπουργίας Τσίπρα και στο πλαίσιο των «βέλτιστων εργασιακών συνθηκών» που μνημονεύονται και στο Μνημόνιό του – 6 άνθρωποι έγιναν κομμάτια… 
Πηγή: enikos.gr 
- See more at: http://www.drachmi5.gr/politiki-apopseis/oi-17-ores-toy-ktsipra#sthash.xPxmawp5.dpuf

Τηλεοπτική πασαρέλα στον αστερισμό της δουλοπρέπειας





Μέχρι και την παραμονή τουdebate,όλοι ωρύονταν για αυτό αναγορεύοντας σε καθοριστική τη σημασία του για την εκλογική επιλογή των πολιτών. Σήμερα, οι ίδιοι «λειτουργοί της ενημέρωσης» σπεύδουν να το χαρακτηρίσουν άνευρο, ανιαρό, κούφιο και κενό ενδιαφέροντος.

Ερώτηση πρώτη: Στη βάση ποιάς πολιτικής αντιπαράθεσης θα μπορούσε να είναι διαφορετικό???
Σ αυτό το debate, δεν πρωταγωνίστησαν πολιτικοί ηγέτες αλλά ανδρείκελα δεμένα χειροπόδαρα με τις ίδιες τους τις υπογραφές, πρόθυμα να υλοποιήσουν το κατοχικό πρόγραμμα κοινωνικής εξαθλίωσης και καθολικής εκποίησης του εθνικού πλούτου της χώρας.

Στη βάση ποιάς διαφορετικότητας λοιπόν θα μπορούσε να προσδώσει «νεύρο» η μεταξύ τους αντιπαράθεση???

Ισχυρίζονται οι ίδιοι «λειτουργοί της ενημέρωσης» πως δεν υπήρξαν στοχευμένες ερωτήσεις για ζητήματα όπως η ανεργία ή η ανάπτυξη, προκειμένου να υπάρξουν και δεσμεύσεις αντίστοιχες από τους πολιτικούς ηγέτες.

Ερώτηση δεύτερη: Από πότε εκλαμβάνεται ως ηγέτης ένα ανδρείκελο χειραγωγούμενο που θα πρέπει να ρωτήσει έναν δευτεροκλασάτο υπάλληλο για...

να αποφασίσει το ύψος του ΦΠΑ στην τυρόπιτα???

Ερώτηση τρίτη: Ακόμη και αν για την οικονομία της συζήτησης, επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκλάβει ως «ηγέτες» τα ταπεινωμένα πολιτικά σούργελα, τι είδους άποψη μπορούν να έχουν όλοι αυτοί για πολιτικές ικανές να δρομολογήσουν την πολυσυζητημένη «ανάπτυξη» αλλά και για την ανεργία που είναι δεμένη άρρηκτα με αναπτυξιακές πολιτικές, σε μια χώρα στην οποία αποδομείται το σύνολο της βιομηχανικής και αγροκτηνοτροφικής της υποδομής, και η οποία ελέω κοινοτικών οδηγιών και δεσμεύσεων, μετατρέπεται σε εκτροφείο παραγωγής «υπηρεσιών» επιπέδου «Φιλιππινέζας» της Ευρώπης???

Ερώτηση τέταρτη: Ποιος από δαύτους βρήκε τη δύναμη να δραπετεύσει από το ρόλο του μισθωμένου υποθηκοφύλακα, από επιλογές και πολιτικές που έχουν καθηλώσει τη χώρα, για να έχει και τα απαραίτητα ούμπαλα να προτείνει λύσεις και συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, όπως και στοχευμένες πολιτικές ικανές να ανακόψουν τη λαίλαπα της ανεργίας???
Ο παροξυσμός της αθλιότητας των «λειτουργών της ενημέρωσης» χτύπησε κόκκινο, όταν αναρωτήθηκαν για το αν και κατά πόσον αυτή η θλιβερή διαδικασία, συνέβαλε έτσι ώστε οι «αναποφάσιστοι» να προσανατολίζονται με τρόπο πιο καθαρό σα σαφέστερη εκλογική επιλογή μπροστά στην 20η του Σεπτέμβρη.

Ερώτηση πέμπτη: Τι ακριβώς δεν έχουν αποφασίσει οι «αναποφάσιστοί» σας βρε κανίβαλοι της ενημέρωσης??? Έχουμε δηλαδή κάποια πληθώρα πολιτικών επιλογών και το παλεύουν με τον εαυτό τους τι θα πρωτοδιαλέξουν???

Οι επιλογές ανάμεσα στις οποίες τους καλείτε να επιλέξουν, είναι οι εξής… μια. Και το όνομα αυτής: «ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ».

Ας μη ξεγελούμε τον εαυτό μας λοιπόν με ανάλογες αθλιότητες.
Το χθεσινό debate υπήρξε άνευρο γιατί οι πρωταγωνιστές του ήταν ασπόνδυλα ερπετά. Η τηλεοπτική πασαρέλα αποτύπωνε στο πλατό με γράμματα ανάγλυφα τη λέξη«ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΑ». Ο υποτιθέμενος ανταγωνισμός ήταν συναγωνισμός στην εθελοδουλία.  Και το μοναδικό διακύβευμα για κάθε «αναποφάσιστο» ήταν και παραμένει η επιλογή του ελληνόφωνου δημίου που θα κληθεί να επιτελέσει τις κατοχικές εντολές.

Πρόκειται για ένα ρόλο ντροπής που από τη στιγμή που κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν αισθάνεται την τιμή να διεκδικήσει τη μοναδικότητά του, κάνουν όλοι μαζί παντιέρα τη θλιβερή τους ομοιότητα στον πιο ντροπιαστικό ρόλο της προσωπικής τους ιστορία, προετοιμάζοντας το τέρας του πολιτικού συστήματος που ακούει στο όνομα της «εθνικής ομοψυχίας».

Δυστυχώς η ευτυχώς, σ αυτό τον επικίνδυνο κατήφορο, η μοναδική πολιτική δύναμη που είχε να αντιπροτείνει κάτι διαφορετικό και που δεν αρκέστηκε να σαχλαμαρίζει με αντιμνημονιακή ρητορική, αλλά έθεσε ευθέως το ζήτημα της αλλαγής προσανατολισμού, έξω από την «παραδεισένια» φυλακή της Ευρώπης και με διαφορετικό κοινωνικό πρόσημο στην πολιτική εξουσία, ήταν μονάχα το ΚΚΕ, και αυτό ανεξάρτητα από το πόσο συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς μαζί του.

Όλοι οι υπόλοιποι υπήρξαν τόσο τραγικά ίδιοι, που πραγματικά είναι δύσκολο ποιόν να πρωτοδιαλέξει κανείς, για το ρόλο του αυριανού του δημίου.

«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ, ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ...ΑΛΛΑ ΤΗΡΗΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!



Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 12-5-2015
Του ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΛΙΟΥ, ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΤΗ Β’ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
Τη στροφή των 180 μοιρών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με αγνόηση της λαϊκής εντολής του 61,5% του ελληνικού λαού κατά του νέου Μνημονίου, επιχειρούν με διάφορους τρόπους να δικαιολογήσουν επικοινωνιακά τα συστημικά μίντια και τα επιτελεία της κυβέρνησης. Επιχειρούν με ψήγματα αυτοκριτικής να καλύψουν την τεράστια «κωλοτούμπα» της κυβέρνησης, υποσχόμενα προεκλογικά, υπέρβαση της ευρωζωνικής επιτροπείας …τηρώντας πάντα το Μνημόνιο.
Ειδικότερα, στη συνέντευξη του στη ΔΕΘ (7.9.15) ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΑλΤσίπρας, ξεχνώντας τις περσινές δεσμεύσεις, κατέφυγε σε μια άνευ ουσίας αυτοκριτική, υποσχόμενος όμως, σε περίπτωση που και πάλι θα είναι κυβέρνηση, «αντισταθμιστικά μέτρα» με ταυτόχρονη τήρηση του Μνημονίου. «Διαψευστήκαμε», είπε, «γιατί πιστέψαμε ότι η δύναμη του δικαίου θα έφερνε ντόμινο αλλαγών στην Ευρώπη», αποσιωπώντας την ανεδαφική του εμμονή στην υπογραφή συμφωνίας «πάση θυσία» εντός της ευρωζώνης και την προκλητική αγνόηση αλλεπάλληλων επισημάνσεων μεγάλου μέρους στελεχών για την ετοιμότητα αντιμετώπισης πιθανών εκβιασμών από τους «θεσμούς» (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Διολίσθησε μάλιστα και στην απρέπεια να ισχυριστεί ότι τα στελέχη αυτά …«θα αντιδρούσαν σε κάθε συμφωνία». Από την άλλη έρχεται προεκλογικά να υποσχεθεί ότι θα υπάρξουν «αντισταθμιστικά» στα μνημονικά μέτρα (??), θα ξεφύγουμε από την μέγγενη της επιτροπείας, θα έχουμε ανάπτυξη, κά, με πιστή πάντα τήρηση των δεσμεύσεων του νέου Μνημονίου.!
Ωστόσο, το έργο το έχουμε ξαναδεί. Τα ίδια ακριβώς έλεγαν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που εφάρμοζαν τα μνημονιακά μέτρα. Το αποτέλεσμα γνωστό. Επιδείνωση της ύφεσης, αύξηση των «λουκέτων» και της ανεργίας, λεηλασία λαϊκών εισοδημάτων, ξεπούλημα δημόσιας περιουσία, διόγκωση αντί για μείωση του δημόσιου χρέους κα. Τα περί «αντισταθμιστικών» αποδείχτηκαν «λόγια του αέρα» από τη στιγμή που δεν άλλαξαν τις συντεταγμένες της οικονομικής πολιτικής. Μάλιστα στην περίπτωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ακόμα και τα λίγα θετικά που έγιναν στο 6μηνο διακυβέρνησης, αμφισβητούνται από την «τερα-τρόϊκα» πλέον (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ-ΕΜΣ). Από την άλλη το κρίσιμο ζήτημα του χρέους παραπέμπεται γενικώς και αορίστως στο μέλλον. Στην ουσία κανένα μέτρο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί αν δεν θα έχει την έγκριση των «θεσμών». Τα περί «συνεχών διαπραγματεύσεων», περί «ρηγματώσεων», «απεγκλωβισμού» από τα μνημόνια», περί «κατάκτηση της δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας», κλπ, αποσκοπούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα σε ένα κόσμο που πίστεψε στο εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ, του είναι δύσκολο να καταπιεί τη στροφή των 180 μοιρών της ηγεσίας του και προσπαθεί να κρατηθεί από την ψευδαίσθηση μιας …δεύτερης ευκαιρίας.
Η «Λαϊκή Ενότητα» απευθύνεται τόσο στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στη μεγάλη δεξαμενή του "ΟΧΙ" κατά του νέου Μνημονίου, ιδιαίτερα στη νέα γενιά που έδωσε μαζικό και μαχητικό παρόν και τους καλεί στις επερχόμενες εκλογές να μη στηρίξουν τα κόμματα του παλιού και νέου «μνημονιακού τόξου». Ειδικότερα τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ (με νέο κάλυμμα τη «Δημοκρατική Συμπαράταξη»), το Ποτάμι, καθώς και τη «Χρυσή Αυγή» (βαθιά συστημική δύναμη παρά τις αντιμνημονιακές κορώνες). Να μη στηρίξει επίσης τα κόμματα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά να ενισχύσει τη «Λαϊκή Ενότητα», που με συνέπεια, ανιδιοτέλεια, αξιοπιστία και αγωνιστική στάση, υπερασπίστηκε τις δεσμεύσεις στο λαό και σήμερα εκφράζει το πραγματικά νέο και ταυτόχρονα «ιστορικά αναγκαίο» στην πολιτική ζωή.
Η «Λαϊκή Ενότητα», αγωνίζεται για την κατάργηση της λιτότητας και των μνημονίων. Τη διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους με αναστολή πληρωμής (moratorium) τόκων και χρεολυσιων ως την οριστική ρύθμιση του. Την εθνικοποίηση των τραπεζών που ο ελληνικός λαός πλήρωσε ακριβά για την σωτηρία τους. Την παροχή ρευστότητας στην οικονομία, στις μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις και στους αγρότες, τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων» νοικοκυριών και επιχειρήσεων με λογική «Σεισάχθειας». Τη στήριξη του εισοδήματος χαμηλόμισθων, χαμηλοσυνταξιούχων και εργαζόμενων νέων, την πάταξη της φοροδιαφυγής «εχόντων» και των προνομίων της κυρίαρχης ελίτ.
Όπως έδειξε με δραματικό τρόπο η ζωή, όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν εντός της ευρωζώνης. Η αποδέσμευση από την «επιτροπεία» των κυρίαρχων ελίτ Βρυξελλών και Βερολίνου, η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα, η ανάκτηση του ελέγχου των οικονομικών μοχλών ρύθμισης της οικονομίας (νομισματικής, δημοσιονομικής, εισοδηματικής, αναπτυξιακής πολιτικής), κά, είναι αναγκαίο βήμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση και πολιτιστική αναγέννηση της χώρας, για την αντιμετώπιση της ανεργίας και σταμάτημα της φυγής νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, για το άνοιγμα του δρόμου στην προοδευτική έξοδο από την κρίση και τη σοσιαλιστική προοπτική. Πρόκειται ουσιαστικά για δρόμο ανάκτησης της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, για το δικαίωμα επιλογής του ελληνικού λαού για το σήμερα και αύριο.
Η «Λαϊκή Ενότητα» ως ευρύτερο μέτωπο αντιμνημονιακώναριστερών,ριζοσπαστικών, πατριωτικών και δημοκρατικών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει την ελπιδοφόρα προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον της χώρας και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.
* Ο Γιάννης Τόλιος είναι διδάκτωρ Οικονομικών και υποψήφιος βουλευτής της Λαϊκής Ενότητας. ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ

ΥΠΑΡΧΕΙ «ΚΑΛΟ ΕΥΡΩ»;



Εκτύπωση
ioakeimoglou
ΣΑΒΒΑΤΟ 12-5-2015
Του ΗΛΙΑ ΙΩΑΚΕΙΜΟΓΛΟΥ*
Εάν υπάρχει «καλή δραχμή», αναρωτιέται ο Μισέλ Iσόν, γνωστός Γάλλος οικονομολόγος της 4ης Διεθνούς, σε άρθρο του θέλοντας να συμβάλει στη δημόσια συζήτηση που υποτίθεται ότι διεξάγεται στην Ελλάδα γύρω από το δίλημμα ευρώ έναντι δραχμής. Το άρθρο του αναλώνεται σε μια προσπάθεια να καταδείξει ότι δεν υπάρχει «καλή δραχμή», αναδεικνύοντας τις δυσκολίες που θα υπάρξουν στη διάρκεια μιας ενδεχόμενης μετάβασης από το ευρώ στο εθνικό νόμισμα. Καμία έκπληξη λοιπόν που δημοσιεύθηκε στην «Εποχή», σε μια εφημερίδα που έχει προσχωρήσει στο στρατόπεδο του μεταλλαγμένου, μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.
Με δε­δο­μέ­νη τώρα την απή­χη­ση που είχε το άρθρο του Μισέλ Ισόν ακόμη και σε κύ­κλους που στέ­κο­νται κρι­τι­κά ένα­ντι του μνη­μο­νια­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (μετά και από την ανα­δη­μο­σί­ευ­ση του άρ­θρου στο rednotebook), αξί­ζει να συ­νε­χί­σου­με τη δου­λειά που ξε­κί­νη­σε ο Γάλ­λος οι­κο­νο­μο­λό­γος από εκεί που την άφησε, θέ­το­ντας δη­λα­δή εμείς το ερώ­τη­μα εάν υπάρ­χει «καλό ευρώ». Γιατί όποιος ρω­τά­ει μόνο εάν υπάρ­χει «καλή δραχ­μή», αφή­νει τη δου­λειά μι­σο­τε­λειω­μέ­νη.
ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Το ευρώ, λοι­πόν, είναι εκ φύσεως «κακό», διότι επιβάλλει σε κάθε οι­κο­νο­μία της νο­μι­σμα­τι­κής ένωσης να αντι­με­τω­πίζει τις μα­κρο­οι­κο­νο­μι­κές της ανι­σορ­ρο­πίες με τη δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υποτίμησης, δη­λα­δή με τρόπο που στρέφεται ευθέως κατά των ερ­γα­ζόμενων τάξεων και των συν­δι­κα­λι­στι­κών τους ορ­γα­νώσεων. Το ευρώ επιβάλλει τη δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υποτίμησης ανεξάρτητα από τους θε­σμούς που ορί­ζουν τον τρόπο λει­τουρ­γί­ας της Ευ­ρω­ζώ­νης, της Ευ­ρω­παϊκής Κε­ντρι­κής Τράπεζας και των άλλων βαθ­μί­δων της νο­μι­σμα­τι­κής ένωσης. Είναι η θε­σμο­θε­τη­μένη μορφή της εσω­τε­ρι­κής υποτίμησης - και όλοι μας πλέον γνω­ρί­ζου­με τι ση­μαί­νει εσω­τε­ρι­κή υπο­τί­μη­ση. Επο­μέ­νως, δεν είναι μια πο­λι­τι­κή (και μόνο κα­τα­χρη­στι­κά την απο­κα­λού­με έτσι), διότι στην έν­νοια της πο­λι­τι­κής εμπε­ριέ­χε­ται η έν­νοια της επι­λο­γής. Στην πε­ρί­πτω­ση, όμως, της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης, από τη στιγ­μή που υιο­θε­τείς το ευρώ, δεν υπάρ­χει επι­λο­γή, πρό­κει­ται για δια­δι­κα­σία προ­σαρ­μο­γής που ακο­λου­θεί ανα­γκα­στι­κά κάθε χώρα της Ευ­ρω­ζώ­νης όταν πρέ­πει να μειω­θούν οι τιμές της ένα­ντι των αντα­γω­νι­στών της, για λει­τουρ­γία χτι­σμέ­νη μέσα στην δομή του οι­κο­νο­μι­κού συ­στή­μα­τος, ανα­γκα­στι­κή και υπο­χρε­ω­τι­κή - και αυτό που της προσ­δί­δει αυτόν τον ανα­γκα­στι­κό χα­ρα­κτή­ρα είναι η υιο­θέ­τη­ση του ευρώ ως εθνι­κού νο­μί­σμα­τος. Δεν χρειά­ζε­ται, δη­λα­δή, να υπάρ­ξει πο­λι­τι­κή από­φα­ση, επί­ση­μη ανα­κοί­νω­ση και εναρ­κτή­ριο λά­κτι­σμα της δια­δι­κα­σί­ας ώστε να εκ­κι­νή­σει η εσω­τε­ρι­κή υπο­τί­μη­ση - θα ξε­κι­νή­σει μόνη της, έχει αυ­τό­μα­το πι­λό­το που εγκα­τα­στά­θη­κε εδώ με την υιο­θέ­τη­ση του ευρώ. Ούτε μπο­ρεί κά­ποιος να απαλ­λα­γεί από την εσω­τε­ρι­κή υπο­τί­μη­ση επει­δή απαλ­λά­χθη­κε από τα μνη­μό­νια (που βε­βαί­ως ενι­σχύ­ουν και διευ­ρύ­νουν τα απο­τε­λέ­σμα­τά της). Η Ισπα­νία και η Ιτα­λία δεν υπά­χθη­καν σε μνη­μό­νιο, αλλά η δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης ξε­κί­νη­σε εκεί και ανα­πτύ­χθη­κε πλή­ρως. Ούτε απαλ­λάσ­σε­ται μια χώρα από την εσω­τε­ρι­κή υπο­τί­μη­ση επει­δή μεί­ω­σε το εξω­τε­ρι­κό χρέος της. Για να γίνει κα­τα­νοη­τό, όμως, για ποιο λόγο ισχύ­ουν αυτά, πρέ­πει να κά­νου­με έναν μικρό απο­λο­γι­σμό των εσω­τε­ρι­κών υπο­τι­μή­σε­ων.
Μι­κρός απο­λο­γι­σμός των εσω­τε­ρι­κών υπο­τι­μή­σε­ων
Αυτά δι­η­γεί­ται η κα­θε­στω­τι­κή θε­ω­ρία. Αυτά που αφη­γεί­ται στο πρώτο και το δεύ­τε­ρο μέρος της, δη­λα­δή η ύφεση, η άνο­δος της ανερ­γί­ας, η μεί­ω­ση των μι­σθών και η κα­τα­στρο­φή των θε­σμών της αγο­ράς ερ­γα­σί­ας που προ­στα­τεύ­ουν τους ερ­γα­ζό­με­νους, βε­βαί­ως και έχουν επα­λη­θευ­θεί πλή­ρως - όχι μόνο στην Ελ­λά­δα. Το τρίτο μέρος της θε­ω­ρί­ας τους, όμως, ότι θα μειω­θούν οι τιμές, και χάρη σε αυτό θα αυ­ξη­θούν η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα, οι εξα­γω­γές, το ΑΕΠ και η απα­σχό­λη­ση, δεν το εί­δα­με,[2] ούτε στην Ελ­λά­δα και την Πορ­το­γα­λία που ήταν σε μνη­μό­νιο,[3] ούτε στην Ισπα­νία και την Ιτα­λία που δεν ήταν σε μνη­μό­νιο, είτε σε άλλες χώρες που είχαν πιο σύ­ντο­μα είτε λι­γό­τε­ρο σφο­δρά επει­σό­δια εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης (π.χ. Γαλ­λία, Γερ­μα­νία στα χρό­νια της agenda 2010).[4] Το μέσο πε­ρι­θώ­ριο κέρ­δους των επι­χει­ρή­σε­ων είτε έμει­νε άθι­κτο είτε αυ­ξή­θη­κε (με­ρι­κές φορές θε­α­μα­τι­κά) με αντί­στοι­χη μείωση του μέσου μι­σθού συ­νο­δευό­με­νη από ορια­κές μόνο μειώ­σεις των τιμών των εξα­γω­γών (που είναι και το τε­λι­κό ζη­τού­με­νο μιας υπο­τί­μη­σης). Πα­ντού η δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης απο­δυ­νά­μω­σε τα ερ­γα­τι­κά σω­μα­τεία και τους θε­σμούς που απο­κρυ­στάλ­λω­ναν τις πα­λιές κα­τα­κτή­σεις τους, πα­ντού ο συ­σχε­τι­σμός δυ­νά­με­ων με­τα­τρά­πη­κε δρα­μα­τι­κά υπέρ του κε­φα­λαί­ου χάρη στη δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης και στο όνομα του ευρώ.[5] Πα­ντού οι ορια­κές μόνο μειώ­σεις των τιμών δεν οφεί­λο­νταν σε κά­ποια εθνι­κή ιδιο­μορ­φία, σε ελ­λι­πή εφαρ­μο­γή των προ­γραμ­μά­των προ­σαρ­μο­γής ή σε κά­ποια αμέ­λεια των κυ­βερ­νή­σε­ων, αλλά οφεί­λο­νταν σε δο­μι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του κε­φα­λαιο­κρα­τι­κού τρό­που πα­ρα­γω­γής,[6] χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά αμε­τά­βλη­τα, που ισχύ­ουν δη­λα­δή για όλες τις χώρες του ανα­πτυγ­μέ­νου κα­πι­τα­λι­σμού σε όλες τις επο­χές και συ­γκυ­ρί­ες. Στην πα­ρα­πά­νω πε­ρι­γρα­φή της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης, είτε όπως αυτή εμ­φα­νί­ζε­ται στην κα­θε­στω­τι­κή αφή­γη­σή της, είτε όπως υπάρ­χει πραγ­μα­τι­κά, δεν πα­ρεμ­βάλλε­ται που­θε­νά ο χα­ρα­κτήρας της Ευ­ρω­παϊκής Κε­ντρι­κής Τράπεζας, ούτε κάποιου άλλου θε­σμού της νο­μι­σμα­τι­κής ένωσης, δεν γί­νε­ται καμιά ανα­φο­ρά σε άλλα χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά της Ευ­ρω­ζώ­νης: Απλά και μόνον η ύπαρξη κοι­νού νομίσμα­τος, του ευρώ, απο­τε­λεί την ανα­γκαία και ικανή συνθήκη της εσω­τε­ρι­κής υποτίμησης. Το ευρώ είναι η ικανή και ανα­γκαία συν­θή­κη για την ύπαρ­ξη ενός πα­νί­σχυ­ρου μη­χα­νι­σμού εκτό­νω­σης της πίεσης του διε­θνούς αντα­γω­νι­σμού πάνω στην αγορά ερ­γα­σίας, είναι η μη­χα­νή που με­τα­τρέπει συ­νε­χώς το συ­σχε­τι­σμό δυνάμεων σε βάρος των ορ­γα­νω­μένων δυνάμεων των ερ­γα­ζο­μένων. Το ευρώ μόνο του, χωρίς να χρειά­ζε­ται κα­νέ­ναν άλλο θεσμό ή χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό της Ευ­ρω­ζώ­νης, υπο­χρε­ώ­νει κάθε ερ­γα­τι­κή τάξη να πε­ρά­σει μέσα από τις μυ­λό­πε­τρες της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης. Η εσω­τε­ρι­κή υποτίμηση υπάρ­χει επει­δή είναι εν­σω­μα­τω­μένη στην ύπαρξη του ευρώ.[7] Δεν υπάρ­χει, ούτε μπο­ρεί να υπάρ­ξει «καλό ευρώ». [1] Για τον τρόπο που λει­τουρ­γεί η οι­κο­νο­μία όταν υπάρ­χει υπο­τί­μη­ση του νο­μί­σμα­τος, βλ. στο άρθρο "Η αλή­θεια για τις νο­μι­σμα­τι­κές υπο­τι­μή­σεις" στο http://rproject.gr/article/i-alitheia-gia-tis-nomismatikes-ypotimiseis [2] Artus P. "What is to be done in the euro zone since internal devaluations do not work?", 7 Μαρ­τί­ου 2013, Natixis, http://cib.natixis.com/flushdoc.aspx?id=68885 [3] Οι εξε­λί­ξεις στην Ιρ­λαν­δία δεν είχαν τον ίδιο έντο­νο χα­ρα­κτή­ρα καθώς η χώρα αυτή δια­τη­ρεί προ­νο­μια­κές εμπο­ρι­κές και πα­ρα­γω­γι­κές σχέ­σεις με τις ΗΠΑ, όπου το ΑΕΠ αυ­ξή­θη­κε μετά την οξεία φάση της χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής κρί­σης (2008-2009) και προ­κά­λε­σε με­γέ­θυν­ση των ιρ­λαν­δι­κών εξα­γω­γών. Η δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης δεν μεί­ω­σε τις τιμές των εξα­γω­γών πα­ρό­τι μεί­ω­σε τις εγ­χώ­ριες τιμές για εσω­τε­ρι­κή κα­τα­νά­λω­ση. [4] Χρειά­στη­κε μια κρίση βα­θύ­τε­ρη και με­γα­λύ­τε­ρης διάρ­κειας από την με­γά­λη κρίση της δε­κα­ε­τί­ας του 1930 στις ΗΠΑ για να μειω­θούν οι εγ­χώ­ριες τιμές στην Ελ­λά­δα κατά 4% (με­τα­ξύ πρώ­του τρι­μή­νου 2010 και πρώ­του τρι­μή­νου 2015). Βλ. ανα­λυ­τι­κά στις ετή­σιες εκ­θέ­σεις του ΙΝΕ ΓΣΕΕ για την ελ­λη­νι­κή οι­κο­νο­μία και την απα­σχό­λη­ση. Για την Πορ­το­γα­λία και την Ισπα­νία βλ. στο Gonzalez & Gutierrez (2014) "Internal devaluation in the European periphery: the story of a failure", UCLM, http://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=4830673&orden=1&info=.... Για άλλες χώρες βλ. στο Artus P., "Prices are sticky in virtually all countries, which means nominal adjustments and"internal devaluations" are doomed to fail", 7 Νο­εμ­βρί­ου 2012, http://cib.natixis.com/flushdoc.aspx?id=66833 [5] Φυ­σι­κά και ο συ­νο­λι­κός συ­σχε­τι­σμός δυ­νά­με­ων δεν με­τα­τρά­πη­κε απο­κλει­στι­κά χάρη σε αυτά, φυ­σι­κά και υπήρ­ξαν και άλλες πα­ράλ­λη­λες επι­θέ­σεις ενα­ντί­ον των δυ­νά­με­ων της ερ­γα­σί­ας, αλλά η δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης πα­ντού ήταν η κύρια συ­νι­στώ­σα της επί­θε­σης. [6] Στη διάρ­κεια των κρί­σε­ων του κα­πι­τα­λι­σμού, επι­τε­λεί­ται μια «φυ­σι­κή επι­λο­γή» των αν­θε­κτι­κό­τε­ρων κε­φα­λαί­ων και μια κα­τα­στρο­φή των λι­γό­τε­ρο απο­δο­τι­κών κε­φα­λαί­ων. Η συ­νο­λι­κή ζή­τη­ση πε­ριο­ρί­ζε­ται εξαι­ρε­τι­κά, αλλά όχι τόσο για κάθε επι­χεί­ρη­ση ξε­χω­ρι­στά, αφού οι ισχυ­ρό­τε­ρες επι­χει­ρή­σεις που επι­ζούν ιδιο­ποιού­νται την ζή­τη­ση των αντα­γω­νι­στών τους που υπέ­κυ­ψαν στην κρίση. Κάθε ξε­χω­ρι­στή επι­χεί­ρη­ση που επέ­ζη­σε, μπο­ρεί κα­νι­βα­λί­ζο­ντας τους αντα­γω­νι­στές της, να υπε­ρα­σπί­ζε­ται αρ­κε­τά απο­τε­λε­σμα­τι­κά το ύψος των τιμών της. Μια ανά­λο­γη δια­δι­κα­σία κα­τα­στρο­φής δεν πα­ρα­τη­ρεί­ται στην αγορά ερ­γα­σί­ας, όπου οι άνερ­γοι δεν εξα­φα­νί­ζο­νται όπως εξα­φα­νί­ζε­ται το απα­ξιω­μέ­νο κε­φά­λαιο των επι­χει­ρή­σε­ων που υπέ­κυ­ψαν στην κρίση, αλλά πα­ρα­μέ­νουν στην αγορά ερ­γα­σί­ας για πολύ καιρό και ασκούν πτω­τι­κή πίεση επί των μι­σθών. Αυτά δεν απο­τε­λούν κά­ποια εθνι­κή ιδιο­μορ­φία της μιας ή της άλλης χώρας, αλλά δο­μι­κά χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του κε­φα­λαιο­κρα­τι­κού τρό­που πα­ρα­γω­γής. [7] Ας προ­σθέ­σου­με σε αυτά και ότι καθώς οι τιμές δεν μειώ­νο­νται ου­σια­στι­κά με την εσω­τε­ρι­κή υπο­τί­μη­ση, αυτή δεν υπο­κα­θι­στά τη βα­σι­κή λει­τουρ­γία της υπο­τί­μη­σης ενός εθνι­κού νο­μί­σμα­τος η οποία κα­θι­στά αμέ­σως φθη­νό­τε­ρα τα εγ­χώ­ρια προ­ϊ­ό­ντα. Με το ευρώ, τα ελ­λείμ­μα­τα στο εξω­τε­ρι­κό εμπό­ριο αγα­θών και υπη­ρε­σιών δεν κλεί­νουν μέσω αλ­λα­γών στις τιμές αλλά με μεί­ω­ση της ζή­τη­σης, δη­λα­δή με ύφεση (χα­ρα­κτη­ρι­στι­κές πε­ρι­πτώ­σεις της Ελ­λά­δας, της Ισπα­νί­ας και της Πορ­το­γα­λί­ας στη διάρ­κεια της τρέ­χου­σας κρί­σης). Έτσι, σε κα­θε­στώς ευρώ, η ύφεση και η βρα­δεία ανά­πτυ­ξη είναι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να υπάρ­χει ισο­σκε­λι­σμέ­νο ισο­ζύ­γιο τρε­χου­σών συ­ναλ­λα­γών. Αυτό μπο­ρεί να ανα­τρα­πεί με με­γά­λες αλ­λα­γές στο πα­ρα­γω­γι­κό σύ­στη­μα (βελ­τί­ω­ση ποιό­τη­τας, πα­ρα­γω­γή νέων προ­ϊ­ό­ντων κ.λπ.). Οι αλ­λα­γές αυτές όμως πραγ­μα­το­ποιού­νται σε ορί­ζο­ντα δε­κα­ε­τί­ας και ευ­νο­ού­νται από συν­θή­κες τα­χεί­ας συσ­σώ­ρευ­σης κε­φα­λαί­ου - κάτι που δεν ευ­νο­εί η δια­δι­κα­σία της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης.
Πηγή: www.rproject.gr

Η ΜΟΣΧΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙ ΤΟ ISIS

 ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ


Εκτύπωση
ΣΑΒΒΑΤΟ 12-9-2015
ΧΩΡΙΣ ΕΙΡΗΝΗ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ
 Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ  
Το μεγαλύτερο υποβρύχιο στον κόσμο, το Dmitri Donskoy (ΤΚ-208), έχει βάλει πλώρη για τη Μεσόγειο, και πλέει για τις ακτές της Συρίας. Πάνω στο υποβρύχιο βρίσκονται 20 Bulava (NATO-code SS-N-30) διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι με ισχύ έως 200 πυρηνικές κεφαλές. Κάθε πύραυλος Bulava, με βεληνεκές έως  10.000 χιλιόμετρα, φέρει 6-10 MIRV- πυρηνικές κεφαλές.
Το υποβρύχιο  απέπλευσε από  βάση της Βόρειας Θάλασσας  στις 4 Σεπτεμβρίου, συνοδευόμενο από δύο πολεμικά πλοία. Η άφιξή τους στη Συρία αναμένεται σε 10 ημέρες. Είναι  μια κίνηση που ανατρέπει όλο το υπάρχον σκηνικό στη Μέση Ανατολή.  
Η χρηματοδότηση του ISIS από τις ΗΠΑ και η αξιοποίησή του στο πόλεμο εναντίον της συριακής κυβέρνησης έχει δημιουργήσει ένα πρωτοφανές σκηνικό χάους στη περιοχή. Το ISIS ουσιαστικά χρησιμοποιείται σε μια μεγάλης έκτασης επιχείρησης «σκούπα»  εναντίον των πληθυσμών της Συρίας. Γι' αυτό και η βασική μέθοδος του Ισλαμικού Κράτους είναι η μαζική τρομοκρατία, άριστα οργανωμένη με κάθε νόμο της (ελάχιστα ισλαμικής, μετανεωτερικής) κοινωνίας του θεάματος.
Το μαζικό κύμα των προσφύγων είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτών των τρομοκρατικών επιχειρήσεων.  
Η δήλωση του βασιλιά της Ιορδανίας Abdullah (Αμπντάλα) είναι χαρακτηριστική του κλίματος στη περιοχή: «Έχω πει στους ηγέτες τόσο στον ισλαμικό και αραβικό κόσμο όσο και στον κόσμο γενικότερα: Αυτό είναι ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος με άλλα μέσα».  
Οι ΗΠΑ, οι οποίες εδώ και 12 χρόνια προσπαθούν, μέσω πολέμων, να υλοποιήσουν το σχέδιο New Middle East, ίσως αντιληφθούν σύντομα ότι τα χρόνια της ασυδοσίας πέρασαν. Και ένας νέος κύκλος αρχίζει.
ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ

ΑΝΕΛΕΗΤΗ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ ΦΟΡΟΛΕΗΛΑΣΙΑ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ



Εκτύπωση
forologiaΣΑΒΒΑΤΟ 12-9-2015
ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ 11 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΜΟΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΑΓΜΟ ΣΤΗ ΦΟΡΟΕΠΙΔΡΟΜΗ
Ένα βουνό από φόρους θα κληθούν να καταβάλλουν αμέσως μετά τις εκλογές και μέχρι το τέλος του χρόνου νοικοκυριά, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρήσεις, αρκετοί μάλιστα φόροι έχουν και …αναδρομική ισχύ!
Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΣΕΕ ο λογαριασμός των ήδη ψηφισθέντων φορολογικών μέτρων του μνημονιακού νόμου Ν.4336/2015, καθώς και από αυτά που θα περιλαμβάνει το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί τον Οκτώβριο  θα ξεπεράσει τα 11 δισ. ευρώ μέχρι τέλος του χρόνου.
Η ανελέητη αυτή φοροεπιδρομή είναι ο λογαριασμός του τρίτου μνημονίου που συνομολόγησε ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισε από κοινού με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τους ΑΝΕΛ.  Με σύσσωμη, δηλαδή, την «Εθνική Ελλάδος» των μνημονίων που διεκδικεί τώρα την ψήφο του λαού, όχι μόνο για να εφαρμόσει πιστά τα ανελέητα αυτά μέτρα με τη μια ή με την άλλη μορφή συγκυβέρνησης. Αλλά και για να προσθέσει και νέες ακόμη πιο φορομπηχτικές επιβαρύνσεις με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που υποχρεούται να καταθέσει εντός του Οκτωβρίου οποιαδήποτε μνημονιακή κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ προβάλλει ως η μόνη πολιτική δύναμη που αντιστέκεται και αγωνίζεται με συνέπεια και από προοδευτικές θέσεις για την ακύρωση του τρίτου μνημονίου και όλων των προηγούμενων μνημονίων. Η Λαϊκή Ενότητα είναι η μόνη δύναμη  που μπορεί να αποτελέσει ουσιαστική αντιπολίτευση απέναντι στη μνημονιακή συναίνεση. Που διαθέτει ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση απέναντι στα μνημόνια.
Η Λαϊκή Ενότητα είναι η μόνη δύναμη που προβλέπει την κατάργηση του άδικου, ληστρικού και αντιαναπτυξιακού ΕΝΦΙΑ και την αντικατάστασή του από έναν φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Που διεκδικεί την κατάργηση των τελευταίων επιβαρύνσεων στον ΦΠΑ που για πάρα πολλά είδη ακόμα και πρώτης ανάγκης έφτασε στο απαράδεκτο ύψος του 23%, επιφέροντας άλλο ένα πλήγμα σε μισθούς και συντάξεις. Που θα καθιερώσει αφορολόγητο όριο 12.000 ευρώ για όλα τα φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως δραστηριότητας.  Που θα σταματήσει τη φορολεηλασία του αγροτικού πληθυσμού της χώρας που επιβάλλουν τα μνημόνια και τον οδηγούν στον αφανισμό. Που θα καθιερώσει νέους, δίκαιους συντελεστές φορολογίας οι οποίοι θα είναι κλιμακωτοί και θα βασίζονται στα πραγματικά εισοδήματα των πολιτών της χώρας.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΦΟΡΟΛΗΣΤΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ειδικότερα, ο «φορολογικός λογαριασμός» από το νέο Μνημόνιο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
• Καταβολή ΕΝΦΙΑ: Στα τέλη Σεπτεμβρίου θα αναρτηθούν στο ηλεκτρονικό σύστημα taxisnet τα εκκαθαριστικά του ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), με στόχο η πρώτη δόση να καταβληθεί μέχρι τις 30 Οκτωβρίου και να καταβληθούν οι τρεις από τις πέντε δόσεις εντός του 2015. Ο στόχος από αυτό φόρο είναι να εισπραχθούν συνολικά 2,65 δισ. ευρώ.
• Έκτακτη Εισφορά Αλληλεγγύης: Αύξηση των συντελεστών της  έκτακτης εισφοράς (αναδρομική ισχύ από 1/1/2015) για όλα τα φυσικά πρόσωπα (μισθωτοί, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες κ.ά.) με εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ. Παράλληλα, προωθείται η ενσωμάτωσή της στο φόρο εισοδήματος από το 2016, και οι μισθωτοί θα βιώσουν άμεσα τις επικείμενες αλλαγές λόγω αυξημένων παρακρατήσεων των μηνιαίων αποδοχών τους. Η ενσωμάτωση της εισφοράς αλληλεγγύης στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος θα συρρικνώσει το αφορολόγητο όριο των 12.000 ευρώ που ισχύει σήμερα στην αυτοτελή κλίμακα υπολογισμού της εισφοράς (για εισοδήματα μέχρι 12.000 ευρώ δεν καταβάλλεται εισφορά).
• Προκαταβολή φόρου εισοδήματος - Αγρότες: Διπλασιασμός της προκαταβολής φόρου εισοδήματος για τους αγρότες, με αναδρομική ισχύ (από 1/1/2015) για τη χρήση του 2014.
• Μείωση ακατάσχετου ορίου: Μειώνονται όλα τα όρια για τις κατασχέσεις στα 1.000 ευρώ, ενώ το υπερβάλλον του νέου ορίου ποσό θα κατάσχεται στο σύνολό του. Σε ό,τι αφορά μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικά βοηθήματα, το ακατάσχετο όριο 25% καταργείται και μειώνεται από τα 1.500 στα 1.000 ευρώ (καθαρό ποσό αφού αφαιρεθούν οι εισφορές).  Ειδικά για περιπτώσεις πολιτών που δοκιμάζονται οικονομικά θα μπορεί να κατασχεθεί το 50% για το τμήμα του μισθού ή της σύνταξης μεταξύ των 1.000 και 1.500 ευρώ (δηλαδή 250 ευρώ). Μειώνεται από τα 1.500 στα 1.250 ευρώ το ακατάσχετο ποσό από έναν τραπεζικό λογαριασμό για κάθε φορολογούμενο.
• Κατάργηση Έκπτωσης Φόρου Εισοδήματος:  Σύμφωνα με τις ψηφισθείσες διατάξεις καταργείται η έκπτωση φόρου 2% για την εφάπαξ εξόφληση φόρου  για τα εισοδήματα που αποκτώνται από την 1η Ιανουαρίου 2015 και ύστερα.
• Κατάργηση του ειδικού καθεστώτος ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου:  Προβλέπεται η σταδιακή κατάργηση  των μειωμένων συντελεστών 30% από την 1η Οκτωβρίου στα νησιά με υψηλό κατά κεφαλή εισόδημα όπως Ρόδος, Μύκονος, Σαντορίνη και η Κως, ενώ από την 1/6/16 καταργείται το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ και στα λιγότερο ανεπτυγμένα νησιά.
• Αλλαγές στο καθεστώς ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών (100 δόσεις): Μεταβολές θα επέλθουν και στις ισχύουσες, πριν τη ψήφιση του (Ν. 4336/2015), διατάξεις του πλαισίου ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών (στο Δημόσιο και στα Ασφαλιστικά Ταμεία). Με το πέρας της εκλογικής αναμέτρησης θα θεσμοθετηθεί η αύξηση στο 5% (από το 3% που ίσχυε μέχρι τώρα) του επιτοκίου για οφειλέτες ποσών άνω των 5.000 ευρώ. Όσοι διαθέτουν χρέη χαμηλότερα των 5.000 ευρώ, θα διατηρήσουν το μηδενικό επιτόκιο με αυστηρές όμως προϋποθέσεις.
• Προκαταβολή φόρου εισοδήματος - Επιχειρήσεις: Προβλέπεται αύξηση της προκαταβολής φόρου για τα εισοδήματα του 2014 στο 100% όσον αφορά στις ΑΕ, ΕΠΕ, ΙΚΕ, συνεταιρισμούς και ενώσεις αυτών, λοιπές κοινοπραξίες, από 80% που ίσχυε μέχρι πρότινος.
Επιπλέον στα προαπαιτούμενα του μνημονίου που πρόκειται να ψηφιστούν μετά τις εκλογές περιλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων, τα εξής:
• Σταδιακή αύξηση του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος για τους αγρότες από το 13% στο 20% για το 2016 και στο 26% για το 2017. Επίσης, προβλέπεται από 1η Οκτωβρίου αύξηση σε δύο δόσεις του συντελεστή και τριπλασιάζεται ο Ε.Φ.Κ. του αγροτικού πετρελαίου κίνησης.
• Εξορθολογισμός του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης με στόχο να μειωθούν κατά το ήμισυ οι δαπάνες για τις επιδοτήσεις πετρελαίου θέρμανσης στον προϋπολογισμό του 2016, που θα επιβαρύνουν αντίστοιχα τους καταναλωτές.
• Απόφαση για την άρση της αναστολής πλειστηριασμών και κατασχέσεων, εξαιτίας των «capital controls» που παρατάθηκε, από την υπηρεσιακή Κυβέρνηση έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2015.
• Άρση των νομικών εμποδίων για την πρόσβαση των φορολογικών αρχών στις εγκαταστάσεις των φορολογουμένων, ακόμη και στις κατοικίες τους εφόσον έχουν δηλωθεί ως επαγγελματική στέγη
• Αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των εισοδημάτων από ενοίκια.
• Επανασχεδιασμός των κλιμακίων φορολόγησης για κληρονομιές, δωρεές και γονικές παροχές και επανεξέταση των διατάξεων που διέπουν τις ανωτέρω φορολογίες.
• Απόφαση μετά τη προσωρινή αναστολή για την επιβολή ΦΠΑ 23% στα φροντιστήρια και ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
• Κατάργηση των εξαιρέσεων και απαλλαγών από τη φορολογία εισοδήματος που ισχύουν για διάφορες κατηγορίες επιχειρήσεων.
• Αυτόματη διαδικασία απόδοσης ΦΠΑ στο Δημόσιο εντός 5 ημερών από τη διενέργεια της πληρωμής μέσω του τραπεζικού συστήματος, ΟΛΟΥ του ποσοστού ΦΠΑ, αντί της διαφοράς αγοράς και πώλησης, για συναλλαγές μεταξύ επιχειρήσεων και πελατών λιανικής.
ΠΗΓΗ ΙΣΚΡΑ

«Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ GREXIT»



Εκτύπωση

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ* ''Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ GREXIT: ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ''
Ύστερα από πεντέμισι χρόνια εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, η Ελλάδα βρίσκεται σ’ ένα θανάσιμο αδιέξοδο. Η παραγωγική βάση της οικονομίας έχει διαλυθεί, ο λαός φτωχοποιείται και εξαθλιώνεται, ενώ το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο απεργάζεται σχέδια – ιδιωτικοποιήσεις τα λένε – για την αρπαγή, αντί «πινακίου φακής», των στρατηγικών υποδομών και του φυσικού πλούτου της χώρας, στερώντας της έτσι τα εργαλεία μιας μελλοντικής ανάπτυξης.  
Η Ελλάδα πρέπει να βγει από τη μέγγενη του ευρω-μάρκου και να αποκαταστήσει την εθνική κυριαρχία της, εισάγοντας σε κυκλοφορία το δικό της νόμισμα, ώστε να πάψει να αποτελεί αποικία χρέους των δανειστών και των διεθνών αγορών. Ο Τζορτζ Φρίντμαν, ιδρυτής του ιστότοπου Stratfor στο βιβλίο του «Η Επόμενη Δεκαετία» γράφει : «Ένα έθνος που δεν ελέγχει το χρηματοπιστωτικό του σύστημα έχει χάσει την κυριαρχία του».  
Η πρωθύστερη κυκλοφορία του ευρώ το 2002, πριν, δηλαδή, υπάρξει η πολιτική και δημοσιονομική ενοποίηση, δημιούργησε τον πύργο της «ευρω-Βαβέλ». Τα κράτη-μέλη δανείζονται, με την έκδοση ομολόγων, σε ευρώ, ενώ δεν έχουν καμιά δυνατότητα διαχείρισης του νομίσματος στο οποίο συνάπτουν τα δάνειά τους. Η νομισματική πολιτική καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), που είναι η μόνη που έχει το δικαίωμα να τυπώνει τα χαρτονομίσματα του ευρώ.  
Η έξοδος από το «ζουρλομανδύα» του ευρώ αποσκοπεί στην αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας, την αύξηση της απαραίτητης ρευστότητας στην οικονομία και τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος. Παράλληλα με την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος, της Νέας Δραχμής, θα χρηματοδοτηθεί, όχι με δανεικά ευρώ, η παραγωγική δομή της χώρας, ώστε ν’ αυξηθεί το εγχωρίως παραγόμενο προϊόν, να υποκατασταθούν σε σημαντικό βαθμό οι εισαγωγές, να αυξηθούν οι εξαγωγές και έτσι να βελτιωθούν τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών, ενώ παράλληλα θα μειώνεται η ανεργία. Οι μνημονιακές και κρυφομνημονιακές δυνάμεις, όλο το πλέγμα των οικονομικών και μιντιακών συμφερόντων που τις στηρίζουν και οι κάθε είδους ευρωλάγνοι θα προσπαθήσουν, όπως έχουν κάνει στο παρελθόν, να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό παρουσιάζοντας το σενάριο της ανεξέλεγκτης ή της ελεγχόμενης από τους δανειστές χρεοκοπίας. Η έξοδος από το ευρώ δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα του οικονομικού στραγγαλισμού της χώρας από την ΕΚΤ, με το κλείσιμο του «διακόπτη» της ρευστότητας και την «τραπεζική αργία».
Η έξοδος από το ευρώ και η κυκλοφορία της Νέας Δραχμής πρέπει να είναι εθνική επιλογή που θα αποφασιστεί από την ελληνική κυβέρνηση. Για την υλοποίηση αυτής της επιλογής απαιτείται ένα καλά μελετημένο, σ’ όλες τις λεπτομέρειές του, εθνικό σχέδιο. Σημασία έχει η προετοιμασία που θα έχει γίνει και η αποφασιστικότητα με την οποία αυτό θα εφαρμοστεί. Ούτε δισταγμοί επιτρέπονται ούτε πισωγυρίσματα.  
Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ  
Η εισαγωγή-κυκλοφορία της Νέας Δραχμής μπορεί – και πρέπει – να γίνει με ισοτιμία ένα προς ένα, δηλαδή μία Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ. Η ισοτιμία αυτή με απόφαση της κυβέρνησης θα «κλειδώσει», δηλαδή θα διατηρηθεί αμετάβλητη για απροσδιόριστο χρόνο, που οπωσδήποτε θα καλύπτει όλη τη μεταβατική περίοδο σταθεροποίησης της οικονομίας (από τρία μέχρι πέντε χρόνια), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στη συνέχεια θα υπάρξει υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος. Η Νέα Δραχμή δε θα είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμη στα χρηματιστήρια συναλλάγματος του εξωτερικού και έτσι δε θα μπορεί να δεχτεί υποτιμητικές-κερδοσκοπικές επιθέσεις. Για το λόγο αυτό δεν απαιτούνται συναλλαγματικά αποθέματα με τα οποία θα στηριχτεί η δραχμή προκειμένου να μην υποστεί μεγάλη υποτίμηση, κατά το μεταβατικό στάδιο. Η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή, δε θα χρειάζεται να σπαταλάει το συνάλλαγμα της χώρας από τις εξαγωγές αγαθών, τον τουρισμό κ.λπ. για να αγοράζει δραχμές, σε μια απέλπιδα προσπάθεια, όπως έχει αποδειχθεί σε πολλές άλλες περιπτώσεις διεθνώς, προκειμένου να στηρίξει την επιθυμητή ισοτιμία του εθνικού νομίσματος. Όσοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να βγούμε από την Ευρωζώνη επειδή δεν έχουμε τα συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξουμε την ισοτιμία της δραχμής είναι κρυφοί θιασώτες του κατοχικού ευρώ. Η Ελλάδα δε θα έχει ποτέ, με τις σημερινές συνθήκες, τόσο υψηλά συναλλαγματικά αποθέματα για να στηρίξει την ισοτιμία του εθνικού νομίσματός της, αν αυτό δεχτεί κερδοσκοπική επίθεση στις διεθνείς αγορές, άρα δε θα μπορεί, σύμφωνα με αυτή τη λογική, να βγει από το ευρωσύστημα.  
Με την εισαγωγή-κυκλοφορία της Νέας Δραχμής μισθοί, συντάξεις, δάνεια και οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών θα μετατραπούν στο νέο νόμισμα με ισοτιμία ένα προς ένα. Έτσι μισθός ή σύνταξη 1.000 ευρώ θα γίνει 1.000 δρχ., δάνειο 100.000 ευρώ θα γίνει 100.000 δρχ., η τιμή μιας τηλεόρασης 300 ευρώ θα γίνει 300 δρχ., κ.ο.κ. Ειδικότερα για τα δάνεια, όσα λέγονται από τους εθελόδουλους οπαδούς του ευρωμονόδρομου, ότι ενώ μισθοί και συντάξεις θα πληρώνονται σε δραχμές τα δάνεια θα πρέπει να πληρωθούν σε ευρώ, αποτελούν άθλια προπαγάνδα για την τρομοκράτηση του λαού. Κανένας λόγος να συμβεί κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Με αυτό τον τρόπο μετάβασης δε θα υπάρξουν πληθωριστικές πιέσεις από την εισαγωγή του εθνικού νομίσματος στην ελληνική οικονομία. Περίπτωση υποτίμησης της δραχμής σε σχέση με άλλα διεθνή νομίσματα θα προκύπτει μόνο όταν το ευρώ υποτιμάται έναντι των νομισμάτων αυτών.  
Αν υπάρξει σωστή προετοιμασία, με έτοιμες τις μήτρες των χαρτονομισμάτων-κερμάτων και έχει γίνει η προμήθεια του απαραίτητου ειδικού χαρτιού, τότε πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσουν, σε επαρκή ποσότητα, τα χαρτονομίσματα της Νέας Δραχμής. Οι λογαριασμοί των δημοσίων υπαλλήλων, μετά από δεκαπέντε ημέρες και των συνταξιούχων, μετά από ένα μήνα, θα πιστωθούν, ηλεκτρονικά, στο νέο εθνικό νόμισμα. Το ίδιο θα γίνει και με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους που πληρώνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών. Έτσι θα υπάρχει ικανή ρευστότητα για πραγματοποίηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών (κάρτες, πάγιες εντολές κ.λπ.). Για ένα σχετικά μικρό μεταβατικό διάστημα μέχρι να κυκλοφορήσουν σε ικανή ποσότητα οι δραχμές, σε φυσική μορφή, οι συναλλαγές με χαρτονομίσματα, στην εσωτερική αγορά, θα γίνονται είτε σε ευρώ είτε σε δραχμές, πάντα με ισοτιμία ένα προς ένα. Μετά το τέλος του μεταβατικού χρονικού διαστήματος όλες οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας θα γίνονται μόνο σε δραχμές. Σημειώνεται ότι στην εσωτερική αγορά κυκλοφορούν (Μάιος 2015) περίπου 35 δισ. ευρώ.  
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ – ΕΠΙΤΟΚΙΑ  
Όλες οι καταθέσεις, ιδιωτών και επιχειρήσεων, παραμένουν σε ευρώ και θα αποτελούν καταθέσεις σε συνάλλαγμα. Έτσι οι έλληνες πολίτες, από την πρώτη στιγμή, δε θα ανησυχούν ότι θα υπάρξει οποιαδήποτε μείωση της περιουσίας τους από μια υποτιθέμενη υποτίμηση της Νέας Δραχμής. Υποτίμηση δε χρειάζεται και δεν πρέπει να υπάρξει.
Στην αρχή οι υπάρχοντες λογαριασμοί καταθέσεων θα παραμείνουν ως έχουν. Μόλις ένας λογαριασμός πιστωθεί ή χρεωθεί με δραχμές, σε ηλεκτρονική ή φυσική μορφή, από μισθό, σύνταξη, κατάθεση, ανάληψη κ.λπ., η τράπεζα θα υποχρεούται να ανοίξει για τον πελάτη της ένα δεύτερο λογαριασμό σε συνάλλαγμα στον οποίο θα μεταφερθεί το υπόλοιπο του λογαριασμού σε ευρώ. Οι κάρτες των ΑΤΜ, οι πιστωτικές – χρεωστικές κάρτες, οι πάγιες εντολές και η αποπληρωμή δανείων θα παραμείνουν συνδεδεμένες με τους σημερινούς λογαριασμούς, που προοδευτικά θα γίνονται δραχμικοί.  
Όπως είπαμε και προηγουμένως, μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να κυκλοφορήσουν τα νέα χαρτονομίσματα, όλες οι συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας θα γίνονται μόνο σε δραχμές. Για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές δεν απαιτείται μεταβατικό διάστημα και από την πρώτη στιγμή θα γίνονται στο νέο εθνικό νόμισμα. Κάθε ανάληψη από λογαριασμό σε ευρώ, για δαπάνες στην εσωτερική αγορά, θα μετατρέπεται από την τράπεζα σε δραχμές. Έτσι, αν κάποιος θέλει να σηκώσει π.χ. 600 δραχμές για να αγοράσει ένα ψυγείο, αλλά έχει λογαριασμό μόνο σε ευρώ, η τράπεζα, από το λογαριασμό των ευρώ, θα του δίνει 600 δραχμές, αφού το ψυγείο θα αγοραστεί σε δραχμές. Οι συναλλαγές με τις πιστωτικές – χρεωστικές κάρτες θα γίνονται όπως και σήμερα, μόνο που η κάρτα θα χρεώνεται, από την πρώτη στιγμή, σε δραχμές.
ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ  
Η πληρωμή των υποχρεώσεων ιδιωτών και επιχειρήσεων στο εξωτερικό, π.χ. για την εισαγωγή προϊόντων, θα γίνεται σε συνάλλαγμα, είτε από αυτό που θα διαθέτουν οι ενδιαφερόμενοι στους λογαριασμούς τους είτε από τη μετατροπή Νέων Δραχμών σε ευρώ, δολάρια κ.λπ. μέσω των τραπεζών. Το ίδιο θα γίνεται και για τα δάνεια που έχουν επιχειρήσεις ή ιδιώτες σε τράπεζες του εξωτερικού.  
Όσοι θέλουν να ταξιδέψουν εκτός Ελλάδος θα εφοδιάζονται με τουριστικό συνάλλαγμα με αντίστοιχο τρόπο. Οι ενδιαφερόμενοι είτε θα σηκώνουν από το λογαριασμό τους σε συνάλλαγμα το ποσό που χρειάζονται είτε θα δίνουν δραχμές και θα παίρνουν ευρώ, πάντα με ισοτιμία ένα προς ένα. Ανάλογη διαδικασία θα ακολουθούν και οι γονείς που θέλουν να στείλουν φοιτητικό συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις θα υπάρχει ένα ανώτατο πλαφόν, όπως συνέβαινε πριν την καθιέρωση του ευρώ, προκειμένου να μην καταστρατηγείται η απαγόρευση της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων. Καμιά ανησυχία δεν πρέπει να υπάρχει για την επάρκεια συναλλάγματος. H χώρα διαθέτει το αναγκαίο συνάλλαγμα για να πληρώνει όλες τις εισαγωγές της, καμιά έλλειψη σε αγαθά και υπηρεσίες από το εξωτερικό δε θα υπάρξει. Το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών το 2009 παρουσίαζε έλλειμμα 18 δις., ενώ το 2014 παρουσίασε πλεόνασμα 1.8 δις. ευρώ. Η βελτίωση του Ισοζυγίου οφείλεται στην εσωτερική υποτίμηση των τελευταίων πεντέμισι ετών. Γι’ αυτό λέμε ότι υποτίμηση δε χρειάζεται και δεν πρέπει να γίνει. Η υποτίμηση έχει γίνει ήδη και είναι η εσωτερική υποτίμηση, δεν απαιτείται και νομισματική υποτίμηση.  
«ΚΛΕΙΔΩΜΑ» ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ  
Η κεντρική τράπεζα μπορεί να ορίσει σταθερή την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος της χώρας με την προϋπόθεση ότι αυτό δεν είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο στα διεθνή χρηματιστήρια, δεν αποτελεί δηλαδή συνάλλαγμα. Οι παλιότεροι θα θυμούνται ότι για πολλά χρόνια υπήρχε σταθερή ισοτιμία ενός δολαρίου προς 30 δραχμές. Σήμερα το βουλγαρικό λέβα βρίσκεται σε σταθερή ισοτιμία με το ευρώ (1,9558 λέβα ανά ευρώ). Η ελβετική κεντρική τράπεζα, το 2011, προκειμένου να αναχαιτίσει την υποτίμηση του φράγκου, έθεσε ανώτατη τιμή στην ισοτιμία 1,22 φράγκα ανά ευρώ. Τον Ιανουάριο 2015, λόγω της υποτίμησης του ευρώ, οι Ελβετοί κατήργησαν το πλαφόν της ισοτιμίας, με αποτέλεσμα να ανατιμηθεί το φράγκο (ένα φράγκο προς ένα ευρώ). Το κινεζικό γιουάν βρίσκεται σε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο και οι Αμερικανοί πιέζουν την κινεζική κυβέρνηση να το ανατιμήσει προκειμένου να μειωθεί το αμερικανικό έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο μεταξύ των δύο χωρών. Αντίθετα, στις 11 Αυγούστου 2015 η κινεζική κυβέρνηση έκανε μια μικρή (2%) υποτίμηση του γιουάν προκειμένου να διατηρήσει το ρυθμό αύξησης των εξαγωγών της. Τα παραδείγματα αυτά δείχνουν ότι σταθερή ισοτιμία μπορεί να υπάρξει.  
Το «κλείδωμα» της ισοτιμίας τρομάζει τους δανειστές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε non paper του ΔΝΤ, με τίτλο «Η Ελλάδα μετά την αποχώρηση από το ευρώ», που αποκάλυψε το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel (26-4-15), το Ταμείο απορρίπτει το «κλείδωμα» της ισοτιμίας του νέου εθνικού νομίσματος με το ευρώ. Στο non paper το ΔΝΤ τάσσεται υπέρ της υποτίμησης της δραχμής με το γνωστό δογματικό επιχείρημα για αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Ορισμένοι από τους υποστηρικτές της υποτίμησης επικαλούνται το παράδειγμα της Αργεντινής, που επίσης είχε «κλειδωμένη» την ισοτιμία του πέσο με το αμερικανικό δολάριο και χρεοκόπησε. Πρόκειται για τελείως διαφορετική περίπτωση. Η Αργεντινή είχε εθνικό νόμισμα, το πέσο, και το συνέδεσε σε σταθερή σχέση, επί μία δεκαετία, με το δολάριο, χωρίς άλλες προϋποθέσεις, ενώ η οικονομία της παρέμενε ανοικτή στις διεθνείς χρηματαγορές, με τη σύναψη δανείων σε συνάλλαγμα. Αυτό έγινε από μια κυβέρνηση όργανο του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και του ΔΝΤ.  
Η εισαγωγή της δραχμής, με ισοτιμία ένα προς ένα σε σχέση με το ευρώ, και στη συνέχεια το «κλείδωμά» της είναι απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η μετάβαση να γίνει ομαλά και χωρίς πληθωριστικές πιέσεις στην ελληνική οικονομία, εφόσον βεβαίως ληφθούν και όλα τα υπόλοιπα μέτρα που καταγράφονται στο σχέδιο που παρουσιάζεται σ’ αυτό το βιβλίο. Με τον τρόπο αυτό καταρρέει και το γελοίο επιχείρημα των ευρωλάγνων ότι αυτοί που υποστηρίζουν την επιστροφή στη δραχμή είναι όσοι έχουν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό και αναμένουν την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος για να αγοράσουν φτηνά τις περιουσίες των Ελλήνων. Η σταθερή «κλειδωμένη» ισοτιμία, μία Νέα Δραχμή προς ένα ευρώ, δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα σε όσους έχουν χρήματα στο εξωτερικό. Τα ευρώ που τυχόν θα φέρουν και τα οποία θα μετατραπούν σε ισόποσες δραχμές θα έχουν την ίδια αγοραστική αξία που έχουν και σήμερα.  
*Το κείμενο αυτό, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 28.8.2015 και αποτελεί σύντμηση ενός κεφαλαίου από το βιβλίο «Η Επανάσταση του Grexit – Το Σχέδιο» του Νίκου Ιγγλέση, που κυκλοφορεί από 31 Αυγούστου 2015 από τις Εκδόσεις Λιβάνη