Απολογισμός ΠΑΣΟΚ 2009-2011ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΔΟΥΛΟΥ ΓΑΠ!! ΦΤΟΥ ΣΑΣ!! ΑΧΡΗΣΤΟΙ!!
Με την ευκαιρία συμπλήρωσης στις 4 Οκτωβρίου δύο ετών απο την ανάληψη της εξουσίας απο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχειρούμε να...
κάνουμε τον απολογισμό της περιόδου αυτής με αριθμούς. Τα στοιχεία προέρχονται απο την ΕΛΣΤΑΤ που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, όπως δηλώθηκε πρόσφατα απο στελέχη της κυβέρνησης:
1. Δημόσιο χρέος:Από τα 290 δισ. ευρώ εκτινάχθηκε στα 370 δισ. ευρώ ή απο το 123% του ΑΕΠ το 2009 έφτασε στο 169% του ΑΕΠ σήμερα.
2. Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ):Απο τα 235 δισ. ευρώ έφτασε στα 218 δισ. ευρώ το 2011 με συνολική μείωση τα τελευταία δύο έτη περί το 7,5%.
3. Ανεργία: Απο το 9,3% ή 365 χιλιάδες φτάσαμε αισίως το 16,3% ή τους 825 χιλιάδες ανέργους.
4. Πληθωρισμός: Έτρεξε με περίπου 5% την περίοδο 2009-'10 και περίπου 2% την αντίστοιχη '10-'11. Σύνολο 7% ακριβότερα όλα τα πράγματα απο το 2009 εως σήμερα.
5. Μισθοί:Με περικοπή των δώρων, του 20% των επιδομάτων και του 20% του συνόλου των αποδοχών όπως ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα υπολογίζεται οτι την διετία 2009-2011 έφτασε στο 40%.
6. Συντάξεις:Η συνολική περικοπή στις συντάξεις με περικοπές δώρων και ΛΑΦΚΑ υπολογίζεται για την διετία στο 25%.
7. Πραγματική αγοραστική δύναμη:Οι μειώσεις εισοδημάτων σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό ανεβάζει την απώλεια αγοραστικής δύναμης στο 50% τα τελευταία δύο χρόνια. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε και τις αυξήσεις των φόρων (που δεν μπορούν ακόμη να υπολογιστούν) τότε η αγοραστική απώλεια μπορεί να ξεπερνάει και το 60%. Κοινώς, ο μέσος Έλληνας μπορούσε να αγοράσει περισσότερα απο τα διπλάσια αγαθά το 2009 σε σύγκριση με αυτά που μπορεί να αγοράσει σήμερα.
8. Τα μη μετρήσιμα μεγέθη είναι και τα σημαντικότερα της περιόδου 2009-2011. Η ψυχολογία της αγοράς και των πολιτών είναι εδώ και καιρό στο μηδέν. Η πλειοψηφία αναμένει με βεβαιότητα την χρεοκοπία και ένα σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον. Η μαυρίλα και η μιζέρια έχουν χτυπήσει κόκκινο και ουδείς αναμένει βελτίωση του κλίματος ή κάποιο φως στο τούνελ. Και για εναλλακτική υπάρχει ένα κόμμα που επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί πράγματα, που όπως έχει δηλωθεί πεντακάθαρα και απο παντού δεν είναι διαπραγματεύσιμο
“Αν εμείς αποφασίσουμε να πεθάνουμε, η Ευρώπη θα ματώσει
Του Γιώργου Χαρβαλιά*
Παρδαλή εικόνα περιφερόμενου συνοικιακού θιάσου, με όλα τα εφέ και τα συμπαρομαρτούντα, κλόουν και ακροβάτες, χοντρούς-λιγνούς, χιμπατζήδες και μαζορέττες, εμφανίζει τα τελευταία 24ωρα η κυβέρνηση επιτείνοντας την αγωνία, αλλά και το αίσθημα ναυτίας που κυριαρχεί στον ελληνικό λαό. Εναν λαό που υποχρέωνεται να παρακολουθήσει αμίλητος την χοντροκομμένη φάρσα, πληρώνοντας πανάκριβο εισιτήριο, υπό το άγρυπνο βλέμμα του γερμανού χωροφύλακα.
Το θέαμα είναι χυδαίο και τραγικό συνάμα. Και το ερώτημα είναι ως πότε θα ανεχόμαστε αυτή αθλιότητα που βυθίζει τη χώρα σε ντε φάκτο αποικιοποίηση, αφρικανικού τύπου, με μια κυβέρνηση πανικόβλητων εντολοδόχων που σπεύδουν να μοιράσουν υποσχέσεις εθνικού μαζοχισμού και βασανιστηρίων, μήπως και καταφέρουν να μακρύνουν το φυτίλι της βόμβας που ετοιμάζεται να σκάσει στα χέρια τους.
Χωρίς αμφιβολία, έφτασε η ώρα να μιλήσουμε με καθαρές κουβέντες. Να κάνουμε λογαριασμό και να δούμε από δώ και μπρός που πάμε. Και σ΄αυτό το διάλογο που πρέπει να γίνει δημόσια, ρόλο έχει η αντιπολίτευση, πρωτίστως μάλιστα η αξιωματική.
Μπροστά στο ζητούμενο της εθνικής επιβίωσης, απαγορευμένες λέξεις δεν υπάρχουν. Ούτε η κουβέντα για αυτά που λένε και γράφουν όλοι ανεξαιρέτως οι ξένοι αναλυτές «κάνει ζημιά», όταν γίνεται εντός συνόρων. Το αντίθετο μάλιστα. Ξεδιαλύνει την επιχείρηση συσκότισης που μάταια επιχειρούν ένας πολιτικά αυτιστικός πρωθυπουργός , ένας πρωθυπουργεύων με συμπτώματα συμπεριφορικής αστάθειας και διάφοροι άλλοι κονφερασιέ του κυβερνητικού τσίρκου.
Διάλογος λοιπόν και μάλιστα δημόσιος. Για να ξέρουμε με ποιό τίμημα θα οργανώσουμε, ως έθνος πλέον, την απόδραση μας.
Μία δραματική αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, είναι, σύμφωνα με το 90% των ξένων οικονομικών αναλυτών η μοναδική λύση στο ελληνικό πρόβλημα δανεισμού . Αντι λοιπόν να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, καλό θα ήταν να μάθουμε με ποιούς όρους αυτή θα οργανωθεί και κυρίως ποιό είναι το κατάλληλο τάιμιγκ για να την επιδιώξουμε.
Υπάρχουν πολλές συνιστώσες γύρω από την περίπλοκη εξίσωση της αναδιάρθρωσης που καθορίζουν το τελικό όφελος για την ελληνική οικονομία. Αν, λόγου χάριν, το «κούρεμα» γίνει συντεταγμένα(και συμπεφωνημένα) ως διαγραφή χρέους, αν θα προκύψει ως μονομερής πράξη(στάση πληρωμών και δήλωση αδυναμίας επιστροφής τμήματος των καταβληθείσων πιστώσεων) ή αν θα προκύψει ως αποτέλεσμα τυχαίου γεγονότος που θα επισημοποιήσει το «κρασάρισμα» της ήδη πτωχευμένης ελληνικής οικονομίας.
Ασφαλώς το εγχείρημα έχει και συνέπειες. Δεν γνωρίζω καμία περίπτωση όπου χαρίζεται χρέος με τον δανειστή ευτυχισμένο και τον οφειλέτη…αρτιμελή. Μπροστά στην περίπτωση όμως τα δανεικά να γίνουν…αγύριστα, πάντα υπάρχουν περιθώρια έντιμων συμβιβασμών.
Υπό αυτή την έννοια, αυτή η κυβέρνηση, καλό θα ήταν να μας εξηγήσει πώς και γιατί παζάρεψε πριν μία εβδομάδα την «συντεταγμένη χρεοκοπία», εντός ευρώ, με κούρεμα χρέους 50% και κυρίως, γιατί αποφάσισε να κάνει πίσω πανικόβλητη, διαψεύδοντας το γεγονός και εμμένοντας στην συμφωνία-ασπιρίνη της 21ης Ιουλίου(που είναι άκρως αμφίβολο αν είναι εφαρμόσιμη στην αρχική της σύλληψη).
Τι ζήτησαν οι Γερμανοί για να μας επιτρέψουν την αναδιάρθρωση και προκάλεσε ηλεκτροσόκ στους υποτακτικούς συνομιλητές τους; Μήπως να καθορίζουν και πότε θα πηγαίνουν οι Ελληνες στη…τουαλέττα;
Επειδή φοβούμαι πώς κάτι τέτοιο συνέβη, ήρθε ή ώρα να εξηγήσει κάποιος στην Καγκελλαρία, πώς αν εμείς αποφασίσουμε να πεθάνουμε, η Ευρώπη θα ματώσει. Και μπορεί η αιμορραγία να αποδειχτεί ακατάσχετη..
*Το άρθρο θα δημοσιευτεί στον αυριανό “Τύπο της Κυριακής“
Το ΤΕΛΟΣ των "νοικοκυραίων"!
Αχ που νά' ξερε η γιαγιά μου όταν έλεγε με τόσο πάθος τη λέξη "νοικοκυραίοι" που θα καταλήξει η ιστορία.
Σκεφθείτε αυτή τη στιγμή ζούμε μια κατάσταση που από ότι φαίνεται τη σκαπουλάρουν δυο ειδών κατηγορίες:
Οι μεγαλοαπατεώνες και οι λεγόμενοι, κατά την αγία ηθική, περιθωριακοί και "άχρηστοι". Οι μεν γιατί τα ρήμαξαν όλα, φάγανε μέχρι σκασμού, έχουν κάνει τα κουμάντα τους μέχρι και για τα δισέγγονα, παίζουν ζάρια με τις ζωές των υπόλοιπων και τα μνημόνια της καταστροφής τα βλέπουν και γελάνε και συνεχίζουν να ζουν μέσα στη χλιδή και οι δεύτεροι γιατί από καιρό έχουν ξεφύγει από κανόνες, αναστολές, και "επιβαλλόμενο" τρόπο ζωής υλικά και πνευματικά.
Εκείνοι που τελικά τη πάτησουν και θα τη πατήσουν ακόμα περισσότερο (είναι μόνο η αρχή για τη κάθοδο στο βάθος του πηγαδιού) είναι οι μεγάλες των στρατιές του ξινού και στείρου μικροαστισμού. Εφτασε η εποχή εξαθλίωσης των "χρήσιμων". Ολοι εκείνοι που δεν είχαν την εγκληματική φύση να γίνουν νονοί και εκτελεστές ανθρώπινων ζωών για να κάνουν πακτωλούς χρημάτων για να μην τους νοιάζει τίποτα απολύτως αλλά δεν είχαν και την φλόγα του ανυπότακτου αγριμιού μέσα τους, εκείνη του ανυπάκοου τρελού που γράφει το σύστημα και τις εντολές του στα παλιά του υποδήματα.
Οι άνθρωποι που ψήφιζαν με το κυριακάτικο κουστούμι τους ανελλειπώς κρατώντας τα σημαιάκια στο χέρι, οι υπάκουες παρθένες του συστήματος που έριχναν λεφτά στο παγκάρι και επιδείκνυαν το καθαρό τους κούτελο, εκείνοι που είχαν μάθει να μεταφράζουν την συναίνεσή τους στο έγκλημα αποκαλώντας τον ευαυτό τους φιλήσυχο πολίτη, οι καλοί γαμπροί και οι καλές νύφες, οι κύροι και οι κυρίες που δεν πρωτοστατούσαν αλλά κούναγαν το κεφάλι με κατανόηση στη σαπίλα και τη ρεμούλα για να έχουν τα λεφτουδάκια τους, το σπιτάκι τους, τη φωλίτσα τους, τα παιδάκια τους, το αυτοκινητάκι τους, την εξοχούλα τους, το ταβερνάκι τους, τη τηλεορασίτσα τους και όλα τα υποκοριστικά μεγαλεία ενός ξεδιάντροπου και στυγνού συστήματος.
Οι χλιαροί. Δεν ήταν κρύοι ούτε ζεστοί ήταν χλιαροί και τώρα ο Θεός τους φτύνει στα μούτρα τους. Πόλεμοι, επαναστάσεις, δυστυχία, εγκλήματα, ανθρώπινες ζωές που χάνονταν με κάθε τρόπο, άνθρωποι που πέθαιναν γύρω, παιδιά που χάνονταν στα πορνεία και στους τεκέδες, λαοί που γινοντουσαν πειρματόζωα οπλικών συστημάτων, κοινωνίες που γύρω από τα καλοφτιαγμένα νοικοκυριά αναδυόταν η μπόχα διαφόρων μορφών δυστυχίας, ο νόμος του δυνατότερου θηρίου που κατασπάραζε τα αδύναμα, θεοί και δαίμονες να ορίζουν τις τύχες στις νέες Βαβυλώνες κι οι χλιαροί ασχολόντουσαν με το σπιτάκι τους, με το διορισμό τους, με το κοριτσάκι που θα έπρεπε να βρει το καλό γαμπρό μαι το γιόκα που θα έπαιρνε τη καλή προίκα. Με λίγο κλέψιμο στο κράτος, λίγο κλέψιμο στο συγγενή, λίγο κλείσιμο στα μάτια σε πράγματα "που δεν μας αφορούν" λίγες μικροσυμμαχίες με το διάβολο και λίγες δωροδοκίες στο θεό, η ζωή κυλούσε με το κούτελο καθαρό και τα χέρια να "νίπτονται".
Εν τω μεταξύ, εν αγνοία τους, οι δυναστείες των ψυχρόαιμων ετοίμαζαν τη συνολική υποδούλωση με το χρήμα να πηγαινοέρχεται στις τσέπες τους άφθονο, με κάθε απληστεία τους να ικανοποιείται, με κάθε διαστροφή και εγκληματική πράξη να είναι επιτρεπτή για την ηδονή τους και τη ματαιοδοξία τους. Και οι άλλες στρατιές των θερμόαιμων αλλιώτικων μυαλών γένναγαν, επαναστάτες, τρελλούς, αγνοημένους καλλιτέχνες, επιστήμονες, λάτρεις της ζωής, φύλακες της φαντασίας της δημιουργίας της ευαισθησίας που χτυπιόντουσαν από κάθε μεριά από τους καρχαρίες και από τις σαρδέλες του συστηματος, και τώρα....
Ω τώρα είναι αργά. Η ελευθερία έχει καπαρωθεί απο δυο ειδών φυλές. Εκείνους που την αγοράζουν με το παρά τους κι εκείνους που την κατέχουν γιατί κανένας παράς δεν τους υπόταξε. Εκείνους που φτιάχνουν τα υπέρλαμπρα μαυσωλεία με το όνομά τους γραμμένο με χρυσά γράμματα κι εκείνους που έφτυσαν εκεί που όλοι έγλυφαν....
Θα περάσουν χρόνια πολλά να μπορέσουν οι νυκοκυραίοι να καταλάβουν που έφταιξαν. Θα θυσιαστούν δυο και τρεις γεννιές ταπεινών και φοσβισμένων ανθρωπακων μέχρι να βγουν καινούργιες φύτρες που θα βλέπουν το κόσμο με άλλα μάτια και θα καταδικάσουν μονομιάς την υπέροχη τάξη των πραγμάτων τους. Ως τότε θα βάλουν τους ανθρώπους να φαγωθούν σαν τα σκυλιά μεταξύ τους όπως γινόταν παντα. Να μαλλιοτραβιούνται στα πλαίσια που τους έχουν επιτρέψει να σκέφτονται. Να φωνάζουν λόγια αναμασημένα και ασήμαντα. Να προσπαθούν να βρουν τις λύσεις μέσα στα πλαίσια της καθως πρέπει τάξης των πραγμάτων.
Κι αυτοί που θα επιβιώσουν από τον αρμαγεδώνα του συστήματος θα είναι πολύ απλά όσοι επιβίωναν πάντα ενάντια στις στατιστικές και τους πίνακες . Τα ανυπότακτα πνεύματα, οι ελεύθερες ψυχές, οι ταξιδιώτες της ζωής που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Οσοι δεν ξεπούλησαν την ουσία της ύπαρξής τους για τριάντα αργύρια.
Γιατί τελικά είναι διαχρονικό αξίωμα. Την ελευθερία δεν στη κλέβει ποτέ κανείς αν εσύ δεν την παραδώσεις. Ηρθε η ώρα να σωπάσει εκείνο το απαίσιο "εμένα δε με αφορά αυτό" .Τώρα αυτό αφορά μόνο εσένα μαλάκα. Οι υπόλοιποι θα σε παρακολουθούν έξω από την αρένα και θα αναρωτιούνται αν έχεις ακόμα τα κότσια έστω και τώρα να πάρεις την χαμένη σου αξιοπρέπεια πίσω.
Πηγή: vasiliskos2.blogspot.com
* Υπέροχο κείμενο που αποτυπώνει άριστα, περιεκτικά και με ακρίβεια την κατάσταση και το πώς φτάσαμε εδώ. Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο ιστολόγιο αυτό. Ωραία και ουσιαστικά άρθρα από έναν ορθά σκεπτόμενο συντάκτη.
** Την ίδια αλήθεια που λέει το κείμενο, τη μία και μοναδική αλήθεια, την αναρτήσαμε ξανά πρόσφατα με τη μορφή τραγουδιού. Πατήστε εδώ για να το θυμηθείτε.
Σκεφθείτε αυτή τη στιγμή ζούμε μια κατάσταση που από ότι φαίνεται τη σκαπουλάρουν δυο ειδών κατηγορίες:
Οι μεγαλοαπατεώνες και οι λεγόμενοι, κατά την αγία ηθική, περιθωριακοί και "άχρηστοι". Οι μεν γιατί τα ρήμαξαν όλα, φάγανε μέχρι σκασμού, έχουν κάνει τα κουμάντα τους μέχρι και για τα δισέγγονα, παίζουν ζάρια με τις ζωές των υπόλοιπων και τα μνημόνια της καταστροφής τα βλέπουν και γελάνε και συνεχίζουν να ζουν μέσα στη χλιδή και οι δεύτεροι γιατί από καιρό έχουν ξεφύγει από κανόνες, αναστολές, και "επιβαλλόμενο" τρόπο ζωής υλικά και πνευματικά.
Εκείνοι που τελικά τη πάτησουν και θα τη πατήσουν ακόμα περισσότερο (είναι μόνο η αρχή για τη κάθοδο στο βάθος του πηγαδιού) είναι οι μεγάλες των στρατιές του ξινού και στείρου μικροαστισμού. Εφτασε η εποχή εξαθλίωσης των "χρήσιμων". Ολοι εκείνοι που δεν είχαν την εγκληματική φύση να γίνουν νονοί και εκτελεστές ανθρώπινων ζωών για να κάνουν πακτωλούς χρημάτων για να μην τους νοιάζει τίποτα απολύτως αλλά δεν είχαν και την φλόγα του ανυπότακτου αγριμιού μέσα τους, εκείνη του ανυπάκοου τρελού που γράφει το σύστημα και τις εντολές του στα παλιά του υποδήματα.
Οι άνθρωποι που ψήφιζαν με το κυριακάτικο κουστούμι τους ανελλειπώς κρατώντας τα σημαιάκια στο χέρι, οι υπάκουες παρθένες του συστήματος που έριχναν λεφτά στο παγκάρι και επιδείκνυαν το καθαρό τους κούτελο, εκείνοι που είχαν μάθει να μεταφράζουν την συναίνεσή τους στο έγκλημα αποκαλώντας τον ευαυτό τους φιλήσυχο πολίτη, οι καλοί γαμπροί και οι καλές νύφες, οι κύροι και οι κυρίες που δεν πρωτοστατούσαν αλλά κούναγαν το κεφάλι με κατανόηση στη σαπίλα και τη ρεμούλα για να έχουν τα λεφτουδάκια τους, το σπιτάκι τους, τη φωλίτσα τους, τα παιδάκια τους, το αυτοκινητάκι τους, την εξοχούλα τους, το ταβερνάκι τους, τη τηλεορασίτσα τους και όλα τα υποκοριστικά μεγαλεία ενός ξεδιάντροπου και στυγνού συστήματος.
Οι χλιαροί. Δεν ήταν κρύοι ούτε ζεστοί ήταν χλιαροί και τώρα ο Θεός τους φτύνει στα μούτρα τους. Πόλεμοι, επαναστάσεις, δυστυχία, εγκλήματα, ανθρώπινες ζωές που χάνονταν με κάθε τρόπο, άνθρωποι που πέθαιναν γύρω, παιδιά που χάνονταν στα πορνεία και στους τεκέδες, λαοί που γινοντουσαν πειρματόζωα οπλικών συστημάτων, κοινωνίες που γύρω από τα καλοφτιαγμένα νοικοκυριά αναδυόταν η μπόχα διαφόρων μορφών δυστυχίας, ο νόμος του δυνατότερου θηρίου που κατασπάραζε τα αδύναμα, θεοί και δαίμονες να ορίζουν τις τύχες στις νέες Βαβυλώνες κι οι χλιαροί ασχολόντουσαν με το σπιτάκι τους, με το διορισμό τους, με το κοριτσάκι που θα έπρεπε να βρει το καλό γαμπρό μαι το γιόκα που θα έπαιρνε τη καλή προίκα. Με λίγο κλέψιμο στο κράτος, λίγο κλέψιμο στο συγγενή, λίγο κλείσιμο στα μάτια σε πράγματα "που δεν μας αφορούν" λίγες μικροσυμμαχίες με το διάβολο και λίγες δωροδοκίες στο θεό, η ζωή κυλούσε με το κούτελο καθαρό και τα χέρια να "νίπτονται".
Εν τω μεταξύ, εν αγνοία τους, οι δυναστείες των ψυχρόαιμων ετοίμαζαν τη συνολική υποδούλωση με το χρήμα να πηγαινοέρχεται στις τσέπες τους άφθονο, με κάθε απληστεία τους να ικανοποιείται, με κάθε διαστροφή και εγκληματική πράξη να είναι επιτρεπτή για την ηδονή τους και τη ματαιοδοξία τους. Και οι άλλες στρατιές των θερμόαιμων αλλιώτικων μυαλών γένναγαν, επαναστάτες, τρελλούς, αγνοημένους καλλιτέχνες, επιστήμονες, λάτρεις της ζωής, φύλακες της φαντασίας της δημιουργίας της ευαισθησίας που χτυπιόντουσαν από κάθε μεριά από τους καρχαρίες και από τις σαρδέλες του συστηματος, και τώρα....
Ω τώρα είναι αργά. Η ελευθερία έχει καπαρωθεί απο δυο ειδών φυλές. Εκείνους που την αγοράζουν με το παρά τους κι εκείνους που την κατέχουν γιατί κανένας παράς δεν τους υπόταξε. Εκείνους που φτιάχνουν τα υπέρλαμπρα μαυσωλεία με το όνομά τους γραμμένο με χρυσά γράμματα κι εκείνους που έφτυσαν εκεί που όλοι έγλυφαν....
Θα περάσουν χρόνια πολλά να μπορέσουν οι νυκοκυραίοι να καταλάβουν που έφταιξαν. Θα θυσιαστούν δυο και τρεις γεννιές ταπεινών και φοσβισμένων ανθρωπακων μέχρι να βγουν καινούργιες φύτρες που θα βλέπουν το κόσμο με άλλα μάτια και θα καταδικάσουν μονομιάς την υπέροχη τάξη των πραγμάτων τους. Ως τότε θα βάλουν τους ανθρώπους να φαγωθούν σαν τα σκυλιά μεταξύ τους όπως γινόταν παντα. Να μαλλιοτραβιούνται στα πλαίσια που τους έχουν επιτρέψει να σκέφτονται. Να φωνάζουν λόγια αναμασημένα και ασήμαντα. Να προσπαθούν να βρουν τις λύσεις μέσα στα πλαίσια της καθως πρέπει τάξης των πραγμάτων.
Κι αυτοί που θα επιβιώσουν από τον αρμαγεδώνα του συστήματος θα είναι πολύ απλά όσοι επιβίωναν πάντα ενάντια στις στατιστικές και τους πίνακες . Τα ανυπότακτα πνεύματα, οι ελεύθερες ψυχές, οι ταξιδιώτες της ζωής που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Οσοι δεν ξεπούλησαν την ουσία της ύπαρξής τους για τριάντα αργύρια.
Γιατί τελικά είναι διαχρονικό αξίωμα. Την ελευθερία δεν στη κλέβει ποτέ κανείς αν εσύ δεν την παραδώσεις. Ηρθε η ώρα να σωπάσει εκείνο το απαίσιο "εμένα δε με αφορά αυτό" .Τώρα αυτό αφορά μόνο εσένα μαλάκα. Οι υπόλοιποι θα σε παρακολουθούν έξω από την αρένα και θα αναρωτιούνται αν έχεις ακόμα τα κότσια έστω και τώρα να πάρεις την χαμένη σου αξιοπρέπεια πίσω.
Πηγή: vasiliskos2.blogspot.com
* Υπέροχο κείμενο που αποτυπώνει άριστα, περιεκτικά και με ακρίβεια την κατάσταση και το πώς φτάσαμε εδώ. Αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο ιστολόγιο αυτό. Ωραία και ουσιαστικά άρθρα από έναν ορθά σκεπτόμενο συντάκτη.
** Την ίδια αλήθεια που λέει το κείμενο, τη μία και μοναδική αλήθεια, την αναρτήσαμε ξανά πρόσφατα με τη μορφή τραγουδιού. Πατήστε εδώ για να το θυμηθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου