Μας τη φέρανε, κορόιδα! Μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.

Μας τη φέρανε, κορόιδα! Μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.

 

 

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Την ώρα που το Ντούο Φαλιμέντο (ο «Λεφτά Υπάρχουν» και ο «Αργεντινή Θα Γίνουμε») έπειθαν κόσμο και κοσμάκη ότι μας ξανασώσανε, την 21η Ιουλίου, ντάλα καλοκαίρι με τους αφελείς στις παραλίες, πίσω από την πλάτη μας στηνόταν η μεγαλύτερη αρπαχτή που έγινε ποτέ εις βάρος της ταλαίπωρης Ελλαδίτσας και των αφελών που την κατοικούν. Όμως, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ακόμη κι αν τον χαρίζουμε (και αυτόν!) στη Γερμανία.

Από όσα αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες, το μοναδικό συμπέρασμα είναι ότι μια τεράστια πολιτική και οικονομική απάτη εκτυλίσσεται σε δύο φάσεις, ως μέρη του ίδιου σχεδίου, με τον κωδικό...

«21η Ιουλίου».

Τρελό πάρτι κερδοσκόπων

Η μια από τις αποφάσεις του Ιουλίου (για την άλλη θα τα πούμε προσεχώς) αφορούσε τη χρονική μετακύλιση (rollover) ομολόγων και την αντικατάσταση παλαιών, αξίας έως 135 δισ. ευρώ και λήξεως μέχρι και το τέλος του 2020. Υποτίθεται ότι αυτή η διαδικασία θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας κατά 21%περίπου.

Ακόμη υποτίθεται ότι έτσι θα εκπληρωνόταν επιπλέον ο στόχος της Μέρκελ και του «Λεφτά Υπάρχουν» να συμμετάσχουν (δηλαδή να χάσουν λεφτά) και οι ιδιώτες κάτοχοι ομολόγων, ώστε να... τιμωρηθούν έστω και λίγο οι άφρονες δανειστές, να ελαφρυνθεί η ελληνική οικονομία από τα βάρη των τόκων, να ρίξει χρήμα στην ανάπτυξη, να μειώσει το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ και να ξαναβγούν και του σπανού τα γένια.

Παπάρια μάντολες, που λέει κι ο Γεωργίου. Όχι ότι δεν έχουμε καταλάβει, αλλά τώρα μαθαίνουμε και τις λεπτομέρειες. Με τη συνδρομή λοιπόν των New York Times (NYT, συντομογραφικώς) και ενός πολύ ενδιαφέροντος και αναλυτικού ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Landon Thomas Jr, μαθαίνουμε ότι μια σειρά επενδυτές κάνουν τρελό πάρτι με τα ελληνικά ομόλογα εν όψει του rollover.

Για την ακρίβεια ο άνθρωπος μας πληροφορεί ότι πολλοί «επενδυτές» έχουν ξεχυθεί στην ελεύθερη (δευτερογενή) αγορά και καβαντζώνουν σωρηδόν ελληνικά ομόλογα. Μάλιστα τα ομόλογα Γραικολάνδης συμπεριλαμβάνονται αυτή την εποχή, ιδιαίτερα μετά την 21η Ιουλίου, στις πιο «καυτές» αγορές. Γιατί; Απλούστατο:

● Οι μάγκες αγοράζουν κάθε ελληνικό ομόλογο περίπου στα 36 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας. Δηλαδή στο 36%. Δηλαδή με έκπτωση 64%. Λογικό, αφού, λόγω της τρομακτικής τους απαξίωσης, αυτή είναι η πραγματική αξία των ελληνικών ομολόγων στην αγορά.

● Η ελληνική κυβέρνηση επισήμως πρόκειται να ανταλλάξει αυτά τα σημερινά σκουπίδια με νέα, ισχυράομόλογα, που θα αποτιμώνται στα 75 με 80 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας των σημερινών.

● Δηλαδή, όποιος συμμετάσχει στο σχέδιο της «μείωσης του ελληνικού χρέους κατά 21%» βγάζει ζεστά100% κέρδη. Αρκεί να έχει κάνει την αγορά του μετά την 21η Ιουλίου – ή, τέλος πάντων, τον τελευταίο χρόνο – και να έχει πάρει το εμπόρευμα κοψοχρονιά.

● Σύμφωνα λοιπόν με το ρεπορτάζ των ΝΥΤ, πολλά κερδοσκοπικά κεφάλαια (τα επιλεγόμενα και hedge funds), τα οποία έχουν ξεχυθεί στην αγορά αμέσως μετά τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου για να μαζέψουνε τη σημερινή σαβούρα και να βγάλουν χρυσά κέρδη στα σίγουρα, έχουν καβαντζάρει μέχρι σήμερα ομόλογα ονομαστικής αξίας κάπου 40 δισ. ευρώ από τα 130 που θα φτάσει το rollover – με συμμετοχή στο 90% και βάλε, η οποία θεωρείται πλέον σίγουρη.

● Δηλαδή το ένα τρίτο του όλου «κόλπου» το κρατάνε στα χεράκια τους τα πιο αρπακτικά λαμόγια της διεθνούς κερδοσκοπίας, τα οποία, αντί να χάσουν, όπως μας παραμυθιάζουν τα παλικάρια μας, θαδιπλασιάσουν τα λεφτά τους. Τα οποία βεβαίως θα διασφαλίσουμε και θα εγγυηθούμε εμείς οι μαλάκες χάρη στους Παπανδρέου και Βενιζέλο.

Προσέξτε όμως: Αυτά είναι τα σημερινά δεδομένα. Μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, οπότε αναμένεται να εγκριθεί το συγκεκριμένο κόλπο από τα κοινοβούλια των 17 χωρών - μελών της ευρωζώνης, μένει ακόμηένας μήνας. Της μαϊμούς ο γάμος μέχρι τότε...

Και, βεβαίως, ένα από τα πιο λογικά ερωτήματα είναι ποιοι και πόσοι από το εσωτερικό της χώρας έχουν σπρώξει τα ευρούδια τους για να συμμετάσχουν στο μεγάλο πάρτι. Διότι τα εγχώρια λαμόγια είναι μάλλον αδύνατον να απέχουν από τη λεηλασία.

● Τι κι αν η υπερατλαντική Wall Street Journal έλεγε, πριν από ένα μήνα, ότι αυτό το κόλπο είναι κομμένο και ραμμένο εξ αρχής στα μέτρα των τραπεζών και τελικά δεν πρόκειται να ωφελήσει την Ελλάδα. Το Ντούο Φαλιμέντο επιμένει.

● Τι κι αν υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο ο Ότμαρ Ίσινγκ, πρώην μέλος της ΕΚΤ και εν των σχεδιαστών του ευρώ (και όχι κάποιος εγχώριος σκιτζής, από αυτούς που επιλέγουν τα τηλεκανάλια), ο οποίος συμπληρώνει ότι τράπεζες και άλλοι πιστωτές δεν αναγκάστηκαν να συνεισφέρουν περισσότερα.

● Τι κι αν οι ΝΥΤ στο εν λόγω ρεπορτάζ τους επικαλούνται αναλυτές της αγοράς που υποστηρίζουν ότι «οι περισσότερες από τις τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο rollover θα έχουν απώλειες πιο κοντά στο 10% ή και λιγότερο επί ομολόγων που είναι διαπραγματεύσιμα τώρα με discount (έκπτωση) περίπου 60%».

Τίποτε δεν πτοεί το Ντούο Φαλιμέντο. Μια συμφωνία αυτού του μεγέθους μπορεί να είναι άχρηστη για τη χώρα και επιβλαβής για τον ελληνικό λαό – ο οποίος θα κληθεί να εγγυηθεί και να πληρώσει πάλι τα κερατιάτικα και τρελά ρκέρδη των κερδοσκόπων – αλλά θα είναι επικερδέστατη για το διεθνές και το εγχώριο λαμογιστάν. Του οποίου τα συμφέροντα μάλλον έχουν τον πρώτο λόγο...

Πού 'τανε ο νους μας πού 'τανε

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί ο Βαγγελάκης μας απειλεί ότι «θα γίνουμε Αργεντινή» αν δεν είμαστε καλά παιδιά;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι μισθοί μας πάνε – και θα πάνε – στα Τάρταρα;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί γκρεμίζεται το σύμπαν γύρω μας;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί εμείς είμαστε όλοι διεφθαρμένοι και συντεχνίες – δημόσιοι, ιδιωτικοί, έμποροι, μικρομεσαίοι, ελευθεροεπαγγελματίες, αυταπασχολούμενοι, ιδιοκτήτες και μεροκαματιάρηδες αδιακρίτως – και πρέπει να μας σκίσουνε τον πάτο;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η φορολογία είναι οριζόντια, χωρίς διακρίσεις;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι κι αυτές οριζόντιες και γιατί – αντί της άθλιας εφεδρείας – σε λίγο θα γίνουν απευθείας και χωρίς βαζελίνη;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί φορολογούν τους ανέργους, εξαφανίζουν τις συντάξεις, αφήνουν τους φτωχούς να πεθάνουν από το κρύο, καταργούν υγεία, παιδεία και πρόνοια και αυξάνουν αλματωδώς τους άστεγους;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί σε λίγο θα πηγαίνουμε αυτόφωρο αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε και χρωστάμε πάνω από πέντε χιλιάρικα στην εφορία;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τράπεζες και εφορία την έχουν πέσει ήδη μανιωδώς στην κατάσχεση μισθών ανθρώπων που δεν αντέχουν πια να πληρώσουν;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί την είσπραξη των φόρων θα την αναλάβουν οσονούπω εισπρακτικές με μπράβους κεφαλοκυνηγούς που για αμοιβή 200 ευρώ το κεφάλι θα κυνηγάνε φτωχομπινέδες για να τους παραδώσουν στους σερίφηδες της τρόικας;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί τα καρακόλια της τρόικας και της κυβέρνησης μας βρίζουν, μας συκοφαντούν, μας απειλούν και μας εκφοβίζουν κάθε μέρα;

● Μήπως τώρα καταλαβαίνουμε γιατί η αστυνομία την πέφτει οκτάχρονα στο Σύνταγμα και πουλάει καουμποϊλίκια με χημικά στα δεκαεξάχρονα αντί να κυνηγάει τις συμμορίες με τα καλάσνικοφ, που μπουκάρουν στα σπίτια για 150 ευρώ και στα περίπτερα για τηλεκάρτες και τσιγάρα;

1. Διότι προέχει να παντελονιάσουν τα – εγγυημένα από κυβέρνηση και ευρωκράτες – κέρδη τους τα διεθνή και εγχώρια λαμόγια.

2. Διότι μας πιάσανε με τις πιτζάμες και τώρα θα μας πάρουν και τα σώβρακα.

3. Διότι από την αρχή του μεγάλου κόλπου, παίζοντας το παιχνίδι τους, ψάχναμε (και πολλοί ακόμη «ψάχνουν» αλληλοκατηγορούμενοι) να βρούμε ποιος φταίει και όχι τι ετοιμάζουν για όλους μας, χωρίς διακρίσεις.

4. Διότι, όπως λέει κι ένας φίλος που σέβομαι, έχουμε μείνει κολλημένοι στο τεράστιο Εγώ της μεταπολίτευσης (και όχι μόνο αυτής, θα συμπλήρωνα) και αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι μόνο έναθηριώδες Εμείς μπορεί να ορθώσει ανάστημα στη λεηλασία, την αγριότητα, την απανθρωπιά και την υποδούλωση λόγω δανεικών.

Η εμμονή στο Εγώ, σε συνθήκες προτεκτοράτου χρέους για την Ελλάδα και σκλαβοπάζαρου για τους Έλληνες, μόνο σε έναν δρόμο μπορεί να μας βγάλει: στη μαζική εξαθλίωση και στην κοινωνία του καλάσνικοφ. Ας βρούμε λοιπόν το Εμείς, μπας και καταφέρουμε να πούμε το μεγάλο Όχι: «Αρνούμαι»...

ΥΓ.: Η ιστορία της μεγάλης αρπαχτής δεν τελειώνει στο rollover. Το ακόμη πιο μεγάλο κόλπο στήνεται με την εθνική περιουσία. Προς το παρόν συστήνω να διαβάσετε προσεκτικά το έντυπο «Π» αυτής της εβδομάδας. Και έπεται φοβερή συνέχεια, διότι το colpo grosso βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και οι σχεδιαστές του θα είναι αύριο τόσο ανελέητοι όσο ψεύτες είναι σήμερα...

Από το Ποντίκι, μοντάζ Γρέκι

 

  

 Εσύ Πάγκαλε, ζεις με 300 ευρώ τον μήνα;

 

Όταν καίγεται το σπίτι σου, το πλέον εξωφρενικό που μπορεί πλέον να σου συμβεί, εκείνο που είναι δυνατόν να σε στείλει στα «κάγκελα», είναι να ακούς τους «εμπρηστές» να λένε αστειάκια. Λες και βρίσκονται σε κοκτέιλ πάρτι στα Ανάκτορα κάποιου Άγγλου ευγενούς. Λοιπόν, κύριε Πάγκαλε! Εσείς ζείτε μία οικογένεια με 300 ευρώ τον μήνα, όπως τη ζει ο φίλος μας ο Στάθης; Κι είναι τυχερός ο Στάθης που παίρνει κι αυτά τα 300 ευρώ και δεν έχει τύχει της φιλανθρωπίας των επιδομάτων της ανεργίας σας...

Προχτές με επισκέφθηκε ένας παλιός φίλος. Έχει περάσει τα πενήντα και καλείται σήμερα να ζήσει με 300 ευρώ τον μήνα. Με τα χρήματα αυτά θα πρέπει να πληρώσει λογαριασμούς στις ΔΕΚΟ, να αγοράσει τρόφιμα για την τριμελή οικογένειά του και... 
να σπουδάσει την κόρη του. Μέχρι πρόσφατα έπαιρνε 900 ευρώ και δούλευε και η σύζυγός του. Η εταιρεία που δούλευε η γυναίκα του έκλεισε και αυτή που δουλεύει ο ίδιος κινδυνεύει επίσης με λουκέτο. Τους τελευταίους τρεις μήνες τον πληρώνουν με «έναντι». Τριακόσια ευρώ τον μήνα και όπου βγάλει... 

Ο άνθρωπος αυτός είναι ήρωας. Όχι γιατί δήθεν κατορθώνει να ζήσει με 300 ευρώ τον μήνα. Δεν τα καταφέρνει. Αλλά διότι δεν έχει βγει ακόμη στα κάγκελα! Αντίθετα, είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σωθεί η χώρα. Αυτός, ο ταπεινός άνθρωπος των 300 ευρώ τον μήνα. Την ίδια ώρα που οι άλλοι έχουν βγει στα κάγκελα γιατί με ένα πτυχίο και με ένα εισιτήριο στο δημόσιο έφτασαν να παίρνουν μέχρι και 3.000 ευρώ τον μήνα. Δεν είναι πολλοί, η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων δεν παίρνει αυτά τα χρήματα, αλλά αυτοί οι λίγοι έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο...

Τι λέτε κύριε Πάγκαλε; Ο κ. Βενιζέλος θα τον κλείσει φυλακή τον Στάθη; Διότι και ο κ. Στάθης, όπως κι εσείς, δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει τις έκτακτες εισφορές που του ζητάει ο συνάδελφός σας. Η διαφορά μεταξύ σε εσάς και τον Στάθη είναι πάντως εμφανής. Αν τύχει και τον συναντήσετε από κοντά θα καταλάβετε...

Μία κοινωνία μπορεί να βρεθεί σε αδυναμία να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των μελών της στον βαθμό που θα επιθυμούσε. Το κράτος, για παράδειγμα, δεν μπορεί αυτή την στιγμή να ασκήσει κοινωνική πολιτική και να ασχοληθεί με το πρόβλημα του Στάθη. Αυτό που με «χαλάει», όμως, είναι το γεγονός ότι βλέπω τα συνδικάτα των χορτάτων να ξεσηκώνονται για να προασπίσουν τα «δίκαια» των μελών τους και την ίδια ώρα να αγνοούν επιδεικτικά το γεγονός ότι συνάνθρωποί τους καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα.

Κι αυτοί, οι Στάθηδες, είναι οι τυχεροί της ιστορίας. Διότι υπάρχουν κι άλλοι που καλούνται να ζήσουν με το απόλυτο «τίποτα». Είναι οι άνεργοι. Είναι οι στρατιές των ανέργων του ιδιωτικού τομέα, εκείνοι που θυσιάστηκαν πρώτοι στον βωμό της κρίσης. 

Και τι μπορεί να συμβεί; Να οργανώσουμε συσσίτια για τους πεινασμένους; Ναι! Ακόμη κι αυτό, Να δείξουμε, ρε γαμώτο, την αλληλεγγύη μας σε ανθρώπους που αυτή την στιγμή την χρειάζονται. Σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι δεν θα αντιμετωπίσουν μόνοι αυτή την λαίλαπα. 

Το πρόβλημα της ανεργίας δεν λύνεται με φιλανθρωπίες, αλλά με πολιτικές επενδύσεων. Αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για να μην ασχοληθούμε στο ελάχιστο με τους συμπολίτες μας που αυτή την στιγμή μας έχουν ανάγκη. 
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης 

Από το capital μέσω apneagr μοντάζ Γρέκι

 

       

Εταξαν 30.000 «κεφάλια» και βλέπουμε...

 

Διελκυστίνδα υπουργών και απανωτές συσκέψεις για τις ωραιοποιημένες απολύσεις (εφεδρεία)

Στόχος οι δημοτικοί υπάλληλοι 

ΟΙ κορυφαίοι υπουργοί συνεδριάζουν, χθες και σήμερα, διαδοχικά ανταλλάσσοντας επιχειρήματα και αριθμούς, αφού η τρόικα απαιτεί εδώ και τώρα έξωση εργαζομένων από το Δημόσιο. 

Ο πρωθυπουργός έχει δώσει εντολή το θέμα «εφεδρεία» να λυθεί μέσα στο Σαββατοκύριακο. Αιχμή του δόρατος είναι 87.000 συμβασιούχοι υπάλληλοι σε δήμους και δημοτικές επιχειρήσεις. 

Σε αγωνία και καθεστώς ομηρίας βρίσκονται, επίσης, 70.000 υπάλληλοι που προσλήφθηκαν...

εκτός ΑΣΕΠ τα τελευταία 7 χρόνια και 45.000 που βρίσκονται προ της σύνταξης.

ΕΦΕΔΡΕΙΑ: ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΟΣ, ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟ • ΤΟ ΜΠΑΛΑΚΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ

Οπωσδήποτε την... Κυριακή θα έχει αποκρυσταλλωθεί η οριστική απόφαση για το καυτό θέμα της εφεδρείας στο Δημόσιο. Το εγχείρημα μοιάζει σαν τον τετραγωνισμό του κύκλου, καθώς για το θέμα της εφεδρείας υπάρχουν κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης που διαφωνούν όχι μόνο για το μέτρο, αλλά κυρίως για το πώς και σε ποιους θα εφαρμοστεί, κυβερνητικοί συνδικαλιστές που πιέζουν αφόρητα, θέτοντας όρους και προϋποθέσεις για να μη σηκώσουν αντάρτικο, και βεβαίως η παντοδύναμη τρόικα, η οποία απαιτεί εδώ και τώρα τη μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο, αδιαφορώντας αν αυτό πραγματοποιηθεί κατ' ευθείαν με απολύσεις ή με οποιασδήποτε μορφής εφεδρεία.

Προς το παρόν, αυτό που έχει κλειδώσει μεταξύ τρόικας και κυβέρνησης είναι ότι μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου στις υπηρεσίες του Δημοσίου θα υπηρετούν 30.000 λιγότεροι υπάλληλοι, χωρίς όμως να υπάρχει μέχρι στιγμής ένα σαφές σχέδιο για το ποιους αφορά η μείωση του προσωπικού και με ποιον τρόπο θα εφαρμοστεί. Αιχμή του δόρατος στο σχέδιο της εφεδρείας θα αποτελέσουν 80.000 συμβασιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι, για τους οποίους ο υπουργός Εσωτερικών Χάρης Καστανίδης έχει ζητήσει να εξαιρεθούν συλλήβδην από τον όποιο σχεδιασμό. Στον αριθμό αυτό συγκαταλέγονται και 15.000 υπάλληλοι που υπηρετούν σε δήμους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, καθώς και 12.000 στις δημοτικές επιχειρήσεις.

Το επιχείρημα Καστανίδη εδράζεται στην άποψη ότι το πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει «καθαρίσει» από πλεονάζον προσωπικό, ύστερα από τις συγχωνεύσεις του «Καλλικράτη». Τον προβληματισμό τους για την εφεδρεία έχουν διατυπώσει και άλλα μέλη της κυβέρνησης, όπως ο κ. Κουτρουμάνης και η κ. Διαμαντοπούλου. Στο μεταξύ, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης (Ρέππας, Ρόβλιας), παρά το γεγονός ότι είναι πολύ φειδωλοί και προσεκτικοί σε δηλώσεις ή εκτιμήσεις, εμφανίζονται να μη συζητούν καν το σενάριο της εφεδρείας, που προβλέπει την ένταξη σε αυτή του προσωπικού που προσλήφθηκε στο Δημόσιο με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ, είτε από το 2000 είτε από το 2004 και μετά. Η μεγάλη ομάδα των συμβασιούχων (περίπου 45.000 άτομα) που προσλήφθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου (164/2009) δεν βρίσκεται εκτός ΑΣΕΠ, αφού η μονιμοποίηση των εν λόγω υπαλλήλων έγινε με επικύρωση του ΑΣΕΠ σε δεύτερο στάδιο.

Ολα αυτά, μαζί με τα συνταγματικά κωλύματα που υπάρχουν για την απόλυση μέσω κατάργησης της οργανικής θέσης, εξηγούν ίσως το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν έχουν παρθεί οι οριστικές αποφάσεις για το τι θα γίνει στο Δημόσιο παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός έχει δώσει διορία μέχρι την Κυριακή το βράδυ να βρεθεί λύση.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, πέραν των νομικών-συνταγματικών κωλυμάτων που διαπιστώθηκαν από τους συμμετέχοντες υπουργούς στη σύσκεψη υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών, εκτιμήθηκε, μεταξύ άλλων, πως ενδέχεται να υπάρξουν «εμπόδια» και από άλλους φορείς του Δημοσίου, όπως είναι οι ΟΤΑ, οι επικεφαλής των οποίων (δήμαρχοι) ίσως ακολουθήσουν την τακτική-ανταρσία μερικών εκ των 151 υπό κατάργηση/συγχώνευση οργανισμών και δεν στείλουν λίστες εργασιακής εφεδρείας.

Τα τρία σενάρια

Τα σενάρια που εξετάζονται έχουν όλα και αρνητικά και θετικά σημεία ως προς τις απαιτήσεις της τρόικας.

* Ετσι ένα καλό σενάριο προβλέπει την ένταξη στην εφεδρεία του προσωπικού που έχει συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια ή έχει δύο χρόνια για να βγει στη σύνταξη. Το σενάριο αυτό κρίνεται, εκτός των άλλων, ότι μπορεί να εφαρμοστεί παντού χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερες αντιδράσεις, όμως όλες οι υπηρεσίες θα απορφανιστούν από εξειδικευμένους και με πλούσια εμπειρία σε θέματα της διοίκησης υπαλλήλους, χωρίς στο μεταξύ να δοθεί η δυνατότητα σε νεότερους να μαθητεύσουν δίπλα τους.

* Ενα δεύτερο σενάριο προβλέπει την απόλυση του προσωπικού με ταυτόχρονη κατάργηση της οργανικής του θέσης. Σ' αυτή την περίπτωση όμως είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι εργαζόμενοι θα καταφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια και αν δικαιωθούν η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να καταβάλει υπέρογκες αποζημιώσεις, γεγονός που θα εξανεμίσει τα οποιαδήποτε οικονομικά οφέλη.

* Τέλος, το σενάριο που προβλέπει την ένταξη σε εργασιακή εφεδρεία του προσωπικού που προσλήφθηκε στο Δημόσιο με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ από το 2000 ώς σήμερα θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Οσοι μονιμοποιήθηκαν με το διάταγμα Παυλόπουλου έχουν τη βούλα του ΑΣΕΠ και δεν θα μπουν εύκολα στην πόρτα της εφεδρείας, ενώ η αντιπολίτευση και κυρίως η Ν.Δ. περιμένει στη γωνία για να σηκώσει τη σημαία των κομματικών διώξεων αν η κυβέρνηση τολμήσει να θέσει σε εφεδρεία τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν επί των ημερών της.

Εμπλοκή όμως ανακύπτει και στην ένταξη του προσωπικού που θα τεθεί τελικά σε εφεδρεία στις διαδικασίες του ΑΣΕΠ. Κι αυτό γιατί ο εφαρμοστικός για το Μεσοπρόθεσμο νόμος κάνει λόγο για «πλεονάζον προσωπικό», γεγονός που ερμηνεύεται ότι στην εφεδρεία θα πρέπει να ενταχθούν υπάλληλοι που πλεονάζουν με βάση τις οργανικές θέσεις των φορέων του Δημοσίου. Στη ρύθμιση αυτή βασίστηκαν και οι διοικήσεις των 151 φορέων, οι οποίες αρνήθηκαν να αποστείλουν λίστες με ονόματα ή απέστειλαν μόνον τις κενές οργανικές θέσεις και το προσωπικό που υπηρετεί στους φορείς.

Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΗ από enet

 

Καταθέσεις: Ο τελευταίος πειρασμός

 

Από Το Ποντίκι 29.9.2011 (απ' όπου και το σκίτσο τουSoloup) 

Το πρώτο βήμα για το... «χέρι» που έρχεται στις καταθέσεις των Ελλήνων έκανε την Τετάρτη ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο αντιπρόεδρος, δίνοντας εξηγήσεις και ερμηνείες για το φορολογικό σύστημα που διαμορφώνεται και θα ισχύσει από τους επόμενους μήνες, ήταν σαφής: «Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα ή καταναλώνεται ή αποταμιεύεται». Ήτοι, δεν κρύβεται. Και πολύ σωστά. 
Προκειμένου να παταχθεί η μάστιγα της φοροδιαφυγής, όλες οι δαπάνες θα πρέπει να καταγράφονται και να τεκμηριώνονται. Έτσι θα λειτουργούν και τα αντικειμενικά κριτήρια. Δηλαδή έβγαλες το τάδε ποσό, ξόδεψες το δείνα και, αν σου περίσσεψε κάτι, το αποταμιεύεις. 
Το ερώτημα βέβαια είναι πώς να αποταμιεύσεις στην Ελλάδα, αφού σε φόρους θα πηγαίνει το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος, είτε πρόκειται για φτωχούς είτε για πιο πλούσιους. Η παράλειψη ήταν σκόπιμη (για την ακρίβεια ο υπουργός αναφέρθηκε σε «εισόδημα που τυχόν αποταμιεύεται»), για να μπούμε στο ζουμί των ρυθμίσεων.
Λέει ο υπουργός πως, αφού «ό,τι περισσέψει» πάει στην αποταμίευση, πείτε μας Έλληνες τι καταθέσεις έχετε (μαζί με σπίτια, μετοχές κ.λπ.) για να δούμε αν αυτά δικαιολογούνται. Και πολύ σωστά ώς εδώ. 
Στο σημείο αυτό, όμως, υπάρχει μία περίεργη «πόρτα»: Με τη δήλωση των αποταμιεύσεων ως μέρος του εισοδήματος, το Δημόσιο μπαίνει στον πειρασμό να εκλάβει και το σύνολο των καταθέσεων ως εισόδημα. Είναι κάτι που υπάρχει εδώ και καιρό στη σκέψη των παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών. Τι μπορεί να κάνει; 
Με δεδομένο ότι οι καταθέσεις των περισσοτέρων προέρχονται από περιουσίες και αποταμιεύσεις δεκαετιών, που δεν μπορούν να αποτιμηθούν, θεωρητικά δεν μπορεί να κάνει τίποτε. 
● Ποιος είναι όμως βέβαιος ότι, για κάποιους που δεν «δικαιολογούν» μεγάλες καταθέσεις, δεν θα ζητηθεί η φορολόγηση των καταθέσεων με τη μέθοδο του κεφαλαίου; 
● Και ποιος είναι βέβαιος για το τι θα γίνει εφόσον υπάρξουν αρνητικές εξελίξεις για τη χώρα; 
Καθώς η φημολογία, που άρχισε να φουντώνει λίγο μετά τις υπουργικές δηλώσεις, μπορεί να δημιουργήσει πολύ αρνητικές συνέπειες (δηλαδή να σπεύσουν πολλοί να σηκώσουν ό,τι έχει μείνει), καλό θα είναι ο αντιπρόεδρος να εξηγήσει ακριβώς τις προθέσεις του. Εκτός αν το έχει κάνει ήδη...