Aπό τον Βασίλη Μπόνιο

Η  Εθνική μας Ντροπή-τίποτε λιγότερο.

Μιλάμε για τους εθνοπατέρες και τις εθνομητέρες που βρίσκονται αυτή την στιγμή στο ελληνικό κοινοβούλιο και αποτελούν τα συμπτώματα μιας κοινωνίας που νοσεί.

Μόνο ένα άρρωστο εκλογικό σώμα, θα μπορούσε να έχει αναθέσει σε μια σειρά από επικίνδυνα... 
σούργελα να το εκπροσωπούν. 

Οι κυρίες και οι κύριοι της Βουλής είναι η εικόνα μας και αποτελούν δικό μας δημιούργημα. Οπότε τι νόημα έχει, αφού πρώτα τους έχουμε εκλέξει, στην συνέχεια να μαζευόμαστε έξω από την Βουλή-οι ψηφορόροι πίθηκοι- και να υψώνουμε τις ανοιχτές παλάμες;

Γιατί δεν κάνουμε την ίδια κίνηση καθημερινά μπροστά στον καθρέφτη του μπάνιου που δείχνει το ειδωλό μας;

-Να, μαλάκα...

Μήπως αυτό θα μπορούσε να είναι πρώτο βήμα αυτοκάθαρσης, εξαγνισμού (παρόμοιο με εκείνο τουαλμπίνου καλόγερου Σίλας της Opus Dei), και το οποίο θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε πιο σοβαρές επιλογές στο προσεχές μέλλον;

Ηθοποιοί, βίζιτες, νονοί, προστάτες, φασίστες, φονικές κατίνες, αποτυχημένοι επαγγελματίες, κακομούτσονοι Έλληνες-όλα τα σούργελα της ελληνικής κοινωνίας σ΄ αυτό το ενυδρείο της ασχήμιας, του ξιπασμού και της παρακμής που ακούει στο όνομα Βουλή των (αποχαυνωμένων) Ελλήνων.

Όλος αυτός ο εσμός  από το κοινωνικό κατακάθι, βρίσκει διαχρονική στήριξη στο μηντιακό και δημοσιογραφικό κατεστημένο με το οποίο πάνε πακέτο. 

Μην ακούτε τα ουρλιαχτά των συστημικών δημοσιογράφων-των θλιβερών αυτών υπαλληλίσκων της διαπλοκής. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εμπροσθοφυλακή του παρακμιακού πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης. 

Τους είδατε πως αντέδρασαν όταν η ανίκανη κυβέρνηση επιχείρησε να κλείσει τον Ναό του Σολομώντα της Αγίας Παρασκευής.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ήττα για το εν λόγω μηντιακό συνάφι από την σήψη και διάλυση του ΠΑΣΟΚ, την οποία θα ακολουθήσει σύντομα η ΝΔ.

Έτσι επιχειρούν μέσα από την Πρωτοβουλία των 58, που προκρίνει ο Σημίτης, να παραμείνουν και οι ίδιοι στο παιγνίδι (μηντιάρχες και δημοσιογράφοι) μια και στην διάρκεια της μεταπολίτευσης μαζί τα τρώγανε.

Πιο πολύ και από τους διεφθαρμένους πολιτικούς της μεταπολίτευσης αγωνιούν οι δημοσιογράφοι και οι μηντιάρχες της διαπλοκής που τους στηρίζουν.

Μόνο που οι αλλαγές στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας είναι τόσο "βίαιες" που θα σαρώσουν κάθε τι παρακμιακό στο πέρασμά τους.

Σε διαφορετική περίπτωση ας σκάψουμε τους τάφους μας...