Του Αλέξη Χριστόπουλου
Τις φοβούνται τις εκλογές για την αυτοδιοίκηση. Κάνουν κάθε τι για να τις αφυδατώσουν πολιτικά. Προσπάθησαν να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο, να κάνουν ψηφοδέλτια ”σούπες”, να προωθήσουν τους δήθεν ”άξιους”, να τις μεταθέσουν έναν χρόνο αργότερα. Βλέπετε συμπίπτουν με τις ευρωεκλογές και φοβούνται μην τους βρει μεγάλο κακό. Μελετάνε και τις δημοσκοπήσεις και ο φόβος τους γίνεται πανικός. Αντιλαμβάνονται ότι το μέγεθος της ήττας μπορεί να είναι τεράστιο και μη διαχειρίσιμο πολιτικά. Τους απόμεινε ένα ισχυρό χαρτί και θα το παίξουν με όλη την απελπισία που τους έχει κυριεύσει. Κι αυτό το χαρτί είναι οι δικές μας αδυναμίες, οι δικές μας αντιφάσεις, οι ανωριμότητες που κουβαλάμε από το παρελθόν, οι προσωπικές στρατηγικές που συνηθίσαμε στα ”ανέμελα” χρόνια του ΣΥΝ.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι στις εκλογές για την αυτοδιοίκηση το πολιτικό διακύβευμα είναι εξόχως ισχυρό. Πρώτον γιατί θα επιβεβαιώσει το ρεύμα κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που έχει ήδη δημιουργηθεί και συνεχώς διευρύνεται υπέρ των δυνάμεων της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον γιατί η κυβέρνηση της αριστεράς που σύντομα θα αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, χρειάζεται στον χώρο της αυτοδιοίκησης τα στηρίγματα εκείνα που θα την βοηθήσουν αποφασιστικά στο τιτάνιο έργο της οικονομικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας και της κοινωνικής σωτηρίας του λαού μας. Έχοντας δεδομένη την αντίδραση των πολιτικών δυνάμεων που στηρίζουν τις μνημονιακές επιλογές αλλά και του συντηρητικού ευρωπαίου κατεστημένου ,η συμμαχία της αριστερής πολιτικής πλειοψηφίας με το αυτοδιοικητικό κίνημα είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. Με άξονα αυτή ακριβώς την συμμαχία οι δυνάμεις μας θα γειωθούν στις τοπικές κοινωνίες και στα προβλήματά τους, θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε τοπικές πολιτικές και να τις συνδέσουμε με υπερτοπικές και εθνικές προτάσεις και λύσεις, θα εξασφαλίσουμε ευρύτερες συμμαχίες και στηρίξεις από συλλογικότητες και πολίτες ακόμα και έξω από τον πολιτικό μας χώρο και θα εδραιώσουμε την πολιτική μας ηγεμονία.
Όλα τα παραπάνω, ομόφωνα ψηφισμένα και αποδεκτά, εμφανίζουν σοβαρά προβλήματα σε επίπεδο πρακτικής εφαρμογής. Πολλοί και καλοί σύντροφοί μας δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται το πολιτικό τους περιεχόμενο. Λειτουργούν και φέρονται με βάση τις συνήθειες του παρελθόντος. Δεν δέχονται να εφαρμόσουν αποφάσεις της πλειοψηφίας, διεκδικούν το δικαίωμα (!) συμμετοχής σε άλλο συνδυασμό, εξαγγέλουν ακόμα και δεύτερο αυτοδιοικητικό σχήμα. Απαιτούν από την οργάνωσή τους αλλά και γενικότερα από το κόμμα, αν όχι να υποστηρίξει τουλάχιστον να ανεχθεί τις επιλογές τους (πολύ χαρακτηριστικά ειπώθηκε ”να κάνετε πως δεν βλέπετε”). Με επιχειρήματα που δεν έχουν καμιά πολιτική βάση και σχεδιασμό ενταγμένο σε προσωπικές στρατηγικές, αναιρούν ουσιαστικά την αυτοδιοικητική πολιτική του κόμματος, προκρίνουν λογικές μιας περίεργης ”αυτονομίας” και δείχνουν να αδιαφορούν για τον διχασμό των δυνάμεών μας και τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται.
Αυτή ακριβώς την αδυναμία μας θα προσπαθήσει να μεγεθύνει και να αξιοποιήσει το μνημονιακό μπλοκ. Σ’ αυτό το φαινόμενο πρέπει να αντιταχθεί αποφασιστικά το κόμμα μας. Αρχικά πείθοντας τους συντρόφους μας για την αναγκαιότητα της ενιαίας στάσης των κομματικών μας δυνάμεων. Επισημαίνοντας τα διακυβεύματα που κρίνονται σ’ αυτές τις εκλογές και τις πολιτικές ευθύνες που αναλαμβάνουν όσοι αγνοούν, παρακάμπτουν η αρνούνται να εφαρμόσουν αποφάσεις της πλειοψηφίας των ΟΜ. Ζητώντας να κατανοήσουν την ανάγκη της ΒΙΑΙΗΣ ΩΡΙΜΑΝΣΗΣ που όμως πρέπει να ξεκινάει από τον ίδιο μας τον εαυτό. Καλώντας να μπει ένα τέλος στις λογικές της εσωστρέφειας και των εσωκομματικών αντιπαραθέσεων και την ενασχόλησή μας – επιτέλους – με τα όσα σοβαρά προβλήματα βυθίζουν στην απελπισία τους πολίτες, διαλύουν την κοινωνική συνοχή και απαξιώνουν την χώρα.
Απαιτώντας τελικά απ’ όλους την εθελοντική πειθαρχία που πηγάζει από το σύστημα αξιών μας και μας ξεχωρίζει από άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Και για όσους επιμένουν στις προσωπικές στρατηγικές, στην διάσπαση των δυνάμεών μας, στην αυτονόμηση; Νομίζω πως οι ίδιοι υποδεικνύουν στο κόμμα την μοναδική επιλογή που απομένει. Την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων με διοικητικά μέτρα, που κανένας δεν επιθυμεί, κανένας δεν προκρίνει είναι όμως αναπόφευκτα προκειμένου να μην διαδοθεί ο ”ιός” της διάλυσης αλλά και για να κατανοήσουμε όλοι ότι το κόμμα που όλοι μαζί και με περίσσευμα δημοκρατικής έκφρασης δημιουργήσαμε και ξέρει και μπορεί να υπερασπίζει τις δημοκρατικές συλλογικές του αποφάσεις, προτάσσοντας πάντα το συμφέρον της κοινωνίας και του τόπου.
* Ο Αλέξης Χριστόπουλος είναι μέλος της Γραμματείας της Νομαρχιακής Επιτροπής Βόρειας Β Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου